Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 17:08
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 17:27

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Corel Draw
B. Adobe Acrobat
C. Impozycjoner
D. Adobe InDesign
Adobe Acrobat to jeden z najczęściej stosowanych programów do oceny plików PDF, w tym tych przygotowanych do druku. Umożliwia on weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak PDF/X, które definiują standardy dla plików przeznaczonych do produkcji drukarskiej. Korzystając z Adobe Acrobat, można przeprowadzać takie operacje jak inspekcja kolorów, sprawdzanie zgodności z zdefiniowanymi profilami kolorystycznymi oraz ocenę rozdzielczości obrazów. Program posiada również funkcje sprawdzania elementów, które mogą wpływać na jakość druku, takie jak brakujące czcionki czy nieprawidłowe osadzenie obrazów. Funkcjonalności te są kluczowe, ponieważ błędy w pliku PDF mogą prowadzić do kosztownych problemów podczas druku. Przykładowo, przed przesłaniem pliku do drukarni, można skorzystać z narzędzi sprawdzających, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo skonfigurowane, co zminimalizuje ryzyko powstawania niezgodności podczas procesu produkcji.

Pytanie 2

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2
B. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2
C. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2
D. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2
Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2 jest optymalnym podłożem do wydrukowania wielobarwnej pocztówki, ponieważ zapewnia on doskonałą jakość druku oraz odpowiednią sztywność i trwałość. Powlekanie jednostronne pozwala na uzyskanie lepszej reprodukcji kolorów i wyższej gładkości powierzchni, co jest kluczowe dla uzyskania żywych i intensywnych barw, szczególnie w przypadku druku offsetowego. Gramatura 300-400 g/m2 gwarantuje, że pocztówka będzie odpowiednio sztywna, co jest istotne podczas wysyłki i ekspozycji. W praktyce, tego typu karton jest często stosowany w branży reklamowej do produkcji wysokiej jakości materiałów promocyjnych, takich jak pocztówki, ulotki czy plakaty. Warto również zwrócić uwagę na to, że stosując karton jednostronnie powlekany, możemy zyskać większą odporność na zarysowania i wilgoć, co dodatkowo podnosi walory estetyczne i użytkowe gotowego produktu. W kontekście standardów branżowych, wybór takiego podłoża jest zgodny z najlepszymi praktykami wykorzystywanymi w poligrafii.

Pytanie 3

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. książkowych
B. luźnych
C. broszurowych
D. periodycznych
Wybór odpowiedzi związanych z drukami książkowymi, broszurowymi czy periodycznymi jest błędny, gdyż każda z tych kategorii odnosi się do innego typu publikacji. Druki książkowe to przeważnie kompleksowe i trwałe publikacje, które mają ustaloną strukturę i wymagają dłuższego czasu produkcji. Książki są z reguły wydawane w większych nakładach i mają zakres tematyczny, co różni je od akcydensów, które są tymczasowe i często jednorazowego użytku. Broszury, chociaż mogą być związane z akcydensami, zazwyczaj mają bardziej złożoną konstrukcję i są publikowane w większych nakładach jako materiały informacyjne lub reklamowe. Ponadto, druki periodyczne, takie jak czasopisma, są regularnie wydawane w ustalonych odstępach czasu i mają stałych redaktorów oraz autorów, co również różni je od luźnych akcydensów. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują utożsamianie różnych form publikacji z jednym rodzajem druku, co wynika z braku zrozumienia struktury i celów poszczególnych typów materiałów drukowanych. Akcydensy powinny być traktowane jako odrębna kategoria, która w praktyce pełni unikalną rolę komunikacyjną i reklamową na rynku.

