Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:30
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 08:58

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Firma podpisała umowę o dzieło z 40-letnim wykonawcą, który nie jest w stosunku pracy z przedsiębiorstwem. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej umowy, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 5 000 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 5 000,00 zł

B. 7 500,00 zł

C. 2 500,00 zł

D. 300,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia zasady stosowania kosztów uzyskania przychodu, prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, decyzja o tym, że podstawa opodatkowania wynosi 5 000,00 zł, ignoruje kluczowy aspekt obliczeń podatkowych, jakim są koszty. Warto zaznaczyć, że wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, jaką wykonawca zarabia, ale nie jest to kwota, od której nalicza się podatek. W przypadku umowy o dzieło, obowiązujące przepisy zezwalają na odliczenie kosztów uzyskania przychodu, co jest standardem w praktyce podatkowej. Z kolei odpowiedź sugerująca, że podstawa opodatkowania wynosi 300,00 zł, błędnie interpretuje zasady obliczania dochodu, sugerując, że koszty uzyskania przychodu są nadmiernie obniżone. Ponadto, wybór 7 500,00 zł jest całkowicie nietrafiony, ponieważ przekracza kwotę wynagrodzenia brutto. Typowym błędem myślowym jest nieznajomość zasad obliczania podstawy podatku dochodowego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących podatków, zrozumieć zasady dotyczące kosztów oraz ich wpływ na obliczenia dochodu, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami osobistymi oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 2

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie suma bilansowa po gotówkowej spłacie raty pożyczki w wysokości 2 000 zł.

Bilans otwarcia na dzień 1.01.2011 roku.
Aktywa (w zł)		Pasywa (w zł)
Środki trwałe	20 000	Kapitał zakładowy	25 000
Towary	10 000	Pobrana pożyczka	10 000
Kasa	5 000
Razem aktywa	35 000	Razem pasywa	35 000

A. 33 000 zł

B. 35 000 zł

C. 37 000 zł

D. 30 000 zł

Wszystkie odpowiedzi, które nie wskazują wartości 33 000 zł jako sumy bilansowej po spłacie raty pożyczki, opierają się na błędnych założeniach dotyczących wpływu tego rodzaju transakcji na bilans. Kluczowym elementem, który często jest pomijany, jest zasada podwójnego zapisu, która wymaga, aby każda operacja miała równoważny wpływ na aktywa i pasywa. W przypadku spłaty pożyczki w wysokości 2 000 zł, należy pamiętać, że zarówno po stronie aktywów, jak i pasywów następuje zmniejszenie o tę samą kwotę. Przykładowo, jeśli przed spłatą pożyczki suma bilansowa wynosiła 35 000 zł, po odjęciu 2 000 zł, powinna wynosić 33 000 zł. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą opierać się na mylnym założeniu, że spłata pożyczki wpływa na jeden z elementów bilansu bardziej niż na drugi, co jest błędem. Takie myślenie może prowadzić do nieprawidłowego oceniania sytuacji finansowej, co jest szczególnie istotne w kontekście długoterminowego zarządzania finansami. Ważne jest, aby każdy, kto angażuje się w analizę finansową, miał pełne zrozumienie tych zasad, aby podejmować świadome decyzje dotyczące finansów osobistych lub w kontekście przedsiębiorstw.

Pytanie 3

Do ubezpieczeń społecznych, które są obligatoryjnie finansowane przez pracodawcę, zaliczają się:

A. emerytalne - 9,76%, rentowe - 8% i chorobowe

B. emerytalne - 9,76%, rentowe - 1,5% i zdrowotne

C. emerytalne - 9,76%, chorobowe - 2,45% i zdrowotne

D. emerytalne - 9,76%, rentowe - 6,5% i wypadkowe

Podane odpowiedzi zawierają różne nieprawidłowe informacje dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne. Kluczowym błędem jest mylenie składek na ubezpieczenie rentowe, które wynosi 6,5%, z innymi wartościami, takimi jak 1,5% lub 8%. Tego rodzaju pomyłki mogą prowadzić do nieprawidłowego obliczenia wynagrodzenia oraz niezgodności z wymogami prawnymi. Odpowiedzi te często opierają się na niepełnych informacjach lub błędnych założeniach, co może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi dla pracodawców. Dodatkowo, ubezpieczenia zdrowotne, chorobowe czy inne rodzaje ubezpieczeń, mimo że są ważne, nie są obowiązkowe w kontekście składek finansowanych przez pracodawcę. Pracodawcy muszą zrozumieć, że każdy składnik wynagrodzenia i związane z nim składki mają swoje źródła prawne i normy, które należy przestrzegać. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do błędów obliczeniowych oraz potencjalnych kar ze strony organów kontrolnych. Wiedza na temat obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jest fundamentalna nie tylko dla pracodawców, ale także dla pracowników, którzy powinni być świadomi, jakie składki są na nich nakładane oraz jakie mają prawa do świadczeń w przyszłości.

Pytanie 4

W czwartym kwartale 2021 roku firma otrzymała dostawy surowców w następujących interwałach czasowych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Oblicz średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej w IV kwartale 2021 roku?

A. 30 dni

B. 8 dni

C. 6 dni

D. 15 dni

Obliczanie średniego cyklu dostaw wymaga staranności i zrozumienia metod statystycznych. Wiele osób może popełnić błąd, myśląc, że czas dostaw powinien być znacznie krótszy niż rzeczywisty, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi takie jak 8 dni czy 6 dni mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń lub z pominięcia kluczowych danych. Obliczenie dostarczone w powyższym pytaniu wymaga sumowania i późniejszego dzielenia, co jest prostą, ale skuteczną metodą analizy. Ponadto, wybór 30 dni jako średniego cyklu dostaw jest całkowicie niezwiązany z rzeczywistością, ponieważ wprowadza do analizy niewłaściwe założenia dotyczące czasu dostaw. Takie podejście może prowadzić do poważnych problemów w planowaniu, które mogą mieć negatywne konsekwencje dla efektywności operacyjnej firmy. Właściwe podejścia do obliczeń są kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych, jak np. optymalizacja procesów dostawczych oraz zarządzanie zapasami. Zrozumienie i poprawne zastosowanie metody średniej arytmetycznej nie tylko sprzyja dokładności, ale także jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 5

Średnia sprzedaż towarów na dzień wynosi 300 sztuk, a dostawy realizowane są co 15 dni. Aby zapewnić ciągłość sprzedaży pomiędzy dostawami, jaki powinien być minimalny zapas towarów w magazynie?

A. 5 000 szt.

B. 4 500 szt.

C. 200 szt.

D. 300 szt.

Aby obliczyć potrzebny zapas towarów w magazynie, warto najpierw określić, ile sztuk towarów sprzedaje się średnio w okresie między dostawami. W tym przypadku przeciętna dzienna sprzedaż wynosi 300 sztuk, a dostawy następują co 15 dni. Dlatego, aby zabezpieczyć sprzedaż przez cały czas oczekiwania na nową dostawę, musimy pomnożyć dzienną sprzedaż przez liczbę dni między dostawami: 300 szt. x 15 dni = 4500 sztuk. W praktyce oznacza to, że firma powinna utrzymywać zapas na poziomie 4500 sztuk, aby nie przerwać ciągłości sprzedaży. Zbyt niski zapas może prowadzić do braków towarowych, co negatywnie wpłynie na satysfakcję klientów oraz reputację firmy. Standardy zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time (JIT), sugerują utrzymanie minimalnych zapasów, jednak w tym przypadku, ze względu na charakter sprzedaży, warto stosować wyższy poziom zapasów, aby uniknąć problemów operacyjnych.

Pytanie 6

W ciągu 8 godzin pracy, pracownik skorzystał z przysługującej mu 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy oraz trzech 20-minutowych przerw na załatwienie spraw osobistych. Jakim procentem efektywnie wykorzystał czas na realizację obowiązków zawodowych?

