Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 20 lutego 2025 11:02
  • Data zakończenia: 20 lutego 2025 11:07

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki element ogrodowego wyposażenia składa się z dwóch rzędów kolumn, wspierających lekką ażurową strukturę poziomą?

A. Pergola
B. Trejaż
C. Bramka
D. Bindaż
Pergola to element architektury ogrodowej, który spełnia funkcję zarówno estetyczną, jak i praktyczną. Składa się z dwóch rzędów słupów, które podtrzymują ażurową konstrukcję poziomą, co pozwala na tworzenie zacienionych miejsc w ogrodzie. Pergole są często wykorzystywane do podtrzymywania roślin pnących, takich jak winorośl czy róże, co dodatkowo zwiększa ich walory wizualne i funkcjonalne. Warto zauważyć, że pergole mogą pełnić różne role, na przykład jako element dekoracyjny w ogrodzie, miejsce do wypoczynku, czy też jako zadaszenie dla tarasów. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania ogrodów, pergole powinny być wykonane z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, takich jak drewno, kompozyty lub metal, co zapewnia ich trwałość. Użycie pergoli w ogrodzie nie tylko poprawia jego estetykę, ale także wpływa na mikroklimat, tworząc przyjemniejsze warunki do relaksu na świeżym powietrzu.

Pytanie 2

Najważniejszym składnikiem kompozycji jest

A. dominanta
B. rytm
C. symetria
D. linia
Rytm, dominanta i symetria, mimo że są istotnymi elementami kompozycji, nie stanowią podstawy, na której opiera się całe dzieło. Rytm jest związany z powtarzalnością elementów w kompozycji, co może prowadzić do stworzenia wrażenia ruchu i dynamiki. W praktyce rytm wykorzystuje się w muzyce, tańcu oraz sztukach wizualnych, aby nadać dziełu puls i tempo. Jednak bez odpowiedniej struktury, jaką tworzy linia, rytm może stracić swoją moc i znaczenie, gdyż nie będzie miał wyraźnych punktów odniesienia. Dominanta, jako element przyciągający uwagę, jest istotna w kontekście hierarchizacji informacji w dziele, ale bez linii, która określa granice i układ form, może być trudna do wyodrębnienia. Symetria natomiast, często stosowana dla uzyskania harmonii i estetyki, nie jest podstawowym elementem kompozycji, gdyż może nie zawsze odzwierciedlać intencje artysty. Używanie symetrii bez przemyślanej struktury linii może prowadzić do monotonii i braku wyrazu. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie założenia, że elementy te mogą stać się samodzielnymi fundamentami, co nie jest zgodne z zasadami kompozycji. W projektowaniu i sztuce należy zawsze zaczynać od zrozumienia linii jako podstawowego narzędzia budowy wizualnej narracji.

Pytanie 3

Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie

A. niwelacji koryta drogi
B. zagęszczania warstwy wiążącej
C. układania warstwy ścieralnej
D. ustalania warstwy podbudowy
Układanie warstwy ścieralnej to etap, który odbywa się na samym końcu procesu budowy nawierzchni drogowej, co oznacza, że formowanie spadków poprzecznych na tym etapie byłoby nieefektywne i niezgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Warstwa ścieralna jest ostatnią warstwą nawierzchni, która jest odpowiedzialna za bezpośredni kontakt z pojazdami. Wcześniejsze etapy, takie jak zagęszczanie warstwy wiążącej, nie powinny być mylone z formowaniem spadków, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie odpowiedniej struktury i nośności nawierzchni, a nie kształtowanie profilu poprzecznego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że spadki można formować w dowolnym momencie budowy, podczas gdy ich precyzyjne uformowanie na etapie niwelacji koryta jest podstawą dla całej konstrukcji. Również równanie warstwy podbudowy nie jest momentem odpowiednim do wprowadzenia spadków poprzecznych, ponieważ na tym etapie kładzie się nacisk na uzyskanie odpowiednich parametrów nośności podbudowy, a nie na formowanie geometrii nawierzchni. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że formowanie spadków poprzecznych to proces wymagający wcześniejszego zaplanowania i musi być realizowane w odpowiedniej kolejności.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Na sporządzanym szkicu pomiarów terenowych początek linii osnowy pomiarowej powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem

A. P
B. 0,00
C. 1,00
D. O
Odpowiedzi takie jak 'O', '1,00' lub 'P' nie są właściwe w kontekście oznaczania początku linii osnowy. Odpowiedź 'O' jest myląca, gdyż nie odnosi się do stosowanych standardów w geodezji, w których punkt początkowy powinien być jednoznacznie oznaczony liczbą. Użycie litery 'O' może sugerować, że punkt ten jest oznaczany jako pusty, co w praktyce nie ma zastosowania. Z kolei '1,00' sugeruje, że jest to kolejny punkt na linii osnowy, a nie punkt startowy. Oznaczenie '1,00' mogłoby wprowadzić w błąd, sugerując, że pomiary zaczynają się nie od '0,00', ale od '1,00', co jest sprzeczne z zasadą, że każdy nowy układ pomiarowy powinien rozpoczynać się od zera. Wreszcie, oznaczenie 'P' nie ma standardowego zastosowania w kontekście osnowy pomiarowej, co może prowadzić do nieporozumień. Przy projektowaniu systemu pomiarowego istotne jest, aby stosować się do przyjętych konwencji, które zapewniają spójność i zrozumiałość danych. Właściwe oznaczenie punktów w terenie zgodnie z obowiązującymi standardami jest niezbędne do poprawnej analizy oraz do późniejszego odtworzenia warunków pomiarowych, co jest kluczowe w każdej pracy geodezyjnej.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jaką skalę należy wprowadzić przy sporządzaniu rzutu górnego piaskownicy o wymiarach 2,0×3,8 m, aby rysunek wypełnił większą część powierzchni arkusza A4?

A. 1 : 5
B. 1 : 100
C. 1 : 20
D. 1 : 50
Wybór skali 1:20 do wykonania rzutu z góry piaskownicy o wymiarach 2,0×3,8 m jest poprawny, ponieważ pozwala na uzyskanie rysunku, który zajmie znaczną część powierzchni arkusza formatu A4. W skali 1:20, wymiary rysunku wyniosą odpowiednio 0,1 m x 0,19 m, co po przeliczeniu daje 10 cm x 19 cm. Warto zaznaczyć, że arkusz A4 ma wymiary 21 cm x 29,7 cm, co oznacza, że rysunek doskonale się w nim zmieści i pozwoli na dodanie niezbędnych detali oraz opisów. W praktyce, stosowanie odpowiedniej skali jest kluczowe w dokumentacji technicznej oraz projektowej, ponieważ umożliwia właściwe odwzorowanie obiektów w sposób czytelny i zrozumiały. W architekturze i inżynierii często korzysta się ze skal, które zbliżają się do rzeczywistych wymiarów obiektów, co w przypadku skali 1:20 jest dobrze dostosowane do prezentacji małych obiektów, takich jak piaskownice. Dodatkowo, wybór skali powinien brać pod uwagę również przestrzeń na dodatkowe opisy, legendy oraz inne elementy wizualne, co jest istotne w kontekście dobrych praktyk w rysunku technicznym.

Pytanie 9

Osoba zwiedzająca, chcąca poznać elementy architektury tradycyjnej wsi kaszubskiej, powinna udać się

A. do alpinarium
B. do arboretum
C. do rosarium
D. do skansenu
Udzielenie odpowiedzi dotyczącej arboretum, alpinarium czy rosarium w kontekście zapoznania się z architekturą dawnej wsi kaszubskiej wskazuje na niepełne zrozumienie tematu. Arboretum to miejsce, w którym gromadzone są różnorodne gatunki drzew i krzewów, służące głównie celom badawczym i edukacyjnym, ale nie ma ono bezpośredniego związku z architekturą wiejską. Podobnie alpinarium, które jest ogrodem górskim, skupia się na roślinach górskich i ich ekosystemach, przez co również nie odzwierciedla elementów tradycyjnej architektury wiejskiej. Z kolei rosarium specjalizuje się w różach, będąc miejscem prezentującym różnorodność tych kwiatów, co znowu nie ma związku z architekturą, a raczej z uprawą i estetyką ogrodową. Te pomyłki pokazują powszechny błąd w założeniu, że każde miejsce związane z roślinnością może również prezentować kulturę i architekturę. W praktyce architektura wiejska to zespół obiektów, które odzwierciedlają zwyczaje, styl życia i tradycje danej społeczności, a skansen jest jedynym z wymienionych miejsc, które gromadzi i eksponuje tego rodzaju dziedzictwo w autentycznym kontekście. Ważne jest zrozumienie różnicy między przestrzenią botaniczną a przestrzenią kulturową, co pozwala na właściwe skierowanie swoich zainteresowań i oczekiwań w kontekście turystyki kulturowej.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jakiego sprzętu najlepiej użyć do usunięcia warstwy humusu z wierzchu gleby?

A. Koparki
B. Spycharki
C. Równiarki
D. Zgarniarki
Koparki są maszynami zaprojektowanymi głównie do wykopów i prac ziemnych, a ich głównym zadaniem jest przenoszenie dużych ilości ziemi na większe głębokości. Użycie koparki do zdjęcia warstwy humusu może prowadzić do nieefektywności oraz nadmiernego naruszenia struktury gleby, co jest niepożądane w kontekście ochrony środowiska. Równiarki, z drugiej strony, służą do wyrównywania powierzchni, ale nie są idealne do usuwania humusu. Ich mechanizm działania jest bardziej dostosowany do prac na utwardzonych nawierzchniach czy drogach, a nie do pracy w luźnej glebie. Spycharki, chociaż są w stanie przemieszczać materiały, mają zbyt dużą agresywność i ryzyko uszkodzenia warstwy gleby, co negatywnie wpływa na przyszłą uprawę. Używanie tych maszyn zamiast zgarniarki może spowodować degradację warstwy humusu oraz zniszczenie bioróżnorodności w glebie. Niezrozumienie odpowiednich zastosowań tych maszyn prowadzi do błędnych decyzji w planowaniu prac ziemnych, co może skutkować nieefektywnością i dodatkowymi kosztami związanymi z regeneracją uszkodzonego terenu.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż skałę, która jest najmniej przydatna do produkcji materiałów przeznaczonych do budowy nawierzchni na placach miejskich.

Nazwy skałŚcieralność na tarczy Boehhmego [cm] (uśredniona dla polskich złóż)
A.Sjenit0,23 - 0,25
B.Granit0,16 - 0,24
C.Marmur0,39 - 0,65
D.Piaskowiec0,87 - 1,94

A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Wybór odpowiedzi A, B lub C wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące znaczenia ścieralności skał w kontekście ich zastosowania w budowie nawierzchni. Każda z tych skał, mimo że może mieć swoje właściwości, nie została oceniona pod kątem ich odporności na ścieranie w takim stopniu, jak piaskowiec. Na przykład, odpowiedzi A, B i C mogą odnosić się do skał o niższej ścieralności, co czyni je bardziej odpowiednimi do budowy nawierzchni. To zrozumienie jednak pomija kluczowy aspekt – to właśnie wysoka wartość ścieralności piaskowca czyni go najmniej przydatnym materiałem. Typowym błędem myślowym jest opieranie się na ogólnych właściwościach skał, bez analizy ich specyficznej wydajności w wymagających warunkach, takich jak intensywny ruch pieszy lub samochodowy. Dlatego ważne jest, aby w każdej decyzji dotyczącej wyboru materiału uwzględniać zarówno jego właściwości mechaniczne, jak i kontekst zastosowania. Praktyki branżowe sugerują, że wybór materiałów powinien być oparty na badaniach ścieralności oraz normach, które określają minimalne wymagania dla materiałów przeznaczonych do budowy nawierzchni. Świadomość tych kryteriów jest kluczowa dla zapewnienia trwałości i funkcjonalności infrastruktury miejskiej.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?

A. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń
B. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.
C. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.
D. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.
Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych eksploatowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń to najlepszy wybór do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym, ponieważ zapewnia on odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak wilgoć, promieniowanie UV oraz zmiany temperatury. Tego typu lakier jest formułowany tak, aby tworzył elastyczną powłokę odporną na pękanie i łuszczenie, co jest szczególnie istotne w przypadku elementów narażonych na zmienne warunki atmosferyczne. Dzięki zastosowaniu takiego lakieru, podest nie tylko zyska estetyczny wygląd, ale także wydłuży swoją żywotność oraz ułatwi konserwację. Na przykład, lakier taki można aplikować na tarasy, altany czy meble ogrodowe, co podkreśla jego wszechstronność. Warto także pamiętać, że przed nałożeniem lakieru, drewniana powierzchnia powinna być odpowiednio przygotowana, co obejmuje szlifowanie oraz oczyszczanie, aby zapewnić dobrą przyczepność i trwałość powłoki. Wybierając lakier do zastosowań zewnętrznych, należy zwrócić uwagę na jego odporność na działanie grzybów i pleśni, co jest kolejnym atutem omawianego produktu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?

A. w XIX wieku
B. w XVII wieku
C. w XVI wieku
D. w XVIII wieku
Odpowiedzi takie jak XVII, XVIII czy XVI wiek nie uwzględniają odpowiednich kontekstów historycznych i kulturowych, w jakich rozwijał się styl ogrodów obwarzankowych. W XVII wieku dominowały ogrody formalne, znane z precyzyjnych układów geometrycznych, które były charakterystyczne dla stylu francuskiego. Wówczas, zamiast obwodnic, stawiano na symetrię i porządek, co nie sprzyjało powstawaniu ogrodów z luźniejszymi układami dróg. Z kolei XVIII wiek przyniósł rozwój ogrodów krajobrazowych, ale sama koncepcja obwarzankowa nie była jeszcze w pełni rozwinięta. W XVI wieku, który charakteryzował się renesansowym podejściem do ogrodów, skupiano się głównie na klasycznych wzorcach europejskich, co również nie prowadziło do powstawania układów dróg obwodnicowych. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylne utożsamienie różnych stylów ogrodowych z ich funkcjami oraz niewłaściwe odniesienie do czasów historycznych. Zrozumienie ewolucji ogrodów i ich układów wymaga znajomości kontekstu społeczno-kulturowego danego okresu, co pozwala na dokładniejsze przypisanie charakterystycznych cech do odpowiednich stuleci.

Pytanie 17

Początek linii osnowy pomiarowej na przygotowywanym szkicu pomiarów terenowych powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem

A. 1,00
B. 0,00
C. P
D. O
Odpowiedzi 1, 2, 3 i 4 są niestety nietrafione, bo nie odzwierciedlają tego, jak to naprawdę wygląda w geodezji, jeśli chodzi o oznaczanie początku linii osnowy pomiarowej. Znak 1,00 może dawać mylne wrażenie, że punkt odniesienia jest metr dalej. A to nie tak – zawsze powinno być 0,00, żeby nie było później niejasności w pomiarach. Z kolei wybór oznaczenia O też jest mylący, bo nie mówi nic konkretnego o punkcie odniesienia, co w geodezji jest naprawdę istotne. Oznaczenie P, które mogłoby sugerować 'punkt', nie jest standardowo używane w tym kontekście. Jeśli używasz takich niepoprawnych oznaczeń, to ryzykujesz poważne błędy w interpretacji danych pomiarowych. A to wpływa na dalsze etapy prac geodezyjnych oraz ich zgodność z normami. Dlatego w geodezji ważne jest, aby wszystkie oznaczenia były jasne i jednoznaczne, a ich zrozumienie nie budziło wątpliwości. W skrócie, trzeba przestrzegać ustalonych norm, żeby praca była na wysokim poziomie i było jak najmniej błędów.

Pytanie 18

Wskaź, która forma ochrony przyrody stanowi wspólną inicjatywę państw Unii Europejskiej?

A. Obszar chronionego krajobrazu
B. Obszar Natura 2000
C. Park narodowy
D. Park krajobrazowy
Wybór parków krajobrazowych, parków narodowych lub obszarów chronionego krajobrazu jako form ochrony przyrody, zamiast obszaru Natura 2000, nie odzwierciedla złożoności i specyfiki unijnej strategii ochrony bioróżnorodności. Parki krajobrazowe są obszarami, które mają na celu ochronę walorów krajobrazowych i kulturowych danego regionu, lecz nie zawsze mają tak wyraźne ramy prawne i nie są objęte międzynarodowymi regulacjami, jak Natura 2000. Parki narodowe, choć istotne dla ochrony przyrody, często mają bardziej lokalny zasięg, a ich zarządzanie jest uzależnione od przepisów krajowych, co może ograniczać współpracę międzynarodową. Obszary chronionego krajobrazu są również ukierunkowane na ochronę estetycznych i kulturowych aspektów krajobrazu, ale niekoniecznie priorytetowo traktują zachowanie bioróżnorodności. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie lokalnych i regionalnych form ochrony z tymi, które mają zasięg międzynarodowy, oraz nieuznawanie znaczenia współpracy między krajami w ramach ochrony przyrody. System Natura 2000 jest fundamentem dla zharmonizowanej polityki ochrony przyrody w Europie, a jego skuteczność wynika z synergii działań państw członkowskich, co czyni go unikalnym podejściem w skali kontynentu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Aby przeprowadzić inwentaryzację spadku poprzecznego drogi, należy zastosować

A. libelli
B. poziomicy
C. pochylnika
D. pionu
Pochylnik to naprawdę fajne narzędzie, które używamy przy inwentaryzacji spadków poprzecznych dróg. Dzięki niemu możemy dokładnie zmierzyć kąty nachylenia i spadki nawierzchni. Jego budowa sprawia, że łatwo zmierzymy różnicę wysokości na odcinku drogi, a to ważne, bo dobrze zaprojektowana droga ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Pochylnik działa na zasadzie grawitacji, co pozwala nam uzyskać prawidłowy spadek – to ważne, bo dzięki temu woda deszczowa jest skutecznie odprowadzana, co zapobiega erozji. W praktyce można go używać, żeby sprawdzić stan nawierzchni i czy nachylenie spełnia normy z przepisów. Na przykład, dla dróg asfaltowych, często musimy mieć spadek w granicach 2-3% w stronę rowu, żeby woda mogła swobodnie odpływać. Dlatego właśnie pochylnik jest nieodłącznym elementem inwentaryzacji, wpływającym na bezpieczeństwo i komfort użytkowników dróg.

Pytanie 21

Jakie narzędzie można zastosować do wykopania dołków na słupy ogrodzenia z siatki?

A. Minikoparki gąsienicowej
B. Aeratora elektrycznego
C. Wertykulatora spalinowego
D. Wiertnicy spalinowej
Wiertnica spalinowa to narzędzie zaprojektowane specjalnie do wiercenia otworów w ziemi. Dzięki napędowi spalinowemu, wiertnice te oferują dużą moc i wydajność, co czyni je idealnym rozwiązaniem do wykonywania dołków pod słupy ogrodzenia z siatki. Praktyczne zastosowanie wiertnicy spalinowej pozwala na szybkie i efektywne przygotowanie fundamentów dla ogrodzeń, co jest szczególnie istotne w przypadku twardych gruntów, gdzie tradycyjne metody, takie jak użycie łopaty, mogą okazać się niewystarczające. Wiertnice spalinowe są dostępne w różnych rozmiarach i mocach, co umożliwia dostosowanie sprzętu do specyfiki projektu. Dodatkowo, stosowanie wiertnicy minimalizuje ryzyko uszkodzenia otoczenia, ponieważ precyzyjnie wyporządza materiał w miejscu wiercenia. W branży budowlanej oraz ogrodniczej stosuje się ją zgodnie z najlepszymi praktykami, zapewniając efektywność i bezpieczeństwo pracy. Warto też pamiętać o regularnej konserwacji sprzętu, aby zapewnić jego niezawodność oraz długą żywotność.

Pytanie 22

Jaki instrument służy do pomiaru różnic wzniesień na terenie?

A. Dalmierz
B. Libella
C. Węgielnica
D. Niwelator
Niwelator to precyzyjny przyrząd geodezyjny stosowany do pomiaru różnic wysokości między punktami w terenie. Jego działanie opiera się na zasadzie poziomowania, co pozwala na uzyskanie dokładnych wyników niezależnie od ukształtowania terenu. Niwelatory są powszechnie wykorzystywane w budownictwie, inżynierii lądowej oraz geodezji. Przykładem zastosowania niwelatora jest określenie poziomu fundamentów budynku, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej niwelatory optyczne oraz elektroniczne umożliwiają pomiary na dużych odległościach, co jest istotne przy projektowaniu dróg, mostów czy innych obiektów inżynieryjnych. Warto również wspomnieć o standardach geodezyjnych, które regularnie podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru różnic wysokości dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa realizowanych inwestycji.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Aby osiągnąć określony efekt w ogrodzie, należy tak zaaranżować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. wynosił od 50% do 60%
B. wynosił od 31% do 45%
C. był mniejszy niż 30%
D. był większy niż 60%
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na wyższy procent otwarć ścian, można wprowadzić w błąd w kontekście projektowania przestrzeni ogrodowych. Propozycje przewidujące, że procent otwarć powinien wynosić więcej niż 60% lub od 50% do 60%, mogą prowadzić do narażenia użytkowników na nadmierną ekspozycję na warunki atmosferyczne, co skutkuje obniżeniem komfortu korzystania z przestrzeni. Wysoki procent otwarć sprzyja również hałasowi z zewnątrz, co wpływa na jakość wypoczynku. Dodatkowo, koncepcje te mogą nie uwzględniać aspektów prywatności, które są kluczowe w kontekście ogrodów i przestrzeni wypoczynkowych. W praktyce, projektanci starają się osiągnąć harmonię między otwartością a zamknięciem przestrzeni, co najlepiej realizuje się poprzez utrzymywanie niskiego procentu otwarć. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne, aby unikać typowych błędów projektowych, które mogą wpływać na funkcjonalność i estetykę wnętrz ogrodowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do dobrych praktyk architektonicznych, które podkreślają znaczenie równowagi w projektowaniu przestrzeni.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jaka jest poprawna sekwencja działań do realizacji nawierzchni z kostki brukowej na gruncie przepuszczalnym?

A. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, ułożenie kostki brukowej
B. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie dwóch warstw podbudowy z klińca, ułożenie kostki brukowej
C. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, ułożenie kostki brukowej
D. Wykorytowanie podłoża, wykonanie wylewki betonowej, ułożenie kostki brukowej
Dobra robota! Twoja odpowiedź pokazuje, że wiesz, jak powinny wyglądać etapy układania kostki brukowej na gruncie, który dobrze przepuszcza wodę. Zaczynamy od wykorytowania podłoża – to ważny krok, bo dzięki temu usuwamy górną warstwę gleby i zapewniamy odpowiednią głębokość dla podbudowy. Później osadzamy obrzeża, które pomogą utrzymać kostkę w jednym miejscu i nie pozwolą jej się przesuwać. Następnie ważna jest warstwa podbudowy z piasku, bo ona daje stability i ułatwia odprowadzenie wody. Piasek jest tu najlepszy, bo na gruntach przepuszczalnych pozwala na swobodny przepływ wody, a to zmniejsza ryzyko kałuż i erozji. Na końcu układamy kostkę, pamiętając o spasowaniu i poziomowaniu. Całość, jak widać, jest zgodna z dobrymi praktykami budowlanymi i standardami, co jest super ważne.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Ogród zaplanowany w sposób swobodny, nieregularny i asymetryczny wskazuje na przyjęcie zasad do stworzenia ogrodu w stylu

A. modernistycznym
B. romantycznym
C. barokowym
D. średniowiecznym
Wybór stylu modernistycznego, średniowiecznego czy barokowego dla planu ogrodu o charakterze swobodnym i nieregularnym jest błędny, ponieważ każdy z tych stylów posiada wyraźne cechy i zasady, które nie są zgodne z romantyczną estetyką. Styl modernistyczny, na przykład, koncentruje się na prostocie formy i funkcjonalności, co często prowadzi do geometrycznych i uporządkowanych kompozycji, eliminujących swobodny charakter ogrodu. Z kolei styl średniowieczny, z jego formalnymi układami i ścisłymi symetriami, opiera się na zasadach porządku i hierarchii, co również stoi w sprzeczności z nieregularnością romantycznego ogrodu. Styl barokowy natomiast, mimo że może zawierać pewne elementy dynamiki, jest zdominowany przez monumentalność, symetrię i bogate dekoracje, co wyklucza swobodne podejście do formy przestrzennej. Te błędne interpretacje mogą wynikać z mylnych założeń o różnorodności stylów ogrodowych oraz ich wzajemnych powiązaniach, które często są nadinterpretowane. Ważne jest, aby podczas projektowania ogrodu kierować się nie tylko estetyką, ale również historycznymi i kulturowymi kontekstami danego stylu, co pozwala na uzyskanie spójności i harmonii w przestrzeni. W przeciwnym razie, projekt może stracić na funkcjonalności oraz atrakcyjności wizualnej.

Pytanie 38

Który z wymienionych kroków w procesie budowy słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej realizowany jest najpóźniej?

A. Wylanie fundamentów
B. Ułożenie cegieł klinkierowych
C. Fugowanie
D. Ułożenie ceramicznych daszków
Wylanie fundamentów to istotny etap budowy słupa ogrodzeniowego, ale następuje on na początku całego procesu. Fundamenty są podstawą każdej konstrukcji, zapewniając stabilność i odpowiednie wsparcie dla słupa. Ich wylewanie musi być przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi normami budowlanymi, co zapewnia bezpieczeństwo i trwałość całej struktury. Ułożenie ceramicznych daszków także nie jest końcowym etapem, ponieważ ma miejsce po ułożeniu cegieł klinkierowych, ale przed fugowaniem. Daszki pełnią funkcję ochronną, zapobiegając wnikaniu wody do wnętrza słupa oraz, co ważne, ograniczają rozwój mchu i innych form biologicznych, które mogłyby zaszkodzić materiałowi. Ułożenie cegieł klinkierowych jest kluczowe, ale również wchodzi w skład procesu budowy przed fugowaniem. Niezrozumienie kolejności tych etapów może prowadzić do nieprawidłowej budowy i osłabienia właściwości konstrukcyjnych. Kluczowym błędem jest mylenie pierwszeństwa poszczególnych działań, co może skutkować nieodpowiednią jakością wykonania lub trwałością. Na każdym etapie budowy ważne jest stosowanie się do zasad i standardów branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz estetykę budowli.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Jakie wymiary będzie miała przestrzeń ukazana na planie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary tej przestrzeni wynoszą 250 × 400 cm?

A. 1,0 × 2,2 cm
B. 2,0 × 1,2 cm
C. 0,5 × 0,8 cm
D. 5,0 × 8,0 cm
Zrozumienie, jak działa skala mapy, jest kluczowe dla prawidłowego odwzorowania rzeczywistych wymiarów obiektów. Odpowiedzi, które wskazują wymiary 2,0 × 1,2 cm, 5,0 × 8,0 cm lub 1,0 × 2,2 cm, pokazują nawyki myślowe, które mogą prowadzić do błędnych interpretacji danych. Często, przy obliczeniach, można popełnić błąd polegający na niedostatecznym uwzględnieniu skali. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 2,0 × 1,2 cm, wydaje się, że wymiar został zredukowany, ale nie w odpowiedniej proporcji. Ponadto, odpowiedź 5,0 × 8,0 cm sugeruje, że wymiary zostały znacznie zwiększone, co jest sprzeczne z zasadą proporcjonalności wynikającą z zastosowania skali 1:500. Warto także zwrócić uwagę, że skala mapy jest narzędziem, które pozwala na przekształcenie dużych wymiarów w bardziej praktyczne i użyteczne wartości, które mogą być używane w planowaniu i projektowaniu. Niestety, błędne wymiary mogą prowadzić do niepoprawnych analiz przestrzennych, co w efekcie może wpłynąć na decyzje dotyczące zagospodarowania przestrzennego. Bez zrozumienia koncepcji przeliczania wymiarów w skali, projektanci mogą napotkać poważne problemy, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie geometrii i kartografii.