Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 14:22
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 14:42

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką liczbę bitów posiada adres logiczny IPv6?

A. 64

B. 128

C. 32

D. 16

Wybór innej długości adresu niż 128 bitów w kontekście IPv6 jest wynikiem nieporozumienia związanego z podstawowymi różnicami między różnymi wersjami protokołu IP. Odpowiedzi takie jak 32 bity, 16 bitów czy 64 bity odnoszą się do długości adresów w innych kontekstach lub protokołach, a nie do IPv6. Na przykład 32 bity są charakterystyczne dla IPv4, co może prowadzić do mylnego założenia, że IPv6 również dzieli tę samą długość. Ponadto, 16 bitów to długość segmentu w adresie portu w protokole TCP, a 64 bity są często używane jako część adresu w kontekście adresowania sieci w IPv6, ale nie stanowią pełnej długości adresu logicznego. W rezultacie, wybór niepoprawnych długości adresów może wynikać z braku zrozumienia, jak różne protokoły i ich specyfikacje funkcjonują. Kluczowym błędem jest niezrozumienie potrzeby większej przestrzeni adresowej w dobie rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu. Przejrzystość w temacie długości adresów IP jest niezbędna dla zrozumienia, jak różne technologie internetowe wpływają na projektowanie sieci i usługi sieciowe w dzisiejszym świecie.

Pytanie 2

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

B. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

C. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

D. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

Opcjonalne aktualizacje wskazane strzałką w Windows Update mogą obejmować sterowniki oraz nowe oprogramowanie firmy Microsoft. Takie aktualizacje są często mniej krytyczne z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu, ale mogą znacząco poprawić funkcjonalność i wydajność komputera. Przykładowo instalacja nowych sterowników może zwiększyć kompatybilność sprzętową, a także rozwiązać problemy z działaniem urządzeń peryferyjnych. Ponadto, opcjonalne aktualizacje mogą zawierać nowe wersje oprogramowania Microsoft, takie jak aplikacje biurowe czy narzędzia systemowe, które wprowadzają dodatkowe funkcje, poprawki błędów lub usprawnienia w interfejsie użytkownika. W praktyce, regularne korzystanie z tych aktualizacji jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem IT, ponieważ pomaga utrzymać system w pełnej funkcjonalności i zgodności z najnowszymi standardami technologicznymi. Warto pamiętać, że opcjonalne aktualizacje, mimo iż nie są krytyczne, mogą znacząco wpłynąć na doświadczenie użytkownika oraz stabilność działania aplikacji, co ma szczególne znaczenie w środowisku komercyjnym, gdzie każdy element infrastruktury IT powinien funkcjonować optymalnie.

Pytanie 3

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. Mail Bombing

B. DNS snooping

C. Flooding

D. DDoS (Distributed Denial of Service)

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) to forma zagrożenia, w której wiele zainfekowanych urządzeń, nazywanych botami, wysyła ogromne ilości zapytań do serwera, co prowadzi do jego przeciążenia i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę wskazują na współpracę wielu źródeł, co jest charakterystyczne dla ataków DDoS. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma świadczy usługi online i staje się celem ataku DDoS, co może prowadzić do utraty reputacji oraz dużych strat finansowych. Dobrymi praktykami w obronie przed takimi atakami są implementacja systemów ochrony, takich jak firewalle, systemy detekcji intruzów oraz usługi mitigacji DDoS, które mogą identyfikować i blokować złośliwy ruch, zapewniając ciągłość działania usługi. Ponadto, regularne testowanie i aktualizowanie zabezpieczeń jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu ochrony przed tym rodzajem ataków.

Pytanie 4

W zestawieniu przedstawiono istotne parametry techniczne dwóch typów interfejsów. Z powyższego wynika, że SATA w porównaniu do ATA charakteryzuje się

Table Comparison of parallel ATA and SATA
	Parallel ATA	SATA 1.5 Gb/s
Bandwidth	133 MB/s	150 MB/s
Volts	5V	250 mV
Number of pins	40	7
Cable length	18 in. (45.7 cm)	39 in. (1 m)

A. mniejszą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

B. większą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

C. mniejszą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

D. większą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

Interfejs SATA (Serial ATA) oferuje większą przepustowość niż jego poprzednik ATA (Parallel ATA). Przepustowość SATA 1.5 Gb/s wynosi około 150 MB/s, podczas gdy ATA oferuje 133 MB/s. Różnica związana jest z zastosowaniem sygnału szeregowego w SATA, co zwiększa efektywność przesyłu danych. Dzięki temu można osiągnąć lepszą wydajność we współczesnych systemach komputerowych. Co więcej SATA używa znacznie mniejszej liczby wyprowadzeń w złączu - tylko 7 pinów w porównaniu do 40 w ATA. To uproszczenie interfejsu zmniejsza jego złożoność i zwiększa niezawodność połączeń. Mniejsza liczba pinów pozwala na bardziej kompaktowe i elastyczne kable, co jest korzystne w kontekście organizacji przestrzeni wewnątrz obudowy komputera. Dodatkowo mniejsze napięcie zasilania w SATA (250 mV) w porównaniu do 5V w ATA pozwala na mniejsze zużycie energii co jest istotne w nowoczesnych laptopach i systemach oszczędzających energię. W praktyce wybór SATA nad ATA jest standardem, gdyż umożliwia on łatwiejszą instalację i lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 5

Wprowadzając w wierszu poleceń systemu Windows Server komendę convert, można wykonać

A. defragmentację dysku

B. naprawę logicznej struktury dysku

C. zmianę systemu plików

D. reparację systemu plików

Użytkownicy często mylą różne funkcje polecenia 'convert' z innymi narzędziami dostępnymi w systemie Windows Server. Naprawa systemu plików oraz naprawa logicznej struktury dysku są zadaniami, które nie są realizowane przez polecenie 'convert'. Do odzyskiwania lub naprawy uszkodzonych systemów plików stosuje się narzędzia takie jak 'chkdsk', które skanują dysk w poszukiwaniu błędów i próbują je naprawić. Defragmentacja dysku to kolejny proces, który również nie ma związku z poleceniem 'convert'. Jest to operacja, która ma na celu uporządkowanie fragmentów plików na dysku, aby poprawić wydajność. Do tego celu wykorzystuje się narzędzie 'defrag'. Wszystkie te działania wymagają od użytkownika zrozumienia, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich ze sobą mylić. Właściwe zrozumienie funkcji polecenia 'convert' jako narzędzia do zmiany systemu plików jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi oraz systemami plików w środowisku serwerowym. Użytkownicy, którzy nie mają tego na uwadze, mogą wprowadzać swoje systemy w błąd, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów i potencjalnych problemów z danymi.

Pytanie 6

Komenda uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. stanu aktualnych interfejsów sieciowych

B. ilości dostępnej pamięci

C. wolnego miejsca na dyskach twardych

D. nazwa jądra systemu operacyjnego

Polecenie 'uname -s' w systemie Linux jest używane do wyświetlania nazwy jądra systemu operacyjnego. Jest to istotna informacja, ponieważ nazwa jądra pozwala zidentyfikować, z jakim systemem operacyjnym mamy do czynienia, co jest szczególnie przydatne w kontekście zarządzania systemem i rozwiązywania problemów. Przykładowo, w przypadku otrzymania zgłoszenia dotyczącego błędu w aplikacji, znajomość jądra może pomóc w określeniu, czy problem jest specyficzny dla danej wersji systemu. W praktyce, administratorzy systemu często wykorzystują polecenie 'uname' w skryptach automatyzujących, aby określić, na jakim systemie operacyjnym działają, co pozwala na dynamiczne dostosowanie działań w zależności od środowiska. Warto zwrócić uwagę, że 'uname' może być używane z innymi opcjami, takimi jak '-a', aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje o systemie, w tym wersję jądra, datę kompilacji i architekturę. Z tego względu, zrozumienie funkcji polecenia 'uname' jest kluczowe dla administratorów systemów oraz programistów zajmujących się rozwijaniem oprogramowania dla systemów operacyjnych.

Pytanie 7

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. Gwiazdy

B. Szyny

C. Magistrali

D. Drzewa

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN). W tej topologii wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, są podłączone do centralnego urządzenia, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Kluczową zaletą topologii gwiazdy jest jej łatwość w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jeśli jeden z kabli ulegnie uszkodzeniu, wpływa to tylko na jedno urządzenie, a reszta sieci działa bez zakłóceń. Topologia ta zapewnia również skalowalność, umożliwiając łatwe dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na istniejące połączenia. W przypadku switcha, możliwe jest zastosowanie zaawansowanych mechanizmów zarządzania ruchem, takich jak filtry adresów MAC czy VLANy, co zwiększa wydajność i bezpieczeństwo sieci. Topologia gwiazdy jest zgodna z różnymi standardami komunikacyjnymi, takimi jak Ethernet, co czyni ją wszechstronną i kompatybilną z wieloma technologiami sieciowymi. W praktyce, ze względu na jej niezawodność i efektywność, jest to najczęściej wybierana topologia w środowiskach biurowych i komercyjnych, a jej zastosowanie jest szeroko udokumentowane w branżowych standardach i dobrych praktykach.

Pytanie 8

Narzędzia do dostosowywania oraz Unity Tweak Tool to aplikacje w systemie Linux przeznaczone do

A. personalizacji systemu

B. administracji kontami użytkowników

C. ustawiania zapory systemowej

D. przydzielania uprawnień do zasobów systemowych

Narzędzia do dostrajania i Unity Tweak Tool to takie fajne dodatki w systemach Linux, które pozwalają na naprawdę sporo, gdy chcemy, żeby nasz pulpit wyglądał tak, jak nam się podoba. Chodzi o to, żeby dostosować interfejs do naszych upodobań – tu możemy zmienić motywy, ikony, czcionki, a nawet układy pulpitów. Za pomocą Unity Tweak Tool można łatwo ochrzcić nasz system nowym motywem kolorystycznym, co naprawdę potrafi odmienić jego wygląd. To narzędzie jest super, bo pozwala nam pokazać swoją osobowość i sprawia, że praca na komputerze staje się przyjemniejsza. W biurach, gdzie ludzie siedzą przy komputerze całe dnie, taka personalizacja naprawdę ma znaczenie. Moim zdaniem, jeżeli czujemy się dobrze w swoim środowisku pracy, to i efektywność idzie w górę.

Pytanie 9

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalatora w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. CTRL+SHIFT

B. SHIFT+F10

C. ALT+F4

D. CTRL+Z

Odpowiedź SHIFT+F10 jest prawidłowa, ponieważ ta kombinacja klawiszy uruchamia Wiersz poleceń w trakcie instalacji systemu Windows. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik potrzebuje dostępu do narzędzi diagnostycznych lub chce wprowadzić dodatkowe polecenia przed zakończeniem procesu instalacji. Umożliwia to również modyfikację ustawień systemowych oraz naprawę problemów, które mogą wystąpić podczas konfiguracji. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce uruchomić narzędzie DISKPART do zarządzania partycjami dyskowymi, co pozwala na tworzenie, usuwanie lub formatowanie partycji przed zainstalowaniem systemu. Ta funkcjonalność jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie instalacji systemów operacyjnych, gdzie dostęp do dodatkowych narzędzi może znacząco ułatwić proces oraz zwiększyć elastyczność konfiguracji. Warto również zaznaczyć, że ta kombinacja klawiszy jest standardem w różnych wersjach systemów Windows, co czyni ją zrozumiałą i uniwersalną dla użytkowników.

Pytanie 10

Ramka z informacjami przesyłanymi z komputera PC1 do serwera www znajduje się pomiędzy routerem R1 a routerem R2 w punkcie A). Jakie adresy są w niej zawarte?

A. Źródłowy adres IP routera R1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

B. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

C. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC routera R1, adres docelowy MAC routera R1

D. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

Pierwszy błąd logiczny polega na niewłaściwej interpretacji adresów IP i MAC w kontekście trasowania danych pomiędzy ruterami. Adres IP komputera PC1 i serwera WWW pozostają niezmienione podczas całej podróży pakietu, niezależnie od liczby ruterów, które napotkają po drodze. Wprowadzenie zmienności w odniesieniu do adresów IP rutera R1 i R2, jak w niektórych błędnych odpowiedziach, jest nieporozumieniem, ponieważ adresy IP w nagłówku IP pakietu nie zmieniają się. Kluczowe jest zrozumienie, że rolą rutera jest przetwarzanie i przesyłanie danych na podstawie adresów IP, ale na poziomie warstwy łącza danych adresy MAC są aktualizowane w każdej sieci lokalnej. Dlatego źródłowy i docelowy adres MAC mogą zmieniać się przy każdym przeskoku, w przeciwieństwie do adresów IP. Również błędne jest założenie, że adres MAC komputera PC1 lub serwera WWW mógłby pojawić się bezpośrednio w tej ramce, ponieważ adresy MAC są związane z najbliższym urządzeniem przeskokowym. Te nieporozumienia mogą być wynikiem pomylenia pojęć dotyczących modelu OSI i konkretnych funkcji ruterów oraz switchów. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, a unikanie takich błędów zapewnia skuteczną i bezpieczną komunikację sieciową.

Pytanie 11

Wykonanie na komputerze z systemem Windows poleceń ipconfig /release oraz ipconfig /renew umożliwia weryfikację, czy usługa w sieci działa poprawnie

A. serwera DHCP

B. rutingu

C. Active Directory

D. serwera DNS

Polecenia ipconfig /release i ipconfig /renew są kluczowymi narzędziami w systemie Windows do zarządzania konfiguracją adresów IP. Gdy wykonujemy polecenie ipconfig /release, komputer zwalnia aktualnie przypisany adres IP, a następnie z poleceniem ipconfig /renew pobiera nowy adres IP od serwera DHCP. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci oraz dostarczanie im innych informacji konfiguracyjnych, takich jak maski podsieci czy bramy domyślne. Dzięki tym poleceniom można szybko zdiagnozować problemy z uzyskiwaniem adresów IP, co jest szczególnie przydatne w środowiskach dużych sieci, gdzie ręczne przypisywanie adresów mogłoby być nieefektywne. W praktyce, administratorzy często używają tych poleceń do resetowania połączeń, gdy napotykają trudności z dostępem do sieci. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie działania serwera DHCP i testowanie jego funkcji za pomocą tych poleceń, co pozwala utrzymać stabilność i dostępność sieci.

Pytanie 12

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. chmod

B. pwd

C. ps

D. chown

Odpowiedź 'chown' jest prawidłowa, ponieważ polecenie to jest używane w systemach Unix i Linux do zmiany właściciela lub grupy pliku. Umożliwia to administratorom systemu oraz użytkownikom z odpowiednimi uprawnieniami zarządzanie dostępem do plików. Przykładowe użycie polecenia to 'chown user:group file.txt', co zmienia właściciela pliku 'file.txt' na 'user' i przypisuje go do grupy 'group'. Używanie 'chown' jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu, ponieważ pozwala na kontrolę, kto ma prawo do odczytu, zapisu i wykonywania plików. W najlepszych praktykach związanych z zarządzaniem systemami Linux, zaleca się, aby administratorzy regularnie sprawdzali i aktualizowali uprawnienia plików, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Ponadto, należy pamiętać, że zmiana właściciela pliku może mieć wpływ na inne procesy lub skrypty, które mogą polegać na określonym właścicielu lub grupie, dlatego warto prowadzić dokumentację zmian.

Pytanie 13

Niekorzystną właściwością macierzy RAID 0 jest

A. brak odporności na awarię chociażby jednego dysku.

B. zmniejszenie prędkości zapisu/odczytu w porównaniu do pojedynczego dysku.

C. konieczność posiadania dodatkowego dysku zapisującego sumy kontrolne.

D. replikacja danych na n-dyskach.

RAID 0, znany również jako striping, to konfiguracja macierzy dyskowej, która łączy kilka dysków w jeden logiczny wolumin, co znacznie zwiększa wydajność zapisu i odczytu danych. Jednak jedną z kluczowych cech RAID 0 jest brak odporności na awarię, co oznacza, że w przypadku awarii nawet jednego z dysków, wszystkie dane przechowywane w tej macierzy mogą zostać utracone. W praktyce, RAID 0 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie priorytetem jest szybkość, takich jak edycja wideo czy gry komputerowe, gdzie czas dostępu do danych ma kluczowe znaczenie. Z tego powodu, przed wdrożeniem RAID 0, istotne jest, aby użytkownicy zdawali sobie sprawę z ryzyka utraty danych i zapewnili odpowiednią strategię backupową. Dobre praktyki branżowe rekomendują użycie RAID 0 w połączeniu z innymi metodami ochrony danych, takimi jak regularne kopie zapasowe lub stosowanie RAID 1 czy 5 w sytuacjach, gdzie bezpieczeństwo danych jest równie ważne co wydajność.

Pytanie 14

Kiedy dysze w drukarce atramentowej wyschną z powodu długotrwałych przerw w użytkowaniu, co powinno się najpierw wykonać?

A. wymienić cały mechanizm drukujący

B. oczyścić dyszę za pomocą wacika nasączonego olejem syntetycznym

C. dokonać oczyszczania dysz z poziomu odpowiedniego programu

D. ustawić tryb wydruku oszczędnego

Ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma związku z problemem zaschnięcia dysz. Wydruk ekonomiczny jest funkcją, która zmniejsza zużycie atramentu, co w sytuacji zablokowanych dysz może tylko pogorszyć jakość wydruku, ponieważ atrament nie będzie prawidłowo dostarczany. Wymiana mechanizmu drukującego w przypadku zaschnięcia dysz jest skrajnym rozwiązaniem i zazwyczaj nie jest konieczna, gdyż wiele problemów można rozwiązać prostymi metodami czyszczenia. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym również jest niewłaściwym podejściem, ponieważ olej nie jest przeznaczony do czyszczenia dysz i może prowadzić do uszkodzenia mechanizmu drukującego. Zamiast tego, należy stosować dedykowane środki czyszczące lub uruchamiać programowe czyszczenie dysz, co jest zalecaną metodą. Często użytkownicy mylą różne metody czyszczenia, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązania problemów. Kluczowe jest zrozumienie, że zachowanie odpowiednich praktyk konserwacyjnych, takich jak regularne czyszczenie z poziomu oprogramowania, pozwala uniknąć kosztownych napraw i poprawia jakość druku.

Pytanie 15

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. otwarcie konfiguracji systemu Windows.

B. przejście do ustawień BIOS-u komputera.

C. wymazanie danych z pamięci CMOS.

D. usunięcie pliku konfiguracji.

Wciśnięcie klawisza DEL podczas pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' pozwala na wejście do ustawień BIOS-u komputera. BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem umieszczonym na płycie głównej, które uruchamia system operacyjny i zarządza podstawowymi funkcjami sprzętowymi. Komunikat o błędzie CMOS wskazuje na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia systemowe, takie jak data, godzina oraz konfiguracja sprzętowa. Wejście do BIOS-u umożliwia użytkownikowi przeglądanie i ewentualne modyfikowanie tych ustawień, co jest kluczowe dla prawidłowego uruchomienia systemu. Na przykład, jeśli bateria CMOS jest rozładowana, ustawienia mogą zostać zresetowane do wartości domyślnych, co może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu. W takiej sytuacji użytkownik powinien sprawdzić oraz zaktualizować ustawienia BIOS-u, co może obejmować ponowne ustawienie daty i godziny, czy też konfigurację urządzeń startowych. Wiedza na temat BIOS-u i umiejętność dostosowywania ustawień jest niezbędna dla każdego, kto chce utrzymać swój komputer w dobrym stanie operacyjnym.

Pytanie 16

Protokół, który pozwala urządzeniom na uzyskanie od serwera informacji konfiguracyjnych, takich jak adres IP bramy sieciowej, to

A. HTTPS

B. RTP

C. NFS

D. DHCP

DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół sieciowy, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne istotne dane konfiguracyjne hostom w sieci. Dzięki jego zastosowaniu, administratorzy nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia podłączonego do sieci, co znacznie przyspiesza proces integracji nowych urządzeń. DHCP pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP w oparciu o z góry zdefiniowany zakres adresów oraz polityki zarządzania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami. Protokół ten działa na zasadzie wymiany komunikatów między klientem a serwerem, co pozwala na uzyskanie takich informacji jak adres IP bramy sieciowej, maska podsieci czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP jest biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń mobilnych łączy się z siecią, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz błędów w konfiguracji.

Pytanie 17

Czym jest prefetching?

A. wykonanie przez procesor etapu pobierania kolejnego rozkazu w trakcie realizacji etapu wykonania wcześniejszego rozkazu

B. właściwość procesorów, która umożliwia rdzeniom korzystanie ze wspólnych danych bez pomocy pamięci zewnętrznej

C. cecha systemu operacyjnego, która pozwala na równoczesne wykonywanie wielu procesów

D. metoda działania procesora, która polega na przejściu do trybu pracy procesora Intel 8086

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcjonowania systemów operacyjnych oraz architektury procesorów. Opisując drugą odpowiedź, która sugeruje, że prefetching to cecha systemu operacyjnego umożliwiająca równoczesne wykonanie kilku procesów, warto zaznaczyć, że to bardziej związane z wielozadaniowością i zarządzaniem procesami. Prefetching nie dotyczy równoczesnego wykonywania zadań, lecz optymalizacji dostępu do danych przez zapewnienie, że dane są już dostępne, zanim będą potrzebne. Kolejna odpowiedź odnosi się do trybu pracy procesora Intel 8086, co jest nieadekwatne, ponieważ prefetching jest techniką stosowaną w różnych architekturach i nie jest ograniczona do konkretnego trybu pracy jednego z modeli procesora. Natomiast ostatnia wskazuje na możliwość korzystania z danych przez rdzenie bez pośrednictwa pamięci zewnętrznej, co jest nieścisłe, gdyż prefetching operuje na zasadzie optymalizacji dostępu do pamięci, a nie na bezpośrednim współdzieleniu danych. Te pomyłki pokazują, jak łatwo można mylnie interpretować definicje techniczne, dlatego kluczowe jest zrozumienie kontekstu i specyfiki danej technologii w zastosowaniach praktycznych.

Pytanie 18

W IPv6 odpowiednikiem adresu pętli zwrotnej jest adres

A. 0:0/32

B. ::1/128

C. :1:1:1/96

D. ::fff/64

Adres pętli zwrotnej w protokole IPv6 to ::1/128, co jest odpowiednikiem adresu 127.0.0.1 w IPv4. Adres ten jest używany do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym, co oznacza, że pakiety wysyłane na ten adres nie opuszczają urządzenia i są kierowane z powrotem do samego siebie. W praktyce, programy i usługi sieciowe mogą używać tego adresu do testowania lokalnej komunikacji oraz do debugowania. Zgodnie z dokumentacją RFC 4291, adres pętli zwrotnej jest zdefiniowany jako specyficzny adres unicast, co oznacza, że jest dedykowany do komunikacji z jednym, konkretnym urządzeniem. Warto też zauważyć, że w IPv6 format adresów jest znacznie bardziej elastyczny niż w IPv4, co pozwala na prostsze zarządzanie adresami w różnych scenariuszach sieciowych. Używanie adresu ::1/128 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa oraz zarządzania IP, ponieważ pozwala na izolowanie testów i działań od zewnętrznych sieci.

Pytanie 19

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. TCP

B. UDP

C. ARP

D. FTP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 20

Aby zweryfikować mapę połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, konieczne jest wykorzystanie

A. reflektometru kablowego TDR

B. testera okablowania

C. reflektometru optycznego OTDR

D. analizatora protokołów sieciowych

Wybór między reflektometrem kablowym TDR a reflektometrem optycznym OTDR, żeby badać kable UTP Cat 5e, to dość powszechny błąd. Reflektometr TDR działa na zasadzie fal elektromagnetycznych i pomaga znaleźć uszkodzenia, ale głównie w kablach coaxialnych i miedzianych, a nie w UTP. Ludzie często mylą TDR z testerem okablowania, ale to nie to samo. TDR nie testuje ciągłości połączeń jak tester okablowania. Z drugiej strony, OTDR służy do badania kabli światłowodowych, więc nie przyda się do miedzianych, jak UTP Cat 5e. Używanie OTDR do testowania miedzianych kabli to trochę bez sensu. A analizator protokołów sieciowych, choć mega przydatny w diagnostyce sieci, to nie służy do testowania fizycznych cech kabli. On bardziej monitoruje i analizuje dane w sieci, co nie zastąpi tego, co robi tester okablowania. Rozumienie tych narzędzi jest naprawdę ważne dla skutecznej diagnostyki i utrzymania sieci, bo ich złe użycie może prowadzić do pomyłek i zbędnych wydatków na naprawy.

Pytanie 21

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. USB

B. LAN

C. WAN

D. PWR

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 22

Urządzenie komputerowe, które powinno być koniecznie podłączone do zasilania za pomocą UPS, to

A. drukarka atramentowa

B. ploter

C. serwer sieciowy

D. dysk zewnętrzny

Ploter, drukarka atramentowa oraz dysk zewnętrzny to urządzenia, które z reguły nie wymagają takiej samej niezawodności i dostępności jak serwer sieciowy. Plotery, używane głównie w grafice i projektowaniu, zazwyczaj nie są krytyczne dla codziennej operacyjności firmy i ich przerwy w pracy mogą być tolerowane. Użytkownicy mogą w takich przypadkach po prostu poczekać na wznowienie pracy urządzenia lub ewentualnie skorzystać z alternatywnych metod wydruku. Podobnie, drukarki atramentowe, które często służą do niewielkich zadań biurowych, nie mają tak wysokich wymagań w zakresie zasilania nieprzerwanego. To samo dotyczy dysków zewnętrznych, które są używane głównie jako nośniki danych. Choć zasilanie jest ważne, wykorzystanie UPS nie jest tak krytyczne, ponieważ dane mogą być tymczasowo przechowywane na lokalnym urządzeniu, a ich ewentualna utrata nie ma na ogół tak poważnych konsekwencji jak w przypadku serwera. Często błędne jest myślenie, że wszystkie urządzenia komputerowe wymagają takiego samego poziomu ochrony przed przerwami w zasilaniu, co może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na infrastrukturę, która nie jest niezbędna w danym środowisku pracy. Należy pamiętać, aby podejść do kwestii zasilania i ochrony danych w sposób zrównoważony, biorąc pod uwagę specyfikę i krytyczność używanych urządzeń.

Pytanie 23

Aby zrealizować sieć komputerową w pomieszczeniu zastosowano 25 metrów skrętki UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią ilość wtyków RJ45 niezbędnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt użytych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe stosowanych materiałów można znaleźć w tabeli.

Materiał	Cena jednostkowa	Koszt
Skrętka UTP	1,00 zł/m	25 zł
Gniazdo RJ45	5,00 zł/szt.	25 zł
Wtyk RJ45	3,00 zł/szt.	30 zł

A. 80 zł

B. 90 zł

C. 50 zl

D. 75 zł

Wybór błędnych odpowiedzi wynika najczęściej z nieprawidłowego obliczenia kosztów poszczególnych komponentów sieci. Na przykład, jeśli ktoś obliczy koszt skrętki UTP jako 25 zł, ale zignoruje inne elementy, takie jak gniazda RJ45 i wtyki, dochodzi do niedoszacowania całkowitego kosztu. Wynik 50 zł może sugerować, że osoba ta uwzględniła tylko skrętkę, a nie dodała kosztów gniazd i wtyków. Podobnie, jeżeli ktoś zsumuje koszt gniazd (50 zł) z czymś innym, a nie ze skrętką, to również prowadzi do błędnych wniosków. Przykład 90 zł potencjalnie mógłby wynikać z nieprawidłowego policzenia kosztów na poziomie gniazd i wtyków, co jest częstym błędem. Należy zwrócić uwagę, że wtyki RJ45 kosztują 0,50 zł za sztukę, a nie 1 zł, co może prowadzić do daleko idących pomyłek. Ważne jest, aby podczas obliczeń kosztów materiałów w projektach sieciowych szczegółowo analizować każdy element, aby uniknąć takich błędów. Praktyczne umiejętności związane z precyzyjnym szacowaniem i planowaniem budżetu są kluczowe w branży IT, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i właściwe kalkulacje.

Pytanie 24

Na ilustracji zaprezentowano strukturę topologiczną

A. magistrali

B. pełnej siatki

C. rozszerzonej gwiazdy

D. pierścienia

Topologia rozszerzonej gwiazdy jest efektywną strukturą sieciową, w której jednostki komputerowe są połączone poprzez centralne urządzenia, zazwyczaj switche. Każdy segment sieciowy tworzy lokalną gwiazdę, której centralnym punktem jest switch, łączący się dalej z głównym switch em rdzeniowym. Ta struktura umożliwia elastyczne zarządzanie siecią oraz łatwe dodawanie kolejnych segmentów bez zakłócania działania całej sieci. Duża zaleta to zwiększona odporność na awarie, ponieważ uszkodzenie jednego kabla nie wpływa na działanie reszty sieci. Takie rozwiązania są stosowane w nowoczesnych sieciach LAN, zwłaszcza w przedsiębiorstwach, które wymagają skalowalności i łatwego zarządzania infrastrukturą. Zgodność z protokołami takimi jak Ethernet i możliwość implementacji sieci VLAN pozwala na logiczne segmentowanie sieci, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność. Dobrymi praktykami jest także stosowanie redundancji na poziomie centralnych switchy, co minimalizuje ryzyko całkowitej awarii sieci.

Pytanie 25

Który adres IPv4 identyfikuje urządzenie działające w sieci z adresem 14.36.64.0/20?

A. 14.36.48.1

B. 14.36.17.1

C. 14.36.80.1

D. 14.36.65.1

Adres IPv4 14.36.65.1 jest w zakresie sieci 14.36.64.0/20, co widać po analizie maski podsieci. Maska /20 oznacza, że pierwsze 20 bitów odpowiada za identyfikację sieci, a reszta, czyli 12 bitów, to hosty. Adres sieci 14.36.64.0 w zapisie binarnym to 00001110.00100100.01000000.00000000, co daje nam zakres hostów od 14.36.64.1 do 14.36.79.254. Adres 14.36.65.1 mieści się w tym zakresie, więc jest całkowicie w porządku. Jak pracujesz z adresami IP, dobrze jest zaplanować zakresy, żeby uniknąć różnych problemów. W praktyce, programy do zarządzania adresami IP często korzystają z takich klas i zakresów, co upraszcza cały proces przypisywania. Z doświadczenia wiem, że znajomość tych zakresów może naprawdę pomóc w łatwiejszej konfiguracji routerów i bezpieczeństwa sieci, co jest istotne, żeby sieć działała sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 26

Jakie są zakresy częstotliwości oraz maksymalne prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 2,4 GHz, 300 Mbps

B. 5 GHz, 300 Mbps

C. 2,4 GHz, 54 Mbps

D. 5 GHz, 54 Mbps

Odpowiedź 2,4 GHz, 54 Mbps w standardzie 802.11g jest prawidłowa, ponieważ ten standard operuje na częstotliwości 2,4 GHz, co pozwala na zapewnienie wyższej jakości sygnału w porównaniu do 5 GHz w niektórych warunkach. Maksymalna szybkość transmisji danych w standardzie 802.11g wynosi 54 Mbps, co jest efektem zastosowania technologii OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing). Dzięki tej technologii standard ten oferuje większą odporność na zakłócenia oraz lepsze wykorzystanie pasma. W praktyce standard 802.11g jest powszechnie stosowany w domowych sieciach Wi-Fi, umożliwiając korzystanie z Internetu, streamingu multimediów oraz pracy z urządzeniami mobilnymi. Warto dodać, że 802.11g jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszym standardem 802.11b, co oznacza, że starsze urządzenia mogą korzystać z tej samej infrastruktury sieciowej. Tego rodzaju wiedza jest istotna przy projektowaniu sieci lokalnych, gdzie wybór odpowiedniego standardu wpływa na jakość i wydajność połączenia.

Pytanie 27

Elementem płyty głównej, który odpowiada za wymianę informacji pomiędzy procesorem a innymi komponentami płyty, jest

A. pamięć BIOS

B. chipset

C. system chłodzenia

D. pamięć RAM

Chipset to kluczowy element płyty głównej odpowiedzialny za zarządzanie komunikacją pomiędzy procesorem a innymi komponentami systemu, takimi jak pamięć RAM, karty rozszerzeń oraz urządzenia peryferyjne. Działa jako mostek, który umożliwia transfer danych oraz kontrolę dostępu do zasobów. Współczesne chipsety są podzielone na dwa główne segmenty: północny mostek (Northbridge), który odpowiada za komunikację z procesorem oraz pamięcią, oraz południowy mostek (Southbridge), który zarządza interfejsami peryferyjnymi, takimi jak SATA, USB i PCI. Zrozumienie roli chipsetu jest istotne dla projektowania systemów komputerowych, ponieważ jego wydajność i możliwości mogą znacząco wpłynąć na ogólną efektywność komputera. Dla przykładu, wybierając chipset o wyższej wydajności, użytkownik może poprawić parametry pracy systemu, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak renderowanie grafiki czy obróbka wideo. W praktyce, chipsety są również projektowane z uwzględnieniem standardów branżowych, takich jak PCI Express, co zapewnia ich kompatybilność z najnowszymi technologiami.

Pytanie 28

Złącze SC powinno być zainstalowane na przewodzie

A. koncentrycznym

B. typu skrętka

C. telefonicznym

D. światłowodowym

Złącze SC (Subscriber Connector) to rodzaj złącza stosowanego w technologii światłowodowej. Jest to złącze typu push-pull, co oznacza, że jego instalacja i demontaż są bardzo proste, a także zapewniają dobre parametry optyczne. Montaż złącza SC na kablu światłowodowym jest kluczowy dla uzyskania optymalnej wydajności systemów telekomunikacyjnych oraz transmisji danych. Złącza SC charakteryzują się niskim tłumieniem sygnału, co sprawia, że są szeroko stosowane w sieciach lokalnych (LAN), sieciach rozległych (WAN) oraz w aplikacjach telekomunikacyjnych. Przykładem praktycznego zastosowania mogą być instalacje sieciowe w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i niskie opóźnienia. Zgodność z międzynarodowymi standardami (np. IEC 61754-4) zapewnia, że złącza te są wykorzystywane w różnych systemach, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w infrastrukturze światłowodowej.

Pytanie 29

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się bezpośrednio ze wszystkimi innymi węzłami?

A. pojedynczego pierścienia

B. siatki

C. hierarchiczna

D. gwiazdy rozszerzonej

Topologia siatki to struktura, w której każdy węzeł (komputer, serwer, urządzenie) jest bezpośrednio połączony ze wszystkimi innymi węzłami w sieci. Taki układ zapewnia wysoką redundancję oraz odporność na awarie, ponieważ nie ma pojedynczego punktu niepowodzenia. Przykładem zastosowania takiej topologii mogą być sieci w dużych organizacjach, w których niezawodność i szybkość komunikacji są kluczowe. Standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3, opisują sposoby realizacji takiej topologii, a w praktyce można ją zrealizować za pomocą przełączników i kabli światłowodowych, co zapewnia dużą przepustowość i niskie opóźnienia. Dobre praktyki w projektowaniu takich sieci sugerują, aby uwzględniać możliwość rozbudowy i łatwej konserwacji, co jest możliwe w topologii siatki dzięki jej modularnej naturze. Warto również zaznaczyć, że topologia siatki jest często wykorzystywana w systemach, gdzie wymagane jest wysokie bezpieczeństwo danych, ponieważ rozproszenie połączeń utrudnia przeprowadzenie ataku na sieć.

Pytanie 30

Jakie polecenie należy wydać, aby uzyskać listę plików spełniających dane kryteria?

 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 mama.xls
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 tata.txt
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test2.jpg
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test.jpg

A. dir *a*.jpg

B. find *.jpg | *a*

C. ls -l *a* *.jpg

D. grep *a* *.jpg

Polecenie ls -l *a* *.jpg jest prawidłowe, ponieważ wykorzystuje narzędzie ls do listowania plików w katalogu. Parametr -l umożliwia wyświetlenie szczegółowych informacji o plikach, takich jak prawa dostępu, właściciel i rozmiar. Użycie wzorców *a* oraz *.jpg pozwala na filtrowanie plików zawierających literę a oraz tych z rozszerzeniem jpg. Dzięki temu użytkownik może uzyskać precyzyjne informacje o interesujących go plikach. Stosowanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami Linux, umożliwiając szybkie i efektywne zarządzanie plikami. Przykładowo, użycie ls -l *a*.jpg wyświetli wszystkie pliki jpg zawierające literę a w nazwie, co jest przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik musi zidentyfikować konkretne pliki graficzne w dużym zbiorze danych. Polecenie ls jest integralną częścią codziennej pracy administratorów systemów, dlatego zrozumienie jego mechanizmów i możliwości jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu środowiskiem Linux.

Pytanie 31

Atak DDoS (z ang. Distributed Denial of Service) na serwer może spowodować

A. zmianę pakietów wysyłanych przez sieć

B. przeciążenie aplikacji obsługującej konkretne dane

C. przechwytywanie pakietów w sieci

D. zbieranie danych o atakowanej sieci

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zalewaniu serwera ogromną ilością ruchu sieciowego, co prowadzi do jego przeciążenia. Ostatecznym celem takiego ataku jest zablokowanie dostępu do usług świadczonych przez serwer, co może skutkować utratą możliwości korzystania z aplikacji, a w konsekwencji znacznymi stratami finansowymi dla firmy. Przykładem może być sytuacja, w której atakujący wykorzystuje sieć zainfekowanych komputerów, zwanych botnetem, aby jednocześnie wysyłać zapytania do serwera. W efekcie, serwer nie jest w stanie obsłużyć prawidłowych użytkowników, co prowadzi do obniżenia jakości usług oraz negatywnego wpływu na reputację organizacji. Aby ograniczyć skutki takich ataków, organizacje stosują różnorodne techniki, takie jak zapory sieciowe, systemy detekcji intruzów oraz rozwiązania typu CDN (Content Delivery Network). Te standardy branżowe i dobre praktyki są kluczowe w ochronie przed atakami DDoS.

Pytanie 32

Pamięć RAM pokazana na ilustracji jest instalowana na płycie głównej posiadającej gniazdo

A. DDR4

B. DDR3

C. DDR2

D. DDR

Pamięć RAM DDR3 ma charakterystyczny układ pinów i nacięcie, co wyróżnia ją spośród innych rodzajów. Wprowadzono ją w 2007 roku i szybko zyskała popularność, bo oferuje lepszy współczynnik wydajności do zużycia energii w porównaniu do DDR2. Pracuje na wyższych zegarach, co oznacza lepszą przepustowość danych. Częstotliwości DDR3 zaczynają się od 800 MHz, a czasem dochodzą nawet do 2133 MHz, co daje dużą elastyczność dla różnych użytkowników. Znajdziemy ją w komputerach, serwerach i różnorodnych urządzeniach sieciowych. Dodatkowo, moduły DDR3 działają na niższym napięciu - mają 1,5 V, a te niskonapięciowe to nawet 1,35 V. Dzięki tym cechom, DDR3 sprzyja budowie bardziej energooszczędnych i wydajnych systemów. Z mojego doświadczenia, lepiej jest wybierać pamięci o wysokiej częstotliwości i niskim opóźnieniu, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność.

Pytanie 33

Zaprezentowany komunikat jest rezultatem wykonania następującego polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. subst C:\Windows

B. icacls C:\Windows

C. attrib C:\Windows

D. path C:\Windows

Polecenie path jest używane do wyświetlania lub ustawiania ścieżki dostępu do programów wykonywalnych. Nie zarządza ono uprawnieniami do plików lub katalogów, a jedynie określa, gdzie system Windows będzie poszukiwał plików wykonywalnych. Natomiast polecenie attrib zmienia atrybuty plików lub katalogów, takie jak ukryty czy tylko do odczytu, ale nie zarządza uprawnieniami dostępu, które są widoczne na liście ACL. Subst to polecenie, które tworzy aliasy dla ścieżek katalogów, przypisując im literę dysku. Umożliwia to uproszczenie dostępu do często używanych katalogów poprzez skrócenie ścieżki, co również nie ma związku z zarządzaniem uprawnieniami do katalogów. Typowe błędy to mylenie pojęć związanych z zarządzaniem uprawnieniami z innymi funkcjonalnościami związanymi z plikami i katalogami. Zarządzanie uprawnieniami jest kluczową funkcją w systemach operacyjnych, która wymaga użycia narzędzi takich jak icacls, które umożliwiają modyfikowanie i przeglądanie list kontroli dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa i ochrony danych w systemie.

Pytanie 34

Aby zobaczyć datę w systemie Linux, można skorzystać z komendy

A. joe

B. cal

C. awk

D. irc

Polecenie 'cal' jest powszechnie używane w systemach Linux do wyświetlania kalendarza, co w praktyce oznacza, że można je także wykorzystać do prezentacji daty w przystępny sposób. Uruchamiając 'cal' w terminalu, użytkownik otrzymuje widok bieżącego miesiąca, co pozwala na szybkie zorientowanie się w aktualnej dacie oraz dniach tygodnia. Dla bardziej zaawansowanych zastosowań, 'cal' może również przyjmować różne argumenty, umożliwiając wyświetlenie kalendarza na inny miesiąc lub rok, co jest użyteczne w planowaniu działań. Dobrą praktyką jest łączenie 'cal' z innymi poleceniami, jak 'grep' czy 'less', by na przykład przeszukiwać lub przeglądać długie kalendarze. Użycie 'cal' jest zgodne z zasadami prostoty i efektywności w administracji systemem, co czyni go narzędziem rekomendowanym przez profesjonalistów w branży IT.

Pytanie 35

Urządzenie elektryczne lub elektroniczne, które zostało zużyte i posiada znak widoczny na ilustracji, powinno być

A. Przekazane do punktu skupującego złom

B. Przekazane do miejsca odbioru zużytej elektroniki

C. Wyrzucone do kontenerów na odpady komunalne

D. Wyrzucone do pojemników z tym oznaczeniem

Znak przekreślonego kosza na śmieci umieszczony na urządzeniach elektrycznych i elektronicznych oznacza, że nie wolno ich wyrzucać do zwykłych pojemników na odpady komunalne. Jest to zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) obowiązującą w krajach Unii Europejskiej. Celem dyrektywy jest minimalizacja negatywnego wpływu e-odpadów na środowisko oraz promowanie ich recyklingu i odzysku. Zużyte urządzenia mogą zawierać substancje szkodliwe dla środowiska, takie jak ołów, rtęć czy kadm, które mogą przedostać się do gleby i wody. Oddawanie ich do punktów odbioru zużytej elektroniki gwarantuje, że zostaną odpowiednio przetworzone i poddane recyklingowi. Dzięki temu możliwe jest odzyskanie cennych surowców, takich jak metale szlachetne, i ograniczenie zużycia surowców pierwotnych. Oddawanie sprzętu do odpowiednich punktów jest także zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, która dąży do minimalizacji odpadów i optymalizacji użycia zasobów.

Pytanie 36

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

B. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

D. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

Adres IPv6 unicast składa się z trzech głównych części: globalnego prefiksu identyfikatora podsieci oraz identyfikatora interfejsu. Globalny prefiks zajmuje 48 bitów i jest używany do określenia unikalności w skali globalnej podobnie do adresów IP w internecie. Identyfikator podsieci o długości 16 bitów umożliwia dalsze dzielenie sieci na mniejsze segmenty co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i alokacji zasobów. Identyfikator interfejsu zajmujący 64 bity odpowiada za unikalne przypisanie adresu do konkretnego urządzenia w danej sieci. Taka struktura adresu IPv6 pozwala na ogromną skalowalność i elastyczność w projektowaniu sieci co jest kluczowe przy rosnącej liczbie urządzeń IoT i zapotrzebowaniu na większe pule adresowe. Standardy IPv6 zostały opracowane przez IETF i są opisane w RFC 4291 zapewniając zgodność i interoperacyjność pomiędzy różnymi dostawcami sprzętu i oprogramowania.

Pytanie 37

Aby stworzyć partycję w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. dsa.msc

B. devmgmt.msc

C. dfsgui.msc

D. diskmgmt.msc

Odpowiedź 'diskmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie dyskami i partycjami. Użytkownicy mogą za jego pomocą tworzyć, usuwać, formatować i zmieniać rozmiar partycji, co jest kluczowe przy organizacji przestrzeni dyskowej. Przykładowo, jeśli użytkownik chce podzielić dysk twardy na kilka mniejszych jednostek, aby lepiej zarządzać danymi, może to zrobić przy użyciu tego narzędzia. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu dysków oraz optymalizacja ich struktury, co może przyczynić się do lepszej wydajności systemu. Ponadto, diskmgmt.msc pozwala na przypisywanie liter dysków, co ułatwia ich identyfikację przez system oraz użytkowników. Używając tego narzędzia, można również zarządzać wolnym miejscem na dysku, co jest istotne w kontekście zachowania integralności danych oraz efektywności operacyjnej całego systemu operacyjnego. Warto zaznaczyć, że dostęp do tego narzędzia można uzyskać, wpisując 'diskmgmt.msc' w oknie uruchamiania (Win + R), co czyni go łatwo dostępnym dla użytkowników.

Pytanie 38

Jak określa się atak w sieci lokalnej, który polega na usiłowaniu podszycia się pod inną osobę?

A. DDoS

B. Phishing

C. Spoofing

D. Flood ping

Wydaje mi się, że wybór odpowiedzi związanej z DDoS, spoofingiem czy flood pingiem sugeruje, że masz małe zrozumienie tych terminów w cyberbezpieczeństwie. Atak DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zalewaniu systemu dużą ilością ruchu, co sprawia, że przestaje działać. To zupełnie inna sprawa niż phishing, który skupia się na wyłudzaniu informacji. Spoofing to technika, gdzie oszust zmienia adres źródłowy, żeby wyglądał na zaufane źródło, ale to nie to samo, co pełne podszywanie się pod instytucję. Flood ping jest stosowane w atakach DoS i polega na bombardowaniu celu dużą ilością pingów, co również nie ma nic wspólnego z phishingiem. Mylne wybory często wynikają z niewłaściwego rozumienia tych terminów, więc warto poświęcić chwilę na ich przestudiowanie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby lepiej zrozumieć bezpieczeństwo informacji i chronić się przed zagrożeniami w sieci.

Pytanie 39

Jaką wartość ma transfer danych napędu DVD przy prędkości przesyłu x48?

A. 54000 KiB/s

B. 32400 KiB/s

C. 10800 KiB/s

D. 64800 KiB/s

Odpowiedź 64800 KiB/s jest poprawna, ponieważ prędkość przesyłu danych dla napędu DVD określa się na podstawie standardowych wartości. Prędkość x48 oznacza, że napęd odczytuje dane z płyty DVD z prędkością 48 razy większą niż standardowa prędkość odczytu, która wynosi 1× 1350 KiB/s (kilobajtów na sekundę). Przez pomnożenie tej wartości przez 48 otrzymujemy wynik 64800 KiB/s. Taki transfer jest istotny w kontekście efektywności przesyłania danych, zwłaszcza podczas pracy z dużymi plikami multimedialnymi, co jest powszechnie stosowane w produkcji wideo oraz w archiwizacji danych. W praktyce, optymalna prędkość przesyłu danych pozwala na szybsze kopiowanie i transferowanie treści, co jest kluczowe w branży technologicznej oraz w zarządzaniu mediami. Zastosowanie standardów, takich jak UDF (Universal Disk Format) w napędach DVD, również wspiera osiąganie tych prędkości, zapewniając jednocześnie zgodność z różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Warto również zauważyć, że przy odpowiednio wysokiej prędkości przesyłania, użytkownicy mogą cieszyć się lepszą jakością odtwarzania i mniejszymi opóźnieniami w czasie dostępu do danych.

Pytanie 40

W celu kontrolowania przepustowości sieci, administrator powinien zastosować aplikację typu

A. task manager

B. quality manager

C. bandwidth manager

D. package manager

Odpowiedź 'bandwidth manager' jest poprawna, ponieważ narzędzia tego typu są zaprojektowane specjalnie do zarządzania przepustowością sieci. Bandwidth manager pozwala administratorom monitorować i kontrolować ilość danych przesyłanych przez sieć w danym czasie, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie istnieje wiele aplikacji i użytkowników korzystających z zasobów sieciowych. Przykłady zastosowania obejmują sytuacje, w których administratorzy muszą ograniczyć przepustowość dla mniej istotnych aplikacji lub użytkowników, aby zapewnić odpowiednie zasoby dla krytycznych procesów, takich jak VoIP czy transmisje wideo. Dobre praktyki sugerują stosowanie bandwidth managerów w celu uniknięcia problemów z opóźnieniem i przeciążeniem sieci, co ma bezpośredni wpływ na jakość usług w organizacji. Narzędzia te często oferują funkcje analityczne, które pomagają administratorom w podejmowaniu decyzji dotyczących priorytetyzacji ruchu w sieci, co jest zgodne z podejściem do zarządzania jakością usług (QoS).

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej