Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Higienistka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 22:07
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 22:20

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przed umieszczeniem końcówek stomatologicznych w pakiecie papierowo-foliowym, powinny one być przetarte

A. wodą destylowaną
B. spirytusem
C. kamfenolem
D. wodą utlenioną
Odpowiedź "wodą destylowaną" jest poprawna, gdyż stosowanie wody destylowanej do przetarcia końcówek stomatologicznych przed ich pakowaniem w papierowo-foliowe opakowania jest zgodne z zasadami zachowania sterylności. Woda destylowana nie zawiera zanieczyszczeń, które mogłyby pochodzić z wody kranowej, takich jak sole mineralne, mikroorganizmy czy chemikalia, co może prowadzić do kontaminacji narzędzi. Przykładem zastosowania wody destylowanej może być proces przygotowania narzędzi chirurgicznych w gabinetach stomatologicznych, gdzie skuteczność sterylizacji jest kluczowa dla bezpieczeństwa pacjentów. Proces przetarcia końcówek wodą destylowaną minimalizuje ryzyko przenoszenia patogenów, a także zapewnia, że narzędzia są wolne od resztek, które mogłyby wpływać na jakość zabiegów. W kontekście dobrych praktyk stomatologicznych, należy również pamiętać o przestrzeganiu standardów sanitarnych, które wymagają, aby wszystkie narzędzia były przygotowane w sposób zapewniający ich maksymalną czystość przed użyciem.

Pytanie 2

Jakie działanie prewencyjne podejmuje się w ramach profesjonalnej profilaktyki próchnicy?

A. zachowanie odpowiedniego spożycia węglowodanów
B. używanie nitki dentystycznej
C. uszczelnianie bruzd
D. aplikacja płukanek z fluorem
Utrzymanie reżimu spożycia węglowodanów jest istotnym elementem diety, jednak nie jest to działanie zapobiegawcze w kontekście profesjonalnej profilaktyki próchnicy. Wprowadzenie ograniczeń dotyczących spożycia cukrów może zredukować ryzyko rozwoju próchnicy, ale nie zastępuje ono bardziej bezpośrednich działań profilaktycznych, takich jak uszczelnianie bruzd. Stosowanie nitki dentystycznej, choć istotne w higienie jamy ustnej, również nie jest uznawane za profilaktykę próchnicy w sensie zapobiegawczym. Nitka dentystyczna ma na celu usuwanie resztek pokarmowych oraz płytki bakteryjnej z przestrzeni międzyzębowych, co jest istotne dla utrzymania zdrowia zębów, jednak nie eliminuje ryzyka próchnicy w bruzdach zębów. Płukanki z fluorem są pomocne w remineralizacji zębów i mogą wspierać profilaktykę, ale sama ich aplikacja nie zapewnia takiej ochrony, jaką daje uszczelnienie bruzd. Użytkowanie tych metod często prowadzi do mylnego przekonania, że wystarczą one do skutecznej profilaktyki, co może skutkować zaniechaniem bardziej efektywnych działań, takich jak regularne wizyty u stomatologa oraz uszczelnianie zębów, które jest kluczowe w profilaktyce u dzieci i młodzieży.

Pytanie 3

Aby ocenić żywotność miazgi zęba, konieczne jest użycie

A. chlorku metylu
B. fluorku sodu
C. chlorku etylu
D. roztworu erytrozyny
Chlorek etylu jest substancją stosowaną w stomatologii do oceny żywotności miazgi zęba, ponieważ działa jako środek znieczulający oraz ma właściwości, które indukują odpowiedź ze strony nerwów. Jego działanie opiera się na schłodzeniu tkanek, co może wywołać odczucie bólu lub dyskomfortu w przypadku, gdy miazga jest żywa. W praktyce dentystycznej, stosuje się go do przeprowadzania testów żywotności poprzez aplikację na powierzchnię zęba. Chlorek etylu jest szybki w działaniu i pozwala na natychmiastowe uzyskanie informacji o stanie miazgi, co jest kluczowe dla dalszego postępowania klinicznego. W przypadku braku reakcji na bodźce, może to sugerować, że miazga jest martwa, co prowadzi do decyzji o konieczności leczenia kanałowego. W związku z tym, stosowanie chlorku etylu w diagnostyce jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, a jego użycie zwiększa bezpieczeństwo i skuteczność diagnozy.

Pytanie 4

Osobom z tetracyklinowymi przebarwieniami zębów zaleca się

A. stosowanie okładów z wody utlenionej
B. nałożenie koron zębów glassjonomerem
C. wygładzanie ostrych krawędzi koron zębów
D. zakładanie licówek na korony zębów
Założenie licówek na korony zębów jest skuteczną metodą w leczeniu przebarwień tetracyklinowych, które są wynikiem przyjmowania antybiotyków z grupy tetracyklin w okresie rozwoju zębów. Licówki, wykonane z wysokiej jakości kompozytów lub ceramiki, są cienkimi nakładkami, które mogą znacznie poprawić estetykę uśmiechu poprzez zakrycie nieestetycznych przebarwień. W praktyce stomatologicznej licówki są stosowane jako alternatywa dla bardziej inwazyjnych procedur, takich jak korony, ponieważ zachowują większą ilość naturalnej tkanki zęba. Proces zakupu licówek obejmuje dokładne przygotowanie zęba, co często wymaga minimalnej preparacji, a następnie ich cementację. Dobrą praktyką jest także konsultacja z pacjentem na temat oczekiwań estetycznych oraz omówienie technik pielęgnacji licówek, co przyczynia się do ich dłuższej trwałości. Ponadto, licówki mają przewagę nad innymi metodami, ponieważ są bardziej odporne na przebarwienia i uszkodzenia, co czyni je doskonałym rozwiązaniem dla pacjentów z problemem tetracyklinowych przebarwień.

Pytanie 5

Co należy zrobić, gdy pacjentka w zaawansowanej ciąży straci przytomność podczas zabiegu, po natychmiastowym wstrzymaniu działań stomatologicznych?

A. opuścić fotel do pozycji leżącej, pacjentkę ułożyć na lewym boku
B. skontaktować się z pomocą medyczną
C. zapewnić dostęp do tlenu
D. zostawić pacjentkę w pozycji siedzącej przez 5 minut
Odpowiedź, która polega na opuszczeniu fotela do pozycji leżącej i ułożeniu pacjentki na lewym boku, jest zgodna z najlepszymi praktykami w sytuacjach nagłych w stomatologii, szczególnie w przypadku pacjentek w ciąży. Ułożenie na lewym boku ma kluczowe znaczenie, gdyż zapobiega uciskowi na żyłę główną (żyłę dolną), co może wystąpić w pozycji leżącej na plecach. Taka pozycja zwiększa przepływ krwi do serca i mózgu, co jest szczególnie ważne w przypadku utraty przytomności. Ponadto, umożliwia to lepszą wentylację pacjentki oraz minimalizuje ryzyko aspiracji treści pokarmowej. W takich przypadkach kluczowe jest również monitorowanie stanu pacjentki oraz zabezpieczenie drożności dróg oddechowych. W sytuacjach nagłych, takich jak ta, niezbędne jest, aby stomatolog był przeszkolony w zakresach pierwszej pomocy i umiał ocenić konieczność wezwania wsparcia medycznego. Wiedza ta jest zgodna z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz wytycznymi dotyczących opieki nad kobietami w ciąży.

Pytanie 6

Cement stosowany do wypełnień w zębach mlecznych to:

A. cynkowo-fosforanowy
B. glassjonomerowy
C. cynkowo-siarczanowy
D. karboksylowy
Cement glassjonomerowy to naprawdę fajny wybór do wypełnień w zębach mlecznych. Ma swoje plusy, jak to, że uwalnia fluor, co pomaga w remineralizacji szkliwa i chroni zęby przed próchnicą. Co więcej, dobrze łączy się z tkankami zęba, więc ryzyko powstawania ubytków w tych miejscach jest mniejsze. Dla małych dzieci ten materiał jest mniej wymagający w aplikacji, co na pewno ułatwia życie stomatologom. I nie zapominajmy o estetyce – zęby mleczne są całkiem widoczne, a ten cement wygląda przyzwoicie. Światowa Organizacja Zdrowia wskazuje, że takie wypełnienia muszą być funkcjonalne, trwałe i ładne, a glassjonomerowy świetnie spełnia te wymagania. W stomatologii dziecięcej jest często używany i zgadza się to z wieloma badaniami, które porównują go z innymi materiałami.

Pytanie 7

Podczas układania pacjenta w pozycji leżącej spoczynkowej do zabiegu w obrębie żuchwy, konieczne jest ustawienie go w taki sposób, aby

A. płaszczyzna zgryzowa dolnych zębów była równoległa do podłoża
B. nos pacjenta nie był ustawiony w jednej linii z kolanami
C. czubek głowy znajdował się wyżej niż krawędź podgłówka
D. płaszczyzna zgryzowa górnych zębów była niemal prostopadła do podłoża
Ułożenie pacjenta w pozycji leżącej spoczynkowej z płaszczyzną zgryzową zębów dolnych równoległą do podłogi jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania stawów skroniowo-żuchwowych. Taka pozycja minimalizuje napięcie mięśniowe oraz pozwala na naturalne ułożenie żuchwy. W praktyce stomatologicznej, poprawne ustawienie zgryzu ma istotne znaczenie podczas przeprowadzania zabiegów protetycznych czy ortodontycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie relacji zgryzowych jest niezbędne. Umożliwia to również właściwe wyciszenie stawów oraz unikanie dysfunkcji, które mogą prowadzić do bólów głowy czy szumów usznych. Ponadto, w przypadku leczenia pacjentów z problemami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, prawidłowe ułożenie ciała oraz głowy jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji oraz stowarzyszeń zajmujących się diagnostyką i terapią tych schorzeń. Dobre praktyki kliniczne zalecają prowadzenie terapii w warunkach sprzyjających relaksacji i komforcie pacjenta, co sprzyja sukcesowi przeprowadzanych procedur.

Pytanie 8

Która technika szczotkowania zębów efektywnie eliminuje płytkę bakteryjną z dziąsłowych kieszonek?

A. Hirschfelda
B. Roll
C. Bassa
D. Bella
Podczas analizy metod szczotkowania zębów, istotne jest zrozumienie, że każda z nich ma swoje unikalne cechy, które wpływają na skuteczność w usuwaniu płytki bakteryjnej. Metoda Hirschfelda, na przykład, polega na okrężnych ruchach szczoteczki, co może być niewystarczające do efektywnego oczyszczania kieszonek dziąsłowych. Ponadto, jej podstawową wadą jest brak kierunkowego podejścia, co sprawia, że włosie szczoteczki nie dociera do miejsc, gdzie gromadzenie się płytki stanowi największe zagrożenie dla zdrowia dziąseł. Z kolei metoda Bella, która zakłada stosowanie ruchów poziomych, również nie jest zalecana w kontekście higieny przyzębia, ponieważ może prowadzić do mechanicznych uszkodzeń dziąseł oraz ich recesji. Metoda Roll, opierająca się na ruchach w dół, ma zastosowanie w czyszczeniu powierzchni zębów, ale nie uwzględnia kątowego podejścia, które jest kluczowe w przypadku kieszonek. Użytkownicy często popełniają błąd, sądząc, że najważniejsze jest tylko czyszczenie powierzchni zębów, zapominając o głębszym oczyszczaniu przestrzeni międzyzębowych oraz kieszonek, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego istotne jest, aby wybierać metodę szczotkowania, która uwzględnia wszystkie aspekty higieny jamy ustnej, a technika Bassa jest uznawana za najbardziej kompleksową i efektywną w tym zakresie.

Pytanie 9

Aby pozbyć się intensywnych przebarwień nikotynowych, należy zastosować

A. kirety Gracey
B. laser biostymulacyjny
C. piaskarkę
D. skalera ultradźwiękowego
Piaskarki, stosowane w stomatologii, są urządzeniami umożliwiającymi skuteczne usuwanie przebarwień, w tym silnych przebarwień nikotynowych, z powierzchni zębów. Działają na zasadzie strumieniowego wyrzutu drobnych cząsteczek, zazwyczaj tlenku glinu, które skutecznie usuwają osady i zanieczyszczenia. W praktyce, piaskowanie zębów jest często stosowane przed zabiegami wybielającymi, aby zwiększyć ich efektywność. Usunięcie powierzchniowych przebarwień za pomocą piaskarki nie tylko poprawia estetykę uśmiechu, ale także przygotowuje zęby do dalszych procedur, takich jak nakładanie lakieru fluorkowego czy wybielanie. Ważne jest, aby zabieg przeprowadzał wykwalifikowany stomatolog, który dobierze odpowiednią metodę piaskowania do indywidualnych potrzeb pacjenta, co jest zgodne z aktualnymi standardami i najlepszymi praktykami w stomatologii. Ponadto, piaskowanie przyczynia się do lepszej higieny jamy ustnej, co jest kluczowe w zapobieganiu dalszym przebarwieniom.

Pytanie 10

W badaniu przedmiotowym u pacjenta zauważono: odwrotny nagryz od przyśrodkowego siekacza do ostatniego trzonowca jednej połowy szczęki, zachowana jest linia symetrii, jednak w rysach twarzy można zaobserwować niewielkie zapadnięcie policzka i górnej wargi oraz uwypuklenie dolnej wargi po stronie z zaburzeniami. Na podstawie wyników badania można postawić diagnozę zgryzu

A. otwartego bocznego
B. głębokiego częściowego
C. przewieszonego
D. krzyżowego całkowitego
Zgryz krzyżowy całkowity jest specyficznym przypadkiem, który występuje, gdy zęby jednej strony łuku zębowego są bardziej przemieszone w kierunku przyśrodkowym niż zęby po stronie przeciwnej. Odpowiedzi otwarte boczne i przewieszone są mylne, ponieważ nie uwzględniają charakterystyki opisanego zjawiska, które wymaga szczegółowego zrozumienia biomechaniki zgryzu. Zgryz otwarty boczny charakteryzuje się brakiem kontaktu między zębami po jednej stronie szczęki, co nie jest zgodne z objawami wskazanymi przez pacjenta. Przewieszenie z kolei to sytuacja, w której zęby górne nachodzą na zęby dolne, co także nie odpowiada przedstawionym objawom. Zgryz głęboki częściowy dotyczy sytuacji, w której zęby przednie zachodzą na zęby dolne, ale nie występują tu asymetrie, które są kluczowe w przypadku zgryzu krzyżowego. Typowymi błędami w analizie zgryzu są brak uwzględnienia linii symetrii oraz nieprawidłowe interpretowanie zapadnięć i uwypukleń, które powinny być analizowane w kontekście kompleksowej oceny morfologii twarzy i funkcji zgryzu. Prawidłowa diagnoza jest kluczowa, by uniknąć nieodpowiednich metod leczenia, które mogą prowadzić do dalszych problemów ortodontycznych i estetycznych.

Pytanie 11

W jakim kierunku powinien być skierowany strumień powietrza wydychanego w wiatraczek w trakcie ćwiczeń wykorzystywanych przy zaburzeniach dotylnych?

A. Nisko, w stronę klatki piersiowej
B. Na prawą stronę w kierunku ramienia
C. Na lewą stronę, na wysokości serca
D. Wysoko do przodu, przed głową
Odpowiedź 'Wysoko do przodu przed głową' jest prawidłowa, ponieważ kierowanie strumienia wydychanego powietrza w ten sposób wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu oddechowego i jest zgodne z najlepszymi praktykami terapeutycznymi w rehabilitacji. Wydychanie powietrza w kierunku przednim pomaga w aktywacji mięśni oddechowych, w tym przepony oraz mięśni międzyżebrowych, co jest szczególnie istotne przy zaburzeniach dotylnych, gdzie utrzymanie odpowiedniego ciśnienia w klatce piersiowej jest kluczowe. Przykładowo, podczas ćwiczeń związanych z technikami oddechowymi, takich jak ćwiczenia Pilates czy jogi, wydychanie powietrza w kierunku przednim pomaga utrzymać stabilność kręgosłupa oraz poprawia postawę ciała. Dzięki temu pacjenci z zaburzeniami dotylnymi mogą osiągnąć lepsze rezultaty w treningu wydolnościowym i rehabilitacji, co ostatecznie prowadzi do poprawy jakości życia. Zgodnie z zaleceniami fizjoterapeutów, takie podejście wspiera również proces relaksacji, co jest niezbędne w przypadku osób z tendencją do nadmiernego napięcia mięśniowego.

Pytanie 12

Test Sporal A, który przeszedł proces sterylizacji, powinien być

A. umieszczony w dokumentacji medycznej pacjenta
B. wysłany do laboratorium mikrobiologicznego
C. zapisany w rejestrze sterylizacji
D. przekazany do utylizacji
Przekazanie testu Sporal A do laboratorium mikrobiologicznego jest kluczową procedurą w kontekście monitorowania efektywności sterylizacji. Testy te, które są stosowane do oceny zdolności sterylizatorów, powinny być analizowane przez wyspecjalizowane laboratoria, które mają odpowiednie procedury i sprzęt, aby zidentyfikować ewentualne kontaminacje. Laboratoria mikrobiologiczne są zobowiązane do przeprowadzania szczegółowych badań, które obejmują hodowlę mikroorganizmów i ocenę ich wzrostu, co dostarcza informacji o skuteczności procesu sterylizacji. Przykładowo, jeśli test wykaże obecność bakterii, może to wskazywać na niewystarczające warunki sterylizacji. Zgodnie z normami ISO 11138, każdy proces sterylizacji powinien być monitorowany, a wyniki powinny być dokumentowane, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami i standardami jakości. Warto również zauważyć, że regularne stosowanie testów biologicznych, takich jak Sporal A, jest uważane za najlepszą praktykę w praktykach ochrony zdrowia, co pomaga w zapobieganiu zakażeniom szpitalnym i zwiększa bezpieczeństwo pacjentów.

Pytanie 13

Kolorowy znacznik na trzonie wiertła informuje

A. o formie jego aktywnej części.
B. o jego wymiarach.
C. o typie końcówki stomatologicznej, do której przystosowane jest wiertło.
D. o stopniu ziarnistości nasypu jego części roboczej.
Kolorowy pasek na trzonie wiertła jest kluczowym wskaźnikiem, który informuje użytkownika o charakterystyce ziarnistości nasypu części pracującej wiertła. Wiertła dentystyczne są produkowane w różnych ziarnistościach, co wpływa na ich zastosowanie w praktyce stomatologicznej. Na przykład, wiertła o większej ziarnistości są stosowane do usuwania twardszych tkanek, takich jak szkliwo, podczas gdy te o mniejszej ziarnistości są preferowane do bardziej precyzyjnych prac, takich jak modelowanie i wygładzanie. W praktyce, kolorowe oznaczenia umożliwiają szybki wybór odpowiedniego wiertła w zależności od przeznaczenia zabiegu, co zwiększa efektywność i komfort pracy dentysty. Zgodnie z normami branżowymi, takie oznaczenia pomagają w standaryzacji i ułatwiają komunikację w zespole stomatologicznym, zapewniając, że każdy członek zespołu jest świadomy specyfikacji narzędzi używanych podczas zabiegu. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie odpowiednio dobranych wierteł nie tylko poprawia jakość wykonywanych czynności, ale także zmniejsza ryzyko powikłań i zwiększa bezpieczeństwo pacjentów.

Pytanie 14

Jaką wadę zgryzu definiuje nadmierny rozwój żuchwy w trzech płaszczyznach?

A. Makrognację
B. Mikrogenię
C. Mikrognację
D. Makrogenię
Makrogenia to wada zgryzu, która charakteryzuje się nadmiernym wzrostem żuchwy w wszystkich trzech wymiarach: w osi pionowej, poziomej oraz w głębokości. W tym przypadku, żuchwa jest znacznie większa niż norma, co prowadzi do wystąpienia nieprawidłowego zgryzu oraz estetycznych deficytów twarzy. W praktyce, osoby z makrogenią mogą doświadczać problemów z prawidłową funkcją żucia, mowy oraz mogą być narażone na szybkie zużycie zębów, a nawet prowadzić do dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych. W ramach diagnostyki ortodontycznej makrogenię można zidentyfikować poprzez zdjęcia pantomograficzne oraz analizy cefalometryczne, które umożliwiają dokładną ocenę proporcji szczęk. Leczenie takiej wady często wymaga interwencji ortodontycznej, a w bardziej skrajnych przypadkach - chirurgii ortognatycznej, co jest zgodne z aktualnymi standardami leczenia wad zgryzu.

Pytanie 15

Zastosowując kryteria wskaźnika periodontologicznego CPTIN, higienistka odnotowała wyniki dla poszczególnych sekstantów w górnej szczęce. Dla sekstantu I I (13 – 23) uzyskany rezultat to 1. Co ten rezultat oznacza?

A. O zdrowym przyzębiu
B. O kieszonkach głębokich do 3 mm i obecności kamienia
C. O krwawieniu przy zgłębnikowaniu
D. O kieszonkach dziąsłowych do 6 mm i więcej
Wynik 1 w kryteriach wskaźnika periodontologicznego CPTIN oznacza obecność krwawienia przy zgłębnikowaniu. Jest to kluczowy wskaźnik zdrowia przyzębia, ponieważ krwawienie może sugerować zapalenie dziąseł, które jest wczesnym objawem chorób przyzębia. Zgodnie z wytycznymi American Academy of Periodontology, obecność krwawienia podczas zgłębnikowania wskazuje na nieprawidłowości w zdrowiu tkanek przyzębia, co może prowadzić do dalszego rozwoju stanu zapalnego oraz utraty przyczepu. Dlatego ważnym aspektem pracy higienistki jest monitorowanie takich wskaźników oraz podejmowanie odpowiednich działań w celu ich kontroli. W praktyce, jeśli pacjent wykazuje krwawienie podczas badania, zaleca się dokładniejsze instrukcje dotyczące higieny jamy ustnej oraz regularne wizyty kontrolne. Utrzymanie zdrowia przyzębia ma kluczowe znaczenie, aby zapobiegać poważniejszym problemom, takim jak parodontoza, a także wpływa na ogólny stan zdrowia pacjenta.

Pytanie 16

W przypadku abrazji powodującą utratę twardej tkanki zęba można wskazać

A. mechaniczne oddziaływanie jedzenia na zęby
B. proces mechaniczny obejmujący kontakt ząb z zębem
C. proces mechaniczny z udziałem obcych przedmiotów lub substancji
D. chemiczne trawienie i rozpuszczanie
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących procesu abrazji. Pierwsza z nich sugeruje, że przyczyną utraty twardej tkanki zęba jest mechaniczne współdziałanie pożywienia z zębami. Choć pożywienie może mieć wpływ na zdrowie zębów, to sama interakcja z zębami nie jest wystarczająca, aby wywołać abrazję, o ile nie wiąże się z twardymi cząstkami. Na przykład, miękkie pokarmy zazwyczaj nie prowadzą do mechanicznego uszkodzenia twardych tkanek. Drugą odpowiedzią jest proces mechaniczny włączający kontakt ząb-ząb. To zjawisko, takie jak bruksizm, rzeczywiście może uszkadzać zęby, ale nie jest klasyfikowane jako abrazja wynikająca z działania obcych przedmiotów. Użycie zębów w sposób, który nie wiąże się z twardymi materiałami zewnętrznymi, nie prowadzi do klasycznej abrazji, a raczej do innych typów uszkodzeń. Ostatnia odpowiedź, dotycząca chemicznego wytrawienia i rozpuszczenia, odnosi się do procesu erozji, a nie abrazji. Erozja tkanek zęba zachodzi w wyniku działania kwasów, które rozpuszczają szkliwo. To różni się od abrazji, która jest wynikiem działających mechanicznie sił. Dlatego istotne jest rozróżnienie tych procesów, aby zrozumieć, jakie czynniki wpływają na zdrowie zębów oraz jak skutecznie im zapobiegać. W praktyce stomatologicznej właściwe zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla diagnostyki i leczenia schorzeń zębowych.

Pytanie 17

Procedurą realizowaną w ramach działań profilaktyczno-leczniczych, w trakcie której higienistka zastosuje roztwór nadtlenku wodoru o stężeniu 30%, jest

A. wybielanie
B. piaskowanie
C. fluoryzacja
D. lapisowanie
Wybielanie zębów jest zabiegiem, który polega na rozjaśnieniu zębów poprzez zastosowanie różnych substancji chemicznych, w tym nadtlenku wodoru. Użycie roztworu nadtlenku wodoru o stężeniu 30% jest powszechnie stosowane w profesjonalnych zabiegach wybielających ze względu na jego silne właściwości utleniające. Wysokie stężenie nadtlenku wodoru pozwala na skuteczne przenikanie przez szkliwo i zębinę, co prowadzi do redukcji przebarwień oraz przywrócenia naturalnego koloru zębów. W praktyce, procedura ta powinna być przeprowadzana przez wykwalifikowanego specjalistę, aby zminimalizować ryzyko podrażnień oraz uszkodzeń tkanek jamy ustnej. Warto również zaznaczyć, że przed zabiegiem ważne jest przeprowadzenie szczegółowej oceny stanu zdrowia pacjenta oraz dostosowanie metody wybielania do indywidualnych potrzeb. Regularne monitorowanie efektów oraz informowanie pacjentów o odpowiedniej pielęgnacji po zabiegu są istotnymi elementami standardów opieki stomatologicznej.

Pytanie 18

Jakim sposobem powinno się trzymać strzykawkę unitu przy pracy w zespole czteroosobowym?

A. Dłoniowym.
B. Dwupalcowym.
C. Pisarza.
D. Trójpalcowym.
Chwyt dłoniowy jest najbardziej odpowiedni do trzymania strzykawki unitu w pracy na cztery ręce, ponieważ zapewnia stabilność i precyzję, które są kluczowe podczas wykonywania procedur medycznych. Umożliwia on łatwe manewrowanie strzykawką, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających współpracy z drugim personelem. Wykorzystanie chwytu dłoniowego pozwala na optymalne rozłożenie siły, co zmniejsza ryzyko przypadkowego wycieków lub uszkodzenia sprzętu. W praktyce, podczas podawania leków lub wykonywania iniekcji, personel medyczny korzysta z chwytu dłoniowego, aby zachować kontrolę nad ruchem strzykawki i skutecznie reagować na zmiany w sytuacji klinicznej. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa i efektywności w praktykach medycznych, chwyt dłoniowy jest uznawany za standardowy sposób trzymania strzykawki, co wspiera jednolite podejście w zespołach medycznych i minimalizuje ryzyko błędów. Podsumowując, zastosowanie chwytu dłoniowego w pracy na cztery ręce jest nie tylko praktyczne, ale także zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie medycyny.

Pytanie 19

Jakie jest bezwzględne przeciwwskazanie do wykonania zabiegu laserem biostymulacyjnym?

A. ból poszczególnych tkanek po zabiegu
B. obrzęk po operacji
C. stan nowotworowy
D. opryszczka na wargach
Kiedy mamy do czynienia z nowotworem, to laser biostymulacyjny w ogóle nie wchodzi w grę. Dlaczego? Ponieważ ryzyko, że komórki nowotworowe się pobudzą, jest za duże. Moim zdaniem, stymulacja laserowa mogłaby sprawić, że nowotwór będzie się rozwijał jeszcze szybciej, co na pewno nie jest tym, co chcemy dla pacjenta. Podczas leczenia nowotworów najważniejsze to kontrolować sytuację, żeby nie doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia. Sporo informacji mówi, że przy raku trzeba uważać na terapie, które mogą stymulować układ odpornościowy czy powodować namnażanie się komórek. Lekarze powinni na pewno dokładnie ocenić ryzyko i korzyści przed wdrożeniem jakiejś terapii fizykalnej, żeby nie zaszkodzić pacjentowi.

Pytanie 20

Podczas produkcji cementu cynkowo-siarczanowego proszek powinien być połączony

A. z kwasem poliakrylowym
B. z alkoholem
C. z wodą destylowaną
D. z eterem
Cement cynkowo-siarczanowy jest materiałem stosowanym w stomatologii, szczególnie w leczeniu ubytków zębów oraz jako materiał podkładowy w odbudowie zębów. Podczas przygotowania tego cementu kluczowe jest użycie wody destylowanej, ponieważ zapewnia to odpowiednią czystość i stabilność chemiczną. Woda destylowana nie zawiera zanieczyszczeń ani minerałów, które mogłyby wpłynąć na reakcje chemiczne zachodzące podczas mieszania z proszkiem cementowym. Poprawne proporcje wody destylowanej do proszku są istotne dla osiągnięcia odpowiedniej konsystencji, co wpływa na właściwości mechaniczne i trwałość cementu. W praktyce, cement cynkowo-siarczanowy, przygotowany zgodnie z zaleceniami, jest skuteczny w długotrwałej terapii stomatologicznej, zapewniając pacjentom komfort i bezpieczeństwo. Warto również pamiętać, że stosowanie wody o nieodpowiedniej jakości, na przykład zawierającej chlor czy inne zanieczyszczenia, może prowadzić do osłabienia struktury cementu i jego degradacji w czasie, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w stomatologii.

Pytanie 21

Aby zlikwidować nalot na powierzchniach językowych dolnych siekaczy, higienistka powinna przyjąć pozycję na godzinie

A. 2:00
B. 10:00
C. 12:00
D. 6:00
Odpowiedź 12:00 jest poprawna w kontekście usuwania osadu na powierzchniach językowych siekaczy dolnych. Higienistki stomatologiczne stosują techniki skalingu, aby usunąć płytkę nazębną oraz osady, które mogą gromadzić się w obszarze języka, szczególnie przy dolnych siekaczach, ze względu na ich położenie i funkcję. Ustawienie szczoteczki lub narzędzia higienicznego na poziomie 12:00 oznacza, że higienistka ma pełny dostęp do powierzchni językowych z odpowiednim kątem nachylenia, co umożliwia skuteczne usunięcie osadów. W praktyce, technika ta zgodna jest z zaleceniami American Dental Hygienists' Association, która podkreśla znaczenie precyzyjnych ruchów oraz odpowiedniego kąta narzędzi w celu zwiększenia efektywności zabiegów. Takie podejście nie tylko poprawia higienę jamy ustnej pacjentów, ale również zapobiega powstawaniu próchnicy oraz chorobom przyzębia, co jest kluczowe w dbaniu o zdrowie stomatologiczne pacjentów.

Pytanie 22

Silikonowy odcisk czynnościowy wykonany na indywidualnej łyżce, przygotowany do przekazania technikowi dentystycznemu, powinien być przechowywany

A. w sztywnym pojemniku w suchym miejscu
B. w torbie, owinięty wilgotną ligniną
C. w pojemniku z roztworem koloidalnym
D. w pojemniku z płynem dezynfekującym
Odpowiedź "w sztywnym pojemniku na sucho" jest prawidłowa, ponieważ silikonowe wyciski czynnościowe wymagają odpowiednich warunków przechowywania, aby zachować ich właściwości. Sztywny pojemnik zapewnia ochronę mechaniczną, co jest istotne z uwagi na delikatność wypełnienia silikonowego. Przechowywanie w suchym środowisku zapobiega degradacji materiału i utrzymuje jego stabilność wymiarową. W praktyce, technicy dentystyczni często wykorzystują specjalnie przystosowane pojemniki, które nie tylko chronią przed uszkodzeniami, ale również zapobiegają wchłanianiu wilgoci, co mogłoby wpłynąć na jakość wycisku. Standardy branżowe, takie jak te określone przez ISO, podkreślają znaczenie właściwego przechowywania materiałów protetycznych. Dzięki temu, przygotowane wyciski mogą być z powodzeniem użyte w dalszym etapie procesu protetycznego, co ma kluczowe znaczenie dla precyzji i komfortu finalnych konstrukcji.

Pytanie 23

Profilaktyka skierowana do grupy o podwyższonym ryzyku wystąpienia chorób układu stomatognatycznego, która polega na identyfikacji choroby oraz wczesnym rozpoczęciu terapii, realizowana poprzez przeprowadzanie badań przesiewowych i regularnych kontrolnych wizyt stomatologicznych, nazywana jest

A. drugiej fazy.
B. trzeciej fazy.
C. wcześnie.
D. pierwotnie.
Odpowiedź 'drugiej fazy' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do profilaktyki wtórnej, która ma na celu wczesne wykrycie schorzeń i zapobieganie ich postępowi. Profilaktyka wtórna jest istotnym elementem opieki stomatologicznej, ponieważ umożliwia identyfikację problemów zdrowotnych, takich jak próchnica czy choroby przyzębia, na wczesnym etapie. Przykładem zastosowania tej metody są okresowe kontrole stomatologiczne oraz testy przesiewowe, które pozwalają na ocenę stanu zdrowia jamy ustnej i wczesne interwencje terapeutyczne. W praktyce, regularne wizyty u dentysty, np. co 6 miesięcy, są zgodne z wytycznymi towarzystw stomatologicznych, takich jak Amerykańska Akademia Stomatologii Dziecięcej, które zalecają wczesne diagnozowanie i leczenie, co przyczynia się do lepszej jakości życia pacjentów oraz zmniejszenia kosztów leczenia w przyszłości. Warto również dodać, że profilaktyka wtórna jest integralnym elementem programów zdrowotnych, które mają na celu poprawę ogólnego stanu zdrowia populacji, zwłaszcza w grupach podwyższonego ryzyka.

Pytanie 24

Który z wymienionych objawów jest typowy dla ostrego stanu zapalnego dziąseł?

A. Zanik tkanki kostnej
B. Brak krwawienia podczas szczotkowania
C. Obrzęk i krwawienie dziąseł
D. Zmniejszenie rozmiaru dziąseł
Ostre zapalenie dziąseł, znane również jako gingivitis, to powszechne schorzenie jamy ustnej. Charakterystyczne objawy obejmują obrzęk, zaczerwienienie i krwawienie dziąseł, szczególnie podczas szczotkowania lub nitkowania zębów. Takie objawy są wynikiem reakcji organizmu na obecność bakterii płytki nazębnej. W praktyce, większość pacjentów zgłasza się do stomatologa właśnie z powodu krwawienia dziąseł, co jest jednym z pierwszych i najbardziej zauważalnych symptomów. Odpowiednia higiena jamy ustnej, w tym regularne czyszczenie zębów i nitkowanie, może zapobiegać rozwojowi zapalenia dziąseł. Warto dodać, że nieleczone zapalenie dziąseł może prowadzić do poważniejszych problemów, takich jak paradontoza, która wiąże się z utratą kości i zębów. Dlatego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i leczenie tego schorzenia. Praktycznym sposobem na zapobieganie jest regularne odwiedzanie dentysty oraz stosowanie odpowiednich środków do higieny jamy ustnej, takich jak pasty z fluorem i płyny do płukania.

Pytanie 25

Aby zapewnić prawidłową higienę jamy ustnej, protezę całkowitą po wyjęciu z ust oraz umyciu powinno się przechowywać

A. w płynie dezynfekcyjnym
B. w wodzie
C. na sucho, w dedykowanym pojemniku
D. owiniętą w wilgotną ligninę
Przechowywanie protezy całkowitej na sucho w specjalnym pojemniku jest najlepszą praktyką w zakresie higieny jamy ustnej. Taki sposób przechowywania zapobiega rozwojowi bakterii i grzybów, które mogą prowadzić do infekcji jamy ustnej oraz nieprzyjemnych zapachów. Specjalne pojemniki, zazwyczaj wykonane z materiałów antybakteryjnych, są projektowane tak, aby chronić protezy przed uszkodzeniem, a ich struktura pozwala na odpowiednią cyrkulację powietrza. Ważne jest również, aby po umyciu protezy dokładnie ją osuszyć, aby zminimalizować ryzyko rozwoju mikroorganizmów. Regularne czyszczenie protezy oraz jej właściwe przechowywanie są kluczowe dla zachowania jej funkcji oraz estetyki, co w efekcie wpływa na jakość życia pacjenta. Dodatkowo, konsultacje z dentystą mogą pomóc w ustaleniu indywidualnych potrzeb związanych z pielęgnacją protez. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, które zaleca szczególną uwagę na właściwe przechowywanie protez dentystycznych.

Pytanie 26

Zjawisko polegające na stopniowym ubywaniu twardych tkanek zębowych w wyniku ich wzajemnego oddziaływania, postępujące wraz z wiekiem, nosi nazwę

A. abrazja
B. atrycja
C. abfrakcja
D. afazja
Atrycja to po prostu to, jak nasze zęby się ścierają przez codzienne żucie, zwłaszcza u starszych ludzi. Z biegiem lat to może prowadzić do nadwrażliwości zębów, czyli kiedy zęby stają się wrażliwe na zimne, gorące czy słodkie jedzenie. Dlatego ważne jest, żeby dentysta obserwował to zjawisko, żeby można było odpowiednio zareagować, gdyby coś się działo. Sprawdzanie stanu zębów, ich krawędzi i powierzchni, to klucz do utrzymania zdrowych zębów. A jak ktoś ma bruksizm, to atrycja może postępować szybciej. Dlatego warto pomyśleć o specjalnych szynach do spania, które mogą zmniejszyć kontakt zębów. Rozumienie atrycji jest ważne, bo dzięki temu możemy zapobiegać większym problemom stomatologicznym i poprawić jakość życia.

Pytanie 27

Jakie zalecenie powinien stosować pacjent z złamaną żuchwą, który jest traktowany przy użyciu szyn nazębnych przymocowanych do zębów obu łuków i łączonych za pomocą ligatur?

A. Spożywać produkty o działaniu samooczyszczającym
B. Płukać jamę ustną podchlorynem sodu po każdym posiłku
C. Płukać jamę ustną wersenianem sodu po każdym posiłku
D. Przestrzegać diety płynnej przez sześć tygodni
Stosowanie diety płynnej przez sześć tygodni jest kluczowym zaleceniem dla pacjentów z złamaną żuchwą, szczególnie w przypadku zastosowania szyn nazębnych. Dieta płynna pozwala na zminimalizowanie obciążenia struktury żuchwy oraz zębów, co jest niezwykle istotne podczas procesu gojenia. Taki sposób odżywiania nie tylko zapobiega bólowi podczas jedzenia, ale także ułatwia pacjentowi utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia i odżywienia. W praktyce, dieta płynna może obejmować zupy, koktajle, budynie czy jogurty, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych bez konieczności żucia. Warto również podkreślić, że zalecenia te są zgodne z wytycznymi dotyczącymi opieki nad pacjentami po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy ustnej. Właściwa dieta jest niezbędna do przyspieszenia procesu regeneracji i minimalizacji ryzyka powikłań, takich jak infekcje czy problemy z gojeniem się ran. W związku z tym, przestrzeganie zaleceń dotyczących diety jest kluczowe dla sukcesu terapeutycznego."

Pytanie 28

Na wartość liczb P, U, W wpływają między innymi

A. ilość zębów.
B. praca mięśni żwaczy.
C. wymiary jamy ustnej.
D. wiek oraz płeć.
Odpowiedź dotycząca wieku i płci jest poprawna, ponieważ wartości P (ciśnienie), U (objętość) i W (wydolność) są silnie związane z biologicznymi różnicami w organizmach ludzkich. Wiek wpływa na rozwój fizyczny i metaboliczny, co może zmieniać parametry takie jak ciśnienie krwi, objętość płuc czy wydolność mięśni. Na przykład, u młodszych osób możemy zaobserwować wyższą wydolność fizyczną niż u osób starszych, co jest wynikiem różnic w metabolizmie oraz kondycji fizycznej. Z kolei płeć również wpływa na te wartości, ponieważ mężczyźni i kobiety różnią się pod względem budowy ciała, poziomu hormonów i ogólnej sprawności fizycznej. W praktyce, te różnice są niezwykle istotne w medycynie sportowej oraz w rehabilitacji, gdzie dostosowanie treningu i leczenia do wieku i płci pacjenta może znacząco wpłynąć na efektywność działań. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla specjalistów pracujących z różnymi grupami wiekowymi i płciowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zdrowia oraz sportu.

Pytanie 29

Po zabiegu lakierowania zębów pacjent powinien otrzymać wskazówki dotyczące zakazu

A. mycia zębów wieczorem w dniu zabiegu
B. spożywania kwaśnych produktów
C. jedzenia miękkich posiłków w dniu zabiegu
D. picie przez słomkę
Odpowiedź dotycząca zakazu wieczornego szczotkowania zębów w dniu zabiegu lakierowania zębów jest prawidłowa, ponieważ bezpośrednio po zabiegu zęby są wrażliwe na mechaniczne uszkodzenia oraz powłoka lakieru potrzebuje czasu na odpowiednie związanie z powierzchnią zęba. W tym okresie, szczotkowanie zębów może nie tylko uszkodzić świeżo nałożony lakier, ale również zwiększyć ryzyko podrażnienia dziąseł, co może prowadzić do stanów zapalnych. Zaleca się, aby pacjenci unikali szczotkowania zębów przez co najmniej kilka godzin po zabiegu, a najlepiej do następnego dnia, aby zapewnić pełne wchłonięcie i trwałość lakieru. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami stomatologicznymi, które wskazują na potrzebę ochrony nowo nałożonych warstw ochronnych na zębach. Warto również podkreślić, że po zabiegu pacjenci powinni stosować łagodne płukanki i unikać spożywania gorących napojów przez krótki czas. Takie podejście pozwala na maksymalne wykorzystanie korzyści płynących z zabiegu.

Pytanie 30

Jaką wartość przyjmuje wskaźnik PUWp pacjenta, u którego podczas diagnostyki stomatologicznej odkryto: 1 ubytek próchnicowy klasy V według klasyfikacji Blacka, 1 ubytek próchnicowy MOD, 3 wypełnienia ubytków klasy I według klasyfikacji Blacka oraz brakuje 1 zęba?

A. 13
B. 7
C. 12
D. 6
Wartość wskaźnika PUWp (Procent Ubytków Wypełnionych próchnicą) jest obliczana na podstawie określonej liczby ubytków i wypełnień u pacjenta. W tym przypadku mamy do czynienia z różnymi typami ubytków oraz wypełnień. Zgodnie z klasyfikacją Blacka, klasy V i MOD są uznawane za istotne ubytki, które wpływają na wartość wskaźnika. W analizowanym przypadku pacjent ma 1 ubytek klasy V i 1 ubytek MOD, co daje razem 2 ubytki. Dodatkowo, pacjent ma 3 wypełnienia klasy I, co oznacza, że jego stan uzębienia zawiera 3 wypełnienia. Wartość PUWp oblicza się na podstawie wzoru: (liczba wypełnień / (liczba ubytków + liczba ubytków zębów) * 100). Zatem mamy: 3/(2+1) * 100 = 100%. Jeśli uwzględnimy brak jednego zęba, to wynik będzie równy 12, co potwierdza, że odpowiedź 12 jest poprawna. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest monitorowanie stanu uzębienia oraz regularne kontrole stomatologiczne, które mogą znacząco wpłynąć na zdrowie jamy ustnej pacjenta oraz przewidywanie przyszłych problemów. Rekomendowane praktyki obejmują również edukację pacjentów na temat higieny jamy ustnej i regularnych badań stomatologicznych.

Pytanie 31

Jakie narzędzie jest używane do oddzielania płata śluzówkowo-okostnowego podczas operacji?

A. raspator
B. odgryzacz kostny
C. hak ostry
D. skalpel
Raspator to takie specjalne narzędzie chirurgiczne, które pomaga oddzielać różne tkanki. Dzięki temu idealnie nadaje się do oddzielania płata śluzówkowo-okostnowego. To narzędzie ma fajną konstrukcję, która pozwala delikatnie, ale skutecznie odsłonić poszczególne warstwy tkankowe. To bardzo ważne, szczególnie w tych sytuacjach, gdzie musimy dbać o to, żeby nic się nie uszkodziło. Raspatory są różne - mają przeróżne kształty i rozmiary, więc chirurg może je dobrać tak, żeby najlepiej pasowały do konkretnego zabiegu. Na przykład w chirurgii stomatologicznej używa się raspatorów do oddzielania błony śluzowej od kości szczęki. Dzięki temu łatwiej jest dotrzeć do miejsca, które trzeba operować. W chirurgii chodzi o to, żeby minimalizować uszkodzenia tkanek i zmniejszać krwawienie, a raspator świetnie się w tym sprawdza. Jak się go dobrze użyje, to może to mocno wpłynąć na szybkość powrotu pacjenta do zdrowia.

Pytanie 32

W trakcie operacji chirurgicznej, dentysta będzie używał narzędzia, które ma rękojeść w kształcie gruszki, a jego dziób, z ostrzem w kształcie trójkąta, jest zgięty pod kątem prostym względem rękojeści. Jaką dźwignię należy przygotować do tego zabiegu?

A. Meissnera
B. Wintera
C. Schlemmera
D. Lecluse’a
Wybór odpowiedzi innej niż Schlemmera wskazuje na błędne rozpoznanie zastosowań narzędzi chirurgicznych w stomatologii. Narzędzie Wintera jest typowo używane do ekstrakcji zębów, ale jego konstrukcja jest różna, co czyni je mniej odpowiednim do precyzyjnych zabiegów wymagających dostępu do wąskich i trudnych obszarów w jamie ustnej. Lecluse’a jest również narzędziem, które nie spełnia wymagań precyzyjnego manewrowania, ponieważ jego budowa oraz kształt rękojeści nie sprzyjają takim działaniom. Z kolei narzędzie Meissnera, choć stosowane w chirurgii, jest bardziej uniwersalne i nie zapewnia specyficznego dostępu, który jest niezbędny przy zabiegach wymagających dostosowania się do anatomicznych warunków pacjenta. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do komplikacji podczas zabiegu, takich jak uszkodzenie sąsiednich tkanek czy nawet zwiększone ryzyko infekcji. Z tego względu, zrozumienie różnic pomiędzy narzędziami oraz ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla każdego specjalisty w dziedzinie stomatologii. Warto również zauważyć, że niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji i zastosowania różnych narzędzi w kontekście konkretnych procedur chirurgicznych.

Pytanie 33

Czym jest amputacja miazgi?

A. całkowitym usunięciem miazgi komorowej oraz miazgi z kanałów korzeniowych
B. wyleczeniem zęba z zabezpieczeniem zębiny koronowej i w kanale korzeniowym
C. usunięciem miazgi komorowej przy pozostawieniu miazgi w kanałach korzeniowych
D. wykonaniem resekcji wierzchołków korzenia
Odpowiedź dotycząca usunięcia miazgi komorowej z pozostawieniem miazgi w kanałach korzeniowych jest prawidłowa, ponieważ amputacja miazgi jest procedurą stosowaną w endodoncji, mającą na celu zachowanie części miazgi, co jest kluczowe dla zdrowia zęba. Przykładem zastosowania tej metody jest leczenie zębów, w których miazga komorowa uległa zapaleniu lub jest zainfekowana, ale pozostała miazga w kanałach korzeniowych pozostaje zdrowa. Dzięki temu możliwe jest zminimalizowanie ryzyka powikłań oraz zachowanie funkcji zęba. Amputacja miazgi jest często stosowana w przypadku zębów mlecznych oraz w sytuacjach, gdy pełna ekstrakcja miazgi nie jest konieczna. Zgodnie z aktualnymi standardami endodontycznymi, amputacja miazgi redukuje ryzyko wystąpienia objawów klinicznych i pozwala na dalsze leczenie zęba, na przykład przez późniejsze wypełnienie kanałów korzeniowych. Warto zatem znać tę procedurę i umieć ją praktycznie zastosować w odpowiednich przypadkach klinicznych.

Pytanie 34

Która technika umożliwia usunięcie ubytku w zębie za pomocą strumienia powietrza pod odpowiednim ciśnieniem, wzmocnionego cząstkami ścierniwa w postaci tlenku glinu o różnej wielkości ziaren?

A. Abrazja powietrzna
B. Abfrakcja diagnostyczna
C. Atrycja powietrzna
D. Abrazja glinkowa
Podejmując próbę zrozumienia odpowiedzi, należy zauważyć, że atrycja powietrzna nie jest terminem używanym w kontekście opracowywania ubytków zębowych. Atrycja odnosi się do naturalnego procesu ścierania zębów, który zachodzi w wyniku tarcia zębów o siebie lub o inne twarde materiały, co nie ma nic wspólnego z zastosowaniem strumienia powietrza i ścierniwa. Inna nieprawidłowa koncepcja, abfrakcja diagnostyczna, dotyczy mechanizmu utraty substancji zęba spowodowanego działaniem sił mechanicznych, a nie zastosowania technik stomatologicznych do ich opracowania. Abrazja glinkowa również nie jest uznawana w stomatologii jako skuteczna metoda leczenia ubytków zębowych, ponieważ nie jest to technika stosująca ścierniwo w sposób, który mógłby efektywnie usunąć materiał próchniczy. Błędem myślowym jest również mylenie pojęć związanych z różnymi technikami opracowywania ubytków oraz ich zastosowaniem w praktyce stomatologicznej. Aby poprawnie oceniać metody leczenia zębów, należy dobrze rozumieć różnice między nimi oraz ich przeznaczenie. Zastosowanie odpowiednich terminów i technik jest kluczowe dla skuteczności leczenia oraz ochrony zdrowia pacjentów.

Pytanie 35

Fluorkowanie kontaktowe powinno być przeprowadzane przede wszystkim

A. u dorosłych z przebarwieniami zębów pochodzenia zewnętrznego
B. u pracowników zakładów przemysłowych
C. u matek karmiących mlekiem zastępczym
D. u dzieci i młodzieży
Fluorkowanie to naprawdę ważna sprawa dla dzieci i młodzieży, i to z kilku powodów. Po pierwsze, zęby w tym wieku są w fazie intensywnego rozwoju, więc są bardziej narażone na różne problemy, jak próchnica. Fluorkowanie pomaga wzmocnić szkliwo zębów i sprawia, że są one bardziej odporne na wszelkie kwasy, które produkują bakterie w jamie ustnej. Często zabiegi te wykonuje się nie tylko w gabinetach dentystycznych, ale również w szkołach, co jest super, bo można dotrzeć do większej liczby dzieci. Tu trzeba też podkreślić, że stosowanie fluoru w tej grupie wiekowej ma długotrwały pozytywny wpływ na zdrowie zębów, co potwierdzają różne badania i organizacje takie jak WHO. Fluoryzacja to część wielu programów profilaktycznych, co pokazuje, jak ważne to jest, by dbać o zęby już od najmłodszych lat.

Pytanie 36

W jakiej strefie działalności zespołu stomatologicznego powinna znajdować się konsola asystentki?

A. Operacyjnej
B. Demarkacyjnej
C. Statycznej
D. Transferowej
Odpowiedź "Statyczna" jest prawidłowa, ponieważ w strefie statycznej asystentka stomatologiczna ma dostęp do wszystkich niezbędnych narzędzi i materiałów w sposób zorganizowany i zminimalizowany są do niej ruchy. W tej strefie odbywa się przygotowanie do zabiegu oraz przekazywanie instrumentów lekarzowi w czasie rzeczywistym. Umożliwia to płynny transfer materiałów, co jest kluczowe w kontekście efektywności pracy zespołu stomatologicznego. Zgodnie z zasadami ergonomii, organizacja stanowiska pracy w tej strefie pozwala na zmniejszenie zmęczenia asystentki oraz zwiększenie jej koncentracji na zadaniach. Przykładem zastosowania może być zorganizowanie zasobów w pobliżu fotela pacjenta, co pozwala na szybkie i sprawne reagowanie na potrzeby lekarza oraz pacjenta. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzeń ta była odpowiednio zaplanowana i dostosowana do specyficznych potrzeb zespołu oraz warunków zabiegowych.

Pytanie 37

Jakim wskaźnikiem mierzy się grubość osadów nazębnych w rejonie szyjki zęba w czterech strefach dziąsłowych?

A. Fuksynowego uproszczonego.
B. PI.I.
C. Fuksynowego.
D. OHI.
Wskaźnik PI.I. (Plaque Index) jest uznawany za jeden z najważniejszych narzędzi w ocenie grubości złogów nazębnych, zwłaszcza w obszarze szyjki zęba oraz w czterech przestrzeniach dziąsłowych. Jego zastosowanie w praktyce stomatologicznej pozwala na dokładne monitorowanie poziomu higieny jamy ustnej pacjentów, co jest kluczowe dla zapobiegania chorobom przyzębia. PI.I. opiera się na ocenie obecności płytki nazębnej w punktach kontrolnych, co umożliwia określenie skuteczności działań prozdrowotnych. Warto zaznaczyć, że regularne stosowanie tego wskaźnika w praktyce klinicznej pozwala na szybkie identyfikowanie pacjentów, którzy wymagają intensywniejszej edukacji w zakresie higieny jamy ustnej. Standardy i dobre praktyki, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz American Dental Association (ADA), rekomendują rutynowe użycie wskaźników płytki nazębnej w celu oceny skuteczności leczenia oraz monitorowania postępów w terapii. Dzięki temu, PI.I. przyczynia się do lepszego zrozumienia potrzeb pacjenta i dostosowania odpowiednich interwencji stomatologicznych.

Pytanie 38

Najbardziej efektywne działanie edukatora, które przyczyni się do poprawy stanu zdrowia dziąseł u pacjenta, polega na

A. asystowaniu przy samodzielnym oczyszczaniu zębów przed lusterkiem
B. zademonstrowaniu sposobu szczotkowania zębów na modelach
C. przekazaniu ankiety dotyczącej schorzeń dziąseł
D. omówieniu zdjęć z wybarwioną płytką nazębną
Asystowanie pacjentowi przy samodzielnym oczyszczaniu zębów przed lusterkiem jest najbardziej skuteczną metodą edukacyjną, ponieważ pozwala na bezpośredni kontakt oraz bieżące korygowanie techniki szczotkowania. W praktyce, edukator może zwrócić uwagę na konkretne obszary, które wymagają szczególnej uwagi, a także udzielać wskazówek dotyczących prawidłowego doboru narzędzi, jak szczoteczki i pasty do zębów. Obserwacja pacjenta w czasie rzeczywistym pozwala na natychmiastowe wskazanie błędów, co zwiększa efektywność nauki. Dodatkowo, takie podejście wspiera pacjenta w rozwijaniu nawyków higienicznych poprzez aktywne uczestnictwo w procesie, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zdrowotnych, które promują uczestniczące metody edukacji zdrowotnej. Warto także dodać, że umiejętność samodzielnego oczyszczania zębów jest kluczowa dla długotrwałego utrzymania zdrowia jamy ustnej, a właściwe nawyki higieniczne mogą znacząco poprawić stan dziąseł oraz zminimalizować ryzyko chorób periodontalnych.

Pytanie 39

Jaki instrument jest używany do wygładzania ostrych krawędzi wyrostka zębodołowego?

A. Kleszczyki hemostatyczne
B. Ekstraktor.
C. Kleszcze kostne.
D. Szczypce.
Imadło, choć jest narzędziem używanym w różnych dziedzinach, nie ma zastosowania w kontekście wyrównywania brzegów wyrostka zębodołowego. Jego funkcja polega na stabilizacji elementów, co nie jest przydatne w precyzyjnych zabiegach stomatologicznych, gdzie kluczowe jest manipulowanie tkankami kostnymi. Ekstraktor to narzędzie służące głównie do usuwania zębów, a nie do wyrównywania kości. Ekstraktory mają za zadanie wydobycie zęba z zębodołu, co jest zupełnie innym procesem niż obróbka kości po ekstrakcji. Kleszcze kostne, jak wspomniano, są właściwym narzędziem, ale kleszczyki hemostatyczne mają inną rolę, służąc do kontrolowania krwawienia poprzez zaciskanie naczyń krwionośnych. Użycie niewłaściwego narzędzia podczas zabiegu może prowadzić do komplikacji, takich jak zakażenia czy uszkodzenia sąsiednich struktur anatomicznych. Typowym błędem przy wyborze narzędzi jest niedostateczne zrozumienie ich specyfikacji oraz funkcji, co może skutkować błędami w praktyce klinicznej. Właściwy dobór instrumentów odpowiadającym na specyfikę zabiegu jest kluczowy dla zachowania bezpieczeństwa pacjenta oraz efektywności przeprowadzanych procedur.

Pytanie 40

Preparat dezynfekujący wykazujący działanie przeciwko wirusom ma oznaczenie

A. Tbc
B. B
C. V
D. F
Preparat dezynfekcyjny o działaniu wirusobójczym oznaczany literą V jest zgodny z normami i regulacjami dotyczącymi środków dezynfekcyjnych. W kontekście dezynfekcji, kluczowe jest, aby preparaty były skuteczne w eliminacji wirusów, co ma szczególne znaczenie w placówkach medycznych, gastronomicznych oraz w codziennych przestrzeniach publicznych. Preparaty oznaczone literą V są testowane zgodnie z normami europejskimi, takimi jak EN 14476, które określają metody oceny skuteczności wirusobójczej. Przykładem zastosowania takich preparatów może być dezynfekcja powierzchni w szpitalu po kontakcie z pacjentem zakaźnym, gdzie kluczowe jest szybkie i efektywne zneutralizowanie potencjalnych patogenów. Używanie preparatów wirusobójczych jest zalecane przez różne organizacje zdrowotne, w tym WHO, zwłaszcza w dobie pandemii, aby zminimalizować ryzyko zakażeń.