Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 11:36
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 11:45

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rodzaj kadrowania, który przedstawia postać do wysokości połowy uda, to

A. plan pełny
B. plan amerykański
C. zbliżenie
D. plan średni
Wybór planu pełnego, zbliżenia lub planu średniego jako odpowiedzi na pytanie o kadrowanie do połowy uda nie oddaje specyfiki planu amerykańskiego. Plan pełny, który ukazuje sylwetkę postaci w całej jej okazałości, nie może uchwycić intymności i wyrazistości emocji, które są charakterystyczne dla planu amerykańskiego. W przypadku pełnego kadru postać wydaje się oddalona od widza, co może osłabiać przekaz i emocjonalny ładunek narracji. Zbliżenie z kolei koncentruje się na detalach, takich jak twarz lub przedmioty, co wprowadza zupełnie inną dynamikę, niemożliwą do uzyskania przy użyciu planu amerykańskiego. Kiedy zastosujemy zbliżenie, tracimy szerszy kontekst, co ogranicza interpretację sceny przez widza. Z kolei plan średni, który obejmuje postać od pasa w górę, również nie współczesny zdefiniowanej wysokości kadrowania amerykańskiego, które konkretnie wskazuje na kadr od połowy uda. Takie niezrozumienie technik kadrowania prowadzi do błędnych wniosków na temat zastosowania odpowiednich kadrów w produkcji wizualnej. Aby efektywnie wykorzystać różne plany, należy mieć na uwadze ich specyfikę oraz zamierzony cel narracyjny, co jest kluczowe w pracy twórczej w dziedzinie filmowania.

Pytanie 2

Aby zredukować odblaski podczas fotografowania szklanych obiektów, należy zastosować filtr

A. polaryzacyjny
B. połówkowy
C. efektowy
D. UV
Filtr polaryzacyjny jest nieocenionym narzędziem w fotografii, szczególnie przy pracy ze szklanymi przedmiotami. Jego działanie opiera się na eliminacji niepożądanych refleksów oraz odbić świetlnych, co jest kluczowe, gdy chcemy uzyskać czysty i wyraźny obraz obiektu. Refleksy, które mogą powstawać na powierzchni szkła, mogą znacznie obniżyć jakość zdjęcia, a filtr polaryzacyjny skutecznie minimalizuje ten problem poprzez polaryzację światła. W praktyce, gdy umieszczamy ten filtr przed obiektywem aparatu, możemy regulować kąt polaryzacji, co pozwala na dostosowanie stopnia redukcji odbić. Warto zaznaczyć, że korzystanie z filtrów polaryzacyjnych jest standardem w branży fotograficznej, szczególnie w fotografiach produktowych oraz architektonicznych, gdzie detale i przejrzystość są kluczowe. Dodatkowo, filtry te mogą również zwiększyć nasycenie kolorów, co wpływa na ogólną estetykę zdjęć.

Pytanie 3

Gdy liczba przewodnia lampy błyskowej LP=42 przy ISO 100, a wartość przesłony wynosi f/8, z jakiej odległości powinno się oświetlić fotografowany obiekt?

A. 5 m
B. 1 m
C. 30 m
D. 15 m
W przypadku pozostałych odpowiedzi, pojawia się wiele nieporozumień związanych z zasadami działania lamp błyskowych oraz zrozumieniem wpływu przysłony na oświetlenie. Na przykład, wybór 1 m sugeruje, że obiekt znajduje się zbyt blisko źródła światła, co prowadzi do ryzyka prześwietlenia, a także zniekształcenia obrazu, ponieważ moc błyskowa lampy nie jest dostosowana do tak małej odległości. Oświetlenie obiektu z odległości 30 m, w kontekście LP=42, jest również niewłaściwe, ponieważ przy f/8 ilość dostępnego światła jest zbyt mała, aby prawidłowo naświetlić obiekt. Podobnie, odpowiedź wskazująca na 15 m również ignoruje kluczowy wpływ wartości przysłony na ilość światła. Należy pamiętać, że wraz ze wzrostem wartości przysłony, ilość światła dostającego się do matrycy maleje, co w praktyce oznacza, że konieczne jest zwiększenie odległości oświetlenia w celu uzyskania odpowiedniego naświetlenia. Warto zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe, takie jak pomijanie korelacji między odległością a mocą światła. Również wielu fotografów nie bierze pod uwagę, że różne obiekty mogą wymagać różnych ustawień, a standardy pracy z lampą błyskową powinny zawsze uwzględniać specyfikę sytuacji oraz pożądany efekt wizualny.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym polega na

A. regulacji zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL
B. konwersji obrazu do przestrzeni Lab dla lepszego retuszu skóry
C. usuwaniu szumów przez separację sygnału od zakłóceń
D. rozdzieleniu detali i kolorów na oddzielne warstwy w celu selektywnej edycji
Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym jest techniką, która pozwala na rozdzielenie detali obrazu, takich jak faktura skóry, od kolorystyki tychże detali. Dzięki temu procesowi możemy edytować kolory i detale oddzielnie, co umożliwia uzyskanie bardziej naturalnych i estetycznych efektów. W praktyce, na przykład podczas retuszu portretów, możemy zmiękczyć niedoskonałości skóry, jednocześnie zachowując jej naturalny kolor i tonację. To podejście jest szeroko stosowane w branży fotografii mody oraz w kosmetykach, gdzie detale jak zmarszczki czy blizny są często korygowane, ale kolory i tekstury muszą pozostać autentyczne. Stosowanie tej metody w połączeniu z warstwami w programach graficznych, takich jak Photoshop, umożliwia także łatwe wprowadzanie poprawek i eksperymentowanie z różnymi efektami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć, a także z wymaganiami współczesnego rynku wizualnego.

Pytanie 6

Fotografując w trybie Bulb należy pamiętać, że

A. aparat automatycznie dobiera czułość ISO do czasu naświetlania
B. wszystkie zdjęcia wykonywane są w trybie bracketing ekspozycji
C. możliwe jest tylko fotografowanie z lampą błyskową
D. migawka pozostaje otwarta tak długo, jak długo wciśnięty jest spust migawki
W trybie Bulb migawka aparatu pozostaje otwarta tak długo, jak długo wciśnięty jest spust migawki. To oznacza, że fotograf mając pełną kontrolę nad czasem naświetlania, może tworzyć wyjątkowe zdjęcia w warunkach słabego oświetlenia lub podczas długich ekspozycji. Taki tryb jest często wykorzystywany do rejestrowania ruchu, na przykład w fotografii nocnej, gdzie chcemy uchwycić ślady światła, jak np. światła samochodów na drodze. Warto pamiętać, że w trybie Bulb użycie statywu jest niemalże obowiązkowe. Stabilizacja aparatu jest kluczowa, aby uniknąć poruszenia zdjęcia. Dobrze jest też skorzystać z wężykowego spustu migawki lub pilota, aby nie trzymać palca na spustcie przez długi czas, co mogłoby wprowadzać drgania. Praktyka ta pozwala na kreatywne eksperymenty z czasem naświetlania, co często prowadzi do zaskakujących efektów artystycznych, które są niemożliwe do osiągnięcia w trybach automatycznych.

Pytanie 7

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. przysłony
B. soczewek w obiektywie
C. soczewek asferycznych
D. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach
Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Podczas tworzenia portretu na świeżym powietrzu określono poprawne wartości ekspozycji: czas naświetlania 1/60 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji należy wykorzystać, aby zredukować głębię ostrości obrazu oraz osiągnąć efekt rozmytego tła, przy zachowaniu właściwego naświetlenia?

A. 1/250 s, f/8
B. 1/30 s, f/8
C. 1/250 s, f/5,6
D. 1/30 s, f/16
Wszystkie inne odpowiedzi mają swoje ograniczenia związane z kontrolą głębi ostrości oraz naświetleniem. Odpowiedzi, które sugerują użycie czasu naświetlania 1/30 s, mogą prowadzić do nieostrego obrazu z powodu drgań aparatu, szczególnie przy fotografowaniu w plenerze, gdzie często są używane dłuższe czasy naświetlania. Ponadto, przysłona f/16 znacznie zwiększa głębię ostrości, co nie jest zgodne z celem uzyskania rozmytego tła. Zbyt małe otwarcie przysłony skutkuje większą ilością obiektów w ostrości, co jest niepożądane przy portretach. Z kolei zastosowanie przysłony f/8 nie pozwala na osiągnięcie wystarczającego rozmycia tła, co jest kluczowe w portretach, gdzie chce się odseparować modela od tła. Dodatkowo, przysłona f/5,6 w połączeniu z czasem 1/250 s jest optymalnym rozwiązaniem łączącym zarówno kontrolę nad głębią ostrości, jak i odpowiednie naświetlenie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii. Używanie niewłaściwych wartości przysłony oraz czasu naświetlania może prowadzić do niezamierzonych efektów wizualnych, które odbiegają od zamierzeń artystycznych i technicznych fotografa.

Pytanie 10

Czym jest kompozycja w fotografii?

A. chaotyczny układ konstrukcji przestrzennych
B. harmonijny układ elementów tworzących spójną całość na płaszczyźnie
C. losowy, przypadkowy układ elementów
D. pokazanie dysharmonii w obrazie
Kompozycja w fotografii odnosi się do harmonijnego układu elementów, który tworzy spójną całość na płaszczyźnie obrazu. Właściwa kompozycja jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi widza oraz dla efektywnego przekazywania zamysłu artystycznego fotografa. Przykładem zastosowania kompozycji jest zasada trójpodziału, która dzieli obraz na dziewięć równych części, co pomaga w umiejscowieniu najważniejszych elementów w punktach przecięcia linii. W praktyce, umieszczając obiekt w jednym z tych punktów, można osiągnąć bardziej zrównoważony i interesujący kadr. Kolejnym przykładem jest wykorzystanie linii prowadzących, które prowadzą wzrok widza w kierunku głównego tematu zdjęcia. Dobrze zaplanowana kompozycja nie tylko wzmacnia estetykę fotografii, ale także ułatwia widzowi zrozumienie przekazu oraz kontekstu obrazu, co jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii artystycznej.

Pytanie 11

Nieprawidłowość optyczna obiektywu, przejawiająca się w przyciemnieniu lub rozjaśnieniu rogów kadru, to

A. dystorsja
B. winietowanie
C. krzywizna pola
D. koma
Winietowanie to wada optyczna, która objawia się przyciemnieniem lub rozjaśnieniem rogów kadru obrazu. Zjawisko to występuje najczęściej w przypadku obiektywów o dużych przysłonach, gdzie może być bardziej zauważalne, ponieważ krawędzie kadru doświadczają większej straty światła. Winietowanie może występować w różnych formach, takich jak naturalne winietowanie, które wynika z konstrukcji obiektywu, lub winietowanie spowodowane użyciem filtrów lub osłon. W praktyce fotografowie mogą spotkać winietowanie w obiektywach szerokokątnych lub w przypadku użycia obiektywów z dużą przysłoną na pełnej klatce, co może prowadzić do niepożądanych efektów w kompozycji zdjęcia. Aby zminimalizować wpływ winietowania, można zastosować techniki postprodukcji, takie jak korekcja winietowania w programach do edycji zdjęć. Dobrą praktyką jest również testowanie obiektywów w różnych warunkach oświetleniowych, aby zrozumieć, jak winietowanie wpływa na uzyskiwane obrazy i kiedy może być akceptowalne lub pożądane dla artystycznych efektów.

Pytanie 12

Charakterystycznym elementem oświetlenia przy użyciu światła miękko rysującego jest osiągnięcie efektu

A. wyraźnego kontrastu i ostrych konturów cienia
B. małego kontrastu i delikatnego cienia
C. mocnych, głębokich cieni oraz jasnych świateł
D. wąskiego, intensywnego, wyraźnie zarysowanego cienia
Oświetlenie, które ma mocny, głęboki cień i jasne światła, jak w jednym z błędnych wyborów, nie pasuje do opisu miękkiego oświetlenia. Takie światło, co generuje wyraźne kontrasty i ostre krawędzie, lepiej sprawdza się w technikach z użyciem lamp błyskowych bez żadnych modyfikacji. To może tworzyć wyraźne cienie i uwydatniać detale, co czasem działa w fotografii produktowej lub architektonicznej. Ale w portretach, gdzie chodzi o naturalność i delikatność, to nie jest za bardzo pożądane. Ostry cień może dawać nieprzyjemne efekty wizualne, a ostre cienie podkreślają niedoskonałości skóry. Dlatego tak ważne jest, by dobrze dobierać źródła światła i ich modyfikatory, żeby uzyskać zamierzony efekt. Warto znać te zasady, żeby unikać typowych błędów związanych z oświetleniem.

Pytanie 13

W fotografowaniu obiektów transparentnych i półprzezroczystych technika cross polarization polega na

A. fotografowaniu obiektu w dwóch różnych płaszczyznach polaryzacji
B. zastosowaniu dwóch źródeł światła o przeciwnych temperaturach barwowych
C. użyciu techniki HDR z filtrem polaryzacyjnym na obiektywie
D. umieszczeniu filtrów polaryzacyjnych zarówno na źródle światła, jak i na obiektywie
Zastosowanie dwóch źródeł światła o przeciwnych temperaturach barwowych w fotografii nie ma związku z techniką cross polarization. Idea polega na świeceniu na obiekt jednym źródłem światła, które jest odpowiednio spolaryzowane przez filtr polaryzacyjny. Użycie dwóch źródeł światła nie tylko nie rozwiązuje problemu z odbiciami i przejrzystością, ale może wprowadzać dodatkowe komplikacje, takie jak niejednorodność oświetlenia i zmiany w kolorystyce zdjęcia. Z kolei fotografowanie obiektu w dwóch różnych płaszczyznach polaryzacji, chociaż może wydawać się ciekawe, w rzeczywistości nie odpowiada rzeczywistej zasadzie działania filtrów polaryzacyjnych. Ta metoda nie jest praktykowana, ponieważ nie zapewnia jednoznacznych rezultatów w kontekście analizy obiektów transparentnych. Technika HDR z filtrem polaryzacyjnym na obiektywie skupia się na łączeniu różnych ekspozycji, co z kolei nie odnosi się do problemu odbić i przejrzystości, które są kluczowe w przypadku cross polarization. To podejście może prowadzić do nieczytelnych zdjęć oraz utraty szczegółów w jaśniejszych i ciemniejszych partiach obrazu. W praktyce, wiele osób mylnie interpretuje różne techniki jako alternatywy dla cross polarization, nie zdając sobie sprawy, że kluczowym elementem tej ostatniej jest wykorzystanie odpowiednich filtrów, a nie tylko różnice w temperaturze barwowej czy techniki łączenia zdjęć.

Pytanie 14

Jakim obiektywem najlepiej jest uchwycić zdjęcie budowli, nie oddalając się od niej?

A. Makro.
B. Szerokokątnym.
C. Zwykłym.
D. Fotogrametrycznym.
Wybór szerokokątnego obiektywu do fotografii architektury jest kluczowy, gdyż pozwala na uchwycenie szerszej perspektywy bez konieczności oddalania się od obiektu. Dzięki temu można zarejestrować całość budynku, co jest niezwykle istotne w przypadku wysokich lub rozległych struktur. Szerokokątne obiektywy charakteryzują się ogniskową zazwyczaj wynoszącą poniżej 35 mm, co daje możliwość uchwycenia dużej ilości detali w kadrze. Przykładowo, podczas fotografowania znanych zabytków, takich jak katedry czy pałace, szerokokątny obiektyw umożliwia także uchwycenie otoczenia, co wzbogaca kompozycję zdjęcia. Ponadto, obiektywy te pomagają zminimalizować zniekształcenia perspektywiczne, zwłaszcza przy użyciu techniki tzw. „na poziomie oczu”. Dzięki temu, zdjęcia architektury są nie tylko estetyczne, ale także wiernie oddają rzeczywiste proporcje budynków.

Pytanie 15

Matryca BSI (Back-Side Illuminated) w aparatach cyfrowych charakteryzuje się

A. niższym zużyciem energii przy tych samych parametrach
B. lepszą wydajnością przy słabym oświetleniu
C. większą odpornością na prześwietlenia
D. wyższą rozdzielczością przy tej samej powierzchni
Wydaje się, że niektóre z odpowiedzi mogą być mylące w kontekście rzeczywistych właściwości matryc BSI. Na przykład, twierdzenie o wyższej rozdzielczości przy tej samej powierzchni sensora nie jest precyzyjne, ponieważ rozdzielczość zależy głównie od liczby pikseli oraz ich wielkości, a nie tylko od technologii podświetlenia. Matryce BSI mogą zwiększać wydajność w zakresie ich jakości obrazu, ale niekoniecznie przyczyniają się do wzrostu rozdzielczości. Ponadto, niższe zużycie energii nie jest standardową cechą matryc BSI w porównaniu do tradycyjnych sensora. Chociaż w niektórych przypadkach matryce te mogą być bardziej efektywne, to głównym celem ich konstrukcji jest poprawa jakości obrazu, a nie oszczędności energetyczne. Wreszcie, większa odporność na prześwietlenia jest wynikiem lepszej dynamiki tonalnej, co nie oznacza, że matryce BSI mają przewagę w każdym przypadku. Prześwietlenia mogą być nadal problematyczne w sytuacjach z ekstremalnym kontrastem oświetleniowym. Warto zrozumieć, że technologia BSI ma na celu przede wszystkim poprawę jakości zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych, a niekoniecznie zmiany w innych aspektach, takich jak rozdzielczość czy zużycie energii.

Pytanie 16

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy
B. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok
C. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy
D. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu
Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.

Pytanie 17

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. skróconym czasie wywołania
B. wydłużonym czasie wywołania
C. wywoływaniu w niższej temperaturze
D. nieustannym mieszaniu reagentów
Ciągłe mieszanie odczynników, przedłużony czas wywoływania oraz wywoływanie w obniżonej temperaturze to metody, które nie są zgodne z definicją wywoływania forsownego. Ciągłe mieszanie odczynników może prowadzić do zwiększenia reaktywności chemicznej, co nie jest celem wywoływania forsownego. Wywoływanie wymaga stabilnych warunków, aby uzyskać powtarzalne wyniki. Jeśli chodzi o przedłużony czas wywoływania, to nie jest to metoda forsowna, a raczej standardowy czas, który może być stosowany w różnych procesach chemicznych. Z kolei wywoływanie w obniżonej temperaturze prowadzi do spowolnienia reakcji chemicznych, co może skutkować niedostatecznym rozwojem obrazu. Takie podejście jest sprzeczne z ideą uzyskiwania wyraźnych i kontrastowych efektów, które są oczekiwane w procesie wywoływania forsownego. Typowym błędem jest mylenie różnych technik wywoływania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania, efektywności i wpływu na jakość uzyskiwanych wyników. Aby unikać takich nieścisłości, warto zaznajomić się z literaturą branżową oraz dobrą praktyką, która jasno definiuje zasady wywoływania chemicznego.

Pytanie 18

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Guma
B. Solaryzacja
C. Izohelia
D. Dagerotypia
Izohelia odnosi się do zjawiska związane z równomiernym oświetleniem w kontekście reprodukcji barw, a nie do efektów ciemnienia warstw światłoczułych pod wpływem intensywnego naświetlania. Zjawisko to jest często mylone z solaryzacją, ponieważ obie koncepcje dotyczą światła i jego oddziaływania z materiałami, ale mają różne zastosowania i mechanizmy. Izohelia była używana w kontekście analizy odbicia światła oraz w procesach kalibracji kolorów, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesami chemicznymi, jakie zachodzą w srebrowych emulsjach. Dagerotypia to jedna z najwcześniejszych technik fotograficznych, polegająca na rejestrowaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra. Choć dagerotypia wiąże się z naświetlaniem, nie opisuje zjawiska ciemnienia pod silnym światłem, a jej proces jest znacznie bardziej skomplikowany i nie dotyczy soli srebra w kontekście solaryzacji. W przypadku gumy, termin ten odnosi się do procesu gumy bichromate, który jest inną techniką fotograficzną, polegającą na naświetlaniu emulsji zawierającej gumę oraz chromian potasu. To zjawisko również nie jest związane z solaryzacją, ponieważ skupia się na innych aspektach tworzenia obrazu. Wniosek z tych niepoprawnych odpowiedzi jest często rezultatem mylenia różnych pojęć w dziedzinie fotografii oraz prób ich zastosowania w kontekście, w którym nie są one właściwe. Zrozumienie podstawowych różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowej analizy procesów fotograficznych i ich zastosowań.

Pytanie 19

Jak szybko zaznaczyć jednolitą kolorystycznie część obrazu w programie Adobe Photoshop?

A. różdżkę.
B. zaznaczenie wielokątne.
C. lasso.
D. zaznaczenie magnetyczne.
Różdżka (Magic Wand Tool) to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia szybkie zaznaczanie obiektów o jednolitej kolorystyce. Działa na zasadzie analizy kolorów pikseli, co pozwala na automatyczne zaznaczenie wszystkich pikseli, które mają podobny kolor do klikniętego punktu. Użytkownik może dostosować tolerancję narzędzia, co pozwala na precyzyjne określenie zakresu kolorów, które mają być zaznaczone. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia krajobrazu, jeśli chcemy zaznaczyć niebo, wystarczy kliknąć w jego fragment, a różdżka automatycznie zaznaczy wszystkie piksele o podobnym odcieniu niebieskiego. To narzędzie jest szczególnie przydatne przy pracy z grafiką, gdzie kolorystyka obiektów jest spójna, co pozwala na szybkie i efektywne zaznaczenie. Użycie różdżki zgodnie z dobrymi praktykami pozwala na oszczędność czasu i zwiększa efektywność pracy. Warto również pamiętać, że po zaznaczeniu można wprowadzić dodatkowe korekty, na przykład za pomocą narzędzi do edycji kształtu zaznaczenia.

Pytanie 20

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. cyjanotypia.
B. luksografia.
C. bromolej.
D. izohelia.
Bromolej to technika, w której stosuje się emulsję bromku srebra na podłożu papierowym, co prowadzi do uzyskania obrazu fotograficznego. Pomimo że ta metoda opiera się na naświetleniu, nie jest odpowiednia w kontekście naświetlania obiektów o różnym stopniu przezroczystości, ponieważ głównym celem bromoleju jest uzyskanie obrazu w sposób chemiczny, a nie bezpośrednie odwzorowanie przezroczystości. Izohelia to pojęcie związane z technikami oświetleniowymi, które odnoszą się do rozkładu natężenia światła, ale nie stanowi metody uzyskiwania obrazów na podstawie naświetlenia obiektów. Natomiast cyjanotypia to technika fotograficzna, która wykorzystuje proces chemiczny z użyciem cyjanu żelazowego, co prowadzi do uzyskania niebieskiego obrazu. Choć cyjanotypia również opiera się na zastosowaniu światła, jej mechanizm działania różni się od luksografii, gdyż polega na reakcji chemicznej, a nie na bezpośrednim naświetleniu przezroczystych przedmiotów. Te metody mogą być mylone ze względu na ich związki z fotografią, jednak każda z nich ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, które nie odpowiadają definicji luksografii, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w ich interpretacji.

Pytanie 21

Aby usunąć kurz i drobne włoski z matrycy, najlepiej wykorzystać

A. szmatkę
B. specjalne pióro czyszczące
C. chusteczkę nawilżoną wodą micelarną
D. wacik nasączony
Specjalne pióro czyszczące to narzędzie zaprojektowane specjalnie do usuwania kurzu i drobnych zanieczyszczeń z matryc aparatów fotograficznych, obiektywów i innych delikatnych powierzchni optycznych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókna syntetyczne czy specjalne powłoki, pióra te skutecznie eliminują zanieczyszczenia, nie pozostawiając przy tym rys ani smug. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, warto delikatnie przesuwać pióro po jej powierzchni, wykorzystując jego właściwości elektrostatyczne do przyciągania cząsteczek kurzu. Ponadto, korzystanie z takiego narzędzia zminimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów optycznych w porównaniu do innych metod. W branży fotograficznej zaleca się regularne czyszczenie matrycy przy użyciu pióra, aby zapewnić optymalną jakość zdjęć i uniknąć niepożądanych efektów takich jak smugi czy plamy, które mogą wpłynąć na końcowy rezultat pracy. Warto również pamiętać, że profesjonalne pióra czyszczące są często dostosowane do specyficznych typów aparatów, co czyni je jeszcze bardziej efektywnymi.

Pytanie 22

Kiedy wykonujemy fotografie w pomieszczeniach, w jakim celu stosuje się odbicie światła od sufitu za pomocą lampy błyskowej?

A. w celu modyfikacji temperatury barwowej dostępnych źródeł światła.
B. by przyciemnić cienie w obiektach znajdujących się we wnętrzu.
C. aby wyrównać kontrast oświetlenia naturalnego.
D. żeby zwiększyć kontrast oświetlenia fotografowanej sceny.
Odbijanie światła lampy błyskowej od sufitu to technika, która ma na celu wyrównanie kontrastu oświetlenia zastanego, co jest szczególnie istotne w fotografii wnętrz. W praktyce, gdy wykonujemy zdjęcia w pomieszczeniach, często spotykamy się z nierównomiernym oświetleniem, gdzie niektóre obszary są zbyt jasne, a inne zbyt ciemne. Odbicie światła od sufitu pomaga zmiękczyć i rozproszyć światło, co przyczynia się do bardziej naturalnego i harmonijnego wyglądu zdjęcia. Ta technika jest szczególnie cenna, gdy fotografujemy w pomieszczeniach z dużymi oknami, gdzie światło zewnętrzne może tworzyć mocne kontrasty. Dobrą praktyką jest stosowanie jasnych, matowych sufitów, które lepiej odbijają światło, w przeciwieństwie do sufitów ciemnych, które mogą pochłaniać światło. W rezultacie, zdjęcia z taką techniką oświetleniową mają bardziej jednolity wygląd, co jest pożądane w profesjonalnej fotografii wnętrz. Warto również pamiętać, że użycie lampy błyskowej w ten sposób pozwala na uzyskanie lepszej jakości kolorów, ponieważ naturalne światło i sztuczne oświetlenie są lepiej zharmonizowane.

Pytanie 23

W fotografii produktowej, aby uzyskać jednolite oświetlenie obiektów, używa się

A. strumienicy, tła i statywu
B. lampy błyskowej z wrotami
C. stołu bezcieniowego oraz lampy z soczewką Fresnela
D. softboxów i białych blend
Softboxy i białe blendy są niezwykle istotnymi narzędziami w fotografii katalogowej, gdyż pozwalają uzyskać równomierne i naturalne oświetlenie przedmiotów. Softboxy rozpraszają światło, eliminując twarde cienie oraz refleksy, co jest kluczowe w przypadku produktów, które muszą być przedstawione w atrakcyjny i realistyczny sposób. Używając softboxów, fotograf może dostosować kierunek i intensywność światła, aby uzyskać pożądany efekt. Natomiast białe blendy służą do odbicia światła, co dodatkowo zwiększa jego ilość padającą na przedmiot, a także pomaga w wypełnieniu cieni. Dobrze zaplanowane oświetlenie przy użyciu tych narzędzi gwarantuje, że wszystkie detale produktu będą widoczne, a kolory będą się prezentować zgodnie z rzeczywistością. W praktyce, efekt równomiernego oświetlenia uzyskuje się poprzez staranne umiejscowienie softboxów wokół strefy fotografowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie fotografii produktowej.

Pytanie 24

Współczesna technologia stabilizacji obrazu IBIS (In-Body Image Stabilization) pozwala na

A. lepszą jakość obrazu przy wysokich wartościach ISO
B. automatyczną korekcję dystorsji obiektywu podczas fotografowania
C. kompensację drgań aparatu przez fizyczne przesuwanie matrycy
D. redukcję efektu rolling shutter w nagraniach wideo
Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów. Automatyczna korekcja dystorsji obiektywu nie jest funkcjonalnością związaną z IBIS. Dystorsja może występować w różnych obiektywach i jest zwykle korygowana w postprodukcji lub przez oprogramowanie, a nie przez stabilizację obrazu na poziomie matrycy. Obiektywy z wbudowanymi systemami korekcji mogą mieć własne mechanizmy, ale nie są one równoznaczne z IBIS. Kolejnym błędnym podejściem jest stwierdzenie, że IBIS bezpośrednio wpływa na jakość obrazu przy wysokich wartościach ISO. Choć stabilizacja obrazu może rzeczywiście pomóc w uzyskaniu lepszych zdjęć w słabym świetle, to jednak nie ma ona bezpośredniego wpływu na szumy, które są charakterystyczne dla wysokich wartości ISO. To różne technologie, które współdziałają, ale nie są ze sobą tożsame. Również zagadnienie redukcji efektu rolling shutter w nagraniach wideo jest nieprecyzyjne w kontekście IBIS. Rolling shutter to efekt występujący w aparatach i kamerach z matrycami CMOS, związany z czasem odczytu obrazu, a nie z samą stabilizacją obrazu. W rezultacie, odpowiedzi, które sugerują te inne funkcjonalności, nie są prawidłowe, ponieważ mylą różne aspekty technologii fotograficznych oraz ich zastosowań. Warto zrozumieć, że IBIS ma swoje ściśle określone zadania i nie można go mylić z innymi technologiami, co prowadzi do nieporozumień w ocenie jego funkcjonalności.

Pytanie 25

Obraz, który charakteryzuje się dużymi zniekształceniami spowodowanymi przez dystorsję, powstaje przy wykorzystaniu obiektywu

A. standardowego
B. długoogniskowego
C. portretowego
D. rybie oko
Obiektyw typu rybie oko to specjalny rodzaj obiektywu szerokokątnego, który charakteryzuje się ekstremalnym kątem widzenia, zwykle wynoszącym od 180 do 220 stopni. Dzięki swojej konstrukcji, obiektywy te wprowadzają znaczące zniekształcenia, które są zamierzone i wykorzystywane w kreatywnej fotografii. Zniekształcenia te polegają na silnym zgięciu linii prostych oraz na powstawaniu efektu kulistego obrazu. Fotografia wykonana obiektywem rybie oko może być używana w różnych dziedzinach, w tym w architekturze, gdzie efekt ten może podkreślić przestronność wnętrz, a także w fotografii przyrodniczej i sportowej, gdzie uwydatnia dynamikę i ruch. Warto zwrócić uwagę, że obiektywy te są powszechnie stosowane w fotografii artystycznej, gdzie zniekształcenia są elementem wyrazu artystycznego, a także w filmach, gdzie dodają unikalnych efektów wizualnych. W przypadku pracy ze zdjęciami wykonanymi obiektywem rybie oko, ważne jest, aby mieć świadomość zasad postprodukcji, aby maksymalnie wykorzystać potencjał zniekształceń.

Pytanie 26

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. mikrofilmowaniem
B. techniką tonorozdzielczą
C. fotoreprodukcją
D. spektrofotografią
Mikrofilmowanie to proces, w którym dokumenty są rejestrowane na filmie fotograficznym, żeby je archiwizować. Choć to dobra metoda na długie przechowywanie informacji, to nie do końca pasuje do fotoreprodukcji, bo tam oryginały nie są zachowywane w dosłownym sensie, tylko są przemieniane w film. Technika tonorozdzielcza dotyczy analizy kolorów w obrazach, ale też nie ma bezpośredniego związku z rejestracją płaskich obiektów. Mamy też spektrofotografię, która bada właściwości optyczne substancji, ale znowu - to nie to samo co fotoreprodukcja. Wszystkie te metody są fajne na swój sposób, ale nie odpowiadają na to, co robimy w fotoreprodukcji, gdzie chodzi głównie o wierne odwzorowanie płaskich materiałów. Wydaje mi się, że te niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych technik fotograficznych.

Pytanie 27

Które oprogramowanie pozwala na efektywne zarządzanie plikami, ich nagrywanie, wyświetlanie, poszukiwanie, sortowanie, filtrowanie oraz edytowanie metadanych?

A. Corel Photo-Paint
B. Publisher
C. Adobe Bridge
D. Adobe InDesign
Adobe Bridge to naprawdę świetne narzędzie do zarządzania plikami multimedialnymi. Umożliwia trzymanie wszystkich zasobów w porządku. Jest pełne różnych funkcji – można szybko przeszukiwać, sortować i filtrować pliki, co bardzo przyspiesza pracę nad projektami. Na przykład, fotografowie mogą łatwo przeszukiwać zdjęcia według daty lub lokalizacji, co znacznie ułatwia im życie. Co więcej, można edytować metadane, jak opisy czy tagi, dzięki czemu wszystko jest bardziej dostosowane do naszych potrzeb. To ważne, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z dużymi zbiorami. I warto dodać, że Adobe Bridge współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, jak Photoshop czy InDesign. Więc mamy wszystko w jednym miejscu, co ułatwia sprawę. Z mojego doświadczenia, korzystanie z tego narzędzia zapewnia lepszą organizację i pozwala zaoszczędzić sporo czasu, co w branży kreatywnej jest bezcenne.

Pytanie 28

W cyfrowych aparatach półautomatyczny tryb doboru parametrów ekspozycji, zwany preselekcją czasu, oznaczany jest literą

A. S
B. P
C. A
D. M
Odpowiedź 'S' jest poprawna, ponieważ oznacza tryb preselekcji czasu, w którym użytkownik aparatu ustala czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera odpowiednią wartość przysłony. To podejście daje fotografowi kontrolę nad szybkością migawki, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie uchwycenie ruchu jest istotne, na przykład w fotografii sportowej. W trybie preselekcji czasu, przy utrzymaniu stałej wartości ISO, fotograf może selektywnie wpływać na efekt końcowy zdjęcia, decydując, czy chce uzyskać zamrożony ruch czy efekt rozmycia. W praktyce, gdy fotografuje szybkie ruchy, może użyć krótkiego czasu naświetlania, co pozwala na dokładne uchwycenie detali. Standardy fotograficzne, takie jak analogowe zasady łączące czas naświetlania z przysłoną, są fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych w fotografii. Stosowanie trybu S także przyczynia się do nauki i rozwijania umiejętności fotografowania, ponieważ pozwala zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na końcowy obraz.

Pytanie 29

Podczas retuszu portretu w programie graficznym, które z wymienionych narzędzi najlepiej nadaje się do wygładzania skóry?

A. Klonowanie
B. Różdżka magiczna
C. Smudge
D. Rozmycie Gaussa
Używanie klonowania do wygładzania skóry nie jest najlepszym wyborem, ponieważ to narzędzie służy głównie do usuwania lub zastępowania niechcianych elementów na zdjęciu przez kopiowanie pikseli z jednego miejsca w inne. Choć może pomóc w usunięciu pojedynczych niedoskonałości takich jak pryszcze, nie jest skuteczne w wygładzaniu dużych powierzchni skóry. Narzędzie Smudge, które rozmazuje piksele, może być użyteczne w niektórych sytuacjach, ale często prowadzi do nienaturalnie wyglądających wyników, zwłaszcza jeśli jest stosowane na dużą skalę. Jest trudne do kontrolowania i wymaga dużo wprawy, aby uzyskać zadowalające efekty. Różdżka magiczna, z kolei, służy do zaznaczania obszarów o podobnych kolorach i nie ma żadnej funkcji wygładzania skóry. Jest przydatna w selekcji, ale nie w retuszu i wygładzaniu. W rezultacie, wybór tych narzędzi do wygładzania skóry może prowadzić do frustracji i niezadowalających efektów, dlatego też należy korzystać z metod dedykowanych do tego celu, takich jak Rozmycie Gaussa, które są bardziej odpowiednie i efektywne.

Pytanie 30

Aby zwiększyć głębię ostrości w tych samych warunkach oświetleniowych, które są ustalone przez czas ekspozycji 1/125 s oraz wartość przysłony f/5,6, jakie parametry powinny być ustawione w aparacie?

A. 1/250 s i f/4
B. 1/15 s i f/11
C. 1/60 s i f/8
D. 1/30 s i f/8
Jak nie wyszło, to trzeba trochę pomyśleć o tym, jak zmiany w przysłonie i czasie naświetlania wpływają na zdjęcia. Na przykład, wybór przysłony f/4 to zły pomysł, bo to daje mniejszą głębię ostrości niż f/5,6. Mniejszy czas naświetlania, jak 1/30 s, może spowodować, że zdjęcie będzie poruszone, zwłaszcza przy długich ogniskowych, gdzie stabilność to klucz. A zmiana przysłony na f/11, jak ktoś sugerował, może też wprowadzać problemy, bo zjawisko dyfrakcji może pogorszyć ostrość. Wydaje się, że niektórzy myślą, że im większa przysłona, tym lepiej, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby pamiętać o równowadze między tymi parametrami oraz o świetle i obiektywie, których się używa. Dobrze mieć to na uwadze, bo to rzeczy, które mogą mieć duży wpływ na efekt końcowy.

Pytanie 31

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze
B. ustalenie właściwej ekspozycji
C. określenie odpowiedniego bracketingu
D. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego
Ustalanie odpowiedniego bracketingu, poprawnej ekspozycji oraz doboru sprzętu fotograficznego to aspekty techniczne, które nie mają bezpośredniego związku z regułą trójpodziału i jej zastosowaniem w kompozycji zdjęć. Bracketing to technika, która polega na wykonywaniu kilku zdjęć tego samego ujęcia z różnymi ustawieniami ekspozycji, co pozwala na uzyskanie najlepszego rezultatu. Chociaż jest to ważne w kontekście technik fotografii, nie wpływa na umiejscowienie obiektów w kadrze, co jest kluczowe dla reguły trójpodziału. Podobnie, poprawna ekspozycja dotyczy parametrów takich jak czas naświetlania, przysłona i ISO, które są istotne dla jakości obrazu, ale nie dla jego kompozycji. Dobór sprzętu fotograficznego ma znaczenie dla jakości zdjęć, ale nie determinuje on zasad kompozycji przestrzennej. Ważne jest, aby zrozumieć, że sama technika fotografowania, chociaż istotna, nie zastępuje dobrych praktyk kompozycyjnych, takich jak reguła trójpodziału, która ma kluczowe znaczenie w tworzeniu wizualnie atrakcyjnych zdjęć. Właściwe zrozumienie i zastosowanie zasad kompozycji jest fundamentem dla każdego fotografa, a ignorowanie ich może prowadzić do zdjęć, które są mniej interesujące i nieprzemyślane.

Pytanie 32

Najnowsza technologia druku zdjęć digigraphy to

A. proces druku pigmentowego certyfikowany pod względem trwałości i wierności kolorów
B. technika bezpośredniego druku na materiałach metalicznych
C. cyfrowa imitacja procesu dageotypii z użyciem nowoczesnych materiałów
D. metoda tworzenia wydruków holograficznych na papierze fotograficznym
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego technologii druku i jej zastosowań. Na przykład, cyfrowa imitacja procesu dageotypii z użyciem nowoczesnych materiałów nie odzwierciedla istoty digigraphy. Dageotypia to jedna z najstarszych technik fotograficznych, która opiera się na chemicznym procesie wytwarzania obrazu, a nie na druku pigmentowym. Próba porównania tych dwóch metod przynosi mylne wnioski, ponieważ każda z nich ma swoje unikalne właściwości i zastosowania. Kolejna odpowiedź dotycząca tworzenia wydruków holograficznych na papierze fotograficznym również jest nieadekwatna, gdyż holografia jest zupełnie inną dziedziną, koncentrującą się na trójwymiarowym obrazie. Technika ta wymaga specjalistycznych narzędzi i nie odnosi się do standardów trwania i wierności kolorów, jak w przypadku digigraphy. Z kolei bezpośredni druk na materiałach metalicznych jest technologią, która może być używana w różnych branżach, ale nie ma związku z certyfikowanym procesem druku pigmentowego, który jest kluczowy dla digigraphy. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, aby unikać błędnych interpretacji technologii druku oraz ich właściwości. Warto także podkreślić, że zrozumienie i zastosowanie odpowiednich standardów w druku jest niezbędne dla zapewnienia jakości oraz długowieczności wydruków, co jest priorytetem w branży fotograficznej i artystycznej.

Pytanie 33

Który z programów nie dysponuje funkcjonalnością do naprawy uszkodzonej, starej fotografii na papierze?

A. Adobe Photoshop
B. Adobe Reader
C. GIMP
D. Magix PhotoDesigner
Kiedy korzystasz z GIMP, Photoshopa czy Magix PhotoDesigner do naprawy starych zdjęć, można się łatwo pomylić, myśląc, że każde oprogramowanie graficzne działa podobnie. GIMP i Photoshop to naprawdę potężne narzędzia, które mają sporo opcji do edycji, jak usuwanie wad, łatanie czy retusz. GIMP ma na przykład warstwy, które pozwalają na dokładne edytowanie, bez psucia reszty zdjęcia. Photoshop ma mnóstwo filtrów, które pomogą poprawić jakość zdjęć, co jest super ważne, zwłaszcza przy starych, zniszczonych fotkach. Magix PhotoDesigner może nie być tak popularny, ale ma swoje narzędzia do edycji, które też mogą pomóc. Często ludzie myślą, że Adobe Reader, który jest głównie do przeglądania PDF-ów, ma takie same możliwości jak programy graficzne, a to błąd. Adobe Reader nie nadaje się do edycji obrazów. Brak zrozumienia, jak różne są te programy i ich funkcje, może prowadzić do marnowania czasu i frustracji. Wybierajcie mądrze programy do konkretnych zadań, bo to naprawdę ma znaczenie w pracy ze zdjęciami.

Pytanie 34

Który zbiór działań nie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęciowego?

A. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, dobór kontrastu oświetlenia
B. Ustawienie oświetlenia, wybór akcesoriów fotograficznych, próba wyzwolenia błysku
C. Montaż sprzętu fotograficznego, oświetlenie obiektów fotografowanych, pomiar natężenia światła
D. Wybór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu
Wybór odpowiedzi dotyczącej sprzętu fotograficznego, ustawienia oświetlenia i rejestracji obrazu jest jak najbardziej trafny. To są podstawowe czynności, które naprawdę wpływają na proces fotografowania, a nie tylko na to, co robimy przed sesją. Dobranie właściwego sprzętu wymaga od nas zrozumienia, co będzie na sesji, czyli jakie aparaty i obiektywy najlepiej się sprawdzą, żeby osiągnąć zamierzony efekt. Oświetlenie to z kolei kluczowy element, który naprawdę może zadecydować o jakości zdjęć, dlatego warto wcześniej zaplanować, z jakich źródeł światła skorzystamy, ich moc i kierunek. A sama rejestracja obrazu to moment, gdy wszystkie nasze wcześniejsze decyzje zaczynają działać, więc znajomość technik takich jak ekspozycja, balans bieli czy ostrość jest tu naprawdę ważna. Wszystko to trzeba przemyśleć, żeby uzyskać efekt, który będzie satysfakcjonujący, co jest zgodne z tym, co dobrze funkcjonuje w fotografii.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. CCD
B. LIVE MOS
C. Foveon X3
D. CMOS
LIVE MOS, CMOS oraz CCD to różne technologie matryc obrazowych, które różnią się zasadą działania oraz sposobem rejestrowania informacji o kolorze. LIVE MOS to ich połączenie, które łączy elementy CMOS z technologią Live View, co sprawia, że są one bardziej wydajne w zakresie rejestrowania obrazu w trybie na żywo. Jednakże, podobnie jak w przypadku matryc CMOS, wykorzystują one siatki filtrów kolorów, co ogranicza ich zdolność do odwzorowywania detali w porównaniu do Foveon X3. Matryce CMOS są popularne w wielu aparatach cyfrowych, ze względu na niskie zużycie energii i szybkie czasy reakcji, jednak wciąż polegają na architekturze z filtrami, co wpływa na jakość barw. Z kolei matryce CCD, znane ze swojej wysokiej jakości i niskiego szumu, są wykorzystywane głównie w profesjonalnych aparatach, ale również nie rejestrują kolorów w sposób trójwymiarowy, a opierają się na filtrze Bayera. Typowym błędem w ocenie tych technologii jest utożsamianie jakości obrazu jedynie z rozdzielczością, podczas gdy kluczową rolę odgrywa również sposób, w jaki matryca przetwarza kolory, co w przypadku Foveon X3 jest rewolucyjne w porównaniu z bardziej powszechnymi rozwiązaniami.

Pytanie 37

Korekcja zniekształceń perspektywy występujących w zdjęciach wysokich budynków architektonicznych jest możliwa dzięki zastosowaniu przy fotografowaniu obiektywu

A. lustrzanego
B. fisheye
C. tilt-shift
D. asferycznego
Obiektyw tilt-shift jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do korekcji zniekształceń perspektywistycznych, które często występują przy fotografowaniu wysokich budynków i innych obiektów architektonicznych. Dzięki możliwości regulacji kąta nachylenia (tilt) i przesunięcia (shift), fotografowie mogą dostosować perspektywę zdjęcia, minimalizując efekt 'zbiegania się' linii pionowych, co jest typowe dla tradycyjnych obiektywów. Przykładowo, podczas fotografowania wieżowców, zastosowanie obiektywu tilt-shift pozwala uzyskać bardziej naturalny wygląd architektury, co jest istotne w fotografii architektonicznej. W praktyce, fotografowie często korzystają z obiektywów tilt-shift w projektach związanych z dokumentacją budowlaną lub w pracy z architektami, gdzie precyzyjne odwzorowanie proporcji jest kluczowe. Standardy branżowe zalecają użycie takich obiektywów w celu uzyskania wysokiej jakości zdjęć, które dobrze oddają rzeczywiste wymiary obiektów, co jest niezbędne w analizach i prezentacjach architektonicznych.

Pytanie 38

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową w skali 4 : 1 w stosunku do negatywu, jakiego urządzenia należy użyć?

A. kopiarka stykowa
B. drukarka
C. powiększalnik
D. ploter
Powiększalnik to urządzenie specjalizujące się w reprodukcji obrazu z negatywu na papier fotograficzny. W przypadku uzyskania srebrowej kopii pozytywowej w skali odwzorowania 4:1, powiększalnik jest najlepszym wyborem, ponieważ umożliwia precyzyjne kontrolowanie procesu powiększania obrazu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich soczewek i powiększeń, powiększalnik pozwala na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji. W praktyce, artyści i fotografowie często korzystają z powiększalników, aby uzyskać szczegółowe odbitki z negatywów, które mogą być następnie używane do wystaw, publikacji lub kolekcji. Standardy branżowe wskazują, że prawidłowe ustawienie powiększalnika oraz oświetlenia jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu. Warto również dodać, że użycie powiększalnika pozwala na eksperymentowanie z różnymi typami papierów fotograficznych oraz chemikaliami, co daje artystom szeroką gamę możliwości twórczych.

Pytanie 39

Technika tilt-shift w fotografii architektonicznej służy głównie do

A. zwiększenia głębi ostrości
B. redukcji drgań przy długich ekspozycjach
C. podwyższenia kontrastu obrazu
D. korekcji perspektywy zbieżnej
Technika tilt-shift w fotografii architektonicznej, polegająca na stosowaniu obiektywów o ruchomej płaszczyźnie, jest przede wszystkim wykorzystywana do korekcji perspektywy zbieżnej. W tradycyjnej fotografii architektonicznej, obiektywy mogą powodować efekt zbieżających się linii, szczególnie przy fotografowaniu wysokich budynków. W przypadku użycia obiektywu tilt-shift, możemy przechylać i przesuwać płaszczyznę ostrości, co pozwala na prostowanie zbieżnych linii i uzyskanie bardziej naturalnego widoku budowli. Przykładowo, fotografując drapacze chmur, dzięki tej technice można uzyskać zdjęcia, które lepiej oddają rzeczywiste proporcje obiektów. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii architektonicznej, gdzie kluczowe jest przedstawienie obiektów w sposób odwzorowujący ich rzeczywisty wygląd. Ważnym aspektem jest również dbałość o kompozycję, co w połączeniu z techniką tilt-shift, pozwala uzyskać niezwykłe efekty wizualne, których nie osiągnęlibyśmy przy użyciu standardowych obiektywów.

Pytanie 40

Który z obiektywów ma ogniskową, która w przybliżeniu odpowiada długości przekątnej filmu naświetlanej klatki?

A. Obiektyw długoogniskowy
B. Obiektyw szerokokątny
C. Obiektyw makro
D. Obiektyw standardowy
Obiektyw standardowy, którego ogniskowa jest w przybliżeniu równa przekątnej formatu naświetlanej klatki filmowej, jest często używany w różnych dziedzinach fotografii. W przypadku formatu 35 mm, ogniskowa standardowego obiektywu wynosi około 50 mm. Ten typ obiektywu jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do reprodukowania perspektywy bliskiej temu, co widzi ludzkie oko, co czyni go idealnym do fotografii portretowej, ulicznej czy dokumentalnej. Dzięki temu, zdjęcia wykonane obiektywem standardowym często wyglądają naturalnie i nie wymagają dodatkowej korekcji perspektywy. W praktyce obiektywy standardowe oferują także dobrą jakość optyczną, niewielką głębię ostrości oraz łatwość w użytkowaniu, co czyni je doskonałym wyborem dla początkujących fotografów, jak i dla profesjonalistów. Warto również zwrócić uwagę na ich wszechstronność - obiektywy te mogą być używane w różnych warunkach oświetleniowych i są dostępne w różnych wersjach, takich jak obiektywy z jasnymi przysłonami, co pozwala na pracę w trudniejszych warunkach oświetleniowych.