Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 08:19
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 08:30

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W strefie zieleni ochronnej, która ma na celu osłonięcie przed wiatrem, zaleca się sadzenie

A. katalpy bignoniowej (Catalpa bignonioides)
B. klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
C. magnolii gwiaździstej (Magnolia steilata)
D. metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)
Klon zwyczajny (Acer platanoides) jest uznawany za jedną z najlepszych roślin do tworzenia pasów zieleni izolacyjnej, chroniących przed wiatrem. Jest to drzewo o szerokiej koronie, które osiąga wysokość do 25 metrów, co czyni je doskonałym wyborem do stworzenia skutecznej osłony. Dzięki gęstemu ulistnieniu i dużym liściom, klon efektywnie redukuje prędkość wiatru, co jest istotne w kontekście ochrony upraw rolnych oraz obiektów budowlanych. Dodatkowo, klon zwyczajny jest rośliną odporną na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz choroby, co sprawia, że jest łatwy w uprawie i ma długą żywotność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu. Warto również zauważyć, że klon ma wysoką zdolność do akumulacji dwutlenku węgla, co podnosi jego wartość w kontekście ekologii. Oprócz funkcji ochronnych, klon zwyczajny dostarcza estetycznych walorów, zmieniając kolor liści w różnych porach roku, co czyni go atrakcyjnym elementem każdego ogrodu.

Pytanie 2

Aby osiągnąć wyraźne, silne kontrasty, na rabacie kwiatowym warto zestawić rośliny o kolorach podstawowych z roślinami o kolorach

A. dopełniających
B. skomplikowanych
C. neutralnych
D. podstawowych
Wybór złożonych, neutralnych lub dopełniających barw jako uzupełnienia dla roślin o barwach zasadniczych może prowadzić do mniej wyrazistych efektów wizualnych. Rośliny o złożonych kolorach, często składających się z wielu odcieni, mogą nie zapewnić tego samego poziomu kontrastu co barwy zasadnicze. Ponadto, neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy beż, mają tendencję do wprowadzania spokoju i mogą przytłumić intensywność barw zasadniczych, co obniża ich wyrazistość. Z kolei barwy dopełniające, które znajdują się naprzeciwko kolorów zasadniczych na kole barw, mogą tworzyć silny kontrast, ale nie są zalecane do łączenia z roślinami o tych samych barwach, ponieważ mogą koncentrować uwagę na jednym kolorze, co nie sprzyja zrównoważonemu odbiorowi całej kompozycji. Kluczowe jest zrozumienie, że kontrasty w projektowaniu ogrodów powinny być przemyślane i najlepiej osiąga się je poprzez harmonijne zestawianie barw zasadniczych, co potwierdzają zasady podstawowej teorii kolorów. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu kwietników korzystać z barw, które podkreślają ich naturalne piękno i zwiększają estetyczną wartość aranżacji.

Pytanie 3

Szersza odległość sadzenia roślin w kwietniku sprawia wrażenie

A. skrócenia obszaru kwietnika
B. wydłużenia obszaru kwietnika
C. zwiększenia obszaru kwietnika
D. zmniejszenia obszaru kwietnika
Odpowiedź wskazująca na zwiększenie powierzchni kwietnika jest poprawna, ponieważ większa rozstawa sadzenia roślin wpływa na postrzeganą przestronność i wielkość obszaru. Większa odległość między roślinami pozwala na lepsze wyeksponowanie każdej z nich, co sprawia, że przestrzeń wydaje się większa i bardziej otwarta. W praktyce, projektanci ogrodów często stosują technikę większego rozstawu, aby stworzyć wrażenie większej powierzchni oraz uniknąć efektu zagracenia. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami w aranżacji przestrzeni zieleni, które wskazują na znaczenie przestrzeni i proporcji w projektowaniu. Dodatkowo, odpowiedni rozstaw może sprzyjać lepszemu wzrostowi roślin poprzez zapewnienie im większej ilości światła i powietrza. Z tego powodu, umiejętność stosowania większej rozstwy sadzenia jest kluczowa dla osiągnięcia estetycznych i funkcjonalnych efektów w projektowaniu kwietników.

Pytanie 4

Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy

A. fungicydów
B. akarycydów
C. insektycydów
D. nematocydów
Wybór fungicydów jako odpowiedniego preparatu do walki z brunatnymi, nekrotycznymi plamami na liściach krzewów jest uzasadniony, ponieważ takie objawy najczęściej wskazują na infekcje grzybowe. Fungicydy to substancje chemiczne, które skutecznie zwalczają grzyby, w tym patogeny odpowiedzialne za choroby roślin, takie jak pleśń, rdza czy mączniak. Przykłady fungicydów to azoksystrobina, tebukonazol czy difenokonazol, które są stosowane w praktyce w uprawach różnych roślin. W przypadku wystąpienia objawów grzybowych, kluczowe jest szybkie zidentyfikowanie problemu i zastosowanie odpowiedniego preparatu, aby zminimalizować straty. Dobrą praktyką jest również rotacja różnych fungicydów, aby uniknąć rozwoju odporności patogenów. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i terminów aplikacji jest niezbędne dla skuteczności zabiegów ochronnych, co potwierdzają normy i wytyczne organizacji zajmujących się ochroną roślin.

Pytanie 5

Ogólna inwentaryzacja zieleni przeprowadzana jest na podstawie

A. dziennika niwelacyjnego
B. podkładu geodezyjnego
C. tabeli pomiarowej
D. projektu koncepcyjnego
Inwentaryzacja zieleni opiera się na precyzyjnych danych, które są niezbędne do zapewnienia prawidłowych informacji o stanie i rozmieszczeniu zasobów roślinnych. Odpowiedzi, które wskazują na projekt koncepcyjny, tabelę pomiarową czy dziennik niwelacyjny, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka logiczne, jednak każde z tych podejść ma swoje ograniczenia w kontekście inwentaryzacji ogólnej. Projekt koncepcyjny, choć ważny w procesie planowania, nie dostarcza konkretnych i wymiernych danych geograficznych, które są kluczowe dla lokalizacji roślinności. Tabela pomiarowa to narzędzie umożliwiające rejestrację pomiarów, ale sama w sobie nie zawiera danych geodezyjnych, które są fundamentem dla późniejszej analizy. Dziennik niwelacyjny, z kolei, to dokumentacja pomiarów, która skupia się na różnicach wysokości, a nie na szczegółowym rozmieszczeniu roślinności. W praktyce błędne podejście do wyboru podstawy inwentaryzacji może prowadzić do nieścisłości w danych, co skutkuje podjęciem niewłaściwych decyzji dotyczących zarządzania zielenią. Dlatego podstawą inwentaryzacji powinna być zawsze rzetelna dokumentacja geodezyjna, która zapewnia pełen obraz stanu zieleni w danym terenie.

Pytanie 6

Jakie gatunki roślin są wykorzystywane do obsadzeń w obwódkach?

A. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea), cynia wytworna (Zinnia elegans), celozja grzebieniasta (Celosia argentea cristata)
B. Nasturcja większa (Tropaeolum majus), malwa różowa (Althaea rosea), żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
C. Rącznik pospolity (Ricinus communis), bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
D. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus), nemezja powabna (Nemesia strumosa), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)
Lobelia przylądkowa, nemezja powabna oraz aksamitka wąskolistna to gatunki roślin, które doskonale nadają się do obsadzeń obwódkowych, ponieważ charakteryzują się nie tylko estetycznym wyglądem, ale też odpowiednimi wymaganiami wzrostu. Lobelia przylądkowa wyróżnia się intensywnym niebieskim kolorem kwiatów, które przyciągają uwagę i mogą stanowić efektowny akcent w kompozycjach ogrodowych. Nemezja powabna, z kolei, oferuje różnorodność kolorystyczną oraz długotrwałe kwitnienie, co sprawia, że jest lubiana w aranżacjach rabatowych. Aksamitka wąskolistna przyciąga uwagę swoim intensywnym żółtym i pomarańczowym kolorem, który jest szczególnie widoczny na tle innych roślin. Te gatunki są również łatwe w uprawie i dobrze rosną w różnych warunkach glebowych, co czyni je doskonałym wyborem dla ogrodników, niezależnie od ich doświadczenia. Ponadto, stosowanie roślin jednorocznych, takich jak te wymienione, jest zgodne z praktykami agrotechnicznymi, które zalecają rotację roślin w celu zapobiegania chorobom i szkodnikom. Dlatego, wybierając te rośliny do obwódek, nie tylko dbamy o estetykę, ale również o zdrowie naszych ogródków.

Pytanie 7

Rozsądnym sposobem na szybkie uzyskanie zwartego, gęstego, lecz niezbyt szerokiego żywopłotu jest sadzenie roślin

A. w 1 rzędzie, w minimalnym rozstawie
B. w 2 rzędach, w układzie naprzemiennym
C. w układzie wielorzędowym, naprzemiennym
D. w 2 rzędach, w układzie przeciwległym
Sadzenie roślin w układzie wielorzędowym, naprzemianległym nie jest najlepszym rozwiązaniem dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Taki sposób sadzenia może prowadzić do nadmiernego zagęszczenia roślin w poszczególnych rzędach, co skutkuje ograniczeniem dostępu światła do dolnych partii roślin. W efekcie, dolne partie mogą obumierać, co negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność żywopłotu. Podobnie, układ naprzeciwległy w 2 rzędach może również prowadzić do problemów z rozrostem roślin, ponieważ rośliny sadzone blisko siebie mogą rywalizować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Z kolei sadzenie w 1 rzędzie, w minimalnej rozstawie, również jest błędnym podejściem, gdyż ogranicza ono możliwości tworzenia efektownego i gęstego żywopłotu. Przy takiej koncepcji rośliny mogą nie osiągnąć pełnego potencjału, co skutkuje słabym wzrostem i niewłaściwym kształtem. Ludzie często popełniają błąd, zakładając, że im większa gęstość sadzenia, tym bardziej efektowny będzie żywopłot. W rzeczywistości, odpowiednio dobrana odległość między roślinami jest kluczowa dla ich zdrowia oraz rozwoju. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, należy kierować się zasadami optymalnego rozmieszczenia roślin, aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 8

W trakcie zagęszczania kostki brukowej w ogrodzie pracownik doznał kontuzji w okolicy stawu skokowego, istnieje podejrzenie złamania. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. unieruchomić kończynę.
B. dawać mu leki przeciwbólowe.
C. zadzwonić po pomoc medyczną.
D. ustawić go w pozycji bocznej stabilnej.
Unieruchomienie kończyny to naprawdę ważna sprawa, zwłaszcza przy urazach stawów i podejrzeniu złamania. Chodzi o to, żeby nie ruszać uszkodzonego miejsca, bo to może pomóc w uniknięciu dalszych problemów i złagodzić ból. Jak to zrobić w praktyce? Można użyć opatrunków, temblaków, a najlepiej unikać obciążania kończyny. Zawsze warto unieruchomić zarówno staw skokowy, jak i kolanowy, bo to ograniczy ruch w całej kończynie. W pierwszej pomocy zaleca się obejrzenie rany przed unieruchomieniem, żeby sprawdzić, czy nie ma innych urazów. A po unieruchomieniu najlepiej od razu wezwać pomoc medyczną, żeby dalej zajęli się pacjentem. Dobrze podjęte działania w takiej sytuacji mogą naprawdę wpłynąć na to, jak szybko pacjent wróci do zdrowia i jego rehabilitacja później.

Pytanie 9

Do tworzenia klasycznych nawierzchni kortowych używa się

A. kamień łupany
B. granulat styropianowy
C. drobny gruz ceglany
D. pumeks hutniczy
Drobny gruz ceglany jest tradycyjnym materiałem wykorzystywanym do budowy nawierzchni kortowych ze względu na swoje właściwości fizyczne oraz estetyczne. Jego struktura zapewnia odpowiednią przyczepność, co jest kluczowe dla sportów rakietowych, takich jak tenis. Ponadto, gruz ceglany ma zdolność do dobrej absorpcji wody, co wpływa na minimalizację błota i poprawia komfort gry w warunkach wilgotnych. W praktyce, nawierzchnie z drobnego gruzu ceglano-kamiennego dają możliwość regulowania twardości podłoża, co jest istotne dla graczy preferujących różne style gry. W kontekście standardów budowlanych, wiele organizacji sportowych rekomenduje użycie tego materiału w projektach budowy kortów ze względu na jego trwałość i niskie koszty konserwacji. Gdy nawierzchnia jest odpowiednio utrzymana, gruz ceglany może służyć przez wiele lat, co czyni go ekonomicznym i funkcjonalnym wyborem dla obiektów sportowych.

Pytanie 10

Fundusze uzyskiwane z opłat za korzystanie ze środowiska są wykorzystywane na

A. zapobieganie zanieczyszczeniu powietrza
B. ochronę terenów zielonych w miastach
C. ochronę i zwiększanie wartości tego środowiska
D. zakładanie stref chronionego krajobrazu
Odpowiedź "ochronę i podnoszenie wartości tego środowiska" jest prawidłowa, ponieważ środki uzyskiwane z opłat za korzystanie z zasobów naturalnych są przeznaczane na działania, które mają na celu poprawę jakości środowiska oraz jego zrównoważony rozwój. W praktyce oznacza to finansowanie projektów związanych z renaturalizacją obszarów degradowanych, inwestycje w bioróżnorodność, a także rozwój programów edukacyjnych dotyczących ochrony środowiska. Przykładem może być tworzenie zielonych przestrzeni w miastach, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do poprawy jakości powietrza i jakości życia mieszkańców. Dodatkowo, w ramach takich działań realizowane są projekty mające na celu wzmacnianie ekosystemów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz dokumentami strategicznymi, takimi jak Agenda 2030 ONZ, które podkreślają znaczenie ochrony środowiska dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 11

Jodła koreańska najlepiej wygląda w parku

A. jako roślina okrywowa na skarpy
B. w postaci formowanego żywopłotu
C. jako roślina soliterowa
D. w swobodnych grupach
Jodła koreańska (Abies koreana) to drzewo iglaste, które w aranżacji przestrzeni ogrodowej najlepiej prezentuje się jako roślina soliterowa. Taki sposób uprawy umożliwia uwydatnienie jej naturalnych walorów estetycznych, takich jak regularna, stożkowata forma oraz intensywna, ciemnozielona barwa igieł. Jako soliter, jodła koreańska staje się centralnym punktem ogrodu lub parku, przyciągając wzrok i tworząc elegancką, harmonijną kompozycję z otoczeniem. W praktyce, rośliny soliterowe często wykorzystuje się w przestrzeniach publicznych, takich jak parki, gdzie ich majestatyczny wygląd podnosi atrakcyjność wizualną miejsca. Zgodnie z zasadami projektowania krajobrazu, zaleca się umieszczanie takich roślin w miejscach wyróżniających się, aby maksymalnie podkreślić ich urodę. Ponadto, jodła koreańska jest ceniona za swoje dodatkowe atuty, jak możliwość wzrostu w różnych warunkach glebowych oraz odporność na choroby, co czyni ją dobrym wyborem dla ogrodników i architektów krajobrazu.

Pytanie 12

Jakie rośliny potrzebują intensywnego podlewania w porze jesiennej z uwagi na ryzyko tzw. suszy fizjologicznej w zimie i wczesnej wiośnie?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
B. Mahonia pospolita (Mahonia aquifolium), cis pospolity (Taxus baccatd)
C. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii), pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)
D. Złotlin japoński (Kernajaponica), dereń biały (Cormis alba)
Wybór innych roślin jako odpowiedzi na to pytanie może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich wymagań w zakresie podlewania oraz przetrwania w trudnych warunkach zimowych. Berberys Thunberga oraz pęcherznica kalinolistna są roślinami, które mogą tolerować nieco bardziej suche warunki, ponieważ są to gatunki dostosowane do życia w środowiskach o ograniczonej dostępności wody. W rezultacie, ich potrzeba obfitego podlewania w okresie jesiennym jest znacznie mniejsza niż w przypadku mahonii i cisu. Z kolei ligustr pospolity i pięciornik krzewiasty również nie wymagają intensywnego podlewania w tym czasie, ponieważ są to rośliny, które dobrze znoszą różne warunki glebowe, a ich adaptacyjne mechanizmy pozwalają im przetrwać w mniej sprzyjających warunkach. W odniesieniu do złotolina japońskiego i derenia białego, chociaż te rośliny również mają swoje potrzeby dotyczące wilgotności, ich odporność na suszę sprawia, że nie są one tak krytyczne jak mahonia i cis. Kluczowym błędem w rozumieniu tych zagadnień jest brak świadomości o różnorodności wymagań glebowych i klimatcznych różnych gatunków roślin. Dobrze jest badać specyfikę poszczególnych roślin oraz ich lokalne potrzeby w kontekście zmian klimatycznych, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie ogrodem oraz poprawę jakości roślinności. Właściwe podejście do nawadniania i zrozumienie ich specyficznych potrzeb są kluczowe dla zachowania zdrowia oraz estetyki ogrodów.

Pytanie 13

Najskuteczniejszą metodą nawadniania boisk trawnikowych jest

A. deszczowanie
B. mikrozraszanie
C. zalewanie
D. zamgławianie
Deszczowanie to najefektywniejsza metoda nawadniania trawników sportowych, ponieważ imituje naturalny proces opadów deszczu, co sprzyja równomiernemu wchłanianiu wody przez glebę. Dzięki zastosowaniu systemów deszczownicowych, woda jest rozpylana w postaci drobnych kropli, co minimalizuje straty wody przez parowanie i umożliwia głębsze nawilżenie korzeni trawy. Przykłady zastosowania tej metody obejmują zarówno boiska piłkarskie, jak i korty tenisowe, gdzie zachowanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest kluczowe dla utrzymania dobrej jakości nawierzchni. Ponadto, nowoczesne systemy deszczowania często są wyposażone w czujniki wilgotności gleby oraz systemy automatycznego włączania, co pozwala na optymalne zarządzanie zużyciem wody. W branży ogrodniczej i sportowej uznano deszczowanie za standard, który wspiera zrównoważony rozwój oraz efektywność wykorzystania zasobów wodnych.

Pytanie 14

Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?

A. grążela żółtego i osoki aloesowatej
B. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej
C. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej
D. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej
Zbiorowiska przywodne, często występujące w pobliżu zbiorników wodnych, są charakterystyczne dla ekosystemów o dużej wilgotności i dużym zróżnicowaniu florystycznym. Trzcina pospolita (Phragmites australis) i pałka wąskolistna (Schoenoplectus triqueter) to dwa kluczowe gatunki roślin, które dominują w takich zbiorowiskach. Trzcina pospolita jest rośliną o silnych, elastycznych łodygach, która pełni istotną rolę w stabilizacji brzegów zbiorników oraz w filtracji wody. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, tworząc siedliska dla wielu organizmów, w tym ptaków, owadów oraz ryb. Pałka wąskolistna, z kolei, jest rośliną, która przyczynia się do zwiększenia retencji wody oraz wspomaga procesy biologiczne zachodzące w strefach przybrzeżnych. Oba te gatunki są także wykorzystywane w rekultywacji terenów zdegradowanych oraz w programach ochrony przyrody, co podkreśla ich znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony ekosystemów wodnych.

Pytanie 15

Jakie rośliny można wykorzystać do zakupu niskich żywopłotów w ogrodach historycznych?

A. ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
B. cis pospolity (Taxus baccata)
C. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
D. irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)
Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) jest doskonałym wyborem do tworzenia niskich żywopłotów obwódkowych w ogrodach zabytkowych ze względu na swoje specyficzne cechy. Jest rośliną zimozieloną, co oznacza, że przez cały rok zachowuje swoje liście, co gwarantuje stały efekt wizualny. Przy odpowiednim przycinaniu bukszpan może być formowany w różne kształty, co jest istotne w kontekście estetyki ogrodów historycznych. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na większość chorób i szkodników, co czyni go łatwym w pielęgnacji. W ogrodach zabytkowych, gdzie często stawia się na harmonijne połączenie z architekturą i przyrodą, bukszpan idealnie wpisuje się w koncepcję ogrodów formalnych, będąc jednocześnie materiałem, który od wieków był stosowany w tego typu kompozycjach. Ważne jest również, aby pamiętać o odpowiednich wymaganiach glebowych oraz oświetleniowych tej rośliny, aby zapewnić jej optymalne warunki do wzrostu.

Pytanie 16

Którą z roślin wieloletnich warto zasugerować do ogrodu skalnego?

A. Paciorecznik ogrodowy (Canna x generalis)
B. Ostróżkę ogrodową (Delphinium ajacis)
C. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
D. Aster alpejski (Aster alpinus)
Aster alpejski (Aster alpinus) to doskonały wybór do ogrodu skalnego, ponieważ jest to bylina, która dobrze znosi trudne warunki, jakie panują w takich miejscach. Roślina ta preferuje gleby przepuszczalne, ubogie w składniki odżywcze, co czyni ją idealną do uprawy w środowisku skalnym, gdzie rośliny często muszą konkurować z kamieniami i innymi trudnościami. Aster alpejski kwitnie od późnej wiosny do wczesnej jesieni, oferując atrakcyjne, fioletowe kwiaty, które mogą przyciągać owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle. Dodatkowo, ta roślina jest odporna na suszę, co sprawia, że jest odpowiednia do ogrodów wymagających niskiego zużycia wody. W kontekście standardów ogrodniczych, Aster alpejski wspiera bioróżnorodność i może być częścią zrównoważonego zarządzania przestrzenią ogrodową, co jest zalecane przez wiele organizacji ekologicznych. Warto również wspomnieć, że może być wykorzystany w nasadzeniach grupowych, co dodatkowo zwiększa estetykę ogrodu.

Pytanie 17

Wzrost udziału powierzchni procentowej przyczynia się do poprawy wartości przyrodniczych krajobrazu?

A. zabudowy mieszkaniowej
B. obiektów przemysłowych
C. zbiorników wodnych
D. obiektów drogowych
Zwiększenie udziału procentowego powierzchni zbiorników wodnych w krajobrazie przyczynia się do podwyższenia walorów przyrodniczych poprzez poprawę bioróżnorodności, stabilizację mikroklimatu oraz łatwiejsze zarządzanie wodami. Woda jest kluczowym elementem ekosystemów, a zbiorniki wodne stanowią siedlisko dla wielu gatunków roślin i zwierząt, co zwiększa różnorodność biologiczną danego obszaru. Dodatkowo, obecność zbiorników wodnych wpływa na regulację temperatury otoczenia oraz mikroklimatu, co jest szczególnie istotne w kontekście zmian klimatycznych. W praktyce zwiększenie powierzchni zbiorników wodnych może odbywać się poprzez tworzenie stawów, jezior lub retencji wód, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska. Takie działania są często rekomendowane przez organizacje ochrony środowiska oraz są integralną częścią planów zagospodarowania przestrzennego, które dążą do harmonijnego współistnienia natury z przestrzenią urbanistyczną. Warto zauważyć, że wdrażanie takich rozwiązań często przynosi korzyści również społeczności lokalnym, tworząc miejsca do rekreacji i wypoczynku.

Pytanie 18

Najwyższy dopuszczalny spadek podłużny dla zaprojektowanych ścieżek dla pieszych wynosi

A. 6%
B. 12%
C. 9%
D. 3%
Maksymalny spadek podłużny dla projektowanych dróg pieszych wynoszący 6% jest zgodny z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które nakładają ograniczenia na nachylenie nawierzchni w celu zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu użytkowników. Spadek ten jest istotny, ponieważ zbyt stromy nachylenie może prowadzić do trudności w poruszaniu się, zwłaszcza dla osób starszych, dzieci i osób z niepełnosprawnościami. W praktyce, projektując chodniki, należy brać pod uwagę również czynniki takie jak odprowadzanie wody, aby uniknąć gromadzenia się wody deszczowej i erozji nawierzchni. Zastosowanie maksymalnego spadku 6% sprzyja również estetyce przestrzeni miejskiej, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie dróg pieszych w otoczenie. Warto również pamiętać, że w przypadku terenów o większym nachyleniu, do projektowania można zastosować dodatkowe rozwiązania, takie jak schody, rampy czy platformy, które zapewnią bezpieczny dostęp dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 19

Przy sadzeniu krzewów z odsłoniętymi korzeniami na dnie dołka należy

A. wykopać małe wgłębienie
B. usypać kopczyk z ziemi
C. nałożyć warstwę piasku
D. zagniatać powierzchnię szpadlem
Usypanie kopczyka z ziemi na dnie dołka przed sadzeniem krzewów z odsłoniętym systemem korzeniowym jest kluczowym krokiem, który wspomaga prawidłowy rozwój roślin. Kopczyk służy jako wsparcie dla korzeni, umożliwiając ich równomierne rozłożenie w glebie. Gdy korzenie są umieszczone na kopczyku, można je delikatnie rozciągnąć na boki, co sprzyja ich naturalnemu rozwojowi oraz lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, a także standardami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie zdrowego systemu korzeniowego jako fundamentu dla wzrostu roślin. Co więcej, zastosowanie kopczyka pomaga w optymalizacji drenażu, co jest istotne, aby uniknąć zastoin wody, które mogłyby prowadzić do chorób korzeni. Warto również pamiętać, że odpowiednio przygotowane miejsce do sadzenia krzewów może znacznie wpłynąć na ich późniejszą kondycję oraz owocowanie.

Pytanie 20

Trawnik o kształcie prostokąta, który ma wymiary 40 m na 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1:50 będzie miał jakie wymiary?

A. 4 cm na 2 cm
B. 8 cm na 4 cm
C. 80 cm na 40 cm
D. 20 cm na 10 cm
Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest prawidłowa, ponieważ wymiary trawnika w skali 1:50 oznaczają, że każdy 1 metr rzeczywistej długości jest reprezentowany jako 2 centymetry w projekcie. W przypadku trawnika o wymiarach 40 m x 20 m, przekłada się to na obliczenia: 40 m * 2 cm/m = 80 cm oraz 20 m * 2 cm/m = 40 cm. Wobec tego, w projekcie koncepcyjnym trawnika te wymiary będą wynosić 80 cm na 40 cm. Tego rodzaju przeliczenia są kluczowe w architekturze i projektowaniu krajobrazu, gdzie precyzyjne odwzorowanie rozmiarów ułatwia wizualizację oraz planowanie przestrzenne. Użycie odpowiedniej skali pozwala również na lepsze dostosowanie elementów projektu do rzeczywistych warunków terenowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej i projektowej. Przykładami zastosowania mogą być wizualizacje w projektach urbanistycznych, gdzie przyjmowanie odpowiednich skali jest niezbędne do przedstawienia układów przestrzennych, a także w pracach związanych z aranżacją ogrodów, gdzie skala pozwala na dokładne zaplanowanie rozmieszczenia roślin czy elementów małej architektury.

Pytanie 21

Okres letni dla sadzenia kwietników sezonowych przypada na czas

A. drugiej połowy maja
B. pierwszej połowy kwietnia
C. drugiej połowy kwietnia
D. pierwszej połowy maja
Sadzenie kwietników w drugiej połowie kwietnia albo na początku maja to raczej zły pomysł. Wczesne sadzenie może narazić rośliny na przymrozki, które często się zdarzają, zwłaszcza w rejonach z kapryśną pogodą. Rośliny jednoroczne potrzebują stabilnych warunków do wzrostu, a sadzenie ich przed czasem może osłabić ich korzenie. Zresztą, nawet pierwsza połowa maja nie jest idealna, bo rośliny mogą nie zdążyć się odpowiednio ukorzenić przed nastaniem skrajnych letnich temperatur. Dlatego tak ważne jest, żeby znać lokalny mikroklimat i uważać na ryzyko przymrozków. Jak się nieprzemyślane wybory podejmie, to można łatwo stracić zainwestowane pieniądze w sadzonki, co może być demotywujące dla początkujących ogrodników i wpłynąć na ich przyszłe decyzje. Lepiej więc kierować się sprawdzonymi zasadami i obserwować, co się dzieje w danym rejonie.

Pytanie 22

Jakie działanie należy podjąć w uprawie różaneczników, aby zapewnić coroczne, obfite kwitnienie?

A. Usuwanie przekwitłych kwiatów
B. Przycinanie korzeni
C. Przycinanie pędów z kwiatami
D. Regularne podlewanie
Wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów to kluczowy zabieg w uprawie różaneczników, który znacząco wpływa na coroczną jakość kwitnienia. Po zakwitnięciu, usunięcie przekwitłych kwiatów zapobiega ich zawiązywaniu się nasion, co pozwala roślinie skoncentrować energię na produkcji nowych pąków kwiatowych na następny sezon. W praktyce, wykonując ten zabieg, ogrodnicy powinni stosować czyste i ostre narzędzia, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Dodatkowo, wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów poprawia wentylację wśród pędów, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że regularne monitorowanie stanu roślin i odpowiednie reagowanie na ich potrzeby to elementy dobrej praktyki w ogrodnictwie. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, ten zabieg należy wykonywać wczesnym latem, co sprzyja obfitym kwitnieniom w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 23

Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-21 oblicz nakłady robocizny związane z przygotowaniem 50 m2 terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV, z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi kompostowej grubości 15 cm.

Nakłady na 100 m² terenu pod obsadzeniaTablica 0412
Lp.WyszczególnienieJednostki miary, oznaczeniaPrzygotowanie terenu pod obsadzenia kwiatowe
w gruncie kategorii IV
z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi o grubości
symbole etorodzaje zawodów, materiałów i maszyncyfroweliterowe10 cm15 cm20 cm25 cm
abcde01020304
01761Ogrodniczy gr. I149r-g57,5971,1586,8192,35
Razem149r-g57,5971,1586,8192,35
203990400Ziemia urodzajna (humus)06010,3015,4020,6025,70
213990401Ziemia żyzna lub kompostowa06010,3015,4020,6025,70

A. 35,575 r-g
B. 28,795 r-g
C. 57,59 r-g
D. 71,15 r-g
Odpowiedź 35,575 r-g jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na specyfikacjach zawartych w tabeli KNR 2-21, dotyczących robocizny związanej z przygotowaniem terenu. W przypadku przygotowania 50 m² terenu pod obsadzenia kwiatowe, istotne jest uwzględnienie wymiany gleby rodzimej na warstwę ziemi kompostowej o grubości 15 cm. Zgodnie z normami, dla 100 m² powierzchni, nakłady robocizny wynoszą 71,15 r-g, co po przeskalowaniu do 50 m² daje wartość 35,575 r-g. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wyceny robót ziemnych, które często bazują na proporcjonalnym przeliczeniu wartości jednostkowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami ogrodniczymi i budowlanymi. Warto także zauważyć, że stosowanie kompostu poprawia jakość gleby, co jest korzystne dla przyszłych nasadzeń oraz wpływa na zdrowotność roślin. Zachęcam do zapoznania się z dodatkowymi materiałami na temat przygotowania terenu oraz jego wpływu na jakość przyszłych upraw.

Pytanie 24

Gdy w obiekcie na terenie miejsca pracy doszło do pożaru, osoby znajdujące się w strefie zagrożenia powinny

A. opuścić obiekt korzystając z dróg ewakuacyjnych
B. pozostać w obiekcie aż do przybycia straży pożarnej
C. pozostać w obiekcie do momentu ugaszenia pożaru
D. opuścić obiekt najkrótszą trasą
Odpowiedź "opuścić budynek drogami ewakuacyjnymi" jest poprawna, ponieważ procedury ewakuacyjne są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, w którym wybuchł pożar. Drogami ewakuacyjnymi, które są oznaczone i przygotowane do szybkiego opuszczenia obiektu, można w sposób bezpieczny i zminimalizowany do niezbędnego czasu przemieszczenia się uniknąć zagrożeń, takich jak dym, ogień czy panika. W sytuacji pożaru wszyscy powinni kierować się do wyjść ewakuacyjnych, które są zaprojektowane z uwzględnieniem norm bezpieczeństwa, takich jak PN-EN 1838, które określają wymagania dotyczące oświetlenia ewakuacyjnego i oznakowania dróg ewakuacyjnych. Przykładowo, w dużych obiektach, jak biurowce czy centra handlowe, istnieją wyraźnie oznaczone ścieżki ewakuacyjne, które prowadzą do bezpiecznych punktów zbiórki. W takich sytuacjach ważne jest również, aby przed ewakuacją na spokojnie ocenić sytuację oraz kierować się wskazówkami personelu odpowiedzialnego za bezpieczeństwo. Wiedza o tym, jak należy postępować w sytuacjach kryzysowych, może uratować życie.

Pytanie 25

Dostarczanie azotu roślinom ozdobnym skutkuje

A. opadaniem liści oraz kwiatów
B. skarłowaceniem młodych pędów
C. żółknięciem pędów oraz liści
D. intensywnym wzrostem części wegetatywnej
Nieprawidłowe koncepcje dotyczące nawożenia roślin ozdobnych azotem często wynikają z błędnych przekonań na temat skutków tego pierwiastka. Opadanie liści i kwiatów, które jest jedną z wymienionych odpowiedzi, może mieć różne przyczyny, ale nie jest bezpośrednio spowodowane nawożeniem azotem. W rzeczywistości azot jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania roślin i jego deficyt może prowadzić do różnych objawów, w tym do opadania liści, ale nie w przypadku jego odpowiedniej ilości. Żółknięcie liści i pędów, które również zostało podane jako jedna z odpowiedzi, zazwyczaj wskazuje na brak azotu, a nie jego nadmiar. W przypadku nadmiaru azotu rośliny mogą wykazywać nadmierny wzrost wegetatywny, ale nie doprowadzi to do ich żółknięcia. Skarłowacenie młodych pędów jest zjawiskiem, które może występować w wyniku różnych stresów środowiskowych, a nie jest typowym skutkiem nawożenia azotem. Błędne myślenie polegające na postrzeganiu nawożenia azotem jako czynnika, który prowadzi do negatywnych skutków, przeważnie wynika z braku pełnej wiedzy na temat właściwego stosowania nawozów i ich wpływu na rośliny. Należy pamiętać, że odpowiednie dawkowanie i czas aplikacji azotu są kluczowe dla uzyskania zdrowych i pięknych roślin ozdobnych. Właściwe zrozumienie roli azotu w nawożeniu pozwala na uniknięcie tych typowych błędów, co jest niezwykle ważne w codziennej praktyce ogrodniczej.

Pytanie 26

Aby zwalczyć rdze oraz mączniaki przy użyciu chemikaliów, należy przeprowadzić oprysk

A. bakteriocydem
B. moluskocydem
C. fungicydem
D. herbicydem
Fungicydy to substancje chemiczne stosowane do zwalczania chorób wywoływanych przez grzyby, takich jak rdza i mączniak. Rdza to choroba grzybowa, która atakuje wiele gatunków roślin, a jej objawy to głównie żółknące i opadające liście. Mączniak natomiast jest chorobą, która objawia się białym nalotem na liściach i pędach. Opryski fungicydowe są kluczowym elementem w ochronie roślin, ponieważ pomagają utrzymać zdrowie upraw i zapobiegają rozprzestrzenieniu się chorób. W praktyce, aplikacja fungicydów powinna być przeprowadzana zgodnie z zaleceniami producentów oraz przy zachowaniu odpowiednich standardów ochrony roślin, takich jak Rekomendacje w zakresie Fungicydów w uprawach rolnych. Umożliwia to skuteczne zwalczanie patogenów przy jednoczesnej minimalizacji ryzyka dla środowiska oraz zdrowia ludzi. Warto również pamiętać o rotacji fungicydów, aby zminimalizować ryzyko rozwinięcia odporności patogenów na stosowane substancje.

Pytanie 27

Jakie rośliny sezonowe, kwitnące, zaleca się do nasadzenia w donicy na tarasie na jesień?

A. pelargonię rabatową (Pelargonium hor torum)
B. niecierpka nowogwinejskiego (Impatiens hawkeri)
C. begonię bulwiastą (Begonia x tuberhybrida)
D. chryzantemę drobnokwiatową (Chrysanthemum sp.)
Chryzantema drobnokwiatowa (Chrysanthemum sp.) jest idealnym wyborem do obsadzenia donicy tarasowej jesiennymi roślinami sezonowymi. Te rośliny charakteryzują się nie tylko bogactwem kolorów, ale także długim okresem kwitnienia, który może trwać aż do pierwszych przymrozków. Chryzantemy są również odporne na zmienne warunki atmosferyczne typowe dla jesieni, co czyni je praktycznym wyborem dla tarasów i balkonów. Ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, a regularne nawożenie i odpowiednie nawadnianie pozwalają na uzyskanie bujnych i zdrowych roślin. Dodatkowo, chryzantemy mają wiele odmian, co pozwala na tworzenie interesujących kompozycji kolorystycznych. Warto również pamiętać o ich właściwościach przyciągających owady zapylające, co wspiera lokalny ekosystem. Zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi, chryzantemy powinny być sadzone w glebach o dobrej przepuszczalności, co można osiągnąć poprzez dodanie piasku lub perlitu do podłoża. Warto je również osłonić przed silnym wiatrem, co zwiększy ich odporność na uszkodzenia.

Pytanie 28

Jakie gatunki roślin można zakwalifikować jako wiosenne rośliny skalne kwitnące?

A. Smagliczkę skalną (Alyssum saxatile), gęsiówkę skalną (Arabis caucasica)
B. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica), rozchodnik ostry (Sedum acre)
C. Aster krzaczasty (Aster dumosus), przetacznik kłosowy (veronica spicata)
D. Kostrzewę siną (Festuca glauca), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)
Smagliczka skalna i gęsiówka skalna to świetne wybory, gdy mówimy o roślinach skalnych, które kwitną na wiosnę. Smagliczka, z tymi swoimi małymi, żółtymi kwiatami, to roślinka, która naprawdę daje radę, nawet w trudnych warunkach. Ma mocny system korzeniowy, więc sprawdza się w suchych i kamienistych miejscach. Z kolei gęsiówka skalna z białymi albo różowymi kwiatami jest niezawodna pod względem odporności na suszę i świetnie pokrywa większe powierzchnie. Dlatego często można ją spotkać w ogrodach skalnych lub na murkach. Co ważne, te rośliny są dobrą decyzją, bo zmniejszają potrzebę nawadniania i stosowania nawozów. Dodatkowo obie mogą być roślinami okrywowymi, co pomaga ograniczyć chwasty i ładnie wygląda w ogrodzie. A ich wczesne kwitnienie przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność, co jest teraz super istotne.

Pytanie 29

Projektując roślinne ozdoby na czas świąt Bożego Narodzenia, jakie elementy należy uwzględnić?

A. poinsecję i zygokaktusa
B. azalię i poinsecję
C. hortensję oraz zygokaktusa
D. hortensję oraz azalię
Poinsecja, znana również jako wilczomlecz nadobny, oraz zygokaktus, popularnie zwany kaktusem bożonarodzeniowym, są idealnymi roślinami do dekoracji na okres świąteczny. Poinsecja charakteryzuje się intensywnymi kolorami liści, które mogą przybierać odcienie czerwieni, bieli i różu, co czyni ją atrakcyjną ozdobą. Warto zauważyć, że jest to roślina, która wymaga odpowiednich warunków świetlnych i temperaturowych, aby zachować swoje piękno przez cały okres świąteczny. Zygokaktus, z kolei, to roślina, która kwitnie na przełomie listopada i grudnia, jej delikatne kwiaty w odcieniach różu i bieli doskonale wpisują się w bożonarodzeniowy klimat. Obie rośliny można łączyć z innymi dekoracjami, takimi jak gałązki jodły czy świerku, co tworzy harmonijną kompozycję. W projektowaniu dekoracji roślinnych na Boże Narodzenie, warto też pamiętać o zasadach dotyczących pielęgnacji roślin, aby zapewnić im odpowiednie warunki wzrostu i dbać o ich estetykę przez cały czas trwania świąt.

Pytanie 30

Jakie gatunki nie są zalecane do sadzenia na placach zabaw dla dzieci z uwagi na obecność trujących alkaloidów?

A. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
B. Cis pospolity (Taxus baccata), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)
C. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), topola czarna (Populus nigra)
D. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana), lipa drobnolistna (Tilia cordata)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) są gatunkami roślin, które zawierają trujące alkaloidy, co czyni je nieodpowiednimi do sadzenia w miejscach, gdzie bawią się dzieci. Cis pospolity zawiera toksyczne związki, takie jak taksyna, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zaburzenia pracy serca, a nawet śmierć. Wawrzynek wilczełyko również jest niebezpieczny, gdyż jego owoce oraz liście zawierają substancje toksyczne, które mogą wywołać silne reakcje alergiczne i zatrucia. Sadzenie tych roślin na placach zabaw jest więc zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają unikanie roślin trujących w miejscach dostępnym dla dzieci. Warto dodać, że stosowanie roślin bezpiecznych dla dzieci nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również edukuje najmłodszych na temat naturalnych środowisk oraz zdrowia.

Pytanie 31

Do składników obiektów krajobrazowych wykorzystywanych w aranżacji ogrodu na dachu zaliczamy

A. byliny
B. drzewa liściaste
C. kapliczki
D. drzewa iglaste
Byliny to rośliny wieloletnie, które charakteryzują się różnorodnością kształtów, kolorów oraz rozmiarów, co sprawia, że są one idealnym elementem architektury krajobrazu, szczególnie w ogrodach na dachu. Ich zastosowanie nie tylko estetycznie wzbogaca przestrzeń, ale również przyczynia się do poprawy mikroklimatu. Byliny mogą być wykorzystane do tworzenia efektownych rabat, które kwitną w różnych porach roku, co zapewnia ciągłość zieleni oraz atrakcyjności wizualnej. Z perspektywy technicznej, ich korzyści obejmują także zdolność do zatrzymywania wody oraz wpływ na izolację termiczną budynku. Warto zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami ogrodnictwa, wybór bylin do ogrodu na dachu powinien uwzględniać gatunki odporne na warunki atmosferyczne, takie jak susza czy silne wiatry, a także preferencje dotyczące nasłonecznienia. Przykłady odpowiednich bylin to np. lawenda, jeżówki czy szałwie, które są nie tylko dekoracyjne, ale także przyciągają owady zapylające, wspierając w ten sposób lokalny ekosystem.

Pytanie 32

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzenia rabaty o powierzchni 5 m2, jeśli mają być one umieszczone w odstępie 25 × 25 cm?

A. 100 sztuk
B. 60 sztuk
C. 80 sztuk
D. 40 sztuk
Żeby obliczyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia rabaty o powierzchni 5 m², gdzie rośliny mają być sadzone w odstępach 25 × 25 cm, najpierw musimy obliczyć, ile miejsca zajmuje jedna roślina. 25 cm razy 25 cm to 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m² dla jednej rośliny. Teraz, żeby dowiedzieć się, ile roślin zmieści się w 5 m², dzielimy 5 m² przez 0,0625 m², co daje nam 80. W związku z tym, poprawna odpowiedź to 80 sztuk. To wiedza, która się przyda, zwłaszcza kiedy projektujesz ogrody. Dobrze jest mieć na uwadze, jak odpowiedni rozstaw roślin wpływa na ich wzrost i wygląd. Sadzenie zbyt blisko siebie może sprawić, że rośliny będą ze sobą konkurować o światło i składniki odżywcze, a to może wpływać na ich zdrowie. Z drugiej strony, jeśli posadzisz je zbyt daleko, to nie wykorzystasz dobrze przestrzeni. Z tego, co widziałem, warto też pomyśleć o tym, jak różne rośliny mają różne wymagania jeśli chodzi o przestrzeń, to może mieć duży wpływ na końcowy efekt.

Pytanie 33

Aby chronić nadziemne części roślin przed zimnem, wykorzystuje się materiały do owijania. Którego z nich nie powinno się używać do tego celu?

A. Papieru
B. Juty
C. Folię
D. Słomy
Folia nie jest zalecanym materiałem do owijania roślin, szczególnie w kontekście ochrony przed mrozem, ze względu na jej właściwości izolacyjne i ograniczoną przepuszczalność powietrza. Gdy rośliny zostaną owinięte folią, mogą one ulegać przegrzewaniu w ciągu dnia, co prowadzi do kondensacji wilgoci wewnątrz opakowania. Ta sytuacja sprzyja rozwojowi chorób grzybowych oraz może prowadzić do uszkodzenia tkanki roślinnej. Zamiast folii, rekomendowane jest stosowanie materiałów naturalnych, takich jak słoma czy juta, które odpowiednio izolują rośliny, zapewniając jednocześnie cyrkulację powietrza. Słoma, na przykład, jest doskonałym izolatorem, który nie tylko chroni przed mrozem, ale także pozwala na odprowadzenie nadmiaru wilgoci. Dobrą praktyką jest owijanie roślin w materiałach, które mogą oddychać, co jest zgodne z zasadami agrotechniki i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 34

Do grupy drzew, które nie mogą być przycinane na początku wiosny z powodu występowania tzw. płaczu wiosennego, zalicza się

A. topole, jarząby
B. graby, klony
C. dęby, wierzby
D. jesiony, lipy
Graby i klony to te drzewa, których nie warto przycinać na początku wiosny. Można to nazwać płaczem wiosennym, bo wtedy soki roślinne zaczynają krążyć na całego. Jak się przytnie gałęzie, mogą one wydobywać sok, co tak naprawdę jest całkiem naturalne. Ale wiesz, jeśli to zrobisz w tym okresie, drzewko może być osłabione, a nawet umrzeć w najgorszym przypadku. Dlatego lepiej przycinać je, gdy są w spoczynku, czyli jesienią lub zimą. No i graby z klonami często widuje się w parkach, bo mają naprawdę ładne liście. Zrozumienie tych zasad jest ważne, żeby drzewa długo żyły i były zdrowe, szczególnie w arborystyce, gdzie dbanie o nie to kluczowa sprawa.

Pytanie 35

Jaki element wyposażenia jest kluczowy w ogrodzie zoologicznym?

A. Wieszak na rowery
B. Fontanna
C. Tablica informacyjna
D. Rzeźba do ogrodu
Tablica informacyjna jest kluczowym elementem wyposażenia w ogrodzie zoologicznym, ponieważ odgrywa istotną rolę w edukacji odwiedzających oraz w poprawie ich doświadczeń. Informacje zamieszczone na tablicach, takie jak dane o gatunkach zwierząt, ich naturalnym środowisku oraz zagrożeniach, z jakimi się borykają, pomagają w zwiększeniu świadomości ekologicznej. Tablice informacyjne są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie edukacji w zakresie ochrony przyrody. Przykładowo, dobrze zaprojektowana tablica może zawierać interaktywne elementy, takie jak kody QR, które prowadzą do materiałów multimedialnych, co dodatkowo angażuje odwiedzających. Zastosowanie tablic informacyjnych jest również kluczowe w kontekście zachowania bezpieczeństwa, gdyż informują o zasadach zachowania w pobliżu zwierząt oraz o regulaminie obiektu. To wszystko sprawia, że tablice są nie tylko estetycznym, ale głównie funkcjonalnym elementem każdego zoo.

Pytanie 36

Jakie drzewo najlepiej nadaje się do sadzenia w parku krajobrazowym?

A. Tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)
B. Dąb szypułkowy (Quercus robur)
C. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
D. Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora)
Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora) jest często stosowana w zieleni miejskiej, jednak nie jest to gatunek najlepiej dostosowany do parków krajobrazowych. Jej naturalne siedliska ograniczają się do regionów o specyficznych warunkach klimatycznych i glebowych, co utrudnia jej aklimatyzację w bardziej zróżnicowanych ekosystemach. Małe drzewa, takie jak Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), są piękne, lecz ich wysoka wrażliwość na warunki atmosferyczne oraz ograniczona odporność na choroby sprawiają, że nie są idealnym wyborem dla parków, gdzie potrzebne są gatunki bardziej trwałe i odporne. Tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera) jest atrakcyjnym drzewem, ale często wymaga specyficznych warunków glebowych, których może brakować w wielu lokalizacjach. Jego szybko rosnące właściwości mogą prowadzić do problemów strukturalnych, co czyni go mniej odpowiednim do parkowych nasadzeń. W kontekście planowania przestrzennego, ważne jest dostosowanie wyboru gatunków do lokalnych warunków środowiskowych, co jest kluczowe w zapobieganiu występowaniu problemów z ich wzrostem oraz utrzymaniem. Wybór drzew w parkach powinien opierać się na ich długowieczności, odporności oraz znaczeniu ekologicznym, co w przypadku przedstawionych odpowiedzi nie zostało w pełni uwzględnione.

Pytanie 37

Osoba, która doznała niegroźnego urazu w trakcie prac związanych z opieką nad roślinami, powinna natychmiast

A. zapewnić bezpieczeństwo miejsca zdarzenia
B. powiadomić swojego przełożonego
C. skontaktować się z inspektorem pracy
D. zbadać przyczyny incydentu
Zabezpieczenie miejsca wypadku, ustalenie jego przyczyn oraz powiadomienie inspektora pracy, choć mogą być ważnymi elementami postępowania w przypadku wypadku, nie są pierwszymi krokami, które pracownik powinien podjąć. Zabezpieczenie miejsca wypadku jest istotne, ale powinno być realizowane w kontekście, w którym przełożony jest świadomy zdarzenia. Jeśli miejsce wypadku nie zostanie należycie zabezpieczone, może dojść do poważnych konsekwencji, takich jak narażenie innych pracowników na niebezpieczeństwo. Ustalenie przyczyn wypadku jest również kluczowe, jednak często wymaga wsparcia ze strony specjalistów lub zespołów zajmujących się bezpieczeństwem. Ponadto, informowanie inspektora pracy jest procedurą, która zazwyczaj następuje w późniejszym etapie, po wstępnym zgłoszeniu incydentu do przełożonego. Takie myślenie może prowadzić do opóźnień w reakcji na sytuację, co jest niepożądane z punktu widzenia zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem. W praktyce, pierwszym działaniem powinno być informowanie osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, co w odpowiednich sytuacjach umożliwia szybsze i bardziej adekwatne reagowanie oraz wdrażanie działań zapobiegawczych.

Pytanie 38

Obszary, w których wśród roślinności gromadzą się elementy kultury, sztuki i architektury ludowej z różnych miejsc, to

A. ogrody botaniczne
B. ogrody zoologiczne
C. parki etnograficzne
D. parki zabytkowe
Ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne oraz parki zabytkowe, choć również mają swoje znaczenie w kontekście kultury i edukacji, nie są odpowiednie w kontekście pytania o obiekty kultury ludowej. Ogrody botaniczne przede wszystkim koncentrują się na kolekcjonowaniu i prezentacji roślin oraz ich różnorodności, co ma na celu edukację w zakresie botaniki i ochrony środowiska. To miejsca, gdzie można nauczyć się o gatunkach roślinnych, ich siedliskach oraz znaczeniu w ekosystemie, nie zaś o obiektach kultury ludowej. Podobnie ogrody zoologiczne mają na celu ochronę i zachowanie dzikich zwierząt, a ich rola edukacyjna skupia się na zoologii i ochronie gatunków, a nie na architekturze i sztuce ludowej. Z kolei parki zabytkowe, choć mogą obejmować elementy kulturowe, zazwyczaj koncentrują się na ochronie i zachowaniu historycznych miejsc i obiektów architektonicznych, a nie na prezentacji całego przekroju kultury ludowej jak w przypadku parków etnograficznych. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych typów parków i ogrodów w kontekście kultury lokalnej, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnorodności funkcji, jakie pełnią te miejsca w zakresie edukacji i ochrony dziedzictwa.

Pytanie 39

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów
B. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy
C. ugniatania oraz poziomowania trawników
D. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika
Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.

Pytanie 40

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawy na polach golfowych jest użycie

A. linii kroplującej
B. zamgławiaczy
C. rotaturbiny
D. deszczowni
Deszczownie są najskuteczniejszym rozwiązaniem do nawadniania muraw na polach golfowych, ponieważ zapewniają równomierne i efektywne rozprowadzenie wody. Systemy deszczowe są zaprojektowane tak, aby dostarczać odpowiednią ilość wody w sposób, który minimalizuje straty, a także ogranicza problem erozji gleby. W praktyce, deszczownie automatyczne, które są sterowane czujnikami wilgotności gleby, umożliwiają precyzyjne nawadnianie, dostosowane do aktualnych warunków atmosferycznych i potrzeb roślin. Ponadto, korzystając z technologii współczesnych deszczowni, takich jak zraszacze rotacyjne czy wielokierunkowe, można skutecznie zaspokajać potrzeby nawadniania różnych stref murawy, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowej i estetycznej nawierzchni. Dobrze zaprojektowany system nawadniania deszczowego może znacznie zmniejszyć zużycie wody, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska i efektywności kosztowej. Standardy, takie jak ASAE EP486.2, podkreślają znaczenie odpowiedniego projektowania systemów nawadniających w celu osiągnięcia wysokiej efektywności i minimalizacji strat wody.