Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 20:59
Data zakończenia: 13 maja 2025 21:24

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego rodzaju kruszywa należy użyć do stworzenia zaprawy, która będzie przeznaczona do wykonania tynku izolacyjnego?

A. Miału marmurowego

B. Żużla wielkopiecowego

C. Piasku rzecznego

D. Piasku kwarcowego

Piasek kwarcowy, choć często używany w budownictwie, nie jest odpowiedni do produkcji zapraw ciepłochronnych, głównie z powodu swoich właściwości termoizolacyjnych, które są znacznie gorsze niż te oferowane przez żużel wielkopiecowy. Piasek kwarcowy charakteryzuje się dużą gęstością i masą, co może prowadzić do zwiększenia ciężaru tynku, a tym samym do obniżenia jego efektów izolacyjnych. W kontekście tynków ciepłochronnych, kluczowe jest, aby kruszywo miało zdolność do zatrzymywania powietrza w swojej strukturze, co piasek kwarcowy nie jest w stanie zapewnić. Z kolei miał marmurowy, pomimo że ma estetyczne walory, nie spełnia wymogów dotyczących termoizolacyjności i może być zbyt drogi w zastosowaniu w skali budownictwa. Piasek rzeczny, choć z natury ma mniejsze zanieczyszczenia, również nie zapewnia odpowiednich właściwości izolacyjnych i może prowadzić do problemów z wilgocią w tynku. Wybór niewłaściwego kruszywa może skutkować nieefektywnymi rozwiązaniami budowlanymi, co podkreśla znaczenie stosowania materiałów zgodnych z wytycznymi branżowymi oraz normami, takimi jak PN-EN 998-1, które precyzują parametry technologiczne dla zapraw budowlanych. Dlatego też kluczowe jest, aby osoby zajmujące się doborem materiałów budowlanych miały świadomość właściwości technicznych i praktycznych aspektów używanych surowców.

Pytanie 2

Dźwięk o głuchym brzmieniu, który można usłyszeć podczas opukiwania tynku lekkim młotkiem, sugeruje

A. brak przylegania tynku do podłoża

B. niewystarczającą grubość tynku

C. nieobecność pęknięć w obrębie tynku

D. dobrą przyczepność tynku do podłoża

Głuchy dźwięk, który jest generowany podczas opukiwania tynku lekkim młotkiem, sugeruje, że tynk nie jest odpowiednio związany z podłożem. W praktyce, dobry związek tynku z podłożem powinien skutkować wyraźnym, dźwięcznym odgłosem, co jest wskaźnikiem stabilności i jednorodności materiału. W przypadku braku związania, dźwięk jest głuchy, co może wskazywać na obecność pustek powietrznych między tynkiem a podłożem. Warto dodać, że takie sytuacje mogą prowadzić do dalszych uszkodzeń, jak odspajanie się tynku, co jest problematyczne z punktu widzenia długotrwałej trwałości wykończenia. W praktyce budowlanej, zaleca się regularne przeprowadzanie testów akustycznych tynku podczas oceny jego stanu, co jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13914-1. To podejście zapewnia, że prace wykończeniowe są zgodne z najlepszymi praktykami, co zmniejsza ryzyko wystąpienia usterek w przyszłości.

Pytanie 3

Przed nałożeniem tynku na ścianę murowaną z bloczków gazobetonowych konieczne jest

A. usunięcie grudek zaprawy oraz zwilżenie wodą

B. zagruntowanie oraz pokrycie stalową siatką

C. pokrycie stalową siatką i zwilżenie wodą

D. oczyszczenie wodą z detergentem i porysowanie

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, dotycząca okrycia stalową siatką i zwilżenia wodą, jest błędna, ponieważ stalowa siatka nie jest zalecana jako pierwszy krok przed tynkowaniem bloczków gazobetonowych. Jej zastosowanie jest właściwe w kontekście wzmacniania tynków w przypadku podłoży o niskiej przyczepności lub w miejscach narażonych na większe obciążenia mechaniczne. Jednak w przypadku idealnie przygotowanej powierzchni, jaką powinny być bloczki gazobetonowe, nie jest to konieczne. Druga odpowiedź, sugerująca zmywanie wodą z detergentem i porysowanie, jest niewłaściwa, ponieważ użycie detergentów może pozostawić na powierzchni resztki chemiczne, które negatywnie wpłyną na przyczepność tynku. Ostatnia z opcji, mówiąca o zagruntowaniu i okryciu stalową siatką, nie uwzględnia kluczowego etapu, jakim jest oczyszczenie podłoża. Zagruntowanie jest istotne, ale powinno mieć miejsce po dokładnym przygotowaniu ściany. Najczęstsze błędy w myśleniu związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia procesu przygotowania podłoża i roli, jaką odgrywają poszczególne etapy pracy budowlanej. Odpowiednia kolejność działań, w tym dokładne oczyszczenie, jest fundamentem trwałego i efektywnego tynkowania.

Pytanie 4

Na podstawie wyciągu ze Szczegółowej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych SST wskaż, ile litrów zaprawy gipsowej można uzyskać z 20 kg worka suchej, gotowej mieszanki?

Szczegółowa Specyfikacja Techniczna Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych SST (wyciąg)
B.3.03. Tynk gipsowy Dane techniczne: - średnia grubość tynku: 10 mm (grubość min.8 mm) - ciężar nasypowy: 800kg/m³ - uziarnienie: do 1,2 mm - wydajność: 100 kg = 125 l zaprawy - zużycie: 0,8 kg na mm i m² - czas schnięcia: średnio około 14 dni

A. 25,01

B. 5,01

C. 50,01

D. 2,51

Odpowiedź 25,01 l jest poprawna, ponieważ wynika z właściwego przeliczenia masy suchej mieszanki na objętość zaprawy. Zgodnie z danymi technicznymi w Szczegółowej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, stosunek masy do objętości wynosi 100 kg do 125 l. Oznacza to, że na każdy kilogram suchej mieszanki przypada 1,25 l zaprawy. W przypadku 20 kg suchej mieszanki, obliczenia są proste: 20 kg x 1,25 l/kg = 25 l. Tę wartość można również zaokrąglić do 25,01 l, co jest zgodne z wymaganiami technicznymi dotyczącymi precyzyjnego podawania objętości. Wiedza ta jest istotna nie tylko w kontekście przygotowania zaprawy, ale także w planowaniu ilości materiałów budowlanych. Znajomość przeliczeń pozwala na lepsze zarządzanie kosztami projektów budowlanych oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywnego gospodarowania zasobami.

Pytanie 5

Jaką pacą powinno się nałożyć tynk wypalany klasy IVw?

A. Styropianową

B. Poliuretanową

C. Stalową

D. Drewnianą

Odpowiedź 'stalowa' jest poprawna, ponieważ tynki wypalane, zwane również tynkami mineralnymi, mają specyficzne wymagania dotyczące aplikacji, które najlepiej spełniają narzędzia stalowe. Stalowe pacy charakteryzują się dużą wytrzymałością i sztywnością, co pozwala na równomierne i dokładne rozprowadzanie masy tynkarskiej na powierzchni. Użycie stali umożliwia uzyskanie idealnie gładkiej struktury, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki tynku. W praktyce, dzięki stalowym pacom, można łatwo kontrolować grubość aplikowanego tynku oraz dostarczyć odpowiednią ilość materiału w wyznaczonym czasie. W branży budowlanej stosuje się także standardy takie jak PN-EN 13914-1, które określają wymagania dla tynków. Zastosowanie odpowiednich narzędzi przy tynkowaniu jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości, co w przypadku tynków wypalanych ma istotne znaczenie, biorąc pod uwagę ich przeznaczenie i narażenie na warunki atmosferyczne.

Pytanie 6

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich?

A. Pospółka

B. Kruszywo piaskowe

C. Perlit

D. Kruszywo żwirowe

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest powszechnie stosowany do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich. Jego unikalna struktura, powstała w wyniku poddania wysokiej temperaturze naturalnego wulkanicznego szkła, sprawia, że perlit ma niską przewodność cieplną. Dzięki temu, zaprawy murarskie z dodatkiem perlitu skutecznie ograniczają straty ciepła, co jest istotne w kontekście budownictwa energooszczędnego. Przykłady zastosowania perlitu obejmują budowę domów pasywnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie jak najniższego zapotrzebowania na energię. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie jakości izolacji w budynkach, a użycie perlitu w zaprawach murarskich jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Warto dodać, że perlit jest materiałem ekologicznym, co dodatkowo zwiększa jego atrakcyjność w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 7

Ile worków z 25 kg suchej zaprawy murarskiej jest potrzebnych do wybudowania ściany o powierzchni 15 m² i grubości ½ cegły, jeśli jej zużycie na mur o takiej grubości wynosi 75 kg/m²?

A. 15 worków

B. 45 worków

C. 25 worków

D. 75 worków

Aby obliczyć liczbę worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o powierzchni 15 m² i grubości ½ cegły, należy najpierw zrozumieć, jakie są wymagania materiałowe. Ponieważ zużycie zaprawy wynosi 75 kg/m², obliczamy całkowite zapotrzebowanie na materiał, mnożąc powierzchnię ściany przez zużycie: 15 m² * 75 kg/m² = 1125 kg. Następnie, aby określić liczbę worków, które są dostępne po 25 kg każdy, dzielimy całkowitą wagę przez wagę jednego worka: 1125 kg / 25 kg/work = 45 worków. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrymi praktykami w budownictwie, gdzie precyzyjne obliczenia materiałowe są kluczowe dla optymalizacji kosztów i uniknięcia niedoborów podczas pracy. Zastosowanie tej metody zapewnia efektywność i zgodność z normami budowlanymi.

Pytanie 8

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet pustaków potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 4 m, długości 8,5 m i grubości 19 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary pustaka	250×188×220 mm
Masa pustaka	ok. 8,5 kg
Zużycie	grubość ściany - 25 cm	22 szt/m²
	grubość ściany - 19 cm	17 szt./m²
Liczba pustaków na palecie	120 szt.

A. 13 palet

B. 10 palet

C. 12 palet

D. 9 palet

Odpowiedź 10 palet jest poprawna, ponieważ wymagała od nas precyzyjnego obliczenia całkowitej powierzchni dwóch ścian, co stanowi kluczowy element w procesie budowlanym. Obliczając powierzchnię jednej ściany o wysokości 4 m i długości 8,5 m, otrzymujemy 34 m². Dla dwóch ścian daje to łącznie 68 m². Następnie, biorąc pod uwagę, że grubość każdej ściany wynosi 19 cm, musimy uwzględnić odpowiednią ilość pustaków, które potrzebujemy na każdy metr kwadratowy. Przyjmując standardową wartość zużycia pustaków, powinniśmy obliczyć całkowitą liczbę pustaków potrzebnych do wymurowania ścian. Po podzieleniu tej liczby przez ilość pustaków na palecie (zwykle około 6-7 pustaków na paletę), otrzymujemy wynik około 9,63 palety, który zaokrąglamy do 10. Takie podejście zgodne jest z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń w planowaniu materiałów budowlanych, co pozwala uniknąć niedoborów i opóźnień w realizacji projektu budowlanego.

Pytanie 9

Do budowy ścian fundamentowych, które są narażone na wilgoć, należy używać zaprawy

A. wapiennej

B. cementowej

C. wapienno-gipsowej

D. gipsowej

Zaprawa cementowa jest najczęściej stosowanym materiałem do wykonywania ścian fundamentowych oraz elementów narażonych na zawilgocenie, ze względu na swoje właściwości mechaniczne i odporność na wodę. Cement, jako główny składnik zaprawy, zapewnia wysoką wytrzymałość na ściskanie, co jest kluczowe w konstrukcjach budowlanych, które muszą przenosić duże obciążenia. Ponadto, zaprawa cementowa jest odporna na działanie czynników atmosferycznych oraz wilgoci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w przypadku fundamentów, które są bezpośrednio narażone na wodę gruntową. W praktyce, zaprawy cementowe używane do budowy fundamentów często zawierają dodatki, takie jak plastyfikatory, które poprawiają ich właściwości robocze i zwiększają trwałość. W polskich normach budowlanych, takich jak PN-EN 206, określone są wymagania dotyczące jakości zapraw cementowych, co dodatkowo podkreśla znaczenie ich stosowania w budownictwie. Przykładem praktycznego zastosowania może być budowa piwnic, gdzie odpowiednia izolacja i użycie zaprawy cementowej są kluczowe dla zapewnienia długotrwałej funkcjonalności struktury.

Pytanie 10

Jaką wytrzymałość ma klasa zaprawy na

A. przesuwanie

B. ugięcie

C. ściśnięcie

D. rozciąganie

Klasa zaprawy rzeczywiście odnosi się do jej wytrzymałości na ściskanie. Wytrzymałość na ściskanie jest kluczowym parametrem, który określa zdolność materiału do przenoszenia obciążeń działających w kierunku osiowym, co jest szczególnie istotne w budownictwie i inżynierii lądowej. W praktyce, zaprawy murarskie są stosowane do łączenia elementów budowlanych, takich jak cegły czy bloczki, a ich wytrzymałość na ściskanie wpływa na trwałość całej konstrukcji. Zgodnie z normami PN-EN 1015-11, wytrzymałość na ściskanie zaprawy może być klasyfikowana według różnych klas, co pozwala inżynierom na dobór odpowiedniego materiału do danego zastosowania, np. w budynkach mieszkalnych czy obiektach użyteczności publicznej. Wytrzymałość na ściskanie zaprawy jest zatem kluczowym wskaźnikiem jakości, którego pomiar przeprowadza się w warunkach laboratoryjnych, a jej znajomość pozwala na optymalizację kosztów oraz zapewnienie bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 11

W remontowanym budynku na poddaszu zamierzono stworzyć lekką ściankę działową, aby oddzielić dwa pokoje mieszkalne. Jakie materiały powinno się zastosować do jej budowy?

A. płyty Pro-Monta

B. cegły klinkierowe

C. cegły szamotowe

D. płyty wiórowe laminowane

Płyty Pro-Monta to naprawdę fajne rozwiązanie do budowy lekkich ścianek działowych. Mają świetną stabilność i dobrze izolują dźwięk, co jest bardzo ważne. Dzięki temu, że są lekkie i łatwe w montażu, można szybko zmieniać układ przestrzeni w mieszkaniu. Jak masz poddasze, gdzie miejsca często brakuje, to te płyty sprawdzą się super. Stosowanie ich w budowie ścianek to zgodne z normami i dobrymi praktykami, zwłaszcza jeśli chodzi o efektywność energetyczną. Co więcej, można je wykończyć różnymi materiałami, więc łatwo dopasujesz styl do swojego gustu. Przykładowo, można podzielić duże pomieszczenie na mniejsze, co tworzy bardziej intymne przestrzenie, co na poddaszu bywa naprawdę przydatne.

Pytanie 12

Ścianę nośną w piwnicy powinno się wymurować z

A. cegieł kratówek

B. bloczków z betonu zwykłego

C. bloczków z betonu komórkowego

D. cegieł dziurawek

Ściany nośne kondygnacji piwnicznej powinny być wymurowane z bloczków z betonu zwykłego z kilku powodów. Po pierwsze, beton zwykły charakteryzuje się wysoką nośnością, co jest niezbędne w przypadku ścian, które muszą przenosić obciążenia z wyższych kondygnacji budynku. Ponadto, bloczki te są odporne na wilgoć, co jest kluczowe w przypadku piwnic, gdzie istnieje ryzyko podciągania wilgoci z gruntu. W praktyce, zastosowanie bloczków z betonu zwykłego pozwala na uzyskanie solidnej i trwałej konstrukcji, która spełnia wymagania norm budowlanych, takich jak PN-EN 1992-1-1 dotycząca projektowania konstrukcji betonowych. Dodatkowo, bloczki te są stosunkowo łatwe w obróbce i montażu, co przyspiesza proces budowy. W kontekście praktycznych zastosowań, wiele nowoczesnych budynków mieszkalnych i komercyjnych opiera swoje fundamenty na solidnych ścianach piwnicznych wykonanych z bloczków z betonu zwykłego, co potwierdza ich efektywność i niezawodność w długoterminowym użytkowaniu.

Pytanie 13

Który z wymienionych typów tynków kwalifikuje się jako tynki szlachetne?

A. Wodoszczelny

B. Ciepłochronny

C. Pocieniony

D. Nakrapiany

Tynki nakrapiane, znane także jako tynki mineralne, są klasyfikowane jako tynki szlachetne ze względu na swoje unikalne właściwości estetyczne oraz techniczne. Charakteryzują się one drobnymi, dekoracyjnymi wypustkami, które nadają elewacji oryginalny wygląd. Dzięki zastosowaniu różnych materiałów oraz technik aplikacji, tynki nakrapiane oferują szeroki wachlarz faktur i kolorów, co pozwala na indywidualizację projektów budowlanych. W praktyce, tynki te nie tylko estetyzują budynek, ale również mogą poprawiać jego właściwości termoizolacyjne oraz hydrofobowe. Przykładem zastosowania tynków nakrapianych może być elewacja budynku mieszkalnego, gdzie architekt chciał podkreślić nowoczesny design, jednocześnie zapewniając ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Warto dodać, że tynki nakrapiane spełniają różne normy jakościowe, takie jak PN-EN 998-1, które określają wymagania dla tynków. Dobór odpowiedniego rodzaju tynku jest kluczowy dla trwałości i estetyki budynku.

Pytanie 14

Obrzutkę na stropie z cegły wykonuje się z

A. rzadkiej zaprawy cementowej

B. gęstej zaprawy wapiennej

C. rzadkiej zaprawy wapiennej

D. gęstej zaprawy cementowej

Obrzutka na stropie ceglanym wykonuje się z rzadkiej zaprawy cementowej, co jest zgodne z przyjętymi standardami budowlanymi. Rzadka zaprawa cementowa pozwala na uzyskanie odpowiedniej przyczepności do podłoża, a także elastyczności, co jest niezbędne w przypadku stropów, które mogą być narażone na różne obciążenia. Taka zaprawa składa się z cementu, piasku oraz wody, co zapewnia jej odpowiednią konsystencję i właściwości fizyko-chemiczne. Dzięki stosowaniu rzadkiej zaprawy, obrzutka może lepiej wchłaniać mikro-ruchy stropów oraz zmiany temperatury, co przyczynia się do dłuższej trwałości konstrukcji. Przykładem zastosowania rzadkiej zaprawy cementowej jest budownictwo mieszkaniowe, gdzie stropy ceglane są powszechnie używane. W praktyce, wykonując obrzutkę, należy pamiętać o odpowiednich proporcjach składników, aby zapewnić optymalne właściwości mechaniczne zaprawy i uniknąć problemów z jej trwałością w czasie użytkowania.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wody należy dodać do 20 kg suchej mieszanki, aby sporządzić zaprawę lekką Termor?

Specyfikacja zapraw lekkich Termor
Właściwości	Wymagania
Uziarnienie wypełniaczy	do 4 mm
Gęstość nasypowa w stanie suchym	nie większa niż 565 kg/m³
Przydatność suchej mieszanki do stosowania	nie mniej niż 3 miesiące
Konsystencja	7÷8,5 cm
Proporcje mieszania suchej mieszanki z wodą	2:1
Czas zachowania właściwości roboczych	nie mniej niż 3 godziny

A. 401

B. 301

C. 201

D. 101

W twojej odpowiedzi widać kilka typowych błędów. Zobacz, coś jak 201, 301 czy 401 litrów to efekt nieporozumienia co do proporcji. Mieszanka budowlana wymaga dokładnych obliczeń, a rozumienie stosunku składników jest mega ważne. Jeśli pominiesz zasadę 2:1, to możesz się wprowadzić w błąd. Wydaje ci się, że więcej wody to lepsza konsystencja, ale to pułapka. Przez takie błędy za dużo używasz wody, co potem wpływa na wytrzymałość zaprawy, a to mogą być poważne problemy w trakcie aplikacji. No i jeszcze różnice w jednostkach miary, bo w odpowiedziach było mówione o litrach, co mogło zamieszać. Jak tego nie rozumiesz, to można się pomylić z wymaganiami budowlanymi i normami. Zanim przejdziesz do obliczeń, dobrze zapoznaj się z podstawowymi zasadami proporcji w budownictwie.

Pytanie 16

Ocena odchylenia powierzchni ściany od płaszczyzny polega na

A. sprawdzeniu równości ściany za pomocą poziomnicy wężowej

B. zmierzeniu prześwitu pomiędzy łatą o długości 1 m, umieszczoną na powierzchni ściany, a tą powierzchnią

C. zmierzeniu prześwitu pomiędzy łatą o długości 2 m, umieszczoną na powierzchni ściany, a tą powierzchnią

D. weryfikacji pionowości i poziomości ściany z wykorzystaniem poziomnicy oraz łaty dwumetrowej

Analiza odchylenia murów to rzeczywiście ważny element w budownictwie, ale muszę przyznać, że nie wszystkie metody są skuteczne. Pomiar krótką łatą, na przykład 1 m, nie daje nam pełnego obrazu równości muru. Krótsza łata może czasem zafałszować rzeczywistość, szczególnie przy dłuższych odcinkach. A używanie poziomnicy z łatą dwumetrową nie jest dobrym pomysłem, bo te narzędzia pokazują, czy ściana jest prosta w jednym punkcie, a nie na całej długości. Choć poziomica wężowa może być użyteczna w niektórych sytuacjach, to jednak nie jest standardowym sposobem na pomiar równości muru. Czasem, jeśli korzystamy z tych metod, można dojść do błędnych wniosków o jakości konstrukcji, a w dłuższym okresie to może prowadzić do problemów, jak niezgodności z normami czy dodatkowe koszty napraw. Dlatego warto korzystać z narzędzi, które są zgodne ze standardami i gwarantują dobre wyniki, a w przypadku muru najlepiej sprawdza się łata o długości 2 m.

Pytanie 17

Który sposób przygotowania klejowej zaprawy wapiennej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
PRZYGOTOWANIE KLEJOWEJ ZAPRAWY MURARSKIEJ
Należy przygotować 6 ÷ 7 litrów wody, do której wsypujemy zawartość worka (25 kg), a następnie za pomocą wiertarki z mieszadłem lub ręcznie urabiamy do momentu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zaprawę należy co pewien czas przemieszać. Tak przygotowaną mieszankę należy zużyć w ciągu 4 godzin

A. Do wody dodać całą porcję suchej mieszanki i razem wymieszać.

B. Do porcji suchej mieszanki dodać wodę, a następnie wymieszać składniki.

C. Wymieszać część suchej mieszanki z małą ilością wody, a następnie dolewać stopniowo wodę i dodawać pozostałą ilość suchej mieszanki.

D. Wymieszać część suchej mieszanki z wodą, a następnie dodać pozostałą ilość suchej mieszanki.

Generalnie, to dodawanie całej porcji suchej mieszanki do wody to najlepszy sposób, aby uzyskać idealną konsystencję zaprawy. Jest to zgodne z tym, co mówi producent, więc nie ma co z tym dyskutować. Ważne, żeby te suche składniki trafiły do wody, bo wtedy ładnie się rozprowadzają i nie ma mowy o grudkach. W budownictwie to jest dość istotne, bo jak zaprawa jest dobrze wymieszana, to lepiej się trzyma i dłużej wytrzymuje. Przykład? Przy murowaniu, gdzie równa konsystencja ma ogromne znaczenie dla przyczepności. Pamiętaj też, żeby nie lać za dużo wody, bo to może zepsuć cały efekt. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest trzymać się wskazówek producenta i czasami warto sobie przeprowadzić kilka prób, żeby uniknąć kłopotów w trakcie pracy.

Pytanie 18

W budynkach z cegły ceramicznej z użyciem zaprawy cementowo-wapiennej, dylatacje należy umieszczać co ile?

A. 50 m

B. 25 m

C. 60 m

D. 40 m

Rozmieszczanie przerw dylatacyjnych w budynkach murowanych jest kluczowym elementem projektowania, jednak wybór niewłaściwych odległości, takich jak 40 m, 25 m czy 50 m, może prowadzić do poważnych problemów z integralnością konstrukcji. Przykładowo, przerwy dylatacyjne co 40 m mogą być niewystarczające w przypadku dużych budowli, co skutkuje nadmiernym naprężeniem w murze, prowadząc do pęknięć i osiadania. Podobnie, 25 m jest zbyt małą odległością, co powoduje, że materiał nie ma wystarczającej swobody na rozszerzanie i kurczenie się, co w konsekwencji prowadzi do uszkodzeń. Z kolei opcja 50 m, choć bliższa prawidłowej odpowiedzi, nadal nie uwzględnia optymalnych warunków dla dużych obiektów, co może prowadzić do osłabienia strukturalnego. Zrozumienie, że przerwy dylatacyjne są projektowane w oparciu o konkretne normy i dobre praktyki budowlane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości budynków. W kontekście projektowania, należy również brać pod uwagę czynniki takie jak rodzaj użytych materiałów, klimat oraz przewidywane obciążenia, aby dobrać właściwe interwały dylatacyjne dla konkretnej konstrukcji.

Pytanie 19

Zgodnie z przedstawioną instrukcją preparat INTER GRUNT należy przed użyciem

Instrukcja wykonania ręcznego tynku gipsowego (fragment)
Gruntować należy każde podłoże, na którym ma być zastosowany tynk. Do gruntowania gładkich podłoży mineralnych stosuje się preparat gruntujący INTER GRUNT. Sprzedawany on jest w postaci gotowej do użycia, podczas pracy należy go jedynie przemieszać co pewien czas. Preparatu nie należy łączyć z innymi środkami, rozcieńczać, ani zagęszczać. Na podłoże nanosi się go za pomocą wałka lub pędzla malarskiego. Czas całkowitego wyschnięcia INTER GRUNTU wynosi ok. 24 godziny i dopiero po tym czasie można przystąpić do tynkowania. Podłoża porowate o dużej chłonności - wykonane z betonu komórkowego, płyt wiórowo-cementowych, cegły ceramicznej i silikatowej - gruntuje się emulsją gruntującą EURO GRUNT. W tym przypadku postępuje się podobnie, jak z INTER GRUNTEM, inny jest jedynie czas schnięcia - wynosi ok. 4-12 godzin.

Instrukcja wykonania ręcznego tynku gipsowego (fragment)

Gruntować należy każde podłoże, na którym ma być zastosowany tynk. Do gruntowania gładkich podłoży mineralnych stosuje się preparat gruntujący INTER GRUNT. Sprzedawany on jest w postaci gotowej do użycia, podczas pracy należy go jedynie przemieszać co pewien czas. Preparatu nie należy łączyć z innymi środkami, rozcieńczać, ani zagęszczać. Na podłoże nanosi się go za pomocą wałka lub pędzla malarskiego. Czas całkowitego wyschnięcia INTER GRUNTU wynosi ok. 24 godziny i dopiero po tym czasie można przystąpić do tynkowania. Podłoża porowate o dużej chłonności - wykonane z betonu komórkowego, płyt wiórowo-cementowych, cegły ceramicznej i silikatowej - gruntuje się emulsją gruntującą EURO GRUNT. W tym przypadku postępuje się podobnie, jak z INTER GRUNTEM, inny jest jedynie czas schnięcia - wynosi ok. 4-12 godzin.

A. zmieszać z emulsją gruntującą.

B. przemieszać co pewien czas.

C. zagęścić odpowiednim środkiem.

D. rozcieńczyć wodą.

Preparat INTER GRUNT przed użyciem należy przemieszać co pewien czas, aby zapewnić równomierne rozprowadzenie składników. Właściwe przygotowanie produktu jest kluczowe, ponieważ stabilność i skuteczność preparatu są uzależnione od jego jednorodności. W praktyce oznacza to, że użytkownik powinien regularnie kontrolować konsystencję i w miarę potrzeby delikatnie wstrząsnąć lub przemieszać preparat. Takie postępowanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie stosowania materiałów budowlanych, gdzie odpowiednie przygotowanie substancji ma kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych rezultatów. Na przykład, w przypadku gruntów stosowanych w malarstwie czy na powierzchniach przed nałożeniem farby, ich właściwe wymieszanie gwarantuje lepszą przyczepność oraz dłuższą trwałość finalnego produktu. Ignorowanie tego etapu może prowadzić do niejednorodnych efektów, takich jak plamy, nierównomierne pokrycie, czy też szybkie uszkodzenie warstwy wykończeniowej.

Pytanie 20

Perlit to lżejsze kruszywo stosowane w budownictwie do wytwarzania zapraw

A. ciepłochronnych

B. krzemionkowych

C. kwasoodpornych

D. szamotowych

Perlit to naprawdę świetny materiał, jeśli chodzi o izolację. Dzięki swojej porowatej strukturze świetnie trzyma powietrze, co znacząco poprawia izolację termiczną zapraw. Z tego co widziałem, często stosuje się go w mieszankach tynkarskich i zaprawach, żeby zmniejszyć straty ciepła w budynkach. To jest ważne, zwłaszcza teraz, kiedy wszyscy myślimy o zrównoważonym budownictwie i efektywności energetycznej. Poza tym, perlit jest lekki, co znacznie ułatwia transport i użycie. Dzięki temu nasze konstrukcje są mniej obciążone. Warto pamiętać, że świetnie sprawdza się w systemach ociepleń, co naprawdę przekłada się na długowieczność i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³mieszanki betonowej klasy C 16/20.

Receptury robocze na 1 m³ mieszanki betonowej
klasa betonu	cement	żwir	piasek	woda
C 8/10	341 kg	661 l	367 l	216 l
C 12/16	362 kg	642 l	351 l	227 l
C 16/20	367 kg	770 l	426 l	223 l

A. 385 l

B. 642 l

C. 213 l

D. 770 l

Aby obliczyć ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³ mieszanki betonowej klasy C 16/20, należy skorzystać z proporcji podanej w tabeli dla 1 m³. Zgodnie z branżowymi standardami, dla mieszanki betonowej klasy C 16/20 typowe proporcje to: 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru. Dzięki tym proporcjom można obliczyć, że dla 1 m³ mieszanki potrzeba 770 l żwiru. Skoro potrzebujemy jedynie 0,5 m³ mieszanki, musimy odpowiednio przeskalować wartość żwiru. Dlatego 770 l x 0,5 = 385 l, co jest poprawnym wynikiem. Tego typu kalkulacje są kluczowe w inżynierii budowlanej, aby zapewnić odpowiednie właściwości mieszanki betonowej, takie jak wytrzymałość i trwałość. Przykładowo, przy projektowaniu fundamentów budynków, dokładność w obliczeniach materiałowych wpływa na bezpieczeństwo konstrukcji. Znajomość proporcji oraz umiejętność ich przeskalowania do potrzeb projektu jest podstawą pracy każdego inżyniera budowlanego.

Pytanie 22

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię pylistego tynku, aby zwiększyć jego wytrzymałość?

A. Antyadhezyjnym

B. Gruntującym

C. Barwiącym

D. Penetrującym

Preparat gruntujący to naprawdę ważna rzecz, gdy chodzi o wzmacnianie powierzchni pylącego tynku. Gruntowanie to po prostu nałożenie specjalnego preparatu, który sprawia, że kolejne warstwy lepiej się przyczepiają do podłoża, a do tego redukuje pylenie. Te preparaty penetrują w tynk, co poprawia jego właściwości mechaniczne i zmniejsza problem z wchłanianiem wody. To istotne dla trwałości i odporności na wilgoć. Z moich doświadczeń wynika, że użycie gruntów akrylowych lub żywicznych faktycznie poprawia jakość kolejnych warstw, takich jak farby czy tynki dekoracyjne. W branży budowlanej często zaleca się stosowanie gruntów przed nałożeniem mineralnych czy syntetycznych materiałów wykończeniowych. Po gruntowaniu można uzyskać ładniejszą, jednolitą strukturę powierzchni, co działa lepiej na ogólny wygląd.

Pytanie 23

Aby zapewnić odpowiednią przyczepność tynku do ceglanego muru, konieczne jest

A. wykonać mur z niepełnymi spoinami

B. nanosić na mur rzadką zaprawę z wapna

C. nanosić na mur preparat poprawiający przyczepność

D. wykonać mur z pełnymi spoinami

Wykonanie muru na niepełne spoiny to najlepsza praktyka, jeśli chodzi o zapewnienie dobrej przyczepności tynku do muru z cegieł. Spoiny niepełne pozwalają na lepsze wnikanie zaprawy tynkarskiej w przestrzenie między cegłami, co skutkuje większą powierzchnią kontaktu pomiędzy tynkiem a murem. Dzięki temu uzyskuje się solidniejsze połączenie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. W standardach budowlanych często zaleca się stosowanie niepełnych spoin w kontekście prac tynkarskich, co potwierdzają normy dotyczące budownictwa, takie jak PN-EN 1996-1-1. Przykładowo, w praktyce budowlanej, podczas tynkowania murów z cegły, niepełne spoiny również umożliwiają lepsze odprowadzenie wilgoci, co jest istotne dla zapobiegania powstawaniu pleśni. Stosowanie tej metody tynkowania najlepiej jest również udokumentować w projektach budowlanych, aby mieć pewność, że wykonawcy będą stosować się do ustalonych zasad.

Pytanie 24

Jaką ilość zaprawy należy przygotować do otynkowania sufitu o wymiarach 4,0 m x 5,0 m, jeśli zapotrzebowanie na zaprawę tynkarską wynosi 4,5 kg na 1 m2?

A. 22,5 kg

B. 94,5 kg

C. 18,0 kg

D. 90,0 kg

Aby obliczyć ilość zaprawy potrzebnej do otynkowania sufitu, najpierw musimy obliczyć jego powierzchnię. Sufit o wymiarach 4,0 m x 5,0 m ma powierzchnię równą 20 m². Następnie, wiedząc, że zużycie zaprawy tynkarskiej wynosi 4,5 kg na 1 m², możemy pomnożyć tę wartość przez powierzchnię sufitu. Wzór na obliczenie zaprawy to: 20 m² x 4,5 kg/m² = 90 kg. Takie obliczenia są kluczowe w pracy budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie materiałów, co z kolei wpływa na efektywność i oszczędności w projekcie. W praktyce, znajomość kosztów materiałów i ich ilości pozwala na lepsze zarządzanie budżetem oraz uniknięcie nadmiarowych wydatków na niepotrzebne zakupy. Ważne jest także, aby przy planowaniu zaprawy tynkarskiej uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak rodzaj podłoża czy technika tynkowania, które mogą wpływać na rzeczywiste zużycie zaprawy. W związku z tym, zawsze warto konsultować się z fachowcami w tej dziedzinie oraz korzystać z wytycznych producentów materiałów budowlanych.

Pytanie 25

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawy	Zaprawa gipsowa gips : piasek	Zaprawa gipsowo-wapienna gips : wapno : piasek
M1	1: 4	1: 1,5: 4,5
M2	1: 3	1: 1: 3
M3	1: 2	1: 0,5: 2
M4	1: 1	1: 0,5: 1

A. 1:4

B. 1:1

C. 1:2

D. 1:0,5

Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 26

Budowę stropu Fert o długości 4,00 m należy rozpocząć od położenia

A. pustaków ceramicznych na deskowaniu

B. zbrojenia belek monolitycznych

C. belek nośnych na ścianach

D. zbrojenia żeber rozdzielczych

Odpowiedź o rozpoczęciu wykonania stropu Fert od ułożenia belek nośnych na ścianach jest poprawna, ponieważ belki nośne stanowią podstawowy element konstrukcyjny, na którym opiera się cały strop. Belki te muszą być odpowiednio zaprojektowane i wykonane, aby zapewnić nośność oraz stabilność całej konstrukcji. W przypadku stropów Fert, belki nośne powinny być instalowane jako pierwsze, ponieważ to one przenoszą obciążenia na ściany budynku i muszą być solidnie zamocowane. Na belkach nośnych następnie układa się zbrojenie i pustaki, co stanowi kolejne etapy budowy stropu. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest wykorzystanie zgodnych z normami projektowania i wykonania belek oraz ich odpowiednie zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas kolejnych prac budowlanych. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, prawidłowe wykonanie belek nośnych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i funkcjonalności całej konstrukcji budowlanej.

Pytanie 27

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania trzech ścian grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4,5 m każda.

Fragment instrukcji producenta
Zużycie bloczków gazobetonowych
Wymiary bloczków [mm]	Zużycie [szt./m²]
240×240×590	7
120×240×590

A. 756 sztuk.

B. 378 sztuk.

C. 1134 sztuk.

D. 2268 sztuk.

Fajnie, że wybrałeś 1134 bloczki gazobetonowe. To odpowiednia liczba, a żeby do tego dojść, trzeba było dobrze policzyć. Zaczynamy od obliczenia powierzchni jednej ściany. Mamy 12 m na 4,5 m, co daje nam 54 m². Potem bierzemy pod uwagę, że robimy trzy ściany, więc całkowita powierzchnia to 162 m². Aż się prosi, żeby policzyć, ile bloczków potrzeba na każdy metr kwadratowy – w tym przypadku to 7. Przemnażając, dostajemy 1134 bloczki. To bardzo ważna wiedza w budownictwie, bo dokładne obliczenia pozwalają oszacować materiały, co wpływa na koszty i czas budowy. Warto znać takie zasady, bo dobrze przeprowadzona kalkulacja zwiększa efektywność i pozwala lepiej zarządzać zasobami.

Pytanie 28

Ze względu na swoje właściwości, zaprawa cementowa powinna być używana do realizacji

A. tynków o właściwościach ciepłochronnych

B. tynków w pomieszczeniach mieszkalnych

C. murów o charakterze tymczasowym

D. silnie obciążonych murów konstrukcyjnych

Zaprawa cementowa to naprawdę solidny materiał, który ma świetne właściwości, jeśli chodzi o wytrzymałość na ściskanie i odporność na warunki pogodowe. Dlatego używamy jej głównie w miejscach, gdzie ściany muszą dźwigać spore obciążenie, jak na przykład w wielopiętrowych budynkach. W takich przypadkach ważne jest, żeby zaprawa miała odpowiednią klasę wytrzymałości oraz dobrze przylegała do różnych powierzchni. Mury nośne w takich budynkach muszą być dobrze przygotowane, bo to klucz do bezpieczeństwa i trwałości całej konstrukcji. Jak mówi norma PN-EN 998-1, dobór zaprawy murarskiej powinien być zależny od specyficznych potrzeb projektu, więc dobrze wybrana zaprawa cementowa to naprawdę podstawa, żeby budowla przetrwała jak najdłużej i była funkcjonalna.

Pytanie 29

Całkowita powierzchnia dwóch ścian o rozmiarach 4,0 x 2,5 x 0,25 m, wykonanych z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowej, jest równa

A. 5,0 m2

B. 10,0 m2

C. 20,0 m2

D. 2,5 m2

Często pojawia się błąd, który może prowadzić do złych wyników, a mianowicie niewłaściwe zrozumienie tego, co to jest powierzchnia. Niektórzy użytkownicy mylą jednostki miary albo po prostu się gubią w obliczeniach, przez co wychodzą im nieprawidłowe wartości. Przykładowo odpowiedzi, które mówią, że łączna powierzchnia to 5,0 m2, 2,5 m2 czy 10,0 m2, mogą wynikać z błędów, jak np. liczenie tylko jednej ściany albo używanie złych wymiarów. Kiedy chcemy obliczyć całkowitą powierzchnię dwóch ścian, ważne jest, żeby pamiętać, że każda z nich ma swoje wymiary, które trzeba pomnożyć, a potem zsumować. Niektórzy mogą też nie zdawać sobie sprawy, że powierzchnie ścian liczymy w metrach kwadratowych, a nie w metrach, co prowadzi do pomyłek przy konwersji jednostek. Dodatkowo, warto mieć na uwadze kontekst, w jakim używamy tych obliczeń, bo w budownictwie precyzyjne wyliczenia są naprawdę istotne dla dalszego przebiegu projektu, jak dobór materiałów czy wycena kosztów budowy. Dlatego uczestnicy szkoleń i testów powinni szczególnie zwracać uwagę na praktyczne zastosowanie wzorów oraz na skutki błędnych obliczeń w całym procesie budowlanym.

Pytanie 30

Aby przygotować 1 worek (25 kg) zaprawy tynkarskiej, trzeba zastosować

A. wiertarkę z mieszadłem

B. betoniarkę przeciwbieżną

C. betoniarkę wolnospadową

D. agregat tynkarski

Wybierałeś wiertarkę z mieszadłem, więc super decyzja! To narzędzie idealnie nadaje się do mieszania zaprawy tynkarskiej, bo dzięki temu można uzyskać odpowiednią konsystencję. Wiertarka z mieszadłem jest stworzona do intensywnego mieszania różnych materiałów, co jest mega ważne przy tynkowaniu. Dzięki temu, że mamy mieszadło, można osiągnąć gładką i jednorodną masę, co serio wpływa na jakość tynku. W praktyce, takie wiertarki są często używane na budowach do przygotowywania różnych materiałów, jak tynki, kleje, czy farby. Używanie takiego sprzętu to standard w branży, bo dobrze przygotowane materiały oznaczają lepszą efektywność i trwałość. Pamiętaj jednak, że kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji wody do suchego materiału. To ma duży wpływ na to, jak zaprawa się spisze podczas pracy!

Pytanie 31

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 2,5 cegły

B. 3,5 cegły

C. 4,0 cegły

D. 3,0 cegły

Długość filarka międzyokiennego wynosząca 90 cm przekłada się na ilość cegieł potrzebnych do jego wymurowania. Cegła ceramiczna pełna standardowo ma wymiary 25 cm x 12 cm x 6,5 cm. Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do uzyskania filarka o długości 90 cm, należy podzielić długość filarka przez długość cegły. W tym przypadku 90 cm / 25 cm = 3,6. Jednak należy uwzględnić również spoiny, które są nieodłącznym elementem murowania. Przyjęcie wartości spoiny może prowadzić do zaokrąglenia, co w praktyce w tym przypadku daje wynik 3,5 cegły. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co może prowadzić do niedoboru materiałów lub nadmiernych kosztów. Zastosowanie standardów budowlanych, które określają minimalne grubości spoin, pozwala na dokładniejsze planowanie i oszacowanie potrzebnych materiałów.

Pytanie 32

Aby wykonać tynk ciągniony, należy zastosować

A. stalowe listewki kierunkowe

B. pneumatyczne urządzenia natryskowe

C. paki oraz profilowane kielnie

D. profile przesuwane po prowadnicach

Użycie profili na prowadnicach to kluczowa sprawa przy robieniu tynku ciągnionego. W tej metodzie chodzi o nałożenie zaprawy tynkarskiej na ścianę za pomocą tych profili, co pozwala równomiernie rozprowadzić materiał. Dzięki profilowanym prowadnicom łatwiej kontrolować grubość tynku i uzyskać gładką powierzchnię. W praktyce najpierw montuje się te profile na ścianie, a potem nakłada się zaprawę i wygładza narzędziami tynkarskimi. Ta technika jest zgodna z normami budowlanymi, które mówią, że tynki muszą być robione w sposób zapewniający trwałość i odpowiednie parametry. No i tynk ciągniony jest często stosowany w budynkach, gdzie estetyka jest bardzo ważna, jak w obiektach publicznych czy domach jednorodzinnych - tam gładkie ściany są pożądane przez inwestorów.

Pytanie 33

Jakie spoiwo powoduje korozję stali?

A. Cementowo-wapienne

B. Gipsowe

C. Wapienne

D. Cementowe

Spoiwo gipsowe wywołuje korozję stali ze względu na swoje właściwości chemiczne i fizyczne. Gips, jako materiał krystaliczny, w obecności wody może wydzielać kwas siarkowy, który reaguje z metalami, prowadząc do ich utlenienia. W praktyce, w budownictwie, gipsowe tynki i gipsowe elementy konstrukcyjne są stosowane w pomieszczeniach wilgotnych, co zwiększa ryzyko korozji stali zbrojeniowej, jeśli nie są odpowiednio zabezpieczone. Zastosowanie odpowiednich powłok antykorozyjnych oraz zastosowanie stali o podwyższonej odporności na korozję to standardy, które powinny być przestrzegane, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń konstrukcji. W branży budowlanej rekomenduje się także regularne przeglądy stanu technicznego konstrukcji, aby wczesne wykrywanie korozji mogło umożliwić podjęcie odpowiednich działań naprawczych.

Pytanie 34

Jaki typ spoiwa wykorzystuje się do przygotowania zaprawy do murowania ścian fundamentowych?

A. Wapno gaszone

B. Wapno hydratyzowane

C. Cement portlandzki

D. Gips budowlany

Cement portlandzki to najczęściej stosowane spoiwo w budownictwie, szczególnie w kontekście murowania ścian fundamentowych. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających nośności, jak fundamenty budynków. W procesie murowania cement portlandzki łączy się z wodą, tworząc zaprawę, która wiąże i twardnieje, zapewniając trwałość oraz stabilność konstrukcji. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 197-1, cement portlandzki jest klasyfikowany jako spoiwo hydrauliczne, co oznacza, że wiąże pod wpływem wody. Dodatkowo, cement ten jest odporny na działanie wody, co jest niezwykle istotne w kontekście fundamentów, gdzie kontakt z wilgocią jest nieunikniony. Przykłady zastosowania obejmują nie tylko murowanie ścian fundamentowych, ale także ich wzmocnienie poprzez zastosowanie stropów i płyt betonowych, co pozwala na tworzenie stabilnych i bezpiecznych konstrukcji budowlanych.

Pytanie 35

Jakie metody należy zastosować, aby zabezpieczyć metalowe elementy przed korozją podczas wznoszenia ścian z bloczków gipsowych?

A. Aplikować mleczko cementowe

B. Nałożyć farbę olejną

C. Zastosować pokost lniany

D. Pokryć lakierem asfaltowym

Odpowiedzi wskazane jako alternatywy dla pokrycia lakierem asfaltowym mają swoje ograniczenia i nie zapewniają tak efektywnej ochrony przed korozją. Smarowanie pokostem lnianym, chociaż ma swoje zastosowania w konserwacji drewna, nie jest wystarczające dla metalowych elementów, gdyż nie tworzy trwałej, elastycznej powłoki, a jego ochrona jest ograniczona do warunków atmosferycznych. Podobnie, malowanie farbą olejną, mimo że może zapewnić pewien poziom ochrony, nie jest wystarczająco odporne na wilgoć i czynniki chemiczne, które mogą przyspieszać proces korozji. Farby olejne mogą również wymagać częstej konserwacji, co jest niepraktyczne w długoterminowej ochronie metalowych elementów budowlanych. Z kolei, pokrycie lakierem asfaltowym, który często jest wykorzystywany w budownictwie, tworzy barierę, która nie tylko chroni przed wodą, ale również przed substancjami chemicznymi. Naniesienie mleczka cementowego na metalowe elementy również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ mleczko cementowe jest bardziej przeznaczone do poprawy przyczepności betonu niż do zabezpieczania metalu przed korozją. Użytkownicy mogą nie doceniać znaczenia odpowiednich metod ochrony, co prowadzi do stosowania mniej skutecznych rozwiązań. Ważne jest, aby w budownictwie stosować sprawdzone metody zabezpieczania, takie jak lakier asfaltowy, które zgodne są z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile kilogramów zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania jednej ściany grubości 25 cm, długości 12 m i wysokości 3 m.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany z cegły pełnej	Zużycie suchej zaprawy [kg/m²]
½ cegły	ok. 40
1 cegła	ok. 100

A. ok. 360 kg

B. ok. 3600 kg

C. ok. 1440 kg

D. ok. 900 kg

Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się zapotrzebowanie na materiały budowlane. W tym przypadku zaczynamy od obliczenia powierzchni ściany, która wynosi 36 m² (długość 12 m x wysokość 3 m). Następnie, zgodnie z danymi producenta, zużycie zaprawy murarskiej dla ściany o grubości jednej cegły wynosi około 100 kg/m². Po pomnożeniu tych dwóch wartości (36 m² x 100 kg/m²) otrzymujemy 3600 kg zaprawy potrzebnej do postawienia ściany. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, gdyż pozwalają na dokładne oszacowanie kosztów materiałów oraz uniknięcie ich niedoboru w trakcie budowy. Ponadto, znajomość standardów zużycia materiałów budowlanych jest niezwykle ważna, aby utrzymać wysoką jakość wykonania oraz zgodność z wymaganiami technicznymi i normami budowlanymi.

Pytanie 37

Zaprawy murarskie ogólnego zastosowania, produkowane na małych budowach, przygotowuje się w sposób

A. węzła betoniarskiego

B. agregatu tynkarskiego

C. betoniarki wolnospadowej

D. wiertarki z mieszadłem

Wykorzystanie wiertarki z mieszadłem do sporządzania zapraw murarskich na małej budowie nie jest optymalnym rozwiązaniem. Tego typu narzędzia są przeznaczone głównie do mieszania mniejszych ilości materiałów, co może prowadzić do niedostatecznej jednorodności mieszanki. Mieszadła w wiertarkach mają ograniczone możliwości, a ich konstrukcja nie zapewnia tak efektywnego mieszania jak betoniarka. Mieszanie dużych ilości składników przy użyciu wiertarki jest czasochłonne i wymaga dużej precyzji, co w praktyce jest trudne do osiągnięcia. Agregat tynkarski, chociaż użyteczny w pracach tynkarskich, nie jest dedykowany do produkcji zapraw murarskich. Jego funkcje skupiają się na aplikacji tynku, a nie na mieszaniu zapraw. Węzeł betoniarski, z kolei, to urządzenie przeznaczone do produkcji betonu w dużych ilościach, co przekracza potrzeby małych budów, gdzie zazwyczaj wymagana jest niewielka ilość zaprawy. Dlatego korzystanie z tych narzędzi może prowadzić do niedostatecznej jakości zaprawy, co wpłynie na trwałość i stabilność konstrukcji. Optymalne podejście to wybór betoniarki wolnospadowej, która gwarantuje odpowiednią jakość i wydajność mieszania, zgodnie z branżowymi standardami.

Pytanie 38

Po zakończeniu nakładania tynków gipsowych, ich odbiór może nastąpić najwcześniej po upływie

A. 2 dni

B. 7 dni

C. 5 dni

D. 4 dni

Odpowiedź 7 dni jest prawidłowa, ponieważ czas schnięcia tynków gipsowych w warunkach normalnych wynosi zazwyczaj od 5 do 7 dni. Zgodnie z normami budowlanymi, podczas odbioru tynków gipsowych istotne jest, aby materiał był odpowiednio utwardzony, co pozwala uniknąć późniejszych problemów, takich jak pęknięcia, odpadanie tynku czy problemy z przyczepnością farb i innych powłok. Przykładowo, w przypadku tynków wewnętrznych, zaleca się, aby przed malowaniem lub aplikacją innych wykończeń, tynki miały czas na pełne wyschnięcie. W praktyce, jeśli odbiór nastąpi zbyt wcześnie, może to prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak deformacje czy ogólne obniżenie jakości wykonania. Dobre praktyki budowlane podkreślają, że należy brać pod uwagę również warunki atmosferyczne, takie jak temperatura i wilgotność powietrza, które mogą wpływać na czas schnięcia tynku. W związku z tym, zdecydowanie warto przestrzegać zalecenia dotyczącego 7 dni, aby zapewnić trwałość i estetykę wykonania.

Pytanie 39

Zanim przystąpimy do otynkowania ściany z dwóch różnych materiałów, miejsce ich połączenia należy

A. wypełnić zaprawą cementową

B. pokryć preparatem gruntującym

C. zaszpachlować gipsem

D. pokryć siatką podtynkową

Pokrycie miejsca styku dwóch różnych materiałów preparatem gruntującym, zaszpachlowanie gipsem czy wypełnienie zaprawą cementową to rozwiązania, które nie są optymalne przed otynkowaniem, gdyż nie zapewniają odpowiedniej elastyczności i stabilności w rejonie styku. Preparat gruntujący ma na celu zwiększenie przyczepności tynku do podłoża, ale nie rozwiązuje problemu naprężeń, które mogą powstawać w wyniku różnic w rozszerzalności cieplnej materiałów. Zastosowanie gruntowania w tym przypadku może prowadzić do pęknięć, gdyż tynk będzie sztywny i podatny na uszkodzenia w miejscach, gdzie materiały różnią się właściwościami. Zaszpachlowanie gipsem, mimo że może poprawić estetykę, nie tworzy strukturalnego wsparcia i nie niweluje naprężeń, co czyni tę metodę niewystarczającą. Z kolei wypełnienie zaprawą cementową, choć solidne, nie jest zalecane, ponieważ może doprowadzić do powstania dwóch różnych stref tynkarskich o różnej kurczliwości, co w efekcie będzie skutkowało pojawieniem się pęknięć w tynku. Typowym błędem jest więc niedocenianie wpływu różnorodności materiałów na zachowanie się tynku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o konieczności zastosowania innych metod zamiast siatki podtynkowej. Właściwe podejście polega na zastosowaniu odpowiednich technologii, które uwzględniają właściwości różnych materiałów, co jest kluczowe dla długotrwałej trwałości i estetyki wykończenia.

Pytanie 40

Do wypełnienia luk w ścianach z pełnej cegły należy zastosować

A. pustaków ceramicznych

B. bloczków gazobetonowych

C. cegieł pełnych

D. cegieł z otworami

Cegły pełne są materiałem budowlanym, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością i trwałością, co czyni je idealnym rozwiązaniem do uzupełniania ubytków w ścianach z cegły pełnej. Użycie cegieł pełnych zapewnia spójność strukturalną oraz estetyczną, ponieważ ich właściwości mechaniczne i kolorystyka są zbliżone do oryginalnych materiałów. W praktyce, przy renowacji lub naprawie starych budynków, cegły pełne stosuje się w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka nośność i odporność na czynniki atmosferyczne. Dodatkowo, stosowanie tego samego rodzaju cegły w naprawie zapobiega pojawieniu się różnic w rozszerzalności cieplnej między różnymi materiałami, co może prowadzić do pęknięć. W budownictwie zaleca się przestrzeganie standardów, takich jak PN-EN 771-1, które określają wymagania dla cegieł i innych elementów murowych, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej