Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 18:16
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 18:32

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W tabeli kalkulacyjnej podano koszty dotyczące dwóch zleceń produkcyjnych. Zlecenie 1 obejmuje wytworzenie 100 sztuk wyrobów A, natomiast zlecenie 2 wytworzenie 200 sztuk wyrobu B Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia wyrobu A i wyrobu B wynosi odpowiednio

Pozycje kalkulacyjneZlecenie 1Zlecenie 2
Koszty bezpośrednie4 000,008 000,00
Koszty pośrednie2 000,004 000,00
Techniczny koszt wytworzenia6 000,0012 000,00

A. 60 złotych i 60 złotych.
B. 20 złotych i 80 złotych.
C. 60 złotych i 120 złotych.
D. 40 złotych i 40 złotych.
Odpowiedź jest prawidłowa ze względu na dokładne obliczenia jednostkowych kosztów wytworzenia wyrobów A i B. Koszt wytworzenia 100 sztuk wyrobu A wynosi 6000 zł, co daje 60 zł na sztukę (6000 zł ÷ 100 sztuk = 60 zł/szt.). Analogicznie, koszt wytworzenia 200 sztuk wyrobu B wynosi 12000 zł, co również prowadzi do jednostkowego kosztu 60 zł na sztukę (12000 zł ÷ 200 sztuk = 60 zł/szt.). Zrozumienie i obliczanie jednostkowych kosztów wytworzenia jest kluczowe w branży produkcyjnej, umożliwiając efektywne planowanie budżetu oraz ustalanie cen sprzedaży. Znajomość tych kosztów pozwala także na ocenę efektywności procesów produkcyjnych i identyfikację obszarów do poprawy. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują różne metody kalkulacji kosztów, takie jak kalkulacja pełna czy kalkulacja zmienna, co pozwala na bardziej precyzyjne oszacowanie wydatków związanych z produkcją. Dobre praktyki w zakresie zarządzania kosztami produkcji podkreślają znaczenie regularnego monitorowania tych wskaźników oraz ich analizowania w kontekście strategii rozwoju firmy.

Pytanie 2

Który organ Narodowego Banku Polskiego odpowiada między innymi za określanie stóp procentowych?

A. Komitet Analiz Ekonomicznych
B. Prezes NBP
C. Rada Polityki Pieniężnej
D. Zarząd NBP
Rada Polityki Pieniężnej (RPP) jest kluczowym organem Narodowego Banku Polskiego, odpowiedzialnym za kształtowanie polityki pieniężnej, co obejmuje ustalanie stóp procentowych. RPP podejmuje decyzje mające na celu utrzymanie stabilności cen oraz wspieranie polityki gospodarczej państwa. Decyzje te mają bezpośredni wpływ na sytuację ekonomiczną kraju, ponieważ wysokość stóp procentowych wpływa na koszty kredytów, oprocentowanie lokat oraz ogólną dostępność pieniędzy w gospodarce. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie decyzji RPP przez inwestorów oraz analityków, którzy dostosowują swoje strategie inwestycyjne na podstawie przewidywań dotyczących zmian stóp procentowych. Dobrą praktyką jest również śledzenie raportów i analiz dotyczących działań RPP, co pozwala lepiej zrozumieć koniunkturę gospodarczą oraz wpływ polityki pieniężnej na rynek. Dodatkowo, RPP działa zgodnie z zasadami przejrzystości i komunikacji, publikując wytyczne oraz protokoły z posiedzeń, co umożliwia szerokiemu gronu odbiorców zrozumienie kierunków polityki monetarnej. Warto zwrócić uwagę, że RPP działa w ramach niezależności, co stanowi fundament stabilności ekonomicznej kraju.

Pytanie 3

Decyzję dotyczącą zatwierdzenia sprawozdania finansowego firmy za miniony rok obrotowy podejmuje

A. rada nadzorcza
B. zarząd
C. walne zgromadzenie akcjonariuszy
D. komisja rewizyjna
Zarząd zajmuje się codziennym prowadzeniem spółki i przygotowuje sprawozdania finansowe, ale nie ma możliwości ich zatwierdzenia. Często ludzie myślą, że to zarząd decyduje o tym, ale jest w tym pewne zamieszanie. Rada nadzorcza, która ma dbać o interesy akcjonariuszy, nadzoruje działania zarządu, ale też nie zatwierdza sprawozdań. Jej rola to bardziej rekomendowanie, a nie podejmowanie decyzji. Jeśli spółka ma komisję rewizyjną, to ona sprawdza, czy sprawozdania są zgodne z przepisami, ale również nie podejmuje decyzji. Dlatego ważne jest, by zrozumieć, że zatwierdzanie sprawozdań jest tylko w rękach walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Rozumienie tej struktury jest istotne dla tego, jak zarządza się i nadzoruje spółki oraz dla przejrzystości w relacjach między akcjonariuszami a zarządem.

Pytanie 4

Dokumenty księgowe powinny być przechowywane przez czas

A. dwa lata
B. jeden rok
C. pięć lat
D. trzy lata
Wybór krótszych okresów przechowywania ksiąg rachunkowych, takich jak jeden, dwa lub trzy lata, jest niezgodny z regulacjami prawnymi, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla organizacji. Przepisy dotyczące przechowywania dokumentacji księgowej są jednoznaczne i określają pięcioletni okres archiwizacji, co oznacza, że wszystkie dane muszą być zachowane przez ten czas. Wybierając jedno- lub dwuletni okres, można zakładać, że wymagania dotyczące audytu i kontroli nie są istotne, co jest błędnym założeniem. Firmy muszą być przygotowane na kontrole ze strony urzędów skarbowych, które mogą sięgać wstecz do pięciu lat, a brak odpowiednich dokumentów może prowadzić do nałożenia kar finansowych. Innym powszechnym błędem jest myślenie, że dokumenty księgowe nie są potrzebne po zamknięciu roku obrotowego. W rzeczywistości, nawet po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, dokumenty te mogą być niezbędne dla przyszłych analiz finansowych, przeglądów statystycznych czy oceny działalności gospodarczej. Przechowywanie dokumentów przez minimalny czas, choć teoretycznie może wydawać się wystarczające, w praktyce naraża przedsiębiorstwo na ryzyko związane z niedotrzymaniem obowiązków prawnych i budowaniem negatywnego wizerunku w oczach klientów oraz organów regulacyjnych.

Pytanie 5

Umowy zlecenia są zawierane w oparciu o przepisy

A. Kodeksu postępowania administracyjnego
B. Kodeksu cywilnego
C. Kodeksu pracy
D. Kodeksu spółek handlowych
Umowy zlecenia, jako jedna z form umów cywilnoprawnych, regulowane są przez Kodeks cywilny, szczególnie w art. 734-751. Kluczowym aspektem umowy zlecenia jest to, że jest to umowa starannego działania, a nie umowa rezultatu jak w przypadku umowy o dzieło. Zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania określonego zadania, a zleceniodawca do zapłaty wynagrodzenia. Przykładem zastosowania umowy zlecenia może być współpraca freelancerów z różnymi firmami na zasadzie krótkoterminowych projektów, takich jak tworzenie grafiki, pisanie tekstów czy prowadzenie konsultacji. Umowy zlecenia są elastyczne i umożliwiają zleceniobiorcom naturalne dostosowanie czasu pracy do swoich potrzeb, co jest istotne w dynamicznie zmieniających się branżach. W praktyce, zapewnia to również możliwość szybkiego reagowania na potrzeby rynku, a także angażowania specjalistów w danej dziedzinie bez potrzeby tworzenia pełnoetatowego zatrudnienia. Warto znać regulacje związane z umową zlecenia, aby móc efektywnie korzystać z tej formy współpracy, a także uniknąć potencjalnych konfliktów.

Pytanie 6

Jakie są źródła bezrobocia strukturalnego?

A. dostosowania podaży do popytu na daną pracę
B. fluktuacji koniunkturalnych w gospodarce
C. zmian technologicznych i ewolucji struktury produktu
D. wpływu sezonowości produkcji
Bezrobocie strukturalne jest wynikiem fundamentalnych zmian w gospodarce, które są spowodowane głównie przez zmiany technologiczne oraz ewolucję struktury produktu. W miarę jak nowe technologie wchodzą na rynek, mogą one powodować, że niektóre umiejętności stają się przestarzałe, a pracownicy, którzy nie potrafią dostosować się do tych zmian, mogą nie znaleźć zatrudnienia. Na przykład, wprowadzenie automatyzacji i sztucznej inteligencji w produkcji może prowadzić do tego, że tradycyjne stanowiska pracy wytwarzające określone dobra ulegają likwidacji, a jednocześnie pojawiają się nowe miejsca pracy w obszarach związanych z technologią. Dobrym przykładem jest przemysł motoryzacyjny, gdzie rozwój elektrycznych systemów napędowych wymaga nowych umiejętności, które nie są dostępne dla wszystkich pracowników. Pracownicy, którzy nie przeszli odpowiedniego szkolenia, mogą zatem stać się ofiarami bezrobocia strukturalnego. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla planowania polityki zatrudnienia i inwestycji w edukację oraz szkolenia zawodowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 7

Dokumenty potwierdzające zatrudnienie pracownika z wcześniejszych miejsc pracy powinny być gromadzone w aktach osobowych danej osoby

A. w części B
B. w części A
C. w części C
D. w części D
Kopie świadectw pracy pracownika z poprzednich miejsc zatrudnienia należy przechowywać w aktach osobowych w części A, ponieważ jest to zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz normami dotyczącymi dokumentacji kadrowej. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek prowadzenia akt osobowych pracowników, które powinny zawierać dokumenty potwierdzające przebieg zatrudnienia, w tym świadectwa pracy. Przechowywanie tych dokumentów w części A zapewnia ich łatwy dostęp oraz porządek w aktach osobowych. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, gdy pracownik ubiega się o nowe zatrudnienie i dostarcza swoje świadectwa pracy; wtedy pracodawca może szybko zweryfikować jego doświadczenie zawodowe. Ponadto, odpowiednia archiwizacja dokumentów w częściach A, B, C i D jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania zasobami ludzkimi oraz przestrzegania norm dotyczących ochrony danych osobowych. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują regularne przeglądanie i aktualizowanie akt osobowych, co pozwala na bieżąco monitorować ich zgodność z przepisami.

Pytanie 8

Równanie obrazujące zasadę równowagi bilansowej to

A. kapitał własny = zobowiązania
B. aktywa trwałe + zobowiązania = aktywa obrotowe + kapitał własny
C. aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy
D. aktywa trwałe = aktywa obrotowe
Równanie aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy jest fundamentalnym wyrażeniem w rachunkowości, które ilustruje zasadę równowagi bilansowej. To równanie odzwierciedla klasyczną koncepcję, że wszystkie zasoby posiadane przez przedsiębiorstwo (aktywa) muszą być finansowane albo z kapitału własnego właścicieli, albo z kapitału obcego (zobowiązań). Przykładowo, jeśli firma posiada maszyny (aktywa trwałe) oraz zapasy towarów (aktywa obrotowe), to ich łączna wartość musi być równa sumie wkładów własnych właścicieli oraz zobowiązań wobec dostawców lub banków. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla analizy finansowej, planowania kapitałowego oraz zarządzania ryzykiem. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przygotowanie sprawozdań finansowych, które są zgodne ze standardami rachunkowości, takimi jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowe Standardy Rachunkowości (KSR). Ta zasada umożliwia również inwestorom ocenę stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 9

W firmie zajmującej się produkcją suszarek do bielizny w ciągu jednego miesiąca wyprodukowano:
- 4 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 100 %,
- 2 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 50 %. Koszt techniczny produkcji wyniósł 50 000 zł. Jakiej wartości jest koszt wytworzenia jednej sztuki suszarki do bielizny?

A. 4,00 zł
B. 12,50 zł
C. 6,00 zł
D. 10,00 zł
Koszt wytworzenia jednej sztuki suszarki do bielizny wynosi 10,00 zł, co można obliczyć poprzez podzielenie całkowitego kosztu wytworzenia przez łączną liczbę wyprodukowanych jednostek. W naszym przypadku, całkowity koszt wytworzenia wynosi 50 000 zł. Aby uzyskać dokładną liczbę wyprodukowanych suszarek, musimy wziąć pod uwagę zarówno ilość suszarek w pełni wykończonych, jak i te częściowo wykończone. Zauważamy, że 4 000 sztuk ma 100% stopień wykończenia, a 2 000 sztuk ma wykończenie na poziomie 50%. Aby ułatwić obliczenia, możemy potraktować 2 000 sztuk z 50% stopniem wykończenia jako równowartość 1 000 sztuk w pełni wykończonych. Łącznie uzyskujemy 5 000 sztuk (4 000 + 1 000). Dzieląc całkowity koszt 50 000 zł przez 5 000 sztuk, otrzymujemy 10,00 zł za sztukę. Ta metoda obliczeń jest standardem w branży produkcyjnej, zapewniając dokładne oszacowania kosztów, co jest kluczowe dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

Co oznacza deficyt budżetowy państwa?

A. dodatnia różnica między wpływami budżetu państwowego a jego wydatkami niezbędnymi do finansowania sfery budżetowej
B. ujemna różnica między dochodami a wydatkami budżetu państwa
C. finansowy plan państwa tworzony przez rząd i zatwierdzany przez sejm
D. bilans dochodów oraz wydatków rządowych
Deficyt budżetowy nie jest równy zestawieniu dochodów i wydatków rządowych, ani też planowi finansowemu sporządzonemu przez rząd. Zestawienie dochodów i wydatków budżetu to raczej bilans, który obrazuje całość finansów publicznych w danym roku. Taki dokument pomaga w zrozumieniu, jakie są wpływy z podatków oraz jakie są przewidziane wydatki, ale nie oddaje rzeczywistego stanu finansów, gdyż nie uwzględnia, co się dzieje, gdy wydatki przewyższają wpływy. Również plan finansowy jest dokumentem prognostycznym, który nie ma bezpośredniego związku z aktualnym stanem budżetu. Z kolei dodatnia różnica pomiędzy wpływami a wydatkami jest określana jako nadwyżka budżetowa, co jest absolutnie sprzeczne z definicją deficytu. Typowym błędem myślowym jest mieszanie tych pojęć oraz brak zrozumienia ich charakterystyki. W praktyce, nieprawidłowe postrzeganie deficytu może prowadzić do szkodliwych decyzji politycznych i ekonomicznych, które mogą negatywnie wpłynąć na gospodarkę kraju. W kontekście finansów publicznych, zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla podejmowania świadomych i odpowiedzialnych decyzji budżetowych.

Pytanie 11

Jakie konta mogą wykazywać saldo końcowe debetowe lub kredytowe?

A. Wynik finansowy oraz Inwestycje długoterminowe
B. Pozostałe rozrachunki oraz Rozrachunki z dostawcami i odbiorcami
C. Środki trwałe oraz Rozrachunki z pracownikami
D. Wynagrodzenia oraz Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
W przypadku odpowiedzi dotyczących Wynagrodzeń i Rozrachunków z tytułu wynagrodzeń, Wyniku finansowego i Inwestycji długoterminowych oraz Środków trwałych i Rozrachunków z pracownikami, pojawiają się istotne nieporozumienia związane z naturą konta oraz ich funkcją w księgowości. Konta wynagrodzeń i rozrachunków z tytułu wynagrodzeń są zwykle kontami wynikowymi, które kończą rok bez sald otwartych, a ich saldo na koniec okresu rozrachunkowego jest przenoszone na wynik finansowy. Z tego powodu nie są one odpowiednie do wykazywania sald końcowych debetowych lub kredytowych. Z kolei wynik finansowy odzwierciedla różnicę między przychodami a kosztami i nie jest kontem, na którym gromadzi się saldo w tradycyjnym rozumieniu. Inwestycje długoterminowe oraz środki trwałe również nie są kontami, które generują typowe salda debetowe lub kredytowe – ich wartości są bardziej związane z amortyzacją i zmianami wartości aktywów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie kont aktywów i pasywów z kontami wynikowymi oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie transakcje skutkują powstawaniem sald, co podkreśla znaczenie jasności pojęć w rachunkowości oraz ich odpowiedniego klasyfikowania zgodnie z przyjętymi standardami.

Pytanie 12

Do zadań Narodowego Banku Polskiego należy

A. udzielanie szybkich kredytów
B. udzielanie pożyczek na zakup mieszkań
C. bankowa obsługa firm
D. obsługa bankowa budżetu państwa
Narodowy Bank Polski (NBP) pełni kluczową rolę w systemie finansowym kraju, a jednym z jego podstawowych zadań jest obsługa bankowa budżetu państwa. Oznacza to, że NBP zarządza rachunkami Skarbu Państwa, co obejmuje m.in. przyjmowanie wpływów, realizację wydatków oraz zarządzanie długiem publicznym. Przykładowo, w ramach obsługi budżetu NBP koordynuje transakcje związane z emisją obligacji skarbowych, co jest istotne dla pozyskiwania środków na finansowanie wydatków publicznych. Dodatkowo, NBP monitoruje przepływy pieniężne związane z budżetem, co pozwala na efektywne zarządzanie płynnością finansową państwa. Z perspektywy dobrych praktyk, NBP działa zgodnie z wytycznymi Międzynarodowego Funduszu Walutowego oraz Banku Światowego, co zapewnia stabilność finansową i przejrzystość operacji budżetowych w Polsce.

Pytanie 13

Młoda para udała się do niewielkiego zakładu krawieckiego, aby zamówić suknię ślubną oraz garnitur według wzorów ustalonych z właścicielem zakładu. Jaką metodę kalkulacji dobierze wykonawca, żeby określić jednostkowy koszt produkcji strojów?

A. Doliczeniową (zleceniową)
B. Doliczeniową asortymentową
C. Podziałową prostą
D. Podziałową ze współczynnikami
Odpowiedź "Doliczeniową (zleceniową)" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście szycia strojów na specjalne zamówienie, takich jak suknie ślubne czy garnitury, metoda kalkulacji doliczeniowej najlepiej odpowiada na potrzeby wykonawcy. Metoda ta polega na zliczaniu rzeczywistych kosztów związanych z danym zleceniem, takich jak materiały, robocizna oraz ewentualne koszty pośrednie. Dzięki temu wykonawca może dokładnie określić jednostkowy koszt wytworzenia każdego elementu garderoby, co jest kluczowe dla ustalenia ceny oferowanej klientowi. W praktyce, jeśli zakład krawiecki wykorzystuje tę metodę, będzie zbierać wszystkie faktury związane z danym zleceniem, a następnie obliczy całkowity koszt, dzieląc go przez liczbę zamówionych elementów, co pozwala na przejrzystość i uczciwość w rozliczeniach. Ponadto, tego typu podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne kalkulacje są niezbędne dla osiągnięcia rentowności.

Pytanie 14

Jan Litwin prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług parkingowych, opodatkowaną w formie karty podatkowej. Jaką kwotę podatku dochodowego ustali w drodze decyzji naczelnik urzędu skarbowego, jeżeli parking posiada 220 stanowisk parkingowych?

Wykaz miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej
Usługi parkingowe
Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności bez względu na stan zatrudnienia.
Lp.Parkingi o liczbie stanowiskStawka
123
1do 1406,80 zł od każdego stanowiska
2powyżej 140 do 180952,00 zł + 10,00 zł od każdego stanowiska powyżej 140
3powyżej 1801 352,00 zł + 11,90 zł od każdego stanowiska powyżej 180

A. 1 828,00 zł
B. 1 496,00 zł
C. 2 618,00 zł
D. 1 752,00 zł
Odpowiedź 1 828,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi karty podatkowej dla usług parkingowych, wysokość podatku dochodowego jest uzależniona od liczby stanowisk parkingowych. W przypadku parkingu z 220 miejscami, stawki te są zdefiniowane w tabelach, które określają miesięczne zobowiązania podatkowe. Zsumowanie odpowiednich stawek dla tej liczby miejsc parkingowych prowadzi do wyniku, który powinien wynosić 1 828,00 zł. W praktyce, prowadząc działalność w zakresie usług parkingowych, przedsiębiorca musi regularnie monitorować zmiany w przepisach podatkowych oraz dbać o prawidłowe klasyfikowanie swojej działalności. To ważne, aby zapewnić sobie stabilność finansową i uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Dobrą praktyką jest również konsultowanie się z doradcą podatkowym, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz ewentualnymi ulgami, które mogą być dostępne dla przedsiębiorców w tej branży.

Pytanie 15

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ sytuację firmy w zakresie rotacji zapasów materiałów.

KwartałWskaźnik rotacji zapasów materiałów
w dniachw razach
I303
II253,6
III224
IV185

A. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy.
B. Firma coraz wolniej wymienia zapasy materiałów.
C. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy.
D. Firma ponosi coraz większe koszty magazynowania materiałów.
Poprawna odpowiedź wskazuje, że okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy, co znajduje potwierdzenie w danych dotyczących wskaźnika rotacji zapasów. Obserwowany trend spadkowy w liczbie dni niezbędnych do zamiany zapasów, który wynosił 30 dni w I kwartale, a następnie zmniejszył się do 18 dni w IV kwartale, jednoznacznie wskazuje na poprawę efektywności zarządzania zapasami. Krótszy okres wymiany zapasów materiałów zazwyczaj oznacza, że firma efektywniej obrotuje swoimi zasobami, co może prowadzić do zwiększenia płynności finansowej. W praktyce, lepsza rotacja zapasów przyczynia się do zmniejszenia kosztów związanych z magazynowaniem, a także do szybszego dostosowania się do zmieniającego się popytu rynkowego. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami, takie jak optymalizacja procesów zakupowych oraz efektywne prognostykowanie popytu, mogą dodatkowo wspierać ten pozytywny trend.

Pytanie 16

Pracodawca podpisał z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny od 2 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. Jaki był okres wypowiedzenia tej umowy?

A. 3 dni robocze
B. 2 tygodnie
C. 1 tydzień
D. 1 miesiąc
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z mylnych założeń dotyczących przepisów prawa pracy. Odpowiedź wskazująca na 3 dni robocze nie uwzględnia pełnego zrozumienia przepisów dotyczących wypowiedzenia umowy o pracę. W prawie pracy okres wypowiedzenia dla umowy na czas próbny wynosi co najmniej 1 tydzień, co jest ważnym zapisem w Kodeksie pracy. Uważanie, że okres wypowiedzenia może wynosić jedynie 3 dni robocze, opiera się na błędnym przekonaniu, że przepisy dotyczące umów na czas nieokreślony stosują się w tym przypadku. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 2 tygodnie, odnosi się do sytuacji, które mogą dotyczyć umów na czas określony, które trwają dłużej, co wprowadza zamieszanie. Wreszcie, twierdzenie, że okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, również jest merytorycznie niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju okres odnosi się do umów o pracę na czas nieokreślony, a nie próbny, gdzie zasady są bardziej elastyczne i korzystne dla obu stron. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie rodzajów umów oraz ich specyficznych regulacji dotyczących wypowiedzenia, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji zarówno po stronie pracodawcy, jak i pracownika. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi i przestrzegania prawa pracy.

Pytanie 17

Korzystając z danych zawartych w tabeli ustal, jaką kwotę właściciel sklepu detalicznego wpłacił do urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT za miesiąc luty 2013 roku.

WyszczególnienieTowary opodatkowane stawką 23%Towary opodatkowane stawką 8%
Wartość nettoVATWartość nettoVAT
Zakup4 000 zł920 zł1 000 zł80 zł
Sprzedaż8 000 zł1 840 zł400 zł32 zł

A. 2 872 zł
B. 1 000 zł
C. 872 zł
D. 1 872 zł
Wybór innej kwoty jako zobowiązania z tytułu podatku VAT może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 1 000 zł, 1 872 zł czy 2 872 zł, są rezultatem nieprawidłowego zrozumienia, jak działa mechanizm obliczania podatku VAT. Warto zrozumieć, że podatek VAT jest obliczany na podstawie różnicy między VAT-em należnym a VAT-em naliczonym. Wybierając 1 000 zł, można zakładać, że jest to zbyt optymistyczna kwota, która nie uwzględnia wszystkich transakcji, a więc wzięcie pod uwagę tylko części sprzedaży może prowadzić do pominięcia zobowiązania. Natomiast odpowiedzi 1 872 zł i 2 872 zł mogą wskazywać na błędne przypisanie wartości należnego VAT-u lub naliczonego VAT-u. Uczestnicy testu mogą nie doceniać znaczenia uwzględnienia wszystkich elementów, takich jak odliczenia z tytułu zakupów czy różnice w stawkach VAT, co prowadzi do ich niedoszacowania. Zrozumienie, jak różne transakcje wpływają na ostateczną kwotę VAT-u do zapłaty, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania finansami w każdej firmie. Dlatego istotne jest regularne przeszkalanie się w tym zakresie oraz korzystanie z profesjonalnych usług księgowych, aby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 18

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. wyznaczenie metody badawczej
B. opracowanie wniosków
C. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania
D. przeprowadzenie szczegółowej analizy
Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie problematyki, zakresu i celu badania. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pozwala na zrozumienie kontekstu, w którym przeprowadzane będą dalsze analizy. Na przykład, w przypadku badania wpływu zmiany polityki podatkowej na przedsiębiorstwa, należy najpierw wyraźnie określić, jakie aspekty polityki są analizowane, jakich typów przedsiębiorstw dotyczy badanie oraz jakie cele badawcze chcemy osiągnąć, na przykład ocena skutków finansowych czy wpływu na zatrudnienie. Zrozumienie problematyki pozwala także na właściwe zastosowanie metod analitycznych i narzędzi badawczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy ekonomicznej. Dobrze zdefiniowany cel badania pozwala również na lepsze skonstruowanie pytań badawczych oraz hipotez, co zwiększa trafność i rzetelność wyników. W praktyce, analitycy często korzystają z różnych ram teoretycznych i modeli ekonomicznych, aby lepiej zrozumieć badany problem, co podkreśla znaczenie tego etapu w całym procesie analitycznym.

Pytanie 19

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal wysokość wskaźnika rotacji zapasów materiałowych w dniach za I i II kwartał.

WyszczególnienieI kwartałII kwartał
Przeciętny stan zapasu materiałów100 000 zł120 000 zł
Liczba dni9090
Przychody ze sprzedaży600 000 zł900 000 zł

A. I kwartał 12 dni, II kwartał 10 dni.
B. I kwartał 10 dni, II kwartał 12 dni.
C. I kwartał 15 dni, II kwartał 12 dni.
D. I kwartał 12 dni, II kwartał 15 dni.
Wskaźnik rotacji zapasów materiałowych w dniach jest kluczowym wskaźnikiem, który pomaga zrozumieć, jak efektywnie przedsiębiorstwo zarządza swoimi zapasami. W przypadku pierwszego kwartału, obliczenia wskazują na średnią rotację wynoszącą około 15 dni, co sugeruje, że materiały pozostają w magazynie przez dłuższy czas przed ich sprzedażą. Taki wynik może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak sezonowość produktów lub zmniejszone zapotrzebowanie. Warto zauważyć, że dla drugiego kwartału wskaźnik ten wynosi 12 dni, co jest korzystnym wynikiem, wskazującym na szybszą rotację zapasów. Aby poprawić efektywność zarządzania magazynem, przedsiębiorstwa powinny dążyć do minimalizacji okresów przechowywania zapasów poprzez optymalizację procesów zamówień i sprzedaży. Praktycznym zastosowaniem tego wskaźnika jest również identyfikacja produktów, które rotują wolniej, co może prowadzić do decyzji o ich promocji lub wycofaniu z oferty, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 20

Firma nabyła materiały, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone materiały zostanie zrealizowana w późniejszym terminie. Wartość kwoty do zapłaty stanowi zobowiązanie

A. z tytułu ubezpieczeń społecznych
B. wobec urzędu skarbowego
C. wobec pracowników
D. tytułu dostaw i usług
Odpowiedź, że zobowiązanie stanowi tytuł dostaw i usług, jest prawidłowa, ponieważ w momencie zakupu materiałów, które zostały przyjęte do magazynu, przedsiębiorstwo staje się dłużnikiem wobec dostawcy. To zobowiązanie jest klasyfikowane jako zobowiązanie z tytułu dostaw i usług, które podlega standardom rachunkowości, takim jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) oraz KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości). W praktyce oznacza to, że w bilansie przedsiębiorstwa pojawia się pozycja zobowiązań krótkoterminowych, która odzwierciedla kwotę, którą firma musi zapłacić dostawcy. Kluczowym aspektem jest także terminowość płatności, która wpływa na relacje z dostawcami oraz na zdolność kredytową firmy. Przykładem może być sytuacja, gdy firma budowlana zamawia materiały do realizacji projektu, a płatność za nie odbywa się po zakończeniu etapu budowy. W takim przypadku, zobowiązania z tytułu dostaw i usług są istotnym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz jego płynności finansowej.

Pytanie 21

Do obowiązków Służby Celnej należy ustalanie oraz pobieranie podatków?

A. od towarów i usług z tytułu importu towarów
B. dochodowego od osób prawnych
C. dochodowego od osób fizycznych
D. od spadków i darowizn
Służba Celna odpowiada za pobór podatku od towarów i usług (VAT) w kontekście importu towarów. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ obowiązek podatkowy z tytułu VAT powstaje w momencie przekroczenia towarów przez granicę. W praktyce oznacza to, że każdy importer musi zadbać o odpowiednie zgłoszenie celne, które jest podstawą do naliczenia oraz poboru VAT. Dodatkowo, Służba Celna zajmuje się kontrolą przestrzegania przepisów dotyczących m.in. klasyfikacji towarów oraz ich wartości celnej, co ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego obliczenia podatku. Na przykład, przy imporcie sprzętu elektronicznego, każdy importer musi znać stawki VAT oraz ewentualne ulgi, które mogą się różnić w zależności od kraju pochodzenia. W związku z tym, znajomość przepisów i procedur celnych jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania w obrocie międzynarodowym, co stanowi standard w branży handlowej.

Pytanie 22

Na podstawie zamieszczonych danych, oblicz przeciętny stan zatrudnienia pracowników w przedsiębiorstwie usługowym w 2020 r.

Stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie usługowym w poszczególnych miesiącach 2020 r.
MiesiącIIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Liczba zatrudnionych pracowników181819202122222221201918

A. 21 pracowników.
B. 20 pracowników.
C. 19 pracowników.
D. 22 pracowników.
Przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie usługowym w 2020 roku wynosi 20 pracowników. Aby uzyskać tę wartość, należy zsumować liczbę pracowników zatrudnionych w każdym miesiącu, a następnie podzielić tę sumę przez liczbę miesięcy, czyli 12. Metoda ta, znana jako średnia arytmetyczna, jest powszechnie stosowana w analizach kadrowych i finansowych. Użycie przeciętnego stanu zatrudnienia pozwala na lepsze zrozumienie dynamiki zatrudnienia w firmie, co jest szczególnie ważne dla planowania budżetu i strategii rozwoju. Na przykład, wiedząc, że średnio w danym roku zatrudniano 20 pracowników, zarząd może efektywniej alokować zasoby finansowe na rekrutację czy szkolenia. Praktyczne zastosowanie tej analizy pozwala również na identyfikację trendów i wzorców, co może prowadzić do lepszego zarządzania personelem i optymalizacji procesów operacyjnych. Warto zauważyć, że takie dane mogą być również wykorzystywane w raportach rocznych i analizach porównawczych z innymi przedsiębiorstwami w branży.

Pytanie 23

Przedsiębiorstwo produkcyjne w ciągu miesiąca wyprodukowało 1 000 szt. wyrobów X i 1 500 szt. wyrobów Y. Poniosło koszty produkcji w wysokości 130 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli kalkulacyjnej wskaż koszt wytworzenia jednej sztuki wyrobu X.

Nazwa wyrobuIlość
(w szt.)
WspółczynnikLiczba jednostek współczynnikowychKoszt wytworzenia jednostki współczynnikowejKoszt jednostkowy wyrobu gotowego
X1 00022 000130 000 : 6 500 = 20
Y1 50034 500
RAZEM6 500

A. 20 zł
B. 40 zł
C. 30 zł
D. 60 zł
Koszt wytworzenia jednej sztuki wyrobu X wynosi 40 zł, co wynika z analizy całkowitych kosztów produkcji oraz ilości wyprodukowanych sztuk. Koszt jednostkowy wynika z podziału całkowitych kosztów na sumę wyprodukowanych jednostek. W przypadku wyrobów X i Y, całkowity koszt produkcji wynosi 130 000 zł, a całkowita ilość wyrobów to 1 000 + 1 500 = 2 500 sztuk. Koszt jednostkowy całkowity wynosi 130 000 zł / 2 500 sztuk = 52 zł. Następnie stosuje się współczynniki, które przypisują odpowiednią wartość kosztów do poszczególnych wyrobów. W przypadku wyrobu X, współczynnik wynosi 2, co oznacza, że koszt jednostkowy dla wyrobu X obliczamy jako 52 zł * 2 = 40 zł. Takie podejście jest zgodne z metodami kalkulacji kosztów, które są szeroko stosowane w branży produkcyjnej, umożliwiając efektywne zarządzanie kosztami i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 24

Na podstawie informacji zamieszczonych w ramce wskaż wskaźnik, który został zinterpretowany.

Wartość wskaźnika w roku 2013 wyniosła 0,25, a w 2014 roku 0,16, co oznacza, że jedna złotówka osiągniętego przychodu ze sprzedaży w roku 2013 generuje 25 groszy zysku netto, natomiast w 2014 roku 16 groszy zysku netto.

A. Produktywności aktywów.
B. Rotacji należności.
C. Rentowności sprzedaży.
D. Płynności bieżącej.
Wskaźnik rentowności sprzedaży jest kluczowym narzędziem analizy finansowej, które pozwala na ocenę efektywności generowania zysku w stosunku do przychodów ze sprzedaży. Obliczany jest jako stosunek zysku netto do przychodów, co oznacza, że dostarcza informacji o tym, ile zysku pozostaje po pokryciu wszystkich kosztów związanych z działalnością. Znajomość tego wskaźnika jest istotna dla zarządzających przedsiębiorstwem, gdyż pozwala na identyfikację obszarów, w których można poprawić efektywność operacyjną, na przykład poprzez optymalizację kosztów produkcji lub marketingu. W praktyce, wysoka rentowność sprzedaży może świadczyć o silnej pozycji rynkowej, efektywnym zarządzaniu kosztami oraz umiejętnym ustalaniu cen produktów. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które uzyskuje rentowność sprzedaży na poziomie 20%, oznacza, że na każdą złotówkę przychodu przypada 20 groszy zysku netto, co jest pozytywnym sygnałem dla inwestorów i kredytodawców. W związku z tym, rentowność sprzedaży jest integralnym elementem strategii finansowej, który powinien być regularnie monitorowany w kontekście osiągania długoterminowych celów biznesowych.

Pytanie 25

Koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na wyprodukowanie partii 2 000 sztuk produktów wyniosły: (tabela poniżej) Jednostkowy koszt własny wytworzenia 1 sztuki produktu wynosi

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie30 000,00
Płace bezpośrednie16 000,00
Koszty wydziałowe4 600,00
Koszty zarządu2 400,00

A. 23,00 zł
B. 26,50 zł
C. 25,30 zł
D. 24,20 zł
Podczas analizy odpowiedzi na to pytanie można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi 26,50 zł i inne sugerują, że koszt jednostkowy został obliczony w sposób, który nie uwzględnia wszystkich wydatków poniesionych na produkcję. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce jednostkowy koszt wytworzenia musi brać pod uwagę nie tylko bezpośrednie koszty materiałów, ale także koszty pośrednie, takie jak wynagrodzenia pracowników, koszty energii, amortyzację maszyn oraz inne wydatki operacyjne. Otrzymanie błędnych wyników może również wynikać z pomyłek arytmetycznych, co w praktyce jest zjawiskiem powszechnym, szczególnie w przypadku dużych zestawień kosztów. Niezrozumienie zasady agregacji kosztów może prowadzić do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, co z kolei może skutkować nieoptymalnymi decyzjami finansowymi. Kluczowe jest, aby podczas obliczeń zachować szczególną uwagę na szczegóły oraz stosować odpowiednie metody analizy kosztów, które są standardem w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć pułapek finansowych oraz wspiera efektywne planowanie budżetu i cen produktów.

Pytanie 26

Przedsiębiorstwo, Tomato s.c. z Grudziądza, jako jedno z wielu przedsiębiorstw rodzinnych dostarcza pomidory do okolicznych sklepów. Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ rodzaj modelu rynku, w ramach którego funkcjonuje to przedsiębiorstwo.

Modele struktur rynku
Nazwa rynkuLiczba przedsiębiorstw na rynkuRodzaj produktuDostęp do rynku
Konkurencja doskonałabardzo dużo małych przedsiębiorstwjednorodne (identyczne)wolny lub bardzo łatwy
Pełen monopoljednatylko jeden produkt nie ma substytutumoże być zablokowany, są bariery wejścia
Konkurencja monopolistycznawielezróżnicowany, ale ma bliskie substytutyłatwy, ale wysokie koszty reklamy
Oligopolkilkazróżnicowany, pod względem jakości i rodzajuprawne i kapitałowe bariery wejścia

A. Pełnego monopolu.
B. Oligopolu.
C. Konkurencji monopolistycznej.
D. Konkurencji doskonałej.
Wybór odpowiedzi wskazującej na model pełnego monopolu jest błędny, ponieważ monopole występują w sytuacjach, gdy jedno przedsiębiorstwo dominująco kontroluje cały rynek, co nie ma miejsca w przypadku przedsiębiorstwa Tomato s.c. To przedsiębiorstwo działa na rynku, gdzie istnieje wiele innych dostawców pomidorów, co oznacza, że nie ma jednego dominującego gracza. Monopol mógłby występować, gdyby Tomato s.c. miało wyłączność na produkcję pomidorów w danym regionie, co jest mało prawdopodobne w branży rolniczej. Odpowiedź wskazująca na oligopol również nie jest trafna, gdyż oligopol charakteryzuje się niewielką liczbą producentów, co pozwala im na wzajemne oddziaływanie cenowe i strategiczne. W przypadku Tomato s.c. z Grudziądza mamy do czynienia z bardzo dużą liczbą małych producentów, co całkowicie wyklucza ten model. Konkurencja monopolistyczna z kolei występuje w sytuacjach, gdy różne przedsiębiorstwa oferują produkty, które są zróżnicowane, a nie identyczne. Pomidory są produktem jednorodnym, co z kolei wyklucza także ten model. Takie nieporozumienia często wynikają z błędnego rozumienia struktury rynków oraz z analizy przypadków, gdzie złożoność realiów rynkowych nie jest dostatecznie uwzględniana. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć różnice pomiędzy różnymi modelami rynkowymi, co pozwoli na bardziej trafne analizy i podejmowanie decyzji strategicznych w przyszłości.

Pytanie 27

Wartość brutto zegarka wynosi 1 230 zł. Towar podlega 23% stawce VAT. Jaka jest wartość netto tego zegarka?

A. 282,90 zł
B. 947,10 zł
C. 1 000,00 zł
D. 1 512,90 zł
Aby obliczyć wartość netto zegarka, należy skorzystać z podstawowego wzoru na obliczanie wartości netto z ceny brutto. Cena brutto obejmuje wartość netto towaru oraz dodany do niej podatek VAT. W przypadku tego zegarka, cena brutto wynosi 1 230 zł, a stawka VAT to 23%. Wzór na wartość netto (VN) można przedstawić jako: VN = Cena brutto / (1 + stawka VAT). Podstawiając dane: VN = 1 230 zł / (1 + 0,23) = 1 230 zł / 1,23 = 1 000 zł. W praktyce, znajomość tej metody jest niezbędna w działalności gospodarczej, szczególnie dla księgowych, sprzedawców i menedżerów, którzy muszą wystawiać faktury oraz rozliczać się z urzędami skarbowymi. Znajomość obliczania wartości netto i brutto jest kluczowym elementem w prowadzeniu działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wartość netto jest również istotna przy analizie kosztów, marż zysku oraz ustalaniu cen sprzedaży. Rozumienie tych pojęć pozwala na skuteczniejsze zarządzanie finansami przedsiębiorstwa oraz na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych.

Pytanie 28

Na koniec miesiąca pracownikom przedsiębiorstwa jest naliczana premia proporcjonalnie do przepracowanego przez nich czasu pracy. Oblicz wynagrodzenie brutto każdego z pracowników, jeżeli na premię pracodawca przeznaczył 600,00 zł.

Imię i nazwiskoCzas pracy
w godzinach
Stawka
godzinowa
Jan Konarski16815 zł/godz.
Marek Walczak8414 zł/godz.

A. Jan Konarski 2 520.00 zł, Marek Walczak 1 176,00 zł
B. Jan Konarski 2 720,00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł
C. Jan Konarski 2 920,00 zł, Marek Walczak 1 576,00 zł
D. Jan Konarski 2 920.00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł
Poprawna odpowiedź to Jan Konarski 2 920,00 zł oraz Marek Walczak 1 376,00 zł. Aby dojść do tego wyniku, najpierw należy obliczyć wynagrodzenie podstawowe pracowników na podstawie ich czasów pracy. Następnie, sumując wszystkie godziny pracy, otrzymujemy łączny czas pracy, na podstawie którego obliczamy stawkę premii za godzinę. W przypadku, gdy pracodawca przeznaczył 600,00 zł na premię, każdy pracownik otrzymuje premię proporcjonalnie do przepracowanych godzin. Dla Jana Konarskiego, który przepracował więcej godzin, premia jest wyższa, co wpływa na jego łączne wynagrodzenie brutto. W wyniku dodania premii do wynagrodzenia podstawowego uzyskujemy kwoty 2 920,00 zł dla Jana i 1 376,00 zł dla Marka. Tego typu obliczenia są zgodne z praktykami w zakresie wynagradzania pracowników, zapewniając sprawiedliwość i przejrzystość w systemie premiowym, a także zachęcając do większej efektywności w pracy.

Pytanie 29

Klient otworzył w banku lokatę na trzy miesiące na kwotę 24 000 zł. Oblicz wysokość odsetek od tej lokaty, jeśli roczna stopa procentowa wynosi 5%

A. 1 200 zł
B. 100 zł
C. 600 zł
D. 300 zł
Obliczając odsetki od lokaty, można skorzystać z wzoru na odsetki proste, który brzmi: Odsetki = Kapitał * Stopa oprocentowania * Czas. W naszym przypadku kapitał wynosi 24 000 zł, roczna stopa oprocentowania to 5% (co w formie dziesiętnej wynosi 0,05), a czas lokaty to 3 miesiące, co w skali roku wynosi 3/12, czyli 0,25 roku. Podstawiając do wzoru, otrzymujemy: Odsetki = 24 000 zł * 0,05 * 0,25 = 300 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami stosowanymi w bankowości i finansach, gdzie na ogół stosuje się odsetki proste dla krótkoterminowych lokat. Dobrą praktyką przy zakładaniu lokat jest zwrócenie uwagi na całkowity zysk, jaki można osiągnąć, a także porównanie ofert różnych instytucji finansowych. Warto również znać mechanizm naliczania odsetek, by móc świadomie podejmować decyzje finansowe.

Pytanie 30

Wydanie zaliczki na zakup materiałów dla pracownika to czynność

A. aktywna
B. pasywna
C. aktywo-pasywna zwiększająca
D. aktywo-pasywna zmniejszająca
Wybór odpowiedzi pasywna lub aktywno-pasywna zmniejszająca sugeruje nieprawidłowe zrozumienie pojęć związanych z bilansowymi zmianami aktywów i pasywów w kontekście transakcji finansowych. Kluczowe jest zrozumienie, że operacje pasywne dotyczą zmian w zobowiązaniach firmy, natomiast wypłata zaliczki na zakup materiałów nie generuje nowych zobowiązań, lecz zmienia strukturę aktywów. Aktywno-pasywna zmniejszająca oznaczałaby zmniejszenie aktywów oraz zmniejszenie pasywów równocześnie, co w tym przypadku nie ma miejsca. W momencie wypłaty zaliczki, firma nie tylko wydaje środki, ale również nabywa prawo do żądania rozliczenia wydatków od pracownika. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ nieprawidłowe klasyfikowanie operacji wpływa na prawidłowość raportowania finansowego, co z kolei może prowadzić do naruszenia przepisów rachunkowych lub podatkowych. Zrozumienie różnicy między operacjami aktywnymi a pasywnymi jest istotne, aby zachować zgodność z regulacjami prawnymi oraz standardami rachunkowości. Niezrozumienie tego zagadnienia może prowadzić do błędów w księgowaniach, co skutkować będzie nieprawidłowym obrazem sytuacji finansowej firmy oraz utrudnieniem w zarządzaniu jej płynnością finansową.

Pytanie 31

Kasjer w przygotowanym raporcie kasowym powinien uwzględnić

A. liczbę załączonych dokumentów kasowych KW
B. czas przeprowadzonych wypłat
C. liczbę przyjętych banknotów według nominałów
D. miejsce przechowywania gotówki
Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowego elementu w obiegu dokumentów kasowych. Kasjer jest zobowiązany do wpisania liczby załączonych dokumentów kasowych KW (Kasa Wydatkowa) w raporcie kasowym, co jest podstawowym wymogiem zgodnym z zasadami rachunkowości i audytu finansowego. Dokumenty te stanowią dowód na przeprowadzone transakcje, a ich ścisłe ewidencjonowanie wpływa na przejrzystość i kontrolę finansową w firmie. Przykładowo, w przypadku audytu, dostępność i poprawność załączonych dokumentów KW umożliwi audytorom weryfikację operacji kasowych i potwierdzenie ich zgodności z zapisami w księgach rachunkowych. Ważne jest, aby każdy dokument został odpowiednio sklasyfikowany i zarejestrowany, co świadczy o rzetelności prowadzonej dokumentacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, należy również zadbać o to, aby każdy dokument był numerowany i datowany, co ułatwi identyfikację i kontrolę w przyszłości.

Pytanie 32

Podczas wydawania towarów z magazynu na potrzeby firmy, należy przygotować dokument o symbolu

A. Pw
B. Wz
C. Zw
D. Rw
Odpowiedź 'Rw' jest poprawna, ponieważ w polskim systemie ewidencji magazynowej dowód RW (Rozchód Wewnętrzny) jest stosowany do dokumentowania wydania towarów lub materiałów na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Taki dokument jest kluczowy dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz ewidencji stanów magazynowych. Przykładowo, gdy firma produkuje wyroby, które następnie wykorzystuje wewnętrznie, konieczne jest sporządzenie dowodu RW, aby zaktualizować stan magazynu i odzwierciedlić zużycie materiałów w księgach rachunkowych. Warto podkreślić, że zgodnie z ustawą o rachunkowości, dokument ten musi być odpowiednio wypełniony, zawierać datę, opis towarów oraz ilość. Dobrą praktyką jest przechowywanie tych dokumentów przez odpowiedni czas, co ułatwia kontrolę i audyt wewnętrzny, a także zapewnia zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 33

Która sekcja biznesplanu zawiera dane dotyczące zewnętrznego otoczenia firmy?

A. Opis procesu produkcyjnego
B. Ocena finansów oraz ich prognozowanie
C. Charakterystyka wytwarzanego produktu
D. Analiza rynku i konkurencji
Wiesz, analiza rynku i konkurencji to mega ważna część każdego biznesplanu. To tak jakbyś próbował zrozumieć, co się dzieje wokół Twojej firmy. W tej sekcji musisz spojrzeć, na jakim rynku chcesz działać, jakie są jego rozmiary, czy rośnie, a może jest w stagnacji? No i nie zapomnij o konkurencji, zbadaj, kto jest Twoim rywalem, jakie mają mocne i słabe strony oraz jakie strategie stosują. Fajnym przykładem może być to, żeby zobaczyć, kto dominuję w danym rynku i jaką mają pozycję. To pozwoli Ci lepiej dopasować swoje działania marketingowe. Nie zapomnij też o trendach oraz o tym, czego chcą klienci, bo to super ważne, żeby Twoja oferta odpowiadała ich potrzebom. Jak chcesz to wszystko ogarnąć, to polecam narzędzia takie jak analiza SWOT, PESTEL czy pięć sił Portera. Dzięki nim uzyskasz pełniejszy obraz tego, co się dzieje dookoła Twojego biznesu.

Pytanie 34

Do kompetencji Rady Polityki Pieniężnej nie wchodzi

A. nadzorowanie wykonania budżetu państwowego
B. ustalanie poziomu stóp procentowych NBP
C. określanie zasad działań na otwartym rynku
D. akceptowanie rocznego raportu finansowego NBP
Rada Polityki Pieniężnej to instytucja, która zajmuje się polityką monetarną w Polsce, ale często ludzie mylą jej rolę z Ministerstwem Finansów. RPP ustala stopy procentowe i prowadzi operacje otwartego rynku, ale to nie znaczy, że odpowiada za budżet państwa. Ustalanie stóp procentowych NBP ma duży wpływ na inflację i stabilność ekonomiczną, ale jeśli się je zmienia, nie zawsze każdy to rozumie. Co więcej, przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP jest bardziej kwestią przejrzystości i odpowiedzialności, a nie bezpośrednio zadaniem RPP. Często można spotkać się z mylnym postrzeganiem tych instytucji jako równych sobie, więc warto się z tym zapoznać, żeby lepiej rozumieć politykę monetarną i co naprawdę robi RPP w kontekście naszej gospodarki.

Pytanie 35

W jakiej sekcji biznes planu zawarte są dane dotyczące szacowanej wielkości produkcji lub sprzedaży, wysokości funduszy wymaganych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej oraz etapy realizacji procesu produkcji?

A. W planie technicznym
B. W planie organizacyjnym
C. W planie finansowym
D. W planie marketingowym
Wybór odpowiedzi związanych z planem finansowym, organizacyjnym czy marketingowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury biznesplanu oraz roli poszczególnych jego komponentów. Plan finansowy koncentruje się głównie na prognozach finansowych, takich jak przychody, koszty, zyski oraz źródła finansowania. Nie dostarcza zatem szczegółowych informacji o procesach produkcyjnych czy sprzedażowych, które są kluczowe w planie technicznym. Natomiast plan organizacyjny skupia się na strukturze zarządzania, rolach zespołu i procedurach operacyjnych w firmie, a nie na aspektach technicznych produkcji. Plan marketingowy obejmuje strategie promocji, analizy rynku oraz metody dotarcia do klientów, koncentrując się na sprzedaży i komunikacji, a nie na technicznych aspektach wytwarzania produktów. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ umożliwia skuteczne tworzenie i prezentację biznesplanów. Niezrozumienie roli poszczególnych sekcji może prowadzić do błędnych wniosków o funkcji planu technicznego, co w efekcie obniża jakość całego dokumentu. Warto zatem zapoznać się z każdym z tych elementów, aby skutecznie zrealizować cele biznesowe.

Pytanie 36

Na podstawie danych w tabeli określ produkt, który ma 35% udział w ogólnej wielkości sprzedaży.

AsortymentWielkość sprzedaży w zł
A.Produkt I42 000,00 zł
B.Produkt II35 000,00 zł
C.Produkt III15 000,00 zł
D.Produkt IV28 000,00 zł
Razem120 000,00 zł

A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Produkt I, odpowiadający opcji A, ma udział 35% w ogólnej sprzedaży, co wynika z analizy wartości sprzedaży. Wartość ta wynosi 42 000 zł, a łączna sprzedaż wszystkich produktów osiąga 120 000 zł. Obliczenia prezentują się następująco: (42 000 zł / 120 000 zł) * 100% = 35%. Analizując dane dotyczące sprzedaży, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia procentowe wpływają na oceny wydajności produktów. Tego rodzaju analizy są powszechnie stosowane w marketingu oraz w zarządzaniu sprzedażą, aby lepiej zrozumieć, które produkty przynoszą największe przychody. Wartości procentowe są również istotne przy podejmowaniu decyzji strategicznych, takich jak alokacja budżetu marketingowego czy ocena rentowności. Udział procentowy jest wskaźnikiem, który pomaga w identyfikacji produktów kluczowych oraz w ocenie trendów sprzedażowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w analizie rynku.

Pytanie 37

Z zamieszczonego planu urlopów wynika, że

Plan urlopów Hurtowni Budowlanej CEGŁA sp. z o.o.
Imię i nazwisko pracownikaStanowiskoUrlop zaległyUrlop bieżącyPlanowany termin wykorzystania urlopuPodpis pracownika
Jan Pasekkierowca7 dni20 dni13-28 lutego (12 dni)
6-26 czerwca (15 dni)
Pasek
Iwona Skoreksprzedawca5 dni20 dni9-30 stycznia (16 dni)
6-10 sierpnia (5 dni)
Skorek
Renata Rusinkasjer4 dni26 dni13-26 marca (10 dni)
2-27 lipca (20 dni)
Rusin
Marek Bąksprzedawca7 dni20 dni18-26 września (7 dni)
12-23 listopada (10 dni)
MBąk

A. Jan Pasek i Marek Bąk mają zaplanowane terminy wykorzystania całego urlopu.
B. Iwonie Skorek i Markowi Bąkowi zostanie jeszcze do wykorzystania po 10 dni urlopu.
C. Jan Pasek i Renata Rusin mają zaplanowane terminy wykorzystania całego urlopu.
D. Iwonie Skorek i Renacie Rusin zostaną jeszcze do wykorzystania po 4 dni urlopu.
Zamierzając prawidłowo ocenić dostępność dni urlopowych pracowników, kluczowe jest zrozumienie, jak zliczać dni urlopu zaległego oraz bieżącego. W przypadku Jana Paska i Renaty Rusin, obliczenie przeprowadza się poprzez dodanie dni urlopu, które przysługuje im z lat wcześniejszych (urlop zaległy), do dni, które przysługują im w bieżącym roku (urlop bieżący). W efekcie, całkowita liczba dni urlopu, które pracownicy mają do wykorzystania, odpowiada sumie zaplanowanych dni. W odróżnieniu od pozostałych odpowiedzi, które wprowadzały w błąd w kwestii pozostałych pracowników, ta odpowiedź prawidłowo wskazuje, że Jan Pasek i Renata Rusin wykorzystają cały przysługujący im urlop. W praktyce, taka analiza jest niezbędna w zarządzaniu zasobami ludzkimi, aby efektywnie planować urlopy oraz unikać sytuacji, w których pracownicy mogą utracić swoje dni urlopowe z powodu ich niewykorzystania. Ważne jest także, aby pracownicy byli na bieżąco informowani o stanie swojego urlopu, co przyczynia się do zwiększenia ich satysfakcji oraz efektywności w pracy.

Pytanie 38

Naruszeniem praw pracownika jest

A. przetwarzanie danych osobowych zatrudnionego w związku z procesem rekrutacyjnym prowadzonym przez firmę
B. stosowanie przez pracodawcę kar dyscyplinarnych w miejscu zatrudnienia
C. niezłożenie pisemnego potwierdzenia umowy o pracę zawartej z pracownikiem
D. zmniejszenie czasu wypowiedzenia umowy o pracę w przypadku upadłości przedsiębiorstwa
Brak pisemnego potwierdzenia zawartej z pracownikiem umowy o pracę jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy każdy pracodawca ma obowiązek dostarczyć pracownikowi pisemną umowę w terminie nie później niż w dniu rozpoczęcia pracy. Takie działanie ma na celu zapewnienie jasnych i przejrzystych warunków zatrudnienia, które chronią obie strony. Pracownik powinien mieć dostęp do informacji na temat wynagrodzenia, godzin pracy, obowiązków oraz innych istotnych warunków zatrudnienia. Brak tych informacji może prowadzić do nieporozumień oraz naruszeń praw pracowniczych. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy pracodawca nie dostarcza umowy, a pracownik nie ma możliwości dochodzenia swoich praw, co może skutkować niewłaściwym traktowaniem lub brakiem wynagrodzenia. W praktyce, aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się, aby każdy pracodawca stosował standardy rekrutacyjne, które obejmują nie tylko przygotowanie umowy, ale również jej jasne omówienie z pracownikiem.

Pytanie 39

Pracownik objęty jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia umowy o pracę, zainicjowanym przez pracodawcę, ma prawo do zwolnienia na poszukiwanie nowego zatrudnienia z zachowaniem wynagrodzenia w wymiarze

A. 5 dni roboczych
B. 4 dni roboczych
C. 2 dni roboczych
D. 3 dni roboczych
Odpowiedź 2 dni roboczych jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi, który został objęty wypowiedzeniem umowy o pracę przez pracodawcę, przysługuje prawo do zwolnienia na poszukiwanie pracy w wymiarze 2 dni roboczych. Pracownik ma prawo skorzystać z tych dni w dowolnym terminie w trakcie trwania okresu wypowiedzenia, co umożliwia mu aktywne poszukiwanie nowego zatrudnienia. Praktycznym zastosowaniem tego przepisu jest możliwość umówienia się na rozmowy kwalifikacyjne lub uczestnictwa w targach pracy, co zwiększa szansę na szybkie znalezienie nowego zatrudnienia. Warto również pamiętać, że pracodawca ma obowiązek udzielić tych dni na pisemny wniosek pracownika. Tego rodzaju regulacje mają na celu wsparcie pracowników w sytuacjach restrukturyzacji zatrudnienia oraz podkreślają znaczenie odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw. W praktyce, korzystanie z tego uprawnienia przyczynia się do zmniejszenia stresu związanego z utratą pracy oraz może ułatwić proces przejścia na nowe stanowisko.

Pytanie 40

Powołany przepis reguluje odpowiedzialność

Wyciąg z Kodeksu cywilnego
(…)
Art. 366. § 1. Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.
(…)

A. kontraktową.
B. repartycyjno-gwarancyjną.
C. deliktową.
D. solidarną.
Odpowiedź "solidarna" jest trafna, bo odnosi się do zasad z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego. To tam jest napisane, że w przypadku odpowiedzialności solidarnie, wierzyciel może ściągnąć całą kwotę od jednego lub więcej dłużników. Czyli każdy dłużnik odpowiada za całość, co daje wierzycielowi dużą swobodę. W praktyce wygląda to tak, że jak jeden dłużnik spłaci dług, to zwalnia to innych. Stosuje się to często w różnych umowach, na przykład przy projektach budowlanych czy w joint venture, gdzie kilka stron bierze odpowiedzialność za wykonanie umowy. Przykład? Trzy firmy umawiają się na wykonanie jakiegoś projektu. Jak jedna z nich zawali, to wierzyciel może domagać się swoich pieniędzy od pozostałych dwóch. To wszystko daje większą pewność wierzycielowi i zmusza dłużników do lepszej współpracy. Rozumienie zasad odpowiedzialności solidarnej jest naprawdę ważne, zwłaszcza w zarządzaniu ryzykiem w prawie cywilnym.