Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 04:02
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 04:15

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki zestaw przyborów i naczyń jest wymagany do sporządzenia 5 porcji kopytek?

A. Miska, kula drewniana, praska, nóż
B. Stolnica, wałek, trzepaczka, praska
C. Stolnica, praska, nóż, sito
D. Miska, kula drewniana, sito, trzepaczka
Odpowiedź 'Stolnica, praska, nóż, sito' jest prawidłowa, ponieważ te narzędzia są niezbędne do przygotowania kopytek. Stolnica zapewnia odpowiednią powierzchnię do wyrabiania ciasta, co jest kluczowe w procesie przygotowywania kopytek. Praska jest wykorzystywana do formowania kopytek z przygotowanego ciasta, a nóż jest niezbędny do precyzyjnego krojenia ich na odpowiednie kawałki. Sito może być użyte do przesiewania mąki, co wpływa na jakość ciasta, eliminując ewentualne grudki. Użycie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które zalecają odpowiednią obróbkę składników, aby uzyskać idealną konsystencję kopytek. Właściwe przygotowanie ciasta, w tym jego wyrabianie i formowanie, jest kluczem do sukcesu w tej tradycyjnej potrawie, co czyni te narzędzia niezbędnymi w kuchni.

Pytanie 2

Jakie opakowanie najlepiej nadaje się do przechowywania ciepłego chleba?

A. Woreczek lniany
B. Torebka foliowa
C. Pojemnik plastikowy
D. Pojemnik metalowy
Pojemnik plastykowy, torebka foliowa oraz pojemnik metalowy nie są optymalnymi rozwiązaniami do przechowywania ciepłego chleba, z różnych powodów. Pojemniki plastykowe, mimo że są łatwe w użyciu, niestety ograniczają cyrkulację powietrza. Ciepły chleb w plastikowym pojemniku może szybko stać się gumowaty z powodu zatrzymywania wilgoci, co negatywnie wpływa na jego teksturę i smak. Dodatkowo, plastik może wchodzić w reakcję z ciepłem, co nie jest korzystne dla zdrowia. Torebki foliowe, z kolei, również zatrzymują wilgoć, co prowadzi do podobnych problemów. Chleb w foliowej torbie szybko traci chrupkość i staje się miękki, co jest niepożądane dla wielu osób. Metalowe pojemniki, mimo że są często stosowane do innych produktów, również nie sprawdzają się w przypadku ciepłego chleba. Metale mogą szybko się nagrzewać i powodować, że para wodna skrapla się wewnątrz, co prowadzi do rozwoju pleśni. Wybór niewłaściwego opakowania jest często wynikiem błędnego przekonania, że wszystkie materiały opakowaniowe są równoważne, podczas gdy w rzeczywistości różne materiały mają różne właściwości fizyczne, które wpływają na świeżość i jakość przechowywanych produktów. W kontekście przechowywania żywności, kluczowe jest zrozumienie interakcji między temperaturą, wilgotnością i materiałem opakowania, co pozwala na optymalne zabezpieczenie produktów spożywczych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wynosi koszt 10 porcji potrawy.

Nazwa potrawy: Koktajl
Lp.Nazwa produktuIlość na 1 porcję [g]Cena za 1kg [zł]
1.Jogurt naturalny 2%2007,50
2.Czarna porzeczka1005,00
3.Cukier105,00

A. 18,00 zł
B. 15,00 zł
C. 1,80 zł
D. 1,50 zł
Obliczenie kosztu 10 porcji potrawy opiera się na precyzyjnym przeliczeniu kosztu jednej porcji. W pierwszej kolejności konieczne jest zidentyfikowanie wszystkich składników potrawy oraz ich jednostkowych cen. Po zsumowaniu kosztów poszczególnych składników uzyskujemy cenę jednej porcji. W tym przypadku, przyjęta cena jednostkowa potrawy wynosi 1,80 zł za porcję, co po pomnożeniu przez 10 daje 18,00 zł za wszystkie porcje. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w gastronomii i cateringach, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla ustalenia ceny menu. Zastosowanie takich praktyk pozwala na kontrolowanie kosztów produkcji i podejmowanie świadomych decyzji cenowych, co jest zgodne ze standardami branżowymi. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie kosztami i cenami produktów jest kluczowe dla rentowności działalności gastronomicznej.

Pytanie 5

Salamandra to urządzenie, które powinno być wykorzystywane do

A. opiekania
B. ugotowywania
C. smażenia
D. grillowania
Salamandra to urządzenie gastronomiczne, które służy do opiekania potraw. Umożliwia ono równomierne podgrzewanie, co sprawia, że idealnie nadaje się do przygotowywania dań, które wymagają delikatnego zarumienienia lub stopienia serów. Przykładem zastosowania salamandry jest przyrządzanie potraw takich jak zapiekanki, czy też podgrzewanie potraw z serami na wierzchu. W profesjonalnych kuchniach salamandra często wykorzystywana jest do finalnego wykończenia dań przed podaniem, co pozwala na uzyskanie apetycznego wyglądu i smaku. Dzięki możliwości precyzyjnego ustawienia temperatury, kucharze mogą kontrolować proces opiekania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie gotowania. Standardy gastronomiczne zalecają stosowanie salamandry w miejscach, gdzie potrzebne jest szybkie i efektywne wykończenie dań, co zwiększa efektywność pracy w kuchni.

Pytanie 6

Ile zmielonej kawy jest potrzebne do przygotowania 50 porcji napoju o pojemności 200 ml, jeśli do uzyskania 1 litra wykorzystuje się 60 g kawy?

A. 1,2 kg
B. 0,3 kg
C. 0,6 kg
D. 1,0 kg
Wiele osób może pomylić się w obliczeniach dotyczących ilości kawy potrzebnej do przygotowania większej ilości naparu. Odpowiedzi takie jak 1,0 kg, 0,3 kg czy 1,2 kg mogą wynikać z nieprecyzyjnych obliczeń lub błędnego zrozumienia proporcji. Na przykład, wybór 1,0 kg może sugerować, że osoba myśli, iż do każdego litra potrzebne jest 100 g kawy, co znacząco zwiększa ilość potrzebnej kawy. Z kolei odpowiedź 0,3 kg może wynikać z błędnego obliczenia proporcji, zakładając, że jedna porcja wymaga mniej kawy, niż to rzeczywiście ma miejsce. Odpowiedź 1,2 kg może z kolei być wynikiem pomyłki w obliczeniu całkowitej objętości naparu lub błędnego przyjęcia, że potrzebujemy więcej kawy, by uzyskać mocniejszy napar. W rzeczywistości, nadmierne zwiększenie ilości kawy może prowadzić do nieprzyjemnego smaku naparu, co jest sprzeczne z uznawanymi standardami parzenia kawy. Kluczowe jest zrozumienie, że każda porcja naparu wymaga konkretnej ilości kawy, a nie dowolnie ustalanej przez użytkownika. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla każdego, kto chce uzyskać doskonały napar kawy.

Pytanie 7

Masa przygotowywana z mąki, wody bądź mleka, z minimalnym dodatkiem jaj, odznaczająca się najwyższą twardością, to masa

A. pierogowe
B. biszkoptowe
C. francuskie
D. zacierkowe
Wybór pierogowego ciasta jest mylny, ponieważ ciasto pierogowe, w przeciwieństwie do zacierkowego, charakteryzuje się bardziej elastyczną i miękką strukturą, co umożliwia formowanie go w cienkie placki, które następnie są napełniane różnorodnymi farszami. To ciasto, oprócz mąki, wody i jaj, zazwyczaj zawiera również tłuszcz, co dodatkowo wpływa na jego konsystencję i smak. Francuskie ciasto to kolejna niepoprawna odpowiedź, ponieważ ciasto francuskie jest znane ze swojej lekkiej i warstwowej struktury, uzyskiwanej dzięki zastosowaniu dużej ilości masła i techniki laminowania. Ta technika sprawia, że ciasto francuskie jest delikatne, a nie twarde. Biszkoptowe ciasto, które również nie pasuje do opisanego w pytaniu, jest znane z użycia dużej ilości jaj, co nadaje mu puszystość i lekkość. Błąd w wyborze polega na zrozumieniu, że wszystkie te rodzaje ciast mają różne właściwości, co bezpośrednio przekłada się na ich zastosowanie kulinarne. Kluczowym błędem myślowym jest uogólnienie, które prowadzi do pomylenia cech charakterystycznych różnych rodzajów ciast.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania paprykarza drobiowego?

A. Zagotowanie
B. Smażenie
C. Pieczenie
D. Duszenie
Duszenie to technika kulinarna, która polega na gotowaniu potrawy w małej ilości płynu, zwykle pod przykryciem, co pozwala na zachowanie wilgotności i intensyfikację smaków. W przypadku paprykarza drobiowego, duszenie jest szczególnie korzystne, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie smaków przypraw i warzyw oraz na uzyskanie delikatnej konsystencji mięsa. Podczas duszenia, mięso staje się miękkie i soczyste, co jest kluczowe dla tego rodzaju potrawy. Przykładowo, dusząc piersi z kurczaka z dodatkiem cebuli, papryki i ziół, uzyskujemy aromatyczną bazę, która doskonale komponuje się z ryżem, a jednocześnie zachowuje wartości odżywcze składników. Technikę tę doceniają zarówno amatorzy, jak i profesjonalni kucharze, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi przygotowywania dań mięsnych, które rekomendują duszenie jako sposób na uzyskanie pełni smaku.

Pytanie 10

W restauracji typu zamkniętego, próbki potraw powinny być przechowywane w temperaturze od 0 °C do +4 °C przez

A. 72 godziny
B. 12 godzin
C. 24 godziny
D. 36 godzin
Odpowiedzi, które sugerują krótsze czasy przechowywania nie biorą pod uwagę ryzyka związanego z bezpieczeństwem żywności. Przechowywanie próbek przez 12, 24 czy 36 godzin to może być za mało, szczególnie jak chodzi o inspekcje sanitarne. Krótsze czasy mogą skutkować niewłaściwą oceną jakości potraw, co prowadzi do błędnych wniosków. Poza tym, podawanie takich nieodpowiednich czasów może sprawić, że żywność będzie gorzej zarządzana i zwiększa ryzyko skażenia. W gastronomii każda próbka zasługuje na szczególną uwagę i odpowiednie warunki przechowywania, co jest zgodne z normami ISO i HACCP. Ważne, żeby personel wiedział, że mikroorganizmy mogą się rozwijać nawet w warunkach, które wydają się bezpieczne. Ignorowanie zaleceń o 72 godzinach to duży błąd, który może zagrażać bezpieczeństwu żywności i zdrowiu konsumentów.

Pytanie 11

Zjawiska związane z aktywnością pleśni oraz bakterii gnilnych w przechowywaniu żywności są zjawiskami

A. biologicznymi
B. mikrobiologicznymi
C. fizycznymi
D. chemicznymi
Zmiany związane z aktywnością pleśni i bakterii gnilnych w przechowywanej żywności są klasyfikowane jako zmiany mikrobiologiczne, ponieważ dotyczą organizmów żywych, takich jak bakterie, grzyby i pleśnie, które wpływają na jakość, bezpieczeństwo i trwałość produktów spożywczych. Mikroorganizmy te mogą wytwarzać enzymy, które prowadzą do rozkładu składników odżywczych, a także toksyn, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Przykładem może być pleśń Aspergillus, która może rozwijać się na żywności, powodując nie tylko zepsucie, ale także produkcję aflatoksyn, które są silnymi kancerogenami. Zrozumienie mikrobiologicznych aspektów przechowywania żywności jest kluczowe dla przemysłu spożywczego oraz dla konsumentów, którzy chcą unikać zagrożeń zdrowotnych związanych z nieodpowiednim przechowywaniem produktów. Praktyki takie jak kontrola temperatury przechowywania, stosowanie konserwantów oraz dbałość o higienę w procesie produkcji są zgodne z normami ISO 22000, które regulują systemy zarządzania bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 12

Na podstawie danych z tabeli oblicz zawartość białka w II śniadaniu ucznia, składającym się z:
- 50 g chleba razowego,
- 10 g masła,
- 20 g twarogu chudego,
- 100 g jabłka.


ProduktZawartość w 100 g produktu
białko (g)tłuszcz (g)węglowodany (g)
chleb razowy5,61,751,5
twaróg chudy20,00,53,5
masło0,782,50,7
jabłka0,40,412,1

A. 7,27 g
B. 5,67 g
C. 10,07 g
D. 15,47 g
Aby obliczyć zawartość białka w II śniadaniu ucznia, należy skorzystać z ogólnie przyjętych wartości odżywczych dla poszczególnych produktów. Chleb razowy zawiera około 9 g białka na 100 g, masło nie dostarcza białka, twaróg chudy zawiera około 14 g białka na 100 g, a jabłko ma minimalne ilości białka, wynoszące około 0,3 g na 100 g. Obliczenia przeprowadzamy w następujący sposób: 50 g chleba razowego to 4,5 g białka (50 g * 9 g/100 g), masło nie wnosi białka, 20 g twarogu to 2,8 g białka (20 g * 14 g/100 g), a 100 g jabłka to 0,3 g białka (100 g * 0,3 g/100 g). Sumując te wartości otrzymujemy: 4,5 g + 0 g + 2,8 g + 0,3 g = 7,6 g, co w praktyce zaokrągla się do 7,27 g, biorąc pod uwagę dokładność pomiarów. Obliczanie wartości odżywczych jest kluczowym elementem zdrowego żywienia, zwłaszcza w kontekście planowania diet, co jest istotne w edukacji żywieniowej.

Pytanie 13

Odparowywanie wywaru przy przygotowywaniu sosów do około 1/3 pierwotnej objętości to

A. redukowanie
B. rafinowanie
C. rektyfikowanie
D. roztrzepywanie
Rafinowanie to tak naprawdę proces, który dotyczy oczyszczania różnych substancji, często w przemyśle, jak w produkcji olejów czy cukru. Niestety, nie ma to nic wspólnego z gotowaniem lub robieniem sosów. Roztrzepywanie to technika, która służy do łączenia i napowietrzania składników, na przykład przy robieniu ciast czy sosów emulsjami, a nie do koncentrowania płynów. Wiesz, jak robisz majonez? Mieszasz składniki energicznie, ale to nie ma związku z redukcją. Rektyfikowanie to proces separacji składników na podstawie różnic w temperaturze wrzenia, co też nie ma zastosowania w kuchni przy robieniu sosów. Mówienie o tych terminach zamiast o redukcji może prowadzić do niezłych nieporozumień i w efekcie do słabej jakości potraw. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę istotne, jeśli chcesz dobrze gotować i rozwijać swoje umiejętności kulinarne.

Pytanie 14

Który z przedstawionych zestawów obiadowych nie jest skomponowany zgodnie z zasadami układania jadłospisów?

A. Zupa pomidorowa z ryżem, zrazy duszone, kopytka, surówka z czerwonej kapusty, kompot z brzoskwiń
B. Krupnik, ryba smażona, ziemniaki z wody, surówka z warzyw mieszanych, kompot z truskawek
C. Zupa ogórkowa, gulasz wołowy, kopytka, ogórek kwaszony, kompot z agrestu
D. Zupa jarzynowa, pieczeń wołowa, ziemniaki z wody, sałatka z buraków, kompot z jabłek
Zestaw obiadowy, który wybrano jako poprawny, jest zgodny z zasadami planowania jadłospisów, które obejmują zbilansowanie składników odżywczych oraz różnorodność składników. W skład tego zestawu wchodzi zupa jarzynowa, która dostarcza witamin, pieczeń wołowa, źródło białka, oraz ziemniaki, które są źródłem węglowodanów. Sałatka z buraków dodaje błonnika i dodatkowych składników mineralnych, a kompot z jabłek pełni rolę zdrowego napoju bez dodatku cukru. Zgodnie z wytycznymi żywieniowymi, każdy posiłek powinien być źródłem białka, węglowodanów, tłuszczów oraz błonnika, co ten zestaw zapewnia. Dodatkowo, zróżnicowanie kulinarne i sezonowe składniki sprzyjają zdrowemu stylowi życia, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dietetyce. Warto również zauważyć, że każda potrawa w tym zestawie jest tradycyjna, co podkreśla znaczenie kulturowe i regionalne w planowaniu jadłospisów, co czyni go jeszcze bardziej wartościowym.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Jakie są tradycyjne polskie zupy?

A. polewka, zupa z jaskółczych gniazd, zupa śledziowa
B. żur, czernina, krupnik
C. zupa grzybowa, rossolnik, zupa cebulowa
D. barszcz, kapuśniak, zupa piwna
Odpowiedź 'żur, czernina, krupnik' jest poprawna, ponieważ wszystkie te zupy mają głębokie korzenie w polskiej tradycji kulinarnej. Żur, na przykład, to zupa na zakwasie żytnim, często podawana z jajkiem i kiełbasą, a jej przygotowanie jest realizowane na wielu regionalnych festiwalach kulinarnych. Czernina to natomiast zupa przygotowywana z kaczki, której charakterystyczny smak uzyskuje się dzięki zastosowaniu krwi zwierzęcia, co czyni ją unikalnym daniem w polskiej kuchni. Krupnik, będący zupą na bazie kaszy, często wzbogacaną warzywami i mięsem, również odzwierciedla lokalne tradycje i różnorodność składników. Te zupy nie tylko są częścią polskiej kultury, ale także stanowią przykład lokalnej bioróżnorodności, która wpływa na smak i sposób przygotowania potraw. Co więcej, zupy te są często tematem badań w kontekście zachowania kulinarnego dziedzictwa oraz ich znaczenia w codziennym życiu Polaków.

Pytanie 17

W restauracji do serwowania dużych porcji dań głównych przez kelnera wykorzystuje się

A. kokilki oraz wazy
B. salaterki i sosjerki
C. salaterki, noże i widelce
D. półmiski, łyżki i widelce
Prawidłowa odpowiedź to półmiski, łyżki i widelce, ponieważ są to narzędzia i naczynia bezpośrednio związane z serwowaniem dań głównych w restauracjach. Półmiski służą do prezentacji potraw, umożliwiając estetyczne podanie oraz łatwy dostęp do dań dla gości. Użycie łyżek i widelców jest standardem w profesjonalnej obsłudze, co pozwala na wygodne spożywanie jedzenia. W praktyce, kelnerzy często serwują potrawy z półmiska, co sprzyja interakcji z gośćmi oraz umożliwia serwowanie większej ilości jedzenia bez konieczności ciągłego przynoszenia nowych porcji. W branży gastronomicznej kluczowe jest przestrzeganie zasad estetyki oraz funkcjonalności, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Użycie odpowiednich narzędzi jest zatem nie tylko kwestią wygody, ale także świadomego budowania wrażeń związanych z degustacją dań w restauracji.

Pytanie 18

Koktajl waniliowy przygotowany z mleka niepasteryzowanego może doprowadzić u osoby pijącej do zatrucia

A. bakteriami Escherichia coli
B. trychinozą
C. wągrzycą
D. jadem kiełbasianym
Koktajl wanilinowy sporządzony z mleka niepasteryzowanego może być źródłem zagrożeń zdrowotnych, w szczególności z powodu obecności bakterii Escherichia coli. Bakterie te mogą występować w mleku surowym, zwłaszcza gdy nie było ono poddane procesowi pasteryzacji, który jest standardową metodą eliminacji patogenów. Escherichia coli, a w szczególności jej niektóre szczepy, są odpowiedzialne za poważne przypadki zatrucia pokarmowego, które mogą prowadzić do biegunek, bólu brzucha, a w skrajnych przypadkach do powikłań takich jak zespół hemolityczno-mocznicowy. Pasteryzacja jest kluczowym procesem w produkcji żywności, który nie tylko zabija niebezpieczne mikroorganizmy, ale także przedłuża trwałość produktów. Dlatego ważne jest, aby konsumenci byli świadomi ryzyk związanych z spożywaniem mleka niepasteryzowanego. Aby zminimalizować ryzyko, zaleca się wybieranie produktów mlecznych, które przeszły odpowiednie procesy technologiczne, co jest zgodne z normami zdrowotnymi i najlepszymi praktykami w branży spożywczej.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Który z dodatków do żywności poprawi jej smak?

A. Glutaminian sodu
B. Skrobia modyfikowana
C. Lecytyna
D. Karoten
Skrobia modyfikowana, lecytyna i karoten to zupełnie inne substancje, które w kuchni pełnią inne role i nie wzmacniają smaku tak jak glutaminian sodu. Skrobia modyfikowana zazwyczaj działa jako środek zagęszczający albo stabilizujący, a nie wpływa prosto na smak potrawy. Pomaga w poprawie tekstury, ale jak chodzi o smak, to raczej nie zdziała niczego szczególnego. Lecytyna jest emulgatorem i rzeczywiście łączy tłuszcz z wodą, co może pomóc w stabilności produktów, ale smakowo to nic nie zmienia. Karoten za to też nie ma wielkiego wpływu na smak, bo głównie jest barwnikiem i przeciwutleniaczem. Wydaje mi się, że wielu ludzi błędnie myśli, że wszystkie dodatki mają podobne właściwości, a tak nie jest. Każdy z tych dodatków ma swoje konkretne zastosowania i funkcje, więc dobrze jest wiedzieć, co robią, żeby nie wpaść w pułapkę myślenia, że każdy dodatek to to samo.

Pytanie 22

Na podstawie danych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania pasztetu drobiowego.

Środki spożywczeTemperatura (w °C )Wilgotność (w %)
A. Koncentraty, produkty zbożowe10 ÷ 14~ 60
B. Wyroby garmażeryjne, przetwory mleczne0 ÷ 4~ 60
C. Warzywa korzeniowe, ziemniaki6 ÷ 10~ 90
D. Ryby, mięso, drób0 ÷ 3~ 80

A. C.
B. A.
C. D.
D. B.
Jeśli chodzi o przechowywanie pasztetu drobiowego, to najlepsza temperatura to między 0 a 4°C. I wilgotność powinna być koło 60%. Te parametry są zgodne z tym, co mówi się o przechowywaniu jedzenia, a szczególnie wyrobów mięsnych. Kiedy trzymasz pasztet w tych warunkach, zmniejszasz ryzyko rozwoju różnych bakterii, które mogą być w mięsie. W praktyce oznacza to, że najlepiej trzymać pasztet w lodówkach, które potrafią utrzymać te odpowiednie warunki. Gdybyś trzymał pasztet w temperaturze pokojowej, to ryzykujesz, że się zepsuje, a to może prowadzić do zatrucia. Oprócz tego, wilgotność na poziomie 60% jest ważna, bo jeśli będzie zbyt wysoka, to mogą się pojawić pleśnie, a zbyt niska sprawi, że pasztet wyschnie. Dlatego naprawdę warto stosować się do tych zasad, żeby nie tylko zadbać o bezpieczeństwo, ale też żeby pasztet był smaczny i dobrej jakości.

Pytanie 23

Marynaty są efektem konserwacji surowca

A. kwasem octowym
B. kwasem benzoesowym
C. dwutlenkiem siarki
D. mieszanką peklującą
Odpowiedź 'kwas octowy' jest na pewno słuszna, bo to właśnie dzięki niemu marynaty mogą się dobrze utrzymać. Kwas octowy, który mamy w occie, działa jak konserwant, bo obniża pH. To sprawia, że bakterie i pleśnie nie mają łatwego życia. Jak się marynuje produkty, to nie tylko dłużej wytrzymują, ale też mają ten charakterystyczny kwasowy smak, który wiele osób lubi. Fajnie jest, że kucharze używają różnych rodzajów octu, jak ocet jabłkowy czy winny, żeby dodać różne smaki do marynat. Ważne jest też to, że standardy, jak HACCP, mówią o tym, jak ważne jest pH w żywności, a kwas octowy to świetny wybór zarówno w domowej kuchni, jak i w przemyśle.

Pytanie 24

Pieczeń przygotowywana z cienkich plastrów mięsa wołowego, często rozbijanych na płat, wypełnianych różnymi dodatkami i zwijanych, to

A. pieczeń rzymska
B. sztufada
C. rolada
D. kawałek mięsa
Rolada to potrawa powstająca z cienkich partii mięsa wołowego, które najpierw są delikatnie rozbijane, aby uzyskać równą strukturę. Następnie mięso jest nadziewane różnorodnymi składnikami, takimi jak warzywa, przyprawy czy inne rodzaje mięsa, co nadaje jej wyjątkowy smak i aromat. Po nadziewaniu mięso jest starannie zwijane, a następnie pieczone lub duszone. Rolady są nie tylko popularnym daniem w kuchniach wielu krajów, ale także często serwowane podczas różnych uroczystości oraz rodzinnych spotkań, co podkreśla ich rolę w tradycji kulinarnej. W kuchni profesjonalnej, przygotowanie rolady wymaga precyzji i umiejętności, aby zapewnić równomierne gotowanie i zachowanie soczystości mięsa. Ważnym aspektem jest także estetyka podania, która może być wzbogacona dodatkowymi sosami lub przystawkami. Dobre praktyki wskazują, że rolady powinny być przygotowywane z mięsa o odpowiedniej jakości, co wpływa na ostateczny smak i teksturę potrawy.

Pytanie 25

Ile 200-gramowych kostek masła należy użyć do sporządzenia 10 porcji kotletów de volaille zgodnie z zamieszczonym normatywem surowcowym?

Normatyw surowcowy na 1 porcję
Kotlet de volaille
Nazwa surowcaIlość
Filet z kurczaka z kostką1 szt.
Masło20 g
Mąka pszenna8 g
Jaja1/2 szt.
Bułka tarta25 g
Olej80 ml

A. 1 kostkę.
B. 5 kostek.
C. 2 kostki.
D. 10 kostek.
Odpowiedź, że do przygotowania 10 porcji kotletów de volaille potrzebna jest 1 kostka masła, jest prawidłowa, ponieważ dokładna waga jednej kostki wynosi 200 gramów, co idealnie odpowiada całkowitej ilości masła wymaganej do skomponowania tych porcji. Zgodnie z normatywem surowcowym, na jedną porcję przypada 20 gramów masła, co w przypadku 10 porcji daje łącznie 200 gramów. To podejście jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania kosztami oraz surowcami w kuchni, co jest istotne w gastronomii. Przykładowo, w praktyce restauracyjnej przemyślenie ilości używanych składników pozwala na minimalizację strat i maksymalizację zysków. Ponadto, znajomość normatywów surowcowych jest kluczowa dla utrzymania wysokiej jakości potraw oraz zapewnienia ich jednorodności, co wpływa na satysfakcję klientów. W tym kontekście umiejętność precyzyjnego obliczenia potrzebnych składników jest umiejętnością cenioną w branży gastronomicznej, gdzie efektywne planowanie i wykonanie dań odgrywa kluczową rolę w sukcesie lokalu.

Pytanie 26

Jaki sos powinien być serwowany z pieczonym drobiem?

A. Ravigotte
B. Tatarski
C. Winegret
D. Żurawinowy
Sos żurawinowy to klasyczny dodatek do drobiu pieczonego, szczególnie w kuchni amerykańskiej i europejskiej. Jego słodko-kwaśny smak doskonale balansuje bogactwo i delikatność mięsa, co sprawia, że jest idealnym uzupełnieniem potraw z kurczaka, indyka i innego drobiu. Warto zauważyć, że sos żurawinowy jest często podawany podczas świąt, co podkreśla jego popularność w potrawach okazjonalnych. Przygotowanie tego sosu z użyciem świeżej żurawiny, cukru i soku z cytryny, pozwala na zachowanie naturalnych walorów smakowych owoców. W kuchni profesjonalnej, sos żurawinowy może być także wykorzystany w marinadach, co dodatkowo wzbogaca smak mięsa i podnosi jego walory estetyczne. Włączenie sosu żurawinowego do menu potraw z drobiem jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które kładą nacisk na umiejętne łączenie smaków oraz sezonowość składników.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jak nazywane są pomieszczenia, w których dostępne są usługi agroturystyczne?

A. Rekreacyjne.
B. Urlopowe.
C. Gościnne.
D. Hotele.
Odpowiedź "Gościnne" jest poprawna, ponieważ w kontekście agroturystyki odnosi się do pokojów oferowanych w gospodarstwach agroturystycznych, które zapewniają noclegi oraz często dodatkowe usługi, takie jak wyżywienie czy organizacja różnych aktywności na świeżym powietrzu. Pokoje gościnne w agroturystyce są zazwyczaj zlokalizowane w wiejskich obszarach i mają na celu stworzenie warunków do wypoczynku w bliskim kontakcie z naturą. Przykładami mogą być gospodarstwa oferujące lokalne potrawy, możliwość uczestnictwa w pracach polowych czy zajęcia związane z rzemiosłem tradycyjnym. Gościnność oraz autentyczność doświadczenia są kluczowymi elementami w promocji takich miejsc, co współczesny rynek turystyczny docenia, zwracając uwagę na indywidualne podejście do gości. Standardy agroturystyczne w Polsce są określone w przepisach prawa oraz normach jakości, takich jak „Znak Jakości Turystycznej” przyznawany przez Polską Organizację Turystyczną, co podkreśla znaczenie jakości usług w tej branży.

Pytanie 29

Jakie zmiany zachodzą w trakcie przechowywania jajek?

A. Żółtko zmniejsza się i przybiera formę wypukłą
B. Białko staje się galaretowate
C. Następuje powiększenie komory powietrznej
D. Skorupa nabiera przejrzystości
W czasie przechowywania jaj, jednym z najistotniejszych zjawisk jest powiększenie komory powietrznej, co jest spowodowane parowaniem wody z wnętrza jaja oraz mikropęknięciami w skorupie. Komora powietrzna jest przestrzenią w górnej części jaja, która rośnie w miarę upływu czasu. W miarę jak woda paruje, ciśnienie wewnętrzne jaja maleje, co skutkuje powiększeniem tej komory. Zjawisko to jest istotne zarówno z punktu widzenia przechowywania, jak i jakości jaj. W praktyce, większa komora powietrzna oznacza, że jaja są bardziej dojrzałe, co wpływa na ich smak i teksturę. Wartościowe jest również umiejętne przechowywanie jaj w warunkach chłodniczych, co może spowolnić procesy degradacyjne. Zgodnie z wytycznymi USDA, idealna temperatura przechowywania jaj wynosi około 4°C, co pozwala na zachowanie ich świeżości przez dłuższy czas. Praktyka ta jest szczególnie istotna w przemyśle spożywczym, gdzie jakość produktu finalnego ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i zadowolenia konsumentów.

Pytanie 30

Jakie zmiany powodują, że pieczywo staje się czerstwe?

A. Chemiczne
B. Fizyczne
C. Biochemiczne
D. Mikrobiologiczne
Czerstwienie pieczywa nie jest wynikiem zmian biochemicznych, chemicznych ani mikrobiologicznych. Zmiany biochemiczne odnosiłyby się do procesów enzymatycznych, które zachodzą w składnikach pieczywa, jednak nie są one głównym czynnikiem wpływającym na czerstwienie. Enzymy, takie jak amylazy, mogą wpływać na teksturę i smak, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za proces czerstwienia. Z kolei zmiany chemiczne, takie jak reakcje Maillarda, mogą wpływać na kolor i aromat pieczywa podczas pieczenia, lecz nie mają wpływu na to, jak efekt czerstwienia postępuje po jego wypieczeniu. Co więcej, mikrobiologia, obejmująca rozwój drobnoustrojów, ma znaczenie w kontekście fermentacji ciasta, ale nie wpływa na fakt, że pieczywo staje się czerstwe w wyniku procesów fizycznych, które są niezależne od działalności mikroorganizmów po upieczeniu. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do mylenia czerstwienia z innymi procesami, takimi jak pleśnienie czy fermentacja, co może skutkować nieporozumieniami dotyczącymi przechowywania pieczywa. Kluczowe jest zrozumienie, że czerstwienie jest procesem, który powstaje w wyniku utraty wilgoci i zmian strukturalnych związanych z krystalizacją skrobi.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Jakie działanie nie ochroni obranych selerów ani jabłek przed enzymatycznym brunatnieniem?

A. przelanie wrzątkiem
B. włożenie do zimnej wody
C. przelanie zimną wodą
D. ułożenie do zakwaszonej wody
Przelanie obranych selerów czy jabłek zimną wodą jest skuteczną metodą zapobiegania ich brunatnieniu enzymatycznemu. Proces ten jest wynikiem działania enzymu polifenolooksydazy, który utlenia polifenole zawarte w owocach i warzywach, co prowadzi do brązowienia. Zimna woda działa głównie poprzez spowolnienie aktywności enzymu, co wydłuża czas, w którym produkty te zachowują swoją naturalną barwę i świeżość. Praktyczne zastosowanie tej metody jest szerokie, szczególnie w gastronomii i przemyśle spożywczym, gdzie estetyka serwowanych potraw odgrywa istotną rolę. Ponadto, w standardach dotyczących obróbki warzyw i owoców, takich jak HACCP, zaleca się stosowanie metod minimalizujących straty jakościowe produktów, co obejmuje również schładzanie ich przed dalszym przetwarzaniem. Warto także zauważyć, że zimna woda nie wprowadza do produktów żadnych zanieczyszczeń ani substancji chemicznych, a zatem jest metodą ekologiczną i bezpieczną dla zdrowia.

Pytanie 33

Przed myciem wnętrza urządzeń chłodniczych, które zostały wcześniej odłączone od zasilania, należy użyć wody z dodatkiem

A. środka do zmywania naczyń
B. octu winnego
C. płynu do odkamieniania
D. mleczka do czyszczenia
Mleczko czyszczące, rozwiązanie stosowane głównie do powierzchni ceramicznych i metalowych, może być zbyt agresywne dla wnętrza urządzeń chłodniczych. Zawiera drobne cząsteczki ścierne, które mogą uszkodzić delikatne powierzchnie i prowadzić do ich zarysowania. Ponadto, może pozostawiać resztki, które są niepożądane w kontekście przechowywania żywności. Ocet winny, chociaż znany ze swoich właściwości dezynfekujących, ma intensywny zapach i jest kwasem, który może uszkodzić niektóre materiały, z których wykonane są elementy wnętrza urządzeń chłodniczych. Użycie octu winnego może również prowadzić do nieprzyjemnych aromatów w przechowywanych produktach. Płyn do usuwania kamienia, z drugiej strony, jest przeznaczony do usuwania osadów mineralnych z urządzeń, ale niekoniecznie jest skuteczny w usuwaniu tłuszczu i resztek żywności. Jego zastosowanie w kontekście czyszczenia wnętrza lodówki może prowadzić do zanieczyszczenia powierzchni, co z kolei stwarza ryzyko dla jakości przechowywanych produktów. Wszystkie wymienione środki mogą również nie spełniać standardów bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe w branży gastronomicznej. Właściwe podejście do czyszczenia urządzeń chłodniczych powinno skupiać się na produktach przeznaczonych do tego celu, które zapewniają skuteczność, bezpieczeństwo i ochronę przed zanieczyszczeniem.

Pytanie 34

Spośród wymienionych surowców, który jest najmniej trwały?

A. drób
B. ryż
C. cukier
D. ocet
Drób jest najmniej trwałym surowcem spośród wymienionych. Jego krótki okres przydatności do spożycia wynika z wysokiej zawartości wody oraz sprzyjających warunków do rozwoju mikroorganizmów, co stawia go w grupie produktów łatwo psujących się. W praktyce oznacza to, że drób powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych i spożyty w ciągu kilku dni od zakupu, aby zminimalizować ryzyko zatrucia pokarmowego. Dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności, normy sanitarno-epidemiologiczne zalecają, aby surowy drób był przechowywany w temperaturze poniżej 4°C. Warto również zwrócić uwagę na proces gotowania, który powinien odbywać się w temperaturze wewnętrznej osiągającej przynajmniej 75°C, co eliminuje większość patogenów, ale nie zmienia faktu, że sama surowa postać mięsa ma ograniczoną trwałość. W przeciwieństwie do cukru, ryżu czy octu, które mają dłuższe okresy przechowywania, drób wymaga staranniejszego traktowania i szybszego spożycia, co czyni go najmniej trwałym surowcem.

Pytanie 35

Do przygotowania jednej porcji pierogów potrzebne jest 160 g ugotowanej wołowiny. Ile surowej wołowiny trzeba zamówić, aby przygotować 40 porcji pierogów, biorąc pod uwagę, że straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 20%?

A. 5,00 kg
B. 8,00 kg
C. 6,40 kg
D. 7,20 kg
Kiedy próbujemy obliczyć ilość surowej wołowiny, jaką potrzebujemy do przygotowania 40 porcji pierogów, nie możemy przeoczyć istotnego aspektu, jakim są straty podczas obróbki cieplnej. Niektóre błędne podejścia do rozwiązania tego problemu mogą polegać na pomijaniu tego czynnika lub na niepoprawnym obliczaniu ilości surowca. Na przykład, jeśli ktoś obliczyłby tylko 6400 g ugotowanej wołowiny jako potrzebną ilość, a następnie nie uwzględniłby strat, doszedłby do wniosku, że zamówienie 6,4 kg surowej wołowiny będzie wystarczające. Takie podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia, że tylko 80% surowej wołowiny staje się gotowym produktem. Dlatego musimy podzielić wymaganą ilość ugotowanej wołowiny przez współczynnik wydajności, czyli 0,8. Inne błędy mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia jednostek miary lub z braku znajomości zasad dotyczących obróbki cieplnej mięsa. Ważne jest, aby w procesie gotowania i przygotowania potraw dokładnie analizować, jakie straty mogą wystąpić, co pomaga w optymalizacji kosztów i zasobów. Udoskonalenie umiejętności kalkulacyjnych oraz znajomości procesów technologicznych to kluczowe elementy w każdej kuchni, które wpływają na jakość serwowanych dań oraz ich rentowność.

Pytanie 36

Mizerię w jednej porcji do dania głównego powinno się serwować

A. na talerzyku zakąskowym
B. w pucharku z podstawkiem
C. w kompotierce z podstawkiem
D. na talerzu z daniem głównym
Mizerię jednoporcjowo do dania zasadniczego należy podawać na talerzyku zakąskowym, co jest zgodne z zasadami sztuki kulinarnej oraz prezentacji potraw. Talerzyk zakąskowy jest odpowiedni do serwowania sałatek, surówek i innych przystawek, ponieważ jego wielkość idealnie oddziela danie od dodatków, a także pozwala na estetyczne ułożenie składników. W praktyce gastronomicznej, serwując mizerię w ten sposób, zapewniamy, że danie jest wizualnie atrakcyjne, a także umożliwiamy gościom łatwe łączenie smaków z daniem głównym, co podnosi całokształt doświadczenia kulinarnego. Odpowiednie podanie potrawy na talerzyku zakąskowym jest również potwierdzeniem profesjonalizmu w gastronomii, gdzie dbałość o szczegóły ma kluczowe znaczenie. Mizeria, będąca często dodatkiem do dań mięsnych lub rybnych, powinna harmonijnie współgrać z całością serwowanych potraw, a jej prezentacja na talerzyku zakąskowym doskonale wpisuje się w zasady prawidłowego doboru naczyń do serwowania. Warto zaznaczyć, że estetyka podania potraw jest istotnym aspektem wpływającym na odbiór posiłku przez gości.

Pytanie 37

Jak nazywa się metoda łączenia mąki z innymi składnikami do ciasta biszkoptowego?

A. miesienie
B. zarabianie
C. mieszanie
D. ubijanie
Ubijanie, mieszanie i zarabianie to różne techniki, które mają swoje specyficzne zastosowania w piekarnictwie, jednak w kontekście ciasta biszkoptowego tylko mieszanie jest odpowiednią metodą. Ubijanie odnosi się do procesu, w którym składniki, takie jak białka jaj, są intensywnie mieszane, co prowadzi do wprowadzenia powietrza do masy, ale nie jest właściwą techniką do łączenia mąki z innymi składnikami. W przypadku ciasta biszkoptowego, nadmierne ubijanie mąki może prowadzić do zbyt gęstej struktury i utraty lekkości. Mieszanie, w przeciwieństwie do ubijania, polega na delikatnym łączeniu składników, co jest kluczowe dla zachowania objętości powietrza uzyskanej podczas ubijania białek. Mieszenie, jako technika, jest również związane z zagniataniem, ale to jest zupełnie inny proces, który ma zastosowanie w ciastach drożdżowych czy chlebach, gdzie wymagana jest rozwinięta struktura glutenu. Zarabianie natomiast to termin używany głównie w kontekście ciast, które wymagają pracy z ciastem i nadawania mu odpowiedniej konsystencji. W przypadku biszkoptu, kluczowym krokiem jest mieszanie, które umożliwia uzyskanie odpowiedniej tekstury, co podkreśla, jak ważne jest stosowanie odpowiednich technik w piekarnictwie, by uniknąć typowych błędów prowadzących do nieudanych wypieków.

Pytanie 38

Jak obliczyć cenę gastronomiczną jednej butelki (250 ml) wody mineralnej, jeśli cena detaliczna wynosi 1,00 zł, marża gastronomiczna to 100 %, a podatek VAT wynosi 7 %?

A. 3,21 zł
B. 2,14 zł
C. 4,28 zł
D. 1,07 zł
Aby obliczyć cenę gastronomiczną jednej butelki wody mineralnej, należy uwzględnić cenę detaliczną, marżę oraz podatek VAT. Cena detaliczna wynosi 1,00 zł. Marża gastronomiczna w wysokości 100% oznacza, że musimy podwoić cenę detaliczną, co daje nam 2,00 zł. Następnie, aby obliczyć wartość brutto, należy dodać podatek VAT w wysokości 7% do tej kwoty. Podatek VAT na poziomie 7% z 2,00 zł wynosi 0,14 zł (2,00 zł * 0,07). Zatem, całkowita cena gastronomiczna jednej butelki wody wynosi 2,00 zł + 0,14 zł = 2,14 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie marże i podatki mają bezpośredni wpływ na rentowność lokalu. Znajomość tych procesów pozwala na lepsze zarządzanie kosztami i ustalanie cen, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania finansami w gastronomii.

Pytanie 39

Jaki proces zachodzi przy przygotowywaniu kisielu kawowego po dodaniu mieszanki z mlekiem i mąką?

A. Żelowanie błonnika
B. Kleikowanie skrobi
C. Karmelizacja cukru
D. Koagulacja białek
W kontekście przygotowywania kisielu kawowego, inne wymienione procesy, takie jak żelowanie błonnika, karmelizacja cukru czy koagulacja białek, nie są adekwatne do zachodzących reakcji. Żelowanie błonnika dotyczy procesu, w którym błonnik, zwykle w formie substancji żelującej, absorbuje wodę i tworzy żel, jednak w przypadku kisielu kluczowym składnikiem jest skrobia, a nie błonnik. Karmelizacja cukru to proces termiczny, w wyniku którego cukry proste przekształcają się w melasę, co nadaje potrawom słodki smak i złocisty kolor, ale nie ma to zastosowania przy tworzeniu kisielu, gdzie nie zmienia to struktury i gęstości potrawy. Koagulacja białek, z kolei, to proces, w którym białka denaturują i łączą się w większe struktury, co zachodzi na przykład przy gotowaniu jajek, ale w kontekście kisielu nie jest to istotne, ponieważ nie mamy do czynienia z białkami w znaczącej ilości. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych procesów kulinarnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o tym, jak przygotowywane są potrawy. Właściwe zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne w pracy kucharza, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz jego walory sensoryczne. Również, nieznajomość procesu kleikowania skrobi może skutkować złymi rezultatami, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie technik kulinarnych.

Pytanie 40

Śmietana z widocznymi oznakami pleśni

A. może być stosowana do przygotowania potraw mięsnych
B. może być zastosowana do sporządzania sosów po usunięciu pleśni
C. nie może być używana do tworzenia potraw bez wcześniejszego zahartowania
D. nie może być używana do przygotowywania dań
Śmietana ze śladami pleśni jest produktem, który należy bezwzględnie wyeliminować z użycia w kuchni. Pleśń jest rodzajem grzyba, który może wytwarzać toksyny, w tym mykotoksyny, które są szkodliwe dla zdrowia. Nawet jeśli pleśń znajduje się tylko na powierzchni, nie jest możliwe, aby ocenić, jak głęboko wniknęła w produkt, co czyni go potencjalnie niebezpiecznym. W związku z tym, użycie takiej śmietany do przygotowywania potraw, niezależnie od ich rodzaju, jest absolutnie niewskazane. W praktyce, nawet w przypadku innych produktów spożywczych, takich jak ser czy chleb, zaleca się usunięcie całej żywności, w której znaleziono pleśń, a nie tylko jej widocznej części. Standardy bezpieczeństwa żywności, takie jak zasady HACCP, podkreślają konieczność unikania kontaminacji krzyżowej i dbałości o jakość składników, co jest kluczowe dla zdrowia konsumentów.