Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 00:43
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 00:56

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. koncentratora

B. routera

C. mostu

D. przełącznika

Most, przełącznik i koncentrator to urządzenia, które pełnią odpowiednie funkcje w sieciach, jednak nie są przeznaczone do komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Most (bridge) działa na warstwie drugiej modelu OSI – warstwie łącza, a jego głównym zadaniem jest łączenie dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie potrafi efektywnie zarządzać różnymi adresami IP. Przełącznik (switch) również działa na warstwie łącza i jest używany do łączenia urządzeń w sieci lokalnej, ale nie ma zdolności do trasowania ruchu między różnymi sieciami, podobnie jak most. Koncentrator (hub) to urządzenie, które nie wykonuje żadnej inteligentnej analizy ruchu; po prostu przesyła dane do wszystkich portów, co czyni go nieefektywnym w większych sieciach. Podstawowym błędem, który prowadzi do wyboru jednego z tych urządzeń, jest mylenie ich funkcji z rolą routera w sieciach. Routery są zaprojektowane specjalnie do zarządzania ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczowe w kontekście Internetu, podczas gdy pozostałe urządzenia są ograniczone do pracy w obrębie jednej sieci lokalnej.

Pytanie 2

Na podstawie załączonego obrazu, który adres powinien zostać zmieniony w ustawieniach klienta lub serwera, aby umożliwić podłączenie komputera do domeny?

Konfiguracja serwera

Physical Address. . . . . . . . : 08-00-27-07-E1-8E
DHCP Enabled. . . . . . . . . . : No
Autoconfiguration Enabled . . . : Yes
Link-local IPv6 Address . . . . : fe80::646e:47a6:1d9:91d1%12(Preferred)
IPv4 Address. . . . . . . . . . : 10.0.0.1(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . : 255.0.0.0
Default Gateway . . . . . . . . : 10.0.0.5
DHCPv6 IAID . . . . . . . . . . : 302514215
DHCPv6 Client DUID. . . . . . . : 00-01-00-01-1E-D7-23-14-08-00-27-07-E1-8E
DNS Servers . . . . . . . . . . : ::1
                                : 127.0.0.1
NetBIOS over Tcpip. . . . . . . : Enabled

Konfiguracja klienta

Adres fizyczny. . . . . . . . . : 08-00-27-74-46-56
DHCP włączone . . . . . . . . . : Nie
Autokonfiguracja włączona . . . : Tak
Adres IPv6 połączenia lokalnego : fe80::56b:c9ae:a01d:7e32%11(Preferowane)
Adres IPv4. . . . . . . . . . . : 10.0.0.10(Preferowane)
Maska podsieci. . . . . . . . . : 255.0.0.0
Brama domyślna. . . . . . . . . : 10.0.0.5
Identyfikator IAID DHCPv6 . . . : 235405351
Identyfikator DUID klienta DHCPv6 : 00-01-00-01-1A-68-0C-FD-08-00-27-0F-E6-F8
Serwery DNS . . . . . . . . . . : fec0:0:0:ffff::1%1
                                : fec0:0:0:ffff::2%1
                                : fec0:0:0:ffff::3%1
NetBIOS przez Tcpip . . . . . . : Włączony

A. Adres IPv4 w ustawieniach serwera na 10.0.0.10

B. Adres DNS w ustawieniach serwera na 10.0.0.1

C. Adres DNS w ustawieniach klienta na 10.0.0.1

D. Adres IPv4 w ustawieniach klienta na 10.0.0.1

Adres DNS jest kluczowym elementem konfiguracji sieciowej, ponieważ pozwala na tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, które są zrozumiałe dla urządzeń w sieci. W przypadku potrzeby podłączenia komputera do domeny, poprawna konfiguracja DNS jest niezbędna do odnalezienia odpowiednich serwerów domenowych. Ustawienie adresu DNS na 10.0.0.1 w konfiguracji klienta sugeruje, że jest to adres serwera DNS, który powinien być dostępny z tej samej podsieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, gdzie serwer DNS znajduje się w tej samej sieci lub jest dostępny poprzez trasę bramy domyślnej, co minimalizuje opóźnienia i zapewnia szybszy czas odpowiedzi na zapytania DNS. W wielu organizacjach praktykuje się, że serwer DNS jest również kontrolerem domeny, co umożliwia zarządzanie politykami sieciowymi i użytkownikami. Takie centralne podejście ułatwia zarządzanie infrastrukturą sieciową i zapewnia spójność w dostępie do zasobów sieciowych oraz ich bezpieczeństwo.

Pytanie 3

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server została dezaktywowana możliwość wymogu dotyczącego złożoności hasła. Z jakiej minimalnej liczby znaków powinno składać się hasło użytkownika?

A. 12 znaków

B. 5 znaków

C. 6 znaków

D. 10 znaków

Wybór zbyt krótkiego hasła, takiego jak 5 lub 6 znaków, może prowadzić do licznych zagrożeń bezpieczeństwa. Hasła o długości 5 znaków są niewystarczające w kontekście dzisiejszych standardów ochrony danych, ponieważ są stosunkowo łatwe do złamania przy użyciu technik ataków takich jak brute force. Przy obecnym poziomie mocy obliczeniowej, hasło składające się z 5 znaków, nawet przy użyciu kombinacji liter, cyfr i znaków specjalnych, może być odgadnięte w krótkim czasie. Z drugiej strony, proponowanie haseł o długości 10 lub 12 znaków, choć teoretycznie bardziej bezpiecznych, nie uwzględnia kontekstu, w którym złożoność haseł jest wyłączona. W praktyce, hasło może być łatwiejsze do zapamiętania, ale jego długość i złożoność mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Często spotykaną pomyłką jest założenie, że wystarczy jedynie zwiększyć liczbę znaków, by podnieść poziom bezpieczeństwa hasła, co jest zwodnicze, jeżeli nie towarzyszy temu odpowiednia złożoność. Dlatego ważne jest, aby nie tylko zwracać uwagę na długość, ale również na różnorodność używanych znaków, co znacznie zwiększa trudność w łamaniu haseł. Warto również pamiętać o najlepszych praktykach w zakresie zarządzania hasłami, takich jak ich regularna zmiana oraz unikanie używania tych samych haseł w różnych systemach.

Pytanie 4

Które z urządzeń może powodować wzrost liczby kolizji pakietów w sieci?

A. Koncentratora

B. Rutera

C. Przełącznika

D. Mostu

Koncentrator, jako urządzenie działające na warstwie drugiej modelu OSI, jest odpowiedzialny za propagację sygnałów do wszystkich podłączonych do niego urządzeń w sieci lokalnej. W praktyce oznacza to, że gdy jeden komputer wysyła dane, koncentrator przesyła te dane do wszystkich innych portów jednocześnie. To zjawisko powoduje zwiększenie liczby kolizji pakietów, ponieważ wiele urządzeń może próbować nadawać jednocześnie. W wyniku tego efektu, kolizje mogą prowadzić do opóźnień w transmisji danych oraz do konieczności ponownego nadawania, co obniża efektywność sieci. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie przełączników (switchy) zamiast koncentratorów w nowoczesnych sieciach, ponieważ przełączniki działają na zasadzie przekazywania pakietów tylko do docelowego urządzenia, co znacząco ogranicza kolizje i poprawia wydajność. Warto również zauważyć, że w przypadku rozbudowanych sieci lokalnych, zastosowanie protokołów takich jak Ethernet oraz stosowanie technologii VLAN, może dodatkowo zminimalizować problemy związane z kolizjami.

Pytanie 5

Wskaż nośnik, który w sieciach komputerowych umożliwia najszybszą wymianę danych?

A. Kabel światłowodowy

B. Fale radiowe

C. Czteroparowy kabel kat. 5

D. Mikrofale

Kabel światłowodowy to naprawdę najszybsze medium, jakie możemy mieć w sieciach komputerowych. Prędkości, które osiąga, potrafią sięgać nawet wielu terabitów na sekundę, więc jak ktoś potrzebuje dużej przepustowości, to jest to strzał w dziesiątkę. Co ciekawe, dzięki temu, że przesyła dane światłem, sygnał nie łapie zakłóceń elektromagnetycznych. Oznacza to, że można przesyłać informacje na naprawdę długie odległości bez straty jakości. Widziałem, że takie kable są super popularne w telekomunikacji, w centrach danych i między budynkami na kampusach. Są też standardy jak ITU-T G.652 dla włókien jednomodowych i G.655 dla włókien wielomodowych, które zapewniają, że połączenia są naprawdę dobre i niezawodne. Dlatego instalacje światłowodowe robią się coraz bardziej powszechne w nowoczesnych sieciach, co wynika z rosnących potrzeb na transfer danych.

Pytanie 6

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. wysyłania wiadomości na forum dyskusyjne

B. przesyłania wiadomości e-mail

C. przeprowadzania rozmów za pomocą interfejsu tekstowego

D. transmisji głosu w sieci

Internet Relay Chat (IRC) to protokół, który umożliwia użytkownikom prowadzenie rozmów w czasie rzeczywistym za pomocą tekstowych wiadomości. W odróżnieniu od innych form komunikacji, takich jak e-mail czy transmisja głosu, IRC opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie użytkownicy łączą się z serwerem IRC, a następnie mogą uczestniczyć w kanałach tematyką, które ich interesują. Praktycznym zastosowaniem IRC jest organizowanie dyskusji na tematy techniczne, grupowych projektów programistycznych czy też wspólnych gier. Warto również zauważyć, że IRC wspiera wiele standardów, takich jak RFC 1459, które definiują jego podstawowe zasady działania. Dobre praktyki w korzystaniu z IRC obejmują przestrzeganie regulaminów kanałów, dbałość o kulturę dyskusji oraz efektywne zarządzanie dostępem do informacji, co przyczynia się do pozytywnej atmosfery w społecznościach online. IRC, mimo spadku popularności na rzecz nowoczesnych komunikatorów, wciąż jest wykorzystywany w niektórych środowiskach technicznych i gamingowych.

Pytanie 7

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

Lp.	Nazwa podzespołu
1.	Zalman Obudowa R1 Midi Tower bez PSU, USB 3.0
2.	Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.	Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, BOX
4.	Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.	Seagate BarraCuda, 3.5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.	LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.	Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.	Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.	Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Karta graficzna

B. Pamięć RAM

C. Wentylator procesora

D. Zasilacz

Zasilacz jest kluczowym komponentem każdego zestawu komputerowego. Jego podstawową funkcją jest przekształcanie prądu zmiennego z sieci elektrycznej na prąd stały, który zasila poszczególne podzespoły komputera. Bez zasilacza żaden z elementów, takich jak płyta główna, procesor, pamięć RAM czy dyski twarde, nie będzie mógł prawidłowo funkcjonować. Zasilacze są także odpowiedzialne za stabilizację napięcia, co jest kluczowe dla zapobiegania uszkodzeniom sprzętu spowodowanym przez skoki napięcia. Wybierając zasilacz, należy zwrócić uwagę na jego moc, która powinna być dostosowana do zapotrzebowania energetycznego całego zestawu komputerowego. Zasilacze muszą spełniać określone standardy, takie jak ATX, aby pasować do typowych obudów i płyt głównych. Standardy te określają nie tylko fizyczne wymiary, ale także wymagania dotyczące napięć i złączy. Ważną cechą jest również certyfikacja sprawności, jak na przykład 80 PLUS, która świadczy o efektywności przetwarzania energii. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór zasilacza wpływa na stabilność i niezawodność całego systemu, a także na jego energooszczędność, co w dłuższej perspektywie przekłada się na niższe rachunki za prąd oraz mniejsze obciążenie środowiska naturalnego.

Pytanie 8

W celu zabezpieczenia komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. filtru antyspamowego

B. programu antywirusowego

C. blokady okienek pop-up

D. zapory ogniowej

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS (Denial of Service). Zapora ogniowa działa jako filtr, kontrolując ruch trafiający i wychodzący z sieci, co pozwala na zablokowanie potencjalnie niebezpiecznych połączeń. Przykładem zastosowania zapory ogniowej jest możliwość skonfigurowania reguł, które zezwalają na dostęp tylko dla zaufanych adresów IP, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo sieci. Warto również zauważyć, że zapory ogniowe są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji, jak na przykład standardy NIST czy ISO/IEC 27001. Regularne aktualizacje zapory oraz monitorowanie logów mogą pomóc w identyfikacji podejrzanego ruchu i w odpowiednim reagowaniu na potencjalne zagrożenia. To podejście pozwala na budowanie warstwy zabezpieczeń, która jest fundamentalna dla ochrony zasobów informacyjnych w każdej organizacji.

Pytanie 9

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255

B. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255

C. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255

D. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255

Zakres adresów IP 127.0.0.0 do 127.255.255.255 jest zarezerwowany dla adresów loopback, co oznacza, że są one używane do testowania lokalnych połączeń na danym urządzeniu. Adres 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako 'localhost' i służy do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym. Użycie tych adresów w sieciach lokalnych nie jest wskazane, ponieważ nie są one routowane poza urządzenie, co uniemożliwia ich wykorzystanie do komunikacji między różnymi urządzeniami w sieci. Zakres 168.172.0.0 do 168.172.255.255 nie jest zdefiniowany jako prywatny w żadnym standardzie, co oznacza, że mogą być one przypisane jako publiczne adresy IP. Ostatecznie, zakres 200.186.0.0 do 200.186.255.255 również nie znajduje się w ramach prywatnych adresów IP, a adresy te są routowane w Internecie. Typowe błędy, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie adresów prywatnych z publicznymi, co może skutkować problemami z dostępem do sieci oraz bezpieczeństwem. Kluczowe jest, aby zrozumieć, jakie adresy są przeznaczone do użytku lokalnego a jakie do komunikacji w Internecie, aby skutecznie projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 10

Urządzenie sieciowe, które widoczna jest na ilustracji, to

A. router

B. konwerter mediów

C. przełącznik

D. firewall

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami. Działa na trzeciej warstwie modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za przekazywanie pakietów danych w oparciu o ich adresy IP. Dzięki temu routery umożliwiają komunikację między różnymi sieciami lokalnymi i rozległymi, a także dostęp do Internetu. Routery są wyposażone w interfejsy sieciowe, takie jak FastEthernet, które umożliwiają podłączenie różnych segmentów sieci. Posiadają również porty konsolowe i pomocnicze, które ułatwiają ich konfigurację i zarządzanie. Praktyczne zastosowanie routerów obejmuje zarówno małe sieci domowe, jak i złożone infrastruktury korporacyjne, gdzie zapewniają bezpieczeństwo, segmentację sieci oraz optymalizację przepustowości. Routery mogą także implementować zaawansowane funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zwiększa elastyczność i funkcjonalność sieci. Dobry router zgodny z aktualnymi standardami, takimi jak IPv6, jest kluczowy dla przyszłościowej infrastruktury IT, zapewniając niezawodność i skalowalność w dynamicznie zmieniającym się środowisku sieciowym.

Pytanie 11

Jakie urządzenie wskazujące działa na podstawie zmian pojemności elektrycznej?

A. touchpad

B. joystick

C. wskaźnik

D. trackpoint

Mysz, dżojstik i trackpoint to urządzenia, które działają na innych zasadach niż touchpad, ale co ciekawe, żadna z nich nie opiera się na technologii pojemnościowej. Myszka działa na zasadzie mechanicznego ruchu, a jeśli mówimy o myszce optycznej, to wykorzystuje diody LED do rejestrowania ruchu po powierzchni. Więc nie może wykrywać zmian w pojemności elektrycznej, co sprawia, że to nie jest właściwa odpowiedź. Dżojstik, zwłaszcza ten do gier, ma swoje mechanizmy, przez co też nie zalicza się do technologii pojemnościowej. Trackpoint to z kolei malutki joystick wbudowany w klawiatury laptopów, który działa na innej zasadzie, bo nacisk na niego porusza kursorem. Dlatego wybór tych urządzeń w odpowiedzi prowadzi do błędnych wyników. Warto wiedzieć, że takie błędy w myśleniu wynikają często z braku wiedzy o różnych technologiach i ich zastosowaniach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, by poprawnie rozpoznawać funkcje sprzętu.

Pytanie 12

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. MAC na adresy IPv4

B. IPv4 na adresy MAC

C. IPv4 na adresy IPv6

D. prywatne na adresy publiczne

Niezrozumienie funkcji NAT64 często prowadzi do mylnych interpretacji, zwłaszcza w kontekście mapowania adresów. Na przykład, pomylenie translacji adresów IPv4 na adresy MAC jest całkowicie błędne; adresy MAC odnoszą się do warstwy łącza danych w modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z procesem translacji adresów IP. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi kart sieciowych, a NAT64 działa na poziomie wyżej, zajmując się adresami IP. Podobnie, próba przypisania translacji adresów MAC na adresy IPv4 wskazuje na brak zrozumienia, że te dwa typy adresów pełnią różne role w komunikacji sieciowej. Co więcej, mapowanie prywatnych adresów IP na publiczne również nie jest związane z NAT64, choć jest to proces, który może być realizowany przez inne techniki NAT, takie jak PAT (Port Address Translation). NAT64 jest zatem specyficznie skoncentrowany na integracji IPv4 i IPv6, a wszelkie inne koncepcje mogą prowadzić do zamieszania i nieefektywnego zarządzania adresacją w sieciach. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć, jakie funkcje pełnią różne protokoły i mechanizmy, aby uniknąć typowych pułapek w analizie i implementacji rozwiązań sieciowych.

Pytanie 13

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -a

B. -o

C. -e

D. -n

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 14

Za co odpowiada protokół DNS?

A. ustalanie wektora ścieżki między różnymi autonomicznymi sieciami

B. określenie adresu MAC na podstawie adresu IP

C. przekazywanie zaszyfrowanej wiadomości e-mail do serwera pocztowego

D. konwertowanie nazw mnemonicznych na adresy IP

Tłumaczenie nazw mnemonicznych na adresy IP jest kluczową funkcją protokołu DNS, podczas gdy inne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów funkcjonowania sieci komputerowych. Przesyłanie zaszyfrowanej wiadomości e-mail na serwer pocztowy związane jest z protokołami takimi jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) oraz z wykorzystaniem protokołów szyfrujących, takich jak TLS (Transport Layer Security). DNS nie odgrywa roli w tym procesie, co jest istotne, ponieważ mylenie funkcji różnych protokołów może prowadzić do nieporozumień w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania danymi. Ustawienie wektora ścieżki pomiędzy różnymi autonomicznymi sieciami jest zadaniem protokołów routingu, takich jak BGP (Border Gateway Protocol), które analizują i kierują ruch pomiędzy sieciami, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż tłumaczenie nazw. Ustalenie adresu MAC na podstawie adresu IP to proces, który odbywa się za pomocą protokołu ARP (Address Resolution Protocol), który działa na poziomie lokalnej sieci, a nie w obszarze DNS. W związku z tym, mylenie tych protokołów oraz ich funkcji może prowadzić do błędów w diagnostyce sieci i nieefektywnego zarządzania infrastrukturą. Prawidłowe zrozumienie ról, jakie pełnią różne protokoły w sieci, jest kluczowe dla efektywnego planowania i utrzymania systemów komputerowych.

Pytanie 15

W architekturze sieci lokalnych opartej na modelu klient - serwer

A. wydzielone komputery pełnią funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, podczas gdy inne komputery z tych zasobów korzystają.

B. wszyscy klienci mają możliwość dostępu do zasobów innych komputerów.

C. żaden z komputerów nie odgrywa dominującej roli wobec innych.

D. każdy z komputerów zarówno dzieli się pewnymi zasobami, jak i korzysta z zasobów pozostałych komputerów.

W kontekście architektury sieci lokalnych typu klient-serwer, pojawiają się liczne nieporozumienia dotyczące ról komputerów w sieci. Stwierdzenie, że żaden z komputerów nie pełni roli nadrzędnej, jest mylne, ponieważ w rzeczywistości w architekturze klient-serwer istnieje wyraźny podział na komputery serwerowe i klienckie. Serwery są zaprojektowane tak, aby zarządzać i udostępniać zasoby, podczas gdy klienci są odpowiedzialni za korzystanie z tych zasobów. Z kolei twierdzenie, że wszystkie komputery klienckie mają dostęp do zasobów pozostałych komputerów, nie uwzględnia faktu, że dostęp ten jest kontrolowany przez serwery, które zarządzają uprawnieniami użytkowników i dostępem do danych. Ponadto, koncept, w którym każdy komputer zarówno udostępnia zasoby, jak i korzysta z zasobów innych komputerów, jest bardziej charakterystyczny dla architektury peer-to-peer, a nie klient-serwer. W modelu peer-to-peer nie ma hierarchii, co prowadzi do problemów ze skalowalnością i bezpieczeństwem. Takie błędne myślenie może wynikać z zamieszania między różnymi modelami sieciowymi, gdzie kluczowe jest zrozumienie zasad rządzących każdą z architektur. Architektura klient-serwer jest dominującym modelem w dzisiejszych systemach IT, co czyni jej poprawne zrozumienie kluczowym dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 16

Wskaż złącze, które nie jest stosowane w zasilaczach ATX?

A. PCI-E

B. SATA Connector

C. MPC

D. DE-15/HD-15

Złącze DE-15/HD-15, znane również jako złącze VGA, jest interfejsem analogowym używanym głównie do przesyłania sygnału wideo z komputera do monitora. Nie jest to złącze stosowane w zasilaczach ATX, które są projektowane z myślą o zasilaniu komponentów komputerowych, a nie o przesyłaniu sygnałów wideo. Zasilacze ATX wykorzystują złącza takie jak 24-pinowe złącze główne, złącza 4/8-pinowe do procesora, złącza SATA do dysków twardych oraz złącza PCI-E do kart graficznych. Przykładem zastosowania złącza DE-15/HD-15 jest podłączanie starszych monitorów CRT lub projektorów, podczas gdy w nowoczesnych systemach dominują złącza cyfrowe, takie jak HDMI czy DisplayPort. Zrozumienie różnorodnych typów złączy i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego montażu oraz diagnostyki komputerów.

Pytanie 17

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.96

B. 172.16.0.16

C. 172.16.0.224

D. 172.16.0.112

Adres IP 172.16.0.123 z maską podsieci /27 oznacza, że mamy do czynienia z adresowaniem w klasie A. Maska /27 przekłada się na 255.255.255.224, co oznacza, że 5 bitów jest przeznaczonych na adresy hostów, a 3 bity na adresy podsieci. Przy tej masce, liczba dostępnych adresów hostów wynosi 2^5 - 2 = 30, z czego odejmujemy 2 adresy - jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Adres sieci można wyznaczyć przez zidentyfikowanie pierwszego adresu w danej podsieci. W przypadku adresu 172.16.0.123, adres sieci to 172.16.0.96, co możemy obliczyć poprzez zaokrąglenie 172.16.0.123 w dół do najbliższego adresu, który jest wielokrotnością 32 (32, 64, 96, 128, itd.). Znajomość takich podstawowych zasad adresacji IP jest kluczowa w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładem zastosowania takiej wiedzy może być efektywne planowanie i segmentowanie sieci w przedsiębiorstwie, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność przesyłania danych.

Pytanie 18

Diody LED RGB pełnią funkcję źródła światła w skanerach

A. bębnowych

B. płaskich CCD

C. kodów kreskowych

D. płaskich CIS

Diody elektroluminescencyjne RGB są kluczowym elementem w płaskich skanerach typu CIS (Contact Image Sensor), ponieważ oferują wysoką jakość i efektywność oświetlenia. Technologia CIS umożliwia skanowanie dokumentów w sposób, który charakteryzuje się mniejszymi wymiarami urządzenia oraz niższym zużyciem energii w porównaniu do tradycyjnych skanerów bębnowych. Dzięki RGB, skanery CIS mogą wydobywać szczegóły kolorów w pełnym zakresie, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach wymagających wysokiej dokładności barwnej, takich jak skanowanie zdjęć czy dokumentów artystycznych. W praktyce, zastosowanie diod RGB w skanerach CIS pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne skanowanie. Powszechnie stosowane w biurach i archiwach, skanery CIS z diodami RGB są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zakładają dbałość o jakość skanowanych materiałów oraz efektywność energetyczną. Współczesne standardy w technologii skanowania kładą nacisk na innowacyjne podejścia do oświetlenia, co czyni diody RGB niezwykle istotnymi w tej dziedzinie.

Pytanie 19

Wydruk z drukarki igłowej realizowany jest z zastosowaniem zestawu stalowych igieł w liczbie

A. 9, 15 lub 45

B. 10, 20 lub 30

C. 9, 24 lub 48

D. 6, 9 lub 15

Wybór odpowiedzi z zakresu 10, 20 lub 30 igieł jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiada standardowym konfiguracjom stosowanym w drukarkach igłowych. Przede wszystkim, najczęściej stosowane zestawy igieł w tych urządzeniach to 9, 24 lub 48, co jest oparte na ich konstrukcji i przeznaczeniu. W przypadku podania liczby 10 igieł, można zauważyć próbę nawiązywania do pewnych fuzji technologicznych, jednak nie ma standardowej drukarki igłowej z taką ilością igieł. Z kolei liczby 20 i 30 igieł nie znajdują zastosowania w praktyce, co może sugerować brak zrozumienia specyfiki działania tych urządzeń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa liczba igieł automatycznie przekłada się na lepszą jakość druku, co nie zawsze jest prawdą. W rzeczywistości, optymalizacja jakości druku zależy nie tylko od ilości igieł, ale także od ich układu, konstrukcji oraz zastosowanych materiałów eksploatacyjnych. Należy pamiętać, że właściwy dobór liczby igieł powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika oraz charakterystyki wykonywanych zadań, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie technologii druku.

Pytanie 20

Na ilustracji zaprezentowano końcówkę wkrętaka typu

A. torx

B. tri-wing

C. imbusowy

D. krzyżowy

Grot wkrętaka typu torx charakteryzuje się specyficznym kształtem gwiazdy sześcioramiennej co pozwala na lepsze przenoszenie momentu obrotowego i zmniejsza ryzyko uszkodzenia łba śruby w porównaniu do innych rodzajów końcówek takich jak krzyżowe czy płaskie Torx jest szeroko stosowany w przemyśle motoryzacyjnym i elektronicznym a także w montażu mebli i sprzętu AGD Jego wszechstronność i wytrzymałość wynikają z konstrukcji które redukują nacisk na krawędzie śruby Zapobiega to wyślizgiwaniu się narzędzia i uszkodzeniu powierzchni śruby co jest kluczowe w zastosowaniach gdzie estetyka i dokładność są istotne Standardowe rozmiary torx obejmują szeroką gamę od T1 do T100 co umożliwia ich zastosowanie w różnych komponentach i urządzeniach Dodatkowo torx posiada wersje z otworem bezpieczeństwa co zapobiega użyciu narzędzi nieautoryzowanych w urządzeniach z zabezpieczeniami Wybór torx jako metody mocowania często wynika z jego efektywności oraz bezpieczeństwa użytkowania co jest istotne w kontekście jakości i niezawodności produktów końcowych

Pytanie 21

W systemie Linux komenda cd ~ pozwala na

A. stworzenie folderu /~

B. przejście do katalogu głównego użytkownika

C. odnalezienie znaku ~ w zarejestrowanych danych

D. przejście do katalogu root

Polecenie cd ~ jest kluczowym elementem nawigacji w systemie Linux, umożliwiającym szybkie przechodzenie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy jest miejscem, gdzie użytkownicy przechowują swoje pliki i osobiste dane, a jego ścieżka jest zazwyczaj definiowana podczas tworzenia konta. Użycie '~' jako skrótu do katalogu domowego jest standardową praktyką w wielu powłokach, takich jak Bash, co czyni to polecenie niezwykle przydatnym w codziennym użytkowaniu systemu. Na przykład, korzystając z polecenia 'cd ~', użytkownik może szybko wrócić do swojego katalogu domowego z dowolnego miejsca w systemie plików. Warto wspomnieć, że polecenie cd można łączyć z innymi komendami, co zwiększa jego funkcjonalność. Dla przykładu, 'cd ~/Documents' przenosi użytkownika bezpośrednio do katalogu Documents w jego katalogu domowym. Zrozumienie i umiejętne wykorzystywanie tego polecenia jest fundamentem efektywnej pracy w systemie Linux i jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 22

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym przy użyciu protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z protokołem UDP?

A. Warstwa sieciowa

B. Warstwa łącza danych

C. Warstwa transportowa

D. Warstwa fizyczna

Warstwy modelu ISO/OSI, takie jak Łącza danych, Fizyczna i Sieciowa, nie są odpowiednie dla zadań związanych z segmentowaniem danych oraz komunikacją w trybie połączeniowym i bezpołączeniowym. Warstwa Łącza danych zajmuje się przede wszystkim odpowiedzialnością za przesyłanie ramek danych między urządzeniami w tej samej sieci, a także wykrywaniem i ewentualną korekcją błędów na tym poziomie. To jest kluczowe dla zapewnienia poprawności transmisji na poziomie lokalnym, ale nie obejmuje zarządzania połączeniem czy segmentowaniem danych. Warstwa Fizyczna definiuje fizyczne aspekty transmisji, takie jak sygnały elektryczne, światłowodowe czy radiowe, ale nie zajmuje się strukturą danych ani ich organizacją w kontekście aplikacji. Z kolei warstwa Sieciowa odpowiada za trasowanie pakietów między różnymi sieciami oraz obsługę adresacji, co jest fundamentalne dla komunikacji w rozproszonych systemach komputerowych, ale nie dotyczy szczegółów dotyczących połączenia i segmentacji informacji. Typowe błędy w myśleniu mogą obejmować mylenie funkcji warstw oraz ignorowanie specyfikacji protokołów, co prowadzi do nieprawidłowych interpretacji ich roli w ramach modelu ISO/OSI. Zrozumienie, która warstwa odpowiedzialna jest za konkretne aspekty komunikacji, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi oraz aplikacjami sieciowymi.

Pytanie 23

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. ECP

B. Nibble Mode

C. SPP

D. Bi-directional

Nibble Mode to sposób przesyłania danych w portach równoległych, który umożliwia transfer danych w blokach po 4 bity. Choć ten tryb może być użyty w niektórych starych urządzeniach, jego maksymalna prędkość transferu jest znacznie niższa niż ta oferowana przez ECP, sięgając jedynie około 0.5 MB/s. W przypadku skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, taka prędkość transferu staje się niewystarczająca, zwłaszcza w kontekście rosnących wymagań dotyczących szybkości i wydajności. SPP, czyli Standard Parallel Port, to kolejny sposób komunikacji, który, choć stosunkowo prosty, również nie jest w stanie dorównać ECP pod względem wydajności. SPP korzysta z jednokierunkowego transferu danych, co oznacza, że nie jest w stanie jednocześnie przesyłać danych w obie strony, co może znacząco wydłużać czas potrzebny na zakończenie operacji. Bi-directional, choć teoretycznie pozwala na dwukierunkową komunikację, również nie oferuje takiej prędkości transferu, jak ECP, co czyni go mniej efektywnym rozwiązaniem w przypadku bardziej zaawansowanych technologicznie urządzeń. Zrozumienie tych trybów pracy portów równoległych jest kluczowe, aby móc prawidłowo ocenić i wybrać odpowiednie rozwiązanie w kontekście wymagań sprzętowych i operacyjnych w nowoczesnych biurach oraz w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 24

Termin "10 W" w dokumentacji technicznej dotyczącej głośnika komputerowego wskazuje na jego

A. częstotliwość

B. napięcie

C. zakres działania

D. moc

Zapis '10 W' w dokumentacji technicznej głośnika komputerowego odnosi się do mocy, co jest kluczowym parametrem w określaniu wydajności urządzenia. Moc, mierzona w watach (W), wskazuje na maksymalną ilość energii, jaką głośnik może przetworzyć, co bezpośrednio wpływa na jego zdolność do generowania dźwięku przy określonym poziomie głośności. W praktyce, głośniki o wyższej mocy mogą emitować głośniejsze dźwięki bez zniekształceń, co jest szczególnie ważne w kontekście zastosowań multimedialnych, takich jak gry komputerowe czy oglądanie filmów. Standardy branżowe, takie jak IEC 60268 dotyczące akustyki w systemach audio, podkreślają znaczenie mocy jako kluczowego wskaźnika jakości głośnika. Dobrą praktyką jest dobieranie głośników mocy odpowiadającej amplifikatorowi, aby uniknąć problemów z przesterowaniem lub uszkodzeniem sprzętu. Wiedza na temat mocy głośnika pozwala użytkownikom na podejmowanie lepszych decyzji zakupowych i optymalizację swojego systemu audio.

Pytanie 25

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. HTTP, SMPT

B. FTP, SSH

C. POP3, TFTP

D. HTTPS, IMAP

Fragment konfiguracji zapory sieciowej wskazuje na zezwolenie na ruch dotyczący protokołów HTTPS oraz IMAP. W szczególności reguły iptables określają porty TCP 443 oraz 143. Port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS, który zapewnia bezpieczną komunikację w sieci, chroniąc dane przesyłane między klientem a serwerem za pomocą szyfrowania SSL/TLS. W kontekście praktycznym, jest on szeroko stosowany w serwisach internetowych wymagających zabezpieczenia danych, takich jak bankowość online czy e-commerce. Z kolei port 143 jest używany przez protokół IMAP, który umożliwia dostęp do wiadomości e-mail na serwerze, pozwalając na zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. IMAP jest preferowany w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do swoich wiadomości z różnych urządzeń, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy. Znajomość tych protokołów oraz ich właściwe konfigurowanie w zaporze sieciowej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz właściwego działania aplikacji webowych.

Pytanie 26

Który standard z rodziny IEEE 802 odnosi się do sieci bezprzewodowych, zwanych Wireless LAN?

A. IEEE 802.11

B. IEEE 802.15

C. IEEE 802.5

D. IEEE 802.3

Pozostałe standardy z grupy IEEE 802, takie jak 802.5, 802.15 i 802.3, dotyczą różnych typów sieci i technologii komunikacyjnych, które nie są związane z bezprzewodowymi sieciami lokalnymi. IEEE 802.5 definiuje standard dla sieci Token Ring, technologii, która jest całkowicie inna od popularnych rozwiązań bezprzewodowych. Token Ring opiera się na architekturze, w której dane są przesyłane w zorganizowany sposób, co różni się od elastyczności, jaką oferują sieci bezprzewodowe. IEEE 802.15 z kolei odnosi się do sieci osobistych (WPAN), koncentrując się na komunikacji na krótkich odległościach, co w praktyce ogranicza jego zastosowanie do scenariuszy takich jak Bluetooth, a nie szerokopasmowe połączenia w ramach sieci lokalnych. Natomiast IEEE 802.3, znany jako standard Ethernet, definiuje zasady dla przewodowych sieci lokalnych, które z kolei różnią się fundamentalnie od bezprzewodowych systemów komunikacyjnych. Wyciąganie błędnych wniosków z tych standardów może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu i wdrażaniu sieci, co przejawia się w trudności w uzyskaniu odpowiedniej wydajności oraz w problemach z niezawodnością. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego standardu sieciowego ma ogromne znaczenie dla efektywności oraz bezpieczeństwa komunikacji, dlatego istotne jest stosowanie właściwych rozwiązań w określonych kontekstach.

Pytanie 27

Termin określający zdolność do rozbudowy sieci to

A. nadmiarowością

B. skalowalnością

C. kompatybilnością

D. bezawaryjnością

Skalowalność to kluczowa cecha systemów informatycznych, która odnosi się do ich zdolności do rozbudowy i dostosowywania się do rosnących potrzeb użytkowników oraz zwiększającego się obciążenia. W kontekście sieci, oznacza to możliwość zwiększania liczby urządzeń, użytkowników lub przepustowości bez utraty wydajności. Przykłady skalowalnych rozwiązań obejmują architektury chmurowe, gdzie zasoby mogą być dynamicznie dostosowywane do potrzeb w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w projektowaniu skalowalnych systemów obejmują stosowanie mikroserwisów, które pozwalają na niezależną skalowalność poszczególnych komponentów, oraz implementację protokołów komunikacyjnych, które wspierają efektywne zarządzanie zasobami. W branży IT, standardy takie jak TOGAF czy ITIL również podkreślają znaczenie skalowalności jako fundamentu elastycznych i odpornych architektur przedsiębiorstw. Rozumienie skalowalności jest kluczowe dla inżynierów i architektów systemów, ponieważ pozwala na projektowanie rozwiązań, które będą mogły rosnąć razem z potrzebami biznesowymi.

Pytanie 28

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Użytkownicy

B. Wszyscy

C. Administratorzy

D. Operatorzy kont

Odpowiedzi wskazujące na grupy "Operatorzy kont", "Użytkownicy" oraz "Administratorzy" nie są poprawne, ponieważ każda z tych grup ma przypisane znacznie większe uprawnienia niż grupa "Wszyscy". Operatorzy kont mają możliwość zarządzania kontami użytkowników i mogą wykonywać określone operacje administracyjne, co czyni ich rolę bardziej odpowiedzialną i pozwala na potencjalne wprowadzenie zmian w systemie. Użytkownicy, w zależności od przypisanych uprawnień, mogą mieć dostęp do różnych zasobów i aplikacji, co również przekłada się na szerszy zakres uprawnień w porównaniu do grupy "Wszyscy". Administratorzy, z kolei, mają pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co oznacza, że mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji systemowej, instalować oprogramowanie oraz zarządzać bezpieczeństwem sieci. Często mylnie zakłada się, że wszystkie grupy użytkowników mają podobny poziom uprawnień, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania dostępem i ryzyka związane z bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie ról i uprawnień przydzielanych grupom użytkowników jest kluczowe dla ochrony zasobów systemowych. W związku z tym, dla zapewnienia skutecznej polityki bezpieczeństwa, należy dokładnie przemyśleć przypisanie odpowiednich ról i uprawnień na podstawie zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 29

GRUB, LILO, NTLDR to

A. aplikacje do aktualizacji BIOSU

B. programy rozruchowe

C. wersje głównego interfejsu sieciowego

D. firmware dla dysku twardego

Wybór niepoprawnych opcji może wynikać z mylnego zrozumienia podstawowych terminów i funkcji w dziedzinie informatyki. Wersje głównego interfejsu sieciowego to termin odnoszący się do protokołów używanych w komunikacji sieciowej, takich jak TCP/IP, które nie mają związku z processami rozruchowymi systemów operacyjnych. Aplikacje do aktualizacji BIOSU również są nieodpowiednim wyborem, ponieważ BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem uruchamianym przed systemem operacyjnym, które odpowiada za inicjalizację sprzętu, a nie za uruchamianie systemów. Firmware dla dysku twardego odnosi się do oprogramowania zainstalowanego na dysku, które kontroluje jego funkcje, lecz nie ma to związku z zarządzaniem rozruchem systemu operacyjnego. Bootloadery, takie jak GRUB, LILO i NTLDR, są odpowiedzialne za wybór i uruchamianie systemu operacyjnego, to ich podstawowa funkcja. W dzisiejszych złożonych systemach IT, zrozumienie różnicy między tymi terminami i ich rolą jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą komputerową. Powszechne błędy myślowe mogą wynikać z nieznajomości tych koncepcji, a także z mylenia funkcji poszczególnych komponentów systemu komputerowego. Rekomenduje się dokładne zapoznanie się z dokumentacją techniczną oraz standardami branżowymi, aby lepiej zrozumieć, jakie są różnice i jak wpływają one na działanie systemów operacyjnych.

Pytanie 30

Ile minimalnie pamięci RAM powinien mieć komputer, aby możliwe było uruchomienie 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7 w trybie graficznym?

A. 512 MB

B. 2 GB

C. 1 GB

D. 256 MB

Wybór odpowiedzi innej niż 1 GB, w kontekście minimalnych wymagań dla 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7, oparty jest na nieporozumieniach dotyczących zarządzania pamięcią oraz wydajności systemu. Odpowiedzi takie jak 512 MB czy 256 MB są zdecydowanie niewystarczające. System operacyjny Windows 7, nawet w wersji 32-bitowej, wymaga co najmniej 1 GB pamięci RAM, aby móc uruchomić graficzny interfejs użytkownika, co wiąże się z potrzebą obsługi wielu procesów jednocześnie, co jest typowe w nowoczesnych systemach operacyjnych. W przypadku 512 MB RAM, użytkownik napotka poważne ograniczenia w wydajności, a system może nie być w stanie uruchomić wymaganych komponentów graficznych oraz aplikacji. Ponadto, korzystanie z 256 MB RAM w dzisiejszych czasach jest skrajnie niezalecane i praktycznie niemożliwe, ponieważ wiele współczesnych aplikacji i przeglądarek internetowych wymaga znacznie więcej pamięci. Wybór niewłaściwej odpowiedzi najczęściej wynika z błędnej interpretacji wymagań systemowych oraz niewłaściwego postrzegania minimalnych standardów, co jest typową pułapką w edukacji związanej z technologiami informacyjnymi. Warto zwrócić uwagę na wytyczne producenta sprzętu oraz dokumentację techniczną, aby lepiej zrozumieć wymagania dotyczące pamięci RAM, co jest kluczowe dla zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 31

Jaką maksymalną prędkość transferu danych umożliwia interfejs USB 3.0?

A. 120MB/s

B. 400Mb/s

C. 5Gb/s

D. 4GB/s

Interfejs USB 3.0, znany również jako SuperSpeed USB, rzeczywiście umożliwia transfer danych z prędkością do 5 Gb/s, co odpowiada około 625 MB/s. Ta znaczna prędkość przesyłania danych sprawia, że USB 3.0 jest idealnym rozwiązaniem do podłączania urządzeń wymagających dużych transferów danych, takich jak zewnętrzne dyski twarde, kamery wideo oraz urządzenia do przechwytywania i edytowania multimediów. Standard ten wprowadza także lepszą efektywność energetyczną, co jest istotne w kontekście mobilnych urządzeń. Dzięki wstecznej kompatybilności z wcześniejszymi wersjami USB, użytkownicy mogą korzystać z USB 3.0 bez obaw o problemy z kompatybilnością, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach. USB 3.0 wspiera również jednoczesny transfer danych i zasilania, co zwiększa jego funkcjonalność.

Pytanie 32

Do wykonywania spawów włókien światłowodowych nie jest konieczne:

A. cleaver

B. pigtail

C. stripper

D. zaciskarka

Wybór cleavera, strippera czy pigtaila jako niezbędnych narzędzi do spawania włókien światłowodowych wskazuje na niepełne zrozumienie procesu łączenia włókien. Cleaver jest kluczowym narzędziem, które zapewnia precyzyjne cięcie końców włókien, co jest niezbędne do uzyskania optymalnej jakości spawu. Niewłaściwe cięcie może prowadzić do strat sygnału oraz wysokich strat optycznych, co jest nieakceptowalne w systemach komunikacji światłowodowej. Stripper natomiast odpowiada za usuwanie zewnętrznej osłony włókien, co umożliwia przygotowanie ich do spawania. Użycie strippera w tym kontekście jest istotne, ponieważ nieodpowiednie usunięcie osłony może prowadzić do uszkodzenia włókna. Pigtail, z kolei, jest zastosowaniem, które pozwala na wygodne połączenie z urządzeniami aktywnymi, jednak w kontekście spawania jest to element, który nie jest bezpośrednio używany do samego procesu spawania, ale raczej jest wykorzystywany jako zakończenie połączenia. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między różnymi narzędziami oraz ich zastosowaniami w praktyce, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu prac związanych z instalacją i serwisowaniem systemów światłowodowych.

Pytanie 33

Aby zredukować kluczowe zagrożenia związane z bezpieczeństwem podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, należy przede wszystkim

A. odsunąć komputer od źródła ciepła, nie przygniatać przewodów zasilających zarówno komputera, jak i urządzeń peryferyjnych

B. wyczyścić wnętrze jednostki centralnej, unikać jedzenia i picia przy komputerze oraz nie udostępniać swojego hasła innym osobom

C. sprawdzić temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać odwiedzania podejrzanych stron internetowych

D. zainstalować oprogramowanie antywirusowe, zaktualizować bazy wirusów, aktywować zaporę sieciową oraz przeprowadzić aktualizację systemu

Wynikający z odpowiedzi, odsunienie komputera od źródła ciepła, czy dbanie o przewody zasilające, są ważnymi aspektami fizycznego bezpieczeństwa komputerów, ale nie chronią one przed zagrożeniami w sieci. W dzisiejszych czasach, kiedy większość ataków na systemy komputerowe odbywa się poprzez Internet, priorytetem powinno być zabezpieczenie oprogramowania. Podobnie, chociaż czyszczenie wnętrza jednostki centralnej oraz unikanie jedzenia przy komputerze są dobrymi praktykami, nie mają one wpływu na ochronę przed złośliwym oprogramowaniem. Używanie zasilaczy UPS jest przydatne w kontekście ochrony sprzętu przed skutkami przerw w zasilaniu, ale nie zabezpiecza przed cyberatakami. Skupienie się na fizycznej ochronie komputera, zaniedbując bezpieczeństwo oprogramowania, jest powszechnym błędem myślowym, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Ostatecznie, najważniejsze jest, aby użytkownicy zdawali sobie sprawę, że zagrożenia w sieci mają znacznie większy wpływ na funkcjonowanie systemów niż czynniki zewnętrzne. Właściwe podejście do bezpieczeństwa wymaga wielowarstwowej strategii, w której priorytetowo traktuje się aktualizacje oprogramowania i odpowiednią konfigurację zapór sieciowych.

Pytanie 34

Aby zwolnić adres IP przypisany do konkretnej karty sieciowej w systemie Windows, należy wykorzystać polecenie systemowe

A. ipconfig /displaydns

B. ipconfig /flushdns

C. ipconfig /release

D. ipconfig /renew

Wybór innych opcji, takich jak 'ipconfig /renew', 'ipconfig /flushdns' czy 'ipconfig /displaydns', nie wypełnia funkcji zwolnienia adresu IP dla karty sieciowej. 'Ipconfig /renew' służy do uzyskania nowego adresu IP od serwera DHCP, co jest procesem odwrotnym do zwolnienia adresu. Może to prowadzić do nieporozumień, ponieważ niektórzy użytkownicy mogą myśleć, że chcą jedynie odnowić przypisany adres, a w rzeczywistości potrzebują go zwolnić. Z kolei 'ipconfig /flushdns' i 'ipconfig /displaydns' są związane z zarządzaniem pamięcią podręczną DNS, a nie z adresami IP. Te polecenia są używane do usuwania lub wyświetlania zapisów DNS, co może prowadzić do poprawy wydajności przy rozwiązywaniu nazw, ale nie mają nic wspólnego z interfejsem TCP/IP oraz przypisanymi adresami IP. Typowym błędem jest więc mylenie funkcji związanych z DNS i IP, co jest zrozumiałe, ponieważ obie te technologie są istotne w zarządzaniu siecią. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje ściśle określone zastosowanie, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do dezorganizacji w zarządzaniu siecią, a także do problemów z połączeniem i dostępnymi zasobami sieciowymi.

Pytanie 35

Jaką usługę powinno się aktywować na ruterze, aby każda stacja robocza mogła wymieniać pakiety z siecią Internet, gdy dostępnych jest 5 adresów publicznych oraz 18 stacji roboczych?

A. FTP

B. VPN

C. WWW

D. NAT

Wybór usług FTP, WWW czy VPN do zapewnienia wymiany pakietów z Internetem jest błędny, ponieważ każda z tych technologii pełni inną rolę w zarządzaniu komunikacją sieciową. FTP, czyli protokół transferu plików, jest używany głównie do przesyłania plików między komputerami w sieci, a nie do udostępniania dostępu do Internetu. Użytkownicy mogą mylić FTP z pojęciem udostępniania zasobów, ale jego funkcjonalność jest ograniczona do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim rozwiązaniem w kontekście dostępu do Internetu dla wielu stacji roboczych. WWW odnosi się do usługi World Wide Web, która jest infrastrukturą do przeglądania stron internetowych. Choć jest kluczowa dla komunikacji w sieci, sama w sobie nie umożliwia zarządzania adresami IP i nie jest używana do udostępniania dostępu do Internetu dla stacji roboczych. Z kolei VPN, czyli wirtualna sieć prywatna, jest technologią służącą do szyfrowania połączeń i zapewnienia bezpiecznego dostępu do sieci, ale nie rozwiązuje problemu ograniczonej liczby publicznych adresów IP. Wybór tych usług może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich funkcjonalności – użytkownicy mogą sądzić, że są one w stanie zapewnić dostęp do Internetu w sposób, w jaki robi to NAT, co jest mylne. Rzeczywistość jest taka, że NAT jest kluczowym komponentem w architekturze sieciowej, który umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnych publicznych adresów IP, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużej liczbie urządzeń.

Pytanie 36

Które z poniższych poleceń w Windows wyświetla adresy IP interfejsów sieciowych?

A. ipconfig

B. netstat

C. getmac

D. tracert

Polecenie ipconfig w systemie Windows jest podstawowym narzędziem wykorzystywanym do wyświetlania konfiguracji sieciowej urządzenia. To polecenie pozwala użytkownikowi uzyskać szczegółowe informacje o adresach IP przypisanych do różnych interfejsów sieciowych na komputerze. Dzięki opcji ipconfig, można zobaczyć zarówno adresy IPv4, jak i IPv6, a także inne istotne elementy konfiguracji sieci, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Jest to niezwykle przydatne narzędzie dla administratorów systemów, którzy zarządzają sieciami komputerowymi, ponieważ umożliwia szybką weryfikację czy interfejsy sieciowe są poprawnie skonfigurowane i działają zgodnie z oczekiwaniami. Dodatkowo, korzystając z opcji takich jak ipconfig /all, można uzyskać jeszcze bardziej szczegółowe informacje, w tym dane dotyczące DHCP czy serwerów DNS. Polecenie to jest zgodne ze standardowymi praktykami administracyjnymi i jest często wykorzystywane w diagnostyce problemów sieciowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT.

Pytanie 37

Licencja Windows OEM nie zezwala na wymianę

A. sprawnego zasilacza na model o lepszych parametrach

B. sprawnej płyty głównej na model o lepszych parametrach

C. sprawnego dysku twardego na model o lepszych parametrach

D. sprawnej karty graficznej na model o lepszych parametrach

Wymiana komponentów w komputerze, takich jak zasilacz, karta graficzna czy dysk twardy, nie wpływa na ważność licencji Windows OEM, ponieważ licencja ta jest powiązana z płytą główną. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe, ponieważ wiele osób może mylnie sądzić, że wymiana tych elementów również powoduje unieważnienie licencji. Przykładem błędnego rozumienia może być myślenie, że zasilacz, jako element zewnętrzny, jest kluczowym komponentem dla aktywacji Windows, co w rzeczywistości nie jest prawdą. Zasilacz dostarcza energię elektryczną do wszystkich podzespołów, nie ma jednak wpływu na licencjonowanie oprogramowania. Karta graficzna, mimo że jest ważnym elementem w kontekście wydajności graficznej, również nie zmienia statusu licencji. Dysk twardy, na którym zainstalowany jest system operacyjny, może być wymieniany, a Windows OEM pozostanie aktywny, o ile płyta główna pozostaje bez zmian. Tego rodzaju myślenie często prowadzi do nieporozumień i może skutkować niepotrzebnym wydatkowaniem środków na nowe licencje, podczas gdy w rzeczywistości wymiana innych podzespołów nie wymaga takich działań. Warto zatem dokładnie zapoznać się z warunkami licencji oraz zasadami modernizacji sprzętu, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek.

Pytanie 38

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

A. cyfrowego aparatu fotograficznego

B. drukarki termosublimacyjnej

C. myszy optycznej

D. skanera płaskiego

Cyfrowy aparat fotograficzny wykorzystuje matryce CCD lub CMOS do przechwytywania obrazów ale jego zasada działania jest znacząco różna od myszy optycznej. Aparat koncentruje się na rejestracji zdjęć poprzez soczewki które skupiają światło na sensorze natomiast mysz analizuje zmiany w odbitym świetle do śledzenia ruchu. Myszy optyczne nie tworzą obrazów do przechowywania a jedynie analizują wzory światła w celu obliczenia przesunięcia. Drukarka termosublimacyjna to urządzenie drukujące które działa poprzez podgrzewanie specjalnego rodzaju taśmy aby przenieść barwnik na papier nie mając związku z optycznym śledzeniem ruchu. Natomiast skaner płaski skanuje dokumenty przez przesuwanie wzdłuż kartki źródła światła i sensora w celu odwzorowania obrazu. Choć także używa technologii CCD lub CMOS jego funkcja polega na przetwarzaniu obrazu na cyfrową formę co nie jest celem myszy optycznej. Typowym błędem jest utożsamianie wykorzystania tych samych technologii sensorycznych z identycznymi zasadami działania jak to ma miejsce w przypadku urządzeń o różnych funkcjach i zastosowaniach. Każde z tych urządzeń stosuje tę samą technologię sensoryczną lecz w różnych kontekstach i celach co prowadzi do błędnych założeń o ich działaniu. Zrozumienie kontekstu i specyficznych funkcji jest kluczem do poprawnego rozróżniania tych technologii i ich zastosowań w praktyce zawodowej.

Pytanie 39

Jak nazywa się urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT i ma końcówkę z elementem światłoczułym, a jego dotknięcie ekranu monitora wysyła sygnał do komputera, co pozwala na określenie pozycji kursora?

A. Panel dotykowy

B. Kula sterująca

C. Pad dotykowy

D. Pióro świetlne

Pióro świetlne to urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT, wykorzystując światłoczuły element na końcówce narzędzia. Gdy użytkownik dotyka ekranu monitora, pióro rejestruje zmiany w świetle, co pozwala na przesłanie sygnału do komputera i precyzyjne określenie pozycji kursora. To rozwiązanie było popularne w erze monitorów CRT, gdzie technologia dotykowa w obecnym rozumieniu nie była jeszcze powszechnie stosowana. Praktyczne zastosowanie pióra świetlnego obejmowało grafikę komputerową, gdzie artyści i projektanci mogli bezpośrednio rysować na ekranie, co znacząco poprawiało ich produktywność i precyzję. W kontekście standardów branżowych, pióra świetlne były często wykorzystywane w aplikacjach CAD oraz w edukacji, gdzie umożliwiały interaktywne nauczanie. Dzięki swojej konstrukcji oraz zastosowanej technologii, pióra świetlne odgrywały ważną rolę w rozwoju interfejsów użytkownika oraz nowoczesnych narzędzi graficznych.

Pytanie 40

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.224.0

B. 255.255.240.0

C. 255.255.254.0

D. 255.255.248.0

Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej