Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 13:21
Data zakończenia: 21 maja 2025 13:27

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile jest białka pochodzenia zwierzęcego w posiłku?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 2,8 g

B. 1,8 g

C. 3,6 g

D. 7,9 g

Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać na kilka powszechnych błędów w rozumieniu zawartości białka w produktach zwierzęcych. Często zdarza się, że osoby niepełni zrozumienie sposobu obliczania białka, co prowadzi do nieprawidłowych wartości. Na przykład, osoba, która wskazała 3,6 g, może myśleć, że zsumowała białko z różnych źródeł bez uwzględnienia rzeczywistej ilości każdego składnika. Z kolei odpowiedź 7,9 g może wynikać z ogólnego myślenia o tym, że białko w produktach zwierzęcych jest zawsze wyższe, niż w rzeczywistości, co prowadzi do przeszacowania tego składnika. Odpowiedź 1,8 g sugeruje, że osoba mogła obliczyć białko na podstawie niewłaściwych danych lub błędnie zinterpretować proporcje białka w maśle i serze. Warto zwrócić uwagę, że białko zwierzęce nie tylko jest ważne ze względu na jego funkcje budulcowe, ale również na rolę w diecie jako czynnik odżywczy. Właściwe zrozumienie zawartości białka w produktach jest kluczowe w kontekście dietetyki i żywienia, zwłaszcza w dobie wzrostu zainteresowania zdrowym odżywianiem, gdzie precyzyjne dane mogą znacząco wpłynąć na zdrowie i samopoczucie konsumentów.

Pytanie 2

Jaką potrawę należy zagęścić przy pomocy podprawy zacieranej oraz śmietany i żółtek?

A. Krem z pieczarek

B. Sos holenderski

C. Barszcz ukraiński

D. Sos beszamelowy

Krem z pieczarek to danie, które trzeba trochę zagęścić. Najczęściej robi się to za pomocą podprawy zacieranej, czyli takiej mieszanki mąki z tłuszczem, i co ważne – dodaje się też śmietankę i żółtka. Ta podprawa sprawia, że konsystencja jest naprawdę przyjemna, a smak nabiera głębi. Moim zdaniem to bardzo ważne, żeby krem był gładki i aksamitny, bo to właśnie czyni go wyjątkowym. Jak już gotujesz krem, to możesz dodać podprawę, a później wlać ubite żółtka z śmietanką. Dzięki temu unikniesz ścięcia żółtek, co by było pechowe. Te techniki zagęszczania są popularne w kuchni francuskiej i polskiej, gdzie zawsze dąży się do uzyskania takiej jedwabistej tekstury. Zresztą, każdy kucharz powinien to znać, bo to naprawdę podstawy gotowania.

Pytanie 3

Czy podczas namaczania suchych nasion fasoli w chłodnej wodzie zachodzi

A. transpiracja i kleikowanie skrobi

B. osmoza i kleikowanie skrobi

C. transpiracja i pęcznienie skrobi

D. osmoza i pęcznienie skrobi

Podczas moczenia suchych nasion fasoli w zimnej wodzie zachodzi proces osmozy, który polega na przenikaniu wody przez błonę półprzepuszczalną, jaką jest błona komórkowa nasion. Woda wnika do wnętrza komórek, co prowadzi do ich pęcznienia. Proces ten jest kluczowy dla aktywacji enzymów i wstępnego przygotowania nasion do kiełkowania. Pęcznienie skrobi w nasionach fasoli jest również istotnym procesem, który zachodzi równolegle. Skrobia, będąca głównym materiałem zapasowym w nasionach, przekształca się w cukry prostsze, co dostarcza energii niezbędnej do rozpoczęcia wzrostu. Przykładowo, w praktyce ogrodniczej, moczenie nasion przed siewem jest powszechną metodą stosowaną w celu zwiększenia ich zdolności kiełkowania oraz przyspieszenia procesu wzrostu. Dobre praktyki w uprawie roślin zalecają stosowanie odpowiednich temperatur i czasu moczenia, aby uzyskać optymalne rezultaty.

Pytanie 4

Na zamieszczonym schemacie kolejnych etapów przedstawiono metodę przygotowania ciasta

Ubijanie jajek z cukrem › ucieranie tłuszczu na puszystą konsystencję › dodanie masy jajecznej do tłuszczu › wprowadzenie mąki pszennej z proszkiem do pieczenia › mieszanie składników › formowanie ciasta › pieczenie w temperaturze 180 ÷ 200°C

A. kruchego

B. biszkoptowego

C. piaskowego

D. francuskiego

Odpowiedzi wskazujące na ciasta kruche, francuskie czy biszkoptowe opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesów przygotowania. Ciasto kruche jest zazwyczaj przygotowywane poprzez połączenie mąki, masła oraz cukru, a jego głównym celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, idealnej do wypieków takich jak tarty czy ciasteczka. Proces ten wymaga minimalnego mieszania, aby uniknąć rozwinięcia glutenu, co jest sprzeczne z metodą opisującą przygotowanie ciasta piaskowego. Ciasto francuskie z kolei, charakteryzuje się warstwowymi strukturami uzyskiwanymi poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie ciasta z masłem, co nadaje mu flakowatość. Natomiast ciasto biszkoptowe, mimo że może wydawać się podobne, w rzeczywistości opiera się na innych proporcjach oraz sposobach łączenia składników, takich jak oddzielne ubijanie białek i żółtek. Typowe błędy myślowe w ocenie tych ciast wynikają z pomieszania ich charakterystyk oraz metod przygotowania. Każde z wymienionych ciast ma swój unikalny proces produkcji, a ich klasyfikacja opiera się na właściwościach strukturalnych oraz smakowych, które są wynikiem zastosowanych składników i technik. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w sztuce pieczenia, a wybór odpowiedniego przepisu powinien być zawsze dostosowany do pożądanego efektu końcowego.

Pytanie 5

Aby zminimalizować straty składników odżywczych w trakcie krojenia owoców, należy podjąć działania w celu ochrony rozdrobnionych surowców

A. schłodzić w osłodzonej wodzie z lodem

B. posłodzić od razu po rozdrobnieniu

C. chronić przed dostępem światła i tlenu

D. zalać przegotowaną letnią wodą z octem

Ochrona rozdrobnionych owoców przed dostępem światła i tlenu jest kluczowym działaniem, mającym na celu minimalizację strat składników odżywczych. Światło, zwłaszcza promieniowanie UV, może prowadzić do degradacji ważnych witamin, takich jak witamina C, a także do utleniania innych cennych substancji. Z kolei tlen sprzyja procesom utleniania, które są odpowiedzialne za utratę świeżości i jakości owoców. Praktycznym przykładem może być przechowywanie pokrojonych owoców w szczelnych pojemnikach lub ich owinięcie w folię aluminiową, co ogranicza kontakt z powietrzem. Warto również stosować metody takie jak przechowywanie w lodówce, które dodatkowo spowalniają procesy enzymatyczne. W branży gastronomicznej i cateringowej dbałość o jakość składników to standard, który bezpośrednio wpływa na końcowy efekt dań oraz satysfakcję klientów. Dlatego ważne jest przestrzeganie zasad przechowywania, które zachowują wartości odżywcze i organoleptyczne owoców.

Pytanie 6

Ilość usmażonego fileta saute z sandacza wynosi 100 g. Oblicz zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute wykonanych ze świeżych ryb, biorąc pod uwagę, że ubytek masy podczas smażenia filetów wynosi 25%.

A. 24,00 kg

B. 26,00 kg

C. 28,00 kg

D. 30,00 kg

Aby obliczyć zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute z sandacza, należy uwzględnić ubytek masy podczas smażenia, który wynosi 25%. Każda porcja waży 100 g, co oznacza, że waga ryby przed smażeniem wynosi 100 g podzielone przez (1 - 0,25), co daje 133,33 g. Zatem do przygotowania jednej porcji potrzebujemy 133,33 g świeżego fileta. Dla 180 porcji musimy obliczyć 180 razy 133,33 g, co daje 24 000 g, czyli 24 kg. To obliczenie pokazuje jak istotne jest uwzględnienie strat masy w każdym procesie kulinarnym, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi. W branży restauracyjnej istotne jest precyzyjne planowanie zapotrzebowania na surowce, co wpływa na efektywność operacyjną i redukcję marnotrawstwa. W praktyce, zrozumienie ubytków masy podczas obróbki termicznej pozwala na dokładniejsze planowanie, co jest kluczowe dla zarządzania kosztami i zapewnienia wysokiej jakości potraw.

Pytanie 7

Skrót określający dobrą praktykę higieniczną to

A. HACCP

B. BHP

C. GMP

D. GHP

HACCP, GMP i BHP to terminy, które choć związane z bezpieczeństwem i higieną, nie odnoszą się bezpośrednio do ogólnych praktyk higienicznych. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) to system analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli, który służy do identyfikacji, oceny i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. Obejmuje on konkretne etapy w produkcji, a GHP stanowi jego podstawę, zapewniając, że wszystkie warunki higieniczne są spełnione już przed rozpoczęciem procesu analizowania zagrożeń. GMP (Good Manufacturing Practices) natomiast to zestaw zasad dotyczących praktyk produkcyjnych, które koncentrują się na zapewnieniu wysokiej jakości procesów produkcyjnych, ale nie obejmują wszystkich aspektów higieny, jakie zapewnia GHP. BHP (Bezpieczeństwo i Higiena Pracy) odnosi się do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w miejscu pracy, co jest istotne, ale nie dotyczy bezpośrednio praktyk higienicznych związanych z produkcją żywności. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia ich specyfiki oraz zakresu zastosowania. W praktyce, chociaż każdy z tych systemów jest niezwykle ważny, to GHP pozostaje fundamentem dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 8

Na uroczystości typu lampka wina serwuje się

A. kawę, herbatę oraz słodycze

B. napoje alkoholowe i bezalkoholowe oraz lekkie przekąski

C. dania ciepłe oraz napoje alkoholowe

D. napoje alkoholowe i bezalkoholowe, kawę oraz wyroby cukiernicze

Odpowiedź wskazująca na podawanie napojów alkoholowych i bezalkoholowych oraz skromnych przekąsek jest prawidłowa, ponieważ lamka wina to wydarzenie, które ma charakter mniej formalny i skoncentrowane jest na towarzyskim aspekcie spotkania. W ramach tego typu przyjęć, kluczowe jest, aby goście mieli możliwość wyboru napojów, co wyraża się w oferowaniu zarówno alkoholi, jak i napojów bezalkoholowych dla tych, którzy preferują opcje niealkoholowe. Skromne przekąski, takie jak orzeszki, chipsy czy koreczki, są idealnym uzupełnieniem napojów, ponieważ nie dominują nad nimi w kontekście kulinarnym, ale są wystarczająco atrakcyjne, aby umilić czas spędzony w towarzystwie innych. W branży cateringowej oraz podczas organizacji eventów tego rodzaju, zaleca się przestrzeganie ogólnych zasad związanych z doborem menu, które powinno być dostosowane do charakteru wydarzenia oraz preferencji gości. Umożliwia to stworzenie przyjemnej atmosfery oraz sprzyja integracji uczestników.

Pytanie 9

Garnirowanie to metoda

A. prezentowania potraw na talerzu

B. ozdabiania potraw

C. finalizowania półproduktów

D. podziału półproduktów na porcje

Garnirowanie to technika kulinarna, której celem jest dekorowanie potraw, co ma na celu zwiększenie ich atrakcyjności wizualnej i apetyczności. To nie tylko kwestia estetyki, ale również sztuka tworzenia harmonii pomiędzy smakiem a wyglądem potrawy. W praktyce garnirowanie może obejmować różne techniki, jak np. użycie świeżych ziół, warzyw czy owoców do dekoracji talerza. Przykładowo, danie główne takie jak filet z ryby można udekorować plasterkami cytryny i gałązkami koperku, co podkreśla smak i nadaje potrawie elegancki wygląd. W gastronomii stosuje się również techniki takie jak tworzenie sosów w artystyczny sposób, co zwiększa walory estetyczne potraw. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, które często uwzględniają garnirowanie jako istotny element przygotowania dań, co może wpływać na ocenę jakości lokalu gastronomicznego. Umiejętność garnirowania to nie tylko kwestia dekoracji, ale również umiejętność zrozumienia charakterystyki potrawy oraz sposobów, w jakie jej wygląd może wpływać na postrzeganie smaku przez konsumentów.

Pytanie 10

Jaki rodzaj mąki jest najlepszy do przygotowywania makaronu domowej roboty?

A. Mąka ziemniaczana

B. Mąka semolina

C. Mąka kukurydziana

D. Mąka ryżowa

Jeśli chodzi o przygotowywanie makaronu domowej roboty, mąka semolina jest zdecydowanym faworytem. Jest produkowana z pszenicy durum, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka i glutenu. To właśnie gluten nadaje ciastu makaronowemu elastyczność i sprężystość, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji i tekstury gotowego produktu. Makaron z semoliny ma również charakterystyczny, żółtawy kolor i delikatny, ale bogaty smak. Ponadto, mąka semolina sprawia, że makaron jest bardziej al dente, czyli lekko twardy po ugotowaniu, co jest pożądane w wielu przepisach kulinarnych. Mąka ta jest standardem w kuchni włoskiej i często stosowana w profesjonalnych kuchniach na całym świecie. Użycie semoliny w przepisach na makaron to nie tylko tradycja, ale i gwarancja jakości i smaku.

Pytanie 11

Jaką techniką należy przyrządzać "Rybę po polsku"?

A. gotowania

B. smażenia

C. pieczenia

D. zapiekania

Pieczenie ryby, mimo że jest popularną techniką kulinarną, nie jest odpowiednią metodą do przygotowania ryby po polsku. Pieczenie polega na obróbce cieplnej w piekarniku, co często prowadzi do utraty naturalnych soków ryby, a także może wpłynąć na jej konsystencję. W polskim kontekście ryba podawana w formie pieczonej jest często podawana z dodatkami, które mogą maskować smak, co jest sprzeczne z ideą potrawy gotowanej. Zapiekanie ryby również nie jest zgodne z tradycyjnym podejściem do przygotowania ryb po polsku, ponieważ polega na jej umieszczaniu w piekarniku z dodatkowymi składnikami, co znowu może zmieniać oryginalny smak ryby. Smażenie to kolejna technika, która, choć popularna, nie jest typowa dla przygotowania ryby po polsku. Smażenie prowadzi do dodawania dużej ilości tłuszczu, co może wpływać na zdrowotne aspekty potrawy. Wreszcie gotowanie, jako technika, pozwala na zachowanie naturalnych właściwości ryby, co jest kluczowe w polskiej tradycji kulinarnej. Używanie technik pieczenia, zapiekania czy smażenia w kontekście ryby po polsku może prowadzić do błędnych wniosków i utraty autentyczności potrawy.

Pytanie 12

Z 1 kg mięsa wołowego, 80 g tłuszczu oraz soli przygotowano 6 porcji pieczeni wołowej w stylu angielskim. Ile porcji uda się wykonać z 6500 g wołowiny?

A. 108 porcji

B. 65 porcji

C. 39 porcji

D. 36 porcji

Wybór innych odpowiedzi wynika z typowych błędów w obliczeniach proporcji. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego rodzaju zadania nie zwracają uwagi na kluczową zasadę proporcjonalności. Na przykład, gdyby ktoś obliczył, że 6500 g wołowiny można bezpośrednio przeliczyć na 108 porcji, co wydaje się być wyjściowo korzystne, to w rzeczywistości jest to błędne założenie. Takie podejście zakłada, że wszystkie składniki oraz proces przygotowania pozostają identyczne, co w praktyce gastronomicznej nie zawsze ma miejsce. Wydaje się, że niektórzy mogą pomylić ilość mięsa z ilością porcji, co prowadzi do zawyżania wyników. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględnić, że większa ilość mięsa wymaga zachowania tych samych proporcji innych składników, jak przyprawy czy dodatki, co jest niezbędne dla osiągnięcia pożądanej jakości i smaku. W skutecznym gotowaniu istotne jest zrozumienie, że każda porcja potrawy powinna zawierać odpowiednią ilość składników, aby zachować integrację smakową i teksturalną. Dlatego, aby nie popełniać błędów przy takich obliczeniach, kluczowe jest przywiązanie wagi do proporcji oraz znajomość praktycznych aspektów związanych z gotowaniem.

Pytanie 13

Solanka peklująca jest używana między innymi do

A. oczyszczania oleju

B. konserwacji mięsa

C. produkcji wina

D. fermentacji ogórków

Solanka peklująca jest roztworem soli, który ma kluczowe znaczenie w procesie konserwowania mięsa. Dzięki wysokiemu stężeniu soli, solanka pomaga w redukcji aktywności wody w mięsie, co z kolei hamuje rozwój mikroorganizmów. Proces peklowania nie tylko wydłuża trwałość produktów mięsnych, ale również poprawia ich walory smakowe oraz teksturę. Przykładowo, w przypadku peklowania boczku, mięso zanurza się w solance na kilka dni, co pozwala na wniknięcie soli i przypraw głęboko w strukturę mięsa. W przemyśle spożywczym, standardy dotyczące peklowania są ściśle określone, a stosowanie solanki peklującej zgodnie z tymi wytycznymi zapewnia bezpieczeństwo i wysoką jakość gotowych produktów. Dobre praktyki obejmują kontrolę temperatury oraz czas peklowania, co wpływa na efektywność procesu oraz ostateczny smak wyrobu.

Pytanie 14

Pasztet z kurczaka oraz warzyw powinno się kroić na desce w kolorze

A. białym

B. żółtym

C. brązowym

D. zielonym

Odpowiedź brązowego koloru deski do krojenia jest poprawna, ponieważ kolor ten jest najczęściej stosowany w kuchniach profesjonalnych i domowych do krojenia mięs oraz warzyw. Brązowe deski zazwyczaj wykonane są z drewna lub kompozytów, co zapewnia odpowiednią trwałość oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Używanie brązowej deski ma również aspekt estetyczny, gdyż harmonizuje z innymi elementami kuchennymi. Dodatkowo, zgodnie z zasadami bezpieczeństwa żywności, deski w ciemniejszych kolorach mogą skuteczniej maskować ewentualne przebarwienia związane z krojeniem surowego mięsa. Rekomendowane jest, aby w kuchni stosować różne deski w zależności od rodzaju produktów, co zminimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej, a brązowa deska dedykowana dla mięs i warzyw w pełni wpisuje się w te zalecenia.

Pytanie 15

Jakie rękawice powinien nosić kucharz, aby uniknąć wyślizgnięcia się żywej ryby z rąk podczas wstępnej obróbki?

A. Bawełniane

B. Foliowe

C. Skórzane

D. Gumowe

Wybór foliowych rękawic do obróbki ryb jest niewłaściwy, ponieważ materiał ten jest zbyt gładki, co prowadzi do ryzyka wyślizgnięcia się ryby z rąk. Foliowe rękawice, choć zapewniają pewną ochronę przed zanieczyszczeniami, nie oferują wystarczającej przyczepności, co jest kluczowe w przypadku obróbki śliskich elementów, jakimi są świeże ryby. Ponadto, są one często jednorazowe, co może prowadzić do zwiększonego odpadów, a ich niewłaściwe usuwanie może zagrażać środowisku. Skórzane rękawice także nie są adekwatnym rozwiązaniem, ponieważ skóra, mimo że oferuje dobrą ochronę, nie jest odporna na wilgoć i może oczywiście wchłaniać zapachy oraz zanieczyszczenia, co w kuchni profesjonalnej jest niepożądane. Gumowe rękawice mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich gładka powierzchnia może sprawić, że ryba również będzie się z nich wyślizgiwać. Podsumowując, powszechnym błędem jest przekonanie, że jakiekolwiek rękawice jednorazowe czy materiałowe zapewnią odpowiednią kontrolę, co w rzeczywistości wymaga zastosowania specjalistycznych rękawic, takich jak bawełniane, które łączą w sobie funkcjonalność, komfort i bezpieczeństwo. Warto zawsze wybierać rękawice dostosowane do specyfikacji obróbki i materiału, co stanowi kluczowy element profesjonalnego podejścia do kulinariów.

Pytanie 16

Proszę przygotować zestaw dań: zupa kalafiorowa, paprykarz, ryż sypki, sałata zielona z śmietaną, sorbet truskawkowy. Jaka jest prawidłowa sekwencja, w której powinny być zrealizowane te dania?

A. Zupa, ryż, paprykarz, sorbet, sałata

B. Sorbet, zupa, paprykarz, ryż, sałata

C. Sorbet, zupa, paprykarz, sałata, ryż

D. Zupa, paprykarz, ryż, sałata, sorbet

Analizując błędne odpowiedzi, można dostrzec liczne nieporozumienia dotyczące zasadności kolejności przygotowywania posiłków. W przypadku podania dań, istotne jest, aby zachować harmonię smakową oraz odpowiednią temperaturę potraw. Rozpoczęcie od sorbetu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niepraktyczne, ponieważ jest to deser, który powinien być podawany na końcu, a nie na początku posiłku. Sorbet, jako chłodny przysmak, nie tylko traci na atrakcyjności, gdy podawany jest przed daniem głównym, ale także może negatywnie wpłynąć na odczucia smakowe gości. Zupa kalafiorowa, która powinna być przygotowana jako pierwsza, nie może być pomijana w tym procesie, ponieważ jej długotrwałe gotowanie wymaga odpowiedniego czasu. Paprykarz, będący daniem mięsnym, wymaga również dużej uwagi przy przygotowaniu, dlatego jego wcześniejsze rozpoczęcie jest kluczowe w kontekście odpowiedniego smaku i tekstury. Ryż, jako dodatek, powinien być gotowany tuż przed serwowaniem, co jest często pomijane w błędnych odpowiedziach. Sałata z kolei, będąca potrawą świeżą, powinna być przygotowana z jak najmniejszym wyprzedzeniem, aby zachować chrupkość. Zrozumienie kolejności przygotowania potraw jest niezbędne w profesjonalnym gotowaniu, w przeciwnym razie może prowadzić do zniekształcenia smaku oraz jakości serwowanych dań.

Pytanie 17

Na rodzinnej uroczystości nie powinno się

A. zapewniać miejsca przy stole dla jednej osoby o wymiarach 60 cm na 60 cm

B. układać zastawy stołowej z jednego zestawu

C. jednolity zestaw nakryć kłaść na wzorzystym obrusie

D. ozdabiać stołu sztucznymi kwiatowymi bukietami

Ustawienie zastawy stołowej z jednego kompletu, zapewnienie miejsca przy stole dla jednej osoby 60 cm na 60 cm oraz stawianie jednobarwnej zastawy na wzorzystym obrusie są podejściami, które mogą wydawać się poprawne, ale w rzeczywistości mogą prowadzić do niepożądanych efektów w kontekście organizacji przyjęcia. W przypadku zastawy stołowej, korzystanie tylko z jednego kompletu może ograniczać różnorodność i wyrazistość aranżacji stołu. W praktyce, mieszanie różnych kompletów zastawy, które harmonizują ze sobą stylem i kolorystyką, może dodać charakteru oraz osobistego akcentu do przyjęcia. Ważne jest również wygodne rozmieszczenie gości przy stole. Standardowe zalecenie kształtuje przestrzeń dla jednej osoby na poziomie około 60 cm szerokości, co jest odpowiednie, ale w przypadku rodzinnych spotkań, warto rozważyć nieco większą przestrzeń, aby każdy czuł się komfortowo i miał swobodę ruchu. Stawianie jednobarwnej zastawy na wzorzystym obrusie, mimo że może wyglądać na ciekawe połączenie, często może zdominować całą kompozycję stołu. Dlatego istotne jest, aby zachować równowagę pomiędzy wzorami i kolorami, co pozwoli na harmonijne połączenie wszystkich elementów. W każdym z tych przypadków, kluczowe jest zrozumienie, że przyjęcia rodzinne wymagają przemyślanej estetyki, która wspiera ciepłą, przyjazną atmosferę oraz komfort gości.

Pytanie 18

Jakie elementy są niezbędne do aranżacji stołu na Wielkanoc?

A. obrus w różnorodnych kolorach, serpentyny, talerzyki z motywami bajkowymi

B. obrus w kolorze szafirowym, talerzyki w kształcie muszli, kotwice, siatki

C. obrus w kolorze złotym, pióra, zastawę z kolorowego szkła

D. obrus w kolorze białym, żonkile, zastawę z białej porcelany

Wybór białego obrusu, żonkili i zastawy z białej porcelany jest doskonałym przykładem nawiązania do tradycji wielkanocnych, które charakteryzują się prostotą oraz elegancją. Biały obrus symbolizuje czystość i nowy początek, co idealnie wpisuje się w tematykę Wielkanocy, która jest świętem odrodzenia. Żonkile, jako wiosenne kwiaty, dodają świeżości i naturalnego piękna, a ich żółty kolor wprowadza radość i optymizm do dekoracji stołu. Zastawa z białej porcelany jest nie tylko estetyczna, ale również praktyczna, gdyż jej neutralny kolor doskonale komponuje się z różnorodnymi potrawami, które często goszczą na wielkanocnym stole. Warto również zauważyć, że stosowanie klasycznych, prostych elementów dekoracyjnych wpisuje się w aktualne trendy aranżacji wnętrz, które promują minimalizm i elegancję. Ponadto, przygotowując stół, warto pamiętać o harmonii kolorów oraz stylu, co przyczyni się do stworzenia spójnej i przyjemnej atmosfery podczas świątecznego spotkania.

Pytanie 19

Która kategoria obejmuje artykuły bogate w białko?

A. Dorsz, jaja, soja

B. Dorsz, miód, ryż

C. Masło, jaja, soja

D. Masło, miód, ryż

Wybór pozostałych odpowiedzi może prowadzić do błędnych wniosków na temat źródeł białka w diecie. Masło jest produktami tłuszczowym, które zawiera minimalne ilości białka, a jego główną rolą w diecie jest dostarczanie tłuszczów nasyconych, które powinny być spożywane z umiarem. Miód, mimo że jest naturalnym słodzikiem, nie zawiera białka i nie wpływa na jego poziom w diecie. Z kolei ryż, pomimo iż jest cennym źródłem węglowodanów, również nie dostarcza wystarczającej ilości białka, aby być uznawanym za produkt wysokobiałkowy. Wybór dorsza, jaj i soi jako źródeł białka jest zgodny z zasadami zdrowego odżywiania, które podkreślają znaczenie zróżnicowanej diety bogatej w białko pochodzenia zarówno zwierzęcego, jak i roślinnego. Niestety, koncentrowanie się na produktach, które nie są istotnym źródłem białka, może prowadzić do niedoborów w diecie, a tym samym do osłabienia organizmu i obniżenia wydolności. Właściwe zrozumienie różnorodności źródeł białka oraz ich znaczenia w kontekście zdrowego stylu życia jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego stanu zdrowia oraz efektywności w realizacji celów żywieniowych.

Pytanie 20

Potrawy, które zostały poddane obróbce cieplnej i nie będą spożywane tego samego dnia, muszą być natychmiast schłodzone oraz przechowywane w temperaturze

A. 4 °C przez 5 dni

B. 6 °C przez 5 dni

C. 8 °C przez 5 dni

D. 10 °C przez 5 dni

Temperatury 6 °C, 8 °C i 10 °C są niewystarczające dla długoterminowego przechowywania potraw, które zostały poddane obróbce cieplnej. W przypadku 6 °C, chociaż może to wydawać się bezpieczne, to jednak w tej temperaturze bakterie mogą się rozwijać, co zwiększa ryzyko zatrucia pokarmowego. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, idealne warunki do przechowywania gotowych potraw to maksymalnie 4 °C, ponieważ w tej temperaturze spowalnia się metabolizm większości patogennych mikroorganizmów. W przypadku temperatury 8 °C i 10 °C sytuacja staje się jeszcze bardziej niebezpieczna, gdyż w takich warunkach bakterie mogą mnożyć się znacznie szybciej, co prowadzi do szybszego psucia się żywności. Standardowe zasady dotyczące przechowywania żywności jasno wskazują, że każda żywność, która ma być spożywana po pewnym czasie, powinna być schładzana do temperatury 4 °C lub niższej, aby zapewnić jej bezpieczeństwo. Wiele osób błędnie uważa, że nieznaczne przekroczenie zalecanej temperatury jest nieistotne, jednak praktyka pokazuje, że nawet niewielkie różnice mogą prowadzić do rozwoju groźnych dla zdrowia bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie odpowiednich norm i procedur w zakresie przechowywania żywności, aby zminimalizować ryzyko i zapewnić bezpieczeństwo konsumentów.

Pytanie 21

Bezpośrednie wbijanie jaj do ciasta może prowadzić do zanieczyszczenia mechanicznego poprzez fragmenty skorupek oraz zanieczyszczenia mikrobiologicznego?

A. laseczką jadu kiełbasianego

B. pałeczką salmonelli

C. gronkowcem złocistym

D. laseczką zgorzeli gazowej

Odpowiedź 'pałeczka salmonelli' jest poprawna, ponieważ jest to jeden z głównych patogenów związanych z zanieczyszczeniem jajek i produktami na ich bazie. Salmonella jest bakterią, która często występuje w układzie pokarmowym ptaków, a jej obecność w surowych jajach może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do groźnych zakażeń pokarmowych. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko zakażenia salmonellą, zaleca się stosowanie jajek pochodzących od zaufanych dostawców, które przestrzegają rygorystycznych standardów bezpieczeństwa żywności. Ponadto, gotowanie jajek w odpowiedniej temperaturze (co najmniej 70°C) skutecznie eliminuje ryzyko zakażenia. W kontekście branżowych praktyk, wiele lokali gastronomicznych stosuje kontrolę jakości i procedury HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i odpowiednie obchodzenie się z surowymi składnikami, co jest kluczowe przy przygotowywaniu potraw z jajami.

Pytanie 22

Do przygotowania ciasta biszkoptowego należy użyć podstawowych składników: jaja, mąka oraz cukier w proporcjach 2 kg : 1 kg : 1 kg. Ile jajek trzeba mieć, aby zrobić ciasto z 1 kg mąki, przy założeniu, że jedno jajo ma wagę 50 gramów?

A. 20 sztuk

B. 40 sztuk

C. 50 sztuk

D. 30 sztuk

Aby przygotować ciasto biszkoptowe w proporcji 2 kg jaj, 1 kg mąki i 1 kg cukru, stosunek składników jest kluczowy. Przyjmując, że do 1 kg mąki potrzebujemy 2 kg jaj, obliczamy, że na każdy kilogram mąki przypada 2 jajka. Jedno jajo waży 50 gramów, co oznacza, że 2 kg jaj to 40 jajek (2 kg / 0,05 kg/jajko = 40 jajek). Zatem do 1 kg mąki potrzebujemy 40 jajek. Taka proporcja jest zgodna z dobrymi praktykami piekarskimi, gdzie zachowanie właściwych proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury ciasta. W praktyce, wiedza ta jest istotna dla cukierników, ponieważ jakość ciasta biszkoptowego w dużej mierze zależy od dokładności składników. Prawidłowe zmierzenie ilości jajek, cukru i mąki wpływa na lekkość i puszystość biszkoptu, które są jego charakterystycznymi cechami.

Pytanie 23

Do produktów konserwowanych przy użyciu cukru można zaliczyć

A. powidła i nektary

B. miód i syropy

C. marmolady i konfitury

D. soki i napoje

Przetwory takie jak miody, powidła, nektary, napoje i soki nie są klasyfikowane jako produkty utrwalane cukrem w tym samym sensie, co marmolady czy konfitury. Miody to naturalne produkty, które są wytwarzane przez pszczoły z nektaru kwiatowego, a ich konserwacja polega na niskiej zawartości wody i wysokim stężeniu cukrów, co sprawia, że nie wymagają dodatkowego cukru jako środka konserwującego. Powidła są z kolei produktem różniącym się od konfitur, ponieważ przygotowuje się je poprzez długie gotowanie owoców, co prowadzi do ich zagęszczenia, ale nie dodaje się do nich cukru w tak dużych ilościach jak w przypadku konfitur. Nektary i napoje zawierają często dodatki w postaci cukrów, ale ich proces produkcji różni się od przetworów owocowych, gdyż koncentrują się na płynnej formie i mogą zawierać różne substancje konserwujące. Soki są często pasteryzowane w celu przedłużenia trwałości, a proces ten nie jest związany z używaniem cukru do ich produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie procesów konserwacji i przetwarzania, co prowadzi do niewłaściwego przypisania produktów do danej kategorii. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi produktami wymaga znajomości procesów technologicznych oraz zastosowania odpowiednich standardów w produkcji żywności.

Pytanie 24

Aby przygotować krupniki, należy gotować kasze do odpowiedniej konsystencji?

A. półsypkiej

B. rzadkiej rozklejonej

C. sypkiej

D. gęstej rozklejonej

Odpowiedź 'rozklejonej rzadkiej' jest poprawna, ponieważ krupnik to tradycyjna zupa, w której kasza powinna być gotowana do stanu, w którym jest lekko rozgotowana, ale nie przekształca się w papkę. Kasza powinna wchłonąć odpowiednią ilość płynu, co sprawia, że zupa staje się gęsta, ale i płynna. Przykładem może być użycie kaszy jęczmiennej, która podczas gotowania staje się miękka, ale zachowuje swoją strukturę, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji. W praktyce, przygotowując krupnik, należy dodać odpowiednią ilość bulionu lub wody, a następnie gotować kaszę do momentu, gdy stanie się ona kremowa, ale nadal płynna. Zgodnie z dobrą praktyką kulinarną, ważne jest, aby kontrolować czas gotowania, aby uzyskać pożądaną konsystencję. Krupnik serwuje się zazwyczaj z dodatkiem warzyw oraz przypraw, co podkreśla jego smak i aromat, a odpowiednia konsystencja jest kluczem do udanego dania.

Pytanie 25

Który sos należy sporządzić, wykorzystując wszystkie składniki wymienione w normatywie?

Surowce i półprodukty	Normatyw
Masło	100 g
Mąka pszenna	90 g
Mleko	600 ml
Żółtka	4 szt.
Gałka muszkatołowa	do smaku
Sól	do smaku

A. Potrawkowy.

B. Holenderski.

C. Berneński.

D. Beszamelowy.

Sos beszamelowy jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej, który bazuje na technice przygotowania białego roux, gdzie masło i mąka pszenna są najpierw podgrzewane, a następnie łączone z mlekiem, aby uzyskać gładką, kremową konsystencję. W skład sosu wchodzą także żółtka, co nadaje mu dodatkową bogatość i głęboki smak. Gałka muszkatołowa i sól są klasycznymi przyprawami, które podkreślają smak sosu. Sos beszamelowy jest podstawą wielu potraw, takich jak lasagne, musaki czy gratin, a także często wykorzystywany jako baza do innych sosów, takich jak sos mornay. Dzięki swojej uniwersalności i prostocie, sos beszamelowy jest idealnym przykładem techniki kucharskiej, którą warto opanować, aby wzbogacić swoje umiejętności kulinarne. Zrozumienie procesu jego przygotowania oraz zastosowania różnych składników pozwala na tworzenie różnorodnych, smakowitych dań.

Pytanie 26

W skład instrukcji GHP/GMP nie wchodzi instrukcja

A. rozmrażania surowców/półproduktów

B. transportu potraw

C. czyszczenia chłodni

D. bezpieczeństwa pożarowego

Odpowiedź 'bezpieczeństwa pożarowego' jest prawidłowa, ponieważ instrukcje GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) oraz GMP (Dobre Praktyki Produkcyjne) koncentrują się na zapewnieniu odpowiednich warunków sanitarno-epidemiologicznych oraz jakościowych w procesie produkcji żywności. Instrukcje te obejmują zagadnienia związane z higieną, obiegiem surowców, procesami technologicznymi oraz konserwacją i utrzymaniem urządzeń. Mycie chłodni, ekspedycja potraw oraz rozmrażanie surowców to istotne procesy, które wpływają na bezpieczeństwo zdrowotne żywności i powinny być szczegółowo opisane w dokumentacji dotyczącej GHP/GMP. Natomiast instrukcje dotyczące bezpieczeństwa pożarowego są regulowane innymi przepisami, które nie są bezpośrednio związane z produkcją żywności. Przykładowo, procedury działania w przypadku pożaru są kluczowe w każdym zakładzie, ale nie są one częścią praktyk dotyczących jakości i bezpieczeństwa żywności, co czyni tę odpowiedź właściwą.

Pytanie 27

Potrawą, której nie powinno się serwować podczas polskiej postnej kolacji wigilijnej, jest

A. kulebiak

B. kutia

C. timbal drobiowy

D. moskalik marynowany

Odpowiedź 'tymbalik drobiowy' jest prawidłowa, ponieważ potrawy serwowane podczas polskiej postnej kolacji wigilijnej powinny być zgodne z tradycją, która nakazuje unikanie mięsa. Tymbalik drobiowy jest daniem mięsnym, co sprawia, że nie pasuje do postnego charakteru Wigilii, kiedy to wierni przestrzegają postu i spożywają jedynie dania rybne oraz wegetariańskie. W polskiej tradycji wigilijnej na stole powinny znaleźć się potrawy takie jak karp, barszcz z uszkami, czy też pierogi z kapustą i grzybami. Przygotowując potrawy na kolację wigilijną, warto zwrócić uwagę na składniki, które są zgodne z postem, co nie tylko odzwierciedla duchowe znaczenie tego wieczoru, ale również pozwala na cieszenie się smakiem potraw, które mogą być różnorodne i pełne aromatów. Dobrą praktyką jest również planowanie menu z wyprzedzeniem, aby zapewnić, że wszystkie potrawy będą zgodne z tradycją oraz preferencjami gości.

Pytanie 28

Jaką potrawę może przygotować kucharz, korzystając z następujących składników: polędwica wołowa, smalec, cebula, koncentrat pomidorowy, śmietana, mąka pszenna, woda, przyprawy?

A. Sztufada wołowa

B. Boeuf Strogonow

C. Polędwica po angielsku

D. Rolada nadziewana

Jak spojrzymy na inne opcje, to łatwo zobaczyć, czemu niektóre z nich nie są poprawne. Sztufada wołowa to długie duszenie mięsa w sosie, a to w ogóle nie pasuje do sposobu robienia Boeuf Strogonow, które stawia na szybkie smażenie na dużym ogniu i krótkie duszenie. Polędwica po angielsku to inna bajka - tu chodzi o zachowanie soków i smaku przez pieczenie, co też nie pasuje do Boeuf Strogonow, gdzie mięso kroi się na paski i smaży. A rolada nadziewana, chociaż może używać polędwicy, to nie ma nic wspólnego z tymi składnikami, które są typowe dla Boeuf Strogonow. Ta potrawa wymaga innej technologii przyrządzania, co jest bardziej skomplikowane, bo chodzi o nadziewanie i formowanie mięsa, a to jest sprzeczne z prostotą Boeuf Strogonow. Ważne, żeby przy wyborze potrawy myśleć nie tylko o składnikach, ale też o sposobie ich przygotowania i tradycjach kulinarnych, to pozwala uniknąć typowych błędów w kuchni.

Pytanie 29

Kucharze pracujący w placówkach zbiorowego żywienia, według aktualnego rozporządzenia Ministra Zdrowia, powinni poddawać się regularnym badaniom lekarskim co

A. 4 miesiące

B. 10 miesięcy

C. 12 miesięcy

D. 6 miesięcy

Odpowiedź 12 miesięcy jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia, kucharze zatrudnieni w zakładach żywienia zbiorowego są zobowiązani do wykonywania okresowych badań lekarskich co 12 miesięcy. Badania te mają na celu zapewnienie, że pracownicy są w dobrym stanie zdrowia oraz nie mają chorób zakaźnych, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo żywności. Regularne badania są także istotne z perspektywy higieny pracy, co jest zgodne z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), mającymi na celu identyfikację i kontrolę zagrożeń zdrowotnych w procesie produkcji żywności. Przykłady badań obejmują ogólne badania lekarskie, analizy laboratoryjne, a także konsultacje z specjalistami, co w praktyce przyczynia się do redukcji ryzyka wystąpienia chorób zawodowych oraz poprawy jakości świadczonych usług gastronomicznych.

Pytanie 30

Jak należy podawać barszcz z uszkami?

A. w porcelanowych filiżankach

B. w kokilkach

C. na głębokich talerzach

D. w kubkach

Podawanie barszczu z uszkami w kokilkach, filiżankach porcelanowych czy kubkach jest nieodpowiednie z kilku kluczowych powodów. Kokilki, choć estetyczne, są zazwyczaj za małe, aby pomieścić odpowiednią ilość zupy oraz dodatków, co może powodować niezadowolenie gości. Zupę traktuje się jako danie główne na początku posiłku, a zbyt małe naczynia mogą wprowadzać chaos w serwowaniu. Przykładowo, gdy zupa jest podana w filiżankach, gość może mieć trudności z nabieraniem uszek oraz zupy, co negatywnie wpływa na doświadczenie kulinarne. Ponadto, filiżanki porcelanowe są bardziej kojarzone z herbatą lub kawą, co nie przystaje do kontekstu serwowania barszczu. Użycie kubków z kolei, choć wygodne, jest zbyt nieformalne i nie oddaje należytej powagi dania, które ma długą tradycję w polskiej kuchni. Błędnie przyjęta koncepcja używania tych naczyń wynika z nieznajomości zwyczajów kulinarnych oraz braku świadomości na temat estetyki serwowania potraw. W restauracjach i domach, gdzie zwraca się uwagę na detale, wybór odpowiednich naczyń wpływa na postrzeganie całej potrawy oraz jakości doświadczeń kulinarnych. Dlatego kluczowe jest, aby podchodzić do serwowania zupy w sposób przemyślany, biorąc pod uwagę tradycję, estetykę oraz praktyczność.

Pytanie 31

Risotto oraz lasagne to dania pochodzące z kuchni

A. włoskiej

B. rosyjskiej

C. francuskiej

D. hiszpańskiej

Wydaje mi się, że wybór odpowiedzi związanych z kuchniami hiszpańska, francuską czy rosyjską to jakieś nieporozumienie. Kuchnia hiszpańska ma swoje pyszne dania, jak paella, ale nie ma tradycyjnych przepisów na risotto. Paella jest ryżowa, ale technika jej przygotowania jest zupełnie inna i często dodaje się do niej owoce morza. Francuska kuchnia też ma swoje bogate potrawy, ale risotto i lasagne to już zupełnie inna sprawa, bo te dania pochodzą z Włoch. A kuchnia rosyjska, z pierogami czy borszczem, też nie ma nic wspólnego z tymi potrawami. Może źle kojarzysz te kuchnie? To się zdarza, ale fajnie byłoby poznać różnice w tych kuchniach, to wiele wyjaśnia. Kuchnia włoska ma taką różnorodność i lokalne składniki, że stworzyła wiele dań, które są symbolem jej kultury.

Pytanie 32

Które z poniższych warzyw jest warzywem liściastym?

A. kapusta

B. rabarbar

C. jarmuż

D. szpinak

Szpinak to naprawdę fajne warzywo liściowe i ma multum witamin i minerałów, więc warto go mieć w diecie. Należy do rodziny kompozytowych, co znaczy, że jest super zdrowy. Wiesz, zawiera witaminy A, C i K, do tego żelazo i kwas foliowy, więc to ważny składnik, zwłaszcza dla tych, co dbają o zdrowie. Można go używać w różnych daniach: w sałatkach, zupach, a nawet jako dodatek do dań głównych. Osobiście uważam, że regularne jedzenie szpinaku wspiera odporność i zdrowie oczu, więc warto go wprowadzić do codziennego jadłospisu. A jeśli chodzi o kalorie, to szpinak jest niskokaloryczny, także idealny dla tych na diecie! W dodatku świeży szpinak można znaleźć przez większość roku, co ułatwia jego dodawanie do posiłków.

Pytanie 33

Wykorzystując dane zawarte w tabeli oblicz wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku (1 porcja = 200 g fasolki).

Składnik odżywczy	Białko	Tłuszcze	Węglowodany
Zawartość składników odżywczych w 100 g fasolki po bretońsku	9	11	18
Współczynnik energetyczny Atwotera	4	9	4

A. 414 kcal

B. 138 kcal

C. 207 kcal

D. 66 kcal

Wyniki takich obliczeń, jak wartość energetyczna 1 porcji fasolki po bretońsku, mogą być trudne do prawidłowego oszacowania bez właściwego zrozumienia zasad obliczeń energetycznych. Często pojawiają się błędy wynikające z nieprawidłowego stosowania współczynników energetycznych Atwatera lub z braku informacji na temat rzeczywistej zawartości składników odżywczych w danym produkcie. Na przykład, błędne odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że 200 g fasolki ma dwukrotnie mniejszą wartość energetyczną niż wskazuje to kalkulacja dla 100 g. Takie myślenie jest nieprawidłowe, ponieważ całkowita wartość energetyczna powinna być obliczana na podstawie masy i odpowiednich współczynników dla każdego składnika. Kolejnym typowym błędem jest zaniżanie wartości energetycznej, co może prowadzić do niepełnych informacji na temat diety. Wartości takie jak 138 kcal czy 66 kcal mogą sugerować, że nie uwzględniono pełnej zawartości białka, tłuszczu i węglowodanów, co prowadzi do błędnych wniosków o niskiej kaloryczności dania. Przy planowaniu posiłków i diecie ważne jest, aby korzystać z wiarygodnych źródeł danych oraz zrozumieć, jak obliczać wartości energetyczne, aby wspierać zdrowy styl życia i unikać pułapek dietetycznych.

Pytanie 34

Ile 200-gramowych kostek masła należy użyć do sporządzenia 10 porcji kotletów de volaille zgodnie z zamieszczonym normatywem surowcowym?

Normatyw surowcowy na 1 porcję Kotlet de volaille
Nazwa surowca	Ilość
Filet z kurczaka z kostką	1 szt.
Masło	20 g
Mąka pszenna	8 g
Jaja	1/2 szt.
Bułka tarta	25 g
Olej	80 ml

A. 10 kostek.

B. 1 kostkę.

C. 5 kostek.

D. 2 kostki.

Wybór odpowiedzi, które sugerują użycie większej ilości kostek masła, wskazuje na nieporozumienie dotyczące proporcji składników potrzebnych do przygotowania kotletów de volaille. W przypadku podanej receptury, każda porcja wymaga jedynie 20 gramów masła, co oznacza, że dla 10 porcji całkowita ilość masła wynosi 200 gramów. Zastosowanie 2, 5 lub 10 kostek masła skutkuje znacznie większymi ilościami, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania surowców oraz zwiększonego kosztu produkcji. W gastronomii kluczowe jest nie tylko odpowiednie dobieranie składników, ale także ich precyzyjne ilościowanie, aby nie tylko spełniać normy, ale także kontrolować budżet lokalu. Błąd w obliczeniach może również wpłynąć na smak i konsystencję przygotowywanych potraw, co może zniechęcić gości. Ponadto, nieprawidłowe obliczenia mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad kulinarnych oraz ich zastosowania w praktyce. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do gotowania dokładnie zapoznać się z wymaganiami receptury i normatywami surowcowymi, co jest podstawą profesjonalnej pracy w gastronomii.

Pytanie 35

Jakie dania powinny zostać uwzględnione w menu na przyjęcie koktajlowe?

A. Bryzol, kotlet w panierce, szaszłyk

B. Tartinki, śliwki owinięte w bekon, vol-au-vent

C. Ryby pieczone, sałatki, grillowane warzywa

D. Pasztety, ryby nadziewane, drób w galarecie

Wszystkie inne propozycje dań, które wskazałeś, po prostu nie pasują do koktajlowego menu. Pasztety, ryby faszerowane czy drób w galarecie, mimo że pyszne, to są raczej daniami, które trzeba jeść siedząc przy stole i używając sztućców. Przecież przyjęcia koktajlowe z definicji mają być o prostych przekąskach, które można jeść rękami. Zestaw z rybami zapiekanymi, sałatkami i grillowanymi warzywami również nie wpasowuje się w tę koncepcję, bo te potrawy są zbyt skomplikowane w serwowaniu. Rybę zapiekaną niełatwo podać w praktyczny sposób na takiej imprezie, a sałatki, chociaż zdrowe, są raczej cięższe, co nie współgra z ideą prostych przekąsek. Dania jak bryzol, kotlet panierowany czy szaszłyk też są zbyt sycące i wymagają sztućców, a to nie jest w porządku na koktajlach. W miarę jak gastronomia się rozwija, ważne, żeby zwracać uwagę na to, jak dania pasują do charakteru imprezy. Dlatego warto przy planowaniu menu na koktajle wybierać lekkie, estetyczne i proste w spożywaniu potrawy, żeby goście mogli cieszyć się rozmowami i atmosferą.

Pytanie 36

Higrometr to instrument używany do pomiaru

A. temperatury w surowcu

B. gęstości struktury wyrobu

C. czasów procesów technologicznych

D. wilgotności powietrza względnej

Czasami ludzie mylą higrometr z innymi urządzeniami, jak np. termometry albo zegary, co może wprowadzać w błąd. Czas nie ma nic wspólnego z pomiarem wilgotności, bo tym zajmują się inne sprzęty, więc to jest trochę nieporozumienie. Jeśli chodzi o temperaturę surowca, to tym zajmują się termometry, a nie higrometry. Rozróżnienie tych urządzeń jest istotne, żeby nie popełniać błędów w technologii. Gęstość struktury produktu też nie ma nic wspólnego z wilgotnością powietrza, a raczej dotyczy jakości materiałów, co jest ważne w budownictwie czy przemyśle chemicznym. Często zdarza się, że mylimy różne parametry fizyczne, co może prowadzić do problemów w produkcji i kiepskiego doboru narzędzi, a to wpływa na jakość wyrobów.

Pytanie 37

Sery określane jako włoskie to jakie?

A. gouda

B. parmezan

C. gruyere

D. mazdamer

Parmezan, znany również jako Parmigiano-Reggiano, to ser pochodzący z Włoch, który jest jednym z najbardziej cenionych serów na świecie. Jest produkowany głównie z mleka krowiego w regionach Parmy, Bolonii, Modeny oraz Reggio Emilia. Jego charakterystyczna, twarda tekstura oraz intensywny, orzechowy smak sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do wielu dań, takich jak makarony, risotto czy sałatki. Parmezan jest także często stosowany jako ser do tarcia, co czyni go popularnym składnikiem w kuchni włoskiej. W produkcji parmezanu stosowane są tradycyjne metody, które obejmują długotrwałe dojrzewanie, co nadaje mu unikalny aromat i bogactwo smaku. Ser ten posiada oznaczenie PDO (Protected Designation of Origin), co oznacza, że tylko sery wyprodukowane w określonych regionach i według ścisłych norm mogą być nazywane parmezanem. To sprawia, że jest on symbolem jakości i rzemiosła włoskiego.

Pytanie 38

Z spośród wymienionych wybierz zapis, który obrazuje zmianę składnika odżywczego zachodzącą w trakcie jego obróbki cieplnej?

A. Tłuszcz -> koagulacja

B. Skrobia -> denaturacja

C. Błonnik -> pęcznienie

D. Białko -> kleikowanie

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że czynniki takie jak koagulacja, denaturacja czy kleikowanie są często mylone z procesem pęcznienia, co prowadzi do błędnych wniosków. Koagulacja, na przykład, dotyczy procesu, w którym białka łączą się ze sobą, tworząc żel lub ciało stałe, co jest szczególnie istotne w kontekście gotowania jajek lub przygotowywania serów. Denaturacja odnosi się do zmiany struktury białek pod wpływem wysokiej temperatury lub innych czynników, co zmienia ich właściwości fizyczne, takie jak rozpuszczalność czy konsystencja, ale nie ma zastosowania w kontekście błonnika. Kleikowanie z kolei oznacza proces, w którym skrobia absorbuje wodę i pęcznieje w wyniku podgrzewania, co dotyczy głównie produktów takich jak ryż czy mąka, a nie błonnika. Typowym błędem jest mylenie tych procesów lub niewłaściwe przypisanie ich do konkretnych składników pokarmowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy składnik ma unikalne właściwości chemiczne i fizyczne, które determinują jego zachowanie podczas obróbki termicznej. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednią terminologię i zrozumieć, jak różne procesy wpływają na składniki i rezultaty kulinarne. W kontekście profesjonalnej gastronomii oraz nauki o żywności, precyzyjne rozróżnianie tych procesów ma kluczowe znaczenie dla jakości i bezpieczeństwa przygotowywanych potraw.

Pytanie 39

Czym jest galantyna?

A. z nóżek wieprzowych

B. z zsiadłego mleka

C. z owoców morza

D. z kurczaka

Wybór odpowiedzi związanych z zsiadłym mlekiem, owocami morza czy nóżkami wieprzowymi to nie jest najlepszy pomysł, bo te składniki nie mają nic wspólnego z galantyną. Zsiadłe mleko, chociaż wielu ludzi je używa, to nie ma szans w tym przypadku, bo galantyna to głównie mięso. Galantyna z owoców morza to rzadkość i nie uznaje się jej za tradycyjną wersję potrawy, co może wprowadzać zamieszanie. Nóżki wieprzowe, mimo że są używane w polskiej kuchni, również nie pasują, bo galantyna bazuje na mięsie drobiowym, a kurczak jest najlepszy do tego, bo fajnie się go obrabia i smakuje delikatnie. Często ludzie mogą pomylić składniki jak zsiadłe mleko czy owoce morza z galantyną, co może prowadzić do nieporozumień. Niezrozumienie, czym tak naprawdę jest galantyna, może wpłynąć na to, jak ją przygotowujesz, a to z kolei jest ważne, żeby osiągnąć dobre rezultaty w kuchni.

Pytanie 40

Przygotowując tradycyjne gołąbki, trzeba wykorzystać: kapustę białą, mięso mielone mieszane oraz

A. pieczarki

B. kaszę manną

C. suszone grzyby

D. ryż

Ryż jest kluczowym składnikiem tradycyjnych gołąbków, gdyż pełni rolę nie tylko wypełniacza, ale także absorbuje smaki mięsa oraz przypraw. Zastosowanie ryżu w gołąbkach jest zgodne z klasycznymi recepturami, gdzie ryż harmonizuje z mielonym mięsem i kapustą, zapewniając odpowiednią teksturę oraz wilgotność potrawy. Wybierając ryż, warto zdecydować się na jego paraboliczny lub długoziarnisty wariant, który podczas gotowania nie klei się i zachowuje swoją strukturę, co jest istotne w kontekście estetyki podania. Dodatkowo, ryż dostarcza niezbędnych węglowodanów, co czyni gołąbki bardziej sycącymi. W praktyce kulinarnej, gołąbki z ryżem można podawać z różnymi sosami, co jeszcze bardziej urozmaica ich smak. Możliwości podania i wzbogacenia dania o różne przyprawy sprawiają, że ryż to fundament, który łączy wszystkie składniki w harmonijną całość.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej