Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik sterylizacji medycznej
  • Kwalifikacja: MED.12 - Wykonywanie dekontaminacji sprzętu i wyrobów medycznych
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 23:42
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 23:57

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Sprzęt medyczny przeznaczony do kasacji powinien być przekazany dopiero po zakończeniu procedury

A. sterylizacji urządzenia
B. mycia urządzenia
C. dezynfekcji urządzenia
D. oczyszczania urządzenia
Odpowiedź "dezynfekcji sprzętu" jest prawidłowa, ponieważ dezynfekcja to kluczowy proces, który ma na celu zminimalizowanie ryzyka zakażeń przed kasacją sprzętu medycznego. W praktyce, dezynfekcja polega na stosowaniu środków chemicznych lub metod fizycznych, które skutecznie eliminują mikroorganizmy, w tym wirusy, bakterie i grzyby. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, przed przekazaniem sprzętu do kasacji, powinno się przeprowadzić dokładną dezynfekcję, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pracowników, jak i pacjentów. Przykładem może być stosowanie roztworów na bazie alkoholu lub innych środków dezynfekujących, które są zatwierdzone przez odpowiednie instytucje zdrowia. Warto także pamiętać, że w przypadku sprzętu, który był używany w środowisku klinicznym, dezynfekcja jest szczególnie istotna, gdyż zanieczyszczony sprzęt może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, jeśli nie zostanie odpowiednio przygotowany do kasacji. Przestrzeganie tych norm jest nie tylko obowiązkiem etycznym, lecz także prawnym, co podkreśla wagę dezynfekcji w procesie zarządzania sprzętem medycznym.

Pytanie 2

W skład prawidłowego algorytmu procesu dezynfekcji wchodzi: wstępne płukanie, mycie, I płukanie w trakcie etapów, II płukanie w trakcie etapów, dezynfekcja termiczna z końcowym płukaniem oraz suszenie?

A. termicznej
B. chemiczno-termicznej
C. chemicznej
D. parowej
Istnieje kilka mylnych koncepcji dotyczących dezynfekcji, które wynikają z niezrozumienia podstawowych metod usuwania mikroorganizmów. Wybór odpowiedzi związanych z dezynfekcją chemiczną lub chemiczno-termiczną wskazuje na błędne założenie, że środki chemiczne mogą skutecznie zastąpić procesy termiczne w kontekście dezynfekcji. Chociaż metody chemiczne mogą być skuteczne, często wymagają dłuższego czasu działania oraz odpowiednich warunków, takich jak stężenie środka oraz temperatura otoczenia. Procesy chemiczne mogą również wprowadzać dodatkowe ryzyko, takie jak powstawanie niebezpiecznych substancji chemicznych lub ograniczenia w stosowaniu w niektórych środowiskach, jak na przykład w obszarach medycznych, gdzie sterylność jest kluczowa. Pominięcie etapu płukania końcowego w kontekście metod chemicznych może prowadzić do pozostawienia resztek środka dezynfekcyjnego na powierzchniach, co jest nieakceptowalne w wielu normach sanitarnych. Warto również zwrócić uwagę, że efektywność dezynfekcji chemicznej jest ściśle związana z czasem kontaktu, co czyni ją mniej przewidywalną niż dezynfekcja termiczna, która opiera się na dobrze zdefiniowanych parametrach temperatury i czasu. W przypadku dezynfekcji parowej, choć ma swoje zastosowanie, również nie pasuje do opisanego algorytmu, który wskazuje na wyraźne etapy związane z zastosowaniem wysokiej temperatury w formie gorącej wody. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi metodami, aby podejmować świadome decyzje w kontekście zapewnienia wysokich standardów dezynfekcji.

Pytanie 3

W jakim procesie sterylizacji materiał, po etapie ekspozycji, jest płukany parą wodną oraz powietrzem?

A. Z użyciem tlenku etylenu
B. Plazmowym
C. Z wykorzystaniem suchego gorącego powietrza
D. Parowo-formaldehydowym
Sterylizacja parowo-formaldehydowa jest jedną z najskuteczniejszych metod zapewniających dezynfekcję i sterylność materiałów wrażliwych na wysoką temperaturę. Proces ten opiera się na zastosowaniu formaldehydu w połączeniu z parą wodną, co pozwala na efektywne usuwanie drobnoustrojów oraz wirusów poprzez ich denaturację. Po fazie ekspozycji, w której wsad jest poddawany działaniu formaldehydu w wysokiej temperaturze, następuje etap płukania, podczas którego wsad jest poddawany działaniu pary wodnej i powietrza. Ten proces ma na celu neutralizację pozostałości formaldehydu oraz usunięcie wilgoci, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości sterylizowanych materiałów. W praktyce, metoda ta jest szeroko stosowana w środowiskach medycznych, gdzie sterylność materiałów ma kluczowe znaczenie dla ochrony pacjentów. Zgodnie z wytycznymi stowarzyszeń takich jak AAMI (Association for the Advancement of Medical Instrumentation) oraz ISO 11135, proces ten powinien być regularnie monitorowany i walidowany, aby zapewnić jego skuteczność.

Pytanie 4

Jaką ilość ładunku można umieścić w komorze sterylizatora o objętości 54 litry?

A. dwa kontenery, każdy o pojemności 1/2 STE
B. dwa kontenery, każdy o pojemności 1 STE
C. dwa pakiety, każdy o wymiarach 600 mm x 600 mm x 600 mm
D. dwa pakiety, każdy o wymiarach 300 mm x 300 mm x 600 mm
Odpowiedź, że do komory sterylizatora o pojemności 54 litry można załadować dwa kontenery, każdy o pojemności 1/2 STE, jest prawidłowa. Pojemność 1/2 STE to standardowy wskaźnik objętości, który odnosi się do pojemności kontenera, a w tym przypadku oznacza to, że każdy kontener zajmuje 27 litrów. Razem dwa kontenery będą zajmować 54 litry, co idealnie odpowiada pojemności komory sterylizatora. Dzięki przestrzeganiu takich standardów, jak zdefiniowane w normach ISO i wytycznych dotyczących sterylizacji, można efektywnie zorganizować załadunek, zapewniając jednocześnie maksymalną skuteczność procesu sterylizacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na umiejętnym rozmieszczeniu materiałów w sterylizatorze, co umożliwia równomierne krążenie pary wodnej lub innego czynnika sterylizującego. Właściwe załadunki są kluczowe dla osiągnięcia wymaganych parametrów sterylizacji, takich jak temperatura i czas, co z kolei przekłada się na bezpieczeństwo i jakość procesów medycznych oraz laboratoryjnych.

Pytanie 5

Jaką czynność należy przeprowadzić przed umieszczeniem wierteł ortopedycznych bez kaniuli w papierowo-foliowej torebce?

A. Wykonać konserwację.
B. Zabezpieczyć ostre końcówki.
C. Sprawdzić przepustowość.
D. Rozmontować.
Zabezpieczenie ostrych końcówek wierteł ortopedycznych przed ich umieszczeniem w torebce papierowo-foliowej jest kluczowym krokiem w procesie przygotowania narzędzi chirurgicznych do sterylizacji i przechowywania. Ostre końcówki mogą stanowić zagrożenie zarówno dla personelu medycznego, jak i dla pacjentów. W kontekście standardów bezpieczeństwa, takich jak wytyczne opracowane przez różne organizacje zajmujące się zdrowiem i bezpieczeństwem, każdy instrument chirurgiczny powinien być odpowiednio zabezpieczony, aby zapobiec przypadkowemu zranieniu. Zabezpieczenie może obejmować użycie osłon na ostrza, które są dostosowane do konkretnego typu wiertła, co również ułatwia ich dalsze użytkowanie. W praktyce, stosowanie takich osłon zwiększa bezpieczeństwo podczas transportu narzędzi oraz ich przechowywania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia oraz procedurami sterylizacji. Przykładem zastosowania tego standardu może być przygotowanie narzędzi ortopedycznych w szpitalach, gdzie dobre praktyki wymagają, aby wszystkie ostre narzędzia były odpowiednio oznaczone i zabezpieczone przed ich umieszczeniem w systemach sterylizacji.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Testem funkcjonalnym nożyczek chirurgicznych jest badanie

A. obciążenia końcówek.
B. szczelności.
C. działania mechanizmu zapadki.
D. cięcia.
Wybór opcji 'cięcia' jako odpowiedzi na pytanie o test funkcyjny nożyczek chirurgicznych jest trafny, ponieważ głównym celem nożyczek chirurgicznych jest precyzyjne cięcie tkanek. Test cięcia ocenia zdolność narzędzia do efektywnego i dokładnego wykonywania tego zadania, co ma kluczowe znaczenie w kontekście chirurgicznym. W przemyśle medycznym, nożyczki muszą spełniać określone normy jakości, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów. W praktyce, testy cięcia mogą obejmować różne materiały, takie jak tkanki miękkie czy szwy, aby zweryfikować, czy nożyczki są w stanie bezproblemowo przeprowadzić cięcie przy minimalnym wysiłku. Dobre praktyki w zakresie testowania narzędzi chirurgicznych sugerują, że regularne oceny funkcji cięcia są niezbędne dla utrzymania wysokich standardów jakości. Podobnie, normy ISO dla narzędzi chirurgicznych podkreślają znaczenie testowania ich funkcjonalności, w tym zdolności do cięcia, co przekłada się na bezpieczeństwo i skuteczność procedur chirurgicznych.

Pytanie 8

Ostrza do skalpela chirurgicznego, oznaczone przekreśloną dwójką w kółku, mogą być używane

A. dwa razy
B. trzy razy
C. pięć razy
D. jeden raz
Odpowiedź 'jeden raz' jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi użycia ostrzy do skalpela chirurgicznego. Ostrza te są projektowane z myślą o niezwykle precyzyjnych cięciach, a ich konstrukcja ma zapewnić maksymalną ostrość oraz skuteczność w trakcie jednego zabiegu. Po użyciu ostrza, jego zdolność do cięcia znacznie się obniża, co może prowadzić do niepożądanych komplikacji, takich jak zwiększone ryzyko krwawienia czy uszkodzenia tkanek. W praktyce chirurgicznej, zgodnie z wytycznymi odnośnie bezpieczeństwa i higieny pracy, wszelkie narzędzia jednorazowe powinny być używane zgodnie z ich przeznaczeniem. W przypadku ostrzy oznaczonych przekreśloną dwójką w kółku, ich jednorazowe zastosowanie minimalizuje ryzyko zakażeń oraz innych powikłań. Warto również dodać, że różne procedury chirurgiczne mogą wymagać zastosowania specyficznych ostrzy, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi do konkretnego rodzaju operacji. Przykłady zastosowania tego typu ostrzy obejmują zabiegi, gdzie precyzja cięcia jest kluczowa, takie jak operacje w chirurgii plastycznej czy mikrochirurgii, gdzie każda nieostrożność może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Pytanie 9

Do jakich celów wykorzystuje się 0,9% roztwór NaCl?

A. do nawilżania narzędzi zaraz po ich zastosowaniu
B. do czyszczenia komory sterylizatora
C. do usuwania osadów z pęset do koagulacji
D. do przemywania oczu po ich kontaktach z krwią
0,9% roztwór NaCl, czyli nasza sól fizjologiczna, jest naprawdę ważny w medycynie. Często stosuje się go do przemywania oczu, zwłaszcza jak coś je podrażni, na przykład krew. Jest super, bo ma osmolalność podobną do płynów w naszym ciele, więc jest bezpieczny i działa skutecznie. To, że jest izotoniczny, to ogromny plus, bo zmniejsza ryzyko podrażnień i wspomaga gojenie. Używa się go w różnych sytuacjach - zarówno w nagłych przypadkach, jak i przy standardowych zabiegach medycznych, gdzie czystość oczu jest mega ważna. Poza tym, można go też wykorzystać do nawilżania soczewek kontaktowych, co pokazuje, że ma naprawdę wiele zastosowań w okulistyce. Dobrze, że sól fizjologiczna jest zgodna z zasadami ochrony zdrowia i higieny, to ważne dla nas wszystkich.

Pytanie 10

Kluczowe zmienne wymagające monitorowania podczas sterylizacji nadtlenkiem wodoru to: czas, temperatura oraz

A. wilgotność względna
B. stężenie
C. ciśnienie, obecność pary
D. stężenie formaldehydu, wilgotność
Stężenie nadtlenku wodoru jest kluczowym czynnikiem wpływającym na efektywność procesu sterylizacji. Przy odpowiednim stężeniu, nadtlenek wodoru działa jako silny środek utleniający, co przyczynia się do inaktywacji mikroorganizmów, w tym bakterii, wirusów i grzybów. W praktyce, stężenie 30-35% nadtlenku wodoru jest często stosowane w procesach sterylizacji, chociaż w zależności od zastosowania mogą być także używane niższe stężenia. Ważne jest, aby monitorować stężenie, ponieważ zbyt niskie może prowadzić do niewystarczającej skuteczności, podczas gdy zbyt wysokie stężenie może być niebezpieczne i powodować korozję sprzętu. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak ISO 14937, kontrola stężenia powinna być integralną częścią systemów jakości w placówkach medycznych i laboratoriach. Dlatego odpowiednie monitorowanie stężenia jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność procesów sterylizacyjnych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Po upadku pakietu sterylnego na podłogę oraz jego uszkodzeniu, co należy zrobić?

A. poddać całą zawartość pakietu procesowi dekontaminacji.
B. uzgodnić z użytkownikiem sposób dalszego postępowania.
C. opakować pakiet w dodatkowe zabezpieczenie i wysterylizować.
D. sprawdzić ilość i jakość zawartości, następnie spakować i wysterylizować.
Poddanie zawartości pakietu całemu procesowi dekontaminacji jest kluczowym krokiem w utrzymaniu wysokich standardów sterylności w środowisku medycznym. Po rozerwaniu pakietu sterylnego, jego zawartość może być zanieczyszczona patogenami, co stwarza ryzyko dla pacjentów i personelu medycznego. Proces dekontaminacji obejmuje szereg działań mających na celu eliminację mikroorganizmów, w tym bakterii, wirusów i grzybów. Przykładem działania może być użycie odpowiednich środków chemicznych lub fizycznych, takich jak para wodna pod wysokim ciśnieniem. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak CDC i WHO, należy przestrzegać rygorystycznych procedur dekontaminacji, aby zapobiec zakażeniom szpitalnym. Dodatkowo, proces ten powinien być dokładnie dokumentowany, co jest ważne dla utrzymania kontroli jakości w placówkach opieki zdrowotnej. Warto również zwrócić uwagę, że przed przystąpieniem do dekontaminacji, należy zrozumieć charakterystykę zanieczyszczonego materiału, co pozwoli dobrać najskuteczniejsze metody oraz środki. Na przykład, niektóre materiały mogą wymagać delikatniejszych metod, aby nie ulegały uszkodzeniom.

Pytanie 15

W standardowych warunkach mikroorganizmy mogą występować

A. we krwi, w pochwie oraz w układzie pokarmowym
B. w cieczy, w której zanurzony jest rdzeń kręgowy oraz na skórze
C. w płynie mózgowo-rdzeniowym oraz na błonach śluzowych
D. na błonach śluzowych, w układzie pokarmowym oraz w pochwie
Mikroorganizmy, takie jak bakterie, grzyby czy wirusy, naturalnie zamieszkują różne obszary ciała ludzkiego. Odpowiedź wskazująca na ich obecność na błonach śluzowych, w przewodzie pokarmowym oraz w pochwie, odzwierciedla rzeczywisty stan zdrowia człowieka. Mikrobiom, który występuje w tych miejscach, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia, wspierając m.in. układ odpornościowy. Przykładowo, bakterie jelitowe, takie jak Lactobacillus czy Bifidobacterium, są niezbędne do prawidłowego trawienia oraz produkcji witamin, a także do ochrony przed patogenami. To właśnie na błonach śluzowych, takich jak te w układzie oddechowym i pokarmowym, mikroorganizmy pełnią funkcję barierową, co zapobiega colonizacji przez szkodliwe bakterie. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest terapia probiotyczna, która wykorzystuje korzystne mikroorganizmy do poprawy równowagi mikrobiomu.

Pytanie 16

Fiberoskopu nie wolno czyścić

A. w myjni-dezynfektorze
B. w komorze zlewu
C. w myjni ultradźwiękowej
D. w wannie dezynfekcyjnej
Mycie fiberoskopu w myjni ultradźwiękowej jest odpowiednie, ponieważ ta metoda wykorzystuje fale dźwiękowe do generowania mikroskopijnych bąbelków, które skutecznie usuwają zanieczyszczenia z trudno dostępnych miejsc w urządzeniu. Mycie w takiej myjni zapewnia delikatne, ale skuteczne czyszczenie, co jest kluczowe dla zachowania integralności optyki i elektroniki fiberoskopu. Standardy w dziedzinie endoskopii, takie jak wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Anestezjologów (ASA) oraz zasady dotyczące dezynfekcji i sterylizacji sprzętu medycznego, podkreślają znaczenie odpowiednich procedur czyszczenia. Przykładem zastosowania tej metody jest przygotowanie fiberoskopu do kolejnych badań, gdzie zachowanie wysokiego standardu czystości jest niezbędne dla bezpieczeństwa pacjentów oraz dokładności diagnostyki. Dodatkowo, myjnie ultradźwiękowe są często stosowane w placówkach medycznych, co czyni je uznanym i efektywnym narzędziem w konserwacji urządzeń medycznych.

Pytanie 17

Jakie parametry są monitorowane w trakcie procesu sterylizacji z użyciem tlenku etylenu?

A. Ciśnienie, temperatura i wilgotność względna
B. Czas, temperatura, ciśnienie i wilgotność względna
C. Czas, temperatura i ciśnienie
D. Czas, temperatura i wilgotność względna
Sterylizacja tlenkiem etylenu to proces, który wymaga precyzyjnej kontroli wielu parametrów, w tym czasu, temperatury, ciśnienia oraz wilgotności względnej. Zastosowanie tlenku etylenu jako środka sterylizującego jest szczególnie ważne w kontekście materiałów wrażliwych na wysoką temperaturę, takich jak niektóre tworzywa sztuczne czy tekstylia. Czas jest niezbędny do osiągnięcia odpowiedniego stężenia tlenku etylenu, które jest kluczowe dla skuteczności procesu sterylizacji. Temperatura wpływa na rozpuszczalność tlenku etylenu i jego zdolność do penetracji materiałów. Ciśnienie zwiększa efektywność penetracji gazu, co jest istotne w przypadku skomplikowanych konstrukcji, takich jak narzędzia medyczne. Wilgotność względna jest równie ważna, ponieważ wpływa na aktywność tlenku etylenu oraz jego zdolność do niszczenia mikroorganizmów. Standardy takie jak ISO 11135 definiują wymagania dla tego typu procesów, co zapewnia ich bezpieczeństwo i skuteczność w zastosowaniach medycznych i przemysłowych.

Pytanie 18

Jakie opakowanie jednorazowe powinno być użyte do pakowania narzędzi przeznaczonych do sterylizacji parowej?

A. Torebkę włókninowo-foliową.
B. Rękaw poliamidowy.
C. Opakowanie tyvec-folia.
D. Pojemnik do sterylizacji.
Torebka włókninowo-foliowa jest idealnym rozwiązaniem do pakowania narzędzi przeznaczonych do sterylizacji parowej, ponieważ oferuje doskonałą przepuszczalność pary, co jest kluczowe dla skutecznego procesu sterylizacji. Materiał włókninowo-foliowy składa się z dwóch warstw: włókniny, która zapewnia wytrzymałość i elastyczność, oraz folii, która chroni przed zanieczyszczeniami z zewnątrz. Dzięki tym właściwościom torebki te są zgodne z normą EN 868-5, która określa wymagania dotyczące materiałów do pakowania przeznaczonych do sterylizacji parowej. Przykładem zastosowania torebek jest pakowanie narzędzi chirurgicznych przed ich umieszczeniem w autoklawie, co zapewnia ich bezpieczeństwo i sterylność. Warto również zaznaczyć, że torebki te są łatwe w użyciu, co zwiększa efektywność pracy w placówkach medycznych i laboratoryjnych. Wybór odpowiedniego opakowania ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wysokich standardów sterylizacji, co w konsekwencji przyczynia się do bezpieczeństwa pacjentów oraz personelu medycznego.

Pytanie 19

Narzędzia chirurgiczne, materiały i produkty gumowe wymagają procesu sterylizacji

A. suchym gorącym powietrzem
B. parą wodną w nadciśnieniu
C. nadtlenkiem wodoru
D. kwasem nadoctowym
Sterylizacja narzędzi chirurgicznych oraz materiałów medycznych jest kluczowym procesem w zapewnieniu bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności procedur medycznych. Użycie pary wodnej w nadciśnieniu, znane także jako sterylizacja parowa, jest jedną z najskuteczniejszych metod dezynfekcji. Proces ten polega na podgrzewaniu wody do temperatury około 121-134°C przy zwiększonym ciśnieniu, co umożliwia eliminację wszelkich form mikrobów, w tym bakterii, wirusów i grzybów. Taka metoda jest szczególnie zalecana w codziennej praktyce klinicznej, gdyż pozwala na szybkie i skuteczne uzyskanie wysokiego stopnia sterylności. Standardy ISO 17665 i EN 556 określają szczegółowe wymagania dotyczące procesu sterylizacji parowej, co czyni ją metodą o wysokiej powtarzalności i skuteczności. Przykładem zastosowania sterylizacji parowej jest przygotowanie narzędzi chirurgicznych przed operacjami, co znacząco zmniejsza ryzyko zakażeń szpitalnych.

Pytanie 20

W jaki sposób oznaczany jest środek służący do dezynfekcji na wysokim poziomie?

A. B, V, MRSA, S
B. B, F, MRSA, S
C. MRSA, prątki, F, V, S
D. B, F, V, prątki, S
Preparat do dezynfekcji wysokiego poziomu, oznaczany jako B, F, V oraz S, to coś, co jest kluczowe w walce z mikroorganizmami. Chodzi o różne rodzaje środków, które potrafią eliminować wirusy, bakterie, grzyby, a nawet prątki! Te oznaczenia mają znaczenie, bo pokazują, jak szerokie spektrum działania ma dany preparat, a to jest szczególnie ważne w szpitalach i innych placówkach medycznych. Na przykład, środki klasyfikowane jako B (bakteriobójcze), F (fungicydy) i V (wirusy) są niezbędne, żeby uniknąć zakażeń. W takich miejscach higiena to priorytet! Trzeba też zwrócić uwagę na normy, takie jak EN 13727 czy EN 13624, bo to one mówią, jak skutecznie dezynfekować i ograniczać ryzyko zakażeń. No i oczywiście stosować je według instrukcji producenta, bo nieodpowiednie użycie może zmniejszyć ich skuteczność. To wszystko wpływa na bezpieczeństwo pacjentów i personelu medycznego.

Pytanie 21

Dokument, na podstawie którego weryfikuje się liczbę narzędzi dostarczonych przez blok operacyjny, to

A. karta procesów dekontaminacji
B. etykieta
C. protokół niezgodności
D. protokół zdawczo-odbiorczy
Protokół zdawczo-odbiorczy jest kluczowym dokumentem w procesie zarządzania narzędziami w placówkach medycznych, szczególnie w blokach operacyjnych. Jego główną rolą jest zapewnienie dokładnej ewidencji narzędzi, które są dostarczane i odbierane w trakcie procedur medycznych. Dzięki temu dokumentowi personel medyczny ma możliwość systematycznej kontroli ilości oraz stanu technicznego narzędzi, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności przeprowadzanych operacji. Praktyczne zastosowanie protokołu obejmuje także weryfikację zgodności dostarczonych narzędzi z listą wymaganą do konkretnej procedury, co zmniejsza ryzyko pomyłek i umożliwia szybką reakcję w przypadku stwierdzenia braków lub uszkodzeń. Ważnym aspektem jest również to, że protokół ten powinien być zgodny z regulacjami prawnymi oraz standardami jakości, co pozwala na zachowanie wysokich norm w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pytanie 22

W procesie uzyskuje się wartość A0 równą 60

A. dezynfekcji chemiczno-termicznej
B. dezynfekcji termicznej
C. mycia
D. sterylizacji
Wybór odpowiedzi dotyczącej sterylizacji jako metody osiągnięcia wartości A0 równej 60 jest nieprawidłowy, ponieważ sterylizacja to proces, który ma na celu całkowite zniszczenie wszystkich form życia, w tym przetrwalników bakterii. W przypadku sterylizacji nie wystarczy zastosowanie temperatury 60°C; standardowe metody sterylizacji (np. parowa lub etylenowa) wymagają znacznie wyższych temperatur i czasu działania, aby zapewnić całkowite zniszczenie drobnoustrojów. Z kolei dezynfekcja chemiczno-termiczna, chociaż może być skuteczna, nie opiera się wyłącznie na wysokiej temperaturze, ale również na działaniu substancji chemicznych, co wpływa na różnice w skuteczności. Mycie, mimo że jest kluczowym etapem w procesie dezynfekcji lub sterylizacji, nie jest wystarczające do eliminacji mikroorganizmów, a jedynie usunięcie zanieczyszczeń. Zrozumienie różnicy między tymi procesami jest kluczowe w praktyce medycznej i przemysłowej, aby uniknąć potencjalnych błędów w dezynfekcji i sterylizacji, które mogą prowadzić do zakażeń i innych problemów zdrowotnych. Wartości A0 są szczególnie istotne w kontekście standardów sanitarno-epidemiologicznych, które wymuszają na specjalistach znajomość efektywności metod dezynfekcji i sterylizacji, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa w różnych środowiskach.

Pytanie 23

Biomateriały (materiały biomedyczne) to materiały stosowane do wytwarzania

A. tkanin bawełnianych, wykorzystywanych jako obłożenia w trakcie operacji
B. tkanin barierowych, które są nieprzepuszczalne dla krwi oraz innych płynów ustrojowych
C. elementów i urządzeń, które uzupełniają lub zastępują tkanki ludzkie
D. myjni dezynfektorów oraz urządzeń do sterylizacji
Biomateriały, znane również jako materiały biomedyczne, są kluczowe w medycynie i inżynierii tkankowej, ponieważ są zaprojektowane do interakcji z systemem biologicznym w celu leczenia, zastępowania lub uzupełniania tkanek i organów. Odpowiedź wskazująca na elementy i urządzenia, które uzupełniają lub zastępują tkanki ludzkie, odnosi się do zastosowań takich jak implanty ortopedyczne, stenty, protezy oraz materiały do regeneracji tkanek. Przykłady obejmują implanty biodrowe, które są wykonane z biomateriałów o wysokiej biokompatybilności, co minimalizuje ryzyko odrzutu przez organizm. Standardy takie jak ISO 10993 dotyczące oceny biokompatybilności materiałów medycznych podkreślają znaczenie tego aspektu. Biomateriały muszą również wykazywać odpowiednie właściwości mechaniczne, które imitują naturalne tkanki, oraz muszą być odporne na degradację w warunkach biologicznych. Dobre praktyki w projektowaniu biomateriałów obejmują również ich zdolność do minimalizacji ryzyka infekcji, a także wspomaganie procesu gojenia poprzez odpowiednią strukturalizację i porowatość, co sprzyja integracji z tkankami pobliskimi.

Pytanie 24

W jaki sposób należy rozmieszczać ciężkie kontenery oraz lekkie pakiety w komorze sterylizującej?

A. Ciężkie kontenery umieścić na dolnej półce, a lżejsze pakiety na górnej
B. Ciężkie kontenery położyć na górnej półce, a lżejsze pakiety na dolnej
C. Nie wolno łączyć w jednym wsadzie bardzo ciężkich oraz lekkich materiałów
D. Ciężkie kontenery umieścić między lekkimi pakietami na każdej półce sterylizatora
Ułożenie ciężkich kontenerów na dolnej półce sterylizatora jest kluczowe dla zapewnienia stabilności oraz bezpieczeństwa zarówno samego urządzenia, jak i materiałów poddawanych procesowi sterylizacji. Umieszczając cięższe elementy na dolnej półce, minimalizujemy ryzyko ich przewrócenia oraz uszkodzenia podczas pracy urządzenia. Lżejsze pakiety powinny znajdować się na górnej półce, aby uniknąć nadmiernego nacisku na kontenery, co mogłoby prowadzić do ich deformacji lub nieefektywnej sterylizacji. Ponadto, prawidłowe ułożenie materiałów poprawia cyrkulację powietrza w komorze, co jest niezbędne dla równomiernego rozkładu temperatury oraz efektywności procesu sterylizacji. Warto również pamiętać o standardach branżowych, takich jak normy ISO dotyczące sterylizacji, które podkreślają znaczenie właściwego rozmieszczenia materiałów w celu optymalizacji procesu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być organizacja pracy w szpitalach, gdzie odpowiednie rozmieszczenie narzędzi i materiałów sterylnych wpływa na bezpieczeństwo pacjentów oraz personelu medycznego.

Pytanie 25

Sprzęt po procesie sterylizacji parą wodną zostaje przekazany użytkownikowi,

A. jeżeli zweryfikowano wydruk parametrów fizycznych oraz odczytano wyniki analiz chemicznych
B. jeżeli wszystkie wskaźniki użyte do monitorowania procesu dały poprawny wynik
C. jeżeli osiągnięto poprawny wynik kontroli chemicznej i mikrobiologicznej
D. jeżeli dokonano odczytu wyników testów chemicznych i zrealizowano dokumentację
Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga głębszej analizy, jak różne podejścia do kontroli procesu sterylizacji mogą prowadzić do pomyłek. Odpowiedzi, które wskazują na konieczność skontrolowania wydruku parametrów fizycznych oraz odczytania wyników testów chemicznych, ignorują fakt, że samo istnienie wyników nie gwarantuje ich prawidłowości. Wydruki mogą zawierać błędy lub nie być w pełni wiarygodne, jeśli nie są zestawione z innymi danymi. Dodatkowo, oparcie się wyłącznie na wynikach testów chemicznych lub biologicznych z pominięciem wskaźników fizycznych może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, gdyż każdy z tych elementów pełni inną rolę w weryfikacji skuteczności sterylizacji. Ważne jest, aby wszystkie wskaźniki były analizowane holistycznie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie kontroli jakości. Ignorując tę zasadę, można nie dostrzec potencjalnych zagrożeń, co w efekcie może doprowadzić do przekazywania sprzętu, który nie był w pełni zdezynfekowany. Takie podejście może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym zakażeń, a także naruszeń przepisów regulacyjnych, co jest nie do zaakceptowania w środowisku opieki zdrowotnej.

Pytanie 26

Termin "mały sterylizator parowy" odnosi się do urządzenia o pojemności komory

A. równej 64 litry
B. do 1 jednostki wsadu
C. powyżej 60 litrów
D. powyżej 2 jednostek wsadu
Zaznaczając 'do 1 jednostki wsadu', trafiłeś w sedno. Mały sterylizator parowy rzeczywiście ma ograniczoną pojemność, co idealnie sprawdza się w mniejszych praktykach medycznych czy laboratoriach. W stomatologii, chirurgii jednego dnia i wszędzie tam, gdzie liczy się szybkie i skuteczne sterylizowanie narzędzi, takie urządzenia są wręcz niezastąpione. Właściwie to, dzięki nim oszczędza się nie tylko miejsce, ale i energię, a sam proces sterylizacji można łatwo kontrolować. Na przykład, sterylizator parowy między 1 a 10 litrów to standard w gabinetach dentystycznych, gdzie często potrzebny jest szybki cykl, żeby przygotować narzędzia dla kolejnego pacjenta. Normy, takie jak ISO 17665-1 dotyczące sterylizacji, są ważne i pokazują, jak istotne są te urządzenia w codziennej pracy.

Pytanie 27

Które z poniższych czynników nie wpływa na efekt sterylizacji parowej?

A. Czas ekspozycji
B. Napięcie prądu elektrycznego
C. Temperatura
D. Wilgotność względna
W kontekście sterylizacji parowej istnieje kilka kluczowych czynników wpływających na jej efektywność, jednak napięcie prądu elektrycznego nie jest jednym z nich. Proces sterylizacji parowej bazuje na parametrach takich jak temperatura, czas ekspozycji oraz wilgotność względna pary. Temperatura jest kluczowym czynnikiem, ponieważ to ona determinuje poziom energii termicznej, która jest niezbędna do zabicia mikroorganizmów. Zbyt niska temperatura może prowadzić do niepełnej sterylizacji, co jest niedopuszczalne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Czas ekspozycji jest równie istotny, ponieważ zbyt krótki czas może nie pozwolić na pełne zniszczenie wszystkich mikroorganizmów. Wilgotność względna jest istotna, ponieważ para wodna musi być w stanie nasyconym, co oznacza, że wilgotność musi być na odpowiednim poziomie, aby para mogła skutecznie przenikać do sterylizowanych powierzchni. Napięcie prądu elektrycznego jest związane bardziej z działaniem samego urządzenia, tj. autoklawu, ale nie wpływa bezpośrednio na sam proces sterylizacji, choć oczywiście prawidłowe działanie urządzenia jest niezbędne do przeprowadzenia procesu. W praktyce zawodowej, zrozumienie tych parametrów i ich wpływu na proces sterylizacji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności procedur medycznych.

Pytanie 28

Wiertarka ortopedyczna powinna być oddana do regularnego przeglądu serwisowego zaraz po

A. myciu i dezynfekcji
B. oczyszczeniu
C. myciu i konserwacji
D. używaniu
Prawidłowa odpowiedź to mycie i dezynfekcja, ponieważ wiertarka ortopedyczna, jako narzędzie medyczne, musi być właściwie przygotowana do kolejnego użycia. Proces mycia i dezynfekcji ma na celu usunięcie wszelkich zanieczyszczeń, mikroorganizmów oraz potencjalnych patogenów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa pacjentów. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi kontroli zakażeń, urządzenia medyczne powinny być poddawane dezynfekcji po każdym użyciu, aby zminimalizować ryzyko zakażeń szpitalnych. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie odpowiednich środków dezynfekcyjnych, które są skuteczne w eliminacji bakterii i wirusów. Warto również pamiętać, że po myciu i dezynfekcji, narzędzie powinno być przekazane do przeglądu serwisowego, co pozwoli na sprawdzenie jego stanu technicznego oraz ewentualną konserwację. Regularne przeglądy serwisowe są kluczowe dla zapewnienia długowieczności narzędzi i ich prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 29

Jaka jest podstawowa metoda fizyczna stosowana do sterylizacji sprzętu medycznego?

A. Sterylizacja gazowa ozonem
B. Sterylizacja parą wodną pod ciśnieniem
C. Dezynfekcja promieniowaniem UV
D. Sterylizacja za pomocą formaldehydu
Sterylizacja parą wodną pod ciśnieniem, znana również jako autoklawowanie, jest jedną z najpowszechniej stosowanych metod sterylizacji w placówkach medycznych. Proces ten opiera się na zastosowaniu nasyconej pary wodnej pod wysokim ciśnieniem, co umożliwia osiągnięcie temperatury około 121-134°C. Wysoka temperatura, w połączeniu z ciśnieniem, skutecznie niszczy wszelkie formy życia mikrobiologicznego, w tym bakterie, wirusy, grzyby oraz ich przetrwalniki. Dzięki temu autoklawowanie jest uważane za jedną z najskuteczniejszych i najbardziej niezawodnych metod sterylizacji. Co ważne, jest to technika ekologiczna, ponieważ nie wymaga użycia chemikaliów i nie generuje szkodliwych odpadów. Standardy branżowe i normy, takie jak EN 285, regulują procedury związane z autoklawowaniem, co zapewnia zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa i efektywności. W praktyce, autoklawy są niezbędne w szpitalach, laboratoriach i klinikach, gdzie bezpieczeństwo pacjentów i personelu jest priorytetem. Dzięki swojej skuteczności, autoklawowanie jest również ekonomiczne, ponieważ pozwala na wielokrotne użycie narzędzi po ich sterylizacji.

Pytanie 30

Kiedy wskaźnik chemiczny dojdzie do swojego końcowego stanu, co to oznacza?

A. sterylizacja została przeprowadzona i produkt jest sterylny
B. pewne kluczowe parametry procesu sterylizacji zostały osiągnięte
C. wyrób medyczny jest czysty i pozbawiony drobnoustrojów
D. wszystkie etapy procesu dekontaminacji przebiegły poprawnie
Wskaźnik chemiczny, osiągając swój punkt końcowy, jest miarą tego, że pewne krytyczne parametry procesu sterylizacji zostały zrealizowane. Oznacza to, że warunki niezbędne do skutecznej dezynfekcji, takie jak odpowiednia temperatura i czas ekspozycji, zostały spełnione. W praktyce, wskaźniki chemiczne są wykorzystywane w sterylizacji, aby potwierdzić, że proces został przeprowadzony prawidłowo. Na przykład, w przypadku sterylizacji parowej, wskaźniki te mogą zmieniać kolor w odpowiedzi na działanie wysokiej temperatury i pary wodnej, co świadczy o efektywności procesu. Zgodnie z wytycznymi takich instytucji jak CDC czy ISO, stosowanie wskaźników chemicznych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa wyrobów medycznych i skuteczności procedur sterylizacyjnych. Wiedza o wskaźnikach i ich interpretacji jest niezbędna dla personelu medycznego, aby zapewnić, że środki do dezynfekcji są skuteczne i zgodne z obowiązującymi standardami.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Jaką liczbę wskaźników do kontroli mycia oraz wskaźników do monitorowania parametrów dezynfekcji termicznej należy nabyć na tydzień, skoro codziennie odbywa się 10 procesów dezynfekcji termicznej oraz 2 procesy dezynfekcji termiczno-chemicznej?

A. 70 do kontroli mycia oraz 70 do kontroli parametrów dezynfekcji termicznej
B. 70 do kontroli mycia oraz 84 do kontroli parametrów dezynfekcji termicznej
C. 84 do kontroli mycia oraz 84 do kontroli parametrów dezynfekcji termicznej
D. 84 do kontroli mycia oraz 70 do kontroli parametrów dezynfekcji termicznej
Poprawna odpowiedź to 84 wskaźniki do kontroli mycia oraz 70 wskaźników do kontroli parametrów dezynfekcji termicznej. Obliczenia te opierają się na ilości procesów, które należy monitorować codziennie. W ciągu jednego tygodnia, biorąc pod uwagę 7 dni, dla kontroli mycia mamy 12 procesów dziennie (10 procesów dezynfekcji termicznej i 2 procesy dezynfekcji termiczno-chemicznej), co daje 12 x 7 = 84 wskaźników. Z kolei dla dezynfekcji termicznej, 10 procesów dziennie przez 7 dni to 10 x 7 = 70 wskaźników. Takie podejście jest zgodne z zasadami HACCP, które wymagają systematycznej kontroli procesów sanitarnych, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. W praktyce, stosowanie odpowiednich wskaźników pozwala na bieżąco monitorować skuteczność procedur mycia i dezynfekcji, co jest kluczowe dla zachowania wysokich standardów higieny w zakładach produkcyjnych oraz w służbie zdrowia. Wprowadzenie regularnego nadzoru nad tymi procesami jest zgodne z normami ISO oraz innymi standardami branżowymi, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo działania organizacji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Białko, gdy jest narażone na wodę o temperaturze przekraczającej 45 °C, doświadcza

A. oksydacji
B. denaturacji
C. intoksykacji
D. alkilacji
Denaturacja białek to proces, w którym struktura białka ulega zmianie, co z reguły prowadzi do utraty jego funkcji biologicznej. Dzieje się to na skutek działania czynników fizycznych, takich jak temperatura, oraz chemicznych, takich jak pH czy obecność soli. W przypadku podgrzewania białek powyżej 45 °C, ich reakcje przestrzenne są zaburzone ze względu na zwiększenie energii kinetycznej cząsteczek wody, co prowadzi do rozrywania wiązań wodorowych oraz hydrofobowych, a tym samym zmiany w konformacji białka. Przykładem praktycznym jest gotowanie jajek — białka w nich, takie jak albumina, ulegają denaturacji, co powoduje, że zmieniają swoją konsystencję z płynnej na stałą. Zjawisko to jest kluczowe w wielu procesach kulinarnych oraz w biotechnologii, gdzie kontrola nad denaturacją białek jest wykorzystywana w różnych technikach, takich jak chromatografia czy elektroforeza. Wiedza o denaturacji białek ma również znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście chorób, w których struktura białek jest zaburzona, prowadząc do patologii.

Pytanie 35

Jakie opakowanie sterylizacyjne nie powinno być stosowane w procesie sterylizacji parowej?

A. Pojemnik do sterylizacji wykonany ze stali nierdzewnej
B. Rękaw papierowo-foliowy
C. Rękaw Tyvek-folia
D. Papier krepowy
Rękaw Tyvek-folia nie powinien być używany do sterylizacji parowej, ponieważ jego konstrukcja jest przystosowana głównie do procesów sterylizacji gazem etylenowym. Materiał Tyvek to włóknina, która charakteryzuje się dużą odpornością na przenikanie gazów, ale nie jest optymalny dla wysokotemperaturowych warunków pary wodnej. W kontekście sterylizacji parowej, materiały muszą być dobrane tak, aby umożliwiały efektywne przenikanie pary oraz jej odpowiednią penetrację, co jest kluczowe dla skuteczności procesu. W przypadku Tyvek-folia może dojść do ograniczonej penetracji pary, co prowadzi do niepełnej sterylizacji. W praktyce stosuje się inne opakowania, takie jak pojemniki ze stali nierdzewnej czy rękawy papierowo-foliowe, które są przystosowane do tego typu procesów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normą ISO 11607 dotyczącą opakowań przeznaczonych do sterylizacji, materiały muszą spełniać określone wymagania, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procedur medycznych.

Pytanie 36

Temperatura 130°C stanowi warunek zgrzewania rękawa

A. papierowo-foliowego
B. poliamidowego
C. włókninowo-foliowego
D. Tyvec-folia
Temperatura 130°C to bardzo ważny parametr, który trzeba brać pod uwagę, gdy zgrzewamy rękaw Tyvec-folia. Ten materiał jest naprawdę popularny w branży opakowaniowej, i nie bez powodu. Tyvec jest super wytrzymały, nie łatwo go rozerwać, a do tego dobrze znosi różne chemikalia, co czyni go idealnym do stosowania w warunkach, gdzie trzeba zachować sterylność. Dzięki zgrzewaniu w tej temperaturze uzyskujemy mocne połączenia, które są kluczowe, żeby produkty medyczne i farmaceutyczne pozostały czyste i bezpieczne. W praktyce, zgrzewanie Tyvec-folia przeprowadza się na specjalistycznych maszynach, które dobrze dogrzewają materiał, przez co wszystko działa jak należy. No i trzeba dodać, że dobre parametry zgrzewania są naprawdę istotne dla jakości tych opakowań. To nie jest tylko moje zdanie – potwierdzają to różne standardy ISO, które regulują, jak powinny wyglądać produkty medyczne. Opakowania z Tyvec-folia często spotkasz przy pakowaniu narzędzi chirurgicznych czy zestawów diagnostycznych, które wymagają solidnej ochrony.

Pytanie 37

Drobnoustroje cechujące się najwyższą odpornością na stresy fizyko-chemiczne w procesie dekontaminacji to

A. formy wegetatywne bakterii oraz wirusy osłonięte
B. prątki gruźlicy oraz wirusy osłonięte
C. spory bakterii i wirusy nieosłonięte
D. grzyby oraz ich zarodniki i formy wegetatywne bakterii
Bakterie i wirusy bez osłony są naprawdę twardzielami, jeśli chodzi o przetrwanie różnych stresów związanych z chemią i fizyką. To wszystko sprawia, że pozbycie się ich to nie lada wyzwanie. Spory bakterii, które są takimi ich 'cichymi' formami, potrafią przetrwać w naprawdę ekstremalnych warunkach, jak wysokie temperatury czy promieniowanie UV. Dlatego też w procesach sterylizacji, takich jak autoklawowanie, wykorzystuje się je jako wskaźniki tego, jak dobrze działa dezynfekcja. Przykładem mogą być spory Clostridium sporogenes czy Bacillus stearothermophilus. Co do wirusów bez osłon, jak poliomyelitis, to one też są trudne do zlikwidowania, przez swoją odporność na różne czynniki zewnętrzne. Wiedza na ten temat jest mega ważna w branży farmaceutycznej, medycynie i w bezpieczeństwie żywności, bo dobre metody dezynfekcji są kluczowe.

Pytanie 38

Która z metod sterylizacji ma negatywny wpływ na jakość produktów medycznych wykonanych z bawełny?

A. Parą wodną pod ciśnieniem
B. Tlenkiem etylenu
C. Radiacyjna
D. Suchym gorącym powietrzem
Sterylizacja suchym gorącym powietrzem jest jedną z metod stosowanych w przemyśle medycznym, jednak jej wpływ na bawełniane wyroby medyczne może być negatywny. Proces ten polega na podgrzewaniu materiałów do wysokiej temperatury, zwykle w zakresie 160-180°C, przez określony czas, co ma na celu eliminację mikroorganizmów. Bawełna, będąca materiałem organicznym, może ulegać degradacji pod wpływem takich warunków, co skutkuje utratą jej właściwości fizycznych, takich jak wytrzymałość, elastyczność oraz absorpcyjność. Przykładem mogą być gaziki lub opatrunki bawełniane, które po takim procesie mogą stać się kruchymi i mniej skutecznymi w aplikacji. W standardach branżowych, takich jak ISO 13485, zwraca się uwagę na konieczność przeprowadzania testów wytrzymałościowych i jakościowych po procesie sterylizacji, aby zapewnić, że wyroby medyczne spełniają wymagania bezpieczeństwa i efektywności.

Pytanie 39

Wskaźniki, które pokazują, czy urządzenie było wystawione na działanie temperatury 93°C przez 10 minut, są wykorzystywane w procesie

A. dezynfekcji chemicznej
B. dezynfekcji termicznej
C. sterylizacji
D. mycia
Dezynfekcja termiczna to proces, który polega na stosowaniu podwyższonej temperatury w celu eliminacji mikroorganizmów z powierzchni sprzętu oraz materiałów. W przypadku temperatury 93°C przez 10 minut, jest to wystarczający warunek do skutecznej dezynfekcji, zgodnie z normami sanitarnymi. Używanie wskaźników do monitorowania tego procesu jest kluczowe, ponieważ zapewnia, że sprzęt osiągnął wymagane warunki, co jest istotne w kontekście takich procedur jak sterylizacja narzędzi chirurgicznych czy dezynfekcja sprzętu medycznego. Przykładowo, w szpitalach i gabinetach dentystycznych często stosuje się autoklawy, które działają na zasadzie sterylizacji parą wodną. Wskaźniki używane w dezynfekcji termicznej mogą być w formie wskaźników chemicznych, które zmieniają kolor w odpowiedzi na odpowiednią temperaturę i czas, co pozwala na wizualne potwierdzenie skuteczności procesu. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie i kalibracja urządzeń, aby zapewnić ich skuteczność i zgodność z standardami ISO oraz wytycznymi CDC w zakresie kontroli zakażeń.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.