Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 22:34
  • Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 22:55

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. księga rejestracji
B. dowód zakupu
C. świadectwo zdrowia
D. dowód sprzedaży
Dowód sprzedaży, zakupu czy księga rejestracji raczej nie są tymi dokumentami, które potrzebujesz przy wywozie zwierząt z Polski, a to może przynieść poważne problemy. Wiesz, dowód sprzedaży to tylko potwierdzenie transakcji między sprzedawcą a kupującym, więc nie ma nic wspólnego ze zdrowiem zwierząt. Kiedy wysyłasz zwierzęta, musisz mieć pewność, że są zdrowe, a to zapewnia tylko świadectwo zdrowia. Dowód zakupu też nic nie da w kontekście wymogów weterynaryjnych, więc lepiej go nie stosować. Księga rejestracji, którą używasz w hodowli, też nie jest wymagana przez władze celne czy weterynaryjne. Takie podejście może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów unijnych, co może skończyć się zatrzymaniem transportu czy nawet karami finansowymi. Najważniejsza sprawa to zrozumienie, jakie dokumenty są kluczowe przy wywozie zwierząt, bo jesteś odpowiedzialny za ich zdrowie i bezpieczeństwo.

Pytanie 2

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. linii przymocowanej do rogów.
B. drążku przymocowanym do kółka nosowego.
C. linii przymocowanej do kantara.
D. drążku przymocowanym do rogów.
Prowadzenie buhaja przy użyciu liny przymocowanej do kantara, chociaż wydaje się być logicznym rozwiązaniem, nie zapewnia wystarczającej kontroli nad zwierzęciem, zwłaszcza w przypadku młodych i silnych osobników. Kantar, jako element prowadzący, ma swoje ograniczenia, ponieważ w sytuacjach stresowych buhaj może zareagować agresywnie, co stwarza ryzyko zarówno dla bezpieczeństwa zwierzęcia, jak i osoby prowadzącej. Użycie drążka przymocowanego do rogów również jest niewłaściwe; nie tylko zwiększa ryzyko urazów, ale także może prowadzić do nieprzyjemnych doświadczeń dla zwierzęcia, co w rezultacie wpływa na jego zachowanie i dobrostan. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących bezpieczeństwa i kontroli nad zwierzęciem, co jest częstym błędem w praktykach hodowlanych. Warto również zauważyć, że prowadzenie zwierząt przy użyciu drążków przymocowanych do rogów nie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które podkreślają znaczenie minimalizowania stresu i unikania stosowania metod, które mogą prowadzić do bólu lub dyskomfortu. Wprowadzenie właściwych praktyk, takich jak korzystanie z drążków z kółkiem nosowym, jest kluczowe dla zapewnienia zarówno efektywności prowadzenia zwierząt, jak i ich dobrostanu psychicznego oraz fizycznego.

Pytanie 3

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 4 dnia życia
B. do 7 dnia życia
C. do 21 dnia życia
D. do 14 dnia życia
Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 4

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. krzywicy
B. kanibalizmowi
C. parakeratozie
D. anemii
Krzywica, będąca skutkiem niedoboru witaminy D, fosforu lub wapnia, nie jest schorzeniem związanym z niskim poziomem żelaza, dlatego podawanie preparatu z żelazem nie ma wpływu na jej występowanie. Objawy krzywicy obejmują deformacje kości i zmniejszoną mineralizację, co jest wynikiem niewłaściwej diety, a nie niedoboru żelaza. Również parakeratoza, choroba skóry w wyniku niedoboru cynku, nie jest zależna od poziomu żelaza. Preparaty żelaza nie mają na celu zapobiegania kanibalizmowi, który jest zachowaniem behawioralnym i nie jest związany z niedoborem składników odżywczych. Kanibalizm wśród prosiąt często pojawia się w wyniku stresu, nieodpowiednich warunków hodowlanych lub braku dostępu do wystarczającej ilości pokarmu. Właściwe zarządzanie środowiskiem i dieta są kluczowe w zapobieganiu takim zachowaniom. Zrozumienie różnych schorzeń i ich przyczyn jest istotne dla skutecznej profilaktyki w hodowli świń, a niepoprawne przypisanie objawów do niewłaściwych niedoborów może prowadzić do błędów w leczeniu i zapobieganiu chorobom.

Pytanie 5

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Polską owcę długowełnistą
B. Owcę kamieniecką
C. Owcę nizinną polską
D. Owcę fińską
Owiec fińska, znana również jako fińska owca mięsna, należy do rasy plennej, co oznacza, że charakteryzuje się wysoką płodnością oraz zdolnością do wychowywania wielu jagniąt jednocześnie. Te owce są zdolne do rodzenia dwóch, a nawet trzech jagniąt w jednym miocie, co znacząco podnosi efektywność produkcji owiec w hodowli. Owiec fińska jest również ceniona za swoje mięso, które jest chude i wysokiej jakości, co czyni ją atrakcyjną dla hodowców nastawionych na produkcję mięsną. W praktyce, w obszarach hodowlanych, gdzie owieczki fińskie są utrzymywane, zaobserwowano wzrost rentowności gospodarstw rolnych, związany z większym przyrostem masy ciała jagniąt oraz ich szybszym dojrzewaniem. Ponadto, ta rasa ma dobre cechy adaptacyjne, co sprawia, że jest odpowiednia do różnych warunków środowiskowych, a jej odporność na choroby dodatkowo zwiększa efektywność produkcyjną w gospodarstwie. Hodowla tej rasy jest zgodna z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie, gdzie efektywność i jakość produkcji idą w parze z dobrostanem zwierząt.

Pytanie 6

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u maciorki
B. u lochy
C. u suki
D. u kotki
Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.

Pytanie 7

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. leków homeopatycznych
B. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy
C. probiotyków
D. preparatów ziołowych
W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie probiotyków, preparatów ziołowych oraz leków homeopatycznych wcale nie jest sprzeczne z zasadami hodowli ekologicznej. Probiotyki są powszechnie uznawane za korzystne w utrzymaniu zdrowia zwierząt, wspierając ich układ immunologiczny oraz poprawiając trawienie. Są to preparaty zawierające żywe mikroorganizmy, które wpływają pozytywnie na mikroflorę jelitową, co jest szczególnie istotne w kontekście zwiększania odporności zwierząt hodowlanych na choroby. Preparaty ziołowe, takie jak różnorodne napary i ekstrakty, również mają swoje miejsce w ekologicznym chowie, oferując naturalne wsparcie w walce z różnymi dolegliwościami zdrowotnymi. Wspierają one organizm zwierząt bez wprowadzania sztucznych substancji chemicznych, co jest zgodne z duchem ekologii. Leki homeopatyczne, na bazie naturalnych składników, również mogą być stosowane w hodowli ekologicznej, gdyż ich filozofia opiera się na lepszym dostosowaniu terapii do indywidualnych potrzeb zwierząt. W przeciwieństwie do szczepionek niewymaganych urzędowo, te metody wspierają zdrowie zwierząt, a ich zastosowanie jest zgodne z ekologicznymi standardami produkcji. Warto jednak pamiętać, że każdy z tych elementów powinien być wprowadzany z rozwagą, by nie zakłócić naturalnych procesów w organizmach zwierząt, co może prowadzić do niepożądanych efektów. W praktyce ważne jest, aby hodowcy dokładnie rozumieli zasady ekologicznego chowania i stosowali odpowiednie rozwiązania, które wspierają zdrowie ich zwierząt, jednocześnie przestrzegając norm ekologicznych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 2
B. BCS 5
C. BCS 3
D. BCS 1
Krowa mleczna opisująca się podanymi cechami ma zdefiniowaną kondycję na poziomie BCS 1, co wskazuje na skrajne wyczerpanie organizmu. Wyraźne widoczność wyrostków kolczystych kręgosłupa, ostro zakończone końce, a także widoczne pojedyncze kręgi, to oznaki ekstremalnej utraty masy ciała. Doły głodowe, guzy biodrowe oraz kulszowe ostre i wyraźne zagłębienie w kształcie litery 'V' wskazują na to, że zwierzę znajduje się w zaawansowanym stanie niedożywienia. Tego typu ocena kondycji jest kluczowa w kontekście żywienia krowy, planów hodowlanych oraz ogólnego zarządzania stadem. Praktyczne zastosowanie wiedzy o BCS wiąże się z monitorowaniem zdrowia zwierząt oraz podejmowaniem odpowiednich działań żywieniowych, aby poprawić ich kondycję. Właściwe określenie BCS pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zapobieganie chorobom, takim jak ketoza czy mastitis, które mogą być wynikiem niewłaściwego odżywiania.

Pytanie 10

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie
B. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła
C. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie
D. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt
Sporządzenie bilansu pasz to kluczowy proces w zarządzaniu produkcją rolną, który polega na porównaniu produkcji pasz z zapotrzebowaniem na nie dla zwierząt. Taki bilans pozwala na efektywne zarządzanie zasobami paszowymi i optymalizację ich wykorzystania. W praktyce, aby sporządzić bilans, rolnicy muszą dokładnie znać zarówno wydajność pasz, jak i potrzeby żywieniowe zwierząt, które są uzależnione od ich gatunku, wieku, wagi oraz etapu produkcji (np. laktacja, wzrost). Przykładowo, bydło mleczne potrzebuje innych proporcji pasz w okresie laktacji, a inne podczas zasuszenia. Dobrze sporządzony bilans pasz wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale także efektywność ekonomiczną gospodarstwa, ponieważ nadmiar pasz może prowadzić do strat, a ich niedobór do obniżenia wydajności produkcyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zaleca się regularne aktualizowanie bilansu oraz monitorowanie zmieniających się wymagań zwierząt w celu dostosowywania strategii żywieniowych w czasie.

Pytanie 11

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 10÷12 tygodni
B. 5÷6 tygodni
C. 3÷4 tygodni
D. 8÷9 tygodni
Wybór niewłaściwego wieku uboju kurcząt brojlery często wynika z nieodpowiedniego zrozumienia ich cyklu życia oraz procesów związanych z chowem. Odpowiedzi sugerujące uboje w wieku 3-4 tygodni oraz 8-9 tygodni są zbyt skrajne. Uboje w wieku 3-4 tygodni są niewłaściwe, ponieważ w tym czasie kurczęta nie osiągają jeszcze wymaganej masy ciała, co skutkuje niską wydajnością mięsa. W praktyce, młodsze ptaki mają również często problem z niepełnym rozwinięciem mięśni, co negatywnie wpływa na jakość mięsa. Z drugiej strony, wybór wieku 8-9 tygodni wiąże się z opóźnieniem w procesie uboju, co może prowadzić do nadmiernej wagi i pogorszenia jakości mięsa, które staje się bardziej tłuste i mniej delikatne. Ponadto, dłuższy czas chowu może zwiększać ryzyko wystąpienia chorób u ptaków, co jest niezgodne z praktykami zapewniającymi dobrostan zwierząt. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla każdego, kto chce prowadzić hodowlę drobiu w sposób etyczny i efektywny. Warto także podkreślić, że decyzje dotyczące uboju powinny opierać się na monitorowaniu wzrostu i zdrowia ptaków, aby zapewnić maksymalną jakość i wydajność produkcji.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Aparatu żądłowego nie mają

A. królowa oraz robotnice
B. trutnie oraz królowa
C. robotnice oraz poczwarki
D. poczwarki i trutnie
Poczwarki i trutnie nie posiadają aparatu żądłowego, co jest kluczowym elementem ich biologii. Poczwarki to stadium rozwojowe owadów, w którym nie mają one zdolności do aktywnego żądlenia, ponieważ nie są jeszcze w pełni rozwiniętymi osobnikami dorosłymi. Z kolei trutnie, będące samcami w kolonii, również nie posiadają żądła, ponieważ ich biologiczna rola nie wymaga obrony gniazda. W przeciwieństwie do robotnic i królowej, które są odpowiedzialne za ochronę kolonii i rozmnażanie, trutnie koncentrują się głównie na reprodukcji. Zrozumienie tych różnic jest ważne, zwłaszcza w kontekście ekologii i biologii społecznej owadów. W praktyce, wiedza ta ma zastosowanie w hodowli pszczół, gdzie właściwe zarządzanie różnymi kastami owadów jest kluczowe dla efektywności produkcji miodu oraz zdrowia kolonii.

Pytanie 15

Gdzie występuje żołądek wielokomorowy?

A. u psa
B. u konia
C. u świni
D. u owcy
Żołądek owcy ma ciekawą budowę, jest wielokomorowy i w sumie to musiało być sporo pracy, żeby tak się rozwinęło. Owce mają cztery komory: żwacz, czepiec, księgę i trawieniec. Dzięki temu mogą dobrze trawić celulozę, co jest super ważne, bo przecież jedzą głównie rośliny. Kiedy owca przeżuwa, to zmienia pokarm i przez to lepiej fermentuje w żwaczu. Tam bakterie rozkładają te trudne do strawienia włókna. To wszystko sprawia, że owce są w lepszej kondycji i zdrowieją, bo bardziej wykorzystują składniki odżywcze. Dla hodowców to też bardzo ważne, bo wiedząc, jak działa ten żołądek, mogą dobrać odpowiednie pasze i suplementy, co się przekłada na lepsze wyniki w hodowli.

Pytanie 16

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do dwunastnicy
B. do jelita biodrowego
C. do odbytnicy
D. do jelita ślepego
Przewód żółciowy uchodzi do dwunastnicy, co jest kluczowym elementem w procesie trawienia. Żółć, produkowana w wątrobie i magazynowana w pęcherzyku żółciowym, odgrywa istotną rolę w emulgacji tłuszczów, co ułatwia ich trawienie przez enzymy trawienne. Uchodzi ona do dwunastnicy przez bańkę wątrobowo-trzustkową (Vater), gdzie mieszana jest z sokiem trzustkowym, co tworzy optymalne warunki dla działania enzymów. Zrozumienie tej drogi transportu żółci jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się gastroenterologią i hepatologią, ponieważ nieprawidłowości w tym procesie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń trawienia, takich jak problemy z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Wiedza na temat funkcji układu żółciowego jest również istotna w kontekście diagnostyki i leczenia chorób, takich jak kamica żółciowa, która może blokować przewód żółciowy, prowadząc do zapalenia dróg żółciowych lub zapalenia trzustki. Zapewnienie prawidłowego przepływu żółci do dwunastnicy jest niezbędne dla zachowania zdrowia układu pokarmowego.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
C. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Rasa owiec, z której uzyskuje się wełnę o mieszanym składzie frakcji włosów, charakteryzującą się typowym kożuchowym układem, to

A. suffolk
B. merynos polski
C. wrzosówka
D. texel
Wrzosówka to rasa owiec, która charakteryzuje się unikalnym układem frakcji włosów, idealnym do pozyskiwania wełny mieszaną o typowo kożuchowym składzie. Jej wełna, w porównaniu do innych ras, ma wysoką odporność na warunki atmosferyczne oraz dobrą izolacyjność, co czyni ją idealnym surowcem do produkcji odzieży wierzchniej i tekstyliów. Wrzosówki są również cenione za swoje zdolności adaptacyjne, co pozwala im na efektywne wykorzystanie pastwisk w trudnych warunkach, a ich wełna jest używana w przemyśle tekstylnym do tworzenia wyrobów o wysokiej jakości. Dodatkowo, ta rasa owiec jest obiektem zainteresowania w kontekście zrównoważonego rozwoju, jako że wykorzystanie ich wełny wspiera lokalne rynki i tradycyjne metody hodowli, które są zgodne z zasadami dobrych praktyk w hodowli zwierząt. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie wrzosówki w kontekście ochrony bioróżnorodności, ponieważ ich dalsza hodowla przyczynia się do zachowania regionalnych cech genetycznych owiec.

Pytanie 21

Zbyt duża liczba kurcząt pod sztuczną kwoką sygnalizuje niewłaściwą

A. wysoką temperaturę
B. niską temperaturę
C. intensywność oświetlenia
D. niską intensywność oświetlenia
Nadmiar gromadzenia się kurcząt pod sztuczną kwoką jest wskaźnikiem zbyt niskiej temperatury, co jest kluczowym aspektem w hodowli drobiu. Kiedy temperatura jest nieodpowiednia, ptaki szukają ciepła, co skutkuje ich zbiorowaniem się w jednym miejscu. Optymalna temperatura dla piskląt w pierwszym tygodniu życia wynosi około 32-35°C, a następnie stopniowo powinna być obniżana o około 3°C co tydzień. Przykładem dobrych praktyk jest monitorowanie temperatury za pomocą termometrów oraz dostosowywanie źródeł ciepła, aby zapewnić komfort ptakom. Ważne jest także, aby odpowiednio izolować pomieszczenie, gdzie przebywają kurczęta, aby uniknąć nagłych spadków temperatury. Zbyt niska temperatura może prowadzić do osłabienia organizmu piskląt, zwiększonej podatności na choroby oraz obniżonej efektywności wzrostu. Dlatego regularne pomiary i kontrola warunków środowiskowych są niezbędne dla zdrowia i dobrostanu drobiu.

Pytanie 22

Płynna, wysokoenergetyczna pasza, która powstaje jako produkt uboczny przy produkcji cukru, to

A. melasa
B. wysłodki
C. pulpa
D. młóto
Melasa jest gęstą, ciemną substancją powstałą jako produkt uboczny w procesie produkcji cukru z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej. Zawiera dużą ilość węglowodanów, minerałów i witamin, co czyni ją wysokoenergetyczną paszą dla zwierząt. W praktyce stosowanie melasy w żywieniu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej, jest powszechne. Melasa może być używana jako dodatek do paszy, poprawiając jej smakowitość i zwiększając kaloryczność. Oprócz tego, jej właściwości prebiotyczne wspierają zdrowie układu pokarmowego zwierząt. Standardy dotyczące stosowania melasy w żywieniu zwierząt powinny być zgodne z regulacjami krajowymi i międzynarodowymi, które zapewniają bezpieczeństwo oraz jakość paszy. Dobrą praktyką jest również monitorowanie jej jakości oraz wartości odżywczej, co pozwala na optymalizację diety zwierząt.

Pytanie 23

Witamina, która bierze udział w procesie tworzenia krwi i zapobiega anemii u zwierząt, to witamina

A. E
B. D
C. B12
D. H
Witamina E jest istotna, ale głównie działa jako przeciwutleniacz, a nie pomaga w tworzeniu krwi. Jest to witamina rozpuszczalna w tłuszczach, która dba o zdrowie komórek, zwłaszcza w kontekście ochrony przed szkodliwymi działaniami oksydacyjnymi. Jej rola w produkcji czerwonych krwinek jest dość ograniczona, co czasem myli ludzi, którzy myślą, że może zapobiegać anemii. A witamina H, znana jako biotyna, to głównie temat związany z metabolizowaniem tłuszczów, węglowodanów i białek. Jej brak może prowadzić do kłopotów ze skórą, ale nie wpłynie na produkcję krwi. Witamina D z kolei jest mega ważna dla kości i odporności, ale nie ma zbyt dużego wpływu na tworzenie krwi. To wszystko pokazuje, jak łatwo jest pomylić różne witaminy, bo każda ma swoje unikalne funkcje. Warto znać rolę każdej z nich, bo niedobory mogą prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Dlatego regularne wizyty u weterynarza i badania krwi to dobry pomysł, żeby sprawdzić, czy nie brakuje jakichś witamin.

Pytanie 24

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. ze słonecznika
B. z trawy łąkowej
C. z kukurydzy
D. z lucerny
Lucerna to roślina strączkowa, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka ogólnego oraz korzystnym profilem aminokwasowym. W porównaniu do innych roślin, lucerna dostarcza około 15-25% białka, co czyni ją doskonałym komponentem do uzupełniania diety przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach niedoboru białka. Dodatkowo, lucerna ma wysoką strawność, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez zwierzęta. Stosowanie lucerny w diecie bydła mlecznego czy mięsnego wspiera także ich zdrowie i kondycję, ponieważ dostarcza nie tylko białka, ale również witamin, minerałów oraz błonnika. W praktyce, lucerna może być stosowana w postaci świeżej, suszonej lub jako składnik pasz granulowanych. Ponadto, dzięki jej właściwościom, lucerna ułatwia utrzymanie równowagi energetycznej w diecie, co jest kluczowe dla wydajności produkcyjnej.

Pytanie 25

Przy kryciu naturalnym z udziałem człowieka

A. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
B. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
C. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia i znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
D. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
Odpowiedź wskazująca na możliwość określenia terminu krycia oraz znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt jest prawidłowa, ponieważ w procesie krycia naturalnego kluczowe jest zrozumienie cyklu rozrodczego zwierząt oraz odpowiednia identyfikacja osobników. Właściwe określenie terminu krycia pozwala na optymalizację czasu inseminacji, co z kolei zwiększa efektywność hodowli. W praktyce, hodowcy stosują różne metody monitorowania cyklu płciowego, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, analizy hormonalne czy badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt może pomóc w prowadzeniu programu hodowlanego, który uwzględnia pożądane cechy genetyczne. W kontekście standardów branżowych, organizacje hodowlane często wymagają dokumentowania rodziców zwierząt, co sprzyja lepszemu zarządzaniu populacją oraz unika problemów z inbredingiem. Przykłady dobrych praktyk obejmują prowadzenie dokładnych rejestrów kryć oraz regularne konsultacje z weterynarzami w celu zapewnienia najwyższej jakości hodowli.

Pytanie 26

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. ustawić ją przodem wyżej
B. ustawić ją zadem wyżej
C. położyć na lewym boku
D. położyć na prawym boku
Ustawienie krowy przodem wyżej w przypadku wzdęcia żwacza jest kluczowe dla poprawy jej stanu zdrowia. Wzdęcie żwacza, znane również jako gazy żwaczowe, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko rozwiązane. W przypadku wzdęcia, gaz gromadzi się w żwaczu, co powoduje ucisk na inne narządy wewnętrzne. Ułożenie krowy w takiej pozycji, aby jej przód był wyżej, pomaga w ułatwieniu odpływu gazów i płynów, a także pozwala na lepsze krążenie krwi, co jest istotne dla szybkiego powrotu do zdrowia. W praktyce, lekarze weterynarii często zalecają takie ustawienie, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia i poprawić jego ogólny stan. Dodatkowo, przy pierwszej pomocy w przypadku wzdęcia, istotne jest również monitorowanie stanu krowy i ocena ewentualnej potrzeby dalszych interwencji, takich jak podanie leków przeciwbólowych czy wprowadzenie sondy żołądkowej.

Pytanie 27

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 30 września
B. 17 września
C. 03 września
D. 25 sierpnia
Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.

Pytanie 28

Ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków?

Preparat zakwaszający
Dawkowanie na 1 tonę paszy:
- prosięta, warchlaki: 2 kg
- lochy, tuczniki, knury: 1,5 kg

A. 5,0 kg
B. 3,0 kg
C. 1,0 kg
D. 0,5 kg
Aby ustalić, ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczyć dawkowanie preparatu z jednostki 1 tony na 500 kg. Standardowe dawkowanie zakwaszającego preparatu wynosi 2 kg na tonę paszy, co odpowiada 1000 kg. Dlatego, aby obliczyć potrzebną ilość dla 500 kg, wystarczy podzielić 2 kg przez 2, co daje nam 1 kg preparatu. Stosowanie odpowiednich dawek zakwaszających ma na celu poprawę trawienia, wspieranie mikroflory jelitowej oraz redukcję patogenów w paszy. Warto pamiętać, że odpowiednie dawki są kluczowe dla zdrowia i wzrostu warchlaków, a ich zbyt mała ilość może prowadzić do niedoborów żywieniowych, natomiast zbyt duża może wywołać nadmierne zakwaszenie organizmu. W praktyce, stosowanie zakwaszających preparatów jest częścią nowoczesnych strategii żywieniowych, które mają na celu optymalizację produkcji zwierzęcej.

Pytanie 29

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. belgijska błękitno-biała
B. limousine
C. aberdeen angus
D. hereford
Rasa belgijska błękitno-biała raczej nie nadaje się do ekologicznego chowu bydła mięsnego i to z kilku powodów. Z jednej strony ma świetną wydajność mięsną, co jest super w chowie konwencjonalnym, ale w ekologii stawiamy na dobrostan zwierząt i różnorodność genetyczną. Dodatkowo, bydło tej rasy miewa problemy z rodzeniem, a to sprawia, że trzeba częściej interweniować weterynaryjnie, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznego chowu. Tam chodzi o to, żeby jak najmniej ingerować w naturalne procesy. Dlatego polecałbym wybierać rasy takie jak Aberdeen Angus, Limousine czy Hereford. Te rasy są lepiej przystosowane do naszych warunków i mają lepszą zdolność do adaptacji. Poza tym, są bardziej odporne i mają lepsze wskaźniki dobrostanu. Warto też zwrócić uwagę na standardy ekologiczne, które mówią o zachowaniu bioróżnorodności i produkcji zgodnej z naturalnymi cyklami zwierząt.

Pytanie 30

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. pokrojone.
B. oczyszczone i pokrojone.
C. oczyszczone.
D. oczyszczone i całe.
Odpowiedź "oczyszczone i rozdrobnione" jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie korzeni buraków do skarmiania bydła powinno obejmować zarówno oczyszczenie, jak i rozdrobnienie. Oczyszczenie buraków jest kluczowe, aby usunąć zanieczyszczenia, takie jak gleba, kamienie czy resztki roślinne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Rozdrobnienie buraków zwiększa ich dostępność dla bydła, ułatwiając trawienie i przyswajanie składników odżywczych. W praktyce, buraki mogą być poddawane procesowi szatkowania lub mielenia, co nie tylko poprawia ich strawność, ale również może zwiększyć smakowitość paszy. Standardy dotyczące skarmiania bydła zalecają, aby pasze były przygotowane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i wysoką jakość. W przypadku buraków, ich właściwe przygotowanie jest kluczowe dla optymalizacji procesu żywienia i maksymalizacji wydajności zwierząt.

Pytanie 31

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. jądro
B. nasieniowód
C. jajnik
D. nerka
Odpowiedzi "nerka", "jądro" i "nasieniowód" są niepoprawne z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia fizjologii ptaków. Nerki, chociaż są istotnymi organami w organizmach ptaków, pełnią funkcję wydalniczą, a nie reprodukcyjną, co sprawia, że nie mogą być uznawane za narząd nieparzysty w kontekście układu rozrodczego. W przypadku jajników, ptaki samice posiadają jeden jajniki, co jest kluczowym aspektem ich biologii. Jądra, z kolei, występują u samców ptaków, a ich liczba jest zwykle parzysta, co wyklucza je jako przykład narządu nieparzystego. Nasieniowód również nie jest narządem nieparzystym, ponieważ jest obecny w parze i służy do transportu nasienia z jąder do kloaki. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie funkcji narządów oraz ich roli w organizmach, co skutkuje wyborem odpowiedzi, które nie są spójne z faktami biologicznymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że w kontekście układów reprodukcyjnych ptaków, to jajniki są jedynymi narządami nieparzystymi u samic.

Pytanie 32

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. chrząstkozrostem
B. mięśniozrostem
C. kościozrostem
D. więzozrostem
Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 33

Na kolor żółtek jaj korzystnie wpływają składniki zawarte w pożywieniu

A. karotenoidy
B. pierwiastki mineralne
C. lipidy
D. cukry
Tłuszcze, węglowodany i minerały to składniki paszy, które są ważne dla drobiu, ale oddzielmy to od koloru żółtek. Tłuszcze są super ważne, bo dają energię i pomagają wchłaniać witaminy, ale nie zmieniają koloru żółtek. Węglowodany to główne źródło energii, więc są kluczowe w metabolizmie, ale też nie pociągają za sobą zmiany koloru. Co do minerałów – są potrzebne dla zdrowia kur, ale ich wpływ na kolor żółtek jest raczej minimalny. Często można usłyszeć, że wszystkie składniki diety wpływają na wygląd produktów zwierzęcych, a w rzeczywistości tylko niektóre, takie jak karotenoidy, mają na to realny wpływ. Rozumienie tej różnicy może być kluczowe do uzyskiwania zdrowych i wysokiej jakości jaj.

Pytanie 34

Wstępna pomoc dla psa, który został potrącony przez pojazd, polega na

A. położeniu psa na boku, zapewnieniu drożności dróg oddechowych, osłonięciu ran gazą lub innym materiałem, zatroszczeniu się o komfort cieplny oraz przewiezieniu do lekarza weterynarii
B. otwarciu pyska psa i usunięciu ciał obcych z jamy ustnej, usunięciu twardych przedmiotów w pobliżu oraz powiadomieniu lekarza weterynarii
C. delikatnym przytrzymaniu psa, aby uniknąć urazów głowy, usunięciu twardych przedmiotów w pobliżu, podłożeniu koca pod głowę oraz wezwaniu lekarza weterynarii
D. położeniu psa w cieniu, użyciu zimnych okładów w okolicy karku, zapewnieniu dostępu do wody oraz przewiezieniu do lekarza weterynarii
Dobra robota z odpowiedzią na pytanie o pierwszą pomoc dla psa po wypadku! Z mojego doświadczenia, ułożenie psa na boku to super ważny krok. Dzięki temu pies może swobodnie oddychać, a ryzyko zadławienia się maleje, szczególnie jak jest nieprzytomny. I taka drożność dróg oddechowych, to podstawa w każdej sytuacji, gdzie ktoś potrzebuje pomocy. Osłonięcie ran gazą to też ważna rzecz – chroni przed infekcjami i zmniejsza krwawienie. Pies musi być okryty, żeby nie zmarzł, bo w szoku to może być naprawdę istotne. Nie zwlekaj z przewiezieniem go do weterynarza, bo im szybciej dostaniesz fachową pomoc, tym lepiej. Takie działania są naprawdę ważne i pomagają w krytycznych momentach.

Pytanie 35

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. dezynfekcji
B. deratyzacji
C. dezynsekcji
D. dezaktywacji
Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.

Pytanie 36

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. ujemny
B. dodatni
C. zrównoważony
D. zerowy
Decyzja o sprzedaży zwierząt w sytuacji bilansu pasz ujemnego to kluczowy element zarządzania hodowlą zwierząt. Bilans pasz ujemny oznacza, że ilość dostępnych pasz jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb zwierząt, co może prowadzić do niedożywienia, a w konsekwencji do obniżenia wydajności produkcyjnej i zdrowotnej stada. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować zasoby paszowe oraz ich zużycie, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w momencie, gdy bilans staje się negatywny. Na przykład, jeżeli zauważymy, że stado wykazuje objawy niedożywienia, takie jak spadek masy ciała lub obniżona wydajność mleczna, powinniśmy rozważyć sprzedaż części zwierząt, aby dostosować ich liczbę do dostępnych zasobów. W branży hodowlanej stosuje się również różne techniki zarządzania paszami, takie jak planowanie sezonowe, które mogą pomóc w unikaniu sytuacji kryzysowych. Warto także zaznaczyć, że podjęcie decyzji o sprzedaży zwierząt w przypadku bilansu ujemnego jest zgodne z zasadami dobrego zarządzania hodowlą, których celem jest utrzymanie dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 37

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. oddechowego
B. pokarmowego
C. wydalniczego
D. rozrodczego
Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 38

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. ulepszającym wydalenie płodu
B. wspierającym przebieg ciąży
C. hamującym wydzielanie mleka
D. przyśpieszającym proces owulacji
Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.

Pytanie 39

Czym jest mizdrowanie skóry?

A. pozbywaniem się z powierzchni skóry resztek tkanki łącznej, mięsnej oraz tłuszczowej.
B. zachowaniem skóry przy użyciu chemikaliów.
C. kształtowaniem skóry na specjalnym narzędziu.
D. oczyszczaniem skóry z pozostałości tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy pomocy trocin.
Mizdrowanie skóry, definiowane jako proces usunięcia resztek tkanki łącznej, mięsnej i tłuszczu, jest kluczowym etapem w obróbce skóry, szczególnie w przemyśle garbarskim. Umożliwia ono uzyskanie materiału o wysokiej jakości, który może być następnie poddany dalszym procesom, takim jak garbowanie i wykańczanie. W praktyce, mizdrowanie polega na ręcznym lub mechanicznym usuwaniu zanieczyszczeń z powierzchni skóry, co pozwala na uzyskanie czystego i jednolitego surowca. Właściwe przeprowadzenie tego etapu jest niezbędne dla zachowania trwałości i estetyki końcowego produktu, ponieważ pozostałości organiczne mogą prowadzić do degradacji materiału. Dobrze przeprowadzone mizdrowanie przyczynia się do lepszej przyswajalności środków chemicznych używanych w kolejnych etapach obróbki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Na przykład, w procesie garbowania, czysta skóra reaguje lepiej na środki chemiczne, co wpływa na jakość finalnego wyrobu. Wiedza na temat mizdrowania skóry jest nieoceniona dla specjalistów zajmujących się obróbką skóry, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie całym procesem produkcyjnym.

Pytanie 40

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. po osiągnięciu 3 miesiąca życia
B. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia
C. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia
D. po zakończeniu 6 miesiąca życia
Zabieg dekornizacji cieląt przeprowadza się najczęściej między 2 a 3 tygodniem życia, ponieważ w tym okresie rogi nie są jeszcze w pełni rozwinięte, a ich usunięcie jest znacznie mniej traumatyczne dla zwierzęcia. Wczesna dekornizacja zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, infekcje czy ból, które mogą wystąpić przy późniejszym zabiegu. Dekornizacja w tym czasie również ułatwia dalsze zarządzanie stadem, ponieważ zmniejsza ryzyko urazów zarówno dla innych zwierząt, jak i dla pracowników gospodarstwa. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), wykonywanie takich zabiegów w młodym wieku powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich standardów, w tym stosowaniem środków znieczulających oraz w odpowiednich warunkach sanitarno-epidemiologicznych. Przykłady praktyczne obejmują zastosowanie technik znieczulenia lokalnego oraz monitorowanie reakcji zwierząt po zabiegu, co jest kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu.