Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 02:07
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 02:21

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

Ilustracja do pytania
A. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie
B. ten zakres jest nieaktywny
C. ten zakres jest aktywny
D. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana
Zakres adresów IP w systemie serwerowym Windows przy opisywanej ikonie jest nieaktywny co oznacza że serwer nie przydziela adresów IP z tej puli. Przekonanie że zakres jest aktywny wynika często z niewłaściwego zrozumienia ikon i interfejsów użytkownika. Jest to typowy błąd wynikający z założenia że wszystkie widoczne elementy w interfejsie są aktywne co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Zakładając że pula jest wyczerpana w 100% może wynikać z niedostatecznej analizy sytuacji. Taki stan byłby sygnalizowany innymi wskaźnikami a nie wyłącznie ikoną sugerującą nieaktywność. Użytkownicy mogą mylnie identyfikować problemy z dostępnością adresów zamiast sprawdzać stan aktywności zakresu i jego konfigurację. Myślenie że pula jest bliska wyczerpania również odzwierciedla niedostateczne rozumienie mechanizmów zarządzania DHCP. Właściwa interpretacja ikon i wskaźników pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi i unikanie błędów które mogą skutkować przestojami w pracy sieci. Poprawna analiza wymaga zarówno teoretycznej wiedzy jak i praktycznego doświadczenia w administracji serwerami co jest kluczowe dla utrzymania sprawnie działającej infrastruktury IT. Zrozumienie kiedy i dlaczego zakresy są aktywne lub nieaktywne jest fundamentem skutecznego zarządzania DHCP i zapewnienia ciągłości działania sieci komputerowej.

Pytanie 2

Aby stworzyć archiwum danych w systemie operacyjnym Ubuntu, należy użyć programu

A. set
B. sed
C. awk
D. tar
Odpowiedzi set, sed oraz awk są błędne, ponieważ nie są przeznaczone do tworzenia archiwów danych w systemach operacyjnych Linux, a ich funkcje są zgoła inne. Set to wbudowane polecenie w powłoce bash, które służy do ustawiania i wyświetlania zmiennych środowiskowych oraz opcji powłoki. Jego zastosowanie w kontekście zarządzania danymi jest ograniczone i nie obejmuje archiwizacji. Sed to narzędzie do przetwarzania tekstu, które umożliwia edytowanie strumieni tekstowych w czasie rzeczywistym, zmieniając zawartość plików na podstawie zadanych wyrażeń regularnych. Choć sed jest niezwykle potężnym narzędziem w zakresie przetwarzania tekstu, nie ma funkcji archiwizacji ani kompresji plików. Awk natomiast jest językiem programowania służącym do przetwarzania danych tekstowych, a jego głównym zastosowaniem jest analiza i manipulacja danymi w formacie tekstowym, szczególnie w kontekście plików CSV i raportów. Tak więc, chociaż wszystkie te narzędzia są użyteczne w swoim zakresie, nie są one odpowiednie do tworzenia archiwów danych, co może prowadzić do nieporozumień. Wybór niewłaściwego narzędzia do danego zadania jest powszechnym błędem, wynikającym z nieznajomości funkcji dostępnych w systemie oraz ich zastosowań.

Pytanie 3

Co oznacza skrót RAID w kontekście pamięci masowej?

A. Rapid Allocation of Independent Data
B. Random Access in Disk
C. Redundant Array of Independent Disks
D. Reliable Access of Integrated Devices
Pozostałe odpowiedzi nieprawidłowo interpretują znaczenie skrótu RAID, co może być wynikiem błędnych założeń dotyczących funkcji i zastosowań tej technologii. "Random Access in Disk" sugeruje, że RAID ma coś wspólnego z losowym dostępem do danych na dysku, co jest podstawowym elementem działania dysków twardych, ale nie jest unikalnym aspektem RAID. "Rapid Allocation of Independent Data" może sugerować szybkie przydzielanie danych, co także nie opisuje charakterystycznych cech RAID, który skupia się raczej na redundancji i wydajności poprzez równoległe operacje na wielu dyskach. Z kolei "Reliable Access of Integrated Devices" może sugerować ogólną niezawodność dostępu do urządzeń, co nie jest unikalne dla RAID, ale raczej dla wszelkich systemów redundancji, jak UPS czy systemy backupu. RAID jest specyficzny w kontekście pamięci masowej, gdzie główną ideą jest połączenie wielu fizycznych dysków w celu uzyskania korzyści z redundancji i/lub wydajności, co nie jest właściwie adresowane w pozostałych odpowiedziach. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia, jak dokładnie RAID wpływa na działanie systemów komputerowych i jakie korzyści oferuje w praktyce, co jest kluczowe w administracji i eksploatacji systemów komputerowych.

Pytanie 4

W jakim trybie pracy znajduje się system Linux, kiedy osiągalny jest tylko minimalny zestaw funkcji systemowych, często używany do napraw?

A. Tryb użytkownika
B. Tryb serwisowy
C. Tryb normalny
D. Tryb awaryjny
W przypadku odpowiedzi wskazujących na tryb użytkownika, tryb normalny czy tryb serwisowy, należy zauważyć, że nie są one odpowiednie do opisanej sytuacji. Tryb użytkownika odnosi się do standardowego poziomu działania, gdzie użytkownicy mogą uruchamiać aplikacje i usługi na serwerze lub komputerze. Nie jest to tryb ograniczony i nie jest używany do napraw systemu. Tryb normalny to standardowy tryb pracy systemu operacyjnego, w którym wszystkie usługi i aplikacje działają zgodnie z oczekiwaniami. Obejmuje on zarówno interfejs graficzny, jak i pełną funkcjonalność sieci, co nie jest zgodne z ograniczonym trybem naprawczym. Tryb serwisowy, choć brzmi podobnie do trybu awaryjnego, nie jest standardowym pojęciem w kontekście Linuxa. Może odnosić się do działań serwisowych na poziomie aplikacji lub usług, ale nie jest to konkretny tryb systemu operacyjnego dedykowany naprawom. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla administratorów, którzy muszą wiedzieć, kiedy i jak korzystać z poszczególnych trybów, aby skutecznie zarządzać i naprawiać systemy komputerowe.

Pytanie 5

W ustawieniach karty graficznej w sekcji Zasoby znajduje się jeden z zakresów pamięci tej karty, który wynosi od A0000h do BFFFFh. Ta wartość odnosi się do obszaru pamięci wskazanego adresem fizycznym

A. 1011 0000 0000 0000 0000 – 1100 1111 1111 1111 1111
B. 1010 0000 0000 0000 0000 – 1011 1111 1111 1111 1111
C. 1001 1111 1111 1111 1111 – 1010 0000 0000 0000 0000
D. 1100 1111 1111 1111 1111 – 1110 1111 1111 1111 1111
Poprawna odpowiedź dotyczy zakresu pamięci związanego z kartą graficzną, który mieści się w określonym adresie fizycznym. W systemie adresowania pamięci, zakres od A0000h do BFFFFh obejmuje adresy od 1010 0000 0000 0000 0000 do 1011 1111 1111 1111 1111 w systemie binarnym. Oznacza to, że jest to obszar pamięci przeznaczony na pamięć wideo, która jest używana przez karty graficzne do przechowywania danych dotyczących wyświetlania. W praktyce, ten zakres pamięci jest używany do przechowywania buforów ramki, co pozwala na efektywne renderowanie grafiki w aplikacjach wymagających dużych zasobów graficznych, takich jak gry czy aplikacje graficzne. Zrozumienie, jak działają adresy fizyczne oraz jak są one związane z architekturą pamięci w systemach komputerowych, jest kluczowe w pracy z zaawansowanymi technologiami, które wymagają optymalizacji wydajności i zarządzania pamięcią. W kontekście standardów branżowych, znajomość tych adresów pamięci jest również istotna dla programistów tworzących oprogramowanie korzystające z GPU.

Pytanie 6

Rozmiar plamki na ekranie monitora LCD wynosi

A. odległość pomiędzy początkiem jednego a początkiem kolejnego piksela
B. rozmiar jednego piksela wyświetlanego na ekranie
C. rozmiar obszaru, na którym wyświetla się 1024 piksele
D. rozmiar obszaru, w którym możliwe jest wyświetlenie wszystkich kolorów obsługiwanych przez monitor
Można się pogubić w tych wszystkich pojęciach związanych z plamką monitora LCD, co czasami prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, twierdzenie, że plamka to rozmiar piksela na ekranie, jest trochę mylące, bo plamka to odległość między pikselami, a nie ich wielkość. Mówienie o wyświetlaniu 1024 pikseli też nie ma sensu w kontekście plamki, bo to nie to samo co ich rozmieszczenie. Definicja obszaru wyświetlania wszystkich kolorów dostępnych dla monitora wprowadza w błąd, bo plamka nie ma nic wspólnego z kolorami, ale z fizycznym rozkładem pikseli. W dzisiejszych czasach rozdzielczość i gęstość pikseli są najważniejsze, nie ich grupowanie. Dlatego warto zrozumieć te różnice, żeby lepiej ocenić jakość i możliwości monitorów, zwłaszcza w takich dziedzinach jak grafika czy multimedia.

Pytanie 7

W architekturze ISO/OSI protokoły TCP oraz UDP funkcjonują w warstwie

A. transportowej
B. łącza danych
C. aplikacji
D. sieci
Warstwa sieciowa modelu ISO/OSI jest odpowiedzialna za adresowanie i routing pakietów w sieci, ale nie zajmuje się przesyłaniem danych między aplikacjami. W tej warstwie działają protokoły takie jak IP (Internet Protocol), które umożliwiają przesyłanie danych w sieciach lokalnych i globalnych, ale nie zapewniają mechanizmów transportowych, które są tak istotne dla TCP i UDP. W kontekście warstwy łącza danych, protokoły skupiają się na dostarczeniu ramki danych między bezpośrednio połączonymi urządzeniami w sieci, zapewniając m.in. kontrolę błędów i synchronizację. Typowe protokoły w tej warstwie to Ethernet czy Wi-Fi, które nie mają nic wspólnego z funkcjonalnością transportową. Z kolei warstwa aplikacji to ta, w której działają końcowe aplikacje użytkowników, takie jak przeglądarki internetowe, e-maile czy protokoły transferu plików. Protokół HTTP używa TCP jako warstwy transportowej, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za transport, tylko za interakcję z serwerami. Zrozumienie struktury modelu ISO/OSI jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania funkcji protokołów, ponieważ każdy z nich pełni odmienne role, a niepoprawne przypisanie ich do niewłaściwych warstw prowadzi do nieporozumień w diagnostyce problemów sieciowych oraz projektowaniu systemów.

Pytanie 8

Wskaż symbol, który znajduje się na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do handlu w Unii Europejskiej?

Ilustracja do pytania
A. A
B. C
C. B
D. D
Znak CE jest symbolem potwierdzającym, że produkt spełnia wymagania unijnych dyrektyw związanych z bezpieczeństwem zdrowiem i ochroną środowiska. Jest to obligatoryjne oznakowanie dla wielu produktów sprzedawanych na rynku EOG co obejmuje Unię Europejską oraz Islandię Norwegię i Liechtenstein. Umieszczenie znaku CE na produkcie wskazuje na to że producent przeprowadził ocenę zgodności i produkt spełnia wszystkie istotne wymogi prawne dotyczące oznakowania CE. Praktycznie oznacza to że produkty takie jak urządzenia elektryczne muszą być zgodne z dyrektywami takimi jak LVD Dyrektywa Niskonapięciowa czy EMC Dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej. Dzięki temu konsumenci i użytkownicy mają pewność że produkt spełnia określone standardy bezpieczeństwa i jakości. Producent zobowiązany jest do przechowywania dokumentacji technicznej potwierdzającej zgodność z dyrektywami na wypadek kontroli. Znak CE nie jest znakiem jakości czy pochodzenia ale zapewnia swobodny przepływ towarów na terenie EOG co jest kluczowe dla jednolitego rynku.

Pytanie 9

Aby umożliwić transfer danych między siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną o innej adresacji IP, należy zastosować

A. access point
B. hub
C. router
D. switch
Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie do rozwiązywania problemu wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresacjach IP. Przełącznik działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie ramek w obrębie jednej sieci lokalnej (LAN). Nie zapewnia jednak możliwości routingu między różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku wymaganej wymiany danych między sieciami o odmiennych adresacjach IP. Koncentrator, będący urządzeniem pasywnym, po prostu przesyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie potrafi zrozumieć i zarządzać adresacją IP. Natomiast punkt dostępowy, chociaż umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej, również nie ma funkcji routingu, a jedynie łączy urządzenia w obrębie tej samej sieci. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie sieciowe może pełnić funkcję rutera, podczas gdy każde z nich ma swoją ściśle określoną rolę. Bezpośrednia wymiana danych wymaga zaawansowanego zarządzania trasami, co jest możliwe tylko dzięki ruterom, które są zaprojektowane do pracy w złożonych środowiskach wielosesyjnych i wieloadresowych.

Pytanie 10

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
          NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
          ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
          ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
          BUILTIN\Administratorzy:(M)
          BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
          BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
          BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
          TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. attrib C:Windows
B. path C:Windows
C. icacls C:Windows
D. subst C:Windows
Polecenie icacls jest używane do zarządzania uprawnieniami do plików i folderów w systemie Windows. Umożliwia przeglądanie i modyfikowanie list kontroli dostępu (ACL) dla plików oraz katalogów, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem danych na komputerze. W przypadku folderu C:Windows polecenie icacls wyświetla listę uprawnień przypisanych do różnych użytkowników i grup, takich jak TrustedInstaller czy BUILTINAdministratorzy. Dzięki icacls można modyfikować uprawnienia, dodając nowe reguły lub zmieniając istniejące, co jest często praktykowanym działaniem w administracji systemami. Przykładowo, można przypisać pełne uprawnienia do folderu dla konkretnego użytkownika lub grupy, co może być konieczne dla instalacji oprogramowania lub w celu zapewnienia dostępu do niezbędnych zasobów systemowych. Narzędzie to wspiera także kopiowanie uprawnień między różnymi zasobami, co ułatwia zarządzanie dużą infrastrukturą IT. Ogólnie, stosowanie icacls zgodnie z najlepszymi praktykami i zasadami bezpieczeństwa pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 11

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Przesyłanie e-maili
B. Kontrola transmisji w sieci
C. Automatyczna konfiguracja adresów hostów
D. Szyfrowanie zdalnych połączeń
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem pakietu protokołów internetowych (TCP/IP), który odpowiada za przesyłanie komunikatów kontrolnych oraz informacji o błędach w sieci. Jego główne zadanie to monitorowanie i diagnozowanie stanu transmisji w sieci, co jest niezbędne do utrzymania niezawodności połączeń. Przykłady zastosowania ICMP obejmują narzędzia takie jak ping i traceroute, które wykorzystują komunikaty echo request oraz echo reply do testowania dostępności hostów oraz śledzenia ścieżki, jaką pakiety przebywają w sieci. W praktyce, ICMP umożliwia administratorom sieci identyfikowanie problemów z połączeniem, takich jak utraty pakietów czy opóźnienia, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami, zrozumienie działania ICMP jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, ponieważ jego funkcje diagnostyczne są fundamentalne dla utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 12

Osoba korzystająca z komputera udostępnia w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie będą złamane, gdy udostępni

A. zdjęcia własnoręcznie wykonane obiektów wojskowych
B. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home
C. swoje filmowe materiały z demonstracji ulicznych
D. otrzymany dokument urzędowy
Obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home jest objęty prawem autorskim, co w praktyce oznacza, że wrzucenie go do sieci bez zgody właściciela to zwyczajne łamanie prawa. Oprogramowanie, w tym systemy, musi być odpowiednio licencjonowane, czyli powinno mieć określone zasady użytkowania i dystrybucji. W przypadku Microsoftu, jeśli ktoś by udostępnił taki obraz, naruszyłby warunki umowy licencyjnej (EULA), która zazwyczaj zabrania dalszego dzielenia się tym. W świecie, gdzie wszystko jest tak łatwo kopiowane i przesyłane, przestrzeganie praw autorskich w kwestii oprogramowania jest naprawdę ważne. Powinniśmy pamiętać, że nielegalne udostępnienie oprogramowania może prowadzić do różnych problemów prawnych, jak kary finansowe czy nawet odpowiedzialność karna. Rozumienie tych zasad jest kluczowe, nie tylko dla ludzi indywidualnych, ale również dla firm, które mogą stracić sporo pieniędzy przez naruszenie praw autorskich.

Pytanie 13

Oprogramowanie diagnostyczne komputera pokazało komunikat NIC ERROR. Co ten komunikat wskazuje?

A. wideo
B. sieciowej
C. graficznej
D. dźwiękowej
Twierdzenia o awarii karty dźwiękowej, graficznej czy wideo są mylące, bo każda z tych kart ma inne zadania. Karta dźwiękowa przetwarza dźwięk, co jest ważne w aplikacjach dźwiękowych i multimedialnych. Jak karta dźwiękowa ma problemy, to zazwyczaj nie słychać dźwięku albo jest zniekształcony, a nie pokazuje się komunikat NIC ERROR. Z kolei karta graficzna odpowiada za wyświetlanie obrazów w grach i programach graficznych. Jak coś z nią nie gra, mogą być problemy z wyświetlaniem lub spadek wydajności, ale to też nie ma nic wspólnego z NIC ERROR. Tak naprawdę wideo często myli się z graficzną. Problemy z tymi kartami nie mają związku z problemami sieciowymi, takimi jak NIC ERROR. Dużo ludzi myli te funkcje i przez to przypisuje objawy z jednej grupy komponentów do innych. Wiedza o tym, do czego służą poszczególne karty i umiejętność ich diagnostyki, jest kluczowa, żeby skutecznie rozwiązywać problemy w komputerach.

Pytanie 14

Ile wyniesie całkowity koszt wymiany karty sieciowej w komputerze, jeżeli cena karty to 40 zł, czas pracy serwisanta wyniesie 90 minut, a koszt każdej rozpoczętej roboczogodziny to 60 zł?

A. 40 zł
B. 160 zł
C. 130 zł
D. 200 zł
Koszt wymiany karty sieciowej w komputerze wynosi 160 zł, co wynika z sumy kosztów samej karty oraz kosztów robocizny. Karta sieciowa kosztuje 40 zł, a czas pracy technika serwisowego to 90 minut. Ponieważ każda rozpoczęta roboczogodzina kosztuje 60 zł, 90 minut to 1,5 godziny, co po zaokrągleniu do pełnych roboczogodzin daje 2 godziny. Zatem koszt robocizny wynosi 2 * 60 zł = 120 zł. Łącząc te kwoty, 40 zł (cena karty) + 120 zł (koszt robocizny) daje 160 zł. Ta kalkulacja jest zgodna z dobrymi praktykami w branży IT, które zalecają zawsze uwzględniać zarówno materiały, jak i robociznę przy obliczaniu całkowitych kosztów usług serwisowych. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w kontekście zarządzania budżetem w IT oraz przy podejmowaniu decyzji o inwestycjach w infrastrukturę technologiczną.

Pytanie 15

Algorytm wykorzystywany do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów, to

A. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)
B. CRC (Cyclic Redundancy Check)
C. MAC (Media Access Control)
D. LLC (Logical Link Control)
Algorytm CRC (Cyclic Redundancy Check) jest kluczowym mechanizmem stosowanym w sieciach komputerowych, w tym w Ethernet, do wykrywania błędów w przesyłanych danych. CRC opiera się na matematycznym algorytmie, który generuje skrót (hash) na podstawie zawartości ramki. Ten skrót jest następnie dołączany do ramki i przesyłany razem z nią. Odbiorca, po otrzymaniu ramki, wykonuje ten sam algorytm na danych, a następnie porównuje obliczony skrót z tym dołączonym. Jeśli skróty się różnią, oznacza to, że w trakcie transmisji wystąpił błąd. Metoda ta jest szeroko stosowana w różnych standardach, takich jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, co czyni ją nie tylko skuteczną, ale również zgodną z najlepszymi praktykami branżowymi. Przykład praktycznego zastosowania CRC można znaleźć w protokołach komunikacyjnych, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, takich jak w transmisji multimediów lub w systemach finansowych, gdzie precyzja danych jest niezbędna.

Pytanie 16

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. DHCP
B. FTP
C. TCP/IP
D. DNS
Wybranie odpowiedzi, która nie jest protokołem DHCP, pokazuje, że może jest jakieś nieporozumienie w temacie ról różnych protokołów w sieciach komputerowych. Na przykład, DNS to protokół, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, więc jest ważny dla surfowania po Internecie, ale nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP. TCP/IP, z kolei, to zestaw protokołów do komunikacji w sieciach, ale nie ma nic wspólnego z dynamicznym przydzielaniem adresów IP. A FTP, no cóż, to protokół do przesyłania plików, a nie do przydzielania adresów. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia funkcji różnych protokołów. Każdy z nich ma swoją rolę w sieci, ale tylko DHCP jest stworzony do tego, żeby dynamicznie przydzielać adresy IP w czasie rzeczywistym. Warto zrozumieć te różnice, bo to naprawdę ważne dla dobrego zarządzania nowoczesnymi sieciami.

Pytanie 17

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. laserowego
B. solwentowego
C. grawerującego
D. tnącego
Rytownictwo to technika, która odnosi się do działania ploterów grawerujących, wykorzystywanych do precyzyjnego cięcia i grawerowania materiałów. W procesie tym narzędzie skrawające, znane jako głowica grawerująca, porusza się w kontrolowany sposób, tworząc wzory lub napisy na powierzchni materiału. Grawerowanie jest szczególnie cenione w branżach, które wymagają wysokiej jakości wykończenia, takich jak jubilerstwo, produkcja trofeów, czy tworzenie personalizowanych przedmiotów. Przykłady zastosowań rytownictwa obejmują produkcję znaków, ozdób, a także artystyczne wyroby. Ploter grawerujący, w przeciwieństwie do ploterów tnących, jest zaprojektowany z myślą o pracy z różnymi materiałami, takimi jak drewno, metal, szkło czy tworzywa sztuczne. W kontekście standardów branżowych, technika ta często wykorzystuje oprogramowanie CAD/CAM do projektowania i optymalizacji procesów grawerowania, co pozwala na osiągnięcie powtarzalnych efektów w produkcji.

Pytanie 18

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory
B. usługi domenowe Active Directory
C. Active Directory Federation Service
D. usługi certyfikatów Active Directory
Usługi domenowe Active Directory (AD DS) to kluczowa rola w systemie Windows Server, która umożliwia zarządzanie użytkownikami, komputerami i innymi obiektami w sieci. Pomocą AD DS jest centralne przechowywanie informacji o wszystkich obiektach w domenie, co pozwala na łatwe zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, wdrożenie AD DS umożliwia administratorom tworzenie i zarządzanie kontami użytkowników oraz grupami, co jest niezbędne w każdej organizacji. Dzięki AD DS, administratorzy mogą również konfigurować polityki zabezpieczeń i kontrolować dostęp do zasobów sieciowych z wykorzystaniem grup zabezpieczeń. Ponadto, wdrożenie AD DS jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają centralizację zarządzania użytkownikami oraz implementację mechanizmów autoryzacji. To podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także poprawia efektywność zarządzania. Warto zauważyć, że AD DS jest fundamentem dla wielu innych usług Windows Server, takich jak usługi certyfikatów czy Federation Services, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury IT w organizacji.

Pytanie 19

Program do monitorowania, który umożliwia przechwytywanie, nagrywanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych to

A. finder
B. wireshark
C. konqueror
D. tracker
Odpowiedzi takie jak finder, tracker czy konqueror zawierają błędne założenia dotyczące zastosowania narzędzi do analizy ruchu sieciowego. Finder, jako termin, jest ściśle związany z systemami operacyjnymi, w szczególności z macOS, gdzie odnosi się do aplikacji do zarządzania plikami. Ta odpowiedź sugeruje mylne pojęcie o roli narzędzi analitycznych, które w rzeczywistości są bardziej zaawansowane i złożone. Tracker, podobnie, wskazuje na programy do śledzenia lub monitorowania, które nie są dedykowane do przechwytywania pakietów ani ich analizy. Takie narzędzia mogą być użyteczne w kontekście marketingu czy analizy danych, ale nie w kontekście analizy sieci. Konqueror, będący przeglądarką internetową oraz menedżerem plików w środowisku KDE, również nie ma funkcji przechwytywania ani analizy pakietów, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Te odpowiedzi mogą sugerować, że użytkownik myli pojęcia związane z różnymi rodzajami oprogramowania, co może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jakie narzędzia są naprawdę potrzebne do analizy sieci. Kluczowym aspektem w wykorzystaniu narzędzi do monitorowania ruchu jest ich zdolność do dekodowania i analizy protokołów, co żadne z wymienionych programów nie oferuje na poziomie, który zapewnia Wireshark.

Pytanie 20

Który z poniższych protokołów nie jest wykorzystywany do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej?

A. SSTP
B. L2TP
C. SNMP
D. PPTP
L2TP, PPTP i SSTP to protokoły, które są fundamentalne w kontekście konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych. L2TP jest protokołem tunelowym, który często jest używany w połączeniu z IPsec, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że L2TP samodzielnie nie zapewnia szyfrowania, ale w połączeniu z IPsec oferuje kompleksowe rozwiązanie dla bezpiecznego przesyłania danych. PPTP, pomimo krytyki za lukę w bezpieczeństwie, jest często stosowany ze względu na łatwość konfiguracji i szybkość implementacji, co sprawia, że jest popularny w mniej wymagających środowiskach. SSTP, z kolei, wykorzystuje protokół HTTPS do tunelowania, co czyni go bardziej odpornym na blokady stosowane przez niektóre sieci. W kontekście SNMP, wielu użytkowników myli jego zastosowanie, sądząc, że może on pełnić funkcję zabezpieczania połączeń VPN. To nieporozumienie wynika z faktu, że SNMP jest protokołem zarządzania, a nie tunelowania czy szyfrowania. Zrozumienie, że SNMP służy do monitorowania i zarządzania urządzeniami sieciowymi, a nie do zabezpieczania komunikacji, jest kluczowe dla efektywnego zastosowania technologii sieciowych. Często myśli się, że każde narzędzie używane w kontekście sieci powinno mieć zdolności zabezpieczające, co prowadzi do błędnych wniosków i wyborów technologicznych.

Pytanie 21

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. rozpoznanie nowo podłączonego urządzenia oraz automatyczne przydzielenie mu zasobów
B. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas
C. automatyczne uruchamianie ostatnio zagranej gry
D. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na świeżo podłączonym nośniku pamięci
Odpowiedź numer 3 jest poprawna, ponieważ mechanizm Plug and Play (PnP) ma na celu automatyczne wykrywanie nowo podłączonego sprzętu i przypisywanie mu odpowiednich zasobów systemowych, takich jak numery przerwań (IRQ), adresy pamięci oraz dostęp do portów. Dzięki temu użytkownik nie musi ręcznie konfigurować urządzeń, co znacznie upraszcza proces instalacji i konfiguracji sprzętu. Przykłady zastosowania PnP obejmują podłączanie myszek, klawiatur, drukarek czy dysków zewnętrznych. Standardy Plug and Play są powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows czy Linux, co zapewnia ich szeroką kompatybilność z różnorodnym sprzętem. Warto również zauważyć, że mechanizm ten jest zgodny z architekturą USB, która również wspiera automatyczne wykrywanie i konfigurację urządzeń. PnP znacząco podnosi użyteczność komputerów osobistych oraz innych urządzeń elektronicznych, pozwalając na łatwe dodawanie i usuwanie sprzętu bez potrzeby restartowania systemu czy ingerencji w ustawienia BIOS-u.

Pytanie 22

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia do lub opuszczenia konkretnej grupy multicastowej?

A. UDP
B. TCP/IP
C. DHCP
D. IGMP
Protokół TCP/IP, jako zestaw protokołów, stanowi podstawę komunikacji w Internecie, ale nie jest skoncentrowany na zarządzaniu grupami rozgłoszeniowymi. Zawiera różne protokoły, takie jak TCP i IP, które są odpowiedzialne za transport i adresowanie danych, ale nie oferuje mechanizmu do obsługi multicastu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznej konfiguracji adresów IP w sieci, co jest istotne dla przydzielania dynamicznych adresów, lecz nie ma związku z zarządzaniem uczestnictwem w grupach rozgłoszeniowych. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie datagramów bez zapewnienia niezawodności, co czyni go odpowiednim do transmisji multimedialnych, ale nie reguluje on, jak urządzenia przyłączają się do grup multicastowych. Typowym błędem jest mylenie ról tych protokołów; TCP/IP i UDP dotyczą transportu danych, a DHCP zarządza adresowaniem, podczas gdy IGMP jest dedykowany do zarządzania grupami multicastowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na efektywne przesyłanie danych w różnych aplikacjach sieciowych.

Pytanie 23

Technologia, która umożliwia szerokopasmowy dostęp do Internetu z różnymi prędkościami pobierania i wysyłania danych, to

A. ADSL
B. QAM
C. MSK
D. ISDN
MSK (Minimum Shift Keying) to metoda modulacji, która jest używana w telekomunikacji, ale nie jest technologią dostępu do Internetu. MSK jest stosowana do przesyłania danych w systemach radiowych i nie zapewnia szerokopasmowego dostępu do Internetu. ISDN (Integrated Services Digital Network) to system, który umożliwia przesyłanie telefonii, wideo i danych przez linie telefoniczne, ale jego prędkości są ograniczone i nie osiągają poziomu szerokopasmowego, typowego dla ADSL. ISDN jest wykorzystywany w przypadku, gdy potrzebne są jednoczesne połączenia głosowe i transmisja danych, ale jego zastosowania są coraz mniej popularne w obliczu rosnącej dostępności technologii szerokopasmowych, takich jak ADSL. QAM (Quadrature Amplitude Modulation) to technika modulacji, która może być używana w różnych technologiach komunikacyjnych, ale sama w sobie nie jest sposobem na zapewnienie dostępu do Internetu. Pomimo że QAM zapewnia efektywną transmisję danych, jej zastosowanie w kontekście dostępu do Internetu wymaga innych technologii, które mogą ją wykorzystać. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków obejmują mylenie technologii komunikacyjnych z technologiami dostępu do Internetu oraz niedostateczne zrozumienie różnicy między metodami modulacji a standardami szerokopasmowego przesyłania danych.

Pytanie 24

W systemie Linux komenda chmod pozwala na

A. naprawę systemu plików
B. ustawienie praw dostępu do pliku
C. zmianę właściciela pliku
D. wyświetlenie informacji o ostatniej aktualizacji pliku
Właściciel pliku oraz zarządzanie prawami dostępu są fundamentalnymi aspektami administracji systemów Unix/Linux, ale nie są one związane z innymi przedstawionymi odpowiedziami. Zmiana właściciela pliku odbywa się za pomocą polecenia chown, które pozwala administratorowi na przypisanie nowego właściciela do pliku lub katalogu. To istotna funkcjonalność, gdyż umożliwia odpowiednie zarządzanie zasobami w systemie, co jest szczególnie ważne w środowiskach współdzielonych. Naprawa systemu plików z kolei jest typowo realizowana za pomocą polecenia fsck, które sprawdza i naprawia błędy w systemie plików, co ma na celu przywrócenie jego integralności. Takie działania są niezbędne w sytuacjach awaryjnych, gdy system plików może ulegać uszkodzeniom z różnych przyczyn. Wyświetlanie informacji o ostatniej aktualizacji pliku można przeprowadzić za pomocą polecenia stat, które dostarcza szereg szczegółowych informacji o pliku, w tym daty jego modyfikacji. Pojęcie uprawnień dostępu jest złożone i kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa, a polecenie chmod jest jedynie jednym z elementów większej układanki. Często mylenie tych narzędzi może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do plików, co w kontekście bezpieczeństwa danych stanowi poważne zagrożenie."

Pytanie 25

Proces aktualizacji systemów operacyjnych ma na celu przede wszystkim

A. dodawanie nowych aplikacji dla użytkowników.
B. redukcję fragmentacji danych.
C. zaniżenie ochrony danych użytkownika.
D. usunięcie luk w systemie, które obniżają poziom bezpieczeństwa.
Aktualizacja systemów operacyjnych jest kluczowym procesem zapewniającym bezpieczeństwo oraz stabilność działania systemu. Głównym celem tego procesu jest naprawa luk systemowych, które mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie, co z kolei zmniejsza ogólny poziom bezpieczeństwa. W miarę odkrywania nowych podatności przez badaczy bezpieczeństwa, producenci systemów operacyjnych, tacy jak Microsoft, Apple czy Linux, regularnie udostępniają aktualizacje, które eliminują te zagrożenia. Przykładowo, aktualizacje mogą zawierać poprawki dla błędów, które umożliwiają atakującym dostęp do poufnych danych użytkowników. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest regularne sprawdzanie dostępności aktualizacji i ich instalacja, co jest zalecane przez standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-53, które podkreślają znaczenie zarządzania lukami bezpieczeństwa w systemach informatycznych. W ten sposób użytkownicy mogą zabezpieczyć swoje dane i systemy przed nieautoryzowanym dostępem oraz innymi zagrożeniami.

Pytanie 26

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. podział dysku
B. fragmentację dysku
C. defragmentację dysku
D. szyfrowanie dysku
Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych zapisanych na dysku twardym, co pozwala systemowi operacyjnemu na szybszy dostęp do plików. Kiedy plik jest zapisywany na dysku, jego dane mogą być rozdzielone na różne sektory, co prowadzi do fragmentacji. W wyniku tego procesor musi wykonać dodatkowe operacje, aby zebrać wszystkie fragmenty pliku, co znacząco spowalnia jego działanie. Defragmentacja reorganizuje dane, umieszczając je w bardziej ciągłych blokach, co skraca czas dostępu i przyspiesza operacje odczytu i zapisu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest sytuacja, gdy użytkownik intensywnie korzysta z aplikacji wymagających dużych zasobów, takich jak edytory wideo czy gry komputerowe. W takich przypadkach defragmentacja pozwala na zauważalne zwiększenie wydajności. Warto także regularnie monitorować stan dysku za pomocą narzędzi systemowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 27

Jakie medium transmisyjne używają myszki Bluetooth do interakcji z komputerem?

A. Fale radiowe w paśmie 800/900 MHz
B. Promieniowanie podczerwone
C. Fale radiowe w paśmie 2,4 GHz
D. Promieniowanie ultrafioletowe
Wybór innych odpowiedzi opiera się na pewnych nieporozumieniach dotyczących technologii bezprzewodowej. Promieniowanie ultrafioletowe, chociaż może być używane w niektórych zastosowaniach technologicznych, nie jest medium transmisyjnym dla urządzeń takich jak myszki Bluetooth. Promieniowanie ultrafioletowe ma zupełnie inne właściwości i zastosowanie, głównie w obszarze medycyny i nauki, a nie w komunikacji bezprzewodowej. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest fala radiowa w paśmie 800/900 MHz; ten zakres częstotliwości jest bardziej powszechnie używany w telekomunikacji mobilnej, ale nie jest standardowo stosowany w technologii Bluetooth. Takie pomylenie może wynikać z braku zrozumienia różnych pasm częstotliwości oraz ich zastosowań. Promieniowanie podczerwone, chociaż było używane w przeszłości w niektórych bezprzewodowych urządzeniach wejściowych, takich jak myszy i piloty zdalnego sterowania, jest ograniczone w zakresie zasięgu i wymaga bezpośredniej linii widzenia między nadajnikiem a odbiornikiem. Nie zapewnia więc elastyczności i wszechstronności, jakie oferuje Bluetooth w paśmie 2,4 GHz. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technologiami oraz ich zastosowaniami jest kluczowe dla prawidłowego doboru urządzeń i optymalizacji środowiska pracy.

Pytanie 28

Jak wygląda liczba 257 w systemie dziesiętnym?

A. F0 w systemie szesnastkowym
B. 1000 0000 w systemie binarnym
C. FF w systemie szesnastkowym
D. 1 0000 0001 w systemie binarnym
Wybór odpowiedzi FF szesnastkowo oraz F0 szesnastkowo jest błędny, ponieważ nie odpowiada on poprawnej konwersji liczby 257 na system szesnastkowy. Liczba 257 w systemie szesnastkowym zapisywana jest jako 101, co oznacza, że błędnie zinterpretowano wartość, a podane odpowiedzi wprowadziły w błąd. Wartość FF odpowiada liczbie 255, natomiast F0 to wartość 240, co pokazuje typowy błąd w zrozumieniu systemu szesnastkowego. Osoby mogące wprowadzać się w błąd przy konwersji mogą pomylić bazę systemu, co prowadzi do błędnych wyników. Przykład ten podkreśla znaczenie umiejętności przekształcania liczb z jednego systemu do drugiego oraz znajomości wartości poszczególnych cyfr w różnych systemach liczbowych. Również odpowiedź 1 0000 0001 w systemie dwójkowym, co wydaje się poprawne, jest skonstruowana z nieprawidłowym zrozumieniem wartości bitów, które odpowiadają liczbie 257, gdyż w systemie binarnym to 1 0000 0001, co powinno być odnotowane. Takie błędy mogą wynikać z nieprecyzyjnego obliczania lub braku zrozumienia koncepcji potęg liczby 2, co jest kluczowe przy konwersji między systemami liczbowymi. W związku z tym ważne jest, aby przed przystąpieniem do konwersji zweryfikować zasady konwersji oraz wartości poszczególnych cyfr w każdym systemie liczbowym, co jest fundamentalne w programowaniu i inżynierii komputerowej.

Pytanie 29

Natychmiast po dostrzeżeniu utraty istotnych plików na dysku twardym, użytkownik powinien

A. przeprowadzić defragmentację dysku
B. zainstalować narzędzie diagnostyczne
C. uchronić dysk przed zapisaniem nowych danych
D. wykonać test S.M.A.R.T. tego dysku
Przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. na dysku twardym jest istotne, ale nie jest pierwszym krokiem, który należy wykonać po wykryciu utraty plików. S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) to technologia, która monitoruje stan dysku w celu przewidywania potencjalnych awarii. Choć test ten może dostarczyć cennych informacji o kondycji dysku, jego wyniki nie mają wpływu na odzyskiwanie danych. W przypadku utraty plików, kluczowe jest ich zabezpieczenie przed nadpisywaniem, a nie diagnozowanie stanu sprzętu. Właściwe postępowanie powinno skupić się na wykorzystaniu narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą zminimalizować ryzyko utraty informacji. Instalacja oprogramowania diagnostycznego również nie jest priorytetem, ponieważ w momencie, gdy zauważasz utratę plików, najważniejsze jest ich zabezpieczenie. Defragmentacja dysku z kolei jest procesem, który służy do optymalizacji wydajności dysku poprzez organizację fragmentów plików, ale w przypadku utraty danych jest całkowicie nieodpowiednia. Defragmentacja może prowadzić do nadpisania obszarów, gdzie znajdowały się utracone pliki, co czyni ten krok jeszcze bardziej ryzykownym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują skupienie się na diagnostyce sprzętu zamiast na ochronie danych oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie czynności są krytyczne w sytuacjach awaryjnych związanych z danymi.

Pytanie 30

Aby oddzielić komputery działające w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do zarządzalnego przełącznika, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do wykorzystywanych interfejsów
B. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystywanych interfejsów
C. wykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów
D. niewykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów
Przypisywanie interfejsów, które nie są używane, do różnych VLAN-ów to nie najlepszy pomysł. Tak naprawdę nie wpływa to na komunikację, bo te interfejsy po prostu nie przesyłają danych. Żeby komputery mogły się ze sobą komunikować w różnych VLAN-ach, potrzebujesz aktywnych portów na przełączniku. Jak masz statyczne adresy MAC i przypiszesz je do nieaktywnych interfejsów, to nic to nie da, bo te połączenia i tak będą martwe. Wiem, że niektórzy administratorzy mogą myśleć, że statyczne adresy MAC mogą zastąpić VLAN-y, ale to nie działa w praktyce. Takie podejście może prowadzić do zamieszania i problemów z bezpieczeństwem, ponieważ urządzenia nie będą odpowiednio izolowane. Warto dobrze zrozumieć, jak działają VLAN-y i jak je wprowadzać, żeby unikać typowych pułapek w zarządzaniu siecią.

Pytanie 31

Jaką pamięć RAM można użyć z płytą główną GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING/ X99/ 8x DDR4 2133, ECC, obsługującą maksymalnie 128GB, 4x PCI-E 16x, RAID, USB 3.1, S-2011-V3/ATX?

A. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC
B. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L (DDR3-1866) Load Reduced CAS-13 Memory Kit
C. HPE 32GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3L-10600R (DDR3-1333) Registered CAS-9 , Non-ECC
D. HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R (DDR3-1866) Registered CAS-13 Memory Kit
Odpowiedź HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC jest poprawna, ponieważ spełnia wszystkie wymagania techniczne płyty głównej GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING. Ta płyta obsługuje pamięci DDR4, a wybrany moduł ma specyfikacje DDR4-2133, co oznacza, że działa z odpowiednią prędkością. Dodatkowo, pamięć ta obsługuje technologię ECC (Error-Correcting Code), która jest istotna w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak serwery czy stacje robocze. Dzięki pamięci z technologią ECC, system jest w stanie wykrywać i korygować błędy w danych, co znacząco zwiększa stabilność i bezpieczeństwo operacji. Warto również zauważyć, że maksymalna pojemność, jaką można zainstalować na tej płycie, wynosi 128 GB, a wybrany moduł ma 32 GB, co pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału płyty. W praktyce, takie rozwiązanie jest idealne dla zaawansowanych użytkowników, którzy potrzebują dużej pojemności RAM do obliczeń, renderowania lub pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 32

Numer przerwania przypisany do karty sieciowej został zapisany w systemie binarnym jako 10101. Ile to wynosi w systemie dziesiętnym?

A. 20
B. 41
C. 15
D. 21
Liczba 10101 w systemie binarnym odpowiada liczbie dziesiętnej 21. Aby przeliczyć liczbę binarną na dziesiętną, należy zrozumieć, że każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. Zaczynając od prawej strony, pierwsza cyfra (1) to 2^0, druga cyfra (0) to 2^1, trzecia cyfra (1) to 2^2, czwarta cyfra (0) to 2^3, a piąta cyfra (1) to 2^4. Zatem obliczenie wygląda następująco: 1 * 2^4 + 0 * 2^3 + 1 * 2^2 + 0 * 2^1 + 1 * 2^0 = 16 + 0 + 4 + 0 + 1 = 21. Ta umiejętność konwersji jest niezbędna w wielu dziedzinach, takich jak programowanie, sieci komputerowe czy elektronika, gdzie często spotykamy się z reprezentacjami binarnymi. W praktyce, znajomość tego procesu pozwala na lepsze zrozumienie działania systemów komputerowych oraz protokołów komunikacyjnych, które często operują na danych w formie binarnej. Przykładowo, w programowaniu niskopoziomowym, takim jak programowanie w języku C, przeliczenie danych binarnych jest kluczową umiejętnością.

Pytanie 33

Jak nazywa się standard podstawki procesora bez nóżek?

A. LGA
B. CPGA
C. PGA
D. SPGA
Wybór standardów takich jak PGA, SPGA czy CPGA jest mylny, ponieważ każdy z tych standardów opiera się na konstrukcji z nóżkami, co nie jest zgodne z definicją podstawki LGA. PGA, czyli Pin Grid Array, charakteryzuje się tym, że procesor ma na swojej spodniej stronie wiele nóżek, które wchodzą w gniazdo na płycie głównej. Tego typu konstrukcja może prowadzić do problemów z uszkodzeniem nóżek podczas instalacji lub wymiany procesora, co jest częstym problemem w kontekście serwisowania sprzętu komputerowego. SPGA (Staggered Pin Grid Array) to zmodyfikowana wersja PGA, w której nóżki są rozmieszczone w taki sposób, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzeń, jednak nadal nie eliminuje to problemów związanych z ich delikatnością. CPGA (Ceramic Pin Grid Array) to kolejny wariant, który stosuje ceramiczne podstawki, ale z tą samą zasadą działania co PGA. Wybór tych standardów zamiast LGA może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących stabilności połączeń w systemie, a także do trudności w zapewnieniu odpowiedniego chłodzenia. W nowoczesnych rozwiązaniach preferuje się LGA, ponieważ pozwala na łatwiejszą instalację oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w kontekście wydajności i trwałości komponentów komputerowych.

Pytanie 34

Które z urządzeń sieciowych funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Koncentrator
B. Przełącznik
C. Karta sieciowa
D. Modem
Wybierając inne urządzenia sieciowe, jak modem, przełącznik czy karta sieciowa, można się pogubić w ich rolach i działaniu w sieci. Modem, na przykład, przekształca sygnał cyfrowy na analogowy i vice versa, co jest potrzebne do łączenia naszej lokalnej sieci z Internetem. Jego zadaniem jest umożliwienie komunikacji z sieciami szerokopasmowymi, a nie przesyłanie sygnałów w lokalnej sieci według zasady 'jeden do wielu'. Przełącznik, z kolei, działa na wyższym poziomie, bo na warstwie drugiej modelu OSI i potrafi rozpoznawać adresy MAC podłączonych urządzeń. Dzięki temu potrafi kierować ruch do konkretnego portu, co poprawia efektywność sieci i zmniejsza kolizje. Karta sieciowa to element, który pozwala urządzeniu łączyć się z siecią, zmieniając dane z formy cyfrowej na analogową i na odwrót. Można błędnie myśleć, że ich funkcje są podobne do koncentratora, ale każde z tych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowanie w sieci. Zrozumienie ich roli jest kluczowe, jak się chce dobrze zaprojektować i zarządzać siecią.

Pytanie 35

W trakcie użytkowania drukarki laserowej blady wydruk lub nierównomierne pokrycie medium drukującego mogą wskazywać na

A. uszkodzenie kabla łączącego drukarkę z komputerem
B. niedobór tonera
C. zgięcie kartki papieru wewnątrz urządzenia
D. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki drukarki
Jasne, że może być sporo rzeczy, które wpływają na to, jak wygląda wydruk, ale jeżeli coś jest nie tak z jakością, to raczej nie związane jest to z uszkodzeniem kabla łączącego drukarkę z komputerem. Jak kabel jest popsuty, to zazwyczaj wydruki się nie pokazują albo są błędy w przesyłaniu danych, a nie chodzi o samą jakość. Może nam się wydawać, że zgięta kartka papieru w urządzeniu może być przyczyną bladych wydruków, ale to raczej spowoduje zacięcia papieru, a nie jakość druku. A jak nie tak zainstalowane są sterowniki drukarki, to też mogą być problemy, ale to bardziej związane z formatowaniem. Właściwe diagnozowanie problemów z drukarką wymaga zrozumienia, jak różne elementy wpływają na to, co się drukuje, bo wtedy łatwiej naprawić, co jest nie tak.

Pytanie 36

Ile elektronów jest zgromadzonych w matrycy LCD?

A. 1
B. 2
C. 0
D. 3
Matryca LCD (Liquid Crystal Display) nie posiada dział elektronowych, co oznacza, że odpowiedź 0 jest prawidłowa. W technologii LCD stosuje się różne mechanizmy do sterowania światłem, jednak nie są one związane z koncepcją dział elektronowych, typową dla innych technologii elektronicznych, takich jak na przykład tranzystory. W matrycach LCD, zamiast działa elektronowego, stosuje się cienkowarstwowe tranzystory (TFT), które pozwalają na precyzyjne sterowanie pikselami. Przykładem zastosowania tego rozwiązania są wyświetlacze w smartfonach, gdzie każdy piksel może być indywidualnie kontrolowany dzięki zastosowaniu TFT. Takie podejście nie tylko zwiększa jakość obrazu, ale również pozwala na oszczędność energii. Dobre praktyki w projektowaniu wyświetlaczy LCD obejmują również wykorzystanie technologii podświetlenia LED, co dodatkowo poprawia kontrast i widoczność wyświetlanego obrazu. W kontekście standardów branżowych, technologia LCD z TFT jest uznawana za jedną z najważniejszych innowacji, które pozwoliły na rozwój nowoczesnych urządzeń mobilnych.

Pytanie 37

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie, które to

Ilustracja do pytania
A. koncentrator.
B. router.
C. bramka VoIP.
D. wtórnik.
Router to zaawansowane urządzenie sieciowe pracujące w trzeciej warstwie modelu OSI. Jego główną funkcją jest kierowanie pakietów danych między różnymi sieciami co jest kluczowe dla połączeń internetowych. Routery mogą analizować adresy IP i podejmować decyzje o trasowaniu na podstawie informacji o stanie sieci co czyni je bardziej inteligentnymi niż koncentratory. Wtórnik natomiast to urządzenie stosowane w technice analogowej które wzmacnia sygnał wejściowy nie zmieniając jego fazy ani amplitudy. W kontekście sieci komputerowych wtórnik nie jest używany do przesyłania danych pomiędzy urządzeniami. Bramka VoIP to urządzenie lub oprogramowanie umożliwiające konwersję sygnałów głosowych na dane cyfrowe w celu przesyłania ich przez Internet. Bramka działa na wyższych warstwach modelu OSI i jest kluczowa dla technologii telefonii internetowej. Mylenie tych urządzeń wynika często z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji oraz działania w różnych warstwach modelu OSI. Ważne jest aby odróżniać urządzenia na podstawie ich przeznaczenia oraz technologii które wspierają. Koncentrator działa na najniższej warstwie modelu OSI i nie analizuje przesyłanych danych co odróżnia go od bardziej zaawansowanych urządzeń jak routery czy bramki VoIP które realizują funkcje na wyższych poziomach sieciowych.

Pytanie 38

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. biblioteki
B. dziennika zdarzeń
C. inicjalizacyjnego
D. uruchamialnego
Pliki z rozszerzeniem .dll (Dynamic Link Library) są kluczowymi komponentami systemu operacyjnego Windows, które umożliwiają współdzielenie kodu i zasobów pomiędzy różnymi programami. Dzięki tym bibliotekom, programy mogą korzystać z funkcji i procedur zapisanych w .dll, co pozwala na oszczędność pamięci i zwiększenie wydajności. Na przykład, wiele aplikacji może korzystać z tej samej biblioteki .dll do obsługi grafiki, co eliminuje potrzebę dublowania kodu w każdej z aplikacji. W praktyce, twórcy oprogramowania często tworzą aplikacje zależne od zestawów .dll, co również ułatwia aktualizacje – zmieniając jedynie plik .dll, można wprowadzić zmiany w działaniu wielu aplikacji jednocześnie. Dobre praktyki programistyczne zachęcają do modularności oraz wykorzystywania bibliotek, co przyczynia się do lepszej organizacji kodu oraz umożliwia łatwiejsze utrzymanie oprogramowania. Warto zaznaczyć, że pliki .dll są również używane w wielu innych systemach operacyjnych, co stanowi standard w branży programistycznej.

Pytanie 39

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

CMD Wiersz polecenia
×
C:\>nslookup
Serwer domyślny: plusmx1.polkomtel.com.pl
Address: 212.2.96.51

>

A. Domyślną bramę
B. Adres IP hosta
C. Adres serwera DHCP
D. Adres serwera DNS
Polecenie nslookup nie jest używane do uzyskiwania adresu serwera DHCP, adresu IP hosta ani domyślnej bramy. Serwer DHCP to element sieci, który dynamicznie przydziela adresy IP do urządzeń w sieci, co nie ma związku z poleceniem nslookup. To narzędzie nie zajmuje się protokołem DHCP ani jego konfiguracją. Adres IP hosta można uzyskać za pomocą innych narzędzi, takich jak ipconfig w systemach Windows lub ifconfig w systemach Unix/Linux. Polecenie nslookup koncentruje się na zapytaniach DNS, co oznacza, że nie dostarcza informacji o adresach IP przypisanych do interfejsów sieciowych urządzeń lokalnych. Co więcej, domyślna brama to adres routera lub innego urządzenia sieciowego używanego do komunikacji poza lokalną siecią, którego konfiguracji nie dotyczy polecenie nslookup. Brama domyślna jest zazwyczaj konfigurowana w ustawieniach sieciowych urządzenia, a jej adres można znaleźć przy użyciu ipconfig lub ifconfig. Zrozumienie różnic między DNS a DHCP, jak również sposobów uzyskiwania adresu IP hosta czy bramy, jest kluczowe w administrowaniu sieciami komputerowymi. Poprawna identyfikacja i użycie narzędzi sieciowych pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów i utrzymaniu ciągłości działania sieci. Podstawowa wiedza o tym, jak działają różne protokoły i narzędzia, jest niezbędna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 40

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fsck
B. fstab
C. mkfs
D. man
Odpowiedzi 'fstab', 'man' oraz 'mkfs' odnoszą się do różnych elementów zarządzania systemem plików w Linuxie, jednak żaden z tych terminów nie jest właściwy w kontekście sprawdzania integralności systemu plików. 'fstab' (File System Table) to plik konfiguracyjny, który zawiera informacje o systemach plików, które mają być montowane podczas uruchamiania systemu. Jest to istotne narzędzie, ale nie ma bezpośredniego związku z kontrolą integralności. 'man' to polecenie służące do przeglądania dokumentacji systemowej i instrukcji obsługi, co może być przydatne do zrozumienia funkcji narzędzi, ale nie służy do sprawdzania systemu plików. Z kolei 'mkfs' (Make File System) to polecenie używane do formatowania partycji i tworzenia nowych systemów plików, co jest procesem przydatnym, ale również nie ma związku z kontrolą integralności już istniejących systemów plików. Typowym błędem myślowym jest pomylenie narzędzi do zarządzania systemem plików z narzędziami do ich naprawy. Kluczowym zadaniem 'fsck' jest analiza i naprawa uszkodzeń, co jest niezbędne w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Dlatego, zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.