Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 20:45
Data zakończenia: 12 stycznia 2025 21:12

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maksymalną prędkość przesyłania danych osiągają urządzenia zgodne ze standardem 802.11g?

A. 54 Mb/s

B. 108 Mb/s

C. 11 Mb/s

D. 150 Mb/s

Standard 802.11g, wprowadzony w 2003 roku, jest jednym z kluczowych standardów sieci bezprzewodowych, który umożliwia transmisję danych z maksymalną prędkością 54 Mb/s. W przeciwieństwie do wcześniejszego standardu 802.11b, który oferował prędkość do 11 Mb/s, 802.11g zapewnia wyższą wydajność, co czyni go bardziej odpowiednim do aplikacji wymagających większej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo czy gry online. Urządzenia zgodne z 802.11g mogą również działać w trybie zgodności z 802.11b, co pozwala na integrację z istniejącymi sieciami. Zastosowanie tego standardu jest powszechne w domowych sieciach Wi-Fi, biurach oraz w publicznych punktach dostępu, gdzie użytkownicy oczekują stabilnej i szybkiej łączności. Oprócz tego, 802.11g wspiera technologię MIMO (Multiple Input Multiple Output), która zwiększa efektywność transmisji poprzez wykorzystanie wielu anten, co dalej podnosi jakość i niezawodność połączenia.

Pytanie 2

Grupa, w której uprawnienia przypisane członkom mogą dotyczyć tylko tej samej domeny, co nadrzędna grupa lokalna domeny, to grupa

A. lokalna domeny

B. lokalna komputera

C. uniwersalna

D. globalna

Wybór grupy globalnej sugeruje, że użytkownik mylnie interpretuje zakres działania tej grupy. Grupy globalne mają szerszy zasięg, umożliwiając przypisywanie uprawnień użytkownikom w różnych lokalnych grupach, co nie jest zgodne z definicją grup lokalnych domeny. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że grupy globalne oferują większe możliwości dostępu, jednakże ich funkcjonalność jest ograniczona do uprawnień w obrębie tej samej domeny. Grupa uniwersalna, z drugiej strony, została zaprojektowana w celu ułatwienia zarządzania uprawnieniami w wielu domenach, co również nie odpowiada założeniom grup lokalnych. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że grupy uniwersalne są bardziej uniwersalne, podczas gdy ich zastosowanie w praktyce jest specyficzne i zależne od konkretnej architektury środowiska. Z kolei grupa lokalna komputera jest używana do przypisywania uprawnień tylko na poziomie lokalnym, co nie pozwala na przypisanie uprawnień w obrębie domeny. Wybór jakiejkolwiek z tych grup wskazuje na niepełne zrozumienie struktury zarządzania uprawnieniami w systemach Windows oraz ich odpowiednich zastosowań zgodnych z normami branżowymi.

Pytanie 3

Na którym z zewnętrznych nośników danych nie dojdzie do przeniknięcia wirusa podczas przeglądania jego zawartości?

A. na płytę DVD-ROM

B. na dysk zewnętrzny

C. na pamięć Flash

D. na kartę SD

Płyta DVD-ROM jest nośnikiem danych, który jest zapisywany raz i odczytywany wielokrotnie. W odróżnieniu od pamięci Flash, dysków zewnętrznych i kart SD, które są aktywnymi nośnikami danych, płyty DVD-ROM działają w oparciu o technologię optyczną. Oznacza to, że podczas odczytu danych, nie ma możliwości zapisania nowych danych ani modyfikacji istniejących, co ogranicza ryzyko przeniesienia wirusa. Wirusy komputerowe zazwyczaj wymagają środowiska, w którym mogą się zainstalować, co w przypadku DVD-ROM jest niemożliwe. W praktyce, korzystając z płyt DVD-ROM do przechowywania danych, możemy zminimalizować ryzyko infekcji, co jest zgodne z zaleceniami w zakresie bezpieczeństwa informatycznego. Dobrym przykładem użycia DVD-ROM może być archiwizacja ważnych dokumentów lub danych, które nie wymagają częstych aktualizacji, co zwiększa bezpieczeństwo ich przechowywania.

Pytanie 4

Oblicz całkowity koszt za realizację poniższych czynności serwisowych, przy założeniu, że stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 120,00 zł netto, a podatek VAT wynosi 23%. <table class="question-table"><tr class="question-table-header"><th class="question-table-th">LP</th><th class="question-table-th">Zrealizowane czynności serwisowe</th><th class="question-table-th">Ilość roboczogodzin</th></tr><tr class="question-table-row"><td class="question-table-td">1.</td><td class="question-table-td">Diagnozowanie usterki</td><td class="question-table-td">0,2</td></tr><tr class="question-table-row"><td class="question-table-td">2.</td><td class="question-table-td">Wymiana zasilacza</td><td class="question-table-td">0,5</td></tr><tr class="question-table-row"><td class="question-table-td">3.</td><td class="question-table-td">Przygotowanie drukarki do eksploatacji</td><td class="question-table-td">0,6</td></tr><tr class="question-table-row"><td class="question-table-td">4.</td><td class="question-table-td">Konserwacja urządzenia drukującego</td><td class="question-table-td">1,0</td></tr><tr class="question-table-row"><td class="question-table-td">5.</td><td class="question-table-td">Sprawdzanie po zakończeniu naprawy</td><td class="question-table-td">0,2</td></tr></table>

A. 369,00 zł

B. 300,00 zł

C. 480,00 zł

D. 231,00 zł

Jedną z najczęstszych pomyłek podczas obliczania kosztów serwisowych jest pomijanie różnych elementów składających się na całkowity koszt. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń koncentrują się jedynie na stawce roboczogodziny, nie uwzględniając pełnej liczby roboczogodzin. Przykładowo, w sytuacji, gdy błędnie zsumuje się roboczogodziny, można dojść do nieprawidłowych wyników, takich jak 300,00 zł czy 480,00 zł, które pomijają rzeczywisty koszt pracy. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy, że do kosztu netto należy doliczyć podatek VAT, co również prowadzi do błędnych obliczeń. Użytkownicy mogą mylnie przyjmować, iż koszt brutto jest równy kosztowi netto, co jest fundamentalnym błędem w finansach. Zrozumienie mechanizmu naliczania VAT oraz poprawne zsumowanie roboczogodzin to kluczowe umiejętności, które są istotne w kontekście zarządzania budżetem i kosztami serwisowymi. Wobec tego, ignorowanie tych elementów może prowadzić do poważnych błędów finansowych, które w rezultacie mogą negatywnie wpłynąć na wyniki przedsiębiorstwa oraz jego relacje z klientami. Dlatego zawsze należy podchodzić do takich obliczeń z należytą starannością oraz litością dla szczegółów.

Pytanie 5

Ile bitów trzeba wydzielić z części hosta, aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 utworzyć 24 podsieci?

A. 3 bity

B. 6 bitów

C. 5 bitów

D. 4 bity

Aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 wydzielić 24 podsieci, musimy określić, ile bitów musimy wyodrębnić z części hosta. Adres /16 oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 16 bitów mogą być użyte na identyfikację hostów. W celu podziału na 24 podsieci, musimy obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji co najmniej 24 podsieci. Możemy wykorzystać wzór 2^n >= liczba podsieci, gdzie n to liczba bitów, które wyodrębniamy. W przypadku 24 podsieci, potrzebujemy n=5, ponieważ 2^5=32, co jest większe niż 24. Dlatego trzeba wyodrębnić 5 bitów, co daje nam 32 możliwe podsieci, z których 24 mogą być wykorzystane. Przykładem zastosowania tej techniki jest podział dużych sieci w przedsiębiorstwach, gdzie wiele działów lub lokalizacji wymaga oddzielnych podsieci do zarządzania ruchem i bezpieczeństwem. W praktyce, taki podział wspomaga efektywną organizację sieciową oraz lepsze zarządzanie adresacją IP.

Pytanie 6

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 765

B. 123

C. 654

D. 751

Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie spełniają wymagań dotyczących uprawnień do folderu. Odpowiedź 765 sugeruje, że właściciel ma pełne uprawnienia (7), co oznacza odczyt, zapis i wykonanie, a grupa i pozostali użytkownicy mają również zbyt wiele uprawnień. W praktyce przyznawanie zbyt wielu uprawnień może prowadzić do niepożądanych konsekwencji, takich jak nieautoryzowane modyfikacje plików. Z kolei odpowiedź 751 oznacza, że grupa dysponuje uprawnieniem do wykonania, co może być niebezpieczne, jeśli grupa nie powinna sięgać po takie możliwości, zwłaszcza gdy wykonanie skryptów i programów wiąże się z ryzykiem. Ostatecznie, odpowiedź 123 przyznaje minimalne uprawnienia, ale znacznie ogranicza możliwości właściciela folderu, co w praktyce uniemożliwia mu jakiekolwiek modyfikacje. Prawidłowe przydzielanie uprawnień to kluczowy element zabezpieczeń w systemach operacyjnych. Zbyt luźne lub zbyt restrykcyjne podejście do uprawnień może prowadzić do naruszeń bezpieczeństwa lub problemów z dostępnością danych. Dlatego ważne jest, aby świadomie przydzielać uprawnienia, znając ich konsekwencje dla operacji na plikach i folderach.

Pytanie 7

Program wirusowy, którego zasadniczym zamiarem jest samoistne rozprzestrzenianie się w sieci komputerowej, to:

A. robak

B. keylogger

C. trojan

D. backdoor

Robaki komputerowe to samodzielne programy, które mają zdolność do rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych, najczęściej bez interakcji użytkownika. Główną charakterystyką robaka jest to, że potrafi kopiować swoje własne instancje i przesyłać je do innych urządzeń, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi w kontekście bezpieczeństwa sieci. W przeciwieństwie do trojanów, które udają legalne oprogramowanie i zależą od użytkowników, aby je uruchomić, robaki działają automatycznie. Przykładem robaka jest Blaster, który zainfekował tysiące komputerów w 2003 roku, wykorzystując lukę w zabezpieczeniach systemu Windows. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii obronnych, takich jak aktualizacje oprogramowania, instalacja zapór ogniowych oraz monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 8

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. wejście do ustawień BIOS-u komputera

B. wymazanie danych z pamięci CMOS

C. usunięcie pliku konfiguracyjnego

D. przejście do ustawień systemu Windows

Podejmowanie decyzji na temat działania klawisza DEL w kontekście błędu CMOS często prowadzi do nieporozumień związanych z funkcjonowaniem BIOS-u oraz pamięci CMOS. Wiele osób zakłada, że wciśnięcie DEL spowoduje usunięcie pliku setup, co jest nieprawidłowe, ponieważ plik ten nie istnieje w kontekście operacji BIOS-u. Co więcej, skasowanie zawartości pamięci CMOS również nie jest efektem działania klawisza DEL. Aby skasować zawartość pamięci CMOS, konieczne jest zazwyczaj fizyczne zresetowanie zworki na płycie głównej lub wyjęcie baterii CMOS, co jest zupełnie inną czynnością. Często myli się również rolę BIOS-u z systemem operacyjnym Windows; wciśnięcie DEL nie prowadzi do uruchomienia żadnej konfiguracji systemu Windows. W praktyce, użytkownicy mogą pomylić koncepcję BIOS-u z systemem operacyjnym, co skutkuje błędnymi wnioskami na temat działania komputera. Należy pamiętać, że BIOS działa na poziomie sprzętowym i odpowiada za interakcję z komponentami komputerowymi, zanim system operacyjny przejmie kontrolę, co jest fundamentalnym zrozumieniem niezbędnym do prawidłowej obsługi komputera.

Pytanie 9

Pierwszym krokiem koniecznym do ochrony rutera przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu konfiguracyjnego jest

A. zmiana standardowej nazwy sieci (SSID) na unikalną

B. zmiana nazwy loginu oraz hasła domyślnego konta administratora

C. włączenie szyfrowania z zastosowaniem klucza WEP

D. aktywacja filtrowania adresów MAC

Najważniejsze, co musisz zrobić, to zmienić domyślne hasło i login do swojego rutera. Większość urządzeń przychodzi z ustawieniami, które są znane wszystkim, więc hakerzy mogą łatwo się włamać. Dlatego dobrze jest wymyślić mocne hasło, które ma mieszankę liter, cyfr i znaków specjalnych. Moim zdaniem, warto też od czasu do czasu to hasło zmieniać, a najlepiej mieć różne hasła do różnych urządzeń. Menedżer haseł może być naprawdę pomocny w tworzeniu i przechowywaniu tych trudnych haseł. Poza tym, jeśli nie potrzebujesz zdalnego zarządzania, to lepiej to wyłączyć. Sprawdzanie logów dostępu również jest dobrym pomysłem, bo możesz wtedy zauważyć, czy ktoś próbuje się włamać. Te wszystkie kroki to podstawa bezpieczeństwa w sieci i naprawdę pomagają w ochronie przed atakami.

Pytanie 10

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. dwukierunkowa naprzemienna

B. jednokierunkowa z kontrolą parzystości

C. dwukierunkowa równoczesna

D. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym

Transmisja danych typu półduplex jest rzeczywiście transmisją dwukierunkową naprzemienną. Oznacza to, że urządzenia komunikujące się w trybie półduplex mogą wysyłać i odbierać dane, ale nie jednocześnie. Taki sposób transmisji jest często stosowany w aplikacjach, gdzie pełna dwukierunkowość w jednym czasie nie jest wymagana, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów. Przykładem zastosowania półduplexu są radiotelefony, gdzie jedna osoba mówi, a druga musi poczekać na zakończenie nadawania, by odpowiedzieć. W kontekście standardów telekomunikacyjnych, tryb półduplex jest praktyczny w sytuacjach, gdy koszt stworzenia pełnej komunikacji dwukierunkowej byłby zbyt wysoki, na przykład w systemach z ograniczoną przepustowością lub w sieciach bezprzewodowych. Dzięki tej metodzie można skutecznie zarządzać ruchem danych, co przyczynia się do optymalizacji komunikacji i obniżenia ryzyka kolizji pakietów. Półduplex znajduje również zastosowanie w technologii Ethernet, w której urządzenia mogą przesyłać dane w sposób naprzemienny, co zwiększa efektywność użycia medium transmisyjnego.

Pytanie 11

Rysunek ilustruje rezultaty sprawdzania działania sieci komputerowej przy użyciu polecenia

A. ipconfig

B. tracert

C. netstat

D. ping

Polecenie ipconfig jest używane do wyświetlania konfiguracji sieciowej interfejsów w systemach Windows. Wyświetla informacje takie jak adres IP, maska podsieci oraz brama domyślna, ale nie testuje połączenia z innymi hostami. Dlatego nie może być używane do testowania sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP. Tracert to inne polecenie, które śledzi trasę, jaką pokonuje pakiet do docelowego hosta, identyfikując wszystkie pośrednie routery i czasy przejść. Choć przydatne dla zrozumienia ścieżek routingu, nie spełnia funkcji pingu, który mierzy bezpośrednią responsywność hosta. Netstat z kolei służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tabel routingu i statystyk interfejsów, ale nie ma mechanizmu oceny opóźnień czy dostępności konkretnego hosta w sposób, w jaki czyni to ping. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych poleceń z powszechnie stosowanym pingiem, który jest specyficznie zaprojektowany do testowania bezpośrednich połączeń sieciowych i mierzenia czasu odpowiedzi. Zrozumienie różnic w funkcjonalności tych poleceń jest kluczowe dla efektywnego diagnozowania problemów sieciowych i poprawnego stosowania narzędzi w ramach zarządzania infrastrukturą IT. Każde z tych poleceń ma swoje unikalne zastosowania i wybór właściwego zależy od konkretnego przypadku użycia w praktycznych scenariuszach administracji sieciowej. Dlatego ważne jest, by dokładnie wiedzieć, które narzędzie kiedy wykorzystać, co jest fundamentem dobrych praktyk w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 12

Polecenie grep w systemie Linux pozwala na

A. archiwizację danych

B. kompresję danych

C. wyszukanie danych w pliku

D. porównanie dwóch plików

Wybór opcji związanych z kompresją, archiwizacją czy porównywaniem danych wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji polecenia grep. Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików, co nie ma nic wspólnego z wyszukiwaniem konkretnych informacji w ich treści. Narzędzia takie jak gzip czy tar są odpowiedzialne za kompresję i archiwizację, a nie grep. Archiwizacja danych zazwyczaj polega na łączeniu wielu plików w jeden archiwum, co również nie jest domeną grep. Z kolei porównywanie danych z dwóch plików można zrealizować za pomocą narzędzi takich jak diff, które zwracają różnice pomiędzy plikami, a nie przeszukują ich zawartości w poszukiwaniu wzorców. Często błędnie zakłada się, że wszystkie operacje na plikach związane z przetwarzaniem danych można zrealizować za pomocą jednego narzędzia. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne narzędzia w systemie Linux mają swoje specyficzne przeznaczenie i użycie, co jest zgodne z zasadą 'jedno narzędzie do jednego zadania'. Z tego powodu, wybierając odpowiednie narzędzie do naszych potrzeb, musimy mieć jasny obraz ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 13

Jaką maksymalną ilość GB pamięci RAM może obsłużyć 32-bitowa edycja systemu Windows?

A. 4 GB

B. 8 GB

C. 12 GB

D. 2 GB

32-bitowa wersja systemu Windows ma ograniczenie dotyczące maksymalnej ilości pamięci RAM, do której może uzyskać dostęp, wynoszące 4 GB. Wynika to z architektury 32-bitowej, w której adresowanie pamięci jest ograniczone do 2^32, co daje łącznie 4 294 967 296 bajtów, czyli dokładnie 4 GB. W praktyce, ilość dostępnej pamięci może być mniejsza, ponieważ część adresów jest wykorzystywana przez urządzenia i system operacyjny. Warto zauważyć, że użytkownicy aplikacji, które wymagają więcej pamięci, mogą rozważyć przejście na 64-bitową wersję systemu operacyjnego, która obsługuje znacznie większą ilość RAM, nawet do 128 TB w najnowszych systemach. Dlatego dla aplikacji wymagających dużej ilości pamięci, jak oprogramowanie do obróbki wideo czy zaawansowane gry, wybór 64-bitowego systemu jest kluczowy dla wydajności i stabilności pracy.

Pytanie 14

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready. Co może być tego przyczyną?

A. dyskietka włożona do napędu

B. skasowany BIOS komputera

C. uszkodzony kontroler DMA

D. brak pliku NTLDR

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, dotyczy sytuacji, w której komputer ma problem z rozruchem przez obecność dyskietki w napędzie. Kiedy uruchamiasz system operacyjny, to najpierw sprawdza on BIOS, żeby zobaczyć, jakie urządzenia mogą być użyte do rozruchu. Jeśli napęd dyskietek jest ustawiony jako pierwsze urządzenie startowe i jest w nim dyskietka, komputer spróbuje z niego wystartować. Może to prowadzić do błędu, jeśli dyskietka nie ma właściwych plików do uruchomienia. Przykładowo, wysunięcie dyskietki lub zmiana ustawień bootowania w BIOS, żeby najpierw próbować uruchomić z twardego dysku, powinno załatwić sprawę. To się często zdarza w starszych komputerach, gdzie dyskietki były normą. Warto zawsze sprawdzać, jak jest skonfigurowany BIOS, żeby jakieś stare urządzenie, jak napęd dyskietek, nie przeszkadzało w uruchamianiu systemu.

Pytanie 15

Minimalna zalecana ilość pamięci RAM dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 512 MB

B. 1,5 GB

C. 1 GB

D. 2 GB

Wybierając odpowiedzi inne niż 2 GB, można naprawdę się pomylić co do wymagań systemowych. Odpowiedzi takie jak 512 MB, 1 GB, czy 1,5 GB kompletnie nie biorą pod uwagę, czego naprawdę potrzebuje Windows Server 2008. W dzisiejszych czasach pamięć RAM to kluczowy element, który wpływa na to, jak dobrze wszystko działa. Jak jest jej za mało, serwer często korzysta z dysku twardego, co prowadzi do opóźnień. W branży mówi się, że minimalne wymagania to tylko początek, a w praktyce może być tego znacznie więcej w zależności od obciążenia i uruchomionych aplikacji. Ignorując wymagania dotyczące RAM, można napotkać problemy z aplikacjami klienckimi, co podnosi koszty związane z utrzymaniem systemu. Z mojego punktu widzenia, pomijanie tych wskazówek to prosta droga do komplikacji, a ryzyko awarii rośnie, co w pracy nie może być akceptowalne.

Pytanie 16

Jakie składniki systemu komputerowego muszą być usuwane w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania ze względu na obecność niebezpiecznych substancji lub chemicznych pierwiastków?

A. Chłodnice

B. Kable

C. Obudowy komputerów

D. Tonery

Tonery są jednym z elementów systemu komputerowego, które zawierają niebezpieczne substancje, takie jak proszki tonera, które mogą być szkodliwe dla zdrowia oraz środowiska. Włókna chemiczne, pigmenty oraz inne składniki tonera mogą emitować toksyczne opary, co czyni ich utylizację szczególnie ważnym procesem. W związku z tym, tonery powinny być oddawane do wyspecjalizowanych zakładów zajmujących się ich przetwarzaniem, które stosują odpowiednie procedury i technologie, aby zminimalizować ryzyko związane z ich szkodliwością. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie są regulacje dotyczące zarządzania odpadami, takie jak dyrektywa WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) w Unii Europejskiej, która nakłada obowiązki na producentów i użytkowników w zakresie zbierania, przetwarzania i recyklingu sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Dzięki tym regulacjom, możliwe jest zredukowanie negatywnego wpływu odpadów na środowisko oraz promowanie zrównoważonego rozwoju. Utylizacja tonerów w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania jest zatem kluczowym krokiem w kierunku odpowiedzialnego zarządzania zasobami oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 17

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

B. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

C. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

D. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

Polecenie 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' ma na celu odłączenie wcześniej przypisanego zasobu sieciowego do litery dysku Z:. W tym kontekście, podanie konkretnego katalogu (data) oraz hosta (192.168.20.2) sugeruje, że operacja ta dotyczy usunięcia połączenia z tym zasobem. Praktyczne zastosowanie tej komendy występuje w sytuacjach, gdy użytkownik chce zwolnić literę dysku Z: dla innych operacji lub gdy zasób jest już niepotrzebny. Dobrą praktyką jest regularne zarządzanie połączeniami sieciowymi, aby uniknąć konfliktów i niepotrzebnych obciążeń w sieci. Użytkownicy administrujący systemami Windows często wykorzystują polecenie 'net use' do monitorowania i zarządzania zasobami sieciowymi, co jest zgodne ze standardami zarządzania siecią i bezpieczeństwem. Warto również pamiętać, że niewłaściwe zarządzanie połączeniami może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów oraz obniżenia wydajności systemu."

Pytanie 18

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki przy pomocy wtyku 8P8C?

A. narzędzie uderzeniowe

B. zaciskarka do złączy typu F

C. zaciskarka wtyków RJ-45

D. spawarka światłowodowa

Zaciskarka wtyków RJ-45 jest narzędziem dedykowanym do zakończenia skrętek sieciowych w standardzie Ethernet, które korzystają z wtyków 8P8C, często mylonych z RJ-45. Umożliwia ona precyzyjne połączenie przewodów skrętki z wtykiem poprzez ich odpowiednie zaciskanie. Tego typu zaciskarki są dostępne w wielu wariantach, od ręcznych po automatyczne, co ułatwia pracę w różnych warunkach. W praktyce, przy użyciu zaciskarki RJ-45, można zakończyć kable sieciowe w biurach, domach oraz w większych instalacjach teleinformatycznych. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568, ważne jest, aby przewody były ułożone zgodnie z ustaloną kolorystyką, co może wpłynąć na wydajność i stabilność połączenia. Dobrze wykonane zakończenie, w tym użycie odpowiedniego narzędzia, jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności sieci, co ma szczególne znaczenie w środowiskach o wysokim obciążeniu sieciowym, takich jak centra danych czy biura z wieloma stacjami roboczymi.

Pytanie 19

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

A. zamontowanie dwóch procesorów

B. rozszerzenie pamięci RAM

C. instalację kontrolera RAID

D. dodanie dysku SAS

Instalacja dwóch procesorów jest prawidłową odpowiedzią ze względu na architekturę płyty głównej przedstawionej na rysunku, która jest wyposażona w dwa gniazda procesorowe typu Socket. Dodanie drugiego procesora pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału płyty, co skutkuje znacznym wzrostem mocy obliczeniowej komputera. Dzięki pracy w konfiguracji wieloprocesorowej, system może lepiej obsługiwać wielozadaniowość, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużych zasobów, takich jak renderowanie grafiki 3D, analiza danych czy hosting serwerów aplikacji. Praktyczne zastosowania tej architektury często znajdują się w środowiskach serwerowych, gdzie wydajność i szybkość przetwarzania danych są kluczowe. Instalacja i konfiguracja dwóch procesorów powinna być wykonana zgodnie ze specyfikacją producenta, aby uniknąć problemów kompatybilności i zapewnić stabilność systemu. Standardy branżowe zalecają także użycie identycznych modeli procesorów, co zapewnia optymalne działanie systemu i równomierne rozkładanie obciążenia między jednostkami obliczeniowymi co jest jednym z kluczowych aspektów budowy wydajnych systemów komputerowych.

Pytanie 20

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. binarnej

B. dziesiętnej

C. oktalnej

D. szesnastkowej

Adres MAC (Media Access Control) przedstawiony jako AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w systemie szesnastkowym. W tym systemie każda para znaków reprezentuje 8 bitów, co odpowiada jednemu bajtowi. Zatem w przypadku adresu MAC, który składa się z 6 par, otrzymujemy łącznie 48 bitów. Adresy MAC są używane do identyfikacji urządzeń w sieciach lokalnych i są kluczowe dla funkcjonowania protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet. Z perspektywy praktycznej, urządzenia sieciowe, takie jak routery czy przełączniki, korzystają z adresów MAC, aby kierować ruch do odpowiednich odbiorców w sieci. Standard IEEE 802 definiuje format adresów MAC, a ich poprawne wykorzystanie jest niezbędne dla zapewnienia efektywnej i bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. W kontekście programowania, operacje na adresach MAC, takie jak filtrowanie czy monitorowanie ruchu, są powszechnie stosowane w aplikacjach sieciowych i narzędziach do analizy ruchu. Zrozumienie formatu szesnastkowego jest zatem kluczowe dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 21

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 777

B. 621

C. 543

D. 711

Odpowiedzi 621, 543 oraz 777 są wynikiem błędnych interpretacji zasad przydzielania praw dostępu w systemie Linux. Wartością numeryczną reprezentującą prawa dostępu jest suma wartości przypisanych do poszczególnych uprawnień. W przypadku 621, użytkownicy mogą myśleć, że oznacza to pełne prawa dla właściciela, jednak suma uprawnień dla grupy oraz innych użytkowników jest błędnie ustalona. '6' oznacza, że grupa ma prawo do odczytu i zapisu, co nie jest zgodne z zapisanymi prawami (brak 'w'). W odniesieniu do 543, suma uprawnień dla właściciela, grupy i innych użytkowników nie zgadza się z przekazanymi prawami. Właściciel powinien mieć pełne prawa, a nie tylko odczyt, zapis i wykonanie. Odpowiedź 777 jest również błędna, ponieważ oznacza, że wszyscy użytkownicy mają pełne prawa do folderu. Taki model nie jest zgodny z zasadami zabezpieczeń i mógłby prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do ważnych danych. W praktyce, stosowanie niewłaściwych praw dostępu zwiększa ryzyko naruszenia ochrony danych i niewłaściwego wykorzystania zasobów systemowych.

Pytanie 22

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. A

Oznaczenie CE umieszczane na urządzeniach elektrycznych jest świadectwem zgodności tych produktów z wymogami bezpieczeństwa zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej. Znak ten nie tylko oznacza, że produkt spełnia odpowiednie normy dotyczące zdrowia ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowania ale także jest dowodem, że przeszedł on odpowiednie procedury oceny zgodności. W praktyce CE jest niezbędne dla producentów którzy chcą wprowadzić swoje produkty na rynek UE. Na przykład jeśli producent w Azji chce eksportować swoje urządzenia elektryczne do Europy musi upewnić się że spełniają one dyrektywy takie jak LVD (dyrektywa niskonapięciowa) czy EMC (dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej). Istotnym aspektem jest to że CE nie jest certyfikatem jakości ale raczej minimalnym wymogiem bezpieczeństwa. Od konsumentów CE oczekuje się aby ufać że produkt jest bezpieczny w użyciu. Dodatkowym atutem tego oznaczenia jest ułatwienie swobodnego przepływu towarów w obrębie rynku wspólnotowego co zwiększa konkurencyjność i innowacyjność produktów na rynku.

Pytanie 23

Programy antywirusowe mogą efektywnie zabezpieczać komputer. Istotne jest, aby wybrać możliwość uruchamiania aplikacji razem z komputerem oraz opcję

A. automatycznego odłączenia od sieci w razie wykrycia infekcji

B. skanowania ostatnio uruchamianych aplikacji

C. automatycznego usuwania zainfekowanych plików

D. monitorowania w czasie rzeczywistym (skanowania w tle)

Monitorowanie w czasie rzeczywistym, zwane również skanowaniem w tle, jest kluczowym elementem nowoczesnych rozwiązań antywirusowych. Dzięki tej funkcji program antywirusowy może nieprzerwanie analizować aktywność systemu operacyjnego oraz uruchamiane aplikacje, wykrywając potencjalne zagrożenia w momencie ich pojawienia się. Działa to na zasadzie ciągłego skanowania plików i procesów, co pozwala na natychmiastową reakcję na złośliwe oprogramowanie. Przykładowo, gdy użytkownik pobiera plik z internetu, program antywirusowy sprawdza jego zawartość w czasie rzeczywistym, co minimalizuje ryzyko infekcji przed pełnym uruchomieniem pliku. Standardy branżowe, takie jak te określone przez AV-TEST oraz AV-Comparatives, podkreślają znaczenie tej funkcji, zalecając, aby oprogramowanie antywirusowe oferowało ciągłą ochronę jako podstawową cechę. Również dobre praktyki zarządzania bezpieczeństwem IT zakładają, że monitorowanie w czasie rzeczywistym powinno być standardem w każdej organizacji, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami z sieci.

Pytanie 24

Podczas instalacji systemu operacyjnego Linux należy wybrać odpowiedni typ systemu plików

A. NTFS 5

B. FAT32

C. NTFS 4

D. ReiserFS

Wybór systemu plików jest kluczowy przy instalacji systemu operacyjnego Linux, a odpowiedzi takie jak FAT32, NTFS 4 oraz NTFS 5 są nieodpowiednie w kontekście używania tego systemu operacyjnego. FAT32, choć szeroko stosowany w systemach Windows oraz urządzeniach przenośnych, nie obsługuje plików większych niż 4 GB, co stawia go w niekorzystnej pozycji, gdy w dzisiejszych czasach potrzeba przechowywania dużych plików jest powszechna. NTFS, będący systemem plików opracowanym przez Microsoft, jest zoptymalizowany dla systemów Windows i nie zapewnia pełnej kompatybilności oraz wsparcia dla funkcji specyficznych dla Linuxa. Choć NTFS 4 i NTFS 5 mogą być technicznie dostępne na platformie Linux, ich użycie jest ograniczone i często wiąże się z problemami z danymi oraz wydajnością. W praktyce, użytkownicy mogą napotkać trudności związane z dostępem do plików lub ich integracją z aplikacjami w Linuxie. Takie podejście może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi oraz zwiększonego ryzyka utraty informacji, co w dłuższej perspektywie jest niekorzystne. Dobry wybór systemu plików na Linuxa, takiego jak ReiserFS, wpływa na stabilność, szybkość i niezawodność systemu operacyjnego, co jest niezbędne dla wydajnego działania aplikacji i serwerów.

Pytanie 25

Jakiej funkcji powinno się użyć, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w programie regedit?

A. Skopiuj nazwę klucza

B. Eksportuj

C. Załaduj gałąź rejestru

D. Importuj

Wybór odpowiedzi 'Kopiuj nazwę klucza', 'Załaduj gałąź rejestru' oraz 'Importuj' jest błędny, ponieważ każda z tych opcji ma inne funkcje i nie służy do tworzenia kopii zapasowej rejestru. Funkcja 'Kopiuj nazwę klucza' jedynie umożliwia skopiowanie nazwy wybranego klucza do schowka, co nie ma żadnej wartości w kontekście tworzenia kopii zapasowej, ponieważ nie zapisuje ona żadnych danych ani ustawień. Z kolei 'Załaduj gałąź rejestru' służy do wczytywania wcześniej zapisanych gałęzi rejestru z pliku, co jest procesem odwrotnym do tworzenia kopii zapasowej. Użytkownicy mogą mylić tę funkcję z eksportem, jednak załadunek nie tworzy kopii, lecz wprowadza zmiany w istniejącym rejestrze. Natomiast 'Importuj' to funkcja, która również ma na celu wprowadzenie danych z pliku rejestru, co oznacza, że nie jest to sposób na utworzenie kopii zapasowej, ale raczej na dodanie lub modyfikację danych w systemie. Często zdarza się, że użytkownicy nie rozumieją różnicy pomiędzy eksportem a importem, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Właściwe zrozumienie tych funkcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania rejestrem oraz zapobiegania potencjalnym problemom, które mogą wyniknąć z nieprawidłowych operacji na rejestrze.

Pytanie 26

W drukarce laserowej do trwałego utrwalania druku na papierze wykorzystuje się

A. głowice piezoelektryczne

B. rozgrzane wałki

C. promienie lasera

D. bęben transferowy

W drukarkach laserowych do utrwalania wydruku na papierze kluczową rolę odgrywają rozgrzane wałki, które są częścią mechanizmu utrwalania. Proces ten polega na zastosowaniu wysokiej temperatury i ciśnienia, które pozwala na trwałe przymocowanie tonera do papieru. Wałki te, znane jako wałki utrwalające, działają poprzez podgrzewanie papieru, co powoduje, że toner topnieje i wnika w strukturę papieru, tworząc trwały obraz. Zastosowanie rozgrzanych wałków jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, ponieważ zapewnia wysoką jakość wydruku oraz jego odporność na zarysowania i blaknięcie. Właściwie skonstruowane wałki utrwalające mają kluczowe znaczenie dla wydajności drukarki, co potwierdzają standardy ISO dotyczące jakości wydruku, które wymagają, aby wydruki były odporne na różne warunki zewnętrzne. Dzięki temu, użytkownicy mogą cieszyć się nie tylko estetyką wydruku, ale i jego długowiecznością, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach biurowych oraz przy produkcji materiałów marketingowych.

Pytanie 27

Administrator sieci LAN dostrzegł przełączenie w tryb awaryjny urządzenia UPS. To oznacza, że wystąpiła awaria systemu

A. chłodzenia i wentylacji

B. okablowania

C. urządzeń aktywnych

D. zasilania

Wybór odpowiedzi dotyczącej okablowania czy chłodzenia jako przyczyny przejścia UPS w tryb awaryjny jest nietrafiony i chyba wynika z pomyłki co do tego, jak działają systemy zasilania. Okablowanie, chociaż ważne dla infrastruktury, nie powoduje bezpośrednio przejścia w tryb awaryjny. Jasne, że problemy z kablami mogą wpływać na dane, ale nie mają za dużo wspólnego z zasilaniem, które jest kluczowe dla UPS-a. Urządzenia aktywne, jak routery czy przełączniki, współpracują z UPS-em, ale nie są odpowiedzialne za przerwy w zasilaniu. Chłodzenie i wentylacja są też ważne, by sprzęt nie przegrzewał się, ale nie wpływają na to, co dzieje się z zasilaniem. Często ludzie mylą problemy techniczne z sygnałami, które w rzeczywistości wynikają z problemów z energią. Ważne, żeby administratorzy wiedzieli, że jak UPS przechodzi w tryb awaryjny, to najpierw powinni sprawdzić jakość zasilania i przyczyny awarii, żeby uniknąć długich przerw w działaniu.

Pytanie 28

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. niskie zużycie kabli

B. centralne zarządzanie siecią

C. trudności w lokalizacji usterek

D. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala

Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest przełącznik lub koncentrator. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ centralny punkt kontroluje wszystkie połączenia oraz komunikację pomiędzy urządzeniami. W przypadku awarii jednego z terminali, nie wpływa to na działanie pozostałych węzłów, co zwiększa niezawodność całego systemu. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest sieć lokalna (LAN) w biurze, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego switcha. Taki sposób organizacji sieci pozwala na łatwą lokalizację problemów, ponieważ można szybko zidentyfikować uszkodzenie konkretnego urządzenia bez wpływu na resztę sieci. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest często preferowana w nowoczesnych instalacjach sieciowych, ponieważ łączy w sobie wydajność, łatwość w zarządzaniu oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 29

Jaką funkcję należy wybrać, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w edytorze regedit?

A. Eksportuj

B. Kopiuj nazwę klucza

C. Załaduj sekcję rejestru

D. Importuj

Wybór pozostałych opcji, takich jak 'Załaduj gałąź rejestru', 'Kopiuj nazwę klucza' czy 'Importuj', nie jest odpowiedni w kontekście wykonywania kopii zapasowej rejestru. 'Załaduj gałąź rejestru' służy do dodawania istniejących gałęzi rejestru z pliku, co nie ma związku z wykonywaniem kopii zapasowej. Ta funkcjonalność jest używana, gdy chcemy przywrócić lub dodać zmiany, które już wcześniej zostały zapisane w pliku rejestru, a nie aby zabezpieczyć obecny stan. Z kolei 'Kopiuj nazwę klucza' pozwala jedynie na skopiowanie ścieżki do konkretnego klucza, co może być przydatne do późniejszego odnalezienia go, ale nie chroni przed ewentualnymi zmianami. Ostatecznie, 'Importuj' służy do wczytywania ustawień z pliku rejestru, co również nie odpowiada na potrzeby związane z zabezpieczeniem obecnego stanu rejestru. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieprawidłowych wyborów, jest mylenie funkcji zarządzania z funkcjami zabezpieczającymi. Użytkownicy, którzy nie znają funkcjonalności edytora rejestru, mogą przypuszczać, że każda z dostępnych opcji służy do ochrony danych, co jest mylnym założeniem. Właściwe zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania rejestrem oraz zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 30

Z analizy oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można wywnioskować, że ta pamięć:

A. działa z częstotliwością 16000 MHz

B. charakteryzuje się przepustowością 160 GB/s

C. posiada przepustowość 16 GB/s

D. działa z częstotliwością 160 MHz

Mówiąc szczerze, przypisanie pamięci DDR3 PC3-16000 do częstotliwości 160 MHz to spore nieporozumienie. To oznaczenie dotyczy przepustowości, a nie częstotliwości, która jest znacznie wyższa, zwykle od 800 do 1600 MHz. Ważne, żeby zrozumieć, że pamięć DDR (czyli Double Data Rate) przesyła dane na obu zboczach sygnału zegarowego, co sprawia, że efektywnie mamy do czynienia z podwojoną prędkością. Więc dla PC3-16000, odpowiednia frekwencja wynosi 2000 MHz (16 GB/s podzielone przez 8, bo w 1 GB mamy 8 bajtów). A co do tej 160 GB/s, to też jest błąd, bo pamięć DDR3 nie ma takich możliwości. Takie nieporozumienia mogą wynikać z nieznajomości jednostek miary i zasad działania pamięci. Dobrze zrozumieć te oznaczenia, kiedy budujemy systemy komputerowe, żeby uniknąć nieodpowiednich konfiguracji, które mogą pogorszyć wydajność albo wprowadzić problemy z kompatybilnością.

Pytanie 31

Hosty A i B nie mają możliwości komunikacji z hostem C. Natomiast komunikacja między hostami A i B przebiega poprawnie. Jakie może być źródło problemu w komunikacji pomiędzy hostami A i C oraz B i C?

A. Adresy IP pochodzą z różnych podsieci

B. Host C ma nieprawidłowo skonfigurowaną bramę domyślną

C. Switch, do którego są podłączone hosty, nie działa

D. Adres IP hosta C jest adresem broadcast

Host C ma źle ustawioną bramę domyślną to nieprawidłowe podejście ponieważ nawet jeśli brama domyślna byłaby źle skonfigurowana problem komunikacyjny dotyczyłby tylko wychodzącego ruchu z hosta C. Hosty A i B nadal nie mogłyby inicjować komunikacji z hostem C z powodu różnych podsieci. Adres IP hosta C jest adresem rozgłoszeniowym to błędne założenie ponieważ adres IP 192.168.31.137 nie jest adresem rozgłoszeniowym dla jakiejkolwiek standardowej podsieci. Adres rozgłoszeniowy dla sieci 192.168.31.0/24 to 192.168.31.255. Takie nieporozumienie często pochodzi z braku zrozumienia funkcji i struktury adresów rozgłoszeniowych. Switch do którego są podłączone hosty jest wyłączony to niewłaściwy wniosek ponieważ w przypadku wyłączenia switcha żadna komunikacja między hostami nie byłaby możliwa nawet między hostami A i B które obecnie komunikują się prawidłowo. Pomysł ten może wynikać z mylnego wyobrażenia o roli switcha w sieci lokalnej. Switch jest podstawowym urządzeniem sieciowym które umożliwia fizyczne połączenie urządzeń ale nie rozwiązuje problemów związanych z niepoprawną przyporządkowaniem adresów IP i podsieci co jest rzeczywistą przyczyną problemu w tym scenariuszu.

Pytanie 32

Który z poniższych adresów należy do klasy B?

A. 10.0.0.1

B. 192.168.0.1

C. 224.0.0.1

D. 191.168.0.1

Adres 191.168.0.1 należy do klasy B, która obejmuje zakres adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Klasa B jest przeznaczona do średniej wielkości sieci, które mogą potrzebować od 256 do 65,534 adresów IP. Przykładowo, organizacje średniej wielkości, takie jak uniwersytety czy duże firmy, często korzystają z adresacji klasy B do zarządzania swoimi zasobami sieciowymi. Adresy klasy B można łatwo podzielić na podsieci przy użyciu maski podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem i zasobami w sieci. Standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing) umożliwiają bardziej elastyczne podejście do alokacji adresów IP, co zwiększa wydajność wykorzystania dostępnych adresów. Warto również pamiętać, że adresy klasy B są rozpoznawane przez ich pierwsze bity - w tym przypadku 10 bity, co potwierdza, że 191.168.0.1 to adres klasy B, a jego zastosowanie w nowoczesnych sieciach IT jest zgodne z aktualnymi praktykami branżowymi.

Pytanie 33

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do wyprodukowania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, jeżeli koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, a wtyk to 50 gr?

A. 60 zł

B. 50 zł

C. 40 zł

D. 30 zł

Prawidłowe obliczenie kosztów materiałów dla kabli połączeniowych wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich składników. W przypadku podanych odpowiedzi, na przykład 30 zł, 40 zł, czy 60 zł, pojawia się problem z oszacowaniem rzeczywistych kosztów zakupu zarówno kabli, jak i wtyków. Koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, co oznacza, że dla długości 1,5 m konieczne jest obliczenie odpowiednio 1,5 m x 1 zł = 1,5 zł na jeden kabel. Dodając koszt wtyku, który wynosi 0,5 zł, otrzymujemy całkowity koszt wynoszący 2 zł na jeden kabel. Przy wykonywaniu 20 kabli, łączny koszt musi być wynikiem pomnożenia 2 zł przez 20, co daje 40 zł. Błędne odpowiedzi pojawiają się z powodu nieprawidłowego zrozumienia, jak obliczyć całkowity koszt na podstawie długości kabli oraz liczby wtyków. Wiele osób może błędnie przyjąć, że koszt wtyków lub długości kabli może być pominięty lub źle obliczony, co prowadzi do znacznych rozbieżności w końcowej kalkulacji. W praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje sieciowe, kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia powinny być dokładnie przeanalizowane, aby uniknąć niepotrzebnych błędów i zapewnić efektywność budżetu. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów jest kluczowe dla sukcesu projektu, a wiedza na temat cen rynkowych oraz wymagań technicznych stanowi istotny element procesu decyzyjnego.

Pytanie 34

Na ilustracji, strzałka wskazuje na złącze interfejsu

A. LPT

B. IDE

C. FDD

D. COM

Gniazdo LPT to taki port równoległy, który kiedyś był mega popularny do podłączania drukarek i innych urządzeń. Jego wygląd jest dość charakterystyczny, bo jest szeroki i ma sporo pinów, co umożliwia przesyłanie danych równocześnie w kilku bitach. Dlatego nazywamy go równoległym. W przeszłości używano go nie tylko do drukarek, ale też do programowania różnych urządzeń elektronicznych i komunikacji z urządzeniami pomiarowymi. Dziś porty LPT są już rzadziej spotykane, zwłaszcza że USB wzięło ich miejsce, oferując szybszy transfer i większą wszechstronność. Nadal jednak można je znaleźć w niektórych specjalistycznych zastosowaniach, zwłaszcza w przemyśle czy laboratoriach. Warto rozumieć, jak to wszystko działa, bo jest to przydatne dla osób zajmujących się starszymi urządzeniami czy systemami, gdzie LPT wciąż odgrywa jakąś rolę. Dobrym pomysłem jest też znać standardy IEEE 1284, które dotyczą portów równoległych, bo mogą pomóc w pracy z tą technologią.

Pytanie 35

Podczas testowania połączeń sieciowych za pomocą polecenia ping użytkownik otrzymał wyniki przedstawione na rysunku. Jakie może być źródło braku odpowiedzi serwera przy pierwszym teście, zakładając, że domena wp.pl ma adres 212.77.100.101?

A. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej

B. Brak domyślnej bramy w ustawieniach karty sieciowej

C. Nieobecność adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej

D. Brak przypisania serwera DHCP do karty sieciowej

Brak adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej powoduje, że komputer nie jest w stanie przetłumaczyć nazwy domeny wp.pl na jej odpowiadający adres IP 212.77.100.101. DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, który umożliwia przekształcanie czytelnych dla człowieka nazw domen na adresy IP zrozumiałe dla komputerów. Bez poprawnie skonfigurowanych serwerów DNS, komputer nie może skutecznie nawiązać połączenia z serwerem, co skutkuje błędem przy pierwszej próbie użycia polecenia ping. W praktyce wiele systemów operacyjnych umożliwia automatyczne przypisywanie adresów DNS za pomocą DHCP, jednak w przypadku braku odpowiedniego serwera DHCP lub jego nieprawidłowej konfiguracji, użytkownik musi ręcznie wprowadzić adresy DNS. Dobrymi praktykami jest korzystanie z powszechnie dostępnych serwerów DNS, takich jak te dostarczane przez Google (8.8.8.8 i 8.8.4.4), które są znane z wysokiej wydajności i niezawodności. Prawidłowa konfiguracja serwerów DNS jest kluczowa dla stabilnego i szybkiego działania aplikacji sieciowych oraz ogólnego doświadczenia użytkownika w korzystaniu z Internetu.

Pytanie 36

Który z interfejsów umożliwia transfer danych zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym pomiędzy komputerem a wyświetlaczem?

A. DVI-I

B. DISPLAY PORT

C. DFP

D. HDMI

Wybór innych interfejsów, takich jak DisplayPort, DFP czy HDMI, może wydawać się logiczny, jednak każdy z nich ma swoje ograniczenia, które uniemożliwiają przesyłanie sygnałów zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym. DisplayPort jest nowoczesnym standardem, który obsługuje wyłącznie sygnały cyfrowe, a jego zastosowanie skierowane jest głównie do nowoczesnych monitorów, które nie wymagają analogowej transmisji. DFP (Digital Flat Panel) to interfejs przestarzały, używany głównie w monitorach LCD, który z kolei nie obsługuje sygnałów analogowych, co czyni go mniej wszechstronnym. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to interfejs stworzony głównie do przesyłania sygnałów audio-wideo w jakości HD, ale również nie obsługuje sygnałów analogowych w sposób, w jaki robi to DVI-I. Typowym błędem myślowym jest założenie, że nowocześniejsze interfejsy są zawsze lepsze; nie uwzględnia to jednak faktu, że w wielu przypadkach starsze technologie, takie jak DVI-I, mogą być bardziej użyteczne w specyficznych scenariuszach, gdzie konieczne jest zastosowanie zarówno sygnałów analogowych, jak i cyfrowych. Dlatego też, w sytuacjach wymagających interoperacyjności między różnorodnymi systemami wyświetlania, DVI-I stanowi lepszy wybór.

Pytanie 37

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. EEPROM

B. EPROM

C. ROM

D. PROM

Wybór innych opcji, takich jak ROM, PROM czy EEPROM, opiera się na mylnym zrozumieniu różnic między tymi typami pamięci. ROM (Read-Only Memory) jest pamięcią, która jest w pełni zapisana podczas produkcji i nie może być zmieniana ani kasowana, co czyni ją nieodpowiednią dla aplikacji wymagających aktualizacji. PROM (Programmable Read-Only Memory) pozwala na jednokrotne zaprogramowanie danych, co również ogranicza jej użyteczność w kontekście systemów, które wymagają modyfikacji po pierwszym zapisaniu. Z kolei EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) umożliwia kasowanie i programowanie danych elektrycznie, co sprawia, że jest bardziej elastycznym rozwiązaniem niż PROM, ale nie ma możliwości kasowania za pomocą światła ultrafioletowego, co jest kluczową cechą EPROM. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych wniosków to utożsamianie wszystkich typów pamięci jako równoważnych oraz brak zrozumienia, w jakich sytuacjach konkretne technologie będą najefektywniejsze. Każdy z wymienionych typów pamięci ma swoje miejsce i zastosowanie, ale ich funkcje i możliwości znacznie się różnią, co należy uwzględnić przy wyborze odpowiedniego rozwiązania.

Pytanie 38

Jak w systemie Windows zmienić port drukarki, która została zainstalowana?

A. Ostatnia znana dobra konfiguracja

B. Właściwości drukarki

C. Menedżer zadań

D. Ustawienia drukowania

Aby zmienić port zainstalowanej drukarki w systemie Windows, należy skorzystać z opcji "Właściwości drukarki". W tej sekcji użytkownik ma możliwość dostosowania różnych ustawień drukarki, w tym konfiguracji portów. W praktyce, zmiana portu jest istotna, gdy drukarka jest podłączona do innego portu fizycznego, na przykład w przypadku zmiany kabla USB do innego gniazda lub przełączenia się na drukowanie w sieci. Właściwości drukarki umożliwiają także dostęp do informacji o sterownikach, preferencjach jakości druku oraz innych zaawansowanych ustawieniach. Standardem w branży jest upewnienie się, że wszystkie zmiany w konfiguracji sprzętowej są także odzwierciedlane w oprogramowaniu, aby uniknąć problemów z komunikacją i wydajnością. Dlatego znajomość tej funkcji jest kluczowa dla efektywnego zarządzania drukarkami w środowisku biurowym.

Pytanie 39

Złącze widoczne na ilustracji służy do podłączenia

A. drukarki

B. modemu

C. monitora

D. myszy

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które jest standardowym typem połączenia wykorzystywanym do podłączania monitorów do komputerów. VGA jest analogowym standardem przesyłania sygnału wideo który został wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM. Charakteryzuje się 15 pinami ułożonymi w trzy rzędy. Choć obecnie coraz częściej zastępowane jest przez złącza cyfrowe takie jak HDMI czy DisplayPort nadal znajduje zastosowanie w przypadku starszych monitorów projektorów czy kart graficznych. Złącze VGA przesyła sygnały wideo RGB oraz sygnały synchronizacji poziomej i pionowej co pozwala na obsługę różnych rozdzielczości ekranu. Podczas podłączania urządzeń za pomocą tego złącza kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniego kabla VGA aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić dobrą jakość obrazu. W praktyce stosowanie złącza VGA w środowiskach gdzie wymagana jest wysoka jakość obrazu na przykład w prezentacjach lub przy pracy graficznej może wymagać dodatkowych konwerterów sygnału na cyfrowe aby zapewnić najwyższą jakość obrazu. Pomimo rozwoju technologii VGA nadal pozostaje szeroko wykorzystywany w wielu aplikacjach przemysłowych i edukacyjnych.

Pytanie 40

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

B. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

C. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

D. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają błędne formy polecenia lub nieprawidłowe składnie, co prowadzi do niepoprawnej konfiguracji tras statycznych. Odpowiedź "route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5" sugeruje niepoprawną kolejność argumentów, gdyż pierwszym argumentem musi być adres sieci, a nie adres bramy. Z kolei opcja "static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5" używa niepoprawnej składni, gdyż 'static route' nie jest uznawane za właściwe polecenie w wielu systemach operacyjnych, a ponadto użycie '92.168.10.1' wprowadza dodatkowy błąd - adres IP nie jest zgodny z zadaną siecią. Natomiast ostatnia odpowiedź, "static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route", ma złą konstrukcję i myli pojęcia. W rzeczywistości, 'static' nie jest samodzielnym poleceniem w kontekście konfigurowania tras, a błędne umiejscowienie słowa 'route' na końcu nie tylko utrudnia zrozumienie, ale również sprawia, że polecenie jest syntaktycznie niewłaściwe. Te niepoprawne podejścia często wynikają z braku zrozumienia struktury polecenia routingu oraz nieświadomości, że każda część polecenia ma ściśle określone miejsce i znaczenie. Właściwe zrozumienie i stosowanie syntaktyki poleceń routingu jest kluczowe dla utrzymania stabilności i efektywności sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej