Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 27 kwietnia 2025 10:30
Data zakończenia: 27 kwietnia 2025 10:41

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W żywieniu stosowane są jednostki wartości energetycznej pasz JPM oraz JPŻ

A. bydła.

B. kotów.

C. koni.

D. świń.

Jednostki wartości energetycznej pasz JPM (jednostki paszowe mega) oraz JPŻ (jednostki paszowe żywieniowe) są kluczowe w żywieniu bydła, ponieważ pomagają w precyzyjnym obliczaniu zapotrzebowania energetycznego tych zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie bydła mięsnego i mlecznego, odpowiednie dobieranie paszy o określonej wartości energetycznej jest niezbędne dla zapewnienia ich zdrowia oraz optymalizacji produkcji. Na przykład, pasze dla bydła mlecznego muszą być dostosowane do ich wysokiego zapotrzebowania na energię w okresie laktacji, co można osiągnąć poprzez stosowanie pasz o wysokiej wartości JPM i JPŻ. Ważne jest, aby stosować te wartości w kontekście zaleceń żywieniowych oraz norm produkcyjnych, takich jak normy opracowywane przez Komitet Żywienia Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, co zapewnia efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt. Ponadto, znajomość jednostek JPM i JPŻ umożliwia także lepsze zarządzanie kosztami pasz, co jest kluczowe dla rentowności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. higrometrem

B. barometrem

C. manometrem

D. anemometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 4

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. wakuometr

B. higrometr

C. termometr

D. anemometr

Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.

Pytanie 5

Brak witaminy E w organizmie zwierząt ma wpływ na zakłócenia

A. mineralizacji kości

B. płodności

C. wzroku

D. krzepliwości krwi

Niedobór witaminy E w organizmach zwierzęcych ma istotny wpływ na płodność, ponieważ witamina ta jest kluczowym antyoksydantem, który chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. W kontekście reprodukcji, jej niedobór może prowadzić do obniżenia jakości jajników i nasienia, co wpływa na zdolności reprodukcyjne. Na przykład, badania wykazały, że u samic bydła mlecznego, suplementacja witaminy E zwiększała wskaźniki ciąż oraz poprawiała przeżywalność zarodków. Normy jakościowe dla pasz zwierzęcych, takie jak te opracowane przez European Feed Manufacturers' Federation, rekomendują odpowiednie dawki witaminy E w diecie, aby wspierać zdrowie reprodukcyjne zwierząt. Dlatego istotna jest regularna kontrola zawartości witamin w paszach i suplementacja w razie niedoborów, co jest kluczowe dla efektywności hodowli zwierząt i ich płodności.

Pytanie 6

Zachowania powtarzające się i pozbawione sensu, mające charakter patologiczny, są formą reakcji obronnej organizmu, pełniąc rolę mechanizmu adaptacyjnego, który chroni przed występowaniem zaburzeń psychosomatycznych. Jakie to zaburzenia?

A. agresja

B. lęk separacyjny

C. stereotypia

D. apatia

Agresja to zachowanie, które może wynikać z frustracji, strachu lub złości, a nie jest mechanizmem obronnym ani nie pełni roli adaptacyjnej w kontekście zaburzeń psychosomatycznych. Choć może być używana jako forma reakcji w trudnych sytuacjach, nie jest powtarzającym się i bezsensownym zachowaniem, jak stereotypie. Lęk separacyjny z kolei jest zaburzeniem lękowym, które dotyczy głównie dzieci i objawia się nadmiernym lękiem przed rozłąką z opiekunem. Jest to zjawisko oparte na emocjach, a nie na powtarzających się, bezcelowych zachowaniach. Apatia odnosi się do braku zainteresowania, motywacji lub emocji, co również nie jest synonimem stereotypii. Apatia może być objawem depresji lub innych zaburzeń psychicznych, ale nie jest mechanizmem obronnym, ani nie chroni przed zaburzeniami psychosomatycznymi. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie zachowań obronnych z emocjami czy stanami psychicznymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe, aby skutecznie identyfikować i wspierać osoby z zaburzeniami psychicznymi.

Pytanie 7

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. ujemny

B. zrównoważony

C. dodatni

D. zerowy

Decyzja o sprzedaży zwierząt w sytuacji bilansu pasz ujemnego to kluczowy element zarządzania hodowlą zwierząt. Bilans pasz ujemny oznacza, że ilość dostępnych pasz jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb zwierząt, co może prowadzić do niedożywienia, a w konsekwencji do obniżenia wydajności produkcyjnej i zdrowotnej stada. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować zasoby paszowe oraz ich zużycie, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w momencie, gdy bilans staje się negatywny. Na przykład, jeżeli zauważymy, że stado wykazuje objawy niedożywienia, takie jak spadek masy ciała lub obniżona wydajność mleczna, powinniśmy rozważyć sprzedaż części zwierząt, aby dostosować ich liczbę do dostępnych zasobów. W branży hodowlanej stosuje się również różne techniki zarządzania paszami, takie jak planowanie sezonowe, które mogą pomóc w unikaniu sytuacji kryzysowych. Warto także zaznaczyć, że podjęcie decyzji o sprzedaży zwierząt w przypadku bilansu ujemnego jest zgodne z zasadami dobrego zarządzania hodowlą, których celem jest utrzymanie dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 8

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. wakuometr

B. barometr

C. higrometr

D. anemometr

Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 9

Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze

A. 32-34°C

B. 38-40°C

C. 35-37°C

D. 29-31°C

Wybór innych opcji temperatury, takich jak 38-40°C, 32-34°C czy 29-31°C, nie jest odpowiedni w kontekście inseminacji bydła mlecznego. Temperatura 38-40°C może być zbyt wysoka, prowadząc do uszkodzenia komórek plemnikowych. W temperaturach przekraczających 37°C istnieje ryzyko denaturacji białek oraz obniżenia motoryki plemników, co znacznie zwiększa ryzyko niepowodzenia inseminacji. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 32-34°C i 29-31°C, również stanowi problem, ponieważ plemniki mogą nie osiągnąć odpowiedniego poziomu aktywności, co obniża ich zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. W praktyce, zbyt niska temperatura może prowadzić do wydłużonego czasu reakcji plemników, co w przypadku inseminacji sztucznej jest krytyczne. Zrozumienie wpływu temperatury na jakość nasienia jest kluczowe dla hodowców, aby skutecznie planować i przeprowadzać inseminację. Standardy branżowe jasno wskazują, że utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatury jest niezbędne, aby osiągnąć wysoką skuteczność rozrodu, co jest priorytetem w nowoczesnej hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 10

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 4 dnia życia

B. do 14 dnia życia

C. do 7 dnia życia

D. do 21 dnia życia

Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 11

Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu

A. kolanowym

B. stępu

C. piszczelowym

D. udowym

Zarówno staw udowy, jak i staw piszczelowy są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Staw udowy, w rzeczywistości, odnosi się do połączenia między kością udową a miednicą (staw biodrowy), a nie do stawu kolanowego. Użycie terminu 'staw piszczelowy' również jest mylące, ponieważ nie istnieje staw, który byłby nazywany w ten sposób, a rzeczywiste połączenia w obrębie goleni to staw skokowy oraz staw kolanowy, gdzie piszczel jest jedną z kości biorących udział w tworzeniu stawu kolanowego. Dodatkowo, staw stępu odnosi się do połączeń w stopie, co również nie ma związku z omawianym stawem kolanowym. Powszechny błąd w myśleniu o stawach polega na utożsamianiu ich nazw z ich lokalizacją w ciele, co może prowadzić do zamieszania w kwestii ich funkcji i anatomii. Zrozumienie, jakie dokładne stawy składają się na staw kolanowy oraz ich funkcje jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się medycyną sportową, rehabilitacją czy ortopedią. Wiedza ta pomaga uniknąć błędnych diagnoz oraz nieefektywnych strategii leczenia. Zamiast skupiać się na nazewnictwie, warto zwrócić uwagę na funkcje i mechanikę działania tych stawów, co jest niezbędne do prawidłowego zrozumienia ludzkiego ruchu.

Pytanie 12

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 825

B. 5000

C. 6000

D. 990

Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy norm żywieniowych dla kur niosek. Kura, zgodnie z 'Normami żywienia', wymaga 16,5% białka ogólnego w jednej kilogramie paszy. Przy założeniu, że każda kura pobiera od 100 do 120 g paszy dziennie, weźmy średnią wartość, czyli 110 g. Dla stada 50 kur, całkowita dzienna konsumpcja paszy wynosi 50 kur x 110 g = 5500 g. Następnie, aby obliczyć ilość białka, należy pomnożyć całkowitą masę paszy przez procent białka: 5500 g x 16,5% = 907,5 g. W praktyce skupiamy się na minimalnym spożyciu, więc przyjmując założenie, że stado powinno mieć co najmniej 825 g białka, jest to zgodne z zaleceniami. Przestrzeganie norm żywieniowych jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej kur, co wpływa na jakość jaj oraz ogólny stan stada.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Księgi dotyczące zwierząt hodowlanych składają się z elementów

A. głównej i wstępnej

B. pierwszej i drugiej

C. głównej i załączników

D. wstępnej i końcowej

Wybór złych opcji może wynikać z niejasności w tym, jak te księgi zwierząt hodowlanych są zorganizowane. Odpowiedzi mówiące o częściach pierwszej i drugiej czy wstępnej i końcowej mogą sugerować, że księgi to tylko jakieś prostsze dokumenty, a tak właściwie to powinny być bardziej przemyślane. Księgi te powinny być tak zorganizowane, żeby łatwo dało się zbierać i przetwarzać informacje o zwierzętach – ich pochodzeniu i cechach. Używanie terminów typu 'część pierwsza' nie oddaje tego, co jest naprawdę ważne w hodowli. Jeśli nie uwzględniasz wstępnej części, to możesz nie zrozumieć, czemu te księgi są potrzebne, zwłaszcza do monitorowania dobrostanu zwierząt. Jak nie rozumiesz struktury tych ksiąg, to może być ciężko dobrze zarządzać stadem, a to już może prowadzić do problemów z przestrzeganiem przepisów, co ma swoje konsekwencje dla właścicieli zwierząt.

Pytanie 15

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Żwacza

B. Czepca

C. Trawieńca

D. Ksiąg

Wybór odpowiedzi związanych z innymi komorami żołądka, takimi jak żwacz, trawieniec czy księgi, wskazuje na niepełne zrozumienie anatomicznej struktury układu pokarmowego bydła. Żwacz, jako największa komora, pełni funkcję fermentacyjną, gdzie pokarm jest rozkładany przez mikroorganizmy. Jednak jest on oddalony od serca i worka osierdziowego, co czyni tę odpowiedź błędną. Podobnie, trawieniec, który jest ostatnią częścią żołądka, odpowiedzialny za dalsze trawienie i wchłanianie składników odżywczych, nie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie serca. Księgi, z kolei, to kolejna komora, która działa jako pompa do przetwarzania pokarmu przed jego dalszym przesunięciem do trawieńca. Twierdzenie, że któraś z tych komór sąsiaduje z sercem, wynika z powszechnego błędu myślowego, który polega na myleniu lokalizacji i funkcji poszczególnych części żołądka. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej istotne jest, aby dokładnie rozumieć anatomiczne relacje między organami, co ma kluczowe znaczenie dla diagnostyki i leczenia schorzeń. Dlatego znajomość położenia czepca oraz jego funkcji w kontekście układu pokarmowego jest niezwykle ważna dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu bydła.

Pytanie 16

Dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania bydła, jest

A. zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki

B. świadectwo inseminacji krowy

C. zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy

D. świadectwo inseminacji krowy albo jałówki

Zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki jest dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania. Jest to istotny dokument w hodowli bydła, ponieważ zapewnia nie tylko legalność zabiegu, ale także umożliwia śledzenie genetyki zwierząt. W praktyce, stosowanie tego typu zaświadczeń jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na monitorowanie jakości inseminacji oraz efektywności używanych nasienia. Zgodnie z przepisami, każde sztuczne unasiennienie powinno być dokumentowane, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo w hodowli. Warto dodać, że zaświadczenie powinno zawierać informacje na temat daty zabiegu, stosowanego nasienia oraz danych identyfikacyjnych zwierzęcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, mającymi na celu zarówno poprawę wydajności hodowli, jak i zdrowia zwierząt. Dokumentacja taka jest również niezbędna w kontekście wszelkich kontroli weterynaryjnych oraz audytów prowadzonych przez instytucje zajmujące się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 17

Oblicz roczne dochody prosiąt w fermie, w której utrzymywanych jest 9 loch. Wskaźnik urodzeń wynosi 2. Średnia liczba prosiąt na lochę to 11.

A. 18 prosiąt

B. 99 prosiąt

C. 250 prosiąt

D. 198 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz średnią liczbę prosiąt w miocie. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że lochy będą się kryć dwa razy w roku. Średnia liczba prosiąt w miocie wynosi 11. Dlatego roczne przychody prosiąt można obliczyć w następujący sposób: 9 loch x 2 krycia x 11 prosiąt = 198 prosiąt. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, ponieważ pozwalają na prognozowanie przychodów oraz efektywne planowanie zasobów. W praktyce, zrozumienie tych wskaźników jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących żywienia, leczenia czy też optymalizacji warunków hodowlanych. W branży hodowlanej stosuje się różnorodne wskaźniki wydajności, które pomagają zwiększać rentowność gospodarstw. Dbałość o zdrowie loch oraz właściwe zarządzanie reprodukcją są fundamentami, które wpływają na sukces finansowy hodowli.

Pytanie 18

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. w każdej sytuacji

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. wyłącznie u pierwiastek

D. gdy są zabrudzone

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 19

Okrężna jest to fragment jelita

A. cienkiego

B. biodrowego

C. grubego

D. czczego

Wybór odpowiedzi na temat jelita biodrowego, czczego lub cienkiego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i anatomii jelit. Jelito biodrowe jest częścią jelita cienkiego, które prowadzi do jelita grubego, ale samodzielnie nie odgrywa kluczowej roli w procesach związanych z formowaniem stolca, jak czyni to okrężnica. Jelito czcze, z kolei, jest pierwszym segmentem jelita cienkiego, który odpowiedzialny jest głównie za absorpcję składników odżywczych, a nie za procesy związane z usuwaniem resztek pokarmowych. Z kolei jelito cienkie jako całość (w tym jelito czcze i kręte) zajmuje się głównie trawieniem i wchłanianiem substancji odżywczych. Izolowanie tych odcinków od kontekstu jelita grubego prowadzi do błędnych wniosków. Warto zrozumieć, że jelito grube odgrywa kluczową rolę w końcowym etapie procesu trawienia, w przeciwieństwie do jelita cienkiego, które jest odpowiedzialne za wcześniejsze etapy tego procesu. Prawidłowe rozpoznawanie odcinków układu pokarmowego jest istotne z perspektywy medycznej, szczególnie przy diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń trawienia oraz chorób jelit.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 3 lat

B. 4 lat

C. 5 lat

D. 2 lat

Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Po zakończeniu pierwszego okresu nieśności oraz w trakcie przepierzania u kur często obserwuje się zjawisko wzajemnego wydziobywania piór, szczególnie w rejonie kloaki, ogona i szyi. Na podstawie tych symptomów można ocenić, że mamy do czynienia

A. z kanibalizmem

B. z pterofagią

C. z koprofagią

D. z nerwowością

Wybór odpowiedzi związanych z kanibalizmem, koprofagią czy nerwowością wskazuje na nieporozumienia dotyczące terminologii i zjawisk występujących u ptaków. Kanibalizm to zachowanie polegające na atakowaniu i zjadaniu osobników tego samego gatunku, co może występować w sytuacjach skrajnego stresu lub niedoboru pożywienia, ale nie jest to bezpośrednio związane z opisaną sytuacją. Koprofagia, czyli zjadanie własnych odchodów, jest zjawiskiem, które może wystąpić w przypadku niedoboru składników odżywczych, ale nie odnosi się do wydziobywania piór. Nerwowość u ptaków może manifestować się w różnych formach, ale nie jest to synonim pterofagii. Kluczowym błędem w myśleniu jest niezrozumienie, że każde z tych zjawisk ma inne przyczyny oraz konsekwencje. Ignorując specyfikę pterofagii, można stracić z oczu istotne aspekty zdrowotne w hodowli drobiu. Dlatego tak ważne jest, aby w procesie kształcenia podnosić świadomość nt. różnych zachowań ptaków, a także ich wpływu na zdrowie i dobrostan. Utrzymanie ptaków w odpowiednich warunkach oraz ich zrównoważona dieta są kluczowe w zapobieganiu problemom związanym z pterofagią.

Pytanie 25

Jaja do inkubacji powinny być

A. wyczyszczone

B. w kształcie kulistym

C. świeże

D. jak największe

Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.

Pytanie 26

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. monocyty

B. erytrocyty

C. granulocyty

D. limfocyty

Monocyty, granulocyty i limfocyty to takie komórki, które są ważne w układzie krwionośnym i immunologicznym, ale nie zajmują się transportem tlenu i dwutlenku węgla. Monocyty to większe białe krwinki, które pomagają w odpowiedzi na różne infekcje, ale nie przenoszą gazów. Ich główna robota to pochłanianie patogenów i martwych komórek. Granulocyty też nie pomagają w transporcie tlenu, bo są bardziej zaangażowane w reakcje zapalne oraz walkę z bakteriami i reakcje alergiczne. Limfocyty z kolei bronią organizm przed wirusami i nowotworami, ale też nie mają nic wspólnego z transportem gazów. Często można się pomylić i myśleć, że te komórki mogą zamieniać się rolami, a to wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji. W przeciwieństwie do tych komórek, czerwone krwinki są specjalnie do transportu gazów, a dodatkowo pomagają w regulacji pH krwi dzięki wiązaniu i uwalnianiu dwutlenku węgla. Zrozumienie tych różnic jest ważne przy diagnostyce i leczeniu chorób serca i układu oddechowego.

Pytanie 27

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?

A. 16 stacji

B. 12 stacji

C. 5 stacji

D. 9 stacji

Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.

Pytanie 28

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m² oraz dodatkowe 0,3 m² dla koźlęcia ssącego?

A. 6,3 m2

B. 7,0 m2

C. 5,4 m2

D. 4,5 m2

Odpowiedź 6,3 m² jest prawidłowa, ponieważ obliczenie minimalnej powierzchni kojca dla trzech kóz matek z dwoma koźlętami każda opiera się na ustalonych normach dotyczących powierzchni utrzymywania kóz. Zgodnie z tymi normami, dla każdej dorosłej kozy potrzebne jest co najmniej 1,5 m². W przypadku trzech kóz matek, łączna powierzchnia wynosi 3 x 1,5 m² = 4,5 m². Dodatkowo, dla każdego koźlęcia ssącego wymagana jest powierzchnia 0,3 m². Ponieważ każda z matek ma dwa koźlęta, mamy 3 x 2 = 6 koźląt. W związku z tym wymagana powierzchnia dla koźląt to 6 x 0,3 m² = 1,8 m². Sumując te wartości, otrzymujemy: 4,5 m² (dla kóz matek) + 1,8 m² (dla koźląt) = 6,3 m². Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ich zdrowia. Dobry stan środowiska, w którym przebywają kozy, przyczynia się do ich lepszej produkcji mleka oraz ogólnej kondycji. W praktyce oznacza to, że hodowca powinien regularnie kontrolować i dostosowywać powierzchnię kojca do liczby zwierząt, aby spełniać wymogi dotyczące ich komfortu i zdrowia.

Pytanie 29

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u owiec

B. u świń

C. u gęsi

D. u królików

Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 30

Które gospodarstwo powinno przygotować plan nawożenia azotem, gdy podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymuje obsadę większą niż 60 DJP według stanu średniorocznego?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
Ikurczęta brojlery16 0000,0036
IIkrowy451,2
IIItuczniki4800,14
IVbydło opasowe1550,36

A. IV

B. II

C. I

D. III

Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje gospodarstwa III, bazuje na niepoprawnym zrozumieniu zasad dotyczących obliczania DJP oraz wymogów prawnych dotyczących planów nawożenia. Gospodarstwa I, II oraz IV nie osiągają wymaganego progu 60 DJP, co oznacza, że nie mają obowiązku sporządzania planu nawożenia azotem. W praktyce, wiele osób błądzi, zakładając, że wystarczy mieć dużą powierzchnię użytków rolnych, aby kwalifikować się do obowiązku sporządzania takiego planu. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że DJP uwzględnia nie tylko powierzchnię, ale także typy zwierząt oraz ich liczebność, co ma istotny wpływ na obliczenia. Ponadto, nieświadome ignorowanie wymogów dotyczących nawożenia może prowadzić do problemów, takich jak przekroczenie norm środowiskowych, co z kolei naraża gospodarstwo na kary finansowe oraz negatywne skutki dla środowiska. Nieprzestrzeganie przepisów dotyczących nawożenia azotem ma również dalekosiężne konsekwencje, w tym wpływ na jakość gleby i zdrowie roślin. W związku z tym, zrozumienie podstawowych zasad dotyczących DJP i prawnych wymogów jest kluczowe dla każdego rolnika, który chce zarządzać swoim gospodarstwem w sposób zrównoważony i zgodny z regulacjami.

Pytanie 31

Wybierz rasę królika przeznaczonego do pozyskiwania wełny?

A. Angorski

B. Nowozelandzki

C. Castorex

D. Holenderski

Rasa królika angorskiego jest uznawana za jedną z najważniejszych ras do produkcji wełny. Króliki te charakteryzują się długim, miękkim i gęstym futrem, które jest niezwykle cenione w przemyśle tekstylnym. Wełna angorska jest lekka, ciepła i ma doskonałe właściwości izolacyjne, co sprawia, że jest idealnym materiałem do produkcji odzieży i akcesoriów. W praktyce, hodowcy królika angorskiego stosują różne metody pielęgnacji zwierząt, aby zapewnić jak najwyższą jakość wełny. Regularne strzyżenie pozwala na uzyskanie z włosa większej ilości surowca oraz wpływa pozytywnie na zdrowie zwierząt. Warto zwrócić uwagę, że angorskie króliki wymagają odpowiednich warunków hodowlanych, takich jak przestronność klatek i dostęp do świeżego powietrza, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Angorska wełna często jest mieszana z innymi włóknami, co zwiększa jej trwałość i elegancki wygląd. Dlatego wybór królika angorskiego do produkcji wełny jest najlepszym rozwiązaniem, które łączy jakość, tradycję oraz praktyczność w zastosowaniu.

Pytanie 32

Aparatu żądłowego nie mają

A. trutnie oraz królowa

B. robotnice oraz poczwarki

C. królowa oraz robotnice

D. poczwarki i trutnie

Odpowiedzi sugerujące, że robotnice, trutnie lub królowa posiadają aparat żądłowy, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące biologii pszczół. Robotnice to jedyne osobniki w kolonii, które mają zdolność do żądlenia, jako że są odpowiedzialne za obronę gniazda. Królowa, pełniąc rolę reprodukcyjną, również nie wykorzystuje żądła, ponieważ jej głównym zadaniem jest składanie jaj. W kontekście biologii owadów, istotne jest zrozumienie, że aparat żądłowy jest adaptacją związana przede wszystkim z ochroną kolonii, co oznacza, że występuje tylko w odpowiednich kastach. W przypadku odpowiedzi dotyczącej poczwarek, warto zauważyć, że są one na etapie rozwoju, w którym nie mają zdolności do obrony ani do aktywnego uczestnictwa w życiu kolonii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście badań nad ekologią społeczną owadów, a także w praktycznych zastosowaniach związanych z pszczelarstwem, gdzie błędne wyobrażenie na temat ról poszczególnych kast może prowadzić do nieefektywnego zarządzania uli i ich zdrowiem. Stąd, błędne przekonania mogą wynikać z uproszczonego postrzegania skomplikowanej struktury społecznej pszczół oraz ich ewolucyjnych adaptacji.

Pytanie 33

Wybierz rasę kóz odpowiednią do hodowli mięsnej?

A. Alpejska

B. Kaszmirska

C. Burska

D. Saaneńska

Wybór Alpejskiej, Kaszmirskej czy Saaneńskiej kozy do użytkowania mięsnego jest nietrafiony, ponieważ każda z tych ras ma inną specyfikę użytkowania, skoncentrowaną na produkcji mleka lub wełny. Alpejska koza, znana przede wszystkim z wysokiej wydajności mlecznej, osiąga średnio 3-4 litry mleka dziennie, co czyni ją atrakcyjną dla producentów mleka, ale niekoniecznie mięsa. Jej mięso, chociaż jest jadalne, nie ma takich walorów smakowych ani wydajności rzeźnej jak w przypadku rasy burskiej. Kaszmirska koza jest hodowana przede wszystkim dla wartościowej wełny kaszmirowej, a jej użytkowanie mięsne jest drugorzędne. Mięso tych kóz jest często uważane za mniej delikatne w porównaniu do burskiej. Z kolei Saaneńska koza, znana ze swojej znakomitej produkcji mlecznej, ma mięso, które również nie spełnia oczekiwań związanych z produkcją mięsą, a hodowcy koncentrują się głównie na uzyskiwaniu mleka. Typowe błędy w rozumieniu tych ras wynikają z mylenia celów hodowlanych; hodowcy mogą być skłonni do wyboru kóz z myślą o wielofunkcyjności, jednak w praktyce każda rasa ma swoje specjalizacje, które powinny być uwzględnione przy podejmowaniu decyzji o hodowli. Efektem błędnych wyborów może być nieoptymalna produkcja i niższa jakość końcowego produktu, co jest sprzeczne z nowoczesnymi standardami efektywności w hodowli zwierząt.

Pytanie 34

Wole u kur stanowi element układu

A. dokrewnego

B. wydalniczego

C. oddechowego

D. trawiennego

Wybór odpowiedzi dotyczącej układu oddechowego jest błędny, ponieważ układ ten odpowiada za wymianę gazów i transport tlenu do komórek, co nie ma związku z funkcjami pokarmowymi. W przypadku układu dokrewnego, który reguluje wydzielanie hormonów, jego funkcje są również dalekie od procesów związanych z trawieniem. Hormony mogą wpływać na metabolizm, ale nie są bezpośrednio związane z wolem, które jest strukturą anatomiczną u ptaków, a nie gruczołem hormonalnym. W odniesieniu do układu wydalniczego, który zajmuje się usuwaniem produktów przemiany materii, również nie ma on związku z wolem, ponieważ nie bierze on udziału w procesie trawienia, ale w eliminacji zbędnych substancji. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji anatomicznych różnych układów w organizmach, co prowadzi do niewłaściwego przypisania roli wola. Zrozumienie, że wole jest częścią układu trawiennego, jest kluczowe dla hodowców drobiu i weterynarzy, gdyż pozwala to na bardziej świadome podejście do diety i zdrowia ptaków. Umiejętność poprawnej klasyfikacji i przypisania funkcji anatomicznych do odpowiednich układów jest fundamentem wiedzy w biologii i zootechnice.

Pytanie 35

Relacja osi ciała płodu do długiej osi ciała matki to

A. repozycja płodu

B. położenie płodu

C. układ płodu

D. prezentacja płodu

Poprawna odpowiedź to 'położenie płodu', ponieważ termin ten odnosi się do stosunku osi ciała płodu do długiej osi ciała matki. Położenie płodu jest kluczowym elementem oceny w trakcie ciąży i porodu, szczególnie w kontekście jego wpływu na przebieg porodu. W praktyce położenie płodu jest analizowane w celu określenia, czy poród może przebiegać naturalnie, czy też może być konieczne przeprowadzenie cesarskiego cięcia. Wyróżniamy kilka rodzajów położeń, takich jak położenie główkowe, miednicowe czy poprzeczne, z których każde wymaga innego podejścia do opieki położniczej. Uznanie znaczenia położenia płodu w diagnostyce prenatalnej i podczas porodu jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla, jak istotna jest odpowiednia ocena położenia płodu w kontekście bezpieczeństwa matki i dziecka. Wiedza ta jest niezbędna dla wszystkich specjalistów zajmujących się położnictwem i ginekologią.

Pytanie 36

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. drążku przymocowanym do kółka nosowego.

B. drążku przymocowanym do rogów.

C. linii przymocowanej do rogów.

D. linii przymocowanej do kantara.

Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej