Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 17:47
Data zakończenia: 23 maja 2025 18:03

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. zmiennoogniskowym

B. standardowym

C. wąskokątnym

D. szerokokątnym

Obiektyw wąskokątny charakteryzuje się długą ogniskową w porównaniu do przekątnej matrycy, co skutkuje ograniczonym kątem widzenia. Kąty widzenia w obiektywach wąskokątnych są znacznie mniejsze niż kąt widzenia ludzkiego oka, który wynosi około 50 stopni. Obiektywy te są idealne do fotografowania odległych obiektów lub do uzyskiwania efektywnych ujęć portretowych, gdzie istotne jest wyodrębnienie tematu z tła. W praktyce, obiektywy wąskokątne, takie jak teleobiektywy, stosuje się w fotografii sportowej, przyrodniczej, a także w fotografii portretowej, gdzie można uzyskać efekt naturalnej perspektywy. Warto zwrócić uwagę, że stosując długi obiektyw, możliwe jest uzyskiwanie mniejszych zniekształceń perspektywy, co jest ważne w fotografii architektury oraz w sytuacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali.

Pytanie 2

Jaki plik można zapisać na nośniku, gdzie pozostało 1 MB przestrzeni, bez użycia kompresji?

A. Plik o rozmiarze 10 TB

B. Plik o rozmiarze 10 GB

C. Plik o rozmiarze 10 MB

D. Plik o rozmiarze 10 KB

Odpowiedź, że plik o wielkości 10 KB może być zapisany na nośniku z 1 MB wolnego miejsca, jest prawidłowa, ponieważ 1 MB to równowartość 1024 KB. Oznacza to, że na nośniku z 1 MB wolnego miejsca można pomieścić wiele plików o wielkości 10 KB. W praktyce, zrozumienie jednostek pamięci jest kluczowe w zarządzaniu danymi oraz projektowaniu systemów informatycznych. Dobrą praktyką jest zawsze obliczenie, ile danych można pomieścić na danym nośniku przed podjęciem decyzji o zapisie. W tym przypadku, gdybyśmy chcieli zapisać pliki o wielkości 10 KB, moglibyśmy teoretycznie zmieścić na nośniku aż 102,4 plików (1024 KB / 10 KB). Ta umiejętność jest szczególnie istotna w kontekście administracji systemami, gdzie efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową jest kluczowe dla wydajności operacyjnej. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące przechowywania danych oraz archiwizacji, które mogą obejmować zasady dotyczące optymalizacji przestrzeni dyskowej oraz kompresji danych, aby zminimalizować zajmowaną przestrzeń.

Pytanie 3

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny

B. IR i film ortochromatyczny

C. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

D. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 4

Do prawidłowego wykonania zdjęcia panoramicznego z kilku ujęć należy

A. zmieniać ogniskową obiektywu między ujęciami

B. zachować około 30% nakładania się sąsiednich kadrów

C. stosować różne parametry ekspozycji dla każdego ujęcia

D. fotografować bez użycia statywu

Aby poprawnie wykonać zdjęcie panoramiczne z kilku ujęć, kluczowe jest zachowanie odpowiedniego nakładania się kadrów. Zaleca się, aby to nakładanie wynosiło około 30%. Dzięki temu programy do łączenia zdjęć mają wystarczająco dużo informacji do precyzyjnego dopasowania kadrów, co minimalizuje ryzyko powstania widocznych złączy i artefaktów. Przykładowo, podczas fotografowania panoramicznego krajobrazu, jeśli robisz zdjęcia z lewej do prawej strony, upewnij się, że każdy nowy kadr ma około jedną trzecią powierzchni, która pokrywa się z poprzednim. Dobre praktyki sugerują również, aby nie zmieniać ustawień aparatu pomiędzy ujęciami, co pomaga w zachowaniu spójności kolorystycznej i ekspozycyjnej. Zawsze warto używać statywu, aby utrzymać stabilność i równą wysokość między ujęciami. Takie podejście zwiększa szansę na uzyskanie płynnej i estetycznej panoramy, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 5

Do profesjonalnego fotografowania przedmiotów o bardzo małych rozmiarach (poniżej 1 mm) stosuje się

A. fotomikrografię z wykorzystaniem mikroskopu

B. standardową fotografię makro z pierścieniami pośrednimi

C. teleobiektyw z konwerterem 2x

D. aparat średnioformatowy z obiektywem makro

Fotomikrografia z wykorzystaniem mikroskopu to technika, która umożliwia uzyskanie obrazów przedmiotów o bardzo małych rozmiarach, często poniżej 1 mm. Użycie mikroskopu pozwala na znaczne powiększenie obrazu, co jest niezbędne w przypadku niewielkich obiektów, takich jak komórki, mikroorganizmy, czy szczegóły drobnych materiałów. Przykładowo, w biologii medycznej fotomikrografia jest używana do dokumentacji badań nad strukturą komórek lub tkankami. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość obrazu, konieczne jest zastosowanie odpowiedniego oświetlenia, na przykład oświetlenia przechodniego lub refleksyjnego, w zależności od badanych obiektów. Zastosowanie tej techniki wymaga również precyzyjnego ustawienia mikroskopu, co podkreśla znaczenie umiejętności operatora. W kontekście fotografowania przedmiotów tak małych, inne techniki, takie jak standardowa fotografia makro, mogą nie zapewnić wystarczającego powiększenia ani szczegółowości, co czyni fotomikrografię najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 6

Kiedy fotografia podlega ochronie prawnej w zakresie praw autorskich?

A. jest duplikowana i rozpowszechniana w nieograniczony sposób

B. jest traktowana jako zwykła informacja prasowa

C. stanowi formę przekazu bez wyraźnych cech osobistych

D. jest oryginalna i ukazuje indywidualną twórczość autora

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego, gdy wykazuje oryginalność oraz indywidualny charakter, co oznacza, że powinna być wynikiem kreatywnego procesu twórcy. Oryginalność w kontekście prawa autorskiego odnosi się do unikalności pracy, co oznacza, że zdjęcie nie może być jedynie kserokopią lub reprodukcją istniejącego dzieła. Przykładem mogą być zdjęcia artystyczne, które przejawiają osobisty styl fotografa, czy też dokumentacje unikalnych wydarzeń. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ochrony praw autorskich, jak konwencja berneńska, kreatywne podejście do tematu, kompozycja oraz techniki fotograficzne wpływają na uznanie danego dzieła za chronione prawem autorskim. W praktyce oznacza to, że jeśli autor wytrwale pracuje nad swoimi zdjęciami, wprowadza unikalne elementy i techniki, to jego prace mogą być objęte ochroną prawną. Warto pamiętać, że każdy, kto planuje publikację lub sprzedaż swoich zdjęć, powinien być świadomy przysługujących mu praw oraz możliwości ich egzekwowania.

Pytanie 7

W programie Adobe Photoshop do poprawy błędów perspektywy można użyć filtra

A. szukanie krawędzi

B. korekcja obiektywu

C. rozmycie radialne

D. redukcja szumu

Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to funkcja, która pozwala na naprawę zniekształceń perspektywy, które mogą wystąpić w wyniku użycia obiektywów o szerokim kącie widzenia. W trakcie fotografowania, szczególnie architektury lub scen z wieloma prostymi liniami, mogą wystąpić efekty takie jak beczkowatość czy poduszkowatość, które zniekształcają krawędzie obiektów. Filtr ten umożliwia użytkownikom precyzyjne dostosowanie tych zniekształceń poprzez wybór konkretnego profilu obiektywu z bazy danych Adobe lub ręczne wprowadzenie wartości. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia budynku, zastosowanie korekcji obiektywu pozwala na prostowanie pionowych linii, co nadaje zdjęciu bardziej realistyczny i profesjonalny wygląd. Dodatkowo, program pozwala na jednoczesne korygowanie winietowania oraz aberracji chromatycznej, co czyni go wszechstronnym narzędziem w procesie postprodukcji. W branży fotograficznej, stosowanie korekcji obiektywu jest standardem, który znacząco podnosi jakość finalnych prac.

Pytanie 8

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Ramka.

B. Pióro.

C. Kroplomierz.

D. Przeciąganie.

Kadrowanie to technika, której celem jest przycięcie obrazu w celu zmiany jego rozmiaru lub kadru. Choć kadrowanie może pomóc w skupieniu uwagi na danym obiekcie, nie umożliwia precyzyjnego zaznaczania i edytowania elementów wewnątrz obrazu. Użytkownicy często mylą funkcję kadrowania z zaznaczaniem, co prowadzi do nieporozumień dotyczących możliwości edycyjnych narzędzi graficznych. Z kolei kroplomierz służy do wyboru koloru z obrazu, co ma zastosowanie przy dopasowywaniu kolorów lub tworzeniu palet, ale również nie wspiera zaznaczenia obiektów. Zastosowanie tego narzędzia może prowadzić do błędnych założeń o jego funkcjonalności. Narzędzie przesunięcia, mimo że pozwala na przenoszenie wybranych obiektów, nie oferuje opcji ich zaznaczania w sposób, który byłby potrzebny w przypadku bardziej złożonych projektów. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to zakładanie, że każde narzędzie, które wpływa na wygląd lub położenie obiektów, może również zaznaczać te obiekty. Kluczowe w zrozumieniu działania narzędzi graficznych jest przyjęcie, że każde z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, które trzeba rozpoznać, aby efektywnie pracować nad projektami graficznymi.

Pytanie 9

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym polega na

A. usuwaniu szumów przez separację sygnału od zakłóceń

B. regulacji zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL

C. rozdzieleniu detali i kolorów na oddzielne warstwy w celu selektywnej edycji

D. konwersji obrazu do przestrzeni Lab dla lepszego retuszu skóry

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące metod stosowanych w retuszu fotograficznym. Przykładowo, regulacja zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL to technika bardziej związana z kolor korekcją niż bezpośrednio z metodą frequency separation. Chociaż edycja kanałów Hue, Saturation i Lightness jest istotnym elementem pracy nad kolorystyką, nie ma ona na celu rozdzielenia detali od kolorów. Kolejna koncepcja, czyli usuwanie szumów przez separację sygnału od zakłóceń, odnosi się do zupełnie innych technik obróbki, takich jak redukcja szumów w zdjęciach, ale nie dotyczy metod retuszu, które skupiają się na aspekcie wizualnym i szczegółowym obrazu. Ostatnia opcja, konwersja obrazu do przestrzeni Lab, to przydatna technika w kontekście edycji kolorów, jednak nie jest kluczowym elementem frequency separation, która opiera się na pracy z detalami i kolorami w oddzielnych warstwach. Warto zrozumieć, że prawidłowe podejście do retuszu wymaga solidnej znajomości technik i ich zastosowań, co pomaga unikać typowych błędów myślowych i nieporozumień w zakresie ich efektywności.

Pytanie 10

Jakiego filtru należy użyć podczas przenoszenia negatywu na papier fotograficzny wielokontrastowy, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Szary

B. Zielony

C. Żółty

D. Purpurowy

Zastosowanie filtrów innych niż purpurowy podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny może znacznie obniżyć jakość uzyskanego obrazu. Na przykład filtr zielony, choć przydatny w niektórych kontekstach, nie jest efektywny w zmniejszaniu kontrastu. Działa on w zakresie, który nie sprzyja poprawie różnic tonalnych, a raczej je wygładza, co może skutkować płaskim i mało ekspresyjnym obrazem. W przypadku filtra szarego, który teoretycznie nie wpływa na kolory, ani nie dodaje kontrastu, jego zastosowanie w tym kontekście jest zupełnie nieadekwatne. Filtr ten po prostu blokuje światło, nie wprowadzając żadnych modyfikacji tonalnych, co w rezultacie prowadzi do utraty potencjału, jaki daje wielokontrastowy papier. Filtr żółty, podobnie jak zielony, również nie podnosi kontrastu w sposób, który byłby korzystny dla wydruku fotograficznego. Jego użycie może skutkować zmiękczeniem tonalnym, co również nie jest pożądane przy pracy z negatywami, gdzie zależy nam na wyrazistych różnicach między jasnymi a ciemnymi partiami. Zrozumienie, jak poszczególne filtry wpływają na właściwości światła i jego interakcje z różnymi typami papieru, jest kluczowe w fotografii analogowej. Niezrozumienie tego aspektu i niewłaściwy dobór filtrów jest typowym błędem, który może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów w procesie druku.

Pytanie 11

Który z modyfikatorów światła pozwoli na podkreślenie szczegółów fotografowanego obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła?

A. Czasza

B. Dyfuzor

C. Parasol transparentny

D. Stożkowy tubus

Stożkowy tubus to modyfikator oświetleniowy, który skupia światło w wąskim, punktowym strumieniu, co pozwala na uwypuklenie detali fotografowanego obiektu. Jego konstrukcja umożliwia skierowanie światła w określonym kierunku, co jest niezwykle przydatne w fotografii produktowej, portretowej oraz w innych dziedzinach, gdzie ważne jest podkreślenie szczegółów. Używając stożkowego tubusa, fotograf może precyzyjnie kontrolować kąt padania światła, co pozwala na stworzenie efektów cieni i iluminacji, które dodają głębi i wymiarowości. Tego rodzaju modyfikator jest szczególnie efektywny w sytuacjach, gdy potrzebne jest oświetlenie małego obszaru, jak np. podczas fotografii biżuterii, gdzie detale są kluczowe. Stosowanie stożkowego tubusa jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują użycie precyzyjnych narzędzi do kształtowania światła, aby uzyskać profesjonalne rezultaty.

Pytanie 12

Aby uzyskać kierunkową wiązkę światła o równomiernym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznego z możliwością płynnej regulacji kąta rozsyłu, należy na lampę nałożyć

A. sześciokątny softbox

B. stożkowy tubus

C. metalowe wrota

D. soczewkę Fresnela

Soczewka Fresnela jest specjalnym rodzajem soczewki, która pozwala na uzyskanie równomiernej wiązki światła o stałym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznym. Dzięki swojej konstrukcji, składającej się z wielu cienkowarstwowych segmentów, soczewka Fresnela posiada zdolność skupiania światła o dużej efektywności, co czyni ją idealnym narzędziem do regulacji kąta rozsyłu. Przykładem zastosowania soczewki Fresnela może być oświetlenie teatralne, gdzie precyzyjne kierowanie wiązki światła na konkretny obiekt jest kluczowe. W praktyce, wykorzystuje się je również w projektach filmowych, gdzie wymagana jest elastyczność w ustawieniach oświetleniowych. Soczewki te są zgodne z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001, które definiują standardy jakości dla produktów optycznych, co potwierdza ich niezawodność i efektywność w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 13

Technika Tethered Shooting w fotografii studyjnej oznacza

A. podłączenie aparatu bezpośrednio do komputera w celu natychmiastowego przesyłania zdjęć

B. synchronizację wielu lamp studyjnych za pomocą systemu radiowego

C. korzystanie ze statywów z głowicą umożliwiającą precyzyjny ruch w trzech osiach

D. fotografowanie z wykorzystaniem wyzwalaczy czasowych

Technika Tethered Shooting to metoda, która umożliwia bezpośrednie połączenie aparatu fotograficznego z komputerem. Dzięki temu, zdjęcia są natychmiastowo przesyłane na komputer, co pozwala na bieżąco podglądanie efektów pracy. Jest to niezwykle przydatne w fotografii studyjnej, gdzie priorytetem jest precyzyjne ustawienie światła i kompozycji. W praktyce, fotograf może na dużym ekranie ocenić jakość zdjęcia, dokonać korekty ustawień, a także łatwo organizować i katalogować zdjęcia w oprogramowaniu takim jak Lightroom czy Capture One. Umożliwia to również współpracę z klientami, którzy mogą na bieżąco obserwować efekty sesji, co zwiększa ich zaangażowanie i satysfakcję. To podejście nie tylko podnosi efektywność pracy, ale również przyspiesza proces postprodukcji, co jest nieocenione w branży, gdzie czas jest często kluczowy.

Pytanie 14

Technika cinemagraf polega na

A. wykonywaniu sekwencji zdjęć przy różnych kątach oświetlenia

B. wykonywaniu zdjęć seryjnych z zastosowaniem różnych filtrów kolorystycznych

C. rejestrowaniu filmów z efektem przyspieszonego ruchu typu time-lapse

D. tworzeniu hybrydowych obrazów łączących statyczny obraz ze zminimalizowanym ruchem

W kontekście techniki cinemagraf, odpowiedzi dotyczące wykonywania zdjęć seryjnych z różnymi filtrami kolorystycznymi, rejestrowania filmów w technice time-lapse oraz robienia sekwencji zdjęć przy różnych kątach oświetlenia są niepoprawne i nie oddają istoty tej sztuki wizualnej. Tworzenie zdjęć seryjnych z filtrami kolorystycznymi koncentruje się na modyfikacji barw i tonów w taki sposób, aby nadać zdjęciom określony nastrój lub styl. To zupełnie inny proces, który nie ma związku z dynamiką ruchu, jaką oferuje cinemagraf. Natomiast technika time-lapse polega na przyspieszonym rejestrowaniu ruchu w naturze, co skutkuje fascynującymi sekwencjami, które mogą trwać kilka sekund, ale w rzeczywistości zostały nagrane przez długi czas. Celem jest ukazanie zmienności, a nie łączenie statycznych i dynamicznych elementów. Z kolei wykonywanie sekwencji zdjęć przy różnych kątach oświetlenia dotyczy analizy i eksperymentowania z oświetleniem, co jest istotne w fotografii, ale nie w kontekście cinemagrafu. W każdym z tych przypadków brakuje kluczowego elementu, który definiuje cinemagraf - połączenia statyczności z subtelnym, ale zjawiskowym ruchem. Ruch w cinemagrafie powinien być płynny i harmonijny, co stanowi o jego unikalności, a nie tylko technicznym połączeniem różnych efektów wizualnych.

Pytanie 15

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Stół reprodukcyjny

B. Beauty dish

C. Strurnienica

D. Namiot bezcieniowy

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 16

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 200

B. ISO 1400

C. ISO 800

D. ISO 1600

Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Pytanie 17

Czym są pierścienie Newtona?

A. źródło światła w lampach błyskowych z pierścieniami

B. zjawisko zachodzące przy kopiowaniu z użyciem powiększalnika

C. zjawisko zachodzące podczas robienia zdjęć "pod światło"

D. rodzaj pierścieni pośrednich wykorzystywanych w makrofotografii

Pierścienie Newtona to zjawisko optyczne powodowane interferencją światła, które występuje najczęściej podczas kopiowania zdjęć z użyciem powiększalnika. Gdy światło przechodzi przez soczewkę, jego fale mogą się nakładać, tworząc charakterystyczny wzór jasnych i ciemnych pierścieni. Ten efekt jest wynikiem różnicy w drogach optycznych, które pokonują fale świetlne odbijające się od różnych powierzchni, np. od obiektywu oraz od filmu. Praktyczne zastosowanie pierścieni Newtona możemy zaobserwować w fotografii analogowej, gdzie użytkownicy powiększalników mogą dostrzegać te pierścienie jako wskazówki do korekty ustawień ostrości i kontrastu. Wiedza na temat pierścieni Newtona jest również użyteczna w dziedzinie fotoniki, gdzie zrozumienie interferencji światła pozwala na projektowanie lepszych systemów optycznych oraz materiałów, które mogą poprawić jakość obrazów. Dobra praktyka w pracy z optyką wymaga zrozumienia takich efektów, aby skutecznie wykorzystać je w różnych aplikacjach fotograficznych oraz naukowych.

Pytanie 18

Aby uzyskać materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu, koreks powinien być załadowany

A. w oświetleniu oliwkowym

B. przy oświetleniu pomarańczowym

C. w całkowitej ciemności

D. pod światłem żółtym

Zastosowanie jakiegokolwiek źródła światła podczas wywoływania materiału negatywowego o uczuleniu panchromatycznym jest fundamentalnym błędem, który może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń obrazu. Oświetlenie oliwkowe, żółte czy pomarańczowe, mimo że są one mniej wrażliwe na niektóre długości fal światła, nadal mogą oddziaływać na materiały panchromatyczne, co prowadzi do niepożądanych efektów naświetleń. Materiały te zostały zaprojektowane tak, aby reagować na szeroki zakres długości fal, co oznacza, że nawet minimalna ekspozycja na światło, które może wydawać się bezpieczne, może skutkować utratą szczegółów lub kontrastu na finalnym obrazie. W konsekwencji, korzystanie z oświetlenia w procesie wywoływania damperszy wrażliwość materiału negatywowego. Często producenci materiałów fotograficznych dostarczają szczegółowe instrukcje dotyczące warunków wywoływania, które wskazują na konieczność całkowitej ciemności. Sądzenie, że słabsze źródło światła może być wystarczające, to typowy błąd, który wynika z niedostatecznej wiedzy na temat działania materiałów światłoczułych. Aby uniknąć takich sytuacji, kluczowe jest zrozumienie właściwości używanych materiałów oraz przestrzeganie standardów branżowych, które zalecają wywoływanie w całkowitej ciemności, co zapewnia maksymalne bezpieczeństwo i jakość finalnych odbitek.

Pytanie 19

System stykowania matrycy cyfrowymi filtrami barwnymi, umożliwiający rejestrację kolorowego obrazu, to

A. matryca CFA

B. sensor BSI

C. filtr polaryzacyjny

D. filtr Bayera

Filtr Bayera jest kluczowym elementem w technologii obrazowania cyfrowego, który umożliwia rejestrację kolorowego obrazu na sensorach matrycowych. Składa się z siatki kolorowych filtrów, zazwyczaj w układzie 2:1:1, gdzie dwa filtry są zielone, a po jednym czerwonym i niebieskim. Dzięki temu matryca może efektywnie zbierać informacje o świetle i kolorach w scenie, co jest kluczowe dla uzyskania naturalnych odcieni w obrazach. W praktyce filtry Bayera są stosowane w większości cyfrowych aparatów fotograficznych, kamer i smartfonów, co czyni je standardem branżowym. Proces demosaicing, który przekształca surowe dane z matrycy w pełnokolorowy obraz, jest niezbędny do uzyskania prawidłowych kolorów. Zastosowanie filtrów Bayera wspiera również techniki fotografii HDR oraz skanowanie obrazów w wysokiej rozdzielczości, co zwiększa ich użyteczność w profesjonalnym fotografowaniu oraz filmowaniu. Wiedza na ten temat jest istotna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa technologia obrazowania w nowoczesnych urządzeniach.

Pytanie 20

Aby uwydatnić fakturę wyrobów z drewna, powinno się wykorzystać odpowiednie oświetlenie?

A. tylne

B. przednie

C. boczne

D. dolne

Oświetlenie boczne jest kluczowe przy podkreślaniu faktury wyrobów drewnianych, ponieważ pozwala na uwydatnienie szczegółów strukturalnych i tonalnych, które są istotne z perspektywy estetycznej i jakościowej. Dzięki bocznemu oświetleniu można uzyskać ciekawe efekty cieni, które podkreślają unikalne rysy drewna, takie jak słoje czy usłojenia. Przykładem zastosowania takiego oświetlenia może być prezentacja mebli drewnianych na wystawach, gdzie efektowne oświetlenie boczne może przyciągnąć uwagę klientów. Zgodnie z zasadami fotografii produktowej oraz standardami aranżacji wnętrz, właściwe oświetlenie ma ogromny wpływ na postrzeganie przedmiotu. W praktyce, stosując oświetlenie boczne, można manipulować kątem padania światła, co wpływa na to, jak materiał jest postrzegany przez odbiorcę. Dzięki temu można skutecznie eksponować atuty produktów drewnianych, co przekłada się na lepsze wyniki sprzedaży oraz zwiększenie zainteresowania ofertą.

Pytanie 21

Na jakim etapie powstawania fotograficznego obrazu srebrowego centra czułości przekształcają się w centra wywoływalne?

A. Stabilizowania

B. Powstawania obrazu utajonego

C. Utrwalania

D. Powstawania obrazu widzialnego czarno-białego

W etapie powstawania obrazu utajonego w procesie fotograficznym, centra czułości emulsji srebrnej stają się centrami wywoływalnymi. Oznacza to, że w wyniku naświetlania, ziarna halogenków srebra w emulsji zaczynają reagować na światło, co prowadzi do powstania utajonego obrazu. W tym momencie, ziarna, które zostały naświetlone, zmieniają swoje właściwości chemiczne i stają się bardziej podatne na dalsze działanie chemikaliów w procesie wywoływania. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie filmu fotograficznego do wywołania po ekspozycji, co opiera się na zrozumieniu, jak ziarna reagują na światło. W praktyce, znajomość tego etapu jest kluczowa dla fotografa, aby zrozumieć, jak kontrolować proces wywoływania i uzyskać pożądany efekt wizualny. Dobry fotograf powinien być świadomy, że odpowiednia kontrola ekspozycji i procesów chemicznych pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej.

Pytanie 22

W przypadku produkcji plakatu o rozmiarach 30× 45 cm, który ma być wydrukowany w formacie 30 × 45 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego posiadającego matrycę o minimalnej rozdzielczości

A. 2048 × 1563 pikseli

B. 2592 × 1944 pikseli

C. 5000 × 3400 pikseli

D. 5500 × 3800 pikseli

Wybór niewłaściwej rozdzielczości matrycy aparatu może prowadzić do uzyskania niskiej jakości wydruku, co jest często wynikiem nieprawidłowych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących rozdzielczości. Odpowiedzi takie jak 2592 × 1944 pikseli, 5000 × 3400 pikseli czy 2048 × 1563 pikseli są zbyt niskie, aby spełnić wymagania dotyczące plakatu o wymiarach 30 × 45 cm przy rozdzielczości 300 dpi. Dla przykładu, rozdzielczość 2592 × 1944 pikseli przekłada się na około 1,9 megapikseli, co w kontekście druku o wysokiej jakości jest niewystarczające. Osoby poszukujące wysokiej jakości reprodukcji często mogą popełniać błąd, zakładając, że mniejsza rozdzielczość wystarczy, co prowadzi do rozmycia obrazu i utraty detali. W przypadku 5000 × 3400 pikseli, choć jest to wyższa rozdzielczość, nadal nie spełnia minimalnych wymagań dla druku w tej skali, co skutkuje wyraźnym spadkiem jakości. Z kolei 2048 × 1563 pikseli to za mało nawet do standardowych wydruków. Przy druku, zwłaszcza dużych formatów, istotne jest zrozumienie, że wyższa rozdzielczość zapewnia lepszą jakość wizualną. Należy pamiętać, że w praktyce wybieranie aparatu o wyższej rozdzielczości nie tylko zwiększa jakość druku, ale również pozwala na więcej możliwości edycyjnych po wykonaniu zdjęć.

Pytanie 23

Który rodzaj kompozycji charakteryzuje się umieszczeniem głównego motywu na przecięciu linii dzielących kadr na trzy równe części w pionie i poziomie?

A. Kompozycja centralna

B. Kompozycja symetryczna

C. Reguła trójpodziału

D. Kompozycja diagonalna

Reguła trójpodziału to jedna z podstawowych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Polega na podzieleniu kadru na trzy równe części w pionie i poziomie, co tworzy dziewięć równych prostokątów. Główny motyw umieszczony na przecięciu tych linii przyciąga wzrok widza i nadaje kompozycji równowagę. Przykładem zastosowania tej zasady może być fotografia pejzażowa, w której horyzont znajduje się na jednej z linii poziomych, a interesujący obiekt (np. drzewo, budynek) na przecięciu linii pionowych. Wykorzystanie reguły trójpodziału zwiększa szansę na stworzenie obrazu, który jest estetycznie przyjemny i harmonijny. W praktyce, aby skutecznie stosować tę zasadę, warto używać matrycy w aparacie, która wizualizuje te linie, co ułatwia kadrowanie. W kontekście profesjonalnym, reguła ta jest powszechnie stosowana w filmie, reklamie oraz grafice, co czyni ją kluczowym elementem nauki kompozycji.

Pytanie 24

Obraz utajony tworzy się w trakcie

A. utrwalania

B. zadymiania

C. naświetlania

D. wywoływania

Obraz utajony, zwany też obrazem niewidocznym, powstaje w procesie naświetlania materiału światłoczułego, takiego jak film fotograficzny lub płyta fotograficzna. W momencie naświetlania, na powierzchni materiału zachodzą reakcje chemiczne, które zmieniają stan substancji światłoczułej. Mimo że obraz nie jest jeszcze widoczny, to jego informacje są już w nim zawarte. Naświetlanie jest kluczowym etapem w fotografii, gdyż to właśnie na tym etapie rejestrujemy światło padające na obiekt, który chcemy uchwycić. Po naświetleniu, aby uzyskać widoczny obraz, konieczne jest dalsze przetwarzanie, jak wywoływanie i utrwalanie. Dobre praktyki w fotografii analogowej zalecają używanie materiałów światłoczułych odpowiednich do warunków oświetleniowych oraz precyzyjne kontrolowanie czasu naświetlania. Zrozumienie tego procesu jest fundamentalne dla profesjonalnych fotografów, inżynierów dźwięku oraz specjalistów zajmujących się obrazowaniem, gdyż pozwala na tworzenie wysokiej jakości zdjęć oraz materiałów filmowych.

Pytanie 25

Jaki jest główny cel kalibracji monitora w procesie obróbki zdjęć?

A. Przyspieszenie działania komputera

B. Uzyskanie właściwego odwzorowania kolorów

C. Zmniejszenie poboru energii elektrycznej

D. Zwiększenie rozdzielczości obrazu

Kalibracja monitora to niezwykle istotny proces w obróbce zdjęć, mający na celu uzyskanie właściwego odwzorowania kolorów. Dlaczego to takie ważne? Otóż, bez odpowiednio skalibrowanego monitora, kolory przedstawiane na ekranie mogą znacznie różnić się od rzeczywistych, co może prowadzić do błędnych decyzji w postprodukcji. Wyobraź sobie, że pracujesz nad zdjęciem, gdzie zieleń trawnika ma być intensywna, ale na nieskalibrowanym monitorze wygląda wyblakle. Po wydruku lub publikacji w internecie może się okazać, że zamiast żywej zieleni uzyskałeś niepożądany odcień. Kalibracja pozwala uniknąć takich problemów. W branży fotograficznej i graficznej przyjmuje się, że regularne wykonywanie kalibracji monitorów jest standardem. Dzięki temu fotografowie i graficy mają pewność, że ich praca będzie widziana przez odbiorców dokładnie tak, jak to zamierzali. Dobrej jakości monitory często są wyposażone w narzędzia do kalibracji, ale można też używać zewnętrznych kalibratorów, które pozwalają na bardziej precyzyjne ustawienia. To inwestycja w jakość i profesjonalizm.

Pytanie 26

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych określa

A. temperaturę barwową światła lampy w Kelwinach

B. zasięg efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO

C. maksymalną liczbę błysków na jednym ładowaniu akumulatora

D. minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych rzeczywiście odnosi się do zasięgu efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO. W praktyce oznacza to, że im wyższa jest wartość LP, tym dalsze odległości lampy mogą być skutecznie oświetlane w danym scenariuszu fotograficznym. Dla przykładu, jeśli lampę błyskową ustawimy w trybie z większą wartością LP, możemy uzyskać lepsze efekty przy fotografowaniu obiektów w większej odległości, co jest szczególnie istotne w przypadku reportażu czy fotografii portretowej. Zastosowanie tej wartości w praktyce jest kluczowe, ponieważ pozwala na optymalizację parametrów naświetlania, co z kolei wpływa na jakość finalnych zdjęć. Przykładowo, podczas sesji w słabym oświetleniu, można zwiększyć wartość ISO, co w połączeniu z lampą o wyższej wartości LP zapewni odpowiednie naświetlenie obrazu. Warto znać te zależności, aby móc swobodnie manewrować ustawieniami aparatu i lampy oraz uzyskać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 27

Plan, w którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywa się planem

A. średnim

B. bliskim

C. ogólnym

D. pełnym

Plan portretowy określany jako "pełny" to taki, na którym uchwycona jest cała sylwetka fotografowanej osoby. Tego rodzaju ujęcie jest niezwykle istotne w fotografii, zwłaszcza w kontekście portretowym, ponieważ pozwala na uchwycenie nie tylko detali twarzy, ale również postury, gestów oraz interakcji z otoczeniem. W praktyce, plan pełny może być wykorzystany w różnych sytuacjach, takich jak sesje zdjęciowe dla modeli, w reklamie odzieżowej czy w dokumentacji wydarzeń. Standardy fotografii często sugerują stosowanie planu pełnego, gdy celem jest pokazanie pełnej charakterystyki osoby, co z kolei może wzbogacić narrację wizualną. Warto pamiętać, że taki plan stwarza również możliwość lepszego oddania kontekstu otoczenia, w którym dana osoba się znajduje, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie kompozycji i narracji wizualnej.

Pytanie 28

Metoda fotografowania zwana bracketing ostrości (focus bracketing) służy do

A. redukcji szumów w obszarach niedoświetlonych

B. wykonania serii zdjęć z różnymi płaszczyznami ostrości w celu późniejszego focus stacking

C. niwelowania efektu winietowania na brzegach kadru

D. automatycznej korekcji aberracji chromatycznej na krawędziach obiektów

Bracketing ostrości, czyli focus bracketing, to technika, która polega na wykonywaniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami ostrości. Zazwyczaj fotograf wykonuje kilka ujęć, zmieniając punkt, na którym aparat skupia ostrość. Dzięki temu można uchwycić różne płaszczyzny ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii makro lub w przypadku scen, gdzie głębia ostrości jest ograniczona. Następnie, w procesie zwanym focus stacking, te zdjęcia są łączone w programie graficznym, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu, który jest ostry w całym zakresie. Ta technika jest szeroko stosowana w profesjonalnej fotografii produktowej oraz w makrofotografii, gdzie detale są kluczowe. Dobrze wykonany stacking ostrości pozwala na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyraźnych obrazów, co znacznie zwiększa jakość finalnych zdjęć. Używanie bracketingu ostrości staje się standardem w przypadku fotografów, którzy pragną osiągnąć maksymalną jakość i detale na swoich zdjęciach.

Pytanie 29

Fotograf, który do robienia zdjęć krajobrazowych ustawił przysłonę na f/1.2, czułość matrycy na ISO 1400 oraz czas naświetlania na 30 sekund, najprawdopodobniej planuje uchwycić te obrazy przy świetle dziennym

A. po południu

B. o świcie

C. nocą

D. w południe

Odpowiedź na noc jest jak najbardziej trafna. Ustawienia aparatu pokazują, że fotografowanie w nocy wymaga innego podejścia. Przysłona f/1.2 jest naprawdę szeroka, co pozwala na wpuścić więcej światła na matrycę, co w ciemnościach jest mega ważne. ISO 1400 to niezły wybór, bo zwiększa wrażliwość na światło, co w nocy jest kluczowe. Czas naświetlania 30 sekund też pasuje do nocnych zdjęć, ponieważ długi czas otwarcia migawki potrafi uchwycić piękne detale, takie jak gwiazdy czy różne sztuczne światła. Właśnie takie ustawienia są często używane w nocnej fotografii, a ich celem jest uchwycenie wyraźnych i dobrze doświetlonych obrazów nawet w trudnych warunkach. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że zdjęcia nocnych miast, gdzie światła uliczne i neony robią niesamowite efekty wizualne, wyglądają świetnie.

Pytanie 30

Różnica między obrazem widzianym w celowniku a obrazem uzyskanym na fotografii nazywana jest

A. błąd otworowy

B. parabola

C. akomodacja

D. błąd paralaksy

Akomodacja to umiejętność oka, by dostosować się do różnych odległości obiektów, zmieniając przy tym kształt soczewki. Chociaż to ważne dla widzenia, nie ma nic wspólnego z błędem paralaksy, o którym mówimy. Oczywiście, akomodacja jest istotna, ale nie wyjaśnia tego fenomenu. Natomiast parabola to termin z matematyki, który kompletnie nie odnosi się do percepcji obrazu w celownikach czy aparatach. Kiedy mylisz te pojęcia, łatwo możesz wyjść na manowce i pomyśleć, że parabola ma coś do powiedzenia w obserwacji wizualnej, ale to nieprawda. Błąd otworowy odnosi się do tego, jak konstrukcja otworów w aparacie wpływa na jakość zdjęcia, ale znów, to nie ma nic wspólnego z błędem paralaksy. W nauce i technice to super ważne, żeby rozróżniać te pojęcia, bo jak się pomyli, to potem można źle interpretować wyniki i pomiary, co może być problematyczne w inżynierii czy naukach ścisłych.

Pytanie 31

Aby skopiować obraz kolorowy techniką subtraktywną, należy użyć powiększalnika z głowicą

A. aktyniczną

B. z oświetleniem punktowym

C. kondensorową

D. filtracyjną

Jak wybierzesz zły typ powiększalnika, to mogą wyniknąć spore problemy z kolorowymi reprodukcjami. Na przykład, powiększalnik światła punktowego, który nie rozprasza światła, może naświetlać papier nierównomiernie. A to z pewnością wpłynie na jakość odbitek. Podobnie, powiększalnik aktyniczny jest przeznaczony głównie do czarno-białych zdjęć, więc w technice subtraktywnej nie zagra. Jego konstrukcja i źródło światła do końca nie wspierają odejmowania kolorów. Z drugiej strony, powiększalnik kondensorowy nadaje się do czarno-białych odbitek, ale nie jest najlepszym wyborem do kolorów, bo nie ma takiej elastyczności w korekcji kolorów jak głowica filtracyjna. Często błędnie myśli się, że powiększalniki można stosować zamiennie, ale to jest daleko od prawdziwych zasad w fotografii. W kontekście druku fotograficznego kluczowe jest rozumienie, jak różne źródła światła wpływają na naświetlanie i jakie cechy powinien mieć sprzęt, żeby dobrze odwzorować kolory.

Pytanie 32

Aby wykonać portret rodzinny pięciu osób, konieczne jest zastosowanie oświetlenia rozproszonego przy użyciu

A. softboxu z wrotami

B. stożkowego tubusu

C. transparentnych parasolek

D. srebrnej blendy

Transparentne parasolki są doskonałym rozwiązaniem do uzyskania miękkiego, rozproszonego światła, co jest kluczowe w przypadku portretów rodzinnych. Ich konstrukcja pozwala na rozpraszanie światła w sposób, który minimalizuje cienie i odbicia, co jest niezwykle ważne, gdy fotografujemy grupę osób. Dzięki zastosowaniu parasolek możemy uzyskać naturalny efekt oświetleniowy, który podkreśla rysy twarzy i detale, co jest istotne w przypadku portretów. Co więcej, parasolki są przenośne, łatwe w użyciu oraz relatywnie tanie, co czyni je popularnym wyborem wśród fotografów amatorów i profesjonalistów. W praktyce, ustawiwszy je odpowiednio wokół grupy, możemy uzyskać jednolite oświetlenie, które eliminuje niepożądane cienie i nadaje zdjęciom ciepły, przyjemny klimat. Warto również wspomnieć, że użycie parasolek przy oświetleniu sztucznym pozwala na lepsze dostosowanie balansu kolorów, co jest niezwykle ważne w fotografii portretowej. Wybór odpowiedniego oświetlenia jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie rozproszonych źródeł światła w celu uzyskania harmonijnych efektów wizualnych.

Pytanie 33

Podczas tworzenia portretu na świeżym powietrzu określono poprawne wartości ekspozycji: czas naświetlania 1/60 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji należy wykorzystać, aby zredukować głębię ostrości obrazu oraz osiągnąć efekt rozmytego tła, przy zachowaniu właściwego naświetlenia?

A. 1/250 s, f/5,6

B. 1/30 s, f/8

C. 1/250 s, f/8

D. 1/30 s, f/16

Aby zmniejszyć głębię ostrości obrazu i uzyskać efekt rozmytego tła, kluczowym parametrem jest przysłona. Użycie przysłony f/5,6 w odpowiedzi 4 pozwala na większe otwarcie obiektywu, co skutkuje mniejszą głębią ostrości w porównaniu do f/11. Mniejsza głębia ostrości sprawia, że obiekty znajdujące się poza płaszczyzną ostrości są bardziej rozmyte, co jest pożądane w portretach plenerowych, gdzie główny obiekt ma być uwydatniony na tle. Ponadto, zmieniając czas naświetlania na 1/250 s, kompenzujemy wpływ większej przysłony na ilość światła wpadającego do aparatu, co pozwala na zachowanie prawidłowego naświetlenia. Praktyczne zastosowanie tej kombinacji parametrów sprawia, że portret będzie nie tylko estetycznie przyjemny, ale również technicznie poprawny, co jest zgodne z zasadami fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że przy pracy z różnymi obiektami i warunkami oświetleniowymi, umiejętność dostosowywania tych parametrów jest niezbędna dla uzyskania profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 34

Ustalając warunki oświetlenia przy robieniu zdjęć użytkowych małego obiektu na wybitnie kontrastowym tle, powinno się zastosować pomiar światła

A. padającego tuż przy lampach studyjnych

B. odbitego przed obiektywem aparatu fotograficznego

C. padającego przy fotografowanym obiekcie

D. odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie

Odpowiedź "odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie" jest prawidłowa, ponieważ pomiar światła odbitego z miejsca, gdzie znajduje się obiekt, pozwala na dokładne określenie jego jasności oraz koloru. W fotografii produktowej, zwłaszcza gdy obiekty są fotografowane na kontrastującym tle, kluczowe jest, aby światło, które pada na obiekt, było dobrze zbalansowane. Odbicie światła z powierzchni obiektu daje rzeczywisty obraz jego wyglądu, co pozwala uniknąć prześwietleń i niedoświetleń. Przykładowo, w przypadku fotografowania biżuterii na ciemnym tle, pomiar światła odbitego pomoże uchwycić detale i blask metalicznych lub szklanych elementów, bez utraty informacji o ich teksturze. Zastosowanie tej metody jest zgodne z metodami profesjonalnych fotografów, którzy często korzystają z światłomierzy, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków oświetleniowych. W praktyce zaleca się również wykonanie kilku próbnych zdjęć, aby upewnić się, że parametry ekspozycji są optymalne.

Pytanie 35

Wskaź, który z poniższych formatów zapisuje dane z zastosowaniem kompresji stratnej?

A. RAW

B. PSD

C. JPEG

D. GIF

JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format plików graficznych, który wykorzystuje kompresję stratną, co oznacza, że przy redukcji rozmiaru pliku część danych obrazowych jest usuwana w sposób, który minimalnie wpływa na postrzeganą jakość obrazu. Kompresja stratna w JPEG polega na analizie koloru i tekstury w obrazie, co pozwala na usunięcie informacji, które są mniej zauważalne dla ludzkiego oka. Jest to szczególnie przydatne w przypadku zdjęć i obrazów o dużych detalach, gdzie niezbędne jest zmniejszenie rozmiaru pliku dla szybszego ładowania i oszczędności przestrzeni dyskowej. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej, na stronach internetowych oraz w aplikacjach mobilnych, gdzie szybkość przesyłania danych i efektywność przechowywania mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że JPEG może być zapisany z różnymi poziomami kompresji, co pozwala użytkownikowi na dostosowanie jakości obrazu do swoich potrzeb. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, należy unikać wielokrotnego zapisywania plików JPEG, ponieważ każda konwersja powoduje dalszą utratę jakości obrazu.

Pytanie 36

Kiedy planujesz robić zdjęcia z widokiem na odległe obiekty, co powinieneś przygotować?

A. soczewkę Fresnela

B. teleobiektyw

C. mieszek

D. obiektyw szerokokątny

Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii umożliwiający rejestrowanie oddalonych obiektów z wysoką jakością i szczegółowością. Jego największą zaletą jest zdolność do zbliżania odległych elementów sceny bez utraty ostrości, co jest niezbędne w fotografii przyrodniczej, sportowej czy krajobrazowej. Teleobiektywy charakteryzują się długą ogniskową, co pozwala na kompresję perspektywy oraz uzyskanie efektu zamknięcia tła. Dzięki nim można uchwycić szczegóły, które byłyby niewidoczne przy użyciu standardowego obiektywu. W praktyce, fotografując dziką faunę, teleobiektyw pozwala na bezpieczne oddalenie od zwierząt, minimalizując stres dla nich oraz zapewniając lepsze kadry. Korzystając z teleobiektywu, warto również zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, aby uniknąć rozmyć spowodowanych drganiami aparatu. Ponadto, teleobiektywy są często stosowane w fotografii portretowej, gdzie umożliwiają uzyskanie przyjemnego efektu rozmycia tła (bokeh).

Pytanie 37

Technika scanography (skanografia) polega na

A. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami

B. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii

C. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D

D. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego

Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.

Pytanie 38

Etapy archiwizacji zdjęć obejmują następujące działania:

A. backup, tworzenie struktury folderów, nazywanie plików

B. tworzenie przejrzystej struktury folderów, nazywanie plików, backup

C. nazywanie plików, backup

D. backup, tworzenie folderów, nazywanie plików

Odpowiedź, która wskazuje na kolejność 'tworzenie przejrzystej struktury katalogów, nazywanie plików, backup' jest prawidłowa, ponieważ przedstawia systematyczny proces archiwizowania zdjęć. Pierwszym krokiem jest stworzenie przejrzystej struktury katalogów, co umożliwia łatwe zarządzanie i lokalizowanie plików w przyszłości. Na przykład, można utworzyć katalogi według dat, wydarzeń lub tematów, co ułatwia przeszukiwanie zbiorów. Następnie nazywanie plików w sposób zrozumiały i spójny, na przykład poprzez dodanie daty lub opisu, pozwala na szybkie zidentyfikowanie zawartości bez konieczności otwierania każdego pliku. Wreszcie, backup jest kluczowym elementem procesu archiwizacji, który chroni przed utratą danych. Warto stosować zewnętrzne nośniki pamięci oraz usługi chmurowe, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo. Zgodnie z najlepszymi praktykami, należy regularnie aktualizować kopie zapasowe, aby mieć pewność, że wszystkie nowe zdjęcia również są chronione.

Pytanie 39

Technika obrazowania computational photography polega na

A. zastosowaniu specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne

B. tworzeniu obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych

C. fotografowaniu z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem

D. wykorzystaniu algorytmów cyfrowych do przetwarzania i łączenia wielu obrazów

Technika obrazowania znana jako computational photography, polega na wykorzystaniu algorytmów cyfrowych do przetwarzania i łączenia wielu obrazów. Dzięki zaawansowanym metodom obliczeniowym, możliwe jest uzyskanie efektów, które byłyby trudne lub wręcz niemożliwe do osiągnięcia w tradycyjnej fotografii. Przykładem może być HDR (High Dynamic Range), gdzie kilka zdjęć o różnych ekspozycjach jest łączonych, aby uzyskać szerszy zakres tonalny i szczegółowość w jasnych oraz ciemnych obszarach. To podejście jest nie tylko praktyczne, ale również szeroko stosowane w branży, zwłaszcza w fotografii krajobrazowej i architektonicznej. Inne zastosowania obejmują zdjęcia panoramiczne, gdzie wiele ujęć jest łączonych w jeden duży obraz, co nie tylko zwiększa rozdzielczość, ale także pole widzenia. W dzisiejszych czasach zintegrowane algorytmy w aparatach smartfonów pozwalają na uzyskiwanie profesjonalnych efektów w łatwy sposób.

Pytanie 40

Obrazy uzyskuje się poprzez naświetlenie obiektu promieniowaniem X w

A. spektrografii

B. makrografii

C. rentgenografii

D. mikrografii

Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej