Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 6 marca 2025 08:35
Data zakończenia: 6 marca 2025 09:08

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli dotyczącej twardego dysku, ustal, który z wniosków jest poprawny?

Wolumin (C:)
     Rozmiar woluminu            = 39,06 GB
     Rozmiar klastra             =  4 KB
     Zajęte miejsce              = 31,60 GB
     Wolne miejsce               =  7,46 GB
     Procent wolnego miejsca     = 19 %
     
     Fragmentacja woluminu
     Fragmentacja całkowita       =  9 %
     Fragmentacja plików          = 19 %
     Fragmentacja wolnego miejsca =  0 %

A. Dysk należy zdefragmentować, ponieważ fragmentacja wolnego miejsca wynosi 19%

B. Wymagana jest defragmentacja dysku, całkowita fragmentacja wynosi 19%

C. Defragmentacja nie jest potrzebna, całkowita fragmentacja wynosi 9%

D. Defragmentacja jest niepotrzebna, fragmentacja plików wynosi 0%

Defragmentacja nie jest konieczna w przypadku, gdy fragmentacja całkowita wynosi jedynie 9%. Fragmentacja dysku twardego polega na rozproszeniu danych, co może spowolnić odczyt i zapis. Jednak poziom 9% jest uznawany za niski i nie wpływa znacząco na wydajność. Współczesne systemy operacyjne często mają wbudowane mechanizmy zarządzania fragmentacją, które automatycznie optymalizują strukturę danych. Przy tak niskim poziomie fragmentacji użytkownicy nie zauważą różnicy w działaniu systemu, dlatego zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, defragmentacja nie jest konieczna w tym przypadku. Warto też zrozumieć, że nadmierna defragmentacja może skracać żywotność dysku, szczególnie w przypadku dysków SSD, które działają inaczej niż tradycyjne dyski HDD. W przypadku SSD defragmentacja może być wręcz szkodliwa. Dostosowanie się do standardów, które zalecają przeprowadzanie analizy przed defragmentacją, pozwala na wydłużenie żywotności sprzętu i oszczędność zasobów systemowych. W tym kontekście lepiej skupić się na regularnym monitorowaniu stanu dysku oraz ocenie konieczności działań optymalizacyjnych.

Pytanie 2

Który z interfejsów stanowi port równoległy?

A. USB

B. RS232

C. IEEE1394

D. IEEE1284

IEEE1284 jest standardem interfejsu, który definiuje port równoległy, powszechnie stosowany do komunikacji z drukarkami i innymi urządzeniami peryferyjnymi. Jego kluczową cechą jest możliwość przesyłania wielu bitów danych jednocześnie, co odróżnia go od interfejsów szeregowych. Port równoległy IEEE1284 może obsługiwać różne tryby pracy, takie jak tryb kompatybilności, tryb nibble i tryb ECP (Enhanced Capabilities Port), co pozwala na szybki transfer danych. Przykładem zastosowania IEEE1284 jest podłączenie starszych modeli drukarek do komputerów, gdzie szybkość transferu danych była kluczowa dla wydajności pracy. W dzisiejszych czasach, mimo że porty równoległe są coraz mniej powszechne z powodu pojawienia się nowszych technologii, takich jak USB, zrozumienie ich działania i standardów jest istotne dla kogoś zajmującego się obszarami inżynierii komputerowej i systemów embedded.

Pytanie 3

Czym jest MFT w systemie plików NTFS?

A. tablica partycji dysku twardego

B. główny plik indeksowy partycji

C. główny rekord bootowania dysku

D. plik zawierający dane o poszczególnych plikach i folderach na danym woluminie

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na główny rekord rozruchowy dysku, nie jest właściwy, ponieważ główny rekord rozruchowy to segment danych, który zawiera instrukcje dotyczące uruchamiania systemu operacyjnego. Zawiera on informacje pozwalające na załadowanie systemu operacyjnego z nośnika bootowalnego, a nie szczegóły dotyczące plików i folderów. Z kolei tablica partycji na dysku twardym to struktura, która definiuje, jak dysk jest podzielony na partycje, co również nie odpowiada funkcji MFT. Tablica ta zawiera informacje o lokalizacji partycji na dysku, ale nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem plikami. W odniesieniu do głównego pliku indeksowego partycji, stwierdzenie to jest mylące – chociaż MFT pełni funkcję indeksu dla plików, nie może być utożsamiane z jednym plikiem indeksowym. MFT jest znacznie bardziej złożonym i wszechstronnym mechanizmem, który obejmuje wiele rekordów, z których każdy reprezentuje pojedynczy plik lub folder. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, obejmują nieprawidłowe zrozumienie ról i struktur systemu plików, co podkreśla znaczenie gruntownej wiedzy o architekturze systemów plików oraz ich funkcjonowania. Aby dobrze zrozumieć NTFS, warto zapoznać się z jego dokumentacją oraz standardami branżowymi, które opisują jego działanie i zastosowanie w praktyce.

Pytanie 4

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji dźwięku w sieci

B. przesyłania wiadomości e-mail

C. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

D. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

IRC, czyli Internet Relay Chat, to całkiem fajny protokół do czatowania w czasie rzeczywistym, używający konsoli tekstowej. W odróżnieniu od e-maila czy wiadomości głosowych, IRC skupia się na interaktywnych rozmowach w kanałach tematycznych, co naprawdę sprzyja dyskusjom i wspólnemu działaniu. Można go spotkać w różnych sytuacjach, na przykład zespoły programistyczne korzystają z niego do szybkiej wymiany pomysłów, a różne społeczności online organizują wydarzenia. Choć może się wydawać staroświecki, to ma nadal swoich zwolenników, bo jest prosty w obsłudze i nie potrzebuje zbyt dużo zasobów. Istnieją też standardy, takie jak RFC 1459, które mówią, jak to wszystko powinno działać, co sprawia, że różne klienty i serwery mogą ze sobą współpracować. Dzięki otwartym standardom, IRC jest elastycznym narzędziem, które można dostosować do wielu różnych zastosowań, zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Pytanie 5

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. stripper

B. nóż

C. zaciskarka

D. cleaver

Odpowiedź 'stripper' jest jak najbardziej trafna. To narzędzie zostało stworzone specjalnie do ściągania izolacji z włókien światłowodowych. Ma odpowiednio ustawione ostrza, co pozwala na delikatne usunięcie powłoki ochronnej, a włókno zostaje nieuszkodzone. Z mojego doświadczenia, prawidłowe użycie strippera jest kluczowe, bo to pozwala na zachowanie właściwości optycznych włókna. W branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, stosowanie strippera to standard. Warto też zauważyć, że stripery mogą mieć różne ustawienia dla różnych rodzajów włókien, co daje nam elastyczność w pracy. Dobrze użyty stripper nie tylko zwiększa efektywność, ale i zmniejsza ryzyko błędów, co jest mega ważne przy instalacjach światłowodowych, bo wiadomo, że każda pomyłka może dużo kosztować.

Pytanie 6

Protokół pakietów użytkownika, który zapewnia dostarczanie datagramów w trybie bezpołączeniowym, to

A. UDP

B. ARP

C. TCP

D. IP

UDP (User Datagram Protocol) to protokół transportowy, który umożliwia bezpołączeniowe przesyłanie danych w formie datagramów. W przeciwieństwie do TCP, UDP nie nawiązuje dedykowanego połączenia przed przesłaniem danych, co czyni go bardziej efektywnym w sytuacjach, gdzie niższe opóźnienia są kluczowe. Przykłady zastosowań UDP obejmują aplikacje strumieniowe, takie jak transmisje wideo na żywo czy gry online, gdzie szybkie dostarczanie danych jest ważniejsze niż gwarancja ich dostarczenia. Protokół ten pozwala na wysyłanie pakietów bez potrzeby ich potwierdzania przez odbiorcę, co znacząco zwiększa wydajność w odpowiednich zastosowaniach. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie UDP w przypadkach, gdzie tolerancja na utratę pakietów jest wyższa, a latencja ma kluczowe znaczenie. Specyfikacja UDP jest zawarta w standardzie IETF RFC 768, co potwierdza jego powszechnie akceptowane zastosowanie w sieciach komputerowych.

Pytanie 7

Protokołem kontrolnym w obrębie rodziny TCP/IP, który ma na celu między innymi identyfikowanie usterek w urządzeniach sieciowych, jest

A. IMAP

B. FDDI

C. ICMP

D. SMTP

ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodzinie TCP/IP, którego głównym zadaniem jest przesyłanie komunikatów kontrolnych dotyczących stanu sieci. Protokół ten umożliwia m.in. wykrywanie awarii urządzeń sieciowych poprzez wysyłanie komunikatów błędów, takich jak 'destination unreachable' lub 'time exceeded'. Przykładem zastosowania ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła pakiety ICMP Echo Request do docelowego hosta w celu sprawdzenia jego dostępności oraz mierzenia czasu odpowiedzi. To narzędzie jest niezwykle przydatne w diagnostyce sieci, pozwalając administratorom na szybkie identyfikowanie problemów związanych z połączeniami i opóźnieniami. ICMP jest zgodne z dokumentem RFC 792, który definiuje jego funkcje oraz sposoby implementacji, a jego stosowanie jest zalecane w dobrych praktykach zarządzania siecią. Ponadto, ICMP odgrywa istotną rolę w procesie routingu, pomagając routerom w podejmowaniu decyzji o najlepszych trasach przesyłania danych.

Pytanie 8

Jakie narzędzie wraz z odpowiednimi parametrami należy zastosować w systemie Windows, aby uzyskać przedstawione informacje o dysku twardym?

A. hdparm

B. diskpart

C. DiskUtility

D. ScanDisc

Diskpart to wbudowane narzędzie w systemie Windows, które pozwala zarządzać dyskami twardymi i partycjami. Dzięki niemu można wyświetlać szczegółowe informacje o strukturze dysków, takie jak identyfikator dysku, typ, stan online, ścieżki lokalizacji, a także listę dostępnych woluminów wraz z ich etykietami, systemem plików i stanem zdrowotnym. W praktyce diskpart jest używany do takich operacji jak tworzenie nowych partycji, zmiana ich rozmiaru, a także przypisywanie liter dysków. Jest to narzędzie liniowe, co oznacza, że wszystkie komendy wpisuje się w wierszu poleceń. Przykładowo, aby uzyskać informacje o wszystkich dyskach, używamy polecenia list disk, a aby zobaczyć woluminy, wpisujemy list volume. Diskpart jest preferowanym narzędziem w środowiskach, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola nad dyskami, np. w serwerach czy zaawansowanych konfiguracjach systemowych. Dobrze znać jego funkcje i możliwości, ponieważ jest integralną częścią administracji systemami Windows, co czyni je niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów IT.

Pytanie 9

Do zrealizowania macierzy RAID 1 wymagane jest co najmniej

A. 3 dysków

B. 2 dysków

C. 4 dysków

D. 5 dysków

Macierz RAID 1, znana jako mirroring, wymaga minimum dwóch dysków, aby mogła efektywnie funkcjonować. W tym konfiguracji dane są kopiowane na dwa lub więcej dysków, co zapewnia ich redundancję. Gdy jeden z dysków ulegnie awarii, system nadal działa, korzystając z danych przechowywanych na pozostałym dysku. To podejście jest szczególnie cenione w środowiskach, gdzie dostępność danych jest kluczowa, na przykład w serwerach plików, bazach danych oraz systemach krytycznych dla działalności. Przykładem zastosowania RAID 1 mogą być serwery WWW oraz systemy backupowe, gdzie utrata danych może prowadzić do znacznych strat finansowych oraz problemów z reputacją. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez organizację RAID Advisory Board, podkreślają znaczenie RAID 1 jako jednego z podstawowych rozwiązań w kontekście ochrony danych. Z perspektywy praktycznej warto również zauważyć, że chociaż RAID 1 nie zapewnia zwiększenia wydajności zapisu, to jednak może poprawić wydajność odczytu, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla niektórych zastosowań.

Pytanie 10

Firma Dyn, której serwery DNS zostały zaatakowane, przyznała, że część tego ataku … miała miejsce z użyciem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników i kontrolerów określany ogólnie jako 'Internet rzeczy' został wykorzystany przez cyberprzestępców jako botnet − sieć maszyn-zombie. Jakiego rodzaju atak jest opisany w tym cytacie?

A. DOS

B. mail bombing

C. flooding

D. DDOS

Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na przeciążeniu serwerów docelowych przez jednoczesne wysyłanie dużej liczby żądań z wielu źródeł. W przypadku ataku na Dyn, przestępcy wykorzystali Internet Rzeczy (IoT), tworząc z rozproszonych urządzeń botnet, co znacznie zwiększyło skuteczność ataku. Urządzenia IoT, takie jak kamery, czujniki i inne podłączone do sieci sprzęty, często nie mają odpowiednich zabezpieczeń, co czyni je łatwym celem dla cyberprzestępców. Tego typu ataki mogą prowadzić do znacznych przerw w dostępności usług, co wpłynęło na wiele stron internetowych korzystających z serwerów Dyn. W branży stosuje się różnorodne techniki obronne, takie jak filtrowanie ruchu czy implementacja systemów WAF (Web Application Firewall), aby zminimalizować ryzyko DDoS. Przykładem jest zastosowanie rozproszonych systemów ochrony, które mogą wykrywać anomalie w ruchu oraz automatycznie reagować na złośliwe działania. Warto pamiętać, że zabezpieczenie przed atakami DDoS jest częścią szerszej strategii ochrony infrastruktury IT.

Pytanie 11

Jaki sprzęt powinno się wybrać do pomiarów schematu okablowania strukturalnego sieci lokalnej?

A. Reflektometr OTDR

B. Analizator protokołów

C. Monitor sieciowy

D. Analizator sieci LAN

Analizator sieci LAN to kluczowe narzędzie w zarządzaniu i diagnozowaniu sieci lokalnych. Jego główną funkcją jest monitorowanie i analizowanie ruchu sieciowego, co pozwala na identyfikację problemów z wydajnością oraz ocenę stanu połączeń. W kontekście pomiarów mapy połączeń okablowania strukturalnego, analizator ten umożliwia zbieranie danych o użyciu pasma, opóźnieniach, a także błędach komunikacyjnych. Na przykład, podczas wdrażania nowej infrastruktury sieciowej, technik może wykorzystać analizator sieci LAN do przeprowadzenia testów wydajności i potwierdzenia, że wszystkie urządzenia są prawidłowo podłączone i komunikują się ze sobą. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie jak standardy IEEE 802.3, regularne monitorowanie sieci przy użyciu analizatora LAN jest niezbędne dla zapewnienia niezawodności i efektywności działania sieci. To narzędzie pozwala także na wizualizację topologii sieci, co jest kluczowe w zarządzaniu złożonymi środowiskami IT.

Pytanie 12

Jaki protokół komunikacyjny jest używany do przesyłania plików w modelu klient-serwer oraz może funkcjonować w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym?

A. IP

B. FTP

C. EI-SI

D. DNS

FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół komunikacyjny zaprojektowany do transferu plików w architekturze klient-serwer. Jego główną funkcją jest umożliwienie przesyłania danych w postaci plików między komputerami w sieci. FTP działa w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym, co pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych warunków sieciowych. W trybie aktywnym klient otwiera port i nasłuchuje na połączenie z serwerem, podczas gdy w trybie pasywnym serwer otwiera port, a klient nawiązuje połączenie, co jest korzystne w przypadkach, gdy klient jest za zaporą sieciową. FTP jest szeroko stosowany w praktyce, na przykład w zarządzaniu stronami internetowymi, gdzie deweloperzy przesyłają pliki na serwery hostingowe. Warto również zauważyć, że FTP wspiera różne metody autoryzacji, w tym szyfrowane połączenia za pomocą FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo transferowanych danych. W kontekście standardów branżowych, FTP jest uznawany za niezbędne narzędzie w zakresie wymiany plików w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 13

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru napięcia w zasilaczu?

A. amperomierz

B. impulsator

C. pirometr

D. multimetr

Multimetr to wszechstronne narzędzie pomiarowe, które jest kluczowe w diagnostyce i serwisie systemów elektrycznych. Umożliwia pomiar napięcia, prądu oraz oporu, co czyni go niezastąpionym w pracy technika elektryka. W przypadku pomiaru napięcia, multimetr może być użyty do oceny zarówno napięcia stałego (DC), jak i zmiennego (AC), co jest istotne w kontekście zasilaczy oraz układów elektronicznych. Przykładowo, podczas konserwacji zasilacza, technik może wykorzystać multimetr do upewnienia się, że napięcie wyjściowe jest zgodne z wymaganiami specyfikacji producenta. W praktyce, multimetry są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEC 61010, które określają wymagania dotyczące bezpieczeństwa urządzeń pomiarowych, co jest kluczowe w zapobieganiu wypadkom. Dzięki wielofunkcyjności multimetr znacznie upraszcza proces diagnozowania problemów, co przekłada się na oszczędność czasu i zwiększenie efektywności pracy.

Pytanie 14

Protokół, który konwertuje nazwy domen na adresy IP, to

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. ICMP (Internet Control Message Protocol)

C. ARP (Address Resolution Protocol)

D. DNS (Domain Name System)

DNS, czyli Domain Name System, jest fundamentalnym protokołem w architekturze internetu, który odpowiedzialny jest za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.przyklad.pl, na odpowiadające im adresy IP, np. 192.0.2.1. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z łatwych do zapamiętania nazw, zamiast skomplikowanych numerów IP. W praktyce oznacza to, że gdy wpisujesz adres URL w przeglądarkę, system DNS przesyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca właściwy adres IP. Przykładem zastosowania DNS jest rozwiązywanie nazw w usługach webowych, gdzie szybkość i dostępność są kluczowe. Standardy DNS, takie jak RFC 1034 i RFC 1035, regulują zasady działania tego systemu, zapewniając interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami oraz bezpieczeństwo komunikacji. Dobre praktyki w konfiguracji DNS obejmują m.in. używanie rekordów CNAME do aliasów, a także implementację DNSSEC dla zwiększenia bezpieczeństwa, co chroni przed atakami typu spoofing.

Pytanie 15

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. ICMP – warstwa aplikacji

B. DHCP – warstwa dostępu do sieci

C. RIP – warstwa internetu

D. RARP – warstwa transportowa

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem routingu, który działa na warstwie internetu modelu TCP/IP. Jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami, co pozwala na skuteczne kierowanie pakietów w sieci. RIP wykorzystuje algorytm Bellmana-Forda, co czyni go prostym i efektywnym w małych i średnich sieciach. Jako protokół wektora odległości, RIP oblicza najlepsze ścieżki do docelowych adresów IP na podstawie liczby przeskoków (hop count), co oznacza, że im mniejsza liczba przeskoków, tym wyższy priorytet trasy. Przykładem zastosowania RIP mogą być sieci lokalne, w których administratorzy korzystają z tego protokołu do automatyzacji procesu routingu, co zwiększa efektywność zarządzania siecią i redukuje błędy ludzkie. Warto zauważyć, że chociaż RIP jest prosty w konfiguracji, ma swoje ograniczenia, takie jak ograniczenie do 15 przeskoków, co czyni go mniej odpowiednim dla większych, bardziej złożonych sieci. Dlatego w praktyce, w przypadku większych infrastruktur, zazwyczaj stosuje się bardziej zaawansowane protokoły, takie jak OSPF czy EIGRP.

Pytanie 16

Wskaź 24-pinowe lub 29-pinowe złącze żeńskie, które jest w stanie przesyłać skompresowany sygnał cyfrowy do monitora?

A. VGA

B. RCA

C. HDMI

D. DVI

Odpowiedź DVI (Digital Visual Interface) jest poprawna, ponieważ to złącze, które może przesyłać skompresowany cyfrowy sygnał wideo z komputera do monitora. DVI wspiera zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem do podłączenia monitorów. Jego standard 24-pinowy (DVI-D) umożliwia przesyłanie czystego sygnału cyfrowego, co przekłada się na lepszą jakość obrazu w porównaniu do analogowych złączy, takich jak VGA. DVI jest szczególnie popularny w aplikacjach profesjonalnych, takich jak edycja wideo czy grafika komputerowa, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Dodatkowo, wiele kart graficznych obsługuje DVI, a złącze to jest również kompatybilne z adapterami, które pozwalają na konwersję sygnału do HDMI lub VGA, co zwiększa jego użyteczność. Warto zauważyć, że DVI stał się jednym z fundamentów dla nowoczesnych standardów wideo, a jego zastosowanie w monitorach LCD i projektorach jest powszechne.

Pytanie 17

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)

B. UDP (User DatagramProtocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. RIP (Routing Information Protocol)

ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodziny protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów kontrolnych oraz diagnostycznych pomiędzy hostami w sieci. Jego podstawowym zastosowaniem jest wykrywanie osiągalności i diagnostyka problemów związanych z połączeniami sieciowymi. Przykładem użycia ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła pakiety typu Echo Request do docelowego hosta, a następnie oczekuje na odpowiedź w postaci pakietu Echo Reply. To pozwala na zweryfikowanie, czy dany host jest osiągalny oraz na zmierzenie czasu potrzebnego na przesłanie danych. ICMP odgrywa także istotną rolę w informowaniu systemów o problemach w transmisji, takich jak utrata pakietów czy błędy w trasie. W kontekście standardów branżowych, ICMP jest zdefiniowany w dokumentach RFC (Request for Comments), co potwierdza jego powszechne zastosowanie oraz znaczenie w infrastrukturze internetowej.

Pytanie 18

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 1 i 3

B. Do portów 2 i 3

C. Do portów 1 i 2

D. Do portów 3 i 4

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 19

Czynnikiem zagrażającym bezpieczeństwu systemu operacyjnego, który zmusza go do automatycznej aktualizacji, są

A. nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do plików

B. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki sprzętowe

C. niepoprawne hasła użytkowników mających prawa administratora

D. dziury w oprogramowaniu systemowym

Luki w oprogramowaniu systemowym stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu operacyjnego, ponieważ mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie do przejęcia kontroli nad systemem lub kradzieży danych użytkowników. Systemy operacyjne takie jak Windows, Linux czy macOS regularnie wprowadzają aktualizacje, które mają na celu załatanie tych luk. Przykładem może być sytuacja, gdy w systemie istnieje niezałatana luka typu 'zero-day', która jest znana hakerom i może być wykorzystana do zdalnego dostępu do systemu. W takiej sytuacji, automatyczne aktualizacje są kluczowe, aby ograniczyć ryzyko ataków. W praktyce, organizacje powinny wdrażać polityki aktualizacji, a także korzystać z narzędzi do zarządzania łatami, aby zapewnić, że wszystkie systemy są na bieżąco z najnowszymi łatami bezpieczeństwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem IT.

Pytanie 20

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000100.10101010.00000101.00001001

B. 11000001.10111000.00000011.00001110

C. 11000000.10101000.00000001.00001100

D. 11000010.10101100.00000111.00001101

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym przyjmuje postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Każda z czterech grup oddzielonych kropkami reprezentuje jeden oktet adresu IP, który jest liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 255. W przypadku 192.168.1.12, konwersja poszczególnych wartości na zapis binarny polega na przekształceniu ich na system dwójkowy. Wartości oktetów, odpowiednio: 192 (11000000), 168 (10101000), 1 (00000001), 12 (00001100), tworzą kompletny zapis binarny. Wiedza na temat konwersji adresów IP jest kluczowa w kontekście sieci komputerowych, gdzie adresacja IP jest niezbędna do identyfikacji urządzeń w sieci. Umożliwia to efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia odpowiednie zasady routingu. W praktyce, znajomość zapisu binarnego adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy często muszą diagnozować problemy związane z połączeniami oraz konfigurować urządzenia sieciowe zgodnie z zasadami klasycznej architektury TCP/IP.

Pytanie 21

Po skompresowaniu adresu 2001:0012:0000:0000:0AAA:0000:0000:000B w protokole IPv6 otrzymujemy formę

A. 2001:12::0E98::B

B. 2001:12::AAA:0:0:B

C. 2001:0012::000B

D. 2001::AAA:0000:000B

Odpowiedź 2001:12::AAA:0:0:B jest super, bo trzyma się zasad kompresji adresów IPv6, co potwierdzają normy z RFC 5952. W tym przypadku udało się ładnie uprościć adres, bo w segmentach można pozbyć się wiodących zer. Czyli '2001:12' to rezultat usunięcia zer z '0012', a 'AAA' jak był, tak jest. Kompresja w IPv6 jest naprawdę ważna, bo sprawia, że adresy są krótsze i łatwiejsze do wprowadzenia ręcznie, a to zmniejsza ryzyko błędów. Z mojego doświadczenia, kto zna te zasady, ten ma dużo łatwiej, zwłaszcza przy konfiguracji sprzętu czy podczas projektowania nowych systemów komunikacyjnych, gdzie IPv6 to norma. No i przy okazji, dobrze zrobiona kompresja sprawia, że adresy są bardziej czytelne, co jest przydatne w dużych sieciach.

Pytanie 22

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. quality manager

B. task manager

C. package manager

D. bandwidth manager

Wybrane odpowiedzi, takie jak "task manager", "quality manager" czy "package manager", sugerują pewne nieporozumienia co do ról tych narzędzi w zarządzaniu siecią. Na przykład task manager to przecież narzędzie, które monitoruje i zarządza zadaniami w systemie operacyjnym. Może pokazywać wykorzystywanie zasobów, ale nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem ruchu w sieci czy zarządzaniem przepustowością. Z kolei quality manager w zasadzie dotyczy poprawy jakości usług, a nie zarządzania pasmem. Używanie tych narzędzi bez odpowiednich rozwiązań do zarządzania ruchem danych może prowadzić do problemów, jak przeciążenia i spowolnienie usług. Co do package managera, to jest to narzędzie do zarządzania oprogramowaniem i jego pakietami, więc też nie ma związku z transferem danych w sieci. Zdecydowanie, żeby dobrze zarządzać szerokością pasma, potrzebujemy dedykowanych narzędzi, takich jak bandwidth manager, które monitorują i regulują przepustowość na bieżąco, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 23

Jakie są nazwy licencji, które umożliwiają korzystanie z programu w pełnym zakresie, ale ograniczają liczbę uruchomień do określonej, niewielkiej ilości od momentu instalacji?

A. Donationware

B. Trialware

C. Box

D. Adware

Trialware to rodzaj licencji, która pozwala użytkownikom na korzystanie z oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia limitu uruchomień. Głównym celem trialware jest umożliwienie potencjalnym klientom przetestowania funkcji i możliwości programu przed podjęciem decyzji o zakupie. Zazwyczaj oferuje on pełną funkcjonalność, aby użytkownik mógł ocenić wartość oprogramowania. Przykładowo, wiele programów do edycji grafiki oraz aplikacji biurowych dostępnych jest w wersjach trialowych, które po upływie określonego czasu lub po wykorzystaniu limitu uruchomień przestają działać. W branży oprogramowania przyjęto standard, że trialware powinno być jasno oznaczone, aby użytkownik wiedział, że korzysta z wersji testowej, co jest zgodne z dobrą praktyką transparentności wobec klientów. Dobrze zaprojektowany trialware nie tylko przyciąga nowych użytkowników, ale również buduje zaufanie w marce, co może prowadzić do wyższej konwersji na płatne subskrypcje lub licencje.

Pytanie 24

Podczas skanowania czarno-białego rysunku technicznego z maksymalną rozdzielczością optyczną skanera, na pochylonych i zaokrąglonych krawędziach można dostrzec schodkowe ułożenie pikseli. Aby poprawić jakość skanowanego obrazu, konieczne jest zastosowanie funkcji

A. korekcji Gamma

B. skanowania według krzywej tonalnej

C. rozdzielczości interpolowanej

D. odrastrowywania

Korekcja Gamma to technika stosowana w postprodukcji obrazów w celu dostosowania ich jasności i kontrastu. Chociaż może poprawić ogólną jakość wizualną obrazu, nie jest przeznaczona do rozwiązywania problemów związanych z ułożeniem pikseli na krawędziach. Jej zastosowanie w przypadku schodkowo ułożonych pikseli na pochylonych krawędziach nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ nie wpływa na rozdzielczość obrazu ani na jego interpolację. Skanowanie według krzywej tonalnej również nie adresuje problemów z rozdzielczością; ta technika dostosowuje zakres tonów w obrazach, co może prowadzić do lepszej percepcji jasności, ale nie eliminuje artefaktów wynikających z niskiej rozdzielczości skanowania. Odrastrowywanie, będące procesem przywracania detali w obrazie, również nie jest odpowiednią odpowiedzią w tym kontekście, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do problemu schodkowych krawędzi w skanowanym obrazie. Te techniki, mimo że użyteczne w innych kontekstach, nie stanowią rozwiązania dla problemu związanego z jakością skanowania i mogą prowadzić do mylnych wniosków o ich skuteczności w tym zakresie. Właściwe podejście polega na zwiększeniu rozdzielczości skanowania z wykorzystaniem interpolacji, co jest najlepszą praktyką w branży skanowania technicznego.

Pytanie 25

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. usunąć pliki tymczasowe

B. przeskanować dysk programem antywirusowym

C. wykonać defragmentację

D. odinstalować programy, które nie są używane

Defragmentacja dysku to proces optymalizacji zapisu danych na nośniku magnetycznym. W systemach operacyjnych, które wykorzystują tradycyjne dyski twarde (HDD), pliki są często rozproszone po powierzchni dysku. Gdy plik jest zapisany, może zająć więcej niż jedną lokalizację, co prowadzi do fragmentacji. Defragmentacja reorganizuje te fragmenty, tak aby pliki były zapisane w pojedynczych, sąsiadujących ze sobą lokalizacjach. Dzięki temu głowica dysku twardego ma mniejszą odległość do przebycia, co przyspiesza ich odczyt i zapis. Przykładem zastosowania defragmentacji może być regularne jej przeprowadzanie co kilka miesięcy w przypadku intensywnego użytkowania komputera, co znacznie poprawia wydajność systemu. Warto również wspomnieć, że w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) defragmentacja jest niezalecana, ponieważ nie działają one na zasadzie mechanicznego ruchu głowicy. W takich przypadkach zamiast defragmentacji stosuje się inne metody, takie jak TRIM, aby utrzymać wydajność dysku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby defragmentację przeprowadzać na systemach plików NTFS, które są bardziej podatne na fragmentację.

Pytanie 26

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

A. igłowej

B. sublimacyjnej

C. atramentowej

D. laserowej

Drukarka atramentowa działa na zasadzie wykorzystania cieczy, która zostaje naniesiona na papier za pomocą dysz drukujących. Obraz przedstawia proces, gdzie element grzejny podgrzewa tusz w komorze prowadząc do powstania pęcherzyka gazu. Ten pęcherzyk wypycha kroplę atramentu przez dyszę na papier. Technologia ta pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków dzięki precyzyjnemu dozowaniu atramentu. Drukarki atramentowe są często stosowane w domach i biurach ze względu na ich zdolność do drukowania zarówno dokumentów tekstowych, jak i kolorowych obrazów z dużą dokładnością. Warto pamiętać, że różne tusze mają różne właściwości, co wpływa na odporność wydruku na blaknięcie czy wodę, a producenci drukarek zalecają stosowanie oryginalnych kartridży dla optymalnej jakości. Drukowanie atramentowe jest również cenione za niskie koszty eksploatacyjne w porównaniu do technologii laserowej, co czyni je popularnym wyborem w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne drukowanie zdjęć.

Pytanie 27

Błąd typu STOP Error (Blue Screen) w systemie Windows, który wiąże się z odniesieniem się systemu do niepoprawnych danych w pamięci RAM, to

A. PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA

B. UNMOUNTABLE_BOOT_VOLUME

C. NTFS_FILE_SYSTEM

D. UNEXPECTED_KERNEL_MODE_TRAP

PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA to typ błędu systemu Windows, który występuje, gdy system operacyjny próbuje uzyskać dostęp do danych, które nie znajdują się w pamięci fizycznej, a powinny być w obszarze pamięci, w którym nie ma danych. Tego typu błąd często jest wynikiem uszkodzonej pamięci RAM, błędów w sterownikach lub problemów z oprogramowaniem, które próbują uzyskać dostęp do nieistniejących lub niewłaściwych lokalizacji w pamięci. Przykładem sytuacji, w której może wystąpić ten błąd, jest np. zainstalowanie nowego modułu pamięci RAM, który jest niekompatybilny z systemem lub zainstalowanym oprogramowaniem. Kluczową praktyką, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego błędu, jest regularne aktualizowanie sterowników oraz przeprowadzanie testów pamięci, takich jak MemTest86, aby zidentyfikować fizyczne problemy z pamięcią. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że stosowanie systemów monitorowania pamięci oraz technik zarządzania pamięcią, takich jak paginacja i alokacja dynamiczna, są standardami w zarządzaniu zasobami systemowymi i mogą pomóc w uniknięciu takich problemów.

Pytanie 28

Aby określić długość prefiksu w adresie IPv4, należy ustalić

A. liczbę początkowych bitów o wartości 1 w masce adresu IPv4

B. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4

C. liczbę bitów o wartości 0 w pierwszych dwóch oktetach adresu IPv4

D. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4

Poprawna odpowiedź opiera się na zasadach klasyfikacji adresów IPv4 oraz maski podsieci. Długość prefiksu adresu sieci w IPv4 określa się poprzez liczenie liczby początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu. Maska podsieci dzieli adres IP na dwie części: część sieciową i część hosta. Przykładowo, dla adresu IP 192.168.1.1 z maską 255.255.255.0, maska w postaci binarnej to 11111111.11111111.11111111.00000000. W tym przypadku liczba początkowych bitów 1 wynosi 24, co oznacza, że długość prefiksu wynosi /24. Te informacje są kluczowe dla routingu oraz segmentacji sieci, ponieważ dobrze skonfigurowane maski wpływają na efektywność komunikacji w sieci. W praktyce, gdy administratorzy sieci definiują podsieci, muszą precyzyjnie określić zakresy adresowe, co jest realizowane właśnie poprzez maski i ich prefiksy. Ponadto, zgodnie z zaleceniami IETF, prawidłowe przypisanie adresów IP i masek jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności oraz bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Pytanie 29

Podczas wyboru zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. Ma rodzaj procesora

B. Ma współczynnik kształtu obudowy

C. Maję specyfikację zainstalowanego systemu operacyjnego

D. Ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

Zgadza się, poprawna odpowiedź to 'Ma łączna moc wszystkich podzespołów komputerowych'. Wiesz, zasilacz w komputerze musi dawać taką moc, żeby wszystko działało jak trzeba. Każdy element, czyli procesor, karta graficzna, RAM i dyski twarde, potrzebują swojej energii, więc musimy to wszystko zsumować, żeby wiedzieć, jak mocny zasilacz musimy kupić. Rekomenduję wybierać zasilacz z zapasem, tak z 20-30% więcej niż całkowite zapotrzebowanie. Na przykład, jak wszystkie komponenty łącznie biorą 400 W, to lepiej wziąć zasilacz na 500-600 W. A jeśli do tego weźmiesz zasilacz z certyfikatem 80 Plus, to jeszcze zaoszczędzisz na rachunkach za prąd, bo mniej energii się zmarnuje. Czyli dobrze dobrany zasilacz to naprawdę kluczowa sprawa dla stabilności i długiego życia komputera.

Pytanie 30

Jakie jest najwyższe możliwe tempo odczytu płyt CD-R w urządzeniu o oznaczeniu x48?

A. 4800 kB/s

B. 480 kB/s

C. 7200 kB/s

D. 10000 kB/s

Odpowiedź 7200 kB/s jest poprawna, ponieważ oznaczenie x48 w kontekście odczytu płyt CD-R odnosi się do wielkości prędkości, jaką napęd może osiągnąć podczas odczytu danych. Napęd z oznaczeniem x48 osiąga prędkość maksymalną równą 48-krotności standardowej prędkości odczytu CD, która wynosi 150 kB/s. W związku z tym, aby obliczyć maksymalną prędkość odczytu, należy pomnożyć 150 kB/s przez 48, co daje 7200 kB/s. Przykładowo, w praktyce, przy użyciu napędu x48, użytkownik może szybko kopiować dane z płyt CD-R, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach, gdzie czas transferu danych ma kluczowe znaczenie, takich jak archiwizacja dużych zbiorów danych czy instalacja oprogramowania. Warto również zauważyć, że standardy dotyczące prędkości odczytu i zapisu w napędach optycznych są ściśle określone przez organizacje takie jak Multimedia Data Storage (MDS) oraz International Organization for Standardization (ISO), co zapewnia jednolitość i niezawodność w branży.

Pytanie 31

Na rysunku znajduje się graficzny symbol

A. punktu dostępowego

B. mostu

C. rutera

D. przełącznika

Symbol przełącznika w sieciach komputerowych jest powszechnie rozpoznawany jako prostokąt z kilkoma strzałkami biegnącymi równolegle. Przełącznik, zwany także switch, jest kluczowym komponentem w architekturze sieci komputerowej, który umożliwia komunikację między różnymi urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Działa na drugim poziomie modelu OSI, czyli warstwie łącza danych, co oznacza, że przełącza dane na podstawie adresów MAC urządzeń. Przełączniki przyczyniają się do optymalizacji przepływu danych, zmniejszając kolizje w sieci i umożliwiając jednoczesną komunikację wielu par urządzeń. Są szczególnie przydatne w sieciach firmowych, gdzie wymagane jest niezawodne i szybkie przesyłanie danych. Przełączniki zarządzalne oferują dodatkowe funkcje, takie jak monitoring ruchu, konfiguracja VLAN-ów oraz zarządzanie jakością usług QoS. W branży IT przełączniki są elementarną częścią infrastruktury sieciowej, a ich poprawne rozpoznawanie i konfiguracja są kluczowe dla specjalistów zajmujących się administrowaniem sieciami.

Pytanie 32

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia między dwoma hostami?

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. RIP (Routing Information Protocol)

C. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)

D. ICMP (Internet Control Message Protocol)

ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci komputerowych. Umożliwia on hostom na wymianę komunikatów o błędach oraz informacji dotyczących stanu połączenia. Protokół ten jest wykorzystywany przede wszystkim w takich operacjach jak ping, który sprawdza, czy dany host jest osiągalny w sieci, a także mierzy czas odpowiedzi. ICMP wysyła komunikaty typu echo request i echo reply, co pozwala administratorom sieci na monitorowanie dostępności urządzeń oraz wydajności połączeń. Zastosowanie ICMP jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, ponieważ umożliwia szybką identyfikację problemów z połączeniem, co z kolei pozwala na szybsze podejmowanie działań naprawczych. W kontekście standardów, ICMP jest częścią protokołu IP i działa w warstwie sieci, co czyni go fundamentalnym elementem architektury Internetu. Warto również zaznaczyć, że ICMP ma zastosowanie w różnych narzędziach diagnostycznych, takich jak traceroute, co umożliwia analizę i optymalizację tras w sieci.

Pytanie 33

Jakie oprogramowanie zabezpieczające przed nieautoryzowanym dostępem do sieci powinno być zainstalowane na serwerze, który udostępnia dostęp do internetu?

A. DHCP

B. FireWall

C. Active Directory

D. DNS

FireWall, czyli zapora sieciowa, jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w sieciach komputerowych, pełniąc rolę filtra, który kontroluje ruch przychodzący i wychodzący na serwerze udostępniającym połączenie z internetem. Jego głównym zadaniem jest ochrona przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z sieci, takimi jak DDoS czy próby włamań. Działanie Firewalla opiera się na regułach, które określają, jakie połączenia są dozwolone, a jakie zablokowane. Dzięki temu można skutecznie minimalizować ryzyko ataków. Przykładem zastosowania Firewalla może być konfiguracja reguł blokujących dostęp do portów, które nie są używane przez aplikacje działające na serwerze, co znacząco zwiększa jego bezpieczeństwo. W kontekście standardów branżowych, wiele organizacji stosuje najlepsze praktyki, takie jak regularne aktualizacje oprogramowania zapory oraz audyty bezpieczeństwa, aby zapewnić, że FireWall skutecznie chroni przed nowymi zagrożeniami.

Pytanie 34

Komputer uzyskuje dostęp do Internetu za pośrednictwem sieci lokalnej. Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.wp.pl, nie może otworzyć strony WWW, natomiast podanie adresu IP, przykładowo 212.77.100.101, umożliwia otwarcie tej strony. Jakie mogą być tego powody?

A. Brak serwera PROXY

B. Brak adresu bramy

C. Brak serwera WINS

D. Brak serwera DNS

Brak serwera DNS jest kluczowym problemem w tej sytuacji, ponieważ DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje adres strony, np. www.wp.pl, system operacyjny żąda od serwera DNS przetłumaczenia tej nazwy na odpowiadający jej adres IP. Jeśli serwer DNS nie działa lub jest niedostępny, komputer nie jest w stanie nawiązać połączenia z odpowiednim serwerem, co skutkuje brakiem dostępu do strony. W przypadku wpisania bezpośredniego adresu IP, system omija proces DNS, co pozwala na nawiązanie połączenia z serwerem. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe działanie aplikacji internetowych i dostęp do zasobów w sieci, ważne jest, aby konfiguracja serwera DNS była poprawna oraz aby urządzenia w sieci miały odpowiednie ustawienia DNS. Standardy branżowe, takie jak RFC 1035, definiują mechanizmy działania DNS, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania internetu.

Pytanie 35

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Skasowana zawartość pamięci CMOS

B. Uszkodzona karta graficzna

C. Zgubiony plik setup

D. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u

Komunikat CMOS checksum error oznacza, że przy starcie systemu BIOS wykrył problem z danymi przechowywanymi w pamięci CMOS, która jest odpowiedzialna za przechowywanie ustawień konfiguracyjnych systemu. Najczęściej w takim przypadku przyczyną jest rozładowana bateria podtrzymująca pamięć CMOS. Bateria ta, zwykle typu CR2032, zapewnia zasilanie dla pamięci, gdy komputer jest wyłączony. Gdy bateria jest rozładowana, ustawienia BIOS-u mogą zostać utracone, co prowadzi do błędów, takich jak CMOS checksum error. Aby rozwiązać ten problem, należy wymienić baterię na nową, co jest prostą procedurą, dostępną dla większości użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu baterii, aby zapobiegać podobnym sytuacjom w przyszłości. W przypadku, gdy użytkownik napotyka ten problem, powinien wykonać kopię zapasową ważnych danych oraz ponownie skonfigurować ustawienia BIOS-u po wymianie baterii, aby upewnić się, że wszystkie preferencje są prawidłowo ustawione. Podążanie tymi krokami pozwala na uniknięcie przyszłych problemów z uruchamianiem systemu oraz utratą ustawień.

Pytanie 36

Jakie informacje można uzyskać za pomocą polecenia uname -s w systemie Linux?

A. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

B. nazwa jądra systemu operacyjnego.

C. wolnego miejsca na dyskach twardych.

D. ilości dostępnej pamięci.

Polecenie uname -s w systemie Linux pokazuje nam nazwę jądra. To jakby szybki sposób na dowiedzenie się, z jakiego rdzenia korzysta nasz system. Używa się go często wśród administratorów, żeby wiedzieć, jakie jądro jest zainstalowane, co jest ważne przy aktualizacjach, czy przy instalowaniu nowych programów. Z mojego doświadczenia, czasami warto sprawdzić, jakie jądro mamy, bo to może wpłynąć na to, czy nowy sterownik działa, czy nie. Regularne sprawdzanie wersji jądra to dobry pomysł, żeby utrzymać system stabilnym i bezpiecznym. Zresztą, różne wersje jądra mogą różnie reagować na sprzęt, a to z kolei wpływa na wydajność całego systemu.

Pytanie 37

Jak dużo bitów minimum będzie potrzebnych w systemie binarnym do reprezentacji liczby heksadecymalnej 110h?

A. 3 bity

B. 4 bity

C. 9 bitów

D. 16 bitów

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że do zapisania liczby heksadecymalnej 110h wystarczą 3 bity, jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, w systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 15, co oznacza, że do reprezentacji jednej cyfry heksadecymalnej konieczne są co najmniej 4 bity. Zatem stwierdzenie, że 3 bity są wystarczające, pomija podstawową zasadę konwersji, w której każda cyfra heksadecymalna wymaga 4 bitów. Odpowiedź sugerująca 4 bity jako właściwe rozwiązanie również jest myląca, ponieważ, mimo że jeden heksadecymalny digit można zapisać w 4 bitach, to łączna liczba bitów potrzebnych do całkowitego zapisania liczby 110h wynosi 12. Użycie 4 bitów do reprezentacji całej liczby jest niewystarczające, ponieważ nie obejmuje wszystkich cyfr heksadecymalnych w tej liczbie. Odpowiedzi 16 bitów nie można uznać za poprawną, ponieważ chociaż 16 bitów można by użyć do przechowywania większych liczb, w przypadku 110h uzyskujemy 12 bitów jako maksymalną wartość, co jest bardziej odpowiednie. W praktyce, zrozumienie, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji wartości liczbowych w różnych systemach, jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym oraz w projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie efektywność pamięci jest istotna. Prawidłowe zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi zapobiega błędom w obliczeniach oraz przyczynia się do lepszego projektowania algorytmów i struktur danych.

Pytanie 38

Użycie trunkingowego połączenia między dwoma przełącznikami umożliwia

A. zablokowanie wszelkich niepotrzebnych połączeń na danym porcie

B. przesyłanie w jednym łączu ramek pochodzących od wielu wirtualnych sieci lokalnych

C. ustawienie agregacji portów, która zwiększa przepustowość między przełącznikami

D. zwiększenie wydajności połączenia poprzez użycie dodatkowego portu

Połączenie typu trunk umożliwia przesyłanie ramek z wielu wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Dzięki temu administratorzy sieci mogą efektywniej wykorzystać dostępne zasoby, eliminując potrzebę posiadania oddzielnych połączeń dla każdej VLAN. W praktyce, gdy dwa przełączniki są połączone w trybie trunk, mogą wymieniać dane z różnych VLAN-ów, co jest kluczowe w dużych, złożonych środowiskach sieciowych. Umożliwia to zminimalizowanie kosztów związanych z okablowaniem i uproszczenie architektury sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują sposób tagowania ramek dla różnych VLAN-ów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania trunków. To podejście jest szeroko stosowane w sieciach korporacyjnych oraz w centrach danych, gdzie zarządzanie wieloma sieciami lokalnymi jest kluczowe dla zapewnienia wydajności i bezpieczeństwa. W efekcie, trunking stanowi fundament nowoczesnych architektur sieciowych, umożliwiając elastyczne i skalowalne rozwiązania.

Pytanie 39

Włączenie systemu Windows w trybie debugowania umożliwia

A. zapobieganie automatycznemu ponownemu uruchamianiu systemu w razie wystąpienia błędu

B. start systemu z ostatnią poprawną konfiguracją

C. eliminację błędów w działaniu systemu

D. generowanie pliku dziennika LogWin.txt podczas uruchamiania systemu

Przyjrzyjmy się bliżej pozostałym odpowiedziom i wyjaśnijmy, dlaczego są one nieprawidłowe. Pierwsza z nich sugeruje, że tryb debugowania zapobiega ponownemu automatycznemu uruchamianiu systemu w przypadku wystąpienia błędu. W rzeczywistości, aktywacja tego trybu nie wpływa na mechanizmy odzyskiwania systemu po awarii; jego głównym celem jest umożliwienie analizy błędów. W sytuacjach krytycznych, takich jak BSOD (Blue Screen of Death), system może uruchomić się ponownie, aby spróbować naprawić problem, co nie jest kontrolowane przez tryb debugowania. Kolejna odpowiedź dotyczy tworzenia pliku dziennika LogWin.txt podczas startu systemu. Choć logi systemowe są istotne dla analizy, to tryb debugowania nie generuje takiego pliku automatycznie. Logi są zbierane przez system operacyjny, a ich analiza może być przeprowadzona po fakcie, a nie w czasie rzeczywistym podczas uruchamiania. Inna propozycja mówi o uruchamianiu systemu z ostatnią poprawną konfiguracją, co jest funkcją dostępną w menu zaawansowanych opcji uruchamiania, a nie cechą trybu debugowania. To podejście ma na celu przywrócenie stabilności systemu po błędnych zmianach konfiguracyjnych, a nie analizę jego działania. W każdej z tych sytuacji kluczowe jest zrozumienie, że tryb debugowania jest narzędziem diagnostycznym, a nie mechanizmem naprawczym czy ochronnym. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego rozwiązywania problemów w systemie operacyjnym.

Pytanie 40

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.16

B. 172.16.0.112

C. 172.16.0.224

D. 172.16.0.96

Odpowiedzi takie jak 172.16.0.16, 172.16.0.112 oraz 172.16.0.224 wynikają z niepełnego zrozumienia zasad adresacji IP oraz maski podsieci. Przykładowo, wybierając adres 172.16.0.16, można być w błędzie, sądząc, że jest to adres sieci. W rzeczywistości, adres ten znajduje się w innej podsieci, a jego użycie może prowadzić do konfliktów w komunikacji wewnętrznej. Podobnie, wybierając 172.16.0.112, użytkownik może mylnie zakładać, że jest to adres sieci dla omawianego hosta, podczas gdy w rzeczywistości jest to adres w podsieci, która nie obejmuje 172.16.0.123. Adres 172.16.0.224 również nie jest poprawny, bowiem jest to adres rozgłoszeniowy w innej podsieci, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w konfiguracji sieci. Kluczowym błędem w myśleniu jest brak zrozumienia, jak działa maska podsieci i jak dzieli ona adresy IP na podsieci. Ważne jest, aby mieć świadomość, że adresy IP w danej podsieci muszą być zgodne z przyjętymi zasadami segmentacji i muszą być określone przez maskę, co wpływa na możliwość ich użycia w danej sieci. Konsekwencje błędnego przypisania adresów mogą prowadzić do problemów w komunikacji, a także do konieczności przeprowadzania kosztownych poprawek w infrastrukturze sieciowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej