Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 21:00
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 21:07

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Didota długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,376 mm
B. 0,676 mm
C. 0,367 mm
D. 0,673 mm
Jeśli wybrałeś długość punktu typograficznego inną niż 0,376 mm w systemie Didota, to może być to spowodowane nieporozumieniem co do tego, jak działają jednostki miary w typografii. Inne wartości, jak 0,367 mm czy 0,676 mm mogą wprowadzać w błąd, bo są związane z innymi systemami, które funkcjonują w różnych częściach świata. Na przykład system pica, popularny w Stanach Zjednoczonych, ma swoją własną definicję punktów. Takie błędy mogą prowadzić do złego doboru czcionek czy rozmieszczenia tekstu, co wpływa na jakość druku i czytelność dokumentów. Często ludzie zakładają, że wszystkie systemy typograficzne są takie same lub że różnice w jednostkach nie mają większego znaczenia. Dlatego mega istotne jest, żeby dobrze rozumieć, co to znaczy punkt typograficzny w kontekście Didota, bo to klucz do używania typografii w projektach graficznych. Jak się dobrze dobierze wielkość czcionek i interlinia, to to naprawdę wpływa na jakość tekstu, a to pokazuje, jak ważne jest stosowanie solidnych standardów w branży.

Pytanie 2

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 420 x 594 mm
B. 594 x 841 mm
C. 841 x 1189 mm
D. 707 x 1000 mm
A1 to jeden z formatów papieru zgodnych z międzynarodowym standardem ISO 216, który definiuje system formatów A, B i C. Format A1 ma dokładne wymiary 594 x 841 mm, co czyni go dwukrotnie większym od formatu A2 oraz połową formatu A0. W praktyce A1 jest często wykorzystywany w projektach architektonicznych i inżynieryjnych, gdzie potrzebna jest większa powierzchnia do prezentacji rysunków technicznych, planów czy schematów. Dzięki temu, że formaty A są ze sobą skalowalne, można łatwo przechodzić między różnymi rozmiarami, co jest szczególnie przydatne w procesie drukowania i projektowania. Ponadto, stosowanie standardowych rozmiarów papieru, takich jak A1, jest zalecane w obiegu dokumentów w celu zapewnienia kompatybilności z urządzeniami biurowymi, takimi jak drukarki i skanery, co ułatwia organizację pracy i archiwizację dokumentów.

Pytanie 3

Jaki jest domyślny format plików w programie Corel Draw?

A. AI
B. CDR
C. INDD
D. DOC
Format CDR (Corel Draw) jest natywnym formatem plików wykorzystywanym przez program Corel Draw, który jest jednym z najbardziej popularnych narzędzi do tworzenia grafiki wektorowej. W odróżnieniu od innych formatów, takich jak AI (Adobe Illustrator), INDD (Adobe InDesign) czy DOC (Microsoft Word), CDR oferuje szereg unikalnych funkcji dostosowanych do potrzeb projektantów graficznych. Pliki CDR mogą zawierać różnorodne elementy, takie jak rysunki wektorowe, teksty, obrazy rastrowe oraz różne efekty graficzne. Przykładem praktycznego zastosowania formatu CDR jest tworzenie logo, broszur czy plakatów, gdzie precyzja i elastyczność edycji są kluczowe. Standardy branżowe podkreślają znaczenie korzystania z natywnych formatów programów, ponieważ zapewniają one najwyższą jakość i pełną funkcjonalność narzędzi projektowych. Użytkownicy Corel Draw powinni być świadomi możliwości eksportu projektów do innych formatów, ale zawsze z zachowaniem oryginalnego CDR dla pełnej edycji.

Pytanie 4

Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci

A. glifów
B. gifów
C. bitmap
D. krzywych
Odpowiedź "krzywe" jest jak najbardziej na miejscu. Gdy zamieniamy teksty na krzywe w programach graficznych, to pozbywamy się problemów z brakiem fontów. Właściwie to przekształcamy każdy znak w wektorowy obiekt, co sprawia, że nie musimy się już martwić o to, czy dany font jest dostępny. To bardzo ważne, bo podczas drukowania albo naświetlania, nie chcemy, żeby nasz projekt wyszedł zupełnie inaczej, bo brakuje jakiejś czcionki. Takie podejście jest standardem w branży graficznej, zwłaszcza gdy korzystamy z programów jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Przed eksportem do PDF warto wszystkie teksty zamienić na krzywe, bo to daje gwarancję, że wszystko będzie wyglądało tak, jak powinno. Z mojego doświadczenia, to też daje możliwości do edytowania niektórych detali, jak kształt czy kolor liter, co może być mega przydatne w bardziej ambitnych projektach.

Pytanie 5

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. analogowego aparatu fotograficznego
B. skanera
C. drukarki elektrofotograficznej
D. naświetlarki
Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 6

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 35 kg
B. 70 kg
C. 50 kg
D. 95 kg
W przypadku błędnych odpowiedzi, jak 35 kg, 50 kg oraz 95 kg, można zauważyć, że wynik ten jest efektem nieprawidłowych obliczeń lub założenia. Na przykład, odpowiedź 35 kg mogła wynikać z błędnego przeliczenia masy jednego arkusza, gdzie mogło być przyjęte niewłaściwe założenie dotyczące gramatury lub wymiarów. W przypadku 50 kg, błędne obliczenie mogło polegać na niewłaściwym pomnożeniu liczby arkuszy lub użyciu innej jednostki miary. Natomiast odpowiedź 95 kg sugeruje, że osoba odpowiadająca mogła nie uwzględnić rzeczywistej gramatury papieru lub pomylić jednostki. W branży poligraficznej i produkcyjnej niezwykle ważne jest, aby w każdym etapie obliczeń używać poprawnych wartości oraz jednostek, co pozwala uniknąć poważnych problemów związanych z kosztami materiałów i logistyką. Dlatego kluczowe jest rozumienie podstawowych pojęć związanych z gramaturą papieru oraz umiejętność obliczania masy w kontekście wymiarów. Niezrozumienie tych zagadnień może prowadzić do poważnych błędów w produkcji oraz w procesach związanych z transportem i magazynowaniem.

Pytanie 7

Jakiego rodzaju materiał kolorowy powłokotwórczy powinno się wykorzystać do cyfrowego drukowania baneru reklamowego, który będzie wystawiony na działanie czynników atmosferycznych?

A. Atrament solwentowy
B. Toner proszkowy
C. Tusz lateksowy
D. Farbę UV
Atrament solwentowy jest uznawany za najlepszy wybór do druku banerów reklamowych narażonych na działanie warunków atmosferycznych. Jego skład chemiczny sprawia, że ma doskonałą odporność na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie UV, wilgoć, oraz zmiany temperatury. Atrament solwentowy wnika w materiał, co zwiększa trwałość nadruku. W praktyce jest powszechnie wykorzystywany do produkcji materiałów outdoorowych, ponieważ zapewnia intensywność kolorów oraz długoterminową trwałość, co jest niezwykle ważne w przypadku banerów reklamowych narażonych na działania atmosferyczne. Dodatkowo, wiele drukarek wielkoformatowych wykorzystuje te atramenty zgodnie z normami branżowymi, co potwierdza ich skuteczność i niezawodność. Standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie stosowania atramentów o wysokiej odporności na blaknięcie oraz działanie warunków atmosferycznych, co czyni atrament solwentowy optymalnym wyborem w tej kategorii.

Pytanie 8

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Puzzle Flow
B. Adobe InDesign
C. Painter
D. Audacity
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 9

Jakie parametry powinien mieć plik końcowy dla druku offsetowego?

A. 200 dpi, CMYK, format TIFF
B. 150 dpi, RGB, format PNG
C. 72 dpi, RGB, format JPEG
D. 300 dpi, CMYK, format PDF
Plik końcowy do druku offsetowego powinien spełniać określone standardy, aby zapewnić wysoką jakość wydruku. Przede wszystkim rozdzielczość powinna wynosić 300 dpi. Taka wartość zapewnia, że drukowane obrazy będą ostre i szczegółowe, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Kolejnym istotnym parametrem jest przestrzeń barwna. W druku offsetowym stosuje się model barw CMYK, który odpowiada za cztery podstawowe kolory atramentu: cyjan, magenta, żółty i czarny. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerokiej gamy kolorów na papierze. Format pliku również ma znaczenie. PDF jest preferowanym formatem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i zachowuje wszystkie istotne elementy, takie jak czcionki czy obrazy, w jednym pliku. Ponadto, PDF jest uniwersalny i kompatybilny z większością systemów przygotowania do druku, co ułatwia proces produkcji. W praktyce, przygotowanie pliku zgodnego z tymi standardami minimalizuje ryzyko problemów technicznych i zapewnia, że końcowy produkt będzie wyglądał dokładnie tak, jak zaplanowano.

Pytanie 10

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 102 x 67 mm
B. 93 x 58 mm
C. 90 x 55 mm
D. 99 x 64 mm
Wymiary netto wizytówki wynoszą 90 x 55 mm, co wynika z zastosowania spadu. W przypadku projektowania wizytówek, spad to dodatkowa przestrzeń, która jest dodawana do wymiarów brutto, aby zapewnić prawidłowe przycięcie po wydrukowaniu. Wymiary brutto wizytówki to 96 x 61 mm, co oznacza, że dodaliśmy 3 mm spadu z każdej strony. Aby obliczyć wymiary netto, należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony) od wymiarów brutto. Dlatego 96 mm - 6 mm = 90 mm oraz 61 mm - 6 mm = 55 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zachowują odpowiednie marginesy i spady, aby uniknąć niepożądanych białych krawędzi po przycięciu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie plików do druku, w tym uwzględnienie spadów, jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.

Pytanie 11

Jakie podłoże dysponuje odpowiednimi właściwościami do zrealizowania wielobarwnej teczki reklamowej?

A. Papier metalizowany 80 g/m2
B. Tektura introligatorska 1200 g/m2
C. Papier powlekany 120 g/m2
D. Karton jednostronnie powlekany 300 g/m2
Wybór materiału do produkcji teczek reklamowych jest kluczowy dla ostatecznego efektu wizualnego i użytkowego. Papier metalizowany 80 g/m2, mimo atrakcyjnej estetyki, nie jest odpowiednim rozwiązaniem ze względu na zbyt niską gramaturę, co skutkuje jego łatwym uszkodzeniem i brakiem trwałości. Tego typu papier jest bardziej odpowiedni do zastosowań dekoracyjnych, a nie do produkcji solidnych materiałów reklamowych. Z kolei tektura introligatorska 1200 g/m2, mimo że charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, jest zbyt ciężka i niepraktyczna dla teczek reklamowych. Jej zastosowanie jest bardziej odpowiednie dla okładek książek czy albumów, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wreszcie, papier powlekany 120 g/m2 również nie spełnia wymogów dotyczących solidności teczki reklamowej. Chociaż ma lepsze właściwości drukarskie niż papier metalizowany, z jego niską gramaturą teczki mogą być zbyt cienkie i mało odporne na uszkodzenia. W przypadku teczek reklamowych, kluczowe jest, aby materiał był wystarczająco gruby i sztywny, aby utrzymać zawartość i dobrze się prezentować. To podejście opiera się na fundamentach dobrych praktyk w branży, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiałów wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Pytanie 12

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu
B. zapisem danych dotyczących impozycji
C. liniaturą rastra autotypowego
D. zapisem grafiki wektorowej
Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.

Pytanie 13

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. wierszami
B. stronicami
C. wyrazami
D. znakami
Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 14

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 597 x 844 mm
B. 426 x 600 mm
C. 423 x 597 mm
D. 600 x 847 mm
Wybór innej odpowiedzi niż 600 x 847 mm często wynika z braku zrozumienia zasad dotyczących spadów w projektowaniu graficznym. Odpowiedzi 426 x 600 mm oraz 423 x 597 mm znacznie odbiegają od standardowych wymiarów formatu A1, które wynoszą 594 x 841 mm. Zastosowanie błędnych wymiarów może prowadzić do zniszczenia estetyki projektu, ponieważ nie uwzględniają one odpowiednich spadów. Często projektanci, którzy nie dodają spadów, ryzykują, że po przycięciu ich projekt będzie miał białe krawędzie, co negatywnie wpłynie na jego profesjonalny wygląd. Odpowiedź 597 x 844 mm z kolei, mimo że jest zbliżona do wymiarów A1, również nie dodaje odpowiednich spadów, co czyni ją nieprawidłową. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów netto z wymiarami brutto, co prowadzi do nieporozumień w kwestii przygotowania materiałów do druku. W projektowaniu graficznym, zrozumienie różnicy między wymiarami netto a brutto jest niezbędne do zapewnienia, że finalny produkt będzie spełniał wszystkie wymagania branżowe oraz estetyczne.

Pytanie 15

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 4 h
B. 8 h
C. 5 h
D. 6 h
Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 16

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. A4
B. B4
C. B3
D. A3
Odpowiedź B3 jest poprawna, ponieważ format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co pozwala na wygodne zmieszczenie okładki do książki formatu A4 (210 x 297 mm) oraz dodatkowej przestrzeni potrzebnej na grzbiet o grubości 10 mm. Wydruk na podłożu B3 umożliwia również uzyskanie większej elastyczności przy projektowaniu okładki, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności publikacji. W praktyce, wybór formatu B3 jest zgodny z zaleceniami branżowymi dla druku cyfrowego i offsetowego, które często korzystają z formatów B w celu maksymalizacji wykorzystania arkuszy papieru. Przykładowo, jeśli zaprojektujemy okładkę na B3, możemy efektywnie wykorzystać przestrzeń na dodatkowe grafiki, teksty i inne elementy wizualne, co przyczynia się do atrakcyjności produktu końcowego. Ponadto, przy druku w dużych nakładach, format B3 minimalizuje odpady surowca, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w produkcji drukarskiej.

Pytanie 17

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 240 zł
B. 2 600 zł
C. 2 420 zł
D. 2 780 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 18

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,673 mm
B. 0,376 mm
C. 0,367 mm
D. 0,676 mm
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedokładnego zrozumienia miar typograficznych oraz ich zastosowania w praktyce. Na przykład, długość 0,367 mm wydaje się zbliżona do prawidłowej wartości, ale jest nieco niedoszacowana. Tego rodzaju błąd może wynikać z mylenia punktów typograficznych z innymi jednostkami miary, co jest częstym zagadnieniem wśród osób, które nie posiadają głębszej wiedzy w dziedzinie typografii. Odpowiedzi 0,676 mm oraz 0,673 mm są zdecydowanie za dużymi wartościami, co wskazuje na nieporozumienie co do skali stosowanej w typografii. W typografii, miary są bardzo precyzyjne, a nawet niewielkie różnice mogą znacząco wpłynąć na wizualną jakość dokumentu. Często zdarza się, że użytkownicy nie zwracają uwagi na zrozumienie, że systemy miar w typografii ściśle różnią się od ogólnych jednostek miary stosowanych w codziennym życiu. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze poznać historyczne oraz techniczne aspekty typografii, aby uniknąć tego typu błędów. Warto również mieć na uwadze znaczenie standaryzacji w tej dziedzinie, co znacznie ułatwia pracę profesjonalnym projektantom, którzy muszą dostosować swoje projekty do określonych norm i standardów.

Pytanie 19

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B2
B. B5
C. B4
D. B3
Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 20

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 110 m2
B. 115 m2
C. 125 m2
D. 130 m2
Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 21

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. justowaniem
B. kerningiem
C. podkreślaniem
D. interlinią
Kerning to dość ważna sprawa w typografii. Chodzi o to, żeby odpowiednio ustawić przestrzeń między literami w danym wyrazie. Dobrze dopasowane litery wyglądają lepiej i łatwiej się je czyta, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w projektowaniu graficznym. Na przykład, słowo "Avenue" może wyglądać dużo lepiej, gdy zmniejszymy odstęp między "A" a "v" – wtedy tekst jest bardziej spójny i przyjemniejszy dla oka. W typografii, np. w zasadach Adobe Type, kerning jest czymś, na co projektanci muszą zwracać uwagę, bo to wpływa na profesjonalny wygląd ich dzieł. Jak dobrze wszystko zrobimy, to tekst nie tylko będzie ładniejszy, ale też łatwiejszy do przeczytania, co jest kluczowe w każdej formie publikacji, zarówno drukowanej, jak i cyfrowej.

Pytanie 22

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m2/h, a cena druku 1 m2 wynosi 12 zł?

A. 15 h, 5 400 zł
B. 3 h, 1 080 zł
C. 15 h, 1 080 zł
D. 3 h, 5 400 zł
Aby obliczyć czas oraz koszt wykonania 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię banerów. Powierzchnia jednego banera wynosi 6 m * 15 m = 90 m², zatem 5 banerów to 5 * 90 m² = 450 m². Ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, co oznacza, że czas potrzebny do wydrukowania 450 m² wynosi 450 m² / 30 m²/h = 15 h. Koszt zadruku 1 m² wynosi 12 zł, więc koszt całkowity drukowania 450 m² to 450 m² * 12 zł/m² = 5400 zł. Taka analiza jest przydatna w kontekście planowania kosztów i czasu realizacji projektów w branży reklamy oraz druku wielkoformatowego. Zrozumienie tych podstawowych obliczeń pozwala na efektywne zarządzanie budżetem oraz czasem realizacji zleceń, co jest niezbędne w profesjonalnej praktyce.

Pytanie 23

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. podłoża do druku
B. amortyzacji urządzenia do druku
C. atramentu solwentowego
D. kleju dyspersyjnego
Kleje dyspersyjne są powszechnie używane w procesach produkcji billboardów, jednak ich koszty nie są zwykle doliczane do kosztów wytworzenia samego billboardu. Koszty te są uznawane za koszty operacyjne, które nie są związane bezpośrednio z produkcją, ale raczej z procesami montażowymi czy instalacyjnymi. Z punktu widzenia standardów branżowych, do kosztów wytworzenia najlepiej doliczać te elementy, które bezpośrednio wpływają na produkt finalny, takie jak podłoża drukowe, amortyzacja sprzętu oraz materiały eksploatacyjne jak atramenty. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma produkuje billboard, a następnie korzysta z kleju dyspersyjnego do montażu na podłożu; w takim przypadku klej będzie traktowany jako koszt operacyjny, a nie produkcyjny, co optymalizuje analizę kosztów. Świadomość tej różnicy jest kluczowa dla skutecznego zarządzania kosztami w branży reklamowej.

Pytanie 24

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. pauzę
B. wykrzyknik
C. dywiz
D. wielokropek
Wybór odpowiedzi, które wskazują na wykrzyknik, dywiz lub wielokropek, pokazuje nieporozumienie w zakresie zasad typograficznych związanych z dialogiem. Wykrzyknik jest używany w kontekście emocjonalnych wypowiedzi, ale nie jest odpowiedni jako separator wypowiedzi. Jego użycie w rozpoczęciu nowej linijki może prowadzić do mylnych interpretacji i zniekształcenia zamysłu autora. Dywiz, będący znakiem interpunkcyjnym, nie pełni roli separatora dialogów, a jego zastosowanie w tym kontekście może wprowadzać chaos w strukturze tekstu. Z kolei wielokropek, będący znakiem wskazującym na niedopowiedzenie lub zawahanie, również nie nadaje się do wyodrębnienia wypowiedzi w dialogu. Stosowanie tych znaków w miejscu pauzy może skutkować nieczytelnością i utrudnieniem w odbiorze treści. W literaturze, zgodnie z zasadami interpunkcji, należy unikać wprowadzania niejasności, a stosowanie pauzy jako separatora jest kluczowe dla zachowania klarowności i przejrzystości dialogu. Prawidłowe formatowanie jest niezbędne, aby zapewnić odbiorcy zrozumienie intencji autora oraz płynność narracji.

Pytanie 25

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. żółtą
B. czerwoną
C. granatową
D. zieloną
Czerwona barwa, wynikająca z połączenia składowych CMYK, nie powstaje przy podanych wartościach. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że czerwony kolor w systemie CMYK uzyskiwany jest poprzez wysokie wartości magenty i cyjanu, natomiast w analizowanej kombinacji, cyjan jest maksymalny, co zdecydowanie wpływa na tonalność uzyskanego koloru. Zielona barwa również nie jest efektem tego połączenia, ponieważ wymaga równych lub wysokich wartości cyjanu i żółtego, a w tym przypadku żółty jest na poziomie 20, co ogranicza możliwości uzyskania zieleni. Żółta barwa w systemie CMYK uzyskiwana jest z dominującej wartości Y, co również nie ma miejsca w analizowanej kombinacji, a zamiast tego dominuje cyjan i magenta. Typowe błędy w myśleniu o kolorach mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia zasad mieszania barw, które różnią się w systemach RGB i CMYK. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla osób pracujących w grafice oraz druku, ponieważ błędna interpretacja składowych barwnych może prowadzić do niezgodności w realizacji projektów graficznych. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z teorią kolorów oraz stosować odpowiednie narzędzia do wizualizacji kolorów, takie jak palety kolorów i próbki wydruków.

Pytanie 26

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany
B. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość
C. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem
D. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku
Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 27

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach
B. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji
C. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym
D. Złożenie użytków w formie kopiowej
Adiustacja odnosi się do procesu naniesienia na szkicu dyspozycji do składu i łamania publikacji. Jest to kluczowy etap w przygotowywaniu materiałów do druku, który zapewnia, że tekst, grafika i inne elementy publikacji są odpowiednio zorganizowane i dostosowane do wymagań technicznych, estetycznych oraz wydawniczych. W praktyce, adiustacja polega na przygotowaniu projektów, które mogą obejmować zarówno układ tekstu, jak i rozmieszczenie obrazów oraz innych elementów wizualnych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, wskazują na znaczenie precyzyjnego planowania i organizacji materiałów przed ich faktycznym drukiem. Przykładem zastosowania adiustacji może być przygotowanie broszury, gdzie każdy element musisz być starannie umiejscowiony, aby zapewnić czytelność i estetykę, co jest kluczowe dla odbioru przez finalnego użytkownika.

Pytanie 28

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 105°
B. 75°
C. 45°
D. 15°
Wybór niewłaściwego kąta skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta może prowadzić do poważnych problemów w druku. Kąty 105°, 45° i 15° są nieodpowiednie, ponieważ mogą powodować interferencje między rastrami kolorów, co może prowadzić do niepożądanych zjawisk, takich jak moiré, czyli strefy interferencyjne, które psują jakość obrazu. Kąt 45° jest często stosowany dla cyjanu, ale jego zastosowanie dla magenty nie jest zalecane, gdyż może zmniejszać kontrast i zróżnicowanie kolorów w obszarach, gdzie magenta jest dominującym kolorem. Z kolei kąt 15° jest zbyt ostry i może nie zapewniać właściwej perspektywy dla rastra, co w konsekwencji prowadzi do nierównomiernego rozkładu barwy i widocznych linii przy druku. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie kolory powinny być traktowane jednakowo, podczas gdy różne kolory w systemie CMYK mają swoje własne, optymalne kąty rastra, które powinny być stosowane w celu maksymalizacji jakości druku. Dlatego ważne jest, aby stosować się do ustalonych praktyk i norm w branży, aby uniknąć problemów z jakością końcowego produktu.

Pytanie 29

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona pierwsza
B. Strona czwarta
C. Strona druga
D. Strona trzecia
Czwarta strona czwórki tytułowej, znana również jako strona redakcyjna, jest kluczowym elementem dokumentacji wydawniczej. To właśnie tutaj umieszczane są informacje dotyczące wydania, takie jak nazwisko redaktora, daty, a także szczegóły kontaktowe. Przykładowo, w standardach publikacji książkowych, czwarta strona często zawiera dane o autorze, krótką biografię i inne istotne informacje, które mogą zainteresować potencjalnych czytelników. Z perspektywy praktycznej, znajomość struktury czwórki tytułowej jest niezbędna dla profesjonalnych redaktorów, wydawców i grafików, ponieważ pozwala to na prawidłowe przygotowanie materiałów do druku, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że czwórka tytułowa ma swoje odpowiedniki w różnych formatach dokumentów, takich jak raporty czy prace naukowe, gdzie podobne zasady obowiązują. Zrozumienie jej struktury i funkcji jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w każdej publikacji.

Pytanie 30

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 3
B. 5 + 2
C. 5 + 3
D. 4 + 2
Odpowiedź 5 + 2 jest poprawna, ponieważ oznacza, że ulotka ma zadrukowaną jedną stronę w pięciu kolorach wielobarwnych oraz dodatkowo kolor złoty, co jest istotne w kontekście druku fleksograficznego lub offsetowego, gdzie kolor złoty dodaje wartości estetycznej i wyróżniającej. W przypadku drugiej strony ulotki, mamy zadruk w dwóch kolorach: czarnym i srebrnym. Użycie koloru srebrnego w połączeniu z czarnym daje efekt elegancji i nowoczesności, co jest często stosowane w materiałach promocyjnych. Stosowanie bogatej kolorystyki w druku wymaga umiejętności odpowiedniego dobierania kolorów, dbania o ich zgodność z systemami kolorów, takimi jak CMYK czy Pantone. Przykładem zastosowania takiej kolorystyki mogą być ulotki promujące luksusowe produkty, które wymagają podkreślenia estetyki poprzez użycie metalicznych kolorów oraz pełnych kolorów, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku.

Pytanie 31

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna
(ur 23. 10. 1947
w Starogardzie
Gdańskim) -
pseudonim
„Generał"
Kazimierz Devna
(ur. 23.10.1947
w Starogardzie
Gdańskim) –
pseudonim
„Generał"
Kazimierz Devna
[ur. 23.10.1947
w Starogardzie
Gdańskim] -
pseudonim
„Generał"
Kazimierz Devna
(ur. 23 .10 .1947
w Starogardzie
Gdańskim) –
pseudonim
„Generał"
A.B.C.D.

A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często myli się zapisy daty, stosując spacje przed i po myślniku, co jest niezgodne z powszechnie uznawanymi zasadami typografii. W praktyce, przestrzeganie zasad składu tekstu jest kluczowe dla zapewnienia czytelności i estetyki dokumentów. Na przykład, jeśli w dokumencie pojawi się zapis daty, a dodatkowo będzie on zawierał niepotrzebne spacje, może to wprowadzać chaos i dezorientację w interpretacji treści. Kolejnym błędem jest użycie nieprawidłowych separatorów, które mogą prowadzić do niejednoznaczności. Zgodnie z zasadami typografi, separator daty powinien być wyraźny i jednoznaczny, aby zapobiec nieporozumieniom. Dlatego też, stosowanie kropki jako separatora w dacie jest preferowane w polskim piśmiennictwie. Wreszcie, nieuwzględnienie zasad typografii w tworzeniu tekstów, takich jak odpowiednie odstępy czy użycie właściwych znaków interpunkcyjnych, może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem dokumentu, co w dłuższej perspektywie może wpływać na postrzeganie autora jako eksperta w danej dziedzinie.

Pytanie 32

Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?

A. Dywiz
B. Pauza
C. Półpauza
D. Myślnik
Myślnik, pauza oraz półpauza to znaki, które często mylone są z dywizem, jednak ich zastosowanie w kontekście dzielenia wyrazów jest niewłaściwe. Myślnik, najczęściej używany do zaznaczania przerwy w zdaniu lub w dialogu, nie pełni funkcji dzielenia wyrazów. Użycie myślnika w tym kontekście prowadzi do zamieszania i obniża czytelność tekstu, gdyż nie oddziela on elementów wyrazu, a raczej wyraża relacje między różnymi częściami zdania. Pauza, z kolei, to znak, który jest używany do rozdzielania zdań lub ich fragmentów, ale nie ma zastosowania w przypadku dzielenia wyrazów na końcu wiersza. Półpauza jest znakiem łączącym, wykorzystywanym w podobny sposób jak myślnik, ale również nie nadaje się do dzielenia wyrazów. Typowym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest utożsamianie różnych znaków interpunkcyjnych z funkcjami, które są dla nich niewłaściwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych znaków ma swoje specyficzne zastosowanie i nie powinno się ich mylić, szczególnie w kontekście typografii i przygotowania publikacji, gdzie profesjonalizm wymaga precyzyjnego stosowania reguł ortograficznych.

Pytanie 33

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. czerwony
B. żółty
C. niebieski
D. zielony
Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak żółty, zielony czy niebieski, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania modelu kolorów CMYK. Żółty, mający 100% nasycenia, uzyskuje się z definicji poprzez 0% C i K oraz 100% Y, co oznacza, że nie może być uzyskany z podanych wartości. Zielony, który zazwyczaj składa się z nasycenia cyjanowego i żółtego, jest niemożliwy do uzyskania przy 0% C i 100% Y, ponieważ wymaga także nasycenia magenty, a w podanym przypadku brakuje mu tego kluczowego składnika. Niebieski w modelu CMYK uzyskuje się poprzez połączenie cyjanu i magenty, co również nie pasuje do podanych wartości. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie modeli kolorów - na przykład model RGB wykorzystywany w ekranach, gdzie kolory są tworzone przez dodawanie światła. Każdy kolor może być rezultatem różnych kombinacji składników, dlatego zrozumienie, jak poszczególne kolory współdziałają, jest kluczowe dla właściwego użycia modelu CMYK. Opanowanie tych zasad pozwala na lepsze wykorzystanie kolorów w druku oraz unikanie kosztownych błędów w procesie produkcji.

Pytanie 34

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. skalowanie
B. kerning
C. trapping
D. aplę
Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 35

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. refleksyjne i transparentne
B. jednobarwne oraz wielobarwne
C. regularne i nieregularne
D. analogowe oraz cyfrowe
Odpowiedź "refleksyjne i transparentne" jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja oryginałów według sposobu ich obserwacji koncentruje się na ich właściwościach fizycznych. Oryginały refleksyjne to te, które odbijają światło, co umożliwia ich obserwację z wykorzystaniem różnych źródeł światła. Przykładem mogą być materiały takie jak lustra czy powierzchnie lakierowane. Oryginały transparentne natomiast to takie, które pozwalają na przejście światła przez nie, co jest istotne w przypadku analizy materiałów takich jak szkło czy przezroczyste tworzywa sztuczne. W praktyce, rozróżnienie to ma kluczowe znaczenie w dziedzinach takich jak optyka, gdzie odpowiednia analiza właściwości optycznych materiałów jest fundamentalna dla projektowania systemów optycznych, takich jak soczewki, filtry czy systemy obrazowania. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala na lepsze dobieranie materiałów do konkretnych zastosowań w technologii, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w inżynierii materiałowej oraz optyce.

Pytanie 36

Jakie są wymiary netto pocztówki, gdy zastosowano spady 3 mm, a wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 148 mm
B. 114 x 157 mm
C. 117 x 160 mm
D. 108 x 151 mm
Odpowiedź 105 x 148 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary netto pocztówki obliczamy, odejmując od wymiarów brutto wartość spadów. W przypadku ustalonego wymiaru brutto na 111 x 154 mm oraz zastosowania spadów 3 mm z każdej strony, musimy odjąć 6 mm od każdego wymiaru (3 mm z lewej, 3 mm z prawej). W konsekwencji otrzymujemy wymiary netto: 111 mm - 6 mm = 105 mm oraz 154 mm - 6 mm = 148 mm. Przykład zastosowania tej wiedzy jest widoczny w procesie przygotowywania materiałów drukowanych, gdzie spady są niezbędne dla poprawnego cięcia i zapewnienia, że kolory lub obrazy sięgają do krawędzi finalnego dokumentu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w druku komercyjnym. Prawidłowe obliczenie wymiarów netto jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas produkcji, takich jak niepożądane białe krawędzie na końcowym produkcie.

Pytanie 37

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. tintą
B. gradientem
C. aplą
D. siatką
Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 38

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 300 dpi
B. 500 lpi
C. 2 100 ppi
D. 1 500 spi
Odpowiedź 1, czyli 1500 spi, jest poprawna, ponieważ oznacza to skanowanie z rozdzielczością 1500 punktów na cal, co jest zgodne z wymaganiami dla wielobarwnych materiałów, które mają być drukowane w formacie B3. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość druku, szczególnie w przypadku plakatów, zaleca się skanowanie w rozdzielczości co najmniej 300 dpi (punktów na cal) lub 600 dpi dla materiałów o dużym nasyceniu kolorów i szczegółach. Skanowanie w 1500 spi zapewnia znacznie większą precyzję, umożliwiając uzyskanie detali, które będą dobrze widoczne nawet po powiększeniu. W odniesieniu do standardów branżowych, takich jak ISO 12647, które dotyczą zarządzania jakością druku, ważne jest, aby zdjęcia sczytywane były z odpowiednią rozdzielczością, co wpływa na ostateczną jakość druku i wierność kolorów. Wybierając odpowiednią rozdzielczość skanowania, należy również brać pod uwagę docelowe zastosowanie grafiki oraz odległość, z jakiej będzie ona oglądana, ponieważ w przypadku plakatów oglądanych z pewnej odległości można zredukować wymagania dotyczące rozdzielczości. Zastosowanie wysokiej rozdzielczości wpływa również na możliwość późniejszej edycji i przetwarzania obrazu w programach graficznych.

Pytanie 39

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka
B. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka
C. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka
D. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka
Wybór plotera drukującego, siatki mesh oraz oczkarki jako niezbędnych narzędzi do wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest uzasadniony ich specyfiką technologiczną i zastosowaniem w branży reklamy wizualnej. Ploter drukujący jest kluczowy, ponieważ umożliwia wysokiej jakości wydruki wielkoformatowe, istotne dla wizualnych kampanii reklamowych. Siatka mesh, z kolei, jest materiałem, który zapewnia doskonałą przepuszczalność powietrza, co jest niezbędne w przypadku dużych nośników reklamowych, aby uniknąć efektu 'parasolowego' podczas silnych wiatrów. Oczkarka służy do wytwarzania otworów, które pozwalają na łatwe mocowanie mammutboardu, co jest nie tylko praktyczne, ale również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Przykładem zastosowania tej technologii jest umieszczanie dużych reklam na budynkach lub ogrodzeniach, gdzie ochrona przed warunkami atmosferycznymi oraz estetyka są kluczowe. Wybór tych trzech elementów nie tylko podnosi jakość wykonania, ale również zwiększa efektywność całego procesu produkcji i montażu.

Pytanie 40

Jaką maszynę drukarską należy zastosować, aby w czasie 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 egzemplarzy plakatów w formacie A2?

A. Półformatową o wydajności 1 000 odbitek na godzinę
B. Ćwierćformatową o wydajności 10 000 odbitek na godzinę
C. Pełnoformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę
D. Półformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę
Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.