Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 14 kwietnia 2025 22:05
  • Data zakończenia: 14 kwietnia 2025 22:14

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wykonanie polecenia net use Z:192.168.20.2data /delete spowoduje?

A. rozłączenie katalogu data z dyskiem Z:
B. rozłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 od dysku Z:
C. podłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 do dysku Z:
D. podłączenie katalogu data do dysku Z:
Niepoprawne koncepcje w odpowiedziach wskazują na niepełne zrozumienie działania komendy 'net use' oraz ogólnych zasad zarządzania zasobami sieciowymi. Przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z: miałoby miejsce przy użyciu polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data', jednak nie odnosiłoby się to do jego odłączenia. Odłączenie zasobów, jak sugeruje polecenie z '/delete', oznacza, że zasób, który wcześniej był przypisany do dysku Z:, zostaje usunięty z jego pamięci. Wiele osób myli pojęcia przyłączenia i odłączenia, co prowadzi do błędnych interpretacji działań systemowych. Ważne jest zrozumienie, że /delete w tym kontekście podkreśla eliminację dostępu do konkretnego katalogu, a nie jego przyłączenie. Ponadto, błędne odpowiedzi dotyczące przyłączenia katalogu 'data' do dysku Z: również wykazują nieprawidłowe rozumienie polecenia, które, jak wspomniano wcześniej, jest używane do odłączania, a nie przyłączania. W praktyce, prawidłowe stosowanie komendy 'net use' jest kluczowe dla wydajnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz dla zapewnienia, że dostęp do danych jest kontrolowany i bezpieczny.

Pytanie 2

Aby chronić systemy sieciowe przed zewnętrznymi atakami, należy zastosować

A. narzędzie do zarządzania połączeniami
B. protokół SSH
C. zapory sieciowej
D. serwer DHCP
Zapora sieciowa, czyli firewall, to mega ważny element w zabezpieczaniu sieci. Jej główna robota to monitorowanie i kontrolowanie, co właściwie się dzieje w ruchu sieciowym, zgodnie z ustalonymi zasadami. Dzięki niej możemy zablokować nieautoryzowane dostępy i odrzucać niebezpieczne połączenia. To znacznie zmniejsza ryzyko ataków hakerskich czy wirusów. Przykładem może być to, jak firma używa zapory na granicy swojej sieci, żeby chronić swoje zasoby przed zagrożeniami z Internetu. W praktyce zapory mogą być sprzętowe albo programowe, a ich ustawienia powinny być zgodne z najlepszymi praktykami w branży, jak zasada minimalnych uprawnień, co oznacza, że dostęp mają tylko ci, którzy naprawdę go potrzebują. Różne standardy, na przykład ISO/IEC 27001, podkreślają, jak ważne jest zarządzanie bezpieczeństwem danych, w tym stosowanie zapór w szerszej strategii ochrony informacji.

Pytanie 3

W systemie Blu-ray nośnik przeznaczony do jednokrotnego zapisu jest oznaczany jako

A. BD-RE
B. BD-R
C. BD-ROM
D. BD
Odpowiedź BD-R (Blu-ray Disc Recordable) jest poprawna, ponieważ oznacza nośnik jednokrotnego zapisu, który pozwala na nagrywanie danych tylko raz. Po zapisaniu danych na płycie BD-R nie ma możliwości ich usunięcia ani ponownego nagrania. Płyty te są powszechnie stosowane w zastosowaniach domowych i profesjonalnych, takich jak archiwizacja danych, tworzenie kopii zapasowych czy nagrywanie filmów w wysokiej rozdzielczości. Standard Blu-ray, wprowadzony przez Blu-ray Disc Association, oferuje znacznie większą pojemność niż tradycyjne nośniki DVD, co czyni go idealnym rozwiązaniem do przechowywania dużych ilości danych. Płyty BD-R mogą pomieścić do 25 GB danych na jednej warstwie, a w przypadku płyt dwuwarstwowych nawet do 50 GB. Dzięki swojej zdolności do przechowywania danych w wysokiej jakości, BD-R jest szczególnie ceniony w branży filmowej, gdzie jakość obrazu i dźwięku jest kluczowa.

Pytanie 4

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą Y
B. literą U
C. literą B
D. literą K
Odpowiedzi oznaczone literą B, U oraz Y są nieprawidłowe w kontekście podkręcania procesorów Intel. Procesory oznaczone literą B są zaprojektowane z myślą o podstawowych zastosowaniach biurowych, co oznacza, że są one zoptymalizowane pod kątem efektywności energetycznej, a nie wydajności. Takie jednostki nie oferują możliwości podkręcania, co ogranicza ich potencjał w obszarze wymagających zadań. Z kolei procesory z oznaczeniem U są dedykowane dla urządzeń przenośnych, kładąc nacisk na maksymalizację czasu pracy na baterii, co oznacza, że ich architektura nie wspiera podkręcania. Z tej perspektywy, użytkownicy, którzy wybierają te procesory, nie mogą liczyć na zwiększenie wydajności przez overclocking, gdyż ich konstrukcja nie przewiduje takich operacji. Analogicznie, procesory z literą Y są jeszcze bardziej zorientowane na maksymalne zmniejszenie zużycia energii, co czyni je nieodpowiednimi do zadań wymagających dużej mocy obliczeniowej. Ważne jest, aby przed dokonaniem wyboru procesora mieć na uwadze jego oznaczenie, gdyż pozwala to na lepsze dopasowanie do indywidualnych potrzeb użytkownika. Typowe błędy myślowe dotyczące podkręcania często wynikają z nieznajomości specyfikacji i przeznaczenia poszczególnych modeli procesorów, co może prowadzić do niewłaściwych wyborów na etapie zakupu.

Pytanie 5

Martwy piksel, który jest defektem w monitorach LCD, to punkt, który ciągle ma ten sam kolor

A. czarnym
B. szarym
C. fioletowym
D. żółtym
Martwy piksel to problem, który występuje w monitorach LCD, polegający na tym, że pojedynczy piksel pozostaje w stanie 'martwym', czyli niezmiennie wyświetla kolor czarny. Z definicji martwy piksel to piksel, który nie reaguje na sygnały z karty graficznej, co skutkuje jego stałym brakiem emisji światła. W praktyce martwy piksel jest widoczny jako mały czarny punkt na ekranie, co może być bardzo irytujące, zwłaszcza w przypadku monitorów o wysokiej rozdzielczości. W branży stosuje się różne metody diagnostyki i naprawy takich usterek, w tym testy wizualne i narzędzia do identyfikacji problematycznych pikseli. Warto zaznaczyć, że martwe piksele mogą różnić się od tzw. 'zapalonych' pikseli, które cały czas świecą w jednym, konkretnym kolorze. W standardach jakości monitorów LCD, takich jak ISO 9241-302, określono, że akceptowalne są pewne limity wad pikseli, co jest istotne dla producentów przy ocenie jakości ich produktów. Dlatego rozumienie problematyki martwych pikseli jest kluczowe zarówno dla użytkowników, jak i producentów sprzętu elektronicznego.

Pytanie 6

Program df działający w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. nazwa aktualnego katalogu
B. danych dotyczących dostępnej przestrzeni na dysku
C. tekstu, który odpowiada wzorcowi
D. zawartości katalogu ukrytego
To narzędzie df (disk free) w systemach Unix i Linux jest naprawdę przydatne! Dzięki niemu możesz sprawdzić, ile miejsca zostało na dysku i jak dużo już zajmują pliki. Używa się go z różnymi opcjami, a jednym z najczęściej stosowanych poleceń jest 'df -h', które pokazuje wszystko w przystępnej formie, na przykład w MB czy GB. Fajnie jest wiedzieć, jak wygląda sytuacja z dyskiem, bo to pomaga w planowaniu przestrzeni na różne aplikacje czy pliki. Dobrze jest też robić kopie zapasowe, a to narzędzie pozwala szybciej zauważyć, gdy czegoś brakuje. Generalnie, znajomość tego, co można z tym narzędziem zrobić, jest naprawdę ważna dla zachowania sprawnego działania całego systemu.

Pytanie 7

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 270
B. 271
C. 272
D. 273
W przypadku wyboru odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w konwersji systemów liczbowych. Na przykład, błędne zrozumienie wartości cyfr w systemie szesnastkowym może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Często zdarza się, że osoby przeliczające liczby szesnastkowe mylą wartości cyfr, co skutkuje błędnymi sumami. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wartość 4C jako 4 * 16^1 + 11 * 16^0 zamiast 4 * 16^1 + 12 * 16^0, uzyska fałszywy wynik, który może być bliski, ale niepoprawny. Innym częstym błędem jest pominięcie dodawania wartości z obu liczb, co prowadzi do częściowej sumy. Ważne jest również, by zrozumieć, że w systemie szesnastkowym każda cyfra ma inną wagę, a niepoprawne traktowanie tej wagi może prowadzić do błędnych konkluzji. Typowym nieporozumieniem jest również to, że niektórzy mogą przyjąć, iż dodawanie liczb w systemie szesnastkowym można przeprowadzać bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, co jest błędne. Tego rodzaju nieścisłości mogą wpływać na dalsze analizy i decyzje w obszarze programowania oraz inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne.

Pytanie 8

Jaka jest binarna reprezentacja adresu IP 192.168.1.12?

A. 11000010,10101100,00000111,00001101
B. 11000100,10101010,00000101,00001001
C. 11000000.10101000,00000001,00001100
D. 11000001,10111000,00000011,00001110
Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym ma postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Aby zrozumieć, jak dokonano tej konwersji, należy znać zasady przekształcania liczb dziesiętnych na system binarny. Każda z czterech części adresu IP (octetów) jest przekształcana osobno. W przypadku 192, jego binarna reprezentacja to 11000000, co uzyskuje się przez dodawanie kolejnych potęg liczby 2: 128 + 64 = 192. Następnie 168 zamienia się na 10101000, ponieważ 128 + 32 + 8 = 168. Kolejny octet, 1, jest po prostu 00000001, a ostatni, 12, to 00001100. W praktyce, znajomość binarnego zapisu adresu IP jest niezbędna w sieciach komputerowych, zwłaszcza przy konfiguracji urządzeń sieciowych czy diagnostyce problemów z komunikacją. Ważne jest również, aby zrozumieć, że te adresy IP są częścią standardu IPv4, który jest powszechnie stosowany w internecie oraz w sieciach lokalnych. Znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest podstawową umiejętnością każdego specjalisty IT, co znacząco ułatwia pracę z sieciami oraz zabezpieczeniami.

Pytanie 9

Na nowym urządzeniu komputerowym program antywirusowy powinien zostać zainstalowany

A. w trakcie instalacji systemu operacyjnego
B. po zainstalowaniu aplikacji pobranych z Internetu
C. przed instalacją systemu operacyjnego
D. zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego
Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w procesie zabezpieczania nowego komputera. Program antywirusowy pełni fundamentalną rolę w ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, wirusami oraz innymi zagrożeniami, które mogą pojawić się w trakcie korzystania z Internetu. Przykładowo, popularne programy antywirusowe, takie jak Norton, Kaspersky czy Bitdefender, oferują zaawansowane funkcje skanowania w czasie rzeczywistym oraz ochrony przed phishingiem. W momencie, gdy system operacyjny jest zainstalowany, komputer jest już gotowy do połączenia z siecią, co naraża go na potencjalne ataki. Dlatego zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, zaleca się natychmiastowe zainstalowanie i zaktualizowanie oprogramowania antywirusowego, aby zapewnić maksymalną ochronę. Dodatkowo, podczas instalacji warto skonfigurować zaporę sieciową, co stanowi kolejny krok w tworzeniu bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 10

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.5
B. IEEE 802.1
C. IEEE 802.3
D. IEEE 802.2
Standardy IEEE 802.2, IEEE 802.3 i IEEE 802.1 różnią się znacząco od IEEE 802.5 w kontekście zarządzania dostępem do medium. IEEE 802.2, znany jako Logical Link Control (LLC), definiuje warstwę kontrolną, która zarządza komunikacją w sieciach. Nie zajmuje się on jednak bezpośrednio dostępem do medium, lecz współpracuje z innymi standardami, takimi jak Ethernet, który jest obsługiwany przez IEEE 802.3. Ethernet opiera się na metodzie CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection), co oznacza, że urządzenia nasłuchują medium, a w przypadku wykrycia kolizji ponownie próbują wysłać dane. Taki model nie zapewnia tak skutecznej kontroli dostępu jak token ring, co może prowadzić do większej liczby kolizji w zatłoczonych sieciach. Z kolei IEEE 802.1 dotyczy głównie architektury sieciowej oraz protokołów zarządzania, takich jak VLAN, i nie ma bezpośredniego wpływu na metody dostępu do medium. Często błędnie zakłada się, że wszystkie standardy sieciowe związane z LAN są sobie równoważne, jednakże różnice w mechanizmach dostępu mogą prowadzić do znacznych różnic w wydajności i stabilności sieci. Zrozumienie tych standardów i ich zastosowań jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 11

Jakość skanowania można poprawić poprzez zmianę

A. wielkości skanowanego dokumentu
B. rozmiaru wydruku
C. typ formatu pliku wejściowego
D. rozdzielczości
Poprawa jakości skanowania poprzez zmianę rozdzielczości jest kluczowym aspektem, który bezpośrednio wpływa na detale i klarowność skanowanych dokumentów. Rozdzielczość skanowania, mierzona w punktach na cal (dpi), określa liczbę szczegółów, które skanowane urządzenie jest w stanie zarejestrować. Wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie mniejszych detali, co jest szczególnie ważne w skanowaniu dokumentów tekstowych, zdjęć czy rysunków. Przykładowo, skanowanie dokumentu w rozdzielczości 300 dpi zapewnia odpowiednią jakość dla większości zastosowań biurowych, podczas gdy skanowanie archiwalnych fotografii lub szczegółowych rysunków technicznych może wymagać wartości powyżej 600 dpi. Warto również pamiętać, że wyższa rozdzielczość skutkuje większym rozmiarem pliku, co może wymagać efektywnych metod zarządzania i przechowywania danych. Standardy branżowe wskazują na dobór rozdzielczości w zależności od celu skanowania, co podkreśla znaczenie świadomego wyboru tej wartości.

Pytanie 12

W systemie Linux istnieją takie prawa dostępu do konkretnego pliku rwxr--r--. Jakie polecenie użyjemy, aby zmienić je na rwxrwx---?

A. chmod 755 nazwapliku
B. chmod 770 nazwapliku
C. chmod 221 nazwapliku
D. chmod 544 nazwapliku
Wybór polecenia 'chmod 755 nazwapliku' nie jest poprawny, gdyż wprowadza nieodpowiednie ustawienia dostępu do pliku. Ustawienie '755' przyznaje właścicielowi pliku pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie), członkom grupy dostęp tylko do odczytu i wykonywania, a innym użytkownikom tylko możliwość odczytu i wykonywania. Takie ustawienia są często stosowane dla plików wykonywalnych, ale nie pasują do potrzeb opisanego zadania, gdzie wymagane było przyznanie dodatkowych praw grupie. Ponadto, wybór 'chmod 544 nazwapliku' jest również niepoprawny, ponieważ nadawałby właścicielowi tylko prawo do odczytu, a członkom grupy oraz innym użytkownikom dostęp tylko do odczytu, co całkowicie pomija możliwość zapisu. Z kolei 'chmod 221 nazwapliku' nadaje prawa, które są nieodpowiednie, ponieważ przyznaje możliwość zapisu dla grupy i innych użytkowników, co może prowadzić do nieautoryzowanego modyfikowania plików. Typowym błędem myślowym w wyborze tych niepoprawnych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że prawa dostępu powinny być dobierane w zależności od kontekstu użycia pliku oraz zrozumienia roli grup użytkowników w systemach wieloużytkownikowych. Zatem, kluczowe jest nie tylko rozumienie symboliki uprawnień, ale także zastosowanie ich w praktyce zgodnie z potrzebami oraz zasadami bezpieczeństwa w zarządzaniu systemami Linux.

Pytanie 13

Ile jest klawiszy funkcyjnych na klawiaturze w układzie QWERTY?

A. 10
B. 12
C. 14
D. 8
Na standardowej klawiaturze QWERTY znajduje się 12 klawiszy funkcyjnych, które są umieszczone w górnej części klawiatury. Klawisze te są oznaczone F1 do F12 i pełnią różnorodne funkcje, które mogą być wykorzystywane w różnych aplikacjach. Na przykład, klawisz F1 często służy do otwierania pomocy w programach, podczas gdy F5 zazwyczaj odświeża stronę internetową w przeglądarkach. Funkcjonalność tych klawiszy może się różnić w zależności od oprogramowania, ale ich uniwersalność sprawia, że są niezwykle przydatne w codziennej pracy. W wielu profesjonalnych środowiskach, takich jak programowanie czy projektowanie graficzne, umiejętność wykorzystania klawiszy funkcyjnych może znacząco zwiększyć efektywność użytkowników. Na przykład, w programach do edycji tekstu klawisze te mogą być skonfigurowane do wykonywania makr, co pozwala na automatyzację powtarzalnych zadań. Warto również zwrócić uwagę na to, że niektóre klawiatury mogą mieć dodatkowe funkcje przypisane do klawiszy funkcyjnych, co może zwiększać ich liczbę, ale standardowy układ oparty na QWERTY w kontekście klawiszy funkcyjnych pozostaje niezmienny.

Pytanie 14

Komunikat tekstowy BIOS POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu
B. brak urządzenia do bootowania
C. usterkę podczas inicjalizacji dysku twardego
D. problem z pamięcią operacyjną
Błędy w interpretacji komunikatu BIOS POST mogą prowadzić do nieprawidłowych diagnoz. Na przykład, błędne rozpoznanie problemu jako usterki pamięci operacyjnej może wynikać z niezrozumienia, że komunikat dotyczy wyłącznie ustawień obrazu. Pamięć operacyjna jest odpowiedzialna za przechowywanie danych używanych przez system operacyjny i aplikacje, a jej problemy zazwyczaj manifestują się poprzez różne błędy podczas ładowania systemu, a nie przez komunikaty dotyczące wyświetlania. Usterka pamięci operacyjnej może prowadzić do niestabilności systemu lub całkowitego braku jego uruchomienia, ale nie jest to związane bezpośrednio z komunikatem o nieprawidłowym ustawieniu przełącznika wyświetlania. Również błędna diagnoza błędu inicjalizacji dysku twardego wydaje się nie mieć związku z wyświetlaniem, ponieważ taki problem manifestuje się przez komunikaty o braku bootowania lub problemach z dyskiem. To samo dotyczy braku urządzenia rozruchowego, który sprowadza się do problemów z nośnikiem, a nie z wyjściem wideo. Dlatego kluczowe jest dokładne czytanie komunikatów BIOS-u i ich kontekstu, co może znacząco skrócić czas diagnozy i podjęcia skutecznych działań naprawczych.

Pytanie 15

Na komputerze, na którym zainstalowane są dwa systemy – Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows drugi system przestaje się uruchamiać. Aby ponownie umożliwić uruchamianie systemu Linux oraz aby zachować wszystkie dane i ustawienia w nim zawarte, co należy zrobić?

A. przeprowadzić skanowanie dysku programem antywirusowym
B. wykonać ponowną instalację systemu Windows
C. wykonać reinstalację systemu Linux
D. ponownie zainstalować bootloadera GRUB
Reinstalacja bootloadera GRUB (Grand Unified Bootloader) jest kluczowym krokiem w przywracaniu możliwości uruchamiania systemu Linux po reinstalacji Windows. Reinstalacja Windows zazwyczaj nadpisuje MBR (Master Boot Record) lub EFI (Extensible Firmware Interface), co sprawia, że bootloader Linuxa nie jest już dostępny. GRUB jest odpowiedzialny za zarządzanie wieloma systemami operacyjnymi na komputerze, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma być uruchomiony. Aby ponownie zainstalować GRUB, można użyć nośnika instalacyjnego Linuxa (np. Live CD lub USB), uruchomić terminal i użyć komendy 'grub-install' w odpowiednim systemie plików. Praktycznie, po zainstalowaniu GRUB, można również zaktualizować jego konfigurację za pomocą 'update-grub', co zapewni, że wszystkie dostępne systemy operacyjne zostaną poprawnie wykryte. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych danych, co pozwala uniknąć ich utraty w przypadku problemów z systemem operacyjnym.

Pytanie 16

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600m?

A. Przewód koncentryczny
B. Skrętkę STP
C. Skrętkę UTP
D. Światłowód
Światłowód jest najodpowiedniejszym medium transmisyjnym do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600 metrów z kilku powodów. Przede wszystkim, światłowody oferują znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych przewodów miedzianych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających przesyłania dużych ilości danych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się niską tłumiennością, co oznacza, że sygnał może być przesyłany na dużą odległość bez znacznych strat jakości. W przypadku zastosowań komercyjnych, takich jak sieci lokalne (LAN) czy połączenia między budynkami, światłowody są standardem, który wspiera rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów może być łączenie oddziałów firm w różnych lokalizacjach, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe dla efektywnej pracy. Ponadto, korzystanie ze światłowodów obniża ryzyko zakłóceń elektromagnetycznych, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, takich jak centra danych. Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają standardy takie jak ISO/IEC 11801, które zalecają jego wykorzystanie w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 17

Protokół, który zajmuje się identyfikowaniem i usuwaniem kolizji w sieciach Ethernet, to

A. NetBEUI
B. WINS
C. IPX/SPX
D. CSMA/CD
Wybór odpowiedzi innych niż CSMA/CD wskazuje na nieporozumienie w zakresie podstawowych protokołów komunikacyjnych w sieciach komputerowych. WINS (Windows Internet Name Service) jest usługą stosowaną do tłumaczenia nazw komputerów w sieci na adresy IP. Nie ma on jednak związku z zarządzaniem dostępem do medium transmisyjnego ani z wykrywaniem kolizji, co czyni go nieodpowiednim w kontekście omawianego pytania. Podobnie IPX/SPX, protokół stworzony przez firmę Novell dla sieci NetWare, również nie zajmuje się problematyką kolizji, lecz dotyczy komunikacji między urządzeniami w sieciach lokalnych, lecz w zupełnie inny sposób. Natomiast NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) jest protokołem transportowym, który nie jest routowalny i służy głównie w małych sieciach lokalnych. Jego architektura również nie obejmuje mechanizmu detekcji kolizji, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia roli protokołów w sieciach komputerowych oraz braku znajomości zasad ich działania. Kluczowe jest, aby rozróżniać funkcjonalności różnych protokołów oraz ich zastosowanie w praktycznych scenariuszach, co pozwoli na bardziej świadome podejmowanie decyzji w kontekście projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 18

W systemie Windows, który wspiera przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być częścią jedynie grupy globalnej
B. nie może być częścią żadnej grupy
C. może należeć do grup lokalnych i globalnych
D. może być członkiem tylko grupy o nazwie Goście
Inne odpowiedzi na to pytanie mają trochę problemów z podstawowym zrozumieniem tego, jak działają grupy użytkowników w Windows. Na przykład, mówienie, że Gość nie może być w żadnej grupie jest po prostu nieprawidłowe, bo nawet użytkownicy z ograniczonymi uprawnieniami mogą być przypisani do grup. Tak naprawdę, każdy użytkownik, w tym Gość, może należeć do grupy, co daje mu pewne uprawnienia. Stwierdzenie, że Gość może tylko być w grupie globalnej, jest trochę mylące, ponieważ Gość może też być częścią grup lokalnych, co jest ważne w zarządzaniu dostępem do lokalnych zasobów. Dodatkowo, jest nieprawdziwe to, że Gość może należeć tylko do grupy o nazwie Goście. W rzeczywistości Windows daje nam większą elastyczność, pozwalając Gościowi na dostęp do różnych grup w zależności od potrzeb. Dlatego, ograniczenia, które przedstawiono w tych odpowiedziach, są nieprawidłowe i mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem, co w końcu może zagrozić bezpieczeństwu danych w systemie.

Pytanie 19

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. OLP
B. MOLP
C. OEM
D. GNU GPL
OLP i MOLP to programy licencjonowania, ale nie dają użytkownikom dostępu do kodu źródłowego. OLP to umowa, która skupia się na sprzedaży oprogramowania, ale użytkownik nie może go zmieniać. MOLP to coś od Microsoftu, gdzie można kupić licencje, ale też bez kodu źródłowego. A OEM to licencje, które producent sprzętu daje razem z jego urządzeniem. Te licencje są dość ograniczone i nie dają możliwości modyfikowania kodu. Dlatego, w porównaniu do GNU GPL, te programy są w zasadzie inne, bo GNU GPL promuje wolność dostępu do kodu i jego zmiany. Wybór złej licencji może prowadzić do kłopotów z rozwijaniem oprogramowania, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii, który szybko się zmienia.

Pytanie 20

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd reprezentują

A. numer koloru tekstu oraz numer koloru tła w terminalu
B. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła i liczbę dni do wygaśnięcia hasła
C. liczbę pomyślnych oraz niepomyślnych prób logowania
D. identyfikator użytkownika i grupy w systemie
Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd rzeczywiście oznaczają identyfikator użytkownika (UID) oraz identyfikator grupy (GID) w systemie operacyjnym Linux. UID to unikalny numer przypisany do każdego użytkownika, który pozwala systemowi na identyfikację użytkownika i zarządzanie jego uprawnieniami. GID natomiast jest identyfikatorem grupy, do której należy użytkownik. Przykładowo, jeśli użytkownik Jan Kowalski ma UID równy 1001, oznacza to, że jest to jeden z pierwszych użytkowników utworzonych w systemie, ponieważ systemowy UID dla pierwszego użytkownika to zazwyczaj 1000. Ponadto, GID określa grupę, której prawa dostępu są dziedziczone przez użytkownika. Stosowanie unikalnych identyfikatorów jest dobrą praktyką w zarządzaniu systemami operacyjnymi, gdyż zapewnia to bezpieczeństwo oraz właściwe przypisanie uprawnień, co jest kluczowe w środowiskach wieloużytkownikowych. Warto również zauważyć, że plik /etc/passwd jest standardowym plikiem konfiguracyjnym w systemach Unix/Linux, który zawiera informacje o użytkownikach systemowych.

Pytanie 21

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym
B. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów
C. brak sterowników
D. uszkodzenie logiczne dysku twardego
Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz uszkodzenie logiczne dysku twardego to potencjalne problemy, które mogą powodować błąd wykrycia dysków twardych, ale w tym konkretnym przypadku są mniej prawdopodobne. W przypadku złego ułożenia zworek, zazwyczaj prowadzi to do sytuacji, w której system w ogóle nie wykrywa dysku twardego, a nie do wyświetlania komunikatu o braku dysków podczas instalacji. Z kolei uszkodzenia logiczne, takie jak usunięcie partycji czy problem z systemem plików, zazwyczaj skutkują innymi rodzajami błędów lub ostrzeżeń, które pojawiają się po uruchomieniu systemu, a nie podczas samej instalacji. Ustawienie bootowania napędów ma kluczowe znaczenie, jednak w tym przypadku system Windows 7 oraz Linux zainstalowały się poprawnie, co sugeruje, że bootowanie było skonfigurowane właściwie. W związku z tym brak sterowników jest najbardziej oczywistą przyczyną, gdyż Windows XP, w przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, może nie być w stanie automatycznie rozpoznać nowoczesnych kontrolerów dysków. To często prowadzi do błędnych wniosków, gdzie użytkownicy skupiają się na sprzętowych aspektach zamiast na dostosowywaniu środowiska instalacyjnego poprzez zapewnienie odpowiednich sterowników. Warto również zauważyć, że w przypadku starszych systemów, takich jak Windows XP, zapewnienie zgodności sprzętowej i aktualności sterowników jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas instalacji.

Pytanie 22

Prawo majątkowe twórcy dotyczące oprogramowania komputerowego

A. nie jest ograniczone czasowo
B. nie jest prawem, które można zbyć
C. obowiązuje przez 25 lat od daty pierwszej publikacji
D. można je przekazać innej osobie
Autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego jest często mylone z innymi rodzajami praw, co prowadzi do nieporozumień. Przede wszystkim, nie jest prawdą, że autorskie prawo majątkowe nie jest zbywalne. Wręcz przeciwnie, prawa te można przenosić na inne osoby lub podmioty, co jest kluczowe w kontekście komercyjnego wykorzystania oprogramowania. Ponadto, twierdzenie, że autorskie prawo majątkowe nie jest ograniczone w czasie, jest również nieprawidłowe. Prawo to wygasa po 70 latach od śmierci twórcy, co oznacza, że po tym czasie program może być swobodnie wykorzystywany przez innych bez konieczności uzyskiwania zgody. Wreszcie, czas trwania praw autorskich, który wskazano jako 25 lat, jest również błędny. W rzeczywistości prawa autorskie do programu komputerowego trwają znacznie dłużej. Dlatego w kontekście prawa autorskiego ważne jest, aby znać nie tylko ogólne zasady, ale także konkretne regulacje dotyczące czasu trwania praw oraz ich możliwości przenoszenia. Zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla każdego twórcy oprogramowania, który pragnie skutecznie zarządzać swoimi prawami i zabezpieczyć swoje interesy w branży technologicznej.

Pytanie 23

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem standardu

A. Security Socket Layer (SSL)
B. Security Shell (SSH)
C. Session Initiation Protocol (SIP)
D. Network Terminal Protocol (telnet)
Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem protokołu Secure Socket Layer (SSL), który był jednym z pierwszych standardów zabezpieczających komunikację w sieci. SSL i jego następca TLS zapewniają poufność, integralność i autoryzację danych przesyłanych przez Internet. W praktyce TLS jest powszechnie używany do zabezpieczania połączeń w aplikacjach takich jak przeglądarki internetowe, serwery pocztowe oraz usługi HTTPS. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie najnowszych wersji protokołów, aby minimalizować ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa, które mogą występować w starszych wersjach SSL. To podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Internet Engineering Task Force (IETF), która regularnie aktualizuje dokumentację oraz standardy związane z bezpieczeństwem w sieci. Dodatkowo, w kontekście zaleceń PCI DSS, organizacje przetwarzające dane kart płatniczych muszą implementować odpowiednie zabezpieczenia, w tym TLS, aby zminimalizować ryzyko kradzieży danych.

Pytanie 24

Taśma drukująca stanowi kluczowy materiał eksploatacyjny w drukarce

A. atramentowej
B. termicznej
C. laserowej
D. igłowej
Odpowiedzi sugerujące, że taśma barwiąca jest podstawowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach laserowych, atramentowych lub termicznych, są błędne z kilku kluczowych powodów. Drukarki laserowe wykorzystują technologię tonerową, w której proszek toneru jest nanoszony na papier przy użyciu lasera i ciepła, co eliminuje potrzebę stosowania taśmy barwiącej. Użycie tonera zapewnia wyższą jakość druku oraz wydajność w porównaniu do tradycyjnych taśm barwiących. Drukarki atramentowe z kolei stosują wkłady z atramentem, które aplikują ciecz na papier przez dysze, co pozwala na tworzenie bardziej szczegółowych obrazów i kolorów. W tej technologii nie ma miejsca na taśmy barwiące, ponieważ atrament jest bezpośrednio nanoszony na powierzchnię papieru. Z kolei drukarki termiczne działają na zasadzie podgrzewania specjalnego papieru, co powoduje, że zmienia on kolor, eliminując potrzebę jakichkolwiek materiałów barwiących. Takie podejście jest szczególnie popularne w druku paragonów i etykiet. Kluczowym błędem jest nieznajomość zasad funkcjonowania tych technologii drukarskich i ich materiałów eksploatacyjnych. Wiedza na temat różnic pomiędzy tymi systemami jest istotna dla efektywnego doboru sprzętu oraz jego eksploatacji, co z kolei wpływa na jakość i koszt druku.

Pytanie 25

Na jakich licencjach są dystrybuowane wersje systemu Linux Ubuntu?

A. Public Domain
B. Freeware
C. GNU GPL
D. MOLP
Odpowiedzi takie jak 'Public Domain', 'Freeware' oraz 'MOLP' są nieprawidłowe, ponieważ każda z nich odnosi się do zupełnie innego modelu prawnego lub dystrybucyjnego, który nie ma zastosowania w kontekście dystrybucji Ubuntu. Public Domain odnosi się do dzieł, które nie są objęte żadnymi prawami autorskimi, co oznacza, że można je swobodnie wykorzystywać. W przypadku Ubuntu, oprogramowanie jest dostępne na licencji, co oznacza, że prawa autorskie nadal obowiązują, ale użytkownicy mają określone prawa, takie jak modyfikacja i dystrybucja. Freeware to oprogramowanie dostępne bezpłatnie, ale często z zamkniętym kodem źródłowym i ograniczonymi prawami użytkowników. W przeciwieństwie do tego, GNU GPL pozwala na modyfikacje i redystrybucję, co jest kluczowym elementem otwartego oprogramowania. Natomiast MOLP (Managed Online License Program) to model licencjonowania stosowany głównie w kontekście komercyjnych produktów oprogramowania, który również nie odnosi się do zasad dystrybucji open source. Błędne wnioski w zakresie tych odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między licencjami open source a innymi modelami dystrybucji, co jest istotne dla zrozumienia możliwości, jakie oferuje korzystanie z systemów opartych na Linuxie. Warto zaznaczyć, że zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla każdego, kto chce swobodnie poruszać się w świecie technologii informacyjnej i efektywnie korzystać z dostępnych narzędzi.

Pytanie 26

W zestawie komputerowym o parametrach wymienionych w tabeli konieczne jest zastąpienie karty graficznej nową, wskazaną w ramce. W związku z tym modernizacja tego komputera wymaga także wymiany

Ilustracja do pytania
A. zasilacza
B. procesora
C. płyty głównej
D. karty sieciowej
Przy modernizacji komputera i wymianie karty graficznej częstym błędem jest skupienie się na wymianie innych komponentów, takich jak płyta główna, procesor czy karta sieciowa, zamiast na zasilaczu. W kontekście tego konkretnego pytania, wymiana płyty głównej nie jest konieczna, ponieważ obecna płyta posiada odpowiedni slot PCI Ex-16 3.0, który jest kompatybilny z nową kartą. Ponadto, wymiana procesora nie jest wymagana, gdyż aktualny procesor Intel i5 jest wystarczający do obsługi nowych kart graficznych dla standardowych zastosowań. Podobnie, karta sieciowa nie wpływa na działanie karty graficznej i jej wymiana nie przyniosłaby żadnych korzyści w kontekście tej modernizacji. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wymiana podstawowych komponentów zawsze poprawi wydajność całego systemu. W rzeczywistości, w przypadku wymiany karty graficznej, kluczowe jest dostosowanie zasilacza do nowych wymagań energetycznych. Zapewnienie odpowiedniego zasilania jest fundamentem stabilnej pracy komputera i ochrania inne podzespoły przed potencjalnymi awariami. Warto więc zawsze dokładnie analizować wymagania energetyczne nowych komponentów i upewnić się, że zasilacz spełnia te wymagania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT.

Pytanie 27

Protokołem kontrolnym w obrębie rodziny TCP/IP, który ma na celu między innymi identyfikowanie usterek w urządzeniach sieciowych, jest

A. IMAP
B. FDDI
C. SMTP
D. ICMP
ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodzinie TCP/IP, którego głównym zadaniem jest przesyłanie komunikatów kontrolnych dotyczących stanu sieci. Protokół ten umożliwia m.in. wykrywanie awarii urządzeń sieciowych poprzez wysyłanie komunikatów błędów, takich jak 'destination unreachable' lub 'time exceeded'. Przykładem zastosowania ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła pakiety ICMP Echo Request do docelowego hosta w celu sprawdzenia jego dostępności oraz mierzenia czasu odpowiedzi. To narzędzie jest niezwykle przydatne w diagnostyce sieci, pozwalając administratorom na szybkie identyfikowanie problemów związanych z połączeniami i opóźnieniami. ICMP jest zgodne z dokumentem RFC 792, który definiuje jego funkcje oraz sposoby implementacji, a jego stosowanie jest zalecane w dobrych praktykach zarządzania siecią. Ponadto, ICMP odgrywa istotną rolę w procesie routingu, pomagając routerom w podejmowaniu decyzji o najlepszych trasach przesyłania danych.

Pytanie 28

Serwis serwerowy, który pozwala na udostępnianie usług drukowania w systemie Linux oraz plików dla stacji roboczych Windows, to

A. Samba
B. Vsftpd
C. Postfix
D. CUPS
Samba to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokoły SMB/CIFS, umożliwiając stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek z serwerów działających na systemach Unix i Linux. Dzięki Samba użytkownicy Windows mogą korzystać z zasobów udostępnionych na serwerach Linux, co czyni ją niezbędnym narzędziem w mieszanych środowiskach sieciowych. W praktyce, Samba pozwala na tworzenie wspólnych folderów, które mogą być łatwo przeglądane i edytowane przez użytkowników Windows, co znacząco ułatwia współpracę w zespołach. Dodatkowo, Samba obsługuje autoryzację użytkowników i umożliwia zarządzanie dostępem do zasobów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. Wykorzystywanie Samby w środowisku produkcyjnym jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ wspiera interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi oraz zwiększa elastyczność infrastruktury IT. Warto również zauważyć, że Samba jest często używana w większych organizacjach, gdzie integracja systemów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami.

Pytanie 29

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. NFS (Network File System)
B. AD (Active Directory)
C. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
D. WDS (Windows Deployment Services)
AD (Active Directory) to usługa stworzona przez firmę Microsoft, która umożliwia scentralizowane zarządzanie tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci. Dzięki Active Directory administratorzy mogą zarządzać użytkownikami, grupami oraz komputerami w organizacji z jednego miejsca. Jest to kluczowy element w strukturze sieciowej, pozwalający na bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów. Przykładowo, dzięki AD można łatwo przyznawać lub odbierać uprawnienia do konkretnych zasobów sieciowych, takich jak foldery współdzielone czy drukarki. Dodatkowo, Active Directory wspiera standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia integrację z innymi systemami i usługami. Jest to również rozwiązanie zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie wydajnego zarządzania tożsamościami w złożonych środowiskach IT, co czyni go niezbędnym w każdej większej organizacji.

Pytanie 30

Jakie urządzenie należy zastosować, aby połączyć sieć lokalną wykorzystującą adresy prywatne z Internetem?

A. switch
B. router
C. hub
D. repeater
Router jest urządzeniem sieciowym, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu, a także zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami. Główna rola routera polega na translacji adresów IP, co pozwala na komunikację między urządzeniami w sieci lokalnej, które posługują się adresami prywatnymi, a zewnętrznymi zasobami sieciowymi, które używają adresów publicznych. Przykładowo, w typowej konfiguracji domowej, router łączy się z dostawcą usług internetowych (ISP) i przydziela adresy prywatne (np. 192.168.1.x) urządzeniom w sieci lokalnej. Dzięki NAT (Network Address Translation) urządzenia te mogą jednocześnie korzystać z Internetu, korzystając z jednego publicznego adresu IP. Routery często oferują dodatkowe funkcje, takie jak zapora ogniowa czy serwer DHCP, co czyni je wszechstronnymi urządzeniami do zarządzania lokalnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 31

Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W nie jest przeznaczony do podłączenia

A. drukarki laserowej
B. modemu ADSL
C. monitora
D. urządzeń sieciowych takich jak router
Drukarka laserowa jest urządzeniem, które z reguły wymaga znacznej mocy do pracy, szczególnie podczas procesu druku. Urządzenia te często pobierają więcej energii, szczególnie w momencie uruchomienia, co może prowadzić do przekroczenia mocy zasilacza UPS. Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W jest przeznaczony do zasilania urządzeń o niskim i średnim poborze energii, takich jak routery, modemy czy monitory. Na przykład, standardowy router domowy pobiera zaledwie kilka watów, co czyni go odpowiednim do podłączenia do takiego zasilacza. W przypadku drukarek laserowych, ich moc startowa może znacząco przekroczyć możliwości UPS, skutkując ryzykiem wyłączenia zasilacza lub zniszczenia podłączonych urządzeń. W branży informatycznej i biurowej, zaleca się używanie odpowiednich zasilaczy dla każdego typu urządzenia, a drukarki laserowe powinny być zasilane bezpośrednio z gniazdka elektrycznego, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń sprzętu.

Pytanie 32

Jakiego rekordu DNS należy użyć w strefie wyszukiwania do przodu, aby powiązać nazwę domeny DNS z adresem IP?

A. SRV lub TXT
B. A lub AAAA
C. MX lub PTR
D. NS lub CNAME
Rekordy A i AAAA to takie podstawowe elementy w DNS, bo pomagają przekształcić nazwy domen na adresy IP. Rekord A to ten dla IPv4, a AAAA dla IPv6. Dzięki nim, nie musimy pamiętać trudnych numerków, tylko wpisujemy coś, co łatwo zapamiętać, jak www.przyklad.pl. Jak firma chce, żeby jej strona była dostępna, to rejestruje domenę i dodaje odpowiedni rekord A, żeby każdy mógł ją znaleźć. Warto mieć te rekordy na bieżąco aktualne, bo to wpływa na to, jak działa strona i jej dostępność. Z mojego doświadczenia, to naprawdę kluczowa sprawa, żeby wszystko działało bez zarzutu.

Pytanie 33

Wskaż błędny podział dysku MBR na partycje?

A. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone
B. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona
C. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
D. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
Podział dysku MBR rzeczywiście ma swoje ograniczenia – możesz mieć 4 partycje podstawowe lub 3 podstawowe i jedną rozszerzoną. Wydaje mi się, że może miałeś jakiegoś zamieszania z tymi liczbami. Jeśli masz 3 podstawowe partycje, to nie ma już miejsca na rozszerzoną. To taki kluczowy błąd, który może trochę namieszać. I te odpowiedzi wskazujące na 2 podstawowe i 1 rozszerzoną też nie są do końca trafne. Bo w przypadku rozszerzonej można by było potem dodać partycje logiczne, co jest fajne, ale nie wykorzystuje w pełni możliwości. Także jedynka podstawowa i dwie rozszerzone to zła opcja, bo MBR nie pozwala na więcej niż jedną rozszerzoną. To wprowadza w błąd i może skomplikować zarządzanie danymi, dlatego warto to przemyśleć i dobrze zaplanować podział. Jednak rozumiem, że te zasady nie zawsze są jasne, więc warto się z nimi oswoić.

Pytanie 34

Metoda przesyłania danych pomiędzy urządzeniami CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. PIO
B. IDE
C. DMA
D. SATA
Wybór odpowiedzi PIO (Programmed Input/Output), SATA (Serial Advanced Technology Attachment) oraz IDE (Integrated Drive Electronics) pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące mechanizmów transferu danych w systemach komputerowych. PIO i IDE to metody komunikacji, które nie korzystają z bezpośredniego dostępu do pamięci. PIO polega na tym, że procesor kontroluje każdy transfer danych, co staje się wąskim gardłem w przypadku większych transferów. Użycie PIO w nowoczesnych systemach jest ograniczone, ponieważ przyczynia się do większego obciążenia CPU oraz wydłużenia czasu transferu, co jest nieefektywne w porównaniu do DMA. Z drugiej strony, SATA to standard interfejsu, który określa, w jaki sposób urządzenia podłącza się do komputera, ale nie jest techniką transferu danych w sensie dostępu do pamięci. Podczas gdy SATA oferuje szybsze transfery niż starsze standardy, takie jak PATA (Parallel ATA), nie zmienia fundamentalnej zasady, że transfery danych mogą być zrealizowane bezpośrednio do pamięci przy użyciu DMA. Wybór jednej z tych opcji pokazuje brak zrozumienia fundamentalnych różnic pomiędzy różnymi typami dostępu do pamięci i ich wpływu na wydajność systemu. Kluczowe jest zrozumienie, że techniki takie jak DMA są zaprojektowane z myślą o minimalizowaniu obciążenia CPU i optymalizacji transferów danych, co czyni je bardziej odpowiednimi w kontekście współczesnych aplikacji wymagających wysokiej wydajności.

Pytanie 35

Który z zapisów adresu IPv4 z maską jest niepoprawny?

A. 18.4.0.0, maska 255.0.0.0
B. 100.0.0.0/8
C. 16.1.1.1/5
D. 192.168.0.1, maska 255.250.255.0
Adresy IPv4, takie jak 16.1.1.1/5, 100.0.0.0/8 oraz 18.4.0.0 z maską 255.0.0.0, są przykładem sprawnie skonfigurowanych adresów, jednak nie oznacza to, że są one pozbawione błędów konceptualnych. Zapis 16.1.1.1/5 sugeruje, że pierwsze 5 bitów adresu odnosi się do części sieci, co w praktyce przekłada się na bardzo dużą sieć z maksymalnie 2^27 (134217728) możliwymi adresami hostów, co jest niepraktyczne w większości zastosowań. Adres 100.0.0.0/8 jest stosowany jako adres klasy A, jednak jego wykorzystanie w małych sieciach lokalnych może prowadzić do zbędnego marnotrawienia przestrzeni adresowej. Z kolei adres 18.4.0.0 z maską 255.0.0.0 również nie jest adekwatny do typowych scenariuszy, ponieważ umożliwia tworzenie zbyt dużych podsieci. Błędy te często wynikają z nieporozumienia dotyczącego zasad podziału i przypisywania adresów IP. Właściwe podejście do adresowania wymaga zrozumienia hierarchicznych struktur sieci oraz umiejętności właściwego doboru maski podsieci do specyficznych potrzeb lokalnych sieci. Użytkownicy często mylą zakresy adresów z maskami, co prowadzi do błędnych konfiguracji sieciowych, a w konsekwencji do problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 36

Jaki jest powód sytuacji widocznej na przedstawionym zrzucie ekranu, mając na uwadze adres IP serwera, na którym umieszczona jest domena www.wp.pl, wynoszący 212.77.98.9?

Ilustracja do pytania
A. Domena www.wp.pl jest niedostępna w Internecie
B. W sieci nie istnieje serwer o IP 212.77.98.9
C. Błędny adres serwera DNS lub brak dostępu do serwera DNS
D. Stacja robocza i domena www.wp.pl znajdują się w różnych sieciach
Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są niepoprawne, należy zwrócić uwagę na rolę adresacji IP i DNS w sieciach komputerowych. Stwierdzenie, że 'Nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9', jest błędne, ponieważ zrzut ekranowy pokazuje udaną komunikację z tym adresem IP. Oznacza to, że serwer jest dostępny i odpowiada na zapytania ping, co wyklucza brak jego obecności w sieci. Kolejna odpowiedź sugerująca, że 'Domena o nazwie www.wp.pl jest niedostępna w sieci', również jest myląca. Niedostępność domeny oznaczałaby, że nie działa ona dla wszystkich użytkowników, co nie wynika z przedstawionego problemu, ponieważ brak odpowiedzi dotyczy konfiguracji lokalnej, a nie globalnej dostępności domeny. Ostatnia odpowiedź dotycząca 'pracy w tej samej sieci' również jest nietrafiona. Domena www.wp.pl nie musi pracować w tej samej lokalnej sieci co stacja robocza użytkownika, ponieważ komunikacja w Internecie odbywa się poprzez routowanie pakietów między różnymi sieciami, niezależnie od ich lokalizacji. Problemem jest tu wyłącznie brak możliwości przetłumaczenia nazwy domenowej na adres IP z powodu błędu w konfiguracji DNS. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy dostępnością fizyczną serwera a możliwością jego odnalezienia poprzez DNS, co jest podstawą prawidłowego działania usług internetowych. Zrozumienie tych zagadnień jest istotne dla efektywnego rozwiązywania problemów związanych z dostępem do Internetu i administracją sieci.

Pytanie 37

Przy pomocy testów statycznych okablowania można zidentyfikować

A. straty odbiciowe
B. zjawisko tłumienia
C. przerwy w obwodzie
D. różnicę opóźnień
Testy statyczne okablowania są kluczowym narzędziem w diagnostyce sieci telekomunikacyjnych, szczególnie w identyfikacji przerw w obwodzie. Przerwa w obwodzie oznacza, że sygnał nie może przejść przez dany segment kabla, co może prowadzić do całkowitej utraty komunikacji. W praktyce, testy takie jak pomiar rezystancji lub użycie reflektometru czasowego (OTDR) pozwalają na szybką identyfikację lokalizacji przerwy, co jest niezbędne dla utrzymania niezawodności sieci. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której po burzy sieci przestają działać, a za pomocą testów statycznych technicy mogą szybko określić, gdzie doszło do uszkodzenia. Standardy branżowe, takie jak ANSI/TIA-568, zalecają regularne testy okablowania, aby zapewnić jego wysoką jakość i bezpieczeństwo działania. Dodatkowo, testy te pomagają w utrzymaniu zgodności z normami, co jest istotne podczas audytów lub certyfikacji.

Pytanie 38

Aby uporządkować dane pliku zapisane na dysku twardym, które znajdują się w nie sąsiadujących klastrach, tak by zajmowały one sąsiadujące ze sobą klastry, należy przeprowadzić

A. program scandisk
B. oczyszczanie dysku
C. defragmentację dysku
D. program chkdsk
Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastry. W wyniku intensywnego użytkowania systemu operacyjnego i zapisywania nowych danych, pliki mogą być rozproszone po różnych klastrach, co prowadzi do ich fragmentacji. Przykładem takiej sytuacji może być zapis dużej ilości plików multimedialnych lub programów, co skutkuje ich układaniem się w różnych, niepowiązanych ze sobą lokalizacjach. Proces defragmentacji ma na celu poprawę wydajności dysku poprzez zmniejszenie czasu dostępu do plików, co jest szczególnie istotne w przypadku tradycyjnych dysków twardych (HDD), gdzie mechaniczny ruch głowicy odczytującej jest ograniczony. Warto również zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, oferują wbudowane narzędzia do defragmentacji, które automatycznie planują tego typu operacje w regularnych odstępach czasu, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem. Defragmentacja nie jest zazwyczaj potrzebna w przypadku dysków SSD, ponieważ działają one na innej zasadzie, ale dla HDD jest to kluczowy proces, który znacząco wpływa na ich efektywność.

Pytanie 39

Ataki na systemy komputerowe, które odbywają się poprzez podstępne pozyskiwanie od użytkowników ich danych osobowych, często wykorzystywane są w postaci fałszywych komunikatów z różnych instytucji lub od dostawców usług e-płatności i innych znanych organizacji, to

A. SYN flooding
B. DDoS
C. brute force
D. phishing
DDoS, czyli Distributed Denial of Service, to atak mający na celu zablokowanie dostępu do usługi lub serwera poprzez zalanie go ogromną ilością danych. Choć przyczynia się do zakłóceń w pracy systemów, nie wiąże się z wyłudzaniem danych osobowych. Inne podejście, brute force, polega na wielokrotnym próbując odgadnąć hasła użytkowników, co również nie dotyczy kwestii oszustwa związanych z phishingiem. Technika ta jest czasochłonna i często skuteczna wyłącznie w przypadku słabych haseł. Z kolei SYN flooding to forma ataku, w której wysyłane są nieprawidłowe żądania do serwera, aby zablokować jego dostępność, bez związku z manipulacją danymi osobowymi. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych technik z phishingiem, ponieważ wszystkie mają na celu zaszkodzenie systemom, jednak różnią się one pod względem metod i celów. Phishing skupia się na oszustwie użytkownika w celu uzyskania jego danych, co jest zupełnie inną strategią niż te opisane powyżej. Wiedza o tych różnicach jest kluczowa dla efektywnej obrony przed zagrożeniami w sieci.

Pytanie 40

Ile par kabli w standardzie 100Base-TX jest używanych do transmisji danych w obie strony?

A. 2 pary
B. 3 pary
C. 4 pary
D. 1 para
W standardzie 100Base-TX, który jest częścią rodziny standardów Fast Ethernet, do transmisji danych wykorzystywane są dwie pary przewodów. Jedna para służy do transmisji danych w kierunku jednym, a druga para do odbioru danych w kierunku przeciwnym. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie pełnodupleksowej komunikacji, co oznacza, że dane mogą być przesyłane jednocześnie w obu kierunkach. Taki sposób wykorzystania przewodów umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnej szerokości pasma i zwiększa wydajność sieci. W praktyce, zastosowanie dwóch par przewodów jest zgodne z normami IEEE 802.3, co zapewnia kompatybilność z innymi urządzeniami wykorzystującymi ten standard. Warto również zauważyć, że Fast Ethernet jest powszechnie wykorzystywany w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), co czyni tę wiedzę istotną dla profesjonalistów zajmujących się budową i zarządzaniem infrastrukturą sieciową.