Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 21:13
  • Data zakończenia: 14 marca 2025 21:29

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W którym systemie operacyjnym może pojawić się komunikat podczas instalacji sterowników dla nowego urządzenia?

System.......nie może zweryfikować wydawcy tego sterownika. Ten sterownik nie ma podpisu cyfrowego albo podpis nie został zweryfikowany przez urząd certyfikacji. Nie należy instalować tego sterownika, jeżeli nie pochodzi z oryginalnego dysku producenta lub od administratora systemu.

A. Unix
B. Windows XP
C. Windows 98
D. Linux
Windows XP to system operacyjny, który wprowadził istotne zmiany w zarządzaniu bezpieczeństwem sterowników urządzeń. Jednym z kluczowych elementów było wprowadzenie wymagania podpisów cyfrowych dla sterowników jako środka zapewnienia ich autentyczności i integralności. Gdy instalowany sterownik nie posiadał poprawnego podpisu, system wyświetlał ostrzeżenie, co miało na celu ochronę użytkownika przed potencjalnie szkodliwym oprogramowaniem. Dzięki temu użytkownicy byli zachęcani do korzystania z certyfikowanych sterowników, co minimalizowało ryzyko problemów z kompatybilnością i stabilnością systemu. System Windows XP korzystał z infrastruktury klucza publicznego (PKI) do weryfikacji podpisów cyfrowych, co było zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT. Instalacja niepodpisanych sterowników była możliwa, lecz wymagała świadomego działania użytkownika, który musiał zaakceptować ryzyko. W praktyce, oznaczało to, że administratorzy systemów byli bardziej świadomi źródeł pochodzenia sterowników i ich potencjalnych zagrożeń. Takie podejście do zarządzania sterownikami pozwoliło na zwiększenie bezpieczeństwa systemu i jego użytkowników, co było istotnym krokiem w kierunku implementacji bardziej rygorystycznych standardów bezpieczeństwa w przyszłych wersjach Windows.

Pytanie 2

W sytuacji, gdy nie ma możliwości uruchomienia programu BIOS Setup, jak przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej?

A. przełożyć zworkę na płycie głównej
B. zaktualizować BIOS Setup
C. naładować baterię na płycie głównej
D. ponownie uruchomić system
Przełożenie zworki na płycie głównej to właściwa metoda przywracania ustawień domyślnych BIOS-u, zwana również "resetowaniem BIOS-u". Zworki zazwyczaj znajdują się w pobliżu baterii CMOS i są oznaczone jako CLRTC, CLEAR, lub podobnie. Poprzez przestawienie zworki na odpowiednią pozycję przez kilka sekund, można zresetować wszystkie ustawienia BIOS-u do wartości fabrycznych. To szczególnie przydatne, gdy płyta główna nie odpowiada, a użytkownik stracił dostęp do ustawień BIOS. Po przywróceniu ustawień, ważne jest, aby z powrotem ustawić zworkę w pierwotnej pozycji, aby BIOS działał poprawnie. Dotyczy to także sytuacji, gdy na przykład zmieniono ustawienia overclockingu, które mogą uniemożliwić uruchomienie systemu. Resetowanie BIOS-u przez zworkę jest zgodne z najlepszymi praktykami i jest powszechnie stosowane przez techników komputerowych. Warto znać tę metodę, aby móc skutecznie radzić sobie z problemami płyty głównej.

Pytanie 3

Jaką maskę domyślną posiada adres IP klasy B?

A. 255.255.255.255
B. 255.255.255.0
C. 255.0.0.0
D. 255.255.0.0
Domyślna maska podsieci dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, co pozwala na przydzielenie znacznej liczby adresów w ramach tej samej sieci. Maska 255.255.0.0 wskazuje, że pierwsze 16 bitów adresu IP jest wykorzystywanych jako identyfikator sieci, podczas gdy pozostałe 16 bitów służą do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu możliwe jest skonfigurowanie do 65,536 unikalnych adresów hostów w jednej sieci klasy B. W praktyce, taka konfiguracja jest szczególnie użyteczna w dużych organizacjach, gdzie wymagane jest zarządzanie licznymi urządzeniami i komputerami w sieci. Ustalanie właściwej maski podsieci jest kluczowym elementem projektowania sieci, a stosowanie domyślnych wartości zgodnych z klasyfikacją adresów IP ułatwia administrację oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej
B. przesyłania wiadomości e-mail
C. transmisji dźwięku w sieci
D. przesyłania listów do grup dyskusyjnych
IRC, czyli Internet Relay Chat, to całkiem fajny protokół do czatowania w czasie rzeczywistym, używający konsoli tekstowej. W odróżnieniu od e-maila czy wiadomości głosowych, IRC skupia się na interaktywnych rozmowach w kanałach tematycznych, co naprawdę sprzyja dyskusjom i wspólnemu działaniu. Można go spotkać w różnych sytuacjach, na przykład zespoły programistyczne korzystają z niego do szybkiej wymiany pomysłów, a różne społeczności online organizują wydarzenia. Choć może się wydawać staroświecki, to ma nadal swoich zwolenników, bo jest prosty w obsłudze i nie potrzebuje zbyt dużo zasobów. Istnieją też standardy, takie jak RFC 1459, które mówią, jak to wszystko powinno działać, co sprawia, że różne klienty i serwery mogą ze sobą współpracować. Dzięki otwartym standardom, IRC jest elastycznym narzędziem, które można dostosować do wielu różnych zastosowań, zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Pytanie 5

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0
B. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254
C. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254
D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255
Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 6

Oprogramowanie, które często przerywa działanie przez wyświetlanie komunikatu o konieczności dokonania zapłaty, a które spowoduje zniknięcie tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. nagware
B. greenware
C. crippleware
D. careware
Nagware to termin odnoszący się do oprogramowania, które regularnie przerywa działanie, wyświetlając komunikaty żądające zapłaty za licencję. Oprogramowanie to może w pewnym momencie zablokować dostęp do pełnej funkcjonalności, jeśli użytkownik nie zdecyduje się na uiszczenie opłaty. Przykłady nagware to aplikacje, które oferują pełne funkcje przez ograniczony czas, a następnie wprowadzają ograniczenia, dopóki użytkownik nie wykupi pełnej wersji. Warto zauważyć, że nagware różni się od innych typów oprogramowania, takich jak crippleware, które ogranicza funkcjonalność bez wyświetlania komunikatów o płatności. W branży technologicznej nagware jest często wykorzystywane w modelach freemium, gdzie użytkownik ma możliwość przetestowania produktu przed podjęciem decyzji o zakupie. Praktyki te są zgodne z podejściem do maksymalizacji wartości dla klienta, co jest kluczowe w strategiach marketingowych wielu firm, w tym producentów oprogramowania. Ta forma licencjonowania może być korzystna dla obu stron, pod warunkiem, że jest stosowana w przejrzysty sposób, co odzwierciedla dobre praktyki branżowe w zakresie zasadności i etyki w sprzedaży oprogramowania.

Pytanie 7

Jak nazywa się materiał używany w drukarkach 3D?

A. substancja katalityczna
B. filament
C. ciecz
D. proszek węglowy
Filament to najpopularniejszy materiał eksploatacyjny stosowany w drukarkach 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo sztuczne w formie długiego, cienkiego drutu, który jest podgrzewany i wytłaczany przez głowicę drukującą, tworząc trójwymiarowy obiekt warstwa po warstwie. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren), PETG (poliester), TPU (termoplastyczny poliuretan) i wiele innych, co pozwala na różnorodność zastosowań w zależności od wymagań projektu. Przykładowo, filament PLA jest biodegradowalny i idealny do prototypowania, podczas gdy ABS jest bardziej odporny na wysokie temperatury i nadaje się do wykonania trwałych części. Wybór odpowiedniego filamentu jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej jakości wydruku oraz właściwości mechanicznych gotowego produktu. Ważnymi standardami w branży są normy dotyczące jakości filamentów, takie jak ISO 9001, które pomagają zapewnić ich spójność i niezawodność.

Pytanie 8

Jaki typ routingu jest najbardziej odpowiedni w złożonych, szybko ewoluujących sieciach?

A. Statyczny
B. Dynamiczny
C. Zewnętrzny
D. Lokalny
Routing dynamiczny jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla rozbudowanych i szybko zmieniających się sieci, ponieważ automatycznie dostosowuje ścieżki przesyłania danych na podstawie aktualnych warunków w sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, który opiera się na ręcznie skonfigurowanych trasach, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), które umożliwiają routerom wymianę informacji o dostępnych trasach. Dzięki temu, w razie awarii lub zmiany topologii sieci, routery mogą błyskawicznie zaktualizować swoje tabele routingu, co minimalizuje przestoje i zapewnia optymalne trasy przesyłania danych. Przykładem praktycznym może być sieć przedsiębiorstwa, w której zmiany w infrastrukturze, takie jak dodanie nowego segmentu sieci lub zmiana lokalizacji serwera, mogą być natychmiastowo uwzględnione przez routery, co zapewnia ciągłość działania usług. Warto również podkreślić, że routing dynamiczny jest zgodny z nowoczesnymi standardami oraz najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi sieciami.

Pytanie 9

Wskaż złącze, które nie jest obecne w zasilaczach ATX?

A. SATA Connector
B. PCI-E
C. MPC
D. DE-15/HD-15
Złącze DE-15/HD-15, często nazywane złączem VGA, jest przestarzałym standardem wykorzystywanym głównie do przesyłania sygnału wideo w monitorach CRT oraz niektórych LCD. W kontekście zasilaczy ATX, które są standardem dla komputerów osobistych, nie występuje to złącze, ponieważ zasilacze ATX są projektowane do dostarczania energii elektrycznej do komponentów komputera, takich jak płyty główne, karty graficzne i dyski twarde, a nie do przesyłania sygnału wideo. Zasilacze ATX zazwyczaj wykorzystują złącza takie jak PCI-E do zasilania kart graficznych lub SATA Connector do dysków SSD i HDD. W praktyce, znajomość złączy i ich zastosowań jest kluczowa dla budowy i modernizacji komputerów, co pozwala na efektywne zarządzanie energią oraz poprawną konfigurację sprzętową. Warto także zaznaczyć, że współczesne złącza wideo, takie jak HDMI czy DisplayPort, zyskują na popularności, eliminując potrzebę używania przestarzałych standardów, jak DE-15/HD-15.

Pytanie 10

Oblicz całkowity koszt zainstalowania okablowania strukturalnego z 5 punktów abonenckich do panelu krosowego, łącznie z wykonaniem przewodów do stacji roboczych. W tym celu wykorzystano 50m kabla UTP. Punkt abonencki składa się z 2 gniazd typu RJ45.

A. 345,00 zł
B. 152,00 zł
C. 255,00 zł
D. 350,00 zł
Jak się przyjrzyjmy tym błędnym odpowiedziom, to często wątpliwości są związane z kosztami materiałów do okablowania, co bywa kluczowe w pracy inżyniera. Na przykład, jeżeli ktoś wskazał 152,00 zł lub 345,00 zł, to często wynika to z nieprawidłowego zrozumienia ilości lub cen poszczególnych elementów. To się zdarza, gdy użytkownicy nie biorą pod uwagę, ile gniazd potrzebują albo jak obliczyć koszt kabla, co prowadzi do takich błędnych wyników. Ważne, żeby wiedzieć, że każdy punkt abonencki wymaga dokładnego przemyślenia liczby gniazd i jakości materiałów, które powinny pasować do norm, takich jak PN-EN 50173. Jeszcze jedno – sporo błędów może wynikać z pominięcia kosztu wtyków RJ45, co zmienia całkowitą kwotę. Zrozumienie tego jest strasznie istotne, bo jak pomylisz się w obliczeniach, to możesz mieć problem z projektem sieci i budżetem, a to nie jest najlepsza sytuacja w pracy. Lepiej zwracać uwagę na to, co jest potrzebne i ile to kosztuje, żeby uniknąć takich wpadek w przyszłości.

Pytanie 11

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. znalezieniem pliku
B. zmianą uprawnień do pliku
C. prezentacją parametrów plików
D. weryfikacją integralności systemu plików
Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze systemu plików, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu. Regularne używanie fsck jest zalecane, zwłaszcza po nieprawidłowym zamknięciu systemu, np. w wyniku awarii zasilania. Dzięki fsck administratorzy mogą zidentyfikować uszkodzone sektory, które mogą prowadzić do utraty danych, a także naprawić niezgodności w metadanych systemu plików. Użycie fsck może również obejmować dodatkowe opcje, takie jak automatyczna naprawa wykrytych błędów, co czyni to narzędzie nieocenionym w zarządzaniu serwerami i systemami plików. W praktyce, aby uruchomić fsck, często używa się polecenia w formie: 'fsck /dev/sda1', gdzie '/dev/sda1' to partycja, która ma być sprawdzona. Należy jednak pamiętać, aby unikać jego używania na zamontowanych systemach plików, ponieważ może to prowadzić do dalszych uszkodzeń.

Pytanie 12

Aby przetestować funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można skorzystać z narzędzia nslookup. Jeśli w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, to dojdzie do weryfikacji

A. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny
B. strefy przeszukiwania wstecz
C. strefy przeszukiwania do przodu
D. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a później do przodu
Strefa przeszukiwania do przodu to proces, w którym system DNS konwertuje nazwę hosta na adres IP. Użycie narzędzia nslookup z nazwą komputera, na przykład nslookup host.domena.com, powoduje zapytanie do serwera DNS o zapis typu A, który zawiera adres IP przypisany do danej nazwy. W kontekście praktycznym, nslookup jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z DNS, umożliwiając administratorom systemów szybkie sprawdzenie, czy dany serwer DNS jest w stanie prawidłowo przeprowadzić rozwiązywanie nazw. Zastosowanie nslookup w codziennej pracy pozwala na identyfikowanie problemów związanych z konfiguracją DNS, takich jak błędne rekordy czy opóźnienia w propagacji zmian. Zgodność z najlepszymi praktykami zarządzania DNS, takimi jak regularne testowanie i weryfikacja stref przeszukiwania, jest kluczowa dla zapewnienia dostępności usług sieciowych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście monitorowania infrastruktury IT, umiejętność korzystania z nslookup i zrozumienie jego wyników mogą znacząco zwiększyć efektywność pracy administratorów. Używając nslookup, administratorzy mogą również testować różne serwery DNS, co pomaga w identyfikacji lokalizacji problemów oraz zapewnia optymalizację połączeń sieciowych.

Pytanie 13

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. zmianę aktywnego katalogu na katalog domowy użytkownika
B. uruchomienie programu pokazującego zawartość pamięci operacyjnej
C. wyświetlenie identyfikatora terminala
D. wysłanie sygnału do zakończenia procesu
Polecenie 'tty' w systemie Linux jest używane do wyświetlenia nazwy terminala, z którego aktualnie korzysta użytkownik. Terminal, w kontekście systemu operacyjnego, jest interfejsem, który pozwala na komunikację z systemem w sposób tekstowy. Użycie polecenia 'tty' zwraca ścieżkę do pliku urządzenia terminala powiązanego z sesją użytkownika. Przykładowo, gdy uruchomimy to polecenie w terminalu, możemy uzyskać wynik taki jak '/dev/pts/0', co oznacza, że korzystamy z wirtualnego terminala. To narzędzie może być przydatne w skryptach lub przy debugowaniu, aby upewnić się, z którego terminala wykonywane są komendy. W praktyce, wiedza na temat tego, jak identyfikować terminal, z którego korzysta użytkownik, jest kluczowa w kontekście zarządzania sesjami i uprawnieniami, zwłaszcza w środowiskach wieloużytkownikowych. Dobre praktyki sugerują, aby programiści i administratorzy systemów regularnie korzystali z polecenia 'tty' w celu monitorowania aktywności oraz diagnozowania potencjalnych problemów z sesjami terminalowymi.

Pytanie 14

W jednostce ALU do rejestru akumulatora wprowadzono liczbę dziesiętną 600. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 111011000
B. 111110100
C. 111111101
D. 110110000
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że zawierają one błędy w procesie konwersji liczby dziesiętnej na system binarny. Przykładowo, odpowiedź 110110000 wskazuje na nieprawidłowe obliczenia, które mogą wynikać z pomylenia reszt przy dzieleniu lub błędnego odczytu wartości. W przypadku wyboru 111011000, również następuje pomyłka w podliczaniu wartości, co może być rezultatem błędnego zrozumienia zasady konwersji, gdzie zamiast prawidłowego przekształcenia liczby, dochodzi do zamiany wartości binarnych, które nie odpowiadają rzeczywistej wartości dziesiętnej. Natomiast odpowiedź 111111101 jest na tyle bliska, że może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest poprawna, jednak w rzeczywistości jest to wynik błędnego dodawania reszt, które nie pokrywają się z dokładnym procesem konwersji. Wiele z tych błędów może być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad działania systemów liczbowych oraz ich konwersji. Kluczowe jest, aby podczas nauki konwersji z jednego systemu na drugi zwracać uwagę na każdy krok dzielenia i poprawne zbieranie reszt w odpowiedniej kolejności. Często zdarza się, że studenci koncentrują się na błędach w obliczeniach, które są bardziej związane z nieodpowiednim stosowaniem zasad konwersji niż z samymi umiejętnościami matematycznymi. Aby uniknąć tych pułapek, warto ćwiczyć konwersję liczb na różnych przykładach, co pozwoli na lepsze zrozumienie i przyswojenie mechanizmów rządzących tym procesem.

Pytanie 15

Jakiego rodzaju fizyczna topologia sieci komputerowej jest zobrazowana na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Siatka częściowa
B. Topologia gwiazdowa
C. Połączenie Punkt-Punkt
D. Topologia pełnej siatki
Topologia pełnej siatki jest jedną z najbardziej niezawodnych fizycznych topologii sieci komputerowych. W tym modelu każdy komputer jest połączony bezpośrednio z każdym innym komputerem, co daje najwyższy poziom redundancji i minimalizuje ryzyko awarii sieci. Dzięki temu, nawet jeśli jedno z połączeń zostanie przerwane, dane mogą być przesyłane innymi ścieżkami, co zapewnia ciągłość działania sieci. Taki układ znajduje zastosowanie w krytycznych systemach, takich jak sieci bankowe czy infrastruktura lotniskowa, gdzie niezawodność jest kluczowa. Zgodnie ze standardami branżowymi, pełna siatka jest uważana za wysoce odporną na awarie, choć koszty implementacji mogą być wysokie z powodu dużej liczby wymaganych połączeń. W praktyce, pełna siatka może być używana w segmentach sieci, które wymagają wysokiej przepustowości i niskiej latencji, jak centra danych lub systemy o wysokiej dostępności. Takie podejście zapewnia również równomierne obciążenie sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu niezawodnych systemów informatycznych.

Pytanie 16

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. winnt32
B. dcgpofix
C. regsvr32
D. dcpromo
Polecenie 'dcpromo' jest standardowym narzędziem używanym w systemach Windows Server do promocji serwera do roli kontrolera domeny. Umożliwia ono utworzenie nowej domeny lub dołączenie do istniejącej, co jest kluczowe dla zarządzania użytkownikami i zasobami w sieci. W praktyce, uruchamiając 'dcpromo', administratorzy mogą skonfigurować wiele istotnych parametrów, takich jak ustawienia replikacji, wybór typu kontrolera domeny (np. podstawowy lub dodatkowy) oraz integrację z Active Directory. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, promocja serwera do roli kontrolera domeny powinna być przeprowadzana w planowany sposób, z uwzględnieniem odpowiednich kopii zapasowych i audytu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić bezpieczeństwo infrastruktury. Dcpromo przeprowadza również weryfikację, czy sprzęt i oprogramowanie spełniają minimalne wymagania do pracy z Active Directory, co jest istotnym krokiem w procesie wdrożeniowym.

Pytanie 17

Jakie polecenia należy zrealizować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hda4 /mnt/hdd
B. mount /dev/hda2 /mnt/hdd
C. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd
D. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd
Odpowiedź 'mount /dev/hdb5 /mnt/hdd' jest poprawna, ponieważ odnosi się do pierwszej partycji logicznej na dysku primary slave, który w konwencji Linuxa jest reprezentowany przez '/dev/hdb'. Partycje logiczne są zazwyczaj numerowane w obrębie rozszerzonej partycji, a w tym przypadku 'hdb5' oznacza piątą partycję logiczną znajdującą się na dysku '/dev/hdb'. Montowanie partycji w systemie Linux jest kluczowym procesem, który pozwala na dostęp do danych przechowywanych na dysku. Użycie polecenia 'mount' umożliwia podłączenie systemu plików z urządzenia blokowego (takiego jak dysk twardy) do określonego punktu montowania w hierarchii systemu plików. Przykładem praktycznego zastosowania tej komendy może być sytuacja, w której administrator serwera potrzebuje uzyskać dostęp do danych na dodatkowym dysku twardym, co wymaga właściwego zamontowania odpowiedniej partycji, zapewniając jednocześnie integralność i wydajność operacji na plikach. Warto również zauważyć, że dobrym zwyczajem jest regularne sprawdzanie stanu systemu plików przed montowaniem, co można osiągnąć za pomocą narzędzia 'fsck'.

Pytanie 18

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby w terminalu pokazać przedstawione informacje o systemie Linux?

Ilustracja do pytania
A. hostname
B. factor 22
C. uptime
D. uname -a
Przy wyborze właściwego polecenia do wyświetlania informacji o systemie Linux, zrozumienie każdego z dostępnych poleceń jest kluczowe. Polecenie 'hostname' zwraca nazwę hosta systemu, co jest przydatne w kontekście sieci, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o systemie operacyjnym, takich jak wersja jądra. Nie jest to więc odpowiednie narzędzie do uzyskania pełnego obrazu systemu. Z kolei 'factor 22' to polecenie służące do faktoryzacji liczby, które obliczy czynniki pierwsze liczby 22, ale nie ma nic wspólnego z uzyskiwaniem informacji o systemie operacyjnym. Jest to typowy błąd myślowy oparty na niezrozumieniu zastosowania danego polecenia. Polecenie 'uptime' pokazuje czas działania systemu, co jest przydatne dla monitorowania wydajności i stabilności, ale również nie dotyczy szczegółowej charakterystyki systemu. Wybór polecenia 'uname -a' bazuje na jego zdolności do dostarczania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym, co jest standardową praktyką w administracji systemami Linux. Właściwy wybór narzędzia do zadania jest kluczowy, a zrozumienie różnicy w działaniu poszczególnych poleceń pomaga uniknąć błędów w praktyce zawodowej.

Pytanie 19

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach pewnej firmy występują znaczne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby zapewnić maksymalną przepustowość w istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno być użyte?

A. skrętka nieekranowana
B. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni
C. kabel telefoniczny
D. kabel światłowodowy
Kabel światłowodowy to naprawdę świetny wybór, gdy mamy do czynienia z mocnymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. Dlaczego? Bo używa światła do przesyłania danych, co sprawia, że te zakłócenia elektryczne nie mają na nie wpływu. W przeciwieństwie do kabli miedzianych, światłowody są odporne na różne interferencje, co daje nam stabilność i wysoką prędkość przesyłania. Na przykład w dużych biurach czy instytucjach, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, światłowody sprawdzają się doskonale. Warto też wiedzieć o standardach takich jak OM3 czy OM4 dla kabli wielomodowych oraz OS1 i OS2 dla jednomodowych, bo to one definiują, jak dobrze możemy przesyłać sygnał na długich dystansach, nie tracąc jakości. I pamiętaj, żeby używać sprzętu, który jest przystosowany do światłowodów, bo to zwiększa efektywność całej sieci.

Pytanie 20

Adres komórki pamięci został podany w kodzie binarnym 1110001110010100. Jak zapisuje się ten adres w systemie szesnastkowym?

A. E394
B. 7E+092
C. D281
D. 493
Adres binarny 1110001110010100 można przekształcić na system szesnastkowy, grupując bity w zestawy po cztery, począwszy od prawej strony. W tym przypadku, zapisując adres w grupach otrzymujemy: 1110 0011 1001 0100. Każda z tych grup odpowiada jednemu cyfrom w systemie szesnastkowym: 1110 to E, 0011 to 3, 1001 to 9, a 0100 to 4. Dlatego adres w systemie szesnastkowym to E394. Użycie systemów liczbowych, w tym konwersji między binarnym i szesnastkowym, jest kluczowe w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie adresy pamięci są często przedstawiane właśnie w tych formatach. Dobra praktyka w programowaniu polega na znajomości konwersji systemów liczbowych, co ułatwia zrozumienie działania pamięci i procesorów. Wiele języków programowania, takich jak C czy Python, udostępnia funkcje do konwersji między tymi systemami, co jest niezwykle użyteczne w codziennym programowaniu.

Pytanie 21

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. folderowa
B. wymiany
C. rozszerzona
D. systemowa
Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 22

Wykonując polecenie ipconfig /flushdns, można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. wyczyszczeniu pamięci podręcznej systemu nazw domenowych
B. zwolnieniu dzierżawy przydzielonej przez DHCP
C. aktualizacji konfiguracji nazw interfejsów sieciowych
D. odnowieniu dzierżawy adresu IP
Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane do czyszczenia bufora systemu nazw domenowych (DNS) w systemie operacyjnym Windows. DNS pełni kluczową rolę w sieciach komputerowych, umożliwiając przekształcanie nazw domen (np. www.example.com) na odpowiadające im adresy IP. W momencie, gdy system operacyjny odwiedza daną stronę internetową, zapisuje te informacje w buforze DNS, aby przyspieszyć przyszłe połączenia. Czasami jednak bufor ten może zawierać nieaktualne lub niepoprawne wpisy, co może prowadzić do problemów z łącznością, jak np. wyświetlanie błędnych stron. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' pozwala na usunięcie tych wpisów, co zmusza system do ponownego pobrania aktualnych danych DNS, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią. Dzięki temu, użytkownicy mogą uniknąć problemów z dostępem do stron i usług, które mogły ulec zmianie. Przykładem może być sytuacja, w której serwer zmienił adres IP, a użytkownik wciąż próbuje łączyć się z nieaktualnym adresem, co skutkuje brakiem dostępu do usługi. Rekomenduje się regularne użycie tego polecenia w przypadku wystąpienia problemów z dostępem do sieci.

Pytanie 23

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

Ilustracja do pytania
A. 3 przełączniki i 4 rutery
B. 4 przełączniki i 3 rutery
C. 8 przełączników i 3 rutery
D. 4 przełączniki i 8 ruterów
Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 24

Jak nazywa się system, który pozwala na konwersję nazwy komputera na adres IP w danej sieci?

A. DNS
B. NetBEUI
C. ARP
D. ICMP
DNS, czyli ten system nazw domenowych, jest naprawdę ważnym komponentem w sieciach komputerowych. Dzięki niemu możemy zamieniać skomplikowane adresy IP na proste, łatwe do zapamiętania nazwy, co na pewno ułatwia nam życie w sieci. Pomyśl o tym tak: kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres www.przyklad.pl, to tak naprawdę DNS robi całą robotę, przetwarzając tę nazwę i wyszukując odpowiedni adres IP. To sprawia, że łączność z serwerem hostingowym staje się prosta jak drut. Co więcej, DNS nie tylko pomaga w codziennym surfowaniu po internecie, ale również w zarządzaniu lokalnymi sieciami. Administratorzy mogą tworzyć specjalne rekordy DNS dla różnych urządzeń, co znacznie ułatwia ich identyfikację i zarządzanie. Warto też wiedzieć, że DNS działa zgodnie z różnymi standardami, jak na przykład RFC 1035 i RFC 2136, które opisują, jak ten cały system powinien funkcjonować.

Pytanie 25

Jaki typ rozbudowy serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Montaż nowej karty sieciowej
B. Instalacja dodatkowych dysków fizycznych
C. Zwiększenie pamięci RAM
D. Dodanie kolejnego procesora
Montaż kolejnej karty sieciowej wymaga instalacji dodatkowych sterowników, co jest istotnym krokiem w procesie rozbudowy serwera. Karty sieciowe, zwłaszcza te nowoczesne, często występują w różnych wersjach i mogą wymagać specyficznych sterowników dostosowanych do systemu operacyjnego oraz architektury serwera. W zależności od producenta karty, stosowane są różne technologie (np. Ethernet, Wi-Fi), które mogą wymagać dodatkowego oprogramowania, aby zapewnić pełną funkcjonalność oraz optymalną wydajność. Przykładowo, podczas dodawania karty sieciowej, użytkownik powinien pobrać i zainstalować sterowniki ze strony producenta, co jest ważne dla uzyskania dostępu do wszystkich funkcji karty, takich jak zarządzanie pasmem, ustawienia QoS czy diagnostyka. W praktyce, brak odpowiednich sterowników może prowadzić do problemów z połączeniem sieciowym, ograniczonej wydajności lub braku możliwości korzystania z niektórych funkcji, co jest niezgodne z dobrymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 26

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić używając polecenia

Ilustracja do pytania
A. cat
B. whoami
C. pwd
D. lscpu
Polecenie lscpu w systemie Linux służy do wyświetlania informacji o architekturze CPU oraz konfiguracji procesora. Jest to narzędzie, które dostarcza szczegółowych danych o liczbie rdzeni ilości procesorów wirtualnych technologii wspieranej przez procesorach czy też o specyficznych cechach takich jak BogoMIPS czy liczba wątków na rdzeń. Wartości te są nieocenione przy diagnozowaniu i optymalizacji działania systemu operacyjnego oraz planowaniu zasobów dla aplikacji wymagających intensywnych obliczeń. Polecenie to jest szczególnie przydatne dla administratorów systemów oraz inżynierów DevOps, którzy muszą dostosowywać parametry działania aplikacji do dostępnej infrastruktury sprzętowej. Zgodnie z dobrymi praktykami analizy systemowej regularne monitorowanie i rejestrowanie tych parametrów pozwala na lepsze zrozumienie działania systemu oraz efektywne zarządzanie zasobami IT. Dodatkowo dzięki temu narzędziu można także zweryfikować poprawność konfiguracji sprzętowej po wdrożeniu nowych rozwiązań technologicznych co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej dostępności i wydajności usług IT.

Pytanie 27

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP umożliwia

A. pełne uprawnienia dostępu
B. jedynie prawo do odczytu
C. tylko prawo do zapisu
D. uprawnienia do odczytu oraz zapisu
Odpowiedź 'tylko prawo do odczytu' jest prawidłowa, ponieważ domyślnie w przypadku serwera FTP z włączonym anonimowym dostępem użytkownicy mogą przeglądać zgromadzone pliki, ale nie mają możliwości ich modyfikacji ani usuwania. Odczyt z zasobów serwera jest kluczowym elementem w praktyce zarządzania dostępem, zwłaszcza w kontekście ochrony danych oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką w administracji serwerami FTP jest umieszczanie publicznie dostępnych plików w dedykowanym katalogu z ograniczonymi prawami dostępu. W ten sposób, organizacje mogą udostępniać materiały, takie jak dokumentacja, aktualizacje czy zasoby do pobrania, bez ryzyka ich nieautoryzowanej edycji. Dodatkowo, w kontekście standardów bezpieczeństwa, takich jak OWASP, kluczowe jest ograniczenie uprawnień użytkowników do niezbędnego minimum, co w przypadku anonimowego dostępu do serwera FTP kończy się na prawie do odczytu, co minimalizuje ryzyko potencjalnych zagrożeń dla integralności danych.

Pytanie 28

W topologii fizycznej w kształcie gwiazdy, wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali
B. połączone ze sobą segmentami kabla tworząc zamknięty pierścień
C. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami
D. podłączone do węzła sieci
W topologii fizycznej gwiazdy, wszystkie urządzenia w sieci są podłączone do centralnego węzła, który pełni rolę koncentratora. Węzeł ten może być przełącznikiem, routerem lub innym urządzeniem sieciowym, które zarządza komunikacją między wszystkimi podłączonymi do niego urządzeniami. Taki model architektoniczny zapewnia dużą elastyczność i łatwość w dodawaniu nowych urządzeń do sieci. W przypadku awarii jednego z podłączonych urządzeń, inne nie są nią dotknięte, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być biuro, w którym komputery pracowników są podłączone do centralnego przełącznika, co umożliwia ich komunikację z serwerami, drukarkami czy Internetem. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie topologii gwiazdy jest zgodne ze standardami sieciowymi, ponieważ pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie ruchem sieciowym. Dzięki centralizacji zarządzania, administratorzy sieci mogą szybko identyfikować i rozwiązywać problemy, co jest kluczowe w środowisku o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 29

Który z wymienionych systemów operacyjnych nie obsługuje wielozadaniowości?

A. UNIX
B. Linux
C. Windows
D. DOS
DOS (Disk Operating System) to jeden z najwcześniejszych systemów operacyjnych, który został zaprojektowany głównie do pracy w trybie jednego zadania. Oznacza to, że w danym momencie mógł obsługiwać tylko jedno zadanie lub proces, co było charakterystyczne dla systemów operacyjnych z lat 80. i wcześniejszych. Przykładowo, gdy użytkownik uruchamiał program w DOS-ie, nie było możliwości jednoczesnego uruchamiania innych aplikacji. Dzięki prostocie i niskim wymaganiom sprzętowym, DOS stał się popularny wśród użytkowników komputerów osobistych. W praktyce, pomimo ograniczeń, DOS był używany w różnych zastosowaniach, takich jak gry komputerowe, programowanie w języku C oraz do obsługi urządzeń peryferyjnych. W kontekście standardów branżowych, DOS stanowił fundament dla wielu systemów operacyjnych, które później wprowadziły wielozadaniowość, umożliwiając równoczesne wykonywanie wielu procesów, co stało się normą w nowoczesnych systemach takich jak Linux czy Windows."

Pytanie 30

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie adresów fizycznych dla kart sieciowych w systemie?

A. arp -a
B. ping
C. getmac
D. pathping
Odpowiedź 'getmac' jest poprawna, ponieważ polecenie to umożliwia wyświetlenie adresów MAC (Media Access Control) wszystkich kart sieciowych zainstalowanych w systemie. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do urządzeń sieciowych, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci lokalnej. Dzięki użyciu polecenia 'getmac', administratorzy i użytkownicy mogą łatwo uzyskać dostęp do tych informacji, co jest przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem sieciowym lub w konfiguracji urządzeń. Przykładem praktycznego zastosowania tego polecenia jest sytuacja, gdy użytkownik chce skonfigurować filtrację adresów MAC na routerze, aby ograniczyć dostęp do sieci tylko do zaufanych urządzeń. Oprócz tego, polecenie to może być również użyteczne w analizie bezpieczeństwa sieci, pozwalając na identyfikację i weryfikację urządzeń podłączonych do sieci. Warto zauważyć, że adresy MAC są często stosowane w protokołach warstwy 2 modelu OSI, co podkreśla ich znaczenie w architekturze sieciowej.

Pytanie 31

Który protokół zamienia adresy IP na adresy MAC, używane w sieciach Ethernet?

A. IRC
B. ARP
C. IP
D. SNMP
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, który umożliwia przekształcenie logicznych adresów IP na fizyczne adresy MAC (Media Access Control). Gdy urządzenie w sieci potrzebuje wysłać dane do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ale zazwyczaj ma jedynie jego adres IP. Protokół ARP rozwiązuje ten problem, wysyłając zapytanie do lokalnej sieci, pytając, który z podłączonych urządzeń ma dany adres IP. Urządzenie, które rozpozna swój adres IP, odpowiada swoim adresem MAC. ARP działa w warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że jest bezpośrednio związany z komunikacją na poziomie dostępu do sieci. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer łączy się z routerem, aby uzyskać dostęp do internetu. ARP pozwala na wydajne przesyłanie danych w sieci Ethernet, co jest zgodne z normami IEEE 802.3. Bez ARP, komunikacja w sieciach opartych na protokole IP byłaby znacznie bardziej skomplikowana i mniej efektywna, co podkreśla jego fundamentalne znaczenie w architekturze sieciowej.

Pytanie 32

W systemie Windows zastosowanie przedstawionego polecenia spowoduje chwilową zmianę koloru

Ilustracja do pytania
A. tła oraz czcionek okna Windows
B. tła okna wiersza poleceń
C. paska tytułowego okna Windows
D. czcionki wiersza poleceń
Wiesz, polecenie color w Windows to naprawdę fajna sprawa, bo pozwala zmieniać kolory tekstu i tła w wierszu poleceń. Jak chcesz tego użyć, to wystarczy, że wpiszesz dwie cyfry szesnastkowe. Pierwsza to tło, a druga to kolor tekstu. Na przykład, jak wpiszesz color 1, to tekst będzie niebieski na czarnym tle, bo 1 to wartość szesnastkowa odpowiadająca tym kolorom. Pamiętaj, że to tylko tymczasowa zmiana – jak zamkniesz okno, to wróci do domyślnych ustawień. Z mojego doświadczenia, to polecenie jest mega przydatne w różnych skryptach, bo pozwala lepiej oznaczyć różne etapy czy poziomy logów. Dzięki kolorom łatwiej się ogarnąć, co skrypt teraz robi. Zresztą, jak użyjesz polecenia color bez żadnych argumentów, to wrócisz do domyślnych kolorów. Naprawdę warto to mieć na uwadze podczas pracy w wierszu poleceń!

Pytanie 33

Ikona z wykrzyknikiem, pokazana na ilustracji, która pojawia się obok nazwy sprzętu w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

Ilustracja do pytania
A. nie działa poprawnie
B. zainstalowane na nim sterowniki są w nowszej wersji
C. zostało dezaktywowane
D. działa prawidłowo
Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń oznacza, że urządzenie to nie działa poprawnie. Oznaczenie to jest sygnałem, że system operacyjny wykrył problem z urządzeniem, który najczęściej wynika z nieprawidłowo zainstalowanych sterowników lub braku kompatybilności sprzętowej. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, należy sprawdzić czy zainstalowane sterowniki są aktualne oraz zgodne z wersją systemu operacyjnego. Często pomocne jest pobranie najnowszych sterowników ze strony producenta urządzenia, które mogą zawierać poprawki błędów lub nowe funkcje poprawiające wydajność i stabilność sprzętu. Ważne jest również upewnienie się, że wszystkie podzespoły komputera są odpowiednio podłączone i spełniają wymagania systemowe. W kontekście dobrych praktyk branżowych, regularne monitorowanie i aktualizacja sterowników jest kluczowe dla utrzymania optymalnej wydajności i długowieczności sprzętu komputerowego. Zarządzanie sterownikami zgodnie z polityką bezpieczeństwa IT zapewnia nie tylko poprawną funkcjonalność urządzeń, ale również minimalizuje ryzyko podatności na ataki wynikające z luk w oprogramowaniu. Dlatego świadomość i umiejętność identyfikacji takich problemów jest fundamentalna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 34

Jaką normę wykorzystuje się przy okablowaniu strukturalnym w komputerowych sieciach?

A. ISO/IEC 8859-2
B. TIA/EIA-568-B
C. PN-EN ISO 9001:2009
D. PN-EN 12464-1:2004
Norma TIA/EIA-568-B jest kluczowym standardem dla okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych, który definiuje wymagania dotyczące projektowania, instalacji i testowania okablowania telekomunikacyjnego. Standard ten koncentruje się na różnych typach okablowania, w tym na kablach miedzianych i światłowodowych, co czyni go niezwykle istotnym dla zapewnienia wydajności i niezawodności sieci. Przykładowo, norma określa maksymalne długości kabli, rodzaje złączy, a także wymagania dotyczące instalacji, co zapewnia, że sieci komputerowe działają w sposób optymalny. W praktyce, zastosowanie TIA/EIA-568-B pozwala na osiągnięcie większej interoperacyjności między różnymi producentami sprzętu sieciowego, co jest kluczowe w złożonych środowiskach korporacyjnych i w biurach. Ponadto, zgodność z tym standardem jest często wymagana przez regulacje rynkowe oraz w przetargach na budowę sieci, co podkreśla jego znaczenie w branży IT.

Pytanie 35

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są bardzo brudne. Jakie środki należy zastosować, aby je wyczyścić?

A. wilgotnej ściereczki oraz pianki do czyszczenia plastiku
B. ściereczki nasączonej IPA oraz środka smarującego
C. suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia
D. mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg
Wilgotna ściereczka oraz pianka do czyszczenia plastiku to odpowiedni wybór do konserwacji obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej. Wilgotne ściereczki są zaprojektowane tak, aby skutecznie usuwać kurz, odciski palców oraz inne zanieczyszczenia bez ryzyka zadrapania delikatnych powierzchni. Pianka do czyszczenia plastiku, z drugiej strony, jest specjalnie stworzona do usuwania tłuszczu i zanieczyszczeń organicznych, co czyni ją idealnym produktem do pielęgnacji elektroniki. Wysokiej jakości środki czyszczące nie tylko efektywnie czyszczą, ale także zabezpieczają powierzchnię przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy promieniowanie UV. Przy regularnym czyszczeniu sprzętu fotograficznego, można przedłużyć jego żywotność oraz zapewnić optymalną jakość druku. Warto również pamiętać o stosowaniu tych produktów zgodnie z zaleceniami producenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala uniknąć uszkodzeń. Zachowanie czystości sprzętu wpływa nie tylko na estetykę, ale również na jego funkcjonalność, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 36

Licencja grupowa na oprogramowanie Microsoft należy do typu

A. MOLP
B. GNU
C. EULA
D. OEM
MOLP, czyli Microsoft Open License Program, to taki model licencjonowania, który pozwala różnym firmom i instytucjom korzystać z oprogramowania Microsoft w bardziej elastyczny i przystępny sposób, jeśli chodzi o koszty. Te licencje są głównie dla średnich i dużych przedsiębiorstw, więc mogą kupować licencje na oprogramowanie w pakietach, a to często obniża cenę pojedynczej licencji. To, co jest super w MOLP, to to, że jeśli firma się rozwija, to łatwo może dodać nowe licencje. Można też korzystać z różnych wersji programów. Przykład? Wyobraź sobie firmę, która właśnie otwiera nowe biura i chce mieć Windows i Office - dzięki MOLP może kupić tyle licencji, ile potrzebuje, a przy tym za lepszą cenę. Dodatkowo, MOLP wspiera zasady związane z licencjami, co jest ważne w kontekście audytów i zarządzania ryzykiem związanym z oprogramowaniem. Naprawdę fajny program, moim zdaniem!

Pytanie 37

Jakie są przyczyny wyświetlenia na ekranie komputera komunikatu o wykryciu konfliktu adresów IP?

A. W konfiguracji protokołu TCP/IP ustawiony jest nieprawidłowy adres bramy domyślnej
B. Adres IP komputera znajduje się poza zakresem adresów w sieci lokalnej
C. Inne urządzenie w sieci posiada ten sam adres IP co komputer
D. Usługa DHCP w sieci lokalnej jest nieaktywna
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że konflikt adresów IP wynika z nadania temu samemu adresowi IP więcej niż jednemu urządzeniu w sieci lokalnej. Każde urządzenie w sieci musi mieć unikalny adres IP, aby mogło komunikować się z innymi. W sytuacji, gdy dwa urządzenia mają ten sam adres, sieć nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować, do którego z nich wysłać dane, co prowadzi do konfliktu. Aby rozwiązać ten problem, można zastosować dynamiczne przydzielanie adresów IP przez serwer DHCP, który automatycznie nadzoruje unikalność adresów w sieci. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i aktualizacja konfiguracji sieci, aby zapobiegać błądzeniu w przydzielaniu adresów. W przypadku sprzętu działającego w sieci lokalnej, użytkownicy powinni upewnić się, że przydzielone adresy IP nie kolidują z adresami przypisanymi przez DHCP, a także mogą używać narzędzi do skanowania sieci, aby zweryfikować przydzielone adresy IP.

Pytanie 38

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, jedno z najbliższymi sąsiadami, a dane są przesyłane z jednego komputera do kolejnego w formie pętli?

A. Siatka
B. Pierścień
C. Drzewo
D. Gwiazda
Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie w sieci jest połączone z dwoma sąsiadami, co tworzy zamkniętą pętlę. Dane są przesyłane w jednym kierunku od jednego urządzenia do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji i pozwala na stosunkowo prostą konfigurację. W przypadku tej topologii, dodawanie lub usuwanie urządzeń może wpływać na cały system, co wymaga staranności w zarządzaniu siecią. Praktycznym zastosowaniem topologii pierścienia jest sieć Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. W standardzie IEEE 802.5 wykorzystywano specjalny token, aby kontrolować dostęp do mediów, co znacznie zwiększało wydajność przesyłania danych. Warto również zauważyć, że w przypadku awarii jednego z urządzeń, cały pierścień może zostać przerwany, co stanowi potencjalny problem w kontekście niezawodności sieci. Dlatego w nowoczesnych rozwiązaniach stosuje się różne mechanizmy redundancji oraz monitorowania stanu sieci, aby zwiększyć odporność na awarie.

Pytanie 39

Na ilustracji ukazana jest karta

Ilustracja do pytania
A. sieciowa Token Ring
B. kontrolera SCSI
C. kontrolera RAID
D. sieciowa Fibre Channel
Karta sieciowa Fibre Channel jest kluczowym elementem w infrastrukturach sieciowych wymagających szybkiego transferu danych, szczególnie w centrach danych i środowiskach SAN (Storage Area Network). Technologia Fibre Channel pozwala na przesyłanie danych z prędkością sięgającą nawet 128 Gb/s, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak bazy danych czy wirtualizacja. Karty tego typu wykorzystują światłowody, co zapewnia nie tylko wysoką szybkość transmisji, ale także znaczną odległość między komponentami sieciowymi bez utraty jakości sygnału. Ponadto Fibre Channel jest znany z niskiej latencji i wysokiej niezawodności, co jest niezwykle istotne w przypadku krytycznych operacji biznesowych. Implementacja tej technologii wymaga specjalistycznej wiedzy, a jej prawidłowe zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, obejmującymi redundancję komponentów oraz właściwe zarządzanie zasobami sieciowymi.

Pytanie 40

Jakim symbolem jest oznaczona skrętka bez ekranowania?

A. S/FTP
B. F/UTP
C. U/UTP
D. U/FTP
Symbol U/UTP oznacza skrętki nieekranowane, które są szeroko stosowane w sieciach komputerowych, szczególnie w aplikacjach Ethernet. U/UTP to standard, który nie zawiera żadnego dodatkowego ekranowania poszczególnych par przewodów. Skrętki nieekranowane charakteryzują się niższym kosztem w porównaniu do ekranowanych odpowiedników, co czyni je popularnym wyborem w środowiskach, gdzie nie występują duże zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładem zastosowania U/UTP są sieci lokalne (LAN), w których przewody te skutecznie przesyłają dane na krótsze odległości bez wpływu na jakość sygnału. Warto zaznaczyć, że dla optymalizacji sygnału w bardziej wymagających warunkach, takich jak bliskość urządzeń elektronicznych generujących zakłócenia, preferowane mogą być skrętki ekranowane, takie jak S/FTP. Jednak w standardowych instalacjach, U/UTP spełnia wymagania transmisji danych zgodnie z normami IEEE 802.3.