Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 12:31
Data zakończenia: 10 marca 2025 12:44

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zestaw ziół "bouquet garni" powinien być wykorzystany do przygotowania

A. sałatki koktajlowej

B. bulionu wołowego

C. zupy owocowej

D. sosu tatarskiego

Użycie bouquet garni do sosu tatarskiego to dość nietrafiony pomysł z kilku powodów. Ten sos jest zimny, bazuje głównie na majonezie i często dodaje się do niego ogórki, cebulę, czy różne zioła. Jego przygotowanie nie wymaga gotowania, a to kluczowy moment, gdy korzystamy z bouquet garni, bo zioła najlepiej uwalniają swoje smaki podczas długiego gotowania. Poza tym, zioła takie jak tymianek czy liść laurowy mają dość intensywne smaki, więc w połączeniu z innymi składnikami sosu mogłyby dać za mocny aromat, co zaburzyłoby świeżość i lekkość sosu. Jeśli mówimy o zupie owocowej, to bouquet garni znów by się nie sprawdziło, bo te zioła nie pasują do słodkich smaków owoców. Taka zupa wymaga delikatniejszych smaków, które podkreślają świeżość owoców, a dodanie ziół mogłoby zamieszać wszystko w nieharmonijną całość. No i sałatka koktajlowa, która zazwyczaj bazuje na świeżych składnikach, też nie ma sensu z bouquet garni, bo zazwyczaj wrzuca się świeże zioła jako ładny dodatek, a nie w formie pęczka, który ciężko zjeść. Widać, że w każdym z tych przypadków popełniane są błędy w doborze składników do dania, co pokazuje, jak ważne jest, żeby znać techniki kulinarne i umieć łączyć smaki.

Pytanie 2

Do sporządzenia którego wyrobu należy wykorzystać wszystkie surowce wymienione w załączonym normatywie?

Surowce i półprodukty	Normatyw
Mąka pszenna	300 g
Mleko	200 ml
Drożdże	20 g
Cukier	30 g
Jaja	2 szt.
Sól	1 g
Olej	250 ml
Cukier puder	30 g

A. Placka z kruszonką.

B. Babki drożdżowej.

C. Racuszków.

D. Pączków.

Wybór pączków, placka z kruszonką lub babki drożdżowej może wydawać się kuszący, jednak w rzeczywistości te ciasta nie wymagają wszystkich surowców z normatywu. Przygotowanie pączków na ogół nie obejmuje stosowania cukru pudru, jako że jego obecność jest z reguły nieobligatoryjna w tym kontekście. Pączki są zazwyczaj smażone w głębokim tłuszczu i wypełniane konfiturą lub kremem, co czyni je innym rodzajem wyrobu niż racuszki. Z kolei placek z kruszonką bazuje na prostszej strukturze, często pomijając składniki, które są kluczowe w przypadku racuszków. Babka drożdżowa, choć również smaczna, wymaga innych proporcji składników, takich jak drożdże, które nie są elementem potrzebnym do racuszków. Takie niepoprawne wybory mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących procesu produkcji i różnic w technikach wypieku. Zrozumienie, które składniki są kluczowe dla danego wyrobu, jest fundamentalne w kontekście piekarstwa i cukiernictwa, a błędne podejście może skutkować nie tylko nieodpowiednim smakiem, ale również nieprawidłową teksturą i wyglądem końcowego produktu.

Pytanie 3

Zanim rozpoczniemy gotowanie fasoli do "Fasolki po Bretońsku", należy ją namoczyć w zimnej wodzie

A. przegotowanej

B. zakwaszonej

C. zmiękczonej sodą

D. słonej

Wybieranie nieodpowiednich rzeczy do namaczania fasoli to prosta droga do nieudanych potraw i problemów zdrowotnych. Wiele osób używa sody jako zmiękczacza, ale to może zepsuć smak potrawy i narobić bałaganu w układzie pokarmowym. Dodawanie octu czy cytryny do wody to też zły pomysł, bo kwasy mogą utrudnić zmiękczanie fasoli. W efekcie będzie twarda, a do tego może stracić swoje wartości odżywcze. Namaczanie w wodzie z solą? To częsty błąd! Sól sprawia, że skórka fasoli twardnieje i przez to gotowanie trwa dłużej. No i jeszcze ta nieprzegotowana woda, która może być pełna zanieczyszczeń... jak widać, to bardzo ważne, żeby wiedzieć, jak prawidłowo przygotować fasolę, bo błędy w tym temacie są dość powszechne.

Pytanie 4

Która kategoria obejmuje artykuły bogate w białko?

A. Dorsz, miód, ryż

B. Masło, miód, ryż

C. Dorsz, jaja, soja

D. Masło, jaja, soja

Odpowiedź 'Dorsz, jaja, soja' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione produkty są znane z wysokiej zawartości białka, co czyni je wartościowym elementem diety. Dorsz to ryba, która nie tylko dostarcza białka, ale także jest źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego. Jaja są jednym z najbardziej kompletnych źródeł białka, zawierającym wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je idealnym składnikiem diety dla osób aktywnych fizycznie oraz sportowców. Soja, z kolei, jest doskonałym źródłem białka roślinnego, a jej wszechstronność w kuchni sprawia, że może być stosowana w wielu potrawach, zarówno w postaci tofu, jak i edamame. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby dieta zawierała odpowiednią ilość białka, szczególnie w przypadku osób dążących do budowy masy mięśniowej lub regeneracji po intensywnym wysiłku. Włączenie tych produktów do codziennych posiłków jest zatem korzystne dla zdrowia i wydolności organizmu.

Pytanie 5

Na podstawie danych z tabeli określ koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 5 porcji krokietów z pieczarkami [kg]	Cena 1 kg [zł]
1.	Pieczarki	0,50	9,00
2.	Cebula	0,10	2,00
3.	Bułka tarta	0,20	4,00
4.	Jaja	1 szt.	0,50 (1szt)
5.	Olej	0,4	10,00

A. 25,00 zł

B. 10,00 zł

C. 75,00 zł

D. 50,00 zł

Odpowiedzi 25,00 zł, 75,00 zł i 10,00 zł są nieprawidłowe z kilku istotnych powodów. Koszt 25,00 zł mógłby sugerować, że koszt produkcji 5 porcji wynosi 5,00 zł, co byłoby w praktyce mało realistyczne, biorąc pod uwagę standardowe ceny składników wykorzystywanych w produkcji krokietów. Takie oszacowanie może wynikać z lekceważenia kosztów surowców lub ich niepełnego uwzględnienia w obliczeniach. Odpowiedź 75,00 zł z kolei zakłada, że koszt produkcji rośnie w sposób nieproporcjonalny, co jest błędnym założeniem, ponieważ w przypadku stałej ceny za jednostkę produkcji, koszty powinny rosnąć proporcjonalnie do liczby porcji. Ostatnia odpowiedź, 10,00 zł, sugeruje, że całkowity koszt byłby zaniżony o 40,00 zł, co jest niezgodne z rzeczywistością rynkową, w której ceny składników są znacznie wyższe niż wartości sugerowane w tej odpowiedzi. Tego typu błędy myślowe, takie jak niedoszacowanie kosztów lub niewłaściwe zastosowanie zasady proporcjonalności, mogą prowadzić do znacznych strat finansowych w działalności gastronomicznej, dlatego tak ważne jest zrozumienie mechanizmów związanych z obliczaniem kosztów produkcji. Właściwe podejście do kalkulacji kosztów jest kluczowe dla sukcesu biznesu, a znajomość realiów rynkowych i umiejętność precyzyjnego wyliczania kosztów pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji operacyjnych.

Pytanie 6

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu terriny?

A. Duszenie

B. Smażenie

C. Pieczenie

D. Grilowanie

Duszanie, grillowanie oraz smażenie są technikami obróbki cieplnej, które w kontekście sporządzania terriny nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Duszenie, mimo że polega na gotowaniu w niewielkiej ilości płynów, nie sprzyja uzyskaniu odpowiedniej konsystencji, jaką charakteryzuje się terrina. W przypadku duszenia, długotrwałe gotowanie w zamkniętym naczyniu prowadzi do nadmiernej utraty wilgoci, co może skutkować suchym i nieapetycznym efektem końcowym. Grillowanie, z kolei, to technika, która wymaga bezpośredniego kontaktu z wysoką temperaturą, co może powodować przypalenie zewnętrznej warstwy potrawy, podczas gdy wnętrze pozostanie niedogotowane, co jest nieodpowiednie dla struktury terriny. Smażenie, z drugiej strony, to szybki proces obróbczy, który wykorzystuje dużą ilość tłuszczu i wysoką temperaturę, co nie tylko nie sprzyja uzyskaniu pożądanej delikatności i spójności, ale także może prowadzić do powstania niezdrowych związków chemicznych. W praktyce gastronomicznej wybór odpowiedniej techniki obróbczej jest kluczowy dla zachowania jakości i walorów smakowych potraw, dlatego pieczenie, jako metoda, która zapewnia najlepsze efekty w kontekście terriny, jest preferowana przez profesjonalnych kucharzy. Warto zatem zwrócić uwagę na te aspekty, aby uniknąć typowych błędów w kuchni.

Pytanie 7

Którą potrawę należy przygotować na podstawie przedstawionej receptury?

cielęcina z/k	600 g	Przeprowadzić obróbkę wstępną mięsa i włoszczyzny. Zagotować i osolić wodę. Włożyć mięso do wody, gotować wolno. Dodać włoszczyznę, gotować aż mięso będzie miękkie. Wyjąć mięso, przestudzić i wyporpować. Pokroić włoszczyznę w paski, dodać do wywaru. Sporządzić podprawę zacieraną. Dodać podprawę do wywaru, zagotować. Podgrzać mięso w sosie. Posypać przed podaniem posiekaną zieleniną.
włoszczyzna	150 g
woda	600 g
natka pietruszki	10 g
masło	50 g
mąka pszenna	50 g

A. Pulpety cielęce w jarzynach.

B. Sztukę mięsa cielęcego w sosie.

C. Budyń z cielęciny i jarzyn.

D. Potrawkę z cielęciny.

Wybór innej potrawy w odpowiedziach raczej nie pasuje do tematu, co sugeruje, że możesz mieć jakieś wątpliwości co do podstawowych technik w kuchni. Pulpety cielęce w jarzynach, mimo że z cielęciną, są zupełnie inną kombinacją niż potrawka. Tu formujesz mielone mięso w kulki i gotujesz, a nie dusisz jak w potrawce. Budyń z cielęciny i jarzyn to już totalnie inna bajka, bo to deser, a nie danie mięsne. Sztuka mięsa cielęcego w sosie też różni się, bo serwujesz cały kawałek mięsa, a w potrawce rozdrabniasz je na mniejsze kawałki. Te różnice pokazują, że warto lepiej zrozumieć, jak działają różne techniki kulinarne i co pasuje do potrawki. To nie tylko metoda gotowania, ale też składniki mają tu duże znaczenie, żeby uzyskać smak, który kojarzy się z tradycyjną kuchnią.

Pytanie 8

Przy przygotowywaniu kotleta de volaille, należy go obtoczyć w panierce

A. jednokrotnie

B. w cieście

C. w grzankach

D. podwójnie

Panierowanie kotleta de volaille podwójnie jest kluczowym krokiem, który wpływa na jego smak, teksturę i soczystość. Proces ten polega na obtoczeniu kotleta najpierw w mące, następnie w roztrzepanym jajku, a na końcu w bułce tartej. Dwuetapowe panierowanie tworzy grubszą warstwę, która nie tylko chroni mięso przed wysychaniem podczas smażenia, ale także zapewnia chrupiącą i złocistą skórkę. Przykładowo, w restauracjach oraz podczas profesjonalnych kursów kulinarnych, taka technika jest standardem, ponieważ pozwala na uzyskanie optymalnej konsystencji oraz estetyki potrawy. Ważne jest, aby każdy etap panierowania był dokładnie wykonany, ponieważ to ma wpływ na końcowy rezultat. Kiedy kotlet jest poddany podwójnemu panierowaniu, łatwiej jest osiągnąć pożądany efekt smakowy i wizualny, co jest niezwykle istotne w kontekście gastronomii klasycznej.

Pytanie 9

Wpływ światła na przechowywaną żywność

A. opóźnia rozwój mikroorganizmów

B. przyspiesza proces wysychania

C. zwiększa tempo procesów utleniania

D. prowadzi do zakażeń mikrobiologicznych

Światło ma istotny wpływ na jakość przechowywanej żywności, a jego obecność może przyspieszać procesy utleniania. Utlenianie to reakcja chemiczna, w której substancje w żywności, takie jak lipidy czy witaminy, reagują z tlenem, co prowadzi do ich degradacji, a w efekcie do pogorszenia jakości smakowej, zapachowej oraz wartości odżywczej produktu. W praktyce oznacza to, że żywność narażona na działanie światła, szczególnie promieni UV, jest bardziej podatna na psucie się i utratę cennych składników. Dlatego w branży spożywczej stosuje się różne metody ograniczające dostęp światła do produktów, takie jak użycie opakowań nieprzezroczystych, folii aluminiowej czy butelek z ciemnego szkła. Dobre praktyki w zakresie przechowywania żywności nakładają obowiązek zabezpieczania produktów przed światłem, co ma na celu przedłużenie ich trwałości oraz zachowanie wszystkich właściwości organoleptycznych. Przykładem zastosowania tej zasady jest przechowywanie olejów roślinnych w ciemnych butelkach, co znacząco ogranicza ich kontakt z promieniowaniem UV i minimalizuje ryzyko utleniania.

Pytanie 10

Aby przygotować tiramisu, należy zastosować

A. wino białe

B. wino czerwone

C. likier amaretto

D. likier kokosowy

Likier amaretto jest kluczowym składnikiem tiramisu, który nadaje mu charakterystyczny smak i aromat. W tradycyjnym przepisie na tiramisu wykorzystuje się amaretto, aby wzbogacić warstwy deseru o nuty migdałowe i słodycz, co doskonale kontrastuje z kawą i kremem mascarpone. Amaretto, ze względu na swoją unikalną kompozycję smakową, harmonizuje z innymi składnikami, a jego alkoholowa natura pomaga w połączeniu smaków. Dobrą praktyką w gastronomii jest używanie odpowiednich likierów, które są zgodne z tradycją danego dania, co wpływa na autentyczność deseru. Warto także zaznaczyć, że amaretto jest często używane w innych deserach i koktajlach, co czyni go wszechstronnym składnikiem w kuchni. Zastosowanie amaretto w tiramisu to nie tylko kwestia smaku, ale także aromatu, który jest kluczowy w odbiorze sensorycznym tego klasycznego deseru.

Pytanie 11

Ciasto, które nabrzmiewa pod wpływem pary wodnej i po upieczeniu ma lekką, suchą strukturę oraz jest puste w środku, to ciasto

A. biszkoptowe

B. półkruche

C. drożdżowe

D. ptysiowe

Ciasto ptysiowe to wyrób cukierniczy, który zawiera dużą ilość wody w cieście, co sprawia, że podczas pieczenia następuje jego spulchnienie. Kiedy ciasto jest poddawane wysokiej temperaturze, woda odparowuje, a powstała para wodna wypełnia struktury ciasta, tworząc charakterystyczne puste wnętrze. Dzięki tej właściwości, ptysiowe ciasto jest lekkie i chrupiące, co czyni je idealnym materiałem do wypieku słodkości takich jak eklery czy profiteroles. Warto zaznaczyć, że w procesie przygotowania ciasta ptysiowego kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić właściwą teksturę i smak. Ponadto, techniki takie jak odpowiednie ubijanie jajek i kontrola temperatury pieczenia są niezbędne, aby uzyskać idealny efekt. Prawidłowe wykonanie ciasta ptysiowego może być również miarą umiejętności cukiernika, ponieważ wymaga precyzji i doświadczenia w pracy z różnymi składnikami.

Pytanie 12

Sprzęt grzewczy, który utrzymuje temperaturę potrawy do chwili jej serwowania, to

A. wózek bemarowy

B. trzon kuchenny

C. kocioł warzelny

D. trzon indukcyjny

Wózek bemarowy to fajne urządzenie w gastronomii, które pomaga utrzymać dania w odpowiedniej temperaturze. Działa na zasadzie cyrkulacji podgrzanej wody lub pary, co sprawia, że potrawy są wciąż ciepłe, kiedy je serwujemy. To naprawdę istotne, zwłaszcza gdy chodzi o bezpieczeństwo żywności i jakość dań. Można go spotkać w restauracjach, hotelach czy podczas cateringu, gdzie ważne jest, żeby jedzenie było odpowiednio przechowywane przed podaniem gościom. Wózki bemarowe często używane są także na różnych eventach czy weselach, gdzie potrzeba dużo ciepłych potraw. Z mojego doświadczenia, warto pamiętać, że potrawy powinny być utrzymywane w temperaturze powyżej 60°C. Dzięki temu unikamy ich wystudzenia i zmniejszamy ryzyko rozwoju bakterii. Dlatego te wózki są kluczowe w efektywnym podawaniu posiłków.

Pytanie 13

Wstępna oraz cieplna obróbka nasion fasoli składa się z następujących etapów:

A. zalanie fasoli wrzącą wodą z dodatkiem sody, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.

B. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.

C. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.

D. zalanie fasoli wrzącą wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.

Wybór innych metod obróbki nasion fasoli, takich jak zalanie wrzącą wodą, może prowadzić do niepożądanych efektów. Wrząca woda, w porównaniu do zimnej, może zabić enzymy, które są korzystne dla dalszego przetwarzania nasion. Zastosowanie sody do gotowania fasoli, jak w przypadku jednej z odpowiedzi, może wpływać negatywnie na ich teksturę i kolor, a także zakłócać naturalny proces gotowania. Ponadto, gotowanie fasoli w wodzie z dodatkiem kwaśnych substancji, takich jak ocet czy sok cytrynowy, opóźnia ich zmiękanie z powodu interakcji chemicznych. Tego typu podejścia mogą być wynikiem błędnych założeń dotyczących wpływu temperatury i pH na proces gotowania. Istotne jest, aby zrozumieć, że obróbka wstępna i cieplna powinny być prowadzone zgodnie z naukowymi zasadami, aby osiągnąć optymalne rezultaty w zakresie zdrowotnym i kulinarnym. Ignorowanie tych zasad prowadzi do utraty wartości odżywczych oraz pogorszenia smaku, co w dłuższej perspektywie wpływa na jakość gotowych potraw. Dlatego kluczowe jest stosowanie sprawdzonych metod, które przyczyniają się do uzyskania wysokiej jakości produktów spożywczych.

Pytanie 14

Która z wymienionych potraw nie należy do tradycji kuchni staropolskiej?

A. Zupa piwna

B. Krupnik polski

C. Zupa cebulowa

D. Zupa rybna

Wybór zupy rybnej, krupnika polskiego lub zupy piwnej jako charakterystycznych potraw kuchni staropolskiej może wynikać z błędnych założeń dotyczących regionalnych tradycji kulinarnych. Zupa rybna w Polsce, pomimo swojej prostoty, jest często przyrządzana z ryb słodkowodnych i była popularna szczególnie w regionach nadwodnych, co czyni ją częścią polskiego dziedzictwa kulinarnego. Krupnik polski, z kaszą jako głównym składnikiem, odzwierciedla wiejskie tradycje, gdzie kasza była podstawą diety. Zupa piwna, z jej unikalnym smakiem, również miała swoje miejsce w historycznym kontekście kulinarnym Polski, szczególnie w piwowarskich regionach. Zrozumienie tych potraw wymaga świadomości kontekstu regionalnego oraz historycznego, co może prowadzić do błędnych wniosków, jeśli ktoś nie jest świadomy, że pewne potrawy, mimo że popularne, nie mają korzeni w polskiej tradycji. Wartościowe jest też poznanie tego, jak wpływy z różnych kultur kształtowały polską kuchnię, co jest kluczowe dla zrozumienia różnorodności i bogactwa polskich smaków.

Pytanie 15

Ser kremowy w stylu brie klasyfikowany jest jako ser

A. półtwardy.

B. pleśniowy.

C. topiony.

D. twardy.

Wybór odpowiedzi dotyczącej serów półtwardych jest błędny, ponieważ sery półtwarde, takie jak gouda czy emmental, nie przechodzą procesu dojrzewania z użyciem pleśni. Te sery charakteryzują się bardziej zwartą strukturą i wyraźnym smakiem, co sprawia, że są często stosowane w kanapkach lub jako składnik potraw. Wybór twardych serów jest również nietrafiony, ponieważ twarde sery, takie jak parmezan czy pecorino, są dojrzewane przez dłuższy czas, co nadaje im charakterystyczną twardość i intensywny smak, nie mając przy tym cech pleśniowych. Z kolei sery topione, jak ser cheddar topiony, są przetwarzane w wysokiej temperaturze i nie mają nic wspólnego z naturalnym procesem dojrzewania pleśniowego, co całkowicie wyklucza kremowy brie z tej kategorii. Odpowiedzi oparte na błędnych założeniach dotyczących klasyfikacji serów mogą wynikać z braku zrozumienia procesów produkcyjnych, jak również z nieumiejętności oceny organoleptycznej serów. Kluczowe jest zatem rozróżnienie między różnymi typami serów, co pozwala na ich właściwe zastosowanie w kuchni i podczas degustacji.

Pytanie 16

Maksymalna temperatura przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych w magazynie obiektu gastronomicznego nie powinna być wyższa niż

A. 18°C

B. 7°C

C. 25°C

D. 22°C

Odpowiedzi wskazujące na temperatury 22°C, 7°C oraz 18°C są niewłaściwe, gdyż każda z tych wartości może prowadzić do nieodpowiednich warunków przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych. W przypadku 22°C, chociaż jest to temperatura stosunkowo niska, nadal może sprzyjać rozwijaniu się bakterii i pleśni, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście odpadów żywnościowych. Z kolei 7°C jest typową temperaturą przechowywania produktów spożywczych, ale nie jest odpowiednia dla odpadów, które wymagają bardziej restrykcyjnych warunków, aby zapobiec ich rozkładowi i nieprzyjemnym zapachom. Temperatura 18°C również nie jest optymalna, gdyż może pozwolić na rozwój patogenów, co stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że zmniejszenie temperatury do poziomu, który jest stosowany dla świeżej żywności, ma również zastosowanie w przypadku odpadów. W rzeczywistości odpady wymagają bardziej rygorystycznych zasad przechowywania, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. Warto zauważyć, że standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz praktyki HACCP wskazują na konieczność przechowywania odpadów w niskotemperaturowych warunkach, ale nadal należy unikać przekraczania 25°C, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania odpadami w gastronomii.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Uzupełnieniem wartości odżywczych potrawy głównej, która składa się z pierogów z mięsem, w sezonie zimowym, jest

A. surówka z kapusty kiszonej.

B. marchewka smażona.

C. sałatka z buraków.

D. ogórek konserwowy,

Choć jarzynka z buraczków, marchewka zasmażana i ogórek konserwowy mogą być smacznymi dodatkami do posiłku, nie są one optymalnym wyborem na zimowe uzupełnienie dania głównego, takiego jak pierogi z mięsem. Jarzynka z buraczków, mimo że bogata w witaminy i minerały, jest często podawana na ciepło i może nie być wystarczająco sycąca, a jej smak może niekompatybilny z pierogami. Marchewka zasmażana, chociaż dostarcza beta-karotenu, traci część wartości odżywczych podczas obróbki cieplnej, co czyni ją mniej korzystnym wyborem w porównaniu do surowych lub fermentowanych warzyw. Z kolei ogórek konserwowy, będący produktem przetworzonym, nie ma tak wysokiej wartości odżywczej jak surówka z kapusty kiszonej, a jego ostry smak może dominować nad delikatnością pierogów. W kontekście żywienia, kluczowe jest zrozumienie, że zimą organizm potrzebuje większej ilości witamin i minerałów, a te najlepiej dostarcza się poprzez świeże i fermentowane produkty, które wspierają układ odpornościowy. Nieprawidłowy wybór dodatków może prowadzić do braku równowagi w diecie i niekorzystnych skutków zdrowotnych, dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zasad zdrowego odżywiania oraz dobrych praktyk kulinarnych.

Pytanie 19

W tradycyjnej kuchni polskiej wysoko cenione były dania przygotowywane

A. z makaronu i ryżu

B. z krewetek i ryb

C. z kasz i dziczyzny

D. z ziemniaków i papryki

Wybór innych składników, takich jak makaron, ryż, ziemniaki czy papryka, nie odpowiednio odzwierciedla charakteru kuchni staropolskiej. Historia kulinarna Polski na przestrzeni wieków opierała się na lokalnych zasobach, a do XVII wieku podstawą diety były właśnie kasze oraz dziczyzna. Makaron, który jest bardziej związany z kulturą kulinarną Włoch, nie był powszechnie stosowany w polskich potrawach, podobnie jak ryż, który zyskał popularność dopiero w późniejszych czasach, zwłaszcza w kontekście potraw z wpływami azjatyckimi. Ziemniaki, chociaż obecnie są kluczowym składnikiem polskiej kuchni, zostały wprowadzone do Europy dopiero w XVII wieku, a ich popularność wzrosła w XIX wieku. Papryka natomiast nie była tradycyjnym składnikiem w kuchni staropolskiej i jej obecność w potrawach jest stosunkowo nowym zjawiskiem. Powszechnym błędem jest utożsamianie nowoczesnych składników z tradycyjnymi potrawami, co prowadzi do zniekształcenia autentyczności staropolskiej kuchni. Zrozumienie kontekstu historycznego i regionalnego jest kluczowe dla właściwej interpretacji tradycji kulinarnych.

Pytanie 20

Do wytycznych GHP/GMP nie należy

A. Instrukcja wydawania potraw

B. Instrukcja czyszczenia chłodni

C. Instrukcja rozmrażania surowców/półproduktów

D. Instrukcja ochrony przeciwpożarowej

Wszystkie inne wymienione instrukcje są integralną częścią systemów GHP i GMP, ponieważ dotyczą kluczowych aspektów, które mają wpływ na jakość i bezpieczeństwo żywności. Instrukcja ekspedycji potraw reguluje proces wydawania posiłków, co jest niezbędne, aby zapewnić ich odpowiednie warunki sanitarno-epidemiologiczne w trakcie transportu do klientów. Właściwe procedury ekspedycji zmniejszają ryzyko zanieczyszczenia oraz zapewniają, że potrawy są serwowane w odpowiedniej temperaturze, co jest zgodne z normami HACCP i innymi standardami jakości. Z kolei instrukcja rozmrażania surowców i półproduktów jest kluczowa, aby zapobiec rozwojowi bakterii, które mogą pojawić się, gdy surowce są niewłaściwie rozmrażane. Właściwe techniki rozmrażania, takie jak rozmrażanie w lodówce lub w zimnej wodzie, są fundamentalne w kontekście GHP. Instrukcja mycia chłodni zaś dotyczy utrzymania czystości w pomieszczeniach, w których przechowywana jest żywność, co jest niezbędne do zapewnienia higieny i zapobiegania kontaminacji. W kontekście praktycznym, zaniedbania w tych obszarach mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do wybuchu epidemii związanych z żywnością, co podkreśla znaczenie przestrzegania GHP i GMP w każdym etapie produkcji. Prawidłowe wdrożenie i monitorowanie tych instrukcji są kluczowe dla utrzymania wysokich standardów jakości w branży spożywczej.

Pytanie 21

Jakie odpady stanowią zagrożenie dla środowiska?

A. Baterie oraz świetlówki

B. Papier i tektura

C. Butelki szklane i słoiki

D. Obierki z owoców i ziemniaków

Baterie i świetlówki to odpady, które są szczególnie niebezpieczne dla środowiska. Zawierają one substancje toksyczne, takie jak ołów, rtęć i kadm, które mogą przenikać do gleby i wód gruntowych, powodując poważne zanieczyszczenia. Właściwe zarządzanie tymi odpadami jest kluczowe dla ochrony zdrowia ludzi oraz ekosystemów. Przykładowo, w wielu krajach wprowadzono przepisy regulujące zbieranie i recykling baterii, które wymagają ich oddawania w specjalnych punktach zbiórki. Świetlówki, z uwagi na zawartość rtęci, powinny być również przekazywane do punktów zbiórki, a nie wyrzucane do zwykłego kontenera na odpady. Ponadto, organizacje takie jak Ecolamp i Związek Producentów Sprzętu Oświetleniowego prowadzą kampanie edukacyjne w celu zwiększenia świadomości społecznej na temat właściwego postępowania z tymi odpadami. Przestrzeganie tych zasad jest częścią odpowiedzialnego podejścia do ochrony środowiska.

Pytanie 22

Brązowy osad, który pojawia się podczas gotowania rosołu, jest rezultatem

A. wytapiania lipidów

B. denaturacją białek prostych

C. karmelizacji monosacharydów

D. pęcznienia żelatyny

Denaturacja białek prostych jest kluczowym procesem, który zachodzi podczas gotowania rosołu. W wyniku podgrzewania białka, takie jak te znajdujące się w mięsie i kościach, ulegają denaturacji, co powoduje ich rozkład oraz uwolnienie związków aromatycznych i smakowych. Właśnie te białka, a zwłaszcza kolagen, są odpowiedzialne za powstawanie brązowej piany. Denaturacja białek wpływa również na klarowność rosołu – im bardziej białka są denaturowane, tym mniej zanieczyszczeń i osadów pozostaje w finalnym produkcie. W praktyce, aby uzyskać jak najlepszy rosół, zaleca się gotowanie go na wolnym ogniu, co pozwala na łagodną denaturację białek i wydobycie pełni smaku. Dodatkowo, umiejętność obserwacji powstawania piany pozwala kucharzom na lepsze zrozumienie procesów kulinarnych, co jest istotne w profesjonalnej gastronomii, gdzie jakość potraw jest kluczowa.

Pytanie 23

Który typ przetworów owocowych uzyskuje się poprzez konserwację surowca techniką zagęszczania?

A. Galaretki

B. Powidła

C. Dżemy

D. Syropy

Syropy, dżemy i galaretki to różne rodzaje przetworów owocowych, które są produkowane w odmienny sposób niż powidła. Syropy to płynne przetwory, które powstają poprzez rozpuszczenie cukru w soku owocowym lub poprzez macerację owoców z dodatkiem syropu cukrowego. Proces ten nie polega na zagęszczaniu surowca w taki sposób, jaki ma miejsce w przypadku powideł. Ponadto, powidła charakteryzują się dużą zawartością owoców i wysoką gęstością, co czyni je odmiennymi od syropów, które są znacznie rzadsze. Dżemy, z kolei, są przetworem, w którym owoce są gotowane z cukrem oraz pektynami, co nadaje im charakterystyczną konsystencję i ułatwia ich rozprowadzenie. Galaretki są przetworami, które zawierają sok owocowy oraz substancje żelujące, takie jak pektyny lub żelatyna, co sprawia, że mają one zupełnie inną strukturę niż powidła. Te różnice w metodzie produkcji i właściwościach końcowego produktu często prowadzą do mylnego rozumienia tych przetworów. Warto zatem zwracać uwagę na skład i proces produkcji, aby móc prawidłowo klasyfikować różne rodzaje przetworów owocowych.

Pytanie 24

Potrawę przygotowaną w systemie cook-chill należy podgrzać do co najmniej 70°C i podać do spożycia w ciągu

A. 15 minut

B. 5 minut

C. 9 minut

D. 19 minut

Podanie potrawy w czasie dłuższym niż 5 minut po jej podgrzaniu, co sugerują inne odpowiedzi, prowadzi do poważnych zagrożeń zdrowotnych związanych z bezpieczeństwem żywności. Czas podawania potrawy po podgrzaniu jest kluczowy, ponieważ potrawy te mogą w krótkim czasie stać się siedliskiem dla patogenów. Odpowiedzi, które wskazują na 9 minut, 15 minut czy 19 minut, ignorują fundamentalne zasady przechowywania i serwowania żywności. Podgrzewając potrawy do temperatury 70°C, nie można ich pozostawić w tak zwanej strefie niebezpiecznej (5°C - 60°C) przez dłuższy czas, co sprzyja namnażaniu się bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. W praktyce, jeśli potrawy będą przechowywane dłużej niż 5 minut w tej temperaturze, ryzyko powstawania toksyn bakteryjnych wzrasta, co może prowadzić do zatrucia pokarmowego. Przykłady błędnych koncepcji obejmują myślenie, że dłuższy czas podawania jest akceptowalny, ponieważ potrawa została wcześniej podgrzana. Takie podejście jest niebezpieczne, ponieważ nie uwzględnia dynamiki rozmnażania się mikroorganizmów. Dobre praktyki, takie jak monitorowanie czasu i temperatury, są kluczowe w każdym zakładzie gastronomicznym, aby zapewnić bezpieczeństwo serwowanych potraw.

Pytanie 25

Do serwowania sufletu nie zaleca się używania

A. deserowych talerzyków

B. żaroodpornych kokilek

C. szklanych kieliszków

D. porcelanowych pucharków

Podawanie sufletu w kokilkach czy pucharkach porcelanowych to coś, co może się wydawać sensowne, ale ma swoje wady. Kokilki żaroodporne są naprawdę idealne do sufletów, ponieważ mają dobrą wysokość i pojemność – dzięki temu masa może swobodnie rosnąć. Równomierne nadawanie ciepła podczas pieczenia jest kluczowe, żeby suflet był lekki i puszysty. Pucharki porcelanowe, mimo że ładnie wyglądają, też spełniają wymagania, ale talerzyki deserowe? No tutaj już bym uważał. Często są zbyt płaskie i ta ich duża powierzchnia nie sprzyja dobremu pieczeniu. Potem suflet może szybko wystygnąć. Kiedy ktoś decyduje się na takie naczynia, to może nie zdaje sobie sprawy, że to może prowadzić do opadania sufletu przez nieodpowiednie rozkładanie ciepła. Dlatego dobrze jest znać właściwości naczyń, żeby obiecać sobie pyszne efekty w kuchni.

Pytanie 26

Jakie ryzyko może wynikać z jedzenia chleba ze pleśnią?

A. Zatrucie akroleiną

B. Zatrucie mykotoksynami

C. Zatrucie pestycydami

D. Zatrucie solaniną

Odpowiedzi dotyczące zatrucia akroleiną, pestycydami i solaniną są niepoprawne, ponieważ nie mają związku z zagrożeniem, jakie niesie spożycie pleśniowego chleba. Akroleina jest organicznym związkiem chemicznym, który powstaje w wyniku degradacji tłuszczów, a nie jest produktem pleśni. Jej obecność w żywności jest zwykle związana z przetwarzaniem w wysokotemperaturowym, a więc nie dotyczy chleba porażonego pleśnią. Z kolei pestycydy są substancjami chemicznymi stosowanymi w rolnictwie do ochrony roślin, ale ich obecność w chlebie nie jest bezpośrednio związana z pleśnią. Choć może się zdarzyć, że pestycydy przedostaną się do surowców używanych do produkcji chleba, nie są one typowym zagrożeniem związanym z pleśnią. Solanina to toksyna występująca głównie w roślinach z rodziny psiankowatych, takich jak ziemniaki, a nie w zbożach. Spożycie chleba porażonego pleśnią jest przede wszystkim problemem mykotoksyn, a nie innych substancji chemicznych. Właściwe zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia, dlatego ważne jest, aby być świadomym zagrożeń wynikających z pleśni, a nie mylić ich z innymi toksynami.

Pytanie 27

Jakie ciasto jest wymagane do przygotowania vol-au-vent?

A. naleśnikowe

B. drożdżowe

C. makaronowe

D. francuskie

Wybór innego ciasta do vol-au-vent pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają podstawowe zasady kuchni francuskiej. Naleśnikowe ciasto, chociaż może być smaczne, jest za cienkie i nie trzyma dobrze nadzienia, więc do vol-au-vent się nie nadaje. Z kolei drożdżowe ciasto jest za ciężkie i ma zupełnie inną strukturę, przez co też nie pasuje do tego dania. Drożdże powodują fermentację i tworzą większe bąbelki powietrza - to nie jest to, co chcemy w vol-au-vent. A ciasto makaronowe, które używa się do ravioli czy lasagne, też nie ma sensu do tego dania. Kluczowe jest, żeby używać odpowiednich technik i składników, bo inaczej efekty mogą być rozczarowujące.

Pytanie 28

Największą zawartość cholesterolu ma

A. ser żółty

B. wątroba wieprzowa

C. masło roślinne

D. białko jaja

Wątroba wieprzowa jest najbogatszym źródłem cholesterolu, zawierającym go znacznie więcej niż inne produkty wymienione w pytaniu. Cholesterol jest niezbędny dla organizmu, pełniąc kluczowe funkcje, takie jak synteza hormonów steroidowych, witaminy D oraz kwasów żółciowych, które są niezbędne do trawienia tłuszczów. Wątroba wieprzowa dostarcza dużych ilości nie tylko cholesterolu, ale także białka i witamin, takich jak witamina A, witaminy z grupy B, a także minerałów, jak żelazo i cynk. W praktyce, uwzględnienie wątroby wieprzowej w diecie, w umiarkowanych ilościach, może być korzystne dla osób potrzebujących zwiększonej podaży składników odżywczych, takich jak sportowcy czy osoby rekonwalescencyjne. Warto jednak pamiętać, że nadmierne spożycie cholesterolu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak miażdżyca. Dlatego zaleca się, aby dieta była zrównoważona, a źródła cholesterolu były umiarkowane. W kontekście dietetyki, wątroba wieprzowa powinna być spożywana z uwzględnieniem ogólnych zasad zdrowego odżywiania. Warto również zwrócić uwagę na biotechnologię i hodowlę zwierząt, które mają wpływ na jakość produktów mięsnych.

Pytanie 29

Serowy budyń powinien być serwowany

A. w pucharku.

B. w szklanym naczyniu.

C. w kompotierce.

D. na talerzyku deserowym.

Podawanie budyniu z sera w szklanej salaterce może wprowadzać zamieszanie, gdyż to naczynie nie jest typowe dla deserów. Szklane salaterki zazwyczaj służą do serwowania sałatek lub potraw, które wymagają większej przestrzeni, co utrudnia degustację małych porcji. Kompotierka, mimo że może wydawać się odpowiednia, jest przeznaczona głównie do serwowania kompotów i owoców, podczas gdy budyń z sera zasługuje na bardziej eleganckie naczynie. Talerzyk deserowy, jako standard w gastronomii, jest idealnym rozwiązaniem, które nie tylko podkreśla walory estetyczne dania, ale również zapewnia praktyczność w podaniu. Zastosowanie pucharka, choć może być atrakcyjne, jest bardziej związane z serwowaniem lodów czy kremów, a niekoniecznie budyniu, który powinien mieć wyraźne miejsce na talerzu. Niewłaściwy wybór naczyń może prowadzić do obniżenia jakości doświadczenia kulinarnego oraz wprowadzać chaos w serwowaniu potraw, co jest sprzeczne z zasadami sztuki kulinarnej. Umiejętność doboru odpowiednich naczyń jest kluczowa w profesjonalnej gastronomii i wpływa na odbiór posiłku przez gości.

Pytanie 30

Surowiec, który w kuchni wymaga osobnego miejsca do przechowywania, to

A. mleko

B. jaja

C. sól

D. ziemniaki

Jaja są surowcem, który wymaga szczególnej uwagi w zakresie przechowywania w zakładach gastronomicznych. Ze względu na ich wrażliwość na temperaturę i ryzyko skażenia, powinny być przechowywane w specjalnie dedykowanych magazynach, gdzie panują odpowiednie warunki. Standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz wymagania HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) zalecają, aby jaja były trzymane w chłodniach, z kontrolowaną temperaturą nieprzekraczającą 7°C. Takie warunki pozwalają na zachowanie świeżości i minimalizują ryzyko rozwoju bakterii, takich jak Salmonella. Przykładem dobrej praktyki jest oddzielenie przechowywania jaj od innych surowców, co zapobiega zanieczyszczeniu krzyżowemu. Warto również stosować system FIFO (First In, First Out) przy zarządzaniu zapasami jaj, co zapewnia ich odpowiednią rotację i minimalizuje straty. W odpowiednich warunkach jaja mogą być przechowywane do 4-5 tygodni, co czyni je atrakcyjnym surowcem w przemyśle gastronomicznym.

Pytanie 31

Aby przygotować sos "tzatziki", konieczne są składniki

A. olej, żółtka, sok z cytryny

B. jogurt, czosnek, świeże ogórki

C. olej, warzywa, przecier pomidorowy

D. majonez, ogórki oraz grzyby marynowane

Sos tzatziki to popularny element kuchni greckiej, który zyskał uznanie na całym świecie. Kluczowymi składnikami tego sosu są jogurt, czosnek oraz świeże ogórki. Jogurt, najlepiej grecki, stanowi bazę, która zapewnia gładką konsystencję oraz kremowy smak. Czosnek dodaje charakterystycznej ostrości, podczas gdy ogórki, najczęściej starte na tarce, wprowadzają świeżość i chrupkość. Oprócz tych trzech składników, można dodać zioła, takie jak koper lub mięta, co dodatkowo podkreśla smak i aromat sosu. Tzatziki idealnie komponuje się z grillowanymi potrawami, jako dip do warzyw czy jako dodatek do sałatek. Warto również zwrócić uwagę na to, że przygotowanie sosu nie jest czasochłonne, a jego walory smakowe znacznie przewyższają te, które można uzyskać z gotowych produktów. Stosując świeże składniki, mamy pewność, że sos będzie zdrowy i pełen wartości odżywczych, a jego przygotowanie staje się przyjemnością.

Pytanie 32

Koszt wyżywienia dla delegacji liczącej 15 osób wyniósł
- śniadanie - 225,00 zł
- lunch - 150,00 zł
- obiadokolacja - 375,00 zł
Jaką kwotę stanowi całodzienne wyżywienie jednego delegata?

A. 37,50 zł

B. 50,00 zł

C. 75,00 zł

D. 30,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasad podziału kosztów oraz błędnego podejścia do obliczeń. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 37,50 zł, 30,00 zł oraz 75,00 zł, mogą wynikać z różnych pomyłek. Często zdarza się, że osoby obliczające te wartości pomijają istotny krok, jakim jest sumowanie całkowitych kosztów przed ich podziałem. Zamiast tego, mogą próbować oszacować koszt posiłków na podstawie jednostkowych wartości, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku podania kwoty 37,50 zł, ktoś mógłby pomyśleć, że każdy posiłek kosztuje około 12,50 zł, co jest niezgodne z rzeczywistością, gdzie całkowity koszt wyżywienia wynosi 750,00 zł. Z kolei 30,00 zł sugeruje, że całkowity koszt został źle oszacowany lub zaniżony, co również jest nieprawidłowe. Odpowiedź 75,00 zł może wynikać z niepoprawnego założenia, że jeden posiłek jest droższy, niż w rzeczywistości. Te błędy pokazują typowe pułapki w myśleniu, gdzie brak zrozumienia pełnych kosztów prowadzi do nieprecyzyjnych obliczeń. Dlatego tak ważne jest, aby w kontekście zarządzania kosztami stosować dokładne metody obliczeniowe i upewnić się, że wszystkie etapy analizy kosztów są dokładnie wykonane.

Pytanie 33

Do kategorii ryb żyjących w wodach słodkich, które są hodowane w stawach, należy

A. tuńczyka

B. sandacza

C. dorsza

D. turbota

Sandacz (Sander lucioperca) to gatunek ryby słodkowodnej, który jest powszechnie hodowany w stawach. Jest cenionym gatunkiem ze względu na swoje walory smakowe oraz wysoką jakość mięsa. Hodowla sandacza w stawach jest praktykowana zgodnie z zaleceniami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju akwakultury. W Polsce sandacz znajduje się w czołówce gatunków ryb łososiowatych, które są popularne w restauracjach oraz wśród wędkarzy. Przykładowo, hodowcy stawowi dążą do osiągnięcia jakości mięsa, które spełnia standardy jakościowe określone w normach EU. Ponadto, sandacz jest rybą, która dobrze znosi różne warunki wodne, co czyni go idealnym kandydatem do hodowli w stawach. Dodatkowo, sandacz może stanowić element bioróżnorodności stawów, wspierając stabilność ekosystemu. Dlatego jest to gatunek, który nie tylko przynosi korzyści ekonomiczne, ale także wspiera zdrowie ekosystemu wodnego.

Pytanie 34

Technikę smażenia mięsa w stylu angielskim należy wykorzystać do przygotowania

A. kotleta pożarskiego

B. befsztyka

C. kotleta schabowego

D. medalionu

Kotlet schabowy, medalion oraz kotlet pożarski, mimo że również są potrawami mięsnymi, nie są najlepszymi przykładami zastosowania techniki smażenia, jak ma to miejsce w przypadku befsztyka. Kotlet schabowy, który zazwyczaj przygotowuje się z mięsa wieprzowego, wymaga innej metody obróbki, najczęściej panierowania, co zmienia sposób smażenia i wpływa na ostateczny smak. Ponadto, kotlet schabowy jest grubszym kawałkiem mięsa, co sprawia, że osiągnięcie pożądanej tekstury i soczystości wymaga dłuższego czasu smażenia, co może prowadzić do przesuszenia mięsa. Medaliony, będące małymi kawałkami mięsa, również nie są traktowane w taki sposób, ponieważ ich smażenie często wiąże się z szybszym procesem przygotowania, co może skutkować nierównomiernym wysmażeniem. Z kolei kotlet pożarski, przygotowywany z mielonego mięsa, również podlega innym zasadom kulinarnym. Jego struktura i składniki wymagają stosowania techniki duszenia, co różni się od szybkiego smażenia befsztyka. W efekcie, wybór odpowiedniej metody obróbki mięsa ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia pożądanych rezultatów kulinarnych. Dlatego ważne jest, aby przy nauce kulinarnej zwracać uwagę na różnice w technikach przygotowywania potraw oraz ich wpływ na smak i teksturę finalnego dania.

Pytanie 35

Jakie urządzenia są potrzebne do wstępnej obróbki warzyw?

A. płuczki, obieraczki, sortowniki, wózki bemarowe.

B. sortowniki, płuczko-obieraczki, maszynę wieloczynnościową.

C. płuczki, kotły warzelne, obieraczki, wilk.

D. obieraczki, patelnie elektryczne, kotły warzelne.

Odpowiedź wskazująca na sortowniki, płuczko-obieraczki oraz maszynę wieloczynnościową jest prawidłowa, ponieważ te urządzenia są kluczowe w procesie obróbki wstępnej warzyw. Sortowniki pozwalają na segregację warzyw według rozmiaru i jakości, co jest niezbędne dla zapewnienia jednorodności produktów końcowych. Płuczko-obieraczki łączą w sobie funkcję mycia i obierania, co znacznie przyspiesza proces przygotowania warzyw do dalszej obróbki. Maszyna wieloczynnościowa jest wszechstronna i może wykonywać różnorodne operacje, co zwiększa efektywność linii produkcyjnej. Przykładowo, w nowoczesnych zakładach przetwórstwa warzyw stosuje się te urządzenia w celu minimalizacji strat i optymalizacji procesów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak Lean Manufacturing i Six Sigma, które kładą nacisk na efektywność i minimalizację marnotrawstwa. W efekcie, ich zastosowanie nie tylko zwiększa wydajność, ale także poprawia jakość finalnych produktów.

Pytanie 36

Które z poniższych działań w technologii "cook-chill" ("gotuj-schłódź") nie gwarantuje wysokiej jakości przygotowywanych potraw?

A. Błyskawiczne schłodzenie potraw do temperatury +3°C

B. Powolne schładzanie potraw

C. Efektywna i szybka praca zespołu przy porcjowaniu potraw

D. Chłodzenie posiłków w czystych warunkach

Wolne schładzanie potraw jest niewłaściwym podejściem w technologii „cook-chill”, ponieważ sprzyja rozwojowi mikroorganizmów. Proces schładzania powinien odbywać się szybko, aby zminimalizować czas, w którym potrawy znajdują się w niebezpiecznej strefie temperatur (czyli pomiędzy +5°C a +60°C), w której mogą się rozwijać patogeny. Przykładowo, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), potrawy powinny być schładzane do +3°C w ciągu maksymalnie 90 minut. Szybkie schładzanie pozwala na zachowanie jakości organoleptycznej potraw oraz ich bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Użycie technologii chłodzenia, takiej jak szokowe chłodzenie, pozwala na osiągnięcie pożądanej temperatury w krótkim czasie, co jest kluczowe w procesie „cook-chill”. Odpowiednie praktyki schładzania są nie tylko zaleceniem, ale także obowiązkiem dla instytucji cateringowych oraz gastronomicznych, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i jakość serwowanych potraw.

Pytanie 37

Kucharz - mężczyzna, w ramach wykonywania pracy dorywczej, może podnosić i przenosić ładunki o maksymalnej masie

Dopuszczalne masy podnoszonych i przenoszonych ładunków dla różnych kategorii pracowników
Rodzaj pracy	KOBIETY
Rodzaj pracy	Wiek 16-18 lat	Wiek od 18 lat
Praca stała	8 kg	12 kg
Praca dorywcza	14 kg	20 kg
Rodzaj pracy	MĘŻCZYŹNI
Rodzaj pracy	Wiek 16-18 lat	Wiek od 18 lat
Praca stała	12 kg	30 kg
Praca dorywcza	20 kg	50 kg

A. 30 kg.

B. 12 kg.

C. 50 kg.

D. 20 kg.

Odpowiedź 50 kg jest całkowicie trafiona. Zgodnie z przepisami BHP, faceci powyżej 18 roku życia, którzy pracują dorywczo, mogą podnosić i przenosić ciężary do 50 kg. To nie jest tylko jakiś wymysł, ale wynik badań nad tym, co jest dla nas bezpieczne. Ważne, żeby pamiętać o własnych limitach i stosować dobre techniki podnoszenia, żeby zminimalizować ryzyko kontuzji. Na przykład, zginanie nóg to świetny sposób na uniknięcie przeciążenia kręgosłupa. Fajnie jest też korzystać z różnych narzędzi, jak wózki transportowe, które naprawdę mogą pomóc w przenoszeniu ciężkich rzeczy. Przestrzeganie tych zasad to klucz do bezpieczeństwa w pracy i utrzymania dobrej jakości pracy w każdej kuchni.

Pytanie 38

Przygotowując krokiety z farszem słonym, naleśniki powinny być złożone

A. w rulon otwarty

B. w sakiewkę

C. w chusteczkę

D. w rulon zamknięty

Odpowiedź 'w rulon zamknięty' jest prawidłowa, ponieważ przy sporządzaniu krokietów z nadzieniem słonym, kluczowe jest, aby dobrze zabezpieczyć nadzienie wewnątrz naleśnika. Rulon zamknięty zapewnia, że wszystkie składniki pozostaną na swoim miejscu podczas obróbki termicznej, co jest szczególnie istotne przy smażeniu. Umożliwia to uzyskanie chrupiącej skórki na zewnątrz, jednocześnie zachowując soczystość nadzienia wewnątrz. Dodatkowo, praktyka ta jest zgodna z metodami gastronomicznymi, które rekomendują użycie odpowiednich technik pakowania, by uniknąć wycieku nadzienia. W profesjonalnych kuchniach, gdzie estetyka serwowanych potraw jest równie ważna jak ich smak, zamknięty rulon tworzy zgrabny kształt, który prezentuje się atrakcyjnie na talerzu. Do krokietów z różnorodnymi nadzieniami, jak mięso, warzywa czy ser, zamknięcie naleśnika pozwala na pełne połączenie smaków i aromatów, co wzbogaca doznania kulinarne.

Pytanie 39

W przypadku krwawiącej rany z ostrym obiektem w środku, najważniejsze jest przede wszystkim
(UWAGA: W tym pytaniu może występować błąd w kluczu - pytanie jest weryfikowane)

A. założyć rękawiczki gumowe i usunąć z rany wystający przedmiot

B. zdezynfekować ranę i poinformować lekarza

C. ustawić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji bocznej i zawiadomić lekarza

D. nałożyć rękawiczki gumowe i ucisnąć krwawiące miejsce przy pomocy opatrunku

W przypadku krwawiącej rany z ostrym przedmiotem, podejście do leczenia jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa poszkodowanego oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Propozycja, aby założyć gumowe rękawiczki i wyciągnąć z rany sterczący przedmiot, jest niebezpieczna. Manipulacja ostrym obiektem bez odpowiednich umiejętności może prowadzić do dalszego uszkodzenia tkanek oraz zwiększenia krwawienia. Ponadto, w przypadku ran z ciałami obcymi, istnieje ryzyko, że ich usunięcie bez profesjonalnej oceny może doprowadzić do zakażenia lub innej poważnej komplikacji. Ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej i powiadomienie lekarza również nie jest wystarczające. Pozycja ta ma zastosowanie w przypadku osób nieprzytomnych i nie zabezpiecza rany. Uciskanie miejsca krwawienia opatrunkiem, mimo że może być ważnym aspektem pierwszej pomocy, nie jest wystarczające w przypadku obecności ostrych przedmiotów. Powinno się skupić na zapewnieniu odpowiedniego oczyszczenia rany i konsultacji ze specjalistą, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom. Prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach powinno opierać się na wytycznych dotyczących pierwszej pomocy oraz standardach medycznych, których celem jest ochrona zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 40

Narodowy napój orzeźwiający Rosji, przygotowywany z chleba żytniego z dodatkiem drożdży oraz cukru to

A. orszada

B. podpiwek

C. poncz

D. kwas chlebowy

Kwas chlebowy jest tradycyjnym rosyjskim napojem orzeźwiającym wytwarzanym głównie z żytniego chleba, którego produkcja polega na fermentacji z użyciem drożdży i cukru. W procesie tym, enzymy zawarte w chlebie przekształcają skrobię w cukry, które są następnie fermentowane przez drożdże, co prowadzi do powstania alkoholu i dwutlenku węgla. Kwas chlebowy ma lekko musujący charakter oraz specyficzny, kwaskowaty smak, który czyni go wyjątkowym napojem. Może być stosowany jako dodatek do potraw, zwłaszcza w tradycyjnej kuchni rosyjskiej, lub jako orzeźwiający napój na gorące dni. Jego korzenie sięgają czasów starożytnych, a w wielu regionach Rosji jest uznawany za napój narodowy, często podawany w domach lub na festynach. Pod względem wartości odżywczych, kwas chlebowy jest źródłem probiotyków, co przyczynia się do poprawy zdrowia jelit oraz wspomaga procesy trawienne, co jest zgodne z aktualnymi trendami zdrowotnymi i dietetycznymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej