Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 21:46
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 22:04

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który instrument optyczny jest stosowany do badania krzywizny powierzchni soczewek?

A. Spektroskop

B. Refraktometr

C. Sferometr

D. Fotometr

Sferometr to precyzyjny instrument używany do pomiaru krzywizny powierzchni sferycznych, takich jak soczewki czy zwierciadła. Działa na zasadzie pomiaru przesunięcia centralnego tłoka względem trzech ustawionych w trójkącie stopek. Dzięki temu możliwe jest określenie promienia krzywizny danej powierzchni. W praktyce, sferometr jest nieoceniony w warsztatach optycznych podczas produkcji i naprawy soczewek optycznych, ponieważ pozwala na dokładne sprawdzenie zgodności z wymogami projektowymi. Użycie sferometru jest standardem w procesach produkcji elementów optycznych, zapewniającym wysoką precyzję i jakość. Warto także wiedzieć, że sferometr stosuje się nie tylko w optyce, ale również w inżynierii, przy pomiarach komponentów mechanicznych. Jego zasada działania bazuje na geometrii sferycznej, co czyni go idealnym narzędziem do pracy z krzywiznami.

Pytanie 2

Możliwość pomiaru współczynnika załamania szkła optycznego można uzyskać przy użyciu

A. spektroskopu

B. fotometru

C. frontofokometru

D. refraktometru

Refraktometr to urządzenie służące do pomiaru współczynnika załamania światła w materiałach optycznych, takich jak szkło. Działa na zasadzie analizy kąta załamania promieni świetlnych, gdy przechodzą one przez granicę między dwiema różnymi substancjami. Dzięki pomiarom wykonywanym przez refraktometr, możemy określić, jaki jest współczynnik załamania danego szkła, co jest kluczowe przy projektowaniu i produkcji elementów optycznych, takich jak soczewki czy pryzmaty. W praktyce, zastosowanie refraktometru w laboratoriach optycznych oraz przemyśle szklarskim pozwala na kontrolę jakości materiałów, a także na badanie ich właściwości optycznych, co jest zgodne z normami branżowymi. Użycie refraktometru może również przyczynić się do poprawy precyzji w obróbce szkła, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i jakość finalnych produktów. Dodatkowo, znajomość współczynnika załamania jest niezbędna w takich dziedzinach jak optyka medyczna, gdzie wymagana jest ścisła kontrola jakości materiałów optycznych używanych w sprzęcie medycznym.

Pytanie 3

W jaki sposób dokonuje się kontroli naprężeń w soczewkach?

A. polarymetrem

B. goniometrem

C. interferometrem

D. polaryskopem

Odpowiedź "polaryskopem" jest poprawna, ponieważ polaryskop jest specjalistycznym narzędziem używanym do analizy naprężeń w materiałach optycznych, takich jak soczewki. Wykorzystuje on zjawisko polaryzacji światła, aby ujawnić wewnętrzne naprężenia, które mogą wpływać na jakość i wydajność optyczną soczewek. Polaryskopy działają na zasadzie analizy zmian w polaryzacji światła przechodzącego przez materiał, co pozwala na identyfikację obszarów z różnymi poziomami naprężeń. Przykładowo, w przemyśle optycznym, polaryskop jest używany do kontroli jakości soczewek okularowych, co jest kluczowe dla zapewnienia ich właściwej funkcjonalności i komfortu noszenia. W ten sposób, polaryskopy przyczyniają się do spełnienia standardów branżowych dotyczących jakości produktów optycznych oraz zapewniają, że soczewki będą miały odpowiednią wytrzymałość i będą bezpieczne w użyciu.

Pytanie 4

Czy podczas finalnego montażu mikroskopu dokonuje się weryfikacji

A. paracentryczności

B. parafokalności

C. skręcenia obrazu

D. apertury numerycznej

Skręcenie obrazu to zjawisko, które najczęściej nie jest sprawdzane podczas montażu końcowego mikroskopu, ponieważ dotyczy to bardziej aspektów optycznych i ustawień, które powinny być zweryfikowane w trakcie kalibracji i regulacji mikroskopu. W praktyce skręcenie obrazu może być efektem błędnego wyrównania układów optycznych lub użycia niewłaściwych okularów. Aby upewnić się, że mikroskop działa prawidłowo, ważne jest, by zwracać uwagę na inne parametry, takie jak parafokalność - czyli zdolność do zachowania ostrości obrazu podczas przełączania między różnymi obiektywami, aperturę numeryczną, która wpływa na rozdzielczość i jasność obrazu, oraz paracentryczność, zapewniającą, że obiekty są wycentrowane w polu widzenia. Przykładowo, mikrobiolodzy powinni dbać o te aspekty, aby maksymalnie wykorzystać możliwości mikroskopu w badaniach komórkowych. Dbanie o te parametry jest kluczowe dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników badań.

Pytanie 5

Jakie powiększenie jest reprezentowane symbolem G?

A. Wizualne

B. Kątowe

C. Podłużne

D. Poprzeczne

Odpowiedź 'Wizualne' jest poprawna, ponieważ w kontekście optyki oraz pomiarów przy użyciu mikroskopów, powiększenie wizualne określa zdolność systemu optycznego do wyrażania obrazu obiektu w powiększonej formie. Wizualne powiększenie jest kluczowym pojęciem w mikroskopii, gdyż pozwala na obserwację detali, które są niewidoczne gołym okiem. Przykładem zastosowania powiększenia wizualnego jest obserwacja próbek biologicznych w mikroskopach świetlnych, gdzie powiększenia mogą dochodzić nawet do 1000x, co umożliwia badanie komórek i ich struktur. W praktyce, wyznaczanie powiększenia wizualnego wiąże się z zastosowaniem soczewek o określonej ogniskowej, co jest zgodne z zasadami optyki geometrzycznej. Znajomość tego pojęcia jest niezbędna dla naukowców, techników laboratoryjnych oraz studentów kierunków biologicznych i medycznych, co czyni go fundamentalnym elementem edukacji w dziedzinie nauk przyrodniczych.

Pytanie 6

Aby zapobiec wypadnięciu soczewek z oprawki nie wykorzystuje się

A. pierścieni sprężystych

B. pierścieni dociskowych

C. zawalcowywania

D. sprężystego wspornika

Pierścienie dociskowe, pierścienie sprężyste oraz zawalcowywanie to techniki, które są stosowane w różnych kontekstach do zabezpieczania soczewek w oprawach okularowych. Pierścienie dociskowe są popularnym rozwiązaniem, które dzięki odpowiedniemu naprężeniu, skutecznie utrzymują soczewkę na miejscu, co jest szczególnie ważne w przypadku okularów jednoogniskowych oraz progresywnych. Ich zastosowanie opiera się na mechanice, gdzie ścisłe dopasowanie pomiędzy soczewką a oprawą minimalizuje ryzyko wypadnięcia. Z kolei pierścienie sprężyste, choć mogą być użyteczne w innych zastosowaniach, w kontekście okularów nie są standardem, ponieważ mogą nie zapewniać odpowiedniego wsparcia dla soczewek o różnych profilach. Zawalcowywanie to technika, która polega na formowaniu krawędzi oprawy, co pozwala na mocne osadzenie soczewki, ale wymaga precyzyjnego wykonania, aby uniknąć uszkodzeń soczewki. Niepoprawne podejście do wyboru metod mocowania soczewek może prowadzić do typowych błędów, takich jak niedostateczna stabilność soczewek, co może skutkować ich wypadaniem podczas codziennego użytkowania. Ważne jest, aby każdy projektant okularów stosował sprawdzone rozwiązania, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co zapewnia bezpieczeństwo i komfort użytkowania.

Pytanie 7

Liczbę dozwolonych pierścieni Newtona w dokumentacji technicznej reprezentuje się za pomocą symbolu literowego

A. C

B. P

C. N

D. Q

Odpowiedź N jest poprawna, ponieważ w dokumentacji technicznej związanej z pierścieniami Newtona, symbol ten jest powszechnie używany do oznaczania dopuszczalnej liczby pierścieni. Pierścienie Newtona powstają w wyniku interferencji światła, co jest szczególnie istotne w kontekście pomiarów optycznych i metrologii. W praktyce, liczba pierścieni Newtona ma kluczowe znaczenie dla określenia jakości powierzchni optycznych oraz dla analizy ich jednorodności. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak obróbka szkła czy produkcja soczewek, znajomość tej liczby pozwala na dokładniejsze dostosowanie parametrów technologicznych. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 10110, które dotyczą optyki, podkreślają znaczenie analizy jakości powierzchni oraz jej wpływu na zachowanie światła, co w kontekście pierścieni Newtona jest niezbędne do uzyskania precyzyjnych wyników. Dlatego oznaczenie N jest nie tylko technicznie poprawne, ale także zgodne z branżowymi praktykami i normami.

Pytanie 8

Ruch stołu krzyżowego w mikroskopie warsztatowym odbywa się z wykorzystaniem prowadnicy

A. rolkowej

B. tocznej

C. walcowej

D. aerostatycznej

Odpowiedź 'toczna' jest prawidłowa, ponieważ w mikroskopach warsztatowych ruch stołu krzyżowego jest najczęściej realizowany przy pomocy prowadnic tocznych. Te mechanizmy charakteryzują się niskim tarciem oraz wysoką precyzją, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających dokładnego pozycjonowania, takich jak obserwacja próbek w mikroskopach. Prowadnice toczne wykorzystują kulki toczne lub rolki, które poruszają się w rowkach, co umożliwia płynny i stabilny ruch w dwóch osiach. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której badacz musi precyzyjnie ustawić próbkę pod obiektywem mikroskopu, a prowadnice toczne zapewniają łatwość w manipulacji oraz dokładność. Dobrą praktyką w projektowaniu takich systemów jest zapewnienie, aby prowadnice były odpowiednio smarowane, co zmniejsza zużycie mechaniczne oraz zapewnia długotrwałą niezawodność. W standardach branżowych, takich jak ISO 9013 dotyczących jakości mikroskopów, podkreśla się znaczenie precyzji ruchu stołu, co czyni prowadnice toczne optymalnym wyborem.

Pytanie 9

Jakie znaczenie ma symbol λ/4 w optyce?

A. Tłumienie światła

B. Odchylenie fazy fali świetlnej

C. Dyspersja światła

D. Wzrost natężenia światła

Symbol λ/4 w optyce odnosi się do ćwierćfalówki, czyli elementu optycznego używanego do zmiany polaryzacji światła. Jest to szczególny przypadek retardera, który wprowadza przesunięcie fazowe o 90 stopni pomiędzy składowymi fal świetlnych. Dzięki temu liniowo spolaryzowane światło może zostać zamienione na kołowo spolaryzowane i odwrotnie, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach optycznych, takich jak mikroskopia, analiza materiałowa czy poprawa wydajności systemów optycznych. Ćwierćfalówki są często stosowane w układach laserowych, aby kontrolować kierunek polaryzacji wiązki laserowej. W praktyce, właściwe użycie λ/4 pozwala na efektywne zarządzanie właściwościami fali elektromagnetycznej, co jest niezwykle istotne w precyzyjnych zastosowaniach naukowych i technologicznych. Standardy branżowe często zalecają wykorzystanie ćwierćfalówek w układach, gdzie manipulacja polaryzacją jest kluczowa, ponieważ zapewniają one wysoką dokładność i stabilność.

Pytanie 10

Do smarowania powierzchni współdziałających w mechanizmach precyzyjnych oraz drobnych urządzeniach należy wykorzystać smar

A. miedziany

B. grafitowy

C. silikonowy

D. litowy

Smar litowy to naprawdę dobry wybór do smarowania różnych mechanizmów drobnych i precyzyjnych przyrządów. Ma świetne właściwości, które sprawiają, że smarowanie jest długotrwałe, a elementy są dobrze chronione przed zużyciem. Te smary są bardzo stabilne w różnych temperaturach i dobrze znoszą wysokie ciśnienie. W precyzyjnych mechanizmach, gdzie wszystko musi działać dokładnie, smar litowy nie tylko zmniejsza tarcie, ale też ogranicza hałas i wibracje, co jest mega ważne dla precyzyjności działania. Przykład? Łożyska w narzędziach takich jak wiertarki czy maszyny CNC korzystają z tych smarów. Warto pamiętać, żeby regularnie wymieniać smar, bo to zapobiega jego degradacji i zapewnia, że wszystko działa jak należy.

Pytanie 11

Ostatnim krokiem regulacyjnym przy końcowym montażu lornetki pryzmatycznej jest

A. ustawienie zera dioptrii

B. ustawienie pryzmatów

C. ustawienie równoległości osi lunetek

D. skompletowanie obiektywów

Odpowiedź, która wskazuje na ustawienie równoległości osi lunetek jako ostatnią operację justerską w montażu końcowym lornetki pryzmatycznej, jest prawidłowa, ponieważ precyzyjne ustawienie osi lunetek jest kluczowe dla optymalnej jakości obrazu. Ustawienie równoległości osi lunetek zapewnia, że światło przechodzące przez soczewki jest odpowiednio kierowane do oka użytkownika, eliminując dystorsje i zapewniając prawidłowe widzenie. W praktyce, niewłaściwe ustawienie osi może prowadzić do problemów z ostrością, a także do zmęczenia oczu podczas dłuższego użytkowania. W branży optycznej, standardy producentów często zawierają procedury kalibracji, które obejmują tę operację jako jedną z kluczowych. Dodatkowo, dobrym podejściem jest regularne sprawdzanie stanu lornetek oraz ich ustawień w celu zapewnienia maksymalnej wydajności optycznej, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak obserwacja astronomiczna czy ornitologiczna.

Pytanie 12

Równoległość wiązek wydobywających się z okularów instrumentów dwuocznych można zmierzyć przy użyciu lunetki

A. podwójnej

B. wychylnej

C. kwadratowej

D. dioptryjnej

Użycie lunetki wychylnej do pomiarów równoległości wiązek optycznych w okularach dwuocznych jest podejściem, które nie odpowiada rzeczywistości optycznej. Lunetki wychylne, choć mogą być stosowane w różnych zastosowaniach pomiarowych, charakteryzują się ruchomą optyką, która ma na celu umożliwienie zmiany kąta obserwacji. Taki ruch wprowadza dodatkowe zmienne do pomiaru, co może skutkować błędnymi odczytami równoległości wiązek. Prawidłowe pomiary wymagają stabilnych warunków obserwacyjnych, a zmiana kąta w lunetce wychylnej wprowadza niepewność. Z kolei lunetki kwadratowe i dioptryjne, mimo że mają swoje zastosowania w pomiarach optycznych, nie są zaprojektowane do oceny równoległości wiązek. Lunetka kwadratowa, ze względu na swoją konstrukcję, może być używana w pomiarach kątów, natomiast lunetka dioptryjna, która służy do regulacji widzenia, nie ma zastosowania w pomiarach optycznych związanych z równoległością. Wybór niewłaściwego narzędzia pomiarowego jest częstym błędem, który może prowadzić do niepoprawnych wyników i wniosków. Dlatego tak istotne jest zrozumienie specyfiki narzędzi optycznych i dobór odpowiedniego wyposażenia zgodnego z zamierzonymi pomiarami.

Pytanie 13

Jaką metodę należy zastosować do weryfikacji precyzji powierzchni optycznych w sposób bezdotykowy?

A. interferometr

B. czujnik autokolimacyjny

C. goniometr

D. szklany sprawdzian interferencyjny

Interferometr to naprawdę ciekawe urządzenie optyczne. Umożliwia super dokładne pomiary powierzchni optycznych dzięki zjawisku interferencji światła. Cała idea działania interferometru opiera się na porównywaniu różnych fal świetlnych, które potem się zderzają. Kiedy chodzi o powierzchnie optyczne, to interferometr potrafi zmierzyć różnice w fazach fal, które odbijają się od badanej powierzchni w porównaniu do fali wzorcowej. To pozwala na zdobycie bardzo precyzyjnych informacji o jakości i płaskości tych powierzchni. Interferometria ma zastosowanie w wielu branżach, na przykład w produkcji soczewek czy luster, a nawet w telekomunikacji. W branży optycznej, korzystanie z interferometrów pomaga w kontroli jakości produktów i upewnieniu się, że wszystko spełnia normy, jak na przykład ISO 10110, które mówią o wymaganiach dotyczących optyki i pomiarów optycznych.

Pytanie 14

Nie powinno się łączyć materiałów w elementach prowadnic ślizgowych?

A. stal — brąz

B. stal — mosiądz

C. stal — żeliwo

D. żeliwo — żeliwo

Zestawienie materiałów żeliwnych w elementach prowadnic ślizgowych jest niewłaściwe ze względu na ich niską odporność na ścieranie oraz skłonność do łamania pod wpływem obciążeń dynamicznych. Żeliwo, chociaż ma dobre właściwości odlewnicze i jest relatywnie tańsze, nie zapewnia wymaganej twardości ani wytrzymałości w aplikacjach, gdzie występuje duża intensywność ruchu. W praktyce, prowadnice ślizgowe wykonane z żeliwa mogą ulegać szybszemu zużyciu, co prowadzi do obniżenia precyzji działania mechanizmów. W standardach przemysłowych, takich jak ISO 13320, zaleca się stosowanie materiałów o wyższej twardości, takich jak stal narzędziowa czy stopy mosiądzu, które oferują lepszą odporność na ścieranie, co przekłada się na dłuższą żywotność komponentów. W aplikacjach, gdzie wymagana jest wysoka precyzja, stosowanie właściwych materiałów jest kluczowe dla zapewnienia efektywności operacyjnej.

Pytanie 15

Szkło charakteryzuje się chropowatością jako jedną z właściwości

A. cieplnych

B. chemicznych

C. mechanicznych

D. elektrycznych

Chropowatość szkła jest uważana za właściwość mechaniczną, ponieważ odnosi się do struktury powierzchni i jej zdolności do wytrzymywania różnych obciążeń fizycznych. Chropowatość wpływa na wiele aspektów użytkowania szkła, w tym na jego przyczepność, estetykę oraz zachowanie podczas obróbki mechanicznej. Przykładowo, w przemyśle budowlanym, chropowate szkło może być stosowane w konstrukcjach, gdzie wymagana jest lepsza przyczepność do innych materiałów, takich jak kleje czy farby. W kontekście norm branżowych, chropowatość szkła jest często oceniana za pomocą pomiarów zgodnych z metodami określonymi w normach ISO, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej jakości produktów szklanych. Dodatkowo, w zastosowaniach optycznych, kontrola chropowatości ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wysokiej przezroczystości i minimalizacji odbić, co jest istotne w produkcji soczewek i innych elementów optycznych.

Pytanie 16

W przypadku mocowania prostokątnych elementów optycznych w ramach nie wykorzystuje się

A. zawijania

B. zatapiania

C. obtryskiwania

D. klejenia

Zawijanie nie jest praktyką stosowaną w mocowaniu płaskich elementów optycznych w oprawach, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej stabilności ani precyzyjnego ułożenia tych elementów. Zamiast tego, techniki takie jak wklejanie, zatapianie czy obtryskiwanie są powszechnie stosowane w branży optycznej. Wklejanie gwarantuje trwałe i szczelne połączenie, a jego zastosowanie wymaga użycia odpowiednich klejów o wysokiej przezroczystości, co jest kluczowe dla zachowania jakości optycznej. Zatapianie, polegające na umieszczaniu elementów optycznych w formach wypełnionych materiałem, pozwala na uzyskanie doskonałej precyzji oraz ochrony przed wpływem czynników zewnętrznych. Obtryskiwanie, jako technika formowania wtryskowego, również znajduje zastosowanie w produkcji opraw, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. W praktyce, stosowanie tych metod jest zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości w przemyśle optycznym, co zapewnia wysoką funkcjonalność oraz trwałość produktów.

Pytanie 17

Jakie są właściwe etapy procesu klejenia soczewek balsamem jodłowym?

A. Czyszczenie, podgrzewanie, nałożenie i usunięcie nadmiaru kleju, centrowanie, odprężanie

B. Wybór, podgrzewanie, czyszczenie, klejenie, centrowanie, kontrola precyzji sklejania

C. Podgrzewanie, czyszczenie, klejenie, odprężanie, kontrola precyzji sklejania

D. Czyszczenie, nałożenie i usunięcie nadmiaru kleju, centrowanie, odprężanie

Kolejność czynności podczas klejenia soczewek balsamem jodłowym, określona w poprawnej odpowiedzi, jest kluczowa dla uzyskania trwałego i precyzyjnego połączenia. Proces zaczyna się od mycia soczewek, co ma na celu usunięcie wszelkich zanieczyszczeń, które mogą wpłynąć na jakość klejenia. Następnie nagrzewanie soczewek jest istotnym krokiem, ponieważ poprawia lepkość kleju oraz ułatwia jego równomierne rozprowadzenie. Po nagrzaniu, na soczewki nakłada się klej, a następnie wyciska się nadmiar, co pozwala na uniknięcie tworzenia się pęcherzyków powietrza. Centrowanie soczewek jest niezbędne, aby zapewnić właściwe ich ustawienie względem siebie, co ma wpływ na funkcjonalność oraz estetykę gotowego produktu. Ostatnim krokiem jest odprężanie, które pozwala na pełne utwardzenie kleju w odpowiednich warunkach. Te etapy są zgodne z najlepszymi praktykami w branży optycznej, które gwarantują wysoką jakość wykonania oraz długowieczność sklejonego elementu.

Pytanie 18

Jakie urządzenia optyczne charakteryzują się brakiem rozłącznych połączeń?

A. lupy zegarmistrzowskie

B. mikroskopy stereoskopowe

C. lupy Fresnela

D. mikroskopy biologiczne

Wybór lupy zegarmistrzowskiej jako odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie zasad działania urządzeń optycznych. Lupy zegarmistrzowskie, choć biorą udział w precyzyjnym pomiarze, zawierają połączenia rozłączne, co wpływa na ich funkcjonalność. Te instrumenty, wykorzystywane głównie w zegarmistrzostwie, składają się z kilku elementów, które mogą być od siebie oddzielane w celu wymiany czy naprawy, co czyni je mniej praktycznymi w kontekście zadania. Podobnie, mikroskopy biologiczne i stereoskopowe również nie spełniają kryterium urządzeń bez połączeń rozłącznych. Mikroskopy biologiczne często składają się z ruchomych części, co umożliwia regulację ostrości oraz zmiany obiektywów, co jest niezbędne do przeprowadzania różnorodnych obserwacji w biologii. Mikroskopy stereoskopowe, z kolei, również charakteryzują się wieloma elementami, które są wymienne, co zwiększa ich wszechstronność, ale wprowadza połączenia rozłączne. Wybierając te odpowiedzi, można było doprowadzić do błędnego myślenia, że wszystkie przyrządy optyczne muszą być bardziej skomplikowane, co nie jest zgodne z definicją lupy Fresnela. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi instrumentami jest kluczowe dla prawidłowego posługiwania się nimi w praktyce.

Pytanie 19

Luneta Galileusza ma długość 60 mm. Jaką ogniskową powinien mieć okular, jeżeli ogniskowa obiektywu wynosi 75 mm?

A. 45 mm

B. 15 mm

C. 75 mm

D. 60 mm

Odpowiedź 15 mm jest prawidłowa, ponieważ ogniskowa okulary w lunecie Galileusza jest kluczowym parametrem determinującym powiększenie oraz jakość obrazu. Aby wyznaczyć ogniskową okularu, można skorzystać z podstawowego wzoru dla teleskopów: powiększenie (M) to stosunek ogniskowej obiektywu (f_ob) do ogniskowej okularu (f_ok): M = f_ob / f_ok. W tym przypadku, ogniskowa obiektywu wynosi 75 mm. Długość lunety, która wynosi 60 mm, jest również istotna, ponieważ w przypadku lunety Galileusza długość układu optycznego jest sumą ogniskowej obiektywu oraz ogniskowej okularu (L = f_ob + f_ok). Podstawiając znane wartości, otrzymujemy równanie: 60 mm = 75 mm + f_ok, co po przekształceniu daje f_ok = 60 mm - 75 mm = -15 mm. W praktyce oznacza to, że okular musi mieć ogniskową 15 mm, aby uzyskać użyteczny obraz. Taki układ optyczny znajduje zastosowanie w prostych teleskopach oraz przyrządach optycznych, gdzie ważne jest uzyskanie kompaktowych rozmiarów przy zachowaniu jakości obrazu.

Pytanie 20

Modyfikacja krzywizny smoły za pomocą podcinania przeprowadzana jest w trakcie procesu

A. szlifowania dokładnego

B. szlifowania zgrubnego

C. frezowania

D. polerowania

Polerowanie to taki proces, gdzie wygładzamy powierzchnię materiału. W przypadku smoły chodzi o to, żeby uzyskać ładny kształt i estetykę. Podczas polerowania używa się różnych narzędzi i materiałów, które pomagają usunąć drobne nierówności, a to z kolei poprawia, jak to wszystko wygląda i jak się zachowuje. Na przykład w motoryzacji, gdy poleruje się smołę, która jest używana w karoseriach, to wychodzi naprawdę świetna jakość, co pasuje do norm ISO 9001. Polerowanie to też dobry sposób na przygotowanie materiału do kolejnych etapów, jak malowanie czy lakierowanie. Takie przygotowanie jest mega ważne, bo wpływa na trwałość i wygląd gotowych produktów. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie efektów polerowania to dobry pomysł, bo to pozwala na utrzymanie jakości i zmniejszenie odpadów. Odpowiednie techniki polerowania mogą też wpłynąć na właściwości chemiczne smoły i jej odporność na różne warunki, co jest przydatne, gdy używamy jej w trudnych warunkach eksploatacyjnych.

Pytanie 21

Lut oznaczany symbolem literowo-cyfrowym AG18 to?

A. mosiężny

B. srebrny

C. aluminiowy

D. fosforowy

Odpowiedź "srebrny" jest poprawna, ponieważ lut AG18 oznacza lut srebrny, który zawiera około 18% srebra. Luty srebrne są powszechnie stosowane w lutowaniu elementów elektronicznych oraz w biżuterii, gdzie pożądane są zarówno właściwości mechaniczne, jak i estetyczne. W praktyce, luty srebrne charakteryzują się dobrą przewodnością elektryczną oraz odpornością na korozję, co czyni je idealnym wyborem do lutowania komponentów, które będą narażone na trudne warunki. W branży elektronicznej standardem jest stosowanie lutów srebrnych w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności połączeń. Dodatkowo, dzięki swojej niskiej temperaturze topnienia, luty srebrne umożliwiają lutowanie delikatniejszych elementów bez ryzyka ich uszkodzenia. Warto również zaznaczyć, że luty srebrne są zgodne z normami ISO i IEC, co potwierdza ich jakość i niezawodność w zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 22

Która z poniższych aberracji w obiektywach mikroskopowych prowadzi do rozmycia obrazu w formie współśrodkowych kół?

A. Astygmatyzm

B. Sferyczna

C. Koma

D. Dystorsja

Aberracja sferyczna jest jednym z najczęściej występujących problemów w obiektywach mikroskopowych, która prowadzi do rozmycia obrazu w postaci współśrodkowych kół. Zjawisko to ma miejsce, gdy promienie świetlne przechodzące przez krawędzie soczewki skupiają się w innym punkcie niż promienie przechodzące przez jej środek. W praktyce oznacza to, że obiekty w polu widzenia mikroskopu mogą wydawać się zamazane, co wpływa na jakość i precyzję obserwacji. W zastosowaniach laboratoryjnych, takich jak badania biologiczne czy materiały naukowe, aberracja sferyczna jest szczególnie niepożądana, ponieważ może prowadzić do błędnych interpretacji wyników. Aby zminimalizować tę aberrację, stosuje się soczewki asferyczne, które zostały zaprojektowane w taki sposób, aby zminimalizować różnice w ogniskowej na różnych promieniach soczewki. Dobrze zaprojektowane obiektywy powinny spełniać normy optyki, takie jak te opracowane przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC), co zapewnia wysoką jakość obrazów i ich dokładność.

Pytanie 23

Sprawdzanie kąta prostego w pryzmatach po ich szlifowaniu można zrealizować przy użyciu

A. czujników autokolimacyjnych

B. szklanych sprawdzianów interferencyjnych

C. kątowników nastawnych

D. goniometru

Goniometr, chociaż użyteczny w pomiarach kątów, nie jest odpowiedni do kontroli kąta prostego w pryzmatach. Jego główną funkcją jest pomiar kątów w zakresie od 0 do 360 stopni, co sprawia, że jest bardziej skomplikowanym narzędziem w zastosowaniach wymagających precyzyjnego sprawdzenia prostokątności kątów. W kontekście szlifowania pryzmatów, kluczowe jest uzyskanie idealnego kąta prostego, a goniometr nie dostarcza wystarczająco jednoznacznych wyników potrzebnych do tego typu zadań. Z kolei szklane sprawdziany interferencyjne, choć pozwalają na pomiar grubości i jakości szlifów, nie są przeznaczone do bezpośredniej oceny prostokątności kątów. Ich zastosowanie koncentruje się na analizie fal świetlnych, co czyni je bardziej złożonymi w kontekście prostych pomiarów geometrycznych. Czujniki autokolimacyjne, mimo że są nowoczesnym rozwiązaniem w obszarze pomiarów kątowych, wymagają skomplikowanej kalibracji i odpowiednich warunków do działania, co może być niepraktyczne w codziennej kontroli jakości. Ogólnie rzecz biorąc, podejścia te nie spełniają wymagań stawianych narzędziom do precyzyjnej kontroli kątów prostych, co może prowadzić do błędów w produkcji oraz obniżenia jakości wyrobów końcowych.

Pytanie 24

Długość teleskopu Keplera wynosi 200 mm. Jeżeli mocowanie okularu ma ogniskową 50 mm, to ogniskowa soczewki obiektywu wynosi

A. -50 mm

B. -150 mm

C. +50 mm

D. +150 mm

Poprawna odpowiedź, czyli ogniskowa obiektywu wynosząca +150 mm, wynika z zasady działania lunet Keplera, w której długość lunety (w tym przypadku 200 mm) jest równa sumie ogniskowych obiektywu i okularu. Ogniskowa okularu, jak podano, wynosi 50 mm. Aby obliczyć ogniskową obiektywu, musimy zastosować wzór: długość lunety = ogniskowa obiektywu + ogniskowa okularu. Wzór przekształcamy, otrzymując: ogniskowa obiektywu = długość lunety - ogniskowa okularu, co daje: 200 mm - 50 mm = 150 mm. Dlatego ogniskowa obiektywu wynosi +150 mm. W praktyce, zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla projektowania i używania teleskopów oraz innych instrumentów optycznych, ponieważ pozwala na dobór odpowiednich elementów optycznych do osiągnięcia pożądanej powiększenia i jakości obrazu. W branży optycznej, tak jak w przypadku lunet, zawsze należy brać pod uwagę równowagę między ogniskowymi różnych komponentów, aby uzyskać najlepsze osiągi optyczne.

Pytanie 25

W dokumentacji technicznej oznaczenie ΔN wskazuje na maksymalną odchyłkę

A. promienia sprawdzianu

B. współczynnika załamania

C. promienia soczewki

D. owalizacji

Symbol ΔN odnosi się do dopuszczalnej odchyłki owalizacji, co jest kluczowym pojęciem w kontekście precyzyjnych pomiarów i produkcji elementów optycznych, takich jak soczewki. W praktyce, owalizacja odnosi się do odchylenia kształtu obiektu od idealnej formy, co może znacząco wpływać na właściwości optyczne wyrobów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest produkcja soczewek okularowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kształtu jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej korekcji wzroku. Standardy takie jak ISO 10110-1 definiują wymagania dotyczące tolerancji kształtu i owalizacji, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość produktu końcowego. W kontekście inżynierii optycznej, zrozumienie i stosowanie symbolu ΔN oraz jego implikacji jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości optyki, co wpływa na zadowolenie klienta oraz funkcjonalność wyrobów.

Pytanie 26

Która z poniższych aberracji w obiektywach fotograficznych prowadzi do deformacji obrazu w kształcie poduszki?

A. Astygmatyzm

B. Chromatyczna

C. Dystorsja

D. Sferyczna

Dystorsja to aberracja optyczna, która prowadzi do zniekształcenia obrazu w sposób, który przypomina kształt poduszki. Jest to efekt, który może występować w obiektywach, zwłaszcza w szerokokątnych, gdzie linie proste na brzegach kadru zakrzywiają się, co prowadzi do zniekształcenia perspektywy. Przykładem może być fotografia architektury, gdzie proste krawędzie budynków mogą wydawać się zaokrąglone. W praktyce, aby zminimalizować efekt dystorsji, profesjonalni fotografowie często korzystają z obiektywów o niskiej dystorsji lub stosują korekcję w postprodukcji, wykorzystując oprogramowanie graficzne. Warto również zaznaczyć, że dystorsja może być używana kreatywnie w fotografii artystycznej, gdzie celowe zniekształcenie obrazu dodaje charakteru i unikalności. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla fotografów, którzy chcą osiągnąć wysoki standard jakości obrazu oraz kontrolę nad estetyką swoich prac.

Pytanie 27

Aby określić pole widzenia lupy, trzeba przeprowadzić pomiary

A. średnicy źrenicy wejściowej i wyjściowej

B. ogniskowej oraz średnicy źrenicy wyjściowej

C. średnicy lupy i średnicy źrenicy wyjściowej

D. ogniskowej oraz średnicy lupy

W niepoprawnych odpowiedziach często brakuje zrozumienia, które parametry są rzeczywiście potrzebne do określenia pola widzenia lupy. Wiele osób myśli, że średnica źrenicy wyjściowej lub wejściowej wystarczy, ale to nie do końca tak działa. Źrenica wyjściowa to miejsce, przez które przechodzą promienie świetlne, ale nie odnosi się to bezpośrednio do samego pola widzenia lupy. Pomiary średnicy źrenicy wyjściowej są ważne, jeśli chodzi o soczewki czy okulary, ale nie są wystarczające do określenia pola widzenia. Inna rzecz to sugerowanie, że pomiar średnicy lupy i średnicy źrenicy wyjściowej rozwiązuje problem. Sam efekt średnicy lupy ma znaczenie, ale bez ogniskowej nie dostaniemy dokładnych danych. Zrozumienie tego, jak te parametry ze sobą współpracują, jest naprawdę ważne. Dlatego w praktyce, jak przy użyciu lupy w rzemiośle czy badaniach mikrobiologicznych, warto znać poprawne podstawy, żeby uniknąć problemów z jakością obserwacji.

Pytanie 28

Do łączenia soczewek w mikroskopach nie wykorzystuje się

A. cyjanopanu

B. balsamu

C. Loctite

D. balsaminu

Użycie cyjanopanu, Loctite czy balsaminu w kontekście klejenia soczewek obiektywów mikroskopowych może wydawać się intuicyjne, jednak każde z tych podejść ma swoje ograniczenia. Cyjanopan, chociaż wykazuje dobre właściwości adhezyjne, może być problematyczny w zastosowaniach optycznych ze względu na możliwość wytwarzania odcieni barwnych oraz odblasków, które mogą wpływać na jakość obrazu. Z kolei Loctite, będący marką szerokiej gamy klejów, jest często używany w różnych aplikacjach przemysłowych, ale nie wszystkie jego produkty są odpowiednie do zastosowań optycznych, gdyż niektóre mogą zawierać składniki, które w dłuższym czasie mogą prowadzić do uszkodzenia elementów szklanych. Balsamin, podobnie jak balsam, staje się nieodpowiedni ze względu na zmieniające się właściwości optyczne oraz degradację chemiczną, co skutkuje pogorszeniem jakości obrazów uzyskiwanych z mikroskopów. W branży optycznej kluczowe jest stosowanie materiałów, które nie tylko zapewniają silne połączenie, ale także nie wpływają negatywnie na przejrzystość i jakość optyczną. Praktyka pokazuje, że wybór niewłaściwych materiałów klejących może prowadzić do poważnych błędów w interpretacji wyników mikroskopowych, co jest szczególnie istotne w badaniach naukowych i diagnostyce.

Pytanie 29

Fasety w soczewkach po wstępnym szlifowaniu powinny być realizowane przy użyciu czasz do szlifowania wstępnego wykonanych

A. z brązu

B. z mosiądzu

C. z aluminium

D. z żeliwa

Odpowiedź 'z żeliwa' jest prawidłowa, ponieważ żeliwo charakteryzuje się odpowiednią twardością oraz odpornością na zużycie, co czyni je idealnym materiałem do produkcji czasz do szlifowania wstępnego. W procesie obróbki soczewek, precyzja i jakość wykonania są kluczowe, a czasze wykonane z żeliwa zapewniają stabilne i efektywne szlifowanie. Żeliwo ma również doskonałe właściwości odprowadzania ciepła, co jest istotne podczas intensywnej obróbki materiału. Przykładowo, w branży optycznej, czasze żeliwne są powszechnie stosowane w maszynach szlifierskich do uzyskania wysokiej jakości powierzchni soczewek, co poprawia ich właściwości optyczne. W standardach ISO dotyczących obróbki optycznej podkreśla się znaczenie właściwego doboru materiałów narzędziowych, co czyni żeliwo preferowanym wyborem w tej dziedzinie. Dobre praktyki zalecają również regularne sprawdzanie stanu technicznego czasz, aby zapewnić ich długowieczność i wydajność.

Pytanie 30

Zasadę pasowania luźnego w przypadku stałego wałka określa zapis

A. G7/h6

B. H7/g6

C. H7/s6

D. P7/k6

Odpowiedź G7/h6 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zasady pasowania luźnego, w której zdefiniowana jest tolerancja dla wałka i otworu. W tym przypadku 'G' odnosi się do klasy pasowania wałka, a 'h' do klasy pasowania otworu. Klasa G oznacza, że wałek ma tolerancję dodatnią, co pozwala na swobodne włożenie do otworu, a klasa h dla otworu ma tolerancję zerową, co oznacza, że otwór ma nominalne wymiary. Przykładem zastosowania tego pasowania jest konstrukcja urządzeń mechanicznych, gdzie luźne pasowanie jest wymagane dla elementów, które muszą się swobodnie poruszać, takich jak osie w łożyskach. W przemyśle machin budowlanych oraz produkcji maszyn, stosowanie odpowiednich klas pasowania jest kluczowe dla zapewnienia efektywności pracy i długowieczności urządzeń. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają dokładne określenie tolerancji w każdym projekcie, aby uniknąć problemów z montażem oraz eksploatacją mechanizmów.

Pytanie 31

W układzie optycznym typu achromat soczewki wykonuje się z zestawienia dwóch rodzajów szkła

A. flint - flint

B. flint - kron

C. kron – kron

D. kron – flint

Odpowiedź 'kron – flint' jest prawidłowa, ponieważ soczewki achromatyczne są zaprojektowane w celu zminimalizowania aberracji chromatycznych, co osiąga się poprzez użycie dwóch różnych typów szkła. Szkło typu kron (szkło o niskiej załamaniu) charakteryzuje się wysoką przezroczystością w zakresie widzialnym i niską rozszczepialnością kolorów, co pomaga w redukcji aberracji chromatycznych w połączeniu ze szkłem typu flint (szkło o wysokim załamaniu), które ma większy współczynnik załamania. Taki zestaw szkieł jest powszechnie stosowany w produkcji soczewek optycznych, takich jak obiektywy aparatów fotograficznych, lunet czy teleskopów. Daje to możliwość uzyskania ostrego i wyraźnego obrazu, co jest kluczowe w zastosowaniach naukowych oraz fotografii. Przykładem zastosowania soczewek achromatycznych są teleskopy, które wymagają dużej precyzji w odwzorowywaniu szczegółów astronomicznych, gdzie aberracja chromatyczna mogłaby wprowadzać znaczące zniekształcenia obrazu.

Pytanie 32

W mikroskopowych systemach mikro-makro ruchu pionowego stolika zapewniają przekładnie

A. cierne

B. zębate

C. cięgnowe

D. hydrostatyczne

Przekładnie zębate są kluczowym elementem w mechanizmach mikroskopowych, umożliwiając precyzyjne i efektywne regulowanie ruchu pionowego stolika. W tego typu przekładniach zębate dopasowanie zębów kół zębatych pozwala na przenoszenie napędu z jednego elementu na drugi przy minimalnych stratach energii. Dzięki temu, użytkownik może z łatwością wykonywać drobne korekty pozycji obiektu obserwacyjnego, co jest niezwykle istotne w pracy z mikroskopami. Zębate przekładnie są preferowane w zastosowaniach, gdzie wymagana jest duża precyzja, co znajduje swoje odzwierciedlenie w standardach jakości takich jak ISO 9001. W praktyce, w mikroskopach laboratoryjnych czy przemysłowych, przekładnie zębate zapewniają stabilność i powtarzalność ustawień, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników obserwacji. Wykorzystanie zębatych mechanizmów w mikroskopii także pozwala na wykorzystanie automatyzacji, co zwiększa efektywność pracy i może wpłynąć na wyniki badań.

Pytanie 33

W przypadku połączeń stałych oraz ruchomych przyrządów precyzyjnych nie powinno się używać uszczelek z

A. silikonu

B. gumy

C. teflonu

D. filcu

Silikon, w kontekście połączeń stałych i ruchowych przyrządów precyzyjnych, jest materiałem, który nie jest zalecany do stosowania na uszczelki ze względu na swoje właściwości. Jest to materiał, który charakteryzuje się dużą elastycznością, ale równocześnie nie zapewnia odpowiedniej sztywności i stabilności, które są niezbędne w precyzyjnych zastosowaniach. Silikon może być podatny na deformacje w wyniku zmian temperatury oraz ciśnienia, co negatywnie wpływa na szczelność połączenia. W przemyśle, szczególnie w urządzeniach pomiarowych, zaleca się stosowanie materiałów, które wykazują odporność na czynniki chemiczne oraz zmiany fizyczne, takie jak guma czy teflon, które są bardziej trwałe i niezawodne w długoterminowym użytkowaniu. Przykładowo, w zastosowaniach laboratoryjnych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja, użycie silikonu może prowadzić do błędnych odczytów lub uszkodzeń urządzenia, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich materiałów uszczelniających.

Pytanie 34

W celu smarowania elementów ruchomych w mechanizmie poprzecznym nasadki krzyżowej mikroskopu, należy użyć smaru

A. grafitowego

B. miedzianego

C. litowego

D. silikonowego

Smar litowy jest idealnym wyborem do smarowania powierzchni współpracujących w zespole ruchu poprzecznego nasadki krzyżowej stolika mikroskopowego, ponieważ charakteryzuje się doskonałymi właściwościami smarnymi, odpornością na wysokie temperatury oraz długotrwałym działaniem. Smary litowe, wytwarzane na bazie mydeł litowych, oferują wyjątkową stabilność mechaniczno-chemiczną oraz niską skłonność do wypłukiwania, co jest niezwykle ważne w kontekście precyzyjnych instrumentów optycznych, jakimi są mikroskopy. Przykłady zastosowania smaru litowego można znaleźć w wielu aplikacjach przemysłowych, a także w precyzyjnych mechanizmach laboratoryjnych. W standardach branżowych, takich jak ISO 6743-9, smary litowe są często rekomendowane dla urządzeń pracujących w trudnych warunkach, co podkreśla ich niezawodność i długowieczność. Ponadto, smar litowy ogranicza ryzyko korozji elementów metalowych, co jest kluczowe dla zachowania integralności mechanicznej mikroskopu. W związku z powyższym, zastosowanie smaru litowego w tej aplikacji jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi oraz wymaganiami producentów sprzętu.

Pytanie 35

Wymiar $14H6/s7 wskazuje rodzaj pasowania

A. wciskane

B. wtłaczane zwykłe

C. lekko wtłaczane

D. suwliwe

Zapis wymiaru 14H6/s7 wskazuje na pasowanie wtłaczane zwykłe, które charakteryzuje się przyległością elementów pasujących w taki sposób, że jeden z nich (część pasująca) wchodzi w drugi (otwór) bez nadmiernego luzu. Oznaczenie '14' oznacza średnicę zewnętrzną 14 mm, 'H6' to tolerancja otworu, a 's7' to tolerancja dla części pasującej. Pasowania wtłaczane zwykłe często stosuje się w konstrukcjach maszyn, gdzie wymagana jest wysoka precyzja połączeń, takich jak osie w silnikach czy wały w przekładniach. Dzięki zastosowaniu tego typu pasowania, inżynierowie mogą uzyskać odpowiednie przeniesienie momentu obrotowego, a także wyeliminować ryzyko luzów, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużej stabilności i wytrzymałości. Zgodnie z normą ISO 286, wtłaczane pasowania są często stosowane w połączeniu z odpowiednimi materiałami, co zapewnia trwałość i niezawodność. W praktyce, dobór odpowiedniego pasowania ma znaczący wpływ na żywotność komponentów oraz efektywność ich działania.

Pytanie 36

Podczas montażu układu optycznego, jakie jest główne zastosowanie kalibracji optycznej?

A. Ochrona elementów przed uszkodzeniem

B. Zmniejszenie kosztów produkcji

C. Zapewnienie precyzyjnego ustawienia elementów optycznych

D. Poprawa estetyki urządzenia

Kalibracja optyczna jest kluczowym etapem w procesie montażu układów optycznych. Jej głównym celem jest zapewnienie precyzyjnego ustawienia elementów optycznych, co jest niezbędne dla prawidłowego działania całego układu. Każdy element, jak soczewki, lustra czy pryzmaty, musi być dokładnie ustawiony pod odpowiednim kątem i w odpowiednim miejscu, aby uzyskać optymalne parametry optyczne, takie jak ostrość, zasięg czy minimalizację zniekształceń obrazu. Precyzyjna kalibracja wpływa również na efektywność energetyczną układu oraz na jakość obrazu. Stosowane w branży standardy optyki, jak ISO 10110, podkreślają wagę dokładności w ustawieniach elementów optycznych, co ma bezpośredni wpływ na końcową jakość produktu. Kalibracja optyczna jest nie tylko wymogiem technicznym, ale i normą branżową, która zapewnia, że urządzenia optyczne działają zgodnie z ich specyfikacją techniczną i projektową.

Pytanie 37

Jakie powiększenie ma lupa o ogniskowej wynoszącej 20 mm?

A. 5x

B. 10x

C. 12,5x

D. 2,5x

Wybór błędnych wartości powiększenia lupy może być wynikiem nieporozumień dotyczących zasad działania optyki oraz obliczania powiększeń. Odpowiedzi 2,5x, 10x i 5x są fundamentem błędnych koncepcji, które nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej ogniskowej lupy. W przypadku ogniskowej 20 mm, jak wspomniano wcześniej, odpowiednie obliczenia jasno wskazują na wynik 12,5x, przy założeniu, że w badaniach optycznych ogniskowa wpływa bezpośrednio na zdolność powiększania obrazu. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego stosowania wzoru lub popełnienia pomyłki przy jego przeliczeniu. Na przykład, 10x mogłoby wynikać z błędnego założenia, iż powiększenie jest proporcjonalne do wartości ogniskowej, co jest w istocie sprzeczne z rzeczywistością. Podobnie, 5x i 2,5x mogą być wynikiem zbyt uproszczonych obliczeń czy też ignorowania zasad optyki, które mówią o tym, że powiększenie jest odwrotnie proporcjonalne do ogniskowej. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się dokładne zapoznanie się z formularzami i wzorami stosowanymi w optyce, a także przeprowadzanie praktycznych doświadczeń, które pozwolą na lepsze zrozumienie zależności między ogniskową a powiększeniem. Tylko w ten sposób można osiągnąć pełne zrozumienie zasad działania lup i innych narzędzi optycznych.

Pytanie 38

W jakim urządzeniu stosuje się pryzmat pięciokątny?

A. w refraktometrze zanurzeniowym

B. w powiększalniku

C. w aparacie fotograficznym

D. w lornetce pryzmatycznej

Pryzmat pentagonalny jest elementem optycznym, który znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, a jego główną rolą jest zmiana kierunku światła w taki sposób, aby uzyskać pożądany kąt widzenia. Ten typ pryzmatu, dzięki swojej konstrukcji, umożliwia kompozycję obrazu w prosty i efektywny sposób, co jest kluczowe w fotografii. Użycie pryzmatu pentagonalnego pozwala na uzyskanie klarownych i wyraźnych zdjęć, minimalizując aberracje chromatyczne oraz inne zniekształcenia optyczne. Przykładowo, w aparatach z wymiennymi obiektywami, takich jak lustrzanki, pryzmaty są kluczowe w mechanizmach wizjerów, co pozwala fotografowi zobaczyć dokładnie, co zostanie uchwycone przez obiektyw. Zastosowanie pryzmatów w aparatach fotograficznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, a ich projektowanie uwzględnia rygorystyczne normy dotyczące jakości obrazu i ergonomii użytkowania, co podkreśla ich znaczenie w nowoczesnej optyce.

Pytanie 39

Aby zrównoważyć naciski przy mocowaniu soczewek w oprawkach, należy użyć pierścienia

A. kształtowego

B. gumowego

C. sprężynującego

D. dystansowego

Odpowiedź sprężynujący jest prawidłowa, ponieważ pierścień sprężynujący jest kluczowym elementem w procesie mocowania soczewek w oprawach okularowych. Jego główną funkcją jest wyrównanie nacisków, co jest niezwykle istotne dla zapewnienia stabilności oraz komfortu noszenia okularów. Pierścień sprężynujący pozwala na elastyczne dopasowanie siły nacisku do kształtu soczewki oraz oprawy, minimalizując ryzyko pęknięcia soczewki lub uszkodzenia oprawy. W praktyce, stosowanie takiego pierścienia umożliwia łatwe i szybkie wymiany soczewek, co jest istotne w przypadku okularów korekcyjnych, które mogą być często poddawane zmianom. Warto również zaznaczyć, że stosowanie sprężynujących pierścieni odpowiada standardom jakości w branży optycznej, co podkreśla ich znaczenie w procesie produkcji i serwisowania okularów. Dobrze dobrany pierścień sprężynujący zapewnia nie tylko funkcjonalność, ale również estetykę, co wpływa na zadowolenie użytkowników.

Pytanie 40

W dalmierzach, soczewkowy kompensator składa się z dwóch soczewek

A. dodatnich o takich samych ogniskowych

B. ujemnych o takich samych ogniskowych

C. ujemnej i dodatniej o różnych ogniskowych

D. ujemnej i dodatniej o takich samych ogniskowych

Kompensator soczewkowy w dalmierzach składa się z dwóch soczewek, z których jedna jest ujemna, a druga dodatnia, o jednakowych ogniskowych. Taki układ jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej jakości obrazu oraz dla kompensacji aberracji optycznych, które mogą występować w bardziej złożonych układach optycznych. Soczewka dodatnia skupia promienie świetlne, co pozwala na uzyskanie wyraźnego obrazu obiektów, natomiast soczewka ujemna rozprasza te promienie, co w połączeniu z soczewką dodatnią umożliwia osiągnięcie pożądanej ogniskowej. W praktyce takie rozwiązanie jest stosowane w różnych typach dalmierzy, w tym w dalmierzach laserowych, gdzie precyzyjna kalkulacja odległości jest kluczowa. Zastosowanie układu soczewek o jednakowych ogniskowych pozwala na uzyskanie stabilnego i niezmiennego powiększenia, co jest istotne przy pomiarach na dużych odległościach, gdzie jakiekolwiek zniekształcenia mogłyby wpływać na dokładność wyników. Warto zaznaczyć, że te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii optycznej, co potwierdzają liczne publikacje oraz standardy branżowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej