Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 21:58
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 22:24

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zakres temperatur 0°C + 4°C powinien być utrzymywany

A. w przechowalni ziemniaków
B. w magazynie towarów suchych
C. w komorze chłodniczej
D. w komorze o obniżonej temperaturze
Odpowiedź "w komorze chłodniczej" jest poprawna, ponieważ ten typ pomieszczenia użytkowanego w magazynowaniu jest zaprojektowany do utrzymania temperatury w zakresie 0°C do 4°C, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i trwałości wielu produktów, w tym żywności. W komorach chłodniczych, procesy takie jak fermentacja, rozwój bakterii i psucie się żywności są znacznie spowolnione, co pozwala na przedłużenie okresu przydatności do spożycia. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, produkty takie jak mięso, nabiał oraz niektóre warzywa wymagają precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć zepsucia. Dobre praktyki w zakresie przechowywania produktów w chłodziarkach obejmują regularne monitorowanie temperatury oraz szybkie usuwanie produktów przeterminowanych, co jest zgodne z normami HACCP, mającymi na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 2

Przekąska, której nie powinno się serwować podczas koktajlowego przyjęcia, to

A. befsztyk po angielsku.
B. tartinki z łososiem.
C. koreczki z owoców.
D. koreczki z warzyw.
Befsztyk po angielsku, będący surowym mięsem, jest niewłaściwą przekąską do serwowania podczas przyjęcia koktajlowego głównie z powodów związanych z bezpieczeństwem żywności oraz etykietą kulinarną. Przyjęcia koktajlowe z reguły odbywają się w mniej formalnej atmosferze, gdzie serwuje się małe, łatwe do spożycia porcje. Potrawy takie jak koreczki warzywne, koreczki owocowe czy tartinki z łososiem są wyjątkowo odpowiednie, ponieważ są one nie tylko estetyczne, ale także łatwe do jedzenia w ruchu. Podanie surowego mięsa w takiej formie może narazić gości na ryzyko zatrucia pokarmowego, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa żywności, które sugerują, że mięso powinno być zawsze odpowiednio przygotowane i podawane w bezpiecznych warunkach. Etykieta kulinarna na przyjęciach koktajlowych zaleca serwowanie potraw, które są dobrze przyjęte przez wszystkich gości, a befsztyk po angielsku może być kontrowersyjny ze względu na preferencje dietetyczne oraz alergie pokarmowe. Warto również pamiętać, że odpowiednie dobieranie dań do stylu przyjęcia jest kluczowe dla jego powodzenia.

Pytanie 3

Zboża mają działanie zakwaszające na ludzki organizm, ze względu na wysoką zawartość w nich

A. wapnia
B. fosforu
C. sodu
D. jodu
Fosfor jest minerałem, który odgrywa kluczową rolę w wielu procesach metabolicznych w organizmie człowieka, w tym w produkcji energii oraz w budowie kości i zębów. Jego obecność w zbożach przyczynia się do zakwaszenia organizmu, ponieważ fosfor jest składnikiem kwasów nukleinowych oraz ATP, co wpływa na równowagę kwasowo-zasadową. Zboża, takie jak pszenica, owies czy jęczmień, zawierają znaczne ilości fosforu, co sprawia, że ich spożycie może wpływać na pH krwi. W praktyce, monitorowanie spożycia fosforu jest kluczowe dla osób z chorobami nerek, ponieważ nadmiar tego minerału może prowadzić do powikłań zdrowotnych. Standardy żywieniowe wskazują na konieczność zrównoważonego spożycia fosforu, aby wspierać zdrowie kości i układ hormonalny. Dlatego, w kontekście diety, zrozumienie roli fosforu w organizmie jest fundamentalne dla utrzymania zdrowia oraz właściwej równowagi kwasowo-zasadowej.

Pytanie 4

Restauracja Zacisze zorganizowała posiłek dla grupy turystów liczącej 35 osób. Całkowity koszt wyniósł 1120 zł. Jaka była cena jednego obiadu?

A. 26,00 zł
B. 10,00 zł
C. 32,00 zł
D. 11,20 zł
Odpowiedź 32,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć koszt jednego obiadu, należy podzielić całkowity rachunek przez liczbę osób. W tym przypadku łączny koszt wyniósł 1120 zł, a grupa liczyła 35 osób. Wykonując obliczenia: 1120 zł ÷ 35 = 32,00 zł. To podejście jest zgodne z podstawowymi zasadami rachunkowości, które sugerują, że koszty jednostkowe można obliczać przez podział kosztów całkowitych przez jednostki. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w branży gastronomicznej, jak również w zarządzaniu projektami, gdzie ważne jest zrozumienie, jak koszt całkowity przekłada się na jednostkowe wydatki. Zrozumienie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem, a także dla wyceny produktów i usług. W praktyce, znajomość jednostkowych kosztów może pomóc restauratorom w planowaniu menu, ustalaniu cen oraz optymalizacji wydatków związanych z żywnością.

Pytanie 5

Pierwsza pomoc dla osoby, która doznała zatrucia tlenkiem węgla, powinna przede wszystkim polegać na

A. ułożeniu poszkodowanego w pozycji bezpiecznej
B. podaniu poszkodowanemu zimnego napoju
C. oczyszczeniu jamy ustnej poszkodowanego z wydzieliny
D. zapewnieniu poszkodowanemu dostępu świeżego powietrza
Zapewnienie poszkodowanemu dostępu świeżego powietrza jest kluczowym krokiem w przypadku zatrucia tlenkiem węgla, ponieważ ten gaz jest bezbarwny i bezwonny, a jego obecność w organizmie prowadzi do poważnych uszkodzeń zdrowotnych, w tym do hipoksji. Tlenek węgla łączy się z hemoglobiną w krwiobiegu, co uniemożliwia transport tlenu do komórek ciała. W pierwszej kolejności należy usunąć osobę z obszaru, w którym stężenie tlenku węgla jest wysokie, a następnie dostarczyć jej świeże powietrze, aby wspomóc proces wypierania gazu z organizmu. W praktyce, jeśli to możliwe, poszkodowany powinien być przeniesiony na zewnątrz lub do dobrze wentylowanego pomieszczenia. W sytuacjach awaryjnych, takich jak zatrucie tlenkiem węgla, szybkie działanie może uratować życie, dlatego znajomość procedur pierwszej pomocy jest niezbędna. Rekomendacje dotyczące postępowania w przypadku zatrucia tlenkiem węgla można znaleźć w wytycznych organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem, takich jak OSHA i WHO.

Pytanie 6

Jakim skrótem określa się krytyczne punkty kontroli?

A. GMP
B. FAO
C. CCP
D. WHO
Zrozumienie skrótów i ich znaczenia w kontekście zarządzania bezpieczeństwem żywności jest kluczowe dla skutecznego wdrażania systemów jakości. WHO, czyli Światowa Organizacja Zdrowia, zajmuje się zdrowiem publicznym i organizuje badania oraz wydaje wytyczne, ale nie jest bezpośrednio związana z kontrolą procesów produkcyjnych. FAO, czyli Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa ONZ, koncentruje się na bezpieczeństwie żywności oraz eliminacji głodu, a jej funkcje są bardziej ogólne i polityczne, a nie techniczne. GMP, czyli Dobra Praktyka Wytwarzania, odnosi się do ogólnych zasad jakości i bezpieczeństwa w produkcie, ale nie wskazuje bezpośrednio na konkretne punkty kontrolne w procesie produkcji. Pojęcia te mogą być mylone, ponieważ wszystkie są związane z bezpieczeństwem żywności, jednak każde z nich ma inną rolę i zastosowanie. Typowym błędem jest utożsamianie tych organizacji z technicznymi aspektami kontroli jakości, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków w kontekście zarządzania ryzykiem w produkcji żywności. Aby skutecznie stosować systemy HACCP i identyfikować CCP, należy skupić się na szczegółowej analizie ryzyk w procesach produkcyjnych, co wymaga znajomości nie tylko terminologii, ale i zasad działania tych systemów.

Pytanie 7

Na podstawie danych zawartych w tabeli, określ maksymalny czas przechowywania bakłażanów

Nazwa grupy warzywCzas przechowywania
w chłodni
liściowe2 tygodnie
owocowe4 tygodnie
cebulowe7 miesięcy
korzeniowe8 miesięcy

A. 7 miesięcy.
B. 2 tygodnie.
C. 4 tygodnie.
D. 8 miesięcy.
Bakłażany to takie ciekawe warzywa, bo właściwie to są owocami. Z tego co wiem, najlepiej przechowywać je maksymalnie przez 4 tygodnie, żeby były świeże i smaczne. Idealna temperatura dla nich to gdzieś między 7 a 10 stopni Celsjusza, a wilgotność też ma znaczenie, żeby nie straciły wartości odżywczych. Jakbyś trzymał je dłużej, to mogą stać się niesmaczne i stracić swoją teksturę. W gastronomii to jest mega ważne, bo świeże składniki to podstawa. Generalnie, jeżeli zadbasz o dobre warunki, to możesz cieszyć się bakłażanami przez te cztery tygodnie, co może być kluczowe, zwłaszcza w kuchni.

Pytanie 8

Aby przygotować 5 porcji sznycla ministerskiego, potrzebne jest 500 g cielęciny bez kości. Jaką ilość mięsa należy wykorzystać do sporządzenia 25 porcji tego dania?

A. 2,00 kg
B. 2,50 kg
C. 1,50 kg
D. 2,25 kg
Aby obliczyć ilość cielęciny potrzebnej do przygotowania 25 porcji sznycla ministerskiego, możemy skorzystać z proporcji. Z treści zadania wynika, że do produkcji 5 porcji potrzeba 500 g mięsa. Oznacza to, że na jedną porcję przypada 100 g cielęciny (500 g / 5 porcji = 100 g na porcję). Zatem, aby przygotować 25 porcji, musimy pomnożyć 100 g przez 25, co daje 2500 g, czyli 2,50 kg. Tego rodzaju kalkulacje są powszechnie stosowane w gastronomii, gdzie precyzyjne obliczenie składników jest kluczowe dla zachowania standardów jakości potraw. Dobrze opracowane receptury oraz umiejętność przeliczania porcji są niezbędne w pracy kucharza, co wpływa na efektywność procesu produkcji oraz kontrolę kosztów. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest tworzenie menu w restauracjach, gdzie szef kuchni musi oszacować ilości składników na podstawie przewidywanej liczby gości, co pozwala na zminimalizowanie strat i utrzymanie rentowności lokalu.

Pytanie 9

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Od wrzącej wody
B. W małej ilości wody
C. Z dodatkiem soli i cukru
D. Z dodatkiem cukru i masła
Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.

Pytanie 10

W trakcie przygotowywania produktów na bazie ciasta drożdżowego, gluten zawarty w mące pszennej powoduje wzrost

A. ilości powietrza w produktach
B. ilości skrobi podczas wyrabiania
C. spoistości i ciągliwości ciasta
D. objętości i trwałości ciasta
Gluten, który powstaje w wyniku hydratacji białek zawartych w mące pszennej, odgrywa kluczową rolę w procesie wyrabiania ciasta drożdżowego. Jego właściwości umożliwiają tworzenie elastycznej sieci, która zatrzymuje powietrze i gazy wytwarzane podczas fermentacji przez drożdże. Dzięki temu ciasto zyskuje na spoistości, co przekłada się na lepsze formowanie i nadanie mu pożądanej struktury. Ponadto, zwiększenie ciągliwości ciasta pozwala na rozciąganie go bez ryzyka pękania, co jest istotne podczas formowania różnych wyrobów piekarskich, takich jak bułki czy chleb. W praktyce, odpowiednia ilość glutenów wpływa na jakość pieczywa, dlatego piekarze często wybierają mąki o wysokiej zawartości białka, co zapewnia lepszą elastyczność i objętość gotowych wyrobów. Zastosowanie technologii mieszania i wyrabiania ciasta według standardów branżowych, takich jak kontrola czasu i temperatury, również wspiera proces formowania odpowiedniej struktury glutenowej, co z kolei prowadzi do osiągnięcia optymalnych rezultatów w produkcji pieczywa.

Pytanie 11

Jaką wartość brutto ma cena gastronomiczna jednej porcji wina o objętości 100 ml, jeśli koszt zakupu butelki wina o pojemności 0,7 l wynosi 14 zł, marża gastronomiczna to 50%, a podatek VAT to 23%?

A. 21,48 zł
B. 3,07 zł
C. 3,69 zł
D. 25,83 zł
Cena gastronomiczna brutto jednej porcji wina w ilości 100 ml wynosi 3,69 zł. Aby obliczyć tę wartość, należy najpierw ustalić cenę zakupu butelki wina o pojemności 0,7 l, która wynosi 14 zł. Z tej butelki otrzymujemy 7 porcji po 100 ml każda (0,7 l = 700 ml, a 700 ml / 100 ml = 7). Cena zakupu jednej porcji wynosi zatem 14 zł / 7 = 2 zł. Następnie przystępujemy do obliczenia marży gastronomicznej. Przy marży wynoszącej 50%, cena porcji z marżą wynosi 2 zł + 50% z 2 zł, co daje 2 zł + 1 zł = 3 zł. Na koniec uwzględniamy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy zatem: 3 zł + 23% z 3 zł = 3 zł + 0,69 zł = 3,69 zł. To pokazuje, jak ważne jest uwzględnianie wszystkich czynników, takich jak koszty zakupu, marża oraz podatki, które wpływają na finalną cenę gastronomiczną. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń pozwala restauratorom prawidłowo ustalać ceny, co jest kluczowe dla rentowności lokalu.

