Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik elektryk
- Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
- Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 15:50
- Data zakończenia: 1 czerwca 2025 16:00
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Osoba powinna kontrolować działanie stacjonarnych urządzeń różnicowoprądowych poprzez naciśnięcie przycisku kontrolnego
A. mająca uprawnienia SEP, co 6 miesięcy
B. posiadająca uprawnienia SEP, co rok
C. przeszkolona, co rok
D. przeszkolona, co 6 miesięcy
Wybór odpowiedzi, że osoba posiadająca uprawnienia SEP powinna sprawdzać urządzenia raz na rok, może prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności za bezpieczeństwo elektryczne. Uprawnienia SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich) są ważne, ale samo posiadanie takich uprawnień nie zastępuje potrzeby regularnego przeszkolenia i aktualizacji wiedzy na temat najnowszych standardów oraz zasad działania urządzeń elektrycznych. Osoby z uprawnieniami SEP, które nie są regularnie przeszkolone, mogą nie być w pełni świadome aktualnych procedur bezpieczeństwa, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków dotyczących stanu urządzeń. Z kolei odpowiedzi sugerujące, że przeszkolona osoba powinna sprawdzać urządzenia raz na rok, przeczą zaleceniom praktycznym dotyczącym częstotliwości testowania, które powinno być przeprowadzane znacznie częściej, aby zapewnić ciągłe bezpieczeństwo. Częste kontrole są kluczowe, ponieważ urządzenia różnicowoprądowe mogą ulegać degradacji, co w dłuższym czasie może prowadzić do ich niesprawności. Ponadto, co sześć miesięcy wykonywane kontrole są zgodne z kodeksami bezpieczeństwa, które zalecają, aby personel był regularnie przeszkalany w zakresie obsługi oraz identyfikacji potencjalnych zagrożeń związanych z wykorzystaniem energii elektrycznej. Ignorowanie tych zaleceń może prowadzić do poważnych wypadków oraz narażenia użytkowników na niebezpieczeństwo.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Jaka jest maksymalna wartość napięcia dotykowego bezpiecznego dla człowieka przy normalnych warunkach eksploatacji?
A. 230 V
B. 12 V
C. 50 V
D. 100 V
Napięcie dotykowe bezpieczne dla człowieka przy normalnych warunkach eksploatacji wynosi 50 V. To stwierdzenie opiera się na normach elektrycznych, takich jak PN-EN 61140, które definiują granice bezpieczeństwa w kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Powyżej tej wartości istnieje znaczne ryzyko wystąpienia niebezpiecznych sytuacji zdrowotnych, w tym migotania komór serca. W praktyce, przestrzeganie tego limitu jest kluczowe w projektowaniu i eksploatacji instalacji elektrycznych, aby zapewnić ochronę użytkowników. Przykładem mogą być instalacje niskonapięciowe, które są szeroko stosowane w budynkach mieszkalnych oraz przemysłowych, gdzie zachowanie tego limitu jest absolutnie konieczne. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich środków ochrony, takich jak izolacja i uziemienie, pomaga w utrzymaniu bezpieczeństwa elektrycznego. Z mojego doświadczenia, wiedza o tych wartościach jest podstawą dla każdego fachowca zajmującego się instalacjami elektrycznymi i warto ją mieć na uwadze, szczególnie podczas inspekcji i konserwacji.
Pytanie 5
Na podstawie danych z tabliczki znamionowej wyłącznika różnicowoprądowego zebrano informacje: IN25 A; IΔN0,030 A; 230 V~; Im 1000 A. Jakie obciążenie prądowe może wytrzymać ten wyłącznik w trybie ciągłym?
A. 0,03 A
B. 1000 A
C. 230 A
D. 25 A
Wyłącznik różnicowoprądowy, na podstawie odczytanej tabliczki znamionowej, ma oznaczone wartości prądów znamionowych, które są kluczowe dla jego zastosowania. Wartość IN (25 A) oznacza maksymalne obciążenie prądowe, które wyłącznik może bezpiecznie obsługiwać w trybie ciągłym. Przyjmując tę wartość jako podstawę, możemy określić, że wyłącznik ten może być używany w instalacjach elektrycznych, gdzie wartość obciążenia nie przekracza 25 A. Przykładowo, w zastosowaniach domowych, takich jak zasilanie urządzeń o mniejszym poborze mocy, np. oświetlenia LED czy małych urządzeń AGD, wyłącznik różnicowoprądowy o takim nominale będzie odpowiedni. Ważne jest również, aby podczas projektowania instalacji elektrycznej uwzględnić przepisy normatywne, takie jak PN-IEC 61008-1, które określają wymagania dla tych urządzeń, co zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo użytkowania.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Jakie dane powinny być zawarte w protokole po przeprowadzeniu badań po modernizacji sieci?
A. Nazwa przedsiębiorstwa energetycznego, do którego podłączono sieć, nazwisko wykonawcy.
B. Rodzaje mierników, nazwisko i uprawnienia osoby wykonującej prace.
C. Nazwa przedsiębiorstwa energetycznego, do którego podłączono sieć, nazwisko zleceniodawcy.
D. Nazwisko zleceniodawcy, nazwisko wykonawcy, czas przeprowadzania pomiarów.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących dokumentacji technicznej po wykonaniu modernizacji sieci. Kluczowym błędem jest pomijanie istotnych informacji, co może prowadzić do problemów w przyszłości, takich jak trudności w ustaleniu odpowiedzialności czy brak możliwości weryfikacji wyników badań. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dodanie nazwy zakładu energetycznego zamiast nazwiska zleceniodawcy nie uwzględniają faktu, że to właśnie osoby fizyczne (zleceniodawcy i wykonawcy) są odpowiedzialne za realizację projektu oraz jakość wykonania pomiarów. Istotne jest, aby protokół odnosił się do konkretnych osób, co ma kluczowe znaczenie w kontekście odpowiedzialności prawnej. W przypadku, gdyby wystąpiły jakiekolwiek nieprawidłowości w funkcjonowaniu sieci, łatwiejsze będzie ustalenie, kto był odpowiedzialny za konkretne etapy pracy. Ważne jest także, aby czas wykonywania pomiarów został udokumentowany, ponieważ pozwala to na analizę ewentualnych opóźnień i ich wpływu na projekt. Prawidłowo sporządzony protokół powinien być zgodny z obowiązującymi normami branżowymi, co pozwala na zachowanie wysokich standardów jakości. Dlatego pominięcie jakiejkolwiek z tych informacji prowadzi do niekompletności dokumentacji, a tym samym do potencjalnych problemów w przyszłości.
Pytanie 9
W jakiej sytuacji instalacja elektryczna w biurze wymaga przeprowadzenia naprawy?
A. Podczas zmiany tradycyjnych żarówek na energooszczędne
B. Gdy wartości jej parametrów są poza granicami określonymi w instrukcji eksploatacji
C. W trakcie realizacji prac konserwacyjnych w pomieszczeniu, np. malowanie ścian
D. Kiedy pomiar natężenia oświetlenia w miejscu pracy jest mniejszy od wymaganego
Instalacja elektryczna w pomieszczeniu biurowym musi być poddawana naprawie, gdy jej parametry nie mieszczą się w granicach określonych w instrukcji eksploatacji. Oznacza to, że wartości takie jak napięcie, natężenie czy rezystancja muszą odpowiadać standardom określonym przez producenta lub normy branżowe, takie jak PN-IEC 60364, które regulują kwestie bezpieczeństwa i funkcjonalności instalacji elektrycznych. Przykładem może być sytuacja, gdy pomiary przeprowadzone w biurze wskazują na zbyt niskie napięcie, co może prowadzić do niewłaściwego działania urządzeń biurowych. W takim przypadku konieczne jest zidentyfikowanie źródła problemu, co może obejmować wymianę uszkodzonych przewodów, integrację dodatkowych obwodów czy zastosowanie stabilizatorów napięcia. Ignorowanie takich sytuacji może skutkować nie tylko uszkodzeniem sprzętu, ale również stwarzać poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa osób przebywających w danym pomieszczeniu.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
W jakim układzie sieciowym punkt neutralny transformatora zasilającego sieć nie jest metalicznie połączony z ziemią?
A. TN-C
B. TT
C. IT
D. TN-S
Układy TN-C, TN-S oraz TT różnią się od systemu IT pod względem połączenia punktu neutralnego z ziemią oraz sposobu uziemienia. W systemie TN-C punkt neutralny jest połączony z ziemią, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd może przepływać do ziemi, co stwarza ryzyko porażenia prądem elektrycznym. System ten, mimo że dobrze sprawdza się w standardowych zastosowaniach, nie jest zalecany w obiektach o wysokim ryzyku, ponieważ awaria może prowadzić do poważnych konsekwencji. Z kolei w układzie TN-S występuje oddzielne uziemienie dla przewodu ochronnego i neutralnego, co poprawia bezpieczeństwo, ale nadal zakłada połączenie z ziemią. W przypadku systemu TT, gdzie również punkt neutralny jest uziemiony, występuje możliwość wystąpienia prądów upływowych, które mogą prowadzić do porażenia. Typowe błędy w rozumieniu tych układów to mylenie izolacji z bezpieczeństwem. W rzeczywistości, systemy TN i TT, mimo że stosowane są szeroko, nie oferują tego samego poziomu ochrony jak system IT, zwłaszcza w sytuacjach awaryjnych. Dlatego, chcąc zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa, warto rozważyć zastosowanie układu IT w obiektach o krytycznym znaczeniu."
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
W celu sprawdzenia poprawności działania wyłączników różnicowoprądowych zmierzono ich różnicowe prądy zadziałania. Który z wyłączników nie spełnia warunku sprawności pod względem rzeczywistego prądu zadziałania (0,5 ÷ 1,0) IΔN?
| Wyłącznik 1. | |
| Oznaczenie | Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania |
| P302 25-10-AC | 8 mA |
| Wyłącznik 2. | |
| Oznaczenie | Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania |
| P202 25-30-AC | 12 mA |
| Wyłącznik 3. | |
| Oznaczenie | Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania |
| P304 40-30-AC | 25 mA |
| Wyłącznik 4. | |
| Oznaczenie | Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania |
| P304 40-100-AC | 70 mA |
A. Wyłącznik 1.
B. Wyłącznik 3.
C. Wyłącznik 2.
D. Wyłącznik 4.
Wybierając inne odpowiedzi niż wyłącznik 2, istnieje ryzyko zrozumienia, które nie uwzględnia rzeczywistych parametrów zadziałania wyłączników różnicowoprądowych. W przypadku wyłączników, kluczowe jest zrozumienie, że ich działanie opiera się na prawidłowym wykrywaniu różnic prądowych. Wyłączniki różnicowoprądowe powinny działać w określonym zakresie prądów zadziałania, zazwyczaj między 15 mA a 30 mA. Wybór wyłącznika 1, 3 lub 4 może wynikać z błędnego założenia, że wszystkie wymienione urządzenia działają poprawnie, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa. Często popełnianym błędem jest ignorowanie wyników pomiarów, które wskazują na rzeczywisty prąd zadziałania. W praktyce, błędna interpretacja danych pomiarowych może prowadzić do sytuacji, w których wyłącznik nie zadziała w przypadku wystąpienia awarii, co stwarza poważne zagrożenie. Aby uniknąć takich problemów, zaleca się regularne testowanie wyłączników różnicowoprądowych oraz ich wymianę w przypadku stwierdzenia niesprawności. Warto również zaznajomić się z normami i parametrami technicznymi, które regulują działanie wyłączników, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Do jakiej kategorii urządzeń elektrycznych należą linie napowietrzne i kablowe?
A. Wytwórczych
B. Przesyłowych
C. Pomocniczych
D. Odbiorczych
Linie napowietrzne i kablowe zaliczają się do grupy urządzeń przesyłowych, ponieważ ich główną funkcją jest transport energii elektrycznej na znaczną odległość, co jest kluczowe dla zasilania odbiorców końcowych oraz dla stabilności systemu energetycznego. Przesył energii elektrycznej odbywa się z wykorzystaniem linii napowietrznych, które są powszechnie stosowane w terenach wiejskich oraz w obszarach, gdzie nie ma potrzeby zakupu droższych kabli. Dobre praktyki w zakresie przesyłu energii elektrycznej zakładają minimalizację strat, które mogą występować w trakcie transportu, co jest istotne dla efektywności energetycznej. Przykładowo, zastosowanie linii wysokiego napięcia pozwala na przesyłanie dużych mocy przy mniejszych stratach. W kontekście standardów, linie przesyłowe powinny spełniać normy określone przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) oraz krajowe regulacje dotyczące jakości i bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że projektując systemy przesyłowe, inżynierowie muszą uwzględniać nie tylko parametry techniczne, ale również aspekt ochrony środowiska oraz wpływ na otoczenie.
Pytanie 20
Jaka jest bezwzględna wartość błędu pomiarowego natężenia prądu, jeśli multimetr pokazał wynik 30,0 mA, a dokładność miernika podana przez producenta dla zastosowanego zakresu pomiarowego wynosi
±(1 % + 2) cyfry?
A. ±3,2 mA
B. ±0,3 mA
C. ±0,5 mA
D. ±2,0 mA
Aby obliczyć bezwzględną wartość błędu pomiaru natężenia prądu, musimy wziąć pod uwagę zarówno procentowy błąd pomiaru, jak i błąd wyrażony w cyfrach. Dokładność miernika wynosi ±(1 % + 2) cyfry. Przy wyniku 30,0 mA, obliczamy 1 % z tej wartości: 1 % z 30,0 mA to 0,3 mA. Następnie dodajemy 2 cyfry, które w przypadku pomiaru 30,0 mA oznaczają 0,2 mA. Zatem całkowity błąd pomiaru wynosi: 0,3 mA + 0,2 mA = 0,5 mA. Wartość błędu ±0,5 mA oznacza, że rzeczywista wartość natężenia prądu może wynosić od 29,5 mA do 30,5 mA. Zrozumienie błędów pomiarowych jest kluczowe w praktyce inżynierskiej, szczególnie w zastosowaniach wymagających precyzyjnych pomiarów prądów elektrycznych, takich jak w automatyce czy elektronice. Użycie multimetru z podaną dokładnością pozwala na rzetelne oceny i podejmowanie decyzji opartych na danych pomiarowych.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
W dokumentacji dotyczącej instalacji elektrycznej w wielopiętrowym budynku mieszkalnym wskazano, że konieczne jest użycie ochronników przeciwprzepięciowych klasy C. Gdzie powinny one zostać zamontowane?
A. na linii zasilającej budynek
B. w złączu budynku
C. w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych
D. w rozdzielnicach mieszkaniowych
Wybór innych lokalizacji dla instalacji ochronników przeciwprzepięciowych klasy C, takich jak linie zasilające budynek, puszki instalacyjne gniazd odbiorczych czy złącza budynku, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Linie zasilające są głównie odpowiedzialne za przesył energii, ale nie stanowią one miejsca, gdzie można efektywnie zainstalować ochronniki, które powinny być zlokalizowane tam, gdzie dochodzi do centralnej dystrybucji zasilania. Instalacja ochronników w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych również nie przynosi oczekiwanych korzyści, ponieważ w przypadku wystąpienia przepięcia, ochrona jest niekompletna i może nie objąć urządzeń podłączonych do innych obwodów. Złącze budynku, mimo że jest istotnym punktem przyłączeniowym, nie zapewnia pełnej ochrony dla wszystkich obwodów zasilających w budynku. Takie podejście prowadzi do fragmentarycznej ochrony, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami sprzętu elektronicznego i instalacji elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że ochrona może być stosowana w dowolnym miejscu bez uwzględnienia kontekstu, w jakim działają ochronniki przeciwprzepięciowe. Według norm i najlepszych praktyk, ochrona przed przepięciami powinna być centralizowana w odpowiednich punktach, takich jak rozdzielnice, w celu zapewnienia pełnej ochrony całej instalacji elektrycznej.
Pytanie 24
Oblicz znamionowy współczynnik mocy silnika trójfazowego przy danych: Pn = 2,2 kW (moc mechaniczna), UN = 400 V, IN = 4,6 A, ηN = 0,84?
A. 0,57
B. 0,69
C. 0,99
D. 0,82
Aby zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niewłaściwe, ważne jest, aby przeanalizować proces obliczania współczynnika mocy. Wiele osób myli pojęcia związane z mocą czynną, mocą bierną i mocą pozorną. Odpowiedzi takie jak 0,69, 0,99 czy 0,57 mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących tego, co oznacza współczynnik mocy. Na przykład, wartość 0,99 sugeruje praktycznie idealny współczynnik mocy, co rzadko zdarza się w rzeczywistych aplikacjach przemysłowych, szczególnie w przypadku silników indukcyjnych, które nie osiągają tak wysokiej efektywności. Z kolei współczynnik mocy 0,57 wskazuje na słabe wykorzystanie energii, co prowadzi do wysokich strat w systemie. W praktyce, niskie wartości współczynnika mocy mogą skutkować koniecznością stosowania dodatkowych kondensatorów w celu poprawy jakości energii elektrycznej, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Typowym błędem myślowym w ocenie współczynnika mocy jest pomijanie wpływu obciążeń indukcyjnych oraz ich charakterystyki na całkowite zużycie energii. Ważnym aspektem jest także to, że obliczając współczynnik mocy, należy uwzględnić zarówno moc czynną, jak i moc bierną, co pozwala na bardziej precyzyjne zaplanowanie wymagań energetycznych dla danej instalacji. Dlatego też, zrozumienie i poprawne obliczenie współczynnika mocy jest kluczowe dla efektywności energetycznej i optymalizacji kosztów związanych z eksploatacją silników elektrycznych.
Pytanie 25
Ile maksymalnie gniazd wtyczkowych można zainstalować w jednym obwodzie w systemach odbiorczych?
A. 12 szt.
B. 6 szt.
C. 10 szt.
D. 2 szt.
Maksymalna liczba gniazd wtyczkowych, które można podłączyć do jednego obwodu w instalacjach elektrycznych, wynosi 10 sztuk. Taka wartość wynika z przepisów zawartych w normie PN-IEC 60364 oraz wytycznych dotyczących projektowania instalacji elektrycznych. Ograniczenie to ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania oraz ochrony przed przeciążeniem obwodu. W praktyce, jeżeli do obwodu podłączonych jest zbyt wiele gniazd, może to prowadzić do znacznego wzrostu obciążenia, co z kolei zwiększa ryzyko przegrzania przewodów, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do pożaru. Warto zwrócić uwagę na rzeczywiste obciążenie urządzeń, które będą podłączane do gniazd, a także na rodzaj przewodów użytych w danym obwodzie. Przykładowo, jeśli planujemy podłączenie urządzeń o wysokim poborze mocy, takich jak czajniki elektryczne czy grzejniki, lepiej jest zredukować liczbę gniazd do mniejszej wartości, aby zabezpieczyć obwód przed nadmiernym przeciążeniem. Dobrą praktyką jest także stosowanie zabezpieczeń w postaci wyłączników różnicowoprądowych oraz odpowiedniego doboru przekrojów przewodów, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo korzystania z instalacji elektrycznej.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Przystępując do działań konserwacyjnych, takich jak wymiana uszkodzonych elementów instalacji elektrycznej, należy postępować w następującej kolejności:
A. oznakować obszar prac, zabezpieczyć przed przypadkowym włączeniem, upewnić się o braku napięcia, odłączyć instalację od źródła zasilania
B. zabezpieczyć przed przypadkowym włączeniem, oznakować obszar prac, odłączyć instalację od źródła zasilania, upewnić się o braku napięcia
C. odłączyć instalację od źródła zasilania, zabezpieczyć przed przypadkowym włączeniem, upewnić się o braku napięcia, oznakować obszar prac
D. oznakować obszar prac, zabezpieczyć przed przypadkowym włączeniem, odłączyć instalację od źródła zasilania, upewnić się o braku napięcia
Poprawna odpowiedź skupia się na fundamentalnych zasadach bezpieczeństwa, które powinny być przestrzegane podczas wykonywania prac konserwacyjnych w instalacjach elektrycznych. Kluczowym krokiem jest wyłączenie instalacji spod napięcia, co zapobiega przypadkowemu porażeniu prądem podczas pracy. Po wyłączeniu instalacji, zabezpieczenie miejsca pracy przed przypadkowym załączeniem jest kolejnym istotnym krokiem; może to obejmować zablokowanie dostępu do przycisków włączających lub umieszczenie odpowiednich osłon. Następnie, potwierdzenie braku napięcia za pomocą odpowiednich narzędzi pomiarowych, takich jak wskaźniki napięcia, jest niezbędne, aby upewnić się, że instalacja jest bezpieczna do pracy. Ostatecznie, oznakowanie miejsca prac jest kluczowe, aby ostrzec innych o prowadzonych działaniach. Ta kolejność działań jest zgodna z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 50110-1, które podkreślają znaczenie systematycznego podejścia do prac konserwacyjnych. W praktyce, stosowanie się do tych zasad może znacząco zmniejszyć ryzyko wypadków i poprawić bezpieczeństwo personelu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Jaką minimalną wartość powinno mieć napięcie probiercze miernika używanego do pomiaru rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej pracującej pod napięciem 230/400 V?
A. 2 500 V
B. 500 V
C. 1 000 V
D. 250 V
Wybór napięcia probierczego o wartości 250 V jest niewłaściwy, ponieważ jest zbyt niskie do przeprowadzenia skutecznego testu izolacji w instalacjach o napięciu znamionowym 230/400 V. Użycie tak niskiego napięcia może nie ujawniać rzeczywistych problemów ze stanem izolacji, a co za tym idzie, może prowadzić do błędnych wniosków na temat jej jakości. Ponadto, napięcie 250 V nie spełnia wymagań normatywnych określonych przez IEC, które zalecają zastosowanie wyższego napięcia, aby efektywnie ocenić odporność izolacji na przebicia. Wybór 1000 V jako napięcia probierczego również może być nieadekwatny dla standardowych instalacji 230/400 V, ponieważ takie napięcie może powodować nadmierne obciążenie izolacji, co nie zawsze jest bezpieczne. Może to prowadzić do uszkodzenia izolacji, co w konsekwencji wiąże się z ryzykiem powstania awarii w instalacji. Warto również zauważyć, że napięcie 2500 V, mimo że jest stosowane w specyficznych przypadkach, takich jak testy na wytrzymałość izolacji w wysokonapięciowych instalacjach, jest zbytnio zawyżone w kontekście pomiarów w standardowych instalacjach elektrycznych. Przy wyborze odpowiedniego napięcia do testów, należy kierować się zaleceniami producentów oraz obowiązującymi normami bezpieczeństwa, aby zapewnić rzetelne i bezpieczne wyniki pomiarów.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Jaki jest prawidłowy sposób postępowania w przypadku wykrycia uszkodzenia izolacji przewodu zasilającego?
A. Owinięcie uszkodzonego miejsca taśmą izolacyjną.
B. Kontynuowanie użytkowania do czasu planowanej konserwacji.
C. Natychmiastowe odłączenie zasilania i wymiana przewodu.
D. Zapewnienie dodatkowego uziemienia uszkodzonego przewodu.
Prawidłowe postępowanie w przypadku wykrycia uszkodzenia izolacji przewodu zasilającego to natychmiastowe odłączenie zasilania i wymiana przewodu. Jest to zgodne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa pracy z urządzeniami i instalacjami elektrycznymi. Uszkodzona izolacja może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak porażenie prądem, zwarcia, a nawet pożar. Dlatego kluczowe jest, aby niezwłocznie usunąć zagrożenie poprzez odłączenie zasilania, co zapobiega dalszemu narażeniu na ryzyko. Następnie uszkodzony przewód powinien zostać wymieniony na nowy, spełniający odpowiednie normy i standardy. Takie podejście jest nie tylko zgodne z zasadami BHP, ale także z dobrą praktyką inżynierską, która kładzie nacisk na prewencję i dbałość o bezpieczeństwo użytkowników oraz sprzętu. Przykładem może być wymiana uszkodzonego przewodu w gospodarstwie domowym; ignorowanie takiego problemu mogłoby doprowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego działanie jest kluczowe.
Pytanie 35
Narzędzie przestawione na ilustracji przeznaczone jest do
A. zaciskania końcówek oczkowych.
B. profilowania żył przewodów.
C. zaciskania końcówek tulejkowych.
D. zdejmowania powłoki z przewodu.
Profilowanie żył przewodów jest kluczowym procesem w pracach elektrycznych, który zapewnia właściwe przygotowanie przewodów do dalszej obróbki, takiej jak ich łączenie czy izolacja. Narzędzie przedstawione na ilustracji, mianowicie szczypce okrągłe, jest idealne do tego celu dzięki swojej stożkowej budowie, która umożliwia formowanie przewodów w różne kształty. Takie profilowanie pozwala na łatwe wprowadzenie żył do złączek, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo całej instalacji. Zgodnie z normami branżowymi, odpowiednie przygotowanie końców przewodów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia ich stabilności i minimalizacji ryzyka zwarć. W praktyce, profesjonalni elektrycy często korzystają z tego rodzaju narzędzi, aby dostosować przewody do specyficznych wymogów instalacji, co poprawia jakość wykonywanej pracy oraz wpływa na trwałość całej instalacji. Dobrą praktyką jest również przeszkolenie pracowników w zakresie używania takich narzędzi oraz regularne kontrolowanie ich stanu technicznego, aby uniknąć błędów w obróbce przewodów.
Pytanie 36
Którym z kluczy nie da się skręcić stojana silnika elektrycznego śrubami jak przedstawiona na ilustracji?
A. Płaskim.
B. Nasadowym.
C. Oczkowym.
D. Imbusowym.
Wybór klucza oczkowego, nasadowego lub płaskiego na pewno wydaje się logiczny, jednak ze względu na specyfikę śrub, klucz imbusowy jest jedynym, który jest nieodpowiedni w tej sytuacji. Klucz oczkowy, używany do dokręcania śrub zewnętrznych, oferuje dużą powierzchnię kontaktu, co przekłada się na lepszą siłę dokręcania i mniejsze ryzyko uszkodzenia główki śruby. Klucz nasadowy, z kolei, jest bardziej uniwersalny i pozwala na łatwe odkręcanie i zakręcanie różnych typów śrub, a także umożliwia pracę w trudno dostępnych miejscach. Klucz płaski natomiast sprawdza się w sytuacjach, gdy potrzebna jest bezpośrednia siła na śrubę, szczególnie w ciasnych przestrzeniach. Niezrozumienie różnic między tymi narzędziami i ich zastosowaniem prowadzi do nieprawidłowych wyborów, co może skutkować uszkodzeniami materiałów lub narzędzi. Klucz imbusowy jest przeznaczony do śrub, które mają gniazda wewnętrzne, co czyni go nieodpowiednim narzędziem w sytuacji, gdy mamy do czynienia z główkami zewnętrznymi. Takie podstawowe błędy w doborze narzędzi mogą wpływać na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo, dlatego warto inwestować czas w naukę i zrozumienie odpowiednich zastosowań narzędzi w kontekście praktycznym.
Pytanie 37
Jakiego pomiaru należy dokonać, aby ocenić efektywność ochrony przed porażeniem w przypadku uszkodzenia odbiornika klasy I w sieci TT?
A. Ciągłości przewodów fazowych
B. Rezystancji uziomu, do którego dołączona jest obudowa odbiornika
C. Ciągłości przewodu neutralnego
D. Rezystancji izolacji przewodu uziemiającego
Rezystancja uziomu, do którego dołączona jest obudowa odbiornika, jest kluczowym pomiarem w celu sprawdzenia skuteczności ochrony przeciwporażeniowej w systemach elektrycznych, w tym w sieciach TT. Odbiorniki I klasy ochronności wymagają, aby obudowa była trwale uziemiona, co zapewnia, że w przypadku wystąpienia awarii, prąd upływowy ma możliwość przepływu do ziemi, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem elektrycznym. Pomiar rezystancji uziomu powinien być wykonany zgodnie z normami, takimi jak PN-IEC 60364, które zalecają, aby wartość ta nie przekraczała 10 Ω dla zapewnienia efektywnej ochrony. Przykładowo, w instalacjach przemysłowych, gdzie używane są urządzenia o dużej mocy, niska rezystancja uziomu jest niezbędna, aby zapewnić szybkie działanie zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe. Ponadto, w praktyce, warto przeprowadzać regularne pomiary rezystancji uziomu, aby upewnić się, że warunki uziemienia nie uległy zmianie wraz z upływem czasu czy też w wyniku warunków atmosferycznych, co może wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników. Jest to podstawowy krok w procesie zarządzania ryzykiem w instalacjach elektrycznych.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Podaj rodzaj i miejsce uszkodzenia w trójfazowym silniku indukcyjnym o uzwojeniach połączonych w gwiazdę, jeżeli wyniki pomiarów rezystancji jego uzwojeń przedstawione są w tabeli.
| Rezystancja między zaciskami | Wartość |
| U - V | 20,0 Ω |
| V - W | 15,0 Ω |
| W - U | 15,0 Ω |
A. Zwarcie międzyzwojowe w fazie V
B. Przerwa w uzwojeniu fazy V
C. Zwarcie międzyzwojowe w fazie W
D. Przerwa w uzwojeniu fazy W
Odpowiedź "Zwarcie międzyzwojowe w fazie W" jest prawidłowa, ponieważ analiza wyników pomiarów rezystancji uzwojeń trójfazowego silnika indukcyjnego wskazuje na istotne różnice w wartościach rezystancji, które są kluczowym wskaźnikiem stanu uzwojeń. W przypadku uzwojenia W, wartość rezystancji wynosi 5,0 Ω, co jest znacznie niższe od wartości uzwojeń U i V, które wynoszą odpowiednio 20,0 Ω i 15,0 Ω. Taka różnica wskazuje na wystąpienie zwarcia międzyzwojowego. W praktyce, gdy rezystancja jednego z uzwojeń jest znacznie niższa, oznacza to, że w tym uzwojeniu doszło do nieprawidłowości, która prowadzi do utraty właściwości izolacyjnych. W przypadku silników indukcyjnych, regularne monitorowanie rezystancji uzwojeń jest kluczowe dla wczesnego wykrywania uszkodzeń, co pozwala na zapobieganie poważniejszym awariom. Standardy branżowe, takie jak IEC 60034, podkreślają znaczenie regularnych przeglądów oraz testów, by zapewnić niezawodność i efektywność pracy urządzeń elektrycznych. Dodatkowo, znajomość typowych uszkodzeń, takich jak zwarcia międzyzwojowe, jest niezbędna dla techników w celu szybkiej diagnozy i naprawy silników elektrycznych.