Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 20:40
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 20:56

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oprócz ugotowanych ziemniaków, jakie podstawowe składniki zawierają ciasta ziemniaczane?

A. mąkę pszenną, margarynę, wodę
B. mąkę pszenną, dodatki smakowe, śmietanę
C. mąkę ziemniaczaną, jaja, śmietanę
D. mąkę pszenną, mąkę ziemniaczaną, jaja
Poprawna odpowiedź to mąka pszenna, mąka ziemniaczana i jaja, ponieważ te składniki stanowią podstawę wielu tradycyjnych ciast ziemniaczanych. Mąka pszenna dostarcza strukturę i elastyczność, mąka ziemniaczana poprawia konsystencję oraz wilgotność ciasta, a jaja pełnią funkcję spoiwa, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury. Na przykład, w przepisie na knedle ziemniaczane, połączenie tych składników pozwala uzyskać lekkie, sprężyste ciasto, które po ugotowaniu jest miękkie i delikatne. Warto zauważyć, że stosowanie mąki pszennej i ziemniaczanej w odpowiednich proporcjach jest zgodne z dobrą praktyką kulinarną, ponieważ wpływa na końcowy efekt smakowy oraz wygląd potrawy. Dodatkowo, w kontekście współczesnej gastronomii, te składniki mogą być modyfikowane w zależności od preferencji dietetycznych, na przykład poprzez użycie mąki bezglutenowej.
Pytanie 2

Do grupy warzyw owocowych zalicza się:

A. sałatę, szczypiorek, cykorię
B. kalafior, brokuły, kapustę
C. buraki, fasolę, rzeżuchę
D. pomidory, ogórki, cukinię
Odpowiedź wskazująca na pomidory, ogórki i cukinię jako warzywa owocowe jest poprawna ze względu na definicję warzyw owocowych, które są technicznie rzecz biorąc owocami roślin jadalnych, ale z uwagi na ich kulinarne zastosowania traktowane są jako warzywa. Warzywa owocowe to te, które rozwijają się z kwiatów roślin i zawierają nasiona, co oznacza, że w tej kategorii znajdują się pomidory, ogórki i cukinie. Przykładowo, pomidory są kluczowym składnikiem wielu potraw, takich jak sosy, sałatki i zupy, a ich zastosowanie w kuchni jest niezwykle wszechstronne. Ogórki, często używane w sałatkach lub jako przekąski, są niskokaloryczne i bogate w wodę. Cukinia natomiast jest często wykorzystywana w daniach zapiekanych, grillowanych lub nawet jako alternatywa dla makaronu w diecie bezglutenowej. Znajomość klasyfikacji warzyw owocowych jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, diety roślinnej oraz planowania posiłków. Warto również zwrócić uwagę na ich wartości odżywcze i korzyści zdrowotne, tak jak bogactwo witaminy C w pomidorach czy błonnika w ogórkach.
Pytanie 3

Galaretę wieprzową powinno się przygotować

A. z łopatki, nóżek, szynki
B. z golonki, boczku, szynki
C. ucha. z golonki, nóżek, głowizny
D. z łopatki, podgardla
Odpowiedzi, które nie uwzględniają ucha, golonki, nóżek i głowizny, nie są w pełni właściwe, ponieważ ignorują kluczowy składnik, jakim jest kolagen, który jest niezbędny do uzyskania odpowiedniej konsystencji galarety. Golonka i szynka, choć również zawierają pewne ilości kolagenu, nie są tak bogate w ten składnik jak ucho i nóżki. Użycie łopatki czy boczku, jak w innych odpowiedziach, prowadzi do mniej żelatynowej konsystencji, co w efekcie przekłada się na mniej satysfakcjonujące doświadczenie kulinarne. W praktyce kulinarnej często popełnia się błąd polegający na wyborze mięsa, które nie jest odpowiednie dla danego przepisu. W przypadku galarety wieprzowej, kluczowe jest zrozumienie, że do jej przygotowania najlepiej nadają się części zwierzęcia, które mają dużą zawartość tkanki łącznej, a nie te, które są bardziej delikatne. Ponadto, wybór niewłaściwych składników może prowadzić do galarety o nieodpowiedniej fakturze, co wpływa na jej przyjemność spożycia. Dlatego ważne jest, aby przy tworzeniu potrawy korzystać ze sprawdzonych przepisów oraz dobrych praktyk kulinarnych, które opierają się na wiedzy o komponentach mięsnych i ich właściwościach.
Pytanie 4

Który zestaw dań na śniadanie można uznać za pełnowartościowy posiłek?

A. Chleb mieszany, masło, szynka, pomidory, kakao.
B. Chleb mieszany, ser twarogowy, dżem, herbata.
C. Chleb pszenny, masło, pomidor, bawarka.
D. Chleb pszenny, masło, ser żółty, herbata z cytryną.
Analizując pozostałe zestawy śniadaniowe, można dostrzec istotne braki w zakresie zrównoważenia składników odżywczych oraz ich wartości odżywczej. W pierwszym zestawie, pieczywo mieszane z twarożkiem, dżemem i herbatą, mimo że zawiera pieczywo, które dostarcza węglowodanów, brakuje w nim białka oraz zdrowych tłuszczów. Twarożek może być źródłem białka, ale w połączeniu z dżemem, który jest często bogaty w cukry proste, posiłek ten staje się mało sycący i nie dostarcza pełnej gamy niezbędnych składników odżywczych. Drugi zestaw, z pieczywem pszennym, masłem, serem żółtym i herbatą z cytryną, również zawiera elementy, które są do siebie niekomplementarne. Ser żółty, choć bogaty w białko i wapń, w połączeniu z masłem prowadzi do nadmiaru tłuszczów nasyconych, co nie jest zalecane w codziennej diecie. Herbata z cytryną, choć orzeźwiająca, nie dostarcza istotnych wartości odżywczych. Ostatni zestaw, z pieczywem pszennym, masłem, pomidorem i bawarką, znowu wykazuje braki w białku oraz może mieć nadmiar tłuszczów nasyconych. Bawarka, jako napój mleczny, dostarcza pewnej ilości białka, ale całość pozostaje zbyt uboga w składniki odżywcze, które mogłyby zapewnić długotrwałe uczucie sytości i energii. Takie zestawy mogą prowadzić do braku równowagi w diecie, co jest sprzeczne z zaleceniami zdrowego żywienia.
Pytanie 5

Jakie zmiany w żywności, która była wielokrotnie rozmrażana i zamrażana, mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia?

A. Znaczne utraty masy.
B. Namnożenie drobnoustrojów.
C. Zmiana intensywności koloru.
D. Zmiana struktury.
Namnożenie drobnoustrojów w żywności wielokrotnie zamrażanej i rozmrażanej stanowi istotne zagrożenie zdrowotne z kilku powodów. Podczas procesów zamrażania, niektóre mikroorganizmy mogą przetrwać w uśpionej formie, a po rozmrożeniu mogą się aktywować i namnażać. Zmiany temperatury sprzyjają także rozwojowi bakterii, takich jak Salmonella, E. coli czy Listeria, które mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych. Dobrymi praktykami w branży spożywczej są zasady HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które zalecają monitorowanie i kontrolowanie procesów przechowywania żywności. Należy unikać wielokrotnego zamrażania i rozmrażania produktów, a jeśli już do tego dojdzie, należy dokładnie przestrzegać norm dotyczących czasu i temperatury. Przykładem stosowania tych zasad jest szybkie zamrażanie produktów zaraz po ich zakupie oraz ich jednoczesne rozmrażanie w warunkach kontrolowanych, na przykład w lodówce, co minimalizuje ryzyko proliferacji drobnoustrojów.
Pytanie 6

Jakiego tłuszczu powinno się używać do smażenia ryby?

A. Margaryna
B. Masło roślinne
C. Olej uniwersalny
D. Sadło
Olej uniwersalny to najczęściej zalecany tłuszcz do smażenia ryb ze względu na swoje właściwości termiczne oraz neutralny smak. Ma wysoką temperaturę dymienia, co oznacza, że można go podgrzewać do wysokich temperatur bez ryzyka wydzielania szkodliwych substancji ani nieprzyjemnego zapachu. W praktyce oznacza to, że olej uniwersalny doskonale nadaje się do smażenia ryb, które wymagają krótkiego, intensywnego obróbki cieplnej. W przypadku smażenia ryb na oleju uniwersalnym, uzyskuje się chrupiącą skórkę, a mięso pozostaje soczyste. Dobrą praktyką jest także dobieranie oleju do rodzaju ryby i metody obróbki; przykładowo, olej rzepakowy, który jest często używany jako olej uniwersalny, charakteryzuje się korzystnym profilem kwasów tłuszczowych, co czyni go zdrowszym wyborem. Warto również pamiętać o zachowaniu właściwych proporcji oraz temperatury smażenia, aby zapewnić optymalny smak i teksturę potrawy.
Pytanie 7

Z mąki pszennej, margaryny bądź masła, jajek oraz wody należy przygotować ciasto?

A. maślane
B. parzone
C. kruche
D. zbijane
Zarówno ciasto zbijane, jak i maślane, a także kruche, różnią się znacznie od ciasta parzonego, ponieważ mają inne składniki oraz procesy przygotowania. Ciasto zbijane charakteryzuje się tym, że jego składniki są łączone bezpośrednio ze sobą bez wcześniejszego gotowania, co skutkuje ciężką i gęstą konsystencją. Proces ten często prowadzi do uzyskania ciasta, które nie ma pożądanej lekkości i puszystości, jaką osiąga się w cieście parzonym. Ciasto maślane, z kolei, bazuje na dużej ilości masła, co skutkuje bogatszym smakiem, ale nie zapewnia tej samej struktury, co ciasto parzone. Jest to ciasto, które najczęściej wykorzystuje się w produkcji ciast i ciasteczek, a jego przygotowanie polega na ucieraniu masła z cukrem, co sprawia, że jest ono bardziej kruchą alternatywą. Wreszcie, ciasto kruche to kolejny rodzaj, który wykorzystuje mąkę, tłuszcz oraz wodę, ale jego celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, co również jest sprzeczne z lekkością ciasta parzonego. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie rodzaje ciast można wytworzyć podobnymi metodami, co jest dalekie od rzeczywistości w kontekście technik cukierniczych.
Pytanie 8

Określ, jakiej pojemności garnek jest wymagany do ugotowania 5 dm3 grochu, który w trakcie gotowania powiększa swoją objętość o 200%?

A. 20 dm3
B. 15 dm3
C. 25 dm3
D. 10 dm3
Wybór garnka o złej pojemności może prowadzić do różnych kłopotów podczas gotowania. Jeśli weźmiesz zbyt mały garnek, na przykład o pojemności 10 dm³, może być problem z przepełnieniem. Jak groch zaczyna się gotować, para się wydobywa i wszystko puchnie, co zwiększa objętość potrawy. Jeśli nie obliczysz tego dobrze, narażasz się na wykipienie, co jest nie tylko brzydkie, ale może też zniszczyć kuchenkę. Z kolei garnek 15 dm³, chociaż wydaje się, że pomieści wszystko, nie bierze pod uwagę miejsca na powietrze, co jest kluczowe dla równomiernego gotowania. Często popełnia się ten błąd, myśląc tylko o pojemności. Garnek 25 dm³ też nie jest najlepszy, bo za dużo miejsca może spowodować, że ciepło nie będzie się rozkładać równomiernie i czas gotowania się wydłuży. Na koniec mówiąc, dobrze jest ocenić pojemność garnka nie tylko na podstawie objętości składników, ale także ich reakcji w trakcie gotowania oraz ergonomii kuchni.
Pytanie 9

Jaką metodę konserwacji wykorzystuje się w produkcji liści laurowych?

A. Chemiczną
B. Mikrobiologiczną
C. Biologiczną
D. Fizyczną
Metoda fizyczna utrwalania jest najczęściej stosowana do produkcji liści laurowych, ponieważ pozwala na zachowanie ich naturalnych właściwości aromatycznych oraz wartości odżywczych. Utrwalanie fizyczne polega na suszeniu liści, co ogranicza aktywność enzymów i mikroorganizmów, które mogłyby prowadzić do psucia się produktu. Proces ten jest kluczowy, aby zachować charakterystyczny smak i aromat liści laurowych, które są szeroko używane w kuchni. Dobrym przykładem zastosowania tej metody jest suszenie liści w przewiewnym miejscu, co może trwać od kilku dni do tygodnia, w zależności od warunków atmosferycznych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, liście powinny być zbierane w odpowiednim momencie, gdy mają najwyższą zawartość olejków eterycznych. Warto również wiedzieć, że liście laurowe mogą być przechowywane przez długi czas, jeśli są odpowiednio suszone i przechowywane w szczelnym opakowaniu, co minimalizuje utratę aromatu.
Pytanie 10

Jaką wartość ma koszt jednostkowy obiadu z 5% ryczałtem na przyprawy, jeśli całkowity koszt 60 obiadów (bez ryczałtu) wynosi 600,00 zł?

A. 10,50 zł
B. 10,00 zł
C. 9,00 zł
D. 9,50 zł
W odpowiedziach, które nie są poprawne, można dostrzec kilka typowych błędów w obliczeniach oraz myśleniu logicznym. Na przykład, odpowiedzi 9,00 zł i 9,50 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono ryczałtu na przyprawy w całkowitym koszcie, co jest kluczowe w analizie kosztów obiadu. Ignorowanie dodatkowych wydatków, takich jak przyprawy, prowadzi do niedoszacowania rzeczywistych kosztów produkcji dania. Co więcej, odpowiedź 10,00 zł, choć bliska, nie jest całkowicie dokładna, ponieważ nie uwzględnia ryczałtu na przyprawy, który jest istotnym elementem kosztów w branży gastronomicznej. Ryczałt na przyprawy powinien być zawsze uwzględniany w kalkulacji kosztów, aby uzyskać pełny obraz wydatków związanych z przygotowaniem posiłków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w restauracji. W praktyce, precyzyjne obliczenia kosztów oraz ich składników mogą mieć znaczący wpływ na rentowność lokalu gastronomicznego, dlatego ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę wszystkie elementy kosztów, a nie tylko te najbardziej oczywiste. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na to, aby dokładnie analizować wszystkie wydatki związane z przygotowaniem dań, co pozwoli im na lepsze zarządzanie budżetem oraz cenami oferowanych potraw.
Pytanie 11

Jak nazywa się zupa pochodząca z Włoch?

A. szczi
B. minestra
C. zupa gulaszowa
D. zupa cebulowa
Szczi to tradycyjna zupa pochodząca z kuchni wschodnioeuropejskiej, szczególnie popularna w Rosji i na Ukrainie. Składa się głównie z kapusty, a jej przygotowanie opiera się na używaniu zakwasu, co nadaje jej charakterystyczny, kwaskowaty smak. Przypisanie szczi do kategorii włoskich zup jest błędem, ponieważ nie tylko różni się ona składnikami, ale także metodą przygotowania oraz kulturą kulinarną, z której się wywodzi. Zupa cebulowa, znana przede wszystkim z kuchni francuskiej, bazuje na karmelizowanej cebuli i bulionie, często podawana z serem i grzanką. Chociaż jest to znakomita zupa, jej korzenie są zupełnie inne niż włoskiej minestry. Zupa gulaszowa, z kolei, to jednogarnkowe danie pochodzące z kuchni węgierskiej, charakteryzujące się intensywnym smakiem i bogatym aromatem papryki oraz mięsa, co również stawia ją w zupełnie innym kontekście niż tradycyjne włoskie zupy. W kontekście kulinarnym, nieporozumienia te wynikają często z mieszania różnych tradycji kulinarnych i niewłaściwego kojarzenia potraw, co jest typowe w dobie globalizacji. Zrozumienie lokalnych tradycji kulinarnych i ich różnic jest kluczowe dla prawidłowego klasyfikowania potraw oraz ich smaku.
Pytanie 12

Jaka technika konserwacji zapewnia jedynie trzy dni świeżości mięsa do jedzenia?

A. Liofilizacja
B. Marynowanie
C. Zamrażanie
D. Wędzenie
Wędzenie, liofilizacja i zamrażanie to techniki, które znacznie różnią się od marynowania pod względem metod konserwacji oraz czasu przydatności mięsa do spożycia. Wędzenie jest procesem, który nie tylko nadaje unikalny smak, ale także poprzez działanie dymu ogranicza rozwój bakterii, co pozwala na dłuższe przechowywanie mięsa, nawet do kilku miesięcy. Z kolei liofilizacja, czyli suszenie w niskiej temperaturze pod ciśnieniem, może wydłużyć trwałość produktu do kilku lat, eliminując niemal całkowicie wodę, co zapobiega rozwojowi mikroorganizmów. Zamrażanie to kolejna metoda, która skutecznie zatrzymuje psucie się produktów spożywczych, a odpowiednio zamrożone mięso może być przechowywane przez długie miesiące, a w niektórych przypadkach nawet lata. Typowym błędem jest mylenie tych metod z marynowaniem i zakładanie, że wszystkie techniki konserwacji mają podobny wpływ na trwałość mięsa. W rzeczywistości, każda z tych metod ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, które powinny być rozumiane w kontekście bezpieczeństwa żywności oraz zachowania jakości produktu. Wiedza na temat różnych metod przetwarzania i konserwacji żywności jest kluczowa, aby podejmować świadome decyzje w kuchni i zachować zdrowie konsumentów.
Pytanie 13

Przygotowanie marchwi do dalszej obróbki polega na wykonaniu następujących etapów w podanej kolejności:

A. mycie, czyszczenie, rozdrabnianie
B. mycie, czyszczenie, płukanie, rozdrabnianie
C. czyszczenie, mycie, rozdrabnianie
D. mycie, czyszczenie, rozdrabnianie, płukanie
Odpowiedzią, którą powinieneś zaznaczyć, jest mycie, oczyszczanie, płukanie i rozdrabnianie. Na początku musisz umyć marchew, żeby pozbyć się wszelkich zanieczyszczeń czy pestycydów. To naprawdę ważne dla bezpieczeństwa żywności. Potem przychodzi czas na oczyszczenie, czyli wyrzucamy uszkodzone kawałki i inne resztki organiczne. Dopiero wtedy warzywa są gotowe do robienia czegokolwiek dalszego. Następnie płukanie - to też ma swój sens. Tu upewniamy się, że żadne resztki detergentów czy brudu nie pozostają. A na końcu rozdrabnianie, żeby wszystko miało fajną, równą strukturę, co jest istotne, gdy zabieramy się za gotowanie. Te wszystkie etapy to dobre praktyki, które każda szanująca się kuchnia powinna mieć na uwadze, żeby nasze dania były smaczne i bezpieczne.
Pytanie 14

W jakiej temperaturze powinny być składowane odpady pokonsumpcyjne w pomieszczeniu magazynowym?

A. od +15 C do +19 C
B. od +20 C do +24 C
C. od -2 C do 0 C
D. od +5 C do +10 C
Odpady pokonsumpcyjne, takie jak resztki jedzenia czy produkty przeterminowane, wymagają szczególnego traktowania, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno ludzi, jak i środowiska. Przechowywanie ich w temperaturze od +5 C do +10 C jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności, w tym z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Taka temperatura ogranicza rozwój bakterii i innych mikroorganizmów, co minimalizuje ryzyko zatrucia pokarmowego. Przykładowo, w profesjonalnych kuchniach i restauracjach odpady powinny być segregowane i składowane w odpowiednich pojemnikach w strefie chłodniczej, gdzie temperatura jest kontrolowana. Dodatkowo, stosowanie systemów monitorowania temperatury w pomieszczeniach magazynowych pozwala na szybką reakcję w przypadku nieprawidłowości, co jest kluczowe dla zachowania najwyższych standardów sanitarnych. Właściwe przechowywanie odpadów pokonsumpcyjnych nie tylko pozwala na skuteczne zarządzanie nimi, ale również wpływa na ograniczenie ich negatywnego wpływu na środowisko.
Pytanie 15

Ile majonezu należy sporządzić według przedstawionego normatywu?

Normatyw surowcowy majonezu
olej słonecznikowy200 g
jaja (1 szt.)50 g
ocet4 g
musztarda3 g
sól, cukier1 g
Zwroty poprodukcyjne
białka jaj30 g

A. 238 g
B. 228 g
C. 258g
D. 208 g
Poprawna odpowiedź to 228 g, ponieważ aby obliczyć ilość majonezu, należy uwzględnić sumę masy wszystkich składników oraz odjąć zwroty poprodukcyjne. W tym przypadku sumaryczna masa składników wynosi 258 g, z czego 30 g stanowią zwroty. Obliczenia, które prowadzą do uzyskania wartości 228 g, są zgodne z zasadami kalkulacji stosowanymi w przemyśle spożywczym, gdzie precyzyjne określenie ilości surowców jest kluczowe dla utrzymania jakości i kosztów produkcji. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie majonezu w małych zakładach gastronomicznych, gdzie niewielkie różnice w masie mogą wpłynąć na finalny produkt. Warto również zwrócić uwagę na standardy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają precyzyjnego obliczenia ilości składników, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 16

Którą potrawę należy przygotować na podstawie przedstawionej receptury?

cielęcina z/k600 g
  • Przeprowadzić obróbkę wstępną mięsa i włoszczyzny.
  • Zagotować i osolić wodę.
  • Włożyć mięso do wody, gotować wolno.
  • Dodać włoszczyznę, gotować aż mięso będzie miękkie.
  • Wyjąć mięso, przestudzić i wyporpować.
  • Pokroić włoszczyznę w paski, dodać do wywaru.
  • Sporządzić podprawę zacieraną.
  • Dodać podprawę do wywaru, zagotować.
  • Podgrzać mięso w sosie.
  • Posypać przed podaniem posiekaną zieleniną.
włoszczyzna150 g
woda600 g
natka pietruszki10 g
masło50 g
mąka pszenna50 g

A. Budyń z cielęciny i jarzyn.
B. Potrawkę z cielęciny.
C. Sztukę mięsa cielęcego w sosie.
D. Pulpety cielęce w jarzynach.
Wybór innej potrawy w odpowiedziach raczej nie pasuje do tematu, co sugeruje, że możesz mieć jakieś wątpliwości co do podstawowych technik w kuchni. Pulpety cielęce w jarzynach, mimo że z cielęciną, są zupełnie inną kombinacją niż potrawka. Tu formujesz mielone mięso w kulki i gotujesz, a nie dusisz jak w potrawce. Budyń z cielęciny i jarzyn to już totalnie inna bajka, bo to deser, a nie danie mięsne. Sztuka mięsa cielęcego w sosie też różni się, bo serwujesz cały kawałek mięsa, a w potrawce rozdrabniasz je na mniejsze kawałki. Te różnice pokazują, że warto lepiej zrozumieć, jak działają różne techniki kulinarne i co pasuje do potrawki. To nie tylko metoda gotowania, ale też składniki mają tu duże znaczenie, żeby uzyskać smak, który kojarzy się z tradycyjną kuchnią.
Pytanie 17

Wskaż grupę trzech artykułów spożywczych, których konsumowanie powinno być ograniczone, aby uniknąć otyłości?

A. Drób, ryż brązowy, jogurt
B. Podroby, oliwa z oliwek, brokuły
C. Wieprzowina, sery podpuszczkowe, makarony
D. Cielęcina, masło, ziemniaki
Spożycie cielęciny, masła i ziemniaków w kontekście otyłości jest mylnie postrzegane jako problematyczne. Cielęcina, w przeciwieństwie do wieprzowiny, zazwyczaj zawiera mniej tłuszczu, a odpowiednio przygotowana może być zdrowym źródłem białka. Masło, choć bogate w kalorie, w umiarkowanych ilościach może być częścią zrównoważonej diety, zwłaszcza gdy jest stosowane w kontekście całkowitego bilansu kalorycznego. Ziemniaki, często uznawane za produkt o wysokim indeksie glikemicznym, dostarczają wartościowych składników odżywczych, takich jak witamina C i potas. Uwaga powinna być skupiona na sposobie przygotowania ziemniaków, a nie na ich eliminacji z diety. Również drób, ryż brązowy i jogurt to produkty, które są zazwyczaj korzystne dla zdrowia i wspierają zrównoważoną dietę. Drób jest chudym źródłem białka, ryż brązowy dostarcza błonnika oraz składników odżywczych, a jogurt, szczególnie naturalny, zawiera probiotyki wspierające trawienie. Zatem, w kontekście walki z otyłością, kluczowe jest zrozumienie wartości odżywczej poszczególnych produktów zamiast ich bezkrytycznego eliminowania. Właściwe podejście do diety opiera się na zrównoważonym spożyciu i świadomych wyborach, które pozwalają na czerpanie korzyści z różnorodnych składników odżywczych.
Pytanie 18

Ziarno prosa przekształca się w kaszę

A. jaglaną
B. pęczak
C. kuskus
D. manna
Kasza jaglana, uzyskiwana z ziarna prosa, jest jednym z najstarszych produktów zbożowych w historii ludzkości. Proso, z którego wytwarzana jest kasza jaglana, jest cennym źródłem składników odżywczych, zawierającym wysokiej jakości białko, błonnik oraz minerały, takie jak magnez, fosfor i żelazo. Kasza jaglana jest szczególnie ceniona w diecie wegetariańskiej i wegańskiej ze względu na swoje właściwości odżywcze oraz łatwość w przygotowaniu. W kuchni można ją stosować na wiele sposobów: jako dodatek do potraw mięsnych, składnik sałatek, a także jako bazę do dań głównych, takich jak zapiekanki czy placki. Z uwagi na to, że kasza jaglana nie zawiera glutenu, stanowi doskonałą alternatywę dla osób z nadwrażliwością na gluten. Współczesne trendy kulinarne promują jej wykorzystanie w zdrowym odżywianiu, a także w dietach detoksykacyjnych, co potwierdza jej znaczenie w branży żywieniowej i gastronomicznej.
Pytanie 19

Zgodnie z zasadami systemu HACCP, do wstępnej obróbki brudnej mięsa kucharz powinien używać deski o kolorze

A. niebieskiej
B. brązowej
C. czerwonej
D. żółtej
Wybór czerwonej deski do obróbki mięsa jest zgodny z zaleceniami systemu HACCP, który ma na celu minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia krzyżowego. Kolor czerwony jest powszechnie stosowany w gastronomii do oznaczania narzędzi i powierzchni, które mają kontakt z surowym mięsem, co pozwala na łatwe ich zidentyfikowanie. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak Codex Alimentarius, istotne jest, aby różne rodzaje żywności były przetwarzane na odrębnych powierzchniach, aby zapobiec przenoszeniu patogenów. Na przykład, po użyciu czerwonej deski do krojenia mięsa, należy ją dokładnie umyć i zdezynfekować, a następnie można przejść do używania desek w innych kolorach do obróbki warzyw czy pieczywa, co dodatkowo potwierdza zasadność systemu kolorów. Praktyka ta nie tylko poprawia bezpieczeństwo żywności, ale również podnosi standardy higieny w kuchni profesjonalnej, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia konsumentów oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 20

Kucharz powinien serwować deser gotowany na parze

A. w filiżance
B. w pucharku
C. na półmisku
D. na talerzyku
Serwowanie deseru gotowanego w kąpieli wodnej na talerzyku, półmisku lub w pucharku może wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjną opcją, jednak w praktyce niesie ze sobą istotne ograniczenia. Talerzyk, mimo że powszechnie używany w kuchni, nie sprzyja odpowiedniej prezentacji tego typu deserów. Desery gotowane w kąpieli wodnej zazwyczaj mają delikatną i kremową konsystencję, która nie tylko wymaga staranności w podaniu, ale także odpowiedniego naczynia, które umożliwi ich estetyczne ukazanie. Talerzyk oferuje zbyt dużą powierzchnię, co może prowadzić do rozlania się deseru i utraty jego walorów wizualnych. Półmisek, z kolei, jest przeznaczony do serwowania większych porcji lub potraw, co również jest nieodpowiednie dla wyrafinowanego deseru. Ostatnia z propozycji, pucharek, nie zawsze jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ często jest używany do deserów, które wymagają większej objętości, takich jak lody czy sałatki owocowe. Desery gotowane w kąpieli wodnej powinny być podawane w naczyniach, które podkreślają ich lekką i elegancką naturę. Ogólnie rzecz biorąc, wybór odpowiedniego naczynia ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia najlepszego doświadczenia kulinarnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branży gastronomicznej.
Pytanie 21

Do wyrobów z ciasta wyrabianego w naczyniu można zaliczyć

A. kluski francuskie
B. kopytka
C. makarony
D. kluski leniwe
Kluski francuskie, znane również jako "pasta choux", są wyrobami z ciasta zarabianego w naczyniu, które charakteryzują się unikalnym procesem przygotowania. Ciasto to przygotowuje się na bazie wody, masła, mąki oraz jajek, co sprawia, że nabiera ono specyficznej konsystencji. Kluczowym etapem w produkcji klusek francuskich jest gotowanie ciasta na ogniu, co pozwala na odpowiednie połączenie składników oraz uzyskanie elastyczności. W praktyce kulinarnej kluski francuskie są wykorzystywane do przyrządzania różnych potraw, takich jak ptysie czy eklery, które można nadziewać kremami, owocami czy bitą śmietaną. Ze względu na swoje właściwości, ciasto choux jest bardzo popularne w gastronomii, a jego przygotowanie wymaga precyzyjnego dawkowania składników oraz kontroli temperatury. Zgodnie z europejskimi standardami kulinarnymi, wyroby te muszą spełniać określone normy jakości, co podkreśla ich znaczenie w branży gastronomicznej.
Pytanie 22

Porcja 100 g naleśników z serem dostarcza organizmowi 10 g białka, 10 g tłuszczu i 27 g węglowodanów. Ile wynosi wartość energetyczna naleśników?

Nazwa potrawy: Kanapka z szynką
Lp.Nazwa produktuIlość na 1 kanapkę [g]Zawartość w 100 g produktu
Białko [g]Energia [kcal]
1.Pieczywo1006246
2.Szynka5016235
3.Masło śmietankowe51660
4.Pomidor50115

A. 323 kcal
B. 188 kcal
C. 147 kcal
D. 238 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną naleśników z serem, zastosowaliśmy standardowe wartości energetyczne dla makroskładników. Białko oraz węglowodany dostarczają 4 kcal na gram, natomiast tłuszcz 9 kcal na gram. W przypadku naszych naleśników, mamy 10 g białka, co daje 40 kcal, 10 g tłuszczu, co daje 90 kcal, oraz 27 g węglowodanów, co przekłada się na 108 kcal. Sumując te wartości, otrzymujemy: 40 kcal (białko) + 90 kcal (tłuszcz) + 108 kcal (węglowodany) = 238 kcal. Ta wiedza jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, szczególnie dla osób monitorujących kaloryczność poszczególnych posiłków czy planujących dietę. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych pozwala na lepsze zarządzanie własnym jadłospisem oraz dostosowywanie dawek kalorii do indywidualnych potrzeb.
Pytanie 23

Odzież robocza jest używana przez pracowników działu produkcji w zakładzie gastronomicznym z powodów

A. odpornościowych
B. estetycznych
C. sanitarnych
D. antyseptycznych
Odzież robocza w zakładach gastronomicznych jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo i higienę pracy, co sprowadza się do przestrzegania standardów sanitarnych. Głównym celem noszenia specjalistycznej odzieży, takiej jak fartuchy, czepki i rękawice, jest ochrona produktów spożywczych przed zanieczyszczeniem mikrobiologicznym oraz chemicznym. Pracownicy kuchni są zobowiązani do noszenia odzieży, która jest łatwa do utrzymania w czystości i odporna na działanie substancji chemicznych używanych w czasie gotowania oraz czyszczenia. Przykładowo, odpowiednia odzież robocza, wykonana z materiałów odpornych na wysoką temperaturę, zmniejsza ryzyko poparzeń, a także umożliwia zachowanie odpowiednich norm higienicznych, co jest kluczowe w kontekście przepisów prawa żywnościowego. Standardy HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) wymagają, aby każdy pracownik stosował się do zasad higieny osobistej oraz używał odzieży roboczej, która minimalizuje ryzyko wprowadzenia zanieczyszczeń do środowiska produkcji żywności. Ponadto odpowiednia odzież robocza wzmacnia świadomość pracowników na temat znaczenia higieny i bezpieczeństwa, co przekłada się na poprawę jakości oferowanych produktów.
Pytanie 24

W lokalu gastronomicznym, który specjalizuje się w sprzedaży hamburgerów, odnotowano spadek ich sprzedaży z powodu niskiej jakości składników. Jakie działanie powinno być podjęte w tej sytuacji, aby zwiększyć sprzedaż hamburgerów?

A. Zmienić dostawcę surowców.
B. Wprowadzić promocje dla klientów.
C. Zmienić nazwę lokalu gastronomicznego.
D. Rozszerzyć ofertę.
Zmiana dostawcy surowców jest kluczowym działaniem w przypadku spadku sprzedaży hamburgerów spowodowanego niską jakością składników. Jakość surowców ma bezpośredni wpływ na smak i atrakcyjność końcowego produktu, co z kolei wpływa na zadowolenie klientów oraz ich decyzje zakupowe. W gastronomii, szczególnie w segmentach konkurencyjnych, jak burgerownie, klienci oczekują nie tylko smacznych, ale także wysokiej jakości posiłków. Dlatego niezbędne jest zidentyfikowanie dostawców, którzy spełniają rygorystyczne normy jakościowe, takie jak certyfikaty HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. Przykładem może być współpraca z lokalnymi producentami, którzy oferują świeże i ekologiczne składniki. Wprowadzenie wysokiej jakości mięsa, sałat, czy pieczywa może znacząco poprawić smak hamburgerów, co przyciągnie nowych klientów oraz zachowa lojalność dotychczasowych. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na korzystanie z lokalnych i wysokiej jakości surowców, co jest również korzystne dla wizerunku marki.
Pytanie 25

Osoba jedząca krem zrobiony z surowych, nieodkażonych żółtek jaj jest narażona na zatrucie

A. pałeczkami Shigella
B. pałeczkami Salmonelli
C. pałeczkami okrężnicy
D. laseczką zgorzeli gazowej
Wybór pałeczek Salmonelli jako głównego zagrożenia dla tych, którzy jedzą surowe żółtka jaj, ma sens, bo to nie jest żadna nowość w kwestii bezpieczeństwa żywności. Salmonella to bakteria, która może być w surowych jajach, a jej zjedzenie prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zatrucia. Takie jajka należy traktować jako potencjalne źródło bakterii. W gastronomii często mówi się, że surowe jaja powinny być omijane, a lepiej korzystać z jajek, które przeszły obróbkę termiczną lub są pasteryzowane. To naprawdę zmniejsza ryzyko infekcji. Wiedza o tym jest mega ważna, żeby dbać o swoje zdrowie, ale też respektować standardy higieny w gastronomii, bo każdy ma prawo do zdrowego jedzenia.
Pytanie 26

Jaja można przechowywać przez okres nieprzekraczający 7 miesięcy

A. w chłodni po umyciu pod bieżącą wodą
B. w chłodni bez wcześniejszego mycia
C. w temperaturze pokojowej bez wcześniejszego mycia
D. w temperaturze pokojowej po umyciu pod bieżącą wodą
Magazynowanie jaj w temperaturze pokojowej, zarówno po umyciu, jak i bez, wiąże się z poważnym ryzykiem zdrowotnym oraz narusza fundamentalne zasady przechowywania produktów spożywczych. W przypadku jaj, temperatura pokojowa sprzyja rozwojowi bakterii, co może prowadzić do zatrucia pokarmowego. Mycie jaj, szczególnie w warunkach domowych, jest błędnym podejściem, ponieważ może prowadzić do usunięcia naturalnej ochrony, jaką stanowi kutikula, co zwiększa ryzyko ich kontaminacji. Dodatkowo, w przypadku nieodpowiedniego przechowywania po umyciu, możliwe jest wprowadzenie bakterii poprzez wilgotność i warunki sprzyjające ich rozwojowi. Wiele badań wskazuje na to, że jaja przechowywane w chłodni zachowują trwałość i jakość znacznie dłużej niż te pozostawione w temperaturze pokojowej. W praktyce, w profesjonalnych kuchniach oraz fabrykach przetwórstwa żywności, standardy takie jak system HACCP wymuszają ścisłe przestrzeganie zasad przechowywania i obróbki jaj, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że niewłaściwe przechowywanie nie tylko wpływa na trwałość, ale również na potencjalne zagrożenie zdrowotne.
Pytanie 27

Śluz pokrywający skórę świeżych ryb powinien mieć

A. gęstą i szaro zabarwioną substancję
B. przezroczystą oraz nieciągliwą strukturę
C. rzadką i mętną konsystencję
D. ciągliwą i nieprzezroczystą formę
Odpowiedź "przezroczysty i nieciągliwy" jest poprawna, ponieważ świeży śluz rybny powinien mieć klarowną i lekko wodnistą konsystencję, co jest oznaką wysokiej jakości i świeżości ryby. Śluz ten pełni kilka istotnych funkcji, takich jak ochrona skóry ryby przed patogenami i urazami, a także pomaga w zmniejszeniu oporu wody podczas pływania. W praktyce, gdy ryba jest świeża, jej śluz nie tylko jest przezroczysty, ale także nie powinien być kleisty, co świadczy o braku degradacji biologicznej. Warto zwrócić uwagę, że w handlu rybnym, świeżość ryby jest często oceniana na podstawie wyglądu śluzu, dlatego profesjonalni sprzedawcy ryb dbają o to, aby produkty, które oferują, spełniały te standardy jakości. W kontekście gastronomicznym, zrozumienie charakterystyki śluzu rybnego jest kluczowe dla zachowania jakości i świeżości potraw rybnych, co wprowadza nas w temat odpowiedniego przechowywania oraz obróbki ryb.
Pytanie 28

Podczas gotowania peklowanej golonki kolagen ulega

A. denaturacji, dekstrynizacji i hydrolizie
B. pęcznieniu, denaturacji i hydrolizie
C. pęcznieniu, kleikowaniu i dekstrynizacji
D. denaturacji, kleikowaniu i degradacji
Analiza niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów zachodzących w kolagenie podczas gotowania. Odpowiedzi, które sugerują kleikowanie, dekstrynizację czy degradację, nie oddają rzeczywistego zachowania kolagenu w wysokotemperaturowych warunkach. Kleikowanie odnosi się zazwyczaj do skrobi, a nie białek, i jest procesem, w którym skrobia pęcznieje i tworzy żel, co nie ma zastosowania w przypadku kolagenu. Dekstrynizacja to przekształcenie skrobi w dektryny, które powstają w wyniku działania wysokiej temperatury, ale nie jest to proces właściwy dla białek. Z kolei degradacja kolagenu w kontekście gotowania może być myląca; podczas gdy kolagen rzeczywiście ulega rozkładowi, właściwszym terminem opisującym to zjawisko w kontekście gotowania jest hydroliza, która prowadzi do powstania żelatyny. W kontekście kulinarnym takie nieprecyzyjne rozumienie procesów białkowych może prowadzić do błędnych metod gotowania, co wpływa na jakość potrawy. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że gotowanie kolagenu w odpowiednich warunkach wpływa na teksturę i smak potrawy, co jest fundamentem kulinarnej sztuki.
Pytanie 29

Przygotowując wyroby z ciasta kluskowego, należy przesiać mąkę, a następnie wykonać następujące czynności:

A. zarabianie, formowanie i wyrabianie ciasta
B. wyrabianie, zarabianie i formowanie ciasta
C. zarabianie, wyrabianie i formowanie ciasta
D. wyrabianie, formowanie i zarabianie ciasta
Odpowiedź 'zarabianie, wyrabianie i formowanie ciasta' jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla proces przygotowania ciasta kluskowego. W pierwszym etapie, zarabianie polega na połączeniu mąki z innymi składnikami, takimi jak woda czy jaja, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji. Wyrabianie ciasta to następny krok, który ma na celu nadanie mu elastyczności i jednorodności, co jest niezwykle istotne dla późniejszego formowania. W końcu formowanie ciasta polega na nadaniu mu odpowiedniego kształtu, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności gotowego produktu. Przykładem może być przygotowanie klusek śląskich, gdzie każdy z tych kroków wpływa na ostateczny smak i teksturę dania. Ważne jest, aby przestrzegać tej kolejności, gdyż niewłaściwe podejście może skutkować nieudanym wypiekiem. W branży kulinarnej, znajomość i stosowanie tych etapów jest zgodne z najlepszymi praktykami, co pozwala na uzyskanie powtarzalnych i wysokiej jakości rezultatów.
Pytanie 30

Proces, który ma na celu eliminację insektów w lokalu gastronomicznym, to

A. dezynfekcja
B. deratyzacja
C. dezynsekcja
D. dezodoryzacja
Dezynsekcja to proces mający na celu eliminację owadów, które mogą być szkodliwe dla zdrowia lub mają negatywny wpływ na działalność zakładów gastronomicznych. W kontekście gastronomii, gdzie czystość i higiena są kluczowe, dezynsekcja jest niezbędna, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się insektów, takich jak karaluchy, mrówki czy muchy, które mogą być nosicielami chorób. Przykładem praktycznym może być regularne stosowanie środków owadobójczych w kuchniach oraz monitorowanie pułapek, co pozwala na szybką reakcję na pojawiające się zagrożenia. Standardy sanitarno-epidemiologiczne nakładają na właścicieli lokali gastronomicznych obowiązek zapewnienia, że ich obiekty są wolne od szkodników, co czyni dezynsekcję kluczowym elementem utrzymania jakości usług. Warto również zaznaczyć, że skuteczna dezynsekcja powinna być przeprowadzana przez wyspecjalizowane firmy, które stosują odpowiednie metody i środki chemiczne, zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami bezpieczeństwa.
Pytanie 31

Najważniejszym wyposażeniem składu artykułów suchych są:

A. sortownik, stoły i lady
B. zamrażarka, chłodnia i naświetlacz
C. separator, szatkownica i kuter
D. wagi, regały i palety
Podstawowe wyposażenie magazynu produktów suchych obejmuje wagi, regały i palety, ponieważ te elementy są kluczowe dla efektywnego zarządzania i przechowywania towarów. Wagi umożliwiają precyzyjne określenie masy produktów, co jest istotne zarówno z perspektywy kontroli jakości, jak i zarządzania zapasami. Użycie wag pozwala na bieżąco monitorować ilości towarów, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania zapasami. Regały natomiast są niezbędne do optymalizacji przestrzeni magazynowej, umożliwiając uporządkowane składowanie produktów na różnych poziomach. Dzięki zastosowaniu regałów można zwiększyć pojemność magazynu oraz przyspieszyć procesy załadunku i rozładunku. Palety służą do grupowania produktów, co ułatwia transport i manipulację towarami. Stosowanie palet jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ pozwala na bezpieczne i efektywne przechowywanie oraz przemieszczanie towarów w magazynach. W kontekście zarządzania magazynem, efektywność operacyjna i minimalizacja kosztów są kluczowe, a wybór odpowiednich narzędzi i wyposażenia ma na to bezpośredni wpływ.
Pytanie 32

Jaką ilość mąki ziemniaczanej trzeba przygotować do wykonania klusek śląskich z 3 kg ugotowanych ziemniaków, jeśli proporcja mąki ziemniaczanej do ziemniaków w cieście wynosi 1:5?

A. 400 g mąki
B. 1000 g mąki
C. 800 g mąki
D. 600 g mąki
Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do przygotowania klusek śląskich z 3 kg ugotowanych ziemniaków, należy zastosować proporcję mąki do ziemniaków, która wynosi 1:5. Oznacza to, że na każde 5 części ziemniaków przypada 1 część mąki. W naszym przypadku mamy 3 kg ziemniaków, co odpowiada 3000 g. Dzielimy tę wartość przez 5, co daje nam 600 g mąki ziemniaczanej. Taka proporcja zapewnia odpowiednią konsystencję ciasta, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej tekstury klusek. W praktyce, jeśli użyjemy niewłaściwej ilości mąki, kluski mogą być zbyt twarde lub zbyt miękkie, co wpłynie na ich smak i strukturę. Dobrą praktyką w kuchni jest zawsze dokładne przestrzeganie proporcji składników, co jest szczególnie istotne w przypadku dań, które wymagają precyzyjnego balansu, jak kluski. Warto również wiedzieć, że mąka ziemniaczana ma różne zastosowania w kuchni, nie tylko w kluskach, ale także w sosach, zupach i deserach, gdzie pełni rolę zagęszczacza.
Pytanie 33

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. kurkuma, szafran
B. estragon, anyż
C. imbir, jałowiec
D. oregano, kardamon
Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.
Pytanie 34

Ile węglowodanów dostarczą produkty zbożowe wchodzące w skład pierogów z truskawkami?

Nazwa potrawy: Pierogi z truskawkami
LpNazwa produktuIlość na 1 porcję [g]Zawartość w 100 g produktu
Białka [g]Tłuszcze [g]Węglowodany [g]Energia [kcal]
2.Mąka pszenna100101,274343
3.Jaja512970,6140
4.Truskawki1501–728
5.Masło201741660
6.Bułka tarta2010278345
7.Cukier10––100400

A. 80,00 g
B. 260,60 g
C. 89,60 g
D. 152,00 g
Odpowiedzi 260,60 g, 80,00 g i 152,00 g nie są związane z właściwym obliczeniem węglowodanów w pierogach z truskawkami, co wskazuje na pewne błędne założenia w analizie. Przede wszystkim, odpowiedź 260,60 g sugeruje znacznie wyższą wartość, niż wynika to z ogólnej zawartości węglowodanów w typowych składnikach pierogów. Wynik ten może wynikać z nieprawidłowego zsumowania wartości węglowodanów lub uwzględnienia dodatków, które nie są standardowym składnikiem tego dania. Z kolei odpowiedź 80,00 g jest zbyt niska i może wynikać z nieuwzględnienia pełnej zawartości mąki i bułki tartej, co jest kluczowe dla dokładnego obliczenia. Odpowiedź 152,00 g może być efektem błędu w zrozumieniu proporcji składników oraz ich zawartości węglowodanów. Warto zauważyć, że w praktyce dietetycznej, precyzyjne obliczenia są niezbędne, aby unikać nieodpowiednich wniosków dotyczących wartości odżywczej posiłków. Użytkownicy powinni nauczyć się dokładniej analizować dane odżywcze oraz znać standardowe wartości dla produktów, co pomoże im lepiej zarządzać swoim żywieniem, unikać pułapek żywieniowych oraz podejmować świadome decyzje zdrowotne.
Pytanie 35

Jakie warzywa powinny być mielone w szyfonadzie?

A. Pomidory
B. Ziemniaki
C. Szpinak
D. Ogórki
Szpinak jest warzywem, które doskonale nadaje się do rozdrabniania w szyfonadzie ze względu na swoją delikatną strukturę i dużą zawartość wody. Szyfonada to technika kulinarna, która pozwala na uzyskanie gładkiej, jednorodnej masy, co jest szczególnie istotne w przygotowywaniu puree, zup czy sosów. Szpinak, dzięki swojej miękkości i neutralnemu smakowi, idealnie komponuje się w różnych potrawach, zarówno jako składnik samodzielny, jak i dodatek do dań mięsnych czy rybnych. W praktyce, po ugotowaniu i schłodzeniu szpinaku, umieszczamy go w szyfonadzie, co pozwala na uzyskanie idealnej konsystencji. Dodatkowo, metoda ta pomaga w zachowaniu wartości odżywczych, co jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, gdzie minimalizuje się utratę składników odżywczych podczas obróbki cieplnej. Warto także wspomnieć, że szyfonada to technika popularna w kuchni molekularnej, gdzie precyzyjne przygotowanie składników jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanego efektu końcowego.
Pytanie 36

Który produkt spożywczy ma w 100 g największą zawartość błonnika pokarmowego?

A. Kasza gryczana prażona
B. Miód pszczeli
C. Ser twarogowy chudy
D. Ryż biały długoziarnisty
Kasza gryczana prażona to naprawdę super źródło błonnika, więc jak ktoś chce więcej go w diecie, to jest świetny wybór. W 100 gramach jest około 10 gramów błonnika, co jest na prawdę sporo w porównaniu do innych produktów. Błonnik jest ważny dla naszego układu pokarmowego, bo pomaga w trawieniu i może nawet zmniejszyć ryzyko chorób serca. Regularne jedzenie błonnika może też pomóc w odchudzaniu i ogólnie w lepszym metabolizmie. Standardy mówią, że dorośli powinni spożywać przynajmniej 25-30 gramów błonnika dziennie, a dodanie kaszy gryczanej do diety może mocno pomóc w osiągnięciu tych wartości. Można jej używać do sałatek, zup albo jako składnik dań jednogarnkowych - jest naprawdę uniwersalna.
Pytanie 37

Kluczową normą, która obowiązuje w branży gastronomicznej, jest

A. procedura
B. receptura
C. norma surowcowa
D. metoda przygotowania
Wiele osób może mylnie sądzić, że sposób wykonania lub procedura jest kluczowym elementem produkcji gastronomicznej. Choć te elementy są istotne, to nie stanowią one podstawy procesu kulinarnego. Sposób wykonania, czyli techniki gotowania, mogą różnić się w zależności od kuchni czy stylu kulinarnego, ale bez odpowiedniej receptury, która jasno definiuje składniki i ich proporcje, trudno jest uzyskać oczekiwany rezultat. Z kolei procedura, choć ważna dla organizacji pracy w kuchni, nie zapewnia powtarzalności w smakach i jakości potraw. Normatyw surowcowy, który odnosi się do ilości i jakości składników, również nie jest tym samym co receptura. Normatywy mogą być pomocne, ale bez receptury, która dokładnie określa sposób ich użycia, mogą prowadzić do nieścisłości i nieoptymalnych rezultatów kulinarnych. Kluczowym błędem w myśleniu jest także przekonanie, że sam proces wykonania wystarczy do stworzenia wysokiej jakości dania, co jest zdecydowanie nieprawdziwe. W gastronomii jakość i smak potrawy są ściśle związane z użytymi składnikami oraz ich proporcjami, co jednoznacznie podkreśla znaczenie receptury w każdej kuchni.
Pytanie 38

Pracodawca jest zobowiązany do dostarczenia nieodpłatnie pracownikowi w jednostce gastronomicznej

A. zwrot wydatków na dojazd do pracy
B. wczasów oraz rekreacji
C. odzieży oraz obuwia roboczego
D. posiłku w trakcie pracy
Właściwe zrozumienie obowiązków pracodawcy w zakresie zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków pracy jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności w zakładzie gastronomicznym. Zwrot kosztów dojazdu do pracy, chociaż może być korzystny dla pracowników, nie jest obowiązkiem pracodawcy, lecz raczej opcjonalnym świadczeniem, które może być oferowane w ramach polityki firmy. Podobnie, posiłek w czasie pracy lub organizacja wczasów i rekreacji nie są obowiązkowe i stanowią jedynie dobra praktykę, która może podnieść morale pracowników, ale nie są wymagane przez prawo. W kontekście przepisów BHP, kluczowe jest, aby pracodawcy zapewniali pracownikom odpowiednie środki ochrony osobistej, w tym odzież i obuwie robocze. Ignorowanie tego obowiązku może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w pracy, które mają bezpośredni wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. Niestety, niektórzy pracodawcy mogą mieć tendencję do mylenia pojęcia 'dodatków' z obowiązkami wynikającymi z przepisów prawa pracy, co może skutkować nieodpowiednim wyposażeniem pracowników i narażeniem ich na różne niebezpieczeństwa w miejscu pracy. Pracownicy powinni być świadomi swoich praw oraz przestrzegać zasad bezpieczeństwa, aby unikać sytuacji, które mogłyby zagrażać ich zdrowiu.
Pytanie 39

Podejmując działania w celu udzielenia pierwszej pomocy osobie z krwawieniem z nosa, należy

A. przechylić głowę poszkodowanego do tyłu
B. ustawić poszkodowanego w pozycji bezpiecznej
C. pochylić głowę poszkodowanego do przodu
D. unosić nogi poszkodowanego w górę
Pochylenie głowy poszkodowanego do przodu jest kluczowym działaniem w przypadku krwawienia z nosa, ponieważ pozwala na swobodne odpływanie krwi, co minimalizuje ryzyko zadławienia się krwią. W takiej pozycji krew spływa na zewnątrz, a nie w stronę gardła, co jest istotne ze względów bezpieczeństwa. Dodatkowo, należy ucisnąć nozdrza blisko podstawy nosa, co pomaga w zatrzymaniu krwawienia. Warto pamiętać, że krwawienie z nosa najczęściej nie jest groźne i można je skutecznie kontrolować, jednak jeśli krwawienie nie ustaje, poszkodowany powinien być niezwłocznie przewieziony do placówki medycznej. Udzielając pierwszej pomocy, ważne jest także, aby nie podnosić nóg poszkodowanego, gdyż ta technika może zwiększyć ciśnienie krwi w górnej części ciała i pogorszyć sytuację. Pamiętajmy, że prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach opiera się na zasadach pierwszej pomocy i wiedzy na temat anatomii człowieka.
Pytanie 40

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu "ryby po polsku"?

A. Duszenie
B. Smażenie
C. Gotowanie
D. Zapiekanie
Smażenie, duszenie oraz zapiekanie to techniki obróbki cieplnej, które, mimo że mogą być stosowane w kuchni, nie są idealne dla dania takiego jak 'ryba po polsku'. Smażenie polega na szybkim podsmażaniu ryby na oleju, co często prowadzi do przesuszenia mięsa oraz utraty wartości odżywczych. Ryby smażone mają zazwyczaj intensywny smak, który może przytłaczać delikatniejsze aromaty, co czyni je mniej odpowiednimi w kontekście tradycyjnych przepisów. Duszenie, choć może być korzystne w przypadku twardszych kawałków mięsa, nie jest optymalne dla ryb, które mogą stać się zbyt miękkie, a ich struktura stracić na jakości. Z kolei zapiekanie ryby w piekarniku wiąże się z dłuższym czasem obróbki, co może prowadzić do jej przesuszenia. Te techniki obróbki cieplnej często wymagają dodatku tłuszczu, co jest sprzeczne z tendencjami zdrowego gotowania, koncentrującymi się na zachowaniu naturalnych smaków i wartości odżywczych. Zatem, wybierając metodę przygotowania ryby, warto kierować się zasadami, które nie tylko podkreślają smak, ale również promują zdrowy styl życia.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej