Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 18:18
Data zakończenia: 13 maja 2025 18:41

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Skutkiem żerowania mszyc na liściach roślin dekoracyjnych jest pojawienie się

A. lepkiej substancji.

B. białego nalotu.

C. gołożerów.

D. min.

Odpowiedzi mówiące o minach, gołożerach czy białym nalocie są błędne, bo to nie te objawy świadczą o mszycach. Miny w liściach to zazwyczaj sprawka larw innych owadów, jak muchówki, które drążą tunele w roślinach, a mszyce nie mają tu nic do rzeczy. Gołożery, które wyglądają dość podobnie, to też sprawka innych szkodników. Co do białego nalotu, to najczęściej to grzyby, jak mączniak, a nie mszyce. Typowy błąd to mylenie tych symptomów z działalnością mszyc, co prowadzi do złej diagnozy. Z mojego doświadczenia, trzeba umieć rozpoznać objawy szkodników, bo inaczej możemy zastosować złe środki ochrony roślin. To może w efekcie dać straty w uprawach i szkodzić środowisku. Dobrze jest więc obserwować rośliny i analizować sytuację, żeby skuteczniej je chronić, stosując metody, które są przyjazne dla natury.

Pytanie 2

Aby zwalczyć perz, należy użyć pestycydu z kategorii

A. repelentów

B. akarycydów

C. fungicydów

D. herbicydów

Herbicydy to pestycydy stosowane w celu zwalczania chwastów, w tym perzu, który jest jednym z najtrudniejszych do kontrolowania chwastów w uprawach. Zastosowanie herbicydów jest kluczowe, aby zapewnić zdrowy rozwój roślin uprawnych, a także minimalizować konkurencję o składniki odżywcze, wodę i światło. W przypadku perzu, wybór odpowiednich herbicydów, takich jak te z grupy inhibitorów enzymów aromatycznych, jest niezwykle istotny, ponieważ pozwala na skuteczne zwalczanie tego chwastu. Herbicydy można stosować doglebowo lub nalistnie, a ich skuteczność zależy od fazy wzrostu chwastu oraz warunków atmosferycznych. Przykładem dobrego praktyki jest stosowanie herbicydów w okresach, kiedy perz jest w fazie intensywnego wzrostu, co zwiększa ich efektywność. Ważne jest także przestrzeganie zaleceń producenta dotyczących dawek i terminów stosowania, co pozwala na maksymalne wykorzystanie ich potencjału i minimalizację ryzyka dla środowiska.

Pytanie 3

Aby efektywnie przeprowadzić prace związane z zakładaniem dwurzędowego żywopłotu z roślin posiadających odkryty korzeń, ile osób jest potrzebnych?

A. 1 osoby

B. 2 osoby

C. 4 osoby

D. 3 osoby

Zakładanie żywopłotu dwurzędowego z roślin z odkrytym korzeniem jest zadaniem, które wymaga współpracy przynajmniej dwóch osób. Pracownicy muszą działać zespołowo, aby zapewnić prawidłowe rozmieszczenie roślin oraz ich właściwe sadzenie. Pierwsza osoba może zajmować się przygotowaniem terenu, co obejmuje wykopanie dołów i usunięcie chwastów, podczas gdy druga osoba zajmuje się umieszczaniem roślin w dołach oraz ich stabilizowaniem. Ważne jest, aby rośliny były sadzone w odpowiednich odstępach, co zapewnia ich zdrowy wzrost i odpowiednią ekspozycję na światło. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, żywopłoty powinny być zakładane w okresach wiosennych lub jesiennych, kiedy warunki glebowe są optymalne, a ryzyko uszkodzenia korzeni jest minimalne. Praca w zespole pozwala na szybsze zakończenie zadania oraz minimalizuje ryzyko błędów, które mogłyby wystąpić podczas samodzielnego sadzenia przez jedną osobę, co jest kluczowe dla sukcesu całego przedsięwzięcia.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

W okresie wiosennym, po usunięciu osłon z rabat róż oraz z ogrodów, powinno się przyciąć pędy

A. 50 cm nad ziemią

B. na poziomie 3 - 6 oczek

C. na poziomie 7 - 8 oczek

D. w połowie długości pędów

Przycinanie róż na wysokości 3 do 6 oczek to trafny sposób na dbanie o te rośliny. Dzięki temu zabiegowi wspomagasz pojawianie się nowych pędów, co jest super ważne na wiosnę. Taki sposób przycinania sprzyja zdrowemu wzrostowi, ponieważ aktywuje te tkanki, które odpowiadają za regenerację. No i przy okazji usuwasz też zmarznięte lub uszkodzone pędy, co poprawia ogólny stan rośliny. Fajnie jest też pamiętać o tym, by używać ostrych narzędzi – wtedy mniej uszkadzasz tkanki. Regularne cięcie róż dobrze wpływa na ich kwitnienie i zdrowie. W praktyce, po przycięciu, rośliny zazwyczaj produkują silniejsze i bardziej obfite pędy, a to przekłada się na lepsze kwiaty i ich większą ilość.

Pytanie 6

Bagno zwyczajne (Ledum palustre) jest rośliną typową dla ekosystemu

A. suchego

B. bagiennego

C. wilgotnego

D. świeżego

Bagno zwyczajne (Ledum palustre) jest rośliną, która idealnie przystosowuje się do warunków panujących w borach bagiennych. Te tereny charakteryzują się wysoką wilgotnością oraz specyficznymi, często ubogimi w składniki odżywcze glebami, które są nasycone wodą przez dłuższy czas. Roślina ta preferuje siedliska, w których gleba jest stale wilgotna, co pozwala jej na prawidłowy rozwój. Bagno zwyczajne odgrywa ważną rolę w ekosystemie, będąc nie tylko źródłem pożywienia dla niektórych owadów, ale także miejscem schronienia dla różnorodnych organizmów. Zastosowanie wiedzy o tej roślinie ma znaczenie praktyczne, zwłaszcza w kontekście ochrony środowiska i zarządzania ekosystemami leśnymi. Właściwe rozpoznawanie siedlisk bagnistych i ich charakterystyka są kluczowe w planowaniu działań konserwatorskich oraz w prowadzeniu badań nad bioróżnorodnością. Warto zwrócić uwagę na to, jak Bagno zwyczajne współtworzy bioróżnorodność typową dla borów bagiennych oraz jak wpływa na cykle biogeochemiczne w tych ekosystemach.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Gdzie należy umieszczać ławki?

A. w miejscu osłoniętym od wiatru

B. w miejscu skrzyżowania dróg

C. w strefie reprezentacyjnej, jeśli są to ławki z oparciem

D. na terenie o dużym nachyleniu

Ustawienie ławek w miejscach takich jak skrzyżowania dróg, obszary o znacznej pochyłości oraz reprezentacyjne lokalizacje bez odpowiedniego osłonięcia przed wiatrem może prowadzić do poważnych problemów związanych z komfortem i bezpieczeństwem użytkowników. W przypadku skrzyżowań dróg, kładzenie ławek w takich lokalizacjach nie tylko stwarza zagrożenie dla osób siadających na ławkach, ale także może prowadzić do zakłóceń w ruchu drogowym. Użytkownicy mogą być narażeni na niebezpieczeństwo, ponieważ nie będą posiadać wystarczającej przestrzeni do bezpiecznego przemieszczania się. W obszarach o znacznej pochyłości, ławki mogą być niewygodne, a nawet niebezpieczne, ponieważ mogą stwarzać ryzyko przewrócenia się, co jest szczególnie problematyczne dla osób starszych lub dzieci. Z kolei umieszczanie ławek w miejscach reprezentacyjnych, takich jak place czy parki, bez uwzględnienia osłony przed wiatrem, może zniechęcać do korzystania z tych przestrzeni, a nawet prowadzić do ich zaniedbania. Bardzo istotne jest zrozumienie, że dobra praktyka w projektowaniu przestrzeni publicznych koncentruje się na zapewnieniu komfortowego i bezpiecznego środowiska dla wszystkich użytkowników. Warto przy tym pamiętać, że nawet najbardziej estetyczne i reprezentacyjne lokalizacje nie będą spełniały swojego celu, jeśli użytkownicy nie będą mogli z nich komfortowo korzystać. Właściwe planowanie i projektowanie przestrzeni publicznych powinno uwzględniać różnorodne czynniki, aby stworzyć przyjazne i funkcjonalne wnętrza dla lokalnych społeczności.

Pytanie 9

Kiedy należy przeprowadzić piaskowanie trawnika?

A. po wałowaniu powierzchni

B. po wertykulacji lub aeracji

C. po niskim skoszeniu trawy

D. po podlaniu trawnika

Piaskowanie trawników, zwane również piaskowaniem gleby, jest kluczowym zabiegiem, który powinien być przeprowadzany po wertykulacji lub aeracji. Wertykulacja polega na usunięciu martwej materii organicznej z powierzchni trawnika, co poprawia cyrkulację powietrza oraz dostęp do składników odżywczych. Aeracja z kolei polega na perforacji gleby, co pozwala na lepsze napowietrzenie korzeni trawnika. Po tych zabiegach gleba jest bardziej podatna na wchłanianie piasku, co sprzyja poprawie struktury gleby i odprowadzaniu wody. Piasek pomaga w optymalizacji drenażu, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb ciężkich i gliniastych. Dobrze przeprowadzone piaskowanie, które następuje po wertykulacji lub aeracji, wspiera również rozwój korzeni, co przyczynia się do zdrowszego i bardziej odpornego trawnika. Regularne stosowanie tej metody, zgodnie z zaleceniami specjalistycznymi, może znacząco poprawić jakość trawnika, co znajduje potwierdzenie w wielu standardach związanych z pielęgnacją terenów zielonych.

Pytanie 10

Jakie drzewo najlepiej nadaje się do sadzenia w parku krajobrazowym?

A. Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora)

B. Tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)

C. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)

D. Dąb szypułkowy (Quercus robur)

Dąb szypułkowy (Quercus robur) jest jednym z najbardziej wartościowych gatunków drzew do nasadzeń w parkach krajobrazowych, ze względu na swoją długowieczność, odporność na choroby oraz znaczenie ekologiczne. Dąb ten może osiągać imponujące rozmiary, co przyczynia się do stworzenia zróżnicowanej struktury leśnej oraz atrakcyjnych widoków. W przeciwieństwie do innych gatunków, dąb szypułkowy zapewnia również schronienie i pokarm dla wielu gatunków ptaków oraz owadów, co potwierdza jego rolę w ekosystemie. Ponadto, jego drewno jest cenione w przemyśle meblarskim oraz stolarstwie, co podkreśla jego ekonomiczne znaczenie. Dąb szypułkowy dobrze przystosowuje się do różnych warunków glebowych, jednak preferuje gleby żyzne i dobrze przepuszczalne, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu nasadzeń. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, wprowadzenie tego gatunku do parków wspiera bioróżnorodność oraz długoterminową stabilność ekosystemu.

Pytanie 11

Jak zabezpiecza się rany drzew w miejscach, gdzie dokonano cięcia?

A. trocinami drzew łączonymi spoiwem bitumicznym.

B. preparatem na bazie farby emulsyjnej.

C. papą na lepiku.

D. tworzywem sztucznym w postaci pianki.

Odpowiedź na pytanie jest poprawna, ponieważ preparaty na bazie farby emulsyjnej są powszechnie stosowane do zabezpieczania ran drzew, szczególnie w miejscach cięcia. Farby emulsyjne zawierają składniki, które tworzą elastyczną powłokę, chroniącą ranę przed infekcjami i działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Działają one również na zasadzie zabezpieczania przed szkodnikami oraz patogenami, co jest kluczowe dla zdrowia drzewa. Ponadto, stosowanie takich preparatów jest zgodne z praktykami zalecanymi przez arborystów i ogrodników, którzy podkreślają znaczenie minimalizacji ryzyka infekcji. W praktyce, aplikacja farby emulsyjnej jest szybka i efektywna, co czyni ją preferowanym rozwiązaniem w przypadku ran powstałych w wyniku przycinania lub innych działań pielęgnacyjnych. Dodatkowo, preparaty te są dostępne w różnych formułach, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych potrzeb i warunków panujących w danym środowisku. Zastosowanie tych preparatów przyczynia się do długoterminowego zdrowia oraz estetyki drzew.

Pytanie 12

Ile roślin potrzeba do zaaranżowania przestrzeni o powierzchni 7 m², jeżeli zalecana odległość wynosi 0,25 × 0,25 m?

A. 112 sztuk

B. 175 sztuk

C. 35 sztuk

D. 28 sztuk

Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 7 m² przy rozstawie 0,25 m x 0,25 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę. Powierzchnia ta wynosi: 0,25 m * 0,25 m = 0,0625 m². Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 7 m² / 0,0625 m² = 112. Tak więc, do zagospodarowania 7 m² przy podanym rozstawie potrzeba 112 sztuk roślin. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w projektach ogrodniczych, gdzie precyzyjne obliczenia rozstawu roślin są kluczowe dla ich zdrowego wzrostu, efektywności wykorzystania przestrzeni oraz estetyki kompozycji. Właściwa gęstość sadzenia wpływa na konkurencję o zasoby, takie jak światło i woda, co jest istotne w kontekście dobrych praktyk agrotechnicznych.

Pytanie 13

Zieleń znajdująca się w pobliżu szpitali nie pełni roli

A. gospodarczej

B. sanitarnej

C. estetycznej

D. izolacyjnej

Zieleń towarzysząca obiektom szpitalnym pełni wiele funkcji, jednak funkcja gospodarcza jest w tym kontekście najmniej istotna. Zieleń w szpitalach przede wszystkim ma na celu poprawę jakości życia pacjentów oraz personelu medycznego poprzez zapewnienie przestrzeni do relaksu i regeneracji. Z punktu widzenia sanitarnego, roślinność może również przyczyniać się do poprawy jakości powietrza, redukując zanieczyszczenia i zwiększając wilgotność. Izolacyjna funkcja zieleni, zwłaszcza w kontekście akustycznym, jest istotna, gdyż rośliny mogą działać jako bariera dla hałasu, co jest kluczowe w środowisku szpitalnym. Estetyka otoczenia ma również ogromne znaczenie, ponieważ przyjemne otoczenie sprzyja lepszemu samopoczuciu pacjentów, co może wpływać na proces leczenia. W związku z tym, podczas projektowania przestrzeni zielonych wokół obiektów medycznych, istotne jest uwzględnienie standardów projektowych oraz dobrych praktyk w zakresie architektury krajobrazu, które koncentrują się na zrównoważony rozwój i integrację z otoczeniem.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jakie gatunki roślin nadają się do uprawy w gospodarstwie dysponującym glebami ubogimi, suchymi oraz piaszczystymi?

A. Jałowce (Juniperus sp.)

B. Żywotniki (Thuja sp.)

C. Azalie (Rhododendron sp.)

D. Borówki (Yaccinium sp.)

Jałowce (Juniperus sp.) to rośliny doskonale przystosowane do trudnych warunków glebowych, w tym gleb ubogich, suchych i piaszczystych. Charakteryzują się one dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne i glebowe, co sprawia, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw rolnych borykających się z problemami tego rodzaju. Jałowce dobrze znoszą niską wilgotność i potrafią przetrwać w glebach o niskiej zawartości składników odżywczych. Ponadto, są roślinami wieloletnimi, co oznacza, że ich uprawa jest opłacalna w dłuższej perspektywie. Dzięki ich zastosowaniu, można poprawić estetykę przestrzeni oraz zwiększyć bioróżnorodność w gospodarstwie. Warto również zauważyć, że jałowce mają zastosowanie w zieleni miejskiej, a ich owoce są wykorzystywane w przemyśle spożywczym, na przykład do produkcji ginów. W praktyce, odpowiednie przygotowanie gleby oraz dobór właściwych odmian jałowców, takich jak jałowiec pospolity, mogą znacznie zwiększyć efektywność uprawy.

Pytanie 16

Kiedy powinno się sadzić bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) w rabatach?

A. od września do października

B. od lipca do sierpnia

C. od marca do kwietnia

D. od maja do czerwca

Bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) należy sadzić od lipca do sierpnia, ponieważ jest to okres, w którym rośliny te mają najlepsze warunki do ukorzenienia się przed zbliżającą się zimą. Sadzenie w tym czasie pozwala na wykorzystanie optymalnej wilgotności gleby i temperatury, co sprzyja zdrowemu wzrostowi. Po posadzeniu bulwy rozwijają się w glebie, a ich system korzeniowy ma czas na stabilizację, co przekłada się na lepszą kondycję rośliny i jej zdolność do kwitnienia wczesną wiosną. Zimowity są roślinami cebulowymi, które rosną najlepiej w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych z dobrze przepuszczalną glebą. Ważne jest również, aby unikać zastoisk wodnych, które mogą prowadzić do gnicia bulw. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla ogrodników, którzy pragną uzyskać piękne kwitnienie tych roślin, które może trwać od września do października, w zależności od warunków atmosferycznych.

Pytanie 17

Do grupy nawozów mineralnych nie zaliczają się

A. nawozy potasowe

B. nawozy wieloskładnikowe

C. nawozy azotowe

D. nawozy organiczne

Wybór nawozów potasowych, azotowych i wieloskładnikowych w odpowiedzi na to pytanie mógł być mylący, bo jest różnica między nawozami mineralnymi a organicznymi. Nawozy potasowe są super ważne dla roślin, bo potas pomaga w różnych procesach, jak osmoza czy fotosynteza. Azotowe nawozy są niezbędne, jak chcesz, żeby rośliny miały dużo zielonej masy, bo azot jest kluczowy dla białek. Nawozy wieloskładnikowe, które mają azot, fosfor i potas, mogą wspierać rośliny w różnych etapach ich wzrostu. Wszelkie nawozy mineralne stosuje się w rolnictwie precyzyjnym, które chce zwiększyć plony, a zarazem zadbać o środowisko. Jeśli nie rozumiesz różnicy między nawozami organicznymi a mineralnymi, to może ci to zepsuć efektywność nawożenia, co wpływa na jakość plonów. Kluczowy błąd to myślenie, że wszystkie nawozy są takie same, co nie jest prawdą. Dobre zarządzanie nawożeniem powinno brać pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę roślin, które się uprawia.

Pytanie 18

Na jaką wysokość należy kosić trawnik na polach golfowych?

A. powyżej 5,5 cm

B. 4 - 5 cm

C. 3 - 4 cm

D. poniżej 2,5 cm

Koszenie murawy na polach golfowych poniżej 2,5 cm jest standardem, który zapewnia optymalne warunki do gry. Taka wysokość koszenia sprzyja rozwojowi grubych, gęstych i mocnych źdźbełów trawy, które są bardziej odporne na uszkodzenia oraz choroby. Dodatkowo, krótko przycięta trawa minimalizuje opór podczas gry, co jest istotne dla golfistów. W praktyce, tak niska wysokość koszenia jest stosowana głównie na greene'ach, gdzie idealne warunki do toczenia piłek są kluczowe. Standardy utrzymania murawy na polach golfowych, takie jak te ustalone przez USGA (United States Golf Association), podkreślają znaczenie odpowiedniej wysokości koszenia w kontekście jakości gry oraz zdrowia trawy. Warto również zauważyć, że regularne utrzymanie takiej wysokości wymaga dokładnego planowania cyklu koszenia oraz dostosowywania go do warunków pogodowych i sezonowych, co jest kluczowe dla zapewnienia doskonałej jakości murawy.

Pytanie 19

Gospodarstwo działające w ogrodnictwie, o powierzchni 0,5 ha nowoczesnych szklarni oraz tuneli foliowych z systemem ogrzewania, dysponuje możliwościami do produkcji

A. wysokiej klasy krzewów róż

B. drzew i krzewów dekoracyjnych w pojemnikach

C. rozsad na potrzeby różnych klientów

D. materiału wyjściowego do pędzenia roślin cebulowych

Wybieranie drzew i krzewów ozdobnych w pojemnikach czy też wysokiej jakości krzewów róż niekoniecznie sprawdzi się w małym gospodarstwie, takim jak 0,5 ha z nowoczesnymi szklarniami. Produkcja takich roślin zajmuje dużo miejsca i czasu, a to w intensywnej produkcji wiąże się z problemami. Krzewy róż, choć są modne, potrzebują specjalnych warunków, typu odpowiednia gleba, a przy małej powierzchni może być ciężko z tym wszystkim. Również materiał do pędzenia roślin cebulowych, chociaż technicznie da się to zrobić w szklarniach, potrzebuje dużo zasobów i odpowiednich technik, co w małych gospodarstwach nie jest zbyt praktyczne. Często myślimy, że nowoczesne szklarnie to tylko popularne rośliny ozdobne, ale tak naprawdę ważne jest, żeby dostosować produkcję do warunków swojego gospodarstwa. W tym przypadku lepszym rozwiązaniem będzie raczej produkcja rozsady.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jakiego rodzaju kruszywo używano do stworzenia wierzchniej warstwy nawierzchni ścieżek w klasycznym japońskim ogrodzie?

A. Grys granitowy.

B. Pumeks przemysłowy.

C. Drewno strugane.

D. Kruszywo ceglane.

Wybór gruzu ceglanego jako materiału do nawierzchni ścieżek w ogrodach japońskich jest nieodpowiedni z kilku powodów. Gruz ceglany, będący odpadkiem budowlanym, posiada właściwości, które nie spełniają wymogów estetycznych i funkcjonalnych takiego ogrodu. Przede wszystkim, cechuje się on dużą kruchością oraz nieregularną strukturą, co może prowadzić do nieprzyjemnych odczuć podczas chodzenia i obniżyć komfort użytkowania ścieżek. Dodatkowo, nie jest on odporny na działanie wilgoci, co może prowadzić do rozkładu i degradacji materiału w wyniku warunków atmosferycznych, a także sprzyjać pojawianiu się niepożądanych chwastów. Strugi drewniane, choć estetyczne, nie są odpowiednie do długoterminowego użytkowania w takich warunkach, gdyż drewno jest materiałem organicznym, które podlega naturalnej degradacji, a jego trwałość jest znacznie ograniczona. Pumeks hutniczy, z kolei, posiada lekką strukturę, ale jego zastosowanie w nawierzchniach ścieżek nie jest praktyczne ze względu na podatność na uszkodzenia mechaniczne i niewystarczającą nośność. W kontekście projektowania ogrodów japońskich, kluczowe jest stosowanie materiałów, które harmonizują z otoczeniem, są trwałe oraz funkcjonalne, co zdecydowanie wyklucza zarówno gruz ceglany, jak i inne błędne wybory.

Pytanie 22

Zgodnie z Ustawą z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody "teren chroniony z uwagi na wartości przyrodnicze, kulturalne i historyczne oraz walory krajobrazowe, mający na celu zachowanie oraz popularyzację tych wartości w ramach zrównoważonego rozwoju" określany jest jako

A. park narodowy

B. rezerwat przyrody

C. park krajobrazowy

D. użytek ekologiczny

Rezerwat przyrody, park narodowy oraz użytek ekologiczny to wszystkie rodzaje obszarów chronionych, lecz różnią się one celami i zasadami ochrony. Rezerwat przyrody jest zazwyczaj mniejszym obszarem o szczególnych walorach przyrodniczych, który ma na celu ochronę określonych gatunków roślin i zwierząt lub ekosystemów. W przeciwieństwie do parków krajobrazowych, rezerwaty nie dopuszczają do intensywnego użytkowania przestrzeni przez ludzi, co ogranicza ich funkcje rekreacyjne. Z kolei park narodowy to obszar o szczególnych wartościach przyrodniczych, który jest pod szczególną ochroną państwa i obok ochrony przyrody pełni również funkcje edukacyjne oraz turystyczne, ale z znacznie bardziej restrykcyjnymi zasadami niż w parkach krajobrazowych. Użytek ekologiczny z kolei odnosi się do niewielkich obszarów, które są chronione głównie ze względu na ich przyrodniczą lub krajobrazową wartość, ale nie mają tak rozbudowanej struktury jak parki krajobrazowe. Powszechnym błędem jest utożsamianie tych różnych form ochrony, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania oraz celów. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ obszaru chronionego ma swoje unikalne zasady i cele, co ma kluczowe znaczenie dla skutecznej ochrony różnorodności biologicznej oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 23

Różany ogród stanowi typowy komponent ogrodu

A. botanicznego

B. szkolnego

C. jordanowskiego

D. sadowniczego

Odpowiedzi wskazujące na ogrody pomologiczne, przedszkolne oraz jordanowskie są niepoprawne, gdyż każda z tych kategorii ogrodów ma inne cele i charakterystykę, które nie obejmują funkcji ogrodu różanego. Ogród pomologiczny koncentruje się na uprawach owoców, a jego celem jest badanie i selekcja różnych gatunków drzew owocowych, co nie ma związku z różami. Chociaż w ogrodzie pomologicznym mogą występować inne rośliny, jak maliny czy porzeczki, nie spełnia on roli ogrodu różanego. Ogród przedszkolny to zazwyczaj mały obszar, który jest wykorzystywany do nauki dzieci o roślinach i ich uprawie, nie koncentrując się na specyficznych gatunkach, takich jak róże. Ostatecznie ogród jordanowski, będący miejscem rekreacji i wypoczynku, często obejmuje elementy zieleni i kwiatów, ale nie jest to typowy ogród botaniczny, który w sposób systematyczny prezentuje różne gatunki i ich zastosowanie. Wiele osób myli te różnice, co prowadzi do nieporozumień w zakresie klasyfikacji ogrodów oraz ich funkcji. Warto zaznaczyć, że zrozumienie celu każdego typu ogrodu jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ich roli w ekologii oraz kulturze.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Na działkach z torfem charakteryzujących się odczynem pH gleby 4,5-5,5 zaleca się uprawę roślin gruntowych

A. dalii

B. róż

C. różaneczników

D. irysów

Irys (Iris) oraz dalia (Dahlia) to rośliny, które nie preferują kwaśnych gleb, a ich wymagania dotyczące pH są znacznie inne. Irys, szczególnie jego odmiany, dobrze rośnie w glebach o neutralnym pH, w granicach 6,0-7,0, co oznacza, że ich uprawa na torfach o pH 4,5-5,5 byłaby niewłaściwa. Gleby o tym odczynie mogą prowadzić do problemów z dostępnością składników odżywczych, co negatywnie wpływa na zdrowie i rozwój irysów. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku dalii, które również preferują gleby o neutralnym pH. Ich uprawa w kwaśnym podłożu skutkuje ograniczoną absorpcją niezbędnych substancji odżywczych, co może prowadzić do osłabienia roślin. W przypadku róż, sytuacja jest nieco bardziej złożona, ponieważ różne odmiany róż mogą wymagać różnych warunków glebowych. Większość z nich preferuje gleby lekko kwaśne do neutralnych, co czyni je mniej odpowiednimi do uprawy w torfie o pH 4,5-5,5. W praktyce ogrodniczej ważne jest dostosowanie warunków uprawy do specyficznych wymagań roślin, aby uniknąć problemów zdrowotnych i zapewnić im optymalne warunki do wzrostu.

Pytanie 26

Jakie obiekty zaliczają się do kategorii zieleni?

A. terenów zieleni otwartych

B. ogrodów botanicznych

C. muraw stadionów

D. leśnych szlaków turystycznych

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd w kontekście definicji zieleńców. Murawy stadionów, jako miejsca przeznaczone do uprawiania sportu, mają specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji i użytkowania, co odróżnia je od zieleńców, które są bardziej zróżnicowane pod względem ekologicznym i funkcjonalnym. W kontekście leśnych szlaków turystycznych, zieleńce nie są odpowiednie, gdyż te szlaki zazwyczaj prowadzą przez naturalne lub półnaturalne tereny leśne, a nie przez tereny zaprojektowane z myślą o odpoczynku i rekreacji w miastach. Ogrody botaniczne natomiast, choć również są terenami zieleni, mają inne funkcje edukacyjne i badawcze, skupiając się na kolekcjonowaniu i prezentacji różnych gatunków roślin. Warto zauważyć, że typowe błędy myślowe związane z wyborem niepoprawnych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia kategorii terenów zieleni i ich funkcji. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami terenów zieleni, jak również ich zastosowań, jest kluczowe dla prawidłowego identyfikowania ich roli w obszarze urbanistyki oraz ochrony środowiska. Warto pamiętać, że tereny zieleni otwartej, do których zaliczają się zieleńce, powinny być projektowane zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz uwzględniać potrzeby społeczności lokalnych.

Pytanie 27

Aby określić wysokość skarpy, należy zastosować

A. niwelatora i łaty mierniczej

B. węgielnicy oraz tyczek mierniczych

C. poziomicy oraz taśmy mierniczej

D. tyczek mierniczych i sznura z palikami

Stosowanie poziomicy i taśmy mierniczej do wyznaczania wysokości skarpy jest niewłaściwe z kilku powodów. Poziomica, choć przydatna w pomiarach poziomu, nie jest wystarczająco precyzyjna do wyznaczania wysokości na dużą skalę, szczególnie gdy mamy do czynienia z różnicami wysokości na terenie o zróżnicowanej topografii. Taśma miernicza również jest ograniczona, ponieważ jej dokładność w pomiarze wysokości zależy od umiejętności operatora oraz warunków terenowych. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do błędów pomiarowych, które są nieakceptowalne w kontekście budowy skarp, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. Podobnie, użycie tyczek mierniczych i sznura z palikami nie zapewnia wystarczającej dokładności, ponieważ poleganie na ręcznych pomiarach i orientacji wzrokowej może prowadzić do subiektywnych błędów w ocenie wysokości. Węgielnica, choć użyteczna w niektórych aplikacjach, nie jest narzędziem do pomiaru wysokości, a jej zastosowanie w tym kontekście jest mylące. Niezrozumienie roli różnych narzędzi w pomiarach geodezyjnych i budowlanych prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat skuteczności poszczególnych metod. Warto podkreślić, że profesjonalne podejście do wyznaczania wysokości wymaga zastosowania sprawdzonych narzędzi, takich jak niwelator, aby uniknąć kosztownych błędów i zapewnić bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Małe zadrzewienie w polu, które jest tworzone lub zachowywane w celu dostarczenia schronienia i pożywienia dzikim zwierzętom, nazywa się

A. remizą

B. klombem

C. gajem

D. zagajnikiem

Klomb to kompozycja roślinna, często wykorzystywana w ogrodnictwie publicznym i prywatnym, która ma na celu dekorację przestrzeni poprzez uporządkowane sadzenie kwiatów i krzewów. Z tego powodu nie może być utożsamiane z remizą, ponieważ klomby są zazwyczaj aranżacjami estetycznymi, a nie elementami ekosystemu, które chronią dziką faunę. Gaj to obszar porośnięty drzewami, który często jest zorganizowany w sposób intensywny i może być wykorzystywany do produkcji drewna lub owoców, co również różni się od funkcji remizy. Zagajnik, natomiast, to niewielki las lub gęsty zadrzewiony teren, który również może nie pełnić roli schronienia dla dzikich zwierząt, jak to ma miejsce w przypadku remiz. W praktyce, błędne przypisanie tych terminów wynika z mylnego rozumienia ich funkcji w ekosystemie. Warto zrozumieć, że remiza, jako element przyrody, jest kluczowa dla wspierania bioróżnorodności, a nie tylko dla estetyki czy produkcji rolniczej. W powiązaniu z zasadami ochrony przyrody i zrównoważonego rozwoju, zrozumienie roli remiz w krajobrazie staje się jeszcze bardziej istotne.

Pytanie 30

Określ typ terenu zieleni, gdzie elementem architektury może być wolnostojąca donica z drewna, osadzona na żeliwnej podstawie?

A. Plac zabaw dla małych dzieci

B. Boisko sportowe

C. Deptak w parku miejskim

D. Ogród etnograficzny

Wybierając inne odpowiedzi, widać, że mogły pojawić się pewne nieścisłości co do tego, jak wyglądają przestrzenie publiczne. Plac zabaw dla maluchów jest stworzony z myślą o ich zabawie, z bezpiecznymi elementami jak huśtawki czy zjeżdżalnie. W takim przypadku donice mogą być nie na miejscu, bo mogą stanowić zagrożenie i nie do końca spełniają potrzeby dzieci. Z kolei ogród etnograficzny ma na celu dbanie o dziedzictwo kulturowe, i chociaż tam donice mogą być używane, to raczej w kontekście roślin związanych z danym regionem, co nie do końca pasuje do estetyki deptaka. W takich ogrodach chodzi bardziej o tradycyjne formy, a nie nowoczesne donice. A boisko sportowe to przestrzeń stworzona do gry, z bramkami i liniami boiska, gdzie donice nie mają racji bytu. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, że różne rodzaje przestrzeni miejskiej pełnią różne funkcje i jakie elementy są właściwe w każdym przypadku.

Pytanie 31

Aby założyć trawnik o powierzchni 100 m2, potrzebne są 80 roboczogodzin. Jaką kwotę będzie kosztować robocizna przy założeniu trawnika o powierzchni 20 m2, jeśli cena jednej roboczogodziny wynosi 10 zł?

A. 200 zł

B. 80 zł

C. 160 zł

D. 40 zł

Żeby policzyć koszt robocizny przy zakładaniu 20 m2 trawnika, trzeba najpierw wiedzieć, ile czasu zajmie to robotnikom. Jeśli przy 100 m2 potrzeba 80 roboczogodzin, to możemy łatwo wyliczyć, ile roboczogodzin będzie potrzebnych dla 20 m2. Robimy to prosto: (20 m2 / 100 m2) * 80 roboczogodzin = 16 roboczogodzin. Gdy mamy stawkę na poziomie 10 zł za roboczogodzinę, to mnożymy 16 roboczogodzin przez 10 zł, co daje nam 160 zł. Takie liczenie to norma w budowlance i w ogrodnictwie, bo dobrze przemyślane i dokładne planowanie czasów i kosztów jest mega ważne dla sukcesu projektu. Jak dobrze policzymy, to łatwiej zarządzać budżetem i uniknąć zaskakujących wydatków.

Pytanie 32

Element budowlany w kształcie prostokątnego filaru, który zwęża się ku dolnej części i jest zakończony rzeźbą głowy lub popiersia, to

A. attyka

B. cynek

C. atrium

D. herma

Cynek, atrium oraz attyka są terminami związanymi z architekturą, ale każdy z nich odnosi się do zupełnie innych elementów. Cynek to forma architektoniczna, która zazwyczaj odnosi się do małych, dwu- lub trzypiętrowych budowli, często spotykanych w klasycznej architekturze, ale nie ma on nic wspólnego z charakterystyką hermy. Atrium z kolei to przestrzeń wewnętrzna, najczęściej w formie otwartego dziedzińca, która była popularna w rzymskich domach, stanowiąc centrum życia rodzinnego, a także element wentylacji. Z perspektywy architektonicznej atrium jest miejscem, które łączy różne pomieszczenia, ale nie ma żadnego związku z formą czworokątnego słupa. Attyka to z kolei element architektoniczny umieszczony na dachu budynku, stanowiący jego zwieńczenie. Attyki mogą być ozdobne i pełnić funkcje estetyczne, ale nie mają nic wspólnego z ideą hermy, która koncentruje się na postaciach ludzkich. Zupełnie różne formy architektoniczne mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie są kontekstualizowane w ramach szerszej wiedzy o architekturze klasycznej i jej zastosowaniach. Zrozumienie tego kontekstu jest kluczowe dla właściwego rozpoznawania terminów architektonicznych oraz ich funkcji.

Pytanie 33

Jakie rośliny są uprawiane w celu tworzenia suchych aranżacji?

A. Miechunka rozdęta (Physalis alkekengi), zatrwian szerokolistny (Limonium latifolhim)

B. Miesiącznica roczna (Lunatia annua), alternantera powabna (Alternanthera fieoidea)

C. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis xhybrida), gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica)

D. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), ostróżka ogrodowa (Delphinium ycitltorum)

Odpowiedzi wskazujące na liliowiec ogrodowy, gęsiówkę kaukaską, szafirek drobnokwiatowy oraz ostróżkę ogrodową, jak również miesiącznicę roczną oraz alternanterę powabną, są błędne w kontekście stosowania w suchych kompozycjach. Liliowiec ogrodowy i gęsiówka kaukaska są roślinami, które nie zachowują formy i koloru po wyschnięciu, a ich liście i kwiaty szybko więdną, co czyni je mało przydatnymi w suchej florystyce. Szafirek drobnokwiatowy oraz ostróżka ogrodowa, mimo że mogą być piękne świeże, również nie nadają się do długotrwałego użytku w kompozycjach, gdyż ich struktura jest zbyt delikatna, by przetrwać proces suszenia. Miesiącznica roczna i alternantera powabna to rośliny, które preferują wilgotne środowisko i mają znikome możliwości wykorzystania w suchych bukietach. Zrozumienie specyfiki roślin oraz ich właściwości jest kluczowe dla wykonania udanych kompozycji florystycznych, dlatego ważne jest, aby wybierać rośliny, które idealnie nadają się do suchych aranżacji, jak miechunka i zatrwian.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Głównym celem cięcia sanitarnego drzew jest

A. umożliwienie dopływu światła do wnętrza korony

B. wprowadzenie zmian w koronie z defektami budowy

C. zapobieganie naturalnemu odpadających suchych gałęzi

D. uzyskanie korony o odpowiedniej strukturze

Odpowiedź, że cięcie sanitarne drzew ma na celu zapobieganie samoistnemu odpadaniu suchych gałęzi, jest poprawna, ponieważ ta praktyka jest kluczowym elementem zarządzania zdrowiem drzew. Cięcie sanitarne polega na usuwaniu chorych, uszkodzonych lub obumarłych gałęzi, co nie tylko poprawia estetykę drzewa, ale przede wszystkim zwiększa jego bezpieczeństwo. Gdy suche gałęzie pozostają na drzewie, mogą stanowić zagrożenie dla otoczenia, szczególnie w miejscach publicznych. Regularne przeprowadzanie cięcia sanitarnego zgodnie z zasadami arborystyki pozwala na minimalizację ryzyka upadku takich gałęzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pielęgnacji drzew. Dodatkowo, usunięcie tych gałęzi sprzyja lepszemu przepływowi powietrza i dostępowi światła do zdrowych części korony, co z kolei wspiera ogólny rozwój drzewa. Przykładem mogą być parki miejskie, gdzie regularne cięcia sanitarne są niezbędne dla utrzymania bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni publicznej, a także dla zdrowia roślinności.

Pytanie 37

Bukszpan wiecznie zielony powinien być sadzony w odpowiednią glebę

A. żyzną, przewiewną i bogatą w wapń

B. ubogą, dobrze przepuszczalną i kwaśną

C. żyzną, zwartą i zasadową

D. bogatą, wystarczająco wilgotną i kwaśną

Bukszpan wiecznie zielony, znany również jako Buxus sempervirens, preferuje glebę żyzną, przepuszczalną i bogatą w wapń, ponieważ te warunki sprzyjają jego zdrowemu wzrostowi oraz prawidłowemu rozwojowi. Żyzność gleby zapewnia dostateczną ilość składników odżywczych, które są kluczowe dla roślin, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu. Przepuszczalność gleby jest istotna, aby uniknąć nadmiaru wody, co mogłoby prowadzić do gnicia korzeni. Wapń, jako mikroelement, wspomaga rozwój rośliny, wpływając na budowę komórek oraz ich stabilność. Przykładem właściwego przygotowania gleby dla bukszpanu jest dodanie do niej kompostu, co zwiększa jej żyzność, oraz wapna lub dolomitu, które podnoszą pH, jeśli gleba naturalnie jest zbyt kwaśna. W praktyce, sadząc bukszpan, warto również zadbać o odpowiednią głębokość sadzenia, co dodatkowo wpłynie na jego zdrowie i odporność na choroby.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Zabieg skaryfikacji mechanicznej stosowany w szkółkarstwie ma na celu

A. dostarczanie roślinom koniecznych mikroelementów

B. zwiększenie odporności roślin na schorzenia

C. wydłużenie okresu żywotności nasion

D. przyśpieszenie procesu kiełkowania nasion

Odpowiedzi sugerujące przedłużenie żywotności nasion, dostarczenie roślinom niezbędnych mikroelementów oraz zwiększenie odporności roślin na choroby nie odnoszą się bezpośrednio do celu skaryfikacji mechanicznej. Przedłużenie żywotności nasion jest procesem, który dotyczy ich przechowywania i konserwacji, a nie ich kiełkowania. Właściwe warunki przechowywania, takie jak optymalna temperatura i wilgotność, są kluczowe dla zachowania ich zdolności do kiełkowania. Z kolei dostarczanie mikroelementów jest związane z nawożeniem i kondycjonowaniem gleby, a nie z mechanicznymi zabiegami na nasionach. Gdy chodzi o odporność roślin na choroby, jest to wynik skomplikowanego procesu, który obejmuje wiele czynników, w tym genetykę roślin, ich kondycję oraz środowisko, w którym rosną. Mechaniczne usunięcie twardej łupiny nie wpływa bezpośrednio na te aspekty. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie procesu kiełkowania z innymi aspektami biologii roślin. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że każdy z tych procesów wymaga innego podejścia oraz zastosowania odpowiednich metod, które są dostosowane do specyficznych potrzeb roślin, co podkreśla znaczenie znajomości podstawowych zasad uprawy roślin.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej