Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 08:17
  • Data zakończenia: 26 marca 2025 08:43

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. wolant
B. kryzę
C. baskinkę
D. godety
Baskinka, wolant oraz kryza to różne techniki i elementy odzieżowe, które nie nadają się do poszerzenia dolnej części sukni princeski. Baskinka jest to dodatkowy pas materiału, który przeważnie wszywany jest w talii sukienki, przyczyniając się do podkreślenia sylwetki, ale nie ma zastosowania w zakresie poszerzenia dolnej części. Wolant natomiast to marszczony lub falbaniasty element, który może być wszyty w kilku miejscach sukni, lecz jego funkcja głównie skupia się na dekoracyjności, a nie na modyfikacji kształtu dolnej części. Kryza to z kolei ozdobny element, który ma na celu podkreślenie szyi lub dekoltu i również nie nadaje się do poszerzania dolnej części sukien. Większość błędów myślowych prowadzących do wyboru tych odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych elementów odzieżowych. W kontekście konstrukcji sukni, kluczowe jest zrozumienie, że poszerzenie dołu wymaga dodania materiału w sposób, który zapewni nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność. Godety są jedynym rozwiązaniem, które spełnia te warunki, w przeciwieństwie do pozostałych odpowiedzi, które są nieadekwatne do zadania.

Pytanie 2

Podaj metodę usunięcia uszkodzeń tkaniny w okolicy łokcia rękawów męskiej marynarki uszytej z wełny, które powstały w trakcie użytkowania.

A. Zmniejszyć szerokość rękawów
B. Naszyć łatki
C. Wykonać zaszewki na wysokości łokcia
D. Skrócić rękawy
Naszywanie łaty jest właściwym sposobem naprawy uszkodzeń tkaniny w rękawach na wysokości łokcia w marynarce męskiej wykonanej z wełny. Ta technika jest szeroko stosowana w krawiectwie, szczególnie w przypadku odzieży, która może ulegać zniszczeniu na skutek intensywnego użytkowania. Łaty wykonane z tkaniny o podobnej strukturze i kolorze zapewniają nie tylko estetyczny wygląd, ale również wzmacniają miejsce uszkodzenia, co zapobiega dalszemu niszczeniu. W praktyce, do naszywania łat zaleca się użycie tkanin o wysokiej odporności na ścieranie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej. Łaty można przyszyć ręcznie lub maszynowo, a ich forma może być dopasowana do stylu marynarki, co pozwala na zachowanie jej oryginalnego charakteru. Dodatkowo, naszywanie łat jest techniką, która może być stosowana w różnych stylach odzieżowych, od klasycznych po bardziej casualowe, co czyni ją uniwersalnym rozwiązaniem.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?

A. 80 cm
B. 176 cm
C. 88 cm
D. 160 cm
Odpowiedzi 80 cm, 160 cm i 176 cm są błędne z paru powodów. Jak wybierzesz 80 cm, to może wyglądać na to, że to wystarczająca długość dla spodni o długości 80 cm. Ale nie bierzesz pod uwagę zapasów materiału na szwy i podłożenie, co jest kluczowe. Typowy zapas na szwy to jakieś 1-1,5 cm na stronę, więc w przypadku nóg spodni to może być dodatkowe 4-6 cm. Z kolei 160 cm to za dużo, bo powoduje marnowanie materiału i wyższe koszty. No i nadmiar tkaniny bywa niewygodny, więc nie ma sensu. Odpowiedź 176 cm jest jeszcze gorsza z tej samej przyczyny - robi jeszcze większe straty w materiale. Problem w tym, że nie rozumiesz zasad doboru tkaniny i źle liczysz, co powinno opierać się na dokładnych pomiarach i specyfice kroju. Jak szyjesz spodenki rybaczki, trzeba wszystko przemyśleć i zastosować zasady optymalizacji, co jest ważne w produkcji.

Pytanie 5

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 88,00 zł
B. 52,00 zł
C. 76,00 zł
D. 64,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt uszycia sukni, należy uwzględnić zarówno cenę materiału, jak i koszt robocizny. W tym przypadku zużyto 1,50 m aksamitu, a cena 1,00 m wynosi 24,00 zł. Dlatego koszt materiału wynosi: 1,50 m x 24,00 zł/m = 36,00 zł. Dodatkowo, koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Zatem całkowity koszt usługi to: 36,00 zł (materiał) + 40,00 zł (robocizna) = 76,00 zł. W praktyce, przy planowaniu kosztów usług krawieckich, ważne jest dokładne oszacowanie zarówno materiałów, jak i pracy, aby zapewnić rentowność oraz konkurencyjność w branży. Umiejętność precyzyjnego kalkulowania kosztów jest kluczowa, zwłaszcza w małych przedsiębiorstwach, gdzie każdy element wpływa na wynik finansowy.

Pytanie 6

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy
B. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy
C. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku
D. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy
Wybór odpowiedzi, w której środek przodu i tyłu spódnicy podstawowej układa się po nitce osnowy, jest zgodny z zasadami konstrukcji odzieżowej. Nitka osnowy, jako główny element tkaniny, ma kluczowe znaczenie dla stabilności i kształtu odzieży. Ułożenie form w ten sposób zapewnia, że spódnica zachowa właściwy kształt oraz nie będzie się deformować podczas noszenia. W przypadku tkanin wełnianych, które często mają wyraźnie zdefiniowane kierunki osnowy i wątku, stosowanie tej zasady pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia niepożądanych efektów, takich jak rozciąganie czy fałdowanie materiału. Przykładowo, przy szyciu spódnicy o prostym kroju, umieszczenie formy we właściwym kierunku pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego efektu wizualnego, co jest kluczowe w modzie.

Pytanie 7

Elektryczne nożyce tarczowe powinny być wykorzystywane do cięcia nakładu o wysokości nieprzekraczającej

A. 150 mm
B. 300 mm
C. 70 mm
D. 10 mm
Wybór innej wysokości materiału do cięcia elektrycznymi nożycami tarczowymi, na przykład 70 mm, 150 mm czy 300 mm, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzia oraz potencjalnego uszkodzenia zarówno nożyc, jak i obrabianego materiału. Elektryczne nożyce tarczowe są projektowane z myślą o pracy z cienkimi materiałami, a ich silnik i mechanizm tnący są przystosowane do radzenia sobie z oporem cięcia, który wzrasta wraz ze zwiększoną grubością. Przy grubości 70 mm, nożyce mogą nie być w stanie wygenerować wystarczającej siły, co skutkuje zacięciami, a nawet awarią urządzenia. Z kolei cięcie materiałów o wysokości 150 mm czy 300 mm wykracza poza ich nominalne możliwości, co może prowadzić do wydłużenia czasu obróbki, a także do pogorszenia jakości cięcia. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich narzędzi do danego zadania jest częstym błędem, który wynika z braku zrozumienia zasadniczych różnic pomiędzy narzędziami oraz ich przeznaczeniem. Pracownicy powinni być dobrze szkoleni w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla zachowania efektywności produkcji oraz bezpieczeństwa pracy. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na normy dotyczące narzędzi skrawających, które zalecają stosowanie odpowiednich narzędzi w zależności od grubości obrabianego materiału, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i awarii.

Pytanie 8

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do wykończenia górnej części spódnicy paskiem?

A. Klejarkę, overlock 3-nitkowy, stębnówkę
B. Klejarkę, overlock 5-nitkowy, ryglówkę
C. Żelazko elektryczno-parowe, overlock 5-nitkowy, zygzakówkę
D. Prasę, overlock 3-nitkowy, maszynę łańcuszkową
Wybór klejarki, overlocka 3-nitkowego oraz stębnówki do wykończenia góry spódnicy paskiem jest uzasadniony zarówno ze względów technicznych, jak i praktycznych. Klejarka to maszyna, która umożliwia efektywne łączenie tkanin za pomocą kleju, co jest szczególnie korzystne w przypadku materiałów delikatnych lub trudnych do szycia. Overlock 3-nitkowy zapewnia estetyczne wykończenie brzegów tkaniny oraz zapobiega ich strzępieniu, co jest kluczowe w przypadku spódnic, które są narażone na intensywne użytkowanie. Stębnówka natomiast pozwala na precyzyjne szycie elementów, co jest istotne dla uzyskania trwałych i estetycznych szwów. Taki zestaw maszyn jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, które zalecają używanie różnych technik wykończeniowych dla uzyskania najwyższej jakości produktu końcowego. Na przykład, w profesjonalnych zakładach krawieckich często stosuje się takie połączenie maszyn, aby zwiększyć efektywność produkcji i jednocześnie poprawić estetykę wykończenia. Warto również zauważyć, że wykorzystanie różnych technologii pozwala na lepsze dopasowanie do specyfiki używanych materiałów.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Obwody
B. Szerokości
C. Wysokości
D. Łuki
Wybór innych odpowiedzi jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one na specyfikę pytania dotyczącego pomiarów antropometrycznych. Odpowiedź "Szerokości" odnosi się do pomiarów, które zazwyczaj dotyczą odległości mierzonych w poziomie, na przykład szerokości ramion czy szerokości miednicy. Te pomiary są istotne, lecz nie obejmują zachowania linii przylegających do ciała, co jest kluczowe w kontekście obwodów. "Wysokości" z kolei dotyczą jedynie pomiaru odległości w pionie, co również nie pasuje do opisanego kontekstu. Warto zwrócić uwagę, że pomiar wysokości ciała jest często stosowany do oceny wzrostu, ale nie do określenia obwodów. Odpowiedź "Łuki" odnosi się do pomiarów krzywizny ciała lub krzywych, co również odbiega od definicji obwodów, które są liniowe. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie rodzajów pomiarów, które są stosowane w antropometrii. Kluczową różnicą jest to, że obwody koncentrują się na miarach obwodowych, które można używać do analizy proporcji ciała, a także w zastosowaniach takich jak konstrukcja odzieży, produkcja sprzętu czy ocena zdrowia. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla prawidłowej interpretacji wartości pomiarowych i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 12

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 180°C
B. 200°C
C. 150°C
D. 110°C
Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 13

Jaki pomiar antropometryczny wykonuje się w poziomie z tyłu wzdłuż linii obwodu klatki piersiowej między bocznymi punktami tylnymi?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi
B. Szerokość pachy
C. Obwód klatki piersiowej
D. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi
Mierzenie łuku szerokości tyłu na wysokości piersi to ważna sprawa, bo pomaga nam zrozumieć, jak szerokie jest ciało na poziomie klatki piersiowej. To istotne, szczególnie w projektowaniu ubrań, gdzie dokładne wymiary są kluczem do zapewnienia komfortu. Gdy dobrze wymierzymy ten łuk, ubrania będą lepiej leżeć i wyglądać, co z pewnością podnosi ich estetykę. Pamiętaj, żeby robić to według norm ISO 8559-1, bo wtedy mamy pewność, że wszystko jest tak, jak powinno. W praktyce wiedza o tym, jak dobrze zmierzyć ten łuk, jest też przydatna w kontekście analizy ergonomicznej i zdrowotnej, bo zmiany w szerokości mogą pokazywać różne aspekty zdrowia.

Pytanie 14

Jaka będzie cena usługi, polegającej na zmianie kształtu dekoltu — z okrągłego na karo w sukni wieczorowej, według przedstawionego cennika ?

Lp.Wyszczególnienie usługiCena usługi
1.Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.15 zł
2.Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.10 zł
3.Wszycie elementów dekoracyjnych20zł
4.Zmiany fasonu elementu wyrobu.40 zł

A. 10 zł
B. 40 zł
C. 20 zł
D. 15 zł
Odpowiedź 40 zł jest poprawna, ponieważ zgodnie z cennikiem, zmiana fasonu elementu wyrobu, takiego jak kształt dekoltu, kosztuje 40 zł. Zmiana dekoltu z okrągłego na karo to typowa modyfikacja, która wymaga precyzyjnego wykonania i umiejętności krawieckich. W praktyce oznacza to nie tylko przekształcenie kształtu, ale także konieczność dostosowania wykroju oraz odpowiedniego wykończenia krawędzi, aby zachować estetykę i funkcjonalność sukni wieczorowej. Tego rodzaju usługi są powszechne w branży odzieżowej, gdzie klienci często poszukują indywidualnych modyfikacji swoich ubrań. Dobrą praktyką jest również konsultacja z krawcem przed dokonaniem zmian, aby upewnić się, że zaproponowane rozwiązanie wpisuje się w ogólny styl i charakter sukni. Zrozumienie procesu zmian fasonu może pomóc przyszłym klientom w lepszym podejmowaniu decyzji dotyczących ich odzieży i stylu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do zaparzaczki?

A. Bistorową
B. Stilonową
C. Wełnianą
D. Lnianą
Wełniana tkanina ma swoje plusy, ale raczej nie nadaje się na zaparzaczki. Wełna trzyma ciepło, ale przy gorącej wodzie może być problem. Może się okazać, że napój nie zaparzy się jak powinien, a do tego mogą się pojawić nieprzyjemne zapachy, co psuje smak. Stilon, jako materiał syntetyczny, też nie jest najlepszy, bo nie wytrzymuje wysokich temperatur i może się stopić. No i nie ma też dobrych właściwości absorpcyjnych, co utrudnia parzenie. Bistorowa tkanina, która łączy naturalne i syntetyczne materiały, również nie sprawdzi się w tym przypadku, bo może wprowadzać do napoju jakieś niepożądane chemikalia. Wybierając tkaniny do zaparzaczki, warto pamiętać, że nie wszystkie naturalne i syntetyczne materiały są sobie równe. Lepiej iść w kierunku tkanin, które są zarówno funkcjonalne, jak i zdrowe dla parzenia.

Pytanie 17

Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?

A. Nazwa odzieżowego elementu
B. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego
C. Wielkości wyrobu
D. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy
Na szablonie podstawowym nie umieszcza się nazwy rodzaju materiału odzieżowego, ponieważ jest to informacja, która może być przedstawiona w innych dokumentach lub etykietach. Standardowe szablony produkcyjne, takie jak te stosowane w branży odzieżowej, koncentrują się na kluczowych aspektach, które są niezbędne do zrozumienia i wykonania produktu. Przykładowo, rozmiar wyrobu, nazwa elementu odzieżowego, czy oznaczenie nitki osnowy są fundamentalnymi informacjami, które pozwalają na prawidłowe szycie oraz realizację zamówień. W praktyce, nazwa rodzaju materiału może być określona w specyfikacji technicznej, co pozwala na elastyczność w wyborze tkanin zgodnie z preferencjami i wymaganiami klienta. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność unikania nadmiaru informacji w szablonach, co sprzyja przejrzystości i ułatwia proces produkcyjny.

Pytanie 18

Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy

A. dostosować ustawienie igły
B. wymienić zęby transportera
C. ustawić większą siłę docisku stopki
D. zmniejszyć napięcie nici górnej
Korygowanie ustawienia igły, wymiana ząbków transportera oraz zwiększanie siły docisku stopki to rozwiązania, które mogą wprowadzić w błąd i nie dostarczyć oczekiwanych rezultatów w przypadku problemów z widocznym wiązaniem ściegu. Ustawienie igły ma znaczenie dla samego procesu szycia, jednak jeśli ścieg jest widoczny na powierzchni materiału, problem zazwyczaj leży w napięciu nici, a nie w kierunku igły. Pojawiające się nieprawidłowości mogą sugerować inne kwestie, takie jak niewłaściwy dobór igły do materiału, ale nie są one kluczowe w tym przypadku. Wymiana ząbków transportera może być uzasadniona, gdy ząbki są uszkodzone lub zużyte, co prowadzi do problemów z transportem materiału, ale w większości przypadków nie ma to bezpośredniego wpływu na widoczność wiązania ściegu. Zwiększenie siły docisku stopki może prowadzić do jeszcze większego ściśnięcia materiału, co w rezultacie pogorszy widoczność wiązania, zamiast je zniwelować. Tego rodzaju działania mogą zaszkodzić jakości szycia, prowadząc do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie czy deformacja tkanin. Kluczowym błędem jest więc mylenie symptomów z przyczynami i niewłaściwe podejście do rozwiązywania problemów, co skutkuje nieefektywnym procesem szycia i frustracją w trakcie pracy.

Pytanie 19

Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?

A. XIXI+ XcXc = opx
B. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx
C. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx
D. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx
Odpowiedzi, które nie są poprawne, bazują na błędnych założeniach dotyczących systemu pomiarowego oraz skomplikowania obliczeń dotyczących obwodu klatki piersiowej. Przykłady takie jak 'XIXI+ XcXc = opx' oraz 'SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx' wprowadzają elementy, które nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań dotyczących pomiaru. Pierwsza z tych odpowiedzi pomija kluczowy element, jakim jest 2PcPl, co skutkuje niepełnym wynikiem, który nie oddaje rzeczywistego wymiaru. Druga odpowiedź nie bierze pod uwagę istotnych czynników, takich jak różnice w proporcjach ciała oraz typ sylwetki, co jest konieczne do uzyskania dokładnych wyników. Użycie nieodpowiednich symboli i terminologii, jak na przykład w 'SySvXpTp', pokazuje nieporozumienie dotyczące podstawowych koncepcji analizy wymiarów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem uproszczenie procesu pomiaru, co prowadzi do niemożności uwzględnienia wszystkich zmiennych, jakie wpływają na ostateczny wynik. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na wymiar kształtu ciała, jest fundamentalne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i szyciem odzieży, a błędne wyliczenia mogą prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem i komfortem użytkowania.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Zadania związane z poszerzeniem zbyt wąskiej spódnicy na linii bioder obejmują rozprucie szwów bocznych oraz

A. poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych
B. zwężenie spódnicy na linii kolan oraz jej skrócenie
C. powiększenie spódnicy na linii kolan oraz jej wydłużenie
D. zwężenie spódnicy na linii bioder oraz w talii
Poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych to kluczowe działania w procesie przeróbki zbyt wąskiej spódnicy. W pierwszej kolejności, rozprucie szwów bocznych umożliwia uzyskanie dodatkowego materiału, co pozwala na odpowiednie poszerzenie spódnicy w newralgicznej części, gdzie najczęściej występują problemy z dopasowaniem. Po dokonaniu poszerzenia, niezbędne jest zszycie szwów bocznych, co zapewnia trwałość oraz estetykę wykończenia. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie oryginalnego kroju i proporcji spódnicy, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że odpowiednie poszerzenie na linii bioder wpływa na komfort noszenia, a także na ogólny wygląd sylwetki, co jest istotne w kontekście mody. Pamiętajmy o tym, że każdy projekt krawiecki powinien być dostosowany do indywidualnych wymagań klienta, co w tym przypadku oznacza także uwzględnienie jakości materiałów oraz technik szycia, które zapewnią długotrwałość przeróbki.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Jakie jest zużycie materiału o szerokości 140 cm, które ma być użyte na krótkie spodnie damskie o długości 50 cm przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm?

A. 55 cm
B. 100 cm
C. 50 cm
D. 105 cm
Te inne odpowiedzi, mimo że mogą się wydawać sensowne, nie biorą pod uwagę kilku kluczowych rzeczy, które są istotne przy szyciu ubrań. Na przykład, 50 cm jest za mało, bo nie uwzględnia zapasu na szwy i wykończenia, co jest standardem w krawiectwie. Nawet jeśli długość spodni to 50 cm, to materiał potrzebny do ich uszycia musi mieć dodatkowe centymetry na szwy, zazwyczaj to jest 2-3 cm z każdej strony. Odpowiedź 100 cm też jest nietrafiona, bo zakłada, że nie można dobrze wykorzystać szerokości materialu 140 cm, co nie jest prawda. Tylko 105 cm to już w ogóle przesada, bo to nie jest realne zużycie i może wprowadzać w błąd w kontekście tego, co jest normalne. W szyciu odzieży ważne jest, żeby dobrze obliczyć, ile materiału będzie potrzebne, żeby nie marnować i dobrze zarządzać kosztami. Dlatego warto zrozumieć, jak działa tkanina i jakie ma właściwości, bo to kluczowe w modzie.

Pytanie 26

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 8 cm
B. 6 cm
C. 2 cm
D. 4 cm
Wybierając inne wartości szerokości zaszewki, można natknąć się na kilka powszechnych błędów, które często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad konstrukcji odzieżowej. Odpowiedzi takie jak 2 cm, 4 cm czy 8 cm nie uwzględniają istotnych proporcji między obwodami pasa a bioderami. Na przykład, szerokość 2 cm jest zbyt mała dla tego zakresu wymiarów i może nie zapewnić odpowiedniego wsparcia, co prowadzi do braku dopasowania i niewłaściwego ułożenia spódnicy. Z drugiej strony, 8 cm jest zbyt szerokie, co może powodować nadmiar materiału w okolicy talii, tworząc nieestetyczne fałdy i zwiększając ryzyko dyskomfortu podczas noszenia. Kluczowe w konstrukcji zaszewek jest zrozumienie, że ich szerokość powinna być dostosowana do różnicy pomiędzy wymiarami, co pozwala na uzyskanie zharmonizowanego kształtu. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady, w której zaszewka powinna wynosić około 10% różnicy między wymiarami, aby zapewnić optymalne dopasowanie. Dlatego ważne jest, by w każdym przypadku brać pod uwagę indywidualne wymiary i zasady konstrukcji, aby osiągnąć zamierzony efekt estetyczny oraz funkcjonalny.

Pytanie 27

Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić

A. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny
B. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy
C. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy
D. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny
Odpowiedź wskazująca na 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek błyskawiczny jest prawidłowa, ponieważ idealnie odzwierciedla wymagania związane z uszyciem spódnicy damskiej o długości 60 cm. Przy obliczaniu ilości materiału, należy wziąć pod uwagę dodatkowe centymetry, które są potrzebne na zakładki, szwy oraz ewentualne korekty. W przypadku tkaniny zasadniczej, 66 cm to standardowy wymiar, który uwzględnia również zapas na szwy boczne i dolny, co jest zgodne z praktykami projektowania odzieży. Z kolei 60 cm podszewki jest wystarczające, aby odpowiednio wykończyć wnętrze spódnicy, a zamek błyskawiczny jest niezbędny dla funkcjonalności produktu. Przykładowo, w standardowych procedurach szycia, zaleca się posiadanie minimum 5 cm zapasu na dolnej krawędzi, co uzasadnia wybór 66 cm tkaniny. Dobrze zaplanowane obliczenia materiałowe są kluczowe dla efektywności produkcji oraz minimalizacji odpadów. W branży odzieżowej stosuje się również metody takie jak draperia, aby lepiej zobrazować proporcje materiału w stosunku do projektu.

Pytanie 28

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. szablon bazowy
B. konstrukcja kroju
C. forma modelowa
D. rysunek wzorcowy
Forma modelowa to termin odnoszący się do kształtu części powierzchni wyrobu odzieżowego, który został stworzony w procesie modelowania zgodnie z projektem. Jest to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, ponieważ forma modelowa odzwierciedla zamierzenia projektanta i zapewnia podstawę do dalszego tworzenia prototypów czy produkcji. W praktyce forma modelowa może być wykorzystywana jako podstawa do opracowywania szablonów produkcyjnych, które są następnie używane do krojenia materiałów. W branży odzieżowej standardem jest tworzenie form modelowych, które są zgodne z wymogami ergonomii i estetyki. Przykładem zastosowania form modelowych są odzieżowe kolekcje haute couture, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali projektu ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie form modelowych w procesie druku 3D, co pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek i innowacji w projektach odzieżowych.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Podczas eksploatacji zauważono nieprawidłowy chód maszyny szwalniczej, którego jedną z przyczyn może być

A. za mocno naciągnięty pas napędowy
B. zbyt luźny pas napędowy
C. zbyt wysokie naprężenie nitki górnej
D. nadmierny docisk stopki
Wybór opcji dotyczącej zbyt luźnego pasa napędowego, zbyt dużego docisku stopki oraz zbyt dużego naprężenia nitki górnej jest często wynikiem niepełnego zrozumienia wpływu poszczególnych elementów na działanie maszyny szwalniczej. Za luźny pas napędowy zazwyczaj prowadzi do poślizgu, co może skutkować nieregularnym działaniem i utratą precyzji w szyciu. W praktyce jednak, taki stan jest mniej prawdopodobną przyczyną ciężkiego chodu maszyny w porównaniu do zbyt mocno naciągniętego pasa, który powoduje nadmierne obciążenie. Zbyt duży docisk stopki może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna ciężkiego chodu, a raczej objaw złej regulacji, który można zminimalizować przez odpowiednią kalibrację. Z kolei zbyt duże naprężenie nitki górnej, chociaż wpływa na jakość szycia, nie ma bezpośredniego związku z ciężkim chodem maszyny. W rzeczywistości, ciężki chód jest związany z mechanicznymi aspektami działania maszyny, takimi jak napięcie pasa napędowego. Prawidłowe zrozumienie wpływu tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego użytkowania urządzeń szwalniczych oraz dla zapobiegania ich awariom.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Jaką maszynę do szycia wykorzystuje się do połączenia części z jeansu w operacji technologicznej przedstawionej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Stębnówkę łańcuszkową trzyigłową
B. Stębnówkę płaską dwuigłową
C. Stębnówkę płaską jednoigłową
D. Stębnówkę łańcuszkową jednoigłową
Stębnówka płaską dwuigłową jest maszyną, która doskonale sprawdza się w łączeniu elementów odzieżowych wykonanych z jeansu w jednozabiegowej operacji technologicznej. Dzięki zastosowaniu dwóch igieł, maszyna ta pozwala na jednoczesne wykonanie dwóch szwów, co zwiększa wytrzymałość i estetykę szwów. W przypadku jeansu, materiał ten jest znany z wysokiej gęstości oraz grubości, dlatego odpowiednie dobranie technologii szycia jest kluczowe. Stębnówka płaską dwuigłową jest często wykorzystywana do szycia szwów bocznych w spodniach, kieszeni, czy innych elementów odzieżowych, gdzie wymagana jest wysoka odporność na rozdarcie. W branży odzieżowej, szczególnie przy produkcji odzieży dżinsowej, zastosowanie tej maszyny zyskuje na znaczeniu, gdyż spełnia standardy jakościowe i wytrzymałościowe. Ponadto, dwuigłowe szycie pozwala na uzyskanie estetycznego efektu, co jest niezwykle ważne w modzie. Właściwe wykorzystanie stębnówki dwuigłowej nie tylko zwiększa trwałość wykonanych elementów, ale również wpływa na proces produkcji, redukując czas szycia i poprawiając wydajność.

Pytanie 33

Przed przekazaniem klientce uszytej sukienki warto zweryfikować, czy wyrób odpowiednio się układa na

A. manekinie
B. wieszaku
C. stole
D. figurze
Sprawdzanie, jak sukienka układa się na manekinie, stole czy wieszaku, nie daje pełnego obrazu, ponieważ te opcje nie oddają rzeczywistego kształtu i ruchu ciała ludzkiego. Manekiny, chociaż mogą imitować sylwetkę, często nie są w stanie dokładnie odwzorować proporcji i krzywizn, jakie ma naturalne ciało, co prowadzi do błędnych wniosków na temat dopasowania. Wieszaki z kolei są używane do przechowywania odzieży w sposób estetyczny, ale nie oferują możliwości przymierzenia ani oceny, jak materiał zachowuje się w ruchu. Sprawdzanie sukienki na stole również jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia grawitacji ani struktury ciała. Materiał może układać się zupełnie inaczej, gdy jest rozłożony na płaskiej powierzchni, a nie zawieszony lub noszony. Praktyka pokazuje, że wiele osób popełnia błąd polegający na ocenianiu odzieży w kontekście statycznym, co prowadzi do niezadowolenia z efektu końcowego. Kluczowe jest, aby zawsze oceniać wyroby krawieckie w kontekście ich przeznaczenia i zastosowania, co wyklucza użycie manekinów, wieszaków czy stołów jako narzędzi oceny, a zamiast tego kładzie nacisk na ich przymiarki na figurze, co jest standardem w branży.

Pytanie 34

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa
B. Długość bluzki, długość rękawa
C. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder
D. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost
Wybór odpowiedzi nie uwzględniającej długości rękawa lub długości bluzki prowadzi do niedoszacowania materiału, co skutkuje nieefektywnym procesem produkcji. Odpowiedzi, które sugerują, że obwód klatki piersiowej lub wzrost są wystarczające do obliczeń, pomijają kluczowe aspekty związane z krojem bluzki. Obwód klatki piersiowej jest istotny, ale nie wpływa w istotny sposób na długość materiału potrzebnego do pokrycia ramion czy dolnej części odzieży. Ponadto, wzrost nie jest bezpośrednio związany z wymiarami, które są kluczowe do określenia kształtu i długości bluzki. W przypadku bluzek bez rękawów lub o nietypowych krojach, pominięcie wymiaru długości rękawa może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie starczy na wykonanie projektu. Ważne jest, aby pamiętać, że w umiejętności projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy wymiar ma swoje znaczenie w kontekście całości projektu oraz jego funkcjonalności. Przy obliczaniu zużycia materiału nie wystarczy tylko znać wymiary ciała klientki, ale należy także brać pod uwagę zamierzony krój oraz styl odzieży.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze
B. wyłącznie działaniu pary
C. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem
D. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach
Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.

Pytanie 38

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę poliestrową o szerokości 1,50 m do uszycia spódnicy z fałdami o długości 50 cm?

A. 1,50 m
B. 1,10 m
C. 1,60 m
D. 1,00 m
Odpowiedź 1,10 m jest poprawna, ponieważ przy obliczeniach związanych z produkcją odzieży kluczowe jest uwzględnienie szerokości materiału oraz długości modelu. Spódnica z fałdami o długości 50 cm wymaga dodatkowej ilości materiału na fałdy, które zwiększają zużycie tkaniny. W praktyce, przy projektowaniu odzieży, stosuje się normy zużycia materiału, które uwzględniają różne techniki szycia i krojenia. W przypadku tkaniny o szerokości 1,50 m, 1,10 m tkaniny wystarcza na uszycie spódnicy, ponieważ standardowe fałdy potrzebują około 20-30% dodatkowego materiału w porównaniu do prostej formy spódnicy. Znajomość tych norm jest istotna w przemyśle odzieżowym, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie materiału oraz zminimalizowanie odpadów. Jednocześnie, praktyczne umiejętności związane z obliczaniem zużycia materiału mogą pomóc w oszacowaniu kosztów produkcji i planowaniu zamówień materiałów.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Klientka zleciła szycie spodni. Koszt materiału z magazynu wynosi 80,00 zł, stawka za roboczogodzinę to 12,00 zł, a czas realizacji usługi wynosi 5 h. Jaką kwotę zapłaci klientka za uszycie spodni?

A. 92,00 zł
B. 140,00 zł
C. 60,00 zł
D. 120,00 zł
Poprawna odpowiedź wynika z sumy kosztów materiałów oraz robocizny. Koszt materiału wynosi 80,00 zł, a czas pracy to 5 godzin. Stawka za roboczogodzinę to 12,00 zł. Aby obliczyć całkowity koszt robocizny, należy pomnożyć czas pracy przez stawkę za roboczogodzinę: 5 h * 12,00 zł/h = 60,00 zł. Następnie należy dodać koszt materiału: 80,00 zł + 60,00 zł = 140,00 zł. Warto zauważyć, że takie podejście do kalkulacji kosztów jest standardem w branży odzieżowej, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla utrzymania rentowności. Dobra praktyka wskazuje, aby zawsze dokładnie dokumentować wszystkie wydatki związane z produkcją, co umożliwia lepsze zarządzanie kosztami i planowanie przyszłych zamówień. W pracy z klientami ważne jest także umiejętne komunikowanie kosztów, co może wpłynąć na ich decyzje zakupowe.