Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 23:24
Data zakończenia: 23 maja 2025 23:34

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na ilustracji widoczne jest urządzenie służące do

A. usuwania izolacji z przewodów

B. zaciskania złącz BNC

C. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

D. zaciskania złącz RJ-45

Urządzenie przedstawione na rysunku to narzędzie do zdejmowania izolacji z kabli powszechnie używane w pracach elektrycznych i telekomunikacyjnych. Jego główną funkcją jest bezpieczne i precyzyjne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkodzenia ich wewnętrznej struktury. Urządzenia tego typu są niezbędne w sytuacjach, gdy wymagane jest przygotowanie kabla do połączenia elektrycznego lub montażu złącza. Przy korzystaniu z tych narzędzi przestrzega się standardów branżowych takich jak IEC 60352 dotyczących połączeń elektrycznych aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji. Przykładem zastosowania może być przygotowanie przewodów do zaciskania złącz RJ-45 w sieciach komputerowych gdzie precyzyjne zdjęcie izolacji jest kluczowe dla zapewnienia poprawności działania sieci. Profesjonalne narzędzia do zdejmowania izolacji mogą być regulowane do różnych średnic przewodów co zwiększa ich uniwersalność w zastosowaniach zawodowych. Operatorzy tych narzędzi powinni być odpowiednio przeszkoleni aby zapewnić dokładność i bezpieczeństwo pracy z elektrycznością.

Pytanie 2

Dokument mający na celu przedstawienie oferty cenowej dla inwestora dotyczącej przeprowadzenia robót instalacyjnych w sieci komputerowej, to

A. przedmiar robót

B. kosztorys ślepy

C. specyfikacja techniczna

D. kosztorys ofertowy

Przedmiar robót to spis wszystkich prac i materiałów potrzebnych do projektu, ale nie ma tam wyceny. Chodzi głównie o to, żeby pomóc ocenić, ile pracy jest do zrobienia i przygotować kosztorys. Kosztorys ślepy z kolei jest tworzony bez znajomości rynkowych cen, więc nie nadaje się do przedstawienia oferty inwestorowi. Moim zdaniem, można go używać wewnętrznie, ale nie w formalnych przetargach, bo nie oddaje rzeczywistych kosztów. Specyfikacja techniczna to inna sprawa – opisuje wymagania techniczne i jakościowe, ale nie ma elementu cenowego, więc też nie pasuje do pytania. Ważne, żeby nie mylić kosztorysu ofertowego z innymi dokumentami, bo każdy z nich ma swoje specyficzne cele. Kosztorys ofertowy jest naprawdę kluczowy w przetargach, a jego brak może prowadzić do złych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 3

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. plik stronicowania

B. menedżer zadań

C. edytor rejestru

D. schowek systemu

Zarządzanie pamięcią w systemie operacyjnym jest skomplikowanym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia różnych narzędzi i komponentów. Edytor rejestru to narzędzie, które umożliwia użytkownikom modyfikację ustawień systemowych i aplikacji, ale nie odpowiada za przechowywanie plików czy danych w pamięci. Nie jest więc odpowiedzialny za zarządzanie pamięcią ani nie ma wpływu na to, jak system operacyjny radzi sobie z dużymi plikami. Menedżer zadań to aplikacja, która pozwala na monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz zasobami systemowymi, ale również nie jest używany do przechowywania części danych, które nie mieszczą się w pamięci. Jego funkcjonalność koncentruje się na monitorowaniu aktywnych procesów, a nie na zarządzaniu pamięcią i przechowywaniu danych. Z kolei schowek systemowy to mechanizm tymczasowego przechowywania danych, który umożliwia kopiowanie i wklejanie informacji między różnymi aplikacjami, ale nie ma zdolności do przechowywania dużych plików ani zarządzania pamięcią. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie różnorodnych funkcji systemowych oraz brak zrozumienia, jak działa zarządzanie pamięcią w systemach operacyjnych. Z tego powodu istotne jest, aby zrozumieć rolę pliku stronicowania i jego znaczenie w kontekście całego środowiska operacyjnego.

Pytanie 4

Narzędziem do monitorowania, które umożliwia przechwytywanie, rejestrowanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych, jest

A. konqueror

B. whireshark

C. finder

D. tracker

Odpowiedzi takie jak konqueror, finder czy tracker odnoszą się do zupełnie innych dziedzin i nie są narzędziami przeznaczonymi do analizy ruchu sieciowego. Konqueror to przeglądarka internetowa oraz menedżer plików, która nie ma możliwości przechwytywania pakietów sieciowych. Oferuje jedynie podstawowe funkcjonalności związane z przeglądaniem zasobów internetowych i zarządzaniem plikami lokalnymi. Z kolei finder to standardowa aplikacja do zarządzania plikami w systemach macOS, skoncentrowana na organizacji i dostępie do plików, a nie na analizie ruchu sieciowego. Tracker, w kontekście komputerowym, może odnosić się do różnych aplikacji, zazwyczaj związanych z monitorowaniem lub lokalizowaniem plików, ale nie spełnia funkcji narzędzi do analizy protokołów komunikacyjnych. Kluczowym błędem w wyborze odpowiedzi może być mylenie funkcji narzędzi do przeglądania i zarządzania plikami z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do analizy danych sieciowych. Zrozumienie specyfiki narzędzi i ich przeznaczenia jest niezbędne w kontekście zarządzania sieciami, gdzie Wireshark stanowi fundament do skutecznej diagnostyki i zabezpieczeń.

Pytanie 5

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. WEP

B. WPA2

C. WPA

D. NTFS

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to protokół zabezpieczeń, który oferuje znacznie wyższy poziom ochrony niż jego poprzednicy, WEP i WPA. Wprowadza szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest obecnie uważane za jeden z najbezpieczniejszych algorytmów szyfrowania dostępnych w technologii sieciowej. WEP (Wired Equivalent Privacy) korzysta z algorytmu RC4, który ma liczne słabości i można go łatwo złamać. WPA, będąc przejściowym rozwiązaniem, oferuje poprawę bezpieczeństwa w stosunku do WEP, ale wciąż nie dorównuje WPA2. W praktyce, wiele domowych i biurowych routerów WiFi domyślnie oferuje WPA2 jako standardowy wybór, co czyni go najczęściej stosowanym typem zabezpieczeń. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że WPA3, jako nowsza generacja zabezpieczeń, zaczyna zyskiwać na popularności, jednak WPA2 wciąż pozostaje powszechnym i skutecznym rozwiązaniem do zabezpieczania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 6

Na ilustracji przedstawiono złącze

A. FIRE WIRE

B. HDMI

C. DVI

D. D-SUB

Odpowiedzi które wybrałeś nie są poprawne ponieważ dotyczą innych typów złączy stosowanych w różnych kontekstach elektronicznych i komputerowych. Złącze FIRE WIRE inaczej nazywane IEEE 1394 jest używane głównie do przesyłania danych cyfrowych z wysoką prędkością w urządzeniach takich jak kamery cyfrowe i dyski twarde. Technologie takie były popularne na przełomie XX i XXI wieku szczególnie w środowiskach profesjonalnych gdzie wymagana była szybka transmisja danych multimedialnych. Natomiast DVI czyli Digital Visual Interface to standard zaprojektowany do przesyłania wysokiej jakości sygnału wideo do monitorów cyfrowych. DVI zazwyczaj wykorzystuje się w kontekście połączeń między komputerem a monitorem co umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej rozdzielczości bez kompresji. Z kolei HDMI czyli High-Definition Multimedia Interface to złącze służące do przesyłania zarówno sygnału wideo jak i audio w formie cyfrowej. HDMI jest obecnie standardem w wielu urządzeniach konsumenckich takich jak telewizory monitory czy konsole do gier oferując wysoką jakość obrazu i dźwięku. Myślenie że jedno z tych złączy mogłoby być złączem D-SUB wynikać może z pomylenia ich ze względu na fizyczne podobieństwa w konstrukcji niektórych złączy szczególnie gdy pełnią one rolę portów komunikacyjnych. Warto jednak pamiętać że każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania i jest projektowane z myślą o różnych rodzajach transmisji danych oraz różnych środowiskach operacyjnych. Kluczowe jest rozumienie różnic funkcjonalnych aby prawidłowo identyfikować typ złącza i jego zastosowanie w praktyce. Wybór odpowiedniego złącza dla danego zastosowania jest istotny z punktu widzenia wydajności i niezawodności całego systemu elektronicznego.

Pytanie 7

W systemach Microsoft Windows komenda netstat -a pokazuje

A. aktualne ustawienia konfiguracyjne sieci TCP/IP

B. tabelę trasowania

C. statystyki odwiedzin witryn internetowych

D. wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

Polecenie netstat -a w systemach Microsoft Windows służy do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów nasłuchujących w protokole TCP i UDP. Umożliwia administratorom sieci oraz użytkownikom identyfikację otwartych portów, co jest istotne dla monitorowania bezpieczeństwa sieci oraz diagnozowania problemów z połączeniami. Przykładem praktycznego zastosowania tego polecenia jest sytuacja, w której administrator chce sprawdzić, czy na serwerze nie są otwarte nieautoryzowane porty, co mogłoby sugerować możliwe zagrożenie bezpieczeństwa. Dodatkowo, wynik polecenia może być użyty do analizy wydajności sieci, wskazując na problemy z przepustowością lub zbyt dużą ilością połączeń do jednego z serwisów. Stosowanie narzędzi takich jak netstat jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, umożliwiając proaktywne podejście do bezpieczeństwa i wydajności sieci. Warto pamiętać, że zrozumienie wyjścia netstat jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią i odpowiedzi na incydenty bezpieczeństwa.

Pytanie 8

Regulacje dotyczące konstrukcji systemu okablowania strukturalnego, parametry kabli oraz procedury testowania obowiązujące w Polsce są opisane w normach

A. EN 50169

B. EN 50167

C. PN-EN 50173

D. PN-EN 50310

Norma PN-EN 50173 odnosi się do systemów okablowania strukturalnego w budynkach i przestrzeniach biurowych. Określa ona zasady projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co jest fundamentalne dla zapewnienia wysokiej jakości infrastruktury telekomunikacyjnej. W ramach tej normy opisano różne klasy okablowania, jak również wymagania dotyczące parametrów kabli, takich jak pasmo przenoszenia, tłumienie sygnału czy odporność na zakłócenia. Dzięki zastosowaniu tych norm, inżynierowie mogą projektować sieci, które będą zgodne z aktualnymi standardami technicznymi, co przekłada się na ich niezawodność i wydajność. Przykładem zastosowania tej normy może być projektowanie systemu LAN w nowo powstającym biurowcu, gdzie odpowiednie kable są dobrane na podstawie specyfikacji z PN-EN 50173, co zapewnia ich optymalne działanie w przyszłości.

Pytanie 9

W topologii fizycznej w kształcie gwiazdy, wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali

B. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami

C. podłączone do węzła sieci

D. połączone ze sobą segmentami kabla tworząc zamknięty pierścień

Odpowiedzi sugerujące, że urządzenia w topologii gwiazdy są podłączone do jednej magistrali, do dwóch sąsiadujących komputerów lub tworzą zamknięty pierścień, nie odpowiadają rzeczywistości tej architektury sieciowej. W przypadku pierwszej koncepcji, topologia magistrali implikuje, że wszystkie urządzenia są połączone z jedną wspólną linią transmisyjną. Taki sposób połączenia stwarza ryzyko, że awaria magistrali spowoduje zatrzymanie komunikacji wszystkich urządzeń, co jest przeciwieństwem zalet topologii gwiazdy. Natomiast połączenia między dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują topologię pierścieniową, w której każde urządzenie łączy się z dwoma innymi, tworząc zamknięty cykl. Taki model jest mniej elastyczny, ponieważ awaria jednego z urządzeń może przerwać cały obieg komunikacyjny. Kolejna koncepcja – tworzenie zamkniętego pierścienia – również nie jest charakterystyczna dla topologii gwiazdy. W rzeczywistości, topologia ta charakteryzuje się centralnym punktem połączeń, który zarządza ruchem danych, a nie zamkniętymi obiegami. Powszechne błędy w myśleniu o tych topologiach wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia ich definicji i funkcji w praktycznych zastosowaniach sieciowych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każda topologia ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, a uproszczone lub błędne porównania mogą prowadzić do poważnych problemów w projektowaniu sieci.

Pytanie 10

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Kampusowym

B. Pośrednim

C. Głównym

D. Budynkowym

MDF, czyli Main Distribution Frame, jest kluczowym punktem w sieci okablowania strukturalnego, pełniącym rolę głównego węzła dystrybucyjnego. Funkcjonuje jako centralny punkt, w którym łączą się różnego rodzaju media i sygnały z różnych źródeł. Umożliwia to efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnałów do poszczególnych rozdzielni budynkowych oraz do użytkowników końcowych. Przykładem praktycznego zastosowania MDF jest jego obecność w dużych biurowcach czy kampusach akademickich, gdzie z jednego punktu dystrybucyjnego rozdzielane są sygnały do różnych pomieszczeń. Dzięki temu możliwe jest nie tylko uporządkowanie infrastruktury, ale także ułatwienie konserwacji i rozbudowy sieci w przyszłości. Według standardów EIA/TIA-568, MDF powinien być zlokalizowany w centralnym miejscu, aby minimalizować długość kabli oraz poprawić jakość sygnału, co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności komunikacyjnej.

Pytanie 11

W architekturze sieci lokalnych opartej na modelu klient-serwer

A. żaden z komputerów nie ma nadrzędnej roli względem pozostałych

B. wszystkie komputery klienckie mają możliwość dostępu do zasobów komputerowych

C. wyspecjalizowane komputery pełnią rolę serwerów oferujących zasoby, a inne komputery z tych zasobów korzystają

D. każdy komputer udostępnia i korzysta z zasobów innych komputerów

W architekturze typu klient-serwer kluczowym elementem jest rozróżnienie pomiędzy rolami komputerów w sieci. Odpowiedzi, w których twierdzi się, że wszystkie komputery klienckie mają równy dostęp do zasobów, są mylne, ponieważ w rzeczywistości dostęp do zasobów jest kontrolowany przez serwery. Koncepcja, że każdy komputer zarówno udostępnia, jak i korzysta z zasobów innych komputerów, odnosi się bardziej do architektury peer-to-peer, gdzie wszystkie maszyny mają równorzędny status. Twierdzenie, że żaden z komputerów nie pełni roli nadrzędnej, również jest błędne, ponieważ w modelu klient-serwer serwery mają nie tylko rolę nadrzędną, ale również odpowiedzialność za zarządzanie i przechowywanie danych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że w takiej architekturze wszystkie komputery mogą działać w tej samej roli, co prowadzi do nieporozumień dotyczących efektywności i bezpieczeństwa. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura klient-serwer jest zbudowana wokół zależności pomiędzy serwerami a klientami, co umożliwia centralizację usług i danych, co jest niezbędne w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 12

Trzech użytkowników komputera z systemem operacyjnym Windows XP Pro posiada swoje foldery z dokumentami w głównym katalogu dysku C:. Na dysku znajduje się system plików NTFS. Użytkownicy mają utworzone konta z ograniczonymi uprawnieniami. Jak można zabezpieczyć folder każdego z użytkowników, aby inni nie mieli możliwości modyfikacji jego zawartości?

A. Nie udostępniać dokumentów w sekcji Udostępnianie w ustawieniach folderu

B. Przydzielić uprawnienia NTFS do edytowania folderu jedynie odpowiedniemu użytkownikowi

C. Zmierzyć każdemu z użytkowników typ konta na konto z ograniczeniami

D. Ustawić dla dokumentów atrybut Ukryty w ustawieniach folderów

Podczas rozważania ochrony folderów użytkowników, warto zwrócić uwagę na kilka nieprawidłowych podejść. Nieudostępnienie dokumentów w zakładce 'Udostępnianie' może z pozoru wydawać się rozwiązaniem, ale w rzeczywistości nie eliminuje to problemu z dostępem do folderów. Użytkownicy mogą nadal mieć dostęp do folderów poprzez system uprawnień NTFS. Jeśli foldery nie są odpowiednio zabezpieczone poprzez przypisanie uprawnień, inni użytkownicy z tym samym dostępem do systemu będą mogli wprowadzać zmiany. Nadanie atrybutu ukrytego folderom również nie zabezpiecza ich przed dostępem. Atrybut ten jedynie sprawia, że foldery są niewidoczne w standardowym widoku, ale nie uniemożliwia to ich otwierania ani modyfikowania przez użytkowników, którzy znają ścieżkę dostępu. Zmiana typu konta na konto z ograniczeniami nie rozwiązuje problemu, ponieważ konta z ograniczeniami nadal mogą mieć dostęp do folderów, chyba że uprawnienia NTFS są prawidłowo skonfigurowane. W praktyce, brak zrozumienia zasadności przypisywania szczegółowych uprawnień prowadzi do sytuacji, w której dane są narażone na nieautoryzowany dostęp, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa. Aby skutecznie chronić dane, należy zawsze bazować na zaawansowanych mechanizmach zabezpieczeń, takich jak NTFS, które oferują precyzyjną kontrolę dostępu.

Pytanie 13

Gdzie w dokumencie tekstowym Word umieszczony jest nagłówek oraz stopka?

A. Nagłówek występuje na początku dokumentu, a stopka na końcu dokumentu

B. Nagłówek jest umieszczony na dolnym marginesie, a stopka na górnym marginesie

C. Nagłówek znajduje się na górnym marginesie, a stopka na dolnym marginesie

D. Na stronach parzystych dokumentu

Nagłówek i stopka w dokumencie tekstowym Word odgrywają kluczową rolę w organizacji treści oraz w estetyce dokumentów. Nagłówek, umieszczany na górnym marginesie, pozwala na umieszczenie istotnych informacji, takich jak tytuł dokumentu, nazwa autora czy numer strony. Dzięki temu czytelnik ma łatwy dostęp do kontekstu całego dokumentu, co jest szczególnie przydatne w dłuższych publikacjach, takich jak raporty czy prace naukowe. Z kolei stopka, umieszczana na dolnym marginesie, często zawiera dane kontaktowe, numery stron lub jakiekolwiek dodatkowe notatki, które mogą być istotne dla odbiorcy. Ważne jest, aby dobrze zorganizować te elementy zgodnie z zasadami typografii i dostosować je do stylu dokumentu, co zwiększa jego profesjonalny wygląd oraz czytelność. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich formatów i rozmiarów czcionek, a także unikanie nadmiaru informacji, co może prowadzić do chaosu wizualnego.

Pytanie 14

Liczba 10011001100 zaprezentowana w systemie heksadecymalnym ma formę

A. EF4

B. 4CC

C. 998

D. 2E4

Odpowiedź 4CC jest prawidłowa, ponieważ liczba binarna 10011001100 reprezentuje wartość dziesiętną 1236. Aby skonwertować ją na zapis heksadecymalny, najpierw grupujemy bity w zestawy po cztery, zaczynając od prawej strony. W tym przypadku grupujemy 0010 0110 0110 00, co daje nam dodatkowo zera z lewej strony, aby uzyskać pełne grupy: 0001 0010 0110 1100. Następnie przekształcamy każdą grupę na wartość heksadecymalną: 0001 to 1, 0010 to 2, 0110 to 6, a 1100 to C. Łącząc te wartości, uzyskujemy 4CC. Praktycznym zastosowaniem konwersji binarno-heksadecymalnej jest programowanie systemów wbudowanych, gdzie efektywne zarządzanie pamięcią i zasobami wymaga szybkiego i czytelnego przedstawienia danych. Heksadecymalny format jest powszechnie stosowany w systemach komputerowych, przykładowo w adresowaniu pamięci oraz w reprezentacji kolorów w grafice komputerowej, co czyni znajomość konwersji kluczową umiejętnością inżynierów oprogramowania i specjalistów IT.

Pytanie 15

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. tracert

B. pathping

C. netstat

D. traceroute

Polecenie 'traceroute' jest fundamentem w diagnostyce sieci, pozwalającym na śledzenie trasy, którą pokonują pakiety danych od źródła do docelowego urządzenia. Wykorzystuje ono protokoły ICMP (Internet Control Message Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) do określenia, przez jakie routery przechodzą pakiety w drodze do określonego adresu IP. Przykładowo, uruchamiając polecenie 'traceroute www.example.com', użytkownik otrzyma listę wszystkich routerów, przez które dane przechodzą, wraz z czasem odpowiedzi każdego z nich. To narzędzie jest nieocenione w identyfikacji problemów z opóźnieniami w sieci, zrywami połączeń, czy też w kontroli jakości usług. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne monitorowanie tras pakietów może pomóc w optymalizacji sieci, a także w planowaniu rozbudowy infrastruktury. Zrozumienie działania 'traceroute' oraz umiejętność interpretacji jego wyników to kluczowe umiejętności dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 16

Z jakim protokołem związane są terminy "Sequence number" oraz "Acknowledgment number"?

 Sequence number: 117752 (relative sequence number)
 Acknowledgment number: 33678 (relative ack number)
 Header Length: 20 bytes
 Flags: 0x010 (ACK)
 Window size value: 258

A. IP (Internet Protocol)

B. UDP (User Datagram Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. TCP (Transmission Control Protocol)

Protokół TCP czyli Transmission Control Protocol jest kluczowy dla niezawodnej transmisji danych w sieciach komputerowych Ponieważ TCP zapewnia kontrolę przepływu i potwierdzanie danych Sequence number i Acknowledgment number są fundamentalnymi koncepcjami w TCP Sequence number określa kolejność bajtów które są przesyłane co pozwala odbiorcy na zrekomponowanie danych w ich pierwotnej kolejności Jest to niezbędne dla aplikacji które wymagają porządku w danych Acknowledgment number z kolei jest używany do potwierdzania odbioru danych przez odbiorcę co pozwala na wykrywanie utraty pakietów i retransmisję TCP jest protokołem połączeniowym co oznacza że przed rozpoczęciem transmisji danych nawiązywane jest połączenie między nadawcą a odbiorcą Zabezpiecza to integralność danych i pozwala na kontrolę nad przepływem danych co jest niezwykle ważne w środowiskach sieciowych gdzie mogą wystąpić zakłócenia lub utrata pakietów W praktyce TCP jest szeroko stosowany w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności takich jak przeglądarki internetowe klienty poczty elektronicznej i komunikatory internetowe Protokół TCP stosuje różne techniki optymalizacji takie jak kontrola przeciążeń co przyczynia się do jego powszechnego zastosowania w branży

Pytanie 17

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

B. odłączyć zasilanie komputera

C. wyłączyć monitor ekranowy

D. otworzyć obudowę komputera

Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 18

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. DNS

B. TCP/IP

C. FTP

D. DHCP

Protokół DHCP to naprawdę ważny element w sieciach lokalnych, bo to on sprawia, że przydzielanie adresów IP do urządzeń jest łatwe i szybkie. Kiedy podłączasz komputer albo smartfona, to wysyła on do serwera DHCP zapytanie. A ten serwer odpowiada, przydzielając wolny adres IP oraz inne dane, jak maska podsieci czy brama domyślna. To mega ułatwia życie administratorom, bo nie muszą ręcznie przydzielać adresów, co mogłoby skończyć się błędami. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w dużych sieciach, gdzie jest masa urządzeń, DHCP naprawdę robi różnicę. I jeszcze, co jest super, to daje możliwość rezerwacji adresów IP dla konkretnych urządzeń, co jest przydatne, gdy musisz mieć urządzenia zawsze dostępne w sieci.

Pytanie 19

Jakie narzędzie powinno być użyte do zbadania wyników testu POST dla modułów na płycie głównej?

A. Rys. B

B. Rys. A

C. Rys. C

D. Rys. D

Prawidłowa odpowiedź to Rys. B. Jest to specjalne narzędzie diagnostyczne znane jako karta POST, używane do testowania i diagnozowania problemów z płytą główną komputera. Kiedy komputer jest uruchamiany, przechodzi przez test POST (Power-On Self-Test), który sprawdza podstawowe komponenty sprzętowe. Karta POST wyświetla kody wyników testu, co umożliwia technikom zidentyfikowanie problemów, które mogą uniemożliwiać prawidłowy rozruch systemu. Karty POST są niezwykle przydatne w środowiskach serwisowych, gdzie szybka diagnostyka jest kluczowa. Dają one bezpośredni wgląd w proces rozruchu płyty głównej i wskazują na potencjalne awarie sprzętowe, takie jak uszkodzone moduły pamięci RAM, problemy z procesorem czy kartą graficzną. W praktyce, kody wyświetlane przez kartę POST mogą być porównywane z tabelami kodów POST producenta płyty głównej, co pozwala na szybkie i precyzyjne określenie przyczyny awarii i przystąpienie do jej usunięcia. Warto zaznaczyć, że użycie karty POST jest standardem w diagnostyce komputerowej i stanowi dobrą praktykę w pracy serwisanta.

Pytanie 20

Urządzenie elektryczne lub elektroniczne, które zostało zużyte i posiada znak widoczny na ilustracji, powinno być

A. Przekazane do miejsca odbioru zużytej elektroniki

B. Wyrzucone do pojemników z tym oznaczeniem

C. Przekazane do punktu skupującego złom

D. Wyrzucone do kontenerów na odpady komunalne

Znak przekreślonego kosza na śmieci umieszczony na urządzeniach elektrycznych i elektronicznych oznacza, że nie wolno ich wyrzucać do zwykłych pojemników na odpady komunalne. Jest to zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) obowiązującą w krajach Unii Europejskiej. Celem dyrektywy jest minimalizacja negatywnego wpływu e-odpadów na środowisko oraz promowanie ich recyklingu i odzysku. Zużyte urządzenia mogą zawierać substancje szkodliwe dla środowiska, takie jak ołów, rtęć czy kadm, które mogą przedostać się do gleby i wody. Oddawanie ich do punktów odbioru zużytej elektroniki gwarantuje, że zostaną odpowiednio przetworzone i poddane recyklingowi. Dzięki temu możliwe jest odzyskanie cennych surowców, takich jak metale szlachetne, i ograniczenie zużycia surowców pierwotnych. Oddawanie sprzętu do odpowiednich punktów jest także zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, która dąży do minimalizacji odpadów i optymalizacji użycia zasobów.

Pytanie 21

Do czego służy program CHKDSK?

A. odbudowy logicznej struktury dysku

B. zmiany systemu plików

C. odbudowy fizycznej struktury dysku

D. defragmentacji dysku

Wybór odpowiedzi dotyczącej naprawy fizycznej struktury dysku może wynikać z nieporozumienia dotyczącego działania narzędzia CHKDSK. To narzędzie nie jest przeznaczone do naprawy rzeczywistych uszkodzeń fizycznych dysku twardego, takich jak uszkodzenia mechaniczne czy problemy z elektroniką. Takie uszkodzenia wymagają interwencji serwisowej oraz często wymiany komponentów. Zrozumienie, że CHKDSK działa na poziomie logicznym, jest kluczowe dla jego prawidłowego zastosowania. Jeśli chodzi o defragmentację dysku, CHKDSK również nie jest narzędziem do tego celu. Chociaż może poprawić wydajność w pewnych sytuacjach poprzez naprawę błędów, to dedykowane narzędzia do defragmentacji, takie jak „Defragmentator dysków”, są bardziej odpowiednie do zarządzania rozmieszczeniem plików na dysku. Zmiana systemu plików również nie wchodzi w zakres działania CHKDSK, które koncentruje się na diagnostyce i naprawie istniejącego systemu plików, a nie na jego modyfikacji. Błędy w zrozumieniu funkcjonalności CHKDSK mogą prowadzić do nadmiernych oczekiwań wobec tego narzędzia, dlatego ważne jest, aby użytkownicy posiadali jasne zrozumienie jego roli i ograniczeń w kontekście zarządzania danymi.

Pytanie 22

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.63

B. 195.120.252.0

C. 195.120.255.255

D. 195.120.252.255

Adres rozgłoszeniowy sieci (broadcast address) jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy najpierw określić adres sieci oraz maskę podsieci. W przypadku hosta o adresie IP 195.120.252.32 i masce 255.255.255.192, maska ta oznacza, że 26 bitów jest przeznaczonych na część sieci, a 6 bitów na część hosta. Przy takich parametrach, sieć jest zdefiniowana w zakresie adresów 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, a 195.120.252.63 to adres rozgłoszeniowy, który jest uzyskiwany przez ustawienie wszystkich bitów części hosta na jedynki. W praktyce, adres rozgłoszeniowy pozwala na efektywną komunikację między urządzeniami w sieci, umożliwiając przesyłanie informacji do wszystkich hostów jednocześnie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak protokoły ARP czy DHCP. Warto pamiętać, że stosowanie poprawnych adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci oraz zgodności z normami RFC.

Pytanie 23

Które z poniższych twierdzeń nie odnosi się do pamięci cache L1?

A. Posiada dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM

B. Jej szybkość pracy odpowiada częstotliwości procesora

C. Jest pamięcią typu SRAM

D. Znajduje się wewnątrz procesora

Pojęcie pamięci cache L1 często jest mylone z pamięcią RAM przez osoby, które nie rozumieją różnic w architekturze komputerowej. W rzeczywistości, pamięć cache L1 jest znacznie szybsza niż pamięć RAM, co wynika z jej lokalizacji i technologii, z jakiej jest zbudowana. Pamięć L1 jest zintegrowana w obrębie rdzenia procesora, co minimalizuje opóźnienia w dostępie do danych. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że pamięć L1, będąc częścią hierarchii pamięci, jest równie wolna jak pamięć RAM, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Ponadto, pamięć L1 działa na zasadzie SRAM, która jest znacznie szybsza i bardziej efektywna energetycznie w porównaniu do DRAM stosowanego w pamięci RAM. Ta różnica w technologii ma kluczowe znaczenie, ponieważ SRAM jest w stanie przechowywać dane przez dłuższy czas bez potrzeby odświeżania, co jest wymagane dla DRAM. W rezultacie, pomiar czasu dostępu do pamięci L1 jest znacznie korzystniejszy, co z kolei ma bezpośredni wpływ na wydajność aplikacji i całego systemu komputerowego. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w dziedzinie informatyki, inżynierii komputerowej lub technologii, która chce efektywnie projektować i optymalizować systemy komputerowe.

Pytanie 24

Shareware to typ licencji, która polega na

A. nieodpłatnym rozpowszechnianiu programu na czas próbny przed zakupem

B. nieodpłatnym dystrybucji aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego

C. użytkowaniu programu przez ustalony czas, po którym program przestaje działać

D. korzystaniu z programu bez żadnych opłat i ograniczeń

Wiele osób myli pojęcie shareware z innymi modelami licencjonowania, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, stwierdzenie, że shareware to korzystanie z programu przez określony czas, po którym program przestaje działać, jest mylące. Ten opis bardziej pasuje do modeli trial, gdzie użytkownik korzysta z pełnej funkcjonalności, ale z ograniczonym czasem. Z kolei twierdzenie, że shareware pozwala na używanie programu bezpłatnie i bez żadnych ograniczeń, jest nieprecyzyjne, ponieważ shareware oferuje jedynie ograniczoną wersję programu z zamiarem skłonienia użytkowników do zakupu. Opis jako bezpłatne rozprowadzanie aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego również jest błędny, ponieważ shareware niekoniecznie dotyczy publikacji kodu źródłowego, a raczej możliwości przetestowania oprogramowania przed zakupem. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to nieporozumienia dotyczące różnic między modelami licencyjnymi, a także mylenie koncepcji freeware z shareware. Freeware odnosi się do oprogramowania, które jest całkowicie darmowe, bez ograniczeń czasowych, podczas gdy shareware zawsze nastawia się na możliwość zakupu, co jest kluczowe w jego definicji. W związku z tym, zrozumienie tych różnic jest istotne dla właściwego korzystania z oprogramowania i przestrzegania zasad licencjonowania.

Pytanie 25

Określ właściwą sekwencję działań potrzebnych do zamontowania procesora w gnieździe LGA na nowej płycie głównej, która jest odłączona od zasilania?

A. 5, 2, 3, 4, 1, 6, 7

B. 5, 7, 6, 1, 4, 3, 2

C. 5, 1, 7, 3, 6, 2, 4

D. 5, 6, 1, 7, 2, 3, 4

Wybór błędnych kolejności czynności prowadzi do potencjalnych problemów z działaniem procesora oraz stabilnością całego systemu. Przykładem jest rozpoczęcie od montażu układu chłodzącego przed umiejscowieniem procesora, co jest niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia procesora. W niektórych odpowiedziach sugeruje się także nałożenie pasty termoprzewodzącej przed zamknięciem klapki gniazda, co jest niezgodne z prawidłowym podejściem, ponieważ pasta powinna być aplikowana bezpośrednio na procesor lub jego górną część przed montażem układu chłodzącego. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi zakładają podłączenie układu chłodzącego przed jego montażem, co nie tylko jest technicznie nieprawidłowe, ale także stwarza ryzyko uszkodzenia elementów elektrycznych. Ważne jest również, aby pamiętać, że każdy krok w procesie montażu musi być realizowany w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić efektywne chłodzenie procesora oraz minimalizować ryzyko błędów, które mogą prowadzić do awarii sprzętu. Gdy procesor jest zamontowany niewłaściwie, może to skutkować różnymi problemami, od przegrzewania się po uszkodzenia sprzętowe, co podkreśla znaczenie przestrzegania odpowiednich procedur montażowych.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2012?

A. Virtual Box

B. VMware

C. Hyper-V

D. Virtual PC

Wybór VMware, Virtual Box lub Virtual PC jako oprogramowania do wirtualizacji w kontekście Windows Server 2012 wskazuje na nieporozumienie dotyczące platformy i jej funkcji. VMware to komercyjny produkt, który jest szeroko stosowany w przedsiębiorstwach, ale nie jest zintegrowany z Windows Server w sposób, w jaki Hyper-V jest. Virtual Box, chociaż jest darmowym narzędziem do wirtualizacji, jest głównie używane w środowiskach desktopowych, a nie serwerowych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście profesjonalnej infrastruktury serwerowej. Z kolei Virtual PC to przestarzałe rozwiązanie, które zostało zastąpione przez Hyper-V i nie oferuje zaawansowanych funkcji, które są kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu infrastrukturą IT. Typowym błędem myślowym jest mylenie programów do wirtualizacji jednostkowej z rozwiązaniami, które są zaprojektowane do pracy w środowisku serwerowym. Oprogramowanie takie jak Hyper-V nie tylko wspiera wirtualizację, ale także zapewnia szereg funkcji zarządzających, które są niezbędne w dużych organizacjach. Dlatego wybór Hyper-V jako roli w Windows Server 2012 jest nie tylko uzasadniony, ale wręcz zalecany do efektywnego zarządzania wirtualizacją w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 27

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 1000BASE-T oraz Cat 3

B. 10GBASE-T oraz Cat 5

C. 1000BASE-T oraz Cat 5

D. 10GBASE-T oraz Cat 7

Odpowiedź, która mówi o 10GBASE-T i kablu Cat 7, jest na pewno trafna. Standard 10GBASE-T jest stworzony do przesyłania danych z prędkością do 10 Gb/s na odległość do 100 metrów. Używa się go zazwyczaj z kablami kategorii 6a albo 7. Skrętka Cat 7 ma naprawdę niezłe parametry, bo świetnie chroni przed zakłóceniami i pozwala na większą przepustowość. To czyni ją dobrym wyborem, zwłaszcza w miejscach, gdzie mamy dużo sprzętu generującego zakłócenia, jak na przykład w serwerowniach. Dzięki temu mamy stabilniejsze połączenia, co jest super ważne, gdy trzeba przesyłać sporo danych. Warto też wiedzieć, że 10GBASE-T jest zgodny z normą IEEE 802.3an, co podkreśla jego rolę w sieciach Ethernet. Przy użyciu tego standardu, można dobrze zrealizować połączenia między serwerami wirtualnymi, a to wpływa na lepszą wydajność działań IT.

Pytanie 28

Który z protokołów NIE jest używany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. L2TP

B. SNMP

C. PPTP

D. SSTP

PPTP, L2TP oraz SSTP to protokoły, które rzeczywiście są wykorzystywane do konfiguracji i obsługi wirtualnych sieci prywatnych. PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów VPN, oferującym prostą implementację, chociaż nie zawsze zapewnia najwyższy poziom bezpieczeństwa. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) z kolei często jest używany w połączeniu z IPsec, co zapewnia lepsze szyfrowanie i bezpieczeństwo. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół stworzony przez Microsoft, który wykorzystuje połączenie SSL do szyfrowania danych, co czyni go bardziej odpornym na ataki. Zwykle w przypadku wyboru protokołu VPN, administratorzy sieci kierują się kryteriami takimi jak bezpieczeństwo, łatwość konfiguracji oraz wydajność. Typowym błędem jest mylenie roli protokołów zarządzających, takich jak SNMP, z protokołami VPN. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że SNMP, mimo że jest ważnym narzędziem w zarządzaniu sieciami, nie ma zastosowania w kontekście tworzenia bezpiecznych tuneli dla danych. Ważne jest, aby wybierać odpowiednie narzędzia w zależności od potrzeb, a wiedza o protokołach oraz ich zastosowaniach jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i ochrony sieci.

Pytanie 29

Kable światłowodowe nie są powszechnie używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji

B. znacznych strat sygnału podczas transmisji

C. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne

D. ograniczonej przepustowości

Wybór odpowiedzi dotyczącej dużych strat sygnału transmisyjnego jako przyczyny braku powszechnego stosowania kabli światłowodowych w lokalnych sieciach komputerowych jest nieprawidłowy. Kable światłowodowe charakteryzują się znacznie mniejszymi stratami sygnału niż tradycyjne kable miedziane, co czyni je bardziej efektywnymi w długodystansowej transmisji. W rzeczywistości, jedna z głównych zalet światłowodów to ich zdolność do przesyłania sygnału na znaczne odległości bez istotnych strat jakości. Kolejną mylną koncepcją jest twierdzenie o niskiej przepustowości. W rzeczywistości światłowody oferują niezwykle wysoką przepustowość, znacznie przewyższającą możliwości kabli miedzianych. Dlatego są one preferowane w zastosowaniach wymagających dużej szerokości pasma, takich jak centra danych czy infrastruktura telekomunikacyjna. Co więcej, mała odporność na zakłócenia elektromagnetyczne to również błędne stwierdzenie. Kable światłowodowe są naturalnie odporne na takie zakłócenia, co czyni je idealnym rozwiązaniem w środowiskach o dużej interferencji. Takie niepoprawne wnioski mogą wynikać z braku zrozumienia właściwości fizycznych i technologii, jakie towarzyszą kablom światłowodowym, a także ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 30

Jaki akronim oznacza wydajność sieci oraz usługi, które mają na celu między innymi priorytetyzację przesyłanych pakietów?

A. ARP

B. STP

C. QoS

D. PoE

Akronimy ARP, STP oraz PoE odnoszą się do zupełnie innych zagadnień technologicznych, co wyjaśnia, dlaczego nie pasują do definicji QoS. ARP, czyli Address Resolution Protocol, służy do mapowania adresów IP na adresy MAC w sieci lokalnej. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji między urządzeniami w sieci, a nie zarządzanie jakością przesyłu danych. STP, czyli Spanning Tree Protocol, jest protokołem używanym do zapobiegania pętlom w sieciach Ethernet, co także nie odnosi się do zagadnienia priorytetyzacji ruchu. Z kolei PoE, czyli Power over Ethernet, to technologia umożliwiająca zasilanie urządzeń sieciowych przez kable Ethernet, co także nie ma związku z jakością usług. Takie błędne podejście do rozumienia akronimów prowadzi do pomyłek w kontekście zarządzania sieciami. Często zdarza się, że osoby mylą cele tych technologii, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową. Właściwe zrozumienie różnic oraz zastosowania każdego z tych akronimów jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania sieciami, a także dla zapewnienia optymalnej wydajności, co wychodzi naprzeciw obowiązującym standardom branżowym.

Pytanie 31

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. OPP

B. SCP

C. UVP

D. OTP

OTP, czyli Over Temperature Protection, to taki system, który chroni zasilacz w komputerze przed przegrzaniem. Kiedy temperatura w zasilaczu za mocno rośnie, to ten mechanizm automatycznie wyłącza zasilanie. Dzięki temu sprzęt nie ulega uszkodzeniom, a użytkowanie go staje się bezpieczniejsze. To jest naprawdę ważne, bo zasilacze pracują w różnych warunkach, a ich wydajność może być mocno ograniczona przez wysoką temperaturę. Weźmy na przykład sytuację, gdy intensywnie gramy w gry 3D albo renderujemy grafikę - wtedy zasilacz generuje sporo ciepła. To właśnie dlatego takie zabezpieczenia jak OTP są tak istotne, zwłaszcza że branża ma swoje normy, które sugerują, że trzeba je stosować, żeby sprzęt był niezawodny na dłużej. Dobrym przykładem są zasilacze 80 PLUS, które muszą mieć wysoką efektywność energetyczną i różne dodatkowe zabezpieczenia, w tym OTP, co wpływa na ich solidność i stabilną pracę.

Pytanie 32

Jakiego rodzaju rekord jest automatycznie generowany w chwili zakupu strefy wyszukiwania do przodu w ustawieniach serwera DNS w systemach Windows Server?

A. A

B. NS

C. MX

D. PTR

Rekord A służy do mapowania nazw domen na adresy IP, ale nie jest tak, że ten rekord jest tworzony automatycznie przy zakładaniu strefy DNS. Tak naprawdę, rekord A pojawia się dopiero, jak dodajesz konkretne zasoby, na przykład serwery, do strefy. Poza tym, rekord PTR jest do odwrotnego wyszukiwania DNS i działa w ten sposób, że mapuje adres IP na nazwę hosta. Dlatego w kontekście tworzenia strefy wyszukiwania do przodu, jest on w ogóle niepotrzebny. Rekord MX z kolei odpowiada za kierowanie e-maili do serwerów pocztowych, ale też nie ma nic wspólnego z zakładaniem strefy DNS. Jak źle zrozumiesz te funkcje, to możesz nieprawidłowo skonfigurować DNS i potem będą problemy z dostępnością usług. Ludzie mają tendencję do przypisywania różnych rodzajów rekordów do zadań, do których się nie nadają. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć, co każdy rekord robi w architekturze DNS i trzymać się standardów. Zrozumienie różnic między tymi rekordami jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać strefami DNS.

Pytanie 33

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego, oznaczenie numer 6 dotyczy

A. elektrod adresujących

B. warstwy fosforowej

C. warstwy dielektryka

D. elektrod wyświetlacza

W monitorach plazmowych różne komponenty pełnią specyficzne funkcje, które są kluczowe dla prawidłowego wyświetlania obrazu. Warstwa fosforowa, często mylona z elektrodami adresującymi, odpowiada za emisję światła w widocznych kolorach. Nie jest jednak odpowiedzialna za sterowanie przepływem prądu, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią w kontekście pytania dotyczącego elektrod adresujących. Warstwa dielektryka, z kolei, działa jako izolator elektryczny, chroniąc pozostałe warstwy przed niekontrolowanym przepływem prądu. To izolacyjna funkcja, która nie obejmuje adresowania pikseli, co jest kluczowym aspektem w monitorach plazmowych. Elektrody wyświetlacza, choć są odpowiedzialne za modulację intensywności świecenia, nie zarządzają wyborem konkretnych komórek do aktywacji, co odróżnia je od elektrod adresujących. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi to zakładanie, że wszystkie elektrody pełnią identyczną rolę lub że funkcje warstw w monitorze plazmowym są wymienne. Zrozumienie specyficznych zadań każdej z warstw oraz elektrod pozwala na prawidłową identyfikację ich funkcji i znaczenia w kontekście technologii wyświetlania plazmowego. Kluczowe jest, aby nie tylko znać nazewnictwo, ale także praktyczne zastosowanie i interakcje między komponentami, co jest fundamentem dobrego projektowania i użytkowania monitorów plazmowych.

Pytanie 34

Protokół stosowany do rozgłaszania w grupie, dzięki któremu hosty informują o swoim członkostwie, to

A. IGMP

B. IGRP

C. ICMP

D. EIGRP

Wybór innych protokołów, takich jak IGRP, ICMP i EIGRP, odzwierciedla typowe nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania w kontekście zarządzania grupami multicastowymi. IGRP, czyli Interior Gateway Routing Protocol, jest protokołem routingu wewnętrznego, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem grup multicastowych. Jego celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami w sieci, co nie jest związane z rozgłaszaniem danych do grup odbiorców. ICMP, z kolei, to protokół kontrolny, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych w sieciach IP. Choć jest ważny dla monitorowania stanu sieci, nie ma żadnego wpływu na zarządzanie grupami multicastowymi. EIGRP, czyli Enhanced Interior Gateway Routing Protocol, jest także protokołem routingu, który łączy cechy protokołów wewnętrznych i zewnętrznych, jednak również nie ma zastosowania w kontekście rozgłaszania grupowego. Przy wyborze odpowiedzi, istotne jest rozróżnianie funkcji protokołów i ich odpowiednie przypisanie do konkretnych zadań w zarządzaniu sieciami. Zrozumienie tych różnic pozwala uniknąć częstych błędów w interpretacji roli poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej.

Pytanie 35

Użycie którego z urządzeń może prowadzić do wzrostu liczby kolizji pakietów w sieci?

A. Mostu

B. Koncentratora

C. Rutera

D. Przełącznika

Most, ruter i przełącznik to urządzenia sieciowe, które mają różne funkcje i sposoby działania. Most (bridge) operuje na warstwie drugiej modelu OSI, segmentując sieć i redukując kolizje przez rozdzielanie ruchu zgodnie z adresami MAC. W ten sposób, most pozwala na efektywniejsze zarządzanie ruchem w sieci lokalnej, co prowadzi do zmniejszenia liczby kolizji. Ruter (router), z kolei, działa na warstwie trzeciej i jest odpowiedzialny za kierowanie pakietów między różnymi sieciami. Przełącznik (switch) jest bardziej zaawansowanym urządzeniem od koncentratora. Działa na warstwie drugiej i, dzięki możliwości dynamicznego nauki adresów MAC, efektywnie przekierowuje ruch do odpowiednich portów, co znacząco zmniejsza ryzyko kolizji. Typowym błędem jest mylenie sposobu działania koncentratora z innymi urządzeniami, co prowadzi do wnioskowania, że ruter lub przełącznik mogą wprowadzać podobne problemy z kolizjami. W rzeczywistości, ich funkcje są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować takie sytuacje, co czyni je bardziej efektywnymi w zarządzaniu ruchem sieciowym. Należy zatem zrozumieć różnice w działaniu tych urządzeń, aby właściwie ocenić ich wpływ na wydajność i stabilność sieci.

Pytanie 36

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

A. elektryczne bez styku ochronnego

B. komputerowe

C. elektryczne ze stykiem ochronnym

D. telefoniczne

Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 37

Rodzajem pamięci RAM, charakteryzującym się minimalnym zużyciem energii, jest

A. DDR2

B. DDR3

C. SDR

D. DDR

DDR3 (Double Data Rate 3) to typ pamięci operacyjnej, który został zaprojektowany z myślą o osiągnięciu wyższej wydajności przy jednoczesnym obniżeniu poboru mocy w porównaniu do swoich poprzedników, takich jak DDR, DDR2. Pamięci DDR3 działają na napięciu 1,5V, co jest znaczącym ulepszeniem w porównaniu do 1,8V dla DDR2. Dzięki temu, DDR3 jest bardziej energooszczędny, co jest kluczowe w kontekście współczesnych rozwiązań mobilnych oraz serwerowych, gdzie efektywność energetyczna ma kluczowe znaczenie. W praktyce, niższe napięcie w połączeniu z możliwością transferu danych dwa razy w każdej cyklu zegara umożliwia osiąganie wyższych prędkości z minimalnym zapotrzebowaniem na energię. DDR3 jest powszechnie stosowany w laptopach, komputerach stacjonarnych oraz serwerach, gdzie niskie zużycie energii przekłada się na dłuższy czas pracy na baterii oraz mniejsze koszty operacyjne. Przykładem zastosowania DDR3 mogą być nowoczesne laptopy ultrabook, które łączą wydajność z mobilnością, co czyni je idealnym wyborem dla użytkowników wymagających długotrwałej pracy bez ładowania.

Pytanie 38

Karta do przechwytywania wideo, która została przedstawiona, będzie kompatybilna z płytą główną posiadającą port

A. AGP

B. PCI-e

C. eSATA

D. 1-Wire

Karta przechwytująca wideo przedstawiona na zdjęciu jest zaprojektowana do współpracy z portem PCI-e. PCI-e, czyli Peripheral Component Interconnect Express, jest nowoczesnym standardem, który oferuje wysoką przepustowość danych i jest wykorzystywany w różnych zastosowaniach komputerowych, takich jak karty graficzne, karty sieciowe czy właśnie karty przechwytujące wideo. PCI-e charakteryzuje się modularną budową linii, co pozwala na elastyczne dopasowanie przepustowości do potrzeb danego urządzenia poprzez użycie odpowiedniej liczby linii. Dzięki temu PCI-e pozwala na szybkie przesyłanie danych, co jest kluczowe w przypadku przechwytywania wideo w wysokiej rozdzielczości, gdzie wymagana jest płynna i szybka transmisja dużych ilości danych. Standard PCI-e jest powszechnie wspierany przez nowoczesne płyty główne, co czyni go uniwersalnym i przyszłościowym rozwiązaniem. Poprzez wsparcie dla hot-swappingu i zaawansowane zarządzanie energią, PCI-e staje się również efektywnym energetycznie rozwiązaniem, co ma znaczenie w profesjonalnych zastosowaniach wymagających ciągłej pracy urządzeń. Dzięki temu karty przechwytujące wideo pod PCI-e znajdują zastosowanie zarówno w profesjonalnym streamingu na żywo jak i w tworzeniu treści multimedialnych.

Pytanie 39

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. laserowego

B. tnącego

C. grawerującego

D. solwentowego

Wybór odpowiedzi opartej na technologii tnącej nie uwzględnia kluczowej różnicy między cięciem a grawerowaniem. Technika tnąca jest stosowana do całkowitego usuwania materiału, co prowadzi do podziału materiału na dwa lub więcej kawałków. W przypadku rytownictwa, materiał nie jest usuwany w taki sposób, aby oddzielić go na części, lecz raczej jest modyfikowany w celu uzyskania różnorodnych wzorów czy tekstur na powierzchni. Z kolei ploter laserowy, choć również może być używany do grawerowania, zazwyczaj jest bardziej ukierunkowany na cięcie, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat jego funkcji w procesie rytownictwa. Odpowiedź dotycząca ploterów solwentowych z kolei odnosi się do technologii druku, gdzie tusz solwentowy jest używany do nanoszenia obrazów na różne powierzchnie. Ta technika nie ma żadnego związku z rytownictwem, które wymaga mechanicznego lub laserowego usunięcia materiału, a nie jedynie jego nanoszenia. Podobnie, grawerowanie i rytownictwo powinny być rozróżniane od innych metod, takich jak drukowanie, które polega na aplikacji atramentu, a nie modyfikacji materiału. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi technologiami obróbczej, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie oraz ścisłego przestrzegania dobrych praktyk w branży.

Pytanie 40

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci, w której działa host z adresem IP 195.120.252.32 i maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.255.255

B. 195.120.252.63

C. 195.120.252.0

D. 195.120.252.255

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci jest kluczowym elementem w zarządzaniu ruchem w sieci IP. W przypadku adresu IP 195.120.252.32 z maską podsieci 255.255.255.192, musimy najpierw określić, w jakiej podsieci znajduje się ten adres. Maska 255.255.255.192 oznacza, że ostatnie 6 bitów jest używane do adresowania hostów, co daje nam 2^6 = 64 adresy w tej podsieci. Adresy te mieszczą się w przedziale od 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 jest adresem sieciowym, a 195.120.252.63 jest adresem rozgłoszeniowym. Adres rozgłoszeniowy jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci, co jest przydatne w scenariuszach takich jak aktualizacje oprogramowania lub komunikaty systemowe. Zatem prawidłowy adres rozgłoszeniowy dla tej sieci to 195.120.252.63, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej