Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 22:52
Data zakończenia: 12 maja 2025 23:03

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przygotować kosztorys powykonawczy, wielkości wydatków na robociznę, materiały oraz sprzęt ustala się na podstawie

A. o Katalog Wyrobów Gotowych

B. o Polskie Normy - zharmonizowane

C. o Katalog Nakładów Rzeczowych

D. o Plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia

Katalog Nakładów Rzeczowych jest kluczowym dokumentem w procesie sporządzania kosztorysów powykonawczych, ponieważ zawiera szczegółowe dane dotyczące nakładów robocizny, materiałów i sprzętu, które są niezbędne do oszacowania kosztów realizacji projektu budowlanego. Dzięki tym informacjom, kosztorysant ma możliwość precyzyjnego określenia wydatków związanych z każdym etapem realizacji inwestycji. Katalog ten jest zgodny z obowiązującymi normami oraz standardami branżowymi, co zapewnia jego rzetelność i aktualność. Na przykład, w praktyce, jeśli wykonawca planuje budowę obiektu, korzysta z Katalogu Nakładów Rzeczowych, aby uwzględnić specyficzne koszty materiałów budowlanych oraz robocizny związanej z ich montażem. Warto również podkreślić, że właściwe posługiwanie się tym katalogiem przyczynia się do optymalizacji kosztów i zwiększenia efektywności projektów budowlanych, co jest niezbędne w konkurencyjnym środowisku rynku budowlanego.

Pytanie 2

Podczas wyboru miejsca należy brać pod uwagę wytwarzanie infradźwięków (w zakresie od 1 do 20 Hz, poniżej progu słyszalności)

A. pompy ciepła

B. elektrowni wiatrowej

C. biogazowni

D. turbiny wodnej

Wytwarzanie infradźwięków, które występuje w zakresie poniżej 20 Hz, jest szczególnie istotnym zagadnieniem przy wyborze lokalizacji dla elektrowni wiatrowych. Elektrownie wiatrowe generują hałas w postaci infradźwięków, który może wpływać na otoczenie, w tym na zdrowie ludzi i zwierząt. Właściwe zaplanowanie lokalizacji elektrowni wiatrowej powinno uwzględniać nie tylko aspekty techniczne, takie jak dostępność wiatru, ale również potencjalny wpływ na środowisko. Przykładowo, w wielu krajach, takich jak Niemcy czy Dania, wprowadzono wytyczne dotyczące minimalnych odległości elektrowni wiatrowych od siedzib ludzkich, aby zminimalizować negatywne skutki akustyczne. Ponadto, stosowanie technologii redukcji hałasu oraz odpowiedni dobór lokalizacji, z daleka od gęsto zaludnionych obszarów, pozwala na zachowanie standardów ochrony środowiska, takich jak normy ISO 9613 dotyczące akustyki. Dlatego odpowiedni dobór lokalizacji jest kluczowy dla zminimalizowania wpływu infradźwięków na otoczenie.

Pytanie 3

Z jakiego rodzaju materiału można zrealizować instalację łączącą kolektory słoneczne z zasobnikiem na ciepłą wodę użytkową?

A. Stal stopowa.

B. Polipropylen.

C. Poliamid.

D. Polietylen.

Stal stopowa jest materiałem o wyjątkowych właściwościach mechanicznych i chemicznych, co czyni ją idealnym wyborem do budowy instalacji łączącej kolektory słoneczne z zasobnikiem ciepłej wody użytkowej. Stal stopowa charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ciśnienie oraz korozję, co jest kluczowe w przypadku systemów, które muszą znosić zmienne warunki atmosferyczne oraz wysokie temperatury. Dodatkowo, stal stopowa ma dobrą przewodność cieplną, co wspomaga efektywność wymiany ciepła w instalacji. W praktyce, instalacje wykonane ze stali stopowej są często stosowane w dużych systemach solarnych, gdzie niezawodność i trwałość są kluczowe. Stal stopowa spełnia również wymagania norm takich jak EN 10088, co zapewnia jej wysoką jakość. Ponadto, zastosowanie stalowych rur w instalacjach solarnych jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają materiały o wysokiej odporności na deformacje i zmęczenie, co minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 4

Dokumentem dołączonym do propozycji sprzedaży sprzętu systemów odnawialnych źródeł energii, w którym znajdują się specyfikacje techniczne, zasady instalacji, diagramy montażowe oraz warunki użytkowania, są

A. standardy

B. potwierdzone protokoły odbiorcze montażu urządzeń

C. katalogi ofertowe

D. projekty architektoniczne

Katalogi ofertowe stanowią kluczowy element dokumentacji związanej z ofertą sprzedaży urządzeń systemów energetyki odnawialnej. Zawierają one nie tylko szczegółowe dane techniczne dotyczące oferowanych urządzeń, ale także informacje na temat warunków montażu, schematów montażowych oraz warunków eksploatacji. Dzięki temu inwestorzy i wykonawcy mogą dokładnie ocenić, czy dany produkt spełnia ich wymagania i jakie są oczekiwania dotyczące jego instalacji oraz użytkowania. W praktyce katalogi ofertowe są często wykorzystywane na etapie przygotowania projektu, pomagając w doborze odpowiednich urządzeń do konkretnego zastosowania, zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami. Przykładowo, w katalogach mogą być zawarte informacje o efektywności energetycznej, co jest istotne przy ocenie zgodności z normami unijnymi, takimi jak dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej. Dobrą praktyką w branży jest również aktualizowanie katalogów zgodnie z nowymi technologiami, co umożliwia inwestorom korzystanie z najnowszych rozwiązań na rynku.

Pytanie 5

Najkorzystniejszą strefą energetyczną pod względem wiatru jest województwo

A. dolnośląskie

B. lubelskie

C. pomorskie

D. małopolskie

Wybór dolnośląskiego, lubelskiego czy małopolskiego województwa jako strefy energetycznej pod względem wiatru może wynikać z błędnego postrzegania warunków wietrznych w tych regionach. Dolnośląskie, zdominowane przez tereny górzyste, charakteryzuje się zmiennością warunków atmosferycznych, co negatywnie wpływa na potencjał wiatrowy. Warto zauważyć, że farmy wiatrowe najlepiej sprawdzają się w otwartych przestrzeniach, gdzie wiatr ma swobodny dostęp do turbin. Z kolei w województwie lubelskim, chociaż są tereny z umiarkowanym wiatrem, to nie osiągają one wartości prędkości wiatru, które są potrzebne do uzasadnienia inwestycji w energetykę wiatrową. Małopolskie, znane ze swojego terenu górzystego, również nie sprzyja efektywnej produkcji energii wiatrowej, co może prowadzić do typowych błędów myślowych w ocenie lokalizacji farm wiatrowych. Właściwa analiza danych meteorologicznych i geograficznych jest kluczowa dla skutecznych inwestycji w OZE. Dlatego ważne jest, aby podchodzić do tematu z odpowiednią wiedzą o dynamice wiatru w różnych regionach oraz korzystać z norm i standardów branżowych w procesach planowania i lokalizacji projektów energetycznych.

Pytanie 6

Dobierając rozmiar kolektora oraz zbiornika do systemu podgrzewania wody użytkowej w budynku jednorodzinnym, przy założeniu pokrycia rocznego na poziomie 65% oraz dziennego zużycia w granicach 80-100 l/osobę, monter powinien brać pod uwagę wskaźnik

A. 1:2,0 m2 powierzchni absorbera / osobę

B. 1:1,5 m2 powierzchni absorbera / osobę

C. 1:3,0 m2 powierzchni absorbera / osobę

D. 1:2,5 m2 powierzchni absorbera / osobę

Wybór powierzchni absorbera w odpowiedzi 1:2,0 m2, 1:3,0 m2 oraz 1:2,5 m2 na osobę oparty jest na błędnym założeniu, że większa powierzchnia kolektora zawsze zapewni lepsze wyniki pod względem pokrycia potrzeb cieplnych. Tego rodzaju rozumowanie prowadzi do marnotrawstwa zasobów oraz nieefektywnego wykorzystania dostępnych technologii. W przypadku zastosowania wskaźnika 1:2,0 m2, oznacza to, że na jedną osobę przypada zbyt duża powierzchnia kolektora, co może prowadzić do nadprodukcji energii w miesiącach letnich, a w zimie do niewystarczającej ilości ciepła. Dodatkowo, wskaźnik 1:3,0 m2 lub 1:2,5 m2 nie uwzględnia optymalizacji powierzchni kolektora w kontekście regionalnych warunków klimatycznych i rzeczywistego zużycia wody. W praktyce, każdy metr kwadratowy kolektora wiąże się z kosztami instalacji oraz eksploatacji, dlatego kluczowe jest dostosowanie jego powierzchni do rzeczywistych potrzeb użytkowników. Typowym błędem jest zakładanie, że wzrost powierzchni kolektora automatycznie zwiększy efektywność systemu, podczas gdy rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona. Należy także pamiętać o lawinowym wzroście kosztów zakupu, montażu oraz późniejszej konserwacji. Właściwe dobranie parametrów instalacji, w tym powierzchni kolektora, bazujące na analizie zużycia wody oraz lokalnych warunków, jest kluczowe dla zapewnienia zrównoważonego i efektywnego systemu grzewczego.

Pytanie 7

W jaki sposób zmienia się efektywność (współczynnik efektywności) pompy ciepła w miarę podnoszenia się temperatury dolnego źródła?

A. Maleje

B. Rośnie

C. Na początku rośnie, a potem maleje

D. Pozostaje taka sama

Wzrost temperatury dolnego źródła w pompie ciepła prowadzi do zwiększenia jej sprawności, co jest określane współczynnikiem wydajności (COP). Gdy dolne źródło, takie jak grunt czy woda, osiąga wyższą temperaturę, różnica temperatur pomiędzy dolnym a górnym źródłem ciepła maleje, co sprawia, że proces wymiany ciepła staje się bardziej efektywny. Przykładowo, w systemach ogrzewania opartych na pompach ciepła, efektywność urządzenia wzrasta, gdy zewnętrzna temperatura wody gruntowej wzrasta, co może być szczególnie istotne w chłodniejszych miesiącach. W praktyce, dla optymalizacji działania pomp ciepła, zaleca się stosowanie systemów gruntowych, które mogą utrzymać stałą temperaturę, a tym samym zapewnić wyższą sprawność. Dobrą praktyką w branży jest regularne monitorowanie i dostosowywanie parametrów pracy pompy ciepła, aby maksymalizować jej wydajność oraz oszczędności energetyczne.

Pytanie 8

Jakie urządzenie stosuje się do pomiaru ciśnienia atmosferycznego oraz podciśnienia?

A. wakuometr

B. mikrometr

C. anemometr

D. manowakuometr

Manowakuometr jest urządzeniem wykorzystywanym do pomiaru ciśnienia w systemach, gdzie konieczne jest monitorowanie zarówno nadciśnienia, jak i podciśnienia. Działa na zasadzie pomiaru różnicy ciśnień, co pozwala na dokładne określenie stanu medium w różnych aplikacjach inżynieryjnych. Przykłady zastosowania manowakuometru obejmują przemysł chemiczny, gdzie monitorowanie ciśnienia jest kluczowe dla bezpieczeństwa procesów, oraz w systemach HVAC do kontrolowania ciśnienia w kanałach wentylacyjnych. Zgodnie z normami ISO 5167, pomiary ciśnienia muszą być wykonywane z użyciem odpowiednich przyrządów, aby zapewnić ich dokładność i wiarygodność. Manowakuometry są często kalibrowane zgodnie z odpowiednimi standardami, co pozwala na uzyskanie wyników o wysokiej precyzji, co jest niezbędne w zastosowaniach wymagających ścisłych tolerancji.

Pytanie 9

Aby uniknąć wydostawania się wody z zasobnika podczas wymiany zużytej anody, która znajduje się w górnej części zasobnika, należy zakręcić zawór na

A. wlocie zasobnika i wypuścić około 4 l wody z zasobnika

B. wylocie zasobnika i opróżnić zasobnik

C. wlocie oraz na wylocie zasobnika i wypuścić około 4 l wody z zasobnika

D. wlocie oraz na wylocie zasobnika i opróżnić zasobnik

Zamknięcie zaworów na wlocie i wylocie zasobnika jest kluczowym krokiem w procesie wymiany anody, aby zapobiec wypływowi wody. Woda w zasobniku często znajduje się pod ciśnieniem, a otwarcie zasobnika po wymianie anody bez uprzedniego zamknięcia zaworów może prowadzić do niekontrolowanego wycieku. Wypuszczenie około 4 litrów wody z zasobnika przed rozpoczęciem wymiany anody jest również istotne, ponieważ zmniejsza ciśnienie wewnętrzne oraz poziom wody w zasobniku, co dodatkowo zabezpiecza przed przypadkowym zalaniem. Przykładowo, w instalacjach przemysłowych, przestrzeganie tej procedury stanowi standardową praktykę i jest zgodne z zasadami BHP, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń oraz wypadków. Dodatkowo, regularne kontrole stanu anody i jej wymiana w odpowiednich odstępach czasowych, zgodnie z zaleceniami producenta, zapewniają dłuższą żywotność zasobnika oraz jego efektywność. Warto również pamiętać o odpowiednim uszczelnieniu nowej anody, aby uniknąć dalszych problemów z wyciekami w przyszłości.

Pytanie 10

Odbiór części robót, które zostają zakryte, należy zaliczyć do odbiorów

A. końcowych

B. pogwarancyjnych

C. częściowych

D. przejściowych

Odpowiedź częściowych jest poprawna, ponieważ odbiór fragmentu robót, które ulegają zakryciu, jest częścią procesu odbiorowego, który ma na celu potwierdzenie, że zrealizowane prace są zgodne z umową oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy dotyczy fragmentów robót, które mogą być już wykonane, a ich zakrycie uniemożliwia późniejszą ocenę jakości wykonania. W praktyce, na przykład podczas budowy budynku, instalacje elektryczne czy hydrauliczne muszą być odebrane przed ich zasłonięciem przez ściany, co pozwala na zweryfikowanie ich zgodności z projektem oraz jakości wykonania. Taki odbiór jest zgodny z normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, które zalecają regularne i etapowe sprawdzanie wykonania robót. W przypadku problemów stwierdzonych podczas odbioru częściowego, wykonawca ma możliwość ich naprawy przed przystąpieniem do dalszych etapów budowy, co chroni inwestora przed późniejszymi kosztami napraw.

Pytanie 11

Kotły z paleniskiem są odpowiednie do spalania materiałów charakteryzujących się wysoką zawartością żużla?

A. korytkowym

B. przednim

C. rusztowym

D. narzutowym

Kotły z paleniskiem rusztowym są najczęściej stosowane do spalania materiałów o wysokiej zawartości żużla, ponieważ ich konstrukcja umożliwia efektywne odprowadzanie popiołów oraz żużla powstającego podczas procesu spalania. Palenisko rusztowe charakteryzuje się dużą powierzchnią grzewczą, co pozwala na równomierne spalanie paliwa. Dzięki różnym typom rusztów, takim jak ruszty stałe czy ruchome, możliwe jest dostosowanie procesu spalania do specyficznych właściwości paliwa, co zwiększa efektywność energetyczną kotła. Przykładem zastosowania kotłów rusztowych mogą być elektrociepłownie, które wykorzystują węgiel o dużej zawartości popiołu. Dodatkowo, zgodnie z normami emisji, kotły te są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować emisję zanieczyszczeń, co jest istotnym aspektem w kontekście ochrony środowiska. Warto także zauważyć, że wiele nowoczesnych kotłów rusztowych jest wyposażonych w systemy automatycznego podawania paliwa, co zwiększa komfort eksploatacji oraz efektywność procesu spalania.

Pytanie 12

Wskaż gaz, który powinien być wykorzystywany do przewozu biomasy w formie pyłu?

A. Ziemny

B. Błotny

C. Węglowy

D. Inertny

Wybór gazu do transportu biomasy w postaci pyłu jest kluczowy, a odpowiedzi "Węglowy", "Ziemny" oraz "Błotny" są nieprawidłowe z kilku powodów. Gaz węglowy, będący często synonymem dla gazu ziemnego, może zawierać związki chemiczne, które reagują z biomateriałami, co stwarza ryzyko zapłonu. W przypadku biomasy, która jest organicznym materiałem łatwopalnym, obecność gazu węglowego może być niebezpieczna, zwłaszcza w zamkniętych systemach transportowych. Z kolei gaz ziemny jest złożonym węglowodorem, który również może prowadzić do niekontrolowanych reakcji chemicznych. Odpowiedzi "Błotny" i "Ziemny" wydają się w ogóle nie odnosić do standardów transportowych w kontekście biomasy. Gazy te nie są zwykle używane w przemyśle i mogą pozostawać w sferze nieprecyzyjnych terminów. W rzeczywistości, dla efektywnego transportu biomasy w postaci pyłu, kluczowe jest zastosowanie gazów neutralnych, które nie wchodzą w reakcje chemiczne z transportowanym materiałem. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko nieprzewidywalnych reakcji, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym do pożarów. W przemyśle energetycznym oraz chemicznym, wybór odpowiednich mediów transportowych powinien być oparty na solidnych podstawach naukowych oraz przemysłowych standardach bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Zbudowanie fundamentów oraz wieży dla małej elektrowni wiatrowej o wysokości 10 metrów

A. może być realizowane bez uzgodnień

B. wymaga zgłoszenia budowlanego

C. wymaga pozwolenia na budowę

D. może być realizowane po poinformowaniu sąsiadów

Budowa fundamentu i wieży małej elektrowni wiatrowej o wysokości 10 metrów rzeczywiście wymaga pozwolenia na budowę. Zgodnie z polskim prawem budowlanym, każda inwestycja budowlana, która wpływa na środowisko zmieniając jego charakter, musi być odpowiednio zgłoszona i zatwierdzona. Elektrownie wiatrowe, choć niewielkie, są uznawane za obiekty mogące wpływać na otoczenie, a ich budowa wymaga wnikliwej analizy pod kątem wpływu na lokalne ekosystemy, krajobraz oraz sąsiedztwo. W praktyce, uzyskanie pozwolenia na budowę wiąże się z przygotowaniem odpowiedniej dokumentacji, która powinna zawierać projekt budowlany, analizy oddziaływania na środowisko oraz ewentualne konsultacje z sąsiadami. Dobre praktyki wskazują, że przed rozpoczęciem inwestycji warto przeprowadzić również konsultacje społeczne, aby uzyskać akceptację lokalnej społeczności. Zrozumienie wymogów prawnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 14

Osoba inwestująca w system fotowoltaiczny, który ma zapewnić energię elektryczną dla domu jednorodzinnego i umożliwić sprzedaż nadwyżki prądu do sieci energetycznej, powinna dysponować

A. akumulatorem, inwerterem, kontrolerem ładowania, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, panelami fotowoltaicznymi

B. odbiornikiem energii, akumulatorem, inwerterem, kontrolerem ładowania, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, licznikiem energii zużytej, panelami fotowoltaicznymi

C. odbiornikiem energii, akumulatorem, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, licznikiem energii zużytej, panelami fotowoltaicznymi

D. akumulatorem, inwerterem, licznikiem energii elektrycznej wyprodukowanej, licznikiem energii zużytej, panelami fotowoltaicznymi

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne elementy potrzebne do stworzenia efektywnego systemu fotowoltaicznego, który zaspokaja potrzeby energetyczne domu jednorodzinnego oraz umożliwia sprzedaż nadmiaru energii do sieci. Odbiornik energii jest kluczowy, ponieważ to on wykorzystuje energię wytwarzaną przez panele fotowoltaiczne. Akumulator jest niezbędny do magazynowania nadwyżek energii, co pozwala na jej wykorzystanie w czasie, gdy produkcja energii jest niższa, na przykład w nocy. Inwerter konwertuje prąd stały generowany przez panele na prąd zmienny, co jest wymagane do zasilania urządzeń domowych oraz wprowadzenia energii do sieci. Kontroler ładowania dba o prawidłowe ładowanie akumulatora, co zwiększa jego żywotność i efektywność. Liczniki energii umożliwiają ścisłe monitorowanie zarówno energii wyprodukowanej, jak i zużytej, co jest istotne dla rozliczeń z lokalnym dostawcą energii. Przykładem zastosowania takiego systemu może być dom, który w ciągu dnia produkuje więcej energii, niż zużywa, a nadwyżkę sprzedaje, co zmniejsza koszty rachunków za prąd oraz przyczynia się do ochrony środowiska poprzez wykorzystanie odnawialnych źródeł energii.

Pytanie 15

Przetwornica napięcia to urządzenie stosowane w systemach fotowoltaicznych do

A. przemiany napięcia zmiennego w napięcie stałe

B. przemiany napięcia stałego w napięcie zmienne

C. ochrony akumulatora przed przeładowaniem

D. zapewnienia stabilnego napięcia w akumulatorze

Przetwornica napięcia odgrywa kluczową rolę w instalacjach fotowoltaicznych, gdzie napięcie stałe (DC) generowane przez panele słoneczne musi być przekształcone na napięcie zmienne (AC), aby mogło być efektywnie wykorzystywane w domowych systemach elektrycznych i integrowane z siecią energetyczną. Ta konwersja jest niezbędna, ponieważ większość urządzeń domowych, takich jak lodówki, telewizory czy oświetlenie, działa na napięciu zmiennym. Przykłady zastosowania przetwornic obejmują systemy off-grid, gdzie energia słoneczna jest przechowywana w akumulatorach i wykorzystywana w sposób ciągły. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przetwornice powinny być odpowiednio dobrane do mocy generowanej przez panele oraz wymaganej mocy obciążenia, aby zapewnić efektywność energetyczną i długowieczność systemu. Standardy międzynarodowe, takie jak IEC 62109, regulują bezpieczeństwo i wydajność przetwornic, co jest istotne dla zapewnienia niezawodności systemów OZE.

Pytanie 16

Jakie są możliwości magazynowania biogazu?

A. zbiorniku wzbiorczym przepływowym

B. zbiorniku niskociśnieniowym

C. zbiorniku pod wysokim ciśnieniem

D. wymienniku ciepła

Zbiorniki niskociśnieniowe są odpowiednim miejscem do magazynowania biogazu, ponieważ są zaprojektowane do przechowywania gazów w warunkach niskiego ciśnienia, co zapewnia ich bezpieczeństwo i efektywność. Biogaz, składający się głównie z metanu i dwutlenku węgla, jest gazem, który podczas przechowywania pod niskim ciśnieniem nie stwarza ryzyka eksplozji, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa. Praktyczne zastosowanie tego typu zbiorników można zauważyć w biogazowniach, gdzie biogaz jest produkowany z odpadów organicznych i następnie gromadzony w zbiornikach niskociśnieniowych, aby mógł być wykorzystany do produkcji energii lub jako surowiec do dalszej obróbki. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami, zbiorniki te są często wyposażone w systemy pomiarowe, które umożliwiają monitorowanie ciśnienia i jakości gazu, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami technologii biogazowej. W związku z tym, stosowanie zbiorników niskociśnieniowych w kontekście biogazu jest szeroko rekomendowane przez specjalistów branżowych oraz normy dotyczące magazynowania gazów.

Pytanie 17

Za zaworem rozprężnym w układzie pompy ciepła obserwuje się następujące wartości termodynamiczne:

A. niskie ciśnienie – niska temperatura

B. niskie ciśnienie – wysoka temperatura

C. wysokie ciśnienie – wysoka temperatura

D. wysokie ciśnienie – niska temperatura

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące działania zaworu rozprężnego. W przypadku sytuacji, gdzie opisane jest "wysokie ciśnienie – niska temperatura", należy zauważyć, że przy wysokim ciśnieniu temperatura czynnika chłodniczego byłaby odpowiednio wyższa, zgodnie z zasadą, że dla danego stanu agregacyjnego, wyższe ciśnienie prowadzi do wyższej temperatury. Zatem taka konfiguracja nie jest zgodna z rzeczywistością działania pompy ciepła. Podobnie, opcja "niskie ciśnienie – wysoka temperatura" jest w zasadzie sprzeczna z podstawowymi zasadami termodynamiki, ponieważ niskociśnieniowy czynnik chłodniczy nie mógłby efektywnie przekazywać ciepła, a jego temperatura nie mogłaby być wyższa. Odpowiedzi "niskie ciśnienie – niska temperatura" i "wysokie ciśnienie – wysoka temperatura" również nie oddają rzeczywistego zachowania czynnika po przejściu przez zawór, co może prowadzić do błędnych wniosków w pracy z pompami ciepła. Kluczowe jest zrozumienie mechanizmów zachodzących w układzie, aby zapobiegać typowym błędom w projektowaniu i eksploatacji systemów HVAC, szczególnie w kontekście optymalizacji wydajności energetycznej oraz minimalizacji kosztów eksploatacji.

Pytanie 18

Jakie urządzenie jest używane do pomiaru natężenia przepływu czynnika roboczego w słonecznej instalacji grzewczej?

A. higrometr

B. refraktometr

C. manometr

D. rotametr

Rotametr jest przyrządem pomiarowym, który służy do określenia natężenia przepływu cieczy lub gazów w instalacjach przemysłowych, w tym w słonecznych systemach grzewczych. Działa na zasadzie pomiaru przepływu w odpowiednio ukształtowanej rurze, w której porusza się pływak. Wraz ze wzrostem natężenia przepływu pływak unosi się wyżej w rurze, co jest wskaźnikiem przepływu. Rotametry są szeroko stosowane w różnych branżach, w tym w energetyce odnawialnej, gdzie precyzyjny pomiar przepływu czynnika roboczego jest kluczowy dla efektywności systemu. W kontekście instalacji solarnych, rotametry mogą pomóc w optymalizacji wydajności, zapewniając, że odpowiednia ilość medium roboczego przepływa przez kolektory słoneczne, co ma bezpośredni wpływ na efektywność konwersji energii słonecznej na ciepło. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie rotametrów oraz monitorowanie ich stanu technicznego, aby zapewnić dokładne pomiary i zapobiec ewentualnym awariom systemu.

Pytanie 19

W trakcie transportu kolektory słoneczne powinny być chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi?

A. folią ochronną i obudową drewnianą

B. obudową stalową i kołkami świadkami

C. obudową drewnianą i taśmą bitumiczną

D. folią ochronną i kołkami świadkami

Folia ochronna oraz drewniana obudowa to genialne rozwiązanie, żeby dobrze zabezpieczyć kolektory słoneczne podczas transportu. Folia świetnie chroni delikatne elementy przed różnymi rysami, kurzem i innymi brudami, które mogą się przydarzyć w drodze. Z kolei drewniana obudowa, to już coś solidniejszego, co świetnie ochroni kolektory przed mechanicznymi uderzeniami i zapewni stabilność w trakcie przewozu. Takie podejście jest zgodne z tym, co mówi branża, bo stosowanie odpowiednich materiałów ochronnych naprawdę zmniejsza ryzyko uszkodzenia sprzętu. W praktyce niektóre firmy zajmujące się instalacją kolektorów słonecznych korzystają z takich rozwiązań, co pozwala im utrzymać jakość i ograniczyć reklamacje. Dobrze zabezpieczone kolektory to też lepsza reputacja firmy w oczach klientów, a to w dłuższym czasie przekłada się na sukces biznesowy.

Pytanie 20

Ciepło pozyskiwane z otoczenia do produkcji ciepłej wody użytkowej jest używane przez

A. ogniwo fotowoltaiczne

B. kolektor płaski

C. pompę ciepła

D. wymiennik ciepła

Prawidłowa odpowiedź to pompa ciepła, która jest urządzeniem służącym do przenoszenia ciepła z jednego miejsca do innego, wykorzystując energię termalną zawartą w otoczeniu. Pompy ciepła mogą pobierać ciepło z powietrza, wody lub gruntu, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem dla systemów ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej. W praktyce pompy ciepła są szeroko stosowane w budownictwie ekologicznym i w domach z systemami OZE, co pozwala na znaczne ograniczenie kosztów energii oraz redukcję emisji CO2. Dzięki wysokiej efektywności energetycznej, pompy ciepła mogą osiągnąć współczynniki wydajności (COP) wynoszące 3-5, co oznacza, że na każdy 1 kWh zużytej energii elektrycznej są w stanie wytworzyć 3-5 kWh ciepła. Zastosowanie pomp ciepła w systemach przygotowania ciepłej wody użytkowej jest więc zarówno ekonomiczne, jak i ekologiczne, zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i certyfikacjami takimi jak BREEAM czy LEED.

Pytanie 21

Izolacja przewodów elektrycznych w odcieniu żółto-zielonym określa przewody

A. neutralne

B. fazowe

C. zerowe

D. ochronne

Izolacja przewodów elektrycznych w kolorze żółto-zielonym jest standardem stosowanym w Polsce do oznaczania przewodów ochronnych. Przewody te pełnią kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa instalacji elektrycznych, co jest zgodne z normą PN-IEC 60446. Ich głównym zadaniem jest ochrona przed porażeniem elektrycznym poprzez uziemienie metalowych części instalacji, które w normalnych warunkach nie przewodzą prądu. Przewody ochronne łączą się z systemem uziemiającym, co sprawia, że w przypadku zwarcia prąd płynie w bezpieczny sposób do ziemi, minimalizując ryzyko dla użytkowników. Przykładem zastosowania przewodów ochronnych jest ich wykorzystanie w instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych oraz w urządzeniach przemysłowych. Zgodnie z przepisami, każda instalacja elektryczna musi być wyposażona w przewody ochronne, co jest niezbędnym elementem zapewniającym bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 22

Aby zapewnić optymalną wymianę ciepła, absorber kolektora słonecznego powinien być wykonany z blachy

A. czarnej stalowej lub miedzianej

B. ocynkowanej stalowej lub miedzianej

C. czarnej aluminiowej lub stalowej

D. miedzianej lub aluminiowej

Miedź i aluminium to najpopularniejsze materiały używane do produkcji absorberów w kolektorach słonecznych, bo mają świetne właściwości przewodzenia ciepła. Miedź szczególnie dobrze sobie radzi jako materiał, bo efektywnie zamienia energię słoneczną w ciepło. Z kolei aluminium jest trochę tańsze i lżejsze, a też ma dobrą przewodność cieplną i nie rdzewieje, co jest istotne, gdy mówimy o długim użytkowaniu kolektorów. Oba te materiały spełniają normy branżowe, jak ISO czy te związane z odnawialnymi źródłami energii. To oznacza, że kolektory z nich mogą być naprawdę wydajne, co przekłada się na lepszą efektywność systemów grzewczych. Oczywiście, wybór materiału powinien zależeć od tego, jakich mamy warunki i jaki mamy budżet, ale miedź i aluminium to naprawdę dobry wybór dla efektywnych systemów solarnych.

Pytanie 23

Dwuosobowa ekipa monterów wykonała instalację solarną w czasie 8 godzin. Stawka za jedną godzinę pracy wynosi 25 zł. Do kosztów robocizny doliczono wydatki pośrednie równe 50% kosztów robocizny. Dodatkowo, obliczono zysk w wysokości 10% od całkowitej sumy robocizny oraz wydatków pośrednich. Jaka jest wartość prac?

A. 560 zł

B. 600 zł

C. 660 zł

D. 550 zł

Aby obliczyć wartość robót związanych z instalacją solarną, należy najpierw określić całkowity koszt robocizny. Dwóch monterów pracowało przez 8 godzin, co daje łącznie 16 roboczogodzin (2 monterów x 8 godzin). Przy stawce 25 zł za roboczogodzinę, całkowity koszt robocizny wynosi 16 roboczogodzin x 25 zł = 400 zł. Następnie należy uwzględnić koszty pośrednie, które wynoszą 50% robocizny, co daje dodatkowe 200 zł (50% z 400 zł). Łączne koszty robocizny oraz koszty pośrednie wynoszą więc 400 zł + 200 zł = 600 zł. Na końcu doliczamy zysk, który wynosi 10% od tej sumy. 10% z 600 zł to 60 zł, co daje całkowitą wartość robót równą 600 zł + 60 zł = 660 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest zgodne z zasadami rachunkowości budowlanej oraz dobrymi praktykami w zakresie wyceny robót budowlanych, gdzie uwzględnia się wszystkie aspekty kosztowe, aby osiągnąć realistyczną i dokładną wycenę projektu.

Pytanie 24

Jaki jest maksymalny współczynnik przenikania ciepła (Uc max) dla zewnętrznych ścian nowych obiektów budowlanych od 01.01.2017 r. przy t₁ ≥ 16°C?

A. 0,20 W/m2 · K

B. 0,28 W/m2 · K

C. 0,25 W/m2 · K

D. 0,23 W/m2 · K

Nieprawidłowe odpowiedzi na pytanie dotyczące maksymalnego współczynnika przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych nowych budynków często wynikają z nieaktualnych informacji lub niezrozumienia zmieniających się przepisów budowlanych. Warto zauważyć, że współczynniki przenikania ciepła, takie jak 0,20 W/m² · K czy 0,25 W/m² · K, są zbyt niskie lub zbyt wysokie w kontekście obowiązujących norm. W przypadku wartości 0,20 W/m² · K, można myśleć, że jest to wymóg stricte energetyczny, jednak takie wartości mogą dotyczyć starszych regulacji, które nie uwzględniają najnowszych standardów. Z kolei wartość 0,25 W/m² · K jest również mylna, ponieważ wprowadza niepotrzebną mylność co do wymagań technicznych. Odpowiedź 0,28 W/m² · K jest całkowicie niezgodna z aktualnymi normami, gdyż taka wartość wskazuje na znacznie gorsze właściwości izolacyjne, co może prowadzić do znacznego wzrostu kosztów ogrzewania i obniżenia komfortu cieplnego mieszkańców. Zrozumienie aktualnych przepisów jest kluczowe dla projektowania budynków, które są nie tylko energooszczędne, ale także komfortowe w użytkowaniu. Wartości współczynnika U są określane na podstawie obliczeń opartych na materiałach budowlanych, a ich poprawne dobranie pozwala na osiągnięcie efektywności energetycznej budynku, co jest niezbędne w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska.

Pytanie 25

Która z boków dachu jest najodpowiedniejsza do instalacji kolektorów słonecznych?

A. Północna

B. Wschodnia

C. Zachodnia

D. Południowa

Montaż kolektorów słonecznych na dachu południowym jest uważany za najbardziej efektywny, ponieważ ta strona dachu otrzymuje najwięcej promieniowania słonecznego w ciągu dnia. W zależności od lokalizacji geograficznej, dachy skierowane na południe mogą korzystać ze słońca przez większą część dnia, co znacznie zwiększa wydajność systemu solarnego. Na przykład, w Polsce, instalacje na dachu południowym mogą osiągać ponad 80% efektywności w porównaniu z innymi kierunkami. W praktyce oznacza to, że kolektory słoneczne zamontowane na tej stronie będą produkować więcej energii cieplnej, co przekłada się na niższe rachunki za energię i szybszy zwrot z inwestycji. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami i standardami branżowymi, zaleca się unikanie zacienienia dachu, co jest istotne na południowej stronie, gdzie słońce jest najbardziej intensywne. Instalacja powinna być również skierowana pod odpowiednim kątem, aby maksymalizować eksponowanie na promieniowanie słoneczne przez cały rok.

Pytanie 26

Inspekcję techniczną systemu solarnego należy wykonywać co

A. jeden rok

B. trzy lata

C. dwa lata

D. pół roku

Przegląd techniczny instalacji solarnej powinien być przeprowadzany co najmniej raz w roku, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się energią odnawialną oraz regulacjami prawnymi w wielu krajach. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrywanie usterek, co może znacznie zwiększyć efektywność systemu oraz wydłużyć jego żywotność. Przykładowo, w przypadku systemów fotowoltaicznych, przegląd obejmuje nie tylko inspekcję fizyczną paneli, ale także sprawdzenie stanu inwertera oraz monitorowanie wydajności systemu. W ciągu roku, na podstawie wyników przeglądów, można podjąć działania naprawcze, które mogą obejmować czyszczenie paneli, wymianę uszkodzonych elementów czy aktualizację oprogramowania inwertera. Taki cykl przeglądów jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które sugerują, że systemy energii odnawialnej powinny być regularnie konserwowane w celu zapewnienia ich optymalnej wydajności oraz zgodności z normami bezpieczeństwa.

Pytanie 27

Jeśli całkowity opór cieplny przegrody wynosi 4,00 (m2-K)/W, to jaką wartość ma współczynnik przenikania ciepła?

A. 0,35 W/(m2-K)

B. 0,10 W/(m2-K)

C. 0,25 W/(m2-K)

D. 0,50 W/(m2K)

Współczynnik przenikania ciepła, oznaczany jako U, jest odwrotnością całkowitego oporu cieplnego R przegrody. Całkowity opór cieplny to suma oporów poszczególnych warstw materiałów budowlanych. Wzór na obliczenie współczynnika przenikania ciepła przedstawia się jako U = 1/R. W tym przypadku, mając całkowity opór cieplny R równy 4,00 (m2-K)/W, obliczamy U jako U = 1/4,00 = 0,25 W/(m2-K). W praktyce oznacza to, że przez każdy metr kwadratowy przegrody o tym oporze cieplnym przepływa 0,25 wata ciepła przy różnicy temperatur wynoszącej 1 K. Wartość współczynnika U ma istotne znaczenie w kontekście projektowania budynków, ponieważ pozwala ocenić efektywność energetyczną przegrody. Zgodnie z normami budowlanymi, niższe wartości U są pożądane, co wskazuje na lepsze właściwości izolacyjne. Przykładowo, w budynkach pasywnych współczynnik U dla ścian zewnętrznych nie powinien przekraczać 0,15 W/(m2-K).

Pytanie 28

W trakcie użytkowania systemu grzewczego opartego na energii słonecznej zauważono, że pompa solarna włącza się regularnie w porze nocnej. Możliwą przyczyną tego zjawiska może być

A. uszkodzona pompa solarna

B. aktywowany tryb urlop na kontrolerze solarnym

C. niski poziom cieczy solarnej

D. zbyt mała histereza na regulatorze

Ustawiony tryb urlop na sterowniku solarnym to najczęstsza przyczyna, dla której pompa solarna może włączać się w godzinach nocnych. Tryb urlopowy jest zaprojektowany w taki sposób, aby w razie nieobecności użytkownika system pozostawał aktywny, co może obejmować włączanie pompy, aby uniknąć zamarzania płynu solarnego w instalacji. W praktyce, podczas gdy pompa działa, system może nie być w stanie skutecznie utrzymać odpowiedniej temperatury, co prowadzi do niepotrzebnego zużycia energii. W celu minimalizacji takich sytuacji, zaleca się regularne sprawdzanie ustawień sterownika oraz zrozumienie jego funkcji. Nawet w trakcie dłuższej nieobecności użytkownik powinien rozważyć ustanowienie bardziej ekonomicznego trybu pracy, takiego jak tryb oszczędnościowy, jeśli jego system to umożliwia. Zrozumienie działania sterowników i ich ustawień jest kluczowe dla efektywności i oszczędności energetycznej systemów solarnych. Znajomość tych mechanizmów jest podstawą prawidłowej eksploatacji.

Pytanie 29

Jaki maksymalny roczny poziom wydajności jednostkowej może uzyskać instalacja solarna z powierzchnią absorberów kolektorów słonecznych równą 15 m², zaplanowana do podgrzewania wody użytkowej przy dobowym zapotrzebowaniu wynoszącym 500 dm³?

A. 100 ÷ 200 kWh/m2/rok

B. 700 ÷ 800 kWh/m2/rok

C. 400 ÷ 500 kWh/m2/rok

D. 1000 ÷ 1100 kWh/m2/rok

Instalacja słoneczna o powierzchni absorberów wynoszącej 15 m², zaprojektowana do podgrzewania wody użytkowej, osiągająca wydajność w zakresie 400 ÷ 500 kWh/m²/rok, jest zgodna z rzeczywistymi parametrami efektywności systemów solarnych. Wartości te są typowe dla instalacji słonecznych w umiarkowanym klimacie, gdzie kolektory solarne efektywnie wykorzystują promieniowanie słoneczne do podgrzewania wody. W praktyce, taka instalacja może zaspokoić zapotrzebowanie na wodę użytkową, które w tym przypadku wynosi 500 dm³ na dobę, co odpowiada około 182,5 m³ rocznie. Przy tej wydajności, można oczekiwać, że instalacja będzie w stanie dostarczyć wystarczającą ilość energii do podgrzewania wymaganej ilości wody. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów solarnych jest uwzględnienie lokalnych warunków klimatycznych oraz orientacji kolektorów, co może wpłynąć na osiągane wyniki. Standardy dotyczące instalacji solarnych, takie jak normy EN 12975, dostarczają ram dla oceny wydajności systemów solarno- cieplnych, co czyni tę odpowiedź zasadne.

Pytanie 30

Przy instalacji kolektorów słonecznych na dachu pokrytym dachówkami, do czego przykręca się stelaż?

A. murłat

B. łat

C. dachówek

D. krokwi

Odpowiedź "krokwi" jest poprawna, ponieważ to właśnie krokwi, będące elementami konstrukcyjnymi dachu, stanowią odpowiednie wsparcie dla stelaży kolektorów słonecznych. Krokwi mają dużą nośność i są zaprojektowane do przenoszenia obciążeń, co jest niezwykle istotne przy montażu cięższych systemów solarnych. Kiedy stelaż jest przykręcany do krokwi, zapewnia to stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji, co jest kluczowe, zwłaszcza w przypadku silnych wiatrów czy opadów śniegu. Zgodnie z normami budowlanymi, należy stosować odpowiednie wkręty i mocowania, które są przystosowane do materiału krokwi, aby uniknąć uszkodzenia drewna. Dobrą praktyką jest również dokonanie oceny stanu technicznego krokwi przed montażem, aby upewnić się, że nie są one osłabione przez czynniki zewnętrzne, takie jak owady czy wilgoć. Poprawny montaż nie tylko zapewnia efektywność systemu, ale także wydłuża jego żywotność.

Pytanie 31

Liczbę robót związanych z realizacją wykopu należy zapisać w obmiarze z odpowiednią jednostką

A. m-g

B. m3

C. r-g

D. m2

Poprawna odpowiedź to m3, ponieważ ilość robót związanych z wykonaniem wykopu odnosi się do objętości ziemi, którą należy usunąć. Objecie wykopu, niezależnie od jego kształtu, oblicza się w metrach sześciennych (m3). Przykładem może być wykop pod fundamenty budynku, gdzie konieczne jest obliczenie objętości ziemi do usunięcia, aby określić ilość materiałów, kosztów robocizny oraz czasu potrzebnego na wykonanie prac. W branży budowlanej zgodnie z dobrymi praktykami standardowe jednostki miary, takie jak m3, są kluczowe do precyzyjnego kalkulowania ilości materiałów i kosztów, które są istotne na każdym etapie inwestycji budowlanej. Efektywne zarządzanie projektem wymaga nie tylko znajomości jednostek, ale także umiejętności ich zastosowania w praktyce, co pozwala na optymalizację procesów budowlanych oraz minimalizację kosztów.

Pytanie 32

Sterownik kontroluje funkcjonowanie w słonecznych systemach grzewczych

A. manometru

B. przeponowego naczynia wzbiorczego

C. pompy obiegowej

D. zaworu bezpieczeństwa

Pompa obiegowa w słonecznych instalacjach grzewczych odgrywa kluczową rolę, zapewniając prawidłowy obieg medium grzewczego, jakim najczęściej jest woda. Jej głównym zadaniem jest przepompowywanie wody z kolektorów słonecznych do zbiornika ciepłej wody użytkowej oraz do grzejników, co pozwala na efektywne wykorzystanie energii słonecznej. W przypadku instalacji, w których energia słoneczna jest głównym źródłem ciepła, pompa ta musi pracować wydajnie i niezawodnie, aby zapewnić optymalne warunki do podgrzewania wody. W praktyce, dobór pompy obiegowej powinien być zgodny z wytycznymi producentów kolektorów oraz normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12975, które określają wymagania dotyczące wydajności kolektorów słonecznych. Warto również pamiętać o zabezpieczeniach, takich jak czujniki temperatury, które mogą automatycznie regulować pracę pompy, co zwiększa efektywność systemu oraz minimalizuje ryzyko przegrzania. Ponadto, regularna konserwacja pompy obiegowej, w tym kontrola uszczelek i łożysk, jest istotna dla zapewnienia jej długowieczności i efektywności działania.

Pytanie 33

Najwyższą efektywność energetyczną uzyskują panele fotowoltaiczne

A. polikrystaliczne

B. monokrystaliczne

C. organiczne

D. amorficzne

Monokrystaliczne fotoogniwa to naprawdę świetna opcja, mają najwyższą sprawność energetyczną. Dzieje się tak głównie przez ich strukturę i materiały, jakie wykorzystuje się do ich produkcji. W zasadzie są robione z pojedynczych kryształów krzemu, przez co lepiej zamieniają energię słoneczną na elektryczną. Ich sprawność często przekracza 22%, co sprawia, że są idealne w miejscach, gdzie trzeba maksymalnie wykorzystać dostępne miejsce, jak dachy domów czy farmy słoneczne. W branży często wybiera się monokrystaliczne ogniwa tam, gdzie miejsca jest mało, a ich dłuższy czas życia oraz mniejsze straty energii w wysokich temperaturach sprawiają, że długoterminowo są opłacalne. Co więcej, monokrystaliczne ogniwa są bardziej odporne na degradację, co zwiększa ich niezawodność i wydajność w długim okresie. Widać to szczególnie w nowoczesnej architekturze, gdzie stosuje się zintegrowane systemy fotowoltaiczne.

Pytanie 34

Panele fotowoltaiczne zamocowane na stałych uchwytach (bez opcji regulacji kąta przez cały rok), zainstalowane na terytorium Polski, powinny być nachylone w stosunku do poziomu pod kątem:

A. 65°

B. 55°

C. 35°

D. 45°

Pochylenie ogniw fotowoltaicznych pod kątem 45° jest optymalne dla lokalizacji w Polsce, biorąc pod uwagę średnią pozycję Słońca na niebie przez różne pory roku. Taki kąt maksymalizuje uzyski energii słonecznej, szczególnie w okresie letnim, kiedy Słońce znajduje się wyżej. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi instalacji paneli fotowoltaicznych, efektywność konwersji energii słonecznej w dużej mierze zależy od kąta nachylenia. W praktyce, ustawienie paneli pod kątem 45° może poprawić ich wydajność o kilka procent w porównaniu do kątów bardziej płaskich lub bardziej stromo nachylonych. Dodatkowo, kąt 45° umożliwia lepsze odprowadzanie śniegu w zimie oraz ogranicza gromadzenie się brudu i zanieczyszczeń, co również wpływa na wydajność systemu. Warto również zauważyć, że to właśnie ten kąt jest najczęściej zalecany przez specjalistów w dziedzinie energii odnawialnej w Polsce, co czyni go najlepszym wyborem dla stałych uchwytów.

Pytanie 35

Skraplacz to urządzenie

A. oddające ciepło do systemu.

B. przekształcające energię elektryczną na cieplną.

C. pobierające ciepło z otoczenia.

D. przekształcające energię cieplną na elektryczną.

Skraplacz jest kluczowym elementem systemów chłodniczych i klimatyzacyjnych, którego podstawową funkcją jest oddawanie energii cieplnej do otoczenia. Działa na zasadzie kondensacji, która zachodzi, gdy gaz chłodniczy, przechodząc z fazy gazowej do ciekłej, oddaje ciepło. Przykładowo, w systemach klimatyzacyjnych, skraplacz odprowadza ciepło z wnętrza budynku na zewnątrz, co pozwala na utrzymanie komfortowej temperatury wewnętrznej. Z perspektywy inżynieryjnej, dobrze zaprojektowany skraplacz powinien charakteryzować się wysoką efektywnością wymiany ciepła oraz niskim oporem przepływu. W praktyce oznacza to zastosowanie odpowiednich materiałów i technologii, takich jak stosowanie rur miedzianych lub aluminium, które dobrze przewodzą ciepło. Warto również wspomnieć o standardach branżowych, takich jak ASHRAE, które określają najlepsze praktyki w projektowaniu i użytkowaniu systemów chłodniczych, w tym skraplaczy.

Pytanie 36

W trakcie przeglądu technicznego komponentu chłodniczego w pompie ciepła nie wykonuje się analizy

A. stanu przewodów rurowych i połączeń

B. szczelności w obiegu roboczym

C. parametrów cieczy roboczej

D. ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym

Wybór odpowiedzi dotyczącej ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym jako elementu przeglądu technicznego części chłodniczej pompy ciepła wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji i zasad działania tych urządzeń. Przeglądy techniczne mają na celu zapewnienie, że kluczowe aspekty systemu chłodzenia działają prawidłowo. Elementy takie jak kontrola szczelności w obiegu roboczym czy stan przewodów rurowych są niezwykle istotne, ponieważ ich niewłaściwe działanie może prowadzić do poważnych awarii. Warto zauważyć, że naczynie wzbiorcze ma za zadanie kompensowanie zmian ciśnienia w systemie hydraulicznym, lecz jego kontrola nie jest kluczowa dla funkcjonowania układu chłodniczego, co jest często mylnie interpretowane. Osoby, które myślą, iż ciśnienie w naczyniu wzbiorczym jest istotnym parametrem do kontrolowania podczas przeglądu, mogą mylić funkcje różnych elementów systemu. Ważne jest, aby podczas przeglądów technicznych skupiać się na parametrach, które rzeczywiście wpływają na efektywność i bezpieczeństwo systemu. Niezrozumienie tego podziału może prowadzić do zaniedbań w utrzymaniu, co w dłuższym czasie może skutkować wyższymi kosztami eksploatacji oraz ryzykiem awarii całego systemu chłodzenia.

Pytanie 37

Jakie narzędzie należy wykorzystać do łączenia rur miedzianych w systemie biogazowym, w obiekcie, gdzie nie można stosować technologii termicznych?

A. zaciskarki promieniowej

B. zgrzewarki elektrooporowej

C. zaciskarki osiowej

D. palnika gazowego

Zastosowanie zgrzewarki elektrooporowej w kontekście instalacji biogazowych może wydawać się atrakcyjne, jednak wiąże się z technologią termiczną, która jest zabroniona w omawianych warunkach. Zgrzewarka elektrooporowa działa na zasadzie wytwarzania ciepła poprzez przepływ prądu elektrycznego przez element oporowy, co prowadzi do rozgrzania materiałów i ich zespawania. W przypadku biogazów, które mogą być łatwopalne i mają specyfikę chemiczną, proces ten stwarza ryzyko niebezpiecznych sytuacji, takich jak wybuchy czy pożary. Podobnie, palnik gazowy, który wykorzystuje otwarty ogień do lutowania, również nie spełnia wymogów bezpieczeństwa w instalacjach biogazowych, gdzie obecność gazów może tworzyć niebezpieczne mieszanki. Zaciskarka osiowa, choć eliminuje potrzebę wysokotemperaturowego łączenia, nie zapewnia takiego samego poziomu szczelności i wytrzymałości jak zaciskarka promieniowa, co w kontekście biogazu jest kluczowe. Typowym błędem myślowym jest przypuszczenie, że każda technika łączenia rur może być stosowana zamiennie, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich narzędzi i metod, a tym samym do obniżenia jakości instalacji oraz zwiększenia ryzyka awarii. Właściwe podejście do wyboru narzędzi i technologii łączenia rur ma istotne znaczenie dla długotrwałej i bezpiecznej eksploatacji instalacji biogazowych.

Pytanie 38

W obiekcie o powierzchni użytkowej 180 m3 system grzewczy działa dzięki kotłowi kondensacyjnemu współpracującemu z kolektorem słonecznym, co w przypadku tej instalacji pozwala na redukcję zużycia gazu o 18%. Jaki jest koszt ogrzewania, jeżeli roczne zużycie gazu wysokometanowego dla tego obiektu wynosi około 2 935 m3, a jednostkowy koszt gazu to przybliżone 1,8 zł/m3?

A. 3 336,00 zł

B. 4 332,06 zł

C. 5 283,00 zł

D. 6 233,94 zł

Wybór odpowiedzi 4 332,06 zł jest poprawny, gdyż koszt obsługi grzewczej budynku można obliczyć na podstawie rocznego zużycia gazu oraz jego jednostkowego kosztu. Z danych wynika, że roczne zużycie gazu wynosi 2 935 m3. Dzięki zastosowaniu kotła kondensacyjnego wspomaganego kolektorem słonecznym, zużycie gazu jest obniżone o 18%. Możemy obliczyć rzeczywiste zużycie gazu po zastosowaniu tego udogodnienia: 2 935 m3 x 0,18 = 528,30 m3 oszczędności. Następnie należy odjąć ten wynik od całkowitego zużycia, co daje 2 935 m3 - 528,30 m3 = 2 406,70 m3 gazu, które będzie potrzebne do ogrzewania. Koszt roczny obsługi grzewczej wyniesie zatem 2 406,70 m3 x 1,80 zł/m3 = 4 332,06 zł. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii cieplnej i efektywności energetycznej, co pokazuje, jak ważne jest odpowiednie dobranie systemu grzewczego, aby uzyskać oszczędności energetyczne oraz finansowe.

Pytanie 39

Aby instalacja solarna osiągnęła maksymalną wydajność cieplną w okresie letnim, kolektor słoneczny powinien być zainstalowany na

A. północnej stronie dachu pod kątem 60°

B. południowej stronie dachu pod kątem 30°

C. północnej stronie dachu pod kątem 30°

D. południowej stronie dachu pod kątem 60°

Usytuowanie kolektora słonecznego na południowej połaci dachu w kącie nachylenia 30° jest optymalne dla maksymalizacji wydajności cieplnej instalacji solarnej w okresie letnim. Południowa ekspozycja zapewnia najlepszy dostęp do promieni słonecznych w ciągu dnia, co jest kluczowe dla generowania energii cieplnej. Kąt nachylenia 30° umożliwia efektywne wychwytywanie promieniowania słonecznego, minimalizując jednocześnie straty spowodowane odbiciem światła. Dodatkowo, taki kąt nachylenia jest zgodny z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które wskazują, że dla instalacji solarnych montowanych w strefie umiarkowanej, kąt nachylenia powinien wynosić od 30° do 45°, co zwiększa efektywność absorpcji energii słonecznej. W praktyce, zastosowanie tego typu konfiguracji skutkuje wyższą temperaturą czynnika grzewczego i większą produkcją energii, co pozwala na lepsze zaspokojenie potrzeb cieplnych budynków w okresie letnim, a także na oszczędności w kosztach energii.

Pytanie 40

Podczas rocznego przeglądu zaleca się przeprowadzanie inspekcji stanu płynu solarnego. Który z parametrów płynu solarnego nie podlega ocenie?

A. Gęstość

B. Zapach

C. Ilość

D. Barwa

Sprawdzanie stanu płynu solarnego jest kluczowym elementem utrzymania efektywności systemu, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, które parametry są istotne dla jego działania. Barwa płynu solarnego jest jednym z podstawowych wskaźników jego jakości. Zmiana koloru może sugerować obecność zanieczyszczeń, co może wpływać na wydajność systemu. Gęstość płynu solarnego jest również kluczowym parametrem, jako że jej zmiany mogą wskazywać na obecność wody lub innych substancji, które mogą obniżać efektywność przenoszenia ciepła. Ilość płynu jest równie istotna, ponieważ niewłaściwy poziom może prowadzić do przegrzewania się instalacji lub uszkodzenia elementów systemu. Jednakże, zapach płynu nie jest uważany za kluczowy wskaźnik, ponieważ różne rodzaje płynów mogą mieć zróżnicowane zapachy, a ich ocena subiektywna nie dostarcza obiektywnych danych o ich stanie. Właściwe podejście do kontroli płynów w instalacjach solarnych powinno koncentrować się na wymienionych wyżej parametrach, a nie na zapachu, który nie wpływa na funkcjonowanie systemu. Znajomość tych zasad i praktyk zgodnych ze standardami branżowymi pozwala na skuteczniejsze zarządzanie systemami solarnymi i uniknięcie potencjalnych problemów związanych z ich eksploatacją.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej