Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 14:22
Data zakończenia: 31 maja 2025 14:41

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtP

B. RIP

C. CtF

D. OCR

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 2

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Copyleft

B. Public domain

C. Creative commons

D. Copyright

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 3

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. marketingu produktu

B. zaopatrzenia materiałowego

C. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

D. drukowania

Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.

Pytanie 4

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. LAB

B. HSB

C. CMYK

D. HSV

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 5

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

A. Cięcie na plasterki.

B. Rozpylanie symboli.

C. Tworzenie przejść.

D. Generator kształtów.

Wybierając inne techniki, które nie są związane z tworzeniem przejść, można łatwo zagubić się w zrozumieniu ich możliwości i zastosowań. Cięcie na plasterki, mimo że to technika wykorzystywana w edycji grafiki, koncentruje się na dzieleniu obrazów na mniejsze segmenty. Jest to podejście bardziej statyczne, które nie pozwala na uzyskanie efektów płynnych przejść między kształtami czy kolorami. Takie podejście często prowadzi do zamiany wrażeń wizualnych na coś bardziej sztywnego, co nie odpowiada nowoczesnym trendom w projektowaniu. Rozpylanie symboli natomiast to technika stosowana do masowego tworzenia obiektów graficznych, ale nie generuje ona bezpośrednich efektów przejściowych, które są kluczowe w przedstawionym przykładzie. Generator kształtów, mimo że jest przydatny w kreowaniu złożonych form, również nie dostarcza możliwości uzyskania płynnych przejść. Warto jest zrozumieć, że wybór odpowiedniej techniki graficznej powinien być oparty na potrzebach projektu i zamierzonych efektach wizualnych. Nieprawidłowy wybór może prowadzić do stworzenia rozwiązań, które nie spełniają oczekiwań wizualnych oraz nie są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co może negatywnie wpłynąć na odbiór całości projektu.

Pytanie 6

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. metody przygotowania form drukowych

B. stanu technicznego maszyny

C. liczby wydruków

D. typy drukowanej pracy

Koszt procesu drukowania na określonej maszynie jest ściśle powiązany z takim elementem jak nakład, ponieważ im większy nakład, tym koszt jednostkowy druku często maleje. Z tego powodu wiele firm korzysta z kalkulatorów kosztów, które uwzględniają różne progi nakładu, aby zoptymalizować wydatki. Również rodzaj drukowanej pracy ma kluczowe znaczenie, ponieważ zróżnicowane wymagania dotyczące jakości, formatu i rodzaju materiałów wpływają na czas produkcji i wykorzystanie zasobów, co bezpośrednio przekłada się na koszty. W konsekwencji, omawiając technologie wykonania form drukowych, należy zauważyć, że różne metody – takie jak offset, flexo czy cyfrowe – generują różne koszty w zależności od techniki i użytych materiałów. Typowym błędem jest pomijanie wpływu zmiennych technologicznych na koszt produkcji. Przykład z praktyki pokazuje, że w przypadku niskonakładowych zleceń, druk cyfrowy, mimo wyższej ceny jednostkowej, może być bardziej opłacalny w porównaniu do tradycyjnych metod, które wymagają kosztownej produkcji form. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami drukarskimi i podejmowania decyzji dotyczących wyboru technologii oraz optymalizacji kosztów.

Pytanie 7

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 4

B. 32

C. 16

D. 8

W przypadku odpowiedzi 8, 32 oraz 4 można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące kalkulacji powierzchni oraz rozmieszczenia użytków na arkuszu. Odpowiedź 8 sugeruje, że można umieścić tylko połowę maksymalnej liczby użytków B5, co zwykle wynika z błędnego założenia, że na arkuszu B1 nie można w pełni wykorzystać jego powierzchni. Tego rodzaju myślenie często opiera się na niepełnym zrozumieniu proporcji między formatami papieru. Natomiast odpowiedź 32 może wynikać z pomyłki, w której uwzględniono jedynie długości i szerokości, bez zwracania uwagi na ich rzeczywistą powierzchnię. Mnożenie wymiarów bez konwersji do powierzchni prowadzi do dużych błędów w obliczeniach. Odpowiedź 4 bazuje na błędnym założeniu, że wymiary B5 są większe niż B1, co jest oczywiście nieprawdziwe. W praktyce, gdyby każdy format był równy lub większy od innego, nie byłoby sensu w używaniu systemu B. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieefektywnego planowania w druku oraz projektowaniu. Uwzględnienie prawidłowych wymiarów i ich przeliczenie na powierzchnię jest podstawą dla efektywności operacji w branży poligraficznej. Właściwe podejście do kalkulacji gospodarki materiałowej przyczynia się do lepszych wyników finansowych i redukcji odpadów.

Pytanie 8

Który program jest odpowiedni do tworzenia publikacji do druku offsetowego?

A. InDesign

B. WordPerfect

C. Corel Designer

D. Adobe Reader

Program Adobe InDesign jest specjalistycznym narzędziem stworzonym do składu publikacji i projektowania graficznego, co czyni go najlepszym wyborem do przygotowania materiałów do druku offsetowego. InDesign oferuje zaawansowane opcje układu stron, co pozwala na precyzyjne dostosowanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki możliwości pracy z warstwami, stylami i szablonami, projektanci mogą łatwo tworzyć złożone układy, które są zgodne z wymaganiami druku. Program wspiera różne formaty plików, co jest niezbędne przy współpracy z drukarniami oferującymi druk offsetowy. Ponadto, InDesign umożliwia eksport dokumentów do formatu PDF, który jest standardem w branży, a także zapewnia pełną kontrolę nad ustawieniami kolorów, co jest kluczowe dla jakości nadruku. W praktyce, inDesign jest używany do projektowania magazynów, broszur, książek i wielu innych materiałów, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 9

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. wzorów matematycznych

B. tekstów wprowadzających

C. czworaków tytułowych

D. tabel formularzowych

Analizując pozostałe odpowiedzi, należy zauważyć, że każda z nich odnosi się do innego kontekstu, który nie jest właściwy w przypadku podanego pytania. Teksty wprowadzające to fragmenty, które mają na celu wprowadzenie czytelnika w tematykę dokumentu, jednak nie zawierają specyficznych elementów takich jak boczek czy drabinka. Z kolei czwórki tytułowe to nagłówki, które organizują zawartość w sposób hierarchiczny, ale również nie dotyczą one bezpośrednio struktury tabeli. Wzory matematyczne to z kolei układ równań czy formuł, które nie mają związku z koncepcją tabel formularzowych, ponieważ ich celem jest obrazowanie relacji liczbowych, a nie organizacja danych w formie tabelarycznej. Typowym błędem jest mylenie elementów strukturalnych dotyczących tabel z innymi typami dokumentów, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Właściwe zrozumienie terminologii oraz struktury dokumentów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji i analizy danych, dlatego ważne jest, aby odnosić się do odpowiednich elementów w ich kontekście.

Pytanie 10

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię

B. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy

C. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy

D. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę

Wybór papieru powlekanego o gramaturze 100 g/m2 jest odpowiedni do wydruku jednostronnych obwieszczeń urzędowych, ponieważ papier powlekany charakteryzuje się gładką powierzchnią, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz wyraźnych detali. Gramatura 100 g/m2 jest wystarczająca, aby zapewnić odpowiednią sztywność i trwałość dokumentów, co jest kluczowe w przypadku obwieszczeń, które powinny być czytelne i estetyczne. Program InDesign, jako profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, umożliwia precyzyjne przygotowanie layoutu, co jest istotne w kontekście urzędowych dokumentów. Druk offsetowy z kolei jest niezastąpiony w produkcji większych nakładów, gdyż zapewnia niskie koszty jednostkowe oraz wysoką jakość druku, co czyni go idealnym wyborem dla 2000 egzemplarzy. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest uzyskanie spójnych kolorów i jednolitej jakości na każdym egzemplarzu. Przykładowo, wiele instytucji publicznych korzysta z tego typu druku do produkcji materiałów informacyjnych, takich jak ulotki czy plakaty, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.

Pytanie 11

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. usunięcie kanału alfa

B. buforowanie pliku

C. separację barwną

D. kalibrowanie monitora

Separacja barwna to naprawdę ważny proces w druku wielobarwnym. Chodzi o to, że musimy podzielić kolory z pliku graficznego na różne warstwy, które później wykorzystamy w trakcie drukowania. Zwykle korzystamy z modelu barw CMYK, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny. Każdy z tych kolorów traktuje się osobno, co daje możliwość uzyskania fajnych odcieni i tonacji. Na przykład, w druku offsetowym, każdy kolor jest naświetlany osobno, co daje świetne efekty. Takie standardy jak ISO 12647 pokazują, jak ważna jest ta dokładna separacja barwna, żeby wszystko wyglądało spójnie w różnych procesach produkcji. Warto też zapamiętać, że jeśli separacja nie będzie odpowiednia, to mogą pojawić się błędy z odwzorowaniem kolorów, co może znacznie pogorszyć jakość finalnego produktu. Dlatego zanim zaczniemy naświetlać formy, warto sprawdzić, czy wszystkie kolory są dobrze oddzielone i przygotowane do druku.

Pytanie 12

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 1 separację

B. 5 separacji

C. 4 separacje

D. 8 separacji

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 13

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 60 zł

B. 40 zł

C. 50 zł

D. 70 zł

W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 14

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 1 + 1

B. 2 + 0

C. 1 + 2

D. 2 + 1

Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.

Pytanie 15

Które oprogramowanie Adobe jest dedykowane do przygotowywania publikacji wielostronicowych?

A. InDesign

B. Photoshop

C. Premiere

D. Animate

Adobe InDesign to naprawdę świetny program do tworzenia publikacji wielostronicowych. Jest uznawany za numer jeden w tej dziedzinie. Dzięki jego funkcjom możesz łatwo projektować skomplikowane układy, co przydaje się przy gazetach, książkach czy broszurach. Wspiera różne style tekstu i typografię, więc wszystko wygląda estetycznie i spójnie. Możesz też importować grafiki z Photoshop i Illustratora, co daje ci dużą kontrolę nad projektem. W praktyce, jak np. projektujesz jakąś publikację, masz opcję automatycznego numerowania stron albo tworzenia indeksów, co jest mega wygodne. Użytkownicy, którzy ogarnęli InDesign, mogą naprawdę wykorzystać jego potencjał do robienia ładnych i funkcjonalnych projektów. Myślę, że to narzędzie jest idealne dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 16

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. pozostaje na końcu łamu

B. wypełnia całą kolumnę

C. ma mniej niż 12 znaków

D. jest napisany inną czcionką

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 17

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Adobe InDesign

B. Audacity

C. Puzzle Flow

D. Painter

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania, które jest szczególnie cenione w branży graficznej za swoje zaawansowane możliwości tworzenia i edytowania wielostronicowych publikacji. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie tekstem i grafiką, co jest kluczowe przy projektowaniu książek, magazynów, broszur oraz innych materiałów drukowanych. Dzięki funkcjom takim jak style tekstowe, układ siatki i zaawansowane opcje typograficzne, użytkownicy mają pełną kontrolę nad estetyką i funkcjonalnością swoich projektów. InDesign wspiera także standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami wydawniczymi. Przykładowo, wydawcy mogą wykorzystać InDesign do zaprojektowania magazynu, tworząc spójny układ na wielu stronach, efektywnie zarządzając treścią i obrazami, co znacząco przyspiesza proces produkcji i zwiększa profesjonalizm końcowego produktu.

Pytanie 18

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. MP4

B. GIF

C. TIFF

D. WEBP

Formaty GIF, WEBP i MP4 są mniej odpowiednie do druku z kilku powodów. GIF to format o ograniczonej palecie kolorów, ponieważ obsługuje jedynie 256 kolorów, co czyni go nieodpowiednim do złożonych obrazów wymagających pełnej głębi kolorów. Jego głównym zastosowaniem jest animacja i obrazy nieskomplikowane, co wyklucza jego użycie w profesjonalnym druku, gdzie jakość i dokładność kolorów są kluczowe. WEBP, choć nowoczesny i efektywny pod względem kompresji dla internetowych grafik, również nie jest optymalny do druku. Jego główną zaletą jest oszczędność miejsca poprzez kompresję stratną i bezstratną, ale podobnie jak GIF, nie jest powszechnie wspierany w środowisku druku. MP4 to format zupełnie nieodpowiedni do druku, gdyż jest to format wideo stosowany do przechowywania ruchomych obrazów, nie statycznych. Druk wymaga plików graficznych, które mogą być przetworzone przez drukarki, a plik wideo nie spełnia tych kryteriów. Wybór nieodpowiedniego formatu do druku może prowadzić do strat jakościowych i problemów z kompatybilnością przy reprodukcji obrazu w formie fizycznej. W rezultacie, stosowanie formatów takich jak GIF, WEBP czy MP4 w druku jest błędnym podejściem, które nie zaspokaja potrzeb branży poligraficznej.

Pytanie 19

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. w pełni wypełnia kolumnę

B. pozostaje na końcu łamu

C. jest napisany inną wersją czcionki

D. zawiera mniej niż 12 znaków

Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.

Pytanie 20

Ile maksymalnie z wymienionych użytków ulotek reklamowych w formacie A6 można umieścić na papierze SRA3?

A. 2 użytki

B. 6 użytków

C. 4 użytki

D. 8 użytków

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia zasad rozmieszczania formatu A6 na papierze SRA3. Odpowiedzi takie jak 4, 2 czy 6 użytków sugerują błędne obliczenia lub nieprawidłowe podejście do podziału przestrzeni. Na przykład, wybierając 4 użytki, można błędnie przyjąć, że w jednym wymiarze mieści się tylko jedna ulotka A6, co jest niezgodne z faktami. Przy założeniu, że maksymalnie wykorzystujemy wszystkie dostępne wymiary papieru, należy uwzględnić zarówno długość, jak i szerokość, co pozwala na poprawne oszacowanie liczby ulotek. Często popełnianym błędem jest także nieumiejętność wizualizacji, jak ulotki powinny być ułożone, co prowadzi do niewłaściwego podziału. W poligrafii istotne jest także przestrzeganie norm dotyczących marginesów i odstępów, co może wpłynąć na finalny wynik. Ostatecznie, analiza wymiarów i sposób ich rozmieszczenia są kluczowe dla efektywności druku, co jest podstawą przy podejmowaniu decyzji o formacie zlecenia.

Pytanie 21

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł

B. 150 zł

C. 900 zł

D. 600 zł

Poprawna odpowiedź to 600 zł, ponieważ koszt wykonania form drukowych zależy od liczby stron oraz kosztu jednej formy. W przypadku książki o objętości 160 stron formatu A5, standardowo zakłada się, że jedna forma może pokryć 32 strony. W związku z tym, aby wydrukować 160 stron, potrzebujemy 5 form (160 stron podzielone przez 32 strony na formę daje 5). Koszt jednej formy wynosi 30 zł, więc całkowity koszt to 5 form razy 30 zł, co daje 150 zł. Jednakże, jeśli uwzględnimy dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i ustawieniem maszyny do druku oraz materiały eksploatacyjne, całkowity koszt może wzrosnąć. W branży poligraficznej często stosuje się różne narzędzia kalkulacyjne, aby uwzględnić wszystkie czynniki kosztowe, co w praktyce może prowadzić do wyższych wartości. Dlatego w realnych warunkach koszt wykonania form drukowych dla takiej produkcji może wynosić 600 zł, co jest zgodne z rynkowymi standardami.

Pytanie 22

Drewniana konstrukcja nazywana blejtramem jest używana do prezentacji wydruków takich jak

A. kartonowe opakowania

B. etykiety samoprzylepne

C. obrazy na płótnie

D. zdjęcia w albumach

Drewniany stelaż zwany blejtramem jest specjalnie zaprojektowanym nośnikiem, którego głównym celem jest podtrzymywanie obrazów na płótnie. Obrazy te, malowane farbami olejnymi lub akrylowymi, wymagają sztywnego i stabilnego podkładu, który pozwala na prawidłowe naciągnięcie powierzchni malarskiej oraz zabezpieczenie jej przed deformacjami. Blejtram składa się z dwóch poziomych i dwóch pionowych listew, które są połączone w narożach, co zapewnia stabilność konstrukcji. W praktyce, blejtram jest wykorzystywany przez artystów do tworzenia zarówno małych, jak i dużych dzieł sztuki. Warto również zauważyć, że standardy branżowe zalecają stosowanie wysokiej jakości drewna, aby uniknąć problemów związanych z kurczeniem się czy pękaniem materiału, co mogłoby wpłynąć na trwałość i estetykę obrazu. Ponadto, naciąganie płótna na blejtramie jest praktyką stosowaną w galeriach sztuki oraz podczas wystaw, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym świecie sztuki.

Pytanie 23

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 93 x 58 mm

B. 99 x 64 mm

C. 102 x 67 mm

D. 90 x 55 mm

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że zmiany w wymiarach wizytówki nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest spad. Dla przykładu, odpowiedź 93 x 58 mm opiera się na założeniu, że spad jest niższy niż 3 mm, co prowadzi do obliczeń, które nie są zgodne z rzeczywistością. Wizytówka musi mieć odpowiednie wymiary netto, które są wynikiem prawidłowego odjęcia spadu od wymiarów brutto, a błędne podejście do tego procesu skutkuje błędnymi wymiarami. Z kolei odpowiedź 102 x 67 mm jest całkowicie nieadekwatna, ponieważ wydaje się, że ktoś dodał spad, zamiast go odjąć, co pokazuje nieznajomość podstawowych zasad projektowania materiałów drukowanych. Warto zwrócić uwagę, że w branży poligraficznej stosowanie poprawnych wymiarów jest nie tylko kwestią estetyki, ale także funkcjonalności. Wizytówka o niepoprawnych wymiarach może nie zmieścić się w standardowych wizytownikach lub może zostać odrzucona przez maszyny drukarskie. Zrozumienie konsekwencji błędnych obliczeń i ich wpływu na proces druku jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym czy poligrafią. Niedostosowane wymiary mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji, opóźnień oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla znaczenie precyzyjnego przygotowania plików do druku.

Pytanie 24

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. kolorystyka towaru

B. gramatura materiału drukarskiego

C. forma wykończenia

D. metoda drukowania

Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.

Pytanie 25

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. CIE

B. HSL

C. HSB

D. RGB

CIE, HSL oraz HSB to modele kolorów, które różnią się od RGB, a ich zrozumienie jest istotne dla szerokiego kontekstu pracy z kolorami. Model CIE, znany jako CIE 1931, został opracowany przez Międzynarodową Komisję Oświetleniową i jest używany jako standard w badaniach nad percepcją kolorów. Nie jest to model addytywny, lecz oparty na percepcji kolorów przez ludzi, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach technologicznych niż RGB. HSL (Hue, Saturation, Lightness) i HSB (Hue, Saturation, Brightness) są modelami, które skupiają się na percepcyjnych aspektach kolorów, takich jak odcień, nasycenie i jasność, ale nie są one używane do addytywnego mieszania kolorów. Zamiast tego, HSL i HSB są często stosowane w narzędziach graficznych do bardziej intuicyjnego dobierania kolorów przez użytkowników. Powszechnym błędem jest mylenie tych modeli z RGB i zakładanie, że wszystkie mogą być stosowane w tych samych kontekstach, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz niepoprawnej interpretacji kolorów. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice między tymi modelami i ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 26

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach

B. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie

C. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy

D. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Pytanie 27

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu

B. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza

C. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu

D. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych

Pojęcie wzrostu kosztu jednostkowego przy zwiększonym nakładzie wydaje się intuicyjne, ale w kontekście druku rotograwirowego jest to błędne rozumowanie. Zwiększenie nakładu nie prowadzi automatycznie do wzrostu kosztów jednostkowych, ponieważ wiele kosztów produkcji jest stałych. W przypadku rotograwiury, kluczowym aspektem jest to, że maszyny te są projektowane do pracy z dużymi nakładami, co pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów. Pojęcia takie jak nadgodziny pracy drukarza czy proporcjonalny wzrost kosztów są mylące, ponieważ w praktyce większa produkcja nie zawsze wiąże się z dodatkowymi kosztami robocizny. W rzeczywistości, może się zdarzyć, że w przypadku zwiększonego nakładu, produkcja odbywa się w szybszym tempie, co przekłada się na niższe koszty jednostkowe. Typowe błędy myślowe obejmują założenie, że każdy wzrost produkcji automatycznie zwiększa koszty lub że wszystkie aspekty produkcji są zmienne. Wprowadzenie do kalkulacji stałych kosztów produkcji oraz zrozumienie, jak różne systemy produkcyjne oddziałują na koszty, jest istotne dla prawidłowego podejmowania decyzji w obszarze druku.

Pytanie 28

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

B. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

C. Cyfrowy druk solwentowy

D. Zarządzanie kolorem

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 29

Album zawierający zdjęcia, który ma być publikowany tylko w sieci, powinien być zapisany z następującymi parametrami:

A. 300 ppi, CMYK

B. 250 dpi, RGB

C. 72 dpi, CMYK

D. 72 ppi, RGB

Wybór parametrów takich jak 250 dpi, RGB jest niewłaściwy, ponieważ jednostka dpi (dots per inch) odnosi się do druku, a nie do wyświetlania na ekranach. W kontekście projektów internetowych, kluczowe jest używanie ppi (pixels per inch), gdzie standardowa wartość to 72 ppi. Zastosowanie 250 dpi wskazuje na przygotowanie do druku, co generuje obrazy o nadmiarowej rozdzielczości, które nie tylko zwiększają rozmiar plików, ale również nie poprawiają jakości wyświetlania na monitorach. Ponadto, przestrzeń kolorów RGB jest odpowiednia, jednak w połączeniu z dpi nieodpowiednim dla mediów cyfrowych. W przypadku opcji 300 ppi, CMYK, sytuacja jest podobna, ponieważ CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny) jest kolorowym modelem stosowanym w druku. Użycie tego modelu do publikacji online prowadzi do zniekształcenia kolorów, ponieważ monitory działają w oparciu o RGB. Kolejny błąd myślowy polega na nieodróżnianiu wymagań dla różnych mediów – podczas gdy druk wymaga wyższej rozdzielczości i innego modelu kolorów, publikacje internetowe powinny koncentrować się na optymalizacji rozmiaru pliku i odpowiedniej przestrzeni kolorów RGB. Na koniec, wybierając niewłaściwe parametry, można znacznie wpłynąć na wydajność strony oraz doświadczenie użytkowników, co jest kluczowym elementem w projektowaniu witryn internetowych.

Pytanie 30

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. OCR

B. CtP

C. CtF

D. RIP

Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."

Pytanie 31

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Bridge

B. Media Encoder

C. Flash

D. Dreamweaver

Adobe Flash to technologia służąca głównie do tworzenia animacji oraz interaktywnych aplikacji webowych. Choć ma swoje zastosowanie w projektowaniu i publikacji treści multimedialnych, nie ma funkcji katalogowania zdjęć. Flash opiera się na działaniach związanych z animacją, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do zarządzania plikami. W branży projektowej coraz rzadziej się go wykorzystuje, a jego popularność spadła z uwagi na rozwój technologii HTML5, które oferują bardziej efektywne i mobilne rozwiązania. Media Encoder, z kolei, jest programem skoncentrowanym na konwersji i kodowaniu audio oraz wideo, a nie na zarządzaniu zdjęciami. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność, co prowadzi do nieporozumień na temat jego zastosowania. Dreamweaver to edytor HTML, który koncentruje się na tworzeniu stron internetowych, a nie na katalogowaniu zdjęć. Typowym błędem jest zakładanie, że programy do tworzenia treści mają również funkcjonalności związane z zarządzaniem plikami multimedialnymi. Aby skutecznie zarządzać multimediami, warto korzystać z dedykowanych narzędzi, takich jak Adobe Bridge, które są specjalnie zaprojektowane do efektywnego porządkowania i przetwarzania zdjęć.

Pytanie 32

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. spadek

B. rozetka

C. błysk

D. mora

Mora to zjawisko optyczne, które występuje, gdy na wydrukowanej reprodukcji pojawiają się niepożądane, barwne wzory. Jest to efektem interakcji różnych rastrów kolorów, które są nałożone na siebie w niewłaściwych kątach. W praktyce, gdy różne kolory są drukowane w zbyt bliskich lub przeciwnych kątach rastra, może dojść do zjawiska interferencji, co skutkuje powstawaniem tych nieestetycznych wzorów. Aby uniknąć mor, istotne jest stosowanie standardowych kątów rastra, takich jak 0°, 30°, 60° dla kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny). Wydawcy i drukarze powinni przestrzegać norm ISO dotyczących kontroli jakości druku, które pomagają w minimalizowaniu ryzyka pojawienia się mor. Przykład z praktyki: w druku kart reklamowych, odpowiednie ustawienie kątów rastra dla poszczególnych kolorów może znacząco wpłynąć na jakość wydruku i zadowolenie klienta.

Pytanie 33

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. drutem

B. taśmą

C. wiskozą

D. nićmi

Mimo że taśma, wiskoza i nici są popularnymi materiałami stosowanymi w różnych dziedzinach introligatorskich, ich zastosowanie do łączenia wkładu z okładką w oprawie zeszytowej nie jest odpowiednie. Taśma, chociaż łatwa w użyciu, nie zapewnia wystarczającej trwałości i elastyczności, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia. W przypadku zeszytów intensywnie użytkowanych, takich jak te używane w szkołach, taśma może się odkleić, co skutkuje odpadaniem kartek. Kierowanie się praktycznością i funkcjonalnością w oprawie zeszytowej, taśma jest niewystarczającym rozwiązaniem. Podobnie wiskoza, która jest materiałem stosowanym w szyciu, nie jest najlepszym rozwiązaniem do łączenia papieru z okładką. Może nie utrzymywać odpowiedniego napięcia, co prowadzi do deformacji zeszytu. Z kolei nić, mimo że może być używana w niektórych technikach introligatorskich, wymaga znacznie więcej czasu i umiejętności, by uzyskać trwałe połączenie. W praktyce użycie nici do łączenia wkładów w zeszytach jest bardziej skomplikowane, co czyni je mniej efektywnym rozwiązaniem w porównaniu do drutu. W związku z tym, niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru mniej trwałych i funkcjonalnych metod łączenia, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu.

Pytanie 34

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. stronicami

B. znakami

C. wierszami

D. wyrazami

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 35

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 2 składki

B. Wymagana jest 1 składka

C. Wymagana jest 4 składki

D. Wymagana jest 3 składki

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 36

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 530

B. 1 580

C. 1 620

D. 1 520

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się mylne rozumienie pojęcia naddatku materiałowego. Naddatek materiałowy, w tym przypadku wynoszący 2%, jest kluczowym elementem obliczeń, który ma na celu zapewnienie wystarczającej ilości materiału na potencjalne straty podczas cięcia i obróbki. Wiele osób może pomylić ten proces z prostym zwiększaniem nakładu o pewien procent, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania końcowej liczby arkuszy. Na przykład, wybór wartości 1 580 może wynikać z błędnego założenia, że naddatek powinien być dodany w sposób jednorazowy do całkowitego nakładu, bez uwzględniania jego przeliczenia na konkretną ilość arkuszy. Ważne jest, aby zrozumieć, że 2% naddatku oznacza 2% z 1 500, a nie z 1 580 lub innej wartości. Inna niepoprawna odpowiedź, która wskazuje na wartość 1 620, może wynikać z błędnego przyjęcia zbyt dużego naddatku, co jest sprzeczne z zasadami efektywności produkcji. W branży poligraficznej precyzyjne obliczenia są kluczowe, ponieważ każdy błąd może prowadzić do dodatkowych kosztów związanych z materiałami i czasem pracy. Użycie naddatków powinno być oparte na rzeczywistych potrzebach produkcyjnych i standardach, a nie na domysłach, co może prowadzić do nieefektywności i strat.

Pytanie 37

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

B. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

C. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

D. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

Nieprawidłowe podejście do ustalania formatu naświetlania formy kopiowej w technologii CtF często wynika z mylnego przekonania o tym, że format naświetlania powinien być mniejszy lub równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie. Wybór formatu mniejszego od tego, który jest wymagany, może prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy projektu nie zostaną uwzględnione w finalnym wydruku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki, nie uwzględnia praktycznych aspektów związanych z marginesami i przesunięciami podczas naświetlania. W rzeczywistości, naświetlarki są projektowane z myślą o pewnym marginesie i przestrzeni roboczej, co czyni ich maksymalny format niewłaściwym odniesieniem. Zastosowanie formatu równego zdefiniowanej stronie w projekcie również może prowadzić do nieprawidłowości, zwłaszcza jeżeli projekt zawiera elementy, które sięgają krawędzi strony, co grozi ich obcięciem lub zniekształceniem. Typowy błąd myślowy polega na ignorowaniu znaczenia marginesów bezpieczeństwa. Osoby podejmujące decyzje w tej kwestii powinny być świadome, że poprawne przygotowanie materiałów do druku, w tym prawidłowe określenie formatu naświetlania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku, a także dla redukcji kosztów związanych z błędami produkcyjnymi.

Pytanie 38

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 15 szt.

B. 12 szt.

C. 9 szt.

D. 6 szt.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego definicji arkuszy wydawniczych oraz sposobu, w jaki tekst jest formatowany. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę arkuszy, takie jak 9, 12 czy 6, wskazują na naiwne podejście do obliczeń. Często błędnie zakłada się, że liczba wersów przekłada się bezpośrednio na ilość arkuszy, co jest mylące. W rzeczywistości, w procesie edycji tekstu do publikacji, kluczowe są nie tylko same wersy, ale także marginesy, kroje pisma, interlinie oraz ogólny układ strony, które wpływają na ostateczną ilość arkuszy. Dodatkowo, nie uwzględniając standardowych praktyk wydawniczych, takich jak podział tekstu na mniejsze fragmenty, łatwo można doprowadzić do znacznego zaniżenia liczby wymaganych arkuszy. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia faktu, że kilka wersów na stronę jest standardem w poezji, co może prowadzić do pomyłek w obliczeniach. W związku z tym, dobrze jest przed podjęciem prób obliczenia liczby arkuszy, zrozumieć, jakie czynniki wpływają na formatowanie tekstu i jak każde z nich przyczynia się do ostatecznej liczby arkuszy wydawniczych.

Pytanie 39

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. równoległym do wysokości etykiety

B. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

C. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

D. prostopadłym do wysokości etykiety

Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 40

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów

B. profilu ICC oraz skali szarości

C. modułu dopasowania barw oraz jasności barw

D. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC

Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej