Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 11:37
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 11:48

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB
B. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu
C. Zastosować format TIFF bez kompresji
D. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym
Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 2

Na rysunku przedstawione zostały znaki zakończone według składu tekstu

aęłś

A. kapitalikami.
B. akcentami.
C. wersalikami.
D. italikami.
Odpowiedź "akcentami" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do znaków diakrytycznych, które są stosowane w językach, aby zmienić wymowę lub znaczenie liter. Przykłady takich akcentów to ogonek (ą, ę), kreska (ó), czy akcent ostrym (é). W kontekście typografii, akcenty są istotne, ponieważ wpływają na poprawność językową i semantyczną tekstu. W wielu językach, jak np. w języku polskim czy francuskim, poprawne użycie akcentów jest kluczowe, gdyż ich brak lub niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do nieporozumień. W standardach typograficznych zaleca się stosowanie akcentów zgodnie z regułami gramatyki danego języka, co zapewnia czytelność i zrozumiałość tekstu. Używanie akcentów w tekstach, takich jak dokumenty akademickie czy publikacje literackie, jest zatem niezbędne dla zachowania poprawności językowej i estetyki wizualnej.

Pytanie 3

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 108 x 151 mm
B. 105 x 151 mm
C. 108 x 148 mm
D. 105 x 148 mm
W przypadku wymiarów netto ulotki, które są kluczowe w procesie druku, płynne przejście od wymiarów brutto do wymiarów netto wymaga uwzględnienia spadów. Błędne odpowiedzi często wynikają z pomyłek w obliczeniach lub nieprawidłowego zrozumienia, czym dokładnie jest spad. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 105 mm x 151 mm, prawdopodobnie doszło do pomyłki w obliczeniach wysokości; nie uwzględniono całkowitego spadu, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Odpowiedzi takie jak 108 mm x 151 mm również pokazują brak zrozumienia spadów, ponieważ sugerują zbyt duże wymiary netto. W szczególności zbyt małe odjęcie od wymiarów brutto prowadzi do nieodpowiednich wymiarów, które mogą powodować problemy w druku, jak np. białe krawędzie lub źle wycentrowane obrazy. Odpowiedzi te wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak nieuwzględnienie podwójnego spadu lub błędne założenia co do wymiarów. Aby poprawnie ustalić wymiary netto ulotki, konieczne jest dokładne obliczenie zgodne z zasadami i dobrymi praktykami w branży poligraficznej, co pozwala na optymalizację procesu druku i minimalizowanie kosztów materiałowych.

Pytanie 4

Jakie są podstawowe kolory używane w druku offsetowym?

A. Red, Green, Blue (RGB)
B. Red, Green, Blue, Yellow (RGBY)
C. Cyan, Magenta, Yellow, Black (CMYK)
D. Cyan, Yellow, Black (CYK)
CMYK to akronim od Cyan, Magenta, Yellow i Key (czyli Black), co oznacza zestaw kolorów używanych w druku offsetowym. Każda z tych barw reprezentuje podstawowe kolory atramentu stosowanego w procesie drukarskim. Druk w tym modelu kolorystycznym polega na nakładaniu na siebie odpowiednich ilości każdego z tych kolorów, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy barw. Zastosowanie koloru czarnego, znanego jako Key, pozwala na uzyskanie głębszej tonacji i kontrastu, co jest kluczowe w przypadku tekstu oraz ciemnych elementów graficznych. Proces ten jest standardem w branży drukarskiej i wykorzystywany jest w druku wielonakładowym, takim jak książki, czasopisma czy ulotki. Model CMYK jest subtraktywny, co oznacza, że kolory są odejmowane od białego światła, aby uzyskać pożądany odcień. Na przykład, połączenie cyjan i magenta tworzy kolor niebieski. CMYK jest bardziej efektywny niż RGB w kontekście druku, ponieważ lepiej oddaje rzeczywiste kolory na papierze, które są bardziej bliskie naturalnym barwom postrzeganym przez ludzkie oko.

Pytanie 5

Ile arkuszy należy przygotować, aby wydrukować 5 000 okładek zeszytów formatu A4, jeśli drukowanie odbywa się na maszynie drukującej formatu B2?

A. 2 500 arkuszy netto formatu A3
B. 2 500 arkuszy netto formatu A2
C. 5 000 arkuszy netto formatu B2
D. 2 500 arkuszy netto formatu B2
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że 2 500 arkuszy netto formatu A2 byłoby odpowiednie, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego konwersji formatów papieru. Format A2 ma wymiary 420 mm x 594 mm, co oznacza, że na jednym arkuszu A2 można zmieścić dwa arkusze A4 w jednym wierszu i jeden arkusz w kolumnie, co daje łącznie dwa arkusze A4. Przy obliczeniach dla 5 000 okładek A4 potrzeba 5 000 / 2 = 2 500 arkuszy A2, ale to nie jest w zgodzie z wymaganiami pytania, które dotyczy przygotowania arkuszy netto formatu B2. Z kolei pomysł, że 2 500 arkuszy netto formatu B2 byłoby odpowiedzią, jest zgodny z wymaganiami pytania, ale tylko pod warunkiem, że skupiamy się na formacie B2, a nie A2. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź dotycząca formatu A3, gdzie uważa się, że 2 500 arkuszy netto A3 byłoby wystarczające, jest również błędna, ponieważ rozmiar A3 to 297 mm x 420 mm, a zatem na jednym arkuszu A3 można zmieścić tylko jeden arkusz A4, co oznaczałoby potrzebę 5 000 arkuszy A3 dla uzyskania 5 000 arkuszy A4. Ostatnia odpowiedź, w której wskazuje się, że 5 000 arkuszy netto formatu B2 są konieczne, również nie uwzględnia zasadności obliczeń i efektywności produkcji. W praktyce, przy obliczeniach dotyczących wydruku, zawsze należy brać pod uwagę rozmiar arkuszy oraz straty materiałowe, co jest kluczowe w branży poligraficznej. Dlatego tak ważne jest zrozumienie relacji między różnymi formatami papieru oraz ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 6

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Chuda
B. Firetowa
C. Twarda
D. Włoskowa
Twarda spacja, znana również jako spacja niełamliwa, to znak typograficzny, który zapobiega łamaniu tekstu w miejscu, gdzie została umieszczona. Jest to niezwykle istotne w kontekście formatowania tekstu, zwłaszcza w przypadku nagłówków, tytułów czy wyrażeń, które muszą pozostać razem, aby zachować ich sens. Na przykład, w przypadku nazwisk i imion, takich jak 'Jan Kowalski', użycie twardej spacji między nimi zapewnia, że podczas łamania wiersza oba części pozostaną w jednej linii. Twarda spacja jest powszechnie stosowana w edytorach tekstu oraz w językach znaczników, takich jak HTML, gdzie kod HTML używa encji   do reprezentowania twardej spacji. Zastosowanie twardej spacji jest zgodne z zasadami dobrego formatowania tekstu, które podkreślają znaczenie zachowania spójności wizualnej i logicznej w prezentacji informacji. Warto zaznaczyć, że twarda spacja nie jest jedynym rodzajem spacji, ale jej umiejętne zastosowanie może znacznie poprawić jakość dokumentu oraz jego czytelność.

Pytanie 7

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 9 użytków
B. 12 użytków
C. 8 użytków
D. 10 użytków
Odpowiedź 10 użytków jest poprawna, ponieważ umożliwia maksymalne wykorzystanie powierzchni arkusza B1, który ma wymiary 1000 x 707 mm. Użytki o wymiarach 190 x 330 mm zajmują na arkuszu 190 mm szerokości i 330 mm wysokości, co oznacza, że w kierunku szerokości arkusza zmieści się 5 użytków (1000 mm / 190 mm = 5,26) oraz w kierunku wysokości 2 użytki (707 mm / 330 mm = 2,14). Mnożąc liczbę użytków w obu kierunkach (5 x 2), otrzymujemy 10 użytków. Taka analiza jest istotna w kontekście optymalizacji produkcji w drukarniach, gdzie kluczowe jest minimalizowanie odpadów materiałowych. W praktyce, odpowiednia kalkulacja ułatwia zlecanie produkcji oraz wpływa na koszty jednostkowe zleceń, co jest niezwykle ważne w branży poligraficznej. Dobrą praktyką jest także stosowanie programów do optymalizacji układów użytków na arkuszu, co przyczynia się do efektywności produkcji.

Pytanie 8

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 140 kg
B. 560 kg
C. 7 200 kg
D. 2 800 kg
Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.

Pytanie 9

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. JavaScript
B. GhostScript
C. ActionScript
D. PostScript
PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 10

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 16
B. 32
C. 8
D. 4
Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.

Pytanie 11

Aby zlikwidować plamy na bitmapie, należy w programie Photoshop wykorzystać narzędzie

A. stempel
B. falowanie
C. rasteryzowanie
D. wyostrzanie
Wybór innych narzędzi, takich jak falowanie, wyostrzanie czy rasteryzowanie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania w kontekście usuwania plam na bitmapach. Narzędzie falowanie, które jest używane do deformacji i zmiany kształtu obiektów w obrazie, nie jest skuteczne w eliminacji plam, ponieważ nie ma zdolności do klonowania ani retuszowania. Umożliwia ono jedynie manipulację kształtem, co w praktyce może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, a nie do ich usuwania. Wyostrzanie koncentruje się na zwiększaniu kontrastu krawędzi w obrazie, co może w rzeczywistości uwydatnić plamy zamiast je zniwelować. Użytkownicy, którzy próbują stosować tę metodę, mogą zauważyć, że stają się one bardziej widoczne, co jest odwrotnością zamierzonego efektu. Rasteryzowanie odnosi się do procesu konwersji wektorów w bitmapy i nie ma zastosowania w kontekście usuwania plam. To podejście może prowadzić do nieumiejętnego obchodzenia się z obrazem, co zmniejsza jego jakość. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że narzędzia nieprzeznaczone do retuszu mogą być stosowane do tego celu. Użytkownicy powinni skoncentrować się na narzędziach bezpośrednio związanych z edycją obrazu, takich jak stempel, aby osiągnąć zamierzony efekt, zachowując jednocześnie jakość i spójność wizualną.

Pytanie 12

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 849 × 1197 mm
B. 602 × 849 mm
C. 508 × 708 mm
D. 420 × 594 mm
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z nieścisłości w zrozumieniu wymagań dotyczących wymiarów plakatów oraz spadów. Odpowiedzi takie jak 849 × 1197 mm przekraczają standardowy rozmiar formatu A1 i nie uwzględniają spadu, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zgodności. Format 508 × 708 mm oraz 420 × 594 mm nie są zgodne z wymogami formatu A1, ponieważ są znacznie mniejsze i nie odpowiadają wymiarom tego formatu. W przypadku formatu A1, powinno się stosować standardowe wymiary, a jakiekolwiek odchylenia od tych wymiarów mogą powodować problemy podczas drukowania. Osoby podejmujące się projektowania reklam czy plakatów często pomijają znaczenie spadów, co prowadzi do problemów z finalnym produktem. Użycie niewłaściwych wymiarów skutkuje koniecznością dodatkowego przycinania, co może prowadzić do strat materiału oraz dodatkowych kosztów. Kluczowym aspektem jest przestrzeganie standardów branżowych oraz uwzględnienie wszystkich technicznych wymogów, co zapewni wysoką jakość i estetykę finalnych wydruków.

Pytanie 13

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku
B. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku
C. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku
D. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof
W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 14

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. trójwymiarowy.
B. zwierciadlany.
C. ręczny.
D. bębnowy.
Wybór innych typów skanerów, takich jak lustrzany, ręczny czy przestrzenny, nie odpowiada specyfice skanowania materiałów transparentnych. Skaner lustrzany jest przystosowany do skanowania zdjęć i dokumentów w formacie papierowym, a jego konstrukcja nie pozwala na staranne przetwarzanie przezroczystych materiałów. Z kolei skanery ręczne, choć wygodne, są zazwyczaj używane do skanowania małych przedmiotów lub dokumentów, ale nie zapewniają jakości skanów wymaganej przy pracy z materiałami transparentnymi. Skanery przestrzenne, które rejestrują dane w trzech wymiarach, również nie pasują do tego zadania, ponieważ ich głównym zastosowaniem jest skanowanie obiektów fizycznych w celu tworzenia modeli 3D, co nie ma zastosowania w kontekście przezroczystych slajdów czy filmów. Wybór niewłaściwego urządzenia do skanowania materiałów transparentnych prowadzi do uzyskania nieodpowiedniej jakości skanów, co może ograniczać możliwości ich dalszego wykorzystania, na przykład w publikacjach lub archiwizacji. Warto zatem zwracać uwagę na specyfikę urządzeń oraz ich przeznaczenie, aby uniknąć nieefektywnych i kosztownych wyborów.

Pytanie 15

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

Ilustracja do pytania
A. trójkąta.
B. złotej spirali.
C. trójpodziału.
D. przekątnej.
Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 16

Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?

A. DTP
B. FTP
C. CTF
D. CTP
Protokół CTP (Computer-to-Plate) odnosi się do technologii, w której obrazy są przesyłane bezpośrednio z komputera na płytę drukarską. Choć jest to kluczowy proces w poligrafii, nie jest to protokół przesyłania danych w kontekście komunikacji między urządzeniami, lecz raczej technologia produkcyjna. CTF (Computer-to-Film) to proces, który z kolei polega na przesyłaniu grafik do formatu filmowego, co również nie odpowiada definicji protokołu. DTP (Desktop Publishing) to termin odnoszący się do tworzenia publikacji na komputerze i nie jest to protokół przesyłania danych. Często można spotkać błędne założenie, że terminologia związana z produkcją poligraficzną odnosi się bezpośrednio do protokołów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że protokoły, takie jak FTP, są zaprojektowane specjalnie do efektywnego przesyłania danych, a ich zastosowanie w poligrafii opiera się na potrzebie szybkiej i bezpiecznej wymiany plików. Myląc różne pojęcia, można stracić orientację w zakresie standardów pracy, co może prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych.

Pytanie 17

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. ArtiosCad
B. WinRar
C. Eset Nod32
D. Audacity
Zastosowanie niewłaściwych programów do katalogowania i archiwizacji plików graficznych może prowadzić do wielu problemów. Audacity to program stworzony do edycji dźwięku, a nie do zarządzania plikami graficznymi. Jego funkcjonalność jest ograniczona do nagrywania, edytowania i przetwarzania dźwięku, co czyni go całkowicie nieodpowiednim narzędziem do archiwizacji plików graficznych. Użytkownicy, którzy wybierają Audacity do tego celu, mogą napotkać trudności z organizacją i przechowywaniem swoich plików graficznych, co może skutkować nieefektywnym zarządzaniem danymi. Z kolei ArtiosCad to oprogramowanie do projektowania CAD, które jest używane głównie w branży opakowań i nie posiada funkcji archiwizacji plików graficznych. Wybierając ten program, użytkownicy mogą stracić możliwość efektywnego zarządzania dużymi zbiorami danych graficznych, co prowadzi do zamieszania i frustracji. Eset Nod32 to program antywirusowy, którego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa komputerów, a nie zarządzanie plikami. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że Eset Nod32 może mieć jakiekolwiek zastosowanie w kontekście archiwizacji plików graficznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Wybór odpowiednich narzędzi do archiwizacji plików graficznych jest kluczowy dla efektywności pracy oraz bezpieczeństwa danych. Zastosowanie programów, które nie są dostosowane do tego celu, jest typowym błędem, który może prowadzić do utraty danych, problemów z dostępnością oraz braku organizacji w zarządzanych zbiorach graficznych.

Pytanie 18

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. stempel
B. wyostrzanie
C. falowanie
D. rozmywanie
Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 19

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych
B. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów
C. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek
D. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów
Wybór niewłaściwych parametrów technologicznych papieru na opakowania może prowadzić do istotnych problemów w produkcji oraz użytkowaniu gotowych wyrobów. Na przykład, gramatura, technika drukowania, anizotropia i wielkość zalewek to pojęcia, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane w kontekście określania kluczowych cech papieru. Gramatura, choć jest istotnym parametrem, nie powinna być analizowana w oderwaniu od innych aspektów, takich jak rodzaj podłoża czy format. Technika drukowania, mimo że wpływa na jakość finalnego produktu, nie powinno być uznawane za podstawowy parametr przy wyborze papieru, ponieważ to właśnie podłoże i jego właściwości wpływają na kompatybilność z różnymi technikami druku. Dodatkowo, anizotropia, choć jest ważnym czynnikiem w kontekście zachowania papieru po drukowaniu, nie jest bezpośrednio związana z jego parametrami technologicznymi, co może prowadzić do błędnych wniosków. Ostatecznie, wielkość zalewek, będąca bardziej specyfiką procesu drukarskiego, nie ma kluczowego znaczenia dla wyboru papieru na opakowanie. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z wymienionych parametrów powinno być uwzględniane w kontekście całościowego procesu projektowania opakowania i nie można ich analizować w izolacji od siebie.

Pytanie 20

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. PDF
B. JPEG
C. SVG
D. EPS
SVG to format wektorowy, co oznacza, że przechowuje informacje o grafice w formie matematycznych równań zamiast danych pikselowych, jak w przypadku obrazów rastrowych. Dzięki temu SVG jest idealny do tworzenia grafik, które muszą być skalowalne bez utraty jakości, takich jak logotypy czy ikony. PDF, z kolei, jest formatem dokumentów, który może zawierać zarówno obrazy wektorowe, jak i rastrowe, ale nie jest specjalistycznym formatem do przechowywania obrazów rastrowych. Jest bardziej uniwersalnym formatem, używanym głównie do dystrybucji dokumentów, które mają zachować swój układ niezależnie od urządzenia czy oprogramowania. EPS jest formatem wektorowym, choć może również zawierać obrazy rastrowe. Jest używany głównie w druku i publikacjach profesjonalnych, ale jego wektorowy charakter oznacza, że nie jest to format preferowany do przechowywania obrazów rastrowych, szczególnie jeśli chodzi o kompresję i optymalizację dla mediów cyfrowych. W praktyce wybór formatu pliku często zależy od ostatecznego zastosowania grafiki – czy ma być drukowana, wyświetlana online, czy może wykorzystywana w aplikacjach multimedialnych.

Pytanie 21

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie
B. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton
C. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii
D. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu
Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 22

Znak korektorski >——-< wskazuje, że w tekście należy zastosować

A. dodatkową interlinię
B. likwidację spacjowania
C. likwidację kursywy
D. rozspacjowanie
Wybór usunięcia kursywy, rozspacjowania lub dodatkowej interlinii w odpowiedzi na znak korektorski >——-< wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji tego symbolu w edytorstwie. Usunięcie kursywy nie jest związkowane z tym znakiem, ponieważ stosowanie kursywy jest często uzasadnione w celu wyróżnienia pewnych fragmentów tekstu, takich jak tytuły, terminy techniczne czy myśli autorów. Z perspektywy typograficznej, kursywa ma swój cel i nie powinna być usuwana bez konkretnego uzasadnienia, gdyż może to prowadzić do utraty kontekstu lub znaczenia. Rozspacjowanie natomiast oznacza dodanie spacji, co jest całkowicie sprzeczne z zamierzeniem znaku, który wskazuje na konieczność usunięcia nadmiaru przestrzeni. Dodatkowa interlinia może być używana do zwiększenia odstępów między wierszami, co również nie ma związku z usuwaniem spacjowania. W praktyce, błędne interpretacje takich oznaczeń mogą prowadzić do niechlujnego formatowania dokumentów, co obniża ich profesjonalizm oraz wpływa na odbiór treści przez czytelników. Dlatego tak istotne jest zrozumienie i prawidłowa interpretacja każdego znaku korektorskiego, aby tworzyć teksty, które są nie tylko estetyczne, ale i klarowne dla odbiorcy. Ignorowanie tych zasad może skutkować chaotycznym układem tekstu, co z pewnością nie sprzyja efektywnej komunikacji.

Pytanie 23

Którą operację obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

Ilustracja do pytania
A. Wypaczanie kształtów.
B. Nakładanie gradientu.
C. Korektę kolorystyczną.
D. Przycinanie obrazu.
Nakładanie gradientu, wypaczanie kształtów i przycinanie obrazu to podstawowe operacje obróbki bitmapy, które różnią się znacząco od korekty kolorystycznej. Nakładanie gradientu polega na przejściu między różnymi kolorami w płynny sposób. To narzędzie służy do twórczej manipulacji wyglądem tła lub elementów graficznych, ale nie ma wpływu na tonalność czy kolorystykę całego obrazu. Wypaczanie kształtów to technika, która odnosi się do zmiany formy obiektów w obrazie, co często stosowane jest w grafice artystycznej lub ilustracjach, a nie w kontekście korekty kolorystycznej. Przycinanie obrazu natomiast to proces usuwania zbędnych fragmentów ze zdjęcia w celu poprawy kompozycji czy skupienia uwagi na głównych elementach, co także nie ma związku z regulacją tonalności. Błędne podejście polegające na zrozumieniu tych operacji jako korekty kolorystycznej może prowadzić do mylnego obrazowania pojęć w obróbce graficznej. Zrozumienie różnicy między tymi technikami jest kluczowe dla skutecznej pracy w programach graficznych, a także dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 24

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 8 m
B. 16 m
C. 64 m
D. 32 m
W przypadku pomyłki w obliczeniach dotyczących długości drutu introligatorskiego, mogą wystąpić różne nieporozumienia. Na przykład, wybierając długość drutu wynoszącą 16 m, można pomyśleć, że wystarczy to na pokrycie potrzeb 2000 zeszytów. To podejście ignoruje fakt, że każda oprawa wymaga dwóch zszywek, co w praktyce podwaja ilość niezbędnego materiału. Również nieodpowiednie przeliczenie długości zszywki z milimetrów na metry może prowadzić do błędnych wyników. Wybieranie długości 32 m również można uzasadnić poprzez błędne założenia dotyczące liczby zszywek lub ich pojedynczej długości, jednak takie podejście jest wciąż dalekie od rzeczywistości. W przypadku 64 m, odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy: potrzebną ilość zszywek oraz ich dokładną długość. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia procesu oprawy oraz zasady przeliczania jednostek miary. W praktyce, dla osób zajmujących się introligatorstwem, kluczowe jest posługiwanie się dokładnymi danymi oraz zrozumienie wpływu ich na finalny produkt, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość i koszt produkcji.

Pytanie 25

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi
B. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką
C. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal
D. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy
W kontekście technologii poligraficznej odpowiedzi, które dotyczą złamywania arkusza, dodawania farby Pantone lub krojenia stosów papieru, nie odnoszą się do pojęcia 'łamanie' w jego właściwym znaczeniu. Złamywanie arkusza lub wstęgi odnosi się do procesu cięcia materiału w celu uzyskania pożądanych wymiarów, co ma na celu przygotowanie go do dalszej obróbki lub druku. Jednak nie ma to związku z formatowaniem tekstu i jego integracją z grafiką, co jest kluczowym aspektem, o którym mowa w pytaniu. Dodawanie domieszki farby Pantone do farb procesowych dotyczy kolorymetrii i mieszania kolorów, a nie łamania tekstu, co sugeruje zrozumienie błędnego kontekstu. Krojenie stosów papieru odnosi się do obróbki materiałów papierniczych na etapie produkcji, ale również nie dotyczy samego procesu łamania tekstu. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia z różnymi aspektami produkcji poligraficznej, co prowadzi do zamieszania w terminologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że łamanie to proces typograficzny, który koncentruje się na układzie tekstu w druku, a wszelkie inne procesy związane z obróbką papieru czy kolorystyką stanowią odrębne dziedziny w technologii poligraficznej.

Pytanie 26

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 900 zł
B. 600 zł
C. 1 500 zł
D. 1 200 zł
Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 27

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Skalę.
B. Marionetkowe.
C. Perspektywę.
D. Swobodne.
Odpowiedź "Marionetkowe" jest poprawna, ponieważ przekształcenie marionetkowe (Puppet Warp) to technika graficzna, która umożliwia precyzyjne modyfikowanie kształtu obiektów na obrazach poprzez manipulację punktami siatki w sposób, który przypomina ruchy marionetki. Użytkownik może łatwo przesuwać, obracać i deformować wybrane fragmenty obrazu, co daje pełną kontrolę nad jego formą. Takie podejście jest szczególnie przydatne w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, gdzie można zastosować tę technikę do tworzenia zaawansowanych efektów wizualnych lub przy retuszu zdjęć. Dzięki zastosowaniu przekształcenia marionetkowego, można osiągnąć złożone efekty, które byłyby trudne do zrealizowania przy użyciu innych metod, takich jak przekształcenia perspektywiczne czy skalowanie. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami w branży, które uwzględniają elastyczność w manipulacji obrazami oraz dążenie do wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 28

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Media Encoder
B. Bridge
C. Widget Browser
D. Acrobat
Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.

Pytanie 29

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Krótszy bok ma długość 1 m
B. Przekątna wynosi 1 m
C. Dłuższy bok ma długość 1 m
D. Powierzchnia to 1 m2
Wszystkie podane odpowiedzi, poza właściwą, bazują na niepoprawnych interpretacjach charakterystyki formatu A0. Przekątna o długości 1 m jest złym podejściem, ponieważ nie oddaje rzeczywistych wymiarów papieru. W systemie A, format A0 nie jest definiowany przez długość przekątnej, ale przez konkretną powierzchnię i wymiary boków. Z kolei stwierdzenie, że krótszy bok ma długość 1 m, jest błędne. W formacie A0 krótszy bok wynosi 841 mm (około 0,841 m), co oznacza, że nie może być równy 1 m. Dłuższy bok w formacie A0 ma 1189 mm (około 1,189 m), co również podważa tezę o dłuższym boku wynoszącym 1 m. Mylnie rozpatrywana jest również powierzchnia, gdzie format A0 rzeczywiście ma powierzchnię 1 m², ale nie można jej utożsamiać z długościami boków. Takie zamieszanie w zrozumieniu formatu może prowadzić do znacznych błędów w praktycznych zastosowaniach, zwłaszcza w branży drukarskiej czy projektowej, gdzie precyzyjne wymiary mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Dlatego istotna jest znajomość standardów takich jak ISO 216, aby unikać nieporozumień i błędów w zamówieniach oraz produkcji materiałów.

Pytanie 30

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 x 1
B. 2 x 2
C. 2 + 1
D. 2 + 2
Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 31

Który z kolorów w graficznym projektowaniu jest najbardziej energiczny i najbardziej przyciąga uwagę widza?

A. Zielony
B. Brązowy
C. Żółty
D. Pomarańczowy
Pomarańczowy jest kolorem, który w projektowaniu graficznym wyróżnia się wysoką dynamiką oraz zdolnością do przyciągania uwagi. Jest to kolor ciepły, który łączy cechy energii czerwonego z radością żółtego, co sprawia, że jest często wykorzystywany w reklamach oraz materiałach promocyjnych. Na przykład, wiele marek spożywczych i napojów wybiera pomarańczowy, aby wskazać na świeżość i przyjemność. Ponadto, w kontekście psychologii kolorów, pomarańczowy kojarzy się z entuzjazmem, kreatywnością i ciepłem, co czyni go idealnym wyborem w komunikacji wizualnej, mającej na celu stymulację interakcji z klientem. W praktyce, projektanci często wykorzystują pomarańczowy w przyciskach „call to action”, aby zwiększyć klikalność, a także w logo, aby wyróżnić markę na tle konkurencji. Dobrą praktyką jest również stosowanie pomarańczowego w połączeniu z innymi kolorami, co może dodatkowo podkreślić jego dynamiczny charakter i wzbogacić kompozycję wizualną.

Pytanie 32

Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?

A. RA3
B. A3
C. A4
D. RA4
Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 33

Jaką metodę druku należałoby wybrać, aby wyprodukować 1 000 000 egzemplarzy gazety codziennej?

A. Fleksografię
B. Offset
C. Druk cyfrowy
D. Typooffset
Druk offsetowy jest najczęściej stosowaną techniką do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak gazety codzienne. Proces ten polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na papier za pośrednictwem cylindrów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów oraz detali. Dzięki swojej efektywności, offset może z łatwością obsłużyć nakłady rzędu 1 000 000 egzemplarzy, co czyni go idealnym wyborem dla wydawców gazet. W praktyce, druk offsetowy charakteryzuje się niskim kosztem jednostkowym przy dużych ilościach, co jest kluczowe w przypadku gazet, gdzie rentowność jest często uzależniona od objętości sprzedaży. Dodatkowo, technologia ta umożliwia szybkie i łatwe dostosowanie kolorów oraz grafik, co jest niezbędne do utrzymania świeżości treści w gazecie. Warto również zaznaczyć, że druk offsetowy spełnia standardy jakości ISO 12647, które zapewniają spójność kolorystyczną i wysoką jakość druku.

Pytanie 34

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 525 arkuszy
B. 500 arkuszy
C. 1 050 arkuszy
D. 1 000 arkuszy
Odpowiedzi, które wskazują na 500 lub 1 000 arkuszy B2, są oparte na błędnych założeniach dotyczących ilości wymaganych plakatów oraz naddatku technologicznego. W pierwszym przypadku, przyjęcie, że wystarczy 500 arkuszy B2, ignoruje 5% naddatku, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistej liczby potrzebnych arkuszy. Użycie samej liczby plakatów bez uwzględnienia naddatku technologicznego jest typowym błędem w obliczeniach w branży poligraficznej. Z kolei wskazanie 1 000 arkuszy B2 jako odpowiedzi pomija całkowicie konieczność dodania naddatku, co jest kluczowe w tym procesie. Dodatkowo, wybór 1 050 arkuszy, mimo że uwzględnia naddatek, nie jest zgodny z rzeczywistym procesem produkcyjnym, w którym na arkuszu B2 można umieścić tylko dwa plakaty A3; zatem potrzebne są 525 arkusze. Prawidłowe podejście do obliczeń w przemyśle druku obejmuje nie tylko znajomość wymiarów arkuszy i formatów, ale także umiejętność stosowania zasad naddatku technologicznego, co jest niezbędne do zapewnienia efektywności produkcji oraz jakości końcowego produktu. Ignorowanie tych zasad prowadzi do zwiększenia kosztów i marnotrawienia materiałów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 35

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. forma wykończenia
B. metoda drukowania
C. gramatura materiału drukarskiego
D. kolorystyka towaru
Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.

Pytanie 36

Jakie narzędzie graficzne jest przeznaczone do wizualizacji projektu opakowania w realistycznym kontekście?

A. Mock-up
B. PostScript
C. Tutorial
D. Usebar
Wybór odpowiedzi, które dotyczą PostScript, tutoriali oraz usebar, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań tych narzędzi. PostScript to język opisu strony, który jest używany głównie w drukarstwie i grafice komputerowej do definiowania obrazów na stronach i jest kluczowy w procesach druku, jednak nie ma zastosowania w kontekście wizualizacji projektów opakowania. Nie jest to narzędzie do prezentacji graficznych, lecz techniczny format, który służy do opisania, jak elementy powinny być umieszczone na stronie. Tutoriale z kolei to materiały edukacyjne, które tłumaczą, jak korzystać z różnych narzędzi czy programów, ale same w sobie nie są narzędziami graficznymi. Choć są istotne w procesie nauki, nie służą do tworzenia wizualizacji projektów opakowań. Usebar to natomiast termin, który nie odnosi się do żadnego uznanego narzędzia w kontekście grafiki komputerowej, a raczej może być mylonym pojęciem w odniesieniu do interfejsów użytkownika. Kluczowym błędem myślowym jest zatem mylenie narzędzi do opisu technicznego, materiałów edukacyjnych oraz koncepcji nieuznawanych w branży z konkretnym narzędziem, które ma na celu prezentację wizualną, jakim jest mock-up.

Pytanie 37

Ile separacji kolorystycznych powinno się przygotować do druku offsetowego w systemie 2+4?

A. 8
B. 2
C. 3
D. 6
W druku offsetowym, kolorystyka 2+4 odnosi się do zastosowania dwóch kolorów z palety podstawowej oraz czterech kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że do przygotowania separacji barwnych trzeba uwzględnić kolory CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje nam cztery separacje, oraz dodatkowe kolory specjalne, które są najczęściej wykorzystywane w przypadku konkretnych projektów graficznych, takich jak PMS (Pantone Matching System). Zatem, przygotowanie sześciu oddzielnych separacji barwnych jest poprawne, ponieważ uwzględnia zarówno podstawowe kolory CMYK, jak i dodatkowe kolory, które mogą być zastosowane w projekcie. W praktyce, stosowanie dodatkowych kolorów specjalnych pozwala na uzyskanie szerszej gamy barw oraz lepszej jakości druku, co jest niezwykle ważne w przypadku materiałów marketingowych, gdzie precyzja koloru jest kluczowa. Poznanie odpowiedniego procesu separacji barwnej w druku offsetowym i umiejętność jego zastosowania są niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 38

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 4 formy.
B. 6 form.
C. 2 formy.
D. 8 form.
Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące procesów przygotowania do druku oraz zasad dotyczących form drukowych. Przykłady odpowiedzi mówiące o 2, 4 czy 6 formach nie uwzględniają, że każde wydanie kalendarza z grafiką w kolorystyce 4 + 4 wymaga osobnych form dla każdej ze stron. W przypadku kalendarza planszowego, który zwykle składa się z 12 miesięcy oraz okładki, minimalna liczba form nie może być niższa niż 8. Mylenie liczby form z liczbą stron lub miesięcy wydania jest typowym błędem myślowym, który prowadzi do niedoszacowania zasobów potrzebnych do produkcji. Każda forma musi być precyzyjnie przygotowana zgodnie z wymogami technologicznymi, a także uwzględniać szczegóły dotyczące druku kolorowego. Wydruki 4 + 4 oznaczają pełny kolor na obu stronach materiału, co dodatkowo wymaga zastosowania odpowiednio przemyślanych form. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między liczbą form a liczbą elementów graficznych, co jest istotne w każdym procesie drukarskim.

Pytanie 39

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów obcojęzycznych
B. tabel dziełowych
C. tekstów gładkich
D. wzorów chemicznych
Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 40

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 115 m2
B. 125 m2
C. 130 m2
D. 110 m2
Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.