Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:25
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:42

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zapobiec rozpruciu szwów na początku i końcu przeszycia, należy nitki

A. pozostawić w szwie
B. związać
C. przymocować przez szycie do tyłu
D. obciąć
Związanie nitek może wydawać się całkiem sensowne na początku, ale tak naprawdę to nie jest najlepszy pomysł na zabezpieczenie szwów. Może to prowadzić do nieładnych nierówności, które osłabiają materiał. A jeśli nitki się rozwiążą, to już w ogóle tragedia, bo szwy mogą się przerwać. Obcinając nitki, ryzykujesz, że będą wystawały albo pękną podczas prania, a to już prosta droga do rozprucia. Zostawiając nitki bez odpowiedniego zabezpieczenia, zwiększasz szanse, że się w ogóle wyciągną. Często takie podejście wynika z braku wiedzy o technikach szycia i błędnych założeń. Zdecydowanie warto znać podstawowe zasady i stosować technikę szycia do tyłu, bo to sprawdzona metoda, która minimalizuje ryzyko prucia się materiału. Dlatego przed wyborem sposobu mocowania nitek, lepiej gruntownie się z tym zapoznać.
Pytanie 2

Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?

A. Krochmalenie
B. Dekatyzowanie
C. Impregnowanie
D. Kalandrowanie
Impregnowanie jest metodą wykończania tkanin, która polega na nanoszeniu na materiał substancji chemicznych, mających na celu stworzenie warstwy ochronnej, chroniącej przed wodą i wilgocią. Proces ten jest niezwykle istotny w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście odzieży zewnętrznej, takiej jak kurtki czy płaszcze. W praktyce impregnacja może być realizowana na różne sposoby, w tym poprzez zanurzenie tkanin w roztworach impregnujących, natryskiwanie lub nanoszenie sprayem. Wysokiej jakości impregnaty wykazują nie tylko wodoodporność, ale również odporność na zabrudzenia, co znacząco wpływa na trwałość i estetykę odzieży. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, takie jak ISO 20471, impregnacja powinna być stosowana w połączeniu z innymi technikami wykończania, aby osiągnąć optymalne właściwości użytkowe odzieży. Na przykład, odzież robocza przeznaczona do pracy w trudnych warunkach musi spełniać odpowiednie normy dotyczące ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. Dlatego impregnacja odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu komfortu i ochrony użytkowników w zmiennych warunkach pogodowych.
Pytanie 3

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. szkicu bluzki
B. zdobień i detali
C. charakterystyki materiału
D. modelu, fasonu bluzki
Przeniesienie zaszewki piersiowej w bluzce to ważna decyzja, bo to, jak bluzka będzie wyglądać i leżeć, zależy od fasonu. Na przykład, jeśli bluzka jest luźniejsza, to zaszewka może być gdzie indziej niż w bluzce dopasowanej, która ma za zadanie lepiej podkreślić biust. Zaszewka nie tylko sprawia, że materiał lepiej się układa, ale też wpływa na to, jak komfortowo coś się nosi. Moim zdaniem, dobrze dobrana zaszewka to klucz do ładnego kroju, który będzie fajnie wyglądać w różnych sytuacjach. Dlatego warto mieć na uwadze, że jak zmienia się model bluzki, to czasem trzeba też przesunąć zaszewkę, żeby wszystko wyglądało w porządku.
Pytanie 4

Podaj metodę obliczenia ilości gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 150 cm, jaka będzie potrzebna do uszycia męskich spodni o długości 110 cm, dla klienta o wzroście 176 cm i obwodzie pasa 88 cm?

A. 110 cm + 20%
B. 176 cm + 10%
C. 176 cm + 20%
D. 110 cm + 10%
Wybór innych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące obliczania zużycia tkaniny. Odpowiedzi takie jak 176 cm + 20% sugerują, że całkowita długość ciała klienta jest kluczowym czynnikiem w procesie obliczania tkaniny. Jednakże, przy szyciu spodni, to długość nogawki, a nie całkowita wysokość, jest znacząca. Wysokość ciała ma wpływ na dopasowanie, ale przy obliczeniach materiałowych kluczowa jest długość nogawki, która w tym przypadku wynosi 110 cm. W dodatku, dodawanie zbyt wysokiego procentu, jak 20%, może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału, co jest nieefektywne i zwiększa koszty produkcji. Ponadto, obliczenia te powinny uwzględniać standardowe praktyki branżowe, które zalecają dodawanie od 5% do 10% dla strat materiału. Wybór 176 cm + 10% czy 110 cm + 20% z kolei nie odnosi się do rzeczywistych wymagań materiałowych dla spodni, co może prowadzić do problemów w procesie produkcyjnym. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kluczowe w obliczeniach jest odniesienie się do długości nogawki, a nie wysokości postaci, oraz stosowanie odpowiednich procentów, aby zminimalizować odpady i optymalizować koszty.
Pytanie 5

Jaką operację technologiczną powinno się wykonać przy użyciu maszyny specjalnej z mechanizmem wypychacza?

A. Stębnowania krawędzi przodu
B. Przyszycia guzików
C. Pikowania klap marynarki
D. Odszycia dziurki odzieżowej
Wybór innych operacji technologicznych, takich jak odszycia dziurki odzieżowej, przyszycia guzików czy stębnowania krawędzi przodu, wskazuje na niepełne zrozumienie roli maszyn specjalnych w procesie szycia. Odszycie dziurki odzieżowej wymaga precyzyjnego szycia, ale nie korzysta z mechanizmu wypychacza, ponieważ proces ten koncentruje się na wykonaniu otworów w materiale, co zazwyczaj realizuje się przy użyciu innych narzędzi, takich jak maszyny do szycia z odpowiednimi stopkami. Przyszycie guzików również nie jest zadaniem, które wymaga zastosowania maszyny z mechanizmem wypychacza; w tym przypadku, kluczowe jest dokładne umiejscowienie guzika, co można osiągnąć za pomocą innych bardziej standardowych podejść. Stębnowanie krawędzi przodu z kolei, choć istotne w kontekście estetyki, nie wymaga funkcji wypychania materiału, a bardziej skupić się na stabilnej i kontrolowanej aplikacji szwu wzdłuż krawędzi. W praktyce, dobór odpowiednich technologii i maszyn jest kluczowy, a mylenie ich funkcji prowadzi do błędów w produkcji. Zrozumienie specyfiki każdej operacji oraz zastosowania odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego i wysokiej jakości procesu szycia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.
Pytanie 6

Jakie działania należy podjąć w trakcie przygotowania bluzki podstawowej do pierwszego pomiaru?

A. Skopiować zaszewki, połączyć szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować lewy rękaw
B. Sfastrygować zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rękaw
C. Zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować ramiona i prawy rękaw
D. Dodać naddatki na szwy i podwinięcia, zszyć zaszewki, ramiona oraz lewy rękaw
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają istotne błędy w podejściu do procesu przygotowania bluzki podstawowej. Na przykład skopiowanie zaszewków i zszycie szwów modelowych oraz konstrukcyjnych, jak sugeruje pierwsza odpowiedź, nie uwzględnia kluczowego etapu, jakim jest sfastrygowanie. Skopiowanie zaszewków może prowadzić do nieodpowiedniego ich umiejscowienia w kontekście sylwetki. Ponadto, zszywanie elementów bez wstępnego sfastrygowania uniemożliwia wprowadzenie ewentualnych korekt, co jest niezbędne w przypadku odzieży szytej na miarę. Z kolei w odpowiedzi wskazującej na dodawanie naddatków na szwy, nie uwzględnia się istotności sfastrygowania, co może skutkować brakiem możliwości dostosowania kształtu w późniejszym etapie. Błąd polegający na pominięciu sfastrygowania zaszewków i rękawów w kontekście konstrukcji bluzki prowadzi do ograniczenia możliwości modyfikacji kształtu i rozmiaru odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby każdy krok w procesie szycia był przemyślany i zgodny z najlepszymi praktykami, które kładą nacisk na możliwość dostosowania i korekcji w oparciu o rzeczywiste wymiary i proporcje ciała. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w szyciu odzieży.
Pytanie 7

Jaką tkaninę warto zaproponować klientce na elegancką bluzkę?

A. Satynę
B. Pepitę
C. Flanelę
D. Tenis
Satyna jest materiałem charakteryzującym się wysokim połyskiem i jedwabistą powierzchnią, co czyni ją idealnym wyborem na bluzki wizytowe. Tkanina ta doskonale drapuje, co sprawia, że ubrania z niej wykonane prezentują się niezwykle elegancko. Ponadto satyna świetnie oddaje kolory, co umożliwia uzyskanie intensywnych i głębokich odcieni, co jest szczególnie pożądane w odzieży formalnej. Warto również zwrócić uwagę na to, że satyna jest tkaniną, która dobrze współpracuje z różnymi krojami, zarówno dopasowanymi, jak i luźniejszymi, co pozwala na dużą kreatywność w projektowaniu bluzek. Gdy klientka poszukuje materiału na odzież wizytową, satyna spełnia również wymagania dotyczące komfortu noszenia, ponieważ jest przyjemna w dotyku i dobrze układa się na sylwetce. Przykładem zastosowania satyny w modzie są wieczorowe stylizacje, a także eleganckie bluzki noszone do pracy czy na specjalne okazje, co potwierdza jej uniwersalność i zastosowanie w różnych sytuacjach.
Pytanie 8

Użycie oprzyrządowania w maszynach do szycia ma m.in. na celu

A. regulację gęstości ściegu
B. zapobieganie łamliwości nici
C. naoliwienie elementów maszyny
D. usprawnienie operacji szycia
Odpowiedź dotycząca usprawnienia operacji szycia jest prawidłowa, ponieważ oprzyrządowanie w maszynach szwalniczych odgrywa kluczową rolę w optymalizacji procesu szycia. Dobrze dobrane oprzyrządowanie, takie jak odpowiednie stopki, igły czy wózki, pozwala na precyzyjne wykonywanie różnych technik szycia, co przekłada się na lepszą jakość i wydajność produkcji. Na przykład, stosowanie stopek do szycia zygzakowego umożliwia łatwiejsze szycie materiałów elastycznych, a z kolei stopki do podwijania ułatwiają estetyczne wykończenie krawędzi. Standardy branżowe wskazują, że wybór właściwego oprzyrządowania powinien być uzależniony od rodzaju materiału oraz techniki szycia, co pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów. W praktyce, odpowiednie oprzyrządowanie może również zredukować czas cyklu szycia, co jest niezbędne w przemyśle tekstylnym, gdzie wydajność jest kluczowa dla konkurencyjności.
Pytanie 9

Jaką maszynę można wykorzystać do tymczasowego łączenia wkładów nośnych w przednich częściach marynarek męskich?

A. Zygzakówkę
B. Ryglówkę
C. Fastrygówkę
D. Pikówkę
Pikówka, ryglówka i zygzakówka to zupełnie inne maszyny i mają różne zastosowanie w szyciu odzieży. Na przykład, pikówka tworzy te fajne pikowane wzory, które są ważne dla produktów, które potrzebują dodatkowej izolacji, jak kurtki. Nie nadaje się ona do tymczasowego łączenia tkanin, bo jej zadaniem jest raczej tworzenie trwałych wzorów, a nie chwilowe zszywanie elementów marynarki. Ryglówka jest stworzona do robienia mocnych i trwałych szwów, więc nie bardzo nadaje się do delikatnego łączenia wkładów nośnych. Zygzakówka zaś, chociaż użyteczna przy obrabianiu krawędzi, też nie nadaje się do tymczasowego łączenia. Jej rola to zapobieganie strzępieniu się tkanin. Więc jak ktoś wybiera maszynę do chwilowego łączenia tkanin, to nie może tego robić bez zrozumienia właściwości i wymagań konkretnych krojów. Często widzę, że ludziom brakuje wiedzy na temat tego, do czego każda maszyna jest stworzona, co niestety wpływa na jakość całego produktu.
Pytanie 10

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki
B. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki
C. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę
D. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę
Prasowanie wełnianych spodni w temperaturze 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki jest nieodpowiednie i może prowadzić do poważnych uszkodzeń materiału. Taka wysoka temperatura jest niebezpieczna dla naturalnych włókien, jak wełna, ponieważ może spowodować ich skurczenie oraz przypalenie. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura jest bardziej efektywna w usuwaniu zagnieceń, jednak w przypadku delikatnych tkanin, takich jak wełna, może to przynieść odwrotny skutek. Używanie pary nie tylko pozwala na lepsze wygładzenie materiału, ale również na jego nawilżenie, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności włókien. Wysokie temperatury mogą również prowadzić do filcowania się wełny, co skutkuje zniekształceniem kształtu odzieży i jej zniszczeniem. Odpowiednie podejście do prasowania wełnianych materiałów powinno zawsze uwzględniać zarówno temperaturę, jak i technikę prasowania, aby zapobiec pudrowaniu i uszkodzeniu struktury tkaniny. Zatem, warto stosować się do wskazówek producentów oraz zasad dotyczących pielęgnacji odzieży wełnianej, aby uniknąć kosztownych błędów.
Pytanie 11

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. lampas
B. wypustka
C. lamówka
D. obłożenie
Wybór niektórych metod wykończenia krawędzi w żakietach może wydawać się właściwy, ale często prowadzi do nieefektywnego zabezpieczenia surowych krawędzi lub obniżenia estetyki odzieży. W przypadku wypustki, choć może ona nadać interesujący wygląd produktowi, jej zastosowanie w krawędziach szwów bocznych żakietów bez podszewki nie jest optymalne. Wypustka, często używana do dekoracji, nie chroni krawędzi przed strzępieniem i jest bardziej odpowiednia dla elementów, które nie są narażone na intensywne użytkowanie. Z kolei lampas, choć może być estetycznym akcentem, nie pełni funkcji wykończeniowej, a jego zastosowanie w kontekście szwów bocznych byłoby nieadekwatne. Zastosowanie obłożenia, które polega na podklejaniu krawędzi inną tkaniną, również nie jest właściwe w przypadku żakietów bez podszewki, gdyż może prowadzić do dodatkowego obciążenia materiału i zmiany jego struktury. Wybór niewłaściwych metod wykończenia krawędzi nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że lamówka, jako technika wykończeniowa, stanowi standard w branży mody, szczególnie w kontekście eleganckiej odzieży damskiej.
Pytanie 12

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Niewłaściwie zamocowana igła.
B. Źle dobrane ostrze igły.
C. Błędnie nawleczone nici.
D. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.
Kiedy szyjesz, wybór właściwego ostrza igły ma ogromne znaczenie, zwłaszcza gdy pracujesz z cienkimi, bawełnianymi dzianinami. Musisz dopasować igłę do tkaniny, żeby nie uszkodzić oczek. Dla cienkich dzianin najlepiej sprawdzają się igły z drobniejszym ostrzem, bo one ładnie przeciągają nici przez materiał, nie powodując ich rozrywania. Jak użyjesz grubszej igły, to możesz narazić się na przerywanie nitek i zniszczenie struktury materiału. Warto też pamiętać o rodzaju nici, bo dobrze dobrana igła i nić to podstawa estetycznych i trwałych szwów. Fajnym pomysłem jest przetestowanie różnych igieł na kawałkach materiału, zanim zaczniesz właściwe szycie – to pozwoli ci zobaczyć, co najlepiej pasuje do twojego projektu.
Pytanie 13

W trakcie prasowania odzieży z włókien, funkcję parowania należy deaktywować w żelazku parowo-elektrycznym

A. wełnianych
B. poliestrowych
C. bawełnianych
D. poliamidowych
Prasowanie tkanin takich jak bawełna, wełna czy poliester z wykorzystaniem funkcji parowania jest właściwe, ponieważ te materiały są bardziej odporne na działanie wysokiej temperatury oraz wilgoci. Bawełna, będąca włóknem naturalnym, dobrze znosi parę wodną i wysoką temperaturę, co pozwala na efektywne usuwanie zagnieceń. Wełna, z kolei, również korzysta na zastosowaniu pary, co umożliwia jej odświeżenie i wygładzenie, jednak należy unikać zbyt wysokich temperatur, aby nie spalić materiału. Poliester, jako włókno syntetyczne, jest mniej wrażliwy na parę, ale ważne jest ustawienie odpowiedniej temperatury, aby uniknąć odkształceń. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie materiały można prasować w ten sam sposób. Właściwe dobranie temperatury i metody prasowania do konkretnego rodzaju tkaniny jest kluczowe w procesie konserwacji odzieży. W przypadku poliamidów, ze względu na ich charakterystykę, stosowanie pary może prowadzić do uszkodzenia materiału. Dlatego tak istotne jest, aby znać właściwości różnych włókien przy stosowaniu technik prasowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży tekstylnej.
Pytanie 14

Jaką tkaninę "naturalną" charakteryzującą się dużą wytrzymałością wykorzystuje się do produkcji spodni na co dzień, przeznaczonych m.in. dla kobiet, mężczyzn oraz młodzieży?

A. Boston
B. Denim
C. Szewiot
D. Welwet
Wybór tkanin, takich jak Boston, Szewiot czy Welwet, może wydawać się atrakcyjny, ale w kontekście spodni codziennego użytku wykazuje istotne ograniczenia. Boston to tkanina, która może być używana w odzieży, ale nie jest tak powszechnie stosowana do spodni. Najczęściej wykorzystuje się ją przy produkcji odzieży wierzchniej lub eleganckiej. Z kolei Szewiot, będący tkaniną o bardziej eleganckim wyglądzie, jest zazwyczaj związany z odzieżą formalną, co czyni go niewłaściwym wyborem na codzienne spodnie. Jego właściwości, takie jak lżejsza struktura, nie zapewniają odpowiedniej wytrzymałości, jaką oferuje denim. Welwet, znany z miękkiej i luksusowej tekstury, jest materiałem, który w nowoczesnej modzie rzadko stosuje się do spodni przeznaczonych do codziennego użytku, zwłaszcza że jego delikatność sprawia, iż jest bardziej podatny na uszkodzenia. Ponadto, spodnie z welwetu wymagają szczególnej pielęgnacji, co nie jest praktyczne w kontekście intensywnego użytkowania. Każda z tych tkanin ma swoje miejsce w modzie, ale ich zastosowanie na spodnie codziennego użytku nie odpowiada potrzebom względem trwałości i komfortu, które oferuje denim. Przykładem błędnego myślenia może być przekonanie, że eleganckie materiały są równie funkcjonalne w codziennym użytkowaniu, co prowadzi do wyborów, które nie spełnią oczekiwań w zakresie komfortu i trwałości.
Pytanie 15

Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji

A. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.
B. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.
C. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.
D. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.
Odpowiedzi sugerujące kontrolę zgodności wykrojonych elementów odzieży z szablonami wzorcowymi oraz jakości wykonania poszczególnych elementów przed ich montażem nie odzwierciedlają właściwego podejścia do kontroli ostatecznej. Kontrola wykrojów jest częścią procesu produkcji, ale nie jest to kluczowy element końcowej weryfikacji. Weryfikacja jakości wykonania przed montażem stanowi etap wcześniejszy, którego celem jest wyeliminowanie wad, zanim produkt zostanie złożony. Natomiast kontrola ostateczna ma na celu sprawdzenie, czy gotowy wyrób odpowiada zatwierdzonemu modelowi. Z kolei odpowiedź dotycząca jakości materiałów nie dotyczy bezpośrednio końcowego sprawdzenia wyrobu, lecz etapu dostaw, gdzie kontroluje się zgodność surowców z normami. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że każdy aspekt produkcji musi być kontrolowany na końcu procesu, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji etapów wytwarzania. Efektywna kontrola ostateczna opiera się na sprawdzeniu gotowych produktów pod kątem zgodności z projektem, co zabezpiecza przed wypuszczeniem na rynek wyrobów, które mogą nie spełniać oczekiwań konsumentów.
Pytanie 16

Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to

A. węzeł technologiczny
B. punkt pomiarowy
C. węzeł konstrukcyjny
D. punkt montażowy
Zarówno punkt montażowy, jak i punkt pomiarowy oraz węzeł technologiczny, to terminy, które mogą być mylnie stosowane w kontekście konstrukcji odzieży, ale nie oddają one istoty przecięcia linii konstrukcyjnych. Punkt montażowy odnosi się do miejsca, w którym poszczególne elementy odzieży są łączone podczas produkcji. To bardzo ważny termin, jednak nie obejmuje on aspektu projektowania, który jest kluczowy w kontekście węzłów konstrukcyjnych. Punkt pomiarowy, z kolei, jest to miejsce, w którym dokonuje się pomiarów odzieży, co jest istotne dla sprawności produkcji, ale nie dotyczy bezpośrednio przecięcia linii konstrukcyjnych. Wreszcie, węzeł technologiczny może być używany w kontekście procesów technologicznych w produkcji, ale również nie ma bezpośredniego związku z przecięciem linii konstrukcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z węzłem konstrukcyjnym, co prowadzi do nieporozumień w trakcie projektowania i produkcji odzieży. Kluczowe jest zrozumienie, że węzeł konstrukcyjny ma swoje unikalne miejsce w dokumentacji technicznej i pełni kluczową rolę w określaniu struktury wyrobu odzieżowego.
Pytanie 17

Aby zmniejszyć spódnicę z rozmiaru 170/74/100 do rozmiaru 170/70/96, należy

A. poszerzyć boki łącznie o 2 cm
B. zwęzić boki łącznie o 4 cm
C. poszerzyć boki łącznie o 3 cm
D. zwęzić boki łącznie o 1 cm
Zrozumienie procesu zmiany rozmiaru odzieży wymaga analizy proporcji oraz różnic w wymiarach. W przypadku odpowiedzi sugerujących zwężenie boków o 1 cm lub 2 cm, istnieje fundamentalny błąd w ocenie różnic pomiędzy obwodami pasów i bioder. Przy zmniejszeniu rozmiaru z 74 cm do 70 cm, nie można zignorować, że te 4 cm różnicy w pasie bezpośrednio wpływają na kształt spódnicy. Z kolei osobom sugerującym poszerzenie boków o 2 cm lub 3 cm brakuje zrozumienia, że zmniejszanie rozmiaru zawsze wiąże się z usunięciem materiału, a nie dodawaniem go. W krawiectwie każdy centymetr ma znaczenie, a dodawanie materiału w sytuacji, gdy rozmiar ma być zmniejszony, prowadzi do powstania falban i nieproporcjonalnych kształtów. Typowym błędem jest opieranie się na subiektywnych założeniach bez dokładnych pomiarów. Zrozumienie wymiarów jest kluczowe, aby uniknąć problemów w przyszłości, zwłaszcza w kontekście mody, gdzie proporcje odgrywają niezwykle ważną rolę. Dlatego tak istotne jest posługiwanie się rzetelnymi danymi oraz praktykami, które opierają się na rzeczywistych pomiarach i analizie, co pozwala na tworzenie odzieży, która będzie zarówno estetyczna, jak i wygodna w noszeniu.
Pytanie 18

Kołnierz szalowy do damskiej bluzki jest modelowany na podstawie

A. krzywej podkroju szyi przodu
B. wykreślonego kąta prostego
C. formy tyłu i przodu
D. krzywej podkroju szyi tyłu
W przypadku pozostałych odpowiedzi, krzywa podkroju szyi tyłu, forma tyłu i przodu oraz wykreślony kąt prosty nie są odpowiednie do modelowania kołnierza szalowego. Krzywa podkroju szyi tyłu ma znaczenie jedynie w kontekście ogólnego dopasowania odzieży, ale nie wpływa na specyfikację kształtu kołnierza szalowego, który jest bardziej uzależniony od krzywej podkroju szyi przodu. Forma tyłu i przodu jest istotna w szerszym kontekście krawiectwa, jednak zastosowanie jej jako punktu odniesienia dla kołnierza szalowego może prowadzić do nieodpowiednich proporcji i kształtów. Kołnierz szalowy, jako element wykończeniowy, wymaga szczególnego podejścia opartego na krzywej przodu, co zapewnia jego naturalne układanie się na ciele. Wykreślony kąt prosty, z kolei, jest narzędziem używanym w różnych aspektach konstrukcji odzieży, ale nie odnosi się bezpośrednio do kształtowania kołnierzy. Często popełnianym błędem jest mylenie tych elementów i przypisywanie im równorzędnej roli w procesie projektowania. W praktyce, stosowanie niewłaściwych punktów odniesienia skutkuje nie tylko estetycznymi, ale również funkcjonalnymi wadami odzieży, co podkreśla znaczenie precyzyjnego podejścia do modelowania kołnierzy w kontekście krawiectwa.
Pytanie 19

Aby połączyć boki spódnicy uszytej z szyfonu, należy użyć szwu

A. wpuszczanego
B. stykowego
C. francuskiego
D. nakładanego
Wybór szwu wpuszczanego do zszycia boków spódnicy z szyfonu jest uzasadniony ze względu na lekkość i delikatność tego materiału. Szew wpuszczany, znany również jako szew schowany, polega na wszyciu krawędzi materiału w taki sposób, że nie jest on widoczny na zewnątrz. Dzięki temu spódnica zyskuje estetyczny wygląd, a jednocześnie struktura szwu jest wzmocniona. W przypadku szyfonu, który jest tkaniną bardzo cienką i delikatną, szew wpuszczany minimalizuje ryzyko strzępienia się krawędzi i uszkodzeń materiału. W praktyce, technika ta polega na podwijaniu krawędzi materiału i następnie zszywaniu ich w taki sposób, aby szew znajdował się wewnątrz, co zapewnia zarówno trwałość, jak i estetykę. Warto również wspomnieć, że stosowanie szwu wpuszczanego jest zgodne z zaleceniami w zakresie szycia odzieży z delikatnych tkanin, co podkreślają liczne podręczniki krawieckie oraz kursy szycia.
Pytanie 20

Aby naszyć skórzane łatki na dziecięcych dżinsach, które przetarły się na wysokości kolan, należy: brakujące elementy zastąpić skórzanymi.

A. rozpruć kawałki szwów wewnętrznych, nałożyć i nastębnować łatki, zszyć oraz wykończyć szwy
B. rozpruć szwy wewnętrzne i zewnętrzne, wyciąć część nogawek przednich, uzupełnić
C. spruć obręby, rozpruć szwy wewnętrzne oraz zewnętrzne, nastębnować łatki, zszyć i wykończyć nogawki
D. wykończyć brzegi łatek overlockiem, nafastrygować i nastębnować łatki na przody nogawek
Wiele podejść do naprawy odzieży opartych na błędnych odpowiedziach zakłada różne metody, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami w branży szycia. Na przykład, wykończenie krawędzi łatek overlockiem, jak sugeruje jedna z opcji, może być niewłaściwe w kontekście aplikacji na dżinsowe spodnie. Overlock jest stosowany głównie do obrębiania tkanin, a nie do trwałego przyszywania elementów, co może skutkować osłabieniem struktury materiału podczas codziennego użytkowania. Rozprucie szwów w sposób, który nie uwzględnia ich ponownego zszycia, może prowadzić do dodatkowych uszkodzeń i trudności w eksploatacji odzieży. Z kolei sprucie obrębów to nieefektywna technika, gdyż obręby nie są bezpośrednio związane z miejscem przetarcia, a ich usunięcie może osłabić całą nogawkę. Ponadto, jeśli chodzi o zszywanie i wykończenie szwów, brak precyzyjnego zakończenia szwów może skutkować ich strzępieniem, co nie tylko wpływa na estetykę, ale również na trwałość spodni. Kluczowe w naprawie odzieży jest stosowanie metod, które nie tylko przywracają funkcjonalność, ale także zapewniają długotrwały efekt wizualny i strukturalny. Dlatego ważne jest stosowanie wzorców szycia oraz technik, które są uznawane za standardy w branży, aby naprawy były skuteczne i estetyczne.
Pytanie 21

Jaka jest najwyższa temperatura, w jakiej można prasować sukienkę wykonaną z jedwabiu?

A. 110°C
B. 150°C
C. 130°C
D. 200°C
Wybór zbyt wysokich temperatur prasowania, takich jak 130°C, 150°C czy 200°C, wynika z błędnych założeń na temat właściwości materiałów i ich odporności na ciepło. Wiele osób myli wytrzymałość jedwabiu z innymi tkaninami, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń. Przykładowo, wybór 130°C może wydawać się rozsądny, jednak jest to temperatura, która zaczyna wchodzić w strefę ryzykowną dla delikatnych włókien jedwabiu, które zaczynają się topnieć w temperaturze powyżej 110°C. Jeszcze gorsze jest podejście związane z temperaturami 150°C i 200°C, które są zdecydowanie zbyt wysokie dla tego typu tkaniny. Użycie tak wysokiej temperatury często prowadzi do zniszczenia struktury włókien, co objawia się nie tylko przypaleniem, ale również nieodwracalnym odbarwieniem i utratą elastyczności materiału. Takie błędne podejścia do prasowania wynikają z braku wiedzy na temat odpowiednich praktyk pielęgnacyjnych. Kluczowe jest również, aby zrozumieć, że różne tkaniny wymagają różnego podejścia w obróbce, co jest podstawą skutecznego prasowania i dbałości o odzież. Zachowanie odpowiednich temperatur i metod prasowania jest istotne, aby przedłużyć żywotność odzieży wykonanej z delikatnych materiałów.
Pytanie 22

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Połączyć komponenty odzieży na maszynie
B. Sfastrygować elementy odzieży
C. Przyszyć guziki i wykonać dziurki
D. Rozprasować szwy
Rozprasowanie szwów, połączenie części odzieży na maszynie czy przyszywanie guzików oraz robienie dziurek to czynności, które przychodzą na myśl w kontekście szycia odzieży, jednak nie są one odpowiednie na etapie przygotowania do pierwszej miary. Rozprasowanie szwów jest czynnością, która ma miejsce po wykonaniu ostatecznego szycia, a nie przed. Celem tej praktyki jest wygładzenie szwów, co ma na celu poprawę ogólnego wyglądu odzieży. Połączenie na maszynie części odzieży jest kolejnym krokiem, który następuje po tym, jak krawiec ma pewność, że fason odzieży jest odpowiedni. Właściwe dopasowanie i kontrola wymiarów powinny poprzedzać ten proces, aby uniknąć konieczności ponownego prucia i poprawiania. Przyszywanie guzików i robienie dziurek to finalne etapy wykończeniowe, które są realizowane dopiero po zakończeniu wszystkich prac konstrukcyjnych. W praktyce, pomijanie etapu sfastrygowania może prowadzić do wielu błędów, takich jak źle dopasowane szwy czy niewłaściwe proporcje odzieży. Dobrze jest pamiętać, że w krawiectwie istotne jest przestrzeganie kolejności działań, aby osiągnąć optymalną jakość i zadowolenie klienta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt pracy. W branży krawieckiej priorytetem jest precyzja, a sfastrygowanie odzieży staje się niezbędnym krokiem w kierunku uzyskania idealnego dopasowania i wysokiej jakości wykończenia.
Pytanie 23

Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy

A. szycia ręcznego
B. krojenia ręcznego
C. szycia maszynowego
D. prasowania ręcznego
Wybór odpowiedzi związany z szyciem ręcznym, krojeniem ręcznym czy szyciem maszynowym jest nieadekwatny w kontekście pytania dotyczącego zaparzaczki. Szycie ręczne polega na łączeniu materiałów przy użyciu igły i nitki, co jest procesem zupełnie odmiennym od prasowania. W przypadku szycia ręcznego nie ma zastosowania para ani żadne mechanizmy używane w zaparzaczkach. Temat krojenia ręcznego również nie odnosi się do prasowania, gdyż koncentruje się na wycinaniu tkanin przed ich dalszą obróbką. Z kolei szycie maszynowe, mimo że jest zautomatyzowaną formą szycia, także nie wymaga użycia zaparzaczki. Zrozumienie, że zaparzaczka jest narzędziem związanym z prasowaniem, a nie szyciem, jest kluczowe. Błędne wskazanie tych odpowiedzi wynika z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi w obszarze odzieżowym. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednie przygotowanie materiału do szycia, w tym prasowanie, znacząco wpływa na jakość finalnego produktu, co potwierdzają standardy jakości w branży odzieżowej. Zastosowanie zaparzaczki w procesach wykończeniowych pozwala na uzyskanie lepszych efektów końcowych, co jest niezbędne w celach zarówno estetycznych, jak i użytkowych.
Pytanie 24

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. krajarka z nożem okrągłym
B. nóż elektryczny
C. krajarka z nożem pionowym
D. nożyce ręczne
Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.
Pytanie 25

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
W przypadku błędnych odpowiedzi występuje kilka kluczowych nieścisłości, które mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczenia normy zużycia materiału. Niektóre odpowiedzi sugerują, że wystarczy uwzględnić jedną długość rękawa lub jedną długość płaszcza, co jest niewłaściwe, ponieważ odpowiedni krój płaszcza wymaga zazwyczaj dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, aby uzyskać właściwy wygląd i proporcje. Użycie tylko jednej długości rękawa może skutkować brakiem symetrii oraz niewłaściwym dopasowaniem do ciała. Dodatkowo, 10% na szwy i podwinięcia jest standardem w branży, jednak niektóre odpowiedzi sugerują 20% dodatek, co jest zbyt dużą wartością w kontekście klasycznego szycia płaszczy, gdzie 10% jest wystarczające, a większy procent może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Zbyt wysoki dodatek na szwy i podwinięcia prowadzi również do marnotrawstwa materiału, co jest nieefektywne z perspektywy zarządzania zasobami w procesie produkcji odzieży. W branży krawieckiej istotne jest ścisłe przestrzeganie standardów dotyczących obliczania normy zużycia, aby zapewnić optymalne wykorzystanie materiałów oraz zminimalizować odpady. Właściwe wyliczenia są kluczowe dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.
Pytanie 26

Aby zapiąć bawełniany fartuch, który jest przeznaczony do prania mechanicznego w wysokich temperaturach, należy wykorzystać guziki

A. drewniane
B. poliestrowe
C. szklane
D. skórzane
Guziki poliestrowe są idealnym wyborem do zapinania bawełnianych fartuchów przeznaczonych do prania mechanicznego w wysokich temperaturach. Poliester to materiał syntetyczny, który charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wysokich temperatur oraz chemikaliów, co czyni go bardziej odpowiednim niż inne materiały. W przypadku fartuchów, które często wymagają intensywnego czyszczenia, guziki poliestrowe nie tylko zachowują swoje właściwości, ale również są łatwe w utrzymaniu czystości. W praktyce oznacza to, że nie odbarwiają się i nie deformują pod wpływem prania, co jest kluczowe w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak gastronomia czy medycyna. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury, co potwierdza wybór guzików poliestrowych. Ponadto, guziki te są dostępne w różnych kształtach i kolorach, co pozwala na dostosowanie ich do estetyki fartucha oraz funkcjonalności użytkowania.
Pytanie 27

Do przyszywania guzików konieczne jest używanie maszyny specjalistycznej, która jest wyposażona między innymi w

A. urządzenie tnące
B. transport ręczny
C. mechanizm zygzaka
D. mechanizm wypychacza
Maszyna do przyszywania guzików wyposażona w mechanizm zygzaka jest kluczowym narzędziem w branży odzieżowej, ponieważ pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne przyszywanie guzików. Mechanizm zygzaka umożliwia wykonanie ściegów zygzakowych, które są znacznie bardziej elastyczne i trwałe niż tradycyjne ściegi prostokątne. Dzięki temu guziki są przyszywane z większą pewnością, co znacząco wpływa na ich trwałość i funkcjonalność. W praktyce, maszyny te są używane w produkcji odzieży masowej, gdzie wymagane są powtarzalne i jednolite efekty. Stosowanie mechanizmu zygzaka jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie tej techniki w celu zwiększenia odporności na uszkodzenia mechaniczne. Warto również dodać, że zygzak w tym kontekście nie tylko wzmacnia mocowanie, ale także estetykę, umożliwiając wykorzystanie różnorodnych wzorów ściegów, co może być ważnym elementem wykończenia odzieży.
Pytanie 28

Jakiej wielkości dodatek powinien zostać uwzględniony na krawędzi formy koszuli damskiej w celu wykonania szwów bocznych?

A. 4 cm
B. 3 cm
C. 1 cm
D. 2 cm
Wiesz, wartości dodatków do szwów mogą być czasami mylone z innymi rzeczami związanymi z projektowaniem odzieży, więc niektóre odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Zaznaczanie 3 cm, 4 cm czy 2 cm jako standardowe dodatki na szwy boczne jest po prostu niezgodne z tym, co praktykuje się w branży. Jak są za duże dodatki, to może być zbyt dużo luzu w odzieży. To psuje sylwetkę i komfort, a w krawiectwie damskim często trzeba precyzyjnie dopasować ubranie. Za dużo materiału może prowadzić do brzydkich fałd i zagnieceń. I jeszcze nie zapominaj, że jeśli ktoś zaznacza 3 cm lub więcej, to może faktycznie potrzebować więcej materiału, co wcale nie pomaga w optymalizacji kosztów produkcji. Z doświadczenia wiem, że często ludzie mylą się w ocenie, ile materiału naprawdę potrzebują, co wynika z niezrozumienia szycia. A niewłaściwy dodatek na szwy boczne? To prosta droga do marnotrawienia materiału i obniżania jakości gotowego produktu. Krawcy powinni pamiętać, że każdy projekt to indywidualna sprawa i trzeba znać te branżowe standardy, które są ważne dla efektywności i estetyki.
Pytanie 29

Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia elementów odzieży roboczej wykonanej z drelichu?

A. Fastrygówkę
B. Stębnówkę
C. Overlock
D. Pikówkę
Wybór maszyny do szycia jest kluczowym aspektem w produkcji odzieży roboczej, a zastosowanie niewłaściwego rodzaju maszyny może prowadzić do licznych problemów. Pikówka, która jej przeznaczeniem jest wykonywanie szwów dekoracyjnych lub wzmacniających, nie sprawdzi się w przypadku łączenia elementów ubrania roboczego z drelichu. Choć pikówki oferują możliwość uzyskania estetycznych wykończeń, ich zastosowanie w przypadku intensywnie używanych odzież roboczych może prowadzić do osłabienia szwów. Podobnie, fastrygówka, która jest często używana do tymczasowego łączenia materiałów, nie zapewnia trwałości niezbędnej w odzieży roboczej, co może prowadzić do przedwczesnego rozdzielania się połączeń w wyniku intensywnego użytkowania. Overlock, z drugiej strony, jest maszyną, która doskonale sprawdza się przy wykańczaniu krawędzi materiałów, ale nie jest optymalnym rozwiązaniem do podstawowego łączenia elementów, zwłaszcza w przypadku mocnych tkanin jak drelich. Użycie overlocka w sytuacjach, gdzie kluczowa jest wytrzymałość, może prowadzić do powstawania niewłaściwych szwów, które nie wytrzymają obciążeń. Wybierając odpowiednią maszynę, należy pamiętać o ich specyfikacji i zastosowaniu, aby uniknąć typowych pułapek związanych z niewłaściwym doborem narzędzi w procesie produkcji odzieży.
Pytanie 30

Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?

A. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego
B. Nazwa odzieżowego elementu
C. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy
D. Wielkości wyrobu
Na szablonie podstawowym nie umieszcza się nazwy rodzaju materiału odzieżowego, ponieważ jest to informacja, która może być przedstawiona w innych dokumentach lub etykietach. Standardowe szablony produkcyjne, takie jak te stosowane w branży odzieżowej, koncentrują się na kluczowych aspektach, które są niezbędne do zrozumienia i wykonania produktu. Przykładowo, rozmiar wyrobu, nazwa elementu odzieżowego, czy oznaczenie nitki osnowy są fundamentalnymi informacjami, które pozwalają na prawidłowe szycie oraz realizację zamówień. W praktyce, nazwa rodzaju materiału może być określona w specyfikacji technicznej, co pozwala na elastyczność w wyborze tkanin zgodnie z preferencjami i wymaganiami klienta. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność unikania nadmiaru informacji w szablonach, co sprzyja przejrzystości i ułatwia proces produkcyjny.
Pytanie 31

Jakim symbolem oznaczony jest punkt pomiarowy znajdujący się na brzegu kości promieniowej po stronie bocznej?

A. Rv
B. Bv
C. Nv
D. Hv
Wybór odpowiedzi Hv, Bv lub Rv jest niepoprawny, ponieważ żaden z tych symboli nie odnosi się do brzegu kości promieniowej od strony bocznej. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumień dotyczących oznaczenia punktów pomiarowych w anatomii. W przypadku oznaczeń symbolicznych, każda litera ma przypisane konkretne znaczenie i odnosi się do ściśle określonych lokalizacji anatomicznych. Na przykład, odpowiedź Hv mogłaby sugerować inną lokalizację, być może odwołując się do kości łokciowej lub innego obszaru ciała, co byłoby całkowicie mylne w kontekście zadania. Bv i Rv również mogą być mylnie interpretowane, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odnosi się bezpośrednio do kości promieniowej. Często błędy te wynikają z niezrozumienia anatomii kończyny górnej oraz jej struktur, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach odwoływać się do schematów anatomicznych oraz literatury fachowej, aby precyzyjnie zrozumieć, które symbole są odpowiednie w kontekście danej kości. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne dla właściwej interpretacji danych i skutecznego zastosowania wiedzy w praktyce klinicznej.
Pytanie 32

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z satyny
B. Z etaminy
C. Z kretonu
D. Z flaneli
Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.
Pytanie 33

Do wykonania spódnicy damskiej w warsztacie krawieckim wykorzystano<br> 0,80 m gabardyny w cenie 50,00 zł za 1 mb<br> 0,50 m podszewki w kosztach 10,00 zł za 1 mb<br> 1 zamek w cenie 5,00 zł za 1 szt.<br> Całkowity koszt szycia spódnicy na podszewce wynosi 100 zł.<br> Jaka jest wartość kosztów bezpośrednich, która obejmuje wydatki na materiały, akcesoria krawieckie oraz koszt robocizny dla tej usługi?

A. 145,00 zł
B. 150,00 zł
C. 165,00 zł
D. 140,00 zł
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z kilku pomyłek w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jak oblicza się koszty bezpośrednie w procesie produkcji odzieży. Koszt spódnicy składa się z różnych elementów, które należy uwzględnić, aby uzyskać dokładną wartość. Na przykład, jeśli ktoś pomylił ceny materiałów, może dojść do błędnych wniosków, co do całkowitych kosztów. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy element materiału, jaki wykorzystujemy, ma swoją cenę za jednostkę metra lub sztukę. Również, jeśli ktoś zignoruje koszty robocizny, to może znacznie zaniżyć całkowity koszt usługi. W branży odzieżowej, gdzie precyzyjne kalkulacje finansowe wpływają na konkurencyjność, ważne jest, aby mieć jasność co do wszystkich kosztów, jakie ponosimy przy realizacji zlecenia. Przykładowo, zaniżenie kosztów materiałów lub robocizny może prowadzić do podejmowania decyzji, które nie są oparte na rzeczywistych danych, co w dalszej perspektywie może skutkować problemami finansowymi dla przedsiębiorstwa. Właściwa kalkulacja kosztów jest niezbędna do efektywnego zarządzania finansami i zapewnienia opłacalności działalności.
Pytanie 34

W przedsiębiorstwie odzieżowym podczas końcowej inspekcji gotowych produktów sprawdza się zgodność ich wykonania z dokumentacją

A. techniczną i zatwierdzonym modelem
B. konstrukcyjną i zamówieniem
C. techniczną i rysunkami technicznymi
D. planistyczną i wzorem wyrobu
Odpowiedzi zawierające pojęcia takie jak "konstrukcyjna i zamówieniem", "planistyczna i wzorem wyrobu" oraz "technologiczna i rysunkami technicznymi" nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest zgodność z modelem zatwierdzonym, co jest istotne w kontekście ostatecznej kontroli wyrobów odzieżowych. Pierwsza z omówionych koncepcji, odnosząca się do dokumentacji konstrukcyjnej, zasugerować może, że kontrola opiera się jedynie na ogólnych założeniach dotyczących struktury produktu, co nie jest wystarczające. Zamówienia mogą dotyczyć specyfikacji, ale niekoniecznie odpowiadają szczegółowym wymaganiom technicznym wyrobu, które są kluczowe na etapie kontroli. Z kolei planistyczne podejście, które kładzie nacisk na procesy planowania, nie uwzględnia, że ostateczna kontrola powinna opierać się na rzeczywistych wymogach technicznych i modelach, które określają dokładne parametry wyrobu. Ostatnia z odpowiedzi, dotycząca rysunków technicznych, również nie jest właściwa, gdyż rysunki te są jedynie narzędziem, które wspiera proces produkcji, ale nie dostarczają informacji o zgodności produktu z rzeczywistym modelem. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych założeń, że kontrola jakości może być ograniczona do tych dokumentów, co w rezultacie może prowadzić do wypuszczania na rynek wyrobów, które nie spełniają wymaganych standardów jakościowych, co jest niebezpieczne w kontekście ochrony marki oraz odpowiedzialności regulatorów.
Pytanie 35

Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?

A. Długość sukni do linii talii, długość rękawa
B. Długość sukni, długość rękawa
C. Długość tylu sukni, długość przodu sukni
D. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że nie uwzględniają one wszystkich kluczowych wymiarów potrzebnych do dokładnego określenia zużycia materiału. Przykładowo, długość sukni do linii talii oraz długość rękawa nie dostarczają pełnych informacji. Długość sukni do linii talii jest przydatna tylko w kontekście określenia długości górnej części sukni, ale nie informuje o ilości materiału potrzebnego do dolnej partii, co jest kluczowe w przypadku sukni. Dodatkowo, parametr taki jak szerokość sukni na linii bioder, choć istotny, nie jest wystarczający do oszacowania zużycia materiału, gdyż nie uwzględnia długości. Długość tylu sukni oraz długość przodu sukni również są niewystarczające, gdyż te wymiary nie ukazują całości koncepcji, jaką prezentuje sukienka. Krawiectwo wymaga szczegółowej analizy, a zapotrzebowanie na materiał powinno być obliczane na podstawie pełnej sylwetki, co obejmuje zarówno długość, jak i szerokość w różnych punktach. Nieprawidłowe podejście do obliczeń wymiarów może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru materiału, co w konsekwencji skutkuje stratami finansowymi oraz marnotrawstwem zasobów. W praktyce, każdy wymiar ma swoje miejsce i rolę, a ich ścisłe zrozumienie jest fundamentem efektywnego projektowania odzieży.
Pytanie 36

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. wprasowanie
B. sprasowanie
C. przeprasowanie
D. odparowanie
Odparowanie to skuteczna metoda usuwania wyświecenia z odzieży, która powstaje podczas obróbki parowo-cieplnej. Wyświecenie, czyli nadmiar wilgoci na powierzchni tkaniny, może prowadzić do nieestetycznego wyglądu wyrobu. Proces odparowania polega na usunięciu tej wilgoci w sposób kontrolowany, co pozwala na zachowanie pierwotnych właściwości materiału. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w przemyśle odzieżowym, gdzie odzież poddawana jest obróbce parowej w celu nadania jej odpowiedniego kształtu i wygładzenia. W tym kontekście, zastosowanie odparowania pozwala na redukcję ryzyka powstawania trwałych śladów na tkaninach, które mogą być wynikiem niewłaściwego użycia temperatury lub ciśnienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, odparowanie powinno być stosowane w połączeniu z odpowiednim zarządzaniem temperaturą i czasem obróbki, aby minimalizować ryzyko uszkodzenia włókien. Warto również pamiętać, że różne materiały wymagają różnorodnych podejść, dlatego zrozumienie właściwości tkanin jest kluczowe dla skutecznego usuwania wyświecenia.
Pytanie 37

Gdzie znajduje zastosowanie zamek kryty jako zapięcie?

A. w cienkiej kurtce
B. w sukience popołudniowej
C. w spodniach roboczych
D. w bluzie dresowej
Zamek kryty, znany również jako zamek błyskawiczny, znajduje zastosowanie przede wszystkim w odzieży, która wymaga estetycznego i funkcjonalnego zapięcia. Sukienki popołudniowe zazwyczaj łączą w sobie elegancję i wygodę, co czyni je idealnym miejscem do zastosowania zamków krytych. Tego rodzaju zamek jest ukryty wewnątrz szwu, dzięki czemu nie rzuca się w oczy i nie zaburza linii odzieży, co jest kluczowe w przypadku eleganckich sukienek. Dodatkowo, zamek kryty jest bardziej subtelny niż zamek zewnętrzny, co wpisuje się w estetykę formalnych ubrań. Przykładem zastosowania mogą być sukienki wieczorowe, w których zamek kryty nie tylko pełni funkcję praktyczną, ale również wpływa na ogólny wygląd całości. W branży mody, stosowanie zamków krytych w tego typu odzieży jest zgodne z wysokimi standardami jakości, które kładą nacisk na detale oraz wykończenie, co jest kluczowe dla postrzeganego prestiżu produktu.
Pytanie 38

Który z wymiarów koniecznych do zaprojektowania damskich szortów nie jest wymiarem ciała?

A. Głębokości krocza
B. Obwodu kolana
C. Długości szortów
D. Wysokości kolana
Głębokość krocza, obwód kolana oraz wysokość kolana są wymiarami ciała, które są istotne w kontekście dopasowania odzieży, a ich pomiar ma kluczowe znaczenie w projektowaniu odzieży, zwłaszcza w przypadku spodni i szortów. Głębokość krocza to wymiar, który wpływa na to, jak dobrze odzież układa się w okolicach bioder i ud, co jest niezbędne dla zapewnienia wygody i swobody ruchu. Obwód kolana jest ważny, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie w tej okolicy, co ma znaczenie zarówno estetyczne, jak i praktyczne, zwłaszcza w przypadku sportowej odzieży. Wysokość kolana z kolei odnosi się do miejsca, w którym materiał schodzi w dół nogi, co również wpływa na komfort noszenia oraz styl odzieży. W przypadku projektowania odzieży, nie tylko wymiary ciała są istotne, ale również ich zrozumienie w kontekście ruchu i ergonomii. Często pojawiające się błędy w myśleniu o wymiarach mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co wpływa na wygodę noszenia oraz ogólną jakość produktu. Niezrozumienie roli wymiarów ciała w kontekście odzieży może skutkować nieodpowiednim projektowaniem, co w dłuższej perspektywie wpływa na niezadowolenie klienta i obniżenie zaufania do marki.
Pytanie 39

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?

A. Dwukierunkowy
B. Pojedynczy
C. Jednokierunkowy
D. Wielokierunkowy
Odpowiedź "dwukierunkowy" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście szycia odzieży, szczególnie spódnic damskich, układ szablonów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz dopasowania produktu końcowego. W przypadku podszewki do spódnicy w dwóch rozmiarach, szablon dwukierunkowy pozwala na wykorzystanie jednego szablonu do szycia elementów w różnych rozmiarach, co znacznie upraszcza proces produkcji. Przykładowo, zmieniając tylko niektóre wymiary na szablonie, można uzyskać różne rozmiary podszewki, co jest bardziej efektywne niż tworzenie dwóch osobnych szablonów. Standardy branżowe, takie jak ISO 12945, wskazują na potrzebę optymalizacji procesów produkcyjnych, co właśnie umożliwia zastosowanie układów dwukierunkowych. Taka strategia nie tylko oszczędza czas, ale również minimalizuje odpady materiałowe, co jest istotne w zrównoważonym rozwoju przemysłu tekstylnego.
Pytanie 40

Jakie tkaniny odzieżowe oraz akcesoria krawieckie powinny być zakupione do uszycia letniej kobiecej bluzki w stylu sportowym?

A. Popelinę, guziki poliestrowe
B. Adamaszek, guziki z galalitu
C. Krepon, guziki perłowe
D. Satynę, guziki szklane
Krepon to materiał o charakterystycznej, lekko pomarszczonej strukturze, który jest stosunkowo delikatny i może być mniej odpowiedni na letnią bluzkę sportową. Jego miękkość i lekkość sprawiają, że jest on bardziej odpowiedni do miejsc, gdzie istotny jest efekt wizualny, a niekoniecznie funkcjonalność, jak w przypadku sportowej odzieży. Guziki perłowe, choć estetyczne, są często używane w odzieży eleganckiej, a ich zastosowanie w odzieży sportowej może być niepraktyczne, zwłaszcza biorąc pod uwagę ich podatność na uszkodzenia. Adamaszek to materiał o bogatej fakturze i pełnej strukturze, który zwykle jest stosowany w odzieży formalnej lub wieczorowej, a nie w codziennych, sportowych stylizacjach. Guziki z galalitu, mimo że mogą wydawać się funkcjonalne, są materiałem mniej odpornym na działanie wysokich temperatur, co w letnich warunkach może prowadzić do ich uszkodzenia. Satyna, z kolei, jest tkaniną o gładkiej powierzchni, która nie jest przewiewna, co czyni ją mało odpowiednią na gorące dni. Guziki szklane są ciężkie i mogą pękać, co czyni je mniej funkcjonalnymi w codziennym użytkowaniu. Takie pomyłki w doborze materiałów i dodatków mogą prowadzić do nieprzyjemnych doświadczeń związanych z noszeniem odzieży, dlatego istotne jest, aby przy wyborze kierować się nie tylko walorami estetycznymi, ale przede wszystkim praktycznymi zastosowaniami i wymaganiami danej odzieży.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej