Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 17:59
Data zakończenia: 13 maja 2025 18:26

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. mleko

B. pójło

C. siano

D. siara

Siara, czyli pierwsze mleko wytwarzane przez krowę po porodzie, jest najważniejszym pokarmem dla cieląt w pierwszej dobie życia. Zawiera niezbędne przeciwciała, które są kluczowe dla pasywnej immunizacji cieląt, chroniąc je przed chorobami w pierwszych tygodniach życia. Ponadto, siara ma wysoką zawartość białka, tłuszczu oraz witamin, co wspiera rozwój młodych zwierząt. Idealnie jest, gdy cielęta otrzymują siarę w ciągu pierwszych kilku godzin po narodzinach, ponieważ ich zdolność do wchłaniania przeciwciał maleje z upływem czasu. Praktyka podawania siary powinna być zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami hodowlanymi, aby zapewnić zdrowy rozwój cieląt. Warto również pamiętać o odpowiednich warunkach przechowywania siary, aby zachować jej właściwości odżywcze i immunologiczne.

Pytanie 2

Wysoka wilgotność powietrza w chlewniach, w połączeniu z zwiększoną ilością siarkowodoru i amoniaku, sprzyja występowaniu u świń schorzeń

A. alergicznych i układu krążenia

B. metabolicznych i układu wydalniczego

C. genetycznych i układu rozrodczego

D. reumatycznych i dróg oddechowych

Nadmierna wilgotność w chlewni, w połączeniu z wysoką koncentracją siarkowodoru i amoniaku, stwarza warunki sprzyjające rozwojowi chorób reumatycznych i dróg oddechowych u świń. Zwiększona wilgotność wpływa na osłabienie układu odpornościowego zwierząt, co z kolei ułatwia rozwój patogenów. Siarkowodór i amoniak są toksycznymi substancjami, które mogą podrażniać drogi oddechowe, prowadząc do stanów zapalnych oraz infekcji. Przykładem mogą być choroby takie jak zapalenie płuc, które mogą być wynikiem kontaktu z tymi substancjami. W praktyce, hodowcy powinni stosować systemy wentylacyjne oraz monitorować poziomy amoniaku i wilgotności, aby zapobiegać tym schorzeniom. Dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne oraz regularne kontrole jakości powietrza w chlewniach są kluczowe dla zapewnienia zdrowia stada. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, na przykład poprzez utrzymanie optymalnej wilgotności i czystości, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 3

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. prestarter

B. super prestarter

C. starter

D. finiszer

Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.

Pytanie 4

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. in vitro

B. klonowanie

C. inseminacja

D. embriotransfer

Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.

Pytanie 5

Elementy mieszanek treściwych, które mają za zadanie łączenie toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez niepożądane mikroorganizmy, to

A. prebiotyki

B. detoksykanty

C. przeciwutleniacze

D. enzymy

Detoksykanty to składniki mieszanek treściwych, które odgrywają kluczową rolę w procesie wiązania toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez szkodliwe mikroorganizmy. Substancje te działają poprzez adsorpcję toksyn w przewodzie pokarmowym, co znacząco ogranicza ich wchłanianie do organizmu. Przykłady detoksykantów obejmują związki takie jak węgiel aktywowany, bentonit czy różne naturalne substancje roślinne. W praktyce wykorzystuje się je w suplementach diety, które mają na celu wsparcie detoksykacji organizmu oraz ochronę przed skutkami narażenia na szkodliwe substancje. Stosowanie detoksykantów jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie zdrowia publicznego oraz ochrony żywności, jako że efektywnie wspomagają one eliminację szkodliwych związków i poprawiają ogólny stan zdrowia. Warto zaznaczyć, że detoksykanty powinny być stosowane w sposób przemyślany, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu oraz w konsultacji z specjalistą.

Pytanie 6

Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?

A. 0,50 kg

B. 3,00 kg

C. 2,50 kg

D. 1,00 kg

Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.

Pytanie 7

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. octowego

B. masłowego

C. propionowego

D. mlekowego

Kwas masłowy, będący produktem fermentacji beztlenowej, jest uznawany za substancję, która negatywnie wpływa na jakość kiszonek. Jego obecność w kiszonkach świadczy o nieprawidłowym przebiegu procesu fermentacji, co prowadzi do obniżenia walorów odżywczych i smakowych produktu. Właściwa fermentacja powinna charakteryzować się dominacją bakterii mlekowych, które produkują kwas mlekowy, co z kolei sprzyja utrzymaniu odpowiedniej kwasowości oraz stabilności mikrobiologicznej kiszonek. Dobry proces fermentacji powinien odbywać się w kontrolowanych warunkach, gdzie temperatura, czas oraz pH są ściśle monitorowane, aby zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, w tym tych produkujących kwas masłowy. Dlatego w produkcji kiszonek istotne jest stosowanie wysokiej jakości składników oraz przestrzeganie zasad higieny i technologii, co zapewnia uzyskanie wysokiej jakości produktu końcowego, bogatego w probiotyki i korzystne dla zdrowia.

Pytanie 8

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. maksymalnie do siódmego dnia życia

B. do 2 tygodnia życia

C. w pierwszym miesiącu życia

D. tylko w pierwszym dniu życia

Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 9

Przy użyciu skalera przeprowadza się u psów procedurę

A. kontroli stanu uszu

B. usuwania martwych włosów

C. usuwania kamienia nazębnego

D. przycinania pazurów

Zabieg usuwania kamienia nazębnego u psów za pomocą skalera jest kluczowym elementem dbałości o zdrowie jamy ustnej czworonogów. Kamień nazębny, powstający w wyniku osadzania się płytki nazębnej, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby dziąseł, infekcje oraz utrata zębów. Skaler, zarówno ultradźwiękowy, jak i mechaniczny, jest stosowany do skutecznego usuwania twardych osadów, co jest ważne dla zapobiegania stanom zapalnym. Regularne czyszczenie zębów psów powinno być częścią rutynowej opieki weterynaryjnej, a zalecane jest, aby odbywało się to przynajmniej raz w roku. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, lekarze często łączą zabieg skalingu z profesjonalnym czyszczeniem zębów, co zwiększa skuteczność terapii i poprawia ogólny stan zdrowia psa. Właściwa higiena jamy ustnej wpływa nie tylko na zdrowie zębów, ale również na ogólne samopoczucie zwierzęcia, dlatego warto podchodzić do tego tematu z należytą uwagą.

Pytanie 10

Określ właściwą powierzchnię okien dla pomieszczenia inwentarskiego o powierzchni 120 m², przy założeniu, że wymagany stosunek powierzchni okien do podłogi wynosi 1:15?

A. 15 m2

B. 8 m2

C. 10 m2

D. 12 m2

Wynik 8 m² dla okien w pomieszczeniu inwentarskim o powierzchni 120 m² jest zgodny z wymaganym stosunkiem okien do podłogi wynoszącym 1:15. Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić całkowitą powierzchnię pomieszczenia przez wskaźnik. W tym przypadku, 120 m² / 15 = 8 m². Odpowiednia wentylacja oraz naturalne doświetlenie odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowego środowiska dla zwierząt hodowlanych. Powierzchnia okien w pomieszczeniach inwentarskich powinna być dostosowana do rodzaju zwierząt, sezonu, a także warunków klimatycznych. Na przykład, w obiektach zajmujących się hodowlą drobiu, większa ilość światła dziennego może przyczynić się do lepszego wzrostu ptaków. Standardy budowlane oraz normy dotyczące hodowli zwierząt zalecają odpowiednie proporcje okien w celu zapewnienia optymalnych warunków. W praktyce, odpowiednie zaprojektowanie okien oraz ich umiejscowienie może również wpłynąć na efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 11

Wyznacz datę, w której locha może zostać ponownie pokryta, jeśli urodziła prosięta 2 lipca, a czas laktacji trwa 35 dni, natomiast okres od odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni?

A. 6 sierpnia

B. 16 sierpnia

C. 26 sierpnia

D. 12 lipca

Locha, która oprosiła się 2 lipca, ma długość laktacji wynoszącą 35 dni. Oznacza to, że okres laktacji kończy się 6 sierpnia. Po zakończeniu laktacji, prosięta są odsadzone, co w praktyce oznacza, że locha może nie być pokrywana przez pewien czas. W tym przypadku, okres odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni, co oznacza, że locha będzie gotowa do ponownego krycia 16 sierpnia. Takie planowanie jest kluczowe dla optymalizacji cyklu produkcji, a także zdrowia zwierząt. Właściwe zarządzanie czasem krycia oraz laktacji jest niezbędne dla efektywności hodowli trzody chlewnej. Stosowanie się do takich praktyk pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zwiększa wydajność produkcji prosiąt.

Pytanie 12

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine zostanie wykorzystany jako reproduktor w stacji produkcji nasienia.
Określ na podstawie przepisu termin najwcześniejszego przeprowadzenia badania klinicznego buhaja.

§ 5.1 Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane
w okresie do 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-
weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta te są zdrowe
i przydatne do rozrodu.

A. 15 czerwca.

B. 15 kwietnia.

C. 15 marca.

D. 15 lutego.

Odpowiedź 15 kwietnia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisem § 5.1, buhaj musi przejść badanie kliniczne najpóźniej 30 dni przed jego wykorzystaniem jako reproduktor. W dniu 15 maja zaplanowane jest wykorzystanie buhaja, co oznacza, że badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone do 15 kwietnia. Taki czas daje pewność, że wszelkie potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na zdolności reprodukcyjne buhaja, będą wykryte na czas. Regularne badania kliniczne są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, które będzie wykorzystywane do inseminacji. W praktyce, hodowcy powinni zawsze planować badania zdrowotne swoich reproduktorów, aby móc odpowiednio reagować na ewentualne problemy i utrzymać standardy hodowli, co z kolei wpływa na jakość następnych pokoleń zwierząt.

Pytanie 13

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. żwaczem a księgami

B. trawieńcem a dwunastnicą

C. księgami a trawieńcem

D. przełykiem a żwaczem

Czepiec (omasum) jest jednym z czterech głównych żołądków u przeżuwaczy, takich jak owce. Znajduje się pomiędzy żwaczem (rumen) a księgami (abomasum). Jego główną funkcją jest dalsze przetwarzanie i trawienie pokarmu, który został wstępnie rozłożony w żwaczu. Czepiec działa jako filtr, który oddziela cząstki pokarmowe, umożliwiając ich dalsze trawienie w księgach, a także absorpcję wody i substancji odżywczych. W praktyce, zrozumienie położenia czepca i jego funkcji jest kluczowe w dietetyce zwierząt, ponieważ poprawne zarządzanie dietą owiec wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Na przykład, niewłaściwe skomponowanie diety może prowadzić do problemów trawiennych, co w konsekwencji może wpłynąć na wzrost i produkcję mleka. Dlatego też, znajomość anatomii przewodu pokarmowego jest niezbędna dla weterynarzy i hodowców, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 14

Kiedy należy przeprowadzić strzyżenie maciorek?

A. 1 tydzień przed porodem

B. 1 tydzień po porodzie

C. 4 tygodnie po porodzie

D. 4 tygodnie przed porodem

Ostrzyżenie maciorek na 4 tygodnie przed porodem to naprawdę ważna rzecz dla ich dobrostanu i zdrowia. W tym czasie trzeba dbać, by maciorki były w jak najlepszej formie, bo potem muszą zadbać o swoje prosięta. Ostrzyżenie pomaga lepiej wentylować ich skórę, co zmniejsza ryzyko różnych chorób. No i w czystym miejscu prosięta łatwiej znajdą mamę i będą mogły pić jej mleko. Z moich obserwacji wynika, że gospodarstwa, które regularnie ostrzyżą swoje maciorki, mają więcej zdrowych prosiąt i lepsze przyrosty masy. Po prostu dobrze jest trzymać te zasady, bo to poprawia komfort zwierząt i zapewnia lepsze wyniki produkcji.

Pytanie 15

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą

B. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy

C. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy

D. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem

Odpowiedź 'Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą' jest jak najbardziej trafna! Te narzędzia są naprawdę kluczowe, gdy mówimy o sztucznym unasiennianiu kozy, szczególnie w kontekście bezpośredniego wprowadzania nasienia do rogów macicy. Trokar daje nam możliwość zajrzenia do jamy brzusznej, co ma ogromne znaczenie przy inseminacji laparoskopicznej. Dokładne umiejscowienie nasienia jest tutaj na wagę złota. Endoskop? Też świetna sprawa! Pozwala nam na monitorowanie wnętrza, co zwiększa bezpieczeństwo całej procedury. Pipeta inseminacyjna z igłą to już klasyka – została zaprojektowana, by wprowadzać nasienie w bezpieczny sposób, co z kolei zmniejsza ryzyko uszkodzenia i zwiększa szanse na zapłodnienie. W kontekście dobrych praktyk warto podkreślić, że stosowanie tych narzędzi poprawia precyzję i zmniejsza stres dla zwierząt. Można to zaobserwować na przykład podczas inseminacji stada kóz, gdzie techniki laparoskopowe podnoszą wydajność reprodukcyjną.

Pytanie 16

Jakie zastosowanie ma technologia GEDIS?

A. klasyfikacji tusz

B. inseminacji loch

C. kolczykowania świń

D. seksowania nasienia

Technologia GEDIS (Genetic Data Information System) jest nowoczesnym narzędziem wykorzystywanym w hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście inseminacji loch. Jej głównym celem jest optymalizacja procesów związanych z reprodukcją, co przyczynia się do zwiększenia wydajności hodowli. Dzięki zastosowaniu GEDIS, hodowcy mają możliwość precyzyjnego doboru nasienia, co z kolei prowadzi do poprawy jakości i zdrowia przyszłego potomstwa. System ten umożliwia analizę danych genetycznych, co pozwala na selekcję najlepszych zwierząt do rozmnażania. Praktyczne zastosowanie tej technologii polega na tworzeniu baz danych, w których gromadzone są informacje o genotypach oraz wynikach w zakresie produkcji i zdrowia. Na przykład, stosowanie GEDIS w hodowli świń pozwala na skrócenie czasu potrzebnego na osiągnięcie optymalnych wyników reprodukcyjnych oraz redukcję kosztów związanych z niewłaściwym doborem nasienia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na genetykę jako kluczowy element efektywnej hodowli.

Pytanie 17

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. wypukły

B. prosty

C. spadzisty

D. wklęśnięty

Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.

Pytanie 18

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. P

B. S

C. R

D. E

Oznaczenie P w klasyfikacji EUROP odnosi się do tuszy bydlęcej o najsłabszym umięśnieniu, co oznacza, że zawartość mięśni w tuszy jest poniżej 40%. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ma na celu oceny jakości tuszy zwierząt rzeźnych, co jest kluczowe dla przemysłu mięsnego. Oznaczenie P wskazuje na tusze, które mają niewielką ilość mięśni i nie spełniają wyższych standardów, takich jak R, S czy E, które oznaczają coraz lepsze umięśnienie. Przykładem praktycznym może być ocena tuszy w rzeźniach, gdzie dokładne klasyfikowanie zwierząt determinuje cenę, jaką producenci otrzymują za mięso. Klasyfikacja ta wpływa również na strategię sprzedaży i marketingu produktów mięsnych, co jest istotne dla zysków w branży. Znajomość tych standardów jest kluczowa dla producentów i rzeźników, aby mogli dostosować swoje techniki hodowlane i przetwórcze, aby osiągnąć lepsze wyniki.

Pytanie 19

Obecny stan fizjologiczny zwierzęcia, który jest wpływany przez czynniki środowiskowe i oceniany pod względem jego użyteczności, to

A. konstytucja

B. usposobienie

C. temperament

D. kondycja

Kondycja zwierzęcia odnosi się do jego aktualnego stanu fizjologicznego, który jest bezpośrednio związany z jego zdolnością do wydajnego funkcjonowania w określonym środowisku. Jest to pojęcie uwzględniające zarówno aspekt zdrowotny, jak i wydolnościowy organizmu. W praktyce, kondycja zwierzęcia jest często oceniana w kontekście jego przydatności do pracy, sportu czy hodowli. Na przykład, w przypadku koni wyścigowych, regularne testowanie kondycji, takie jak ocena tętna, wydolności i ogólnego stanu zdrowia, jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych wyników na torze. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, właściciele powinni monitorować kondycję swoich podopiecznych, aby zapobiegać problemom zdrowotnym i poprawiać ich wydajność. Dbanie o odpowiednie żywienie, regularną aktywność fizyczną oraz kontrole weterynaryjne są fundamentalnymi elementami w zarządzaniu kondycją zwierząt, co pozwala na zwiększenie ich przydatności użytkowej w różnych dziedzinach.

Pytanie 20

Jakie jest pochodzenie anatomiczne linii białej?

A. włosa

B. zęba

C. kopyta

D. rogu

Linia biała, znana również jako biała linia, jest kluczowym elementem anatomicznym kopyt koni i innych zwierząt, odgrywając istotną rolę w ich zdrowiu i funkcjonowaniu. Stanowi połączenie pomiędzy podeszwy kopyta a ścianą kopyta, zapewniając stabilność oraz elastyczność. Odpowiednia pielęgnacja i monitorowanie linii białej są istotne w zarządzaniu zdrowiem kopyt, co może zapobiegać wielu schorzeniom, takim jak laminitis czy pododermatitis. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, regularne badania kopyt oraz odpowiednia konserwacja, w tym struganie i czyszczenie, mogą znacząco wpłynąć na stan linii białej. Warto również zauważyć, że problemy z linią białą mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak infekcje czy deformacje kopyt, dlatego istotne jest, aby właściciele koni byli świadomi znaczenia tej struktury i podejmowali działania prewencyjne.

Pytanie 21

Posługując się kalendarzem, określ termin porodu lochy unasienionej 17 lipca.

Kalendarz pokryć i oproszeń loch
Pokrycie	Wyproszenie	Pokrycie	Wyproszenie	Pokrycie	Wyproszenie
10.04	02.08	30.05	21.09	01.07	23.10
20.04	12.08	01.06	23.09	10.07	01.11
30.04	22.08	10.06	02.10	20.07	11.11
10.05	01.09	20.06	12.10	30.07	21.11
20.05	11.09	30.06	22.10	10.08	02.12

A. 2 grudnia.

B. 22 sierpnia.

C. 23 października.

D. 8 listopada.

Poprawna odpowiedź to 8 listopada, ponieważ termin porodu lochy unasienionej można obliczyć, dodając 114 dni do daty unasienienia, czyli 17 lipca. W praktyce, ustalanie terminu porodu jest kluczowym elementem zarządzania hodowlą świń, ponieważ umożliwia planowanie opieki nad lochą oraz przygotowanie odpowiednich warunków dla nowonarodzonych prosiąt. W przypadku świń, okres ciąży wynosi średnio 114 dni, co zostało potwierdzone przez wiele badań i praktyk hodowlanych. Dla porównania, jeśli locha byłaby unasieniona 10 sierpnia, termin porodu przypadałby na 2 grudnia. Obliczenia takie mają ogromne znaczenie dla efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej, ponieważ pozwalają na lepsze zarządzanie zasobami i planowanie działań związanych z opieką nad lochami oraz ich potomstwem. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe obliczenie terminu porodu wpływa na zdrowie zarówno lochy, jak i prosiąt, co jest kluczowe w hodowlach komercyjnych.

Pytanie 22

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. bydło

B. świnie

C. konie

D. drób

Azotowe związki niebiałkowe, takie jak mocznik czy amoniak, odgrywają kluczową rolę w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka i wzrostu masy ciała. Te związki są wykorzystywane jako źródło azotu, który jest niezbędny do syntezy białek w organizmie zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie w dietach opartych na paszach wysokowłóknistych, azotowe związki niebiałkowe mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania paszy. Na przykład, dodanie mocznika do paszy może poprawić fermentację w żwaczu, co prowadzi do lepszego wykorzystania składników odżywczych i wzrostu produkcji mleka. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli bydła, należy starannie dobierać proporcje tych związków w diecie, aby uniknąć problemów zdrowotnych, takich jak hiperamonemia. Przykłady zastosowania azotowych związków niebiałkowych w dietach bydła obejmują mieszanki paszowe wzbogacane o mocznik, które są powszechnie stosowane w hodowlach mlecznych oraz mięsnych, co przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji.

Pytanie 23

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

Wyszczególnienie	Zielonka	Kukurydza na kiszonkę	Siano	Pasza treściwa	Dodatki mineralne
Zapotrzebowanie	5000	3922	48	543	7,9
Produkcja	4600	6500	48	0	0
Nadwyżka (+) Niedobór (–)

A. Pasza treściwa.

B. Siano.

C. Zielonka.

D. Kukurydza na kiszonkę.

Wybór innych pasz niż siano może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących bilansowania pasz w gospodarstwie. Kukurydza na kiszonkę, zielonka oraz pasze treściwe mogą być nieodpowiednio interpretowane jako pasze o zerowym bilansie paszowym. Kukurydza na kiszonkę to silosowana pasza, której produkcja i zapotrzebowanie mogą się różnić w zależności od sezonu i jakości plonów, co znacznie utrudnia osiągnięcie stanu równowagi. Zielonka, będąca świeżym materiałem roślinnym, również nie gwarantuje zrównania zapotrzebowania i produkcji ze względu na sezonowe zmiany oraz specyfikę zbiorów. Pasze treściwe, bogate w składniki odżywcze, są wykorzystywane jako uzupełnienie diety zwierząt, ale ich bilans również nie jest prosty do oszacowania bez szczegółowej analizy. Często rolnicy popełniają błąd, oceniając bilans paszowy jedynie na podstawie jednego czynnika, co prowadzi do błędnych decyzji żywieniowych. Zrozumienie koncepcji bilansu paszowego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą oraz produkcją pasz, a poleganie na intuicyjnych wyborach paszowych może skutkować problemami zdrowotnymi w stadzie oraz nieoptymalnym wykorzystaniem zasobów. Dlatego kluczowe jest podejście systemowe, uwzględniające wszystkie aspekty żywienia zwierząt.

Pytanie 24

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. koni

B. bydła

C. świń

D. owiec

Włókno surowe to taki ważny składnik w paszy dla świń. Mimo to, za dużo go może zrobić niezłe zamieszanie ze zdrowiem tych zwierząt. Ponieważ świnie są monogastrykami, to nie mają aż takiej zdolności do trawienia celulozy i ligniny, co sprawia, że kiedy jest za dużo włókna, ich wydajność może spadać. Żeby świnie dobrze rosły i się rozwijały, potrzebują zbilansowanej diety. Włókno surowe powinno być w takiej ilości, żeby wspierać zdrowie jelit i trawienie. Dobrze jest dodawać do paszy składniki jak śruta sojowa czy zboża, bo to poprawia przyswajalność pokarmu. Na przykład w hodowli świń rzeźnych mówi się, że włókno surowe nie powinno przekraczać 5-6% w diecie, aby lepiej przekształcać paszę i zapewnić wyższe wyniki. To podejście jest zgodne z normami w branży i tym, co mówią eksperci od żywienia zwierząt.

Pytanie 25

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. I,II,III,IV,V

B. E,U,R,O,P

C. 0,1,2,3

D. A,B,C,D,E

Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.

Pytanie 26

Przechowywanie nasienia buhaja, które jest wykorzystywane do sztucznego unasienniania krów, powinno odbywać się w temperaturze wynoszącej minus

A. 126°C

B. 196°C

C. 220°C

D. 160°C

Trzymanie nasienia buhaja w tak niskiej temperaturze jak -196°C jest mega ważne, jeśli chodzi o jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Robi się to dzięki ciekłemu azotowi, który używa się w kriogenice do przechowywania różnych komórek i tkanek. W tej temperaturze praktycznie wszystkie procesy metaboliczne są zatrzymane, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia plemników. Dzięki temu nasienie może być trzymane przez naprawdę długi czas, nawet przez wiele lat, i dalej działać jak powinno. To ma ogromne znaczenie w sztucznym unasiennianiu, co jest istotne w hodowli bydła. Ważne jest też, żeby regularnie kontrolować temperaturę i mieć odpowiednie procedury transportowe, żeby nasienie dotarło do celu w idealnych warunkach. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie tym wszystkim jest kluczowe dla sukcesu w produkcji zwierzęcej i poprawy wyników hodowli.

Pytanie 27

Wskaż rodzaj paszy o składzie: sucha masa SM 91%, białko ogólne BO 60%, włókno surowe WS 0%?

A. Siano łąkowe

B. Mączka rybna

C. Nasiona soi

D. Ziarno pszenicy

Mączka rybna to pasza o wyjątkowo wysokiej zawartości białka, osiągająca nawet 60% w suchej masie, co czyni ją doskonałym źródłem białka dla zwierząt hodowlanych, w tym ryb i drobiu. Jej wysoka koncentracja białka oraz obecność aminokwasów egzogennych, takich jak lizyna, sprawiają, że jest niezwykle wartościowym składnikiem w diecie zwierzęcej. Ponadto, zawartość włókna surowego w mączce rybnej wynosi zaledwie 0%, co jest zgodne z założeniem, że źródła białka pochodzenia zwierzęcego powinny mieć minimalną zawartość włókna, aby maksymalizować efektywność przyswajania składników odżywczych przez organizm. Mączka rybna jest powszechnie stosowana w żywieniu zwierząt, a jej stosowanie w standardowych recepturach paszowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego żywienia, co potwierdzają liczne badania. Zastosowanie mączki rybnej przyczynia się do poprawy zdrowia zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej, co ma znaczenie ekonomiczne w hodowli.

Pytanie 28

Pokrycie lochy rasy pbz knurem rasy pietrain można uznać za przykład

A. krzyżowania wsobnego

B. kojarzenia

C. krzyżowania towarowego

D. bastardyzacji

Krzyżowanie towarowe odnosi się do praktyki, w której zwierzęta różnych ras są krzyżowane w celu uzyskania potomstwa, które będzie miało określone cechy gospodarcze, takie jak lepsza wydajność, jakość mięsa czy odporność na choroby. W przypadku pokrycia lochy rasy pbz (Polska Biała Zwisłouchy) knurem rasy Pietrain, celem takiego krzyżowania jest uzyskanie potomstwa, które korzysta z zalet obu ras. Polska Biała Zwisłouchy jest znana z wysokiej wydajności w produkcji mięsa, a Pietrain z cech, takich jak szybki przyrost masy i dobrej jakości tusza. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli, które promują wykorzystanie różnorodności genetycznej w celu osiągnięcia lepszych rezultatów produkcyjnych. Przykłady zastosowania krzyżowania towarowego to programy hodowlane, które koncentrują się na tworzeniu hybryd o lepszych parametrach produkcyjnych, co jest szczególnie istotne w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej.

Pytanie 29

Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy

A. piemontese

B. holsztyńsko-fryzyjskiej

C. belgijskiej biało-błękitnej

D. limousine

Krowy rasy holsztyńsko-fryzyjskiej są jednym z najbardziej popularnych wyborów dla rolników ukierunkowanych na produkcję mleka. Ich cechy, takie jak wysoka wydajność w produkcji mleka oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych, sprawiają, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw nastawionych na intensywną produkcję mleka. Holsztynki charakteryzują się również korzystnym stosunkiem masy ciała do wydajności mlecznej, co wpływa na efektywność produkcji. W praktyce, bydło tej rasy może osiągać wydajność na poziomie 30-40 litrów mleka dziennie. Warto także zauważyć, że krowy holsztyńsko-fryzyjskie mają dobre predyspozycje zdrowotne, co przekłada się na niższe koszty leczenia i lepszą rentowność gospodarstwa. Dlatego, decydując się na tę rasę, rolnik może liczyć na stabilne i opłacalne wyniki produkcyjne, zgodne z najlepszymi praktykami w branży mleczarskiej.

Pytanie 30

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy

B. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy

C. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy

D. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy

Odpowiedź wskazująca na loszkę w wieku 8 miesięcy i masie 110-120 kg oraz knurka w przedziale wiekowym 8-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ odpowiada aktualnym standardom w hodowli trzody chlewnej. W przypadku loszek, optymalny wiek do rozpoczęcia użytkowania rozpłodowego wynosi od 8 do 10 miesięcy, a masa ciała powinna mieścić się w zakresie 110-120 kg, co zapewnia ich odpowiedni rozwój fizyczny i zdolność do rozrodu. Wiek knurka również jest kluczowy; powinien on mieć co najmniej 8 miesięcy w momencie pierwszego krycia, aby zapewnić właściwe parametry nasienia oraz dojrzałość seksualną. Przykładem zastosowania tych standardów może być praktyka w nowoczesnych gospodarstwach hodowlanych, gdzie dbałość o wiek i masę ciała zwierząt wpływa na ich zdrowie i wydajność reprodukcyjną. Dobrze przeszkolony personel hodowlany monitoruje te parametry, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne i zdrowotne stada, a także zmniejsza ryzyko problemów związanych z nieprawidłowym rozmnażaniem.

Pytanie 31

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. białka

B. włókna

C. probiotyków

D. żelaza

Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.

Pytanie 32

Technika segregacji plemników oraz ich podział na gamety "Y" i gamety "X" to

A. transgeneza

B. kriokonserwacja

C. embriotransfer

D. seksowanie

Seksowanie plemników to technologia, która umożliwia rozdzielenie plemników na te niosące chromosom X oraz te niosące chromosom Y. Jest to ważne w kontekście hodowli zwierząt, gdzie istnieje potrzeba selekcji płci potomstwa, na przykład w przypadku bydła czy koni. Metoda ta bazuje na różnicach w masie i ładunku elektrycznym plemników, co pozwala wykorzystać techniki takie jak cytometria przepływowa. W praktyce, po rozdzieleniu plemników, można je wykorzystać do sztucznego zapłodnienia, co zwiększa kontrolę nad płcią przyszłego potomstwa. Przykładem zastosowania seksowania plemników jest zwiększenie liczby samic w hodowli bydła mlecznego, co jest korzystne dla produkcji mleka. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują precyzyjne pomiary oraz zastosowanie właściwych protokołów, co wpływa na efektywność i wyniki hodowli.

Pytanie 33

Zabieg przycinania kiełków przeprowadza się

A. u jagniąt

B. u źrebiąt

C. u cieląt

D. u prosiąt

Zabieg skracania kiełków, znany również jako przycinanie lub obcinanie kiełków, jest zalecany szczególnie u prosiąt. Kiełki zębowe prosiąt mogą powodować szereg problemów zdrowotnych, zarówno dla zwierząt, jak i dla ich opiekunów. Długie kiełki mogą prowadzić do urazów wewnętrznych podczas ssania mleka, co potencjalnie może zagrażać ich życiu. Obcinanie kiełków należy wykonywać w odpowiednim wieku, zazwyczaj w ciągu kilku pierwszych dni życia prosięcia, aby zminimalizować stres i ryzyko powikłań. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych standardem stało się wykonywanie tego zabiegu w ciągu pierwszych 3-5 dni po porodzie, co pozwala na szybkie i bezproblemowe gojenie ran. Warto również zauważyć, że zabieg ten powinien być przeprowadzany przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrostan prosiąt oraz zgodność z normami weterynaryjnymi. Takie działania są zgodne z zasadami dobrego traktowania zwierząt i pomagają w zapobieganiu poważnym problemom zdrowotnym.

Pytanie 34

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia

B. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia

C. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia

D. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia

Odpowiedź 7 dni od daty zaistnienia zdarzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zwierząt gospodarskich, każdy posiadacz bydła, owiec i kóz ma obowiązek zgłosić wszelkie zmiany miejsca pobytu tych zwierząt w ciągu 7 dni. Przepisy te wynikają z potrzeby monitorowania i utrzymania zdrowia zwierząt, zapobiegania chorobom oraz zapewnienia odpowiednich warunków życia. Tak szybkie zgłaszanie zmian wpływa również na skuteczność działań weterynaryjnych oraz kontrolnych. Na przykład, w przypadku epidemii choroby zakaźnej, szybkie zlokalizowanie potencjalnych ognisk choroby wymaga aktualnych informacji o lokalizacji zwierząt. Dobra praktyka w hodowli zwierząt polega na regularnym aktualizowaniu dokumentacji oraz zgłaszaniu zmian, co wspiera efektywność systemów zarządzania zdrowiem zwierząt oraz promuje odpowiedzialność w branży rolniczej. Przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi.

Pytanie 35

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. jelitem czczym a jelitem biodrowym

B. jelitem ślepym a okrężnicą

C. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

D. żołądkiem a jelitem cienkim

Dwunastnica, znana również jako duodenum, jest początkiem jelita cienkiego i znajduje się bezpośrednio po żołądku. Jej główną rolą jest kontynuacja procesu trawienia, który rozpoczyna się w żołądku, oraz wchłanianie substancji odżywczych. W dwunastnicy następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi, żółcią i sokiem jelitowym, co umożliwia dalsze trawienie. Zrozumienie lokalizacji dwunastnicy jest istotne nie tylko w kontekście anatomii, ale także w diagnostyce chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody, zapalenie trzustki czy nowotwory. W praktyce klinicznej, znajomość tej lokalizacji pozwala na precyzyjniejsze wykonywanie procedur endoskopowych oraz biopsji. Ponadto, wiedza na temat funkcji dwunastnicy jest kluczowa w kontekście dietetyki, gdzie odpowiednie dostosowanie diety może wspierać zdrowie układu pokarmowego oraz poprawiać wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 36

Jaką częstotliwość wyproszeń osiąga locha karmiąca prosięta przez okres 35 dni, która została skutecznie unasienniona w pierwszej rui po odsądzeniu prosiąt?

A. 2,0

B. 2,6

C. 2,3

D. 1,7

Prawidłowa odpowiedź to 2,3, co oznacza, że locha karmiąca prosięta jest w stanie wykarmić dwa i trzy dziesiąte miotu w ciągu roku. Częstotliwość wyproszeń jest kluczowym wskaźnikiem wydajności produkcji świń, ponieważ wpływa na rentowność hodowli. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, lochy powinny być unasiennione najwcześniej w 7-10 dni po odsądzeniu prosiąt, co pozwala na efektywne wykorzystanie potencjału reprodukcyjnego. Osiągnięcie optymalnej częstotliwości wyproszeń sprzyja poprawie zdrowia loch oraz ich prosiąt, co przekłada się na wyższą jakość mięsa i lepsze wyniki finansowe. Dobrze zarządzane stada loch mogą osiągnąć częstotliwość wyproszeń na poziomie 2,2-2,5, a niektóre nowoczesne farmy stosujące zaawansowane technologie monitoringu reprodukcji są w stanie poprawić ten wskaźnik. Ważne jest, aby zwracać uwagę na kondycję samic, ich dietę oraz warunki hodowlane, aby maksymalizować produkcję.

Pytanie 37

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. układzie stada.

B. spisie pasz.

C. rachunku zwierząt.

D. ruchu stada.

Odpowiedź 'obrotu stada' jest prawidłowa, ponieważ przelotowość zwierząt, czyli wskaźnik rotacji zwierząt w danym stadzie, jest ściśle związana z dynamiką obrotu stada. Przelotowość oblicza się jako stosunek liczby zwierząt, które zostały wprowadzone lub wyprowadzone z użytku w danym okresie do całkowitej liczby zwierząt w stadzie na początku tego okresu. Przykładowo, w produkcji mlecznej zrozumienie obrotu stada pozwala na optymalizację wydajności mlecznej poprzez zarządzanie czasem udoju i wyborem zwierząt, które powinny pozostać w stadzie na dłużej. W praktyce, odpowiednie zarządzanie obrotem stada umożliwia zwiększenie wydajności ekonomicznej oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Ponadto, w świetle standardów branżowych, takie jak normy ISO w zakresie dobrostanu zwierząt, znajomość oraz analiza przelotowości jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji oraz zdrowia zwierząt. Obserwacje dotyczące obrotu stada powinny być regularnie dokumentowane, co umożliwia podejmowanie dobrze uzasadnionych decyzji zarządczych.

Pytanie 38

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. jersey i ayrshire

B. polska czerwona oraz limousine

C. holsztyńsko-fryzyjska i hereford

D. charolaise oraz angler

Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.

Pytanie 39

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Zagwarantowania im poczucia sytości

B. Zwiększenia jakości ich nasienia

C. Poprawienia jakości ich wełny

D. Pomoc w trawieniu pokarmów

Odpowiedź dotycząca poprawy jakości nasienia tryków jest właściwa, ponieważ owies jest źródłem cennych składników odżywczych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości spermy. Zawiera on białka, tłuszcze i węglowodany, a także witaminy i minerały, które wspierają procesy metaboliczne w organizmach zwierząt. Owies dostarcza również kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne do produkcji hormonów płciowych, a ich odpowiedni poziom wpływa na jakość nasienia. W praktyce, hodowcy tryków często wprowadzają owies do diety na kilka miesięcy przed planowanym okresem krycia, co pozwala na optymalizację kondycji zwierząt oraz poprawę ich zdolności rozrodczych. Zastosowanie owsa zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz normami żywieniowymi może przynieść korzyści nie tylko w kontekście zwiększenia jakości nasienia, ale także ogólnej zdrowotności tryków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 40

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. manometrem

B. higrometrem

C. barometrem

D. anemometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej