Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 20:11
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 20:31

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim środkiem należy oczyścić wnętrze obudowy drukarki fotograficznej z kurzu?

A. szczotki z twardym włosiem

B. sprężonego powietrza w pojemniku z wydłużoną rurką

C. opaski antystatycznej

D. środka smarującego

Sprężone powietrze w pojemniku z wydłużoną rurką to najlepszy sposób na usunięcie kurzu z wnętrza obudowy drukarki fotograficznej. Użycie takiego sprzętu pozwala na precyzyjne skierowanie strumienia powietrza w trudno dostępne miejsca, co jest istotne, ponieważ kurz gromadzi się w miejscach, gdzie inne narzędzia mogą nie dotrzeć. Przykładowo, w przypadku zjawiska zwanego 'cieniem optycznym', kurz może zakłócać działanie czujników i mechanizmów wewnętrznych, co prowadzi do pogorszenia jakości wydruku. Zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu, regularne czyszczenie za pomocą sprężonego powietrza może znacznie wydłużyć żywotność urządzenia oraz poprawić jego wydajność. Ważne jest również, aby używać sprężonego powietrza w odpowiednim ciśnieniu, aby nie uszkodzić delikatnych komponentów. Warto również pamiętać o stosowaniu środka odtłuszczającego przed czyszczeniem, aby zminimalizować osady, które mogą się gromadzić w trakcie użytkowania.

Pytanie 2

Na ilustracji widoczna jest pamięć operacyjna

A. SDRAM

B. RIMM

C. RAMBUS

D. SIMM

SDRAM czyli Synchronous Dynamic Random Access Memory to rodzaj pamięci RAM, która jest zsynchronizowana z zegarem systemowym komputera co pozwala na szybsze wykonywanie operacji w porównaniu do jej poprzedników. Dzięki synchronizacji SDRAM jest w stanie przewidywać następne operacje i przygotowywać się do nich z wyprzedzeniem co znacząco redukuje opóźnienia w dostępie do danych. W praktyce oznacza to, że SDRAM jest bardziej wydajna w aplikacjach wymagających dużej przepustowości danych takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Ponadto SDRAM jest standardem w nowoczesnych komputerach ze względu na swoją niezawodność i stosunek ceny do wydajności. Pamięć SDRAM występuje w kilku wariantach takich jak DDR DDR2 czy DDR3 które oferują różne poziomy wydajności i zużycia energii dostosowane do specyficznych potrzeb użytkownika. Zrozumienie jak działa SDRAM pozwala lepiej dobierać komponenty komputerowe do konkretnych wymagań co jest kluczowe w planowaniu infrastruktury IT i zapewnieniu jej optymalnej wydajności.

Pytanie 3

Jaką postać ma liczba szesnastkowa: FFFF w systemie binarnym?

A. 1111 0000 0000 0111

B. 0010 0000 0000 0111

C. 0000 0000 0000 0000

D. 1111 1111 1111 1111

Odpowiedzi, które nie są prawidłowe, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład, odpowiedź 0010 0000 0000 0111 sugeruje, że wartość szesnastkowa FFFF została źle przetłumaczona na binarną, gdyż w rzeczywistości reprezentuje zupełnie inną wartość dziesiętną (8199). W szczególności może to wynikać z błędnego przeliczenia wartości szesnastkowych na binarne, gdzie zamiast poprawnych czterech bitów dla każdej cyfry, mogło być użyte niewłaściwe zestawienie bitów. W przypadku 1111 0000 0000 0111 również nie zachowano poprawności konwersji, co mogło być spowodowane mylnym dodawaniem lub modyfikowaniem bitów. Innym powszechnym błędem jest pomieszanie wartości dziesiętnych z binarnymi, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. W praktyce, przekształcenie systemów liczbowych wymaga precyzyjnych obliczeń oraz znajomości powiązań między systemami, aby uniknąć podobnych pomyłek. Z tego powodu istotne jest, aby osoby pracujące z systemami komputerowymi były dobrze zaznajomione z konwersją i mogły stosować odpowiednie techniki oraz narzędzia do poprawnego przeliczania wartości w różnych systemach liczbowych.

Pytanie 4

Na ilustracji pokazano złącze:

A. DVI

B. SATA

C. DisplayPort

D. HDMI

Złącze SATA, choć powszechnie znane, jest używane wyłącznie do podłączania urządzeń magazynujących danych, takich jak dyski twarde i SSD, a nie do przesyłania sygnałów wideo. Jego konstrukcja i przeznaczenie różnią się diametralnie od interfejsów wideo. DVI, jako starszy standard, był szeroko stosowany w monitorach i kartach graficznych, ale jego ograniczenia w przesyłaniu sygnałów audio i niższa rozdzielczość w porównaniu z nowszymi standardami sprawiają, że jest rzadziej używany w nowoczesnych systemach. Z kolei HDMI jest wszechstronnym interfejsem stosowanym w szerokiej gamie urządzeń od telewizorów po konsole do gier. Jego popularność wynika z możliwości przesyłania zarówno obrazu, jak i dźwięku w jednym kablu, ale nie ma funkcji takich jak MST dostępne w DisplayPort. DisplayPort, jako odpowiedź na potrzeby profesjonalistów, oferuje większą elastyczność, wyższą przepustowość oraz dodatkowe funkcje takie jak Adaptive Sync, które są kluczowe dla wyświetlaczy o wysokiej rozdzielczości. Błędne utożsamianie DisplayPort z innymi standardami wynika często z niedostatecznej znajomości ich specyfikacji technicznych i zastosowań. Zrozumienie różnic między tymi interfejsami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów komputerowych i audiowizualnych, co pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych technologii.

Pytanie 5

Program do diagnostyki komputera pokazał komunikat NIC ERROR. Co oznacza ten komunikat w kontekście uszkodzenia karty?

A. dźwiękowej

B. sieciowej

C. wideo

D. graficznej

Komunikat NIC ERROR wskazuje na problem z kartą sieciową (Network Interface Card), co jest kluczowym elementem umożliwiającym komunikację komputera z innymi urządzeniami w sieci. Karta sieciowa odpowiada za przesyłanie danych pomiędzy komputerem a siecią lokalną lub Internetem. W przypadku awarii karty sieciowej, komputer może stracić zdolność do łączenia się z siecią, co jest niezwykle istotne w obecnych czasach, gdzie wiele operacji zależy od dostępu do Internetu. Diagnostyka w przypadku błędu NIC może obejmować sprawdzenie połączeń kablowych, zaktualizowanie sterowników, a także testowanie karty w innym porcie lub na innym komputerze. W praktyce warto również skorzystać z narzędzi do diagnostyki sieci, takich jak ping czy traceroute, aby zlokalizować źródło problemu. Znajomość oznaczeń błędów związanych z kartą sieciową jest niezbędna dla osób pracujących w IT, ponieważ pozwala na szybsze i skuteczniejsze diagnozowanie i rozwiązywanie problemów z łącznością sieciową.

Pytanie 6

Jakie zakresy zostaną przydzielone przez administratora do adresów prywatnych w klasie C, przy użyciu maski 24 bitowej dla komputerów w lokalnej sieci?

A. 172.168.0.1 - 172.168.255.254

B. 192.168.0.1 - 192.168.10.254

C. 192.168.0.1 - 192.168.0.254

D. 172.16.0.1 - 172.16.255.254

Adresy 172.168.0.1 - 172.168.255.254 nie są poprawne, ponieważ nie należą do zdefiniowanego zakresu adresów prywatnych. Adresy prywatne w klasie B obejmują zakres 172.16.0.0 do 172.31.255.255. Wybierając ten zakres, można by stworzyć sieć lokalną, ale jest to niezgodne z wymaganiami pytania, które dotyczyło przydzielania adresów w klasie C z maską 24 bitów. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest 192.168.0.1 - 192.168.10.254, która obejmuje zakresy adresowe wykraczające poza pojedynczą podsieć z maską 255.255.255.0. Użycie większych zakresów adresowych niż 256 adresów w sieci lokalnej wymagałoby innej maski podsieci, co może prowadzić do problemów z zarządzaniem adresami i ograniczoną skalowalnością. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź, 172.16.0.1 - 172.16.255.254, również odnosi się do adresów, które są zgodne z klasą B, ale nie spełniają kryteriów dotyczących klasy C. Typowym błędem w myśleniu jest nieświadomość podziału adresów IP na klasy oraz nieodróżnianie prywatnych adresów od publicznych, co prowadzi do nieprawidłowego przypisania adresów w sieci. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i implementowania sieci komputerowych.

Pytanie 7

Klient przyniósł do serwisu uszkodzony sprzęt komputerowy. W trakcie procedury odbioru sprzętu, przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. zrealizować testy powykonawcze sprzętu

B. sporządzić rachunek za naprawę w dwóch kopiach

C. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisania

D. przeprowadzić ogólną inspekcję sprzętu oraz zrealizować wywiad z klientem

Wykonanie przeglądu ogólnego sprzętu oraz przeprowadzenie wywiadu z klientem to kluczowy krok w procesie przyjęcia sprzętu do serwisu. Przegląd ogólny pozwala na szybkie zidentyfikowanie widocznych uszkodzeń oraz problemów, które mogą nie być od razu oczywiste. Na przykład, serwisant może zauważyć uszkodzenie wtyczek, pęknięcia w obudowie czy inne anomalie, które mogą wpływać na działanie urządzenia. Przeprowadzenie wywiadu z klientem jest równie istotne, ponieważ pozwala na zebranie informacji o objawach problemu, historii użytkowania sprzętu oraz ewentualnych wcześniejszych naprawach. Dobrą praktyką jest zadawanie pytań otwartych, które skłonią klienta do szczegółowego opisania problemu. Obie te czynności są zgodne z zasadami dobrego zarządzania serwisem i zwiększają efektywność procesu naprawy, co w efekcie prowadzi do wyższej satysfakcji klienta oraz lepszej jakości usług serwisowych.

Pytanie 8

System S.M.A.R.T. jest wykorzystywany do nadzorowania działania oraz identyfikacji usterek

A. napędów płyt CD/DVD

B. dysków twardych

C. płyty głównej

D. kart rozszerzeń

Wybór odpowiedzi związanych z płytą główną, kartami rozszerzeń oraz napędami płyt CD/DVD jest błędny, ponieważ S.M.A.R.T. został opracowany wyłącznie dla dysków twardych i SSD. Płyta główna, jako centralny element komputera, nie wymaga monitorowania w taki sam sposób jak dyski. Jej funkcjonowanie opiera się na zasilaniu komponentów oraz zarządzaniu danymi, ale nie na samodzielnym wykrywaniu błędów w kontekście niezawodności. Karty rozszerzeń, takie jak karty graficzne czy dźwiękowe, również nie są objęte systemem S.M.A.R.T., ponieważ ich funkcje oraz mechanizmy działania są zupełnie inne, a ewentualne problemy z ich wydajnością są diagnozowane za pomocą innych narzędzi. Napędy płyt CD/DVD, mimo że mogą przechowywać ważne dane, nie korzystają z systemu S.M.A.R.T., gdyż technologia ta jest dedykowana wyłącznie dyskom, które mają złożoną elektronikę monitorującą ich stan. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wszystkie komponenty komputerowe powinny być monitorowane w podobny sposób, co prowadzi do niepełnych wniosków dotyczących diagnostyki i konserwacji sprzętu. Właściwe zrozumienie, które systemy monitorujące są dedykowane odpowiednim urządzeniom, jest niezbędne dla zapewnienia skutecznego zarządzania ryzykiem i minimalizacji awarii.

Pytanie 9

Na diagramie blokowym procesora blok funkcjonalny oznaczony jako SIMD to

A. zestaw 128 bitowych rejestrów wymaganych do przeprowadzania instrukcji SSE procesora dla liczb stało- i zmiennoprzecinkowych

B. jednostka procesora odpowiedzialna za obliczenia zmiennoprzecinkowe (koprocesor)

C. zestaw 256 bitowych rejestrów, który znacznie przyspiesza obliczenia dla liczb stałopozycyjnych

D. moduł procesora wykonujący wyłącznie operacje związane z grafiką

Wygląda na to, że mogą być jakieś nieporozumienia co do tego, co SIMD naprawdę robi. Często myśli się, że SIMD działa tylko w kontekście grafiki, ale w rzeczywistości przyspiesza różne zadania dzięki równoległemu przetwarzaniu danych. Łatwo pomylić SIMD z FPU, czyli jednostką zmiennoprzecinkową. FPU skupia się na liczbach zmiennoprzecinkowych, a SIMD w zasadzie pozwala przetwarzać wiele danych tego samego typu na raz. I nie jest to zestaw 256-bitowych rejestrów, co się czasem mówi – to są inne rozszerzenia, jak AVX. Ludziska też często mylą SIMD wyłącznie z obliczeniami stało-pozycyjnymi. W rzeczywistości obsługuje zarówno liczby stało-, jak i zmiennoprzecinkowe, co czyni go naprawdę wszechstronnym narzędziem. Rozumienie tych rzeczy może pomóc lepiej wykorzystywać nowoczesne technologie i optymalizować kod, żeby sprzęt działał wydajniej.

Pytanie 10

Optyczna rozdzielczość to jeden z właściwych parametrów

A. modemu

B. monitora

C. skanera

D. drukarki

Rozdzielczość optyczna nie jest parametrem odnoszącym się do monitorów, modemów ani drukarek, co może prowadzić do błędnych wniosków. Monitory charakteryzują się rozdzielczością wyświetlania, mierzoną w pikselach, która odnosi się do liczby punktów widocznych na ekranie. Rozdzielczość monitorów jest istotna dla jakości wyświetlanego obrazu, ale nie ma bezpośredniego związku z pojęciem rozdzielczości optycznej, które odnosi się do jakości skanowania. Modemy, z kolei, koncentrują się na przepustowości i szybkości transferu danych, a nie na jakości obrazów. Drukarki również operują na innych parametrach, takich jak rozdzielczość druku, która jest mierzona w dpi, ale dotyczy to zarówno technologii druku, jak i jakości wykonania wydruków, a nie zdolności do skanowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminów związanych z różnymi urządzeniami, co może prowadzić do dezorientacji. Zrozumienie różnicy pomiędzy rozdzielczością optyczną skanera a rozdzielczością wyświetlania monitora lub parametrami drukarek jest kluczowe dla właściwego doboru sprzętu do potrzeb. W praktyce oznacza to, że użytkownicy powinni znać specyfikacje każdego z urządzeń, aby dokonać świadomego wyboru, zgodnego z wymaganiami swojej pracy.

Pytanie 11

Do pielęgnacji elementów łożyskowych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. powłokę grafitową

B. tetrową ściereczkę

C. sprężone powietrze

D. smar syntetyczny

Smar syntetyczny jest właściwym wyborem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości smarne oraz stabilność chemiczną. Smary syntetyczne, w przeciwieństwie do smarów mineralnych, charakteryzują się lepszymi właściwościami w wysokich temperaturach, a także odpornością na utlenianie i rozkład, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji. W praktyce smary te są często stosowane w silnikach, przekładniach oraz innych elementach mechanicznych, gdzie występują duże obciążenia i prędkości. Warto także zauważyć, że smar syntetyczny zmniejsza tarcie, co przyczynia się do wydajności energetycznej urządzeń oraz ich niezawodności. Zastosowanie smaru syntetycznego wpływa na zmniejszenie zużycia części, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące smarowania i konserwacji urządzeń mechanicznych. Z tego względu, regularne stosowanie smaru syntetycznego w odpowiednich aplikacjach jest kluczowe dla utrzymania sprawności i długowieczności urządzeń.

Pytanie 12

Jakie napięcie zasilające mają pamięci DDR2?

A. 1,8 V

B. 2,5 V

C. 1,4 V

D. 1,0 V

Odpowiedź 1,8 V jest prawidłowa, ponieważ pamięci DDR2 zostały zaprojektowane do pracy przy napięciu zasilania wynoszącym właśnie 1,8 V. Ten standard zasilania zapewnia równocześnie odpowiednią wydajność oraz stabilność działania modułów pamięci. Pamięci DDR2, które są rozwinięciem wcześniejszych standardów DDR, wprowadziły szereg udoskonaleń, takich jak podwyższona szybkość transferu i wydajność energetyczna. Dzięki niższemu napięciu w porównaniu do starszych pamięci DDR (które wymagały 2,5 V), DDR2 generują mniej ciepła i pozwalają na oszczędność energii, co jest szczególnie istotne w przypadku laptopów i urządzeń mobilnych. Umożliwia to także projektowanie bardziej kompaktowych systemów z mniejszymi wymaganiami chłodzenia, co jest kluczowym aspektem w nowoczesnych komputerach i sprzęcie elektronicznym. Warto zaznaczyć, że zgodność z tym napięciem jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej pracy pamięci w systemach komputerowych oraz dla zapewnienia ich długotrwałej niezawodności.

Pytanie 13

Na jakich nośnikach pamięci masowej jednym z najczęstszych powodów uszkodzeń jest zniszczenie powierzchni?

A. W dyskach HDD

B. W pamięci zewnętrznej Flash

C. W kartach pamięci SD

D. W dyskach SSD

Dyski SSD (Solid State Drive) oraz pamięci Flash, takie jak karty pamięci SD, działają na innej zasadzie niż dyski HDD. SSD wykorzystują pamięć flash do przechowywania danych, co oznacza, że nie mają ruchomych części, a tym samym są mniej wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne. Uszkodzenia w dyskach SSD są zazwyczaj wynikiem awarii elektronicznych lub problemów z oprogramowaniem, a nie uszkodzeń powierzchni, jak ma to miejsce w HDD. Karty pamięci SD, podobnie jak inne nośniki pamięci flash, są również bardziej odporne na wstrząsy i zarysowania, co sprawia, że ich uszkodzenia powierzchniowe są znacznie rzadsze. Z kolei pamięć zewnętrzna Flash, choć również korzysta z technologii nieopartej na mechanicznych elementach, ma swoje ograniczenia związane z cyklem życia i możliwością zapisu danych, a nie z uszkodzeniami powierzchniowymi. Błędne rozumienie różnic w konstrukcji tych nośników prowadzi do mylnych wniosków o ich wrażliwości na uszkodzenia. W praktyce, znajomość charakterystyk różnych nośników pamięci jest kluczowa dla wyboru odpowiedniego rozwiązania do przechowywania danych oraz dla zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 14

Aby serwerowa płyta główna mogła działać poprawnie, potrzebuje pamięci z rejestrem. Który z poniższych modułów pamięci będzie z nią zgodny?

A. Kingston 4GB 1600 MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5V

B. Kingston 8GB 1333 MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8

C. Kingston 4GB 1333 MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM

D. Kingston Hynix B 8GB 1600 MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35V

Odpowiedź Kingston 8GB 1333 MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8 jest poprawna, ponieważ moduł ten jest zgodny z wymaganiami serwerowych płyt głównych, które często używają pamięci z rejestrem (Registered). Pamięć typu ECC (Error-Correcting Code) jest niezbędna w środowiskach serwerowych, gdzie niezawodność i stabilność danych są kluczowe. Moduł ten zapewnia korekcję błędów, co zwiększa bezpieczeństwo danych podczas operacji obliczeniowych. Dodatkowo, pamięć Registered umożliwia większą skalowalność w porównaniu do pamięci Unbuffered, co jest istotne w konfiguracjach serwerowych, gdzie płyta główna może obsłużyć wiele modułów pamięci. Użycie takich modułów w serwerach minimalizuje ryzyko awarii oraz zapewnia wyższą wydajność w zastosowaniach wymagających intensywnej analizy danych, takich jak bazy danych czy obliczenia w chmurze. Warto również zaznaczyć, że standard DDR3, przy częstotliwości 1333 MHz, oferuje wystarczającą wydajność dla wielu zastosowań serwerowych. W związku z tym, wybór tego modułu pamięci jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży serwerowej.

Pytanie 15

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. instalacji przewodów w złączach LSA

B. zaciskania wtyków RJ45

C. weryfikacji poprawności połączenia

D. ściągania izolacji z przewodu

Narzędzie przedstawione na rysunku to narzędzie do instalacji przewodów w złączach LSA znane również jako narzędzie Krone. Jest ono powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz instalacjach sieciowych do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdach. Narzędzie to umożliwia wciśnięcie przewodów w złącza IDC (Insulation Displacement Connector) bez konieczności zdejmowania izolacji co zapewnia szybkie i niezawodne połączenie. Wciśnięcie przewodu powoduje przemieszczenie izolacji co skutkuje bezpośrednim kontaktem przewodnika z metalowymi stykami. Dzięki temu technologia LSA zapewnia trwałe i stabilne połączenia bez ryzyka uszkodzenia przewodów. Narzędzie to posiada również funkcję odcinania nadmiaru przewodu co jest istotne dla utrzymania porządku w stosowanych instalacjach. Stosowanie narzędzi LSA jest standardem w branży co wynika z ich precyzji oraz wydajności. Wielu specjalistów uznaje je za niezbędny element wyposażenia podczas pracy z systemami telekomunikacyjnymi co potwierdza ich niezastąpioną rolę w procesie instalacji.

Pytanie 16

Jakie zastosowanie ma polecenie md w systemie Windows?

A. przejście do katalogu nadrzędnego

B. zmiana nazwy pliku

C. tworzenie pliku

D. tworzenie katalogu

Wybór odpowiedzi, że polecenie 'md' służy do tworzenia pliku, jest niepoprawny, ponieważ 'md' nie ma takiej funkcjonalności. W systemie operacyjnym Windows do tworzenia plików wykorzystuje się inne polecenia, takie jak 'echo' czy 'copy', które są przeznaczone do generowania lub kopii plików z istniejących danych. Użytkownicy mogą mylnie interpretować działanie 'md', myśląc, że jest to środowisko do pracy z plikami, podczas gdy jego głównym celem jest zarządzanie strukturą katalogów. Zmiana nazwy pliku również nie jest możliwa za pomocą 'md'; do tego celu używa się polecenia 'ren' (rename). Przechodzenie do katalogu nadrzędnego realizowane jest przy pomocy polecenia 'cd ..', co może prowadzić do zamieszania, jeśli ktoś nie zna dedykowanych komend. Takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia architektury systemu plików oraz różnic pomiędzy operacjami na plikach a operacjami na katalogach. Warto zaznaczyć, że porządne zarządzanie plikami i katalogami jest kluczowe dla efektywności pracy w środowisku komputerowym, dlatego dobrze jest znać podstawowe polecenia i ich zastosowania.

Pytanie 17

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. menedżera połączeń

B. serwera DHCP

C. zapory sieciowej

D. protokołu SSH

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 18

Aby sygnały pochodzące z dwóch routerów w sieci WiFi pracującej w standardzie 802.11g nie wpływały na siebie nawzajem, należy skonfigurować kanały o numerach

A. 3 i 6

B. 5 i 7

C. 1 i 5

D. 2 i 7

Ustawienie kanałów 2 i 7 w sieci WiFi standardu 802.11g jest zgodne z zasadami minimalizacji zakłóceń między sygnałami. W standardzie 802.11g, który operuje w paśmie 2,4 GHz, dostępnych jest 14 kanałów, z których tylko pięć (1, 6, 11) jest tak zwanych 'nienakładających się'. To oznacza, że użycie kanałów 2 i 7, które są oddalone od siebie, znacząco zmniejsza ryzyko interferencji. Przykładem może być sytuacja, w której dwa routery znajdują się w bliskiej odległości od siebie; ustawienie ich na kanały 2 i 7 pozwoli na współdzielenie pasma bez zauważalnego pogorszenia jakości sygnału. W praktyce, stosując takie ustawienia, można zrealizować lepszą wydajność sieci w środowiskach o dużym zagęszczeniu urządzeń bezprzewodowych, co jest szczególnie istotne w biurach czy mieszkaniach wielorodzinnych. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie jakości sygnału i kanałów, aby dostosować ustawienia w razie potrzeby.

Pytanie 19

Protokół, który pozwala na bezpieczną, zdalną obsługę serwera, to

A. TELNET

B. POP3

C. SMTP

D. SSH

POP3, czyli Post Office Protocol 3, to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera poczty do lokalnego klienta. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zdalnej pracy na serwerach, gdyż jest zorientowany na odbieranie wiadomości, a nie na zarządzanie systemami. Kolejnym protokołem jest SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, który służy do wysyłania wiadomości e-mail. Chociaż jest on kluczowy w ekosystemie komunikacji elektronicznej, nie oferuje mechanizmów umożliwiających zdalny dostęp do systemów, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym przypadku. TELNET to starszy protokół, używany do nawiązywania zdalnych połączeń z komputerami, jednak nie zapewnia on szyfrowania danych, co czyni go podatnym na ataki. W przeciwieństwie do SSH, TELNET przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej, co naraża użytkowników na różne zagrożenia, takie jak przechwytywanie haseł. Błędem myślowym jest mylenie protokołów służących do różnych celów; wybierając protokoły, należy kierować się ich funkcjonalnością i zastosowaniem. W związku z tym, świadome użycie SSH w kontekście pracy zdalnej na serwerach jest zgodne z obecnymi standardami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 20

Zjawiskiem typowym, które może świadczyć o nadchodzącej awarii twardego dysku, jest wystąpienie

A. komunikatu Diskette drive A error

B. komunikatu CMOS checksum error

C. błędów przy zapisie i odczycie danych z dysku

D. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące typowych symptomów awarii dysku twardego. Na przykład, komunikat 'Diskette drive A error' zazwyczaj odnosi się do problemów z dyskietką lub stacją dysków, a nie z dyskiem twardym. Dysk twardy i stacja dyskietek to dwa różne urządzenia, a ich problemy są różnie klasyfikowane. Ponadto, komunikat 'CMOS checksum error' odnosi się do problemów z pamięcią BIOS, co może sugerować, że bateria na płycie głównej jest wyczerpana lub że nastąpiła utrata konfiguracji systemu. Nie ma to bezpośredniego związku z awarią dysku twardego. Trzy krótkie sygnały dźwiękowe mogą oznaczać różne błędy sprzętowe, ale nie są specyficzne dla stanu dysku twardego. W rzeczywistości, te sygnały dźwiękowe mogą wskazywać na problemy z pamięcią RAM lub innymi komponentami systemu. Użytkownicy mogą mylnie interpretować te objawy jako związane z dyskiem twardym, co prowadzi do nieefektywnego diagnozowania problemów. Dobrą praktyką jest zawsze wykorzystanie odpowiednich narzędzi diagnostycznych do identyfikacji źródła problemu, zamiast polegać na nieprecyzyjnych komunikatach czy sygnałach dźwiękowych.

Pytanie 21

Który typ drukarki stosuje metodę przenoszenia stałego pigmentu z taśmy na papier odporny na wysoką temperaturę?

A. Laserowa

B. Termiczna

C. Atramentowa

D. Termosublimacyjna

Drukarka laserowa to zupełnie inny temat niż termosublimacyjna. Tam masz toner i laser, który robi obraz na bębnie, a potem ten toner idzie na papier. Oczywiście, w biurach jest to często wykorzystywane, bo drukują dużo tekstu, ale do zdjęć to się nie nadaje. Co innego drukarki termiczne, one działają na ciepło i zmieniają kolor specjalnego papieru, więc używa się ich raczej do paragonów czy etykiet. Już nie mówiąc o drukarkach atramentowych, które mają swoje plusy, bo mogą robić fajne obrazy, ale do zdjęć z jakością to też nie to. No i tak, wybierając niewłaściwą drukarkę, można się łatwo pogubić w tym wszystkim. Takie są różnice między technologiami, które warto znać.

Pytanie 22

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. r-xr-xrwx

B. rwxr-xr-x

C. rwxrwxr-x

D. r-xrwxr-x

Odpowiedź rwxr-xr-x jest prawidłowa, ponieważ oznacza, że właściciel katalogu ma pełne prawa dostępu (czytanie, pisanie i wykonywanie - 'rwx'), grupa ma prawa do czytania i wykonywania (r-x), a inni użytkownicy mogą jedynie czytać i wykonywać (r-x). Taki zestaw uprawnień pozwala właścicielowi na pełną kontrolę nad zawartością katalogu, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemie Linux. Praktyczne zastosowanie takiego ustawienia jest istotne w środowiskach, gdzie dane są wrażliwe i muszą być chronione przed nieautoryzowanym dostępem, na przykład w przypadku katalogów z danymi osobowymi lub finansowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby tylko właściciel plików lub katalogów miał możliwość ich modyfikacji, co zminimalizuje ryzyko przypadkowej lub złośliwej ingerencji w dane. Warto również pamiętać o regularnym przeglądaniu i audytowaniu uprawnień, aby zapewnić ich zgodność z politykami bezpieczeństwa organizacji.

Pytanie 23

Jak w systemie Windows zmienić port drukarki, która została zainstalowana?

A. Właściwości drukarki

B. Ostatnia znana dobra konfiguracja

C. Menedżer zadań

D. Ustawienia drukowania

Wybór opcji do zmiany portu drukarki w systemie Windows wymaga znajomości funkcji, które są rzeczywiście przeznaczone do zarządzania ustawieniami drukarek. Ostatnia znana dobra konfiguracja jest funkcją zapewniającą możliwość przywrócenia poprzednich ustawień systemowych w przypadku problemów z uruchomieniem systemu, a nie narzędziem do konfiguracji drukarki. Preferencje drukowania to miejsce, w którym użytkownik może zmieniać ustawienia związane z jakością druku, układem strony czy formatem papieru, lecz nie ma tam opcji związanej z portami. Menedżer zadań służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz aplikacjami, a nie do zarządzania ustawieniami sprzętowymi drukarek. Typowym błędem jest mylenie funkcji systemowych, co prowadzi do niepoprawnych decyzji przy konfiguracji sprzętu. Użytkownicy powinni zdawać sobie sprawę, że każdy element systemu operacyjnego ma swoje określone zastosowanie i funkcje. Aby skutecznie zarządzać drukarkami, kluczowe jest korzystanie z odpowiednich narzędzi dostępnych w systemie, takich jak Właściwości drukarki, które zapewniają pełną kontrolę nad ustawieniami sprzętu. Efektywne wykorzystywanie tych narzędzi pozwala uniknąć frustracji i błędów w codziennej pracy z drukarkami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 24

Osoba korzystająca z komputera, która testuje łączność sieciową używając polecenia ping, uzyskała wynik przedstawiony na rysunku. Jakie może być źródło braku reakcji serwera przy pierwszej próbie, zakładając, że adres domeny wp.pl to 212.77.100.101?

A. Nieobecność adresów serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej

B. Nieustawiony adres domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej.

C. Brak przypisanego serwerowi DHCP adresu karty sieciowej.

D. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej.

Brak serwera DHCP na karcie sieciowej wcale nie jest problemem, bo DHCP ma na celu automatyczne przypisywanie takich rzeczy, jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Jak DHCP nie działa, to komputer nie dostaje żadnych ustawień, przez co komunikacja sieciowa jest całkowicie zablokowana, a nie tylko DNS. Z kolei brak adresu bramy domyślnej może utrudnić dostęp do internetu, ale nie wpłynie na rozwiązywanie nazw przez DNS. A błędny adres IP wskazuje, że coś z ustawieniami jest nie tak, co oczywiście może spowodować problemy z komunikacją w sieci, ale niekoniecznie z DNS. Jak brak serwera DNS, to komputer nie zrealizuje tłumaczenia nazw na IP, i to jest bezpośredni powód problemu, który miałeś. Dobrze zrozumieć, jak działają te elementy w sieci, bo ułatwia to diagnozowanie problemów z połączeniem.

Pytanie 25

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

B. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s

C. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m

D. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych

Kabel koncentryczny RG-58 charakteryzuje się maksymalną prędkością transmisji danych wynoszącą 10 Mb/s, co w dzisiejszych standardach sieciowych jest zdecydowanie zbyt niskie. Współczesne lokalne sieci komputerowe (LAN) wymagają znacznie wyższych prędkości, aby zaspokoić potrzeby użytkowników i aplikacji. Na przykład, w technologii Ethernet standard 100BASE-TX zapewnia prędkość transmisji danych wynoszącą 100 Mb/s, a nawet 1 Gb/s w przypadku standardu 1000BASE-T. Przykładem zastosowania nowoczesnych technologii jest sieć biurowa, w której wiele urządzeń, takich jak komputery, drukarki i serwery, wymaga szybkiej wymiany danych. Dlatego kabel RG-58, z uwagi na swoje ograniczenia, został w dużej mierze zastąpiony przez szybsze i bardziej niezawodne rozwiązania, takie jak skrętka (np. Cat5e, Cat6) oraz światłowody, które oferują nie tylko większe prędkości transmisji, ale również znacznie wyższe odległości między urządzeniami bez strat w jakości sygnału, co jest kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 26

Jaką drukarkę powinna nabyć firma, która potrzebuje urządzenia do tworzenia trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych?

A. Termiczną

B. Mozaikową

C. Termotransferową

D. Igłową

Wybór innych typów drukarek, takich jak drukarki igłowe, termiczne czy mozaikowe, nie jest odpowiedni do zadań związanych z drukowaniem trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych. Drukarki igłowe, chociaż mogą być używane do druku na papierze, charakteryzują się niską jakością druku i są ograniczone do materiałów papierowych. Nie zapewniają one wystarczającej trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne, co jest niezbędne w kontekście etykiet, które mogą być narażone na działanie wilgoci czy substancji chemicznych. Drukarki termiczne, z kolei, wykorzystują technologię bez taśmy barwiącej, co sprawia, że wydruki są mniej trwałe i bardziej podatne na blaknięcie. Z tego powodu nie są one odpowiednie do zastosowań, gdzie wymagane są trwałe oznaczenia. Drukarki mozaikowe, chociaż rzadko spotykane, również nie są dedykowane do tego typu zadań, a ich mechanizm działania nie jest przystosowany do uzyskiwania wysokiej jakości kodów kreskowych. Wybór niewłaściwej technologii druku może prowadzić do problemów z identyfikacją i skanowaniem, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na efektywność procesów logistycznych oraz produkcyjnych.

Pytanie 27

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. LAN

B. PWR

C. WAN

D. USB

Port PWR jest używany do zasilania urządzenia i nie przenosi danych sieciowych. Choć istotny dla działania sprzętu, nie ma żadnego związku z transmisją danych do internetu. Port USB w routerach często służy do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki lub zewnętrzne pamięci masowe. Nie jest przeznaczony do przesyłania danych internetowych, a jego funkcjonalność zależy od specyfikacji urządzenia. Port LAN (Local Area Network) jest używany do łączenia urządzeń w sieci lokalnej, takich jak komputery, serwery i inne urządzenia sieciowe. Porty LAN umożliwiają komunikację w obrębie jednej sieci, ale nie zapewniają bezpośredniego dostępu do internetu. Błędne spojrzenie na funkcje tych portów wynika z nieznajomości ich specjalistycznych zastosowań. Poprawne zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i zapewnienia jej bezpieczeństwa. Każdy port ma swoje określone przeznaczenie, które wpływa na sposób, w jaki urządzenia komunikują się ze sobą i z siecią zewnętrzną. Zrozumienie roli każdego portu jest fundamentalne dla projektowania i zarządzania siecią komputerową, umożliwiając właściwe konfigurowanie i skalowanie infrastruktury sieciowej w celu maksymalizacji jej wydajności i bezpieczeństwa. Wybór odpowiedniego portu do określonych zadań jest istotnym aspektem administrowania siecią, umożliwiającym poprawne działanie całego systemu.

Pytanie 28

Aby podłączyć kabel w module Keystone, jakie narzędzie należy zastosować?

A. bit imbusowy

B. narzędzie ręczne do zaciskania

C. narzędzie uderzeniowe

D. wkrętak typu Torx

Praska ręczna, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy to narzędzia, które mogą być używane w różnych kontekstach związanych z instalacjami elektrycznymi i datowymi, ale nie są one właściwe do podłączenia kabli w module Keystone. Użycie praski ręcznej, choć może wydawać się logiczne, nie zapewnia odpowiedniej precyzji i może prowadzić do uszkodzenia kabli lub modułu. Praska służy zazwyczaj do zaciskania wtyków RJ-45 na końcówkach kabli, a więc nie jest przeznaczona do efektywnego wpinania przewodów w moduł Keystone, który wymaga zastosowania narzędzia uderzeniowego. Co więcej, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy są narzędziami stosowanymi do montażu lub demontażu elementów przykręcanych, ale nie mają zastosowania w kontekście podłączania kabli. Powszechnym błędem jest mylenie różnych narzędzi ze względu na ich zastosowanie, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w trakcie instalacji. Właściwe podejście do wyboru narzędzi jest kluczowe dla uzyskania trwałych i bezpiecznych połączeń, dlatego zaleca się stosowanie narzędzi zgodnych z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 29

Który poziom macierzy RAID zapisuje dane jednocześnie na wielu dyskach jako jedno urządzenie?

A. RAID 2

B. RAID 3

C. RAID 0

D. RAID 1

RAID 0 to poziom macierzy, który wykonuje stripe'owanie danych, co oznacza, że dzieli dane na mniejsze fragmenty i zapisuje je równolegle na dwóch lub więcej dyskach. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie znacznego przyspieszenia operacji odczytu i zapisu, ponieważ system działa jak jedno logiczne urządzenie. RAID 0 nie zapewnia jednak redundancji, co oznacza, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane są tracone. Jest to rozwiązanie często stosowane w sytuacjach, gdzie wydajność jest kluczowa, na przykład w serwerach plików, stacjach roboczych do obróbki wideo czy podczas gier komputerowych, gdzie szybki dostęp do danych ma zasadnicze znaczenie. W kontekście standardów branżowych, RAID 0 jest często wybierany w zastosowaniach, które nie wymagają wysokiej niezawodności, ale kładą duży nacisk na szybkość operacji. Warto również pamiętać, że przed zastosowaniem RAID 0 należy wdrożyć odpowiednie procedury backupowe, aby zminimalizować ryzyko utraty danych.

Pytanie 30

Który z parametrów twardego dysku NIE ma wpływu na jego wydajność?

A. CACHE

B. Czas dostępu

C. MTBF

D. RPM

Parametry takie jak RPM, CACHE i czas dostępu są kluczowe dla wydajności dysku twardego. RPM, czyli obroty na minutę, bezpośrednio wpływa na szybkość, z jaką dysk może odczytywać i zapisywać dane. Na przykład, dysk o prędkości 7200 RPM jest znacznie szybszy od dysku 5400 RPM, co jest szczególnie zauważalne podczas intensywnych operacji, takich jak transfer dużych plików czy uruchamianie aplikacji. CACHE, czyli pamięć podręczna, działa jako bufor, który pozwala na szybszy dostęp do często używanych danych, co przekłada się na ogólną wydajność systemu. Czas dostępu to czas, który dysk potrzebuje na odnalezienie i odczytanie danych, co także ma kluczowe znaczenie dla wydajności. Połączenie tych wszystkich parametrów tworzy obraz efektywności dysku twardego, co czyni MTBF, mimo iż ważnym wskaźnikiem niezawodności, parametrem, który nie wpływa na rzeczywistą wydajność w codziennym użytkowaniu. Błędne przypisanie MTBF do kategorii wydajności może skutkować nieodpowiednim doborem sprzętu do specyficznych zastosowań oraz nieoptymalnym zarządzaniem zasobami, co w dłuższym okresie może prowadzić do opóźnień i obniżonej efektywności operacyjnej systemów informatycznych.

Pytanie 31

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika?

A. users

B. who

C. whoami

D. id

Wybór innych odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie funkcji poszczególnych poleceń w systemie Linux. Odpowiedź 'whoami' zwraca jedynie nazwę użytkownika aktualnie zalogowanej sesji, co jest przydatne, ale nie dostarcza pełnych informacji o identyfikatorze użytkownika. 'who' z kolei wyświetla listę wszystkich zalogowanych użytkowników w systemie, co także nie odnosi się bezpośrednio do identyfikacji konkretnego użytkownika. Odpowiedź 'users' pokazuje jedynie listę użytkowników obecnie zalogowanych, lecz nie ujawnia szczegółowych danych dotyczących ich identyfikacji. Typowym błędem jest mylenie nazw użytkowników z ich identyfikatorami, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń w kontekście zarządzania systemem. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla administrowania systemem i efektywnego zarządzania uprawnieniami. Użytkownicy mogą łatwo pomylić te polecenia, myśląc, że oferują one podobne funkcje, co jest nieprawidłowe, a to z kolei może prowadzić do nieefektywnej pracy w systemie. Kluczowe w nauce korzystania z Linuxa jest rozróżnianie pomiędzy różnymi poleceniami, co pozwala na skuteczniejsze i bezpieczniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 32

Ile hostów można zaadresować w podsieci z maską 255.255.255.248?

A. 246 urządzeń.

B. 6 urządzeń.

C. 510 urządzeń.

D. 4 urządzenia.

Adresacja IP w podsieci z maską 255.255.255.248 (czyli /29) pozwala na przydzielenie 6 hostów. Przy tej masce dostępne są 2^3 = 8 adresów, ponieważ 3 bity są przeznaczone na hosty (32 bity w IPv4 minus 29 bitów maski). Z tych 8 adresów, 2 są zarezerwowane: jeden jako adres sieci, a drugi jako adres rozgłoszeniowy, co oznacza, że pozostaje 6 adresów dostępnych dla hostów. Tego typu podsieci są często wykorzystywane w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba adresów IP, na przykład w biurach lub dla urządzeń IoT. Użycie odpowiednich masek podsieci jest zgodne z praktykami zalecanymi w dokumentach RFC, które promują efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Zrozumienie, jak działają maski podsieci, jest kluczowe w procesie projektowania sieci oraz zarządzania nimi, co umożliwia bardziej optymalne i bezpieczne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 33

Aby bezpośrednio połączyć dwa komputery w przewodowej sieci LAN, należy zastosować

A. kabel światłowodowy i jedną kartę sieciową w jednym z komputerów

B. kabel USB i po jednej karcie sieciowej w każdym z komputerów

C. kabel sieciowy cross-over i po jednej karcie sieciowej w każdym z komputerów

D. kabel sieciowy patch-cord bez krosowania oraz kabel Centronics

Kabel światłowodowy, choć jest doskonałym medium do przesyłania danych na dużych odległościach z wysoką przepustowością, nie jest odpowiedni do bezpośredniego połączenia dwóch komputerów bez dodatkowych komponentów, takich jak media konwertery, które mogą zniwelować różnice w formacie sygnału. Z kolei odpowiedzi, które sugerują użycie kabla USB, są błędne, ponieważ standardowe połączenie USB nie jest przeznaczone do bezpośrednich połączeń sieciowych pomiędzy komputerami, chyba że użyjemy specjalnych adapterów, co znacznie komplikuje proces. W przypadku kabla patch-cord, jest to kabel prosty, przeznaczony głównie do łączenia urządzeń z aktywnymi komponentami sieciowymi, takimi jak routery czy switche, ale nie do bezpośredniego połączenia dwóch komputerów. Zrozumienie, jakie kable i urządzenia są odpowiednie do konkretnych zastosowań sieciowych, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i budowy sieci. Błędem jest również ignorowanie zasadności użycia odpowiednich standardów kabli, co może prowadzić do problemów z komunikacją i wydajnością sieci.

Pytanie 34

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury

C. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s

D. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

Wybór narzędzi do łączenia pigtaili z włóknami światłowodowymi wymaga zrozumienia ich specyfiki i technologii, które są odpowiednie dla danego zastosowania. Przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o prędkości połączenia 100 Mb/s jest narzędziem stosowanym w sieciach Ethernet, które służy do przesyłania sygnałów elektrycznych, a nie optycznych. Dlatego nie nadaje się do łączenia włókien światłowodowych. Narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45 również nie ma zastosowania w kontekście światłowodów, ponieważ RJ45 to złącze stosowane dla kabli miedzianych, a nie optycznych. Stacja lutownicza, mimo że jest użyteczna w elektronice, nie jest właściwym narzędziem do łączenia włókien optycznych, ponieważ lutowanie nie jest procesem, który zapewnia odpowiednią jakość połączenia w systemach światłowodowych. W rzeczywistości, lutowanie mogłoby prowadzić do uszkodzenia włókien i znacznych strat sygnału. Zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie dla konkretnej technologii, jest kluczowe dla efektywności i niezawodności systemów komunikacyjnych. Dlatego w przypadku łączenia włókien światłowodowych należy zawsze stosować odpowiednie narzędzia, jak spawarki światłowodowe, które gwarantują wysoką jakość połączeń.

Pytanie 35

Wartość koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada zapisie

A. #AA18FF

B. #81AAFF

C. #18FAAF

D. #FFAA81

Zapis koloru RGB(255, 170, 129) jest konwertowany na format heksadecymalny poprzez przekształcenie wartości RGB do postaci heksadecymalnej. Z wartości 255 otrzymujemy 'FF', z 170 - 'AA', a z 129 - '81'. Tak więc, łącząc te wartości, otrzymujemy kod #FFAA81. Użycie notacji heksadecymalnej jest standardem w projektowaniu stron internetowych oraz w grafice komputerowej, co pozwala na łatwe i przejrzyste definiowanie kolorów. W praktyce, znajomość takiej konwersji jest niezwykle przydatna dla programistów front-end oraz grafików, którzy często muszą dostosowywać kolory w swoich projektach. Na przykład, przy tworzeniu stylów CSS, kod heksadecymalny może być użyty w definicjach kolorów tła, tekstu, obramowania itp., co daje dużą swobodę w kreacji wizualnej.

Pytanie 36

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows skutkuje

A. tworzeniem dowolnej grupy użytkowników

B. kompresowaniem wszystkich plików

C. defragmentowaniem plików

D. prezentowaniem lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie

Odpowiedzi sugerujące skompresowanie plików, utworzenie dowolnej grupy użytkowników czy defragmentację plików odnoszą się do zupełnie innych funkcji i narzędzi w systemie Windows. Skompresowanie plików jest procesem redukcji rozmiaru plików, co odbywa się za pomocą różnych algorytmów kompresji, które nie mają nic wspólnego z zarządzaniem użytkownikami ani grupami. Z kolei utworzenie nowej grupy użytkowników jest możliwe przy pomocy polecenia 'net localgroup', jednak nie jest to funkcjonalność samego polecenia, które wyłącznie wyświetla istniejące grupy. Defragmentacja plików to proces reorganizacji danych na dysku twardym w celu poprawy efektywności dostępu do danych, co również nie ma związku z zarządzaniem grupami użytkowników. Błędne zrozumienie funkcji polecenia 'net localgroup' może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem i bezpieczeństwem w systemie, dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do zarządzania użytkownikami dobrze poznać i zrozumieć zakres działania poszczególnych poleceń w systemie operacyjnym.

Pytanie 37

Jakim portem domyślnie odbywa się przesyłanie poleceń (command) serwera FTP?

A. 25

B. 21

C. 20

D. 110

Port 21 jest domyślnym portem dla protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest standardem służącym do transferu plików w sieciach. Użycie portu 21 jako portu kontrolnego jest zgodne z ustaleniami IETF (Internet Engineering Task Force) i jest szeroko stosowane w branży IT. Na tym porcie klient FTP nawiązuje połączenie z serwerem, aby wysłać polecenia, takie jak logowanie czy przeglądanie folderów. Przykładowo, podczas korzystania z oprogramowania FTP, takiego jak FileZilla, wpisując adres serwera, automatycznie używa portu 21, chyba że użytkownik wskaże inny. To standardowe podejście zapewnia łatwość konfiguracji i zgodność z różnorodnymi serwerami FTP. Warto również zauważyć, że dla bezpieczniejszego transferu danych, można używać FTP Secure (FTPS) lub SSH File Transfer Protocol (SFTP), które zajmują inne porty, jednak dla klasycznego FTP port 21 pozostaje powszechnie uznawanym standardem.

Pytanie 38

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

A. Numer IP hosta

B. Adres serwera DHCP

C. Domyślną bramę sieciową

D. Adres serwera DNS

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych do uzyskiwania informacji o serwerach DNS które są kluczowe dla procesu rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP. Kiedy użytkownik wydaje polecenie nslookup w wierszu poleceń systemu operacyjnego narzędzie to łączy się z domyślnym serwerem DNS skonfigurowanym w systemie. Użytkownik dzięki temu otrzymuje informację o tym jaki serwer DNS jest wykorzystywany do przetwarzania zapytań DNS w sieci lokalnej. W praktyce wiedza o adresie serwera DNS jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z połączeniem internetowym takich jak brak możliwości uzyskania dostępu do określonych stron internetowych czy opóźnienia w ładowaniu stron. Wiele firm stosuje własne serwery DNS aby poprawić bezpieczeństwo i wydajność operacji sieciowych. Zrozumienie i właściwe konfigurowanie serwerów DNS zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak stosowanie bezpiecznych i szybkich serwerów zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dlatego posługiwanie się narzędziem nslookup i jego wynikami jest istotną umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 39

Użycie którego z urządzeń może prowadzić do wzrostu liczby kolizji pakietów w sieci?

A. Przełącznika

B. Rutera

C. Koncentratora

D. Mostu

Most, ruter i przełącznik to urządzenia sieciowe, które mają różne funkcje i sposoby działania. Most (bridge) operuje na warstwie drugiej modelu OSI, segmentując sieć i redukując kolizje przez rozdzielanie ruchu zgodnie z adresami MAC. W ten sposób, most pozwala na efektywniejsze zarządzanie ruchem w sieci lokalnej, co prowadzi do zmniejszenia liczby kolizji. Ruter (router), z kolei, działa na warstwie trzeciej i jest odpowiedzialny za kierowanie pakietów między różnymi sieciami. Przełącznik (switch) jest bardziej zaawansowanym urządzeniem od koncentratora. Działa na warstwie drugiej i, dzięki możliwości dynamicznego nauki adresów MAC, efektywnie przekierowuje ruch do odpowiednich portów, co znacząco zmniejsza ryzyko kolizji. Typowym błędem jest mylenie sposobu działania koncentratora z innymi urządzeniami, co prowadzi do wnioskowania, że ruter lub przełącznik mogą wprowadzać podobne problemy z kolizjami. W rzeczywistości, ich funkcje są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować takie sytuacje, co czyni je bardziej efektywnymi w zarządzaniu ruchem sieciowym. Należy zatem zrozumieć różnice w działaniu tych urządzeń, aby właściwie ocenić ich wpływ na wydajność i stabilność sieci.

Pytanie 40

Oprogramowanie, które często przerywa działanie przez wyświetlanie komunikatu o konieczności dokonania zapłaty, a które spowoduje zniknięcie tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. nagware

B. crippleware

C. greenware

D. careware

Careware to oprogramowanie, które prosi użytkowników o wsparcie finansowe na cele charytatywne, zamiast wymagać opłaty za korzystanie z produktu. To podejście nie ma nic wspólnego z nagware, ponieważ nie przerywa działania oprogramowania w celu wymuszenia zapłaty, lecz zachęca do wsparcia społeczności. Greenware odnosi się do aplikacji, które są zaprojektowane z myślą o ochronie środowiska, co również nie jest związane z koncepcją nagware. Crippleware to termin używany dla oprogramowania, które jest celowo ograniczone w funkcjonalności, ale w przeciwieństwie do nagware, nie prosi o płatność, a jedynie oferuje ograniczone funkcje do darmowego użytku. To wprowadza dość dużą konfuzję, ponieważ można pomyśleć, że obie te koncepcje są podobne. W rzeczywistości nagware i crippleware mają różne cele i metody interakcji z użytkownikami. Typowym błędem myślowym jest mylenie formy licencji z metodą monetizacji oprogramowania. Warto zrozumieć, że nagware ma na celu aktywne pozyskanie użytkowników do płatności poprzez ograniczanie dostępu, podczas gdy inne formy, jak np. careware, mogą być bardziej altruistyczne i społecznie odpowiedzialne. To pokazuje, jak różne modele biznesowe mogą wpływać na użytkowanie i postrzeganie oprogramowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej