Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 16:56
Data zakończenia: 14 maja 2025 17:07

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aktualnie stosowanym formatem zapisu zdjęć panoramicznych sferycznych 360° jest

A. format równoprostokątny (equirectangular)

B. format JPEG z kompresją bezstratną

C. format PSD z warstwą przezroczystości

D. format cyfrowy HFR (High Frame Rate)

Odpowiedzi, które sugerują inne formaty, nie odnoszą się bezpośrednio do specyfiki zapisu zdjęć panoramicznych sferycznych 360°. Na przykład, format JPEG z kompresją bezstratną jest używany do ogólnych zdjęć, ale nie jest odpowiedni do odwzorowywania pełnej sfery, ponieważ nie obsługuje bezpośrednio wymagań związanych z równoprostokątnym odwzorowaniem. Z kolei format cyfrowy HFR (High Frame Rate) odnosi się do częstotliwości klatek wideo, a nie do zapisu obrazów statycznych. Może to prowadzić do nieporozumień, gdyż nie uwzględnia on geometrii obrazów panoramicznych, które wymagają specyficznego formatu dla prawidłowego wyświetlania w trójwymiarowych przestrzeniach. Ostatnia propozycja, czyli format PSD, jest przeznaczona do edycji warstw w programie graficznym i nie jest kompatybilna z wymaganiami dotyczącymi panoram sferycznych. Często spotykanym błędem jest mylenie formatów graficznych z ich zastosowaniami; każdy z nich służy innemu celowi i ma różne właściwości, co może prowadzić do wyboru niewłaściwego formatu do konkretnego zastosowania. W efekcie, przy wyborze formatu dla zdjęć panoramicznych, kluczowe jest zrozumienie, jakie są ich specyfikacje i jakie zastosowania są związane z każdym z nich.

Pytanie 2

Do fotografowania architektury najlepiej wykorzystać obiektyw

A. tilt-shift

B. standardowy o stałej ogniskowej

C. makro

D. teleobiektyw

Obiektyw tilt-shift jest idealnym narzędziem do fotografowania architektury, ponieważ umożliwia kontrolowanie perspektywy i zniekształceń związanych z kątem, pod jakim wykonujemy zdjęcia. Dzięki możliwości przechylania (tilt) i przesuwania (shift) obiektywu, możemy wyeliminować efekty perspektywy, które często występują w przypadku fotografowania wysokich budynków. Przykładowo, przy użyciu obiektywu tilt-shift można uzyskać prostokątne linie budynków, co jest niezwykle istotne dla architektów i fotograficznych dokumentalistów. W praktyce, fotografując w warunkach miejskich, gdzie przestrzenie są ograniczone, obiektyw ten pozwala na uchwycenie całych budynków bez ich 'wynoszenia' w górę na zdjęciach, co jest powszechne przy użyciu standardowych obiektywów. Poza tym, tilt-shift oferuje większą kontrolę nad głębią ostrości, co pozwala na twórcze podejście do kompozycji zdjęć architektonicznych.

Pytanie 3

Funkcja dual pixel AF w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza

A. aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów

B. matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji

C. każdy piksel matrycy może jednocześnie rejestrować obraz i dokonywać pomiaru ostrości

D. funkcję dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia w zakresie funkcjonowania matryc w aparatach fotograficznych. Odpowiedź sugerująca, że matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji, jest myląca, ponieważ pomiar ekspozycji nie jest realizowany przez oddzielne piksele, ale poprzez analizę całego obrazu zarejestrowanego przez matrycę. W nowoczesnych aparatach, pomiar ekspozycji jest często realizowany w sposób zintegrowany, co oznacza, że piksele matrycy pełnią rolę zarówno w rejestracji obrazu, jak i w analizie jego jasności. Z kolei stwierdzenie, że aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów, jest całkowicie niezgodne z rzeczywistością. W praktyce, większość aparatów wykorzystuje jedną matrycę, która może odczytywać różne kolory za pomocą filtrów Bayera. Funkcja dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych także nie jest zgodna z zasadami działania nowoczesnych matryc. Szumy są redukowane głównie poprzez algorytmy przetwarzania obrazu, a nie poprzez dublowanie pikseli. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to niedostateczne zrozumienie, jak działają matryce i systemy autofokusa, co może prowadzić do mylnych przekonań o ich funkcjonalności. Warto zaznaczyć, że technologie zastosowane w matrycach są oparte na zaawansowanych zasadach inżynieryjnych oraz standardach jakości, co sprawia, że nie można ich uprościć do kilku podstawowych funkcji bez zrozumienia ich kompleksowości.

Pytanie 4

Drukarki jakiego rodzaju nie powinny być stosowane do drukowania obrazów zawierających tekst oraz dokładne schematy?

A. Atramentowe piezoelektryczne

B. Termosublimacyjne

C. Laserowe

D. Atramentowe termiczne

Drukarki termosublimacyjne, atramentowe piezoelektryczne oraz atramentowe termiczne oferują różnorodne mechanizmy wydruku, które w określonych warunkach mogą być bardziej odpowiednie do produkcji obrazów zawierających tekst i precyzyjne schematy. Drukarki termosublimacyjne działają na zasadzie sublimacji barwnika, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości obrazów o bogatej kolorystyce i płynnych przejściach tonalnych. Są one często wykorzystywane w produkcji zdjęć oraz reprodukcji graficznych, gdzie jakość i detale są kluczowe. Drukarki atramentowe piezoelektryczne wykorzystują technologię, w której krople atramentu są precyzyjnie aplikowane na papier, co pozwala na uzyskanie znakomitej precyzji w detalu i kolorze. Typowe zastosowanie tych urządzeń obejmuje drukowanie materiałów promocyjnych oraz dokumentów technicznych, w których istotna jest jakość odwzorowania detali. Z kolei drukarki atramentowe termiczne działają na zasadzie podgrzewania atramentu, co skutkuje jego odparowaniem i nanoszeniem na papier. Choć mogą one dostarczać dobrą jakość wydruku, w kontekście tekstu i schematów technicznych często nie osiągają poziomu precyzji oferowanego przez inne technologie. Powszechnym błędem jest mylenie zalet każdej z technologii, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich urządzeń do konkretnych zastosowań. Wybór odpowiedniej drukarki powinien opierać się na zrozumieniu wymagań dotyczących jakości, precyzji oraz typu materiałów do druku.

Pytanie 5

Jak długo trwa okres obowiązywania umowy licencyjnej wyłącznej, aby uznać ją za zawartą na czas nieokreślony?

A. Po 5 latach

B. Po 2 latach

C. Po 4 latach

D. Po 3 latach

Umowa licencyjna wyłączna po pięciu latach staje się umową na czas nieokreślony. To jakby naturalny krok w całym procesie. Przykład? Weźmy firmę technologiczną, która daje licencję na swoje oprogramowanie jakiejś firmie partnerskiej. Po pięciu latach, jeśli obie strony nie dogadają się w sprawie przedłużenia lub zmiany umowy, to licencja przechodzi na czas nieokreślony. Dzięki temu ta firma może spokojnie korzystać z oprogramowania bez strachu, że coś się zaraz skończy. Moim zdaniem, taki układ jest super, bo daje większą pewność w relacjach biznesowych, a także pozwala na lepsze planowanie w dłuższym okresie. W branży często mówi się, że umowy licencyjne na czas określony powinny mieć możliwość przejścia na czas nieokreślony po ustalonym czasie. To z kolei daje większą elastyczność w negocjacjach i lepiej dostosowuje się do zmieniającego się rynku.

Pytanie 6

Aby uzyskać kierunkową wiązkę światła o równomiernym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznego z możliwością płynnej regulacji kąta rozsyłu, należy na lampę nałożyć

A. metalowe wrota

B. sześciokątny softbox

C. stożkowy tubus

D. soczewkę Fresnela

Wybór sześciokątnego softboksa jako rozwiązania do uzyskania ukierunkowanej wiązki światła nie jest właściwy, ponieważ softboks ma na celu miękkie rozproszenie światła, a nie jego kierunkowe skupienie. Tego rodzaju akcesoria są używane w celu eliminacji cieni i uzyskania łagodnego efektu oświetleniowego, co jest przydatne w fotografii portretowej, jednak nie spełnia wymagań dotyczących jednorodności natężenia światła w każdym punkcie przekroju. Metalowe wrota, mimo że umożliwiają kontrolę nad kształtem i kierunkiem światła, nie pozwalają na uzyskanie równomiernego rozsyłu, gdyż ich główną funkcją jest blokowanie lub ograniczanie strumienia świetlnego, co prowadzi do niejednolitości w oświetleniu. Stożkowy tubus z kolei, chociaż ma zastosowanie w kierowaniu światła, nie zapewnia takiej precyzji i równomierności natężenia, jak soczewka Fresnela. W praktyce użycie tych elementów może doprowadzić do sytuacji, w której światło będzie mniej efektywne i niezgodne z zamierzonymi efektami wizualnymi. Zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników w pracy z oświetleniem, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich akcesoriów w zależności od specyficznych potrzeb produkcji.

Pytanie 7

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Purpurowy i zielony

B. Żółty i purpurowy

C. Żółty i niebieskozielony

D. Niebieskozielony i czerwony

Odpowiedź "żółty i purpurowy" jest prawidłowa, ponieważ te filtry pozwalają na modyfikację kontrastu negatywu podczas kopiowania na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr żółty działa na zasadzie zmniejszenia kontrastu między jasno i ciemnymi partiami obrazu, co sprawia, że szczegóły w jasnych obszarach są lepiej widoczne. Z kolei filtr purpurowy absorbuje światło niebieskie, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów, które mogą zawierać nadmiar niebieskiego światła. Stosując te filtry w odpowiednich proporcjach, można uzyskać kopie pozytywowe o różnym kontraście, co jest istotne w pracach artystycznych oraz w procesach drukarskich. Przykładem praktycznego zastosowania jest ich wykorzystanie w klasycznej fotografii czarno-białej, gdzie artysta może manipulować kontrastem w celu uzyskania pożądanej estetyki. Dobrym standardem jest testowanie różnych kombinacji filtrów w celu uzyskania optymalnych rezultatów, co pozwala na pełniejsze zrozumienie wpływu filtrów na ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 8

Do działań związanych z organizowaniem planu zdjęciowegonie wlicza się

A. przygotowania sprzętu oświetleniowego oraz pomiaru światła

B. przygotowania potrzebnego sprzętu fotograficznego

C. sporządzenia szkicu planu zdjęciowego

D. wykonywania zdjęć i archiwizowania obrazów

Zajmowanie się zdjęciami i archiwizowaniem materiałów jest ważne, ale to już etap po zrealizowaniu planu zdjęciowego. Właściwie, to właśnie organizacja takiego planu polega na zbieraniu wszystkich potrzebnych rzeczy, żeby sesja poszła gładko. Na przykład, trzeba przygotować sprzęt fotograficzny i oświetleniowy, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy. Rysowanie szkicu planu zdjęciowego też jest istotne, bo pomaga określić, co chcemy uchwycić i jak ma wyglądać całe nagranie. Archiwizacja to ważna sprawa, ale to dzieje się dopiero po zakończeniu zdjęć, gdy wszystko już jest gotowe do obróbki. W naszej branży, dobrze zaplanowane etapy pracy to klucz do sukcesu i lepszej jakości efektów końcowych.

Pytanie 9

Aby uchwycić postać w pełnym wymiarze na zdjęciu, należy zmieścić

A. całą postać

B. postać do kolan

C. wyłącznie głowę

D. połowę postaci

Wykonanie zdjęcia postaci w pełnym planie oznacza uchwycenie jej w całości, co jest kluczowe dla oddania zarówno detali postaci, jak i kontekstu otoczenia. W pełnym planie osoba jest umieszczona w kadrze od stóp do głowy, co pozwala na zaprezentowanie postawy, mimiki oraz emocji. Taki sposób kadrowania jest powszechnie stosowany w fotografii portretowej, reklamowej oraz w filmie, gdzie istotne jest pokazanie, jak postać wchodzi w interakcję z otoczeniem. Przykładem takiego zastosowania może być zdjęcie modela w odzieży, które ma na celu zaprezentowanie nie tylko samego ubrania, ale także stylu, w jakim jest noszone. Warto pamiętać, że stosowanie pełnego planu w fotografii zachowuje proporcje i pozwala widzowi na lepsze zrozumienie kompozycji. Dobrą praktyką jest również zwrócenie uwagi na tło i jego wpływ na odbiór postaci, aby całość była harmonijna i przyciągająca wzrok.

Pytanie 10

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. gumka

B. separacja częstotliwości

C. inteligentne wyostrzanie

D. stempel

Separacja częstotliwości jest techniką wykorzystywaną w Adobe Photoshop, która pozwala na oddzielne manipulowanie różnymi częstotliwościami obrazu, co jest szczególnie przydatne w procesie wygładzania skóry. Ta metoda pozwala na zachowanie szczegółów, takich jak tekstura skóry, podczas eliminowania niedoskonałości, takich jak zmarszczki czy plamy. Proces ten polega na podziale obrazu na warstwy wysokiej i niskiej częstotliwości, co umożliwia precyzyjne poprawienie aspektów wizualnych bez utraty jakości. Na przykład, można skupić się na wygładzeniu niskich częstotliwości, by usunąć zmarszczki, a następnie na wysokich częstotliwościach, by zachować naturalną teksturę skóry. Stosowanie separacji częstotliwości jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć w branży fotograficznej i graficznej, co czyni tę metodę standardem w profesjonalnej obróbce obrazu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 62°

B. 28°

C. 47°

D. 18°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Pytanie 13

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem tła (background light)

B. światłem wypełniającym (fill light)

C. światłem kluczowym (key light)

D. światłem konturowym (rim light)

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 14

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obraz w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 16

B. 156

C. 256

D. 18

Odpowiedź 256 jest jak najbardziej prawidłowa. W 8-bitowej palecie barw każdy piksel może mieć jeden z 256 kolorów. To dosyć niesamowite, bo te kolory są reprezentowane przez 8 bitów, co daje nam 2 do potęgi 8, czyli właśnie 256. Taki system świetnie sprawdza się w grafice komputerowej, zwłaszcza przy prostych obrazkach, jak ikony albo małe animacje. Na przykład, weźmy obrazy GIF – one właśnie korzystają z ograniczonej palety 256 kolorów. Oczywiście, dzisiaj mamy bardziej zaawansowane standardy, jak RGB czy CMYK, które dają miliony barw, ale znajomość 8-bitowych palet to mega ważna podstawowa wiedza dla programistów i grafików, żeby tworzyć fajne wizualizacje.

Pytanie 15

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 22,2 x 14,8 mm

B. 23,6 x 15,7 mm

C. 17,3 x 13 mm

D. 24 x 36 mm

Pełnoklatkowy aparat cyfrowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach 24 x 36 mm, co odpowiada standardowi formatu 35 mm, powszechnie stosowanemu w fotografii analogowej. Ten rozmiar matrycy umożliwia uzyskanie szerszego kąta widzenia oraz lepszej głębi ostrości w porównaniu do mniejszych matryc, co jest szczególnie istotne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Dzięki pełnoklatkowemu formatowi możliwe jest też lepsze odwzorowanie szczegółów oraz mniejsze szumy w warunkach słabego oświetlenia, co czyni go preferowanym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Przykładem zastosowania pełnoklatkowych aparatów są sesje zdjęciowe w plenerze, gdzie wymagane jest uchwycenie detali oraz kolorów. Warto również zauważyć, że obiektywy zaprojektowane do współpracy z tym formatem oferują większą wszechstronność i lepsze osiągi optyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 16

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach wykorzystuje

A. warstwy złota do absorpcji promieniowania ultrafioletowego

B. powłoki grafenowe do blokowania odblasków

C. podwójne warstwy polaryzacyjne do filtrowania światła

D. struktury nanocząsteczkowe do rozpraszania światła

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach opiera się na wykorzystaniu struktur nanocząsteczkowych do efektywnego rozpraszania światła. Dzięki zastosowaniu nanotechnologii możliwe jest uzyskanie powłok o bardzo wysokiej skuteczności, które minimalizują niepożądane odblaski i poprawiają jakość obrazu. Przykładem zastosowania takiej technologii są obiektywy fotograficzne, które dzięki tym powłokom mogą zapewnić wyraźniejsze zdjęcia, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, jak na przykład w słońcu czy przy refleksach od wody. Dodatkowo, powłoki te zwiększają odporność na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne w codziennym użytkowaniu. Standardy jakości w branży optycznej, w tym normy ISO, wymagają stosowania takich innowacyjnych rozwiązań, aby zapewnić użytkownikom najwyższej klasy produkty. W praktyce oznacza to, że obiektywy wyposażone w takie powłoki nie tylko lepiej radzą sobie z odblaskami, ale także poprawiają kontrast i nasycenie kolorów, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej fotografii i filmowaniu.

Pytanie 17

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy

B. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu

C. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok

D. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy

Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Aby uzyskać kolorowe zdjęcia nocne na materiałach halogenosrebrowych, zapotrzebowanie na sprzęt i materiały powinno obejmować: aparat małoobrazkowy z zestawem obiektywów, statyw fotograficzny, lampę błyskową oraz film negatywowy o następujących parametrach

A. ISO 100 typ 120

B. ISO 100 typ 135

C. ISO 400 typ 135

D. ISO 400 typ 120

Wybór odpowiedzi ISO 400 typ 120, ISO 100 typ 135 oraz ISO 100 typ 120 wskazuje na brak zrozumienia znaczenia parametrów ISO oraz ich wpływu na jakość zdjęć w warunkach nocnych. Film o czułości ISO 100, niezależnie od formatu, jest mniej odpowiedni do fotografii nocnej, ponieważ wymaga dłuższych czasów naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęć przy braku statywu lub niepewnym trzymaniu aparatu. Użycie formatu typ 120, chociaż może zapewnić wyższą jakość obrazu, nie jest standardem dla aparatów małoobrazkowych, które są zazwyczaj zaprojektowane do wykorzystania z filmami typu 135. Ponadto, typ 120 jest rzadziej dostępny i wymaga specjalistycznych aparatów, co może ograniczyć możliwości fotografowania. Przy wyborze filmu do nocnych zdjęć ważne jest, aby zwrócić uwagę na jego czułość; filmy o wyższej wartości ISO, takie jak ISO 400, są preferowane, ponieważ dostarczają więcej światła w ciemności, co pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla każdego fotografa, ponieważ odpowiedni wybór materiałów fotograficznych znacząco wpływa na ostateczny efekt pracy, a stosowanie niewłaściwych czułości filmów prowadzi do frustracji i niezadowolenia z uzyskanych wyników.

Pytanie 20

Zjawisko dyfrakcji wpływające na pogorszenie jakości zdjęcia pojawia się przy

A. bardzo małych otworach przysłony (f/22 i mniejszych)

B. długich czasach naświetlania (powyżej 1 s)

C. wysokich wartościach czułości ISO (powyżej 3200)

D. bardzo dużych otworach przysłony (f/1.4 i większych)

Na pierwszy rzut oka można by pomyśleć, że duże otwory przysłony, takie jak f/1.4, mogą powodować problemy z jakością obrazu, ale w rzeczywistości to nieprawda. Duże otwory przysłony skutkują mniejszą głębią ostrości, co może być pożądane w portretach, gdzie tło powinno być rozmyte. To, co może wpływać na jakość, to aberracje optyczne, a nie dyfrakcja. Czas naświetlania, nawet bardzo długi, nie wpływa na dyfrakcję, lecz na możliwość uzyskania ruchu w kadrze lub szumy. Wysokie wartości ISO, powyżej 3200, zazwyczaj prowadzą do pojawienia się szumów, ale nie mają związku z zjawiskiem dyfrakcji. Często błędnie przyjmuje się, że wszystkie te czynniki wpływają na ostrość zdjęcia w ten sam sposób, co dyfrakcja, podczas gdy w rzeczywistości każda z tych koncepcji ma swoje unikalne podłoże fizyczne i praktyczne zastosowanie. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, jak różne ustawienia aparatu wpływają na wynik końcowy, aby świadomie dobierać odpowiednie parametry do pożądanych efektów, a nie stosować ogólne zasady, które mogą wprowadzać w błąd.

Pytanie 21

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych określa

A. zasięg efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO

B. maksymalną liczbę błysków na jednym ładowaniu akumulatora

C. minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu

D. temperaturę barwową światła lampy w Kelwinach

Liczby wskazane w odpowiedziach dotyczących błędnych koncepcji często są źle interpretowane i prowadzą do nieporozumień. Na przykład, maksymalna liczba błysków na jednym ładowaniu akumulatora nie ma związku z pojęciem LP, które opisuje zasięg efektywnego działania lampy. W rzeczywistości, liczba błysków zależy od pojemności akumulatora oraz mocy lampy, a nie od zasięgu. Podobnie, temperatura barwowa światła lampy w Kelwinach to zupełnie inna kwestia, dotycząca jakości światła, a nie jego zasięgu. W kontekście fotografii, temperatura barwowa wpływa na odcienie i nastroje zdjęć, ale nie na to, jak daleko lampa może skutecznie oświetlić obiekty. Pytanie o minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu również wprowadza zamieszanie, ponieważ odnosi się do mechanizmu działania lampy w kontekście synchronizacji z czasem otwarcia migawki, a nie do jej efektywnego zasięgu. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że LP nie odnosi się do tych zagadnień, lecz jest ściśle związane z odległością, na jaką lampa może skutecznie oświetlić dany obiekt, co przy odpowiednich ustawieniach ISO wpływa na jakość i jasność zdjęcia.

Pytanie 22

Aby uzyskać klasyczną odbitkę halogenosrebrową z pliku graficznego, należy kolejno wykonać:

A. naświetlenie materiału negatywowego, chemiczną obróbkę, kopiowanie negatywu, chemiczną obróbkę papieru fotograficznego

B. naświetlenie materiału negatywowego, chemiczną obróbkę, skanowanie negatywu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, prezentację multimedialną

C. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, prezentację multimedialną

D. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, naświetlenie papieru fotograficznego z pliku graficznego, chemiczną obróbkę materiału

Niepoprawne odpowiedzi koncentrują się na różnych aspektach procesu tworzenia odbitki halogenosrebrowej, co prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwej kolejności działań. W przypadku pierwszej opcji, naświetlenie elektronicznego detektora obrazu jest krokiem, który nie wchodzi w skład tradycyjnego procesu odbitki halogenosrebrowej, ponieważ odnosi się do cyfrowego przetwarzania obrazu, a nie bezpośredniego uzyskania odbitki na papierze fotograficznym. Druga odpowiedź, mimo że zawiera właściwy krok naświetlenia papieru fotograficznego, pomija kluczowy proces obróbki chemicznej materiału, co jest niezbędne do stabilizacji obrazu. Trzecia odpowiedź sugeruje skanowanie negatywu, co jest kolejnym krokiem cyfryzacji, a nie bezpośredniego uzyskania klasycznej odbitki. Natomiast czwarta odpowiedź koncentruje się na kopiowaniu negatywu, co również jest praktyką odmienną od uzyskiwania odbitki z pliku graficznego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie procesów cyfrowych z analogowymi oraz niedostateczne zrozumienie roli poszczególnych etapów w przetwarzaniu obrazu. Ważne jest zrozumienie, że każdy krok w tym procesie ma swoje specyficzne miejsce i zadanie, a ich pominięcie lub zły dobór może prowadzić do nieefektywnego lub nieprawidłowego uzyskania końcowego efektu.

Pytanie 23

Jakie cechy są typowe dla fotografii wykonanej w niskim kluczu?

A. Ciemne tło, oświetlenie przednie rozproszone

B. Ciemne tło, oświetlenie skierowane

C. Jasne tło, oświetlenie frontalne

D. Jasne tło, oświetlenie boczne z przodu

Niestety, żadna z pozostałych odpowiedzi nie oddaje charakterystyki niskiego klucza. Oświetlenie w fotografii w niskim kluczu polega na wykorzystaniu ciemnych tonów oraz skoncentrowanego światła, co odzwierciedla odpowiedź dotycząca ciemnego tła i skierowanego oświetlenia. Wybór jasnego tła, jak w niektórych z niepoprawnych odpowiedzi, jest sprzeczny z zasadami niskiego klucza, które mają na celu podkreślenie dramatyzmu i tajemniczości poprzez kontrast. Jasne tło wprowadza zbyt wiele rozproszonego światła, co skutkuje zdominowaniem kompozycji przez jasne elementy, zamiast wydobycia formy poprzez cienie. Takie podejście często prowadzi do niezamierzonych rezultatów, w których główny obiekt traci na wyrazistości. Oświetlenie skierowane w niektórych przypadkach może być użyte, jednak musi być stosowane w kontekście ciemnego tła, aby podkreślić detale i tekstury. Kluczowe jest zrozumienie, że stosowanie rozproszonego światła w połączeniu z jasnym tłem może zniweczyć efekt, który fotograf w niskim kluczu stara się osiągnąć. Warto zauważyć, że w fotografii artyści często dążą do mistrzowskiego wykorzystania kontrastów, co jest niemożliwe przy zastosowaniu niewłaściwych kombinacji oświetlenia i tła.

Pytanie 24

Cecha aparatów bezlusterkowych, która pozwala zobaczyć efekt końcowy zdjęcia przed wykonaniem, to

A. funkcja podglądu histogramu RGB

B. elektroniczny wizjer z funkcją WYSIWYG (What You See Is What You Get)

C. system pomiaru ekspozycji TTL

D. zintegrowany moduł podglądu głębi ostrości DOF

Elektroniczny wizjer z funkcją WYSIWYG (What You See Is What You Get) to kluczowa cecha aparatów bezlusterkowych, która pozwala fotografowi zobaczyć dokładny efekt końcowy zdjęcia jeszcze przed wykonaniem fotografii. Ta technologia umożliwia podgląd wszystkich ustawień, takich jak ekspozycja, balans bieli, i efekty filtrów, co znacząco ułatwia proces twórczy. Dzięki temu użytkownik może wprowadzać korekty w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle przydatne w dynamicznych warunkach, np. podczas fotografowania w trudnym oświetleniu. W praktyce, zastosowanie wizjera elektronicznego do podglądu zdjęcia przed jego wykonaniem pozwala uniknąć niepożądanych rezultatów i redukuje liczbę nieudanych ujęć. To również oszczędza czas, gdyż pozwala na szybsze dostosowanie ustawień do zamierzonego efektu. Warto dodać, że ta cecha jest standardem w nowoczesnych modelach aparatów, co świadczy o jej znaczeniu w branży fotograficznej.

Pytanie 25

Oznaczenie OS znajdujące się na obudowie obiektywu wskazuje na

A. ogniskową zmienną

B. stabilizację obrazu

C. ogniskową stałą

D. stabilizację ogniskowej

Symbol OS, który oznacza 'Optical Stabilization', informuje o zastosowanej technologii stabilizacji obrazu w obiektywie. Stabilizacja obrazu jest kluczowa w fotografii, szczególnie w sytuacjach, gdy warunki oświetleniowe są słabe lub gdy stosowane są dłuższe czasy naświetlania. Dzięki mechanizmowi stabilizacji, drgania i ruchy aparatu są kompensowane, co pozwala na uzyskanie ostrzejszych zdjęć bez niepożądanych efektów rozmycia. Przykładowo, podczas robienia zdjęć w ruchu lub w trakcie fotografowania z ręki, stabilizacja obrazu znacząco poprawia jakość uzyskanych zdjęć. W praktyce, obiektywy z systemem OS są niezwykle cenione przez fotografów przyrodniczych, sportowych oraz tych, którzy fotografują w trudnych warunkach. Znajomość tego symbolu pozwala na świadomy wybór sprzętu, który odpowiada potrzebom fotograficznym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 26

W aparatach kompaktowych użycie konwertera szerokokątnego pozwala na

A. skrócenie ogniskowej i zawężenie pola widzenia obrazu

B. skrócenie ogniskowej i poszerzenie pola widzenia obrazu

C. wydłużenie ogniskowej i zawężenie pola widzenia obrazu

D. wydłużenie ogniskowej i poszerzenie pola widzenia obrazu

Użycie konwertera szerokokątnego w aparatach kompaktowych rzeczywiście pozwala na skrócenie ogniskowej obiektywu, co w rezultacie prowadzi do poszerzenia pola widzenia. Dzięki temu użytkownicy mogą uchwycić szersze kadry, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektury czy podczas fotografowania w ciasnych pomieszczeniach. W praktyce oznacza to, że w porównaniu do standardowego obiektywu, konwerter szerokokątny umożliwia zarejestrowanie większej ilości elementów w kadrze bez konieczności oddalania się od fotografowanego obiektu. Takie rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie szerokokątne ujęcia są często preferowane do przedstawiania rozległych scenerii lub do tworzenia efektu głębi w fotografii. Warto również zaznaczyć, że konwertery szerokokątne są cenione przez profesjonalnych fotografów, którzy szukają kreatywnych sposobów na wykorzystanie przestrzeni w swoim kadrze, a ich zastosowanie znacząco zwiększa możliwości twórcze w fotografii.

Pytanie 27

Zdjęcie studyjne zostało wykonane z wykorzystaniem

A. oświetlenia przedniego i kontrastu jasności.

B. oświetlenia przedniego i kontrastu wielkości.

C. oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości.

D. oświetlenia bocznego i kontrastu barw.

Odpowiedź "oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości" jest jak najbardziej trafna. W fotografii studyjnej światło boczne naprawdę robi różnicę – dodaje głębi i tekstury do zdjęć. Kiedy robimy portrety czy martwą naturę, to dokładnie to oświetlenie potrafi wydobyć detale, bo cienie dodają życia i pomagają lepiej pokazać fakturę. Co do kontrastu wielkości, to jest super technika! Zestawiając obiekty o różnych rozmiarach, przyciągamy wzrok i wprowadzamy dynamikę. Przykład? Duży kubek obok małej filiżanki robi robotę. Fotografowie często mieszają różne źródła światła, żeby osiągnąć zamierzony efekt i przy tym korzystają z zasad sztuki, jak zasada trójpodziału czy teoria kolorów. Te umiejętności zdecydowanie mają zastosowanie w branży fotograficznej!

Pytanie 28

Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować

A. długi czas naświetlania i statyw

B. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa

C. średni czas naświetlania i silne oświetlenie

D. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO

Aby uzyskać efekt malowania światłem w fotografii, kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania oraz użycie statywu. Długi czas naświetlania pozwala na rejestrację ruchu źródła światła, co jest fundamentalne dla tego efektu. Przykładem może być sytuacja, gdy fotografujesz przy ciemnym tle i używasz latarki do tworzenia wzorów czy napisów w powietrzu. Bez statywu zdjęcie mogłoby wyjść rozmyte, ponieważ każdy ruch aparatu w czasie naświetlania spowodowałby nieostrość. Dobre praktyki w zakresie malowania światłem obejmują też stosowanie niskiego ISO, co minimalizuje szumy w obrazie. Warto pamiętać, że efekty malowania światłem są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz reklamowej, co zwiększa atrakcyjność wizualną i przyciąga uwagę odbiorców. Dobrze jest też przeprowadzić kilka prób, by znaleźć optymalne ustawienia aparatu.

Pytanie 29

Najbardziej rozbudowana przestrzeń barw używana w aplikacjach graficznych to

A. RGB

B. sRGB

C. CMYK

D. ProFoto

ProFoto to jeden z najszerszych standardów przestrzeni barw, który jest szczególnie ceniony w profesjonalnej fotografii i postprodukcji graficznej. Jego gama kolorów obejmuje znacznie szerszy zakres niż standardowe modele RGB czy CMYK, co pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w druku i na ekranie. ProFoto jest stosowane w programach graficznych takich jak Adobe Photoshop oraz Lightroom, co czyni go wszechobecnym w branży kreatywnej. Przykładowo, gdy fotograficy korzystają z ProFoto, mogą uchwycić bogactwo kolorów w zdjęciach, co jest kluczowe przy obróbce zdjęć portretowych lub krajobrazowych. Dzięki szerokiemu zakresowi tonalnemu, ProFoto pozwala na lepsze przechwytywanie subtelnych różnic w odcieniach, co daje większe możliwości edytorskie. Zastosowanie ProFoto w workflow graficznym stanowi standard w branży, szczególnie w projektach wymagających wysokiej jakości kolorów i detali.

Pytanie 30

W celu zrobienia zdjęcia pokazującego 3/4 postaci ludzkiej w kadrze do kolan użyto planu

A. amerykański

B. pełny

C. średni

D. totalny

Odpowiedź 'amerykański' to strzał w dziesiątkę. Ten plan, znany też jako plan do kolan, pokazuje postać od stóp do głowy, ale tak, że widzimy ją od kolan w górę. Takie ujęcie często zobaczymy w filmach albo w portretach, bo świetnie oddaje emocje i dynamikę. Gdy postać wchodzi do sceny lub ma interakcję z otoczeniem, to właśnie ten plan robi robotę. Trzeba umieć dobrze kadrować i znać zasady kompozycji, na przykład regułę trzecich, żeby ujęcia były estetyczne i harmonijne. Dla filmowców i fotografów plan amerykański to absolutna podstawa, którą warto znać.

Pytanie 31

Wskaż oprogramowanie służące do organizowania albumów zdjęciowych?

A. Adobe Photoshop

B. Adobe Reader

C. Adobe Lightroom

D. Adobe Ilustrator

Adobe Lightroom to zaawansowane oprogramowanie stworzone z myślą o fotografach, które umożliwia organizację, edycję i prezentację zdjęć. Jego główną funkcjonalnością jest zarządzanie dużymi zbiorami zdjęć, co jest niezwykle istotne w pracy profesjonalnych fotografów. Program oferuje szereg narzędzi do katalogowania zdjęć, takich jak oznaczanie, zastosowanie tagów, oraz możliwość tworzenia albumów i kolekcji. Dzięki temu użytkownicy mogą łatwo przeszukiwać swoje zbiory, co znacznie przyspiesza proces edycji i publikacji. Przykładowo, jeśli fotograf pracuje nad dużym projektem, może oznaczyć zdjęcia z różnych sesji, aby szybko odnaleźć te, które najlepiej pasują do jego wizji. Lightroom wspiera również standardy branżowe dotyczące zarządzania i archiwizacji zdjęć, co czyni go niezbędnym narzędziem w profesjonalnej fotografii. Program umożliwia także synchronizację z chmurą, co pozwala na dostęp do zdjęć z różnych urządzeń i zwiększa elastyczność pracy.

Pytanie 32

Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając

A. obiektywu standardowego

B. obiektywu długoogniskowego

C. teleobiektywu

D. obiektywu szerokokątnego

Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.

Pytanie 33

W celu usunięcia smug lub odcisków palców z matrycy, co należy zastosować?

A. watki nasączone metanolem

B. sprężone powietrze

C. suchą watkę

D. suche patyczki higieniczne

Wybór watki nasączonej metanolem do czyszczenia matrycy to całkiem dobry ruch. Metanol naprawdę świetnie radzi sobie z usuwaniem smug i brudu, bo ma mocne właściwości rozpuszczające. Tłuszcz i resztki, które się zbierają na ekranie, można łatwo usunąć. Ale trzeba pamiętać, żeby nie szaleć z siłą, bo matryce są wrażliwe. Lepiej używać miękkich wacików, żeby nie zarysować powierzchni. Praktyka pokazuje, że fajnie jest czyścić delikatnymi, okrężnymi ruchami. Metanol jest nie tylko skuteczny, ale też zgodny z różnymi normami bezpieczeństwa, co czyni go popularnym w branży. Regularne czyszczenie to klucz, bo można dzięki temu przedłużyć żywotność matrycy i poprawić jakość wyświetlanego obrazu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Aby zrealizować w programie Adobe Photoshop kompozycję fotograficzną z wielu obrazów, należy zastosować

A. narzędzia selekcji, kopiowania oraz maski warstw

B. narzędzia do korekcji oraz grupy warstw

C. style warstw oraz tryby mieszania

D. filtry artystyczne i warstwy dopasowujące

Wybór innych narzędzi, jak style warstwy i tryby mieszania warstw, nie jest najodpowiedniejszy w kontekście tworzenia fotomontaży, ponieważ te funkcje głównie służą do modyfikacji wyglądu już istniejących warstw, a nie do efektywnego łączenia różnych obrazów. Style warstwy, takie jak cień, blask czy gradient, mogą być używane do nadawania warstwom efektów estetycznych, ale nie pozwalają na precyzyjne selekcjonowanie i łączenie elementów z różnych źródeł. Podobnie, tryby mieszania warstw zajmują się interakcją między warstwami, co jest przydatne do osiągania określonych efektów wizualnych, jednak nie stanowią podstawowego narzędzia do budowy fotomontażu. Z drugiej strony, filtry artystyczne i warstwy dopasowania, choć mogą wspierać proces twórczy, skupiają się głównie na edytowaniu i stylizacji jednego obrazu, a nie na łączeniu wielu elementów w jedną spójną kompozycję. Użytkownik może myśleć, że te narzędzia są wystarczające, jednak ignorując znaczenie narzędzi selekcji i maski, traci możliwość precyzyjnego kontrolowania, co zostanie połączone i jak to będzie wyglądać w końcowej wersji fotomontażu. To często prowadzi do frustracji, gdyż końcowy efekt nie odpowiada zamierzonym celom artystycznym.

Pytanie 36

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze

B. ustalenie właściwej ekspozycji

C. określenie odpowiedniego bracketingu

D. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego

Reguła trójpodziału jest jedną z podstawowych zasad kompozycji w fotografii, która pomaga w efektywnym umieszczaniu obiektów w kadrze. Zasada ta polega na podzieleniu kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, co tworzy dziewięć prostokątów. Kluczowe elementy zdjęcia, takie jak główny obiekt czy punkt zainteresowania, powinny być umieszczone w miejscach przecięcia linii, co zwiększa dynamikę i atrakcyjność wizualną obrazu. Na przykład, w fotografii krajobrazowej, umieszczenie horyzontu na jednej z linii poziomych, a interesującego obiektu na przecięciu, może stworzyć bardziej zbalansowaną kompozycję. Ta technika jest szeroko stosowana przez profesjonalnych fotografów, ponieważ w naturalny sposób przyciąga wzrok widza i nadaje zdjęciom większą głębię i interesującość. Warto również pamiętać, że reguła trójpodziału jest jedynie wskazówką, a nie sztywną zasadą - czasami złamanie jej może prowadzić do interesujących efektów artystycznych.

Pytanie 37

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i kontrast

B. maska i skraplanie

C. zaznaczenie i rączka

D. zaznaczenie i balans koloru

Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.

Pytanie 38

Jaki filtr powinien być użyty podczas wykonywania zdjęć szerokich krajobrazów, aby zredukować różnice w jasności pomiędzy częścią nad i pod horyzontem?

A. Konwersyjny

B. Polaryzacyjny

C. Zwielokratniający

D. Połówkowy szary

Filtr połówkowy szary, znany również jako filtr gradacyjny, jest nieocenionym narzędziem w fotografii krajobrazowej, ponieważ pozwala na zrównoważenie różnic w jasności między niebem a ziemią. Przy fotografowaniu rozległych pejzaży, często występuje problem z nadmierną jasnością w górnej części kadru (niebo) i zbyt ciemnymi dolnymi obszarami (ziemia, roślinność). Użycie filtra połówkowego szarego, który ma gradację od przezroczystego do ciemnego, umożliwia redukcję jasności nad obszarem nieba, a jednocześnie pozwala na zachowanie naturalnej ekspozycji dolnej części kadru. Przykładowo, fotografując zachód słońca, można zastosować filtr połówkowy, aby zredukować intensywność światła słonecznego w górnej części kadru, umożliwiając równocześnie uchwycenie detali krajobrazu. Zastosowanie filtra połówkowego szarego staje się standardem w praktyce fotograficznej, pomagając uchwycić bardziej zrównoważone i estetycznie przyjemne ujęcia, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii krajobrazowej.

Pytanie 39

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. strumienicy z filtrem czerwonym

B. softboxu prostokątnego 60×90 cm

C. reflektora z soczewką Fresnela

D. czaszy beauty dish z honeycomb

Czasza beauty dish z honeycomb jest uznawana za jeden z najlepszych modyfikatorów światła w fotografii studyjnej beauty, ponieważ pozwala na bardzo precyzyjne modelowanie światła na twarzy modelki. Dzięki swojej charakterystycznej, spłaszczonej formie, beauty dish generuje miękkie, ale wyraźne cienie, co jest kluczowe w tym typie fotografii. Honeycomb, czyli siatka, która można założyć na czaszę, dodatkowo kieruje światło, ograniczając jego rozpraszanie i tworząc bardziej kontrolowane oświetlenie. To umożliwia lepsze podkreślenie rysów twarzy oraz uzyskanie efektu trójwymiarowości, co jest szczególnie ważne przy pracy z modelkami. W praktyce, używając takiego rozwiązania, możesz uzyskać bardzo atrakcyjne zdjęcia, które dobrze oddają zarówno detale makijażu, jak i naturalny blask skóry. Beauty dish z honeycomb jest więc standardem w branży, idealnie wpisującym się w potrzeby fotografów zajmujących się portretami i sesjami beauty.

Pytanie 40

Wskaź przestrzenie kolorów uporządkowane rosnąco pod względem liczby odwzorowanych barw?

A. sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB

B. Adobe RGB, sRGB, ProPhoto RGB

C. sRGB, ProPhoto RGB, Adobe RGB

D. ProPhoto RGB, Adobe RGB, sRGB

Wybór odpowiedzi, który nie uwzględnia prawidłowej kolejności przestrzeni barw, prowadzi do zrozumienia niewłaściwych relacji między nimi. Wiele osób przypisuje Adobe RGB pierwszeństwo przed sRGB, co jest błędne. sRGB jest przestrzenią kolorów, której używa się w większości aplikacji internetowych i urządzeń, co czyni ją podstawowym standardem. Jej ograniczona gama kolorów jest odpowiednia do użytku codziennego, ale nie wystarcza w zadaniach wymagających większej precyzji kolorystycznej. Adobe RGB, z szerszą gamą kolorów, jest często postrzegana jako bardziej zaawansowana, ale użytkownicy muszą pamiętać, że jej zalety ujawniają się głównie w kontekście drukowania i profesjonalnej edycji obrazów. ProPhoto RGB, posiadając największą gamę kolorów, jest idealna dla zaawansowanych profesjonalistów, jednak praca w tej przestrzeni wymaga większej wiedzy i umiejętności, aby uniknąć problemów z konwersją i wyświetlaniem na standardowych urządzeniach. Często błędne rozumienie hierarchii przestrzeni barw wynika z nieznajomości ich zastosowań i ograniczeń. Osoby, które nie uwzględniają pierwotnego przeznaczenia sRGB jako standardu, mogą nie doceniać jego znaczenia w codziennej pracy. Prawidłowe zrozumienie tego tematu jest kluczowe dla efektywnego i profesjonalnego posługiwania się grafiką oraz fotografią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej