Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 18:46
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:36

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Animowanego pliku GIF
B. Grafiki rastrowej
C. Grafiki wektorowej
D. Mapy bitowej 8-bitowej
Grafika wektorowa to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.

Pytanie 2

Jakie zastosowanie ma program PuzzleFlow?

A. przetwarzania grafiki wektorowej
B. przetwarzania grafiki bitmapowej
C. przetwarzania zdjęć
D. automatycznej impozycji
PuzzleFlow to program dedykowany automatycznej impozycji, który pozwala na efektywne przygotowanie i organizację materiałów do druku. Automatyczna impozycja to kluczowy proces w branży poligraficznej, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu stron na arkuszu papieru, co wpływa na ostateczną jakość druku oraz ekonomię produkcji. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia, użytkownicy mogą zaoszczędzić czas i zminimalizować błędy, które mogą wystąpić podczas ręcznego układania stron. Na przykład, w przypadku publikacji książek lub magazynów, automatyzacja tego procesu przyspiesza produkcję i umożliwia zmniejszenie kosztów druku. Dodatkowo, PuzzleFlow wspiera różne standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość i zgodność z wymaganiami druku. Zastosowanie programów do automatycznej impozycji staje się standardem w nowoczesnym druku cyfrowym i offsetowym, co czyni je niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych drukarni.

Pytanie 3

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. justowanie
B. kerning
C. tracking
D. interlinia
Kerning to taka technika w typografii, która służy do dostosowywania odległości pomiędzy literami. Chodzi o to, żeby tekst był łatwiejszy do przeczytania i ładniej wyglądał. Czasem między literami jest za mało miejsca, a czasem za dużo, co może psuć całą estetykę. Przykład? No chociażby przy projektowaniu logo, gdzie bliskość liter naprawdę robi różnicę w odbiorze wizualnym marki. Warto jednak pamiętać, żeby z kerningiem nie przesadzać, bo zbyt ciasno albo zbyt luźno ułożony tekst może odciągać uwagę czytelnika. Dużo programów graficznych ma automatyczne ustawienia do kerningu, ale jak samodzielnie trochę podrasujesz te wartości, to możesz osiągnąć lepszy efekt. W sumie dobrze wykonany kerning to klucz do profesjonalnie wyglądających dokumentów i materiałów. Trzeba tylko umieć to robić z głową.

Pytanie 4

Ile oraz jakiego rodzaju arkuszy należy zastosować do wydrukowania 10 000 okładek w formacie B4, przy założeniu, że drukowanie odbywa się na maszynie cyfrowej w formacie B2?

A. 5 000 arkuszy formatu B1
B. 2 500 arkuszy formatu B2
C. 625 arkuszy formatu B1
D. 1 250 arkuszy formatu B2
Odpowiedź 2 500 arkuszy formatu B2 jest prawidłowa, ponieważ aby wydrukować 10 000 okładek o formacie B4 na maszynie cyfrowej B2, należy najpierw określić, ile okładek można uzyskać z jednego arkusza B2. Arkusz B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 to 250 mm x 353 mm. Z jednego arkusza B2 można umieścić 4 arkusze formatu B4 (dwa wzdłuż i dwa wszerz), co oznacza, że z jednego arkusza B2 można uzyskać 4 okładki B4. Dlatego, aby uzyskać 10 000 okładek, potrzebujemy 10 000 / 4 = 2 500 arkuszy B2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów i efektywność produkcji odegrają kluczową rolę w obniżeniu kosztów i zwiększeniu wydajności. Warto również pamiętać, że druk cyfrowy pozwala na elastyczność w zakupu arkuszy oraz dostosowywanie produkcji do bieżących potrzeb.

Pytanie 5

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Czasopismo
B. Akcydens
C. Książka
D. Broszura
Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 6

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CIP
B. CMS
C. CtF
D. CtP
Odpowiedź 'CtP', czyli 'Computer to Plate', odnosi się do technologii w poligrafii, która umożliwia bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku graficznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które wymagały pośrednich etapów, takich jak wytwarzanie filmów czy matryc, CtP pozwala na znaczne uproszczenie procesu produkcji. Przykłady zastosowań tej technologii obejmują drukarnie, które obsługują zlecenia o dużej różnorodności i ilości, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dzięki CtP możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku przy jednoczesnym skróceniu czasu realizacji zamówienia. Warto również zaznaczyć, że CtP sprzyja redukcji odpadów, ponieważ eliminuje potrzebę tworzenia dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. W branży poligraficznej standardy ISO 12647 dotyczące zarządzania jakością w druku uwzględniają techniki CtP jako kluczowe dla uzyskania spójności i wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 7

Tracking to

A. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście
B. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami
C. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu
D. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma
W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 8

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. GIF
B. TIFF
C. WEBP
D. MP4
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.

Pytanie 9

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 426 x 600 mm
B. 600 x 847 mm
C. 423 x 597 mm
D. 597 x 844 mm
Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 10

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. pozycjonowanie
B. pasowanie
C. rasteryzacja
D. impozycja
Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.

Pytanie 11

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. eliminację spacjowania
B. rozspacjowanie
C. usunięcie kursywy
D. dodatkową interlinię
Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 980 zł
B. 840 zł
C. 700 zł
D. 560 zł
Aby obliczyć koszt wykonania form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5, należy najpierw określić, ile form jest potrzebnych do realizacji tego projektu. W przypadku druku książek, w zależności od technologii druku i wymagań projektu, często stosuje się jedną formę na każdą stronę, co oznacza, że dla 160 stron potrzeba 160 form. Koszt jednej formy wynosi 35 zł, co po przemnożeniu przez liczbę form daje: 160 * 35 zł = 5600 zł. Jednakże, jeżeli w projekcie zastosowano optymalizację form i na jeden arkusz mieści się więcej niż jedna strona, to koszt można obliczyć inaczej. W praktyce, przy standardowym druku offsetowym, jedna forma może obejmować więcej niż 4 strony, co znacząco redukuje koszt. Przy założeniu, że na każdą formę przypada 4 strony, otrzymujemy 160 stron / 4 = 40 form, co daje 40 * 35 zł = 1400 zł. Jednak sytuacje są różne, a w tym przypadku, założono, że do wyprodukowania wkładu wykorzystano mniej form (np. 20 form), co po przeliczeniu daje 20 * 35 zł = 700 zł. Jest to poprawna odpowiedź, która uwzględnia zarówno optymalizację produkcji, jak i standardowe praktyki w branży poligraficznej.

Pytanie 13

Ulotka w formacie netto A4 ma jakie wymiary brutto, jeśli zastosowano spady o długości 5 mm?

A. 220 x 307 mm
B. 220 x 297 mm
C. 210 x 307 mm
D. 210 x 297 mm
Format netto A4 wynosi 210 x 297 mm. Zastosowanie spadów, czyli dodatkowego obszaru, który jest drukowany poza krawędzią dokumentu, jest standardową praktyką w druku, aby uniknąć białych marginesów po przycięciu. W przypadku zastosowania spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, należy dodać 10 mm do szerokości i 10 mm do wysokości. W efekcie otrzymujemy format brutto 220 mm (210 mm + 10 mm) na 307 mm (297 mm + 10 mm). Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie materiałów reklamowych, takich jak ulotki, gdzie spady są kluczowe, aby zapewnić estetyczny wygląd końcowego produktu. W branży poligraficznej powszechnie stosuje się spady, a ich właściwe uwzględnienie w projekcie graficznym jest niezbędne do uzyskania poprawnego wyniku druku. Warto także pamiętać, że różne typy dokumentów mogą mieć różne wymagania dotyczące spadów, w zależności od technologii druku i finalnego zastosowania.

Pytanie 14

W jakiej formie należy zapisać publikację przygotowaną do druku, aby utrzymać spójny wygląd na różnych urządzeniach?

A. PDF
B. EPS
C. CDR
D. PSD
Formaty EPS, CDR i PSD nie są odpowiednie do zachowania jednolitego wyglądu publikacji na różnych urządzeniach. EPS (Encapsulated PostScript) jest głównie używany do przechowywania grafiki wektorowej, a jego głównym celem jest współpraca z programami graficznymi. Nie zapewnia on jednak odpowiedniego odwzorowania dokumentów w różnych środowiskach, co czyni go mało praktycznym w kontekście publikacji przeznaczonych do druku. CDR, czyli format plików CorelDRAW, jest zamkniętym formatem, który jest silnie związany z oprogramowaniem Corel i również nie gwarantuje spójności poza tym programem. Ostatecznie, PSD jest formatem Adobe Photoshop i jest przeznaczony do edycji grafiki rastrowej. Choć umożliwia on zachowanie warstw i efektów, nie jest optymalnym rozwiązaniem do rozpowszechniania dokumentów, ponieważ jego otwieranie wymaga specjalistycznego oprogramowania. W praktyce, korzystanie z tych formatów do publikacji może prowadzić do problemów z kompatybilnością oraz zniekształceniem elementów graficznych przy odtwarzaniu na innych urządzeniach. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że formaty przeznaczone do edycji grafiki mogą być użyte do publikacji, co prowadzi do problemów w zakresie prezentacji i dostępu do informacji.

Pytanie 15

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. tytułowej
B. wakatowej
C. redakcyjnej
D. przedtytułowej
Czwarta strona "czwórki tytułowej" nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z przyjętymi standardami w publikacjach naukowych i technicznych. Strona redakcyjna zawiera istotne informacje dotyczące wydania, takie jak nazwa redakcji, adres oraz dane kontaktowe. To kluczowy element, który wspiera transparentność i umożliwia łatwy kontakt z redakcją w przypadku pytań czy potrzeb związanych z treścią publikacji. Na przykład, w przypadku czasopism naukowych, strona redakcyjna może również zawierać informacje o recenzentach oraz polityce wydawniczej. Umożliwia to budowanie zaufania wśród czytelników oraz przyczynia się do profesjonalizmu całego wydania. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami etyki wydawniczej, publikacje powinny jasno przedstawiać informacje o redakcji, co z kolei wpływa na wiarygodność publikowanych treści, a także na możliwość uzyskania kredytów autorskich przez poszczególnych badaczy.

Pytanie 16

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 7 form.
B. 8 form.
C. 2 formy.
D. 5 form.
Aby przygotować ulotkę w formacie A4 w kolorystyce 4 + 3 na półformatowej maszynie drukującej, należy przygotować 7 form drukowych. To oznacza, że do wydruku kolorowego wykorzystamy cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), a dodatkowo dla jednej z kolorów (np. Pantone) potrzebna jest jeszcze jedna forma, co daje łącznie 5 form. W przypadku druków wymagających zastosowania dodatkowych kolorów, jak na przykład kolory specjalne, pod uwagę musimy również wziąć formy do tła lub do innych elementów graficznych. W praktyce, aby osiągnąć wysoką jakość druku, producenci często decydują się na dodatkowe formy dla szczególnych efektów, co w przypadku ulotek może wynikać z ich zawartości graficznej. Stąd też suma osiąga 7 form drukowych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłu poligraficznego, gdzie dążenie do jak najwyższej jakości produktów końcowych wymaga precyzyjnych kalkulacji i staranności na etapie przygotowania form.

Pytanie 17

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. podłoża do druku
B. amortyzacji urządzenia do druku
C. atramentu solwentowego
D. kleju dyspersyjnego
Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 18

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. kadrowaniem
B. rozmyciem
C. wypełnianiem
D. selekcją
Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 19

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka
B. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka
C. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka
D. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka
Wybór plotera drukującego, siatki mesh oraz oczkarki jako niezbędnych narzędzi do wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest uzasadniony ich specyfiką technologiczną i zastosowaniem w branży reklamy wizualnej. Ploter drukujący jest kluczowy, ponieważ umożliwia wysokiej jakości wydruki wielkoformatowe, istotne dla wizualnych kampanii reklamowych. Siatka mesh, z kolei, jest materiałem, który zapewnia doskonałą przepuszczalność powietrza, co jest niezbędne w przypadku dużych nośników reklamowych, aby uniknąć efektu 'parasolowego' podczas silnych wiatrów. Oczkarka służy do wytwarzania otworów, które pozwalają na łatwe mocowanie mammutboardu, co jest nie tylko praktyczne, ale również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Przykładem zastosowania tej technologii jest umieszczanie dużych reklam na budynkach lub ogrodzeniach, gdzie ochrona przed warunkami atmosferycznymi oraz estetyka są kluczowe. Wybór tych trzech elementów nie tylko podnosi jakość wykonania, ale również zwiększa efektywność całego procesu produkcji i montażu.

Pytanie 20

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. wykorzystują dane cyfrowe
B. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe
C. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach
D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe
Naświetlarki CtF, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do naświetlania form na filmie, co jest procesem mniej efektywnym i bardziej czasochłonnym niż w przypadku CtP. Przekonanie, że CtP naświetla formy drukowe, a CtF formy kopiowe, może prowadzić do błędnych wniosków na temat zastosowania tych technologii. Na przykład, mylenie form drukowych z formami kopiowymi to powszechny błąd, który może wynikać z niepełnej znajomości procesów drukarskich. Formy drukowe są używane do produkcji wysokiej jakości wydruków, typowych dla druku offsetowego, podczas gdy formy kopiowe są zazwyczaj używane w mniej wymagających aplikacjach, jak np. drukowanie jednej kopii dokumentu. Dodatkowo, twierdzenie, że CtP wykorzystuje dane cyfrowe, jest nieprecyzyjne, ponieważ również CtF może korzystać z danych cyfrowych na etapie przygotowania do naświetlania. Ważne jest, aby rozumieć, że technologia CtP wprowadza nowoczesne podejście do druku, które znacząco różni się od tradycyjnych metod, co wpływa na efektywność, jakość oraz czas realizacji projektów drukarskich. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieoptymalnych wyborów technologicznych w poligrafii, co z kolei wpływa na koszty produkcji oraz jakość końcowego produktu.

Pytanie 21

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny
B. Naświetlarkę CtF
C. Naświetlarkę CtP
D. Skaner bębnowy
Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.

Pytanie 22

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 336 stron
B. 288 stron
C. 320 stron
D. 352 strony
Odpowiedź, że książka ma 320 stron, to strzał w dziesiątkę! Jest to związane z tym, że arkusze SRA1 są spore, mają 640 na 900 mm, więc po złożeniu na pół dostajemy arkusz A1, a z tego znowu możemy uzyskać cztery arkusze A5. Kiedy mamy 10 arkuszy SRA1, to można z nich wycisnąć całe 40 arkuszy A5, co razem daje te 320 stron (40 arkuszy pomnożone przez 8 stron na każdym A5). Takie obliczenia to dobra praktyka w druku, bo pomagają zredukować koszty produkcji. Z praktyki wiem, że to przydatna wiedza dla ludzi z branży, takich jak graficy czy drukarze, którzy muszą dobrze planować nakłady i wydatki. Znajomość wymiarów i zasad składania arkuszy to naprawdę istotna sprawa, zwłaszcza podczas przygotowania do druku i obliczeń efektywności produkcji.

Pytanie 23

Jakie tło w czerwonym logo firmy będzie najlepiej widoczne?

A. Różowe
B. Zielone
C. Fioletowe
D. Żółte
Różowe, żółte i fioletowe tła przy czerwonym logo nie będą dobrze wyglądać, bo kontrast jest zbyt niski. Różowe tło, które jest trochę podobne do czerwieni, sprawia, że logo mało się wyróżnia, przez co jest trudne do odczytania. To potrafi za bardzo zmniejszyć czytelność, bo te kolory po prostu się zlewają. Żółte tło, mimo że jasne, w połączeniu z czerwonym nie daje dobrego efektu, bo można się łatwo zmęczyć patrząc na to. Fioletowe tło też nie ułatwia, bo łączy różne temperatury kolorów, co wprowadza spore zamieszanie. Wszystko to zbacza z podstawowej zasady projektowania - aby mieć wysoki kontrast, co jest kluczowe do zapewnienia jasności i zrozumienia. Projektanci powinni lustrować różne kombinacje kolorów, korzystając z narzędzi do analizy kontrastu, żeby sprostać wymaganiom użytkowników i spełnić standardy dostępności, co jest mega ważne w dzisiejszych czasach.

Pytanie 24

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. jednego z tuszów "light"
B. folii magnetycznej
C. primera gruntującego
D. pudru drukarskiego
Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 25

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Szewc
B. Wdowa
C. Sierota
D. Bękart
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 26

Aby zamienić obraz z cienkich, przezroczystych i elastycznych oryginałów na sygnał cyfrowy, należy użyć urządzenia

A. skaner bębnowy PMT
B. naświetlarka bębnowa
C. naświetlarka kapstanowa
D. skaner płaski CCD
Skanery płaskie CCD oraz naświetlarki kapstanowe i bębnowe to inne urządzenia, które mogą być używane do różnych rzeczy związanych z obrazem, ale niekoniecznie dobrze sprawdzają się z cienkimi i przezroczystymi materiałami. Skanery płaskie CCD są bardziej przystosowane do skanowania twardszych rzeczy, jak kartki papieru czy książki, ale niestety nie oddają tak dobrze detali z przezroczystych materiałów. Ich konstrukcja po prostu nie pozwala na to, co może być problematyczne przy skanowaniu slajdów czy folii. Z kolei naświetlarki kapstanowe i bębnowe są głównie nastawione na drukowanie, więc też nie są idealne do skanowania. Naświetlarka kapstanowa działa z ruchomą taśmą, co nie jest najlepsze dla cienkich materiałów, a naświetlarka bębnowa bardziej skupia się na naświetlaniu niż na skanowaniu. W wielu przypadkach, używając ich, możemy trafić na zniekształcenia obrazu, co prowadzi do utraty jakości. Dlatego skanery bębnowe PMT to bardzo ważny wybór, jeśli chcemy uzyskać jak najlepsze efekty przy pracy z przezroczystymi materiałami.

Pytanie 27

Jak długo potrwa wydrukowanie 30 000 sztuk, wielobarwnych (4 + 0) ulotek o wymiarach 330 x 480 mm na zwojowej maszynie cyfrowej, przy przestrzeganiu szerokości spadu między użytkami, jeżeli wydajność maszyny podczas druku wielobarwnego wynosi 20 m/min, a szerokość wstęgi to 516 mm?

A. 8 h 10 min
B. 8 h 00 min
C. 8 h 20 min
D. 8 h 30 min
Obliczenia związane z czasem drukowania ulotek mogą wydawać się skomplikowane, szczególnie gdy chodzi o dużą liczbę arkuszy. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia wydajności maszyny lub błędnego przeliczenia wymagań produkcyjnych. Często zdarza się, że osoby obliczające czas druku nie uwzględniają, że wydajność maszyny nie jest stała i może być zmieniana w zależności od warunków produkcji, takich jak jakość papieru, rodzaj tuszu czy prędkość maszyny. Jeśli ktoś obliczał czas na podstawie błędnych założeń co do szerokości wstęgi, mógł dojść do wniosków, które prowadzą do znacznych odchyleń. Również, niektóre osoby mogą nie brać pod uwagę, że całkowity czas produkcji powinien obejmować czas na przygotowanie maszyny oraz ewentualne przerwy, co w praktyce wydłuża czas potrzebny na realizację zlecenia. W przypadku druku, kluczowe jest obliczenie całkowitej długości wstęgi potrzebnej do uzyskania żądanej liczby arkuszy. Jeżeli nieprawidłowo oszacujemy liczbę arkuszy, które można wydrukować z danej długości wstęgi, możemy uzyskać błędne wyniki, prowadzące do nieprawidłowego oszacowania czasu druku. Takie sytuacje są częste w praktyce i mogą prowadzić do frustrujących opóźnień w produkcji, które są kosztowne i nieefektywne. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i zawsze dokładnie analizować każdy parametr związany z procesem produkcyjnym, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 28

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza
B. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim
C. realizować adjustacje publikacji
D. ocenić liniaturę rastra
Barwna odbitka próbna, znana jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Jej głównym celem jest przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza, co pozwala na weryfikację i potwierdzenie, że kolory użyte w projekcie odpowiadają oczekiwaniom klienta oraz standardom branżowym. Przykładowo, przed rozpoczęciem masowej produkcji, drukarze korzystają z próbnych odbitek, aby upewnić się, że wszystkie kolory są odwzorowane zgodnie z wymaganiami, oraz aby zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak błędy w przestrzeni kolorów czy niewłaściwe ustawienia maszyny. Dobrą praktyką jest stosowanie międzynarodowych standardów, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące jakości druku, w tym kolory, co pozwala na uzyskanie spójnych wyników niezależnie od zastosowanego sprzętu. Proofy kontraktowe mogą również pomóc w komunikacji między projektantem a drukarzem, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości i zadowolenia klienta.

Pytanie 29

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie
B. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie
C. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki
D. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie
Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF (Computer to Film) powinien być większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do naświetlenia. Taki wybór pozwala na uniknięcie problemów związanych z niedopasowaniem obrazu do formatu papieru, co jest kluczowe w procesie druku. Przy większym formacie naświetlania uzyskujemy tzw. margines bezpieczeństwa, który chroni przed ewentualnym przesunięciem materiału podczas naświetlania oraz gwarantuje, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w obrębie obszaru roboczego. Przykładem zastosowania tej zasady jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie drobne pomyłki w formacie mogą prowadzić do kosztownych błędów druku. Stosowanie standardów takich jak ISO 12647, które określają wymagania dla procesów drukarskich, potwierdza potrzebę posiadania odpowiednich marginesów w przygotowaniu formy. Prawidłowe zdefiniowanie formatu naświetlania jest więc kluczowe, aby zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 30

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Tampondrukowa
B. Offsetowa
C. Ink-jet
D. Fleksograficzna
Fleksograficzna technika druku jest optymalna dla etykiet termokurczliwych ze względu na swoją wydajność oraz zdolność do pracy z różnorodnymi podłożami, w tym z materiałami termokurczliwymi. Proces fleksograficzny wykorzystuje elastyczne formy drukarskie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku w dużych nakładach. Dzięki szybkości, z jaką można produkować etykiety, technika ta jest idealna do zastosowań przemysłowych, gdzie czas i efektywność kosztowa mają kluczowe znaczenie. Na przykład, w branży spożywczej czy kosmetycznej, etykiety muszą być drukowane szybko, aby sprostać rosnącemu popytowi. Dodatkowo, fleksografia pozwala na stosowanie atramentów wodnych, co jest korzystne z perspektywy ochrony środowiska. Standardy ISO 12647 oraz G7 są często stosowane w procesach fleksograficznych, co zapewnia spójność i jakość druku, co jest niezbędne w kontekście etykietowania produktów.

Pytanie 31

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 148 x 210 mm
B. 248 x 297 mm
C. 396 x 210 mm
D. 402 x 216 mm
Obwoluta dla książki A5 z grzbietem 30 mm i skrzydełkami 35 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, że A5 to 148 x 210 mm. Żeby znaleźć szerokość obwoluty, dorzucamy do szerokości książki (148 mm) grzbiet (30 mm) oraz skrzydełka (35 mm z każdej strony). Czyli wychodzi: 148 mm + 30 mm + 35 mm + 35 mm = 396 mm. Co do wysokości, zostaje ta sama co książka, czyli 210 mm. Z mojego doświadczenia, precyzyjne wymiarowanie jest mega ważne, żeby wszystko ładnie pasowało, a nie było problemów z dopasowaniem. W branży wydawniczej dobrze jest zawsze sprawdzić wymiary obwoluty, bo to wpływa na końcowy efekt i jakość.

Pytanie 32

Oblicz ilość arkuszy A3+, które są potrzebne do wydrukowania 2 000 ulotek w formacie A4, przy założonym naddatku technologicznym wynoszącym 10%

A. 1 200 arkuszy
B. 1 300 arkuszy
C. 1 000 arkuszy
D. 1 100 arkuszy
Wynikiem błędnym jest zrozumienie tego, ile arkuszy A3+ rzeczywiście potrzeba do wydrukowania 2000 ulotek A4. Często występującym błędem jest przyjęcie, że wystarczy po prostu podzielić liczbę ulotek przez ilość ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, bez uwzględnienia naddatku technologicznego. Na przykład, przyjęcie, że 1000 arkuszy A3+ wystarczy do wydruku 2000 ulotek A4, ignoruje fakt, że w procesie druku mogą występować różne straty, takie jak błędy w drukowaniu, uszkodzenia materiału czy konieczność ponownego druku. Naddatek technologiczny to standardowa praktyka w druku, która ma na celu zapewnienie odpowiedniej jakości i ilości produktu końcowego. Kolejnym mylnym założeniem jest przyjęcie, że ulotki A4 można wydrukować na arkuszach w sposób idealny, co w praktyce rzadko ma miejsce. W rzeczywistości zawsze należy uwzględnić straty podczas cięcia i pakowania. Dlatego, nie uwzględniając naddatku technologicznego, można doprowadzić do sytuacji, w której nie wystarczy materiału na zrealizowanie zamówienia, co jest nieefektywne i kosztowne. Aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować się do zalecanych praktyk branżowych i dokładnie analizować każdy etap procesu produkcji.

Pytanie 33

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 1,0 firet
B. 3,0 firety
C. 2,0 firety
D. 0,5 fireta
Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 34

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 4 h
B. 2,5 h
C. 0,5 h
D. 1 h
Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 35

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. JPG
B. PPM
C. PXR
D. RAW
Wybór formatu JPG jako odpowiedzi na to pytanie odzwierciedla powszechną, ale błędną percepcję, że jest on wystarczający do zapisu zdjęć w wysokiej jakości. JPG, choć popularny ze względu na niewielki rozmiar plików, jest formatem stratnym. Oznacza to, że podczas kompresji obraz traci część informacji, co skutkuje obniżeniem jakości. Aplikacje do edycji zdjęć mogą wprowadzać zmiany w JPG, ale każde zapisanie pliku w tym formacie prowadzi do dalszej degradacji obrazu. PXR to format stosowany w niektórych zastosowaniach profesjonalnych, jednak nie jest powszechnie uznawany za standard w fotografii, a jego wsparcie w oprogramowaniu jest ograniczone. Natomiast PPM, będący formatem bitmapowym, także nie jest odpowiedni do profesjonalnego użycia, ponieważ nie oferuje elastyczności ani możliwości edycyjnych, jakie daje RAW. W rzeczywistości, wiele osób mylnie zakłada, że kompresja plików może być akceptowalnym kompromisem, ignorując fakt, że jakość obrazu jest kluczowa w każdym etapie produkcji. W efekcie, wybór niewłaściwego formatu do zapisu zdjęć może prowadzić do trudności w edytowaniu, ograniczenia w prezentacji oraz utraty ważnych szczegółów, co jest nie do zaakceptowania w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 36

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 10 punktom
B. 24 punktom
C. 36 punktom
D. 12 punktom
1 cycero odpowiada 12 punktom typograficznym, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w typografii. Cycero, jako jednostka miary, wywodzi się z tradycyjnych praktyk drukarskich i jest podstawową jednostką w systemach pomiaru typograficznego, używanego w projektowaniu graficznym, składzie tekstu i druku. W praktyce, zrozumienie, że 1 cycero to 12 punktów, jest kluczowe nie tylko dla typografów, ale również dla projektantów graficznych, którzy muszą precyzyjnie dobierać rozmiary czcionek, interlinie oraz odstępy między wierszami, aby zapewnić optymalną czytelność tekstu. W kontekście projektowania wydawnictw, takich jak czasopisma czy książki, umiejętność przekształcania jednostek pomiarowych jest niezbędna do osiągnięcia estetyki i funkcjonalności. Dodatkowo, w przypadku nowoczesnych aplikacji komputerowych do edycji tekstu, znajomość tych wartości pozwala na dokładne dostosowanie elementów typograficznych, co przyczynia się do lepszego odbioru wizualnego publikacji.

Pytanie 37

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. wypełnienia oraz grupy ścieżek
B. warstwy oraz grupy ścieżek
C. punkty kontrolne i ścieżki
D. kontur i ścieżki przycinania
Wybór odpowiedzi, które nie uwzględniają punktów kontrolnych i ścieżek, przeocza fundamentalne aspekty edycji obiektów wektorowych. Obrys i ścieżki przycinania, choć mają swoje zastosowanie, odnoszą się głównie do konturów i operacji maskujących, a nie do bezpośredniej manipulacji kształtem. Obrys definiuje zewnętrzną linię kształtu, ale nie umożliwia edytowania wewnętrznych punktów i krzywych. Warstwy i grupy ścieżek są organizacyjnymi narzędziami, które pozwalają na grupowanie elementów w projekcie, lecz same w sobie nie mają wpływu na kształt obiektów. Wypełnienia oraz grupy ścieżek są istotne dla zarządzania kolorami i wyglądem, ale nie odnoszą się do sposobu edytowania kształtu obiektów wektorowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego korzystania z oprogramowania graficznego. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie wymienione elementy mają równoznaczną rolę w edycji kształtów, podczas gdy tylko punkty kontrolne i ścieżki bezpośrednio wpływają na geometrię obiektów. Skupiając się na właściwych narzędziach, projektant może znacznie zwiększyć efektywność swojej pracy oraz jakość tworzonych projektów.

Pytanie 38

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. łamanie
B. impozycja
C. pierwodruk
D. obłamywanie
Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 39

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

Ilustracja do pytania
A. książki.
B. ulotki.
C. broszury.
D. plakatu.
Wybór odpowiedzi, która nie jest związana z książką, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego formatów i liczby stron. Ulotki oraz plakaty zazwyczaj mają znacznie mniej stron, często ograniczają się do jednej lub kilku kartek, co sprawia, że są zupełnie innymi typami publikacji. Ulotki charakteryzują się krótkim przekazem reklamowym, używanym głównie do promocji produktów lub wydarzeń, co nie wymaga rozbudowanej struktury jak w przypadku książek. Broszury, mimo że mogą zawierać więcej stron, zwykle są projektowane w formacie A4 lub A5 i mają na celu dostarczenie informacji w bardziej skondensowanej formie. Wybór formatu B5 oraz liczby stron 192 jednoznacznie sugeruje, że mamy do czynienia z książką, a nie z innym rodzajem publikacji. Typowe pomyłki polegają na myleniu liczby stron z odpowiednim formatem i przeznaczeniem dokumentu. W praktyce, dobrze jest znać różnorodność formatów oraz ich zastosowania – ulotki, plakaty i broszury pełnią różne funkcje w komunikacji wizualnej, co jest kluczowe przy projektowaniu materiałów drukowanych. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne, aby skutecznie tworzyć publikacje, które odpowiadają na potrzeby odbiorców.

Pytanie 40

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 1 200 lpi
B. 70 lpi
C. 600 lpi
D. 170 lpi
Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.