Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 19:41
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 20:23

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Firma planuje stworzenie lokalnej sieci komputerowej, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart bezprzewodowych. Internet będzie udostępniany przez ruter z modemem ADSL i czterema portami LAN. Które z wymienionych elementów sieciowych jest konieczne, aby sieć mogła prawidłowo działać i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Access Point
B. Przełącznik 8 portowy
C. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego
D. Przełącznik 16 portowy
Przełącznik 16 portowy jest kluczowym elementem w budowanej lokalnej sieci komputerowej, ponieważ pozwala na podłączenie wszystkich stacji roboczych oraz serwera i drukarki do wspólnej infrastruktury. W analizowanej sieci mamy do czynienia z 10 stacjami roboczymi, które wymagają połączenia z ruterem oraz z innymi urządzeniami. Użycie przełącznika 16-portowego zapewnia wystarczającą liczbę portów dla wszystkich urządzeń, a dodatkowe porty mogą być wykorzystane w przyszłości do podłączania kolejnych komponentów sieciowych, co jest zgodne z zasadą rozbudowy i elastyczności w projektowaniu sieci. W standardach branżowych, takich jak IEEE 802.3, przełączniki LAN są niezbędnym elementem dla zapewnienia wysokiej wydajności i niezawodności w przesyłaniu danych. Dobrą praktyką jest również korzystanie z przełączników zarządzanych, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, co zwiększa bezpieczeństwo i organizację sieci. Przełączniki umożliwiają także segmentację ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności i wydajności sieci. Dodatkowo, ich zastosowanie w sieci lokalnej przyczynia się do zminimalizowania opóźnień w przesyłaniu danych, co jest szczególnie istotne w środowiskach pracy wymagających dużej przepustowości.

Pytanie 2

Który protokół zamienia adresy IP na adresy MAC, używane w sieciach Ethernet?

A. SNMP
B. IP
C. IRC
D. ARP
Wybór opcji IP, IRC, czy SNMP jako protokołów odpowiedzialnych za przekształcanie adresów IP na adresy MAC jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych protokołów pełni inną funkcję w ekosystemie sieciowym. Protokół IP (Internet Protocol) jest odpowiedzialny za trasowanie danych w sieci, ale nie zajmuje się ich fizycznym przesyłaniem ani tłumaczeniem adresów. IP identyfikuje urządzenia w sieci za pomocą unikalnych adresów IP, jednak nie dostarcza mechanizmu rozwiązywania adresów MAC, co jest kluczowe w kontekście lokalnej komunikacji sieciowej. IRC (Internet Relay Chat) to protokół komunikacji, który pozwala na czatowanie w czasie rzeczywistym, ale nie ma związku z adresowaniem i komunikacją w sieciach opartych na IP. Z kolei SNMP (Simple Network Management Protocol) jest używany do zarządzania urządzeniami w sieciach komputerowych, a jego zadania obejmują monitorowanie i zarządzanie infrastrukturą sieciową, co również nie obejmuje konwersji adresów IP na MAC. Typowym błędem myślowym jest zatem pomylenie funkcji protokołów. Zrozumienie, że każdy protokół ma swoją specyfikę i rolę w architekturze sieciowej, jest kluczowe dla każdego, kto chce skutecznie zarządzać i projektować sieci komputerowe.

Pytanie 3

Protokół, który pozwala urządzeniom na uzyskanie od serwera informacji konfiguracyjnych, takich jak adres IP bramy sieciowej, to

A. DHCP
B. HTTPS
C. NFS
D. RTP
DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół sieciowy, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne istotne dane konfiguracyjne hostom w sieci. Dzięki jego zastosowaniu, administratorzy nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia podłączonego do sieci, co znacznie przyspiesza proces integracji nowych urządzeń. DHCP pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP w oparciu o z góry zdefiniowany zakres adresów oraz polityki zarządzania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami. Protokół ten działa na zasadzie wymiany komunikatów między klientem a serwerem, co pozwala na uzyskanie takich informacji jak adres IP bramy sieciowej, maska podsieci czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP jest biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń mobilnych łączy się z siecią, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz błędów w konfiguracji.

Pytanie 4

Administrator powinien podzielić sieć o adresie 193.115.95.0 z maską 255.255.255.0 na 8 równych podsieci. Jaką maskę sieci powinien wybrać administrator?

A. 255.255.255.192
B. 255.255.255.240
C. 255.255.255.224
D. 255.255.255.248
Wybór nieodpowiedniej maski sieci często wynika z błędnych założeń dotyczących podziału sieci. W przypadku maski 255.255.255.192, która odpowiada 11111111.11111111.11111111.11000000, uzyskujemy 4 podsieci, co jest niewystarczające do spełnienia wymagań podziału na 8 podsieci. Z kolei maska 255.255.255.240, odpowiadająca 11111111.11111111.11111111.11110000, daje jedynie 16 adresów w każdej podsieci, z czego 14 jest dostępnych dla hostów, co również nie pasuje do wymagania o 8 równych podsieciach, ponieważ w tym przypadku wykorzystamy tylko 4 podsieci. Maska 255.255.255.248 (11111111.11111111.11111111.11111000) umożliwia podział na 32 podsieci, co w tym kontekście również nie jest praktyczne, a ilość dostępnych adresów w każdej z tych podsieci wynosi zaledwie 6. Takie błędy w ocenie możliwości podziału sieci mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości, takich jak niewystarczająca liczba adresów dla urządzeń w sieci. Kluczowe jest, aby rozumieć logikę działania maski podsieci oraz zasady przydzielania adresów IP, żeby unikać nieefektywnego zarządzania zasobami sieciowymi.

Pytanie 5

Która usługa pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. DNS
B. IRC
C. WDS
D. IIS
Zrozumienie tematów związanych z instalacją systemów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Odpowiedzi, które wskazują na inne usługi, jak IRC, DNS i IIS, mogą wynikać z mylnych przekonań co do ich funkcji. IRC, czyli Internet Relay Chat, to protokół komunikacyjny, który służy do prowadzenia rozmów w czasie rzeczywistym, a nie do instalacji systemów operacyjnych. Jego zastosowanie w kontekście instalacji systemów operacyjnych jest błędne, ponieważ nie zapewnia on żadnych mechanizmów do zarządzania obrazami systemów. DNS, czyli Domain Name System, odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co czyni go kluczowym dla funkcjonowania sieci, ale nie ma on związku z procesem instalacji systemów operacyjnych. Użytkownicy mogą mylić DNS z WDS, ponieważ obie usługi są istotne w kontekście sieci, jednak ich zastosowania są całkowicie różne. IIS, czyli Internet Information Services, to serwer aplikacji stworzony przez Microsoft, który obsługuje aplikacje webowe, a nie procesy instalacji systemów operacyjnych. Choć IIS może być użyty do hostowania stron internetowych i aplikacji, nie ma funkcji, które pozwalałyby na zdalne instalowanie systemów operacyjnych. Stosowanie tych narzędzi w niewłaściwy sposób może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu infrastrukturą IT i opóźnień w implementacji nowych systemów. Właściwe zrozumienie funkcji i zastosowań różnych usług sieciowych jest kluczowe dla ich prawidłowego wykorzystania w praktyce.

Pytanie 6

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. stripper
B. cleaver
C. nóż
D. zaciskarka
Wybór złych narzędzi do ściągania izolacji z włókna światłowodowego może naprawdę narobić problemów z jakością połączeń. Nóż może się wydawać przydatny, ale brakuje mu precyzji, więc łatwo można uszkodzić włókno. A takie uszkodzenia mogą prowadzić do strat w sygnale, a w najgorszym wypadku nawet do zniszczenia włókna. Cleaver, chociaż używa się go do cięcia włókien, nie nadaje się do zdejmowania izolacji. On bardziej wygładza końcówkę włókna przed spawaniem. Zaciskarka jest z kolei do łączenia włókien, więc jej użycie w tym kontekście nie ma sensu. Używanie niewłaściwego narzędzia nie tylko wydłuża czas pracy, ale i zwiększa ryzyko błędów, co w przypadku instalacji światłowodowych jest po prostu nieakceptowalne. Dlatego w profesjonalnych instalacjach ważne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, jak stripper, które spełniają normy branżowe i gwarantują dobrą jakość wykonania.

Pytanie 7

Jak można skonfigurować interfejs sieciowy w systemie Linux, modyfikując plik

A. /etc/hosts
B. /etc/resolv.conf
C. /etc/network/interfaces
D. /etc/host.conf
Plik /etc/network/interfaces jest kluczowym elementem konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Linux opartych na Debianie i jego pochodnych, takich jak Ubuntu. Umożliwia on administratorom systemów szczegółowe ustawienie parametrów sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz inne opcje. Struktura tego pliku jest zrozumiała i oparta na konwencjach, co ułatwia jego edycję. Na przykład, aby przypisać statyczny adres IP do interfejsu eth0, można dodać następujące linie: 'auto eth0' oraz 'iface eth0 inet static', a następnie podać adres IP, maskę i bramę. Warto także wspomnieć, że plik ten jest zgodny z najlepszymi praktykami, które zalecają centralizację konfiguracji sieciowej w jednym miejscu, co ułatwia zarządzanie oraz utrzymanie systemu. Konfiguracja ta jest szczególnie przydatna w środowiskach serwerowych, gdzie stabilność i przewidywalność ustawień sieciowych są kluczowe. Dodatkowo, zrozumienie działania tego pliku może pomóc w rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi w systemie Linux.

Pytanie 8

Złośliwe oprogramowanie, które rejestruje klawisze naciskane przez użytkownika w systemie operacyjnym, to

A. keylogger
B. backdoor
C. exploit
D. dialer
Keylogger, to taki tajny program, który rejestruje wszystko, co wpisujesz na klawiaturze. Działa w tle, więc nawet tego nie zauważysz, a zbiera różne dane, które mogą się przydać cyberprzestępcom. Chodzi o hasła, numery kart, różne ważne informacje. Używa się ich nie tylko w przestępczych zamiarach, ale też w testach bezpieczeństwa, gdzie eksperci sprawdzają, jak dobrze chronione są systemy. Żeby się przed tym uchronić, warto mieć dobre oprogramowanie antywirusowe i firewalle. I nie zapomnij, żeby używać mocnych haseł oraz włączyć dwuetapową weryfikację, bo naprawdę zwiększa bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 9

Jakie polecenie należy zastosować w systemach operacyjnych z rodziny Windows, aby ustawić plik w trybie tylko do odczytu?

A. attrib
B. chmod
C. set
D. ftype
Polecenie 'attrib' jest standardowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na modyfikację atrybutów plików. Umożliwia ustawienie różnych właściwości, w tym atrybutu 'tylko do odczytu', co zapobiega przypadkowemu usunięciu lub modyfikacji plików. Aby ustawić plik jako tylko do odczytu, należy użyć polecenia 'attrib +r nazwa_pliku'. Dzięki temu system operacyjny będzie traktował plik jako nieedytowalny, co jest szczególnie użyteczne w kontekście zarządzania danymi, które są krytyczne lub powinny pozostać niezmienione. W praktyce, użytkownicy często stosują ten atrybut przy plikach konfiguracyjnych czy dokumentach, które nie powinny być przypadkowo edytowane. Zastosowanie polecenia 'attrib' jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad dostępnością i bezpieczeństwem plików. Warto również zaznaczyć, że można użyć 'attrib' w skryptach i automatyzacji zadań, co zwiększa efektywność w zarządzaniu zasobami systemowymi.

Pytanie 10

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. BOX
B. AGPL
C. OEM
D. TRIAL
Licencje BOX, AGPL oraz TRIAL różnią się od licencji OEM pod względem przypisania i użytkowania oprogramowania. Licencja BOX to forma licencji, która jest sprzedawana jako odrębny produkt, często z nośnikiem danych i dokumentacją. Może być przenoszona pomiędzy urządzeniami, co czyni ją bardziej elastyczną w porównaniu do licencji OEM, jednakże nie jest przypisana do konkretnego komputera. Niekiedy użytkownicy mylą licencje BOX z OEM, zakładając, że obydwie mają identyczne zastosowanie. Warto też zaznaczyć, że licencja AGPL (GNU Affero General Public License) jest licencją typu open source, która pozwala na modyfikowanie i dystrybucję oprogramowania, ale nie jest przypisana do konkretnego sprzętu. To prowadzi do błędnych wniosków, że oprogramowanie AGPL może być używane w dowolny sposób na różnych urządzeniach, co jest niezgodne z zasadami OEM. Z kolei licencja TRIAL jest formą licencji czasowej, która umożliwia użytkownikom testowanie oprogramowania przez ograniczony czas. Po upływie tego okresu konieczne jest nabycie pełnej wersji, co stawia ją w opozycji do trwałego przypisania licencji w modelu OEM. Zrozumienie różnic między tymi typami licencji jest kluczowe w kontekście legalności użytkowania oprogramowania oraz kosztów związanych z jego nabyciem i użytkowaniem.

Pytanie 11

Który z wewnętrznych protokołów routingu bazuje na metodzie wektora odległości?

A. RIP
B. BGP
C. IS-IS
D. OSPF
OSPF (Open Shortest Path First) i IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokoły oparte na linkach, a nie na wektorze odległości. OSPF wykorzystuje algorytm Dijkstry do obliczenia najkrótszej ścieżki w sieci, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi topologiami. OSPF dzieli sieć na obszary, co pozwala na łatwiejszą skalowalność i segmentację. IS-IS, z kolei, jest podobny do OSPF, ale często stosowany w większych środowiskach, takich jak sieci dostawców usług internetowych. W przeciwieństwie do RIP, który operuje w czasie rzeczywistym, OSPF i IS-IS dokonują aktualizacji tras na podstawie zmian w topologii, co pozwala na szybsze dostosowanie się do zmieniających się warunków sieciowych. BGP (Border Gateway Protocol) jest protokołem routingu międzydomenowego, który różni się znacznie od protokołów wewnętrznych, ponieważ jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki protokołów rutingowych, co prowadzi do nieprawidłowego dobierania rozwiązań w zależności od kontekstu sieciowego. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 12

Wskaż błędne twierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Active Directory to usługa katalogowa w systemach operacyjnych sieciowych firmy Microsoft
B. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa
C. Active Directory to usługa służąca do monitorowania wykorzystania limitów dyskowych aktywnych katalogów
D. W Active Directory dane są grupowane w sposób hierarchiczny
Active Directory (AD) to usługa katalogowa, która nie służy do monitorowania użycia limitów dyskowych, lecz do zarządzania zasobami w sieci komputerowej. Prawidłowe zrozumienie celu AD jest kluczowe dla administracji systemami opartymi na technologii Microsoft. W Active Directory informacje są zorganizowane w hierarchiczną strukturę, co umożliwia efektywne zarządzanie użytkownikami, grupami i komputerami w firmie. Przykładowo, w organizacji z wieloma oddziałami, każdy oddział może mieć swoją domenę, a wszystkie one mogą tworzyć strukturę drzewa, co ułatwia proces autoryzacji oraz dostęp do zasobów. Dobre praktyki w zarządzaniu Active Directory obejmują regularne przeglądanie i aktualizowanie grup użytkowników oraz polityk dostępu, co zwiększa bezpieczeństwo i zgodność z regulacjami. Zrozumienie, jak działa AD, pozwala na wdrożenie odpowiednich strategii ochrony danych i zarządzania dostępem, co jest niezbędne w każdej większej organizacji.

Pytanie 13

Analizując przedstawione wyniki konfiguracji zainstalowanych kart sieciowych w komputerze, można zauważyć, że

Ilustracja do pytania
A. wszystkie karty mają możliwość uzyskania adresu IP w sposób automatyczny
B. karta bezprzewodowa nosi nazwę Net11
C. karta przewodowa dysponuje adresem MAC 8C-70-5A-F3-75-BC
D. interfejs Bluetooth otrzymał adres IPv4 192.168.0.102
Analizując pozostałe odpowiedzi można zauważyć że nie są one zgodne z przedstawionymi danymi z wyniku ipconfig. Pierwsza opcja sugeruje że karta bezprzewodowa ma nazwę Net11 jednak w rzeczywistości jest to NET12 co można zauważyć w sekcji dotyczącej karty bezprzewodowej. Błędne odczytanie nazwy interfejsu może prowadzić do nieodpowiedniego diagnozowania problemów sieciowych i jest częstym błędem wynikającym z niedokładnej analizy wyników poleceń sieciowych. Trzecia opcja dotyczy adresu MAC dla karty przewodowej który nie jest zgodny z danymi w wynikach. Adres MAC podany w opcji 8C-70-5A-F3-75-BC faktycznie należy do karty bezprzewodowej o nazwie NET12. W wyniku dla karty przewodowej NET11 widoczny jest stan nośnika odłączony co oznacza że karta nie jest aktualnie aktywna i nie ma przydzielonego adresu MAC w analizowanym wyniku. Czwarta opcja wskazuje że interfejs Bluetooth ma przydzielony adres IPv4 192.168.0.102 jednak ten adres jest przypisany do karty bezprzewodowej a nie do Bluetooth co jest widoczne w wynikach pod opcją NET12. Częstym błędem w takich przypadkach jest mylenie adresów IP przypisanych do różnych interfejsów co może prowadzić do błędnego skonfigurowania sieci urządzeń. Właściwe zrozumienie i interpretacja wyników ipconfig są kluczowe dla efektywnego zarządzania konfiguracją sieciową zarówno w kontekście diagnostyki jak i codziennego użytkowania.

Pytanie 14

Wymogi działalności przedsiębiorstwa nakładają konieczność używania systemów plików, które zapewniają wysoki poziom zabezpieczeń oraz umożliwiają szyfrowanie informacji. W związku z tym należy wybrać system operacyjny Windows

A. NTSC
B. 2000/7/XP
C. NC
D. Server
Wybór odpowiedzi, które nie obejmują systemów 2000, 7 lub XP, jest błędny z kilku powodów. Odpowiedź NC praktycznie nie odnosi się do znanego systemu operacyjnego, co może wprowadzać w błąd co do dostępnych opcji. Z kolei 'Server' może być interpretowane jako Windows Server, ale nie podano konkretnej wersji tego systemu, co czyni tę odpowiedź nieprecyzyjną. Systemy serwerowe Windows są zaprojektowane głównie do zarządzania zasobami w sieci i chociaż mogą oferować funkcje zabezpieczeń, to nie są one standardowo przeznaczone do użytku na stacjach roboczych. Na koniec, termin NTSC odnosi się do standardu telewizyjnego, a nie systemu operacyjnego, co czyni tę odpowiedź całkowicie nieadekwatną. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości różnic między systemami operacyjnymi a innymi terminami technologicznymi. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji zapoznać się z rzeczywistymi funkcjami i zastosowaniami poszczególnych wersji systemów operacyjnych, co pozwoli na lepsze zrozumienie ich możliwości w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania danymi.

Pytanie 15

Który z rekordów DNS w systemach Windows Server służy do definiowania aliasu (alternatywnej nazwy) dla rekordu A, powiązanego z kanoniczną nazwą hosta?

A. CNAME
B. AAAA
C. NS
D. PTR
Rekord CNAME (Canonical Name) jest typem rekordu DNS, który umożliwia utworzenie aliasu dla innej nazwy hosta. Oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z alternatywnej, bardziej przyjaznej nazwy, która w rzeczywistości wskazuje na kanoniczną nazwę hosta. Przykładem zastosowania rekordu CNAME jest sytuacja, w której firma posiada różne subdomeny, takie jak www.example.com i shop.example.com, które mogą być skierowane na ten sam adres IP. Dzięki użyciu CNAME, zamiast tworzyć osobne rekordy A, można zdefiniować, że shop.example.com jest aliasem dla www.example.com, co upraszcza zarządzanie i aktualizacje DNS. W praktyce rekord CNAME jest niezwykle przydatny w przypadku migracji serwisów, gdzie nowe adresy mogą być przypisane bez konieczności zmiany wielu rekordów A. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie rekordów CNAME w celu zarządzania subdomenami i aliasami jest zgodne z zasadami optymalizacji wydajności oraz organizacji infrastruktury sieciowej.

Pytanie 16

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. watomierz.
B. oscyloskop cyfrowy.
C. tester płyt głównych.
D. miernik uniwersalny.
Wybór watomierza albo testera płyt głównych do analizy napięć w układach elektronicznych, to nie do końca dobry pomysł. Watomierz jest głównie do pomiaru energii, a nie do obserwacji sygnałów w czasie. Wiadomo, możemy monitorować moc, ale nie zobaczymy, jak napięcia się zmieniają w czasie, co jest ważne w diagnostyce. Tester płyt głównych, choć jest przydatny w sprawdzaniu komponentów, nie pokazuje nam przebiegów napięć na żywo. Zajmuje się raczej podstawowymi usterkami. Miernik uniwersalny też ma swoje ograniczenia, bo pokazuje tylko wartości statyczne, więc nie da rady zobaczyć dynamiki sygnału. Często ludzie myślą, że jeśli coś może mierzyć napięcie, to nadaje się do analizy sygnałów, co jest błędne. Tak naprawdę, jeśli chcemy robić poważną analizę elektryczną, oscyloskop to jedyne sensowne narzędzie, bo inne urządzenia nie dają takiej precyzji i informacji, jakich potrzebujemy.

Pytanie 17

System S.M.A.R.T jest stworzony do kontrolowania działania i identyfikacji usterek

A. płyty głównej
B. napędów płyt CD/DVD
C. dysków twardych
D. kart rozszerzeń
System S.M.A.R.T to naprawdę fajna technologia, która monitoruje dyski twarde. Dzięki różnym wskaźnikom, jak chociażby temperatura czy ilość błędów, można w miarę wcześnie zauważyć, że coś się dzieje. Na przykład, duża ilość błędów odczytu może oznaczać, że dysk zaczyna mieć problemy z powierzchnią, co w najgorszym przypadku może skończyć się utratą danych. Z własnego doświadczenia wiem, że warto co jakiś czas sprawdzić te wskaźniki, bo to naprawdę pomoże w zarządzaniu danymi i unikaniu niespodzianek. S.M.A.R.T jest super ważny zwłaszcza w miejscach, gdzie dane są na wagę złota, jak serwery czy stacje robocze. Regularne sprawdzanie może znacząco zredukować ryzyko awarii i przestojów, więc nie bagatelizujcie tego tematu!

Pytanie 18

Program WinRAR pokazał okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencją posługiwał się do tej pory użytkownik?

Ilustracja do pytania
A. Program typu Freeware
B. Program typu Adware
C. Program typu Shareware
D. Program z Public domain
Adware to model licencyjny, w którym oprogramowanie jest udostępniane użytkownikom bezpłatnie, ale z wyświetlanymi reklamami, które generują dochód dla twórców. W tym modelu użytkownik nie jest zazwyczaj zobowiązany do zakupu licencji po okresie prób, a celem jest finansowanie rozwoju aplikacji poprzez reklamy. Przykłady adware to darmowe aplikacje na urządzenia mobilne, które pokazują reklamy podczas korzystania z nich. Freeware oznacza oprogramowanie dostępne za darmo bez ograniczeń czasowych i bez konieczności zakupu licencji. Twórcy freeware mogą liczyć na dobrowolne datki lub finansowanie poprzez dodatkowe płatne funkcje, ale podstawowa wersja oprogramowania jest zawsze darmowa. Programy takie często są używane w edukacji czy w małych firmach, gdzie budżet na oprogramowanie jest ograniczony. Public domain to oprogramowanie, które nie jest objęte prawami autorskimi i może być używane, zmieniane i rozpowszechniane przez każdego bez ograniczeń. Takie programy są rzadkością, ponieważ twórcy zazwyczaj chcą kontrolować sposób używania swojego oprogramowania lub przynajmniej być uznawani za jego autorów. WinRAR nie pasuje do żadnego z tych modeli, ponieważ wymaga zakupu licencji po okresie próbnym, co jest charakterystyczne dla shareware. Błędne przypisanie do innych modeli wynika często z mylnego postrzegania darmowości oprogramowania, która w przypadku shareware ma charakter wyłącznie próbny. Często użytkownicy myślą, że jeżeli mogą korzystać z programu przez pewien czas bez opłat, to jest on darmowy, co nie jest prawdą w przypadku shareware, gdzie darmowość ma na celu jedynie zachęcenie do zakupu pełnej wersji.

Pytanie 19

Natychmiast po dostrzeżeniu utraty istotnych plików na dysku twardym, użytkownik powinien

A. uchronić dysk przed zapisaniem nowych danych
B. przeprowadzić defragmentację dysku
C. zainstalować narzędzie diagnostyczne
D. wykonać test S.M.A.R.T. tego dysku
Przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. na dysku twardym jest istotne, ale nie jest pierwszym krokiem, który należy wykonać po wykryciu utraty plików. S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) to technologia, która monitoruje stan dysku w celu przewidywania potencjalnych awarii. Choć test ten może dostarczyć cennych informacji o kondycji dysku, jego wyniki nie mają wpływu na odzyskiwanie danych. W przypadku utraty plików, kluczowe jest ich zabezpieczenie przed nadpisywaniem, a nie diagnozowanie stanu sprzętu. Właściwe postępowanie powinno skupić się na wykorzystaniu narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą zminimalizować ryzyko utraty informacji. Instalacja oprogramowania diagnostycznego również nie jest priorytetem, ponieważ w momencie, gdy zauważasz utratę plików, najważniejsze jest ich zabezpieczenie. Defragmentacja dysku z kolei jest procesem, który służy do optymalizacji wydajności dysku poprzez organizację fragmentów plików, ale w przypadku utraty danych jest całkowicie nieodpowiednia. Defragmentacja może prowadzić do nadpisania obszarów, gdzie znajdowały się utracone pliki, co czyni ten krok jeszcze bardziej ryzykownym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują skupienie się na diagnostyce sprzętu zamiast na ochronie danych oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie czynności są krytyczne w sytuacjach awaryjnych związanych z danymi.

Pytanie 20

Jaką kwotę łącznie pochłonie robocizna związana z montażem 20 modułów RJ45 z krawędziowym złączem narzędziowym na przewodach 4-parowych, jeśli stawka godzinowa montera wynosi 15 zł/h, a według tabeli KNR czas montażu pojedynczego modułu to 0,10 r-g?

A. 30,00 zł
B. 15,00 zł
C. 7,50 zł
D. 50,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt robocizny montażu 20 modułów RJ45, należy najpierw ustalić czas potrzebny na montaż jednego modułu. Według tabeli KNR czas montażu jednego modułu wynosi 0,10 roboczogodziny (r-g). Dla 20 modułów, całkowity czas montażu wyniesie 20 modułów x 0,10 r-g = 2 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową montera, która wynosi 15 zł/h, możemy obliczyć całkowity koszt robocizny: 2 r-g x 15 zł/h = 30 zł. Koszt robocizny jest istotnym elementem w planowaniu budżetu projektów elektrotechnicznych i telekomunikacyjnych, ponieważ wpływa na ogólną rentowność przedsięwzięcia. Warto również zwrócić uwagę na efektywność procesu montażu i ewentualne możliwości jego optymalizacji, co może przyczynić się do dalszego obniżenia kosztów w przyszłych projektach. Dobre praktyki w branży sugerują, aby zawsze uwzględniać czas montażu oraz koszt robocizny w planowaniu i wycenie projektów.

Pytanie 21

Jakie jest połączenie używane do wymiany informacji pomiędzy urządzeniami mobilnymi, które stosuje cyfrową transmisję optyczną w trybie bezprzewodowym do przesyłania danych na stosunkowo krótką odległość?

A. IrDA
B. Bluetooth
C. IEEE 1394a
D. IEEE 1394c
Wybór IEEE 1394a i IEEE 1394c jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny, ponieważ te standardy dotyczą interfejsu FireWire, który zazwyczaj jest używany w kontekście łączności przewodowej pomiędzy urządzeniami, takimi jak kamery cyfrowe, dyski twarde i urządzenia audio-wideo. FireWire umożliwia transfer danych na dużą odległość, zazwyczaj do 4.5 metra, co jest znacznie więcej niż typowy zasięg technologii IrDA. Dodatkowo, FireWire obsługuje wiele urządzeń podłączonych w szereg, co czyni go odpowiednim dla zastosowań multimedialnych, jednak nie jest to technologia bezprzewodowa. Z kolei Bluetooth to technologia bezprzewodowa, ale jest stworzona do komunikacji na średnie odległości, zazwyczaj do 100 metrów, i nie wykorzystuje technologii optycznej, lecz radiowej. Bluetooth jest powszechnie stosowany w urządzeniach audio, słuchawkach i smartfonach do przesyłania danych, jednak w kontekście krótkodystansowej transmisji optycznej, jak w przypadku IrDA, nie jest właściwym rozwiązaniem. Typowym błędem myślowym jest nieodróżnienie technologii bezprzewodowej od przewodowej oraz mylenie różnych standardów komunikacyjnych pod względem ich zastosowania i charakterystyki. Warto zrozumieć, że każdy z tych standardów ma swoje unikalne cechy i zastosowania, które należy brać pod uwagę przy wyborze odpowiedniego rozwiązania dla określonego problemu komunikacyjnego.

Pytanie 22

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod ProducentaWN-370USB
InterfejsUSB
Zgodność ze standardemIEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść1 szt.
ZabezpieczeniaWEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB
B. działa w standardzie c
C. nie oferuje szyfrowania danych
D. działa w sieciach bezprzewodowych
Karta sieciowa podana w pytaniu działa w standardzie IEEE 802.11 b/g/n co wyraźnie wskazuje że jest to karta przeznaczona do komunikacji bezprzewodowej. Standard IEEE 802.11 jest powszechnie stosowany w sieciach Wi-Fi i obejmuje różne warianty jak b g n gdzie każdy z nich różni się zakresem prędkości i zasięgiem. Na przykład tryb n oferuje wyższe prędkości i lepszy zasięg w porównaniu do starszych wersji b i g. Karta ta łączy się z urządzeniem poprzez port USB co jest powszechnym sposobem podłączania kart sieciowych zwłaszcza w laptopach i komputerach stacjonarnych które nie mają wbudowanego modułu Wi-Fi. Praktyczne zastosowanie kart bezprzewodowych obejmuje dostęp do internetu w miejscach publicznych takich jak kawiarnie czy lotniska jak również w sieciach domowych i biurowych gdzie unika się konieczności prowadzenia kabli. Przy wyborze kart sieciowych warto zwrócić uwagę na obsługiwane standardy i zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych przesyłanych przez sieć.

Pytanie 23

Jaką liczbę naturalną reprezentuje zapis 41 w systemie szesnastkowym w systemie dziesiętnym?

A. 65
B. 81
C. 91
D. 75
Liczba 41 w systemie szesnastkowym składa się z 4 w pozycji szesnastkowej i 1 w jednostkach. Żeby zamienić to na system dziesiętny, trzeba pomnożyć każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę liczby 16. Więc mamy 4 razy 16 do 1 plus 1 razy 16 do 0. Czyli wychodzi 4 razy 16 plus 1 razy 1, co daje 64 plus 1, czyli 65. W programowaniu często przydaje się ta konwersja, zwłaszcza jak definiujemy kolory w CSS, gdzie używamy systemu szesnastkowego. Wiedza o tym, jak zamieniać liczby między systemami, jest naprawdę ważna, szczególnie dla programistów, bo w niskopoziomowym kodzie czy algorytmach często trzeba działać szybko i efektywnie. Dobrze jest więc znać zasady konwersji, bo to sporo ułatwia w zaawansowanych projektach informatycznych.

Pytanie 24

Na zdjęciu ukazano złącze zasilające

Ilustracja do pytania
A. stacji dyskietek
B. dysków wewnętrznych SATA
C. Molex do dysków twardych
D. ATX12V zasilania procesora
Złącze ATX12V jest kluczowym elementem w zasilaniu nowoczesnych komputerów PC szczególnie odpowiadając za dostarczenie stabilnej mocy do procesora. Standard ATX12V został wprowadzony przez firmę Intel w celu zapewnienia większej wydajności energetycznej oraz obsługi nowoczesnych procesorów które wymagają większej mocy niż mogłyby dostarczyć starsze złącza. Złącze to zwykle posiada 4 lub 8 pinów i jest bezpośrednio podłączane do płyty głównej w okolicach gniazda procesora zapewniając dostarczenie napięcia 12V. Jego charakterystyczna budowa z wyraźnie oddzielonymi stykami pozwala na łatwe rozpoznanie i prawidłowe podłączenie zapobiegając błędnym instalacjom które mogłyby prowadzić do niestabilności systemu. Złącze ATX12V jest standardem branżowym wspieranym przez większość nowoczesnych płyt głównych i zasilaczy co czyni go niezbędnym elementem w procesie budowy i konfiguracji systemu komputerowego. Zrozumienie jego funkcji i poprawnego zastosowania jest istotne dla każdego profesjonalisty zajmującego się montażem i serwisem komputerów.

Pytanie 25

Wyświetlony stan ekranu terminala został uzyskany podczas testu realizowanego w środowisku Windows. Techniczny pracownik zdobył w ten sposób informacje o:

C:\>tracert wp.pl

Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30

 1     2 ms     3 ms     2 ms  192.168.0.1
 2     *        8 ms    10 ms  10.135.96.1
 3     *        *        *     Upłynął limit czasu żądania.
 4     9 ms     7 ms    10 ms  upc-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
 5    16 ms     9 ms     9 ms  ci-wp-rtr.wp.pl [153.19.102.1]
 6    91 ms     *       10 ms  zeu.ptr02.adm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
 7    11 ms    10 ms    11 ms  www.wp.pl [212.77.100.101]

Śledzenie zakończone.

C:\>

A. sprawności łącza przy użyciu protokołu IPX/SPX
B. możliwościach diagnozowania struktury systemu DNS
C. ścieżce do docelowej lokalizacji
D. poprawności ustawień protokołu TCP/IP
Polecenie tracert używane w systemie Windows pozwala na śledzenie trasy pakietów IP od źródła do docelowej lokalizacji w sieci. Dzięki temu można zobaczyć każdą z urządzeń sieciowych, przez które pakiet przechodzi. Pokazane są adresy IP oraz czas odpowiedzi dla każdego przeskoku. Jest to szczególnie przydatne do diagnozowania problemów sieciowych identyfikując, w którym miejscu może występować opóźnienie lub przerwanie połączenia. Jest zgodne ze standardem ICMP i powszechnie stosowane w administracji sieciowej, a także w branży IT do analizy i optymalizacji sieci. Możliwość zobaczenia ścieżki do lokalizacji docelowej umożliwia administratorom identyfikację nieefektywnych ścieżek i potencjalnych problemów z routowaniem, co jest kluczowe dla utrzymania efektywności i niezawodności sieci. Wiedza o tym, jak działa trasowanie i jak używać takich narzędzi, jest podstawą efektywnego zarządzania siecią i szybkim rozwiązywaniem problemów związanych z łącznością.

Pytanie 26

Do czego służy mediakonwerter?

A. do filtrowania stron internetowych
B. do łączenia kabli skrętkowych kategorii 6 i 7
C. do konwersji sygnału optycznego na elektryczny i odwrotnie
D. do analizy zawartości w sieciach internetowych
Mediakonwerter to urządzenie, które pełni kluczową rolę w transmisji danych w sieciach telekomunikacyjnych i systemach IT. Jego podstawowym zadaniem jest konwersja sygnału optycznego na elektryczny i odwrotnie, co jest niezbędne w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych. W praktyce, mediakonwertery są używane do łączenia różnych typów mediów transmisyjnych, umożliwiając integrację sieci optycznych z sieciami miedzianymi. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy istnieje potrzeba przesyłania danych z serwera, który obsługuje sygnał optyczny, do stacji roboczej, która wykorzystuje standardowe połączenie Ethernet. W takich przypadkach mediakonwerter pozwala na bezproblemowe przekazywanie informacji, wykorzystując różne standardy, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, a także standardy dla transmisji optycznej, takie jak SFP (Small Form-factor Pluggable). Warto również dodać, że mediakonwertery są często używane w telekomunikacji i w aplikacjach monitorowania wideo, gdzie przesył danych na dużych odległościach jest kluczowy dla jakości usług. Dzięki nim, organizacje mogą korzystać z zalet technologii optycznej, takich jak większa przepustowość i mniejsze zakłócenia, co przekłada się na lepszą efektywność operacyjną.

Pytanie 27

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli jej koszt wynosi 250zł, czas wymiany to 80 minut, a każda rozpoczęta roboczogodzina to 50zł?

A. 350zł
B. 400zł
C. 250zł
D. 300zł
Koszt wymiany karty graficznej w komputerze składa się z dwóch głównych elementów: ceny samej karty oraz kosztu robocizny. W tym przypadku karta graficzna kosztuje 250zł. Czas wymiany wynosi 80 minut, co przelicza się na 1 godzinę i 20 minut. W przypadku kosztów robocizny, każda rozpoczęta roboczogodzina kosztuje 50zł, co oznacza, że za 80 minut pracy należy zapłacić za pełną godzinę, czyli 50zł. Zatem całkowity koszt wymiany karty graficznej wynosi 250zł (cena karty) + 50zł (koszt robocizny) = 300zł. Jednak, ponieważ za każdą rozpoczętą roboczogodzinę płacimy pełną stawkę, należy doliczyć dodatkowe 50zł, co daje 350zł. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest umiejętność dokładnego oszacowania kosztów związanych z serwisowaniem sprzętu komputerowego, co jest kluczowe dla osób prowadzących działalność gospodarczą oraz dla użytkowników indywidualnych planujących modernizację swojego sprzętu. Wiedza ta jest również dobrze przyjęta w standardach branżowych, gdzie precyzyjne szacowanie kosztów serwisowych jest nieodzowną praktyką.

Pytanie 28

Program firewall nie zapewnia ochrony przed

A. szpiegowaniem oraz kradzieżą poufnych informacji użytkownika
B. wirusami rozprzestrzeniającymi się za pomocą poczty elektronicznej
C. atakami generującymi zwiększony ruch w sieci
D. uzyskaniem dostępu do komputera przez hakerów
Odpowiedź, że firewall nie chroni przed wirusami, które mogą przyjść przez e-mail, jest jak najbardziej na miejscu. Firewalle głównie zajmują się ruchem w sieci – jakby stały na straży, sprawdzając, co wchodzi, a co wychodzi. Ich głównym zadaniem jest blokowanie niechcianych intruzów i filtrowanie danych, co sprawia, że radzą sobie z atakami z sieci. Ale już z załącznikami z e-maili to nie ta bajka. Dlatego warto mieć jeszcze coś, co się zajmie wirusami – programy antywirusowe są do tego stworzone. Używanie ich to dobry pomysł, bo skanują wiadomości i pliki, a także regularne aktualizowanie ich to naprawdę ważna sprawa. I nie zapominaj o filtrach antyspamowych – mogą pomóc w uniknięciu wielu problemów z wirusami w poczcie.

Pytanie 29

Podczas próby zapisania danych na karcie SD wyświetla się komunikat "usuń ochronę przed zapisem lub użyj innego dysku". Zwykle przyczyną tego komunikatu jest

A. ustawienie mechanicznego przełącznika blokady zapisu na karcie w pozycji ON
B. posiadanie uprawnień "tylko do odczytu" do plików na karcie SD
C. brak wolnego miejsca na karcie pamięci
D. zbyt duża wielkość pliku, który ma być zapisany
Wybór odpowiedzi dotyczącej braku uprawnień "tylko do odczytu" do plików na karcie SD jako przyczyny pojawienia się komunikatu o błędzie jest błędny, ponieważ uprawnienia plików na karcie SD są zazwyczaj zarządzane przez system operacyjny, a nie przez mechanizm karty. Zazwyczaj karta SD jest formatowana w systemach plików, takich jak FAT32, które nie posiadają zaawansowanego systemu zarządzania uprawnieniami, jak NTFS. Dlatego też, niezależnie od ustawień systemowych, mechaniczny przełącznik blokady zapisu ma priorytet nad wszystkimi innymi ustawieniami, a jego aktywacja zawsze blokuje możliwość zapisu. Posiadanie zbyt dużego rozmiaru zapisywanego pliku może być problematyczne, ale nie jest bezpośrednią przyczyną wystąpienia komunikatu o usunięciu ochrony przed zapisem, ponieważ karta sama w sobie nie uniemożliwia zapisu pliku ze względu na jego rozmiar. Dodatkowo, brak miejsca na karcie pamięci również nie jest powodem takiego komunikatu, ponieważ system operacyjny z reguły informuje użytkownika o niskiej przestrzeni na dysku, a nie o konieczności usunięcia ochrony przed zapisem. Użytkownicy powinni zawsze najpierw sprawdzić mechaniczne zabezpieczenia kart SD i zrozumieć ich rolę w procesie zapisu danych, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji komunikatów o błędach.

Pytanie 30

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

PodzespółParametry
Płyta główna GIGABYTE4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID,
HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1,
8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16
B. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150
C. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream
D. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black
Procesor INTEL CORE i3-4350 jest niekompatybilny z płytą główną o przedstawionych parametrach, ponieważ używa gniazda LGA 1150, które nie pasuje do gniazda S-AM3+ wspieranego przez płytę główną. Gniazdo procesora to kluczowy element w kompatybilności między płytą główną a procesorem. W przypadku niezgodności nie ma fizycznej możliwości zamontowania procesora w płycie głównej. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność szczegółowego sprawdzenia kompatybilności przed zakupem części komputerowych, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów i opóźnień w montażu. Praktycznie, jeśli użytkownik nie sprawdzi kompatybilności komponentów, może to prowadzić do sytuacji, gdzie cała inwestycja w komputer staje się problematyczna, ponieważ wymiana płyty głównej lub procesora pociąga za sobą dodatkowe koszty. Dlatego zawsze zaleca się konsultację specyfikacji technicznych i ewentualnie kontakt z producentem lub ekspertem, aby upewnić się, że wszystkie części są zgodne. Warto również korzystać z narzędzi online, które pomagają w weryfikacji kompatybilności komponentów komputerowych.

Pytanie 31

Jakie parametry otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych poleceń w systemie Linux?

ifconfig eth0 10.0.0.100
netmask 255.255.255.0
broadcast 10.0.0.255 up
route add default gw 10.0.0.10

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100
B. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10
C. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10
D. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255
Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, dobrze określa, jak wygląda konfiguracja sieci w tym przypadku. Interfejs eth0 dostaje adres IP 10.0.0.100 oraz maskę podsieci /24, co oznacza, że mamy do czynienia z 255.255.255.0. To całkiem standardowe ustawienie dla wielu lokalnych sieci. Z pomocą komendy ifconfig ustalamy nasz adres IP i maskę dla interfejsu. Fajnie, że to wiesz. A co do polecenia route – dodaje ono bramę domyślną, przez którą przechodzą pakiety, gdy chcą wyjść z naszej lokalnej sieci. To wszystko jest bardzo istotne dla administratorów sieci, bo często zdarza się, że muszą oni wszystko ustawiać ręcznie. Automatyczne przypisywanie przez DHCP nie zawsze wystarcza, więc manualna konfiguracja daje pełną kontrolę nad tym, co się dzieje w sieci.

Pytanie 32

Dokumentacja końcowa dla planowanej sieci LAN powinna między innymi zawierać

A. założenia projektowe sieci lokalnej
B. raport pomiarowy torów transmisyjnych
C. kosztorys prac instalacyjnych
D. wykaz rysunków wykonawczych
Wielu profesjonalistów w dziedzinie IT może błędnie interpretować znaczenie dokumentacji powykonawczej sieci LAN, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów. Na przykład, założenia projektowe sieci lokalnej mogą być istotnym dokumentem, jednak nie odzwierciedlają one powykonawczego aspektu instalacji. Zdefiniowanie założeń projektowych jest etapem wstępnym, zajmującym się planowaniem i nie dostarcza informacji o rzeczywistym stanie zrealizowanej infrastruktury. Podobnie, spis rysunków wykonawczych może być przydatny, jednak nie zastępuje rzeczywistych wyników pomiarowych, które są kluczowe dla potwierdzenia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami. Kosztorys robót instalatorskich także nie jest dokumentem kluczowym w kontekście powykonawczym, ponieważ koncentruje się na aspektach finansowych projektu, a nie na jego realizacji. Właściwe podejście do dokumentacji powykonawczej powinno skupiać się na wynikach pomiarowych, które potwierdzają funkcjonalność oraz jakość instalacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Bez dokładnych raportów pomiarowych, ryzykujemy wystąpienie problemów z wydajnością sieci, co może prowadzić do kosztownych przestojów i frustracji użytkowników końcowych.

Pytanie 33

Na schemacie płyty głównej, gdzie można zamontować moduły pamięci RAM, gniazdo oznaczone cyfrą to

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 1
C. 4
D. 2
Gniazdo oznaczone cyfrą 1 na schemacie to miejsce przeznaczone do instalacji modułów pamięci RAM. Moduły RAM są kluczowe dla działania komputera, ponieważ umożliwiają przechowywanie i szybki dostęp do danych programów i systemu operacyjnego podczas ich pracy. Na płytach głównych gniazda RAM są zazwyczaj zlokalizowane w pobliżu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Standardowym typem pamięci RAM dla komputerów osobistych jest DDR (Double Data Rate), a najnowsze wersje, takie jak DDR4 lub DDR5, oferują znacznie wyższą przepustowość i niższe zapotrzebowanie na energię niż starsze wersje. Instalując pamięć RAM, należy upewnić się, że moduły są poprawnie osadzone w gniazdach i że są kompatybilne z płytą główną oraz procesorem. Dobra praktyka to montowanie modułów w parach, co umożliwia korzystanie z trybu dual-channel, zwiększającego wydajność przez równoczesne korzystanie z dwóch szyn danych. Przy planowaniu rozbudowy pamięci RAM warto także zwrócić uwagę na maksymalną obsługiwaną pojemność RAM przez płytę główną oraz jej częstotliwość pracy, aby zapewnić optymalną wydajność.

Pytanie 34

Jak nazywa się urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT i ma końcówkę z elementem światłoczułym, a jego dotknięcie ekranu monitora skutkuje przesłaniem sygnału do komputera, co umożliwia lokalizację kursora?

A. Ekran dotykowy
B. Touchpad
C. Pióro świetlne
D. Trackball
Wybór opcji takich jak touchpad, ekran dotykowy czy trackball jest zrozumiały, jednak każda z tych odpowiedzi odnosi się do zupełnie innego rodzaju urządzenia wejściowego. Touchpad, na przykład, to urządzenie, które umożliwia kontrolowanie kursora poprzez przesuwanie palca po jego powierzchni. Jest standardowo stosowane w laptopach, gdzie przestrzeń na tradycyjną mysz jest ograniczona. Ekran dotykowy natomiast to technologia, która pozwala na interakcję z urządzeniem przez dotyk, ale nie jest to tożsame z piórem świetlnym, które działa wyłącznie w kontekście monitorów CRT. Trackball to urządzenie, które pozwala na kontrolowanie ruchu kursora za pomocą kulki osadzonej w obudowie, co wymaga innej techniki użytkowania. Wybór tych opcji zamiast pióra świetlnego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji i zastosowania. Każde z wymienionych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowania i różnice w interakcji z użytkownikiem. Warto pamiętać, że pióro świetlne jest unikalne, ponieważ bezpośrednio współpracuje z obrazem wyświetlanym na monitorze, co czyni je idealnym narzędziem do precyzyjnego wskazywania, a nie tylko do nawigacji, jak inne wymienione urządzenia.

Pytanie 35

Jakie pasmo częstotliwości definiuje klasa okablowania D?

A. 100 MHz
B. 250 MHz
C. 500 MHz
D. 10 MHz
Wybór innych pasm częstotliwości, takich jak 500 MHz, 10 MHz czy 250 MHz, jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiadają one wymaganiom standardu klasa D. Pasmo 500 MHz jest charakterystyczne dla wyższej klasy okablowania, takiej jak klasa F, używanej w aplikacjach, które wymagają dużej przepustowości, co wykracza poza możliwości okablowania klasy D. Z kolei 250 MHz i 10 MHz również nie są adekwatne, ponieważ 250 MHz odnosi się do klasy E, która obsługuje bardziej zaawansowane technologie, a 10 MHz jest zbyt niską częstotliwością, która nie spełnia standardów dla współczesnych sieci. Często mylenie klas okablowania i ich odpowiadających częstotliwości wynika z braku zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami oraz ich zastosowaniem w praktyce. Aby poprawnie dobierać okablowanie do specyfiki projektu, ważne jest, aby mieć na uwadze wymagania dotyczące przepustowości, odległości oraz rodzaju przesyłanych danych. Właściwy dobór klas okablowania pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury oraz zapewnia stabilność i wydajność sieci.

Pytanie 36

Użytkownicy w sieciach bezprzewodowych mogą być uwierzytelniani zdalnie przy pomocy usługi

A. NNTP
B. IMAP
C. RADIUS
D. HTTPS
No to widzę, że wybrałeś odpowiedzi jak IMAP, HTTPS i NNTP, ale muszę przyznać, że są one nieco mylące w kontekście zdalnego uwierzytelniania w sieciach bezprzewodowych. IMAP to protokół do zarządzania e-mailami, więc nie ma tu mowy o uwierzytelnianiu w sieci. Użycie go w tym przypadku to trochę nietrafione posunięcie, bo nie ma żadnych mechanizmów, które by pomogły w autoryzacji dostępu do sieci. HTTPS z kolei to protokół, który dba o bezpieczne przesyłanie danych w internecie, ale znów nie jest to coś, co służy do uwierzytelniania w sieci lokalnej. Może się wydawać, że jest to jakiś sposób na ochronę, ale w tym kontekście po prostu nie pasuje. NNTP natomiast to protokół do wymiany wiadomości w grupach dyskusyjnych, i to też nie ma nic wspólnego z procesem uwierzytelniania w sieciach. Tutaj błędnie myślisz, myląc funkcje tych protokołów, które tak naprawdę mają różne zadania. Zrozumienie, jak te protokoły działają i do czego służą, jest kluczowe, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 37

FDDI (ang. Fiber Distributed Data Interface) jest standardem przesyłania danych opartym na technologii światłowodowej. Jaką topologię wykorzystuje się w sieciach zbudowanych według tej technologii?

A. gwiazdy
B. pierścienia
C. rozszerzonej gwiazdy
D. podwójnego pierścienia
Wybór pierścienia, rozszerzonej gwiazdy lub gwiazdy jako topologii dla sieci FDDI jest nieprawidłowy, ponieważ te konfiguracje nie wykorzystują w pełni zalet oferowanych przez technologię światłowodową w kontekście zapewnienia niezawodności i efektywności transmisji. Pierścień, jako pojedyncza pętla, jest podatny na uszkodzenia; jeśli jakikolwiek element w pierścieniu ulegnie awarii, cała sieć przestaje działać. Rozszerzona gwiazda, mimo że pozwala na centralizację połączeń, nie spełnia standardów FDDI, które wymagają zastosowania podwójnego pierścienia dla zapewnienia redundancji. Podobnie, gwiazda, jako topologia oparta na centralnym punkcie, nie zapewnia dostatecznego poziomu odporności na awarie, co jest kluczowe w wymagających środowiskach transmisji danych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to nieuwzględnienie zasad redundancji i niezawodności w projektowaniu sieci, które są podstawowymi elementami standardów branżowych. Należy pamiętać, że w przypadku zastosowania technologii FDDI, kluczowe jest zrozumienie jej architektury i celów, jakie ma spełniać w danym środowisku, co czyni podwójny pierścień najlepszym wyborem.

Pytanie 38

Program df działający w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. danych dotyczących dostępnej przestrzeni na dysku
B. tekstu, który odpowiada wzorcowi
C. nazwa aktualnego katalogu
D. zawartości katalogu ukrytego
To narzędzie df (disk free) w systemach Unix i Linux jest naprawdę przydatne! Dzięki niemu możesz sprawdzić, ile miejsca zostało na dysku i jak dużo już zajmują pliki. Używa się go z różnymi opcjami, a jednym z najczęściej stosowanych poleceń jest 'df -h', które pokazuje wszystko w przystępnej formie, na przykład w MB czy GB. Fajnie jest wiedzieć, jak wygląda sytuacja z dyskiem, bo to pomaga w planowaniu przestrzeni na różne aplikacje czy pliki. Dobrze jest też robić kopie zapasowe, a to narzędzie pozwala szybciej zauważyć, gdy czegoś brakuje. Generalnie, znajomość tego, co można z tym narzędziem zrobić, jest naprawdę ważna dla zachowania sprawnego działania całego systemu.

Pytanie 39

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/profile
B. /etc/network/interfaces
C. /etc/shadow
D. /etc/resolv.configuration
Wszystkie inne wskazane odpowiedzi są nieprawidłowe w kontekście konfiguracji karty sieciowej w systemie Linux. Plik /etc/profile nie jest związany z konfiguracją sieci, lecz definiuje ustawienia środowiskowe dla wszystkich użytkowników systemu, takie jak zmienne środowiskowe oraz ścieżki do programów. Z kolei /etc/shadow zawiera zabezpieczone hasła użytkowników i informacje o ich uprawnieniach, a nie ustawienia sieciowe. Użytkownicy często mylą te pliki, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. Plik /etc/resolv.configuration (prawdopodobnie chodziło o /etc/resolv.conf) służy do definiowania serwerów DNS, a nie do konfigurowania interfejsów sieciowych. Zrozumienie struktury i przeznaczenia tych plików jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów w administracji systemem. Użytkownicy, którzy nie są świadomi różnicy między tymi plikami, mogą przypadkowo wprowadzić nieprawidłowe zmiany, co może prowadzić do problemów z dostępem do sieci. Praktyka edytowania pliku /etc/network/interfaces jest fundamentalna dla efektywnej pracy z systemami Linux i odzwierciedla standardowe procedury konfiguracyjne w obszarze administracji sieciowej.

Pytanie 40

Router Wi-Fi działający w technologii 802.11n umożliwia osiągnięcie maksymalnej prędkości przesyłu danych

A. 1000 Mb/s
B. 54 Mb/s
C. 11 Mb/s
D. 600 Mb/s
Odpowiedzi 11 Mb/s, 54 Mb/s oraz 1000 Mb/s są nieprawidłowe w kontekście maksymalnej prędkości transmisji dostępnej dla standardu 802.11n. Standard 802.11b, który działa na prędkości 11 Mb/s, był jednym z pierwszych standardów Wi-Fi, a jego ograniczenia w zakresie prędkości są znane i zrozumiałe w kontekście starszych technologii. Z kolei standard 802.11g, który osiąga maksymalnie 54 Mb/s, zapewnia lepszą wydajność od 802.11b, ale nadal nie dorównuje możliwościom 802.11n. Zrozumienie tych wartości jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków o wydajności sieci. Ponadto, odpowiedź wskazująca na 1000 Mb/s jest myląca, ponieważ odnosi się do standardów, które nie są jeszcze powszechnie implementowane w użytkowanych routerach. W rzeczywistości maksymalna prędkość 1000 Mb/s odnosi się do standardu 802.11ac, który wprowadza jeszcze bardziej zaawansowane technologie, takie jak MU-MIMO oraz lepsze wykorzystanie pasma 5 GHz. Typowym błędem jest postrzeganie routerów Wi-Fi jako jedynie komponentów sprzętowych, bez zrozumienia ich pełnych możliwości oraz ograniczeń wynikających z zastosowanych technologii. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne standardy mają różne zastosowania i mogą wpływać na to, jak wpływają na codzienne korzystanie z internetu. Dobrze jest również regularnie monitorować wydajność swojego routera oraz dostosowywać jego ustawienia, aby zapewnić optymalną prędkość i niezawodność połączenia.