A. 93%

B. 84%

C. 97%

D. 89%

Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów w myśleniu, które prowadzą do nieprawidłowych obliczeń efektywności czasowej. Na przykład, wybierając 93%, można założyć, że pracownik spędził większość czasu efektywnie, jednak nie uwzględniono w tej ocenie pełnego wymiaru wszystkich przerw. Takie podejście ignoruje rzeczywisty wpływ przerw na całkowity czas pracy. Przykładowo, nieodpowiednie zsumowanie przerw lub ich niedoszacowanie prowadzi do błędnych wniosków o efektywności. W przypadku 89% równie istotne jest zrozumienie, że nie rozważono pełnej sumy przerw, co znacznie zawyża efektywność. Z kolei 97% jest zupełnie nierealistyczne, zakładając niemal idealne wykorzystanie czasu pracy, co w praktyce rzadko się zdarza. Zrozumienie podstawowych zasad obliczania efektywności i uwzględnienie wszystkich elementów czasu pracy jest kluczowe dla poprawnej analizy. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące zarządzania czasem pracy, które wskazują na zrównoważone podejście do organizacji godzin pracy i przerw, aby zminimalizować zmęczenie i zwiększyć ogólną wydajność. Efektywność nie mierzy się jedynie poprzez procentowy wskaźnik, ale także poprzez jakość zadań wykonywanych w danym czasie.

Pytanie 7

Sklep z detaliczną sprzedażą, będący zarejestrowanym płatnikiem VAT, nabył w hurtowni skórzane torby po cenie brutto 184,50 zł/szt. Torby są objęte podstawową stawką VAT, a na ich sprzedaży sklep uzyskuje marżę detaliczną w wysokości 40% od ceny sprzedaży. Jaką kwotę zapłaci klientka za skórzaną torbę?

A. 250,00 zł

B. 307,50 zł

C. 210,00 zł

D. 258,30 zł

Aby obliczyć cenę sprzedaży skórzanej torebki, należy najpierw ustalić cenę netto torebki, z której następnie zostanie obliczona marża oraz dodany podatek VAT. Cena brutto torebki wynosi 184,50 zł, co oznacza, że zawiera już 23% VAT. Aby obliczyć cenę netto, należy podzielić cenę brutto przez 1,23: 184,50 zł / 1,23 = 150,00 zł. Na tej podstawie, marża detaliczna wynosząca 40% oblicza się w następujący sposób: 150,00 zł * 0,40 = 60,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę sprzedaży, dodajemy marżę do ceny netto: 150,00 zł + 60,00 zł = 210,00 zł. Należy jednak pamiętać, że od tej ceny znów zostanie naliczony VAT: 210,00 zł * 1,23 = 258,30 zł. W przypadku sprzedaży, jeśli sklep stosuje marżę w wysokości 40% od kwoty brutto, co jest rzadziej praktykowane, całkowita cena z VAT wynosi 307,50 zł. Warto mieć na uwadze, że obliczenia te są zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi VAT oraz zasadami kalkulacji marży detalicznej, co stanowi dobry przykład praktycznej aplikacji teorii podatkowej.

Pytanie 8

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, które zadania realizuje Rada Polityki Pieniężnej.

Zadania realizowane przez wybrane instytucje finansowe
A.	B.
– emitowanie znaków pieniężnych – prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa – regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie	– zapewnienie realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa – inicjowanie polityki państwa w dziedzinie finansów publicznych – realizacja polityki zaciągania długu publicznego
C.	D.
– ustalanie wysokości stóp procentowych NBP – zatwierdzanie planu finansowego NBP – ustalanie zasad i stóp rezerwy obowiązkowej banków	– przyjmowanie wkładów od podmiotów gospodarczych – przyjmowanie wkładów od ludności – udzielanie kredytów krótkoterminowych jednostkom gospodarczym

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Rada Polityki Pieniężnej (RPP) odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polityki monetarnej w Polsce, co obejmuje ustalanie wysokości stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego (NBP). Ustalanie stóp procentowych ma ogromne znaczenie dla gospodarki, wpływa bowiem na koszty kredytów oraz oszczędności, a tym samym na wydatki konsumpcyjne oraz inwestycyjne. Oprócz tego, RPP zatwierdza plan finansowy NBP, co jest istotne dla zapewnienia transparentności i stabilności finansowej instytucji. Ustalanie zasad i stóp rezerwy obowiązkowej banków również leży w gestii RPP i jest kluczowym elementem w zarządzaniu ryzykiem systemu bankowego. Przykładowo, zmiana stóp rezerwy obowiązkowej może wpłynąć na zdolność banków do udzielania kredytów, co przełoży się na sytuację gospodarczą całego kraju. Zrozumienie tych aspektów działania RPP jest istotne dla analizy polityki monetarnej i jej wpływu na sytuację ekonomiczną.

Pytanie 9

Kto uchwala budżet państwowy?

A. Prezydent Rzeczypospolitej

B. Senat

C. Rada Ministrów

D. Sejm

Budżet państwa jest kluczowym dokumentem finansowym, który określa planowane przychody i wydatki na dany rok. Jego uchwalenie przez Sejm jest wynikiem procesu legislacyjnego, który obejmuje m.in. przygotowanie projektu budżetu przez Radę Ministrów oraz jego przedstawienie Sejmowi. Sejm, jako izba niższa polskiego parlamentu, ma prawo do zatwierdzenia lub odrzucenia budżetu. Po zatwierdzeniu przez Sejm, budżet trafia do Senatu, gdzie może być zmieniany, a następnie do Prezydenta, który ma prawo go podpisać. Umożliwia to efektywne zarządzanie finansami publicznymi oraz zapewnienie przejrzystości wydatków. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy są publiczne konsultacje i debaty nad budżetem, które angażują społeczeństwo i pozwalają na lepsze zrozumienie priorytetów rządu oraz wpływają na decyzje finansowe na poziomie lokalnym i krajowym.

Pytanie 10

Oblicz wartość zapasu materiałów, jeżeli firma dla zapewnienia ciągłości produkcji przechowuje zapas surowców równy 10 - dniowemu zużyciu, dzienne zużycie wynosi 2 tony, a koszt 1 tony to 300 zł?

A. 3 000 zł

B. 6 000 zł

C. 2 000 zł

D. 7 000 zł

Aby obliczyć wartość zapasu produkcyjnego, musimy najpierw określić, ile materiału przedsiębiorstwo utrzymuje jako zapas. W tym przypadku zapas jest równy 10-dniowemu zużyciu surowca. Dziennie zużycie wynosi 2 tony, co oznacza, że przez 10 dni zużycie wyniesie 20 ton (2 tony/dzień * 10 dni). Następnie, aby obliczyć wartość tego zapasu, należy pomnożyć ilość zapasu przez koszt jednej tony. Koszt jednej tony wynosi 300 zł, więc wartość zapasu wynosi 20 ton * 300 zł/tona = 6 000 zł. Utrzymywanie odpowiedniego zapasu jest kluczowe dla ciągłości produkcji, ponieważ pozwala na uniknięcie przestojów spowodowanych brakiem materiałów. W praktyce wiele przedsiębiorstw stosuje różne metody zarządzania zapasami, takie jak metoda Just-in-Time (JIT), aby zoptymalizować koszty i zasoby, jednak utrzymanie minimalnego zapasu, jak w tym przypadku, jest standardową praktyką, która zapewnia bezpieczeństwo produkcji.

Pytanie 11

Celna wartość importowanych towarów wynosi 4 000,00 zł, a wysokość cła to 25%. Jaką kwotę podatku VAT należy obliczyć dla zakupionych towarów z importu, jeśli obowiązuje ich podstawowa stawka VAT?

A. 920 zł

B. 230 zł

C. 1 150 zł

D. 1 100 zł

Odpowiedzi, które nie są poprawne, zazwyczaj wynikają z nieporozumienia dotyczącego zasadności obliczeń związanych z podatkiem VAT oraz cłem. Przykładowo, podanie kwoty 230 zł może wynikać z błędnego założenia, że podatek VAT oblicza się bez uwzględnienia wartości celnej. Z kolei odpowiedzi takie jak 920 zł mogą sugerować, że obliczano VAT tylko na podstawie wartości celnej, bez uwzględnienia dodatkowych należności celnych, co jest nieprawidłowe. Zrozumienie struktury obliczeń jest kluczowe dla prawidłowego ustalenia wysokości należnego podatku. Nieprawidłowe podejście do obliczeń VAT często wiąże się z pominięciem istotnych kroków, takich jak dodanie wartości celnej do cła, co prowadzi do błędnych wyników. Wyniki takie jak 1 100 zł mogą wskazywać na nieprawidłowe zastosowanie stawki VAT lub błędne zrozumienie, jak te kwoty powinny być łączone. Dobre praktyki w zakresie obliczeń celnych i podatkowych wymagają dokładności oraz znajomości przepisów prawa, co jest kluczowe dla przedsiębiorców zajmujących się importem. Właściwe stosowanie przepisów pozwala nie tylko uniknąć błędów, ale także optymalizować koszty związane z importem towarów.

Pytanie 12

Na podstawie informacji dotyczących wielkości produkcji i zamówień na miksery w poszczególnych kwartałach ubiegłego roku można stwierdzić, że

Wyszczególnienie	I kwartał	II kwartał	III kwartał	IV kwartał
Wielkość produkcji mikserów	325 000 szt.	450 000 szt.	420 000 szt.	400 000 szt.
Wielkość zamówień na miksery	318 000 szt.	460 000 szt.	385 000 szt.	410 000 szt.

A. w IV kwartale podaż mikserów była większa od popytu.

B. w I i III kwartale podaż mikserów przewyższała popyt.

C. w III kwartale popyt na miksery był większy od podaży.

D. w II i IV kwartale podaż mikserów przewyższała popyt.

Analiza błędnych odpowiedzi wskazuje na niezrozumienie dynamiki rynku i relacji między podażą a popytem. Odpowiedź sugerująca, że w IV kwartale podaż mikserów była większa od popytu, nie uwzględnia faktów przedstawionych w danych. W rzeczywistości, w IV kwartale popyt na miksery przewyższał podaż, co wskazuje na potencjalny problem, jakim jest niewystarczająca produkcja w stosunku do zamówień. Przykładem takiej sytuacji jest sytuacja, gdy w IV kwartale produkcja była na poziomie 370 000 sztuk, a zamówienia wyniosły 400 000 sztuk, co prowadzi do deficytu, który może skutkować niezadowoleniem klientów oraz utratą udziału w rynku. Kolejna błędna koncepcja związana jest z II i IV kwartałem, gdzie stwierdzenie, że podaż przekraczała popyt w obu tych okresach, ignoruje istotne różnice w danych. W II kwartale istniał również wyraźny wzrost zamówień w porównaniu do produkcji, co prowadzi do wniosku, że odpowiedzi te są oparte na błędnych przesłankach. Typowym błędem myślowym jest mylenie wielkości produkcji z wielkością zamówień, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji zarządczych. W kontekście analizy rynku i podejmowania decyzji strategicznych, istotne jest, aby dokładnie śledzić trendy w popycie oraz dostosowywać produkcję do rzeczywistych potrzeb klientów, co w dłuższej perspektywie może przyczynić się do zbudowania trwałej przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 13

Według regulacji zawartych w Kodeksie spółek handlowych minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 500 000 złotych, a nominalna wartość akcji musi być równa przynajmniej 1 grosz. Te wymagania odnoszą się do zakupu spółek

A. komandytowo - akcyjnych.

B. komandytowych.

C. akcyjnych.

D. otwartych.

Wybór odpowiedzi sugerujących inne typy spółek, jak jawne, komandytowe czy komandytowo-akcyjne, jest niepoprawny, ponieważ te formy nie mają takich samych wymagań kapitałowych jak spółki akcyjne. Spółki jawne, na przykład, nie mają minimalnego wymogu kapitału zakładowego, a ich struktura opiera się na osobistej odpowiedzialności wspólników, co może prowadzić do większego ryzyka dla inwestorów. Podobnie, spółki komandytowe umożliwiają inwestorom zostanie komandytariuszem, co oznacza ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, ale również brak wymogu minimalnego kapitału. Spółki komandytowo-akcyjne łączą cechy spółek akcyjnych i komandytowych, ale wymagają jedynie minimalnego kapitału w wysokości 50 000 złotych, co również nie spełnia kryteriów postawionych w pytaniu. Zrozumienie różnic między tymi typami spółek jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji przepisów prawa handlowego. Niezrozumienie specyfiki tych struktur może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych oraz niewłaściwego wyboru formy prawnej dla planowanego przedsięwzięcia.

Pytanie 14

Tabela zawiera dane dotyczące liczby zatrudnionych i zrealizowanej wielkości sprzedaży w przedsiębiorstwie handlowym Zenit w latach 2007 - 2009. Na podstawie analizy danych można stwierdzić, że w roku 2009 w stosunku do roku 2007 nastąpił

Rok	Liczba zatrudnionych	Wielkość sprzedaży (w tys. zł)
2007	20	540
2008	26	572
2009	24	480

A. wzrost wydajności pracy.

B. wzrost wielkości sprzedaży.

C. spadek zatrudnienia.

D. spadek wydajności pracy.

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że w przypadku wzrostu wydajności pracy, byłoby to zjawisko przeciwne do przedstawionych danych. Wzrost wydajności oznaczałby, że sprzedaż na jednego pracownika wzrosłaby, co nie miało miejsca w tym przypadku. Przypisanie takiej zmiany do zjawisk wzrostu może wynikać z błędnego rozumienia pojęcia efektywności produkcji oraz jej relacji z zatrudnieniem. Ponadto, argumentacja dotycząca wzrostu wielkości sprzedaży nie odnosi się do rzeczywistej sytuacji, ponieważ dopiero analiza wartości przypadającej na pracownika daje pełniejszy obraz wydajności. Z kolei stwierdzenie o spadku zatrudnienia nie jest zgodne z danymi, które również muszą być analizowane w kontekście wydajności. Często w analizach pomija się istotny element, jakim jest relacja między zatrudnieniem a wynikami finansowymi przedsiębiorstwa. Dobrą praktyką w takich analizach jest zawsze uwzględnianie kontekstu rynkowego oraz wewnętrznych uwarunkowań firmy, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie i podejmowanie decyzji. Zrozumienie, że wydajność pracy jest miarą efektywności operacyjnej, a nie tylko prostym wskaźnikiem sprzedaży, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania przedsiębiorstwem.

Pytanie 15

W spółce akcyjnej, aby pokryć stratę, konieczne jest utworzenie kapitału zapasowego. Dopóki ten kapitał nie osiągnie minimum 1/3 kapitału zakładowego, należy przeznaczać na niego

A. 8% zysku za dany rok finansowy

B. 5% wartości dywidend w danym roku finansowym

C. 5% przychodów za dany rok finansowy

D. 8% wartości dywidend w danym roku finansowym

Wybór odpowiedzi dotyczącej wartości dywidend bądź przychodów zamiast rzeczywistego zysku jest niepoprawny, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych zasad dotyczących finansów spółek akcyjnych. Dywidendy są wypłatami dla akcjonariuszy, które nie wpływają bezpośrednio na kapitał zapasowy, gdyż opierają się na zysku netto, a nie na całkowitych przychodach czy wypłaconych dywidendach. Niezrozumienie różnicy między przychodem a zyskiem może prowadzić do błędnych wniosków. Przychody to całkowite wpływy ze sprzedaży przed odliczeniem kosztów, natomiast zysk to kwota pozostająca po odjęciu wszystkich kosztów operacyjnych, podatków i innych obciążeń. Przykładowo, jeśli spółka ma wysokie przychody, ale również wysokie koszty, to jej zysk może być minimalny lub wręcz ujemny, co czyni przekazywanie niewłaściwego procentu z przychodu absurdalnym. Dodatkowo, przekazywanie 5% wartości dywidend na kapitał zapasowy nie jest zgodne z przepisami, które wyraźnie określają procent zysku, co podkreśla znaczenie znajomości regulacji prawnych w działalności gospodarczej. Takie nieprawidłowe podejście może prowadzić do sytuacji, w której spółka nie będzie w stanie odpowiednio zabezpieczyć się finansowo, co jest niebezpieczne dla jej długoterminowej stabilności i reputacji na rynku.

Pytanie 16

Firma wystawiła zagranicznemu klientowi fakturę za sprzedane towary na sumę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, natomiast w chwili dokonania płatności kurs wynosił 3,00 zł za 1 USD, Z kolei różnica powstała w wyniku rozliczenia tej transakcji będzie dla sprzedawcy

A. przychodem finansowym o wartości 3 000 zł

B. przychodem finansowym o wartości 100 zł

C. kosztem finansowym o wartości 100 zł

D. kosztem finansowym o wartości 2 900 zł

Niestety, odpowiedzi wskazujące na koszty finansowe są błędne i wynikają z nieporozumień dotyczących zasad związanych z różnicami kursowymi. Koszty finansowe są związane z wydatkami, które firma ponosi, natomiast w omawianym przypadku mamy do czynienia z przychodem wynikającym z korzystnej zmiany kursu walutowego. Warto zauważyć, że w momencie, gdy firma wystawiła fakturę na 1 000 USD, kurs wynosił 2,90 zł, co skutkowało wartością transakcji wynoszącą 2 900 zł. Kiedy jednak nastąpiła zapłata, wartość kursu wzrosła do 3,00 zł, co podniosło wartość transakcji do 3 000 zł, generując czyli 100 zł zysku. Obliczenia tego typu są kluczowe dla przedsiębiorstw zajmujących się handlem zagranicznym, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędów w raportowaniu finansowym. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować kursy walutowe i być świadome, jak te zmiany wpływają na ich wyniki finansowe, co jest zgodne z zaleceniami MSSF oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem walutowym. Dlatego kluczowe jest właściwe zrozumienie mechanizmów rynkowych oraz prawidłowe identyfikowanie przychodów i kosztów związanych z transakcjami w obcych walutach.

Pytanie 17

Które zadania wykonuje bank komercyjny?

A.	B.
Prowadzenie kont i rozliczeń pomiędzy klientami (konta osobiste, a vista). Wykonywanie operacji wekslowych. Ochrona praw i interesów osób ubezpieczonych. Emitowanie znaków pieniężnych. Wydawanie zezwoleń na działalność brokera i pośrednika ubezpieczeniowego.	Przyjmowanie lokat terminowych oraz wkładów oszczędnościowych. Prowadzenie kont i rozliczeń pomiędzy klientami (konta osobiste, a vista). Wydawanie kart płatniczych i realizacja operacji przy ich użyciu. Wykonywanie operacji wekslowych. Udzielanie kredytów.
C.	D.
Wydawanie kart płatniczych i realizacja operacji przy ich użyciu. Organizowanie obrotu walutami obcymi. Dokonywanie krajowych i zagranicznych transferów papierów pomiędzy kontami depozytowymi. Wykonywanie bankowej obsługi budżetu państwa.	Przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych. Emitowanie znaków pieniężnych. Udzielanie kredytów bankom komercyjnym. Wykonywanie operacji wekslowych. Organizowanie obrotu walutami obcymi. Wykonywanie bankowej obsługi budżetu państwa.

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień dotyczących funkcji banków komercyjnych. Należy pamiętać, że banki komercyjne koncentrują się na działalności związanej z obsługą klientów indywidualnych oraz przedsiębiorstw, co obejmuje przyjmowanie depozytów i udzielanie kredytów. Jeśli odpowiedzi nie odnosiły się do tych kluczowych zadań, to mogły błędnie sugerować, że banki pełnią inne, niezgodne z ich rzeczywistą rolą funkcje, takie jak zarządzanie inwestycjami czy działalność spekulacyjna, co jest domeną banków inwestycyjnych. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą również pomijać istotne aspekty, takie jak regulacje dotyczące bezpieczeństwa finansowego, które są kluczowe dla funkcjonowania banków komercyjnych. W praktyce, wiele osób myli funkcje banków komercyjnych z innymi instytucjami finansowymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie specyfiki działalności banków komercyjnych jest niezwykle istotne, aby uniknąć takich nieporozumień. Ponadto, wiedza na temat zadań banków komercyjnych jest kluczowa dla podejmowania świadomych decyzji finansowych, takich jak wybór odpowiednich produktów bankowych czy planowanie osobistych finansów.

Pytanie 18

W zależności od częstości przeprowadzania analizy ekonomicznej, wyróżniamy analizę

A. całościową, odcinkową i kompleksową

B. doraźną, okresową i ciągłą

C. funkcjonalną, systemową i decyzyjną

D. ogólną, odcinkową i szczegółową

Analizy, które są funkcjonalna, systemowa i decyzyjna, mają różne cele, ale nie piszą o tym, jak często mamy je robić. Analiza funkcjonalna skupia się na różnych działach w firmie, jak marketing, produkcja czy finanse, ale nie mówi o tym, jak często je przeprowadzać. Podobnie z analizą systemową, która bada interakcje między różnymi systemami w organizacji. To ważne, ale nie rozwiązuje kwestii częstotliwości. Analiza decyzyjna ma wspierać podejmowanie decyzji, ale znów – brak tu ram czasowych. W przypadku analiz ogólnej, odcinkowej i szczegółowej, wydaje się, że one dotyczą raczej głębokości analizy, a nie jej częstotliwości. Analiza ogólna może obejmować całą sytuację gospodarczą, a szczegółowa skupia się na konkretach, ale nie mówi, jak często je trzeba robić. Tak więc, zamiana zakresu analiz na ich regularność to błąd, który prowadzi do złych wniosków o systematyce analiz ekonomicznych.

Pytanie 19

Walne zgromadzenie członków spółdzielni zdecydowało, że zysk osiągnięty w wysokości 150 000 zł zostanie podzielony w następujący sposób:
- 15% na fundusz zasobowy
- 45% na dywidendy dla członków spółdzielni
- 8% na nagrody dla członków zarządu
- 20% na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
- na nagrody dla pracowników................
Jaką część zysku przydzielono na nagrody dla pracowników?

A. 30 000 zł

B. 18 000 zł

C. 67 500 zł

D. 22 500 zł

Wybrane odpowiedzi, takie jak 22 500 zł, 30 000 zł oraz 67 500 zł, są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących podziału zysku. Przykładowo, wybierając 22 500 zł, można myśleć, że jest to wartość funduszu zasobowego, który wynosi 15% zysku, ale nie jest to kwota przeznaczona na nagrody dla pracowników. Z kolei 30 000 zł odpowiada 20% zysku, co należy do zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a nie nagród dla pracowników. Odpowiedź 67 500 zł likwiduje zysk przeznaczony na dywidendy, co jest znaczącym błędem. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia procentowego podziału oraz niewłaściwego przypisania wartości do poszczególnych kategorii. Ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy procent zysku, by uniknąć pomyłek w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o dostępnych funduszach. W praktyce, każda organizacja powinna mieć jasno określone zasady podziału zysku, które powinny być komunikowane wszystkim członkom oraz pracownikom, aby zapewnić przejrzystość procesów oraz uniknąć nieporozumień. Takie działania wspierają lepsze zrozumienie zasadności przyznawania nagród oraz rozwijania funduszy w ramach organizacji.

Pytanie 20

Kartę płatniczą, która umożliwia dokonywanie transakcji jedynie do kwoty posiadanego salda na koncie bankowym, określa się mianem

A. lojalnościową

B. przedpłaconą

C. kredytową

D. debetową

Karty kredytowe, lojalnościowe i przedpłacone są popularnymi instrumentami płatniczymi, jednak różnią się one zasadniczo od kart debetowych. Karta kredytowa umożliwia użytkownikowi zaciąganie kredytu, co oznacza, że można dokonywać zakupów na kwotę przekraczającą posiadane środki na koncie. W przypadku karty kredytowej użytkownik jest obciążany określonym limitem kredytowym, który należy spłacić w ustalonym terminie, co wiąże się z ryzykiem zadłużenia i naliczaniem odsetek. Karta lojalnościowa, z drugiej strony, jest powiązana z programami nagród, które pozwalają na zbieranie punktów lub rabatów za dokonane zakupy, ale nie jest instrumentem płatniczym samym w sobie. Karta przedpłacona działa na zasadzie zasilania konta kwotą, którą użytkownik może wykorzystać, ale również nie pozwala na przekroczenie tej kwoty. Często mylenie tych kart z kartą debetową może prowadzić do nieporozumień finansowych, ponieważ każda z nich ma inny mechanizm działania oraz zastosowanie. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania swoimi finansami i wybierania odpowiednich instrumentów płatniczych do codziennych potrzeb.

Pytanie 21

Który dokument powinien być umieszczony w części B akt osobowych zatrudnionego?

A. Oświadczenie o zgodzie na przetwarzanie danych osobowych w celach rekrutacyjnych

B. Prośba o korektę świadectwa pracy

C. Rozwiązanie umowy o pracę

D. Oświadczenie o zgodzie na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe

Wybór oświadczenia o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych dla celów rekrutacji, wniosku o sprostowanie świadectwa pracy lub wypowiedzenia umowy o pracę jako dokumentów do części B akt osobowych pracownika jest nieprawidłowy, ponieważ te dokumenty nie odnoszą się bezpośrednio do kwestii wynagrodzenia i jego wypłaty. Oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych dotyczy głównie aspektów związanych z rekrutacją i nie ma zastosowania w kontekście przechowywania informacji o wynagrodzeniu. Wniosek o sprostowanie świadectwa pracy to dokument, który może być potrzebny po zakończeniu stosunku pracy, ale nie jest istotny dla aktualnego procesu wypłaty wynagrodzenia. Wypowiedzenie umowy o pracę, z kolei, dotyczy zakończenia zatrudnienia i również nie ma miejsca w kontekście dokumentacji dotyczącej wynagrodzeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych kategorii dokumentów i ich celów. Warto pamiętać, że dokumenty powinny być klasyfikowane zgodnie z ich funkcją i związkiem z danym aspektem zatrudnienia, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania aktami osobowymi oraz przestrzegania norm prawnych.

Pytanie 22

Dla zapewnienia ciągłości sprzedaży przedsiębiorstwo handlowe MIRA powinno utrzymywać zapasy towarów przez okres 12 dni. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo zamroziło za dużo środków pieniężnych w zapasach.

Wskaźniki rotacji towarów w latach 2006 – 2009
Wskaźnik	2006 r.	2007 r.	2008 r.	2009 r.
Wskaźnik rotacji towarów w dniach	11	12	8	15
Wskaźnik rotacji towarów w razach	33	30	46	24

A. W 2009 roku.

B. W 2006 roku.

C. W 2008 roku.

D. W 2007 roku.

Analizując odpowiedzi na to pytanie, można zauważyć, że wybór lat 2006, 2007 lub 2008 nie uwzględnia istotnych danych dotyczących wskaźnika rotacji zapasów. W latach tych wskaźniki rotacji były zgodne z oczekiwanym okresem utrzymania zapasów wynoszącym 12 dni, co sugeruje, że przedsiębiorstwo MIRA zarządzało swoimi zapasami w sposób efektywny. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde odchylenie od normy oznacza niewłaściwe zarządzanie. Jednakże w tym przypadku, analiza powinna skupić się na rzeczywistych wartościach wskaźników, które obrazują, jak skutecznie firma zarządzała swoimi zapasami. W branży handlowej kluczowe jest monitorowanie rotacji towarów, co pozwala na identyfikację trendów i podejmowanie decyzji dotyczących optymalizacji zapasów. Wybierając lata, w których wskaźnik rotacji był poniżej normy, można było zignorować fakt, że tylko w 2009 roku doszło do znacznego przekroczenia ustalonych standardów, co skutkowało zamrożeniem nadmiernych środków pieniężnych w zapasach. Ta analiza jest niezbędna dla każdego przedsiębiorstwa dążącego do poprawy efektywności operacyjnej oraz utrzymania zdrowego poziomu płynności finansowej.

Pytanie 23

Podczas inwentaryzacji w Hurtowni KOLA ustalono:
- nadmiar wafli orzechowych 3 kg w cenie 20 zł/kg,
- brak wafli migdałowych 2 kg w cenie 22 zł/kg.
Komisja inwentaryzacyjna zdecydowała o zrekompensowaniu braków nadwyżką. Jaka była wartość rekompensaty?

A. 44,00 zł

B. 66,00 zł

C. 40,00 zł

D. 60,00 zł

Wartość kompensaty w wyniku inwentaryzacji jest obliczana na podstawie różnicy pomiędzy nadwyżką a niedoborem towarów. W tym przypadku mamy nadwyżkę wafli orzechowych o masie 3 kg w cenie 20 zł/kg oraz niedobór wafli migdałowych o masie 2 kg w cenie 22 zł/kg. Aby obliczyć wartość kompensaty, należy najpierw ustalić całkowitą wartość niedoboru wafli migdałowych, co daje 2 kg * 22 zł/kg = 44 zł. Jednakże, aby zrealizować kompensację, wykorzystujemy nadwyżkę wafli orzechowych. Wartość 2 kg wafli orzechowych, które można przeznaczyć na pokrycie niedoboru, wynosi 2 kg * 20 zł/kg = 40 zł. W praktyce oznacza to, że hurtownia KOLA pokrywa niedobór wafli migdałowych z nadwyżki wafli orzechowych, co prowadzi do zmniejszenia wartości zapasów wafli orzechowych o 40 zł. Przykład ten ilustruje zasady zarządzania zapasami, w których przedsiębiorstwa mogą optymalizować swoje zasoby i zmniejszać straty poprzez efektywne zarządzanie stanami magazynowymi.

Pytanie 24

Określenie poziomu stóp procentowych przez Narodowy Bank Polski stanowi jedno z obowiązków

A. Rady Polityki Pieniężnej

B. Ministra Finansów

C. Sejmu i Senatu

D. Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

Wybór innych opcji, takich jak Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Minister Finansów czy Sejm i Senat, odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące ról instytucji w systemie finansowym Polski. Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma na celu zabezpieczanie depozytów klientów banków oraz ochronę stabilności systemu bankowego, lecz nie zajmuje się polityką pieniężną. Minister Finansów, mimo że odgrywa istotną rolę w kształtowaniu budżetu państwa i polityki fiskalnej, nie ma bezpośredniego wpływu na decyzje dotyczące stóp procentowych, które należą do kompetencji RPP. Sejm i Senat, jako organy ustawodawcze, mają wpływ na regulacje prawne i politykę gospodarczą, ale nie podejmują decyzji operacyjnych w zakresie polityki pieniężnej. Takie myślenie prowadzi do konfuzji w zakresie podziału odpowiedzialności pomiędzy instytucjami, co jest kluczowe dla zrozumienia funkcjonowania systemu finansowego. Dobrze jest pamiętać, że skuteczna polityka pieniężna jest złożona i wymaga precyzyjnego podejścia oraz współpracy między różnymi instytucjami, co podkreśla znaczenie Rady Polityki Pieniężnej jako wyspecjalizowanego organu w tym zakresie.

Pytanie 25

Co oznacza selekcja pozytywna?

A. wybraniu najlepszych aplikantów spośród wielu ubiegających się o zatrudnienie

B. realizacji bieżących badań rynku pracy w celu dostosowania programu kształcenia

C. odrzuceniu osób uznanych za nieodpowiednie do wykonywania określonej pracy

D. zmianach w personelu na podstawie umowy między pracodawcami

Selekcja pozytywna jest kluczowym procesem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który polega na identyfikacji i wyborze najlepszych kandydatów spośród wielu aplikujących na dane stanowisko. W kontekście praktyki rekrutacyjnej, selekcja pozytywna opiera się na przemyślanym i systematycznym podejściu, które uwzględnia nie tylko umiejętności techniczne, ale również kompetencje interpersonalne, doświadczenie, a także wartości, które kandydat wnosi do organizacji. Przykładowo, podczas rekrutacji na stanowisko menadżera projektu, zespół rekrutacyjny może korzystać z metod takich jak wywiady behawioralne czy assessment center, aby lepiej ocenić zdolności kandydatów do podejmowania decyzji i zarządzania zespołem. Dobre praktyki w selekcji pozytywnej obejmują również wykorzystanie narzędzi oceny, takich jak testy psychometryczne, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji o predyspozycjach kandydatów. Wybór najlepszych kandydatów sprzyja nie tylko efektywnemu funkcjonowaniu organizacji, ale także zwiększa motywację i zaangażowanie pracowników, co w dłuższej perspektywie wpływa na sukces firmy.

Pytanie 26

Handlowiec, który prowadzi działalność gospodarczą, otrzymał rachunek za usługi IT. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie zapisany w kolumnie

A. pozostałe wydatki

B. koszty dodatkowe zakupu

C. zakup towarów handlowych oraz materiałów

D. wartość sprzedanych produktów i usług

Wybór innych odpowiedzi, takich jak "koszty uboczne zakupu", "wartość sprzedanych towarów i usług" czy "zakup towarów handlowych i materiałów", bazuje na mylnym zrozumieniu zasad prowadzenia księgi przychodów i rozchodów. Koszty uboczne zakupu dotyczą wydatków związanych z procesem zakupu towarów, takich jak transport czy ubezpieczenie, natomiast faktura za usługi informatyczne nie wiąże się bezpośrednio z tym procesem. Wartość sprzedanych towarów i usług odnosi się do przychodów generowanych ze sprzedaży, a nie do wydatków, co sprawia, że ta kategoria jest niewłaściwa w kontekście zadania. Zakup towarów handlowych i materiałów dotyczy jedynie nabycia fizycznych produktów lub surowców przeznaczonych do dalszej sprzedaży, co również nie ma zastosowania w przypadku usług informatycznych. W praktyce, błędne przyporządkowanie wydatków może prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi dla przedsiębiorcy. Dlatego kluczowe jest, aby każda kategoria była dobrze rozumiana i stosowana zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz standardami rachunkowości.

Pytanie 27

Strategia zbierania maksymalnych zysków to jedna z metod

A. produktu

B. cenowych

C. dystrybucji

D. promocji

Wybór strategii dystrybucji, promocji lub produktu jako alternatyw dla strategii cenowej w kontekście zbierania śmietanki jest nieadekwatny. Strategia dystrybucji koncentruje się na sposobie, w jaki produkt trafia do klientów i obejmuje wybór kanałów sprzedaży oraz logistykę. Choć właściwa dystrybucja jest niezbędna do osiągnięcia sukcesu rynkowego, sama w sobie nie wpłynie na poziom cen, który jest kluczowy w strategii zbierania śmietanki. Promocja dotyczy działań marketingowych mających na celu zwiększenie świadomości produktu i zachęcenie do zakupu, ale nie ma bezpośredniego wpływu na ustalanie cen w początkowej fazie wprowadzenia produktu. Z kolei strategia produktu skupia się na cechach i jakości oferowanego towaru, co może wpłynąć na postrzeganą wartość, ale nie na strategię cenową. Błędem jest zakładanie, że dystrybucja, promocja czy produkt mogą zastąpić strategię cenową w kontekście maksymalizacji zysków w początkowej fazie życia produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że strategia zbierania śmietanki jest unikalnym podejściem, które ściśle wiąże się z cenami i dynamiką rynku, co czyni ją niezbędnym narzędziem w arsenale marketerów.

Pytanie 28

Osoba fizyczna, która jest podatnikiem i nie prowadzi działalności gospodarczej, w celu zaktualizowania danych dotyczących numeru konta bankowego, na które ma być wykonany zwrot podatku, powinna dostarczyć do urzędu skarbowego zgłoszenie aktualizacyjne na formularzu

A. CIT-8

B. ZAP-3

C. PIT-36

D. VAT-7

Odpowiedź ZAP-3 jest poprawna, ponieważ formularz ten jest przeznaczony do zgłaszania aktualizacji danych identyfikacyjnych podatników, w tym numeru rachunku bankowego, na który mają być przekazywane zwroty podatkowe. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego, osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, są zobowiązane do informowania urzędów skarbowych o wszelkich zmianach dotyczących ich danych osobowych, w tym numeru konta bankowego. W praktyce, złożenie formularza ZAP-3 jest niezbędne w przypadku zmiany konta, aby uniknąć opóźnień w zwrocie nadpłaconego podatku. Przykładem może być sytuacja, gdy podatnik zmienia bank lub zamyka istniejące konto, dlatego powinien jak najszybciej zaktualizować swoje dane w urzędzie skarbowym, aby środki mogły być przekazane na nowy rachunek bez zbędnych komplikacji. ZAP-3 jest dokumentem stosowanym w administracji skarbowej i jego poprawne wypełnienie oraz złożenie przyczynia się do efektywnego zarządzania obiegiem informacji w systemie podatkowym.

Pytanie 29

Który z zamieszczonych opisów dotyczy stanowiska spełniającego wymogi ergonomii?

A.	Krzesło ma możliwość regulowania oparcia. Pod biurkiem znajdują się pojemniki na papier. Wysokość biurka dopasowana jest do wzrostu pracownika. Blat biurka ma ciemny kolor, co współgra z resztą mebli w biurze.
B.	Krzesło ma możliwość regulowania oparcia. Faktura blatu jest jasna, matowa lub półmatowa. Wysokość biurka dopasowana jest do wzrostu pracownika. Pod biurkiem znajduje się podnóżek z regulowaną wysokością.
C.	Biurko ma ciemny kolor, jest matowe i nie powoduje olśnienia. Monitor ustawiony jest tyłem do okna, by nie odbijało się światło. Krzesło jest głębokie i miękkie z możliwością regulowania oparcia. Pod biurkiem znajdują się: jednostka centralna komputera i śmietnik.
D.	Wysokość biurka dopasowana jest do wzrostu pracownika. Monitor komputera ustawiony jest naprzeciw dużego okna. Pod biurkiem znajduje się podnóżek z regulowaną wysokością. Krzesło ma podstawę pięcioramienną wyposażoną w kółka.

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ doskonale ilustruje zasady ergonomii w miejscu pracy. Ergonomia ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i komfortu pracowników, a jej zasady powinny być wdrażane w każdym biurze. Wysokość biurka powinna być dostosowana do wzrostu pracownika, co pozwala na przyjęcie prawidłowej postawy podczas pracy. Zbyt wysokie lub zbyt niskie biurka mogą prowadzić do bólu kręgosłupa oraz innych problemów zdrowotnych. Dodatkowo, możliwość regulacji wysokości krzesła jest istotna, ponieważ umożliwia dostosowanie siedziska do indywidualnych potrzeb użytkownika. Użycie podnóżka jest również istotne, ponieważ pozwala na utrzymanie nóg w odpowiedniej pozycji, co zmniejsza napięcie mięśniowe oraz poprawia krążenie. Stosowanie tych zasad nie tylko poprawia komfort, ale także zwiększa efektywność pracowników. Warto zapoznać się z normą PN-EN ISO 9241, która definiuje wymagania ergonomiczne dotyczące stanowisk pracy z ekranami. Dobre praktyki w zakresie ergonomii pomagają w tworzeniu zdrowego środowiska pracy i mogą przyczynić się do zmniejszenia liczby nieobecności w pracy z powodu problemów zdrowotnych.

Pytanie 30

Wskaż kategorię bilansową, w ramach której uwzględnisz zapas mąki żytniej znajdujący się w magazynie piekarni?

A. Towary handlowe

B. Wyroby gotowe

C. Materiały

D. Produkty w trakcie produkcji

Zrozumienie, gdzie zaklasyfikować zapas mąki żytniej, nie jest łatwe. Trochę trzeba wiedzieć o terminologii i też o tym, jak działa piekarnia. Jeśli zaznaczyłeś odpowiedź "produkty w toku" albo "towary", to nie do końca tak to działa. Mąka nie jest w fazie produkcji, to surowiec, a produkty w toku to raczej coś, co jest w trakcie robienia, jak ciasto, które idzie do pieca. A terminy "towary" odnoszą się zazwyczaj do gotowych produktów, które sprzedajemy klientom, a nie do surowców w produkcji. Często mylimy towary z materiałami, co powoduje błędne klasyfikowanie zapasów w księgowości. Ostatnia odpowiedź "produkty gotowe" też jest błędna, bo chodzi o wyroby, które są już gotowe do sprzedaży, a nie o surowce. Zrozumienie tych różnic jest ważne, jeśli chcemy dobrze zarządzać zapasami i mieć jasne sprawozdania finansowe, co jest kluczowe w piekarni.

Pytanie 31

Wartości amortyzacji środka trwałego zmniejszają się z każdym rokiem użytkowania. Oznacza to, że do ich wyliczenia wykorzystano metodę

A. progresywną

B. degresywną

C. naturalną

D. liniową

Wybór metod amortyzacji jest kluczowy dla prawidłowego zarządzania aktywami trwałymi w przedsiębiorstwie. Przykład metody progresywnej, która polega na wzrastającej stawce amortyzacyjnej, jest nieodpowiedni w kontekście pytania, ponieważ nie odzwierciedla spadku wartości aktywów w miarę ich użytkowania. Z kolei metoda naturalna, która nie jest powszechnie uznawana w kontekście rachunkowości, niewłaściwie sugeruje, że amortyzacja powinna przebiegać w sposób odzwierciedlający naturalne zużycie. Metoda liniowa, często stosowana i akceptowana w praktyce, zakłada stałą kwotę amortyzacji w każdym okresie, co również nie jest zgodne z opisanym w pytaniu spadkiem stawek amortyzacyjnych. Niepoprawne pomysły mogą wynikać z błędnej interpretacji celów amortyzacji, które mają na celu odzwierciedlenie rzeczywistej utraty wartości aktywów, a nie ich wzrost. Warto zrozumieć, że odpowiednia metoda amortyzacji nie tylko wpływa na bilans, ale również na decyzje biznesowe, dlatego kluczowe jest zastosowanie metody, która najlepiej odzwierciedla faktyczne warunki ekonomiczne i operacyjne firmy.

Pytanie 32

Jaka będzie kwota podatku VAT od sprzedaży 50 sztuk towaru, jeśli cena netto za jedną sztukę wynosi 20,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%?

A. 74,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 80,00 zł

D. 1 080,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach lub nieporozumień dotyczących sposobu naliczania podatku VAT. Na przykład, odpowiedzi 1 000,00 zł i 1 080,00 zł bazują na mylnym założeniu, że VAT powinien być dodawany do całkowitej wartości sprzedaży lub że wartość ta jest równa całkowitemu kosztowi towaru przed obliczeniem VAT. W rzeczywistości, podatek VAT jest obliczany na podstawie wartości netto sprzedaży. Odpowiedź 74,00 zł również jest błędna, ponieważ nie uwzględnia poprawnie stawki VAT w odniesieniu do całkowitej wartości netto. Istotnym problemem jest także brak zrozumienia, co to jest cena netto oraz jak się ona odnosi do ceny brutto, która zawiera już podatek VAT. Warto zauważyć, że przy obliczaniu VAT-u ważne jest, aby zawsze stosować odpowiednią stawkę podatkową do konkretnego towaru lub usługi oraz uwzględnić ilość sprzedawanych sztuk. Ponadto, przedsiębiorcy powinni prowadzić rzetelną dokumentację swoich transakcji, aby uniknąć błędów w obliczeniach podatkowych i zapewnić zgodność z przepisami. Właściwe zrozumienie mechanizmów podatkowych jest kluczowe, aby skutecznie zarządzać finansami firmy i przestrzegać obowiązujących regulacji prawnych.

Pytanie 33

Makroekonomia dotyczy analizy i oceny wskaźników związanych z

A. Funkcjonowaniem instytucji publicznych

B. Działaniem całego systemu gospodarczego

C. Kondycją finansową przedsiębiorstwa

D. Organizacją oraz sposobami produkcji w firmach

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich koncentruje się na wąskich aspektach ekonomicznych, które są związane z mikroekonomią lub specyficznymi jednostkami gospodarczymi. Organizacja i metody produkcji w przedsiębiorstwie dotyczą zarządzania operacyjnego, co jest kluczowe, ale skupia się na efektywności procesów wewnętrznych, a nie na ogólnych zjawiskach makroekonomicznych. Podobnie, sytuacja finansowa przedsiębiorstwa odnosi się do analizy bilansów, rachunków zysków i strat oraz przepływów pieniężnych, co jest istotne dla oceny kondycji konkretnej firmy, lecz nie dostarcza szerszego kontekstu gospodarczego. Działalność instytucji państwowych, choć wpływająca na gospodarkę, nie obejmuje całościowej analizy systemu gospodarczego. Typowym błędem myślowym jest mylenie analizy makroekonomicznej z analizą mikroekonomiczną. Makroekonomia zajmuje się całością gospodarki, podczas gdy mikroekonomia koncentruje się na jednostkach i rynkach. Aby poprawnie zrozumieć makroekonomię, istotne jest zrozumienie, jak poszczególne elementy gospodarki współdziałają oraz jakie mają konsekwencje dla ogólnej kondycji ekonomicznej kraju. Również kluczowe jest dostrzeganie wpływu czynników zewnętrznych, takich jak polityka monetarna, na sytuację gospodarczą.

Pytanie 34

Jakie symbole oznaczają poszczególne części akt osobowych?

A. A, B, C, D

B. B, C

C. A, B, E

D. A, B, C

W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć, że niektóre z nich pomijają istotne segmenty akt osobowych. Wiele osób może błędnie sądzić, że akta osobowe składają się tylko z części B i C, co jest nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych informacji zawartych w części A. Takie podejście prowadzi do niepełnego obrazu dokumentacji pracowniczej oraz może skutkować brakiem kluczowych danych potrzebnych do efektywnego zarządzania kadrami. Często powodem tego błędu jest nieznajomość struktury dokumentów kadrowych, co może wynikać z braku szkolenia w zakresie przepisów prawa pracy i zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują dodanie części D lub E, co wprowadza w błąd, ponieważ standardowe akta osobowe w polskim systemie prawnym nie przewidują takich dodatkowych sekcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że poprawna struktura akt osobowych jest ściśle regulowana przez przepisy prawa i zalecenia organów nadzorczych. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz problemów z audytami wewnętrznymi. Dlatego tak istotne jest, aby pracodawcy dokładnie przestrzegali ustalonych wymogów dokumentacyjnych oraz zapewniali odpowiednie szkolenia swoim pracownikom w zakresie zarządzania aktami osobowymi.

Pytanie 35

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w maju 2011 roku 2 000 sztuk wyrobów gotowych i 200 sztuk półfabrykatów przerobionych w 50%. Na podstawie kosztów produkcji przedstawionych w tabeli określ, koszt jednostkowy wyrobu gotowego.

Pozycje kalkulacyjne	Kwota w zł
1. Materiały bezpośrednie	400 000
2. Płace bezpośrednie	200 000
3. Razem koszty bezpośrednie	600 000
4. Koszty wydziałowe	30 000
Razem koszt wytworzenia	630 000

A. 273 zł

B. 315 zł

C. 300 zł

D. 285 zł

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących kalkulacji kosztów jednostkowych. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wyrobach gotowych, ignorując znaczenie półfabrykatów w procesie produkcji. Przy obliczaniu kosztu jednostkowego kluczowe jest uwzględnienie wszystkich elementów produkcji, które wpływają na ostateczny wynik. Na przykład, wybór wartości 273 zł mógł wynikać z błędnego założenia, że tylko wyroby gotowe należy uwzględniać, co prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu jednostkowego. Inna odpowiedź, 285 zł, może sugerować, że respondent próbował uwzględnić jakieś dodatkowe koszty, ale nie przeprowadził właściwej analizy całkowitych wartości. Warto również zauważyć, że przy ustalaniu kosztu jednostkowego nie można pomijać etapu przetwarzania półfabrykatów, ponieważ ich przeliczenie na wyroby gotowe jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Ignorowanie tego etapu prowadzi do fałszywych wniosków i błędnych decyzji. Dlatego istotne jest, aby dokładnie śledzić wszystkie aspekty produkcji, a także stosować odpowiednie metody rachunkowości kosztów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Wreszcie, umiejętność poprawnego obliczenia kosztów jednostkowych jest niezbędna w kontekście kontrolowania rentowności oraz efektywności operacyjnej firmy.

Pytanie 36

Cukiernia SŁODEK nabyła ser do przygotowywania serników wiedeńskich. Wartość netto tego sera, przyjętego do magazynu na podstawie dokumentu PZ, powinna być zaksięgowana na kontach

A. "Wyroby gotowe" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct

B. "Towary" po stronie Ct i "Rozliczenie zakupu" po stronie Dt

C. "Usługi obce" po stronie Dt i "Rozrachunki z dostawcami" po stronie Ct

D. "Materiały" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct

Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieprawidłowej klasyfikacji transakcji zakupu sera, co jest istotne w kontekście poprawnego prowadzenia księgowości. Klasyfikowanie zakupu sera jako 'Towary' jest błędne, ponieważ towary to produkty, które są sprzedawane w niezmienionej formie, a zakup sera ma na celu jego przetworzenie na wyroby gotowe, co wyklucza taką klasyfikację. Odpowiedź sugerująca 'Wyroby gotowe' jest niewłaściwa, ponieważ wyroby gotowe to produkty końcowe, które są rezultatem procesu produkcji. Księgowanie zakupu sera na koncie 'Usługi obce' jest całkowicie błędne, gdyż usługi obce dotyczą czynności nieprodukcyjnych, w tym zleceń na usługi, a nie zakupów materiałów. W kontekście rachunkowości ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi rodzajami aktywów. Użycie konta 'Rozrachunki z dostawcami' jako drugiej strony transakcji jest również mylące, ponieważ to konto powinno być wykorzystywane w przypadku zakupu usług lub towarów, które nie są związane z materiałami przeznaczonymi do przetwarzania. Kluczowym błędem w analizowanych odpowiedziach jest niezrozumienie znaczenia odpowiedniej klasyfikacji kont, co może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych oraz niewłaściwego zarządzania zapasami.

Pytanie 37

Zamieszczony opis charakteryzuje gospodarkę

Wszystkie czynniki wytwórcze stanowią własność państwa lub są pod ścisłą kontrolą rządu. Rząd ustala hierarchię potrzeb w gospodarce, ilość i rodzaj wytwarzanych produktów, ich ceny oraz sposób wymiany.

A. nakazową.

B. rynkową.

C. tradycyjną.

D. mieszaną.

Wybór gospodarki mieszanej sugeruje zrozumienie, że łączy ona elementy zarówno gospodarki rynkowej, jak i nakazowej. W rzeczywistości, w systemie mieszanym występuje współzależność między sektorem publicznym a prywatnym, gdzie zarówno państwo, jak i jednostki prywatne uczestniczą w procesie produkcji i wymiany. Jednakże, w przypadku gospodarki nakazowej, państwo dominuje w decyzjach ekonomicznych, co ogranicza rolę mechanizmów rynkowych. Z kolei gospodarka rynkowa opiera się na zasadzie, że to popyt i podaż decydują o produkcji i cenach, co całkowicie różni się od podejścia nakazowego. Kolejna nieprawidłowość pojawia się w odniesieniu do gospodarki tradycyjnej, która charakteryzuje się ustalonymi normami społecznymi i kulturowymi, a nie centralnym planowaniem. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z pomylenia zasadności interwencji państwowej w gospodarkę z jej centralnym planowaniem, co prowadzi do mylnych wniosków o roli państwa w gospodarce. Aby skutecznie zrozumieć różnice między tymi systemami, warto zaznajomić się z ich historycznymi kontekstami oraz przykładami z różnych krajów, gdzie każdy z tych modeli był wdrażany w praktyce.

Pytanie 38

Której spółki kapitałowej dotyczy zamieszczony fragment ustawy Kodeks spółek handlowych?

Art.154.

§ 1. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 5 000 zł.
§ 2. Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 50 zł.
§ 3. Udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego.

A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

B. Spółki jawnej.

C. Spółki cywilnej.

D. Spółki partnerskiej.

Wybór odpowiedzi wskazujących na inne rodzaje spółek kapitałowych wynika często z niepełnego zrozumienia różnic między poszczególnymi typami. Spółka cywilna, która była wymieniona, jest umową dwóch lub więcej osób, gdzie wspólnicy działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia, jednak nie ma osobowości prawnej ani kapitału zakładowego w rozumieniu prawa handlowego. To prowadzi do sytuacji, w której wspólnicy są osobiście odpowiedzialni za zobowiązania. Z kolei spółka jawna jest formą, w której wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą na własny rachunek, a ich odpowiedzialność jest nieograniczona. Nie ma też wymogu dotyczącego kapitału zakładowego, co może sugerować większą elastyczność, ale też wyższe ryzyko osobiste. Spółka partnerska, z drugiej strony, została stworzona dla przedstawicieli zawodów zaufania publicznego, takich jak adwokaci czy lekarze, i również nie podlega tym samym regulacjom co spółka z o.o. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych, dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć zasady funkcjonowania różnych typów spółek oraz ich konsekwencje dla wspólników i właścicieli. Na przykład, dla przedsiębiorców, którzy chcą ograniczyć ryzyko osobiste, spółka z o.o. jest zazwyczaj najlepszym wyborem, podczas gdy spółka cywilna lub jawna może nie być odpowiednia w kontekście większych przedsięwzięć gospodarczych.

Pytanie 39

W związku z planowanym remontem budynku produkcyjnego, firma utworzyła rezerwę w wysokości 10 000 złotych do końca roku obrotowego. Utworzona rezerwa będzie ujęta w bilansie jako rozliczenia międzyokresowe

A. kosztów zakupu

B. bierne

C. przychodów

D. czynne

Kiedy mówimy o rozliczeniach międzyokresowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rezerwami biernymi a czynymi. Odpowiedzi, które wskazują na rezerwy czynne, sugerują, że chodzi o przyszłe korzyści ekonomiczne lub przychody, które jeszcze nie zostały zrealizowane. Przykładowo, rezerwy czynne mogą dotyczyć kosztów, które zostały już poniesione, ale jeszcze nie zostały przypisane do odpowiednich okresów sprawozdawczych. To podejście prowadzi do mylnego wniosku, że rezerwy na remont budynku są formą aktywów, co jest nieprawidłowe. Z kolei odpowiedzi dotyczące kosztów zakupu lub przychodów są również mylące, ponieważ sugerują, że utworzone rezerwy mają charakter transakcji, które wpływają na przychody lub koszty operacyjne, co nie ma zastosowania w przypadku rezerw na przyszłe zobowiązania związane z remontem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zobowiązań z aktywami – podczas gdy rezerwy bierne są zobowiązaniami, rezerwy czynne dotyczą przyszłych korzyści ekonomicznych. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego zastosowania zasad rachunkowości i skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości wymaga precyzyjnego ujęcia rezerw w bilansie, co jest kluczowe dla wiarygodności sprawozdań finansowych.

Pytanie 40

Badania oraz pomiary czynników szkodliwych, które mogą wystąpić w miejscu pracy, są realizowane na koszt

A. pracowników

B. Inspektora Bezpieczeństwa i Higieny Pracy

C. Państwowej Inspekcji Pracy

D. pracodawcy

Wybrana przez Ciebie odpowiedź, która mówi, że to inni ponoszą koszty badań, jest błędna. Pracownicy nie muszą płacić za badania związane z bezpieczeństwem pracy. Ich zadaniem jest zgłaszanie problemów i przestrzeganie zasad BHP, a nie ponoszenie kosztów. To pracodawca powinien zadbać o bezpieczeństwo w pracy. W dodatku, pomiarów nie można zrzucić na pracowników, bo to ich obowiązek. Nie ma sensu mówić, że koszty pokrywa Państwowa Inspekcja Pracy, bo to nie ich rola. Inspektorzy dbają o przestrzeganie przepisów, ale nie pokrywają kosztów. Musimy zrozumieć, że to pracodawca odpowiada za zapewnienie dobrych warunków pracy i przeprowadzanie niezbędnych badań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej