Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 13:58
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 14:52

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zapas gromadzony w celu osiągnięcia korzyści z powodu wahania cen nazywany jest zapasem

A. bieżącym

B. minimalnym

C. cyklicznym

D. spekulacyjnym

Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają różne koncepcje zarządzania zapasami, które są mylone z pojęciem zapasu spekulacyjnego. Zapas minimalny jest zapasem utrzymywanym na poziomie wystarczająco niskim, aby zaspokoić podstawowe potrzeby operacyjne firmy, ale nie generuje zysku w oparciu o przewidywania cenowe. Jego celem jest uniknięcie braków towarowych, a nie profitowanie z ich wzrostu. Zapas cykliczny odnosi się do zapasów, które są tworzone w odpowiedzi na regularne zmiany popytu, na przykład sezonowość. W tym przypadku, zapasy są dostosowywane na podstawie przewidywań sprzedaży, a nie spekulacji dotyczącej zmian cen. Z kolei zapas bieżący odnosi się do zapasu, który jest utrzymywany w celu bieżącej produkcji lub sprzedaży i nie ma na celu czerpania zysków z przyszłych wzrostów cen. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru błędnych odpowiedzi, jest nieodróżnianie celów strategicznych związanych z zarządzaniem zapasami. Zrozumienie, w jakim kontekście i w jakim celu zapasy są gromadzone, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania nimi. Każdy z wymienionych typów zapasów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich mylić z celem zapasu spekulacyjnego, który jest oparty na przewidywaniach rynkowych.

Pytanie 2

Kontrola oraz nadzór nad przestrzeganiem przez pracodawców przepisów BHP stanowi jedno z zadań

A. Ministra Pracy i Polityki Społecznej

B. Głównego Inspektoratu Sanitarnego

C. Inspekcji Handlowej

D. Państwowej Inspekcji Pracy

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) ma za zadanie nadzór i kontrolę przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Instytucja ta jest odpowiedzialna za zapewnienie, że pracodawcy stosują się do wymogów prawnych dotyczących BHP, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Przykładem działania PIP jest przeprowadzanie regularnych kontroli w zakładach pracy, gdzie inspektorzy oceniają warunki pracy, instruują pracodawców odnośnie do wymogów BHP oraz podejmują działania w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości. Dobre praktyki obejmują również edukację pracodawców oraz pracowników w zakresie odpowiednich standardów bezpieczeństwa, co przyczynia się do zmniejszenia liczby wypadków przy pracy. PIP współpracuje z innymi instytucjami oraz organizacjami w celu promowania kultury bezpieczeństwa w miejscach pracy, co jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz efektywności pracy.

Pytanie 3

W hurtowni sprzedającej artykuły papiernicze przeprowadzono inwentaryzację i stwierdzono różnice między stanem rzeczywistym a stanem ewidencyjnym. W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji, na podstawie których stwierdzono

Towar	J.m.	Cena w zł	Ilość według spisu z natury	Ilość według zapisów w księgach
Zeszyt A-5	szt.	5,00	120	135
Piórniki	szt.	6,00	50	48
Długopisy	szt.	3,00	300	320

A. nadwyżkę zeszytów.

B. niedobór zeszytów.

C. niedobór piórników.

D. nadwyżkę długopisów.

Odpowiedź "niedobór zeszytów" jest poprawna, ponieważ wyniki inwentaryzacji wykazały, że stan rzeczywisty zeszytów jest o 15 sztuk niższy niż stan ewidencyjny. W kontekście zarządzania zapasami, takie różnice mogą wskazywać na problemy w procesach magazynowych, w tym niewłaściwe przyjęcia towarów, błędy w sprzedaży lub kradzieże. Zastosowanie systemów informatycznych do zarządzania magazynem, które automatycznie aktualizują stan ewidencyjny po każdej transakcji, może pomóc w uniknięciu takich sytuacji. Dodatkowo warto prowadzić regularne inwentaryzacje, aby w porę zidentyfikować problemy i podjąć odpowiednie działania. W branży artykułów papierniczych, gdzie sezonowość sprzedaży może wpływać na zapotrzebowanie, ważne jest także prognozowanie potrzeb oraz monitorowanie trendów. Wdrożenie takich praktyk przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz minimalizacji strat.

Pytanie 4

W bezpośrednim kanale dystrybucji znajdują się

A. dwa poziomy - producent i finalny nabywca

B. cztery poziomy - producent, hurtownik, detalista i finalny nabywca

C. trzy poziomy - producent, hurtownik i finalny nabywca

D. trzy poziomy - producent, detalista i finalny nabywca

Koncepcje przedstawione w alternatywnych odpowiedziach wskazują na nieporozumienie dotyczące struktury kanałów dystrybucji. Zastosowanie hurtowników i detalistów w bezpośrednim kanale dystrybucji jest sprzeczne z definicją, która zakłada, że produkty są dostarczane bezpośrednio od producenta do konsumenta, bez pośredników. W teorii marketingu kanały dystrybucji są klasyfikowane w zależności od liczby szczebli pośredników. Wprowadzenie hurtownika czy detalisty sugeruje, że mamy do czynienia z kanałem pośrednim, który jest bardziej złożony i wieloszczeblowy. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie bezpośredniego modelu sprzedaży z bardziej tradycyjnymi modelami, gdzie pośrednicy odgrywają kluczową rolę w dystrybucji. W rzeczywistości, w wielu branżach, obecność hurtowników i detalistów może poprawić dostępność produktów, ale nie pasuje do definicji bezpośredniego kanału dystrybucji. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego kanału dystrybucji powinien być zgodny z charakterystyką produktu oraz preferencjami klientów, co często wymaga analizy rynku oraz strategii biznesowej dostosowanej do specyfiki danej branży.

Pytanie 5

Zamieszczony w tabeli podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą jest charakterystyczny dla

Podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą
Podział zysku	Kwota w zł
1.Powiększenie funduszu przedsiębiorstwa	1 200 000
2.Utworzenie funduszu celowego	600 000
3.Nagrody i premie	400 000
4.Pokrycie straty ubiegłorocznej	250 000
5.Powiększenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych	150 000
Razem	2 600 000

A. przedsiębiorstwa państwowego.

B. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

C. spółdzielni produkcyjnej.

D. spółki akcyjnej.

Zarządzanie zyskiem w przedsiębiorstwie ma różne modele w zależności od formy prawnej jednostki. W przypadku spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, podział zysku zazwyczaj koncentruje się na wypłacie dywidend dla akcjonariuszy lub wspólników, co może prowadzić do pominięcia inwestycji w rozwój firmy. W spółkach akcyjnych decyzje te są podejmowane na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, co często jest zdominowane przez interesy największych akcjonariuszy. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, podobnie jak w spółkach akcyjnych, zyski są dzielone pomiędzy wspólników w proporcji do ich wkładów. Z kolei w spółdzielniach produkcyjnych zyski są zazwyczaj dzielone w oparciu o wkład pracy członków, co różni się zasadniczo od sposobu, w jaki zysk jest zarządzany w przedsiębiorstwie państwowym. Te różnice prowadzą do typowych błędów myślowych, gdzie myli się cele społeczno-ekonomiczne spółek z odpowiedzialnością za zyski, co z kolei może wpływać na decyzje strategiczne i finansowe jednostek. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania zyskiem w różnych typach przedsiębiorstw oraz ich wpływu na rozwój lokalnych społeczności.

Pytanie 6

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego dopuszczalne normy ubytków naturalnych.

Towar	Stan według ewidencji księgowej	Stan rzeczywisty według spisu z natury	Zakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki	1 500,00 zł	1 000,00 zł	200,00 zł

A. 500 zł

B. 1 000 zł

C. 200 zł

D. 300 zł

Odpowiedź 300 zł jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące wartości niedoboru niezawinionego wymagają uwzględnienia zarówno wartości całkowitego niedoboru, jak i dopuszczalnych norm ubytków naturalnych. W praktyce, wartość niedoboru można ustalić na podstawie różnicy pomiędzy stanem ewidencji a rzeczywistym stanem zapasów. Wartości te należy zsumować, aby otrzymać pełny obraz sytuacji magazynowej. Przy założeniu, iż dopuszczalne normy ubytków naturalnych są znane, można je odjąć od całkowitego niedoboru, co prowadzi do uzyskania wartości niedoboru niezawinionego przekraczającego te normy. Przykłady zastosowania tego podejścia można znaleźć w procedurach inwentaryzacji oraz analizie stanu zapasów, które są kluczowe w zarządzaniu logistyką i kontrolą jakości. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanów magazynowych i porównywanie ich z zapisami w systemach księgowych, co pozwala na bieżąco identyfikować i analizować potencjalne niedobory.

Pytanie 7

Struktura jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu przedstawia się następująco. Ile wyniesie jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu, jeśli jednostkowy koszt materiałów bezpośrednich wzrośnie o 10%?

Pozycje kalkulacyjne	Koszt przypadający na jednostkę wyrobu (w zł)
Materiały bezpośrednie	200,00
Płace bezpośrednie	80,00
Koszty wydziałowe	40,00
Razem	320,00

A. 340,00 zł

B. 336,00 zł

C. 360,00 zł

D. 352,00 zł

Odpowiedź 340,00 zł jest poprawna, ponieważ uwzględnia wzrost jednostkowego kosztu materiałów bezpośrednich o 10%. Przyjmując, że koszt materiałów przed wzrostem wynosił 200,00 zł, po wzroście osiąga wartość 220,00 zł. Do tej wartości dodajemy pozostałe koszty, takie jak płace bezpośrednie i koszty wydziałowe, które mogą wynosić 120,00 zł. Suma tych kosztów daje nowy jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu równy 340,00 zł. Zrozumienie struktury kosztów wytworzenia jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na lepsze przewidywanie i kontrolowanie wydatków. Przykładowo, w branży produkcyjnej, monitorowanie zmian kosztów materiałów może pomóc w lepszym planowaniu zakupów oraz renegocjacji umów z dostawcami. Wzrost kosztów materiałów bezpośrednich powinien być również analizowany w kontekście całkowitych kosztów produkcji, aby nie wpłynął negatywnie na rentowność produktu. Dobre praktyki wskazują na konieczność regularnego przeglądania i aktualizacji kosztów produkcji, co jest niezbędne dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 8

Dywidenda jest przyznawana właścicielom

A. kart kredytowych

B. bonów skarbowych

C. weksli

D. akcji

Dywidenda jest to część zysku spółki, która jest wypłacana jej akcjonariuszom w formie gotówki lub dodatkowych akcji. Jest to sposób na dzielenie się zyskami z inwestorami, którzy zainwestowali w akcje danej firmy. Warto podkreślić, że dywidendy są wypłacane tylko posiadaczom akcji, ponieważ to oni są właścicielami danej części firmy i mają prawo do korzystania z jej zysków. W praktyce, przedsiębiorstwa, które regularnie generują zyski, mogą zdecydować się na wypłatę dywidend w określonych terminach, co jest korzystne dla inwestorów szukających stabilnych dochodów z inwestycji. Analizując różne klasy aktywów, inwestorzy często preferują inwestycje w akcje spółek, które systematycznie wypłacają dywidendy, ponieważ to może świadczyć o ich stabilnej kondycji finansowej i długoterminowym rozwoju. Przykładem mogą być duże, ustabilizowane firmy, jak Coca-Cola czy Procter & Gamble, które od wielu lat regularnie wypłacają dywidendy swoim akcjonariuszom.

Pytanie 9

Zestaw kierunkowych postanowień, który ma na celu osiągnięcie długoterminowych zamierzeń organizacji, stanowi plan

A. operacyjny

B. finansowy

C. strategiczny

D. taktyczny

Plan strategiczny jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu przedsiębiorstwem, które koncentruje się na długofalowych celach i kierunkach rozwoju organizacji. W przeciwieństwie do planów operacyjnych i taktycznych, które są bardziej szczegółowe i dotyczą krótszych okresów, plan strategiczny obejmuje długoterminową wizję oraz misję firmy, co pozwala na zdefiniowanie fundamentalnych celów. Na przykład, przedsiębiorstwo może ustalić, że jego celem jest zdobycie określonego udziału w rynku w ciągu pięciu lat, co stanie się podstawą dla wszystkich działań operacyjnych i taktycznych. W praktyce, organizacje często korzystają z analizy SWOT (mocne i słabe strony, szanse i zagrożenia) w celu opracowania swoich planów strategicznych, co pozwala na lepsze zrozumienie otoczenia rynkowego oraz wewnętrznych możliwości. W branży zgodność z normami ISO 9001 podkreśla potrzebę ciągłego doskonalenia i orientacji na klienta, co jest integralną częścią planowania strategicznego.

Pytanie 10

Który z elementów przedstawionych w analizie SWOT dla firmy produkcyjnej stanowi dla niej szansę?

A. Przyjazna i spokojna atmosfera w pracy, przy równoczesnym nacisku na wykonanie zadań

B. Korzystanie z tradycyjnych przepisów oraz posiadanie własnej linii produktów

C. Pojawienie się nowych rynków zbytu w wyniku integracji gospodarczej

D. Wysoka wiedza pracowników na temat używanych technologii

Pojawienie się nowych rynków zbytu w związku z integracją gospodarczą stanowi istotną szansę dla przedsiębiorstw produkcyjnych. Integracja gospodarcza może prowadzić do znacznego zwiększenia dostępu do nowych klientów i rynków, co pozwala firmom na rozwój oraz dywersyfikację swoich produktów. Przykładem może być integracja krajów w ramach Unii Europejskiej, która znacznie uprościła handel między państwami członkowskimi. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z jednolitych regulacji prawnych oraz eliminacji ceł, co zwiększa ich konkurencyjność. Dobrze zorganizowane strategie marketingowe i badawcze pozwalają na lepsze zrozumienie potrzeb nowych grup klientów, a w efekcie na dostosowanie oferty produktowej. Firmy, które potrafią zidentyfikować i wykorzystać takie szanse, mogą znacząco zwiększyć swoją sprzedaż oraz zyski. Dlatego istotne jest monitorowanie trendów rynkowych oraz aktywne poszukiwanie możliwości ekspansji na nowe rynki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie strategii rozwoju przedsiębiorstw.

Pytanie 11

Zgłoszenie nowego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA powinno być dokonane od daty powstania obowiązku ubezpieczenia w terminie

A. 10 dni

B. 15 dni

C. 20 dni

D. 7 dni

Zgłoszenie do ZUS nowozatrudnionego pracownika w terminach 10, 15 lub 20 dni jest nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiada rzeczywistym wymogom prawnym, które określają maksymalny czas na dokonanie zgłoszenia. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wyraźnie wskazuje, że zgłoszenie powinno być dokonane w ciągu 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia. Zgłoszenie w terminie dłuższym może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak nałożenie kar finansowych na pracodawcę czy problemy z dostępem pracownika do świadczeń. Użytkownicy często mylą terminy związane z różnymi procedurami administracyjnymi, co prowadzi do błędnych założeń. Na przykład, niektórzy mogą pomylić termin zgłoszenia z terminem opłacania składek, które rzeczywiście mają swoje odrębne terminy. Ponadto, zaniedbanie terminowego zgłoszenia może skutkować złożonymi problemami w przyszłości, takimi jak brak możliwości ubiegania się o świadczenia chorobowe lub emerytalne. Kluczowym elementem w pracy z dokumentacją ZUS jest systematyczność i dokładność, co pozwala na zachowanie zgodności z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz ochronę interesów zarówno pracodawców, jak i pracowników. Powszechnym błędem jest również niezrozumienie, że każdy dzień zwłoki może wpłynąć na dalsze procedury administracyjne i komplikacje w relacjach z instytucjami. Dlatego tak ważne jest, aby w procesach zatrudnienia działać według jasno określonych zasad i terminów, aby uniknąć niepotrzebnych problemów.

Pytanie 12

Wskaźnik rotacji zapasów wzrósł z 12 dni do 16 dni, co wskazuje, że

A. zapasy w magazynie uzupełniano 16 razy rocznie

B. zwiększyła się pojemność magazynowa

C. czas oczekiwania na nowe dostawy skrócił się o 4 dni

D. zapasy są przechowywane w magazynie o 4 dni dłużej

Wzrost wskaźnika rotacji zapasów z 12 dni do 16 dni oznacza, że czas przechowywania zapasów w magazynie wydłużył się o 4 dni. Oznacza to, że zapasy są odnawiane rzadziej, co może świadczyć o zmniejszonej sprzedaży lub nadmiernym stanu zapasów. Dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami jest monitorowanie rotacji zapasów, aby uniknąć przestojów i zastoju kapitału w magazynie. Wysoka rotacja zapasów zazwyczaj wskazuje na efektywne zarządzanie i zdolność do szybkiego reagowania na zmieniające się potrzeby rynkowe. Przykładowo, firmy handlowe i produkcyjne powinny dążyć do optymalizacji poziomu zapasów, aby zminimalizować koszty przechowywania. Rotacja zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej i powinno się ją regularnie analizować, aby podjąć odpowiednie działania, takie jak zmniejszenie zamówień na mniej sprzedające się produkty lub poprawienie strategii marketingowych, co może przyczynić się do zwiększenia obrotów.

Pytanie 13

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Urząd Skarbowy

B. Pracodawca poza listą płac

C. Pracownik z wynagrodzenia

D. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Odpowiedzi, które mówią, że to pracodawca, Urząd Skarbowy czy ZUS pokrywają różnicę między składką pobraną a odliczoną, są po prostu błędne. Prawda jest taka, że pracodawca odprowadza składki zdrowotne, ale to nie on pokrywa tę różnicę. To pracownik jest odpowiedzialny za składki zdrowotne, co wynika z polskich przepisów. Urząd Skarbowy też nie ma z tym nic wspólnego, bo jego rola to ściąganie podatków, a ZUS tylko wypłaca świadczenia na podstawie tych składek. Często się pojawiają błędne przekonania na temat odpowiedzialności finansowej, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat przepisów. Ważne jest, żeby pracownicy zdawali sobie sprawę, że ich wynagrodzenie netto obejmuje nie tylko podatki, ale i składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wpływa na ich osobiste finanse. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa w planowaniu budżetu.

Pytanie 14

Opakowania do ponownego użycia w Fabryce Silników Elektrycznych stanowią element

A. środków trwałych

B. rzeczowych aktywów obrotowych

C. produktów gotowych

D. rzeczowych aktywów trwałych

Opakowania wielokrotnego użytku w Fabryce Silników Elektrycznych klasyfikują się jako rzeczowe aktywa obrotowe, ponieważ są to zasoby, które mają być wykorzystywane w procesie produkcji w krótszym okresie, zazwyczaj w cyklu operacyjnym nieprzekraczającym 12 miesięcy. Rzeczowe aktywa obrotowe obejmują wszelkie materiały, które są wykorzystywane do produkcji towarów i mogą być wielokrotnie używane w procesie produkcyjnym, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów operacyjnych i wpływa na zrównoważony rozwój. Przykładem mogą być pojemniki, w których transportuje się komponenty silników elektrycznych, które po wykorzystaniu są czyszczone i wykorzystywane ponownie. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami gospodarki cyrkularnej, gdzie dąży się do minimalizacji odpadów i efektywnego wykorzystania zasobów. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny wdrażać procedury zarządzania tymi aktywami, aby zwiększyć efektywność operacyjną oraz ograniczyć negatywny wpływ na środowisko.

Pytanie 15

Która z metod amortyzacji aktywów trwałych prowadzi do szybkiego i przyspieszonego rozliczania amortyzacji w początkowych latach ich użytkowania?

A. Degresywna

B. Naturalna

C. Liniowa

D. Progresywna

Metoda amortyzacji liniowej, naturalnej i progresywnej nie daje możliwości szybkiego odpisywania w pierwszych latach, co jest nieco problematyczne. Metoda liniowa, która jest najczęściej używana, rozkłada wartość środka trwałego równomiernie przez cały czas jego użytkowania. To może być korzystne dla firm, które lubią mieć stabilne i przewidywalne odpisy, ale nie daje możliwości na szybką amortyzację. Metoda naturalna, co prawda stosowana rzadziej, uzależnia amortyzację od faktycznego zużycia, czyli także nie za bardzo sprzyja szybkim odpisom. Metoda progresywna, która zwiększa odpisy w miarę używania, też nie jest zbyt popularna i nie przyspiesza amortyzacji na początku. Często ludzie myślą, że te metody są lepsze od degresywnej, ale nie biorą pod uwagę specyfiki środka trwałego i sytuacji finansowej firmy. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, kiedy która metoda jest najlepsza, bo to klucz do podejmowania mądrych decyzji finansowych.

Pytanie 16

Plan miesięcznego zaopatrzenia w materiały dla działu produkcyjnego to plan

A. operacyjny

B. strategiczny

C. taktyczny

D. zmianowy

Kiedy rozważamy inne rodzaje planów, takie jak plany zmianowe, strategiczne czy taktyczne, można zauważyć, że różnią się one znacząco od planu operacyjnego. Plany zmianowe koncentrują się na organizacji pracy w ramach różnych zmian produkcyjnych, co ma na celu optymalizację wykorzystania zasobów ludzkich i maszynowych. Odpowiedzi sugerujące plany zmianowe mogą wynikać z błędnego założenia, że zaopatrzenie materiałowe można jedynie dostosować do harmonogramu zmian, co pomija szerszy kontekst planowania operacyjnego. Plany strategiczne dotyczą długofalowych celów organizacji i zazwyczaj obejmują okresy dłuższe niż rok. Oparte są na analizie rynku, konkurencji oraz długoterminowych trendów w branży. W związku z tym, sugerowanie, że miesięczny plan zaopatrzenia jest planem strategicznym, jest mylnym ujęciem, bowiem strategiczne decyzje dotyczą bardziej ogólnych kierunków rozwoju firmy niż codziennych operacji. Plany taktyczne, z drugiej strony, zajmują się wdrażaniem krótkoterminowych działań w celu realizacji celów strategicznych. Mogą one obejmować konkretne projekty i inicjatywy, ale w kontekście zaopatrzenia materiałowego, bezpośrednio odnoszą się do długoterminowych strategii firmy, a nie do miesięcznych, operacyjnych potrzeb. Dlatego zrozumienie różnic między tymi rodzajami planowania jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi i logistycznymi.

Pytanie 17

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, która brygada robotnicza uzyskała najwyższą wydajność pracy w przeliczeniu na 1 roboczogodzinę.

Brygada	Liczba robotników	Czas pracy (w godz.)	Liczba wyrobów (w szt.)
A.	10	8	400
B.	8	5	320
C.	5	8	360
D.	6	7	294

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

W przypadku wyboru niewłaściwej odpowiedzi, istnieje ryzyko, że podjęto decyzję na podstawie niepełnych lub błędnych informacji. Często zdarza się, że osoby analizujące dane kierują się intuicją lub ogólnymi odczuciami, zamiast dokładnymi obliczeniami i analizą. Wydajność pracy mierzona w przeliczeniu na roboczogodzinę wymaga dokładnych danych dotyczących liczby wyprodukowanych wyrobów oraz czasu pracy. Pomijając te obliczenia, można dojść do mylnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda brygada może mieć różne warunki pracy, co wpływa na ich efektywność. Kolejnym typowym błędem jest porównywanie wyników bez uwzględnienia kontekstu, na przykład różnic w technologii, rodzaju produkcji czy dostępnych zasobów. Przy podejmowaniu decyzji o wydajności, kluczowe jest zwrócenie uwagi na wskaźniki takie jak czas cyklu, ilość przestojów oraz jakość produkcji. Bez tych informacji, nie możemy rzetelnie ocenić, która brygada rzeczywiście osiąga lepsze wyniki. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla optymalizacji procesów produkcyjnych i poprawy wyników całego przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

Podczas wydawania towarów z magazynu do produkcji, pracownik magazynu sporządził dokument RW. Jakiej informacji nie był zobowiązany w nim uwzględnić?

A. Żądanej ilości materiałów

B. Środka transportu

C. Przeznaczenia wydanych materiałów

D. Ilości zapasu

Wydanie materiałów z magazynu wiąże się z koniecznością prawidłowego dokumentowania wszystkich istotnych informacji, które wpływają na efektywność operacyjną i zarządzanie zasobami. Przykładowo, informacja o ilości zapasu jest kluczowa, ponieważ pozwala na bieżąco monitorować stan magazynu i zapobiegać nadwyżkom lub niedoborom materiałów, co może prowadzić do przestojów w produkcji. Z kolei przeznaczenie wydanych materiałów jest istotne dla zrozumienia, w jakim celu dany materiał został wykorzystany. Dzięki temu procesy produkcyjne mogą być lepiej planowane, a także umożliwia to ścisłe kontrolowanie kosztów oraz efektywności wykorzystania zasobów. Żądana ilość materiałów również niezbędna jest w dokumencie, aby uniknąć sytuacji, w której wydaje się więcej materiałów niż jest to konieczne, co może prowadzić do nieefektywności operacyjnej. Problemy wynikające z błędnego zrozumienia, które informacje są kluczowe w dowodzie RW, mogą prowadzić do chaosu w zarządzaniu magazynem oraz negatywnie wpływać na cały proces produkcyjny. Niezrozumienie roli dokumentacji w magazynie może skutkować także błędami w księgowości, ponieważ nieprzemyślane wydania mogą prowadzić do niezgodności między stanami ewidencyjnymi a rzeczywistymi. Dlatego istotne jest, aby każdy element dokumentacji, w tym dowód RW, był starannie analizowany i wypełniany zgodnie z obowiązującymi standardami oraz najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania magazynem.

Pytanie 19

Przygotowując miejsce pracy na komputerze dla pracownika zgodnie z zasadami BHP, na co należy zwrócić szczególną uwagę?

A. typ okien i drzwi

B. odpowiednią wysokość biurka i krzesła

C. typ urządzeń peryferyjnych

D. pojemność dysku twardego

Właściwa wysokość stołu i krzesła jest kluczowa dla ergonomii stanowiska komputerowego, co ma bezpośredni wpływ na zdrowie i komfort pracy pracownika. Zgodnie z zasadami BHP oraz wytycznymi ergonomii, biurko powinno być ustawione na wysokości, która pozwala na swobodne ułożenie rąk w pozycji prostoliniowej, a stopy powinny swobodnie spoczywać na podłodze. Wysokość siedziska krzesła powinna być regulowana, aby umożliwić użytkownikowi dopasowanie do indywidualnych potrzeb. Przykładowo, biurka dla osób pracujących przy komputerze powinny być ustawione na wysokości od 70 do 80 cm, a wysokość siedziska krzesła powinna wynosić od 40 do 50 cm. Ponadto, ważne jest, aby krzesło miało odpowiednie wsparcie lędźwiowe, co zmniejsza ryzyko bólu pleców. Uwzględnienie tych aspektów nie tylko poprawia komfort pracy, ale również zmniejsza ryzyko wystąpienia schorzeń związanych z długotrwałym siedzeniem, takich jak zespół cieśni nadgarstka czy bóle kręgosłupa. Dobrze zaprojektowane stanowisko pracy zgodne z zasadami ergonomii wspiera również efektywność oraz wydajność pracowników.

Pytanie 20

W podatkowej ewidencji przychodów i wydatków w kolumnie 8 – Pozostałe przychody należy rejestrować

A. wartość netto z faktury za zakup energii elektrycznej

B. wartość nabytych materiałów pomocniczych

C. otrzymane odsetki od środków pieniężnych na rachunku bankowym

D. kwotę codziennego przychodu ze sprzedaży towarów

Odpowiedź dotycząca ewidencjonowania otrzymanych odsetek od środków pieniężnych na rachunku bankowym w kolumnie 8 – Pozostałe przychody, jest prawidłowa. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów, pozostałe przychody obejmują różne źródła przychodu, które nie są związane bezpośrednio z podstawową działalnością firmy. Otrzymane odsetki od środków na rachunku bankowym stanowią dodatkowy wpływ finansowy, który powinien być uwzględniony w ewidencji, ponieważ przyczyniają się do ogólnego wyniku finansowego przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeżeli firma posiada oszczędności, które generują odsetki, te środki powinny być prawidłowo zaksięgowane, aby odzwierciedlić rzeczywistą sytuację finansową. Zgodnie z przepisami, należy również zwrócić uwagę na odpowiednie dokumentowanie takich przychodów, co jest zgodne z dobrymi praktykami rachunkowości. Wartości te mają również znaczenie przy obliczaniu podatków dochodowych, ponieważ wpływają na całkowity dochód przedsiębiorstwa.

Pytanie 21

Na początku tygodnia w magazynie piekarni znajdowało się 50 kg mąki pszennej. W trakcie badanego tygodnia dokonano zakupu oraz przyjęto do magazynu na podstawie dokumentów
- Pz nr 18/01/17 370 kg mąki pszennej,
- Pz nr 19/01/17 250 kg mąki pszennej.

Obliczono, że zapas bieżący niezbędny do zapewnienia ciągłości produkcji wynosi 450 kg/tydzień. Ustal, jaki będzie zapas nadwyżkowy mąki pszennej na koniec tygodnia, jeżeli w magazynie konieczny jest zapas rezerwowy równy 50 kg.

A. 170 kg

B. 250 kg

C. 320 kg

D. 120 kg

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnie występujących błędów myślowych związanych z obliczaniem zapasów. Kluczowym aspektem jest błędne zrozumienie, co oznacza zapas nadmierny. Niektórzy mogą mylnie sądzić, że zapas bieżący powinien być równy całkowitemu zapasowi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 kg czy 250 kg mogą wynikać z niepoprawnego dodawania zapasów lub niewłaściwego uwzględnienia rezerwy. 120 kg mogłoby być wynikiem niewłaściwego obliczenia, przy którym nie uwzględniono całkowitego zapasu i minimalnych wymagań dla bieżącej produkcji, co wskazuje na brak zrozumienia dla znaczenia rezerw w zarządzaniu produkcją. Z kolei 250 kg mogłoby sugerować, że osoba obliczająca pomieszała pojęcia dotyczące zapasu nadmiernego i bieżącego, nie dostrzegając, że właściwy nadmiar to różnica między całkowitą ilością mąki a wymaganymi zapasami. W praktyce zarządzania magazynem, kluczowe jest nie tylko zrozumienie wartości zapasów, ale także umiejętność ich prawidłowej interpretacji w kontekście zmieniających się potrzeb produkcyjnych. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do nieoptymalnych decyzji dotyczących zarządzania zapasami.

Pytanie 22

Zobowiązania rządowe wobec krajowych i zagranicznych wierzycieli, które wynikają z finansowania deficytu budżetowego, określane są mianem

A. długu publicznego

B. kosztu alternatywnego

C. zrównoważonego budżetu

D. dotacji celowej

Odpowiedzi takie jak dotacja celowa, koszt alternatywny czy zrównoważony budżet are incorrect in the context of public debt. Dotacja celowa odnosi się do przekazania środków finansowych na określony cel, a nie do zobowiązań wobec wierzycieli. Tego rodzaju wsparcie ma na celu wspieranie konkretnych projektów lub programów, lecz nie jest formą długu publicznego. Koszt alternatywny to koncepcja ekonomiczna polegająca na ocenie wartości utraconych możliwości w wyniku podjęcia danego wyboru, a nie ma bezpośredniego związku z zobowiązaniami finansowymi państwa. Z kolei zrównoważony budżet oznacza sytuację, w której dochody państwa są równe wydatkom, co stoi w sprzeczności z ideą zaciągania długu w celu finansowania deficytu. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych pojęć związanych z finansami publicznymi i długiem, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie stanu finansów państwa. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla oceny polityki fiskalnej i strategii zarządzania długiem publicznym, co z kolei ma wpływ na stabilność ekonomiczną kraju.

Pytanie 23

Jakim podatkiem jest obciążony dochód spółki akcyjnej?

A. czynności cywilno-prawnych

B. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

C. podatkiem od towarów i usług

D. podatkiem dochodowym od osób prawnych

Opodatkowanie dochodu spółek akcyjnych często bywa mylone z innymi formami podatków, przez co wiele osób się gubi w temacie. Np. VAT to podatek, który dotyczy obrotu towarami i usługami, a nie dochodów. Warto wiedzieć, że VAT jest podatkiem pośrednim, co oznacza, że w końcu płaci go konsument, a firmy tylko go przekazują. Czynności cywilno-prawne też nie mają wiele wspólnego z opodatkowaniem dochodów, bo dotyczą transakcji między osobami, ale nie są źródłem dochodu, który podlega CIT. Ryczałt od przychodów to zaś forma uproszczonego opodatkowania, głównie dla osób fizycznych, a nie dla spółek akcyjnych. Takie nieporozumienia skutkują błędnymi wnioskami i nieprawidłowym zrozumieniem przepisów podatkowych. Każdy, kto działa w podatkach, powinien naprawdę starać się zrozumieć, jakie przepisy go dotyczą, żeby nie mieć problemów z fiskusem.

Pytanie 24

Walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki akcyjnej podjęło uchwałę o rozdziale osiągniętego zysku netto wynoszącego 60 000 zł w następujący sposób:
- na zwiększenie kapitału zapasowego 8 %
- na premie dla pracowników 12 %
- na dywidendy dla akcjonariuszy 20 %

Jaką kwotę zysku pozostanie po dokonaniu podziału?

A. 24 000 zł

B. 36 000 zł

C. 30 000 zł

D. 45 000 zł

Jak analizujesz podział zysku netto, to ważne, żeby ogarnąć, jak te obliczenia wpływają na to, co na końcu wychodzi. Wybór odpowiedzi takich jak 30 000 zł, 24 000 zł czy 45 000 zł pokazuje, że coś poszło nie tak w obliczeniach lub coś zostało pominięte. Na przykład, kwotę 30 000 zł można by rozumieć jako cięcie zysku bez uwzględnienia wszystkich wydatków, a to kłóci się z zasadami rachunkowości. Jak wybierzesz 24 000 zł, to widzisz, że ta suma nie obejmuje wszystkich wydatków na kapitał zapasowy, nagrody czy dywidendy, stąd mylny wniosek. Z kolei odpowiedź 45 000 zł raczej wynika z błędnego założenia, że część zysku została zatrzymana i jednocześnie dodano wydatki, co w rzeczywistości nie ma sensu. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie struktury podziału zysku i tego, jak procenty wpływają na końcową wartość. Właściwe podejście wymaga, żeby znać teorię, a także praktykę zarządzania finansami, co jest mega ważne przy podejmowaniu sensownych decyzji o podziale zysku.

Pytanie 25

Korzystając z tabeli kalkulacyjnej, wskaż przedsiębiorstwo, w którym koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego jest najwyższy.

Pozycje kalkulacyjne	Przedsiębiorstwo A.	Przedsiębiorstwo B.	Przedsiębiorstwo C.	Przedsiębiorstwo D.
Materiały bezpośrednie	12 000 zł	15 000 zł	14 000 zł	13 000 zł
Płace bezpośrednie	9 000 zł	10 000 zł	12 000 zł	10 000 zł
Razem koszty bezpośrednie	21 000 zł	25 000 zł	26 000 zł	23 000 zł
Koszty wydziałowe	4 000 zł	5 000 zł	2 000 zł	3 000 zł
Koszt wytworzenia wyrobów gotowych	25 000 zł	30 000 zł	28 000 zł	26 000 zł
Ilość wyprodukowanych wyrobów gotowych	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo B wykazuje najwyższy koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego, który wynosi 30 zł. Analizując koszty produkcji, kluczowe jest zwrócenie uwagi na różne składniki kosztów, takie jak surowce, robocizna oraz koszty pośrednie. W praktyce, zrozumienie struktury kosztów produkcji jest niezbędne do podejmowania decyzji dotyczących cen, rentowności oraz strategii rynkowej. Dodatkowo, analiza kosztów jednostkowych pozwala na identyfikację obszarów, gdzie można wprowadzić usprawnienia, na przykład poprzez optymalizację procesów produkcyjnych lub renegocjację umów z dostawcami. W standardach zarządzania produkcją, takich jak Lean Manufacturing czy Six Sigma, kluczowym celem jest minimalizacja kosztów przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości produktów. Dlatego umiejętność dokładnej analizy kosztów i ich struktury jest nie tylko istotna, ale i niezbędna w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 26

Zakład krawiecki otrzymał zlecenie na 500 sztuk jedwabnych apaszek. Norma zużycia materiału na jedną apaszkę wynosi 0,5 m.b. jedwabiu. W magazynie firmy znajduje się 100 m.b. jedwabiu. Ile metrów bieżących jedwabiu należy dokupić, aby zrealizować to zlecenie?

A. 300 m.b.

B. 250 m.b.

C. 400 m.b.

D. 150 m.b.

Kiedy chcemy zrealizować zamówienie na 500 jedwabnych apaszek, musimy najpierw policzyć, ile materiału w sumie potrzebujemy. Każda apaszka wymaga 0,5 metra jedwabiu, więc dla 500 sztuk wychodzi nam 500 razy 0,5, co daje 250 metrów. Z tego, co wiem, w magazynie mamy 100 metrów, więc musimy kupić 150 metrów więcej. W praktyce, planowanie zapasów jest naprawdę istotne, bo wpływa na to, jak szybko zrealizujemy zamówienia i ile pieniędzy wydamy na magazynowanie. Moim zdaniem, monitorowanie zapasów to klucz do sukcesu – trzeba wiedzieć, jakie materiały nam się kończą i przewidywać, co będzie potrzebne w przyszłości. W branży krawieckiej zarządzanie materiałami to podstawa, jeśli chcesz być konkurencyjny i nie tracić na jakości.

Pytanie 27

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 756,00 zł, wliczając podatek VAT w wysokości 8%. Marża hurtowa wynosi 50% od ceny zakupu netto. Jaką kwotę będzie miała cena sprzedaży brutto tego towaru?

A. 1 134,00 zł

B. 1 050,00 zł

C. 1 224,72 zł

D. 1 291,50 zł

Wybór innych opcji może wynikać z nieporozumień dotyczących obliczeń oraz mechanizmu wyliczania ceny sprzedaży. Często błędnie zakłada się, że cena brutto jest jedynie prostą sumą ceny zakupu netto oraz dodanego VAT, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, opcja 1 291,50 zł może wynikać z błędnego dodawania VAT do całkowitych wartości zamiast do wartości netto. Możliwe jest również pomylenie marży z marżą brutto, co może prowadzić do przecenienia wartości sprzedaży. Gdy kalkulujemy marżę, kluczowe jest jej odniesienie do ceny zakupu netto, a nie brutto. Inna częsta pomyłka to niepoprawne zrozumienie stawki VAT; pomijając ją lub stosując niewłaściwą wartość, można uzyskać zafałszowany wynik. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, warto stosować systemy informatyczne do zarządzania cenami oraz podatkami, co zapewnia większą precyzję w obliczeniach. Ponadto, zrozumienie zasad księgowości oraz ustawodawstwa podatkowego może znacząco ułatwić prawidłowe kalkulacje i zrozumienie procesu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w każdej hurtowni.

Pytanie 28

Który zapis wartości rocznych stawek amortyzacji, przy naliczeniu wartości zużycia środków trwałych, odzwierciedla zastosowanie metody progresywnej?

A. 60, 60, 60, 60

B. 140, 120, 60, 60

C. 100, 120, 140, 160

D. 100, 100, 100, 60

Odpowiedź 100, 120, 140, 160 jest poprawna, ponieważ odzwierciedla metodę progresywną w amortyzacji. W tej metodzie stawki amortyzacyjne wzrastają w kolejnych latach użytkowania środka trwałego. To podejście jest zgodne z zasadą, że wartość środka trwałego maleje na skutek jego zużycia, a jednocześnie w miarę upływu czasu może dojść do wzrostu wartości użytkowej lub rynkowej środka, co uzasadnia wyższe stawki w późniejszych latach. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne technologie, może zainwestować więcej w utrzymanie i modernizację tych zasobów w pierwszych latach eksploatacji, co znajduje odzwierciedlenie w wyższych stawkach amortyzacyjnych. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zachęcają do stosowania metod amortyzacji najbardziej odpowiadających rzeczywistemu zużyciu aktywów.

Pytanie 29

Wynagrodzenie zatrudnionego obejmuje płacę podstawową oraz dodatek motywacyjny. W maju 2014 roku pracownik był na chorobowym, a także otrzymał nagrodę jubileuszową za 20-letnią pracę. Podstawą obliczania składek na ubezpieczenia społeczne za maj będzie, oprócz płacy zasadniczej,

A. dodatek motywacyjny

B. wynagrodzenie chorobowe

C. nagroda jubileuszowa

D. zasiłek chorobowy

Zasiłek chorobowy nie jest częścią wynagrodzenia zasadniczego ani dodatków, które są brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Zasiłek chorobowy jest świadczeniem wypłacanym pracownikowi podczas niezdolności do pracy z powodu choroby i jest finansowany z ubezpieczenia społecznego, a nie bezpośrednio przez pracodawcę. Nagroda jubileuszowa, chociaż jest istotnym elementem wynagrodzenia, również nie jest brana pod uwagę, gdyż jest to jednorazowe świadczenie i nie należy do regularnych składników wynagrodzenia. Wynagrodzenie chorobowe, podobnie jak zasiłek, jest świadczeniem, które przysługuje pracownikowi w czasie niezdolności do pracy, a jego podstawą są wcześniejsze składki opłacane na ubezpieczenie społeczne. Kluczowe jest zrozumienie, że podstawą wymiaru składek są tylko te elementy wynagrodzenia, które regularnie się powtarzają i są uzależnione od wykonywanej pracy. Typowym błędem jest mylenie różnych form wynagrodzenia z elementami, które nie są bezpośrednią rekompensatą za pracę, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne.

Pytanie 30

Jakie są obowiązki Regionalnej Izby Obrachunkowej?

A. Przygotowywanie projektów ustaw oraz wydawanie regulacji dotyczących finansów publicznych

B. Kontrola działalności gmin i powiatów w obszarze finansów

C. Nadzorowanie budżetu państwowego oraz zarządzanie zadłużeniem publicznym

D. Współpraca finansowa z innymi krajami oraz międzynarodowymi instytucjami finansowymi

Wybór odpowiedzi dotyczącej kontroli nad budżetem państwa i obsługi długu publicznego jest nietrafiony, ponieważ te zadania leżą w kompetencjach Ministerstwa Finansów oraz innych instytucji państwowych, a nie Regionalnej Izby Obrachunkowej. RIO działa głównie na poziomie samorządowym, co oznacza, że jej głównym celem jest nadzór nad gminami i powiatami, a nie ogólnokrajowe aspekty budżetowe. Podobnie, współpraca finansowa z zagranicą i międzynarodowymi organizacjami finansowymi jest również zadaniem, które dotyczy innych instytucji, takich jak Narodowy Bank Polski czy Ministerstwo Finansów, które zajmują się międzynarodowymi aspektami polityki finansowej. Ponadto, opracowywanie projektów ustaw i wydawanie rozporządzeń to kompetencje organów ustawodawczych i wykonawczych, a nie RIO, która pełni funkcję kontrolną. Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podziału zadań pomiędzy instytucjami publicznymi. Kluczowe jest zrozumienie, że RIO koncentruje się na monitorowaniu i audytowaniu lokalnych finansów publicznych oraz wspieraniu samorządów w poprawie ich gospodarności, co jest fundamentalne dla funkcjonowania demokratycznych struktur w Polsce.

Pytanie 31

Do zadań biura brokerskiego należy?

A. przeprowadzanie transakcji zakupu i sprzedaży papierów wartościowych na zlecenie inwestorów

B. dopuszczanie papierów wartościowych do obrotu giełdowego

C. promowanie wiedzy o zasadach działania rynku papierów wartościowych

D. rozliczanie transferów między aktywnymi funduszami emerytalnymi

Wśród zadań biura maklerskiego nie mieszczą się rozliczenia wypłat transferowych między otwartymi funduszami emerytalnymi. Takie operacje są bowiem zadaniem instytucji zarządzających funduszami, które odpowiedzialne są za administrację oraz zarządzanie aktywami funduszy. Biura maklerskie skupiają się głównie na transakcjach rynkowych, a ich działalność koncentruje się na realizacji zleceń kupna i sprzedaży na rzecz inwestorów. Kolejnym aspektem jest upowszechnianie wiedzy o zasadach funkcjonowania rynku papierów wartościowych, które jest bardziej związane z działaniami edukacyjnymi i informacyjnymi, a nie z bezpośrednim zarządzaniem inwestycjami. Chociaż biura maklerskie mogą prowadzić działania mające na celu zwiększenie świadomości inwestorów, nie są one odpowiedzialne za tego typu edukację w szerszym zakresie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź wskazuje na dopuszczanie papierów wartościowych do notowań giełdowych, co również nie jest zadaniem biura maklerskiego. Proces ten leży w gestii giełd papierów wartościowych oraz odpowiednich organów regulacyjnych, które ustalają kryteria oraz procedury dopuszczenia papierów do obrotu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z mylenia ról różnych instytucji finansowych oraz niepełnego zrozumienia ich funkcji na rynku. Wiedza o strukturze rynku finansowego jest kluczowa dla prawidłowego rozumienia zadań biur maklerskich oraz ich miejsca w systemie finansowym.

Pytanie 32

Przedstawiony fragment zapisu dotyczy umowy

n n n n

„... to system sprzedaży towarów, usług lub technologii, oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy niezależnymi przedsiębiorstwami. W ramach zawartej umowy jedna ze stron ma prawo do korzystania z nazwy handlowej, znaku towarowego lub usługowego, know-how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemu postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej."

A. franchisingu.

B. leasingu.

C. sponsoringu.

D. outsourcingu.

Wybór odpowiedzi związanej z sponsoringiem, leasingiem czy outsourcingiem nie oddaje specyfiki franchisingu, a także wprowadza w błąd co do istoty tych modeli biznesowych. Sponsoring opiera się na wsparciu finansowym lub materialnym dla osoby lub organizacji w zamian za promocję, co jest zupełnie innym podejściem niż umowa franchisingowa, w której kluczowe jest prawo do korzystania z marki oraz systemu operacyjnego. Leasing, z drugiej strony, to umowa, w ramach której jedna strona (leasingodawca) udostępnia drugiej stronie (leasingobiorcy) prawo do korzystania z określonego dobra, na przykład pojazdu czy maszyny, w zamian za regularne opłaty. Istotną różnicą jest tutaj brak transferu praw do marki i know-how, które są fundamentalne w franchisingu. Outsourcing polega na zleceniu zewnętrznej firmie określonych procesów czy usług, co również różni się od modelu franchisingowego, gdzie franczyzobiorca prowadzi własny biznes pod marką franczyzodawcy, zachowując pewną niezależność. Kluczowym błędem w myśleniu o tych modelach jest pomieszanie pojęć związanych z własnością intelektualną oraz formami współpracy, które różnią się zasadniczo w kontekście praw i obowiązków stron umowy.

Pytanie 33

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ sytuację firmy w zakresie rotacji zapasów materiałów.

Kwartał	Wskaźnik rotacji zapasów materiałów
Kwartał	w dniach	w razach
I	30	3
II	25	3,6
III	22	4
IV	18	5

A. Firma coraz wolniej wymienia zapasy materiałów.

B. Firma ponosi coraz większe koszty magazynowania materiałów.

C. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy.

D. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy, co znajduje potwierdzenie w danych dotyczących wskaźnika rotacji zapasów. Obserwowany trend spadkowy w liczbie dni niezbędnych do zamiany zapasów, który wynosił 30 dni w I kwartale, a następnie zmniejszył się do 18 dni w IV kwartale, jednoznacznie wskazuje na poprawę efektywności zarządzania zapasami. Krótszy okres wymiany zapasów materiałów zazwyczaj oznacza, że firma efektywniej obrotuje swoimi zasobami, co może prowadzić do zwiększenia płynności finansowej. W praktyce, lepsza rotacja zapasów przyczynia się do zmniejszenia kosztów związanych z magazynowaniem, a także do szybszego dostosowania się do zmieniającego się popytu rynkowego. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami, takie jak optymalizacja procesów zakupowych oraz efektywne prognostykowanie popytu, mogą dodatkowo wspierać ten pozytywny trend.

Pytanie 34

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. przygotowanie harmonogramu realizacji zadań

B. analiza aktualnej sytuacji

C. określenie celów

D. ustalenie procedury realizacji działań

Określenie celów jest kluczowym etapem procesu planowania, jako że stanowi fundament dla wszystkich dalszych działań. Właściwie zdefiniowane cele umożliwiają skoncentrowanie zasobów i wysiłków na osiąganiu konkretnych rezultatów. W praktyce, przykładowo w zarządzaniu projektami, cele powinny być SMART - Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Istotne i Czasowe. Daje to wyraźne ramy, w których zespół projektowy może działać. Cele mogą dotyczyć różnych aspektów projektu, takich jak budżet, terminy czy jakość, co pozwala na skuteczne monitorowanie postępów oraz dokonywanie modyfikacji w trakcie realizacji. Dobrą praktyką jest również zaangażowanie kluczowych interesariuszy podczas określania celów, co zwiększa ich akceptację oraz zaangażowanie w realizację projektu. Ponadto, dobrze sformułowane cele mogą być narzędziem do oceny efektywności i wydajności, co jest zgodne z metodologiami zarządzania, takimi jak PMBOK czy PRINCE2, które podkreślają znaczenie celowego planowania.

Pytanie 35

Do kluczowych zasad rachunkowości należy zasada

A. wiarygodności

B. ciągłości

C. bezstronności

D. terminowości

Zasada terminowości odnosi się do konieczności rejestrowania transakcji w odpowiednich okresach sprawozdawczych. Choć istotna, nie jest to zasada nadrzędna w kontekście ogólnych zasad rachunkowości, ponieważ jej głównym celem jest zapewnienie, że wyniki finansowe są adekwatne do danego okresu, co może nie być wystarczające dla długoterminowej analizy finansowej. Zasada bezstronności oznacza dążenie do obiektywności w sprawozdawczości, ale tego rodzaju podejście nie zapewnia stabilności i przewidywalności działalności przedsiębiorstwa. Wreszcie zasada wiarygodności dotyczy zgodności danych księgowych z rzeczywistością, co jest kluczowe, ale nie przekłada się bezpośrednio na długoterminową strategię działania firmy. Problemy z rozumieniem tych zasad mogą prowadzić do błędnych wniosków w analizach finansowych, na przykład do pomijania wpływu przyszłych zdarzeń na obecne decyzje księgowe, co może skutkować niewłaściwym oszacowaniem wartości aktywów i pasywów. Właściwe zrozumienie zasady ciągłości jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia finansowego przedsiębiorstwa i jego zdolności do przetrwania na rynku.

Pytanie 36

Firma zajmująca się produkcją płytek chodnikowych zamierza wytworzyć w ciągu miesiąca 1 000 m2 płytek. Techniczna norma zużycia cementu wynosi 10 kg na 1 m2 produktu. Stan magazynowy na początku to 1 tona, a zaplanowany stan końcowy to 600 kg. Ile cementu potrzeba zakupić?

A. 10,4 ton

B. 11,0 ton

C. 10,0 ton

D. 9,6 ton

Aby obliczyć, jaką ilość cementu należy zakupić, najpierw musimy ustalić całkowite zapotrzebowanie na cement do produkcji płytek chodnikowych. Norma techniczna wynosi 10 kg cementu na 1 m2, co oznacza, że dla 1 000 m2 potrzebujemy 10 000 kg cementu (10 kg/m2 * 1 000 m2). Następnie przeliczamy to na tony, co daje 10 ton. Jednakże przedsiębiorstwo ma zapas początkowy wynoszący 1 ton, co oznacza, że rzeczywiste zapotrzebowanie na cement, po uwzględnieniu zapasu początkowego, wynosi 9 ton (10 ton - 1 ton). Przedsiębiorstwo planuje również utrzymać zapas końcowy na poziomie 600 kg, co odpowiada 0,6 ton. Dlatego całkowita ilość cementu, którą należy zakupić, to 9 ton + 0,6 ton = 9,6 ton. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zapasami, które sugerują na bieżąco uwzględniać zapasy początkowe i planowane zapasy końcowe przy planowaniu zakupów materiałów.

Pytanie 37

Wprowadzenie nowych produktów na świeże rynki zbytu odnosi się do strategii

A. dywersyfikacji

B. rozwoju produktu

C. rozwoju rynku

D. penetracji rynku

Rozwój produktu koncentruje się na wprowadzaniu nowych lub ulepszonych produktów na już istniejące rynki. Chociaż może wydawać się, że jest to podobne do dywersyfikacji, to jednak nie obejmuje on wprowadzania produktów na nowe rynki, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. W kontekście rozwoju rynku, strategia ta skupia się na poszerzaniu zasięgu istniejących produktów do nowych grup klientów lub regionów bez wprowadzania nowych produktów. W związku z tym, rozwój rynku nie odnosi się do wprowadzenia całkowicie nowych ofert. Penetracja rynku natomiast dotyczy strategii zwiększania udziału w istniejących rynkach poprzez agresywne działania marketingowe, obniżanie cen lub poprawę jakości usług. Tego rodzaju podejście nie koncentruje się na wprowadzaniu nowości. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do wyboru rozwoju produktu, jesteśmy przekonani, że tworzenie nowych produktów automatycznie wiąże się z eksploracją nowych rynków. Jednak rozwój produktu w obrębie znanego rynku nie spełnia wymagania w zakresie dywersyfikacji, która wymaga zarówno innowacji, jak i poszerzenia geograficznego oraz kategorii produktowej. Dobrym przykładem jest firma, która produkuje napoje, decydując się na wprowadzenie nowej linii napojów energetycznych zarówno w kraju, jak i na rynkach zagranicznych, co idealnie obrazuje dywersyfikację.

Pytanie 38

W sekcji C teczki osobowej pracownika mieszczą się dokumenty

A. dotyczące nawiązania zatrudnienia

B. związane z aplikowaniem o pracę

C. związane z zakończeniem zatrudnienia

D. dotyczące przebiegu pracy

Dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy, przebiegu zatrudnienia oraz ubiegania się o zatrudnienie, mimo że istotne w kontekście zarządzania kadrami, nie są częścią tzw. części C akt osobowych pracownika. Część C, zgodnie z obowiązującymi przepisami, odnosi się wyłącznie do dokumentacji związanej z ustaniem zatrudnienia. Odpowiedzi dotyczące nawiązania stosunku pracy, takie jak umowy o pracę czy zaświadczenia o zatrudnieniu, znajdują się w innej części akt osobowych, zazwyczaj w części A, która jest poświęcona nawiązywaniu stosunku pracy. Z kolei dokumenty dotyczące przebiegu zatrudnienia, obejmujące m.in. oceny pracownicze czy umowy zmieniające, również nie są częścią C. Zrozumienie, które dokumenty są klasyfikowane do poszczególnych części akt osobowych, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kadrami. Często zdarza się, że pracodawcy mylą te kategorie, co prowadzi do nieprawidłowego przechowywania dokumentacji oraz trudności w jej odnalezieniu w przypadku ewentualnych sporów lub kontroli. Utrzymywanie porządku w aktach osobowych jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także dobrych praktyk w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi i ochrony informacji pracowniczych.

Pytanie 39

Na koniec miesiąca pracownikom przedsiębiorstwa jest naliczana premia proporcjonalnie do przepracowanego przez nich czasu pracy. Oblicz wynagrodzenie brutto każdego z pracowników, jeżeli na premię pracodawca przeznaczył 600,00 zł.

Imię i nazwisko	Czas pracy w godzinach	Stawka godzinowa
Jan Konarski	168	15 zł/godz.
Marek Walczak	84	14 zł/godz.

A. Jan Konarski 2 520.00 zł, Marek Walczak 1 176,00 zł

B. Jan Konarski 2 920,00 zł, Marek Walczak 1 576,00 zł

C. Jan Konarski 2 720,00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł

D. Jan Konarski 2 920.00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnych założeń dotyczących proporcjonalności premii oraz obliczeń wynagrodzenia podstawowego. Wiele osób myli kwoty premii z wynagrodzeniem brutto, co prowadzi do dużych rozbieżności w obliczeniach. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że premia nie jest stałą kwotą, lecz zależy od przepracowanego czasu przez każdego pracownika. Użytkownicy mogą również nie uwzględniać całkowitego czasu pracy wszystkich pracowników przy ustalaniu premii, co jest istotnym krokiem w procesie obliczeniowym. Inny typowy błąd to pomylenie obliczeń proporcjonalnych z wartościami absolutnymi, co prowadzi do niepoprawnych wyników w kwotach. Ustalając wynagrodzenie brutto, należy pamiętać, że kwoty te powinny być sumą wynagrodzenia podstawowego oraz premii, co nie jest zawsze jasne w analizach. Zrozumienie mechanizmu naliczania premii oraz jego praktycznych zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami, co wpływa nie tylko na satysfakcję pracowników, ale także na efektywność całego zespołu.

Pytanie 40

Zapas, który odpowiada aktualnym wymaganiom w firmie i jest utrzymywany w celu zaspokojenia przewidywanego zużycia przy znanym czasie dostawy, to zapas

A. sezonowy

B. produkcyjny

C. nadmierny

D. rezerwowy

Odpowiedź "produkcyjny" jest poprawna, ponieważ zapas produkcyjny odnosi się do ilości surowców lub komponentów, które przedsiębiorstwo utrzymuje w celu zaspokojenia planowanej produkcji. Jest on obliczany w oparciu o prognozy zapotrzebowania oraz czas dostawy materiałów, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych. Na przykład, w przemyśle motoryzacyjnym, producent utrzymuje zapas części zamiennych w odpowiedniej ilości, aby móc w odpowiednim czasie realizować zamówienia na nowe pojazdy. Zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania zapasami, kluczowym elementem jest utrzymanie równowagi pomiędzy zapasami a poziomem produkcji, co wpływa na koszt operacyjny oraz zadowolenie klienta. Wykorzystanie systemów zarządzania zapasami, takich jak Just-in-Time (JIT), pozwala na minimalizację zapasów produkcyjnych, co z kolei redukuje koszty magazynowania i ryzyko przestarzałych zapasów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej