Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 05:26
  • Data zakończenia: 3 czerwca 2025 05:48

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile wynosi łączna kwota dobrowolnych potrąceń naliczonych w liście płac?

Fragment listy płac
Płaca zasadniczaPotrącona zaliczka na podatek dochodowySkładka na ubezpieczenie zdrowotneNależna zaliczka na podatek dochodowyGrupowe ubezpieczenie na życieKasa zapomogowo-pożyczkowaSkładka na związki zawodoweDo wypłaty z kasy
pobranaodliczona
2 500,00 zł321,95 zł194,15 zł167,19 zł155,00 zł50,00 zł45,00 zł30,00 zł1 683,10 zł

A. 155,00 zł
B. 205,00 zł
C. 280,00 zł
D. 125,00 zł
Błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmów związanych z potrąceniami w liście płac. Odpowiedź 205,00 zł, 155,00 zł oraz 280,00 zł nie odpowiadają rzeczywistej łącznej kwocie dobrowolnych potrąceń, co prowadzi do myłkowego wniosku. W przypadku odpowiedzi 205,00 zł, można zauważyć, że łączna suma przekroczyłaby wartość wszystkich potrąceń. Wartości 155,00 zł oraz 280,00 zł nie uwzględniają poprawnych składników, co powoduje, że są one całkowicie nieadekwatne. Praktyka pokazuje, że aby uniknąć takich pomyłek, istotne jest zrozumienie struktury wydatków związanych z wynagrodzeniami. Przy planowaniu potrąceń kluczowe jest identyfikowanie każdego składnika i sumowanie ich w sposób jasny i przejrzysty. Właściwe szkolenie dotyczące zasad naliczania potrąceń oraz ich wpływu na wynagrodzenie netto pracownika jest niezbędne, aby zapobiegać błędnym interpretacjom i zapewnić zgodność z przepisami prawa pracy. Analizując dane składki, należy pamiętać, że zbyt dużą uwagę trzeba zwracać nie tylko na ich wartości, ale również na kontekst ich zastosowania w ramach polityki wynagrodzeń w danej organizacji.

Pytanie 2

W przypadku stanowisk przeznaczonych do użytkowania komputerów

A. odległość pomiędzy sąsiadującymi monitorami ustawionymi tyłem wynosi 30 cm
B. odległość pomiędzy stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm
C. najmniejsza odległość pomiędzy dwoma komputerami to 1 metr
D. minimalna odległość ekranu od wzroku powinna wynosić 35 cm
Odpowiedź, że odległość między stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm, jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi ergonomii w pracy przy komputerze. Zgodnie z normami, takimi jak ISO 9241, zachowanie odpowiedniej przestrzeni między stanowiskami pracy jest kluczowe dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa pracowników. Zbyt bliskie usytuowanie stanowisk może prowadzić do problemów z koncentracją, a także sprzyjać pojawieniu się konfliktów dotyczących prywatności i hałasu. Dobre praktyki sugerują, że dystans ten powinien wynosić co najmniej 80 cm, aby umożliwić swobodne ruchy, a także zapewnić odpowiednią wentylację i oświetlenie. Na przykład, w biurach open space, gdzie wiele osób pracuje w jednym pomieszczeniu, odpowiednia przestrzeń wpływa na efektywność pracy i zadowolenie z warunków sprzyjających zdrowiu. Warto też zauważyć, że ergonomiczne stanowiska pracy powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkowników, co może obejmować m.in. regulację wysokości biurka czy krzesła, a także umiejscowienie monitorów w odpowiedniej odległości od oczu, co pozwala na uniknięcie zmęczenia wzroku.

Pytanie 3

Wynagrodzenie brutto pracownika obejmuje podstawową płacę w wysokości 2 000,00 zł oraz prowizję równą 3% przychodów ze sprzedaży. Oblicz, o ile wzrosło wynagrodzenie brutto pracownika w maju w porównaniu do kwietnia, jeżeli przychód ze sprzedaży za kwiecień wyniósł 10 000,00 zł, a za maj 14 000,00 zł.

A. 120,00 zł
B. 2 420,00 zł
C. 2 300,00 zł
D. 420,00 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z płacy zasadniczej oraz prowizji od przychodów ze sprzedaży. W analizowanym przypadku, płaca zasadnicza wynosi 2000,00 zł. Prowizja to 3% przychodów ze sprzedaży, co oznacza, że w kwietniu przychód wyniósł 10 000,00 zł, co daje prowizję w kwocie 300,00 zł (3% z 10 000,00 zł). W związku z tym, wynagrodzenie brutto w kwietniu wyniosło 2300,00 zł (2000,00 zł + 300,00 zł). W maju przychód wyniósł 14 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 420,00 zł (3% z 14 000,00 zł). W związku z tym wynagrodzenie brutto w maju wyniosło 2420,00 zł (2000,00 zł + 420,00 zł). Różnica między wynagrodzeniem brutto w maju a w kwietniu wynosi 120,00 zł (2420,00 zł - 2300,00 zł). Zrozumienie mechanizmu obliczania wynagrodzeń, w tym prowizji, ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz w procesach sprzedażowych, gdzie wynagrodzenia są często uzależnione od wyników finansowych. Warto również pamiętać o znaczeniu dokładnych obliczeń, które mogą wpływać na motywację pracowników oraz ich wydajność.

Pytanie 4

W kasie przedsiębiorstwa znajduje się 1 000 euro. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli dokonaj wyceny bilansowej środków pieniężnych na dzień 31 grudnia 2013 roku.

WalutaKurs w dniu zakupuKurs średni NBP na dzień 31.12.2013 r.Kurs zakupu z dnia 31.12.2013 r.
EUR4,284,204,30

A. 4 200 zł
B. 4 280 zł
C. 4 240 zł
D. 4 300 zł
Poprawna odpowiedź to 4 200 zł, co wynika z zastosowania właściwego kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z dnia bilansowego. Wycena środków pieniężnych w walucie obcej, takich jak euro, powinna być przeprowadzana zgodnie z przepisami dotyczącymi sprawozdawczości finansowej, które wskazują na konieczność stosowania aktualnych kursów walut na dzień bilansowy. W tym przypadku, kurs wynoszący 4,20 zł za 1 euro oznacza, że przeliczenie 1 000 euro na złote daje 4 200 zł. W praktyce, takie wyceny są kluczowe dla prawidłowego sporządzania bilansów przedsiębiorstw oraz ich raportów finansowych. Zachowanie zgodności z regulacjami i standardami rachunkowości oraz umiejętność poprawnego przeliczania walut obcych na walutę krajową są fundamentalne dla każdej jednostki gospodarczej. Właściwe wyceny umożliwiają także dokładniejszą analizę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie lepszych decyzji biznesowych.

Pytanie 5

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest między innymi

A. określanie zasad tworzenia rezerwy obowiązkowej banków
B. prowadzenie rozliczeń z płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne
C. zarządzanie płynnością banków oraz ich refinansowanie
D. przygotowanie projektu budżetu państwowego
Opracowanie projektu budżetu państwa jest kluczowym zadaniem Ministerstwa Finansów, które ma na celu wskazanie, w jaki sposób będą wydawane publiczne środki w nadchodzących latach. Budżet państwa to dokument o charakterze planistycznym, który precyzuje dochody i wydatki państwa na dany okres, zazwyczaj rok. Jako centralny organ administracji rządowej, Ministerstwo Finansów odpowiada za koordynację procesów budżetowych, analizę potrzeb finansowych oraz rozwój polityki fiskalnej. W praktyce, przygotowanie budżetu wymaga współpracy z innymi ministerstwami oraz instytucjami, co sprawia, że jest to złożony proces wymagający szczegółowych analiz ekonomicznych oraz prognozowania skutków finansowych. Dobrym przykładem może być analiza wpływu polityki podatkowej na dochody budżetowe, co pozwala na lepsze planowanie wydatków w obszarach takich jak edukacja, zdrowie czy infrastruktura. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania finansami publicznymi, projekt budżetu powinien być transparentny i dostępny dla obywateli, co podnosi standardy odpowiedzialności publicznej.

Pytanie 6

Producent zamierza wytworzyć w miesiącu 1 200 par obuwia. Ustalona norma techniczna zużycia skóry na 1 000 par obuwia wynosi 400 m2. Początkowy zapas skóry wynosi 160 m2, a planowany zapas zamknięcia to 50 m2. Ile m2 skóry trzeba nabyć, aby zrealizować plan produkcji na dany miesiąc?

A. 290 m2
B. 320 m2
C. 370 m2
D. 480 m2
Aby obliczyć, ile m² skóry należy zakupić, należy najpierw ustalić, ile skóry będzie potrzebne na produkcję 1200 par butów. Norma zużycia skóry wynosi 400 m² na 1000 par, co oznacza, że na 1200 par potrzebne będzie: (1200 / 1000) * 400 m² = 480 m². Następnie należy uwzględnić zapas początkowy i planowany zapas końcowy. Zapas początkowy wynosi 160 m², a planowany zapas końcowy to 50 m². Dlatego rzeczywista ilość skóry, którą należy zakupić, można obliczyć według wzoru: potrzebna skóra - zapas początkowy + zapas końcowy. Zatem: 480 m² - 160 m² + 50 m² = 370 m². Przy planowaniu produkcji, ważne jest, aby dokładnie określić zapotrzebowanie surowców oraz uwzględnić zapasy, co jest standardem w zarządzaniu produkcją i pozwala na uniknięcie przestojów w procesie produkcyjnym. Znajomość norm zużycia surowców jest kluczowa dla efektywnego zarządzania materiałami w każdej firmie produkcyjnej.

Pytanie 7

W kwietniu 2015 roku w firmie wyprodukowano 200 szt. gotowych produktów oraz 200 szt. półproduktów, które zostały przerobione w 25%. Całkowity koszt produkcji wyniósł 100 000 zł. Jaki będzie jednostkowy koszt wytworzenia gotowego wyrobu?

A. 400 zł
B. 150 zł
C. 500 zł
D. 250 zł
Aby obliczyć jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego, należy uwzględnić zarówno wyroby gotowe, jak i produkty niezakończone przerobione. W tym przypadku wyprodukowano 200 sztuk wyrobów gotowych, a produkty niezakończone przerobione w 25% można traktować jako pełnowartościowe w kontekście kosztów. Wartość produktów niezakończonych można obliczyć jako 200 sztuk * 25% = 50 sztuk. Łączna ilość wyrobów (gotowych + niezakończonych) wynosi 200 + 50 = 250 sztuk. Koszt wytworzenia wszystkich produktów wyniósł 100 000 zł. Teraz dzielimy całkowity koszt przez łączną liczbę wyrobów: 100 000 zł / 250 sztuk = 400 zł za jednostkę. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z powszechnie stosowanymi metodami rachunkowości kosztów, które pomagają w precyzyjnym ustaleniu efektywności produkcji oraz optymalizacji procesów. Ustalanie kosztów jednostkowych jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa i wpływa na podejmowanie decyzji dotyczących cen oraz rentowności produktów.

Pytanie 8

Agencja reklamowa złożyła zamówienie na 300 kubków porcelanowych w cenie brutto 15,00 zł za sztukę. Jaką łączną kwotę brutto będzie miała faktura, jeżeli agencja uzyskała rabat w wysokości 10% na całe zamówienie?

A. 4 500,00 zł
B. 4 200,00 zł
C. 4 050,00 zł
D. 4 950,00 zł
Aby obliczyć kwotę brutto, na którą zostanie wystawiona faktura, należy najpierw określić całkowity koszt zamówienia bez rabatu. Mnożymy cenę jednostkową kubka (15,00 zł) przez liczbę zamówionych sztuk (300). Otrzymujemy więc wartość 4 500,00 zł. Następnie stosujemy rabat w wysokości 10% na całość zamówienia. Rabat obliczamy, mnożąc 4 500,00 zł przez 10%, co daje 450,00 zł. Odejmując tę kwotę od pierwotnej wartości zamówienia, otrzymujemy 4 050,00 zł. Ta metoda obliczania kwoty po rabacie jest powszechnie stosowana w praktyce biznesowej, szczególnie w kontekście zakupów hurtowych. Umożliwia to nie tylko ścisłe zarządzanie kosztami, ale również lepsze planowanie budżetu w agencjach reklamowych oraz innych firmach. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich transakcji i rabatów, aby zapewnić przejrzystość i efektywność procesów zakupowych.

Pytanie 9

W spółce akcyjnej, aby pokryć stratę, konieczne jest utworzenie kapitału zapasowego. Dopóki ten kapitał nie osiągnie minimum 1/3 kapitału zakładowego, należy przeznaczać na niego

A. 8% wartości dywidend w danym roku finansowym
B. 8% zysku za dany rok finansowy
C. 5% wartości dywidend w danym roku finansowym
D. 5% przychodów za dany rok finansowy
Poprawność odpowiedzi na to pytanie wynika z przepisów prawa dotyczących spółek akcyjnych, które nakładają obowiązek tworzenia kapitału zapasowego w celu pokrycia ewentualnych strat. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, do momentu, gdy wysokość kapitału zapasowego nie osiągnie 1/3 kapitału zakładowego, spółka zobowiązana jest do przeznaczania na ten cel 8% zysku osiągniętego w danym roku obrotowym. Przykładowo, jeśli spółka wypracowuje zysk w wysokości 1 miliona złotych, to na kapitał zapasowy powinno być przekazane 80 tysięcy złotych. Praktyka ta ma na celu zapewnienie odpowiednich rezerw finansowych, które mogą być wykorzystane w sytuacjach kryzysowych, co jest standardem dobrych praktyk w zarządzaniu ryzykiem finansowym. Umożliwia to również zachowanie stabilności finansowej spółki, co jest kluczowe dla zaufania inwestorów oraz utrzymania płynności operacyjnej.

Pytanie 10

Zakład produkuje odlewy żeliwne różniące się wagą, stosując ten sam proces produkcji i materiały. Księgowy powinien wykonać kalkulację kosztu wytworzenia stosując metodę kalkulacji

A. doliczającej.
B. współczynnikowej podziałowej.
C. zleceniowej.
D. prostej podziałowej.
Odpowiedź "podziałowej współczynnikowej" jest jak najbardziej na miejscu. Ta metoda jest dosyć elastyczna i daje możliwość przypisywania kosztów produkcji, biorąc pod uwagę różnorodność odlewów. Kiedy firma produkuje odlewy żeliwne o różnych wagach, ale w tym samym procesie technologicznym, to właśnie ta metodologia pozwala dokładniej kalkulować koszty. Koszty ogólne są dzielone pomiędzy różne produkty na podstawie ustalonych współczynników, co naprawdę pomaga w precyzyjnym przypisaniu tych kosztów do odlewów, nawet gdy mają inne wagi. Wyobraź sobie firmę, która robi odlewy w kilku różnych wagach - każdy z nich wymaga innego wkładu materiałowego i czasu na obróbkę. Dzięki współczynnikom można obliczyć, ile kosztów przypada na każdy z tych odlewów w zależności od ich wagi, co świetnie obrazuje użycie metodologii rachunkowości zarządczej. Regularne przeglądanie tych współczynników to dobra praktyka w branży, bo pozwala upewnić się, że są zgodne z rzeczywistymi kosztami produkcji.

Pytanie 11

W firmie produkcyjnej materiały rejestrowane w cenach zakupu stały się nieprzydatne gospodarczo z powodu niewłaściwego przechowywania. W bilansie zostały uwzględnione w kwocie pomniejszonej o odpis aktualizacyjny ich wartości. Jaką zasadę zastosowano przy ich wycenie bilansowej?

A. Kontynuacji
B. Ostrożności
C. Memoriału
D. Istotności
Zasady kontynuacji, memoriału i istotności są często mylone z zasadą ostrożności, jednak ich zastosowanie w opisanej sytuacji nie jest odpowiednie. Zasada kontynuacji dotyczy założenia, że przedsiębiorstwo będzie kontynuować swoją działalność w przyszłości, co nie ma zastosowania w przypadku materiałów, które utraciły swoją przydatność. W sytuacji, gdy materiały są uszkodzone, założenie kontynuacji działalności nie wpływa na ich wycenę w bilansie. Z kolei zasada memoriału polega na tym, że przychody i koszty powinny być ujmowane w okresach, do których się odnoszą, niezależnie od momentu przepływów pieniężnych. W przypadku uszkodzonych materiałów wycena powinna być dokonana na podstawie ich aktualnej wartości, co nie odnosi się do zasady memoriału. Wreszcie, zasada istotności mówi, że informacje finansowe powinny być przedstawiane w sposób, który nie wprowadza użytkowników w błąd, co również nie odnosi się bezpośrednio do analizy wartości materiałów w kontekście ich uszkodzenia. Typowym błędem jest mylenie tych zasad z podejściem ostrożności, co prowadzi do nieprawidłowej wyceny aktywów. W praktyce, efektywne zarządzanie materiałami i ich ewidencjonowanie powinno opierać się na zasadzie ostrożności, aby zapewnić przejrzystość i rzetelność informacji finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji przez inwestorów oraz zarząd.

Pytanie 12

Zgodnie z regulaminem wynagradzania podstawą naliczenia dodatków określonych stawką procentową jest wynagrodzenie zasadnicze. Na podstawie informacji zawartych w umowie o pracę, oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika.

Strony ustalają następujące warunki zatrudnienia:

a) stanowisko: główny księgowy

b) wymiar czasu pracy: pełen etat

c) składniki wynagrodzenia:

- wynagrodzenie zasadnicze 3 000,00 zł

- dodatek stażowy 20%

- dodatek kierowniczy 15%

A. 3 000,00 zł
B. 3 600,00 zł
C. 3 450,00 zł
D. 4 050,00 zł
Poprawna odpowiedź to 4 050,00 zł, ponieważ wynagrodzenie brutto pracownika jest sumą wynagrodzenia zasadniczego oraz wszelkich dodatków, które są określone procentowo. W przedstawionym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 000,00 zł. Następnie należy uwzględnić dodatek stażowy, który wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego, co daje dodatkowe 600,00 zł. Kolejny dodatek to dodatek kierowniczy, wynoszący 15% wynagrodzenia zasadniczego, co dodaje 450,00 zł. Po zsumowaniu tych wartości (3 000,00 zł + 600,00 zł + 450,00 zł) otrzymujemy 4 050,00 zł. Takie podejście jest zgodne z zasadami regulaminu wynagradzania, który wskazuje, że dodatki oblicza się na podstawie wynagrodzenia zasadniczego, co jest standardem w wielu organizacjach. Precyzyjne obliczenia wynagrodzenia są niezbędne dla przejrzystości i uczciwości w relacjach pracowniczych, a także dla prawidłowego zarządzania budżetem firmy.

Pytanie 13

Firma nabyła surowce, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone surowce odbędzie się w późniejszym terminie. Wartość kwoty do uregulowania stanowi zobowiązanie

A. z tytułu ubezpieczeń społecznych
B. wobec pracowników
C. z tytułu dostaw i usług
D. wobec urzędu skarbowego
Odpowiedź "z tytułu dostaw i usług" jest poprawna, ponieważ w sytuacji opisanej w pytaniu, przedsiębiorstwo zakupiło materiały, które zostały przyjęte do magazynu, a zapłata za te materiały zostanie dokonana w późniejszym terminie. Taka sytuacja prowadzi do powstania zobowiązania, które jest klasyfikowane jako zobowiązania z tytułu dostaw i usług. W praktyce, wszystkie zakupy materiałów, środków trwałych oraz usług, które nie zostały jeszcze opłacone, tworzą zobowiązania wobec dostawców. Współczesne przedsiębiorstwa powinny prowadzić ewidencję tych zobowiązań zgodnie z zasadami rachunkowości, co pozwala na bieżące monitorowanie płatności. Dzięki temu można uniknąć opóźnień w regulowaniu zobowiązań, co jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji z dostawcami. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie stanu zobowiązań, co ułatwia zarządzanie płynnością finansową. Warto także wspomnieć o znaczeniu terminowego dokonywania płatności, które wpływa na zdolność kredytową przedsiębiorstwa oraz wizerunek na rynku.

Pytanie 14

Na podstawie fragmentu Rachunku do umowy zlecenia nr 1 oblicz kwotę podatku dochodowego do wpłaty na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1 (fragment)
Kwota brutto (przychód)3 800,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane ze środków zleceniobiorcy520,98 zł
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne3 279,02 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne (9%)295,11 zł
Ulga podatkowa - pojedyncza300,00 zł
Koszty uzyskania przychodu655,80 zł
Podstawa opodatkowania2 623,00 zł
Podatek dochodowy (12%)........... zł
Podatek do urzędu skarbowego? zł

A. 14,76 zł
B. 15,00 zł
C. 314,76 zł
D. 315,00 zł
Wybrane odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień związanych z obliczaniem podatku dochodowego. Na przykład, kwota 14,76 zł na pierwszy rzut oka może wydawać się odpowiednia, ponieważ jest to wynik obliczeń uwzględniający ulgę podatkową. Niemniej jednak, kluczowym elementem w przypadku podatków jest zaokrąglanie do pełnych złotych. W wielu sytuacjach, szczególnie w kontekście księgowości, zaokrąglanie jest nie tylko praktyką stosowaną w codziennym życiu, ale również ważnym aspektem regulacji podatkowych. Przykładem może być fakt, że urzędy skarbowe expectują, że podatnicy będą stosować zasady zaokrąglania, aby uniknąć niejasności w płatnościach. Innym błędnym podejściem jest wybór kwoty 315,00 zł lub 314,76 zł, które wynikają z błędnego zrozumienia procesu obliczania podatku. Kwota 315,00 zł nie jest jedynie błędem w obliczeniach, ale także odzwierciedla brak uwzględnienia ulgi podatkowej, która jest niezwykle istotna. Warto również zauważyć, że takie nawyki mogą prowadzić do istotnych problemów w trakcie audytów finansowych, gdzie dokładność obliczeń jest kluczowa dla utrzymania zgodności z przepisami prawa. W praktyce kluczowe jest, aby dobrze zrozumieć procesy obliczeń, a także skutki błędów w obliczeniach podatkowych, co może pomoc w uniknięciu nieprzyjemności związanych z kontrolami skarbowymi.

Pytanie 15

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek za znajomość języków obcych
B. Dodatek wyrównawczy
C. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych
D. Dodatek za pracę w porze nocnej
Dodatek za znajomość języków obcych jest dobrowolnym dodatkiem, który pracodawca może przyznać w oparciu o wewnętrzne przepisy firmy. Tego typu dodatki mają na celu motywowanie pracowników oraz nagradzanie ich za posiadanie umiejętności, które są istotne w kontekście działalności przedsiębiorstwa. Przykładem może być sytuacja, w której firma współpracuje z zagranicznymi klientami lub dostawcami i wymaga od pracowników komunikacji w obcych językach. Dodatek ten nie jest obowiązkowy, co oznacza, że jego przyznanie zależy od decyzji pracodawcy oraz polityki wynagrodzeń w danej organizacji. Praktyka przyznawania takich dodatków sprzyja budowaniu zadowolenia pracowników oraz zwiększa ich zaangażowanie w rozwój kompetencji językowych, co w dłuższym okresie może wpłynąć pozytywnie na efektywność organizacji. Warto również wspomnieć, że dodatki takie mogą być regulowane w regulaminie wynagradzania firmy, co stanowi standard w wielu branżach.

Pytanie 16

Cena zakupu towaru to koszt zakupu

A. zmniejszona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem
B. zwiększona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem
C. zwiększona o podatek VAT
D. zwiększona o marżę
Odpowiedź dotycząca powiększenia ceny nabycia towaru o koszty związane bezpośrednio z zakupem jest prawidłowa, ponieważ cena nabycia powinna obejmować wszystkie wydatki, które są konieczne do nabycia towaru i jego przygotowania do sprzedaży. W praktyce oznacza to, że oprócz samej ceny zakupu, należy uwzględnić również koszty transportu, ubezpieczenia, opłat celnych i innych wydatków, które są bezpośrednio związane z procesem zakupu. Na przykład, gdy firma importuje towar z zagranicy, dodatkowe koszty mogą obejmować fracht, cła oraz inne opłaty związane z transportem. Przy ustalaniu cen sprzedaży, ważne jest uwzględnienie tych kosztów, aby zapewnić rentowność i prawidłowe wyliczenie marży. Przestrzeganie zasad księgowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR), pomaga w prawidłowym uwzględnieniu wszystkich kosztów oraz tworzy solidne podstawy do dalszej analizy finansowej, w tym oceny opłacalności inwestycji.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

RokZysk netto (zł)Przychody ze sprzedaży (zł)
201012 000160 000
201118 000200 000
201212 000150 000
201315 000200 000

A. W 2011 roku.
B. W 2012 roku.
C. W 2010 roku.
D. W 2013 roku.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór 2011 roku jako roku z najwyższym zyskiem netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży jest właściwy, ponieważ opiera się na kluczowej analizie efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Obliczając stosunek zysku netto do przychodów, uzyskujemy wskaźnik rentowności, który pozwala ocenić, jak skutecznie firma przekształca swoje przychody w zysk. W przypadku 2011 roku, osiągnięcie wartości 0,09 zł na każdą złotówkę przychodu wskazuje na wyższą efektywność operacyjną w porównaniu do pozostałych lat. Takie analizy są istotne w kontekście podejmowania decyzji strategicznych, a także planowania finansowego. Praktycznie, wskaźnik ten można wykorzystać do porównań z innymi firmami w branży, co pozwala na identyfikację najlepszych praktyk oraz obszarów do poprawy. Warto również zauważyć, że dążenie do zwiększenia rentowności powinno być elementem każdego planu rozwoju przedsiębiorstwa, co jest zgodne z podejściem oparte na danych, które obecnie dominuje w zarządzaniu finansami.

Pytanie 18

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że liczba zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty wynosi

Liczba pracownikówWymiar etatu
18½
20¼
301
16¾

A. 30 pracowników.
B. 84 pracowników.
C. 56 pracowników.
D. 21 pracowników.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgadza się, poprawna odpowiedź to 56 pracowników. Wiesz, przy takich obliczeniach zawsze trzeba pamiętać o tym, jak wygląda wymiar etatów. Nie każdy pracownik musi być na pełnym etacie, a te różnice trzeba zsumować. Często w praktyce wygląda to tak, że dla każdej grupy pracowników mnożymy ich liczbę przez ich wymiar etatu, a potem dodajemy wszystko do kupy. To daje nam dokładniejszy obraz tego, ilu naprawdę mamy pełnych etatów. Warto znać takie podejście, bo pomaga lepiej zarządzać zasobami ludzkimi i planować zatrudnienie.

Pytanie 19

Spółka osobowa, stworzona przez wspólników do wykonywania zawodu regulowanego, takiego jak lekarz czy radca prawny, w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod własną nazwą, to

A. spółka partnerska
B. spółka cywilna
C. spółka komandytowa
D. spółka akcyjna
Spółka partnerska jest formą prawną, która została stworzona z myślą o wspólnikach wykonujących wolne zawody, takich jak lekarze, radcy prawni czy architekci. Jej cechą charakterystyczną jest to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki w sposób ograniczony do wysokości wniesionych wkładów, co chroni ich osobisty majątek. Wspólnicy mogą również korzystać z korzyści płynących z posiadania wspólnej marki i reputacji, co zwiększa konkurencyjność na rynku. Dodatkowo, spółka partnerska może być zarejestrowana pod własną firmą, co ułatwia identyfikację na rynku. Przykładem zastosowania spółki partnerskiej są kancelarie prawne, gdzie radcy prawni współpracują w celu świadczenia usług prawnych. Warto również zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami prawa, spółka partnerska ma obowiązek ustalić umowę spółki, która reguluje prawa i obowiązki wspólników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania przedsiębiorstwami.

Pytanie 20

Przepisy Kodeksu spółek handlowych wymagają wniesienia kapitału zakładowego w wysokości minimum 100 000,00 zł do spółki

A. komandytowo-akcyjnej
B. komandytowej
C. z ograniczoną odpowiedzialnością
D. akcyjnej
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest zupełnie ok. Mówiąc prościej, w spółce akcyjnej, żeby ją założyć, musisz mieć przynajmniej 100 000 zł kapitału zakładowego. To wynika z Kodeksu spółek handlowych. Spółka akcyjna to taka forma działalności, która zbiera pieniądze od różnych inwestorów przez emisję akcji. To z kolei sprawia, że łatwiej jest obracać tymi akcjami na rynku. To znaczy, że jeśli chcesz założyć taką spółkę, musisz mieć te środki, żeby zapewnić, że wierzyciele dostaną swoje pieniądze. Co więcej, zarządzanie spółką akcyjną jest trochę bardziej skomplikowane, co wiąże się z różnymi obowiązkami sprawozdawczymi. Duże firmy często decydują się na tę formę prawną, bo łatwiej im zdobyć kapitał i ograniczyć własną odpowiedzialność do wartości akcji, które wnieśli.

Pytanie 21

Zawarty w przedstawionej definicji prawa popytu łaciński termin ceteris paribus oznacza

Prawo popytu informuje, że wraz ze wzrostem ceny dobra popyt na dobro maleje, a spadek ceny tego dobra powoduje wzrost popytu (ceteris paribus)

A. "na tych samych warunkach co rok temu".
B. "w tych samych, niezmienionych warunkach".
C. "w innych warunkach spowodowanych upływem czasu'".
D. "w innych warunkach spowodowanych zmianą waluty'".
Termin "ceteris paribus" jest kluczowy w analizie ekonomicznej, zwłaszcza w kontekście prawa popytu. Oznacza on, że przy analizowaniu wpływu ceny na popyt zakłada się, iż wszystkie inne czynniki pozostają niezmienione. Taki sposób myślenia pozwala na uproszczenie skomplikowanych zjawisk ekonomicznych, umożliwiając skupienie się na konkretnej relacji między ceną a ilością popytu. Na przykład, jeśli cena produktu rośnie, założenie ceteris paribus pozwala przewidzieć, że przy tej samej sytuacji gospodarczej, popyt na ten produkt spadnie. W praktyce, zrozumienie tego terminu jest niezbędne dla analityków i ekonomistów, gdyż pozwala na formułowanie trafnych prognoz dotyczących skutków zmian cen. Dobre praktyki w ekonomii wymagają stosowania tego założenia w analizach, aby uzyskać klarowne wyniki, które mogą być podstawą podejmowania decyzji biznesowych i politycznych.

Pytanie 22

W wyniku poziomego podziału konto "Towary" zostało podzielone na oddzielne konta dla każdego towaru osobno. Konta, które powstały w wyniku tego podziału, określa się mianem konta

A. korygujących
B. wynikowymi
C. pozabilansowych
D. analitycznymi
Odpowiedź "analitycznymi" jest poprawna, ponieważ konta analityczne są stosowane w rachunkowości do szczegółowego rejestrowania operacji związanych z różnymi kategoriami aktywów lub pasywów. W procesie podziału konta "Towary" na odrębne konta każdego z towarów, zyskujemy większą precyzję w monitorowaniu stanów magazynowych, co jest kluczowe dla zarządzania finansami i kontrolowania kosztów. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje różne produkty, posiadanie kont analitycznych pozwala na dokładne śledzenie przychodów i kosztów związanych z każdym z tych produktów, co ułatwia podejmowanie decyzji strategicznych. Taki system jest zgodny z dobrymi praktykami rachunkowości, w tym standardami krajowymi i międzynarodowymi, które zalecają szczegółowe śledzenie transakcji, co przyczynia się do lepszego zarządzania finansami i zwiększenia efektywności operacyjnej. W rezultacie, korzystanie z kont analitycznych w procesie ewidencji księgowej jest kluczowym elementem umożliwiającym firmom analizowanie rentowności produktów oraz efektywności działań sprzedażowych.

Pytanie 23

Całkowita wartość zapasu minimalnego oraz zapasu bieżącego nazywana jest

A. Zapasem nieuzasadnionym
B. Normą jakościową
C. Normą wartościową
D. Zapasem maksymalnym
Zapas maksymalny to termin, który odnosi się do maksymalnej ilości towarów lub surowców, które przedsiębiorstwo powinno posiadać, aby zaspokoić oczekiwania klientów, jednocześnie minimalizując koszty związane z magazynowaniem. Suma zapasu minimalnego i zapasu bieżącego rzeczywiście daje nam zapas maksymalny, ponieważ zapas minimalny reprezentuje najniższy poziom, poniżej którego zapasy nie powinny spaść, a zapas bieżący to aktualny poziom zapasów. Przykładem zastosowania tej koncepcji jest branża handlowa, gdzie przedsiębiorstwa muszą utrzymywać określony poziom zapasów, aby móc szybko reagować na zmiany popytu. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw, stosowanie zapasu maksymalnego pomaga w optymalizacji procesów magazynowych oraz redukcji ryzyka wystąpienia braków towarowych, co może prowadzić do utraty klientów. Zasady zarządzania zapasami, takie jak Just in Time (JIT) czy Economic Order Quantity (EOQ), również biorą pod uwagę te aspekty, co potwierdza znaczenie prawidłowego określenia zapasu maksymalnego w kontekście efektywnego zarządzania zasobami.

Pytanie 24

Składka na ubezpieczenie społeczne, będąca kosztem dla pracodawcy, której wysokość określa się w zależności od stopnia ryzyk zawodowych oraz ich następstw, to ubezpieczenie

A. wypadkowe
B. rentowe
C. emerytalne
D. chorobowe
Wybór złej odpowiedzi pewnie wynika z tego, że nie do końca rozumiesz różne rodzaje ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczenie rentowe, emerytalne i chorobowe to podstawowe składki, które są w systemie ubezpieczeń, ale one się różnią od ubezpieczenia wypadkowego. Na przykład, ubezpieczenie rentowe jest dla osób, które nie mogą pracować przez długotrwałą chorobę czy niepełnosprawność. Składka emerytalna to z kolei to, co zbierasz na emeryturę, a ubezpieczenie chorobowe daje ci pieniądze, gdy nie możesz pracować przez chorobę. Każde z tych ubezpieczeń ma swoje zasady, które różnią się od wypadkowego. Często ludzie mylą te ubezpieczenia, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o odpowiedzialności pracodawcy. Ważne, żeby rozumieć, że każde z tych ubezpieczeń ma inny cel i nie powinny być traktowane zamiennie, zwłaszcza gdy mówimy o ryzykach i składkach.

Pytanie 25

W której części bilansu znajdzie się bankowa lokata założona przez firmę produkcyjną na 2 lata?

A. Inwestycje krótkoterminowe
B. Należności długoterminowe
C. Inwestycje długoterminowe
D. Należności krótkoterminowe
Lokata bankowa założona na okres 2 lat przez przedsiębiorstwo produkcyjne jest klasyfikowana jako inwestycja długoterminowa. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), inwestycje długoterminowe to aktywa, które przedsiębiorstwo planuje utrzymać przez okres dłuższy niż jeden rok. Lokaty, które mają dłuższy termin zapadalności, jak w tym przypadku, są traktowane jako aktywa, które nie będą szybko przekształcone w gotówkę. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo może oczekiwać, że zainwestowane środki będą dostępne do wykorzystania dopiero po upływie dwóch lat. Takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście zarządzania płynnością finansową oraz planowania inwestycji. Przykładem mogą być lokaty na korzystnych warunkach, które są częścią strategii finansowej firmy, mającej na celu maksymalizację zysków z dostępnych środków. Tego rodzaju aktywa są kluczowe dla oceny stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do realizacji długoterminowych celów inwestycyjnych.

Pytanie 26

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje już istniejącymi papierami wartościowymi, nazywamy rynkiem

A. wtórnym
B. podstawowym
C. równoległym
D. pierwotnym
Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym odbywają się transakcje papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane. Głównym celem rynku wtórnego jest umożliwienie inwestorom kupowania i sprzedawania papierów wartościowych w celu uzyskania zysku oraz płynności. Przykładem zastosowania rynku wtórnego może być giełda, gdzie akcje spółek są przedmiotem obrotu. Dzięki rynkowi wtórnemu, inwestorzy mogą reagować na zmiany w sytuacji rynkowej, co wpływa na wycenę aktywów. Ponadto, rynek wtórny przyczynia się do ustalenia ceny papierów wartościowych, co jest kluczowe zarówno dla inwestorów, jak i dla emitentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, inwestorzy powinni regularnie analizować rynek wtórny, aby podejmować świadome decyzje inwestycyjne, a także zrozumieć mechanizmy działania tego segmentu rynku, co pozwala na lepsze prognozowanie przyszłych trendów. Zrozumienie rynku wtórnego jest kluczowe dla każdej osoby zaangażowanej w inwestycje na rynkach finansowych.

Pytanie 27

Zespół zamierzonych i ukierunkowanych działań człowieka, który uwzględnia zasady racjonalnego działania, mający na celu zmniejszenie rozbieżności między dostępnością dóbr a ich zapotrzebowaniem, to

A. przetrwanie
B. działalność gospodarcza
C. świadczenie wysokiej jakości usług
D. ekspansja na rynki zagraniczne
Działalność gospodarcza to zespół celowych i planowanych działań podejmowanych przez jednostki lub grupy w celu produkcji, wymiany lub dystrybucji dóbr i usług. Jest to kluczowy element gospodarki rynkowej, który ma na celu zaspokajanie potrzeb konsumentów i maksymalizację efektywności. Przykładem działalności gospodarczej może być prowadzenie małego sklepu, w którym sprzedawane są artykuły spożywcze. W tym przypadku przedsiębiorca podejmuje decyzje dotyczące asortymentu, cen oraz strategii marketingowej, aby zwiększyć sprzedaż i zaspokoić potrzeby klientów. W ramach dobrych praktyk w biznesie, ważne jest również monitorowanie rynku, analizowanie potrzeb klientów i elastyczne dostosowywanie oferty do zmieniających się warunków. Działalność gospodarcza nie tylko przyczynia się do wzrostu gospodarczego, ale także tworzy miejsca pracy, co jest kluczowe dla społeczeństwa. Wiedza na temat prowadzenia działalności gospodarczej pozwala na lepsze podejmowanie decyzji, co może prowadzić do sukcesu na konkurencyjnych rynkach.

Pytanie 28

Zobowiązanie do cyklicznego kształcenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z przepisów

A. regulaminu pracy
B. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
C. Kodeksu cywilnego
D. Kodeksu pracy
Odpowiedź, że obowiązek okresowego szkolenia pracowników zatrudnionych na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp wynika z Kodeksu pracy, jest słuszna, ponieważ Kodeks pracy w artykule 237^3 wyraźnie określa obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników. Pracodawcy zobowiązani są do organizowania szkoleń bhp, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniających się przepisów oraz rozwijającej się technologii. Przykładowo, jeśli technik ekonomista w swojej pracy korzysta z oprogramowania, które wpływa na zdrowie i bezpieczeństwo pracy, jak np. systemy analizy danych, to musi być odpowiednio przeszkolony, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń. Dobre praktyki wskazują, że regularne szkolenia nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale także podnoszą świadomość pracowników na temat ryzyk związanych z ich pracą, co przekłada się na lepszą efektywność i mniejsze koszty związane z wypadkami. Prawidłowe podejście do szkoleń bhp pozwala także na spełnienie standardów ISO 45001, które promują zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy w organizacjach.

Pytanie 29

Na teczce, w której umieszczone są, powinna być umieszczona kategoria archiwalna A

A. akta osobowe pracowników zatrudnionych
B. dokumenty związane z rejestracją podmiotu gospodarczego
C. dokumenty związane z wyceną środków trwałych
D. dokumenty dotyczące księgowości materiałowo-towarowej
Kategoria archiwalna A odnosi się do dokumentów z rejestracji podmiotu gospodarczego, ponieważ te dokumenty są kluczowe dla identyfikacji i funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa. W praktyce, rejestracja podmiotu obejmuje dokumenty takie jak statut, umowa spółki, czy zaświadczenie o numerze REGON, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania firmy. Te dokumenty muszą być przechowywane w sposób uporządkowany, aby zapewnić zgodność z przepisami prawa oraz umożliwić szybki dostęp do nich w razie potrzeby. Dobre praktyki archiwizacji wskazują, że dokumenty rejestracyjne powinny być łatwo dostępne dla organów kontrolnych, co jest kluczowe dla zapewnienia transparentności działalności gospodarczej. Dodatkowo, zgodnie z ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do przechowywania dokumentacji przez określony czas, co podkreśla znaczenie właściwej klasyfikacji dokumentów w archiwum.

Pytanie 30

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 4 000,00 zł
B. 24 000,00 zł
C. 2 400,00 zł
D. 4 800,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żeby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika w systemie akordowym, najpierw musimy ustalić, ile czasu zajęło mu zrobienie wszystkich wyrobów. W tej sytuacji norma to 5 minut na sztukę. Pracownik zrobił 2400 sztuk, no i wychodzi na to, że całkowity czas pracy to 2400 szt. razy 5 minut, co daje nam 12000 minut. Potem musimy przekonwertować to na godziny, czyli 12000 minut dzielimy przez 60 minut, co daje 200 godzin. Stawka podstawowa to 20 zł za godzinę, więc do obliczenia wynagrodzenia brutto robimy 200 godzin razy 20 zł i wychodzi 4000 zł. Taki akordowy system wynagradzania ma sens, bo nagradza ludzi za konkretne osiągnięcia w produkcji, co naprawdę motywuje do lepszej pracy. W praktyce często stosują to w fabrykach, gdzie jak osiągniesz normę, to cała ekipa jest zadowolona, a koszty są niższe, a jakość lepsza.

Pytanie 31

Na podstawie zamieszczonych danych z listy płac oblicz kwotę dobrowolnych potrąceń z wynagrodzenia pracownika.

Wybrane dane z listy płac
Wynagrodzenie bruttoSkładki na ubezpieczenia społeczneSkładka na ubezpieczenie zdrowotneZaliczka na podatek dochodowySpłata pożyczkiGrupowe ubezpieczenie na życieSkładka na związki zawodowe
4 000,00 zł548,40 zł310,64 zł233,00 zł250,00 zł45,00 zł20,00 zł

A. 858,64 zł
B. 543,64 zł
C. 233,00 zł
D. 315,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 315,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dobrowolne potrącenia z wynagrodzenia pracownika to te, na które pracownik wyraził zgodę w ramach dobrowolnych umów. W analizowanym przypadku składają się na nie spłaty pożyczek, składki na ubezpieczenia oraz członkostwo w związkach zawodowych. Suma tych potrąceń wynosi właśnie 315,00 zł. W praktyce, dobrowolne potrącenia mogą być związane z różnymi formami wsparcia finansowego, które pracownicy mogą zaciągać, jak np. pożyczki na cele mieszkaniowe czy edukacyjne. Pracodawcy powinni dokładnie dokumentować takie zgody, aby mieć jasność w zakresie wynagrodzenia oraz przestrzegać przepisów prawa pracy. Ponadto, takie potrącenia należy uzgadniać z pracownikami, aby uniknąć nieporozumień oraz zapewnić ich zgodność z wewnętrznymi regulaminami firmy oraz z obowiązującymi przepisami prawa. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu wynagrodzeniami oraz w obszarze HR, gdzie transparentność i uczciwość są kluczowe dla budowania zaufania w relacji pracownik-pracodawca.

Pytanie 32

Prawo do uzyskania przez pracownika nieodpłatnej opieki medycznej wynika z dokonywania przez niego wpłat na ubezpieczenie

A. chorobowe
B. rentowe
C. zdrowotne
D. emerytalne
Prawo do korzystania przez pracownika z bezpłatnej opieki lekarskiej jest ściśle związane z obowiązkową składką na ubezpieczenie zdrowotne. W Polsce, każdy pracownik jest zobowiązany do opłacania składki zdrowotnej, która jest automatycznie potrącana z jego wynagrodzenia. Dzięki temu, osoby ubezpieczone mają prawo do korzystania z publicznych usług zdrowotnych, takich jak wizyty u lekarzy, hospitalizacja czy leczenie szpitalne. Ubezpieczenie zdrowotne zapewnia również dostęp do specjalistycznych badań oraz leków refundowanych. W praktyce oznacza to, że pracownicy, którzy regularnie opłacają składki, mogą korzystać z szerokiego zakresu usług medycznych bez dodatkowych kosztów. Na przykład, w przypadku nagłej potrzeby medycznej, osoba posiadająca ubezpieczenie zdrowotne nie musi martwić się o wysokie koszty leczenia, co znacząco wpływa na ich bezpieczeństwo zdrowotne i finansowe. Warto podkreślić, że korzystanie z opieki zdrowotnej w ramach ubezpieczenia zdrowotnego jest fundamentem systemu ochrony zdrowia w Polsce, co potwierdzają również normy i standardy określone przez Ministerstwo Zdrowia.

Pytanie 33

Do zadań biura brokerskiego należy?

A. promowanie wiedzy o zasadach działania rynku papierów wartościowych
B. rozliczanie transferów między aktywnymi funduszami emerytalnymi
C. dopuszczanie papierów wartościowych do obrotu giełdowego
D. przeprowadzanie transakcji zakupu i sprzedaży papierów wartościowych na zlecenie inwestorów
Wśród zadań biura maklerskiego nie mieszczą się rozliczenia wypłat transferowych między otwartymi funduszami emerytalnymi. Takie operacje są bowiem zadaniem instytucji zarządzających funduszami, które odpowiedzialne są za administrację oraz zarządzanie aktywami funduszy. Biura maklerskie skupiają się głównie na transakcjach rynkowych, a ich działalność koncentruje się na realizacji zleceń kupna i sprzedaży na rzecz inwestorów. Kolejnym aspektem jest upowszechnianie wiedzy o zasadach funkcjonowania rynku papierów wartościowych, które jest bardziej związane z działaniami edukacyjnymi i informacyjnymi, a nie z bezpośrednim zarządzaniem inwestycjami. Chociaż biura maklerskie mogą prowadzić działania mające na celu zwiększenie świadomości inwestorów, nie są one odpowiedzialne za tego typu edukację w szerszym zakresie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź wskazuje na dopuszczanie papierów wartościowych do notowań giełdowych, co również nie jest zadaniem biura maklerskiego. Proces ten leży w gestii giełd papierów wartościowych oraz odpowiednich organów regulacyjnych, które ustalają kryteria oraz procedury dopuszczenia papierów do obrotu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z mylenia ról różnych instytucji finansowych oraz niepełnego zrozumienia ich funkcji na rynku. Wiedza o strukturze rynku finansowego jest kluczowa dla prawidłowego rozumienia zadań biur maklerskich oraz ich miejsca w systemie finansowym.

Pytanie 34

Firma złożyła w banku weksel o wartości 3 600,00 złotych, a na swoje konto bankowe otrzymała kwotę 3 200,00 złotych. Jakie było dyskonto weksla?

A. 400,00 zł
B. 3 200,00 zł
C. 3 600,00 zł
D. 800,00 zł
Dyskonto weksla to różnica między wartością nominalną weksla a kwotą, jaką przedsiębiorstwo otrzymuje od banku. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 600,00 zł, podczas gdy otrzymana kwota to 3 200,00 zł. Aby obliczyć dyskonto, należy wykonać prostą operację: 3 600,00 zł - 3 200,00 zł, co daje nam wynik 400,00 zł. Dyskonto jest istotnym zagadnieniem w obrocie wekslowym, gdyż pozwala przedsiębiorstwom na szybkie uzyskanie płynności finansowej poprzez przedterminowe zrealizowanie należności. W praktyce, dyskonto jest wykorzystywane w wielu sytuacjach, takich jak potrzeba natychmiastowego finansowania projektów czy inwestycji, gdzie czas jest kluczowy. Z perspektywy standardów finansowych, dyskonto odzwierciedla koszt kapitału, który przedsiębiorstwo musi ponieść za korzystanie z funduszy w krótkim okresie. Zrozumienie dyskonta weksla jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów.

Pytanie 35

Jednostka handlowa będąca podatnikiem podatku VAT UE sprzedała towary kontrahentowi z Włoch i wystawiła w dniu 4 stycznia 2010 r. fakturę na dostawę wewnątrzwspólnotową o wartości 10 000 EUR. Zapłata należności od kontrahenta zagranicznego wpłynęła na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2010 r. Korzystając z informacji o kursach EUR zamieszczonych w zestawieniu, określ zrealizowaną różnicę kursową.

WalutaŚredni kurs NBP na dzień wystawienia fakturyKurs kupna na dzień wpływu należności
EUR4,50 PLN/EUR4 PLN/EUR

A. Ujemna różnica kursowa w kwocie 5 000 zł
B. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 5 000 zł
C. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 500 zł
D. Ujemna różnica kursowa w kwocie 500 zł
Odpowiedź o ujemnej różnicy kursowej w kwocie 5 000 zł jest prawidłowa, ponieważ różnice kursowe wynikają z różnicy między kursem waluty w dniu wystawienia faktury a kursem w dniu, w którym wpływa należność. W analizowanym przypadku, kurs EUR na dzień wystawienia faktury wynosił 4,50 PLN/EUR, co oznacza, że wartość faktury w złotych wynosiła 45 000 PLN (10 000 EUR x 4,50 PLN/EUR). Natomiast w dniu wpływu należności kurs spadł do 4,00 PLN/EUR, co daje wartość 40 000 PLN (10 000 EUR x 4,00 PLN/EUR). Różnica między tymi wartościami wynosi 5 000 PLN, co jest stratą dla jednostki handlowej i wskazuje na ujemną różnicę kursową. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować kursy walut oraz stosować odpowiednie zabezpieczenia przed ryzykiem kursowym, co pomoże uniknąć podobnych strat. Warto również zapoznać się z przepisami dotyczącymi rozliczania różnic kursowych, aby prawidłowo ujmować je w księgach rachunkowych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz minimalizowanie ryzyka walutowego.

Pytanie 36

Dostawca ekskluzywnego towaru, który wybiera jedynie jeden preferowany punkt sprzedaży na określonym terenie, stosuje dystrybucję

A. selektywną
B. wyłączną
C. intensywną
D. wybiórczą
Wyłączna dystrybucja to strategia, w której producent wybiera jeden, maksymalnie kilka punktów sprzedaży na danym obszarze, aby sprzedawać swoje produkty. Taki model jest szczególnie popularny w branży luksusowej, gdzie kluczowe jest utrzymanie prestiżu i ekskluzywności marki. Przykładem mogą być luksusowe marki odzieżowe, które sprzedają swoje kolekcje wyłącznie w wybranych butikach lub sklepach premium. Dzięki temu kontrolują jakość prezentacji swojego towaru oraz doświadczenie zakupowe klientów, co jest istotne w budowaniu wizerunku luksusowej marki. W praktyce, wyłączna dystrybucja pozwala także na lepsze zarządzanie relacjami z dystrybutorami i zapewnia wyższe marże. Firmy stosujące ten model często inwestują w marketing i promocję swoich punktów sprzedaży, co również wpływa na postrzeganie marki na rynku. Zgodnie z zasadami zarządzania marką, wyłączna dystrybucja wspiera strategie budowania lojalności klientów oraz wyróżniania się na konkurencyjnym rynku.

Pytanie 37

Powołany przepis reguluje odpowiedzialność

Wyciąg z Kodeksu cywilnego
(…)
Art. 366. § 1. Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.
(…)

A. solidarną.
B. repartycyjno-gwarancyjną.
C. deliktową.
D. kontraktową.
Odpowiedzi "deliktowa", "repartycyjno-gwarancyjna" i "kontraktowa" są nietrafione, bo mają błędne zrozumienie odpowiedzialności w Kodeksie cywilnym. Odpowiedzialność deliktowa dotyczy szkodzenia przez czyny niedozwolone, a więc to jest odpowiedzialność za rzeczy, które naruszają dobra innych. To nie ma nic wspólnego z odpowiedzialnością solidarną, bo tu chodzi bardziej o odszkodowania za konkretne działania, a nie o wspólną odpowiedzialność kilku dłużników. Repartycyjno-gwarancyjna dotyczy podziału odpowiedzialności, gdy dłużnicy pracują dla jednego wierzyciela, ale nie ma tu mowy o solidarnych dłużnikach. A odpowiedzialność kontraktowa dotyczy naruszenia umowy, co w przeciwieństwie do odpowiedzialności solidarnej nie daje wierzycielowi takiej swobody w dochodzeniu roszczeń. Zrozumienie tych różnic jest mega ważne, bo myląc te pojęcia, można wpaść w pułapki prawne i mieć problemy z zarządzaniem zobowiązaniami. W praktyce błędne przypisanie odpowiedzialności solidarnej do innych typów odpowiedzialności może prowadzić do złych decyzji, co może skutkować dużymi stratami finansowymi i prawnymi.

Pytanie 38

Zamieszczony opis charakteryzuje gospodarkę

Wszystkie czynniki wytwórcze stanowią własność państwa lub są pod ścisłą kontrolą rządu. Rząd ustala hierarchię potrzeb w gospodarce, ilość i rodzaj wytwarzanych produktów, ich ceny oraz sposób wymiany.

A. nakazową.
B. rynkową.
C. mieszaną.
D. tradycyjną.
Gospodarka nakazowa charakteryzuje się centralnym planowaniem i kontrolą przez państwo wszystkich aspektów produkcji i dystrybucji. W systemie tym, rząd posiada pełną kontrolę nad czynnikami wytwórczymi, co oznacza, że wszystkie zasoby są w rękach państwa. Przykładem mogą być państwa socjalistyczne, w których produkcja towarów i usług jest podejmowana na podstawie planów utworzonych przez centralne władze. W takich systemach nie ma miejsca na mechanizmy rynkowe, które opierają się na popycie i podaży, co jest kluczowe w gospodarce rynkowej. Efektywność gospodarki nakazowej może być mniejsza ze względu na brak konkurencji i innowacji, jednak w pewnych sytuacjach, takich jak wojny czy kryzysy, może ona skutecznie mobilizować zasoby w krótkim czasie. Warto również zauważyć, że w takich gospodarkach decyzje są często podejmowane na wysokim szczeblu, co może prowadzić do niedopasowania produktów do rzeczywistych potrzeb konsumentów.

Pytanie 39

Jakim dokumentem magazynowym pracownik powinien zarejestrować przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu?

A. Rw – rozchód wewnętrzny
B. Wz – wydanie na zewnątrz
C. Pz – przyjęcie z zewnątrz
D. Pw – przychód wewnętrzny
Odpowiedź Pw – przychód wewnętrzny jest prawidłowa, ponieważ dokument ten służy do ewidencjonowania przyjęcia towarów do magazynu, co w przypadku wyrobów gotowych z produkcji oznacza, że trafiają one do stanu magazynowego. W praktyce, przychód wewnętrzny stosuje się w sytuacji, gdy jednostka przyjmuje swoje własne wyroby, które wcześniej zostały wyprodukowane. Zgodnie z zasadami rachunkowości, przyjęcie towarów powinno być udokumentowane, aby zapewnić prawidłowe zarządzanie stanami magazynowymi oraz należytą kontrolę kosztów. Przykładowo, jeśli zakład produkcyjny wyprodukuje nową partię wyrobów, pracownik powinien zarejestrować ten proces przy pomocy dokumentu Pw, co zapewni, że nowa partia zostanie odpowiednio uwzględniona w systemie magazynowym. Warto także zauważyć, że dokumentacja magazynowa stanowi kluczowy element sprawozdawczości finansowej i musi być prowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co wpływa na przejrzystość i rzetelność danych finansowych jednostki.

Pytanie 40

Wielkość popytu na pracę w gminie Narew, według danych na dzień 31.03.2011 r. zebranych i opracowanych podczas Narodowego Spisu Powszechnego, wynosi

Wielkości charakteryzujące rynek pracy w gminie Narew na dzień 31.03.2011 r.
WyszczególnienieLiczba osób
Pracujący1 973
Bezrobotni221
Bierni zawodowo1 667
Oferty pracy23

A. 1 667 osób.
B. 221 osób.
C. 1 973 osoby.
D. 23 osoby.
Wielkość popytu na pracę w gminie Narew na dzień 31.03.2011 r. wynosi 23 osoby, co jest wynikiem analizy danych zebranych podczas Narodowego Spisu Powszechnego. Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla liczbę ofert pracy dostępnych w danym okresie. W kontekście analizy rynku pracy, popyt na pracę jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala ocenić sytuację na rynku lokalnym. Pomocne jest zrozumienie, że popyt na pracę nie tylko odnosi się do liczby ogłoszeń o pracę, ale także do jakości tych ofert oraz ich zgodności z umiejętnościami i kwalifikacjami pracowników. Znajomość lokalnych warunków rynkowych, takich jak struktura zatrudnienia i potrzeby pracodawców, umożliwia lepsze planowanie działań w zakresie polityki zatrudnienia. Przykładowo, gminy mogą wykorzystać takie dane do opracowywania strategii wspierających rozwój zawodowy mieszkańców oraz dostosowywania programów edukacyjnych do realnych potrzeb rynku.