Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 10:56
- Data zakończenia: 4 marca 2025 11:20
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Oblicz potrzebne zużycie tkaniny gładkiej o szerokości 90 cm do uszycia damskiej spódnicy podstawowej o długości 50 cm na wymiary ZWo - 164 cm, ot - 70 cm, obt - 96 cm?
A. 55 cm
B. 100 cm
C. 110 cm
D. 50 cm
Aby poprawnie obliczyć zużycie tkaniny do uszycia spódnicy damskiej, należy uwzględnić szerokość materiału oraz długość spódnicy. W tym przypadku szerokość tkaniny wynosi 90 cm, a długość spódnicy to 50 cm. Aby spódnica miała odpowiednią formę, konieczne jest złożenie materiału z zapasem na szwy oraz ewentualne marszczenia. Dodatkowo, z uwagi na wymiary ZWo (164 cm), ot (70 cm) oraz obt (96 cm), spódnica musi być wykonana w taki sposób, aby odpowiednio dopasować się do sylwetki. Przy obliczeniach uwzględniamy również zapas na szwy, zazwyczaj wynoszący około 10-15%, oraz dodatkowy materiał do ewentualnych dekoracji lub podszewki. W praktyce, przy standardowych wymiarach i zapotrzebowaniu na materiał, uzyskuje się wynik około 110 cm, co odpowiada zasadom dobrych praktyk w szyciu odzieży, zapewniając komfort noszenia oraz estetykę wykończenia.
Pytanie 4
Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?
A. Wielokierunkowy
B. Pojedynczy
C. Jednokierunkowy
D. Dwukierunkowy
Wybór układu szablonów, który nie jest dwukierunkowy, prowadzi do kilku istotnych problemów w kontekście produkcji odzieży. Odpowiedzi takie jak "pojedynczy", "jednokierunkowy" czy "wielokierunkowy" mogą wydawać się atrakcyjne, lecz w rzeczywistości nie odpowiadają specyfice tworzenia podszewki dla spódnicy w dwóch rozmiarach. Układ pojedynczy sugeruje, że szablon będzie używany tylko raz, co w przypadku dwóch rozmiarów spódnicy byłoby nieefektywne i wymagałoby wykonania osobnych szablonów dla każdego rozmiaru, co zwiększa czas produkcji oraz koszty materiałów. Z kolei układ jednokierunkowy oznaczałby, że szablon mógłby działać jedynie w jednym kierunku, co ograniczałoby możliwości dopasowania podszewki do różnych rozmiarów. Układ wielokierunkowy, mimo że może brzmieć jako bardziej elastyczna opcja, w praktyce prowadzi do chaosu w produkcji oraz trudności w zachowaniu precyzyjnych wymiarów między różnymi elementami odzieży. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że bardziej złożony układ zawsze przynosi korzyści; w rzeczywistości, uproszczenie procesu przy pomocy układu dwukierunkowego przynosi znacznie lepsze rezultaty w zakresie efektywności oraz jakości końcowego produktu.
Pytanie 5
Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?
A. Promieniową
B. Grupową
C. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie
D. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście
Wybór metody proporcjonalno-obliczeniowej według obwodów przy stałym wzroście jest prawidłowy, ponieważ umożliwia ona właściwe dostosowanie szablonów spódnicy na podstawie różnic w obwodach w talii i biodrach, pozostawiając wzrost na tym samym poziomie. Przy sporządzaniu szablonów spódnicy podstawowej, kluczowe jest, aby uwzględniać zmiany w wymiarach obwodowych, co jest istotne dla osiągnięcia odpowiedniego dopasowania. Metoda ta jest powszechnie stosowana w branży odzieżowej, gdyż umożliwia szybkie i efektywne tworzenie wariantów rozmiarowych. Na przykład, przy projektowaniu spódnicy dla osoby o wzroście 164 cm z obwodem talii 64 cm, można w prosty sposób obliczyć nowy obwód, a następnie wprowadzić odpowiednie zmiany do szablonów, zachowując przy tym proporcje. Warto również wspomnieć, że dobra praktyka polega na używaniu tabel rozmiarów oraz standardów branżowych, co ułatwia proces stopniowania i zapewnia spójność rozmiarów.
Pytanie 6
Aby przyszyć sztruksowe łatki na wysokości łokci w obu rękawach dziecięcej bluzy przy użyciu maszyny do szycia zygzakowego, trzeba:
A. rozpruć rękawy, przyszyć łaty, zszyć rękawy
B. wypruć rękaw, przyszyć łatę, wszyć rękaw
C. rozpruć rękaw, przyszyć łatę, zszyć rękaw
D. wypruć rękawy, przyszyć łaty, wszyć rękawy
Odpowiedź polegająca na rozpruciu rękawów, naszyciu łat oraz zszyciu ich z powrotem jest prawidłowa, ponieważ zapewnia pełną kontrolę nad procesem naprawy. Rozprucie rękawów pozwala na dokładne umiejscowienie łaty na uszkodzonej części, co jest istotne w kontekście estetyki oraz trwałości wykonania. Przy użyciu maszyny stębnowej zygzakowej możliwe jest uzyskanie elastycznego, mocnego szwu, który poradzi sobie z dużymi obciążeniami, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży dziecięcej. Zszycie rękawów po naszyciu łat również jest kluczowym etapem, ponieważ zapewnia integralność strukturalną elementu. Warto pamiętać, że podczas tego procesu należy stosować odpowiednie nici oraz ustawienia maszyny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w szyciu. Na przykład, dla sztruksu zaleca się użycie nici poliesterowych, które są odporne na rozciąganie i działanie czynników zewnętrznych, co dodatkowo zwiększa trwałość naprawy. Taki sposób postępowania jest zgodny z ogólnymi standardami branżowymi, które zalecają staranność w przymocowywaniu łat, co nie tylko poprawia wygląd, ale także funkcjonalność odzieży.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?
A. Spódnicy elanobawełnianej
B. Żakietu lnianego
C. Spodni wełnianych
D. Marynarki bawełnianej
Wybór spodni wełnianych jako odpowiedzi na to pytanie jest prawidłowy, ponieważ podszewki, takie jak kolanówka i kieszeniówka, są kluczowymi elementami konstrukcyjnymi tego typu odzieży. Kolanówka stosowana jest w wełnianych spodniach, aby wzmocnić obszar kolan, co jest istotne w kontekście wytrzymałości i komfortu użytkownika, zwłaszcza w przypadku spodni noszonych w warunkach, które wymagają większej mobilności. Kieszeniówka, z kolei, jest używana do wykończenia kieszeni, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Przy projektowaniu spodni wełnianych często uwzględnia się również ich podszewkę, co jest standardową praktyką w branży odzieżowej. Użycie wysokiej jakości tkanin i odpowiednich podszewkowych materiałów, takich jak poliester czy bawełna, pomoże w zachowaniu struktury i kształtu spodni na dłużej. Dobrze dobrana podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ogólną estetykę produktu. W przypadku spodni wełnianych, odpowiednie wykończenie strefy kolan i kieszeni jest kluczem do ich funkcjonalności oraz trwałości, co jest zgodne z zaleceniami i standardami w branży odzieżowej.
Pytanie 10
Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?
A. taśmę tkaną
B. kamel
C. wkład klejowy z włókniteksu
D. taśmę elastyczną
Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.
Pytanie 11
Aby przygotować wykroje bluzki damskiej, konieczny jest, między innymi, pomiar ciała oznaczony symbolem XIXI. To jest łuk
A. długości przodu do piersi
B. szerokości przodu przez piersi
C. szerokości tyłu na wysokości piersi
D. długości pleców
Wybór długości pleców, długości przodu do piersi oraz szerokości tyłu na wysokości piersi jako odpowiedzi na pytanie dotyczące wymiaru oznaczonego symbolem XIXI jest nieprawidłowy, ponieważ te wymiary nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego aspektu dopasowania bluzki. Długość pleców i długość przodu do piersi są ważnymi miarami, jednak nie odpowiadają na specyficzne potrzeby związane z szerokością przodu przez piersi. Długość pleców odnosi się do odległości od najwyższego punktu ramienia do dolnej krawędzi pleców, co ma mniejsze znaczenie w kontekście dopasowania bluzki w okolicy piersi. Podobnie, długość przodu do piersi dotyczy ogólnej długości bluzki, ale nie dostarcza informacji na temat jej szerokości i przez to nie może być użyta do wykreślenia formy, która ma dobrze przylegać do ciała. Szerokość tyłu na wysokości piersi także nie jest odpowiednia, ponieważ koncentruje się na innej partii ciała i nie uwzględnia pełnej szerokości przodu, co może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na długościach zamiast na wymiarach odpowiadających kształcie i objętości ciała. W konstrukcji odzieży kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie wymiary są sobie równe; nieprawidłowe podejście do pomiarów może prowadzić do źle dopasowanej odzieży, co w rezultacie wpływa na komfort oraz estetykę noszenia. Dlatego zwrócenie szczególnej uwagi na wymiar szerokości przodu przez piersi jest niezbędne w każdym etapie projektowania i szycia bluzek.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Dostosowanie do figury prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, za luźnej na linii talii, obejmuje między innymi pogłębienie istniejących lub stworzenie nowych zaszewek
A. od linii dekoltu z przodu
B. barkowych z tyłu
C. pionowych z przodu i z tyłu
D. od linii ramienia z przodu i z tyłu
Odpowiedź dotycząca zaszewek pionowych w przodzie i tyle jest poprawna, ponieważ w przypadku prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, której obwód w talii jest zbyt luźny, kluczowe jest umiejętne dopasowanie sylwetki poprzez zastosowanie zaszewek. Zaszewek pionowych w przodzie i tyle używa się, aby skoncentrować material na sylwetce, co pozwala na bardziej naturalne ułożenie tkaniny oraz lepsze podkreślenie linii ciała. Przykładem zastosowania tej techniki może być szycie sukni wieczorowej, gdzie istotne jest uzyskanie eleganckiego, dopasowanego wyglądu. Zaszewek pionowych stosuje się często w profesjonalnym krawiectwie, zgodnie z obowiązującymi standardami, które zalecają, aby każda odzież była zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna. W praktyce, przed przystąpieniem do zaszywania, warto wykonać próbne przymiarki oraz dostosować głębokość zaszewek, aby uzyskać optymalny efekt. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ostateczny wygląd produktu.
Pytanie 14
Jakim urządzeniem należy łączyć elementy sukienki dziewczęcej z dzianiny?
A. stębnówki
B. ryglówki
C. podszywarki
D. overlocka
Stębnówki, ryglówki i podszywarki to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowanie, ale w kontekście szycia dzianin nie są optymalnym rozwiązaniem. Stębnówki są najczęściej używane do szycia prostych szwów, jednak nie zapewniają elastyczności, która jest kluczowa w przypadku dzianin. Szycie stębnówką na tkaninach elastycznych może prowadzić do ich deformacji podczas noszenia, co skutkuje nieestetycznymi fałdami i ograniczeniem komfortu. Ryglówki, z kolei, służą do wzmacniania szwów w newralgicznych miejscach, takich jak szwy w ramionach czy boczne, ale nie są przeznaczone do ogólnego łączenia materiałów. Ich użycie w kontekście dzianin jest rzadko praktykowane. Podszywarki, które są stosowane do podszewki lub wykończeń, również nie są odpowiednie do łączenia dzianin, ponieważ ich mechanizm nie pozwala na uzyskanie potrzebnej elastyczności. Wybierając niewłaściwe maszyny do konkretnego materiału, można napotkać problemy związane z trwałością i funkcjonalnością gotowych produktów, dlatego istotne jest stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z wymaganiami materiału.
Pytanie 15
Głębokość bioder to miara ciała, którą można wyliczyć na podstawie wzoru matematycznego, przedstawiającego jej zależność w funkcji
A. wysokości talerza biodrowego
B. wysokości talii
C. łuku długości kończyny dolnej
D. wzrostu
Odpowiedź 'wzrostu' jest poprawna, ponieważ głębokość bioder jest wymiarem, który można określić na podstawie proporcji ciała, a wzrost odgrywa kluczową rolę w tej zależności. Badania antropometryczne wskazują, że wymiary ciała, takie jak głębokość bioder, są często związane z innymi wymiarami, takimi jak wzrost. Dla przykładu, podczas projektowania odzieży lub sprzętu sportowego, znajomość proporcji ciała, w tym głębokości bioder w stosunku do wzrostu, umożliwia lepsze dopasowanie i komfort użytkowania. W praktyce, w standardach takich jak ISO 7250, który definiuje metody pomiaru wymiarów ciała ludzi, uwzględniane są takie zależności. Zrozumienie tych relacji jest kluczowe w dziedzinach takich jak medycyna, odzież oraz ergonomia, gdzie precyzyjne pomiary ciała mają bezpośredni wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo użytkowników. Wprowadzenie danych o głębokości bioder w kontekście wzrostu pozwala na lepsze modelowanie i predykcję, co jest nieocenione w projektowaniu produktów i usług odpowiadających na realne potrzeby użytkowników.
Pytanie 16
Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?
A. Sx
B. Sv
C. Sy
D. Ty
Wybór odpowiedzi innej niż "Sy" może wynikać z nieporozumień dotyczących anatomii kręgosłupa i lokalizacji punktów pomiarowych. Odpowiedzi "Sv", "Ty" i "Sx" nie odnoszą się do standardowo uznawanych punktów pomiarowych na siódmym kręgu szyjnym, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących diagnostyki i terapii. Sv, jako oznaczenie, zazwyczaj odnosi się do innego obszaru ciała lub kręgu, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście pytania. Ponadto, Ty oraz Sx również nie są związane z C7; nie są one uznawane w kontekście medycznym za punkty lokalizacyjne związane z odcinkiem szyjnym. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach często wynikają z braku znajomości odpowiedniej terminologii anatomicznej lub z niewłaściwego skojarzenia punktów pomiarowych z konkretnymi odcinkami kręgosłupa. Użytkownicy mogą mylić lokalizację punktów pomiarowych z innymi oznaczeniami stosowanymi w różnych kontekstach medycznych, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie poprawnej lokalizacji punktu Sy jako kluczowego w diagnostyce i terapiach związanych z szyją jest niezbędne, aby uniknąć tych pomyłek oraz aby skutecznie podejść do terapii pacjentów z problemami w obrębie szyi.
Pytanie 17
Kurtka przeciwdeszczowa z ortalionu to element odzieży zrealizowany
A. z materiału powlekanego
B. z włókniny przeszywanej
C. z tkaniny wełnianej
D. z dzianiny wełnianej
Ortalionowa kurtka przeciwdeszczowa jest wyrobem odzieżowym wykonanym z włókniny przeszywanej, co czyni ją doskonałym rozwiązaniem w trudnych warunkach atmosferycznych. Włóknina przeszywana, będąca materiałem kompozytowym, łączy w sobie zalety różnych włókien, co wpływa na jej odporność na wodę oraz wiatroszczelność. W praktyce, kurtki te są często stosowane przez osoby aktywne na świeżym powietrzu, w tym turystów, biegaczy i rowerzystów, którzy potrzebują odzieży ochronnej w deszczowych warunkach. Dzięki swojej konstrukcji, ortalionowa kurtka zapewnia również odpowiednią oddychalność, co jest kluczowe w przypadku intensywnej aktywności fizycznej. Warto podkreślić, że standardy jakości w branży odzieżowej, takie jak ISO 13934-1 dotyczące wytrzymałości tkanin, są często stosowane w produkcji tego typu odzieży, co gwarantuje jej wysoką jakość i funkcjonalność.
Pytanie 18
Co może być przyczyną zerwania dolnej nici podczas szycia na maszynie stębnowej?
A. źle zamocowana igła
B. nieodpowiednio dobrany numer igły
C. niewłaściwie nawleczona nić górna
D. niewłaściwie nawleczona nić chwytacza
Wielu użytkowników maszyn stębnowych może mylnie sądzić, że niewłaściwe nawleczenie nici górnej lub błędy w ustawieniu igły są głównymi przyczynami zrywania nici dolnej. W rzeczywistości, niewłaściwe nawleczona nić górna może powodować inne problemy, takie jak równomierne ściegowanie lub plątanie nici, ale nie jest bezpośrednią przyczyną zerwania dolnej nici. Z kolei niewłaściwie dobrany numer igły nie wpłynie bezpośrednio na zerwanie dolnej nici, lecz może prowadzić do uszkodzenia materiału lub problemów z przechodzeniem igły przez warstwy tkaniny. Dobrze dobrana igła powinna być dostosowana do rodzaju szytego materiału, ale to nie eliminuje ryzyka związanego z niewłaściwym nawleczeniem chwytacza. Podobnie, źle zamocowana igła może prowadzić do problemów z szyciem, ale nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na zerwanie nici dolnej. Kluczem do prawidłowego działania maszyny jest zrozumienie, że niewłaściwe ustawienia chwytacza mogą prowadzić do napięcia nici, które jest zbyt duże, co w efekcie końcowym prowadzi do ich zrywania. Warto zatem każdorazowo upewnić się, że wszystkie elementy maszyny są prawidłowo dopasowane oraz konserwowane zgodnie z instrukcjami producenta, co znacznie zwiększa efektywność szycia i trwałość nici.
Pytanie 19
Który z wymiarów koniecznych do zaprojektowania damskich szortów nie jest wymiarem ciała?
A. Długości szortów
B. Głębokości krocza
C. Obwodu kolana
D. Wysokości kolana
Długość szortów jest wymiarem, który nie odnosi się bezpośrednio do wymiarów ciała, ale do projektu odzieży. W kontekście krawiectwa, długość szortów określa, jak długi będzie sam produkt, co jest kluczowe dla ich estetyki i funkcjonalności. Dobrze dopasowane szorty powinny uwzględniać zarówno osobiste preferencje klientów, jak i trendy w modzie. W przypadku projektowania odzieży, długość szortów jest ustalana w oparciu o ogólne wytyczne dotyczące stylów, jak na przykład styl casualowy, sportowy czy formalny. Przykładowo, szorty sportowe mogą być krótsze i bardziej przylegające, podczas gdy szorty casualowe mogą mieć różne długości, w zależności od sezonu i preferencji. W praktyce, długość szortów jest ustalana na podstawie równowagi między komfortem a modą, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. Umożliwia to także lepsze dostosowanie oferty do różnorodnych grup docelowych, co jest standardem w branży odzieżowej.
Pytanie 20
Wybierając materiał na suknię dla osoby wysokiej i szczupłej, należy dążyć do wizualnego poszerzenia i skrócenia figury. Taki efekt można osiągnąć, stosując tkaniny o
A. podłużnych prążkach
B. wzorach w rozmyciu
C. drobnych motywach kwiatowych
D. poprzecznych paskach
Poprzeczne pasy to doskonały wybór dla wysokich i szczupłych sylwetek, ponieważ ich poziome linie optycznie poszerzają ramiona i biodra. Takie tkaniny działają na zasadzie wizualnego rozładowania długości sylwetki, co skutkuje uzyskaniem bardziej proporcjonalnego wyglądu. W praktyce, jeśli projektujesz suknię dla osoby o takiej figurze, warto zwrócić uwagę na dobór szerokości pasów oraz ich kolorystyki — szerokie, kontrastowe pasy mogą działać bardziej wyraziście, podczas gdy węższe, zbliżone do koloru tkaniny będą dawały delikatniejszy efekt. Dodatkowo, użycie poprzecznych pasów w strefach, które chcemy uwydatnić, na przykład w okolicach talii, może jeszcze bardziej podkreślić kobiecą sylwetkę. To podejście jest zgodne z zasadami stylizacji, które podkreślają znaczenie harmonii proporcji ciała w modzie.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Jakie akcesoria krawieckie można wykorzystać w męskiej marynarce?
A. Bougram, rękawówkę, taśmę paskową typu gurt
B. Włosiankę, rękawówkę, filc podkołnierzowy
C. Płótno krawieckie, kieszeniówkę, listewki celuloidowe
D. Kamelę, kieszeniówkę, wkładki do usztywniania kołnierzy
Wybór błędnych dodatków krawieckich, takich jak bougram, taśma paskowa typu gurt czy kamela, wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji marynarek męskich. Bougram, choć używany w niektórych technikach krawieckich, nie jest standardowym dodatkiem do marynarek i nie zapewnia odpowiedniego usztywnienia, które jest niezbędne dla formalnego wyglądu. Taśma paskowa typu gurt znajduje zastosowanie w innych obszarach, takich jak wykończenia portfeli czy torb, gdzie wymagana jest większa elastyczność, co nie sprawdza się w przypadku marynarek. Kamelę, czyli rodzaj materiału, można ewentualnie wykorzystać, ale w kontekście innym niż wykończenie marynarki. Kieszeniówka, z kolei, jest elementem, który może być użyty w różnych kontekstach, ale nie pełni takiej samej funkcji, jak wymienione wcześniej dodatki. Typowym błędem jest mylenie tych dodatków z bardziej standardowymi materiałami, które są integralne do procesu szycia marynarek. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy elementami usztywniającymi a dekoracyjnymi. Dobrze zaprojektowana marynarka wymaga zastosowania właściwych materiałów, które nie tylko podkreślają jej formę, ale również zapewniają wygodę oraz trwałość, co jest nieosiągalne przy użyciu niewłaściwych dodatków.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są
A. formy elementów wzorów
B. rysunki układów szablonów
C. rysunki techniczne produktów
D. szablony części produktów
Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.
Pytanie 25
Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez
A. ścięcie górnej części przodu i tyłu
B. pogłębienie podkroju z przodu
C. doszycie karczka z przodu i z tyłu
D. pogłębienie podkroju z tyłu
Ścięcie przodu i tyłu spodni u góry to naprawdę fajny sposób, żeby ogarnąć zbyt głęboki podkrój. Dzięki temu zmienia się kształt górnej części spodni i lepiej układa się na sylwetce. Jak mamy głęboki podkrój, to często widać, że materiał nie leży tak, jakbyśmy chcieli, albo po prostu nie wygląda estetycznie. Przycięcie górnych krawędzi w odpowiednich miejscach zmniejsza objętość materiału, co znacznie poprawia wygląd i komfort noszenia. Z mojej perspektywy, podczas robienia takich poprawek warto zwrócić uwagę na proporcje między przodem a tyłem, żeby wszystko ładnie wyglądało. No i nie zapomnijmy o precyzyjnych pomiarach i przymiarach, bo to naprawdę pomaga uniknąć różnych problemów później z użytkowaniem ubrań. Dobrze jest też zrobić próbne przymiarki i używać narzędzi takich jak szpilki czy taśmy miernicze, bo to daje lepsze efekty.
Pytanie 26
Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?
A. SyTy
B. SySvXpTp
C. XpXp
D. SySvXp
Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące pomiarów antropometrycznych i ich zastosowań. Odpowiedzi takie jak XpXp, SySvXp i SySvXpTp wydają się sugerować inne wymiary lub kombinacje wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistym pomiarom od siódmego kręgu szyjnego do tylnej talii. XpXp nie odnosi się do żadnego standardowego pomiaru, co może prowadzić do dezorientacji. SySvXp sugeruje, że uwzględnione są dodatkowe punkty pomiarowe, jednak nie są one zgodne z normami, które definiują konkretne wymiary ciała. SySvXpTp dodaje do tego dodatkowy wymiar, ale również nie jest oparty na rzeczywistych standardach pomiarowych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nadinterpretacji definicji wymiarów ciała oraz braku zrozumienia ich praktycznego zastosowania. W rzeczywistości, aby uzyskać miarodajne wyniki w projektowaniu odzieży, konieczne jest dokładne zrozumienie, które wymiary mają znaczenie i w jaki sposób powinny być stosowane w praktyce. Niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do zastosowań, które nie uwzględniają indywidualnych cech sylwetki, co w konsekwencji może wpływać na jakość i komfort gotowych produktów.
Pytanie 27
Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?
A. 8 %
B. 12 %
C. 10 %
D. 14 %
Osoby wybierające inne wartości mogą opierać się na niekompletnych analizach wymagań materiałowych. Zwiększenie normy zużycia o 10% lub więcej może wynikać z błęd
Pytanie 28
Na rozmiar dodatku konstrukcyjnego (luzu) w obwodzie klatki piersiowej (opx) dla dobrze dopasowanej bluzki z tkaniny, która zachowuje swoje wymiary, wpływa przede wszystkim,
A. grubość warstw odzieżowych znajdujących się pod bluzką
B. dodatek technologiczny
C. dodatek funkcjonalny
D. grubość warstw zewnętrznych
Dodatek funkcjonalny w bluzkach to mega ważna sprawa, bo to on decyduje o tym, czy będzie nam wygodnie chodzić. Dzięki niemu możemy się swobodnie ruszać, a bluzka wciąż dobrze wygląda. Kiedy projektujemy bluzkę z tkaniny, która nie zmienia swojego rozmiaru, ten dodatek powinien być dostosowany do tego, z czego jest uszyta i jaką ma formę. Na przykład, jak robimy bluzkę z elastycznego materiału, to dajemy trochę więcej luzu, żeby można było robić różne ruchy. Z kolei przy twardszych tkaninach można już pomyśleć o mniejszym dodatku. Warto też pamiętać o tym, co lubi użytkownik i jaką ma sylwetkę. Dobre praktyki mówią, żeby dobrze przemyśleć ten dodatek na etapie projektowania, bo to wpływa na funkcjonalność i wygląd ciucha.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?
A. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia
B. Naciągnąć materiał
C. Obrysować kontury szablonów na tkaninie
D. Oznaczyć linie środkowe elementów
Obrysowanie konturów szablonów na tkaninie jest kluczowym krokiem w procesie szycia, ponieważ pozwala na precyzyjne przeniesienie kształtu szablonu na materiał. To działanie umożliwia następnie dokładne wycinanie elementów odzieży, co jest niezbędne do zapewnienia, że wszystkie części będą odpowiednio pasować do siebie podczas szycia. Dobrą praktyką jest używanie odpowiednich narzędzi, takich jak kreda krawiecka lub znacznik do tkanin, które pozwalają na wyraźne i trwałe oznaczenie linii. Obrysowanie konturów powinno odbywać się z uwzględnieniem dodatków na szwy, co zapewnia miejsce na ostateczne wykończenie i zapobiega problemom przy łączeniu elementów. W praktyce krawieckiej, poprawne obrysowanie szablonów wpływa na estetykę oraz trwałość gotowego wyrobu. Niezależnie od rodzaju odzieży, zastosowanie tej techniki jest zgodne z normami branżowymi i jest niezbędne dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.
Pytanie 31
Określ powód występowania fałd poprzecznych w górnej części rękawa.
A. Rękaw zbyt mocno wszyty do przodu
B. Rękaw zbyt mocno wszyty do tyłu
C. Zbyt wysoka główka rękawa
D. Zbyt niska główka rękawa
Zbyt wysoka główka rękawa jest istotnym czynnikiem wpływającym na występowanie fałd poprzecznych w górnej części rękawa. Główka rękawa odnosi się do kształtu i wysokości tkaniny, która jest wszywana w ramieniu odzieży. Kiedy główka rękawa jest zbyt wysoka, nadmiar materiału nie może swobodnie opadać, co prowadzi do powstawania nieestetycznych fałd w tej okolicy. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, projektanci mody i krawcy powinni dokładnie zmierzyć i dopasować wysokość główki rękawa do sylwetki noszącego oraz stylu odzieży. W przypadku odzieży sportowej, gdzie ruchłość jest kluczowa, odpowiednia wysokość główki rękawa zapewnia komfort i swobodę ruchów. Dobrą praktyką jest także testowanie prototypów, aby określić, czy główka rękawa jest odpowiednio zaprojektowana, co może pomóc w uniknięciu późniejszych poprawek.
Pytanie 32
Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?
A. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich
B. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki
C. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę
D. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę
Właściwa odpowiedź to "Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich". Proces przeróbki odzieży wymaga staranności i przemyślenia w kolejności działań, aby zapewnić satysfakcjonujący efekt końcowy. Rozpoczęcie od określenia celu przeróbki jest kluczowe, ponieważ pozwala zrozumieć, jakie zmiany mają być wprowadzone, co wpływa na dalsze kroki. Następnie ustalenie zakresu prac pozwala na oszacowanie, jakie konkretne działania będą konieczne, co jest istotne dla planowania czasu i zasobów. Po tym kroku ustala się sposób przeróbki, co obejmuje techniki krawieckie i materiały, które będą używane. Na końcu, dokonanie pomiarów krawieckich jest niezbędne, aby zapewnić, że wszystkie późniejsze działania będą precyzyjne i dostosowane do wymagań klienta. Przykładem może być sytuacja, w której klient prosi o skrócenie spodni; krawiec musi najpierw ustalić, jak długi ma być końcowy produkt, zanim przejdzie do pomiarów i samej przeróbki, co jest standardem w branży odzieżowej, aby uniknąć pomyłek i niezadowolenia klienta.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Brzeg spódnicy z pełnego koła jest nieregularny. Aby prawidłowo wykonać cyrklowanie, należy
A. rozłożyć spódnicę na płasko
B. zawiesić spódnicę na wieszaku
C. założyć spódnicę na manekina
D. założyć spódnicę na sylwetkę
Odpowiedzi takie jak 'ułożyć spódnicę na płasko', 'założyć spódnicę na manekin' oraz 'zawiesić spódnicę na wieszak' nie są odpowiednie dla prawidłowego cyrklowania spódnicy z pełnego koła. Ułożenie spódnicy na płasko nie oddaje rzeczywistego kształtu sylwetki, co może prowadzić do błędnych pomiarów i nierównych krawędzi. Takie podejście ignoruje naturalne krzywizny ciała, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. W przypadku założenia spódnicy na manekin, choć może to wydawać się poprawne, nie uwzględnia to indywidualnych różnic w sylwetkach ludzkich. Manekiny mają standardowe wymiary, które mogą znacząco różnić się od rzeczywistych wymiarów użytkownika. Z kolei zawieszenie spódnicy na wieszaku powoduje, że materiał nie jest odpowiednio napięty, co prowadzi do błędnych zarysów dolnej krawędzi. W kontekście dobrych praktyk w krawiectwie, zawsze powinno się dążyć do tego, aby materiał był przymierzany w taki sposób, by uwzględnić jego naturalny układ na ciele. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do frustracji w końcowym efekcie pracy oraz zwiększa ryzyko konieczności ponownego przekształcenia projektu, co generuje dodatkowe koszty oraz czas pracy.
Pytanie 35
Oblicz, jakie wynagrodzenie netto otrzyma szwaczka, która pracowała przez 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli stawka normo-minuty w firmie wynosi netto 0,20 zł.
A. 1 920,00 zł
B. 2 304,00 zł
C. 2 420,00 zł
D. 1 152,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych minut. Szwaczka pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, co daje 192 godziny pracy w miesiącu. Przeliczając to na minuty, otrzymujemy 192 godziny x 60 minut = 11 520 minut. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, która wynosi 0,20 zł. Zatem 11 520 minut x 0,20 zł = 2 304,00 zł. Ta wartość jest zgodna z praktykami wynagradzania w branży tekstylnej, gdzie wynagrodzenie oblicza się na podstawie przepracowanych minut oraz ustalonej stawki. Warto również zaznaczyć, że znajomość takich obliczeń jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami pracy oraz planowania budżetów w firmach produkcyjnych.
Pytanie 36
Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać
A. sprasowaniu
B. dekatyzowaniu
C. odprasowaniu
D. zaprasowaniu
Sprasowanie, zaprasowanie oraz odprasowanie to procesy, które w kontekście obróbki tkanin mają swoje specyficzne funkcje, jednak nie są skutecznymi metodami zapobiegania kurczeniu się odzieży. Sprasowanie tkaniny polega na usunięciu zagnieceń poprzez działanie wysokiej temperatury i ciśnienia, co ma na celu poprawę estetyki i wyglądu odzieży. Chociaż ten proces może chwilowo wygładzić materiał, nie wpływa na jego właściwości strukturalne ani na zapobieganie kurczeniu się w przyszłości. Z kolei zaprasowanie to technika, która ma na celu nadanie tkaninie pożądanych kształtów i linii, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia. Odprasowanie, jak sama nazwa wskazuje, służy do usuwania zagnieceń po praniu, ale również nie jest w stanie zminimalizować przyszłych zmian wymiarowych. W praktyce, wiele osób może mylić te procesy z dekatyzowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Podstawowym błędem myślowym jest przekonanie, że jedynie estetyka tkaniny ma znaczenie, podczas gdy właściwości fizyczne materiałów są kluczowe dla ich funkcjonalności i trwałości. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami może skutkować nieodpowiednim przygotowaniem tkanin do dalszej obróbki i użytkowania.
Pytanie 37
Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?
A. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx
B. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx
C. XIXI+ XcXc = opx
D. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx
Odpowiedzi, które nie są poprawne, bazują na błędnych założeniach dotyczących systemu pomiarowego oraz skomplikowania obliczeń dotyczących obwodu klatki piersiowej. Przykłady takie jak 'XIXI+ XcXc = opx' oraz 'SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx' wprowadzają elementy, które nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań dotyczących pomiaru. Pierwsza z tych odpowiedzi pomija kluczowy element, jakim jest 2PcPl, co skutkuje niepełnym wynikiem, który nie oddaje rzeczywistego wymiaru. Druga odpowiedź nie bierze pod uwagę istotnych czynników, takich jak różnice w proporcjach ciała oraz typ sylwetki, co jest konieczne do uzyskania dokładnych wyników. Użycie nieodpowiednich symboli i terminologii, jak na przykład w 'SySvXpTp', pokazuje nieporozumienie dotyczące podstawowych koncepcji analizy wymiarów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem uproszczenie procesu pomiaru, co prowadzi do niemożności uwzględnienia wszystkich zmiennych, jakie wpływają na ostateczny wynik. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na wymiar kształtu ciała, jest fundamentalne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i szyciem odzieży, a błędne wyliczenia mogą prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem i komfortem użytkowania.
Pytanie 38
Aby wykonać ozdobny ścieg stębnówki, należy ustawić dźwignię regulującą długość ściegu na wartość
A. 4 mm
B. 2 mm
C. 3 mm
D. 1 mm
Wybór innej wartości skoku ściegu, takiej jak 2 mm, 3 mm, czy 1 mm, może prowadzić do niepożądanych efektów w przypadku ozdobnej stębnówki. Skok ściegu mniejszy niż 4 mm, zwłaszcza 2 mm, może skutkować zbyt ciasnymi ściegami, co w efekcie wprowadza nieestetyczne wrażenie oraz obniża jakość szycia. Taki krótki skok może też prowadzić do trudności w utrzymaniu równomiernego rozkładu ściegu, co jest kluczowe w dekoracyjnych zastosowaniach, gdzie estetyka jest na pierwszym miejscu. Z kolei skok 3 mm, mimo że jest bliższy wartości poprawnej, może nie zapewnić wystarczającej wyrazistości, co wpływa na końcowy wygląd wykończenia. Użycie skoku 1 mm jest najmniej zalecane w kontekście ozdobnych stębnówek, ponieważ skutkuje bardzo drobnym i gęstym ściegiem, który może zostać całkowicie zatarte w tkaninie, a jego dekoracyjny efekt zostanie zniwelowany. Takie wybory mogą wynikać z błędnych przekonań o ich uniwersalności, a także z braku znajomości specyfiki materiałów i techniki szycia. Praktyka pokazuje, że zrozumienie funkcji regulacji skoku ściegu oraz jego wpływu na finalny efekt szycia jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w pracy z maszyną do szycia. Dlatego ważne jest, aby podczas ustawiania maszyny do szycia kierować się zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, które wskazują, że optymalny skok dla ozdobnych stębnówek powinien mieścić się w zakresie 4 mm, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów estetycznych.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to
A. 100 cm
B. 25 cm
C. 50 cm
D. 20 cm
Odpowiedź 25 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to 25 cm. To wynika z zasady, że szerokość formy przodu spódnicy w linii bioder jest połową obwodu bioder. W praktyce, dla uzyskania odpowiedniej dopasowania i wygody noszenia, projektanci mody oraz krawcy stosują te proporcje, aby uzyskać odpowiednie krzywizny i konstrukcje odzieżowe. Zgodnie z dobrą praktyką, w celu uzyskania optymalnego dopasowania, dodatkowo należy uwzględnić zapas na szwy oraz ewentualne dopasowania, które mogą się różnić w zależności od tkaniny czy stylu spódnicy. W standardach konstrukcji odzieży zawsze warto kierować się dokładnymi pomiarami i proporcjami, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny i komfort noszenia.