Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik budownictwa
- Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
- Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 14:13
- Data zakończenia: 14 maja 2025 14:37
Egzamin zdany!
Wynik: 21/40 punktów (52,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie narzędzia powinny zostać przygotowane do nałożenia powłok malarskich farbami emulsyjnymi w pomieszczeniach mieszkalnych?
A. Pędzel smołowiec, kielnia, sznur murarski
B. Pędzel "chlapak", paca, agregat tynkarski
C. Paca zębata, sznur traserski, dystanse krzyżykowe
D. Wałek malarski, pędzel uniwersalny, drabina malarska
Kiedy mówimy o malowaniu ścian w mieszkaniach, to najważniejsze jest, żeby mieć pod ręką odpowiednie narzędzia. Najczęściej używa się wałka malarskiego, bo dzięki niemu można szybko pokryć duże powierzchnie – co jest mega ważne przy malowaniu ścian. Poza tym, wałki o różnych długościach włosia dają różne efekty – można uzyskać gładkie ściany albo ciekawe tekstury, co zawsze jest na plus. Nie można zapomnieć o pędzlu uniwersalnym, który jest niezbędny do malowania krawędzi i miejsc, gdzie wałkiem się nie dostaniemy, jak narożniki czy listwy. A drabina malarska? To musi być, bo malując sufity czy wyższe fragmenty ścian, ważne jest, żeby czuć się bezpiecznie. Jeśli dobrze przygotujesz narzędzia i będziesz je mądrze wykorzystywać, to naprawdę możesz osiągnąć świetny efekt. Na koniec warto też wspomnieć, że dobrze przygotowana powierzchnia przed malowaniem to klucz do trwałego i ładnego efektu.
Pytanie 3
Jeśli nie ma dodatkowych wskazówek projektowych, jak murujemy ściany z bloczków silikatowych posiadających profilowane powierzchnie czołowe (pióra i wpusty)?
A. na spoiny poziome i pionowe, jedynie z użyciem zaprawy murarskiej zwykłej
B. na spoiny poziome i pionowe, jedynie z użyciem zaprawy murarskiej klejowej
C. tylko na spoiny pionowe, z użyciem zaprawy murarskiej zwykłej lub klejowej
D. tylko na spoiny poziome, z użyciem zaprawy murarskiej zwykłej lub klejowej
Twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna! Ściany z bloczków silikatowych z profilowanymi powierzchniami, które mają pióra i wpusty, powinny być murowane na spoiny poziome. Dzięki temu bloczki lepiej do siebie pasują, a ryzyko mostków termicznych, które mogą powodować straty ciepła, jest mniejsze. W praktyce oznacza to lepszą izolacyjność cieplną budynku, co jest naprawdę istotne. Jeśli używasz zaprawy murarskiej, to zarówno klejowej, jak i zwykłej, to dobrze. Te metody pomagają utrzymać solidną konstrukcję. Z moich obserwacji wynika, że zaprawa klejowa daje lepszą przyczepność, a przy tym pozwala na cieńsze spoiny, co jest ważne, zwłaszcza w budynkach, które muszą spełniać wysokie normy efektywności energetycznej. I pamiętaj, że zgodnie z normą PN-EN 1996-1-1, każdy element powinien być dobrze wyrobiony i dopasowany do warunków, jakie mamy na budowie. Tego typu podejście do budownictwa naprawdę robi różnicę!
Pytanie 4
Przed zainstalowaniem tymczasowych obiektów zaplecza na placu budowy należy zrealizować
A. bazę transportową
B. pomieszczenia dla podwykonawców
C. magazyny oraz warsztaty
D. ogrodzenie terenu budowy
Ogrodzenie terenu budowy jest kluczowym pierwszym krokiem przed ustawieniem obiektów tymczasowych zaplecza na placu budowy. Jego podstawową funkcją jest zapewnienie bezpieczeństwa, zarówno pracowników, jak i osób postronnych. Właściwe ogrodzenie tworzy barierę, która minimalizuje ryzyko wypadków oraz kradzieży materiałów budowlanych. W branży budowlanej standardy BHP nakładają obowiązek zabezpieczenia terenu prac, co jest niezbędne w celu ochrony zdrowia i życia ludzi. Dodatkowo, ogrodzenie powinno być wykonane z odpowiednich materiałów, takich jak siatka stalowa lub panele ogrodzeniowe, które są zgodne z lokalnymi przepisami budowlanymi. Przykładowo, w wielu krajach wymagane są oznaczenia informujące o terenie budowy oraz zakazujące wstępu osobom nieupoważnionym. Odpowiednie zabezpieczenie terenu pomaga również w organizacji przestrzeni, co jest istotne przy późniejszym rozmieszczaniu pomieszczeń dla podwykonawców oraz magazynów. Praktyczne zastosowanie tego podejścia przyczynia się do bardziej efektywnego zarządzania projektem oraz zwiększa poczucie bezpieczeństwa wśród pracowników.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Rozbiórkę budynku jednorodzinnego murowanego z dachową konstrukcją drewnianą, należy zacząć od demontażu
A. stolarki okiennej i drzwiowej oraz mebli wbudowanych
B. ścianek działowych, okładzin ścian oraz podłóg
C. urządzeń i instalacji sanitarnych, gazowych oraz elektrycznych
D. rur spustowych, rynien, obróbek blacharskich oraz drewnianej konstrukcji dachu
Rozpoczęcie robót rozbiórkowych od demontażu elementów takich jak rury spustowe, rynny, obróbki blacharskie czy drewniana konstrukcja dachu może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia to kluczowych zasad bezpieczeństwa i organizacji prac. Takie podejście może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, szczególnie gdy nie usunięto wcześniej instalacji sanitarnych, gazowych i elektrycznych. Rury spustowe oraz rynny są elementami, które można zdemontować na późniejszym etapie, co nie stwarza ryzyka dla bezpieczeństwa pracowników. Zaczynanie od stolarki okiennej, drzwiowej czy mebli to również niewłaściwy wybór, gdyż te elementy są mniej krytyczne pod względem bezpieczeństwa i ich demontaż nie powinien poprzedzać usunięcia instalacji, które mogą być niebezpieczne. Z kolei demontaż ścianek działowych czy okładzin podłóg przeprowadza się w dalszej kolejności, ponieważ te prace nie powinny odbywać się przed pełnym zabezpieczeniem obiektu i usunięciem potencjalnych zagrożeń. Właściwe planowanie robót rozbiórkowych powinno opierać się na hierarchii działań, gdzie najpierw usuwa się instalacje i urządzenia, a następnie przystępuje do demontażu konstrukcji budynku, co jest zgodne z przepisami prawa budowlanego oraz normami bezpieczeństwa.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Jakie są podstawy do sporządzenia obmiaru robót?
A. cen jednostkowych robót podstawowych
B. projektu wykonawczego oraz specyfikacji technicznych
C. wyników pomiaru z natury zapisanych w książce obmiarów
D. projektu architektoniczno-budowlanego oraz katalogów nakładów rzeczowych
Obmiar robót to naprawdę ważny krok w budownictwie. Dzięki niemu można dokładnie oszacować, ile materiałów i pracy będziemy potrzebować do realizacji projektu. Książka obmiarów, w której zapisujemy wyniki pomiarów, jest takim oficjalnym dokumentem. Tam mamy wszystko czarno na białym, co zrobiliśmy na budowie, więc jest to istotne dla oceny postępu prac i późniejszych rozliczeń finansowych. Na przykład, przy budowie domu wszystkie potrzebne elementy, jak ściany czy stropy, są dokładnie mierzone i notowane. To pozwala na prawidłowe obliczenie kosztów i kontrolę jakości robót. Poza tym, jeśli trzymamy się norm branżowych i prowadzimy książkę obmiarów, to ułatwia to przejrzystość całego procesu budowlanego, a później też rozliczenia z wykonawcami i inwestorami. Moim zdaniem, to naprawdę kluczowy element, o którym nie można zapominać.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
W jakiej kolejności należy przeprowadzać roboty malarskie na ścianach i sufitach?
A. najpierw malowanie ścian pasami poziomymi, a później pionowymi; następnie malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, a potem równoległymi, zaczynając od okien
B. malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, następnie prostopadłymi, zaczynając od okien; malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi
C. malowanie ścian pasami pionowymi, a później poziomymi; malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien
D. najpierw malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, następnie równoległymi, zaczynając od okien; kolejno malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi
W analizowanych odpowiedziach pojawia się kilka istotnych błędów dotyczących technik malarskich. Niektóre podejścia nie uwzględniają praktycznych doświadczeń związanych z malowaniem, co prowadzi do nieefektywności. Na przykład, malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien jako pierwszego kroku, a następnie równoległymi, może skutkować trudniejszym do osiągnięcia efektem końcowym. Gdy malarz zaczyna od pasów prostopadłych, może to prowadzić do odkrycia niedoskonałości w oświetleniu, które są trudniejsze do skorygowania po nałożeniu kolejnych warstw farby. W szczególności, malowanie sufitu najpierw powinno zostać zrealizowane równolegle do naturalnego źródła światła, co ułatwia dostrzeganie niedoskonałości. Ponadto, kolejność malowania ścian, zaczynając od poziomych pasów, a następnie przechodząc do pionowych, jest nieefektywna, ponieważ może prowadzić do powstawania smug i niejednolitości koloru. To wszystko przekłada się na konieczność przestrzegania najlepszych praktyk związanych z malowaniem, co nie tylko podnosi jakość wykonania, ale również wydłuża trwałość powłoki malarskiej oraz zadowolenie klientów z efektów końcowych.
Pytanie 15
Urządzenie budowlane, które służy do wyrównywania powierzchni poprzez skrawanie gruntu i przenoszenie urobku w miejsca wymagające uzupełnienia, to
A. równiarka
B. ładowarka
C. koparka
D. zrywarka
Równiarka jest maszyną budowlaną zaprojektowaną przede wszystkim do wyrównywania terenu poprzez skrawanie gruntu i przesuwanie urobku w miejsca wymagające uzupełnienia. Jej konstrukcja umożliwia precyzyjne formowanie podłoża, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach budowlanych, takich jak przygotowanie placów budowy, drogi czy też lotnisk. Równiarki wykorzystują wyspecjalizowane narzędzia skrawające, które mogą być dostosowane do różnych rodzajów gruntów, co zwiększa ich wszechstronność. W praktyce, równiarka pozwala na uzyskanie gładkiej i równej powierzchni, co jest niezbędne do właściwego układania nawierzchni asfaltowych czy betonowych. W kontekście standardów branżowych, użycie równiarek jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania jakością w budownictwie, co zapewnia długotrwałość i bezpieczeństwo konstrukcji budowlanych.
Pytanie 16
Jakie materiały stosuje się do wzmacniania uszkodzonych konstrukcji budowlanych z betonu i kamienia naturalnego?
A. zaczyn cementowy
B. zaprawę cementową
C. mieszaninę cementowo-wapienną
D. mieszaninę cementowo-wapienną
Wybór nieodpowiednich materiałów do wzmocnienia spękanych konstrukcji budowlanych może prowadzić do poważnych problemów z integralnością strukturalną. Zaprawa cementowa, będąca mieszanką cementu, piasku i wody, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście spękanych konstrukcji, gdyż jej zastosowanie nie dostarcza odpowiedniej elastyczności ani zdolności do przywracania pierwotnej wytrzymałości w przypadku poważniejszych uszkodzeń. Z kolei zaczyn cementowo-wapienny, mimo że ma swoje zalety, takich jak lepsza plastyczność i niższa skurczliwość, może nie zapewniać odpowiedniej twardości i wytrzymałości na ściskanie, co jest kluczowe w przypadku budowli betonowych. Zaprawa cementowo-wapienna, z kolei, łączy w sobie zalety wapna i cementu, jednak jej zastosowanie w przypadku spękanych konstrukcji powinno być ograniczone, gdyż nie uwzględnia specyficznych wymagań wytrzymałościowych, które są niezbędne. Niewłaściwy dobór materiałów może wynikać z braku wiedzy na temat ich właściwości i zastosowań, co prowadzi do mylnych wniosków i błędnych praktyk. Warto pamiętać, że każdy materiał budowlany ma swoje specyficzne właściwości, które powinny być uwzględniane na etapie projektowania i realizacji prac budowlanych, a także podczas dokonywania napraw. Zastosowanie odpowiednich standardów i dobrych praktyk branżowych, takich jak PN-EN 1504, jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej i bezpiecznej eksploatacji konstrukcji budowlanych.
Pytanie 17
Jaki środek transportu powinien być użyty do przetransportowania na plac budowy półciekłej mieszanki betonowej z wytwórni, która znajduje się 10 km od miejsca budowy?
A. Samochód samowyładowczy z nadwoziem wannowym
B. Betonomieszarkę na podwoziu samochodowym
C. Wózek samowyładowczy
D. Samojezdną pompę samochodową
Wybór samojezdnej pompy samochodowej do transportu mieszanki betonowej jest niewłaściwy, ponieważ ten typ sprzętu nie jest przeznaczony do transportu betonu, a jedynie do jego aplikacji na placu budowy. Samosjezdne pompy skonstruowane są do przemieszczania betonu w momencie, gdy znajduje się on już w pobliżu miejsca użycia, co sprawia, że ich stosowanie do transportu z wytwórni jest nieefektywne i niewłaściwe. Z kolei wózek samowyładowczy charakteryzuje się brakiem odpowiednich systemów mieszania, co może prowadzić do pojawienia się zjawisk segregacji składników mieszanki betonowej podczas transportu, co negatywnie wpłynie na jakość finalnej konstrukcji. Wybór samochodu samowyładowczego z nadwoziem wannowym również nie jest optymalny, gdyż jego konstrukcja nie zapewnia odpowiedniej ochrony mieszanki przed warunkami atmosferycznymi, co może skutkować zmianą jej właściwości. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że każdy pojazd dostosowany do transportu materiałów sypkich nadaje się również do transportu betonu. W rzeczywistości, beton wymaga specjalnych warunków transportowych, aby jego właściwości fizyczne i chemiczne pozostały niezmienione do momentu użycia.
Pytanie 18
Jaką czynność należy wykonać przed nałożeniem warstwy kontaktowej z zaprawy w trakcie remontu stropu?
A. Wyrównać powierzchnię stropu gipsem
B. Zwilżyć powierzchnię stropu wodą
C. Pomalować strop farbą podkładową
D. Pomalować strop farbą nawierzchniową
Pomalowanie stropu farbą podkładową lub nawierzchniową przed nałożeniem warstwy kontaktowej z zaprawy jest błędnym podejściem, które może znacząco obniżyć efektywność remontu stropu. Farby, zarówno podkładowe, jak i nawierzchniowe, mają różne właściwości, które nie sprzyjają adhezji zapraw. Farba podkładowa, chociaż poprawia przyczepność kolejnych warstw, jest zaprojektowana z myślą o współpracy z innymi typami farb, a nie z zaprawami budowlanymi. Z kolei farba nawierzchniowa tworzy gładką, często błyszczącą powłokę, która może całkowicie zablokować przyczepność zaprawy, stwarzając ryzyko jej odspojenia od podłoża. Wyrównywanie powierzchni stropu gipsem, choć ważne w kontekście uzyskania odpowiedniej równości, nie powinno bezpośrednio wyprzedzać nawilżania przed zastosowaniem zaprawy. Bezpośrednie nakładanie zaprawy na suchą powierzchnię, niezależnie od wcześniejszego malowania, prowadzi do osłabienia połączenia, co jest typowym błędem w praktyce budowlanej. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad kolejności prac oraz odpowiednie przygotowanie podłoża, zamiast stosowania wymienionych wcześniej technik, które mogą przynieść odwrotne efekty od zamierzonych.
Pytanie 19
Kto przygotowuje specyfikację istotnych warunków zamówienia (SIWZ)?
A. oferent.
B. podwykonawca.
C. realizator.
D. zamawiający.
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia (SIWZ) to coś, co przygotowuje zamawiający. To on zbiera wszystkie dokumenty potrzebne do ogłoszenia zamówienia publicznego. W skrócie, zamawiający określa, czego potrzebuje i jakie wymagania stawia wykonawcom, żeby ich oferty miały szansę na rozpatrzenie. SIWZ jest istotnym dokumentem, bo dzięki niemu cały proces jest bardziej przejrzysty i uczciwy, a ryzyko nieporozumień pomiędzy zamawiającym a wykonawcą się zmniejsza. Zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, zamawiający powinien jasno określić, co zamawia, jakie są kryteria oceny ofert i jakie warunki umowy. Jak pokazuje doświadczenie, dobrze przygotowana SIWZ może prowadzić do lepszej jakości usług i produktów oraz do mniejszych kosztów. Na przykład, przy zamówieniu na budowę budynku, zamawiający powinien wziąć pod uwagę nie tylko wymagania techniczne, ale też terminy, gwarancje i odpowiedzialność za ewentualne wady. Po prostu, dobrze opracowana SIWZ to klucz do sukcesu całego procesu zakupowego.
Pytanie 20
Jaka jest maksymalna średnica prętów, dla których nie ma potrzeby stosowania mechanicznych urządzeń do ich odginania?
A. 20 mm
B. 30 mm
C. 40 mm
D. 50 mm
No więc, jeśli chodzi o odginanie prętów, to pamiętaj, że te do 20 mm można giąć ręcznie. To jest ważne, zwłaszcza w budownictwie czy różnych pracach inżynieryjnych. Czyli, jak jesteś na budowie, to lepiej mieć te mniejsze pręty, bo wtedy wszystko idzie sprawniej. Jak masz większe, czyli powyżej 20 mm, to musisz już używać jakichś maszyn, jak prasy czy giętarki. To podnosi koszty i czas pracy, więc lepiej tego unikać, jak się da. W małych warsztatach często trzeba coś szybko dostosować, więc ta wiedza o ręcznym odginaniu prętów jest mega przydatna. Z mojego doświadczenia, to naprawdę ułatwia życie, kiedy nie trzeba czekać na sprzęt, żeby coś zrobić.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oszacuj stopień zużycia technicznego wybudowanej 20 lat temu, nigdy nie remontowanej, murowanej kotłowni.
| Przewidywany okres trwałości budynków w latach | |||
|---|---|---|---|
| Lp. | Przeznaczenie budynku | Murowany, żelbeto-wy lub stalowy | Drewniany |
| 1 | dom letniskowy | 60 | 40 |
| 2 | budynek mieszkalny | 150 | 100 |
| 3 | szopa, wiata, letnia kuchnia, piwnica, suszarnia, kotłownia | 50 | 40 |
| 4 | chlewnia, tuczarnia, kurnik, pieczarkarnia | 60 | 40 |
A. 30%
B. 40%
C. 50%
D. 20%
Wybór innych procentów jako stopnia zużycia technicznego wskazuje na niepełne zrozumienie zasad obliczania zużycia budowli. Na przykład, liczby 30% i 20% mogą wydawać się niewielkimi wartościami, jednak nie odzwierciedlają rzeczywistego upływu czasu oraz naturalnych procesów degradacji materiałów budowlanych. Kotłownia, która nie była remontowana przez 20 lat, z pewnością wykazuje oznaki zużycia, które są wyższe niż 30% czy 20%. Warto pamiętać, że w obliczeniach zużycia technicznego nie możemy ignorować wpływu czasu na materiały budowlane, które z każdym rokiem stają się mniej trwałe. Odpowiedź 50% także nie jest odpowiednia, gdyż sugeruje, że kotłownia zużyła już 50% swojego przewidywanego okresu trwałości, co w tym przypadku jest nieprawdziwe, ponieważ wystarczyło upłynąć tylko 20 lat z 50-letniego okresu trwałości. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, często korzysta się z norm i wytycznych dotyczących oceny stanu technicznego budynków, co pozwala na bardziej precyzyjne określenie stopnia ich zużycia. Warto przy tym zaznaczyć, że nieprzestrzeganie takich norm może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i decyzji, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważnymi problemami eksploatacyjnymi oraz bezpieczeństwa.
Pytanie 24
Jakie spoiwo znajduje się w składzie masy do produkcji posadzki chemoodpornej?
A. Wapno gaszone
B. Żywica epoksydowa
C. Żywica akrylowa
D. Mleczko cementowe
Żywica epoksydowa jest kluczowym składnikiem masy do wykonania posadzki chemoodpornej ze względu na swoje wyjątkowe właściwości mechaniczne i chemiczne. Charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie substancji chemicznych, takich jak kwasy, zasady i rozpuszczalniki, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w środowiskach narażonych na intensywne działanie chemikaliów, na przykład w laboratoriach czy zakładach przemysłowych. Ponadto, żywice epoksydowe zapewniają doskonałą przyczepność do podłoża, co jest kluczowe dla uzyskania trwałej i jednolitej powierzchni. W praktyce, posadzki wykonane z żywic epoksydowych są łatwe do utrzymania w czystości, a ich gładka powierzchnia minimalizuje ryzyko gromadzenia się zanieczyszczeń. Dodatkowo, żywice te można modyfikować, dodając różne dodatki, co pozwala na uzyskanie pożądanych właściwości, takich jak zwiększona odporność na zarysowania czy ulepszona estetyka. Zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi, stosowanie żywic epoksydowych w budownictwie jest powszechnie akceptowane jako najlepsza praktyka w zakresie zabezpieczeń chemicznych.
Pytanie 25
Aby zabezpieczyć ściany wąskich wykopów w suchych gruntach niespoistych, powinno się zastosować
A. deskowanie pełne z dyli stalowych
B. ścianki szczelne z profili stalowych
C. prefabrykowane płyty żelbetowe
D. deskowanie ażurowe z desek
Deskowanie pełne z dyli stalowych jest najlepszym rozwiązaniem dla zabezpieczania ścian wykopów wąskich w suchych gruntach niespoistych. Tego rodzaju deskowanie charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz stabilnością, co jest kluczowe w przypadku głębokich wykopów, gdzie nie ma możliwości zastosowania tradycyjnych metod. Dyli stalowe zapewniają odpowiednią nośność i odporność na deformacje, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa robót budowlanych. Przykłady zastosowania obejmują wykopy pod fundamenty budynków, gdzie wymagana jest stabilność ścian wykopu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występują obciążenia dynamiczne, jak ruch pojazdów czy operacje związane z transportem materiałów. Dobrze zaprojektowane deskowanie powinno również uwzględniać normy dotyczące ochrony środowiska i zarządzania ryzykiem, takie jak PN-EN 12812, które regulują kwestie projektowania i wykonawstwa konstrukcji tymczasowych.
Pytanie 26
Oblicz efektywność pracy posadzkarza w 8-godzinnej zmianie, który zgodnie z ustaloną normą układa 100 m2 podłogi w czasie 104 r-g.
A. 1,04 m2/zmianę
B. 12,50 m2/zmianę
C. 7,69 m2/zmianę
D. 13,00 m2/zmianę
Wydajność 8-godzinnej zmiany roboczej posadzkarza, która została obliczona jako 7,69 m²/zmianę, jest wynikiem podzielenia całkowitej powierzchni, jaką posadzkarz powinien ułożyć, przez czas potrzebny na jej wykonanie. Zgodnie z przyjętą normą, posadzkarz układa 100 m² posadzki w czasie 104 r-g (roboczogodzin). Obliczenia przedstawiają się następująco: 100 m² / 104 r-g = 0,9615 m²/r-g. Następnie, przeliczając na 8-godzinną zmianę roboczą (gdzie 1 zmiana to 8 godzin), otrzymujemy: 0,9615 m²/r-g * 8 r-g = 7,692 m²/zmianę. Wynik ten można zaokrąglić do 7,69 m²/zmianę. W praktyce, zrozumienie wydajności pracy jest kluczowe dla planowania projektów budowlanych oraz optymalizacji kosztów. Wiedza o wydajności pracownika pozwala na bardziej efektywne zarządzanie czasem i zasobami, co ma zasadnicze znaczenie w branży budowlanej, gdzie terminy i budżety są ściśle określone.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Jaką wartość normy dziennej dla cieśli wykonujących rozbiórkę dachu jętkowo-stolcowego należy uwzględnić w ogólnym planie robót budowlanych przy ośmiogodzinnym dniu pracy, jeśli nakład na rozbiórkę 1 m połaci dachu wynosi 0,2 r-g?
A. 20 m2
B. 60 m2
C. 80 m2
D. 40 m2
To świetnie, że trafiłeś w 40 m2! Zgadza się to z podanym nakładem na rozbiórkę dachu, który wynosi 0,2 r-g. Żeby znaleźć normę dzienną, trzeba pomnożyć czas pracy przez wydajność. W tej sytuacji, jak mamy 8 godzin pracy, to obliczamy: 8 godzin podzielić przez 0,2 r-g na m2, co daje nam 40 m2. Takie obliczenia są ważne w planowaniu robót budowlanych, bo pomagają lepiej zarządzać czasem i zasobami. Dobrze ustalone normy dzienne ograniczają przestoje i opóźnienia, co w budownictwie jest kluczowe. W praktyce, to też ma wpływ na wynagrodzenia dla pracowników, co może zwiększać ich motywację.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Po zainstalowaniu okna, przestrzeń pomiędzy ościeżem muru a ramą okienną powinna być wypełniona
A. masą silikonową
B. masą polimerową
C. wiórami drzewnymi
D. pianką poliuretanową
Masa silikonowa stanowi popularny materiał uszczelniający, jednak jej zastosowanie wypełnienia szczelin wokół okien nie jest optymalne. Silikon, choć elastyczny i odporny na działanie wody, nie ma takich właściwości izolacyjnych jak pianka poliuretanowa. Nie wypełnia szczelin w sposób skuteczny, co może prowadzić do powstawania mostków termicznych oraz utraty ciepła. Ponadto, silikon nie jest materiałem termoizolacyjnym, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście oszczędności energii w budynku. Podobnie masa polimerowa, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest w stanie dostarczyć tak efektywnej izolacji jak pianka poliuretanowa. Wypełnianie szczelin wiórami drzewnymi jest zupełnie niewłaściwą praktyką, jako że nie zapewnia to szczelności ani odpowiedniej izolacji. Wióry mogą być narażone na wilgoć, co prowadzi do rozkładu materiału oraz powstawania pleśni. Wybór niewłaściwych materiałów do uszczelnienia może skutkować nieefektywnym działaniem systemu okiennego, prowadzącym do zwiększonego zużycia energii oraz potencjalnych problemów z wilgotnością w budynku. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać materiały zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi, które zapewnią trwałość i efektywność energetyczną.
Pytanie 36
Remont ściany murowanej z cegły, w której wzdłuż spoin występują pojedyncze pęknięcia o szerokości do 4 mm, niezagrażające stabilności konstrukcji, polega na
A. zastosowaniu ściągów z prętów stalowych zamocowanych w narożach ścian i sprężonych nakrętką rzymską
B. torkretowaniu spękanej ściany mieszanką betonową
C. rozbiórce spękanej ściany i ponownym jej wymurowaniu
D. oczyszczeniu powierzchni, poszerzeniu pęknięć, wypełnieniu ich zaprawą cementową
Podejścia związane z rozebraniem spękanej ściany i jej ponownym wymurowaniem, torkretowaniem oraz zastosowaniem ściągów z prętów stalowych są nieodpowiednie w kontekście naprawy niewielkich pęknięć. Rozbieranie całej ściany jest kosztowne i czasochłonne, co w przypadku drobnych uszkodzeń nie jest uzasadnione. Ponowna budowa ściany może prowadzić do niepotrzebnych strat materiałowych oraz naruszenia stabilności innych elementów konstrukcyjnych. Torkretowanie, czyli pokrywanie powierzchni mieszanką betonową, jest bardziej odpowiednie w przypadku poważnych uszkodzeń ścian, które wymagają wzmocnienia, a nie w przypadku drobnych pęknięć, które można skutecznie naprawić prostszymi metodami. Dodatkowo, stosowanie ściągów z prętów stalowych jest przeznaczone głównie dla konstrukcji, które wykazują problemy z nośnością lub stabilnością, co nie jest konieczne przy pęknięciach o szerokości do 4 mm, nie zagrażających stabilności. Kluczowe jest zrozumienie, że różne metody naprawy są odpowiednie w różnych sytuacjach, a dobór odpowiedniej technologii powinien być uzależniony od analizy stanu konstrukcji oraz charakteru uszkodzeń.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Wytwarzanie mieszanki betonowej na budowie w proporcjach 1:2:4 oznacza, że należy zastosować
A. 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru
B. 1 część cementu, 2 części wody i 4 części kruszywa
C. 1 część cementu, 2 części żwiru i 4 części piasku
D. 1 część cementu, 2 części kruszywa i 4 części wody
Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego składu mieszanki betonowej. W pierwszym przypadku, podanie dwóch części kruszywa i czterech części wody jest błędne, ponieważ woda nie powinna stanowić większej ilości niż cement, a jej nadmiar może prowadzić do obniżenia wytrzymałości betonu oraz wprowadzenia problemów z jego wiązaniem. W drugiej sytuacji, wskazanie żwiru jako jedynego kruszywa, a piasku jako niewłaściwego składnika, pomija fakt, że zarówno piasek, jak i żwir są niezbędne w odpowiednich proporcjach, aby uzyskać prawidłową konsystencję i wytrzymałość. Wreszcie, zdefiniowanie podziału na wodę i kruszywo w proporcji 1:2:4 ignoruje kluczową rolę cementu jako spoiwa. W praktyce, błędne zrozumienie tych składów może prowadzić do poważnych problemów w budownictwie, takich jak pęknięcia, erozja czy zła jakość konstrukcji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie zasady, że to cement odpowiada za trwałość, a jego odpowiednie proporcje do pozostałych składników decydują o jakości betonu. Przestrzeganie norm budowlanych i dobrych praktyk przy przygotowywaniu mieszanek betonowych jest niezbędne, aby uniknąć takich błędów i zapewnić długotrwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.