Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 12:31
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 12:53

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wymień funkcjonalne i ekonomiczne wyposażenie pokoju w motelu?

A. Łóżko, fotel, stolik, szafka nocna, lampka nocna, szafa, TV
B. Łóżko, fotel, stolik, szafa, komoda, biurko, sejf, TV
C. Łóżko, krzesło, stolik, wieszak, TV
D. Łóżko, fotel, barek, komoda, stolik, szafka nocna, szafa, TV
W analizie nieprawidłowych odpowiedzi ważne jest zrozumienie, że funkcjonalne wyposażenie pokoju motelowego powinno przede wszystkim odpowiadać potrzebom gości oraz standardom branżowym. Odpowiedzi, które nie uwzględniają lampki nocnej oraz stolika nocnego, nie spełniają podstawowych wymagań komfortu. Brak lampki nocnej ogranicza możliwość wygodnego czytania czy korzystania z telefonu w nocy, co jest kluczowe dla wielu gości. Również nieobecność szafy w niektórych odpowiedziach jest dużym niedopatrzeniem, ponieważ goście potrzebują miejsca na przechowanie ubrań i innych rzeczy osobistych, co wpływa na ich poczucie komfortu i prywatności. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na komodę i biurko, warto zauważyć, że te elementy nie są zawsze wymagane w standardowych pokojach motelowych, gdzie priorytetem jest prostota i funkcjonalność. Przytłoczenie pokoju zbyt dużą ilością mebli może prowadzić do poczucia zagracenia, co jest niepożądane. Właściwe wyposażenie powinno więc być dostosowane do oczekiwań grupy docelowej oraz lokalizacji motelu, a także przestrzegać zasad ergonomii. Takie podejście pomaga w tworzeniu przyjaznej atmosfery, co jest kluczowe dla udanego pobytu gości.

Pytanie 2

Ile białka pełnowartościowego zawiera 1 porcja zupy krem ze szparagów?

Zupa krem ze szparagów
Nazwa surowcaNormatyw surowcowy na 1 porcjęZawartość składników odżywczych w 100 g
j. m.ilośćbiałkobłonnik pokarmowy
wywar z mięsag1302,00,0
szparagig1202,01,5
mlekog253,00,0
masłog31,00,0
mąkag310,02,5
śmietana 18%g202,50,0
żółtko jajag615,00,0
• Żółtko 1 jaja waży 25 g

A. 4,78 g
B. 23,50 g
C. 2,35 g
D. 47,80 g
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na inną zawartość białka pełnowartościowego w zupie krem ze szparagów, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości odżywczych warzyw. Odpowiedzi takie jak 2,35 g, 23,50 g czy 47,80 g wynikać mogą z błędnych oszacowań lub braku zrozumienia, czym jest białko pełnowartościowe. Wartości białka w produktach roślinnych są często mylone z wartościami ogólnymi białka, które mogą obejmować białka o niższej jakości biologicznej, a także te pochodzące z procesów przetwarzania. Ponadto, w kontekście diety wegetariańskiej czy wegańskiej, białko pełnowartościowe z warzyw wymaga dokładniejszego podejścia do obliczeń i planowania posiłków. Wiele osób może także źle oceniać ilość białka, nie mając pełnej świadomości, że wiele warzyw dostarcza niższe stężenie tego makroskładnika w porównaniu do produktów zwierzęcych czy strączkowych. Kluczowe jest także rozróżnienie między porcjami surowych składników a gotowymi daniami, ponieważ proces gotowania może wpływać na biodostępność składników odżywczych. Dokładne zrozumienie wartości odżywczych oraz umiejętność ich obliczania jest niezbędne, aby skutecznie komponować zdrową, zbilansowaną dietę.

Pytanie 3

Mięso jakie należy wykorzystać do przygotowania kotletów pożarskich?

A. cielęce lub z kurczaka
B. wieprzowe lub z indyka
C. wołowe lub z indyka
D. baranie lub z kurczaka
Wybór mięsa do kotletów pożarskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanej tekstury i smaku. Odpowiedzi wskazujące na mięso wołowe, baranie lub wieprzowe często prowadzą do błędnych wniosków. Wołowina, chociaż ceniona za swoje walory smakowe, jest znacznie twardsza i bardziej włóknista niż cielęcina czy mięso z kurczaka; w rezultacie kotlety mogą być zbyt suche i trudne do żucia. Baranina natomiast ma intensywny smak, który nie pasuje do delikatności, jakiej oczekujemy w klasycznym daniu, a jej tłustość może prowadzić do nieprzyjemnych doznań smakowych. Wieprzowina, mimo że jest popularnym mięsem, również nie spełnia wymagań dla kotletów pożarskich z uwagi na swoją ciężkość i wyraźny smak. Wiele osób może błędnie sądzić, że dowolne mięso można wykorzystać w każdym przepisie, co jest mylnym podejściem. Wybierając mięso do konkretnej potrawy, warto kierować się jego charakterystyką, a nie tylko dostępnością czy preferencjami smakowymi. Ostatecznie, zastosowanie niewłaściwego rodzaju mięsa może prowadzić do frustracji w kuchni oraz nieudanych prób przygotowania tradycyjnych potraw.

Pytanie 4

Jakiego produktu lub dania należy unikać przy chorobie wrzodowej żołądka?

A. Jaj na miękko
B. Bułek pszennych
C. Ciastek tortowych
D. Pulpetów cielęcych
Wybór pulpety cielęce, bułki pszenne czy jajka na miękko jako produktów do diety w przypadku choroby wrzodowej żołądka może budzić pewne wątpliwości, jednak nie każdy z tych składników jest tak szkodliwy jak ciastka tortowe. Pulpety cielęce, jeśli są przygotowane w odpowiedni sposób, mogą być źródłem białka, które jest niezbędne w diecie osób z wrzodami. Należy jednak zwrócić uwagę na metodę ich przyrządzenia, unikając smażenia i tłustych sosów. Bułki pszenne, pomimo że są bardziej neutralne, mogą w nadmiarze powodować wzdęcia i uczucie ciężkości, co z kolei może być nieprzyjemne w przypadku istniejących problemów żołądkowych. Jajka na miękko, jeśli są spożywane w umiarkowanych ilościach, mogą dostarczać cennych wartości odżywczych i białka, a także wspierać regenerację tkanek. Kluczowym błędem jest jednak pomijanie faktu, że dieta przy chorobie wrzodowej powinna być starannie przemyślana i dopasowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. Podczas gdy niektóre potrawy mogą być tolerowane przez jednych, inni mogą doświadczyć ich negatywnego wpływu na samopoczucie. Dlatego tak ważne jest, aby pacjenci byli świadomi swoich reakcji na różne pokarmy i konsultowali się z lekarzem lub dietetykiem w celu ustalenia optymalnego planu żywieniowego.

Pytanie 5

Podaj nazwę kuchni, w której część dań przygotowuje się na oczach klientów z użyciem wózka kelnerskiego?

A. Rosyjska
B. Niemiecka
C. Angielska
D. Francuska
Odpowiedź "Angielski" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do stylu serwowania potraw, który znany jest jako "table-side service" lub "flambé service". W tej metodzie potrawy są przygotowywane na oczach gości, co dodaje elementu teatralności i interakcji w doświadczeniu kulinarnym. Przykłady takich potraw to sałatka Caesar, która może być przygotowywana z wykorzystaniem świeżych składników bezpośrednio przy stole, lub dania flambé, takie jak crepes Suzette czy steak Diane. Tego typu serwis jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie personalizacji doświadczeń gastronomicznych oraz angażowania klientów. Umożliwia to również restauracjom wyróżnienie się na tle konkurencji, oferując unikalne i zapadające w pamięć doświadczenia. W związku z tym, metoda ta jest często stosowana w restauracjach o wyższej kategorii, które dążą do zapewnienia gościom wyjątkowych doznań smakowych oraz wizualnych, co potwierdza rosnący trend w branży gastronomicznej.

Pytanie 6

Który składnik kulinarny pochodzi z tuszy jagnięcej?

A. Schab
B. Gicz
C. Rostbef
D. Comber
Comber to część tuszy jagnięcej, która znajduje się w okolicy grzbietu zwierzęcia. Jest to mięso, które charakteryzuje się wysoką jakością oraz wybornym smakiem, co czyni je bardzo popularnym w kuchni. Comber jagnięcy, zwany także jako 'lędźwie', jest doskonały do pieczenia, smażenia oraz grillowania. Jego delikatna struktura i intensywny smak sprawiają, że idealnie nadaje się do przygotowywania dań na specjalne okazje. Warto również zaznaczyć, że comber jagnięcy jest często wykorzystywany w tradycyjnych przepisach, takich jak jagnięcina pieczona z ziołami, co podkreśla jego walory smakowe. W kontekście standardów kulinarnych, mięso z combra powinno być odpowiednio dojrzewane, aby uzyskać maksymalny smak i teksturę. Przykładem może być przygotowanie comberu jagnięcego w stylu francuskim, gdzie jest marynowany w ziołach i podawany z sosem na bazie czerwonego wina, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

W gastronomii do rozdrabniania oraz emulgowania mięsa, tłuszczu i dodatków smakowych stosuje się

A. miksery.
B. wilków.
C. kuter.
D. mieszalniki.
Kuter to urządzenie gastronomiczne, które jest niezbędne do rozdrobnienia i emulgowania mięsa, tłuszczu oraz dodatków smakowych. Jego działanie opiera się na zastosowaniu ostrzy, które przy wysokich obrotach skutecznie siekają i mieszają składniki, co pozwala na uzyskanie jednorodnej konsystencji masy mięsnej. W praktyce kutry są niezastąpione w produkcji różnego rodzaju wędlin, pasztetów czy farszów, gdzie precyzyjne połączenie składników jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku i tekstury. Standardy branżowe, takie jak HACCP, podkreślają znaczenie używania odpowiednich narzędzi do przetwarzania żywności, co obejmuje również kutry, jako urządzenia, które zapewniają nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo procesu produkcji. Dobrze przygotowana masa, uzyskana dzięki kutrom, pozwala na dalsze przetwarzanie, takie jak formowanie, gotowanie czy wędzenie, co jest fundamentalne dla wielu produktów kulinarnych.

Pytanie 9

Który deser należy sporządzać na podstawie zamieszczonego sposobu wykonania?

Sposób wykonania
Na patelni zrumienić cukier i sporządzić karmel. Wymieszać mąkę ziemniaczaną z częścią zimnego mleka. Pozostałe mleko zagotować z cukrem, dodać masło i karmel. Zagotowane mleko połączyć z zawiesiną z mąki ziemniaczanej, zagotować, ciągle mieszając. Wyporcjować.

A. Krem.
B. Mleczko.
C. Kisiel.
D. Budyń.
Kisiel to deser, który charakteryzuje się jednorodną, gęstą konsystencją, osiąganą dzięki zastosowaniu skrobi, najczęściej ziemniaczanej lub kukurydzianej. W procesie jego przygotowania kluczowe jest odpowiednie połączenie składników oraz ich podgrzanie, co pozwala na uzyskanie pożądanej struktury. Kisiel można przygotować na bazie owoców, soków lub napojów, co czyni go niezwykle elastycznym deserem, dostosowującym się do sezonowych składników. Dobrą praktyką jest używanie świeżych owoców, które nie tylko wzbogacają smak, ale również dostarczają cennych witamin. Kisiel, w przeciwieństwie do budyniu czy kremu, nie wymaga dodawania mleka jako głównego składnika, co czyni go bardziej uniwersalnym w dietach bezmlecznych. Zrozumienie technik przygotowania kisielu oraz jego zastosowania w kuchni może znacznie wzbogacić naszą ofertę deserów, czyniąc je bardziej atrakcyjnymi dla gości.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. lekkie, słabe, mocne
B. stołowe, deserowe, likierowe
C. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie
D. wyborowe, gatunkowe, luksusowe
W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się różne nieścisłości dotyczące klasyfikacji win. Przykład pierwszej z wymienionych opcji wskazuje na kategoryzację win w oparciu o ich moc, co jest mylne w kontekście konsumpcji. Wina lekkie, słabe i mocne to określenia skupiające się na zawartości alkoholu, a nie na ich przeznaczeniu przy stole, co ogranicza praktyczne zastosowanie tej klasyfikacji. Kolejny błąd polega na myleniu terminów wyborowe, gatunkowe i luksusowe, które koncentrują się na jakości i cenie win, a nie na ich funkcjonalności w kontekście posiłków. Wina wytrawne, półwytrawne i półsłodkie odnoszą się do poziomu słodyczy, co znowu nie odpowiada na pytanie o konsumpcję. Tego rodzaju klasyfikacje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają one, jak i kiedy wina są spożywane. W praktyce, ważne jest, aby rozumieć, że skuteczna ocena win wymaga uwzględnienia ich funkcji w posiłku oraz interakcji z jedzeniem, co jest kluczowe dla pełnego doświadczenia kulinarnego.

Pytanie 12

W diecie o lekkiej strawności dopuszczalne jest używanie łagodnych ziół w ograniczonej ilości. Do tych ziół należy

A. papryka
B. ocet
C. wanilia
D. pieprz
Wanilia jest jedną z łagodnych przypraw, które mogą być stosowane w diecie lekkostrawnej. Charakteryzuje się delikatnym smakiem i aromatem, co czyni ją idealnym składnikiem do potraw, które nie powinny obciążać układu pokarmowego. W diecie lekkostrawnej celem jest ograniczenie substancji, które mogą wywoływać podrażnienia żołądka i jelit, a wanilia, ze względu na swoje właściwości, spełnia te wymagania. Może być używana do aromatyzowania deserów, jogurtów czy koktajli, co pozwala na urozmaicenie diety bez ryzyka negatywnego wpływu na trawienie. Ponadto, wanilia ma działanie przeciwutleniające i może wspierać zdrowie, co jest dodatkowym atutem jej stosowania w diecie. Ważne jest, aby wykorzystywać wanilię w umiarkowanych ilościach, aby zachować zasady diety lekkostrawnej, co jest zgodne z praktykami dietetycznymi.

Pytanie 13

Aby przygotować sos beszamelowy, należy wykonać następujące kroki:

A. przygotować zasmażkę I stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, dodać żółtka, a następnie zagotować intensywnie mieszając
B. przygotować zasmażkę II stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
C. przygotować zasmażkę II stopnia, rozcieńczyć ją gorącym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
D. przygotować zasmażkę I stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
Wybór niewłaściwych metod przygotowania sosu beszamelowego prowadzi do wielu typowych błędów, które mogą wpłynąć na ostateczny smak i konsystencję sosu. Sporządzanie zasmażki II stopnia, która charakteryzuje się dłuższym czasem smażenia, ma na celu uzyskanie intensywniejszego koloru i smaku, co w przypadku beszamelu jest nieodpowiednie. Sos ten powinien być delikatny i jasny. Rozprowadzenie zasmażki gorącym mlekiem, jak sugeruje jedna z błędnych odpowiedzi, może prowadzić do powstania grudek, ponieważ gorące mleko może 'zgotować' zasmażkę z mąki, co skutkuje niejednorodną teksturą sosu. Dodatkowo, dodawanie żółtek przed zagotowaniem sosu jest niewłaściwe, ponieważ wysoka temperatura może koagulować białka, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu sosu oraz jego nieprzyjemnej konsystencji. Kluczowe w przygotowywaniu sosów jest zrozumienie podstawowych zasad kulinarnych oraz umiejętność odpowiedniego doboru składników i metod ich obróbki. Warto zaznaczyć, że sos beszamelowy jest podstawą wielu innych sosów, a jego umiejętne przygotowanie wpływa na jakość wielu dań w kuchni francuskiej oraz innych tradycjach kulinarnych.

Pytanie 14

Jaki dodatek skrobiowy wykorzystuje się do jaj poszetowych?

A. kaszę
B. ziemniaki puree
C. frytki
D. ziemniaki zapiekane
Ziemniaki puree to popularny dodatek do jaj poszetowych, ponieważ ich gładka konsystencja i delikatny smak doskonale komponują się z tym daniem. Przygotowanie ziemniaków puree z dobrych jakościowo ziemniaków, które są dobrze ugotowane i dokładnie zmiażdżone, pozwala uzyskać idealną teksturę. W branży gastronomicznej ważne jest, aby puree miało jednolitą konsystencję, co można osiągnąć poprzez użycie prasy do ziemniaków lub miksera. Dobrze przygotowane puree można wzbogacić dodatkowymi składnikami, takimi jak masło, śmietana czy przyprawy, co dodatkowo podnosi jego walory smakowe. W połączeniu z jajkami poszetowymi, które są delikatne i kremowe, danie staje się harmonijne i sycące. Z perspektywy standardów kulinarnych, połączenie ziemniaków puree z jajami poszetowymi jest zgodne z zasadami komponowania dań, które podkreślają użycie lokalnych, sezonowych składników oraz dbałość o jakość potraw.

Pytanie 15

Termin "marynowany" na etykiecie wskazuje, że produkt został zakonserwowany za pomocą roztworu

A. octu
B. kwasku cytrynowego
C. soli
D. kwasu askorbinowego
Odpowiedź "octu" jest poprawna, ponieważ marynowanie to proces konserwacji żywności poprzez zanurzenie jej w roztworze octu, co pozwala na zakwaszenie produktu oraz inhibicję wzrostu mikroorganizmów. Ocet, najczęściej w formie octu spirytusowego lub winnego, zawiera kwas octowy, który nie tylko działa jako środek konserwujący, ale również nadaje potrawom charakterystyczny smak. Przykładem zastosowania marynowania może być przygotowywanie marynowanych ogórków, które po kilku dniach w zalewie octowej zyskują intensywny smak. Marynowane produkty są popularne w wielu kuchniach na całym świecie, a ich konserwacja polega również na wykorzystaniu technik takich jak pasteryzacja. W standardach produkcji żywności, marynowanie jest uznawane za efektywną metodę przedłużania trwałości produktów, co czyni je bardziej dostępnymi i smacznymi przez dłuższy czas. Warto zaznaczyć, że poza octem, w marynatach mogą występować również przyprawy, które wzbogacają walory smakowe.

Pytanie 16

Ziarno prosa przekształca się w kaszę

A. jaglaną
B. pęczak
C. kuskus
D. manna
Kuskus, pęczak i manna to rodzaje zbóż, ale pochodzą z innych źródeł, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Kuskus wytwarzany jest z semoliny, czyli drobno mielonej pszenicy durum, co sprawia, że jego właściwości i zastosowania są zupełnie inne niż kaszy jaglanej. Pęczak, z kolei, to kasza uzyskiwana z jęczmienia, który również nie ma związku z prosem. Manna to produkt powstający z pszenicy, zawierający głównie skrobię, co odróżnia go od kaszy jaglanej, która ma znacznie wyższą zawartość błonnika i białka. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych produktów ma swoje unikalne właściwości odżywcze i kulinarne, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu posiłków. Bliskie mylenie różnych rodzajów zbóż często wynika z braku wiedzy o ich pochodzeniu i przetwarzaniu, co w efekcie może prowadzić do nieprawidłowych wyborów żywieniowych. Warto zwrócić uwagę na różne metody przygotowania tych kasz, ich smak oraz wartości odżywcze, aby lepiej dopasować je do swoich potrzeb dietetycznych i kulinarnych.

Pytanie 17

Podczas przygotowywania dań z jajek z zastosowaniem obróbki cieplnej, można uniknąć zatruć pokarmowych?

A. pałeczką okrężnicy
B. laseczką jadu kiełbasianego
C. pałeczką Salmonelli
D. gronkowcem złocistym
Obróbka termiczna jaj ma kluczowe znaczenie w eliminacji patogenów, w tym pałeczki Salmonelli, która jest jedną z głównych przyczyn zatrucień pokarmowych związanych z konsumpcją jaj. Wysoka temperatura, jaką stosuje się podczas gotowania, smażenia czy pieczenia, skutecznie zabija te niebezpieczne mikroorganizmy. Na przykład, gotowanie jaj na twardo przez co najmniej 10 minut zapewnia, że wewnętrzny żółtko osiągnie temperaturę wystarczającą do inaktywacji Salmonelli. Dobre praktyki kulinarne, takie jak unikanie kontaktu surowych jaj z innymi produktami spożywczymi oraz dokładne mycie rąk i narzędzi kuchennych po pracy z surowymi jajami, również odgrywają ważną rolę w zapobieganiu zatruciom pokarmowym. Warto również pamiętać, że korzystanie z jaj pochodzących z zaufanych źródeł, które przestrzegają norm bezpieczeństwa żywności, dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo konsumpcji. Dlatego, stosując obróbkę termiczną, nie tylko eliminujemy patogeny, ale także zapewniamy sobie i naszym bliskim zdrowe i bezpieczne posiłki.

Pytanie 18

Czym są dipy?

A. napoje na bazie owoców.
B. sosy do podawania z warzywami
C. zupy z dodatkiem przypraw.
D. słodkie sosy do deserów.
Dipy to sosy, które są często stosowane do podawania z surowymi lub gotowanymi warzywami. Ich celem jest wzbogacenie smaku warzyw oraz stworzenie atrakcyjnej przekąski, która zachęca do ich spożywania. Dipy mogą mieć różnorodne składniki, w tym jogurty, majonez, śmietanę, a także różne zioła i przyprawy, co pozwala na uzyskanie szerokiego wachlarza smaków. Przykładowo, dip na bazie jogurtu greckiego z dodatkiem czosnku i koperku świetnie komponuje się z marchewką, papryką czy ogórkiem. Stosowanie dipów w diecie ma również zalety zdrowotne – zachęcają do jedzenia warzyw, które są bogate w witaminy, minerały i błonnik. W kontekście kulinarnym, dipy stanowią istotny element wielu potraw, w tym dań na zimno, czy jako element cateringu na przyjęciach. Warto zauważyć, że dipy są zgodne z trendami zdrowego żywienia, które promują spożycie większej ilości warzyw. W związku z tym, wprowadzenie dipów do codziennej diety może być korzystne dla zdrowia.

Pytanie 19

Zarządzanie dietą osób cierpiących na miażdżycę wymaga szczególnej uwagi na spożycie produktów

A. dostarczających węglowodanów przyswajalnych
B. zawierających cholesterol
C. dostarczających węglowodanów nieprzyswajalnych
D. zawierających sól kuchenną
Wybór odpowiedzi dotyczącej węglowodanów przyswajalnych to trochę mylący krok. Osoby z miażdżycą nie muszą jakoś szczególnie ograniczać tych produktów, pod warunkiem, że są to zdrowe węglowodany, jak pełnoziarniste zboża, warzywa czy owoce. Te węglowodany dostarczają energii i nie mają aż takiego wpływu na cholesterol, co jest dość ważne w kontekście miażdżycy. Co do soli kuchennej, to mimo że jej nadmiar może prowadzić do nadciśnienia, które zwiększa ryzyko chorób serca, to nie jest to tak ściśle związane z miażdżycą i nie potrzeba aż tak wielkiej kontroli jak przy cholesterolu. Z punktu widzenia diety, bardziej istotne jest obserwowanie tłuszczów nasyconych i trans, bo te są bezpośrednio powiązane ze zdrowiem serca. Natomiast wybór węglowodanów nieprzyswajalnych też nie do końca ma sens, bo błonnik w takich produktach jest naprawdę korzystny dla trawienia i może wspierać zdrowe poziomy cholesterolu. Odpowiednia dieta przy miażdżycy powinna patrzeć na całość, czyli jakość tłuszczów, źródła białka i równowagę wszystkich składników.

Pytanie 20

Procesy, które prowadzą do uzyskania żywności liofilizowanej, to

A. gotowania oraz homogenizacji
B. gotowania i osuszania
C. homogenizacji i zamrażania
D. zamrażania i osuszania
Żywność liofilizowaną otrzymuje się poprzez zastosowanie technologii mrożenia oraz suszenia. Proces ten, znany jako liofilizacja, polega na usunięciu wody z żywności w stanie zamrożonym, co zachowuje strukturę, smak oraz wartości odżywcze produktu. Liofilizacja jest szczególnie ceniona w branży spożywczej oraz wśród podróżników, ponieważ pozwala na długotrwałe przechowywanie jedzenia przy minimalnych stratach składników odżywczych. Dodatkowo, liofilizowane produkty są lekkie i łatwe do transportu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla osób uprawiających turystykę górską lub długotrwałe wyprawy. W przemyśle żywnościowym, liofilizacja stosowana jest m.in. do produkcji owoców, warzyw, zup instant oraz żywności dla niemowląt. Dzięki tej technologii, możliwe jest również zachowanie intensywności barw oraz aromatów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach kulinarnych. Standardy jakości w branży wymagają, aby produkty liofilizowane spełniały określone normy dotyczące zawartości wilgoci, co wpływa na ich trwałość i jakość.

Pytanie 21

Do czego przeznaczony jest salamander gastronomiczny?

A. do blanszowania warzyw
B. do wypieku pizzy
C. do smażenia frytek
D. do opiekania potraw
Salamander gastronomiczny jest urządzeniem przeznaczonym do opiekania potraw, co czyni go nieocenionym narzędziem w profesjonalnej kuchni. Salamandery działają na zasadzie promieniowania cieplnego, które zapewnia równomierne podgrzewanie potraw, co jest kluczowe w przypadku dań, które wymagają delikatnego opiekania lub gratinowania. Typowymi potrawami, które można przygotować w salamandrze, są różnego rodzaju zapiekanki, dania z serem oraz potrawy mięsne, które potrzebują finalnego etapu przygotowania. Zastosowanie salamandera nie tylko wzbogaca smak potraw, ale także pozwala na osiągnięcie estetycznego wyglądu, co jest niezwykle ważne w gastronomii. Warto też zaznaczyć, że korzystając z salamandra, należy przestrzegać zaleceń dotyczących odległości od źródła ciepła oraz czasu opiekania, aby uniknąć przypalenia potraw. Dobre praktyki kulinarne zalecają również regularne czyszczenie urządzenia, co wpływa na jego efektywność oraz bezpieczeństwo w użytkowaniu.

Pytanie 22

Które z warzyw zawiera kapsaicynę?

A. Kapusta pekińska
B. Fasola biała
C. Burak ćwikłowy
D. Papryka ostra
Papryka ostra to naprawdę ciekawe warzywo, bo ma dużo kapsaicyny, co sprawia, że jest taka ostra. Kapsaicyna nie tylko dodaje smaku, ale też ma różne dobre właściwości zdrowotne, jak działanie przeciwzapalne czy przeciwbólowe. Dlatego często można ją znaleźć w suplementach diety oraz lekach. W kuchni meksykańskiej i azjatyckiej papryka ostra to prawdziwy hit, dodaje się ją do sosów, zup i mięs, żeby dania były smaczniejsze i bardziej pikantne. Co ciekawe, podobno kapsaicyna może też przyspieszać metabolizm i wspierać odchudzanie, więc warto ją włączyć do diety. Takie potrawy nie tylko smakują lepiej, ale także mogą być zdrowe, jeśli oczywiście jemy je rozsądnie.

Pytanie 23

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 0,150 l
B. 0,105 l
C. 1,05 l
D. 1,50 l
Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich wynika z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego rozumienia proporcji. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 1,50 l, mogło to wynikać z pomylenia jednostek miary lub z błędnego założenia, że ilość koniaku wzrasta w prostszej proporcji. W rzeczywistości, dla 21 porcji, prawidłowe przeliczenie wymaga zastosowania właściwego mnożnika, który w tym przypadku wynosi 3 (ponieważ 21 to 3 razy 7). Inne odpowiedzi, takie jak 0,150 l czy 0,105 l, mogą być wynikiem zamiany jednostek lub mylnego obliczenia ilości koniaku potrzebnego na jedną porcję. Takie pomyłki często wynikają z nieprawidłowego podejścia do podziału całości na części. Kluczowym aspektem w nauce kulinarnej jest zrozumienie, jak proporcje wpływają na jakość i bezpieczeństwo przygotowywanych potraw. Niepoprawne obliczenia mogą prowadzić do nieadekwatnej ilości składników, co może wpłynąć na smak i konsystencję potrawy. W gastronomii szczególnie istotne jest przestrzeganie zasad i dobrych praktyk, które pomagają w optymalizacji wyników kulinarnych, a także w zapewnieniu bezpieczeństwa w trakcie gotowania, zwłaszcza w przypadku używania ognia.

Pytanie 24

Osoby cierpiące na miażdżycę tętnic powinny w szczególności zredukować spożycie

A. kaszy gryczanej
B. oleju sojowego
C. chudych ryb morskich
D. podrobów wieprzowych
Podroby wieprzowe, takie jak wątroba czy nerki, zawierają dużą ilość cholesterolu oraz tłuszczy nasyconych, co może negatywnie wpływać na zdrowie osób cierpiących na miażdżycę. Miażdżyca jest schorzeniem, które prowadzi do zwężenia tętnic przez odkładanie się blaszek miażdżycowych, co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego osoby z tym schorzeniem powinny ograniczać spożycie pokarmów bogatych w cholesterol i nasycone kwasy tłuszczowe, co wpłynie korzystnie na ich profil lipidowy. Przykładowo, zaleca się wybieranie chudych mięs, ryb, a także warzyw oraz pełnoziarnistych produktów zbożowych, które wspierają zdrowie serca. Wprowadzenie diety opartej na wysokiej zawartości błonnika oraz kwasów tłuszczowych omega-3 z ryb morskich może pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu LDL i zwiększeniu cholesterolu HDL, co jest korzystne dla pacjentów z miażdżycą.

Pytanie 25

Jaką wartość ma cena gastronomiczna netto jednej porcji klusek śląskich, jeśli koszt zakupu składników potrzebnych do przygotowania pięciu porcji wynosi 8 zł, a marża gastronomiczna to 100%?

A. 1,60 zł
B. 3,20 zł
C. 4,20 zł
D. 3,60 zł
Cena gastronomiczna netto 1 porcji klusek śląskich obliczamy, korzystając z kosztu zakupu surowców oraz marży gastronomicznej. W tym przypadku koszt zakupu surowców na 5 porcji wynosi 8 zł, co oznacza, że koszt jednostkowy na jedną porcję wynosi 8 zł / 5 = 1,60 zł. Mając na uwadze marżę gastronomiczną wynoszącą 100%, oznacza to, że cena sprzedaży wynosi dwukrotność kosztu surowców. Zatem cena gastronomiczna netto 1 porcji to 1,60 zł (koszt) + 100% marży, co daje 1,60 zł * 2 = 3,20 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi standardami w branży gastronomicznej, gdzie marża jest stosowana do ustalenia ceny sprzedaży na podstawie kosztów produkcji. W praktyce, znajomość takich obliczeń pozwala restauratorom lepiej zarządzać kosztami oraz ustalać ceny, które zapewniają rentowność i konkurencyjność."

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jaki proces ma miejsce podczas podgrzewania cukru na suchej patelni?

A. Retrogradacja
B. Dekstrynizacja
C. Karmelizacja
D. Denaturacja
Karmelizacja to naprawdę ciekawy proces. Dzieje się to, gdy ogrzewasz cukier, co sprawia, że on się rozkłada i powstają nowe, fajne związki chemiczne. Te związki nadają cukru charakterystyczny kolor i smak, co jest super ważne w kuchni. Kiedy cukier osiąga temperaturę powyżej 160°C, zaczyna się to wszystko dziać. Możesz wtedy uzyskać różne smaki i aromaty, takie jak dihydroksyacetofenon czy różne kwasy organiczne. To dlatego karmelizacja jest taka popularna w cukiernictwie i w tworzeniu sosów czy napojów. Umiejętność karmelizacji jest też mega istotna, gdy robisz takie dania jak crème brûlée czy karmelizowane owoce. Naprawdę, nie tylko wygląda lepiej, ale też smakuje dużo lepiej. Ważne jest jednak, żeby to kontrolować, bo jak przypalisz, to może być nieprzyjemne w smaku, a i wartości odżywcze też mogą ucierpieć.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Wymień podstawowe wyposażenie bufetu winiarni.

A. Ochładzacz do napojów, lada bufetowa, automatyczny korkociąg, regały
B. Aparatura do nalewania piwa, ochładzacz do napojów, shaker
C. Automatyczny korkociąg, regały, aparatura do nalewania piwa
D. Małe roboty, miksery, lada bufetowa, regały
Wybór odpowiedzi dotyczącej niezbędnego wyposażenia bufetu winiarni jest trafny, ponieważ zawiera kluczowe elementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania takiego miejsca. Ochładzacz do napojów jest istotny, ponieważ wina, szczególnie białe i różowe, powinny być serwowane w odpowiedniej temperaturze, co zwiększa ich walory smakowe. Lada bufetowa stanowi centralny punkt, gdzie odbywa się obsługa klientów i prezentacja win, co jest niezbędne w winiarni, by goście mogli łatwo zapoznać się z ofertą. Automatyczny korkociąg zapewnia efektywność i wygodę w otwieraniu butelek, co jest kluczowe w przypadku dużej liczby zamówień. Regały są natomiast niezbędne do przechowywania butelek wina w sposób zorganizowany i estetyczny, co wpływa na efektywność operacyjną oraz estetykę miejsca. W kontekście dobrych praktyk branżowych, odpowiednie wyposażenie bufetu winiarni przekłada się na wysoką jakość obsługi, co bezpośrednio wpływa na doświadczenia klientów. Dobrze zaprojektowany bufet jest zatem fundamentem dla skutecznej sprzedaży i pozytywnego wrażenia gości.

Pytanie 30

Ile 200-gramowych kostek masła należy użyć do sporządzenia 10 porcji kotletów de volaille zgodnie z zamieszczonym normatywem surowcowym?

Normatyw surowcowy na 1 porcję
Kotlet de volaille
Nazwa surowcaIlość
Filet z kurczaka z kostką1 szt.
Masło20 g
Mąka pszenna8 g
Jaja1/2 szt.
Bułka tarta25 g
Olej80 ml

A. 10 kostek.
B. 5 kostek.
C. 1 kostkę.
D. 2 kostki.
Odpowiedź, że do przygotowania 10 porcji kotletów de volaille potrzebna jest 1 kostka masła, jest prawidłowa, ponieważ dokładna waga jednej kostki wynosi 200 gramów, co idealnie odpowiada całkowitej ilości masła wymaganej do skomponowania tych porcji. Zgodnie z normatywem surowcowym, na jedną porcję przypada 20 gramów masła, co w przypadku 10 porcji daje łącznie 200 gramów. To podejście jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania kosztami oraz surowcami w kuchni, co jest istotne w gastronomii. Przykładowo, w praktyce restauracyjnej przemyślenie ilości używanych składników pozwala na minimalizację strat i maksymalizację zysków. Ponadto, znajomość normatywów surowcowych jest kluczowa dla utrzymania wysokiej jakości potraw oraz zapewnienia ich jednorodności, co wpływa na satysfakcję klientów. W tym kontekście umiejętność precyzyjnego obliczenia potrzebnych składników jest umiejętnością cenioną w branży gastronomicznej, gdzie efektywne planowanie i wykonanie dań odgrywa kluczową rolę w sukcesie lokalu.

Pytanie 31

Który sposób utrwalania mięsa przedstawiono w opisie?

n n n n
n „Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Ostudzić. Zimną zalewą zalać ułożone w naczyniu mięso."n

A. Bejcowanie.
B. Blanszowanie.
C. Peklowanie.
D. Kiszenie.
Kiszenie, peklowanie oraz blanszowanie to techniki, które różnią się znacznie od bejcowania i mają inne cele oraz metody działania. Kiszenie jest procesem fermentacji, w którym mięso jest poddawane działaniu bakterii kwasu mlekowego, co sprzyja jego konserwacji, ale również zmienia jego smak i teksturę. Pełne zrozumienie tego procesu wymaga znajomości mikrobiologii, ponieważ nieodpowiednie warunki mogą prowadzić do niepożądanych efektów zdrowotnych. Peklowanie to z kolei metoda, w której mięso jest marynowane w solance, co również wpływa na jego smak, ale jest bardziej ukierunkowane na długoterminowe przechowywanie i konserwację. Peklowanie często wiąże się z używaniem azotynów, które mają właściwości konserwujące, co może być mylące dla osób, które nie rozumieją ich roli. Blanszowanie, natomiast, to proces krótkotrwałego gotowania w wodzie o wysokiej temperaturze, mający na celu przede wszystkim zachowanie koloru i wartości odżywczych warzyw, a nie mięsa. Pomieszanie tych metod i ich celów prowadzi do nieporozumień, co może skutkować błędnym wnioskiem, że wszystkie one są oparte na tych samych zasadach. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej z tych technik, aby prawidłowo je stosować w kuchni oraz nie mylić ich z bejcowaniem, które ma specyficzne zastosowanie w kontekście poprawy smaku i aromatu mięsa.

Pytanie 32

Jak długo od momentu produkcji można przechowywać zimne przekąski w zakresie temperatury od 2 °C do 6 °C?

A. Do 24 godzin
B. Do 18 godzin
C. Do 6 godzin
D. Do 12 godzin
Wybranie odpowiedzi, która sugeruje dłuższy czas przechowywania niż 12 godzin, może wynikać z nie do końca zrozumianych zasad dotyczących mikroorganizmów. Odpowiedzi takie jak 18 czy 24 godziny mogą wskazywać na błędne zrozumienie norm dotyczących przechowywania w chłodniach. Kluczowe jest zrozumienie niebezpiecznej strefy temperatury, która wynosi od 5 °C do 60 °C, gdzie bakterie mogą się rozwijać dość szybko. Przechowywanie żywności poniżej 2 °C może być fajne, ale nie zawsze jest praktyczne, zwłaszcza w kuchniach. Zbyt długie przetrzymywanie jedzenia w temperaturze między 2 °C a 6 °C, przekraczające 12 godzin, może prowadzić do nieprzyjemnych rzeczy, ale bakterie mogą być niewidoczne, co może stworzyć poważne problemy zdrowotne. Różne produkty mają różne ryzyko – na przykład jedzenie z surowymi składnikami psuje się szybciej. Więc trzymanie odpowiedniej temperatury i czasu to podstawa, zwłaszcza jeśli chodzi o standardy jak ISO 22000, które mówią o zarządzaniu ryzykiem w dostawach. Dlatego warto trzymać się zalecanych czasów przechowywania, żeby zapewnić bezpieczeństwo i jakość jedzenia.

Pytanie 33

Czym jest ocena organoleptyczna?

A. naturalnymi ubytkami.
B. metodą konserwacji.
C. sposobem wytwarzania.
D. strukturą potraw.
Ocena organoleptyczna nie odnosi się do sposobu utrwalania produktów spożywczych. Proces ten dotyczy metod przedłużania trwałości żywności, takich jak pasteryzacja, suszenie czy mrożenie, które koncentrują się na eliminacji mikroorganizmów lub spowolnieniu reakcji enzymatycznych. Te metody mają kluczowe znaczenie w przemyśle spożywczym, ale nie wpływają bezpośrednio na sensoryczne odczucia konsumentów. Ubytki naturalne, takie jak zmiany w strukturze produktów podczas przechowywania, również nie są związane z oceną organoleptyczną. Ubytki te mogą dotyczyć jakości odżywczej i estetycznej, ale nie są częścią sensorycznej analizy, która ma na celu zrozumienie odczuć związanych z konsumpcją. Z kolei metody produkcji, takie jak techniki kulinarne i przemysłowe procesy produkcyjne, również nie są bezpośrednio związane z oceną organoleptyczną. Choć metody te mogą wpływać na ostateczną jakość produktu, sama ocena organoleptyczna skupia się na subiektywnych odczuciach dotyczących smaku, zapachu czy konsystencji. Powszechnym błędem myślowym w tym zakresie jest utożsamianie metod konserwacji z jakością sensoryczną, co prowadzi do mylnych wniosków o istotności tych procesów w kontekście ocen organoleptycznych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Z 1200 g mąki, 3 szt. jaj oraz wody przygotowano 2500 g klusek kładzionych. Waga jednej porcji klusek wynosi 250 g. Ile mąki oraz jaj należy użyć, aby zrobić 20 porcji klusek?

A. 600 g mąki i 2 jaja
B. 2400 g mąki i 6 jaj
C. 1600 g mąki i 4 jaja
D. 2500 g mąki i 5 jaj
Odpowiedź 2400 g mąki i 6 jaj jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na proporcjach składników użytych do przygotowania klusek. Z danych wynika, że z 1200 g mąki oraz 3 jaj stworzono 2500 g klusek, co daje nam jasny przelicznik. Kluski, które ważą 250 g na porcję, wymagają przygotowania 20 porcji, co łącznie daje 5000 g klusek. Skoro z 1200 g mąki produkujemy 2500 g klusek, możemy obliczyć, ile mąki potrzeba na 5000 g. Ustalając proporcję, mnożymy 1200 g mąki przez 2, co daje 2400 g mąki, oraz mnożymy 3 jaj przez 2, co daje 6 jaj. Taka metoda obliczeń jest standardem w kulinariach, pola dla przepisów można dostosowywać, zachowując odpowiednie proporcje, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej konsystencji i smaku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie większej ilości klusek na rodzinne spotkanie, gdzie znajomość podstawowych zasad proporcji składników będzie niezwykle pomocna.

Pytanie 36

Potrawę przygotowaną w systemie cook-chill należy podgrzać do co najmniej 70°C i podać do spożycia w ciągu

A. 9 minut
B. 19 minut
C. 5 minut
D. 15 minut
Podanie potrawy w czasie dłuższym niż 5 minut po jej podgrzaniu, co sugerują inne odpowiedzi, prowadzi do poważnych zagrożeń zdrowotnych związanych z bezpieczeństwem żywności. Czas podawania potrawy po podgrzaniu jest kluczowy, ponieważ potrawy te mogą w krótkim czasie stać się siedliskiem dla patogenów. Odpowiedzi, które wskazują na 9 minut, 15 minut czy 19 minut, ignorują fundamentalne zasady przechowywania i serwowania żywności. Podgrzewając potrawy do temperatury 70°C, nie można ich pozostawić w tak zwanej strefie niebezpiecznej (5°C - 60°C) przez dłuższy czas, co sprzyja namnażaniu się bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. W praktyce, jeśli potrawy będą przechowywane dłużej niż 5 minut w tej temperaturze, ryzyko powstawania toksyn bakteryjnych wzrasta, co może prowadzić do zatrucia pokarmowego. Przykłady błędnych koncepcji obejmują myślenie, że dłuższy czas podawania jest akceptowalny, ponieważ potrawa została wcześniej podgrzana. Takie podejście jest niebezpieczne, ponieważ nie uwzględnia dynamiki rozmnażania się mikroorganizmów. Dobre praktyki, takie jak monitorowanie czasu i temperatury, są kluczowe w każdym zakładzie gastronomicznym, aby zapewnić bezpieczeństwo serwowanych potraw.

Pytanie 37

Kasza jaglana pochodzi z

A. orkiszu.
B. owsa.
C. pszenicy.
D. prosa.
Kasza jaglana, znana jako jedna z najstarszych kasz, jest produktem otrzymywanym z ziaren prosa, które jest rośliną z rodziny traw. Ziarna prosa są najpierw oczyszczane, a następnie poddawane obróbce, podczas której usuwa się łuskę, co pozwala uzyskać jasne, żółte ziarna kaszy jaglanej. Ta kasza charakteryzuje się wysoką zawartością białka, błonnika oraz składników mineralnych, takich jak magnez, żelazo i cynk. Ze względu na swoje właściwości odżywcze, kasza jaglana jest polecana w diecie osób dbających o zdrowie i dla tych, którzy chcą zredukować spożycie glutenu, ponieważ jest naturalnie bezglutenowa. Przykładowe zastosowanie kaszy jaglanej obejmuje przygotowywanie dań głównych, sałatek, a także jako baza do słodkich deserów. Warto również wspomnieć, że kasza jaglana jest często stosowana w kuchni wegetariańskiej i wegańskiej, co podkreśla jej wszechstronność oraz wartości odżywcze.

Pytanie 38

Kalafior zalicza się do kategorii warzyw

A. strączkowych
B. liściowych
C. kapustnych
D. korzeniowych
Kalafior, mimo że często bywa mylony z innymi rodzajami warzyw, należy do grupy kapustnych. Strączkowe warzywa, takie jak groch czy soczewica, mają zupełnie inną budowę oraz właściwości odżywcze. Zazwyczaj są źródłem białka roślinnego i mają dużą zawartość węglowodanów, a ich struktura jest znacznie bardziej miękka w porównaniu do twardych kwiatostanów kalafiora. Warzywa liściowe, takie jak sałata czy szpinak, również różnią się od kalafiora, ponieważ ich główną część jadalną stanowią liście, a nie kwiaty. Warzywa korzeniowe, do których zalicza się marchew, buraki czy rzodkiewki, charakteryzują się podziemnymi organami i również nie mają związku z kalafiorem. Błędne klasyfikacje mogą wynikać z niepełnej wiedzy na temat botanicznych właściwości warzyw oraz ich przynależności do różnych grup. Zrozumienie różnic między tymi grupami warzyw jest kluczowe dla prawidłowego odżywiania, ponieważ każda z nich wnosi inne wartości odżywcze oraz korzyści zdrowotne. Właściwe klasyfikowanie warzyw pozwala lepiej planować dietę oraz zrozumieć, jakie składniki odżywcze są przyjmowane w codziennym jadłospisie.

Pytanie 39

Czym objawia się proces starzenia jaj?

A. powiększenie komory powietrznej
B. zwiększenie ich wagi
C. ciemniejsza barwa skorupki
D. wzrost liczby porów
Powiększenie komory powietrznej w jajku jest rzeczywiście objawem starzenia się. Komora powietrzna znajduje się między dwiema błonami, które otaczają białko jaja. W miarę starzenia się jaja, woda i powietrze powoli przenikają przez skorupkę, co prowadzi do wzrostu objętości komory powietrznej. W praktyce, monitorowanie wielkości komory powietrznej jest istotne w branży spożywczej, szczególnie w kontekście oceny świeżości jaj. Przykładowo, wylosowane jaja poddawane są testom, które mogą obejmować ocenę wielkości komory powietrznej, co pozwala na określenie ich jakości i przydatności do spożycia. Warto zauważyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem publicznym, świeże jaja powinny mieć minimalną komorę powietrzną, co jest jednym z kryteriów ich oceny. Ponadto, to zjawisko jest również istotne dla producentów jaj, którzy muszą stosować odpowiednie praktyki przechowywania oraz transportu, aby zminimalizować tempo starzenia się swoich produktów.

Pytanie 40

Suflet serowy powinien być serwowany

A. w pucharku na podstawce
B. w głębokim talerzu
C. w kokilce na podstawce
D. w bulionówce na spodku
Podawanie sufletu z sera w talerzu głębokim, pucharku czy bulionówce jest niezgodne z tradycyjnymi standardami gastronomicznymi. Talerze głębokie, choć mogą być używane do innych potraw, nie zapewniają odpowiednich warunków do serwowania sufletu. Suflet potrzebuje odpowiedniej wysokości i kształtu naczynia, aby mogło się prawidłowo unieść i uzyskać pożądaną lekkość. W przypadku talerza głębokiego, suflet może się rozlać, co prowadzi do utraty jego struktury i estetyki. Pucharki, z kolei, są zazwyczaj stosowane do deserów, co nie przystaje do charakterystyki sufletu. Bulionówki, które są przeznaczone głównie do serwowania zup, również nie nadają się do tego dania, gdyż ich forma ogranicza przestrzeń, w której suflet mógłby się podnieść. W gastronomii kluczowe jest przestrzeganie zasad i odpowiednich praktyk w doborze naczyń w zależności od rodzaju potrawy, co wpływa na jej finalny smak, prezentację i odbiór przez gości. Błędne podejście do serwowania sufletu w nieodpowiednich naczyniach może prowadzić do niezadowolenia gości oraz obniżenia prestiżu lokalu gastronomicznego.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły