Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 19:28
Data zakończenia: 27 maja 2025 20:04

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala

B. trudności w lokalizacji usterek

C. centralne zarządzanie siecią

D. niskie zużycie kabli

Rozważając niewłaściwe odpowiedzi, można zauważyć, że małe zużycie kabla jest mylącym stwierdzeniem, ponieważ w rzeczywistości topologia gwiazdy może wiązać się z większym zużyciem kabli w porównaniu do innych topologii, jak na przykład topologia magistrali. W gwieździstej strukturze każdy węzeł wymaga oddzielnego kabla do centralnego punktu, co z kolei zwiększa ilość materiału potrzebnego do budowy sieci. Ponadto, centralne zarządzanie siecią nie tylko ułatwia kontrolę, ale również wprowadza ryzyko, że awaria centralnego urządzenia może spowodować zablokowanie całej sieci, co jest nieprawdziwe w kontekście pozostałych odpowiedzi. Trudna lokalizacja uszkodzeń również nie odnosi się do topologii gwiazdy, gdyż jednym z jej atutów jest właśnie uproszczona lokalizacja potencjalnych problemów, co kontrastuje z bardziej złożonymi topologiami, w których trudniej jest zidentyfikować źródło awarii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby właściwie ocenić zalety i wady różnych architektur sieciowych oraz ich wpływ na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 2

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. USB

B. WAN

C. LAN

D. PWR

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 3

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka zamieszczona jest w ramce, służy do

A. zresetowania rutera

B. włączenia lub wyłączenia urządzenia

C. przywracania ustawień fabrycznych rutera

D. włączania lub wyłączania sieci Wi-Fi

Przycisk resetowania rutera jest narzędziem kluczowym do przywrócenia fabrycznych ustawień urządzenia. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy ruter przestaje działać prawidłowo lub gdy użytkownik zapomni hasła dostępu do panelu administracyjnego. Przywrócenie ustawień fabrycznych oznacza, że wszystkie skonfigurowane wcześniej ustawienia sieci zostaną usunięte i zastąpione domyślnymi wartościami producenta. To działanie jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT, szczególnie gdy konieczne jest zapewnienie, że urządzenie funkcjonuje w środowisku wolnym od błędów konfiguracyjnych czy złośliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania resetowania jest przygotowanie rutera do odsprzedaży lub przekazania innemu użytkownikowi, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi do wcześniejszych ustawień sieci. Warto również wiedzieć, że proces ten może wymagać użycia cienkiego narzędzia, jak spinacz biurowy, który pozwala na dotarcie do głęboko osadzonego przycisku resetowania. Zrozumienie funkcji tego przycisku i jego zastosowań jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, który chce skutecznie zarządzać i konfigurować sieci komputerowe.

Pytanie 4

Aby uporządkować dane pliku zapisane na dysku twardym, które znajdują się w nie sąsiadujących klastrach, tak by zajmowały one sąsiadujące ze sobą klastry, należy przeprowadzić

A. oczyszczanie dysku

B. program chkdsk

C. program scandisk

D. defragmentację dysku

Oczyszczanie dysku nie dotyczy reorganizacji danych, lecz usuwania zbędnych plików, takich jak tymczasowe pliki systemowe, pliki internetowe czy pliki kosza. Choć może przyczynić się do zwolnienia miejsca na dysku twardym, nie ma wpływu na sposób, w jaki pliki są rozmieszczone na klastrach. Z kolei korzystanie z programu chkdsk jest dedykowane do sprawdzania integralności systemu plików, a także naprawy błędów, które mogły wystąpić na dysku. Program ten skanuje dysk w poszukiwaniu uszkodzonych sektorów oraz logicznych błędów, ale nie reorganizuje fragmentów plików. Scandisk, który był popularnym narzędziem w starszych wersjach systemów Windows, również służył do monitorowania i naprawy błędów w systemie plików, a także do lokalizowania uszkodzonych sektorów. Zrozumienie ról tych narzędzi jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dyskiem twardym. Często użytkownicy mylą cele tych programów, co prowadzi do frustracji, gdyż oczekują rozwiązania problemów z wydajnością poprzez ich zastosowanie, zamiast odpowiedniego narzędzia, jakim jest defragmentacja. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość odpowiednich zastosowań każdego z tych programów w kontekście zarządzania danymi na dysku twardym.

Pytanie 5

Zużyty sprzęt elektryczny lub elektroniczny, na którym znajduje się symbol zobrazowany na ilustracji, powinien być

A. wyrzucony do pojemników na odpady domowe

B. wrzucony do pojemników oznaczonych tym symbolem

C. przekazany do miejsca skupu złomu

D. przekazany do punktu odbioru zużytej elektroniki

Symbol przedstawiony na rysunku oznacza, że urządzenia elektryczne i elektroniczne nie mogą być wyrzucone do zwykłych pojemników na odpady komunalne. To oznaczenie jest zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) Unii Europejskiej, która reguluje sposób postępowania z zużytym sprzętem elektronicznym w celu ich bezpiecznej utylizacji i recyklingu. Przekazanie takiego sprzętu do punktu odbioru zużytej elektroniki jest zgodne z wymogami prawnymi i dobrymi praktykami, ponieważ punkty te są przygotowane do odpowiedniego przetwarzania takich odpadów. Zbierają one urządzenia w sposób bezpieczny dla środowiska, zapobiegając uwolnieniu szkodliwych substancji chemicznych, które mogą być obecne w takich urządzeniach, jak rtęć, ołów czy kadm. Recykling zużytego sprzętu elektronicznego pozwala także na odzyskiwanie cennych materiałów, takich jak złoto, srebro czy platyna, które są wykorzystywane w produkcji nowych urządzeń. Działanie to wspiera zrównoważony rozwój i ochronę zasobów naturalnych, co jest kluczowym celem gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 6

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się w drukarce laserowej?

A. pojemnik z tuszem

B. kaseta z tonerem

C. laser

D. taśma barwiąca

Odpowiedzi takie jak taśma barwiąca, laser czy pojemnik z tuszem nie są odpowiednie dla drukarek laserowych, ponieważ każdy z tych elementów odnosi się do innych technologii druku. Taśma barwiąca jest używana w drukarkach igłowych oraz matrycowych, gdzie proces drukowania polega na uderzaniu igły w taśmę, która następnie przenosi atrament na papier. W przypadku drukarek laserowych taki mechanizm nie istnieje. Laser, mimo że jest kluczowym elementem w technologii druku laserowego, nie jest materiałem eksploatacyjnym, lecz częścią procesu tworzenia obrazu na bębnie. Z kolei pojemnik z tuszem odnosi się do drukarek atramentowych, a nie laserowych. Tusz jest płynny i działa na innej zasadzie, co sprawia, że jest nieodpowiedni dla technologii laserowej. Często zdarza się, że użytkownicy mylą te różne systemy i ich komponenty, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, jak każdy rodzaj drukarki działa, aby właściwie dobierać materiały eksploatacyjne, co przekłada się na efektywność druku oraz długość życia urządzenia.

Pytanie 7

Karta dźwiękowa, która pozwala na odtwarzanie plików w formacie MP3, powinna być zaopatrzona w układ

A. GPU

B. ALU

C. DAC

D. RTC

Nie wybrałeś odpowiedzi, która pasuje do roli karty dźwiękowej w systemie audio, co może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, do czego służą poszczególne elementy komputera. Na przykład, RTC, czyli zegar czasu rzeczywistego, zajmuje się tylko zarządzaniem czasem, więc nie ma z dźwiękiem nic wspólnego. GPU to jednostka do obliczeń graficznych, a nie dźwiękowych. ALU z kolei robi obliczenia, ale też nie przetwarza dźwięku. Często mylimy funkcje różnych układów, co skutkuje błędnymi wnioskami. Ważne jest, aby wiedzieć, że karta dźwiękowa musi mieć odpowiednie części do pracy z sygnałami audio, a wtedy DAC umożliwia nam słuchanie dźwięku. Kiedy myślimy o technologii audio, musimy używać układów zaprojektowanych specjalnie do tego celu, co wyklucza inne komponenty. Zrozumienie, które elementy są za co odpowiedzialne, ma kluczowe znaczenie, żeby zapewnić dobrą jakość dźwięku w systemie.

Pytanie 8

Rekord startowy dysku twardego w komputerze to

A. FAT

B. MBR

C. BOOT

D. PT

Główny rekord rozruchowy dysku twardego, znany jako MBR (Master Boot Record), jest kluczowym elementem w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. MBR znajduje się na pierwszym sektorze dysku twardego i zawiera nie tylko kod rozruchowy, ale także tablicę partycji, która wskazuje, jak na dysku są zorganizowane partycje. Dzięki MBR system operacyjny może zidentyfikować, która partycja jest aktywna i zainicjować jej uruchomienie. W praktyce, podczas instalacji systemu operacyjnego, MBR jest tworzony automatycznie, a jego właściwe skonfigurowanie jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa systemu. Dobre praktyki wymagają regularnego tworzenia kopii zapasowych MBR, szczególnie przed przeprowadzaniem jakichkolwiek operacji, które mogą wpłynąć na strukturę partycji. Ponadto, MBR jest ograniczony do obsługi dysków o pojemności do 2 TB oraz maksymalnie czterech partycji podstawowych, co może być ograniczeniem w przypadku nowoczesnych dysków twardych, dlatego w wielu przypadkach stosuje się nowocześniejszy standard GPT (GUID Partition Table).

Pytanie 9

Schemat ilustruje ustawienia karty sieciowej dla urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Można z niego wywnioskować, że

A. adres maski jest błędny

B. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

C. adres IP jest błędny

D. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 oznacza, że mamy do czynienia z podsiecią, która ładnie ogarnia 126 adresów hostów - od 10.15.89.1 do 10.15.89.126. Adres bramy 10.15.89.129 jest poza tym zakresem, co oznacza, że znajduje się w innej podsieci (od 10.15.89.129 do 10.15.89.254). Takie coś sprawia, że brama domyślna jest z innej bajki, a żeby wszystko działało, to adres bramy musi być w tej samej podsieci co host. To jest naprawdę ważne do prawidłowego działania sieci i żeby dane mogły swobodnie przepływać poza lokalną podsiecią. Najczęściej bramy ustawiamy na najniższym lub najwyższym adresie w danej podsieci, co też jest dobrą praktyką. Jeśli zajmujesz się administracją sieci, to taka wiedza przyda ci się na pewno, bo dobrze przypisane adresy IP i bramy to klucz do sprawnego działania całej infrastruktury. Pamiętaj, że poprawna konfiguracja adresów IP i bramy to mniejsze ryzyko błędów w komunikacji i lepsze bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 10

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

A. zamontowanie dwóch procesorów

B. rozszerzenie pamięci RAM

C. instalację kontrolera RAID

D. dodanie dysku SAS

Zwiększenie pamięci operacyjnej to popularna metoda poprawy wydajności, lecz jej efekty są ograniczone przez moc operacyjną procesora. Jeśli procesor nie jest w stanie przetworzyć danych w odpowiednim tempie, nawet duża ilość pamięci RAM nie poprawi znacząco wydajności obliczeniowej. Instalacja kontrolera RAID czy dysku SAS jest związana bardziej z poprawą wydajności w zakresie przechowywania i dostępu do danych niż z mocą obliczeniową jako taką. RAID poprawia redundancję i szybkość odczytu oraz zapisu danych, co jest kluczowe w serwerach baz danych czy systemach przechowywania danych, ale nie wpływa bezpośrednio na szybkość obliczeń procesora. Podobnie, dyski SAS oferują wysoką prędkość przesyłu danych, co przyspiesza operacje związane z wieloma małymi plikami, ale nie zwiększa mocy obliczeniowej CPU. Takie rozwiązania są efektywne w kontekście pracy z dużymi wolumenami danych i zachowania ciągłości pracy systemu, ale nie zwiększają liczby instrukcji przetwarzanych na sekundę przez procesor. Błędem jest przypisywanie im bezpośredniego wpływu na wzrost mocy obliczeniowej CPU, co jest kluczowym elementem tego pytania. Wybór odpowiedniej metody zwiększania wydajności powinien być ściśle związany z analizą bieżących ograniczeń systemowych i specyficznych wymagań użytkowych danego środowiska pracy komputerowej.

Pytanie 11

Informacje ogólne na temat zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. bibliotece RemoteApp

B. pliku messages

C. programie perfmon

D. rejestrze systemowym

Zrozumienie, gdzie przechowywane są informacje o zdarzeniach systemowych w Linuxie, jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją systemów. Odpowiedź, która sugeruje rejestr systemowy, odnosi się do koncepcji, która nie ma zastosowania w kontekście Linuxa. Rejestry systemowe to termin używany głównie w systemach operacyjnych Windows, gdzie istnieje centralna baza danych przechowująca ustawienia systemowe oraz informacje o zainstalowanych programach. Z kolei odpowiedź odnosząca się do programu perfmon jest błędna, ponieważ jest to narzędzie do monitorowania wydajności systemu Windows, a nie Linuxa. Użytkownicy mogą mylić funkcje monitorowania wydajności z rejestrowaniem zdarzeń, co może prowadzić do fałszywych wniosków. Ostatnia odpowiedź dotycząca biblioteki RemoteApp również jest myląca, ponieważ odnosi się do technologii zdalnego dostępu w systemie Windows, a nie do systemów Linux. Takie nieporozumienia wynikają często z mieszania terminologii między różnymi systemami operacyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że Linux korzysta z plików logów, a nie centralnych rejestrów, co jest zgodne z jego architekturą i filozofią otwartego oprogramowania.

Pytanie 12

Które stwierdzenie opisuje profil tymczasowy użytkownika?

A. Jest tworzony przez administratora systemu i zapisywany na serwerze, tylko administrator systemu ma prawo wprowadzać w nim zmiany

B. Po wylogowaniu się użytkownika, zmiany dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz w plikach nie będą zachowane

C. Umożliwia używanie dowolnego komputera w sieci z ustawieniami i danymi użytkownika przechowywanymi na serwerze

D. Jest generowany przy pierwszym logowaniu do komputera i przechowywany na lokalnym dysku twardym

Profil tymczasowy użytkownika jest szczególnym przypadkiem, który ma na celu zapewnienie elastyczności i bezpieczeństwa w korzystaniu z komputerów, zwłaszcza w środowiskach wspólnych, takich jak szkolne labolatoria czy biura. Główna cecha tego typu profilu polega na tym, że wszystkie zmiany wprowadzone przez użytkownika podczas sesji są przechowywane tylko tymczasowo. Oznacza to, że po wylogowaniu się z systemu, wszystkie personalizacje, takie jak zmiany ustawień pulpitu, instalacja aplikacji czy modyfikacja plików, nie zostaną zapisane. Dzięki temu, nowi użytkownicy mogą korzystać z systemu bez obaw o modyfikację ustawień dotyczących innych użytkowników. W praktyce, takie podejście jest szczególnie przydatne w instytucjach, gdzie komputery są używane przez wielu użytkowników i gdzie konieczne jest zachowanie spójności systemu oraz bezpieczeństwa danych. Przykładowo, w szkołach, uczniowie mogą korzystać z tych samych komputerów bez ryzyka, że ich działania wpłyną na konfigurację dla innych uczniów. To zapewnia zarówno ochronę prywatności, jak i integralność systemu operacyjnego. W kontekście stosowania dobrych praktyk IT, profile tymczasowe są zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 13

Jaką konfigurację sieciową powinien mieć komputer, który jest częścią tej samej sieci LAN co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

B. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

C. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

D. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

Adres IP 10.8.1.101 z maską podsieci 255.255.255.0 znajduje się w tej samej sieci LAN co adres 10.8.1.10. W przypadku maski 255.255.255.0 (znanej również jako /24), adresy IP w zakresie 10.8.1.1 do 10.8.1.254 są dostępne dla urządzeń w tej samej podsieci. Adres 10.8.1.10 jest jednym z tych adresów, więc każdy adres w tym zakresie, w tym 10.8.1.101, może komunikować się z nim bez potrzeby użycia routera. Zastosowanie odpowiedniej maski podsieci jest kluczowe w projektowaniu sieci LAN, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP oraz izolację ruchu między różnymi grupami urządzeń. Przy ustawieniu maski 255.255.255.0, wszystkie urządzenia w tej samej podsieci mogą się wzajemnie wykrywać i wymieniać dane bez dodatkowych ustawień. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie odpowiednich masek podsieci do organizacji i zarządzania ruchem sieciowym.

Pytanie 14

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache przedstawia się jak na diagramie. W celu zweryfikowania prawidłowego funkcjonowania strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

Listen 8012

Server Name localhost:8012

A. http://localhost

B. http://localhost:8080

C. http://localhost:apache

D. http://localhost:8012

Odpowiedź http://localhost:8012 jest poprawna, ponieważ w pliku konfiguracyjnym httpd.conf serwera Apache podano dyrektywę Listen 8012. Oznacza to, że serwer Apache nasłuchuje na porcie 8012. W praktyce oznacza to, że aby uzyskać dostęp do usług oferowanych przez serwer Apache na lokalnej maszynie, należy skorzystać z adresu URL, który specyfikuje ten port. Standardowo serwery HTTP działają na porcie 80, jednak w przypadku, gdy korzystamy z niestandardowego portu jak 8012, musimy go jawnie podać w adresie URL. Praktyczne zastosowanie tego typu konfiguracji jest powszechne w środowiskach deweloperskich, gdzie często konfiguruje się wiele instancji serwera do różnych zastosowań, używając różnych portów. Pamiętaj, aby upewnić się, że port nie jest blokowany przez zapory sieciowe, co mogłoby uniemożliwić dostęp do serwera. Konfiguracja serwera na nietypowych portach może również służyć celom bezpieczeństwa, utrudniając potencjalnym atakom automatyczne ich wykrycie. Zawsze warto zapewnić, że dokumentacja projektu jest aktualizowana i zawiera informacje o wykorzystywanych portach.

Pytanie 15

Najszybszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. pobranie aktualizacji Windows

B. mapowanie dysku

C. użycie zasad grupy

D. ponowna instalacja programu

Mapowanie dysku, ponowna instalacja programu czy pobieranie aktualizacji Windows raczej nie są dobrym sposobem na dodanie skrótu do programu na pulpicie wszystkich użytkowników. Mapowanie dysku bardziej dotyczy dzielenia się zasobami w sieci niż zarządzania skrótami. Chociaż to może być pomocne przy plikach, to nie ma wpływu na to, jak użytkownicy dostają się do aplikacji na swoim pulpicie. Ponowna instalacja programu to trochę marnowanie czasu i nie rozwiązuje problemu zarządzania tymi skrótami. Jak w biurze pracuje dużo osób, to instalowanie znów aplikacji na każdym komputerze staje się nieefektywne i frustrujące. Z kolei aktualizacje Windows nie mają nic wspólnego z tworzeniem skrótów; są po to, żeby poprawić bezpieczeństwo i stabilność systemu, ale nie zmieniają tego, co jest na pulpicie. Może to prowadzić do nieporozumień, dlatego warto, żeby w firmach stosować zasady grupy jako standardowe podejście do zarządzania ustawieniami.

Pytanie 16

IMAP to protokół

A. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

B. synchronizowania czasu z serwerami

C. odbierania wiadomości e-mail

D. wysyłania wiadomości e-mail

IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, jest protokołem, który umożliwia dostęp do poczty elektronicznej przechowywanej na serwerze. Kluczową cechą IMAP jest to, że umożliwia użytkownikom zarządzanie wiadomościami e-mail w sposób, który synchronizuje zmiany dokonywane na różnych urządzeniach. Oznacza to, że jeśli użytkownik odczyta lub usunie wiadomość na jednym urządzeniu, zmiany te będą widoczne na wszystkich innych urządzeniach połączonych z tym samym kontem. IMAP wspiera również foldery, co pozwala na organizację wiadomości w sposób bardziej zorganizowany. W praktyce IMAP jest powszechnie wykorzystywany w aplikacjach pocztowych takich jak Microsoft Outlook, Apple Mail czy Thunderbird, a także w mobilnych aplikacjach pocztowych. Dobrą praktyką jest korzystanie z IMAP, gdyż zapewnia większą elastyczność i umożliwia łatwiejszy dostęp do poczty z różnych lokalizacji oraz urządzeń.

Pytanie 17

Aby uruchomić przedstawione narzędzie w systemie Windows, jakie polecenie należy zastosować?

A. resmon

B. dcomcnfg

C. taskmgr

D. secpol

Dobra robota, odpowiedź na taskmgr jest właściwa! To polecenie włącza Menedżera zadań w Windowsie, co jest narzędziem mega przydatnym do śledzenia i zarządzania aplikacjami oraz procesami. Dzięki niemu możemy zamykać programy, które „zawieszają się” czy analizować użycie zasobów, jak CPU, pamięć czy dysk. Bardzo fajnie jest mieć kontrolę nad tym, co się dzieje w tle, szczególnie gdy komputer zaczyna działać wolno. Można w ten sposób zakończyć działanie procesów, które mogą namieszać w stabilności systemu. Regularne sprawdzanie obciążenia systemu to świetny pomysł, bo pozwala na utrzymanie płynności pracy. Zrozumienie działania Menedżera zadań i umiejętność jego używania to naprawdę ważna umiejętność w IT.

Pytanie 18

Użytkownik dysponuje komputerem o podanej konfiguracji i systemie Windows 7 Professional 32bit. Która z opcji modernizacji komputera NIE przyczyni się do zwiększenia wydajności?

Płyta główna	ASRock Z97 Anniversary Z97 DualDDR3-1600 SATA3 RAID HDMI ATX z czterema slotami DDR3 i obsługą RAID poziomu 0,1
Procesor	i3
Pamięć	1 x 4 GB DDR3
HDD	2 x 1 TB

A. Zwiększenie pamięci RAM do 8GB pamięci DDR3

B. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 Dual Channel

C. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 0

D. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 1

Konfiguracja dysków do pracy w trybach RAID 0 lub RAID 1 może przynieść wymierne korzyści w zakresie wydajności i bezpieczeństwa danych. RAID 0 dzieli dane na segmenty, które są zapisywane na kilku dyskach jednocześnie. To zwiększa prędkość odczytu i zapisu, ponieważ dane mogą być przetwarzane równolegle. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja wideo. Z drugiej strony RAID 1, polegający na dublowaniu danych na dwóch dyskach, nie zwiększa wydajności, ale zapewnia redundancję, chroniąc przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Przy trybie RAID 0, mimo że przyspieszona zostaje praca dysków, nie ma żadnego zabezpieczenia danych, co czyni ten system mniej bezpiecznym. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 w trybie Dual Channel może zwiększyć przepustowość pamięci i tym samym wydajność systemu, ponieważ pamięć może pracować równolegle. Ostatecznie, wybór RAID 0 lub Dual Channel jako metod modernizacji zależy od konkretnego zastosowania komputera i priorytetów użytkownika między wydajnością a bezpieczeństwem danych. Należy jednak pamiętać, że bez odpowiedniego oprogramowania oraz konfiguracji sprzętowej, zmiany te mogą nie być odczuwalne, dlatego zawsze warto dobrze przemyśleć każdą decyzję modernizacyjną, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych i ich ograniczeń.

Pytanie 19

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. folderowa

B. rozszerzona

C. systemowa

D. wymiany

Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 20

Jaki protokół stworzony przez IBM służy do udostępniania plików w architekturze klient-serwer oraz do współdzielenia zasobów z sieciami Microsoft w systemach operacyjnych LINUX i UNIX?

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

B. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

C. POP (Post Office Protocol)

D. SMB (Server Message Block)

Zrozumienie protokołów komunikacyjnych w sieciach komputerowych jest wydaje mi się ważne, ale nie zawsze to wychodzi. Na przykład POP, czyli Post Office Protocol, używamy do odbierania e-maili z serwera, więc nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików w modelu klient-serwer. HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, to przecież głównie do przesyłania stron w Internecie, a nie udostępniania plików. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, przesyła e-maile między serwerami, więc też nie pasuje do tematu. Ludzie często mylą te funkcje z ich zastosowaniem, ale SMB jest zaprojektowany właśnie do współpracy z systemami, które pozwalają na dzielenie się plikami. Tego typu wiedza jest mega istotna, bo inaczej można łatwo poplątać się w rolach tych protokołów.

Pytanie 21

Na ilustracji zaprezentowano układ

A. wirtualnych sieci

B. przekierowania portów

C. rezerwacji adresów MAC

D. sieci bezprzewodowej

Konfiguracja wirtualnych sieci LAN (VLAN) przedstawiona na rysunku jest kluczowym elementem zarządzania sieciami w nowoczesnych środowiskach IT. VLAN-y pozwalają na segmentację sieci fizycznej na wiele niezależnych sieci logicznych, co zwiększa bezpieczeństwo, wydajność i elastyczność zarządzania ruchem sieciowym. Przykładowo, można oddzielić ruch pracowniczy od gościnnego, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Implementacja VLAN-ów umożliwia również łatwiejsze zarządzanie dużymi sieciami, ponieważ pozwala izolować różne typy ruchu i aplikacji, co jest standardową praktyką w branży IT. Dobre praktyki obejmują wykorzystanie VLAN-ów do zarządzania ruchem VoIP, co redukuje opóźnienia oraz pozwala na priorytetyzację ruchu. Rysunek pokazuje interfejs konfiguracji, gdzie można przypisywać porty do określonych VLAN-ów, co jest podstawowym zadaniem podczas wdrażania tej technologii w zarządzalnych przełącznikach sieciowych, takich jak modele Cisco. Wirtualne sieci są fundamentem bardziej zaawansowanych rozwiązań, takich jak Software-Defined Networking (SDN) i Network Functions Virtualization (NFV).

Pytanie 22

Jakie medium transmisyjne nosi nazwę 100BaseTX i jaka jest maksymalna prędkość danych, która może być w nim osiągnięta?

A. Światłowód wielomodowy o prędkości transmisji do 100 Mb/s

B. Kabel UTP kategorii 5e o prędkości transmisji do 1000 Mb/s

C. Światłowód jednomodowy o prędkości transmisji do 1000 Mb/s

D. Kabel UTP kategorii 5 o prędkości transmisji do 100 Mb/s

Kiedy analizujemy inne opcje, które nie są związane z 100BaseTX, możemy zauważyć różnice w rodzaju medium transmisyjnego oraz jego zdolności do obsługi różnych prędkości. Kabel UTP kategorii 5e jest w stanie przesyłać dane z prędkością do 1000 Mb/s, co odnosi się do standardu 1000BaseT, a nie 100BaseTX. Światłowód wielomodowy, wspomniany w jednej z odpowiedzi, również wspiera prędkości do 100 Mb/s, jednak technologia ta nie jest oznaczona jako 100BaseTX, a raczej 100BaseFX, co jest istotnym rozróżnieniem. Światłowód jednomodowy, z kolei, mimo że może osiągać prędkości do 1000 Mb/s, jest stosowany w zupełnie innych kontekstach, głównie w bardziej wymagających zastosowaniach, takich jak długodystansowe połączenia internetowe. Typowym błędem myślowym przy wyborze medium transmisyjnego jest mylenie standardów i technologii, co prowadzi do nieefektywnych decyzji projektowych. Kluczowe jest zrozumienie, jakie medium najlepiej odpowiada konkretnym wymaganiom sieciowym, a także znajomość różnic między nimi, aby móc efektywnie planować i implementować infrastrukturę sieciową.

Pytanie 23

Najwyższy stopień zabezpieczenia sieci bezprzewodowej zapewnia szyfrowanie

A. ROT13

B. WPA

C. WPA2

D. WEP

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to najnowszy i najbezpieczniejszy standard szyfrowania w sieciach bezprzewodowych, który zastępuje wcześniejsze protokoły, takie jak WEP i WPA. WPA2 wprowadza silniejsze algorytmy szyfrowania, korzystając z AES (Advanced Encryption Standard), co zapewnia znacznie wyższy poziom ochrony danych przesyłanych w sieciach Wi-Fi. Przykładem zastosowania WPA2 jest wiele nowoczesnych routerów oraz urządzeń mobilnych, które standardowo obsługują ten protokół, co pozwala użytkownikom na bezpieczne łączenie się z Internetem w domach oraz w miejscach publicznych. Warto zaznaczyć, że WPA2 jest również zgodne z wymogami bezpieczeństwa dla przedsiębiorstw, które często przechowują wrażliwe informacje, dzięki czemu immanentnie ogranicza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa Wi-Fi zalecają używanie WPA2 z silnym hasłem oraz regularne aktualizowanie oprogramowania routera, co dodatkowo podnosi poziom ochrony sieci.

Pytanie 24

Jakie znaczenie ma parametr NEXT w kontekście pomiarów systemów okablowania strukturalnego?

A. przesłuch zbliżony

B. straty odbiciowe

C. tłumienie

D. przesłuch obcy

Parametr NEXT, odnoszący się do pomiarów okablowania strukturalnego, odnosi się do przesłuchu zbliżonego, co jest kluczowym elementem przy ocenie wydajności systemów telekomunikacyjnych. Przesłuch zbliżony określa stopień, w jakim sygnał w jednym torze transmisyjnym wpływa na sygnał w innym torze w tym samym kablu. Przykładowo, w przypadku kabli miedzianych, takich jak kable kategorii 5e, 6 czy 6A, istotne jest, aby minimalizować przesłuch zbliżony, aby zapewnić wysoką jakość transmisji danych. W praktyce, techniki takie jak twistowanie par przewodów pomagają zredukować ten efekt, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568 oraz ISO/IEC 11801, które definiują wymagania dotyczące wydajności i instalacji okablowania strukturalnego. Zrozumienie parametrów przesłuchu zbliżonego jest kluczowe dla projektantów sieci, ponieważ wpływa na maksymalne odległości przesyłu sygnału oraz ogólną jakość komunikacji w sieciach lokalnych oraz rozległych.

Pytanie 25

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Automatyczna konfiguracja adresów hostów

B. Szyfrowanie zdalnych połączeń

C. Przesyłanie e-maili

D. Kontrola transmisji w sieci

Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem pakietu protokołów internetowych (TCP/IP), który odpowiada za przesyłanie komunikatów kontrolnych oraz informacji o błędach w sieci. Jego główne zadanie to monitorowanie i diagnozowanie stanu transmisji w sieci, co jest niezbędne do utrzymania niezawodności połączeń. Przykłady zastosowania ICMP obejmują narzędzia takie jak ping i traceroute, które wykorzystują komunikaty echo request oraz echo reply do testowania dostępności hostów oraz śledzenia ścieżki, jaką pakiety przebywają w sieci. W praktyce, ICMP umożliwia administratorom sieci identyfikowanie problemów z połączeniem, takich jak utraty pakietów czy opóźnienia, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami, zrozumienie działania ICMP jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, ponieważ jego funkcje diagnostyczne są fundamentalne dla utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 26

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do naprawy systemu Windows, może sugerować

A. wykrycie błędnej adresacji IP

B. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu

C. uszkodzenie sterowników

D. uszkodzenie plików startowych systemu

Komunikat wskazujący na użycie narzędzia do naprawy systemu Windows, często oznacza problem z plikami startowymi systemu. Pliki te są niezbędne do uruchomienia systemu operacyjnego, a ich uszkodzenie może prowadzić do sytuacji, gdzie system nie jest w stanie się poprawnie uruchomić. Narzędzie Startup Repair jest zaprojektowane do automatycznego wykrywania i naprawiania takich problemów. Jest ono częścią środowiska odzyskiwania systemu Windows, które pomaga przywrócić funkcjonalność systemu bez konieczności instalacji od nowa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie utrzymania systemów IT. Przyczyn uszkodzenia plików startowych może być wiele, w tym nagłe wyłączenia prądu, ataki złośliwego oprogramowania lub błędy w systemie plików. Regularne wykonywanie kopii zapasowych i korzystanie z narzędzi ochronnych może zminimalizować ryzyko takich problemów. Wiedza o tym jak działa i kiedy używać narzędzia Startup Repair jest kluczowa dla każdego specjalisty IT, umożliwiając szybkie przywracanie działania systemów komputerowych i minimalizowanie przestojów.

Pytanie 27

Czym jest procesor Athlon 2800+?

A. procesor marki Intel pracujący z częstotliwością 2,8 GB

B. procesor stworzony przez firmę AMD, którego wydajność jest zbliżona do wydajności procesora Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

C. procesor wyprodukowany przez firmę AMD o częstotliwości 2,8 GB

D. procesor marki Intel, którego wydajność przypomina procesor Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

Procesor Athlon 2800+ to jednostka obliczeniowa zaprojektowana przez firmę AMD, która oferuje wydajność zbliżoną do 2,8 GHz w kontekście porównania z procesorami Intel, szczególnie Pentium 4. Warto zauważyć, że oznaczenie 2800+ nie oznacza bezpośrednio taktowania na poziomie 2,8 GHz, lecz wskazuje na wydajność, która jest porównywalna z innymi modeli w tej kategorii. W praktyce, procesory Athlon były popularne wśród entuzjastów komputerowych, oferując dobry stosunek ceny do wydajności, co sprawiało, że były chętnie wykorzystywane zarówno w domowych komputerach, jak i w stacjach roboczych. W kontekście standardów branżowych, architektura AMD K7, na której bazuje ten procesor, była znana z wielowątkowości i dobrej wydajności w zastosowaniach biurowych oraz w grach. Wybór procesora Athlon 2800+ do budowy systemu informatycznego był często związany z potrzebą efektywnej obróbki danych przy rozsądnych kosztach. Z perspektywy historycznej, ten procesor przyczynił się do umocnienia pozycji AMD na rynku, co doprowadziło do większej konkurencji z Intel, sprzyjając dalszemu rozwojowi technologii.

Pytanie 28

Jak nazywa się protokół oparty na architekturze klient-serwer oraz modelu żądanie-odpowiedź, wykorzystywany do przesyłania plików?

A. ARP

B. SSH

C. FTP

D. SSL

Protokół FTP (File Transfer Protocol) to standardowy protokół sieciowy stosowany do przesyłania plików między komputerami w sieci TCP/IP. Działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie komputer-klient wysyła żądania do serwera, który następnie odpowiada na te żądania, przesyłając odpowiednie pliki. FTP jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, w tym w zarządzaniu stronami internetowymi, gdzie webmasterzy używają go do przesyłania plików HTML, obrazów oraz innych zasobów na serwery. Protokół FTP obsługuje zarówno tryb aktywny, jak i pasywny, co umożliwia elastyczne dostosowanie do różnorodnych konfiguracji sieciowych. Dobre praktyki związane z używaniem FTP obejmują zastosowanie silnych haseł oraz dostępu do kont użytkowników, a także korzystanie z HTTPS dla zwiększenia bezpieczeństwa transferów plików. Dzięki swojej prostocie i szerokiemu wsparciu z różnych platform, FTP pozostaje jednym z kluczowych protokołów do udostępniania plików, solidnie wspierając zarówno użytkowników indywidualnych, jak i organizacje.

Pytanie 29

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Royale

B. Luna

C. Aero

D. Gnome

Aero to interfejs wizualny zaprezentowany po raz pierwszy w systemie Windows Vista, który charakteryzuje się efektami przezroczystości oraz animacjami okien. Jego design przypomina wygląd szkła, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na użyteczność systemu. Aero wprowadza takie elementy jak przezroczyste tła, zaokrąglone rogi okien oraz subtelne efekty cieni. Dzięki tym cechom, użytkownicy mogą lepiej koncentrować się na zadaniach, ponieważ interfejs jest bardziej przyjazny dla oka. Przykładem zastosowania Aero jest możliwość zmiany wyglądu paska zadań oraz okien aplikacji, co pozwala na większą personalizację i dostosowanie środowiska pracy do indywidualnych preferencji. Z perspektywy dobrych praktyk, korzystanie z takich efektów jak przezroczystość powinno być stosowane z umiarem, aby nie wpływać negatywnie na wydajność systemu, szczególnie na starszych maszynach. Aero stał się standardem wizualnym, który został rozwinięty w późniejszych wersjach systemu Windows, ukazując dążenie do estetyki i funkcjonalności.

Pytanie 30

Polecenie dsadd służy do

A. usuwania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory

B. przemieszczania obiektów w ramach jednej domeny

C. zmiany atrybutów obiektów w katalogu

D. dodawania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory

Ważne jest, żeby zrozumieć, co tak naprawdę robi polecenie dsadd w Active Directory. Błędy pojawiają się wtedy, kiedy ktoś używa dsadd do rzeczy, do których nie jest przeznaczone. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że dsadd służy do zmiany właściwości obiektów, to się myli, bo do modyfikacji lepiej użyć dsmod. Z kolei jeśli chodzi o przenoszenie obiektów w domenie, to do tego służy dsmove. A usuwanie obiektów jak użytkownicy to już zupełnie inna bajka, bo do tego mamy polecenie dsrm. Jak widać, każde polecenie ma swoje konkretne zastosowanie, więc ważne, żeby wiedzieć, jakich narzędzi używać, żeby nie wpakować się w kłopoty. Czasami warto też zajrzeć do dokumentacji Microsoft, bo to może wiele wyjaśnić.

Pytanie 31

Protokół poczty elektronicznej, który umożliwia zarządzanie wieloma skrzynkami pocztowymi oraz pobieranie i manipulowanie na wiadomościach przechowywanych na zdalnym serwerze, to

A. TCP

B. SMTP

C. POP3

D. IMAP

Wybór protokołu TCP nie jest właściwy w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną. TCP, czyli Transmission Control Protocol, to protokół komunikacyjny, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych w sieci, ale nie jest związany bezpośrednio z przetwarzaniem wiadomości e-mail. TCP działa na poziomie transportu, co oznacza, że zarządza przepływem danych pomiędzy różnymi hostami, natomiast IMAP funkcjonuje na poziomie aplikacji, umożliwiając interakcję z wiadomościami. Z kolei POP3, chociaż jest protokołem używanym do odbierania e-maili, w przeciwieństwie do IMAP, nie obsługuje zarządzania folderami ani synchronizacji na wielu urządzeniach. Oba podejścia - zarówno TCP, jak i POP3 - mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ są stosowane w kontekście e-mail, ale służą różnym celom. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za wysyłanie wiadomości, a nie za ich odbieranie czy zarządzanie. Wybierając ten protokół, można błędnie zrozumieć jego rolę w całym ekosystemie poczty elektronicznej. Kluczowe jest zrozumienie, że IMAP został zaprojektowany do efektywnego zarządzania wiadomościami na serwerze, co jest kluczowe w dobie rosnącej liczby urządzeń i wymagających aplikacji pocztowych.

Pytanie 32

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek

B. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek

C. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer

D. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek

Wiele osób może mylnie interpretować zastosowanie podwójnego dwukropka w adresacji IPv6, co prowadzi do nieporozumień. Istotnym błędem jest przekonanie, że podwójny dwukropek może zastępować bloki jedynek. W rzeczywistości, podwójny dwukropek jest zarezerwowany wyłącznie dla bloków zerowych, co oznacza, że wszystkie propozycje dotyczące zastępowania bloków jedynek są nieprawidłowe. Warto zauważyć, że w typowym adresie IPv6, po zredukowaniu zer, pozostałe bloki mogą zawierać wartości różne od zera, a ich zapis pozostaje niezmieniony. Prowadzi to do nieporozumień związanych z interpretacją adresów, gdzie użytkownicy mogą zdezorientować się, myśląc, że podwójny dwukropek ma szersze zastosowanie. Należy również pamiętać, że podwójny dwukropek może być użyty tylko raz w adresie, co jest istotnym ograniczeniem, jednakże niektóre odpowiedzi sugerują, że można go używać wielokrotnie, co jest niezgodne z ustaleniami standardów RFC. Takie błędne rozumienie może prowadzić do problemów w praktycznym zastosowaniu adresacji IPv6, a także w dokumentacji technicznej, która powinna być zgodna z obowiązującymi normami branżowymi.

Pytanie 33

Wtyk przedstawiony na ilustracji powinien być użyty do zakończenia kabli kategorii

A. 6

B. 5a

C. 3

D. 5

Jak wybierzesz zły wtyk do kabla, to potem mogą być poważne problemy z siecią. Weźmy kable kategorii 3, które były używane w starszych telefonach i niektórych sieciach lokalnych – to zaledwie 10 Mbps! Użycie ich w nowoczesnych sieciach to niezły błąd, bo nie spełniają wymagań dla normalnego działania. Kategoria 5 wprowadza poprawę do 100 Mbps, co jest trochę lepsze, ale nawet to już dziś to za mało. Kategoria 5e, to już ulepszony Cat 5, osiąga do 1 Gbps, ale nie ma takiego poziomu zabezpieczeń przed zakłóceniami jak Cat 6. Często ludzie myślą, że to wszystko jest takie samo, a w rzeczywistości każda kategoria ma swoje miejsce i ograniczenia. Wiele osób zapomina, że dobieranie kabli i wtyków to klucz do dobrego działania sieci, bo to wpływa na takie rzeczy jak przesłuchy czy zakłócenia. Jeśli się to olewa, to nie ma co się dziwić, że sieć działa wolno, co jest problemem w miejscach, gdzie potrzebna jest większa przepustowość, jak nowoczesne biura czy domy z multimedia. Dlatego trzeba trzymać się międzynarodowych standardów, które mówią, jakie komponenty pasują do danego zastosowania.

Pytanie 34

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

A. straci dostęp do Internetu

B. będzie publicznie widoczny w Internecie

C. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci

D. będzie zabezpieczony firewallem

Włączenie opcji DMZ na routerze oznacza, że wybrany komputer z sieci lokalnej zostanie wystawiony na bezpośredni kontakt z Internetem bez ochrony standardowego firewalla. Komputer z adresem IP 192.168.0.106 będzie mógł odbierać przychodzące połączenia z sieci zewnętrznej, co jest typowym działaniem przydatnym w przypadku serwerów wymagających pełnego dostępu, takich jak serwery gier czy aplikacji webowych. W praktyce oznacza to, że ten komputer będzie pełnił rolę hosta DMZ, czyli znajdzie się w strefie buforowej pomiędzy siecią lokalną a Internetem. To rozwiązanie choć skuteczne dla specyficznych zastosowań, niesie ze sobą ryzyko, ponieważ host DMZ jest bardziej narażony na ataki. Dlatego ważne jest, aby taki komputer miał własne zabezpieczenia, takie jak odpowiednio skonfigurowany firewall oraz aktualne oprogramowanie antywirusowe i systemowe. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie i audytowanie aktywności w DMZ, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń i wdrożenie niezbędnych środków zapobiegawczych. Host DMZ musi być również zgodny ze standardami bezpieczeństwa, takimi jak ISO/IEC 27001 czy NIST, co zapewnia odpowiednią ochronę danych i zasobów informatycznych.

Pytanie 35

Podstawowy protokół stosowany do ustalania ścieżki oraz przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. POP3

B. SSL

C. PPP

D. RIP

SSL (Secure Sockets Layer) to protokół kryptograficzny, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji w Internecie, ale nie jest używany do wyznaczania tras pakietów w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem. Z kolei POP3 (Post Office Protocol 3) służy do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalny komputer, co zupełnie nie wiąże się z routowaniem pakietów w sieci. Z tego powodu, nie można go uznać za odpowiedni protokół w kontekście wyznaczania tras. PPP (Point-to-Point Protocol) jest protokołem komunikacyjnym używanym do ustanawiania połączeń bezpośrednich między dwoma urządzeniami, na przykład w przypadku połączeń dial-up. Choć PPP może być używany do przesyłania pakietów, nie oferuje funkcji routingu w sensie wyznaczania tras, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Wybór niewłaściwego protokołu najczęściej wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych protokołów oraz ich zastosowań w różnych scenariuszach sieciowych. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne protokoły pełnią różne role w infrastrukturze sieciowej i błędne przyporządkowanie ich funkcji prowadzi do nieefektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 36

Który standard w sieciach LAN określa dostęp do medium poprzez wykorzystanie tokenu?

A. IEEE 802.2

B. IEEE 802.5

C. IEEE 802.3

D. IEEE 802.1

Standard IEEE 802.5 definiuje protokół Token Ring, który opiera się na koncepcji przekazywania tokenu (żetonu) w sieci lokalnej (LAN). W tym modelu, aby urządzenie mogło wysłać dane, musi najpierw zdobyć token. Tylko urządzenie posiadające token ma prawo do przesyłania informacji, co znacznie redukuje ryzyko kolizji w transmisji danych. Praktyczne zastosowanie tego standardu widoczne było w środowiskach, gdzie stabilność i przewidywalność transmisji były kluczowe, na przykład w bankach czy instytucjach finansowych. Przykłady zastosowania obejmują systemy, które wymagają dużej niezawodności, takie jak kontrola dostępu czy systemy rozliczeniowe. Warto również zaznaczyć, że mimo iż Token Ring nie jest już tak powszechny jak Ethernet (IEEE 802.3), jego zasady oraz koncepcje są rozważane przy projektowaniu nowoczesnych sieci, ponieważ zapewniają one porządek w dostępie do medium transmisyjnego, co wciąż jest istotne w kontekście zarządzania ruchem sieciowym.

Pytanie 37

Jak wygląda liczba 257 w systemie dziesiętnym?

A. F0 w systemie szesnastkowym

B. 1 0000 0001 w systemie binarnym

C. FF w systemie szesnastkowym

D. 1000 0000 w systemie binarnym

Wybór odpowiedzi FF szesnastkowo oraz F0 szesnastkowo jest błędny, ponieważ nie odpowiada on poprawnej konwersji liczby 257 na system szesnastkowy. Liczba 257 w systemie szesnastkowym zapisywana jest jako 101, co oznacza, że błędnie zinterpretowano wartość, a podane odpowiedzi wprowadziły w błąd. Wartość FF odpowiada liczbie 255, natomiast F0 to wartość 240, co pokazuje typowy błąd w zrozumieniu systemu szesnastkowego. Osoby mogące wprowadzać się w błąd przy konwersji mogą pomylić bazę systemu, co prowadzi do błędnych wyników. Przykład ten podkreśla znaczenie umiejętności przekształcania liczb z jednego systemu do drugiego oraz znajomości wartości poszczególnych cyfr w różnych systemach liczbowych. Również odpowiedź 1 0000 0001 w systemie dwójkowym, co wydaje się poprawne, jest skonstruowana z nieprawidłowym zrozumieniem wartości bitów, które odpowiadają liczbie 257, gdyż w systemie binarnym to 1 0000 0001, co powinno być odnotowane. Takie błędy mogą wynikać z nieprecyzyjnego obliczania lub braku zrozumienia koncepcji potęg liczby 2, co jest kluczowe przy konwersji między systemami liczbowymi. W związku z tym ważne jest, aby przed przystąpieniem do konwersji zweryfikować zasady konwersji oraz wartości poszczególnych cyfr w każdym systemie liczbowym, co jest fundamentalne w programowaniu i inżynierii komputerowej.

Pytanie 38

Która karta graficzna nie będzie kompatybilna z monitorem, który posiada złącza pokazane na zdjęciu, przy założeniu, że do podłączenia monitora nie użyjemy adaptera?

A. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort

B. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub

C. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort

D. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort

Karta HIS R7 240 posiada wyjścia HDMI DVI i D-Sub. Zdjęcie przedstawia złącza HDMI i DisplayPort. W związku z tym karta HIS R7 240 nie będzie kompatybilna z monitorem z powodu braku złącza DisplayPort. Standard HDMI i D-Sub są powszechnie używane w starszych modelach kart graficznych i monitorów natomiast DisplayPort jest nowszym standardem oferującym wyższą przepustowość i często kompatybilność z rozdzielczościami 4K. W praktyce oznacza to że jeśli monitor posiada wyłącznie złącza przedstawione na zdjęciu użytkownik musi posiadać kartę graficzną z kompatybilnymi portami bez konieczności używania adapterów co mogłoby wpłynąć na jakość obrazu. Konieczność dobrania odpowiedniego sprzętu zależy nie tylko od dostępności portów ale też od wymagań dotyczących rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co ma znaczenie w profesjonalnych zastosowaniach graficznych oraz podczas grania w gry komputerowe. Warto zwrócić uwagę na specyfikacje kart podczas zakupu by uniknąć takich niekompatybilności.

Pytanie 39

Wartość wyrażana w decybelach, będąca różnicą pomiędzy mocą sygnału przekazywanego w parze zakłócającej a mocą sygnału generowanego w parze zakłócanej to

A. rezystancja pętli

B. poziom mocy wyjściowej

C. przesłuch zbliżny

D. przesłuch zdalny

Przesłuch zbliżny to miara, która opisuje różnicę mocy sygnału przesyłanego w parze zakłócającej i sygnału wytworzonego w parze zakłócanej, wyrażoną w decybelach. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe w kontekście inżynierii telekomunikacyjnej oraz projektowania systemów transmisyjnych, gdzie zakłócenia mogą znacząco wpływać na jakość sygnału. Przesłuch zbliżny pojawia się w sytuacjach, gdy dwa sygnały są przesyłane blisko siebie w tym samym medium, co prowadzi do niepożądanych interakcji między nimi. W praktyce, inżynierowie zajmujący się projektowaniem kabli lub systemów audio muszą analizować i kontrolować przesłuch zbliżny, aby zapewnić wysoką jakość transmisji. Standardy, takie jak IEC 60268, wskazują na metody pomiaru i redukcji przesłuchów, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej wydajności systemów. W kontekście praktycznym, zrozumienie przesłuchu zbliżnego pozwala na projektowanie bardziej odpornych systemów, co przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników oraz wyższą niezawodność komunikacji.

Pytanie 40

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 1,2 V

B. 3,3 V

C. 1,5 V

D. 2,5 V

Zasilanie pamięci SDRAM DDR3 nie może wynosić 3,3 V, 1,2 V ani 2,5 V z uwagi na szereg podstawowych różnic w konstrukcji i działaniu tych technologii. Pamięci DDR3 zostały zaprojektowane z myślą o efektywności energetycznej, stąd napięcie zasilania zostało obniżone do 1,5 V, co jest istotnym krokiem w kierunku zmniejszenia zużycia energii przez komponenty komputerowe. Napięcie 3,3 V jest typowe dla starszych standardów, takich jak SDR SDRAM lub DDR SDRAM, które nie są już powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach. Pamięci z wyższym napięciem mogą prowadzić do większego wydzielania ciepła i mniejszej efektywności energetycznej, co jest niepożądane w dzisiejszych aplikacjach. Z drugiej strony, wartość 1,2 V odnosi się do pamięci DDR4, która jest nowszym standardem i zapewnia jeszcze większą efektywność energetyczną oraz wyższe prędkości transferu danych. Podobnie, napięcie 2,5 V jest związane z technologią DDR2, która również jest już przestarzała. W związku z tym, błędne podejście do napięcia zasilania pamięci DDR3 może prowadzić do nieodpowiedniej konfiguracji systemów, co w konsekwencji może skutkować niestabilnością lub uszkodzeniem podzespołów. Ważne jest, aby dostosować wybór pamięci do specyfikacji producenta płyty głównej oraz systemu, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu optymalnej wydajności i niezawodności całego systemu komputerowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej