Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 19:12
  • Data zakończenia: 12 czerwca 2025 19:20

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Z 1200 g mąki, 3 szt. jaj oraz wody przygotowano 2500 g klusek kładzionych. Waga jednej porcji klusek wynosi 250 g. Ile mąki oraz jaj należy użyć, aby zrobić 20 porcji klusek?

A. 1600 g mąki i 4 jaja
B. 2400 g mąki i 6 jaj
C. 2500 g mąki i 5 jaj
D. 600 g mąki i 2 jaja
Odpowiedź 2400 g mąki i 6 jaj jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na proporcjach składników użytych do przygotowania klusek. Z danych wynika, że z 1200 g mąki oraz 3 jaj stworzono 2500 g klusek, co daje nam jasny przelicznik. Kluski, które ważą 250 g na porcję, wymagają przygotowania 20 porcji, co łącznie daje 5000 g klusek. Skoro z 1200 g mąki produkujemy 2500 g klusek, możemy obliczyć, ile mąki potrzeba na 5000 g. Ustalając proporcję, mnożymy 1200 g mąki przez 2, co daje 2400 g mąki, oraz mnożymy 3 jaj przez 2, co daje 6 jaj. Taka metoda obliczeń jest standardem w kulinariach, pola dla przepisów można dostosowywać, zachowując odpowiednie proporcje, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej konsystencji i smaku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie większej ilości klusek na rodzinne spotkanie, gdzie znajomość podstawowych zasad proporcji składników będzie niezwykle pomocna.
Pytanie 2

Na podstawie danych z tabeli wskaż, który środek spożywczy ma najwięcej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
L.p.Rodzaj kaszyBiałko (g)Skrobia (g)Błonnik (g)Popiół (g)Tłuszcz (g)
1.manna8,774,02,50,31,0
2.jaglana10,555,03,21,03,5
3.pęczak8,468,25,41,12,0
4.gryczana12,660,55,92,01,9

A. Kasza gryczana.
B. Kasza jaglana.
C. Kasza manna.
D. Kasza pęczak.
Kasza manna to produkt, który zawiera najwyższą ilość węglowodanów spośród wymienionych kasz, co wynika z jej wysokiej zawartości skrobi wynoszącej 74,0 g na 100 g produktu. Węglowodany są kluczowym źródłem energii dla organizmu, a skrobia, będąca jednym z głównych rodzajów węglowodanów, jest istotnym elementem diety, szczególnie dla osób aktywnych fizycznie. Kasza manna znajduje szerokie zastosowanie w kuchni, nie tylko jako dodatek do dań, ale także jako baza do deserów, takich jak budynie czy kaszki. Wartość odżywcza kaszy manny sprawia, że jest ona cennym składnikiem diety, szczególnie w kontekście diet wysokowęglowodanowych, które są zalecane dla sportowców. Ponadto, kasza manna ma niski indeks glikemiczny, co oznacza, że wpływa na stabilizację poziomu cukru we krwi. W praktyce, włączając kaszę mannę do diety, możemy wspierać nie tylko energię do codziennych aktywności, ale również dbać o długotrwałe uczucie sytości, co jest korzystne w kontrolowaniu masy ciała.
Pytanie 3

W wykazie składników do sporządzania majonezu, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, brakuje

Wykaz składników
do sporządzania majonezu
?
żółtko
sok z cytryny
musztarda
sól, pieprz, cukier

A. oleju.
B. masła.
C. śmietany.
D. śmietanki.
Odpowiedź 'oleju' jest prawidłowa, ponieważ majonez jest emulsją, która powstaje poprzez połączenie oleju i żółtka jaja kurzego. W procesie tym żółtko działa jako emulgator, co pozwala na stabilne połączenie dwóch składników, które normalnie się nie mieszają, jak olej i woda. Wyjątkowe właściwości emulgujące żółtka wynikają z obecności lecytyny, która skutecznie łączy cząsteczki tłuszczu z wodą. Dla osiągnięcia optymalnej konsystencji i smaku majonezu, istotne jest zastosowanie odpowiedniego rodzaju oleju, często wykorzystuje się olej rzepakowy, słonecznikowy lub oliwę z oliwek. Warto również zwrócić uwagę na proporcje składników, ponieważ zbyt duża ilość oleju może sprawić, że majonez będzie zbyt tłusty, podczas gdy za mała ilość może prowadzić do niedostatecznej emulsji. Dodatkowo, standardy produkcji majonezu w gastronomii podkreślają znaczenie świeżych składników, co przekłada się na jakość końcowego produktu.
Pytanie 4

Kucharz, który ma sporządzić z 9,00 kg ziemniaków pyzy ziemniaczane, postępując zgodnie z zamieszczonym sposobem ich wykonania, powinien ugotować

Sposób wykonania pyż ziemniaczanych
1.1/3 ziemniaków zagotować, ostudzić i zmielić.
2.2/3 ziemniaków zetrzeć na tarce, odcisnąć i połączyć ze zmielonymi ziemniakami ugotowanymi.
3.Ziemniaki wymieszać na jednolitą masę, podzielić na porcje, uformować i ugotować.

A. 5,00 kg ziemniaków.
B. 3,00 kg ziemniaków.
C. 6,50 kg ziemniaków.
D. 2,50 kg ziemniaków.
Odpowiedź 3,00 kg ziemniaków jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami przygotowywania pyz ziemniaczanych, surowe ziemniaki należy w odpowiedniej proporcji ugotować przed dalszym przetwarzaniem. W tym przypadku, przy łącznej masie 9,00 kg ziemniaków, kucharz powinien ugotować 1/3 tej masy, co daje 3,00 kg. Taka proporcja zapewnia, że pyzy będą miały odpowiednią konsystencję i smak, co jest kluczowe w profesjonalnej kuchni. Dodatkowo, praktyka ta jest zgodna z zasadami zarządzania jakością w gastronomii, gdzie stosowanie precyzyjnych miar jest fundamentalne dla osiągnięcia powtarzalności i wysokich standardów w przygotowywaniu potraw. Używając 3,00 kg ziemniaków, kucharz może także skuteczniej kontrolować proces gotowania, co wpływa na ostateczny rezultat dań. Znajomość właściwych proporcji składników stanowi podstawę w każdej kuchni, co potwierdza przydatność tego typu wiedzy w praktycznym gotowaniu.
Pytanie 5

Zmiany zachodzące w przechowywanych owocach, które skutkują poprawą ich wyglądu, smaku oraz zapachu, są efektem

A. transpiracji
B. oddychania
C. dojrzewania
D. sorpcji
Odpowiedź "dojrzewania" jest prawidłowa, ponieważ dojrzewanie owoców to kluczowy proces biochemiczny, który prowadzi do zmian fizycznych i sensorycznych, takich jak poprawa smaku, koloru i zapachu. W trakcie dojrzewania zachodzi szereg reakcji enzymatycznych, które przyczyniają się do rozkładu skrobi na cukry prostsze, co sprawia, że owoce stają się słodsze. Dodatkowo, zmiany w pigmentacji powodują intensyfikację barw, co zwiększa atrakcyjność wizualną. Przykładowo, banany w procesie dojrzewania zmieniają swoje zabarwienie z zielonego na żółty, a ich smak staje się znacznie słodszy. W praktyce, kontrolowanie procesu dojrzewania jest istotne w przemyśle spożywczym, gdzie często stosuje się etylen, hormon, który przyspiesza dojrzewanie owoców. Dobre praktyki obejmują monitorowanie warunków przechowywania, takich jak temperatura i wilgotność, aby zapewnić optymalne dojrzewanie i minimalizować straty. Wiedza o procesach dojrzewania jest istotna dla producentów, którzy pragną dostarczać świeże, smaczne i atrakcyjne owoce na rynek.
Pytanie 6

Potrawę przygotowaną w systemie cook – chill należy podgrzać do temperatury minimum 70°C i dostarczyć do spożycia w czasie

A. 19 min
B. 9 min
C. 15 min
D. 5 min
Odpowiedź 5 minut jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami systemu cook-chill, potrawy podgrzane do temperatury co najmniej 70°C powinny być podane do konsumpcji w ciągu 5 minut, aby zapewnić bezpieczeństwo mikrobiologiczne oraz jakość produktu. W systemie cook-chill potrawy są przygotowywane w wysokiej temperaturze, a następnie szybko schładzane, co ogranicza rozwój drobnoustrojów. Podgrzewanie do 70°C i szybkie podanie potrawy pozwala na zminimalizowanie ryzyka związane z bakteriami, które mogą się rozwijać w temperaturach pomiędzy 5°C a 60°C. Przykładem zastosowania tej zasady może być catering dla instytucji, gdzie potrawy muszą być dostarczane na czas i w odpowiedniej temperaturze, aby zachować ich jakość i bezpieczeństwo. Dobrym standardem w branży gastronomicznej jest również monitorowanie czasu i temperatury podczas podawania potraw, co jest kluczowe w kontekście HACCP i zapewnienia wysokich norm sanitarnych.
Pytanie 7

Deser o smaku malinowym to

A. surowy
B. pieczony
C. gotowany
D. zapiekany
Deser taki jak sorbet malinowy nie powinien być klasyfikowany jako zapiekany, pieczony, czy gotowany. Te metody obróbki cieplnej charakteryzują się zastosowaniem wysokiej temperatury, co prowadzi do zmiany struktury i smaku surowych składników. Zapiekanka to potrawa, która wymaga długotrwałego gotowania w piekarniku, co jest sprzeczne z ideą sorbetu, który ma być świeżym i orzeźwiającym deserem. Pieczenie natomiast również wymaga sięgania po wysokie temperatury, co skutkuje utratą naturalnych właściwości owoców. Sorbet, będący produktem surowym, zatrzymuje świeżość i naturalny smak owoców oraz ich składników odżywczych. Gotowanie z kolei, poprzez długotrwałe poddawanie wysokiej temperaturze, zmienia chemiczne i fizyczne właściwości składników, co prowadzi do zubożenia smaku i wartości odżywczych. W rezultacie, klasyfikacja sorbetu jako deseru zapiekanego, pieczonego czy gotowanego jest nieprawidłowa i wynika z mylenia technik kulinarnych. Właściwe zrozumienie różnicy między technikami obróbki surowych składników jest kluczowe dla prawidłowego przygotowywania i serwowania deserów. Sorbet, jako przykład surowego deseru, powinien być przygotowywany z zachowaniem zasad świeżości i jakości, które są fundamentem profesjonalnej gastronomii.
Pytanie 8

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, zakąski zimne można serwować od momentu ich wytworzenia do chwili spożycia

A. w ciągu 12 godzin, jeżeli są składowane w temperaturze od 2 do 6 stopni C
B. w ciągu 12 godzin, gdy są przechowywane w temperaturze od 12 do 16 stopni C
C. w ciągu 24 godzin, pod warunkiem, że są przechowywane w temperaturze od 12 do 16 stopni C
D. w ciągu 24 godzin, jeżeli trzymane są w temperaturze od 2 do 6 stopni C
Wszystkie odpowiedzi, które nie wskazują na 12 godzin oraz temperaturę 2-6 stopni C, wykazują zrozumienie nieprawidłowych założeń dotyczących przechowywania żywności. Przykładowo, wydawanie zakąsek w ciągu 24 godzin przy temperaturze od 12 do 16 stopni C jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności, ponieważ ta temperatura sprzyja szybkiemu rozwojowi bakterii. Utrzymywanie żywności w zbyt wysokiej temperaturze, zwłaszcza w zakresie temperatury pokojowej, może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami zdrowotnymi. Podobnie, wydawanie produktów w ciągu 12 godzin przy temperaturze od 12 do 16 stopni C również narusza zasady bezpieczeństwa, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed patogenami. W branży gastronomicznej kluczowe jest, aby personel był dobrze przeszkolony w zakresie zasad przechowywania żywności oraz umiał podjąć odpowiednie działania prewencyjne, które zmniejszą ryzyko zatrucia pokarmowego. W praktyce, zrozumienie tych zasad pozwala na skuteczne zarządzanie jakością serwowanych potraw, co jest nie tylko kwestią zdrowia, ale także zaufania klientów do danej marki. Wprowadzenie odpowiednich procedur i szkoleń jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości usług gastronomicznych, co powinno być priorytetem w każdej kuchni.
Pytanie 9

Befsztyk to danie z chudego mięsa wołowego, które jest smażone po wcześniejszym rozbiciu, uformowaniu i pokryciu mąką. Wskaż, która część półtuszy wołowej powinna być wykorzystywana do sporządzania befsztyka?

A. Polędwica
B. Szponder
C. Rozbratel
D. Antrykot
Wybór złej części wołowiny do befsztyka może skutkować kiepskim smakiem i teksturą. Na przykład rozbratel z łopatki jest twardszy i ma dużo tkanki łącznej, przez co nie nadaje się do szybkiego smażenia. Antrykot jest już lepszy, ale też potrzebuje dłuższego czasu obróbki, żeby zrobić się miękki i ma inną strukturę tłuszczu, co zmienia smak. Szponder to z kolei tłuste mięso, które lepiej nadaje się do duszenia, a nie smażenia. Często ludzie myślą, że każdy kawałek wołowiny nadaje się do befsztyka, co jest błędem. Kluczowe jest, żeby dobrze wybrać mięso, a polędwica wyróżnia się jakością, co oznacza dobry smak i delikatność. Nieznajomość tych rzeczy może prowadzić do wielu frustracji w kuchni.
Pytanie 10

Jaką cechę potrawy ocenia się w sposób inny niż organoleptyczny?

A. Zapachu
B. Smaku
C. Barwy
D. Lepkości
Lepkość potrawy jest cechą, która jest zwykle oceniana w sposób instrumentalny, a nie organoleptyczny. Ocena lepkości często opiera się na użyciu urządzeń pomiarowych, takich jak viskometry, które pozwalają na dokładne określenie tego parametru w kontrolowanych warunkach. W przeciwieństwie do smaku, zapachu i barwy, które są subiektywnymi odczuciami zmysłowymi, lepkość można zmierzyć obiektywnie. Przykładem praktycznym może być przemysł spożywczy, gdzie lepkość sosów i zup jest kluczowym czynnikiem wpływającym na teksturę oraz akceptowalność produktu. Standardy takie jak ISO 3219 dotyczące pomiaru lepkości w płynach potwierdzają znaczenie tej cechy w kontekście jakości potraw. Właściwa ocena lepkości może również wpływać na proces produkcji, transport i przechowywanie żywności, co jest niezwykle istotne w branży food & beverage.
Pytanie 11

Jakie jest jedzenie pochodzenia zwierzęcego?

A. karczoch
B. kapar
C. komosa
D. kindziuk
Kindziuk to wędlina, która powstaje z mięsa wieprzowego, co czyni go wyraźnie produktem pochodzenia zwierzęcego. Jest to tradycyjna polska wędlina, często stosowana w różnorodnych potrawach oraz jako samodzielna przekąska. Wytwarzanie kindziuka opiera się na procesie wędzenia i suszenia, co nie tylko podnosi jego walory smakowe, ale także zwiększa trwałość. W branży spożywczej ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy produktami pochodzenia zwierzęcego a roślinnego, co ma zastosowanie w dietach, przepisach kulinarnych i etykietowaniu produktów. Przykładowo, osoby przestrzegające diety wegetariańskiej lub wegańskiej powinny unikać kindziuka, podczas gdy osoby preferujące mięso mogą go z chęcią włączyć do swojego jadłospisu. Dobry standard produkcji wędlin, w tym kindziuka, powinien być zgodny z normami HACCP, co zapewnia bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 12

W trakcie przygotowywania ciasta biszkoptowego konieczne jest użycie metody

A. zarabiania
B. parzenia
C. mieszania
D. krojenia
Poprawna odpowiedź to 'mieszania', ponieważ technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta biszkoptowego. Mieszanie składników ma na celu połączenie ich w jednorodną masę, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury ciasta. W przypadku biszkoptu istotne jest, aby nie wprowadzać zbyt dużo powietrza do masy, co mogłoby prowadzić do jego nadmiernego spulchnienia. Zastosowanie techniki delikatnego mieszania składników, takich jak jajka, cukier, mąka i tłuszcz, pozwala na zachowanie optymalnej lekkości ciasta. Dobrym przykładem praktycznym jest wykorzystanie techniki 'folding', która polega na delikatnym składaniu masy, aby nie zniszczyć pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla uzyskania puszystego biszkoptu. Warto również zauważyć, że standardy cukiernicze podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach składników oraz odpowiedniej temperatury, co wpływa na końcowy efekt. Dlatego mieszanie jest nie tylko techniką, ale także sztuką, która wymaga doświadczenia i wyczucia.
Pytanie 13

Beszamel stanowi sos

A. zimny pochodzący z kuchni włoskiej
B. zimny pochodzący z kuchni hiszpańskiej
C. gorący pochodzący z kuchni francuskiej
D. gorący pochodzący z kuchni śródziemnomorskiej
Zimne sosy, jak sugerują niektóre odpowiedzi, to kompletnie inna bajka niż beszamel. Beszamel to gorący sos i to jest bardzo istotne, bo zmienia jego miejsce w kuchni. Kuchnia hiszpańska też ma swoje sosy, takie jak romesco czy alioli, ale to zupełnie inna historia, składniki się różnią i sposób przygotowania też. Beszamel to raczej francuska sprawa. Zimne sosy z kuchni włoskiej, takie jak pesto, opierają się na świeżych ziołach, orzechach i oliwie z oliwek, więc nie ma co ich porównywać. Klasyfikacja sosów na gorące i zimne to ważna rzecz w gastronomii, ponieważ wpływa na to, jak je podajemy i do jakich potraw pasują. Typowym błędem jest mylenie sosów, bo wynika to z braku wiedzy o tym, jak się je robi i jakie mają zadania. Dlatego sosy gorące, jak beszamel, są niezbędne w wielu klasycznych przepisach, co czyni je fundamentem w kulinarnej edukacji i praktyce w kuchniach profesjonalnych. Mylenie beszamele z sosem zimnym to coś, co może prowadzić do pomyłek w gotowaniu i serwowaniu potraw.
Pytanie 14

Wskaż prawidłowe techniki obróbki termicznej dla wymienionych w tabeli potraw mięsnych.

Rodzaj potrawyPulpetyKlopsiki
Agotowanieduszenie
Bduszeniesmażenie
Csmażeniepieczenie
Dpieczeniegotowanie

A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na techniki obróbki termicznej, które są szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w kontekście przygotowywania pulpetów i klopsików. Gotowanie w wodzie lub sosie to fundamentalne metody, które zapewniają odpowiednią temperaturę obróbcą, co z kolei pozwala na zachowanie soczystości mięsa. Dodatkowo, duszenie, jako technika obróbcza, pozwala na wykorzystanie własnych soków mięsnych oraz przypraw, co intensyfikuje ich smak. Zmniejsza też ryzyko przesuszenia potrawy, co jest kluczowe w przypadku mięs mielonych, które mogą stać się twarde, jeśli będą przygotowywane w niewłaściwy sposób. Ważnym elementem dobrych praktyk kulinarnych jest również kontrola temperatury, aby zapewnić, że mięso osiągnie bezpieczny poziom gotowości, co jest nie tylko istotne dla smaku, ale i bezpieczeństwa żywności. Przykłady zastosowania tej techniki to tradycyjne dania, takie jak pulpeciki w sosie pomidorowym czy klopsiki w sosie grzybowym, które cieszą się dużą popularnością.
Pytanie 15

W celu opiekania produktów, należy używać

A. bemara.
B. salamander.
C. szybkowaru.
D. patelni.
Salamander to jedno z tych narzędzi, które naprawdę mogą odmienić kuchnię, zwłaszcza w profesjonalnej gastronomii. Umożliwia opiekanie potraw na ciepło, co oznacza, że dania są równomiernie podgrzewane, a skórka staje się ładnie chrupiąca. Wiesz, jak to jest, kiedy zapiekanka wygląda apetycznie i smakuje jeszcze lepiej? Salamander daje możliwość osiągnięcia tego efektu dzięki promieniowaniu cieplnemu. Dzięki regulacji temperatury, można precyzyjnie kontrolować proces opiekania, co jest naprawdę ważne w kuchni, gdzie każda minuta może mieć znaczenie. No i nie zapominajmy o tym, że korzystanie z salamandra jest bardziej efektywne energetycznie, więc to również ma wpływ na środowisko, co dzisiaj jest bardzo istotne.
Pytanie 16

W przypadku montażu elementów zespołu roboczego w podajniku ślimakowym wilka, jaka jest właściwa kolejność ich instalacji?

A. nóż, pierścień dystansowy, sitko
B. sitko, nóż, pierścień dystansowy
C. pierścień dystansowy, nóż, sitko
D. nóż, sitko, pierścień dystansowy
Zaznaczyłeś odpowiedź 'nóż, sitko, pierścień dystansowy', co jest całkiem trafne. Kolejność montażu tych części w podajniku ślimakowym ma naprawdę duże znaczenie dla jego działania. Nóż musi iść pierwszy, bo to on tnie materiał na kawałki, zanim trafi do sitka. A sitko, umieszczone na drugim miejscu, oddziela to, co zostało już pokrojone, więc musi być za nożem, żeby wszystko działało jak należy. Na końcu dajemy pierścień dystansowy – on stabilizuje całość i zapobiega luzom, co jest bardzo istotne dla efektywności i bezpieczeństwa pracy urządzenia. W inżynierii jest to jasne, że właściwa kolejność montażu wpływa na jakość przetwarzania i trwałość urządzenia. W branży spożywczej, gdzie ważne jest precyzyjne cięcie, te zasady są kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości produktów.
Pytanie 17

Obiekt gastronomiczny działający bez obsługi kelnerskiej, serwujący popularne dania bezmięsne oraz ciepłe i zimne napoje bezalkoholowe, które nie są przygotowywane na indywidualne życzenie klienta. Opis ten odnosi się do

A. coktail baru
B. karczmy
C. jadłodajni
D. baru mlecznego
Karczma kojarzy się z tradycyjnymi, często regionalnymi potrawami, które mogą obejmować mięso, a także z obsługą kelnerską. W kontekście opisanego pytania, karczma nie spełnia kryteriów zakładu gastronomicznego bez obsługi kelnerskiej, ponieważ jej charakterystyka opiera się na pełnej obsłudze gości. Z kolei cocktail bar to miejsce, w którym dominują napoje alkoholowe oraz różnorodne koktajle, co także odbiega od przedstawionego opisu, który koncentruje się na potrawach bezmięsnych oraz napojach bezalkoholowych. Jadłodajnia, choć może oferować potrawy bezmięsne, zazwyczaj wiąże się z szerszym zakresem usług, w tym możliwością zamówienia potraw na indywidualne zamówienie, co również jest sprzeczne z opisanym zakładem. Warto zaznaczyć, że błędne odpowiedzi często wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia definicji poszczególnych typów lokali gastronomicznych oraz ich specyfiki, co może prowadzić do mylnych wniosków. Rozumienie różnic w kategoriach gastronomicznych jest kluczowe, aby właściwie klasyfikować różne rodzaje lokali oraz ich ofertę kulinarną. Znajomość standardów branżowych oraz praktyk w zakresie serwowania potraw i napojów jest niezbędna dla prawidłowego identyfikowania i oceny zakładów gastronomicznych.
Pytanie 18

Oliwę należy przechowywać w warunkach, gdzie temperatura wynosi

A. od 20 do 25°C
B. od 10 do 18°C
C. od 0 do 4°C
D. od 6 do 9°C
Oliwę z oliwek najlepiej trzymać w tempie od 10 do 18°C, bo dzięki temu zachowuje ona swoje właściwości i wartości odżywcze. Jak za bardzo podniesiemy temperaturę, na przykład do 20-25°C, to oliwa zaczyna się psuć, a jej smak i zapach mogą być gorsze. Co więcej, przy niższych temperaturach, poniżej 10°C, oliwa może robić się mętna i wytrącać osady – to nie jest coś, co chcemy. Dlatego warto trzymać się tych wskazówek dotyczących przechowywania. W profesjonalnych kuchniach oliwę trzyma się w ciemnych butelkach i z dala od światła, żeby też nie przyspieszać psucia. Bycie uważnym na warunki przechowywania naprawdę pomaga zachować smak i zdrowotne właściwości oliwy z oliwek.
Pytanie 19

Koszt wyżywienia dla delegacji liczącej 15 osób wyniósł
- śniadanie - 225,00 zł
- lunch - 150,00 zł
- obiadokolacja - 375,00 zł
Jaką kwotę stanowi całodzienne wyżywienie jednego delegata?

A. 30,00 zł
B. 75,00 zł
C. 37,50 zł
D. 50,00 zł
Aby obliczyć koszt całodziennego wyżywienia jednego delegata, należy najpierw zsumować koszty posiłków dla całej delegacji. Śniadanie kosztowało 225,00 zł, lunch 150,00 zł, a obiadokolacja 375,00 zł. Suma ta wynosi 225,00 zł + 150,00 zł + 375,00 zł = 750,00 zł. Następnie, aby obliczyć koszt na jednego delegata, należy podzielić całkowity koszt przez liczbę delegatów: 750,00 zł / 15 = 50,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i zarządzania budżetem, które podkreślają znaczenie dokładnych kalkulacji w celu efektywnego zarządzania kosztami. Przykładowo, w branży hotelarskiej i gastronomicznej, precyzyjne ustalanie kosztów wyżywienia jest kluczowe dla przygotowania ofert cenowych, co z kolei ma wpływ na satysfakcję klientów oraz rentowność przedsiębiorstwa. Ponadto, umiejętność efektywnego zarządzania kosztami jest jednym z fundamentów dobrych praktyk w zarządzaniu projektami, co pozwala na zachowanie finansowej dyscypliny.
Pytanie 20

Jakie są maksymalne parametry czasowe oraz zakres temperatury do przechowywania panierowanych produktów mięsnych?

A. 6 godzin, temperatura od 8 do 12 stopni C
B. 12 godzin, temperatura od 8 do 12 stopni C
C. 6 godzin, temperatura od 0 do 4 stopni C
D. 12 godzin, temperatura od 0 do 4 stopni C
Wybierając odpowiedzi, które sugerują 12 godzin przechowywania w temperaturze od 8 do 12 stopni C lub 6 godzin w przedziale 8-12 stopni C, należy pamiętać, że tak wysokie temperatury są zdecydowanie nieodpowiednie do przechowywania panierowanych półproduktów mięsnych. Temperatura w zakresie 8-12 stopni C znajduje się w tzw. strefie zagrożenia, gdzie rozwój mikroorganizmów, takich jak bakterie Salmonella czy E.coli, jest znacznie przyspieszony. W temperaturze od 0 do 4 stopni C, ryzyko kontaminacji jest znacznie mniejsze, co potwierdzają różne badania naukowe oraz wytyczne instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. Ponadto, dłuższy czas przechowywania przy wyższych temperaturach prowadzi do zmniejszenia jakości sensorycznej produktów, co jest niepożądane w branży gastronomicznej. Istotnym błędem myślowym jest założenie, że dłuższy czas przechowywania nie wpływa na bezpieczeństwo. W rzeczywistości, odpowiednie zarządzanie czasem i temperaturą przechowywania jest kluczowe dla zachowania świeżości i jakości półproduktów mięsnych. Dlatego, w kontekście standardów HACCP, kluczowe jest, aby przestrzegać zasad dotyczących przechowywania, które pomagają w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia konsumentów.
Pytanie 21

W diecie o niskiej zawartości błonnika zaleca się podawanie:

A. kotletów pożarskich, kalafiora gotowanego
B. zrazów zawijanych, surówki z kapusty
C. potrawki z kaczki, fasolki szparagowej
D. sztuki mięsa, marchewki gotowanej
W diecie łatwostrawnej z ograniczeniem błonnika kluczowe jest dostarczanie składników odżywczych w formie, która nie obciąża układu pokarmowego. Sztuka mięsa oraz marchewka z wody są idealnym wyborem, ponieważ mięso dostarcza białka w łatwo przyswajalnej formie, a gotowana marchewka jest łagodna dla żołądka i zawiera niezbędne witaminy oraz składniki mineralne. Gotowanie marchwi pozwala na rozłożenie błonnika, co czyni ją łatwiejszą do strawienia. W praktyce, dla osób z problemami trawiennymi, zaleca się unikanie potraw bogatych w błonnik, które mogą powodować wzdęcia i inne dolegliwości. Dobrą praktyką w przygotowywaniu posiłków w tej diecie jest używanie metod gotowania takich jak gotowanie na parze czy duszenie, które nie tylko zachowują wartości odżywcze, ale również poprawiają strawność potraw. Tego rodzaju posiłki są zgodne z wytycznymi dietetycznymi dla osób z ograniczoną tolerancją pokarmową.
Pytanie 22

Zgodnie z przepisem, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej potrawy można wykonać z 6 kg buraków?

A. 60 porcji
B. 30 porcji
C. 50 porcji
D. 80 porcji
Odpowiedź 50 porcji jest prawidłowa. Aby obliczyć liczbę porcji sałatki, należy najpierw ustalić, jaka jest ilość buraków potrzebna do wykonania jednej porcji. Z danych wynika, że z 0,6 kg buraków otrzymujemy 5 porcji. Zatem, aby obliczyć, ile buraków przypada na jedną porcję, dzielimy 0,6 kg przez 5, co daje nam 0,12 kg na porcję. Mając 6 kg buraków, możemy teraz policzyć, ile porcji można przygotować: 6 kg dzielimy przez 0,12 kg, co daje 50 porcji. Tego typu obliczenia są przydatne w gastronomii, gdzie precyzyjne określenie ilości składników potrzebnych na określoną liczbę porcji jest kluczowe dla efektywności produkcji oraz zarządzania kosztami. W praktyce, znajomość takich proporcji pozwala na optymalne planowanie zakupów oraz minimalizowanie strat, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży kulinarnej.
Pytanie 23

Wpływ światła na przechowywaną żywność

A. przyspiesza proces wysychania
B. prowadzi do zakażeń mikrobiologicznych
C. opóźnia rozwój mikroorganizmów
D. zwiększa tempo procesów utleniania
Zakażenie mikrobiologiczne nie jest bezpośrednio związane z dostępem światła, lecz z warunkami przechowywania, takimi jak temperatura, wilgotność oraz czas ekspozycji produktów na nieodpowiednie środowisko. Światło nie sprzyja rozwojowi drobnoustrojów w taki sposób, jak na przykład wilgotność czy zanieczyszczenie, które mogą prowadzić do ich rozwoju. Przyspieszanie wysychania produktów spożywczych również jest mylną koncepcją. Chociaż światło może mieć wpływ na temperaturę danego otoczenia, to wysychanie jest procesem bardziej związanym z cyrkulacją powietrza i wilgotnością, a nie bezpośrednio z dostępem światła. Wreszcie, stwierdzenie, że dostęp światła spowalnia rozwój drobnoustrojów, jest niezgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości utlenianie, które przyspiesza się pod wpływem światła, może prowadzić do powstawania substancji, które stają się pożywką dla mikroorganizmów, co w konsekwencji zwiększa ryzyko zepsucia się żywności. Typowy błąd myślowy w takich przypadkach polega na myleniu wpływu światła na procesy chemiczne i mikrobiologiczne, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących jakości i bezpieczeństwa przechowywanej żywności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że właściwe przechowywanie żywności wymaga nie tylko unikania kontaktu z światłem, ale także uwzględnienia innych czynników wpływających na jej trwałość.
Pytanie 24

Czym jest tartinka?

A. gotowany pasztet z ryby
B. mała dekoracyjna kanapka
C. pasta z solonej ikry tuńczyka
D. kruchy placek ze słonym farszem
Tartinka to rodzaj małej kanapki, która często jest podawana jako przystawka lub element bufetu. W kuchni europejskiej, zwłaszcza w krajach takich jak Francja, Hiszpania czy Włochy, tartinki są popularne ze względu na swoją dekoracyjność i różnorodność smaków. Zazwyczaj przygotowuje się je na bazie małych kromek chleba, które mogą być podawane na zimno lub na ciepło. Tartinki można dekorować różnorodnymi składnikami, takimi jak wędliny, sery, warzywa czy pasty. Przykładami mogą być tartinki z serem pleśniowym i figami lub z wędzonym łososiem i kremowym serkiem. Warto zauważyć, że przygotowanie tartinek wymaga pewnych umiejętności kulinarnych, jednak ich różnorodność sprawia, że każdy może znaleźć coś dla siebie. W kontekście cateringu i organizacji wydarzeń, tartinki są często wykorzystywane jako elegancka i wygodna forma podania przekąsek, co czyni je idealnym wyborem na bankiety czy przyjęcia. Ich niewielkie rozmiary sprawiają, że są łatwe do spożycia w eleganckim towarzystwie.
Pytanie 25

Które z przypraw są kwiatami bądź ich częściami?

A. bazylia i mięta
B. goździki oraz kapary
C. goździki oraz mięta
D. bazylia oraz kapary
Odpowiedź 'goździki i kapary' jest poprawna, ponieważ zarówno goździki, jak i kapary są przyprawami pochodzenia roślinnego, które pochodzą z części kwiatów. Goździki to wysuszone pąki kwiatowe drzewa goździkowego (Syzygium aromaticum), które są szeroko stosowane w kuchni jako przyprawa ze względu na swój intensywny aromat. Kapary to natomiast pąki kwiatowe krzewu kaparowego (Capparis spinosa), które po przetworzeniu są popularnym dodatkiem w wielu potrawach, zwłaszcza w kuchni śródziemnomorskiej. Znajomość tych przypraw jest istotna nie tylko ze względu na ich walory smakowe, ale również ich właściwości zdrowotne, takie jak działanie przeciwzapalne. Przykładowo, goździki zawierają eugenol, który ma działanie antyseptyczne. W praktyce, dobrym sposobem na wzbogacenie potraw jest dodawanie goździków do dań mięsnych lub deserów, a kaparów do sałatek czy sosów.
Pytanie 26

Cechy charakterystyczne mięs przygotowywanych na sposób angielski to

A. krwisty sok i bladoróżowy przekrój
B. krwisty sok i szarobrązowy przekrój
C. różowy sok i różowoczerwony przekrój
D. szarobrązowy sok i bladoróżowy przekrój
Odpowiedzi, które wskazują na "szarobrązowy przekrój" czy "różowy sok", nie tylko są nieprecyzyjne, ale także mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących klasycznej obróbki mięs. Szarobrązowy kolor przekroju świadczy o przegrzaniu mięsa, co skutkuje utratą soczystości i smaku. Zjawisko to związane jest z denaturacją białek oraz ulatnianiem się naturalnych soków, co w efekcie prowadzi do suchego i mniej apetycznego produktu. Ponadto, różowy sok nie jest standardowo kojarzony z wysokiej jakości mięsem smażonym, a może być mylony z niewłaściwie przygotowanym lub surowym mięsem, co może budzić obawy o bezpieczeństwo żywności. Ważne jest zrozumienie, że różne mięsa mają różne standardy przygotowania: na przykład, mięso wołowe może być podawane w stanie bardziej krwistym niż wieprzowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków wynikają często z braku zrozumienia procesu gotowania oraz reakcji chemicznych zachodzących w mięsie. Edukacja na temat właściwych metod gotowania i oczekiwanego wyglądu potraw w zależności od techniki ich przygotowania jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu kulinarnego.
Pytanie 27

W restauracji butelka wina o objętości 0,75 l kosztuje 60,00 zł. Oblicz cenę lampki wina o objętości 100 ml.

A. 7 zł
B. 8 zł
C. 6zł
D. 9 zł
Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, często pojawiają się błędne założenia co do sposobu kalkulacji ceny jednostkowej. Przykładowo, jeśli ktoś oblicza cenę lampki wina na podstawie subiektywnego odczucia wartości lub dosłownego pomnożenia, może dojść do wniosku, że cena lampki wynosi 7 zł lub 9 zł, co jest oparte na niepoprawnych proporcjach. Często pojawia się również mylne przekonanie, że cena powinna być tylko proporcjonalnie dostosowana, bez uwzględnienia całkowitych kosztów butelki. Niezrozumienie tego procesu prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ pomijają one fakt, że cena jednostkowa powinna być obliczana z uwzględnieniem pełnej pojemności butelki wina oraz jej ceny rynkowej. Ponadto, niektórzy mogą podczas obliczeń założyć, że koszty dodatkowe, takie jak marże restauracji czy inne opłaty, mają wpływ na cenę lampki, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że ceny są determinowane przez proste proporcje, a nie subiektywne oceny czy domysły, które mogą wprowadzać w błąd. Umiejętność prawidłowego obliczania cen na podstawie prostej matematyki jest nie tylko przydatna w codziennym życiu, ale również w kontekście pracy w gastronomii, gdzie precyzyjne zarządzanie kosztami jest kluczowe dla rentowności.
Pytanie 28

Do roślin warzywnych z jadalnymi ogonkami liściowymi możemy zaliczyć

A. rabarbar
B. szparagi
C. fenkuł
D. kukurydzę
Rabarbar, czyli Rheum rhabarbarum, to roślina, której ogonki liściowe są jadalne i naprawdę chętnie wykorzystywane w kuchni. Ma taki wyraźny, kwaskowaty smak, który świetnie pasuje do różnych potraw, jak kompoty, ciasta czy dżemy. Poza tym, rabarbar ma sporo wartości odżywczych, jak witaminy C i K, a także błonnik. Uprawa rabarbaru jest całkiem prosta, dlatego dużo osób decyduje się na niego w swoich ogródkach. Można go zbierać od wczesnej wiosny do lata, ale pamiętaj, że liście są trujące, więc najlepiej używać tylko ogonków. Warto znać te zasady, żeby dobrze przygotować rabarbar do jedzenia. Używanie go w kuchni nie tylko wzbogaca smak potraw, ale także dostarcza nam naprawdę cennych składników odżywczych, a to jest zgodne z zasadami zdrowego odżywiania.
Pytanie 29

Regionalne dania takie jak "gzik z pyrami" oraz "kluchy na lumpie" są typowe dla kuchni

A. podlaskiej
B. wielkopolskiej
C. śląskiej
D. mazowieckiej
Odpowiedź 'wielkopolska' jest prawidłowa, ponieważ potrawy takie jak 'gzik z pyrami' oraz 'kluchy na lumpie' są tradycyjnymi daniami charakterystycznymi dla regionu Wielkopolski. Gzik, czyli twarożek z dodatkiem śmietany i przypraw, podawany często z ziemniakami, jest popularną potrawą w tej części Polski. Kluchy na lumpie to z kolei kluski, które są często podawane w różnych wersjach, na przykład z dodatkiem sosów lub mięs, a ich popularność w Wielkopolsce związana jest z lokalnymi tradycjami kulinarnymi. Warto zaznaczyć, że kuchnia wielkopolska charakteryzuje się prostotą i wykorzystaniem lokalnych produktów, co jest zgodne z ogólnymi trendami w praktykach kulinarnych, które promują regionalizm i sezonowość składników. Uczestnicy kursu powinni zwrócić uwagę na lokalne tradycje kulinarne, które są ważnym elementem kultury i mogą wzbogacać ich wiedzę na temat różnorodności kuchni polskiej.
Pytanie 30

Wskaż grupę ryb składającą się wyłącznie z ryb morskich?

A. Śledź i halibut
B. Sola i lin
C. Tuńczyk i pstrąg
D. Dorsz i okoń
Zestaw z halibutem to dobra odpowiedź, bo obie ryby są morskie. Dorsz to ryba morska, a okoń może być w wodach słodkich i morskich, więc ten zestaw nie jest jasny. Jeżeli chodzi o tuńczyka i pstrąga, tuńczyk jest morski, a pstrąg to słodkowodny, więc to też odpada. W przypadku soli i lina, znów mamy sól morską, ale lin to słodkowodny, co czyni ten zestaw błędnym. Ogólnie, ryby morskie jak halibut są naprawdę fajne jeśli chodzi o smak i wartości odżywcze, a ich jedzenie jest zgodne ze zdrowym żywieniem. Warto dbać o to, skąd pochodzą ryby, żeby nie zagrażać przyszłości tych gatunków. Z mojego doświadczenia dobrze jest wybierać ryby z zrównoważonych połowów, bo mamy wtedy pewność, że będą dostępne i będą miały mniejszy wpływ na środowisko. Zgodnie z zaleceniami FAO, dobrze jest unikać tych zagrożonych gatunków i stawiać na te, które są dobrze zarządzane.
Pytanie 31

Który zbiór składa się tylko z produktów o wysokiej zawartości węglowodanów?

A. Mąka, kasza, makaron
B. Makaron, jaja, miód
C. Ziemniaki, ryż, soja
D. Ryż, czekolada, jabłka
Wybranie produktów jak jaja, miód, ziemniaki, ryż, soja, czekolada czy jabłka jest nieco mylące, gdy mówimy o węglowodanach. Jaja, chociaż są świetne, bo mają dużo białka i tłuszczu, prawie nie mają węglowodanów, więc nie pasują do tej grupy. Miód to inna sprawa – ma węglowodany, ale nie jest tak stabilnym źródłem energii jak zboża. Ziemniaki i ryż to oczywiście źródła węglowodanów, ale pamiętaj, że nie są jedynymi składnikami w tym zestawie. Soja, to już bardziej roślina strączkowa, a jej węglowodanów jest dosyć mało. Czekolada również wchodzi w grę, ale zależy od tego, ile ma kakao. Generalnie, ona jest bardziej bogata w tłuszcze i cukry, więc niekoniecznie nadaje się jako główne źródło węglowodanów. Jabłka, chociaż mają naturalne cukry, to nie dostarczają ich tyle, co zboża. Więc warto wiedzieć, że węglowodany w diecie są różne i nie można ich wrzucać wszystkich do jednego worka, bo to prowadzi do pomyłek co do ich roli w zdrowym odżywianiu. Dlatego przy wyborze jedzenia warto mieć na uwadze ich skład i jak wpływają na nasze ciało.
Pytanie 32

W trakcie opieki nad pacjentem w domu nie powinno się

A. przegrzewać pacjenta
B. sugerować pacjentowi stosowania odpowiedniej diety
C. zapewniać pacjentowi odpowiednią ilość płynów
D. zmieniać pacjentowi bielizny osobistej oraz pościeli
Przegrzewanie chorego jest działaniem, które należy unikać podczas pielęgnacji, ponieważ może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. W sytuacjach, gdy chory ma podwyższoną temperaturę ciała, nadmierne ogrzewanie może przyczynić się do zwiększenia dyskomfortu, odwodnienia oraz osłabienia organizmu. W praktyce pielęgniarskiej, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad chorymi, istotne jest zapewnienie pacjentowi optymalnego komfortu termicznego. Oznacza to, że należy dbać o to, aby pomieszczenie, w którym przebywa chory, było odpowiednio wentylowane, a odpowiednia odzież nie powodowała nadmiernego przegrzewania. Przykładowo, zamiast stosować grube koce, lepiej jest użyć lekkich narzut lub regulować temperaturę w pomieszczeniu. Warto również monitorować temperaturę ciała pacjenta, aby odpowiednio reagować na wszelkie zmiany, co jest standardem w opiece nad chorymi.
Pytanie 33

Do konserwacji należy wykorzystywać azotany oraz azotyny

A. warzyw
B. tłuszczów
C. wędlin
D. napojów
Mówiąc o azotanach i azotynach, nie można ich łączyć z tłuszczami, warzywami czy napojami, bo to nie jest ich rola. Tłuszcze zazwyczaj konserwuje się inaczej, na przykład dzięki przeciwutleniaczom, które zapobiegają jełczeniu. Warzywa to z kolei pasteryzacja czy mrożenie, a nie azotany, bo one do warzyw się nie nadają. Nawet napoje, jak soki czy napoje gazowane, nie mają azotanów w procesie konserwacji. Częściej stosuje się inne metody, jak niska temperatura, żeby zapobiec psuciu. Takie myślenie o azotanach w kontekście innych produktów wynika zazwyczaj z braku wiedzy o ich prawidłowym zastosowaniu. Azotany i azotyny nie tylko konserwują, ale też wpływają na kolor i smak mięsa, co jest kluczowe w produkcji wędlin. Zrozumienie, jak je stosować w różnych produktach, to ważny krok do lepszego podejmowania decyzji o bezpieczeństwie żywności.
Pytanie 34

Na podstawie zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi urządzenia wykorzystywanego w gastronomii, wskaż nazwę tego urządzenia.

Instrukcja obsługi
– przygotować urządzenia pomocnicze do składowania materiałów, przyrządów, narzędzi i odpadów,
– dokładnie zapoznać się z dokumentacją wykonawczą i instrukcją obsługi urządzeń,
– zaplanować kolejność wykonywania poszczególnych czynności,
– sprawdzić stan: zabezpieczeń gumowych przycisków sterowniczych, naprężenia pasków klinowych (lub łańcuchów), poziomu oleju w przekładni, ostrzy narzędzi, stopień czystości maszyny (umyć gorącą wodą) i sprzętu pomocniczego zamontować narzędzia tnące - wg kolejności: szarpak, nóż, sito, i o mniejszym oczku nóż, sito,
– sprawdzić stan techniczny oświetlenia stanowiska, a w szczególności stan instalacji elektrycznej,
– przed uruchomieniem urządzeń pracownik powinien sprawdzić, czy kosz zasypowy jest pusty.

A. Kuter.
B. Zmywarka.
C. Chłodziarka.
D. Wilk.
Odpowiedź 'Wilk' jest prawidłowa, ponieważ fragment instrukcji obsługi rzeczywiście odnosi się do tego konkretnego urządzenia, które jest szeroko stosowane w gastronomii do mielenia mięsa i innych produktów. Kluczowym elementem jest informacja o konieczności sprawdzenia, czy kosz zasypowy jest pusty przed uruchomieniem, co jest istotne ze względów bezpieczeństwa i efektywności pracy. Wilk do mięsa jest nie tylko wszechstronny, ale również znacząco przyspiesza proces przygotowywania potraw, umożliwiając szybkie mielenie zarówno surowego mięsa, jak i innych składników, takich jak warzywa czy ryby. W profesjonalnych kuchniach, stosowanie wilków do mięsa jest zgodne z najlepszymi praktykami, co zapewnia nie tylko jakość, ale także bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że wilki mogą być wyposażone w różne sitka, pozwalające na uzyskanie różnych grubości mielenia, co czyni je jeszcze bardziej funkcjonalnymi. W kontekście norm sanitarnych, urządzenia te powinny być regularnie czyszczone i konserwowane, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i minimalizować ryzyko kontaminacji.
Pytanie 35

W mikrofalówkach nie powinno się poddawać potraw obróbce cieplnej w naczyniach

A. porcelanowych
B. metalowych
C. papierowych
D. szklanych
Odpowiedź "metalowych" jest prawidłowa, ponieważ naczynia metalowe nie powinny być używane w kuchenkach mikrofalowych. Dzieje się tak, ponieważ metale odbijają fale mikrofalowe, co może prowadzić do przegrzewania i potencjalnych uszkodzeń zarówno naczynia, jak i samego urządzenia. W skrajnych przypadkach może to nawet doprowadzić do zapłonu lub wybuchu. W praktyce oznacza to, że używając kuchenki mikrofalowej, zaleca się stosowanie naczyń wykonanych z materiałów takich jak szkło, ceramika czy niektóre tworzywa sztuczne, które są oznaczone jako bezpieczne do użycia w mikrofalówkach. Dobrym przykładem są naczynia oznaczone symbolem mikrofalowym, co potwierdza ich zgodność z normami bezpieczeństwa. Ważne jest również, aby unikać naczyń z metalowymi zdobieniami, ponieważ mogą one również powodować odbicia fal. Pamiętaj, że właściwy wybór naczyń nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także efektywność gotowania potraw w kuchence mikrofalowej.
Pytanie 36

Czyste zupy, takie jak barszcz czerwony, podaje się w

A. bulionówkach
B. wazach
C. filiżankach
D. talerzach
Podawanie czystych zup, jak barszcz, w filiżankach czy na talerzach to nie najlepszy pomysł. Filiżanki są raczej do napojów, jak kawa czy herbata, a nie do zupy – łatwo można je rozlać. No i talerze też nie są idealne dla czystych bulionów, bo są bardziej do zup z kawałkami mięsa czy warzyw. Czasami ludzie mylą, co do czego służy, i zapominają o zasadach serwowania. To ważne, bo odpowiednie naczynie wpływa na całe doświadczenie jedzenia, a my jednak chcemy, żeby było to przyjemne i estetyczne. Dlatego najlepiej stosować bulionówki do tych zup czystych.
Pytanie 37

Kuchnia, w której piwo, miody pitne oraz nalewki odgrywają istotną rolę, to

A. francuska
B. polska
C. niemiecka
D. grecka
Wybór kuchni francuskiej w kontekście piwa, miodów pitnych i nalewek jest nietrafiony, ponieważ gastronomia francuska bardziej koncentruje się na winach, a nie na tych konkretnych napojach. Choć Francja produkuje różne rodzaje alkoholi, piwo nie jest głównym elementem jej kultury kulinarnej; dominują wina, szczególnie z regionów takich jak Bordeaux czy Burgundia, które mają swoje unikalne charakterystyki i tradycje w produkcji. Podobnie, kuchnia grecka słynie z oliwy z oliwek i win, a nie z miodów pitnych i nalewek, mimo że miód jest tam wykorzystywany jako naturalny słodzik. Wreszcie, wybór kuchni niemieckiej również jest mylny, ponieważ choć Niemcy są znane z piwa, ich tradycje w zakresie miodów pitnych i nalewek są znacznie mniej rozwinięte w porównaniu do Polski. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych błędnych wniosków, obejmują mylenie ogólnych znanych napojów alkoholowych z ich specyfiką regionalną oraz nieznajomość głęboko zakorzenionych tradycji kulinarnych, które kształtują unikalność i różnorodność polskiej gastronomii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego opanowania tematu i docenienia kulturowych walorów każdej kuchni.
Pytanie 38

Jak można zniszczyć bakterie Salmonelli znajdujące się wewnątrz jaja?

A. naświetlanie promieniowaniem UV
B. gotowanie w wodzie
C. wyparzanie wrzącą wodą
D. zanurzenie w roztworze dezynfekcyjnym
Gotowanie jajek w wodzie to naprawdę najskuteczniejsza metoda na pozbycie się bakterii Salmonelli, które mogą czaić się w środku. Jak się gotuje, szczególnie powyżej 70°C, to białka bakterii się denaturują i po prostu umierają. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) poleca, żeby gotować jajka przynajmniej przez 10 minut, bo wtedy ryzyko zakażenia naprawdę spada. Jajka na twardo, przygotowane w ten sposób, są nie tylko bezpieczne, ale i zachowują wszystkie wartości odżywcze. Fajnie też pamiętać o higienie przy gotowaniu – myj ręce przed i po obsłudze surowych jajek oraz unikaj zanieczyszczenia krzyżowego z innymi produktami. To wszystko jest zgodne z zasadami HACCP, które pomagają zapewnić, że jedzenie jest bezpieczne.
Pytanie 39

Jakiego urządzenia należy użyć, aby jednocześnie poddać obróbce cieplnej różne potrawy?

A. Piec konwekcyjny
B. Kuchni indukcyjnej
C. Piec do pizzy
D. Kuchni mikrofalowej
Piec konwekcyjny jest idealnym urządzeniem do przeprowadzania obróbki cieplnej różnorodnych potraw jednocześnie. Dzięki zastosowaniu wentylatorów, które zapewniają równomierny obieg ciepłego powietrza, piec konwekcyjny umożliwia równoczesne pieczenie, grillowanie czy duszenie kilku potraw na różnych poziomach. Ta technologia pozwala na znaczne skrócenie czasu gotowania oraz uzyskanie lepszej jakości potraw, ponieważ wszystkie składniki są poddawane jednakowemu działaniu temperatury. Przykładem zastosowania pieca konwekcyjnego może być pieczenie mięsa, warzyw oraz chleba jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w restauracjach i dużych kuchniach profesjonalnych. Standardy branżowe zalecają korzystanie z pieców konwekcyjnych ze względu na ich energooszczędność oraz możliwość szybkiego uzyskania pożądanej temperatury, co przekłada się na efektywność pracy kuchni. Wysoka jakość obróbki cieplnej w piecach konwekcyjnych została potwierdzona przez wiele badań, które wykazują ich przewagę nad tradycyjnymi metodami pieczenia.
Pytanie 40

Obiekt gastronomiczny oferujący dania z danego regionu to

A. bufet
B. bar
C. punkt gastronomiczny
D. restauracja folklorystyczna
Restauracja folklorystyczna to miejsce, które w swojej ofercie skupia się na potrawach charakterystycznych dla określonego regionu, często łącząc je z lokalnymi tradycjami, kulturą i muzyką. Tego typu restauracje mają na celu nie tylko zaspokojenie potrzeb kulinarnych gości, ale również promowanie lokalnych wartości oraz produktów. Przykładem mogą być restauracje serwujące dania z regionalnych składników, takie jak potrawy z Górnego Śląska, Kaszub czy Podhala. W praktyce, restauracje folklorystyczne często organizują wydarzenia kulturalne, takie jak wieczory z muzyką ludową lub warsztaty kulinarne, co przyciąga turystów i lokalnych mieszkańców. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, obsługa w takich miejscach powinna mieć wiedzę na temat tradycji kulinarnych regionu, co przyczynia się do autentyczności doświadczenia gości. Warto również zauważyć, że restauracje folklorystyczne mogą wspierać lokalnych rolników, kupując produkty bezpośrednio od nich, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi społeczności.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej