Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 15:35
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 15:53

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który komponent serwera w formacie rack można wymienić bez potrzeby demontażu górnej pokrywy?

A. Karta sieciowa
B. Moduł RAM
C. Dysk twardy
D. Chip procesora
Dysk twardy to naprawdę ważny element w serwerach rackowych. Fajnie, że można go wymienić bez zrzucania całej obudowy, bo to olbrzymia wygoda, szczególnie kiedy trzeba szybko zareagować na jakieś awarie. Wiele nowoczesnych serwerów ma systemy hot-swappable, co znaczy, że te dyski można wymieniać bez wyłączania serwera. Wyobraź sobie, że w momencie awarii, administrator może w mgnieniu oka podmienić dysk i w ten sposób zminimalizować przestoje. To wszystko ma sens, bo SaS i SATA dają taką możliwość, a to zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Z mojego doświadczenia, umiejętność szybkiej wymiany dysków naprawdę pomaga w efektywnym zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 2

Czy okablowanie strukturalne można zakwalifikować jako część infrastruktury?

A. czynnej
B. terenowej
C. pasywnej
D. dalekosiężnej
Wybór infrastruktury terytorialnej to chyba nieporozumienie, bo to nie do końca pasuje do roli okablowania strukturalnego. Ta terytorialna infrastruktura dotyczy głównie geograficznego zasięgu sieci, a nie jej wnętrza. A jak mówimy o infrastrukturze aktywnej, to mamy na myśli urządzenia jak switche czy routery, które przetwarzają i zarządzają danymi – więc to zupełnie inny temat niż pasywne okablowanie. Okablowanie strukturalne, jako część infrastruktury pasywnej, nie jest w to zaangażowane, tylko tworzy ramy dla tych aktywnych elementów. Jakby wybierać infrastrukturę dalekosiężną, to można by pomyśleć, że okablowanie strukturalne obsługuje wszystko na dużych odległościach, a to tak nie działa, bo zależy to od tych aktywnych technologii, które mogą korzystać z pasywnych połączeń. Najważniejsze jest zrozumienie, że pasywne elementy okablowania są podstawą całej sieci, a ich dobra instalacja i zarządzanie są kluczowe, żeby system działał niezawodnie i efektywnie.

Pytanie 3

Poniżej przedstawiono wynik polecenia ipconfig /all Jaką bramę domyślną ma diagnozowane połączenie?

Connection-specific DNS Suffix  . : 
Description . . . . . . . . . . . : Karta Intel(R) PRO/1000 MT Desktop Adapter #2
Physical Address. . . . . . . . . : 08-00-27-69-1E-3D
DHCP Enabled. . . . . . . . . . . : No
Autoconfiguration Enabled . . . . : Yes
Link-local IPv6 Address . . . . . : fe80::d41e:56c7:9f70:a3e5%13(Preferred)
IPv4 Address. . . . . . . . . . . : 70.70.70.10(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.0.0.0
IPv4 Address. . . . . . . . . . . : 172.16.0.100(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.255.255.0
Default Gateway . . . . . . . . . : 70.70.70.70
DHCPv6 IAID . . . . . . . . . . . : 319291431
DHCPv6 Client DUID. . . . . . . . : 00-01-00-01-28-11-7D-57-08-00-27-EB-E4-76
DNS Servers . . . . . . . . . . . : 8.8.8.8
NetBIOS over Tcpip. . . . . . . . : Enabled

A. fe80::d41e:56c7:9f70:a3e5%13
B. 08-00-27-69-1E-3D
C. 172.16.0.100
D. 70.70.70.70
Bramą domyślną w sieci jest adres IP, który router wykorzystuje do kierowania pakietów do internetu lub do innych sieci. W wyniku polecenia ipconfig /all dla karty Intel(R) PRO/1000 MT Desktop Adapter na ilustracji widoczny jest adres 70.70.70.70 jako brama domyślna. Jest to standardowy sposób identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej oraz ich punktów dostępowych do innych sieci. Użycie polecenia ipconfig /all jest kluczowe dla administratorów sieci, gdyż umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o konfiguracji sieci, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz serwery DNS. W praktyce, znajomość bramy domyślnej jest niezbędna do rozwiązywania problemów z połączeniem z internetem oraz przy konfigurowaniu urządzeń w sieci. Ponadto, znajomość i umiejętność analizy wyników polecenia ipconfig /all jest jedną z podstawowych umiejętności administracyjnych w kontekście zarządzania siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 4

Umowa użytkownika w systemie Windows Serwer, która po wylogowaniu nie zachowuje zmian na serwerze oraz komputerze stacjonarnym i jest usuwana na zakończenie każdej sesji, to umowa

A. lokalny
B. tymczasowy
C. mobilny
D. obowiązkowy
Profil tymczasowy to taki typ konta w Windows Server, który powstaje automatycznie, jak się logujesz, a potem znika po wylogowaniu. To ważne, bo wszystko, co zrobisz podczas sesji, nie zostaje zapisane ani na serwerze, ani na komputerze. Takie rozwiązanie jest mega przydatne w miejscach, gdzie użytkownicy korzystają z systemu tylko przez chwilę, jak w szkołach czy firmach z wspólnymi komputerami. Dzięki tym profilom można zmniejszyć ryzyko, że ktoś nieuprawniony dostanie się do danych, a poza tym, pozostawia się czyste środowisko dla następnych użytkowników. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że korzystanie z profilów tymczasowych jakby przyspiesza logowanie, bo nie obciążają one systemu zbędnymi danymi, co jest naprawdę fajne.

Pytanie 5

Oblicz koszt brutto materiałów niezbędnych do połączenia w sieć, w topologii gwiazdy, 3 komputerów wyposażonych w karty sieciowe, wykorzystując przewody o długości 2 m. Ceny materiałów podano w tabeli.

Nazwa elementuCena jednostkowa brutto
przełącznik80 zł
wtyk RJ-451 zł
przewód typu „skrętka"1 zł za 1 metr

A. 92 zł
B. 249 zł
C. 252 zł
D. 89 zł
W przypadku błędnego obliczenia kosztu materiałów do budowy sieci w topologii gwiazdy, mogą wystąpić różne nieporozumienia związane z podstawowymi zasadami projektowania sieci. Na przykład, odpowiedzi takie jak 89 zł, 249 zł, czy 252 zł mogą wynikać z nieprawidłowych kalkulacji lub pominięcia niektórych elementów. Często pojawia się błąd w oszacowaniu liczby potrzebnych przewodów. W tym przypadku, każdy komputer wymaga odrębnego przewodu, a przy trzech komputerach potrzebne są trzy przewody, co daje łączną długość 6 m. Ponadto, nie można zapominać o koszcie przełącznika oraz wtyków RJ-45. Jeśli uczestnicy nie uwzględnią wszystkich tych komponentów, mogą dojść do błędnych wniosków. Innym częstym błędem jest ignorowanie kosztów związanych z dodatkowymi elementami, takimi jak zasilanie przełącznika czy ewentualne akcesoria montażowe. Prawidłowe podejście do budowy sieci wymaga znajomości nie tylko kosztów, ale też funkcjonalności i właściwego doboru sprzętu. Ostatecznie, analiza kosztów powinna być przeprowadzona w kontekście całościowego projektu sieci, w oparciu o aktualne wytyczne branżowe i standardy, co pozwoli uniknąć niedoszacowania wydatków oraz stworzyć efektywną i niezawodną infrastrukturę sieciową.

Pytanie 6

Który z poniższych adresów IP należy do sieci o adresie 10.16.0.0/13?

A. 10.15.0.112 /13
B. 10.31.234.32 /13
C. 10.24.88.67 /13
D. 10.22.0.45 /13
Adres IP 10.22.0.45 należy do podsieci o adresie 10.16.0.0/13, ponieważ maska /13 oznacza, że pierwsze 13 bitów adresu IP definiuje sieć, a pozostałe bity są dostępne do użycia dla hostów. Adres 10.16.0.0/13 obejmuje zakres od 10.16.0.0 do 10.23.255.255. Wartości IP zapisane w systemie binarnym dla 10.16.0.0 to 00001010.00010000.00000000.00000000, a dla 10.22.0.45 to 00001010.00010010.00000000.00101101. Jak można zauważyć, pierwsze 13 bitów jest identyczne dla obu adresów, co potwierdza przynależność 10.22.0.45 do tej samej podsieci. W praktyce, zrozumienie klas adresów IP i ich podziału jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych, co stanowi podstawę dla wydajnego zarządzania adresacją oraz bezpieczeństwem sieci. Dobrą praktyką w administrowaniu sieciami jest stosowanie planów adresacji, które uwzględniają odpowiednie maski podsieci, aby optymalnie wykorzystać dostępne adresy oraz zminimalizować ryzyko konfliktów.

Pytanie 7

Jakiego protokołu dotyczy port 443 TCP, który został otwarty w zaporze sieciowej?

A. NNTP
B. HTTPS
C. SMTP
D. DNS
Odpowiedź 'HTTPS' jest poprawna, ponieważ port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure). HTTPS jest rozszerzeniem protokołu HTTP, które wykorzystuje SSL/TLS do szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy serwerem a klientem. Dzięki temu, komunikacja jest zabezpieczona przed podsłuchiwaniem i manipulacją. W praktyce, gdy przeglądasz strony internetowe, które zaczynają się od 'https://', twoje połączenie wykorzystuje port 443. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk branżowych, stosowanie HTTPS stało się standardem, zwłaszcza w przypadku stron wymagających przesyłania poufnych informacji, takich jak dane logowania czy dane osobowe. Warto także zauważyć, że wyszukiwarki internetowe, takie jak Google, preferują strony zabezpieczone HTTPS, co wpływa na pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania.

Pytanie 8

Jakie urządzenie należy użyć, aby połączyć sieć lokalną z Internetem?

A. koncentrator.
B. most.
C. przełącznik.
D. ruter.
Ruter to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy siecią lokalną a Internetem. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na wymianę informacji pomiędzy urządzeniami wewnątrz sieci lokalnej a użytkownikami zewnętrznymi. Ruter wykonuje funkcje takie jak kierowanie pakietów, NAT (Network Address Translation) oraz zarządzanie adresami IP. Przykładem zastosowania rutera w praktyce jest sytuacja, gdy mamy w domu kilka urządzeń (komputery, smartfony, tablety), które łączą się z Internetem. Ruter pozwala tym urządzeniom na korzystanie z jednego, publicznego adresu IP, co jest zgodne z praktykami oszczędzania przestrzeni adresowej. Ruter może również zapewniać dodatkowe funkcje, takie jak zapora sieciowa (firewall) oraz obsługa sieci bezprzewodowych (Wi-Fi), co zwiększa bezpieczeństwo i komfort użytkowania. To urządzenie jest zatem niezbędne w każdej sieci, która chce mieć dostęp do globalnej sieci Internet.

Pytanie 9

Jak dodać użytkownika jkowalski do lokalnej grupy pracownicy w systemie Windows za pomocą polecenia?

A. net group jkowalski pracownicy /ADD
B. net localgroup pracownicy jkowalski /ADD
C. net group pracownicy jkowalski /ADD
D. net localgroup jkowalski pracownicy /ADD
Błędne odpowiedzi na to pytanie wynikają z nieporozumień dotyczących struktury poleceń oraz ich kontekstu w systemie Windows. Odpowiedź "net group jkowalski pracownicy /ADD" jest nieprawidłowa, ponieważ polecenie "net group" nie obsługuje lokalnych grup użytkowników, co czyni je niewłaściwym w tej sytuacji. Typowym błędem jest mylenie lokalnych grup z grupami domenowymi, co prowadzi do użycia nieodpowiednich poleceń. Z kolei "net localgroup jkowalski pracownicy /ADD" również jest błędne, ponieważ nie możemy dodać grupy do grupy, a jedynie użytkownika do grupy. Odpowiedź "net group pracownicy jkowalski /ADD" jest myląca, ponieważ "net group" jest stosowane w kontekście grup domenowych, co również nie ma zastosowania w lokalnych grupach użytkowników. W każdej z tych odpowiedzi brakuje zrozumienia podstawowych zasad zarządzania użytkownikami i grupami w systemach Windows. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że operacje na lokalnych grupach wymagają użycia "localgroup", co jest standardem w administracji systemami operacyjnymi. Właściwe rozpoznanie i wykorzystanie tych poleceń jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania uprawnieniami i bezpieczeństwem w środowisku informatycznym.

Pytanie 10

Ile równych podsieci można utworzyć z sieci o adresie 192.168.100.0/24 z wykorzystaniem maski 255.255.255.192?

A. 16 podsieci
B. 2 podsieci
C. 8 podsieci
D. 4 podsieci
Odpowiedź 4 podsieci jest poprawna, ponieważ zastosowanie maski 255.255.255.192 (czyli /26) do adresu 192.168.100.0/24 znacząco wpływa na podział tej sieci. W masce /24 mamy 256 adresów IP (od 192.168.100.0 do 192.168.100.255). Zastosowanie maski /26 dzieli tę przestrzeń adresową na 4 podsieci, z każdą z nich zawierającą 64 adresy (2^(32-26) = 2^6 = 64). Te podsieci będą miały adresy: 192.168.100.0/26, 192.168.100.64/26, 192.168.100.128/26 oraz 192.168.100.192/26. Taki podział jest przydatny w praktyce, na przykład w sytuacjach, gdzie potrzebujemy odseparować różne działy w firmie lub w przypadku przydzielania adresów dla różnych lokalizacji geograficznych. Dobrą praktyką w zarządzaniu adresami IP jest używanie podsieci, co ułatwia organizację ruchu w sieci oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację. Właściwe planowanie podsieci pozwala również zminimalizować marnotrawstwo adresów IP.

Pytanie 11

Administrator zamierza zorganizować adresację IP w przedsiębiorstwie. Dysponuje pulą adresów 172.16.0.0/16, którą powinien podzielić na 10 podsieci z równą liczbą hostów. Jaką maskę powinien zastosować?

A. 255.255.128.0
B. 255.255.224.0
C. 255.255.192.0
D. 255.255.240.0
Wybór innej maski, takiej jak 255.255.192.0, 255.255.224.0 lub 255.255.128.0, prowadzi do nieefektywnego podziału dostępnych adresów IP. Maska 255.255.192.0 (czyli /18) umożliwia stworzenie 4 podsieci z 16384 adresami w każdej. To jest zbyt wiele, gdyż potrzebujemy jedynie 10. Z kolei maska 255.255.224.0 (czyli /19) tworzy 8 podsieci, co również nie spełnia wymagań. Zmniejszenie liczby podsieci poprzez użycie maski 255.255.128.0 (czyli /17) dostarcza jedynie 2 podsieci, co jest całkowicie niewystarczające. Właściwe zrozumienie podziału adresów IP i stosowanie właściwych masek jest kluczowe w projektowaniu efektywnych sieci. W praktyce, błędy w wyborze maski mogą prowadzić do ich przyszłej rozbudowy, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem. Każda z tych masek prowadzi do nieodpowiedniego podziału, co skutkuje marnotrawieniem cennych adresów IP i ograniczeniem elastyczności sieci. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o adresowaniu IP dokładnie przeanalizować wymagania oraz strategię rozwoju sieci.

Pytanie 12

Który element zabezpieczeń znajduje się w pakietach Internet Security (IS), ale nie występuje w programach antywirusowych (AV)?

A. Skaner wirusów
B. Monitor wirusów
C. Aktualizacje baz wirusów
D. Zapora sieciowa
Zapora sieciowa to taki istotny element ochrony, który znajdziesz w pakietach Internet Security, ale nie w zwykłych programach antywirusowych. Jej zadaniem jest pilnowanie, co się dzieje w sieci – to znaczy, że blokuje nieproszonych gości i chroni Twoje urządzenie przed różnymi atakami. Dobrym przykładem jest korzystanie z publicznego Wi-Fi, gdzie zapora działa jak tarcza, zabezpieczając Twoje dane przed przechwyceniem. W zawodowym świecie zabezpieczeń zapory sieciowe są na porządku dziennym, bo są częścią większej strategii, która obejmuje szyfrowanie danych i regularne aktualizacje. Jak mówią w branży, np. NIST, włączenie zapory do ochrony informacji to absolutna podstawa – bez niej trudno mówić o skutecznym zabezpieczeniu.

Pytanie 13

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN wskazane jest do używania w obiektach historycznych?

A. Światłowód
B. Kabel typu "skrętka"
C. Kabel koncentryczny
D. Fale radiowe
Wybór medium transmisyjnego w zabytkowych budynkach wymaga szczególnej uwagi, ponieważ wiele opcji może przynieść więcej problemów niż korzyści. Światłowód, mimo swojej wysokiej wydajności i dużej prędkości transmisji, wiąże się z koniecznością wykonywania skomplikowanych prac instalacyjnych, które mogą zagrażać integralności budynku. Instalacja światłowodu często wymaga prowadzenia kabli przez ściany i podłogi, co może naruszyć strukturalne i estetyczne aspekty zabytkowego obiektu, a także pociągać za sobą kosztowne prace renowacyjne. Także, kabel koncentryczny, mimo iż zapewnia przyzwoitą transmisję danych, jest przestarzałą technologią, która nie oferuje wystarczających prędkości w porównaniu do nowszych rozwiązań i może być trudna do zainstalowania w zabytkowych wnętrzach. Kabel typu „skrętka” jest popularnym rozwiązaniem w sieciach lokalnych, jednak również wymaga czasami kładzenia kabli, co w przypadku zabytków może nie być wykonalne. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego, które wymaga ingerencji w konstrukcję budynku, może prowadzić do zniszczeń i problemów z utrzymaniem jakości zabytków, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami konserwatorskimi. Dlatego w takich warunkach zastosowanie fal radiowych staje się najlepszym rozwiązaniem, unikającym wszelkich negatywnych skutków związanych z tradycyjnymi kablami.

Pytanie 14

Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować do połączenia urządzeń sieciowych oddalonych o 110 m w pomieszczeniach, gdzie występują zakłócenia EMI?

A. Fal radiowych
B. Kabla współosiowego
C. Światłowodu jednodomowego
D. Skrętki ekranowanej STP
Światłowód jednodomowy to świetny wybór, jeśli chodzi o podłączanie różnych urządzeń w sieci, zwłaszcza na dystansie do 110 m. Ma tę przewagę, że radzi sobie w trudnych warunkach, gdzie jest dużo zakłóceń elektromagnetycznych. To naprawdę pomaga, bo światłowody są znacznie mniej wrażliwe na te zakłócenia w porównaniu do tradycyjnych kabli. Poza tym, oferują mega dużą przepustowość – da się przesyłać dane z prędkościami sięgającymi gigabitów na sekundę, co jest kluczowe dla aplikacji, które potrzebują dużo mocy obliczeniowej. Używa się ich w różnych branżach, takich jak telekomunikacja czy infrastruktura IT, gdzie ważne jest, żeby sygnał był mocny i stabilny. Warto też dodać, że światłowody są zgodne z międzynarodowymi standardami, co czyni je uniwersalnymi i trwałymi. Oczywiście, instalacja wymaga odpowiednich technik i narzędzi, co może być droższe na starcie, ale w dłuższej perspektywie na pewno się opłaca ze względu na ich efektywność i pewność działania.

Pytanie 15

Która z kombinacji: protokół – warstwa, w której dany protokół działa, jest poprawnie zestawiona według modelu TCP/IP?

A. RARP – warstwa transportowa
B. DHCP – warstwa dostępu do sieci
C. ICMP - warstwa aplikacji
D. IGMP - warstwa Internetu
Wybór RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jako protokołu warstwy transportowej jest błędny, ponieważ RARP działa na warstwie łącza danych. Służy do mapowania adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe w kontekście lokalnych sieci komputerowych, gdzie urządzenia muszą znać adresy fizyczne dla udanej komunikacji. Przemieszczając się do kolejnej opcji, DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół używany do automatycznej konfiguracji urządzeń w sieci, jednak działa on na warstwie aplikacji, a nie dostępu do sieci. Wiele osób myli DHCP z operacjami na niższych warstwach, ponieważ jego funkcjonalność wpływa na sposób, w jaki urządzenia związane są z siecią. ICMP (Internet Control Message Protocol) pełni rolę komunikacyjną między węzłami w sieci, jednak również działa na warstwie Internetu, a nie aplikacji. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych wniosków mogą obejmować zrozumienie protokołów jako jedynie narzędzi do komunikacji na poziomie użytkownika, podczas gdy wiele z nich operuje na znacznie niższych warstwach, pełniąc różne funkcje w zakresie zarządzania ruchem sieciowym oraz konfiguracji adresów.

Pytanie 16

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, z których jedno prowadzi do najbliższego sąsiada, a dane są przesyłane z jednego komputera do następnego w formie pętli?

A. Gwiazda.
B. Drzewo.
C. Pierścień.
D. Siatka.
Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie sieciowe, zwane węzłem, jest połączone z dokładnie dwoma innymi węzłami. Taki układ tworzy zamkniętą pętlę, przez którą dane są przesyłane w jednym kierunku, co znacząco upraszcza proces transmisji. Główną zaletą topologii pierścienia jest to, że pozwala na ciągłe przekazywanie informacji bez potrzeby skomplikowanego routingu. Przykładem zastosowania tej topologii mogą być sieci token ring, które były popularne w latach 80. i 90. XX wieku. W takich sieciach stosowano tokeny, czyli specjalne ramki, które kontrolowały dostęp do medium transmisyjnego, co pozwalało uniknąć kolizji danych. Warto wspomnieć, że w przypadku uszkodzenia jednego z węzłów, sieć może przestać działać, co jest istotnym ograniczeniem tej topologii. Aby zwiększyć niezawodność, często stosuje się różne mechanizmy redundancji, takie jak dodatkowe połączenia zapewniające alternatywne ścieżki dla danych. W nowoczesnych aplikacjach sieciowych znajomość i umiejętność konfiguracji różnych topologii jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście zapewnienia odpowiedniej wydajności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 17

Liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pL:22 wskazuje na numer

A. PID procesu działającego na serwerze
B. aplikacji, do której skierowane jest zapytanie
C. portu, inny od standardowego numeru dla danej usługi
D. sekwencyjny pakietu przesyłającego dane
Dobra robota z wyborem odpowiedzi! Port 22 rzeczywiście jest tym, co używamy w protokole SSH. To taki numer, który pozwala różnym programom na komunikację przez ten sam adres IP. Wiesz, porty to jak adresy dla naszych usług w sieci. W przypadku SSH, numer 22 jest standardowy i wielu administratorów go używa do zdalnego logowania na serwery. Fajnie jest też wiedzieć, że zmiana portu na inny może pomóc w zwiększeniu bezpieczeństwa, bo trudniej wtedy nieautoryzowanym osobom się włamać. Warto pamiętać o podstawowych zasadach zarządzania portami, bo to naprawdę ważne zagadnienie w administracji sieci. No i te standardy jak RFC 793 czy 4253 pomagają zrozumieć, jak to wszystko działa.

Pytanie 18

Urządzenie warstwy dystrybucji, które odpowiada za połączenie odrębnych sieci oraz zarządzanie przepływem danych między nimi, nazywane jest

A. serwerem
B. przełącznikiem
C. koncentratorem
D. routerem
Router jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w łączeniu różnych sieci komputerowych oraz zarządzaniu przepływem danych między nimi. W przeciwieństwie do innych urządzeń sieciowych, jak przełączniki czy koncentratory, routery są zdolne do podejmowania decyzji o trasowaniu pakietów danych na podstawie ich adresów IP. Używają do tego protokołów routingu, takich jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im na dynamiczne dostosowywanie tras w zależności od warunków w sieci. Przykładem zastosowania routera może być łączenie lokalnej sieci domowej z Internetem, gdzie router zarządza zarówno ruchem lokalnym, jak i komunikacją z siecią globalną. Dobre praktyki w zakresie konfiguracji routerów obejmują zabezpieczanie dostępu do panelu administracyjnego, aktualizowanie oprogramowania oraz stosowanie zapór sieciowych, aby chronić sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Zrozumienie funkcji routerów jest kluczowe dla projektowania efektywnych i bezpiecznych architektur sieciowych.

Pytanie 19

Podstawową rolą monitora, który jest częścią oprogramowania antywirusowego, jest

A. zapewnienie bezpieczeństwa systemu operacyjnego przed atakami z sieci komputerowej
B. nadzór nad aktualnymi działaniami komputera w trakcie uruchamiania oraz pracy programów
C. cykliczne skanowanie plików przechowywanych na dysku twardym komputera
D. ochrona poczty elektronicznej przed niechcianymi wiadomościami
Monitor w oprogramowaniu antywirusowym to naprawdę ważny element. Jego główną rolą jest pilnowanie, co się dzieje na komputerze podczas pracy różnych aplikacji. Jak to działa? Oprogramowanie antywirusowe śledzi wszystko na bieżąco, dzięki czemu szybko łapie jakieś podejrzane zagrożenia, jak wirusy czy inne złośliwe programy, które mogłyby włożyć nos w twoje sprawy. Na przykład, kiedy ściągasz plik z Internetu, monitor działa od razu, sprawdzając ten plik w czasie rzeczywistym. Jeżeli zauważy coś podejrzanego, potrafi go szybko zablokować lub wrzucić do kwarantanny. To naprawdę dobra praktyka w bezpieczeństwie komputerowym! Regularne aktualizacje baz wirusów oraz ciągłe pilnowanie ruchu w sieci są super istotne, żeby skutecznie chronić system. Szybka reakcja na zagrożenia to klucz do trzymania swoich danych w bezpieczeństwie.

Pytanie 20

Zrzut ekranowy przedstawia wynik wykonania w systemie z rodziny Windows Server polecenia

Server:  livebox.home
Address:  192.168.1.1

Non-authoritative answer:
dns2.tpsa.pl    AAAA IPv6 address = 2a01:1700:3:ffff::9822
dns2.tpsa.pl    internet address = 194.204.152.34

A. nslookup
B. tracert
C. whois
D. ping
Odpowiedź 'nslookup' jest poprawna, ponieważ polecenie to służy do wykonywania zapytań do systemu DNS, co jest kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi. Zrzut ekranu pokazuje wyniki, które zawierają zarówno adres IPv4, jak i IPv6 dla domeny dns2.tpsa.pl. W praktyce, nslookup jest używane do diagnozowania problemów z DNS, umożliwiając administratorom sieci weryfikację, czy dany rekord DNS jest prawidłowo skonfigurowany i dostępny. Przykładem zastosowania nslookup może być sytuacja, gdy użytkownik napotyka problemy z dostępem do określonej strony internetowej – wówczas administrator może użyć tego polecenia, aby sprawdzić, czy DNS poprawnie tłumaczy nazwę domeny na adres IP. Co więcej, nslookup pozwala na testowanie różnych serwerów DNS, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem sieciowym i zapewnienia wysokiej dostępności usług. Warto również zaznaczyć, że narzędzie to jest częścią standardowego zestawu narzędzi administratora systemu i znacznie ułatwia pracę w środowisku sieciowym.

Pytanie 21

Adres sieci 172.16.0.0 zostanie podzielony na równe podsieci, z których każda obsługiwać będzie maksymalnie 510 użytecznych adresów. Ile podsieci zostanie stworzonych?

A. 64
B. 32
C. 128
D. 252
W przypadku prób podziału adresu 172.16.0.0 na podsieci, które nie spełniają wymogu co najmniej 510 użytecznych adresów, występuje wiele typowych błędów myślowych. Niektóre odpowiedzi sugerują niewłaściwą liczbę podsieci, co wynika z błędnej interpretacji użytecznych adresów w danej sieci. Na przykład, wybierając 64 podsieci, można by myśleć, że wystarczyłoby 6 bitów do identyfikacji podsieci (2^6 = 64), co jest prawdą, ale zapominamy o tym, że każda z tych podsieci musiałaby mieć wystarczającą liczbę adresów hostów. Sześć bitów daje tylko 62 użyteczne adresy (2^6 - 2), co nie spełnia wymogu 510. Inna nieprawidłowa koncepcja polega na pomieszaniu liczby podsieci z dostępną ilością adresów w podsieci. Wybierając 252 podsieci, przyjęto, że wystarczą 8 bitów, co również nie jest prawidłowe, ponieważ 8 bitów daje 256 adresów, ale znowu tylko 254 użyteczne adresy. Ostatecznie, wybór 32 podsieci również jest błędny, ponieważ 2^5 = 32 podsieci nie dostarcza wystarczającej liczby użytecznych adresów, będąc ograniczonym do 30. To wszystko pokazuje, jak ważne jest nie tylko zrozumienie algorytmu podziału adresów, ale także umiejętność zastosowania tej wiedzy w praktyce oraz znajomość zasad dotyczących obliczania użytecznych adresów w każdej z podsieci.

Pytanie 22

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, którego zadaniem jest przekształcenie adresu IP na

A. nazwę domenową
B. adres sprzętowy
C. adres poczty elektronicznej
D. nazwę urządzenia
ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym protokołem w komunikacji sieciowej, który umożliwia odwzorowanie adresu IP na adres sprzętowy (MAC). Gdy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia w sieci lokalnej, musi znać jego adres MAC. Protokół ARP działa na poziomie warstwy 2 modeli OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za komunikację w obrębie lokalnych sieci Ethernet. Proces rozpoczyna się od wysłania przez komputer zapytania ARP w formie broadcastu, aby dowiedzieć się, kto posiada dany adres IP. Odpowiedź na to zapytanie zawiera adres MAC docelowego urządzenia. Dzięki ARP, protokół IP może skutecznie współdziałać z warstwą sprzętową, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania sieci TCP/IP. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy użytkownik przegląda zasoby w sieci, a jego komputer musi wysłać pakiet do serwera, którego adres IP został wcześniej ustalony, ale adres MAC jest mu nieznany. Poprawne działanie ARP zapewnia, że dane dotrą do właściwego odbiorcy.

Pytanie 23

Przy projektowaniu sieci LAN o wysokiej wydajności w warunkach silnych zakłóceń elektromagnetycznych, które medium transmisyjne powinno zostać wybrane?

A. typ U/FTP
B. współosiowy
C. światłowodowy
D. typ U/UTP
Kabel światłowodowy to najlepszy wybór do projektowania sieci LAN w środowiskach z dużymi zakłóceniami elektromagnetycznymi, ponieważ korzysta z włókien szklanych do przesyłania danych, co eliminuje problemy związane z zakłóceniami elektromagnetycznymi. W porównaniu do kabli miedzianych, światłowody są odporne na interferencje i mogą transmitować sygnały na znacznie większe odległości z wyższą przepustowością. Na przykład, w zastosowaniach takich jak centra danych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się jednocześnie, stosowanie światłowodów zapewnia niezawodność i stabilność połączeń. Standardy, takie jak IEEE 802.3, promują wykorzystanie technologii światłowodowej dla osiągnięcia maksymalnej wydajności i minimalizacji strat sygnału. Dodatkowo, w miejscach o dużym natężeniu elektromagnetycznym, takich jak blisko dużych silników elektrycznych czy urządzeń radiowych, światłowody zapewniają pełną ochronę przed zakłóceniami, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych aplikacji sieciowych.

Pytanie 24

Jakie polecenie w systemach operacyjnych Linux służy do prezentacji konfiguracji sieciowych interfejsów?

A. ipconfig
B. tracert
C. ifconfig
D. ping
Polecenie 'ifconfig' jest klasycznym narzędziem używanym w systemach operacyjnych Linux do wyświetlania oraz konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono administratorom systemów monitorowanie oraz zarządzanie parametrami sieciowymi, takimi jak adres IP, maska podsieci, status interfejsu, a także inne istotne informacje. Przykładowo, używając polecenia 'ifconfig', można sprawdzić, które interfejsy sieciowe są aktywne oraz jakie mają przypisane adresy IP. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na dokonywanie zmian w konfiguracji interfejsów, co jest niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest przypisanie nowego adresu IP lub aktywacja/dezaktywacja interfejsu. Warto również wspomnieć, że 'ifconfig' jest częścią standardowych narzędzi sieciowych w wielu dystrybucjach Linuxa, a jego znajomość jest wręcz niezbędna dla każdego administratora systemów. Choć 'ifconfig' pozostaje w użyciu, warto zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne promują bardziej zaawansowane narzędzie o nazwie 'ip', które oferuje rozszerzone funkcjonalności i lepsze wsparcie dla nowoczesnych protokołów sieciowych."

Pytanie 25

Aby umożliwić komunikację pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. koncentrator
B. punkt dostępowy
C. ruter
D. modem
Ruter to naprawdę ważne urządzenie, które łączy różne sieci, w tym również VLAN-y, czyli wirtualne sieci lokalne. Dzięki VLAN-om można lepiej zarządzać ruchem w sieci i zwiększać jej bezpieczeństwo. Żeby urządzenia w różnych VLAN-ach mogły ze sobą rozmawiać, potrzebny jest ruter, który zajmuje się przełączaniem danych między tymi sieciami. W praktyce ruter korzysta z różnych protokołów routingu, jak OSPF czy EIGRP, żeby skutecznie przesyłać informacje. Co więcej, nowoczesne rutery potrafią obsługiwać routing między VLAN-ami, dzięki czemu można przesyłać dane między nimi bez potrzeby używania dodatkowych urządzeń. Używanie rutera w sieci VLAN to świetny sposób na projektowanie sieci, co ma duży wpływ na efektywność i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 26

Jaki jest skrócony zapis maski sieci, której adres w zapisie dziesiętnym to 255.255.254.0?

A. /24
B. /25
C. /23
D. /22
Zapis skrócony maski sieci 255.255.254.0 to /23, co oznacza, że w pierwszych 23 bitach znajduje się informacja o sieci, a pozostałe 9 bitów jest przeznaczone na identyfikację hostów. W zapisie dziesiętnym maska 255.255.254.0 ma postać binarną 11111111.11111111.11111110.00000000, co potwierdza, że pierwsze 23 bity są jedynkami, a pozostałe bity zerami. Ta maska pozwala na adresowanie 512 adresów IP w danej podsieci, co jest przydatne w większych środowiskach sieciowych, gdzie liczba hostów może być znacząca, na przykład w biurach czy na uczelniach. Dzięki zapisie skróconemu łatwiej jest administracyjnie zarządzać adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej. Zrozumienie, jak funkcjonują maski sieciowe, pozwala na efektywne projektowanie sieci oraz optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów adresowych.

Pytanie 27

Jakie znaczenie ma zapis /26 w adresie IPv4 192.168.0.0/26?

A. Liczba bitów o wartości 1 w adresie
B. Liczba bitów o wartości 0 w masce
C. Liczba bitów o wartości 1 w masce
D. Liczba bitów o wartości 0 w adresie
Ta odpowiedź jest jak najbardziej trafna, bo zapis /26 oznacza, że w masce podsieci adresu IPv4 192.168.0.0 mamy 26 bitów o wartości 1. W skrócie, maska podsieci jest bardzo ważna, bo pozwala nam określić, która część adresu to sieć, a która to urządzenia. Kiedy mamy maskę /26, to pierwsze 26 bitów to właśnie bity maski, a zostałe 6 bitów (32 minus 26) możemy użyć do adresowania hostów. To w praktyce znaczy, że w takiej podsieci możemy mieć maks 64 adresy IP, z czego 62 będą dostępne dla urządzeń, bo musimy usunąć adres sieci i adres rozgłoszeniowy. Taka maska przydałaby się w małej sieci biurowej, gdzie nie ma więcej niż 62 urządzenia, więc zarządzanie adresami IP jest łatwiejsze. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie wykorzystanie maski podsieci może znacznie poprawić ruch w sieci oraz efektywność wykorzystania zasobów.

Pytanie 28

Które urządzenie w sieci lokalnej nie segreguje obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Most.
B. Ruter.
C. Koncentrator.
D. Przełącznik.
Mosty, przełączniki i routery mają różne funkcje w sieciach i pomagają zarządzać ruchem, w tym dzielić sieć na różne domeny kolizyjne. Most działa na drugiej warstwie OSI, a jego zadaniem jest segmentowanie ruchu, co zmniejsza liczbę kolizji, bo tworzy oddzielne segmenty. Przełączniki, które też działają na tej samej warstwie, są jeszcze bardziej zaawansowane, bo używają MAC adresów do wysyłania danych tylko do właściwego urządzenia, co zmniejsza ryzyko kolizji. Z kolei routery działają na trzeciej warstwie i zarządzają ruchem między różnymi sieciami, co czyni je bardzo ważnymi w sieciach IP. Często ludzie myślą, że wszystkie te urządzenia są podobne do koncentratorów, ale tak nie jest. Koncentrator przesyła dane do wszystkich urządzeń, a mosty, przełączniki i routery robią to znacznie lepiej, co poprawia wydajność sieci. Dlatego, wybierając urządzenia do sieci, warto mieć na uwadze te zasady segmentacji ruchu i efektywności według nowoczesnych standardów.

Pytanie 29

Aby zarejestrować i analizować pakiety przesyłane w sieci, należy wykorzystać aplikację

A. CuteFTP
B. FileZilla
C. puTTy
D. WireShark
WireShark to zaawansowane narzędzie do analizy protokołów sieciowych, które umożliwia przechwytywanie i przeglądanie danych przesyłanych przez sieć w czasie rzeczywistym. Dzięki jego funkcjom użytkownicy mogą analizować ruch sieciowy, identyfikować problemy z wydajnością oraz debugować aplikacje sieciowe. Program obsługuje wiele protokołów i potrafi wyświetlić szczegółowe informacje o każdym pakiecie, co czyni go nieocenionym narzędziem dla administratorów sieci oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania WireSharka może być sytuacja, w której administrator musi zdiagnozować problemy z połączeniem w sieci lokalnej – dzięki możliwości filtrowania danych, może szybko zlokalizować błędne pakiety i zrozumieć ich przyczynę. W kontekście dobrych praktyk branżowych, WireShark jest powszechnie zalecany do monitorowania bezpieczeństwa, analizy ataków oraz audytów sieciowych, co czyni go kluczowym narzędziem w arsenale specjalistów IT.

Pytanie 30

Do zakończenia kabla skręcanego wtykiem 8P8C wykorzystuje się

A. narzędzie uderzeniowe
B. zaciskarkę do złączy typu F
C. spawarkę światłowodową
D. zaciskarkę do wtyków RJ-45
Zaciskarka do wtyków RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do zakończenia skrętek, które są powszechnie stosowane w sieciach Ethernet. Wtyki RJ-45, znane również jako wtyki 8P8C, mają osiem pinów, które muszą być odpowiednio umieszczone i zabezpieczone w obudowie wtyku. Proces zaciskania polega na wprowadzeniu skrętek do wtyku, a następnie użyciu zaciskarki do trwałego ściśnięcia metalowych styków wtyku, co zapewnia solidne połączenie elektryczne. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, stosowanie zaciskarki do RJ-45 jest standardową praktyką, szczególnie w instalacjach sieciowych. Umożliwia to tworzenie niestandardowych kabli Ethernet o różnych długościach, co znacznie ułatwia konfigurację i organizację sieci. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie kolorów okablowania zgodnie z normą T568A lub T568B, co zapewnia spójność i poprawność połączeń. Ponadto, używanie zaciskarki do RJ-45 pozwala na łatwe naprawy kabli oraz ich rekonfiguracje, co jest niezwykle istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku IT.

Pytanie 31

Jaki jest prefiks lokalnego adresu dla łącza (Link-Local Address) w IPv6?

A. fc00/7
B. fe80/10
C. ff00/8
D. fec0/10
Odpowiedź 'fe80/10' jest poprawna, ponieważ jest to prefiks przydzielony adresom lokalnym łącza (Link-Local Addresses) w protokole IPv6. Adresy te są używane do komunikacji w sieciach lokalnych i nie są routowalne w Internecie. Prefiks 'fe80' oznacza, że adresy te mają zakres od 'fe80::' do 'febf:ffff:ffff:ffff:ffff:ffff:ffff:ffff'. Adresy lokalne łącza są automatycznie przypisywane do interfejsów sieciowych, co umożliwia urządzeniom w tej samej sieci lokalnej komunikację bez konieczności konfiguracji serwera DHCP. Przykład zastosowania to komunikacja między urządzeniami w domowej sieci lokalnej, gdzie urządzenia mogą wykrywać się nawzajem i przesyłać dane bez dodatkowej konfiguracji. W kontekście standardów, adresy te są zgodne z dokumentem RFC 4862, który definiuje zasady dotyczące autokonfiguracji adresów IPv6.

Pytanie 32

Aby zapewnić, że jedynie wybrane urządzenia mają dostęp do sieci WiFi, konieczne jest w punkcie dostępowym

A. zmienić hasło
B. zmienić kanał radiowy
C. skonfigurować filtrowanie adresów MAC
D. zmienić sposób szyfrowania z WEP na WPA
Filtrowanie adresów MAC to technika, która pozwala na ograniczenie dostępu do sieci WiFi tylko dla wybranych urządzeń. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do interfejsu sieciowego każdego urządzenia. Konfigurując filtrowanie adresów MAC na punkcie dostępowym, administrator może stworzyć listę zatwierdzonych adresów, co oznacza, że tylko te urządzenia będą mogły nawiązać połączenie z siecią. To podejście jest powszechnie stosowane w małych sieciach domowych oraz biurowych, jako dodatkowa warstwa zabezpieczeń w połączeniu z silnym hasłem i szyfrowaniem. Należy jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest nieomylnym rozwiązaniem, gdyż adresy MAC można podsłuchiwać i fałszować. Mimo to, w praktyce jest to skuteczny sposób na ograniczenie nieautoryzowanego dostępu, zwłaszcza w środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i łatwa do zarządzania. Dobrą praktyką jest łączenie tego rozwiązania z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak WPA3, co znacząco podnosi poziom ochrony.

Pytanie 33

Jakie rekordy DNS umożliwiają przesyłanie wiadomości e-mail do odpowiednich serwerów pocztowych w danej domenie?

A. SOA
B. CNAME
C. MX
D. PTR
Rekordy MX (Mail Exchange) są kluczowym elementem systemu DNS (Domain Name System), który pozwala na kierowanie wiadomości e-mail do odpowiednich serwerów pocztowych w danej domenie. Kiedy ktoś wysyła wiadomość e-mail, serwer nadawcy odpytuje DNS w celu znalezienia rekordu MX dla domeny odbiorcy. Rekord MX wskazuje, który serwer pocztowy powinien odbierać e-maile skierowane do tej domeny. Dla przykładu, jeśli wiadomości są wysyłane do adresu "[email protected]", serwer nadawcy sprawdzi rekordy MX dla "domena.pl", aby ustalić, do którego serwera (np. mail.domena.pl) powinny trafić wiadomości. Implementacja i konfiguracja rekordów MX są zgodne z najlepszymi praktykami RFC 5321 i RFC 5322, które określają zasady dotyczące wymiany wiadomości e-mail w Internecie. Dlatego prawidłowe skonfigurowanie tych rekordów jest niezwykle ważne dla funkcjonalności poczty elektronicznej oraz dla zapewnienia jej niezawodności.

Pytanie 34

Proces łączenia sieci komputerowych, który polega na przesyłaniu pakietów protokołu IPv4 przez infrastrukturę opartą na protokole IPv6 oraz w przeciwnym kierunku, nosi nazwę

A. mapowaniem
B. podwójnego stosu IP
C. tunelowaniem
D. translacją protokołów
Mechanizmy integracji sieci komputerowych mogą być mylone, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów odpowiedzi. Mapowanie, chociaż istotne w kontekście konwersji adresów IP, nie odnosi się bezpośrednio do transferu pakietów między różnymi wersjami protokołu IP. Mapowanie to proces, który ma miejsce w kontekście translacji adresów, ale nie obejmuje bezpośredniego przesyłania danych w formie tuneli. Z kolei translacja protokołów dotyczy zmiany jednego protokołu na inny, co niekoniecznie oznacza tunelowanie. Takie podejście nie uwzględnia infrastruktury sieciowej, która jest kluczowa w kontekście komunikacji między IPv4 a IPv6. Ponadto, podwójny stos IP to metoda, w której urządzenia obsługują zarówno IPv4, jak i IPv6 równolegle, co również nie jest synonimem tunelowania. W praktyce, pomylenie tych terminów może prowadzić do błędnej konfiguracji sieci oraz problemów z komunikacją między różnymi systemami. Kluczowe jest więc zrozumienie różnicy między tymi mechanizmami i ich zastosowaniem w praktyce, aby uniknąć typowych pułapek związanych z integracją nowoczesnych i starszych systemów sieciowych.

Pytanie 35

Którego z elementów dokumentacji lokalnej sieci komputerowej nie uwzględnia dokumentacja powykonawcza?

A. Opisu systemu okablowania
B. Norm i wytycznych technicznych
C. Wyników pomiarów oraz testów
D. Kosztorysu wstępnego
Dokumentacja powykonawcza lokalnej sieci komputerowej ma na celu przedstawienie rzeczywistych parametrów oraz stanu zrealizowanej instalacji, które mogą różnić się od planowanych. Kosztorys wstępny nie jest częścią tej dokumentacji, ponieważ dotyczy on fazy projektowej i szacowania kosztów, a nie rzeczywistego stanu inwestycji. W dokumentacji powykonawczej znajdują się wyniki pomiarów i testów, które potwierdzają zgodność z normami oraz wymaganiami technicznymi. Opis okablowania również jest ważnym elementem, gdyż dostarcza szczegółowych informacji o użytych komponentach i ich rozmieszczeniu. Normy i zalecenia techniczne są istotne, aby zapewnić, że instalacja została wykonana zgodnie z obowiązującymi standardami, co gwarantuje jej efektywność i bezpieczeństwo. Przykładem zastosowania dokumentacji powykonawczej może być przygotowanie raportu dla klienta, wskazującego na zgodność instalacji z projektem, co jest istotne przy odbiorze technicznym.

Pytanie 36

Do właściwości pojedynczego konta użytkownika w systemie Windows Serwer zalicza się

A. numer telefonu, na który serwer ma oddzwonić w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez tego użytkownika
B. maksymalna objętość pulpitu użytkownika
C. maksymalna objętość pojedynczego pliku, który użytkownik może zapisać na dysku serwera
D. maksymalna objętość profilu użytkownika
Odpowiedź dotycząca numeru telefonu, pod który ma oddzwonić serwer w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez użytkownika, jest poprawna, ponieważ jedno z zadań systemu Windows Serwer to zarządzanie połączeniami użytkowników, w tym obsługa połączeń telefonicznych w ramach funkcji komunikacyjnych. W praktyce, szczególnie w środowiskach korporacyjnych, administratorzy mogą skonfigurować systemy, które umożliwiają użytkownikom nawiązywanie połączeń telefonicznych z serwerem poprzez VoIP (Voice over Internet Protocol), co wymaga zdefiniowania numerów telefonów w profilu użytkownika. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników sugerują, że każdy profil powinien być dokładnie skonfigurowany, aby odpowiadał potrzebom użytkowników, co może obejmować również integrację z systemami telefonicznymi. Warto wiedzieć, że w systemach opartych na Windows Serwer, takie funkcje są często zintegrowane z Active Directory, gdzie profile użytkowników można łatwo zarządzać i dostosowywać do wymogów organizacyjnych.

Pytanie 37

Protokół używany do konwertowania fizycznych adresów MAC na adresy IP w sieciach komputerowych to

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
B. ARP (Address Resolution Protocol)
C. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)
D. DNS (Domain Name System)
RARP, czyli Reverse Address Resolution Protocol, to protokół, który służy do przekształcania fizycznych adresów MAC na adresy IP. Działa na poziomie warstwy 2 (łącza danych) oraz warstwy 3 (sieci) modelu OSI. W praktyce, RARP jest używany przez urządzenia, które znają tylko swój adres MAC i potrzebują uzyskać przypisany adres IP w celu komunikacji w sieci. RARP jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy urządzenie uruchamia się i nie ma przypisanego adresu IP, na przykład w przypadku stacji roboczych w sieciach lokalnych. Przykładem wykorzystania RARP może być bootowanie stacji roboczej w sieci bezdyskowej, gdzie urządzenie musi uzyskać adres IP przed kontynuowaniem ładowania systemu operacyjnego. Stosowanie RARP jest zgodne ze standardami IETF i stanowi przykład dobrych praktyk w zakresie dynamiki zarządzania adresacją w sieciach komputerowych, chociaż w nowoczesnych sieciach częściej stosuje się inne protokoły, takie jak DHCP.

Pytanie 38

Aby oddzielić komputery w sieci, które posiadają ten sam adres IPv4 i są połączone z przełącznikiem zarządzalnym, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystanych interfejsów
B. statyczne adresy MAC komputerów do aktywnych interfejsów
C. aktywnych interfejsów do różnych VLAN-ów
D. niewykorzystane interfejsy do różnych VLAN-ów
Próba odseparowania komputerów pracujących w sieci o tym samym adresie IPv4 poprzez przypisanie statycznych adresów MAC do używanych interfejsów jest błędnym podejściem, które nie rozwiązuje problemu kolizji adresów IP w sieci. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami przypisanymi do interfejsów sieciowych, ale nie mają wpływu na logikę routowania czy komunikacji w sieci IP. Przypisanie statycznych adresów MAC nie pozwala na odseparowanie ruchu między komputerami, które mają ten sam adres IP, a co za tym idzie, nadal będzie dochodziło do konfliktów, co może prowadzić do utraty pakietów czy problemów z dostępem do sieci. Z kolei przypisanie nieużywanych interfejsów do różnych VLAN-ów również nie jest właściwe, ponieważ nie można skonfigurować VLAN-ów na interfejsach, które nie są aktywne. W praktyce błędne jest również przypisywanie używanych interfejsów do nieużywanych VLAN-ów, ponieważ uniemożliwia to dostęp do zasobów sieciowych dla komputerów w tych VLAN-ach. Dobrą praktyką jest korzystanie z logicznej separacji za pomocą VLAN-ów, co nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również umożliwia lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz organizację zasobów, zamiast polegać na statycznych konfiguracjach, które mogą prowadzić do błędów i problemów z wydajnością.

Pytanie 39

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia sieciowe są połączone z jednym centralnym urządzeniem?

A. pierścienia
B. drzewa
C. gwiazdy
D. siatki
Topologie sieciowe, takie jak topologia drzewa, pierścienia i siatki, różnią się od topologii gwiazdy w sposobie organizacji urządzeń. Topologia drzewa łączy w sobie cechy topologii gwiazdy i magistrali, gdzie urządzenia są połączone w hierarchiczny sposób, co może prowadzić do trudności w diagnostyce, gdyż awaria jednego węzła może wpływać na większą część sieci. W topologii pierścienia każdy węzeł jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamknięty obieg, co oznacza, że uszkodzenie jednego połączenia może przerwać komunikację w całej sieci. Natomiast topologia siatki, która zakłada połączenie między wieloma urządzeniami, zapewnia dużą redundancję, ale jest bardziej skomplikowana w implementacji i wymagająca większej ilości kabli i portów. Wybór niewłaściwej topologii może prowadzić do trudności w zarządzaniu, awarii i zwiększonych kosztów utrzymania. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu sieci zawsze kierować się zasadami najlepszych praktyk oraz dostosowywać strukturę do potrzeb organizacji.

Pytanie 40

Aby utworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, należy zainstalować rolę

A. usług domenowej w Active Directory
B. usług certyfikatów w Active Directory
C. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory
D. usług LDS w Active Directory
Utworzenie kontrolera domeny w środowisku Windows Server jest kluczowym krokiem w ustanawianiu struktury Active Directory, a odpowiedzialna za to rola to usługi domenowej w usłudze Active Directory. Ta rola pozwala na zarządzanie zasobami sieciowymi, takimi jak komputery, użytkownicy i grupy, w centralny sposób. Kontroler domeny jest odpowiedzialny za autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz komputerów w sieci, co jest fundamentalne dla zabezpieczenia dostępu do zasobów. Przykładem zastosowania tej roli może być zbudowanie infrastruktury IT w firmie, gdzie kontroler domeny umożliwia wdrożenie polityk grupowych, co z kolei ułatwia zarządzanie konfiguracjami komputerów i bezpieczeństwem. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie posiadania dobrze zorganizowanej struktury zarządzania IT, a usługi domenowe w Active Directory są kluczowym elementem tej struktury, wspierającym zautomatyzowane zarządzanie oraz centralizację usług.