Pytanie 12

Podstawą sosu tatarskiego jest sos

A. majonezowy
B. holenderski
C. beszamelowy
D. śmietanowy
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji sosów oraz ich baz. Sosy beszamelowy, śmietanowy i holenderski różnią się zasadniczo od majonezu pod względem składników i metody przygotowania. Sos beszamelowy to sos na bazie masła, mąki i mleka, który jest znany głównie z dań zapiekanych oraz jako baza dla innych sosów, takich jak sos mornay. Z kolei sos śmietanowy jest przygotowywany z użyciem śmietany, co nadaje mu charakterystyczną kremowość, często stosowany jest w potrawach mięsnych i makaronowych. Sos holenderski to emulsja przygotowywana z żółtek jaj, masła i soku z cytryny, typowo serwowany z warzywami lub rybami. W kontekście przygotowywania sosu tatarskiego, ważne jest, aby zrozumieć, że majonez pełni rolę emulsji bazowej, co oznacza, że łączy wodniste składniki z tłuszczem w stabilny sposób. Zastosowanie sosów, które nie są oparte na majonezie, jak wspomniane, prowadziłoby do zupełnie innego smaku oraz tekstury, co może nie spełnić oczekiwań kulinarnych. Takie nieporozumienie może również wynikać z mylenia zastosowań różnych sosów – każdy z nich ma swoje unikalne właściwości i przeznaczenie, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej gastronomii oraz dobrych praktyk kulinarnych.

Pytanie 13

Wskaż brakujący etap w przedstawionej procedurze postępowania z jajami dostarczonymi do zakładu gastronomicznego.

Procedura postępowania z jajami używanymi do produkcji
Dostawa
jaj
Magazynowanie
chłodnicze jaj
?Włożenie jaj
do czystych
pojemników
Obróbka wstępna jaj

A. Wykonanie próby wodnej jaj.
B. Prześwietlanie jaj w owoskopie.
C. Dezynfekowanie jaj.
D. Określenie masy jaj w kilogramach.
Dezynfekcja jaj to naprawdę ważny krok w kuchni, zwłaszcza w takich miejscach jak restauracje. Chodzi tutaj o to, żeby pozbyć się wszelkich bakterii, jak Salmonella, które mogą być na jajkach. Dobrze jest używać specjalnych roztworów do dezynfekcji, które są zatwierdzone przez instytucje zdrowia. Zanim zaczniesz przechowywać jaja czy przygotowywać z nich potrawy, ten proces powinien być wykonany. Dzięki temu jaja będą bezpieczniejsze, szczególnie w potrawach, które nie będą podgrzewane. Pamiętaj też, że według zasad HACCP, wszystko co dotyczy bezpieczeństwa jedzenia, powinno być dokumentowane, co później pomaga w sprawdzaniu, czy wszystko jest robione zgodnie z normami.

Pytanie 14

Do metod konserwacji żywności za pomocą wysokich temperatur można zaliczyć

A. sterylizację i pasteryzację
B. liofilizację i peklowanie
C. suszenie i fermentację
D. mrożenie i apertyzację
Liofilizacja i peklowanie to procesy, które nie związane są z utrwalaniem żywności wysokimi temperaturami. Liofilizacja polega na usunięciu wody z żywności w procesie sublimacji, co pozwala na długoterminowe przechowywanie produktów, ale nie angażuje wysokich temperatur. Peklowanie z kolei to proces konserwacji żywności przy użyciu soli, a czasem również dodatków chemicznych, który ma na celu zatrzymanie mikroorganizmów, lecz także nie wykorzystuje wysokich temperatur jako głównego mechanizmu. Suszenie i fermentacja również nie są metodami związanymi z wysoką temperaturą. Suszenie to proces usuwania wilgoci, który najczęściej odbywa się w temperaturze pokojowej lub nieco wyższej, podczas gdy fermentacja to proces biologiczny, w którym drobnoustroje przekształcają cukry w kwasy, gazy lub alkohol, co nie wymaga stosowania wysokich temperatur. Mrożenie i apertyzacja, chociaż są technikami konserwacji, również nie korzystają z wysokich temperatur. Mrożenie opiera się na obniżeniu temperatury do poziomów poniżej zera, a apertyzacja to proces, który polega na zastosowaniu pary wodnej w niskiej temperaturze w celu inaktywacji drobnoustrojów. W konsekwencji, błędne jest przypisywanie tych metod do grupy procesów opartych na wysokiej temperaturze, co może wprowadzać w błąd w kontekście najlepszych praktyk w przemyśle spożywczym.

Pytanie 15

Jakie zmiany zachodzą w owocach podczas ich przechowywania?

A. Przemiana skrobi w cukry proste
B. Wzrost poziomu błonnika
C. Transformacja pektyn w galarety
D. Zwiększenie ilości garbników
Przemiana pektyn na galarety, wzrost ilości garbników oraz wzrost ilości błonnika to koncepcje, które często są mylnie interpretowane w kontekście zmian zachodzących w owocach podczas ich przechowywania. Pektyny, będące naturalnymi polisacharydami występującymi w komórkach roślinnych, nie przekształcają się bezpośrednio w galaretę, lecz raczej działają jako substancje żelujące, co ma zastosowanie w procesach przetwórczych, np. przy produkcji dżemów. Garbniki, związki fenolowe, mogą rzeczywiście wzrastać w owocach, ale ich obecność jest związana z procesami starzenia i niekoniecznie jest korzystna dla jakości smakowej owoców. Co więcej, wzrost ilości błonnika nie jest efektem przechowywania, lecz wynikiem rozwoju rośliny i jej składników odżywczych. Błonnik nie zwiększa się w owocach w wyniku ich przechowywania, a jego ilość jest względnie stała. Cały proces wymiany składników odżywczych jest złożony i wymaga dokładnej analizy chemicznej oraz zrozumienia mikrobiologii owoców. Błędy myślowe związane z tymi koncepcjami mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie przechowywania owoców, co z kolei może wpłynąć na ich jakość, smak i wartości odżywcze, a to jest kluczowe dla konsumentów oraz producentów starających się dostarczyć świeże i zdrowe produkty.

Pytanie 16

Wywar na bazie kości i warzyw powinien być przygotowany w sposób opisany poniżej:

A. kości oraz warzywa zalać wrzącą, osoloną wodą, gotować na małym ogniu do miękkości, odcedzić
B. kości zalać wrzątkiem, krótko gotować, następnie dodać warzywa, sól oraz przyprawy, gotować na dużym ogniu, odcedzić
C. kości i warzywa zalać zimną, osoloną wodą z przyprawami, gotować krótko na dużym ogniu
D. kości zalać zimną wodą, gotować powoli, do gotującego się wywaru dodać włoszczyznę i przyprawy, gotować do miękkości, odcedzić
Wywar kostno-warzywny robi się najlepiej, gdy zaczniemy od zimnej wody. Dzięki temu smaki i wartości odżywcze z kości i mięsa spokojnie się uwalniają. Gotowanie na wolnym ogniu to kluczowa sprawa, bo wtedy wszystko działa równomiernie i nie spieszymy się. Jak kości są już trochę podgotowane, wrzucamy włoszczyznę i przyprawy, żeby dodać smaków. Gotowanie, aż wszystko będzie miękkie, daje pewność, że smak przejdzie do wywaru. Na końcu przecedzamy, żeby oddzielić stałe składniki od płynu, co jest po prostu tradycyjne. Taki wywar można potem używać jako bazę do zup, sosów czy duszonych potraw – naprawdę wszechstronny składnik w kuchni. Warto pamiętać, że zimna woda i wolne gotowanie to najlepsze sposoby na wyciągnięcie pełni smaku i wartości odżywczych z wywaru.

Pytanie 17

Jaką cenę sprzedażową dla jednej butelki wina ustali punkt gastronomiczny, jeśli jej cena w detalu wynosi 35 zł, a marża wynosi 50%?

A. 87,50 zł
B. 62,50 zł
C. 70,00 zł
D. 52,50 zł
Żeby ustalić cenę gastronomiczną butelki wina, musisz wiedzieć, że marża to procent od ceny, którą płacisz przy zakupie. Tutaj cena detaliczna butelki to 35 zł, a marża wynosi 50%. Żeby obliczyć cenę gastronomiczną, korzystasz z prostego wzoru: Cena gastronomiczna = Cena detaliczna + (Cena detaliczna * Marża). Jak podstawisz te liczby, to wychodzi: 35 zł + (35 zł * 0,50) = 35 zł + 17,50 zł, co daje 52,50 zł. To znaczy, że restauracja powinna ustawić cenę na 52,50 zł, żeby pokryć koszty i zarobić. Takie liczenie cen to ważna sprawa w gastronomii. Kiedy restauracja ma różne wina, dobrze jest, żeby ich ceny były odpowiednio przemyślane. Klienci chcą czuć, że płacą odpowiednio za to, co dostają, a restauracja musi też myśleć o swoich wydatkach operacyjnych.

Pytanie 18

Ocena organoleptyczna chrupkości wymaga skorzystania ze zmysłu

A. wzroku
B. węchu
C. słuchu
D. zapachu
Przy ocenie organoleptycznej chrupkości najważniejszym zmysłem jest zmysł słuchu. Chrupkość produktów spożywczych, takich jak chipsy, świeże warzywa czy pieczywo, objawia się poprzez charakterystyczny dźwięk wydawany podczas gryzienia. Ten dźwięk jest kluczowy w ocenie tekstury, ponieważ pozwala na rozróżnienie między produktami o różnej twardości i świeżości. Standardy jakości w branży spożywczej podkreślają znaczenie analizy sensorycznej, w której słuch odgrywa istotną rolę. Oceniając chrupkość, eksperci często posługują się specjalistycznymi procedurami, w ramach których dźwięki są rejestrowane i analizowane, co pozwala na obiektywną ocenę jakości produktów. W praktyce, ocena chrupkości może być również związana z preferencjami konsumentów, którzy często wybierają produkty, które wydają przyjemne dźwięki podczas konsumpcji, co wpływa na ich ogólne zadowolenie z produktu. Przykładowo, w branży przetwórstwa warzyw, chrupkość ogórków konserwowych jest często testowana za pomocą tzw. 'testu dźwięku', co pozwala producentom dostosować proces produkcyjny do oczekiwań rynku.

Pytanie 19

Jaja po dezynfekcji powinny być przechowywane

A. na regale w kuchni w wytłaczarkach
B. na regale w kuchni w czystej odkrytej misce
C. w lodówce w wytłaczarkach
D. w lodówce w czystej przykrytej misce
Przechowywanie zdezynfekowanych jaj w lodówce w wytłaczarkach, w czystej odkrytej misce lub na regale w kuchni w wytłaczarkach jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności. Wytłaczarki, mimo że mogą być używane do transportu jaj, nie zapewniają wystarczającej ochrony przed zanieczyszczeniami z otoczenia, szczególnie gdy są odkryte. Odkryte miski narażają jaja na działanie powietrza, co może prowadzić do absorpcji niepożądanych zapachów oraz zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Ponadto przechowywanie jaj na regale w kuchni, gdzie panują wyższe temperatury, stwarza idealne warunki do rozwoju bakterii, co może prowadzić do zatrucia pokarmowego. W kontekście dobrych praktyk branżowych, jaja należy zawsze trzymać w lodówce, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Kluczowym aspektem jest także dbałość o czystość przechowywania, ponieważ nieodpowiednie warunki mogą prowadzić do szybszego psucia się produktu. Utrzymanie odpowiedniej temperatury i czystości jest podstawą w zapewnieniu bezpieczeństwa konsumentów oraz jakości spożywanych produktów, co powinno być priorytetem w każdym gospodarstwie domowym.

Pytanie 20

Zamieszczony wykaz surowców do sporządzenia kisielu truskawkowego należy w miejscu znaku zapytania uzupełnić o

Kisiel truskawkowy - surowce
Truskawki
Woda
?
Cukier

A. mąkę kukurydzianą.
B. mąkę ziemniaczaną.
C. agar.
D. żelatynę.
Mąka ziemniaczana to naprawdę ważny składnik, jeśli chodzi o robienie kisielu truskawkowego. Działa jak świetny zagęszczacz i sprawia, że deser ma idealną konsystencję. Jak ją podgrzewasz z wodą, to tworzy żel, który daje super gładką i lekko elastyczną teksturę. Moim zdaniem, używanie mąki ziemniaczanej w kisielu to tradycja, która ma sens, bo stawia na naturalne składniki. Choć mąka kukurydziana też się zdarza w niektórych przepisach, nie daje takiego efektu. Wiesz, że to przez różnice w ich właściwościach? Mąka ziemniaczana nie tylko zagęszcza, ale też wpływa na smak i kolor, co jest ważne, gdy patrzysz na deser. I jeszcze jedno – jest bezglutenowa, więc jest super dla tych, którzy muszą na to uważać.

Pytanie 21

Regionalne dania takie jak "gzik z pyrami" oraz "kluchy na lumpie" są typowe dla kuchni

A. śląskiej
B. mazowieckiej
C. wielkopolskiej
D. podlaskiej
Odpowiedzi podlaska, śląska oraz mazowiecka nie są prawidłowe w kontekście potraw 'gzik z pyrami' oraz 'kluchy na lumpie', ponieważ te dania nie są typowe dla tych regionów. Kuchnia podlaska, na przykład, jest znana z dań opartych na mięsie, mleku i ziemniakach, ale nie zawiera specyficznych potraw związanych z gzikem. Wiele osób myli regionalne potrawy z bardziej ogólnymi składnikami, co prowadzi do nieporozumień. Podobnie, kuchnia śląska ma swoje unikalne dania, takie jak rolada śląska czy kluski śląskie, które są z zupełnie innej tradycji kulinarnej. Mazowiecka kuchnia z kolei, z Warszawą jako centrum kulturalnym, często wprowadza potrawy z różnych części Polski oraz wpływy z zagranicy, co również nie pasuje do charakterystyki 'gzik z pyrami'. Tego rodzaju błędne wnioski są często wynikiem zbyt szerokiego uogólnienia lub braku znajomości specyfiki regionalnych tradycji kulinarnych. W edukacji kulinarnej ważne jest, aby szczegółowo rozumieć różnorodność i unikalność dań regionu, aby unikać takich pomyłek.

Pytanie 22

Stoły, regały, wagi oraz haki stanowią wyposażenie magazynów

A. warzyw
B. kiszonek
C. nabiału
D. mięsa
Odpowiedź 'mięsa' jest prawidłowa, ponieważ stoły, regały, wagi i haki są kluczowymi elementami wyposażenia magazynów przeznaczonych do przechowywania i obróbki mięsa. W kontekście magazynów mięsnych, stoły są używane do przygotowywania oraz porcjowania produktów, co jest istotne dla zapewnienia odpowiednich standardów higieny i bezpieczeństwa żywności. Regały natomiast służą do przechowywania produktów w sposób, który umożliwia łatwy dostęp do różnych rodzajów mięs, a także do ich prawidłowego oznakowania i segregacji. Wagi są niezbędne do dokładnego pomiaru masy mięsa, co bezpośrednio wpływa na kontrolę kosztów oraz efektywność procesu sprzedaży. Haki z kolei są wykorzystywane do wieszania mięsa, co pozwala na optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia produktów. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą ISO 22000, która dotyczy systemów zarządzania bezpieczeństwem żywności, właściwe wyposażenie magazynów spożywczych jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów. Dlatego znajomość tych elementów wyposażenia jest istotna w branży mięsnej.

Pytanie 23

Zalecana temperatura serwowania zimnych zup powinna być niższa niż

A. 35°C
B. 26°C
C. 14°C
D. 65°C
Temperatura podawania zup zimnych powinna wynosić poniżej 14°C, co jest zgodne z zaleceniami wielu standardów kulinarnych. Zupy takie jak chłodnik czy gazpacho są podawane w niskich temperaturach, co nie tylko wpływa na ich smak, ale także na bezpieczeństwo żywności. Utrzymywanie zupy w odpowiedniej temperaturze jest kluczowe, ponieważ niskie temperatury hamują rozwój drobnoustrojów i bakterii, co jest szczególnie istotne w przypadku potraw zawierających surowe lub półsurowe składniki. Dobre praktyki gastronomiczne zalecają, aby chłodne zupy serwować w temperaturze nieprzekraczającej 14°C, co zapewnia ich świeżość i wydobywa pełnię smaków. Utrzymanie tej temperatury jest również związane z komfortem konsumenta, ponieważ zupy zimne mają za zadanie orzeźwienie, co jest bardziej efektywne przy niższej temperaturze. Warto także wspomnieć, że w przypadku serwowania potraw w restauracjach, przestrzeganie norm dotyczących temperatury potraw ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pozytywnej opinii gości.

Pytanie 24

Ile białka pełnowartościowego znajduje się w 1 szklance mleka (250 ml), jeśli zawartość białka w mleku spożywczym wynosi 3%?

A. 4,5 g
B. 7,5 g
C. 3,0 g
D. 6,0 g
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących obliczeń lub interpretacji zawartości białka w mleku. Na przykład, odpowiedzi takie jak 3,0 g, 4,5 g czy 6,0 g mogą sugerować, że użytkownik nie przyjął do obliczeń właściwego procentu białka, zapominając, że 3% to ilość białka w 100 ml, a nie w 250 ml. Wartości te mogą być obliczane na podstawie niepełnych danych lub pominięcia przeliczeń. Typowym błędem do wyjaśnienia jest mylne zakładanie, iż procent białka dotyczy całkowitej objętości, co może prowadzić do przeszacowania lub niedoszacowania zawartości białka. Na przykład, błędna odpowiedź 3,0 g sugeruje, że użytkownik pomylił jednostki lub nie uwzględnił objętości szklanki. Ponadto, istotne jest zrozumienie, że białko w mleku jest nie tylko źródłem energii, ale również niezbędnych aminokwasów, co czyni je cennym składnikiem diety. Utrzymanie świadomości o zawartości białka w produktach spożywczych jest kluczowe w kontekście planowania zrównoważonej diety, zarówno dla sportowców, jak i osób prowadzących mniej aktywny tryb życia.

Pytanie 25

Jaką kwotę trzeba wydać na zakup szparagów do przygotowania 50 porcji zupy, jeśli standardowy wskaźnik surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g szparagów, a cena 1 kg szparagów to 15 zł?

A. 18 zł
B. 36 zł
C. 180 zł
D. 90 zł
Aby obliczyć koszt zakupu szparagów potrzebnych do produkcji 50 porcji zupy, należy najpierw określić, ile szparagów jest potrzebnych w sumie. Skoro normatyw surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g, to dla 50 porcji będzie to pięciokrotność tej wartości, co daje 6000 g (1200 g * 5). Następnie, przeliczamy tę ilość na kilogramy, uzyskując 6 kg (6000 g / 1000 g/kg). Cena za 1 kg szparagów wynosi 15 zł, więc koszt zakupu 6 kg szparagów wynosi 90 zł (6 kg * 15 zł/kg). Taki sposób kalkulacji kosztów jest standardowym podejściem w branży gastronomicznej, które pozwala na precyzyjne planowanie wydatków na surowce. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie monitorowania kosztów surowców w kontekście zarządzania restauracją, co może wpływać na rentowność oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 26

Rodzaj lokalu gastronomicznego, który specjalizuje się w oferowaniu win, miodów pitnych oraz zakąsek, to

A. kawiarnia
B. cukiernia
C. winiarnia
D. piwiarnia
Winiarnia to taki lokal, gdzie można kupić wino, miód pitny i różnego rodzaju zakąski. To w sumie świetnie pasuje do tego, o co pytano. Winiarnie często mają naprawdę szeroki wybór win, a rolą przekąsek jest to, żeby podkreślały smak tych trunków. Fajnie, że winiarnie organizują degustacje, a sommelierzy opowiadają o winach, ich smakach i aromatach – to naprawdę ciekawe doświadczenie. Czasem winiarnie to też miejsca, gdzie ludzie się spotykają, co dodaje im uroku. Dobrze jest, jak oferują lokalne wina i współpracują z lokalnymi producentami, bo to wspiera tradycje i kulturę w regionie. Osobiście uważam, że to ważne, żeby się rozwijały lokalne inicjatywy w branży gastronomicznej.

Pytanie 27

Do przygotowania kawy po turecku konieczne jest użycie

A. ekspresu ciśnieniowego
B. termosu
C. dzbanka
D. tygielka miedzianego
Tygielek miedziany, znany również jako cezve, jest tradycyjnym naczyniem stosowanym do parzenia kawy po turecku. Wykonany z miedzi, oferuje doskonałe przewodnictwo cieplne, co pozwala na równomierne podgrzewanie wody oraz idealne wydobycie aromatów z kawy. Proces parzenia w tygielku miedzianym polega na połączeniu drobno zmielonej kawy z wodą i cukrem, a następnie powolnym podgrzewaniu mieszanki. Odpowiednia temperatura oraz technika przygotowania umożliwiają uzyskanie charakterystycznej pianki, a tym samym pełnego smaku napoju. Tygielek miedziany pozwala także na kontrolowanie intensywności parzenia, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanego smaku. Dodatkowo, korzystanie z tygielka wpisuje się w tradycje kulturowe i społeczne związane z parzeniem kawy, co czyni to doświadczenie jeszcze bardziej wartościowym. Warto dodać, że jako naczynie metalowe, tygielek wymaga odpowiedniej pielęgnacji, aby uniknąć utleniania i utraty jego estetycznych walorów.

Pytanie 28

Krem przygotowany z ubitej śmietany powinien być przechowywany w temperaturze 6 °C i przez maksymalnie

A. 24 godziny
B. 6 godzin
C. 18 godzin
D. 12 godzin
Odpowiedź, że krem z ubitej śmietanki najlepiej przechowywać w 6 °C i nie dłużej niż 6 godzin, jest jak najbardziej w porządku. Krem jest dość tłusty i ma sporo białka, przez co łatwo mogą się w nim rozwijać różne mikroorganizmy, w tym niechciane bakterie. Dlatego tak ważne jest, żeby dbać o odpowiednią temperaturę, bo to pomaga zachować świeżość i bezpieczeństwo spożywania. W praktyce dobrze jest trzymać go w zamkniętym pojemniku, żeby ograniczyć kontakt z powietrzem. To pomaga uniknąć utleniania, co może pogorszyć jego jakość. Zgadzam się z tym, co mówią normy HACCP, które dotyczą bezpieczeństwa żywności. Nie warto przekraczać tego czasu, bo może to wpłynąć na smak i zapach kremu. I pamiętaj, że najlepiej używać kremu zaraz po ubiciu, a resztki spróbować schować jak najszybciej. Tak więc 6 godzin to naprawdę dobry czas, by mieć pewność, że wszystko będzie w porządku.

Pytanie 29

Ile zmielonej kawy jest potrzebne do przygotowania 50 porcji napoju o pojemności 200 ml, jeśli do uzyskania 1 litra wykorzystuje się 60 g kawy?

A. 1,0 kg
B. 1,2 kg
C. 0,3 kg
D. 0,6 kg
Aby obliczyć ilość zmielonej kawy potrzebnej do sporządzenia 50 porcji naparu po 200 ml, najpierw musimy ustalić całkowitą objętość naparu. 50 porcji po 200 ml to w sumie 10000 ml, co odpowiada 10 litrom. Jeśli do przygotowania 1 litra naparu zużywa się 60 g kawy, to do 10 litrów potrzebujemy 10 x 60 g, co daje 600 g, czyli 0,6 kg. Zastosowanie właściwego stosunku kawy do wody jest kluczowe dla zachowania odpowiedniego smaku i aromatu naparu, co jest zgodne z branżowymi standardami przygotowywania kawy. Taka proporcja zapewnia, że napar nie będzie zbyt słaby ani zbyt mocny, co jest istotne w kontekście jakości serwowanej kawy w kawiarniach czy restauracjach. Przykładem może być kawiarnia, która stosuje te same zasady przy parzeniu kawy, aby zapewnić konsystentność smaku w każdej porcji serwowanej klientowi.

Pytanie 30

Liofilizacja jest techniką konserwacji żywności, która polega na

A. podgrzewaniu produktów powyżej 100 stopni C
B. zagęszczaniu substancji w wyparkach próżniowych
C. osuszaniu artykułów przy użyciu suszarek rozpyłowych
D. usunięciu wody z substancji poprzez ich wymrożenie
Odpowiedzi sugerujące ogrzewanie produktów powyżej 100 stopni C są mylące, ponieważ liofilizacja nie polega na gotowaniu czy pasteryzacji, które faktycznie prowadzą do utraty wielu składników odżywczych oraz zmiany smaku produktów. Gotowanie zwiększa ryzyko denaturacji białek oraz utraty witamin, co jest sprzeczne z celem liofilizacji, który zakłada maksymalne zachowanie wartości odżywczych. Ponadto, suszenie produktów w suszarkach rozpyłowych, które również zostało zaproponowane, różni się od procesu liofilizacji. W suszarkach rozpyłowych stosuje się bezpośredni kontakt z gorącym powietrzem, co prowadzi do szybkiej utraty wilgoci, ale nie zapewnia takiej samej jakości końcowego produktu jak liofilizacja. Z kolei zagęszczanie produktów w wyparkach próżniowych ma na celu usunięcie nadmiaru cieczy poprzez gotowanie w obniżonym ciśnieniu, co również nie koresponduje z metodą liofilizacji. Właściwe zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe dla skutecznego przetwarzania produktów spożywczych, a pomylenie tych technologii prowadzi do nieodpowiednich praktyk w branży. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze metody konserwacji produktów spożywczych kierować się nie tylko ich ceną, ale przede wszystkim wpływem na jakość i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 31

Po wyjęciu z zaprawy oczyść wołowinę z warzyw, wypełnij przyprawioną, pokrojoną w cienkie paski słoniną, układając je w rzędach jak na szachownicy. Posól tuż przed obróbką cieplną. Jaką potrawę należy przygotować na podstawie tego przepisu?

A. Wołowinę po angielsku
B. Zrazy
C. Pieczeń na dziko
D. Sztufadę
Sztufada to potrawa, która polega na duszeniu mięsa w sosie, zazwyczaj z dodatkiem warzyw. W przedstawionym przepisie wyraźnie opisano proces przygotowania, który obejmuje oczyszczenie wołowiny z jarzyn oraz szpikowanie jej słoniną. Szpikowanie jest techniką stosowaną w kuchni, która pozwala na nadanie mięsu dodatkowego smaku oraz wilgotności, co jest kluczowe w przypadku duszenia. Słonina, pokrojona w cienkie słupki i umieszczona w mięsie w układzie szachownicy, zapewnia równomierne rozłożenie tłuszczu, co wpływa na smak i soczystość potrawy. Dodatkowo, posolenie tuż przed obróbką cieplną to technika, która pozwala na zachowanie naturalnych soków w mięsie. W kuchni profesjonalnej sztufada jest często podawana z odpowiednio dobranym sosem, np. na bazie warzyw, co podkreśla jej walory smakowe. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla każdego kucharza, ponieważ pozwala na tworzenie potraw o głębokim smaku i znakomitej teksturze.

Pytanie 32

Jaką kaszę uzyskuje się z pszenicy?

A. Krakowską
B. Perłową
C. Mannę
D. Jaglaną
Manna jest kaszą, która powstaje z pszenicy durum, a jej proces produkcji polega na mieleniu ziarna na drobno. To właśnie dzięki takiej obróbce, manna ma charakterystyczną, drobną konsystencję, idealną do przygotowywania potraw takich jak kaszka manna czy budynie. W kontekście kulinarnym, manna jest wykorzystywana nie tylko jako składnik deserów, ale również jako zagęszczacz w zupach i sosach. Warto zauważyć, że jej wysoka zawartość skrobi sprawia, że jest źródłem energii, a także białka roślinnego, co czyni ją ciekawym elementem diety. Z perspektywy zdrowotnej, kasza manna, dzięki niskiej zawartości błonnika, jest łatwo przyswajalna, co czyni ją dobrym wyborem dla osób z wrażliwym układem pokarmowym. Warto wprowadzać ją do diety zarówno dzieci, jak i osób dorosłych, które potrzebują lekkostrawnych posiłków.

Pytanie 33

Kilka dni przechowywania owoców i warzyw w szczelnych plastikowych pojemnikach prowadzi do

A. rozwoju i aktywności drobnoustrojów
B. zwiększenia bezpieczeństwa żywności
C. zachowania cech organoleptycznych
D. hamowania wzrostu drobnoustrojów
Wybór odpowiedzi, że zamknięte pojemniki pomagają w zachowaniu świeżości warzyw i owoców, może wynikać z niepełnego zrozumienia tego, jak działa proces psucia się żywności. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ograniczenie powietrza to dobra rzecz, ale tak naprawdę to może prowadzić do nagromadzenia wilgoci, co sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii. Odpowiedzi, które mówią, że takie przechowywanie powstrzymuje rozwój drobnoustrojów, są mylne. Zamknięcie pojemnika nie eliminuje ich, a wręcz może powodować, że się rozwijają. W przemyśle spożywczym stosuje się różne metody, jak chłodzenie czy pakowanie w atmosferze ochronnej, które są dużo bardziej efektywne. Nie zapominaj, że nawet najlepsze opakowania nie mogą zastąpić odpowiednich warunków przechowywania i higieny, bo brak ich zrozumienia może powodować nieprzyjemne konsekwencje zdrowotne i finansowe.

Pytanie 34

Oblicz wartość energetyczną posiłku, który zawiera 20 g białka, 7 g tłuszczu oraz 55 g przyswajalnych węglowodanów?

A. 603 kcal
B. 328 kcal
C. 363 kcal
D. 428 kcal
Patrząc na inne odpowiedzi, można zauważyć, że pojawiły się błędy w obliczeniach energetycznych. Zbyt często ludzie mylą, ile kalorii mają białka, tłuszcze i węglowodany. Czasem ktoś za bardzo przeszacuje białko albo nie doceni wartości tłuszczu, co prowadzi do zawyżenia kalorii w potrawie. Pamiętaj, że tłuszcz naprawdę daje sporo więcej kalorii niż białka czy węglowodany, co może wprowadzać w błąd. Takie pomyłki wynikają często z niezrozumienia podstaw żywienia i biochemii, a to jest kluczowe, gdy pracujemy z jedzeniem. Ważne jest, by pamiętać, że dokładne obliczanie kalorii to nie tylko kwestia zdrowia, ale też efektywnego planowania diety, zwłaszcza w profesjonalnym środowisku kulinarnym.

Pytanie 35

Jakie są tradycyjne polskie zupy?

A. żur, czernina, krupnik
B. polewka, zupa z jaskółczych gniazd, zupa śledziowa
C. zupa grzybowa, rossolnik, zupa cebulowa
D. barszcz, kapuśniak, zupa piwna
Odpowiedź 'żur, czernina, krupnik' jest poprawna, ponieważ wszystkie te zupy mają głębokie korzenie w polskiej tradycji kulinarnej. Żur, na przykład, to zupa na zakwasie żytnim, często podawana z jajkiem i kiełbasą, a jej przygotowanie jest realizowane na wielu regionalnych festiwalach kulinarnych. Czernina to natomiast zupa przygotowywana z kaczki, której charakterystyczny smak uzyskuje się dzięki zastosowaniu krwi zwierzęcia, co czyni ją unikalnym daniem w polskiej kuchni. Krupnik, będący zupą na bazie kaszy, często wzbogacaną warzywami i mięsem, również odzwierciedla lokalne tradycje i różnorodność składników. Te zupy nie tylko są częścią polskiej kultury, ale także stanowią przykład lokalnej bioróżnorodności, która wpływa na smak i sposób przygotowania potraw. Co więcej, zupy te są często tematem badań w kontekście zachowania kulinarnego dziedzictwa oraz ich znaczenia w codziennym życiu Polaków.

Pytanie 36

Przedsiębiorstwo KOMP postanowiło zorganizować spotkanie opłatkowe dla swoich pracowników i zamówiło w firmie cateringowej potrawy zgodnie z zamieszczonym zamówieniem. Określ, ile KOMP zapłaci za zorganizowanie tego przyjęcia, jeżeli firma cateringowa udzieli mu 20% rabatu.

Lp.Nazwa potrawy/usługij. miaryilośćCena jednostkowa brutto [zł]
1.pierogi z kapustąporcja508,00
2.śledzie w olejuporcja506,00
3.barszcz z uszkamiporcja504,00
4obsługagodzina5200,00

A. 1900,00 zł
B. 2100,00 zł
C. 2250,00 zł
D. 1520,00 zł
Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć szereg typowych błędów myślowych, które mają swoje źródło w niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących obliczania rabatów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1900,00 zł sugerują, że całkowity koszt zamówienia przed rabatem został przyjęty jako ostateczny, co jest błędne. Należy pamiętać, że rabat powinien być zastosowany do całkowitego kosztu, aby wyliczyć rzeczywistą kwotę, którą firma zapłaci. Kreowanie takich obliczeń bez uwzględnienia rabatu prowadzi do nieprawidłowych wniosków i może wynikać z braku praktycznej wiedzy na temat zarządzania finansami. Z kolei odpowiedzi, które opierają się na nieprawidłowych założeniach co do kwoty przed rabatem, pokazują, jak istotne jest zrozumienie procesu obliczania kosztów. W praktyce, zdolność do analizy kosztów i skutecznego zarządzania budżetem jest niezbędna w każdej organizacji. Niewłaściwe podejście do kosztów może prowadzić do przekroczeń budżetowych lub nieefektywnego wydatkowania środków. Warto zwrócić szczególną uwagę na metodyczne podejście do obliczeń i stosowanie narzędzi, które pozwalają na precyzyjne zarządzanie finansami w kontekście organizacji wydarzeń.

Pytanie 37

Jakie artykuły powinny być przechowywane w lodówce?

A. Mleko, jaja, mięso
B. Mięso, kasza, ser
C. Kurczak, ryż, miód
D. Oliwa, orzechy, masło
Mleko, jaja i mięso to produkty, które wymagają przechowywania w chłodni, aby zapewnić ich świeżość i bezpieczeństwo żywności. Mleko powinno być przechowywane w temperaturze od 1 do 4 stopni Celsjusza, co zapobiega rozwojowi bakterii oraz psuciu się. Jaja również powinny być trzymane w chłodni, ponieważ ich naturalna powłoka może się łatwo zanieczyścić, a niższa temperatura przedłuża ich trwałość. Mięso, w tym drób i wieprzowina, jest szczególnie podatne na rozwój patogenów, takich jak Salmonella i E. coli, dlatego jego przechowywanie w temperaturze poniżej 4 stopni Celsjusza jest kluczowe dla zdrowia publicznego. Przykładowo, w restauracjach i sklepach spożywczych obowiązują surowe standardy sanitarno-epidemiologiczne, które nakładają na przedsiębiorców obowiązek przechowywania tych produktów w odpowiednich warunkach chłodniczych, aby zminimalizować ryzyko zatruć pokarmowych. Dlatego właściwe przechowywanie tych produktów jest nie tylko kwestią jakości, ale także bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 38

Do przygotowania ciasta kruchego potrzebne są 3 części wagowe mąki, 2 części wagowe tłuszczu oraz 1 część wagowa cukru. Jaką ilość tłuszczu i cukru należy odważyć, jeżeli użyto 18 kg mąki?

A. 9 kg tłuszczu oraz 2 kg cukru
B. 15 kg tłuszczu oraz 7,5 kg cukru
C. 12 kg tłuszczu oraz 6 kg cukru
D. 6 kg tłuszczu oraz 3 kg cukru
Aby przygotować ciasto kruche, stosujemy proporcje wagowe składników: 3 części mąki, 2 części tłuszczu oraz 1 część cukru. W tym przypadku, mając 18 kg mąki, możemy obliczyć potrzebne ilości tłuszczu i cukru w sposób proporcjonalny. Zwiększamy proporcje do wartości 18 kg, co oznacza, że jedna część mąki w tej proporcji wynosi 18 kg / 3 = 6 kg. Następnie, tłuszcz, który stanowi 2 części, wynosi 2 * 6 kg = 12 kg, a cukier, który stanowi 1 część, wynosi 1 * 6 kg = 6 kg. Takie obliczenia są standardową praktyką w piekarstwie, gdzie precyzyjne odważenie składników jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji i smaku ciasta. Warto dodać, że stosowanie odpowiednich proporcji przyczynia się do uzyskania optymalnych rezultatów końcowych, co jest szczególnie istotne w profesjonalnych kuchniach oraz podczas produkcji na dużą skalę, gdzie nawet drobne różnice mogą wpłynąć na jakość wyrobów.

Pytanie 39

Na podstawie danych z tabeli określ koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek.

LpNazwa produktuIlość na 5 porcji krokietów z pieczarkami [kg]Cena 1 kg [zł]
1.Pieczarki0,509,00
2.Cebula0,102,00
3.Bułka tarta0,204,00
4.Jaja1 szt.0,50 (1szt)
5.Olej0,410,00

A. 75,00 zł
B. 50,00 zł
C. 10,00 zł
D. 25,00 zł
Odpowiedź 50,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dobrze odzwierciedla całkowity koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek. Aby uzyskać tę wartość, należy zastosować zasadę proporcjonalności. W pierwszej kolejności obliczamy koszt produkcji 5 porcji, a następnie mnożymy ten wynik przez 5, aby uzyskać wartość dla 25 porcji. Przykładowo, jeżeli koszt produkcji 5 porcji wynosi 10,00 zł, to dla 25 porcji koszt wzrasta do 50,00 zł (10,00 zł x 5). W praktyce, obliczanie kosztów produkcji jest kluczowym elementem zarządzania finansami w branży gastronomicznej, a precyzyjne określenie kosztów surowców i pracy pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Praktyka ta jest zgodna z przyjętymi standardami zarządzania kosztami, które sugerują, że dokładne oszacowanie kosztów pozwala na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych i zwiększenie rentowności operacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto pragnie efektywnie zarządzać restauracją lub inną działalnością gastronomiczną.

Pytanie 40

W oparciu o organizację funkcjonalną przestrzeni w zakładzie gastronomicznym zmywalnia naczyń kuchennych powinna

A. być umiejscowiona w centralnej części kuchni
B. stanowić część magazynu naczyń kuchennych
C. być połączona z pomieszczeniem do sterylizacji jaj
D. stanowić osobne pomieszczenie w zakładzie
Umieszczanie zmywalni w centralnej części kuchni może wydawać się praktyczne, jednak prowadzi to do wielu problemów związanych z higieną oraz efektywnością. Zmywalnia w tym miejscu naraża inne obszary kuchni na kontaminację, co jest sprzeczne z zasadą segregacji stref w profesjonalnych kuchniach. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zmywalnia powinna być odseparowana, aby chronić żywność i jej składniki przed potencjalnymi zanieczyszczeniami. Propozycja połączenia zmywalni z pomieszczeniem sterylizacji jaj również jest nieadekwatna. Każde z tych pomieszczeń ma odmienny cel – zmywalnia służy do czyszczenia naczyń, natomiast sterylizacja jaj to proces zapewniający bezpieczeństwo surowców. Łączenie tych funkcji może prowadzić do chaotycznego zarządzania przestrzenią oraz zwiększonego ryzyka błędów. W końcu, umiejscowienie zmywalni w magazynie naczyń kuchennych jest zupełnie niepraktyczne, gdyż taki magazyn powinien być zorganizowany w sposób umożliwiający łatwy dostęp do naczyń, a nie ich mycie. Podobne błędne założenia mogą wynikać z niedostatecznej znajomości zasad organizacji przestrzeni w gastronomii oraz standardów sanitarno-epidemiologicznych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w kwestii bezpieczeństwa żywności.