Pytanie 4

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Krótszy bok ma długość 1 m
B. Powierzchnia to 1 m2
C. Przekątna wynosi 1 m
D. Dłuższy bok ma długość 1 m
Podłoże formatu A0 jest określane przez jego powierzchnię wynoszącą dokładnie 1 m². Format A0 jest częścią systemu formatów papieru znormalizowanego przez międzynarodową normę ISO 216, która definiuje rozmiary papieru w oparciu o prostokątny układ, gdzie każdy następny format jest o połowę mniejszy od poprzedniego. Przykładem zastosowania formatu A0 może być produkcja plakatów, plansz reklamowych, czy wykładów, gdzie istotna jest duża powierzchnia do zaprezentowania informacji. W kontekście druku wielkoformatowego, format A0 jest często wykorzystywany w branży reklamowej oraz graficznej, co czyni go standardowym wyborem dla wielu profesjonalnych aplikacji. Znajomość tego formatu jest kluczowa w kontekście projektów graficznych oraz architektonicznych, gdzie precyzyjne wymiary są fundamentalne dla efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 5

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. RAW
B. TIFF
C. PDF
D. PSD
PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 6

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. Photoshop
B. Print.NET
C. InDesign
D. Fireworks
InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.

Pytanie 7

Próbny wydruk cyfrowy to

A. proof
B. cromalin
C. ozalid
D. matchprint
Cyfrowy wydruk próbny, nazywany również proof, to kluczowy etap w procesie druku, który ma na celu weryfikację kolorów, szczegółów i ogólnego wyglądu projektu przed jego finalnym wydrukowaniem. Proofowanie jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzja kolorów i jakości wydruku ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji klienta. Istnieje kilka typów proofów, w tym proof cyfrowy, który jest tworzony za pomocą drukarek cyfrowych i jest stosowany do wizualizacji, jak projekt będzie wyglądał po wydrukowaniu w danym procesie druku, na przykład offsetowym. W praktyce, proofy są wykorzystywane do akceptacji kolorów przez klienta, co pozwala uniknąć kosztownych błędów na etapie produkcji. Profesjonalne studia graficzne i drukarnie zazwyczaj stosują standaryzowane metody proofowania, takie jak FOGRA lub GRACoL, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Warto zaznaczyć, że proofy nie są identyczne jak gotowy produkt, ale ich celem jest maksymalne zbliżenie do oczekiwań klienta.

Pytanie 8

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 6
B. 8
C. 4
D. 2
Pozostałe odpowiedzi to nie to, co trzeba. Widać, że coś nie tak z rozumieniem, jak działa impozycja. Na przykład, jeśli ktoś stwierdza, że na SRA3 zmieści się tylko 2 użytki, to pomija fakt, że mogą się zmieścić 4. To wygląda tak, jakby myślał, że arkusz jest za mały, ale to nieprawda, bo SRA3 jest naprawdę spory. Z kolei odpowiedź mówiąca o 6 użytkach? To też błąd, bo przy takim układzie brakuje miejsca na odstępy, co może zepsuć jakość druku. Jeszcze inna odpowiedź, gdzie było mowa o 8 użytkach, też pomija ważne szczegóły – jak cięcia i marginesy. Kluczowe jest zrozumienie całej koncepcji impozycji, bo to wpływa na koszty i jakość wydruków.

Pytanie 9

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 2,0-5,0 mm
B. 0,5-1,5 mm
C. 10,0-12,0 mm
D. 6,0-7,5 mm
Wybranie innych spadów, jak 0,5-1,5 mm, 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm, to nie najlepszy pomysł i może sprawić różne kłopoty przy drukowaniu. Spady 0,5-1,5 mm są zdecydowanie zbyt małe, więc można natrafić na białe krawędzie na gotowym produkcie. Przy cięciu materiału, nawet małe błędy mogą zniszczyć całość, zwłaszcza jak mamy do czynienia z kolorowymi tłami. Z drugiej strony, spady 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm mogą być za duże, co wiąże się z marnowaniem materiałów i wyższymi kosztami. Kiedy masz do czynienia z małymi nakładami, to może to być nieopłacalne. Na dodatek, za duże spady mogą wprowadzić zamieszanie przy składaniu i obróbce, co zwiększa ryzyko błędów i opóźnień. Wybór odpowiednich spadów powinien być zawsze dostosowany do konkretnego projektu i standardów w branży, żeby wszystko działało sprawnie i żeby efekt był naprawdę dobry.

Pytanie 10

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. pagina
B. sygnatura
C. paser
D. punktura
Termin 'pagina' odnosi się do jednostki, która definiuje jedną stronę w publikacji, zarówno w kontekście książek, jak i materiałów drukowanych. W literaturze i edytorstwie, numeracja stron jest kluczowym elementem organizacji tekstu, umożliwiającym czytelnikom łatwe odnalezienie informacji. Przykładem praktycznego zastosowania jest system ISBN, który wymaga precyzyjnej numeracji stron, aby zapewnić integralność publikacji. W kontekście projektowania publikacji, odpowiednia numeracja jest istotna dla zachowania przejrzystości i dostępu do treści. Norma ISO 9706 dotycząca długowieczności dokumentów papierowych również podkreśla znaczenie paginacji w kontekście archiwizacji, co świadczy o jej fundamentalnym znaczeniu w różnych dziedzinach. Użycie terminu 'pagina' jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz dobrą praktyką w edytorstwie, co czyni go właściwym wyborem w omawianym pytaniu.

Pytanie 11

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 20-30mm
B. 30kg
C. 20 %
D. 20°C
Zapis 20-30mm, 30kg oraz 20 % zawierają błędy, które wynikają z nieścisłości i niezgodności z przyjętymi normami. W przypadku pierwszego zapisu, użycie myślnika wskazuje na zakres, ale nie jest to standardowy sposób przedstawiania jednostek w dokumentacji technicznej. Zamiast tego, powinno się używać formatu z symbolem zakresu, np. 20 mm do 30 mm. Przechodząc do drugiego zapisu, 30kg, należy zauważyć, że poprawnie powinno być 30 kg, z zachowaniem spacji między wartością a jednostką, co jest zgodne z wytycznymi definicji jednostek w systemie SI. Wreszcie, w przypadku zapisu 20 %, użycie znaku procentowego bezpośrednio po liczbie jest niepoprawne w kontekście stricte technicznym, ponieważ na ogół w dokumentacji powinno być zachowane zgodne formatowanie, które zaleca spację przed znakiem procentowym. Te błędy wskazują na brak znajomości zasad, które są istotne nie tylko dla poprawności technicznej, ale również dla jednoznaczności komunikacji. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do poważnych nieporozumień w kontekście analiz, pomiarów czy w raportach, które mają kluczowe znaczenie w wielu branżach, takich jak inżynieria, medycyna czy nauki przyrodnicze.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 8
B. 5
C. 1
D. 4
W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 14

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m2 należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 80 kg
B. 140 kg
C. 100 kg
D. 120 kg
Aby obliczyć, ile papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw zrozumieć, jakie są wymiary tych formatów oraz jak gramatura wpływa na całkową masę papieru. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole powierzchni 0,044 m² na jeden arkusz. Przy 16 000 arkuszach, całkowita powierzchnia potrzebna do druku wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Papier formatu B1 ma wymiary 707 x 1000 mm, co daje pole powierzchni 0,707 m². Aby obliczyć, ile arkuszy B1 potrzebujemy, dzielimy całkowitą powierzchnię przez pole powierzchni arkusza B1: 704 m² / 0,707 m² ≈ 994,3, co oznacza, że potrzebujemy 995 arkuszy B1. Teraz bierzemy pod uwagę gramaturę papieru: 200 g/m² oznacza, że jeden arkusz B1 waży 200 g x 0,707 m² = 141,4 g. Zatem całkowita masa papieru wynosi 995 x 141,4 g = 140 kg. Ten przykład ilustruje, jak istotne jest uwzględnienie zarówno formatu, jak i gramatury papieru w procesie drukowania. W praktyce, znajomość tych wartości jest kluczowa dla efektywnego zarządzania materiałami w drukarniach, co wpływa na koszty oraz czas produkcji.

Pytanie 15

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. następującymi po sobie literami.
B. sąsiednimi akapitami.
C. sąsiednimi wierszami.
D. paginą a tekstem.
Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.

Pytanie 16

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Fotografia cyfrowa
B. Obwoluta książki
C. Obraz negatywowy
D. Odbitka fotograficzna
Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 17

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 423 x 597 mm
B. 600 x 847 mm
C. 426 x 600 mm
D. 597 x 844 mm
Wybór innej odpowiedzi niż 600 x 847 mm często wynika z braku zrozumienia zasad dotyczących spadów w projektowaniu graficznym. Odpowiedzi 426 x 600 mm oraz 423 x 597 mm znacznie odbiegają od standardowych wymiarów formatu A1, które wynoszą 594 x 841 mm. Zastosowanie błędnych wymiarów może prowadzić do zniszczenia estetyki projektu, ponieważ nie uwzględniają one odpowiednich spadów. Często projektanci, którzy nie dodają spadów, ryzykują, że po przycięciu ich projekt będzie miał białe krawędzie, co negatywnie wpłynie na jego profesjonalny wygląd. Odpowiedź 597 x 844 mm z kolei, mimo że jest zbliżona do wymiarów A1, również nie dodaje odpowiednich spadów, co czyni ją nieprawidłową. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów netto z wymiarami brutto, co prowadzi do nieporozumień w kwestii przygotowania materiałów do druku. W projektowaniu graficznym, zrozumienie różnicy między wymiarami netto a brutto jest niezbędne do zapewnienia, że finalny produkt będzie spełniał wszystkie wymagania branżowe oraz estetyczne.

Pytanie 18

Operator DTP przygotowuje publikację wielostronicową zawierającą ilustracje i tabele. Jaki format pliku najlepiej nadaje się do przekazania do drukarni, aby zapewnić poprawność wydruku i zachowanie układu graficznego?

A. JPG z ilustracjami
B. TIFF z osobnymi warstwami
C. PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką
D. DOCX z dołączonymi obrazami
Wybór nieprawidłowego formatu pliku do przekazania publikacji wielostronicowej do drukarni może prowadzić do poważnych problemów technicznych oraz strat jakościowych. Pliki DOCX, choć popularne w biurach, nie są przeznaczone do profesjonalnego druku – ich struktura opiera się na edytorze tekstu, co skutkuje nieprzewidywalnym rozmieszczeniem elementów po otwarciu na różnych komputerach, a czcionki mogą się zmieniać lub nie być w ogóle dostępne. Dodatkowo, grafiki w DOCX są często kompresowane i tracą na jakości, co zupełnie dyskwalifikuje ten format w kontekście przygotowania do druku. Pliki JPG, choć powszechnie używane do zapisu obrazów, nie nadają się do przekazywania rozbudowanych publikacji – format ten nie wspiera ani tekstu, ani stron, ani warstw, a do tego silnie kompresuje obraz, przez co spada jakość ilustracji i pojawiają się artefakty. JPG nie przenosi też żadnych informacji o układzie publikacji czy czcionkach, więc kompletnie nie nadaje się do złożonych prac typograficznych. Z kolei TIFF z warstwami teoretycznie pozwala na przechowanie wysokiej jakości grafik i warstw, lecz jest formatem typowo graficznym, nie publikacyjnym – nie obsługuje układu stron, nie przenosi tekstu jako tekstu, a drukarnie bardzo rzadko akceptują wielowarstwowe TIFF-y jako gotowe publikacje. To format używany raczej do pojedynczych ilustracji czy fotografii, nie do całych publikacji. Typowym błędem jest przekonanie, że wysoka jakość grafiki wystarczy – w rzeczywistości liczy się kompletny, zintegrowany plik, który oddaje dokładnie to, co przygotował operator DTP, i jest zgodny ze standardami poligraficznymi. Wybranie innego formatu niż PDF z osadzonymi czcionkami i grafiką to prosta droga do błędów wydruku, nieporozumień z drukarnią i straty czasu na poprawki.

Pytanie 19

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. impozycja
B. rastrowanie
C. digitalizacja
D. wektoryzacja
Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 20

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. dopasowanie
B. lokalizacja
C. rastryzacja
D. impozycja
Impozycja to proces, który polega na rozmieszczaniu użytków graficznych na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować straty materiału. W praktyce oznacza to, że projektant lub operator maszyny drukarskiej musi uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar finalnego produktu, rodzaj i gramatura papieru, a także technologię druku. Dobre praktyki w impozycji obejmują stosowanie programów graficznych, które pozwalają na wizualizację i optymalizację układu użytków. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie arkusza z różnymi formatami etykiet, gdzie każda etykieta jest zaprojektowana tak, aby jak najlepiej pasowała do reszty układu. W branży stosuje się także standardy, takie jak ISO 12647, które regulują proces druku, w tym impozycję, aby zapewnić wysoką jakość i spójność kolorystyczną wydruków. Właściwa impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz na koszty, dlatego jest kluczowym etapem w procesie graficznym.

Pytanie 21

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. PCX, PDF, TIFF
B. JPG, TIFF, BMP
C. PSD, PCX, PDF
D. JPG, PCX, RAW
Odpowiedź 'JPG, TIFF, BMP' jest poprawna, ponieważ te formaty są powszechnie używane do zapisu zeskanowanych obrazów. Format JPG (JPEG) jest najczęściej stosowany w fotografii cyfrowej, ze względu na efektywność kompresji i dobrą jakość obrazu przy mniejszych rozmiarach plików. TIFF (Tagged Image File Format) jest formatem bezstratnym, co czyni go idealnym do archiwizacji i profesjonalnego druku, gdyż zachowuje pełną jakość obrazu. BMP (Bitmap) jest prostym formatem, który zapisuje obraz w postaci nieprzetworzonej, oferując dużą jakość, ale o większym rozmiarze pliku, co może być uciążliwe w przypadku dużych zbiorów. Użycie tych formatów w praktyce, na przykład w profesjonalnych biurach graficznych, aktywnie wspiera standardy jakości obrazów, co jest szczególnie ważne w kontekście archiwizacji zdjęć i dokumentów. Organizacje często preferują TIFF do skanowania dokumentów, aby mieć pewność, że każda szczegółowość zostanie zachowana na najdłuższy czas. Warto również podkreślić, że wybór odpowiedniego formatu zależy od potrzeb użytkowników oraz od zastosowania, dlatego znajomość tych formatów jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z grafiką i dokumentami.

Pytanie 22

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 420 zł
B. 2 600 zł
C. 2 780 zł
D. 2 240 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 23

Jaki będzie całkowity koszt zrealizowania plakatu o wymiarach 4 m x 4 m, jeśli ploter działa z prędkością 48 m2/h, cena materiałów za 1 m2 druku wynosi 5 zł, a wydatki związane z pracą maszyny i operatora szacowane są na 45 zł/h?

A. 110 zł
B. 140 zł
C. 125 zł
D. 95 zł
Całkowity koszt zrobienia plakatu 4 na 4 metry można łatwo policzyć. Pierwsze, co musimy zrobić, to znaleźć powierzchnię plakatu. Tak więc, 4 metry razy 4 metry dają nam 16 metrów kwadratowych. Potem trzeba pomnożyć to przez koszt materiałów, czyli 5 zł za metr kwadratowy. Czyli 16 m2 razy 5 zł daje 80 zł. Teraz nie możemy zapomnieć o czasie, jaki potrzebuje ploter, żeby to wydrukować. On drukuje z prędkością 48 m2 na godzinę, więc żeby wydrukować 16 m2, potrzebuje 1/3 godziny, co jest 20 minutami. Koszt pracy maszyny i operatora to 45 zł na godzinę, a zatem za 1/3 godziny zapłacimy 15 zł. Łącznie więc wychodzi 80 zł za materiały plus 15 zł za pracę, co daje 95 zł. Tego typu obliczenia są bardzo ważne w reklamie, bo trzeba mieć na uwadze, żeby zoptymalizować koszty produkcji, bo to pomaga być konkurencyjnym. Dobrze jest też śledzić czas pracy maszyn i zarządzać materiałami, żeby lepiej prognozować wydatki na przyszłych projektach.

Pytanie 24

Ile arkuszy drukarskich B2 jest potrzebnych do wydrukowania gazety o 28 stronach w kolorze (CMYK) o wymiarach 285 x 410 mm?

A. 28 arkuszy.
B. 56 arkuszy.
C. 14 arkuszy.
D. 112 arkuszy.
Wiele podejść do pytania o liczbę form drukowych może prowadzić do błędnych wniosków, szczególnie jeśli nie uwzględnia się podstawowych zasad druku offsetowego. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 28 form są mylące, ponieważ nie biorą pod uwagę, że każda strona wymaga druku w czterech kolorach (CMYK). W przypadku druku kolorowego, zasada jest taka, że każda strona wymaga osobnych form dla każdego z kolorów, co prowadzi do błędnego założenia, że można użyć tylko jednej formy na stronę. Podobnie, odpowiedź sugerująca 14 form zakładałaby, że można w jakiś sposób zredukować ilość form poprzez łączenie kolorów, co w standardowych praktykach druku nie jest możliwe. Odpowiedź 112 form jest także nieprawidłowa z uwagi na to, że zakłada wydrukowanie każdej strony w każdym kolorze oddzielnie bez uwzględnienia technik optymalizacji produkcji. Błędne podejścia do obliczeń wynikają często z braku zrozumienia cyklu produkcji w druku offsetowym, w którym kluczowe jest efektywne zarządzanie formami i optymalizacja kosztów. W praktyce, przez wykorzystanie wydajnych metod druku, możliwe jest znaczne zmniejszenie liczby form potrzebnych do realizacji projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 25

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. ArtiosCad
B. Audacity
C. WinRar
D. Eset Nod32
WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 26

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m2 wynosi 210 kg?

A. 2 700 arkuszy
B. 3 000 arkuszy
C. 2 500 arkuszy
D. 2 900 arkuszy
Obliczenie liczby arkuszy na podstawie podanej masy papieru wymaga starannego przeliczenia, które często bywa mylone. Wiele osób może błędnie zakładać, że gramatura i powierzchnia arkuszy są wystarczające do obliczenia liczby jednostek w magazynie bez uwzględnienia ich rzeczywistej masy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 700 arkuszy czy 2 500 arkuszy mogą wynikać z niewłaściwego założenia co do masy jednego arkusza. Jeśli przyjmiemy, że każdy arkusz waży 80 g, co jest typowe dla papieru o niższej gramaturze, liczba arkuszy obliczona z 210 kg mogłaby być nieadekwatna, prowadząc do zaniżenia wyników. Często błędne obliczenia wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących rozmiarów lub gramatury, co jest powszechnym błędem wśród osób niezaznajomionych z technikami obliczeniowymi w tej branży. Znajomość standardów przeliczeń oraz umiejętność analizy wymagań dotyczących masy papieru są kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w różnych sektorach, w tym w druku cyfrowym i wielkoformatowym. Właściwe podejście do obliczeń ma ogromne znaczenie, ponieważ pomaga unikać strat materiałowych oraz minimalizuje koszty, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju w branży drukarskiej. Dlatego też, zaleca się dokładne przeliczanie wartości masy i wymiarów, aby otrzymać precyzyjne i efektywne wyniki.

Pytanie 27

Jaką ilość drutu introligatorskiego należy wykorzystać do wykonania oprawy dla 10 000 magazynów (po 3 zszywki), jeśli długość jednej zszywki to 20 mm?

A. 100 m
B. 600 m
C. 300 m
D. 900 m
Aby obliczyć ilość drutu introligatorskiego potrzebnego do wykonania oprawy zeszytowej dla 10 000 czasopism z użyciem 3 zszywek o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Pierwszym krokiem jest obliczenie całkowitej długości zszywek potrzebnych do zeszytów. W tym przypadku, dla jednego czasopisma, ilość drutu potrzebnego wynosi 3 zszywki x 20 mm = 60 mm. Następnie, aby obliczyć długość dla wszystkich 10 000 czasopism, mnożymy 60 mm przez 10 000, co daje 600 000 mm. Przeliczając to na metry, otrzymujemy 600 m. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne dla producentów czasopism i wydawnictw, ponieważ wpływają na całkowity koszt materiałów oraz planowanie produkcji. Przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie optymalizacji zużycia materiałów jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności w procesach produkcyjnych oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 28

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. znaku przeniesienia
B. przeniesień sylab
C. wiszących spójników
D. znaku wielokropka
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 29

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 780 zł
B. 680 zł
C. 580 zł
D. 480 zł
Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 30

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m2 siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 58,00 zł
B. 270,00 zł
C. 90,00 zł
D. 540,00 zł
Wielu ludzi może mieć problem z oszacowaniem kosztu wydruku banera, bo często coś tam pokręcają z obliczeniami. Na przykład, odpowiedzi takie jak 90 zł czy 540 zł pokazują, że w przeliczeniach są spore błędy. Odpowiedź 90 zł pewnie wyszła, bo ktoś źle obliczył powierzchnię pasa; można pomylić jednostki lub obliczyć tylko kawałek. A 540 zł to już chyba całkiem niepoprawne podwojenie lub złe policzenie całkowitego kosztu. Ważne jest, żeby przy obliczeniach uwzględnić całą powierzchnię, a nie tylko jej fragmenty. Błędy matematyczne, takie jak złe dodawanie czy mnożenie, mogą naprawdę mocno wpłynąć na koszt. Gdy szacujemy wydatki na produkcję reklam, zrozumienie przeliczania jednostek i znajomość cen materiałów jest kluczowe, żeby dobrze przewidzieć koszty i uniknąć problemów finansowych w przyszłości. To szczególnie ważne, gdy chodzi o projektowanie i produkcję materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne kalkulacje wpływają na zyski.

Pytanie 31

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 875 sztuk
B. 1125 sztuk
C. 625 sztuk
D. 1250 sztuk
Aby obliczyć liczbę arkuszy A1 potrzebnych do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6, zaczynamy od określenia, ile zaproszeń można uzyskać z jednego arkusza A1. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, podczas gdy format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A1 można umieścić do 16 zaproszeń A6, ponieważ wzdłuż krótszego boku zmieszczą się 5 zaproszeń, a wzdłuż dłuższego boku 3 zaproszenia. Obliczając ilość arkuszy: 20 000 zaproszeń podzielone przez 16 zaproszeń z jednego arkusza A1 daje 1250 arkuszy A6. Jednakże, dla efektywności produkcji oraz minimalizacji strat materiałowych, zaokrąglamy tę wartość w górę, co prowadzi nas do potrzeby 625 arkuszy A1. W branży poligraficznej, obliczenia tego typu są kluczowe dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 32

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. mniejszy od 1
B. równy 1
C. większy od 1
D. większy lub równy 1
Kwestia porównania kosztu jednostkowego wydrukowania może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie uwzględnimy pełnego kontekstu procesów drukarskich. Udało się zauważyć, że wybór odpowiedniej metody drukowania, takiej jak druk offsetowy czy cyfrowy, wpływa na całkowity koszt produkcji. Odpowiedzi sugerujące, że koszt jednostkowy wydrukowania na maszynie 4-kolorowej jest większy od 1 lub równy 1, mogą wynikać z błędnej analizy kosztów materiałów lub nakładów. Zazwyczaj w druku offsetowym, większe nakłady wiążą się z korzystniejszymi stawkami, co można zaobserwować w przypadku druku ulotek w dużych ilościach. Istnieje również mylne przeświadczenie, że koszt jednostkowy druku z większej liczby form jest bardziej opłacalny; otóż w rzeczywistości, większa liczba form oznacza wyższe koszty przygotowawcze i mniejsze efekty skali. Kolejnym błędem jest pomijanie efektywności produkcji oraz wpływu technologii na koszt jednostkowy, co jest kluczowe w ocenie opłacalności, a także w odniesieniu do standardów wydajności produkcji poligraficznej. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do podejmowania racjonalnych decyzji w zakresie wyboru technologii oraz zarządzania kosztami w druku.

Pytanie 33

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 0,5 fireta
B. 3,0 firety
C. 2,0 firety
D. 1,0 firet
Odpowiedź 1,0 firet jest poprawna, ponieważ głębokość wcięcia akapitowego powinna wynosić 1,0 fireta, co jest zgodne z typowymi standardami typograficznymi w przemyśle wydawniczym. Firet jest jednostką miary stosowaną w poligrafii, która pozwala na precyzyjne określenie wielkości wcięcia. Wcięcia akapitowe są stosowane, aby wizualnie oddzielić paragrafy, co poprawia czytelność tekstu. W praktyce, wcięcie o wielkości 1,0 fireta jest często wybierane do publikacji literackich oraz dokumentów formalnych, ponieważ zapewnia odpowiednią równowagę między estetyką a funkcjonalnością. Użycie tej wartości w typografii jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego, które zalecają, aby wcięcia były dostosowane do używanej czcionki, jej rozmiaru oraz szerokości składu. Przykładowo, w przypadku czcionek o dużej wysokości x, mniejsze wcięcia mogą być stosowane w celu zachowania spójności wizualnej tekstu.

Pytanie 34

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. kadrowanie
B. wypełnianie
C. rozmycie
D. selekcja
Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop służy do wykonania selekcji, co oznacza, że umożliwia wybór określonego obszaru obrazu w celu dalszej edycji. Użytkownik może ręcznie prowadzić kursor wzdłuż krawędzi obiektu, co pozwala na precyzyjne wyznaczenie granic selekcji. Dzięki temu narzędziu można łatwo izolować elementy, które wymagają obróbki, takich jak zmiana kolorów, dodawanie efektów lub usuwanie tła. Dobre praktyki w wykorzystaniu narzędzia Lasso obejmują korzystanie z różnych jego wariantów, takich jak Lasso polygonalne czy Lasso magnetyczne, które mogą usprawnić proces selekcji w zależności od złożoności kształtu obiektu. Na przykład, Lasso magnetyczne automatycznie dostosowuje swoją trasę do krawędzi obiektów, co ułatwia pracę w przypadku skomplikowanych kształtów. Selekcja jest kluczowym etapem w procesie edycji graficznej, a umiejętność jej skutecznego stosowania przyczynia się do uzyskiwania wysokiej jakości efektów wizualnych w projektach.

Pytanie 35

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 140 kg
B. 7 200 kg
C. 560 kg
D. 2 800 kg
Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. bękart
B. szewc
C. sierota
D. wdowa
Termin "wdowa" odnosi się do specyficznego błędu typograficznego, polegającego na umieszczeniu krótkiego wiersza, zazwyczaj jedno- lub dwuwyrazowego, na końcu akapitu. W praktyce, wdowy są uważane za nieestetyczne, ponieważ mogą zaburzać równowagę wizualną tekstu oraz wpływać na jego czytelność. Aby uniknąć tego problemu, projektanci graficzni oraz edytorzy powinni stosować różne techniki, takie jak odpowiednie dostosowywanie interlinii, marginesów czy też dodawanie dodatkowych wierszy tekstu. Standardy typograficzne zalecają także, aby końcówki akapitów były starannie dopasowane, co pozwala na zachowanie harmonijnego wyglądu tekstu. Dobre praktyki obejmują również użycie narzędzi do automatycznego sprawdzania i poprawy formatowania, co pozwala na szybkie identyfikowanie i eliminowanie wdów oraz innych podobnych błędów typograficznych.

Pytanie 39

Aby zrealizować zamówienie, konieczne jest kupno 152 kg papieru. Cena za 1 kg papieru wynosi 4 zł netto. Jaka będzie całkowita cena papieru, uwzględniając dodatkowo 23% VAT?

A. 856,84 zł
B. 608,84 zł
C. 923,84 zł
D. 747,84 zł
Poprawna odpowiedź wynika z dokładnych obliczeń związanych z kosztami zakupu papieru oraz naliczaniem VAT. Aby obliczyć całkowity koszt zakupu 152 kg papieru, najpierw należy obliczyć koszt netto, który wynosi: 152 kg * 4 zł/kg = 608 zł. Następnie, należy dodać do tej kwoty 23% VAT. Obliczamy VAT: 608 zł * 0,23 = 139,84 zł. Teraz dodajemy VAT do kosztu netto: 608 zł + 139,84 zł = 747,84 zł. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa w przemyśle, gdzie często dokonuje się zakupów materiałów. Wiedza ta pomaga w precyzyjnym budżetowaniu i planowaniu finansowym. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, każda transakcja powinna być dokładnie analizowana, aby zapewnić maksymalną efektywność kosztową.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.