Pytanie 1
W języku PHP, aby zaprezentować ciąg n znaków @, konieczne jest skorzystanie z funkcji
A. function znaki($znak,$i++){for($i=0;$i<$n;$i++)print($znak);}znaki(@,$n);
B. function znaki($i){for($i=0;$i<$n;$i++)print("@");}znaki($i);
C. function znaki($znak,$i++){for($i=0;$i<$n;$i++)print($znak);}znaki($n);
D. function znaki($znak,$n){for($i=0;$i<$n;$i++)print($znak);}znaki("@",$n);
Wszystkie inne przedstawione odpowiedzi nie są poprawne z kilku powodów. Pierwsza z analizowanych koncepcji nie definiuje funkcji w sposób zgodny z wymaganiami, ponieważ argumenty są niepoprawnie zdefiniowane, a pętla iteracyjna nie ma jasno określonej liczby powtórzeń. Co więcej, nie przekazuje ona znaku do wydrukowania w sposób, który umożliwiałby elastyczność. Kolejna odpowiedź nie uwzględnia przekazywania znaku, a zamiast tego skupia się jedynie na iteracjach, co skutkuje błędnym podejściem do zadania. Funkcja, która nie przyjmuje znaku jako argumentu, nie jest w stanie spełnić wymagań związanych z dynamicznym wyświetlaniem konkretnego znaku. W ostatniej niepoprawnej koncepcji, argumenty funkcji są błędnie przypisane, ponieważ nie ma dość logicznego powiązania pomiędzy nimi a zamierzonym celem funkcji, co prowadzi do niepoprawnego działania kodu. Tego rodzaju błędy w definicji i implementacji funkcji mogą prowadzić do nieczytelności oraz trudności w debugowaniu, co jest nie do zaakceptowania w profesjonalnym programowaniu.
