Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 11:07
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 11:21

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który parametr aparatu fotograficznego wpływa na głębię ostrości?

A. ISO
B. Przysłona
C. Czas naświetlania
D. Balans bieli
Przysłona to element aparatu fotograficznego, który znacząco wpływa na głębię ostrości. Jest to otwór w obiektywie, przez który przechodzi światło. Wielkość tego otworu określa się wartością f/stop, na przykład f/2.8, f/4, f/5.6 itd. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większy otwór, co prowadzi do mniejszej głębi ostrości. Taka konfiguracja sprawia, że tylko wąski obszar sceny jest ostry, co jest często wykorzystywane w fotografii portretowej, aby skupić uwagę na osobie, a rozmyć tło. Z kolei większa wartość przysłony (np. f/16) skutkuje większą głębią ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby cała scena była ostra. Przysłona ma również wpływ na ilość światła docierającego do matrycy, co wymaga dostosowania innych parametrów jak czas naświetlania i ISO, aby uzyskać prawidłowo naświetlone zdjęcie. Warto eksperymentować z różnymi ustawieniami przysłony, aby zrozumieć jej wpływ na głębię ostrości i kreatywnie wykorzystać to w swoich zdjęciach.

Pytanie 2

Aby zmniejszyć kontrast zdjęcia podczas przenoszenia negatywu na papier wielogradacyjny, powinno się użyć filtru

A. czerwony
B. niebieski
C. purpurowy
D. żółty
Odpowiedzi takie jak 'czerwony', 'purpurowy' czy 'niebieski' nie są skuteczne w zmniejszaniu kontrastu obrazu podczas kopiowania negatywu na papier wielogradacyjny. Filtr czerwony, na przykład, blokuje zielone i niebieskie światło, co w rezultacie może prowadzić do znacznego zwiększenia kontrastu, powodując, że ciemne partie obrazu będą jeszcze ciemniejsze, a jasne partie bardziej wyraziste. Takie podejście może być przydatne w niektórych technikach artystycznych, ale nie służy do redukcji kontrastu, co jest istotne w standardowych procesach drukarskich. Filtr purpurowy, z drugiej strony, może powodować podobne problemy, ponieważ odbija zarówno niebieskie, jak i czerwone światło, co w praktyce prowadzi do kontrastowania tonów, które mają być bardziej zharmonizowane. Użytkownicy, którzy wybierają filtr niebieski, również napotykają na problemy, gdyż filtr ten wpuszcza więcej niebieskiego światła, co zwiększa kontrast i może prowadzić do utraty detali w ciemniejszych i jaśniejszych obszarach zdjęcia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego filtra jest nie tylko kwestią preferencji, ale również techniki, która ma na celu uzyskanie pożądanych efektów wizualnych w procesie kopiowania negatywów.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Który parametr obiektywu decyduje o maksymalnej ilości światła, jaka może przez niego przejść?

A. Długość ogniskowej
B. Jasność (minimalna wartość przysłony)
C. Liczba soczewek
D. Średnica filtra
Jasność obiektywu, określana jako minimalna wartość przysłony (f-stop), jest kluczowym parametrem decydującym o maksymalnej ilości światła, jaka może przejść przez obiektyw. Im mniejsza wartość f-stop, tym większa średnica otworu przysłony, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła. To z kolei wpływa na możliwości fotografowania w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak nocne zdjęcia czy w pomieszczeniach przy słabym świetle. Przykładowo, obiektyw o jasności f/1.4 pozwoli uzyskać wyraźniejsze i jaśniejsze zdjęcia w takich warunkach w porównaniu z obiektywem o jasności f/4. Dodatkowo, większa jasność obiektywu zapewnia lepszą kontrolę nad głębią ostrości, co jest przydatne w portretach czy fotografii artystycznej. W standardach branżowych i w praktyce fotograficznej, obiektywy o większej jasności są często droższe, ale ich wartość w kontekście jakości zdjęć i możliwości artystycznych jest nieoceniona.

Pytanie 5

Aby uzyskać wysokie powiększenia z czarno-białego negatywu, konieczne jest stosowanie materiału fotograficznego typu 135 o czułości

A. 400 ISO
B. 1600 ISO
C. 25 ISO
D. 100 ISO
Wybór czułości 400 ISO, 100 ISO lub 1600 ISO do reprodukcji czarno-białego negatywu może być problematyczny, jeśli chodzi o jakość zdjęć. Czułość 400 ISO jest dość wysoka, a jej użycie w reprodukcji sprawia, że obrazek może być zbyt ziarnisty, co jest raczej niepożądane, gdy robimy duże powiększenia. Z materiałami 100 ISO, w kontrolowanych warunkach oświetleniowych, da się może jeszcze utrzymać detale na dobrym poziomie, ale i tak nie dorównuje to jakości z niższą czułością. Czułość 1600 ISO to już totalna przesada, bo zdjęcia stają się zbyt ziarniste i łatwo je przepalić, co odbiega od standardów jakości. Często ludzie myślą, że wyższa czułość to wyższa jakość zdjęć, ale to nieprawda. W rzeczywistości, w reprodukcji z negatywów, niska czułość to klucz do sukcesu. Jak sięgniemy po materiały z wysoką czułością, to możemy stracić detale i tonalność, co w reprodukcji jest mega ważne.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Na jakim etapie powstawania fotograficznego obrazu srebrowego centra czułości przekształcają się w centra wywoływalne?

A. Utrwalania
B. Stabilizowania
C. Powstawania obrazu widzialnego czarno-białego
D. Powstawania obrazu utajonego
W etapie powstawania obrazu utajonego w procesie fotograficznym, centra czułości emulsji srebrnej stają się centrami wywoływalnymi. Oznacza to, że w wyniku naświetlania, ziarna halogenków srebra w emulsji zaczynają reagować na światło, co prowadzi do powstania utajonego obrazu. W tym momencie, ziarna, które zostały naświetlone, zmieniają swoje właściwości chemiczne i stają się bardziej podatne na dalsze działanie chemikaliów w procesie wywoływania. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie filmu fotograficznego do wywołania po ekspozycji, co opiera się na zrozumieniu, jak ziarna reagują na światło. W praktyce, znajomość tego etapu jest kluczowa dla fotografa, aby zrozumieć, jak kontrolować proces wywoływania i uzyskać pożądany efekt wizualny. Dobry fotograf powinien być świadomy, że odpowiednia kontrola ekspozycji i procesów chemicznych pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej.

Pytanie 8

Aby przeprowadzić skanowanie dużych oryginałów na elastycznym, przezroczystym materiale, należy zastosować skaner

A. 3D
B. płaski
C. bębnowy
D. ręczny
Skanowanie materiałów na giętkim podłożu przezroczystym niewłaściwie przypisane do innych typów skanerów, takich jak skanery 3D, płaskie czy ręczne, opiera się na nieporozumieniach dotyczących właściwości i zastosowań tych urządzeń. Skanery 3D, mimo że są potężne w kontekście trójwymiarowych obiektów, nie nadają się do skanowania przezroczystych podłoży, ponieważ nie są zaprojektowane do uchwycenia detali w przypadku materiałów, które nie odbijają światła w tradycyjny sposób. Skanery płaskie, mimo swojej popularności wśród użytkowników domowych i biurowych, nie mają odpowiednich mechanizmów do obsługi materiałów giętkich i przezroczystych, co może prowadzić do zniekształceń i uszkodzeń. Skanery ręczne, choć mogą być użyteczne w niektórych zastosowaniach, zazwyczaj oferują niższą jakość skanowania i są mało precyzyjne w porównaniu do bębnowych. Wybór niewłaściwego typu skanera może prowadzić nie tylko do utraty jakości skanowanego materiału, ale także do trudności w jego późniejszej obróbce i archiwizacji. Dobrą praktyką jest zrozumienie konkretnych właściwości i zastosowań każdego typu skanera, aby uniknąć błędów w wyborze sprzętu, co jest kluczowe w profesjonalnych środowiskach, gdzie jakość skanowania ma niebagatelne znaczenie.

Pytanie 9

Jakiego koloru tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Białe
B. Niebieskie
C. Purpurowe
D. Zielone
Zielone tło, mimo że może wydawać się atrakcyjne, nie jest najlepszym wyborem do uzyskania wyraźnej różnicy jasności. W przypadku czerwonego jabłka, zielony kolor znajduje się blisko spektrum czerwieni, co prowadzi do efektu zmniejszonego kontrastu. Kolor zielony, będąc komplementarnym do czerwonego, powoduje, że czerwony obiekt traci na intensywności, przez co może wydawać się mniej wyraźny. Purpurowe tło również nie jest optymalne, ponieważ purpura jest kolorem o dużej długości fali, co sprawia, że kontrast z czerwonym jabłkiem nie jest wystarczający, a efekt wizualny może być nieco przytłumiony. Podobnie, niebieskie tło, chociaż różni się od czerwonego, nie zapewnia wystarczającej jasności, ponieważ niebieski i czerwony są kolorami o niższej jasności, co prowadzi do ich zbliżenia w percepcji. W rzeczywistości, nieoptymalny wybór tła może skutkować rozmyciem szczegółów oraz utratą głębi obrazu, co jest częstym problemem w fotografii, gdy nie zwraca się uwagi na zasady kontrastu kolorystycznego. W kontekście praktycznych zastosowań, ważne jest, aby zwracać uwagę na korespondencje kolorystyczne, ponieważ mogą one znacząco wpłynąć na odbiór wizualny i komunikację wizualną, co jest kluczowe w marketingu i designie.

Pytanie 10

Mnożenie, różnica, kolor oraz nakładka i ekran to terminy używane w programie PowerPoint?

A. efektów animacji, które można zastosować do każdego elementu w prezentacji
B. trybów mieszania warstw w programie Adobe Photoshop
C. artystycznych filtrów zebranych w komendzie stylizacja w programie Adobe Photoshop
D. efektów podkreślających tekst, które są zgrupowane w narzędziu WordArt w programie PowerPoint
Tryby mieszania warstw w programie Adobe Photoshop to niezwykle zaawansowane narzędzie, które pozwala na manipulację kolorami i efektami graficznymi w sposób, który znacząco wpływa na końcowy wygląd projektu. Nakładka, ekran, mnożenie czy różnica to konkretne tryby, które określają, jak kolory warstw współdziałają ze sobą. Na przykład tryb mnożenie ciemni kolory, co jest użyteczne przy tworzeniu głębi i kontrastu w obrazach. Używanie tych trybów jest kluczowe w pracy z grafiką, ponieważ pozwala na tworzenie złożonych efektów wizualnych, które mogą być trudne do osiągnięcia w inny sposób. W praktyce, dobry grafik korzysta z tych narzędzi, aby poprawić jakość zdjęć, tworzyć efekty teksturowe lub wzbogacać wizualizacje w projektach multimedialnych. Zrozumienie działania tych trybów jest niezbędne dla każdego, kto chce rozwijać swoje umiejętności w zakresie edycji graficznej, a także dla tych, którzy pracują w branży kreatywnej, gdzie efektywna komunikacja wizualna jest kluczowa.

Pytanie 11

Który tryb mieszania w programie Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do wyostrzenia detali fotografii?

A. Nakładka
B. Mnożenie
C. Rozjaśnianie
D. Światło ostre
Tryb mieszania 'Światło ostre' w Adobe Photoshop to jeden z najskuteczniejszych sposobów na wyostrzanie detali fotografii. Działa on poprzez podwyższanie kontrastu jasnych obszarów obrazu, co skutkuje wyraźniejszymi krawędziami i bardziej intensywnymi detalami. W praktyce, gdy nałożysz warstwę z obrazem w trybie 'Światło ostre', ciemniejsze tonacje obrazu pozostaną niezmienione, a jasne obszary zostaną wzmocnione, co daje efekt wyostrzenia. To podejście jest niezwykle pomocne, gdy chcesz poprawić ostrość zdjęć, szczególnie w portretach lub zdjęciach krajobrazowych, gdzie detale odgrywają kluczową rolę. Warto również wspomnieć, że dobrym sposobem na wykorzystanie tego trybu jest stosowanie go w połączeniu z maskami warstwy, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie, które obszary mają być wyostrzone. Zastosowanie takich technik jest zgodne z najlepszymi praktykami w edycji zdjęć i pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 12

Aby otrzymać srebrną kopię pozytywową z negatywu w czerni i bieli formatu 9 x 13 cm w skali 1:1, jakie urządzenie powinno być użyte?

A. kopiarka stykowa
B. skaner bębnowy
C. powiększalnik
D. skaner płaski
Wybór odpowiedzi takich jak skaner bębnowy, powiększalnik czy skaner płaski jest związany z niepełnym zrozumieniem procesu reprodukcji obrazu z negatywu. Skaner bębnowy, choć zapewnia wysoką jakość skanowania, jest przeznaczony do digitalizacji obrazów, a nie do bezpośredniego uzyskiwania pozytywów z negatywów. Proces ten nie gwarantuje odwzorowania w skali 1:1, ponieważ wymaga późniejszego wydrukowania obrazu, co może wprowadzać zniekształcenia i zmiany w oryginalnym formacie. Podobnie, powiększalnik służy do powiększania obrazu z negatywu na papier fotograficzny, ale nie jest przeznaczony do pracy w skali 1:1, co może prowadzić do utraty oryginalnych detali i jakości obrazu. Z kolei skaner płaski, mimo iż jest uniwersalnym narzędziem do digitalizacji, nie potrafi odwzorować rzeczywistej skali negatywu na papierze bez dodatkowego etapu, co czyni go mniej efektywnym w kontekście uzyskiwania bezpośrednich kopii pozytywowych. Warto zauważyć, że w fotografii analogowej kluczowe jest zachowanie jakości i detali, dlatego odpowiedni dobór urządzenia do reprodukcji ma ogromne znaczenie. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie procesu digitalizacji z bezpośrednim kopiowaniem i niedocenianie znaczenia skali w kontekście technik fotograficznych.

Pytanie 13

Jaki typ materiału światłoczułego jest przeznaczony do aparatów wielkoformatowych?

A. 6 x 4,5 cm
B. 9 x 12 cm
C. 6 x 6 cm
D. 6 x 7 cm
Odpowiedzi takie jak 6 x 4,5 cm, 6 x 6 cm i 6 x 7 cm nie są odpowiednie dla aparatów wielkoformatowych ze względu na swoje niewielkie wymiary. Format 6 x 4,5 cm jest typowy dla aparatów małoformatowych, które wykorzystują filmy 35 mm. Tego rodzaju aparaty są zaprojektowane do szybkiej i wygodnej fotografii, jednak ich ograniczona powierzchnia filmu skutkuje niższą jakością obrazu w porównaniu do większych formatów. Z kolei format 6 x 6 cm, używany w aparatach średnioformatowych, oferuje lepszą jakość niż małoformatowe, ale nadal nie dorównuje możliwościom formatu 9 x 12 cm. Podobnie, 6 x 7 cm, mimo że jest większy niż wcześniejsze, również korzysta z technologii średnioformatowej i nie jest wystarczająco dużym formatem, aby spełniać wymagania profesjonalnych zastosowań w fotografii wielkoformatowej. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego formatu filmu ma kluczowe znaczenie dla jakości i zastosowania zdjęć. Fotografowie często mylą różne formaty, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Użycie niewłaściwego formatu może skutkować nieadekwatnymi rezultatami, co szczególnie widać w takich dziedzinach jak fotografia artystyczna, gdzie detale i jakość obrazu mają fundamentalne znaczenie. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze materiału światłoczułego kierować się jego właściwościami technicznymi oraz wymaganiami konkretnego projektu fotograficznego.

Pytanie 14

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. rozdzielczość minimum 8K
B. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz
C. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%
D. czas reakcji poniżej 1 ms
Wybór monitora dla fotoretuszerów nie ogranicza się jedynie do parametrów takich jak czas reakcji, częstotliwość odświeżania czy rozdzielczość. Czas reakcji poniżej 1 ms jest istotny w przypadku gier komputerowych, gdzie szybka reakcja na ruchy jest kluczowa, jednak w pracy nad fotografią kolorową jago znaczenie jest znacznie ograniczone. W fotografii najważniejsze jest odwzorowanie kolorów, a nie szybkość ich zmiany. Częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz również nie ma dużego wpływu na jakość kolorystyki zdjęć; to parametr głównie związany z płynnością obrazu w dynamicznych scenach, jak np. w grze. Z kolei rozdzielczość minimum 8K może być imponująca, ale sama w sobie nie gwarantuje wiernego odwzorowania kolorów. Wyższa rozdzielczość pozwala na większą szczegółowość obrazu, ale bez odpowiedniego pokrycia przestrzeni barw, kolory mogą być fałszowane. Z tego powodu wiele osób myli te parametry, skupiając się na aspektach technicznych, które nie mają kluczowego wpływu na efekty końcowe w pracy z fotografią. W profesjonalnej obróbce zdjęć najważniejsze są takie aspekty jak kontrast, jasność oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, a nie tylko surowe liczby dotyczące rozdzielczości czy czasu reakcji.

Pytanie 15

Fotografowanie obiektów architektonicznych w kompozycji frontalnej odbywa się poprzez uchwycenie budowli z

A. jej frontowej części
B. perspektywy horyzontalnej
C. jej bocznej części
D. perspektywy zbieżnej do dwóch punktów
Podczas fotografowania obiektów architektonicznych, wybór odpowiedniej perspektywy jest kluczowy dla uchwycenia ich charakteru i estetyki. Odpowiedzi sugerujące fotografowanie z bocznej strony mogą prowadzić do utraty istotnych detali, które są kluczowe w ocenie architektury. Ujęcia boczne często nie oddają pełnej symetrii i głównych cech budowli, co może wprowadzać w błąd co do jej rzeczywistej formy. Perspektywa zbieżna do dwóch punktów, z kolei, jest techniką stosowaną w sytuacjach, kiedy chcemy ukazać głębokość i przestrzenność wnętrza lub bardziej złożoną geometrię obiektów, a nie jest to zgodne z definicją kompozycji frontalnej. Zastosowanie perspektywy horyzontalnej również nie pasuje do tego kontekstu, gdyż polega ona na ukazywaniu obiektów z poziomu, co nie uwydatnia ich charakterystycznych cech, a jedynie może zniekształcać ich proporcje. Fotografowanie architektury wymaga zrozumienia, że nie tylko technika, ale także kontekst i układ kompozycji mają kluczowe znaczenie dla jakości obrazu. Właściwe użycie perspektywy frontalnej jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii architektonicznej, które podkreślają znaczenie detali i symetrii w pracy z architekturą.

Pytanie 16

Który z ruchów czołówki kamery wielkoformatowej pozwala na skorygowanie konwergencji linii pionowych podczas robienia zdjęcia wysokiemu budynkowi z poziomu jezdni?

A. Przesuw pionowy
B. Odchylenie pionowe
C. Odchylenie poziome
D. Przesuw poziomy
Przesuw poziomy, odchylenie pionowe oraz odchylenie poziome to ruchy, które nie są odpowiednie do korekcji zbieżności linii pionowych w kontekście fotografowania wysokich budynków. Przesuw poziomy umożliwia przesunięcie czołówki kamery w poziomie, co nie wpływa na zbieżność linii pionowych, lecz na kompozycję obrazu w poziomie. To może być przydatne w sytuacjach, gdy chcemy zmienić kadr, ale nie rozwiązuje problemu zbieżności, który występuje w vertykalnych krawędziach budynków. Odchylenie pionowe i odchylenie poziome są z kolei technikami, które mogą być używane do uzyskania efektywnych kątów perspektywy, ale nie koregują zbieżności linii pionowych. Użycie tych ruchów może prowadzić do typowych błędów, takich jak zniekształcenia obrazu związane z nadmiernym kątem widzenia. W fotografii architektonicznej prawidłowe ustawienie kamery jest kluczowe dla uzyskania realistycznych i estetycznych zdjęć. Zrozumienie, że ruchy te są bardziej odpowiednie do innych celów, a nie do korekcji zbieżności, jest istotne dla każdego fotografa, który dąży do doskonałości w swojej pracy.

Pytanie 17

W trakcie realizacji reprodukcji obrazu, aparat fotograficzny powinien być ustawiony w taki sposób, aby oś optyczna obiektywu była

A. prostopadła do płaszczyzny oryginału i pokrywała się z jego środkiem
B. równoległa do kierunku promieni światła w oświetleniu bocznym
C. równoległa do płaszczyzny oryginału
D. skośna do płaszczyzny oryginału
Wybór równoległej osi optycznej obiektywu do płaszczyzny oryginału wprowadza wiele problemów, które mogą skutkować zniekształceniem obrazu. Gdy oś optyczna jest równoległa, może to prowadzić do błędów perspektywy, co sprawia, że obiekty na fotografii nie odwzorowują rzeczywistych proporcji. Przykładem tego błędu może być sytuacja, w której fotografia architektury nie oddaje prawidłowych kątów i proporcji budynku. Kiedy oś obiektywu jest skośna, znacznie zwiększa się ryzyko powstawania efektywnych zniekształceń, które w przypadku reprodukcji dzieł sztuki mogą zafałszować ich kolory i detale. Ustawienie obiektywu prostopadle do płaszczyzny oryginału pozwala na dokładne odwzorowanie kształtów i kolorów, co jest szczególnie istotne w kontekście dokumentacji artystycznej. Odpowiednie ustawienie aparatu jest zatem kluczowe dla zachowania jakości wizualnej oraz autentyczności reprodukcji, a błędne układy mogą prowadzić do poważnych niedopatrzeń i utraty wartości artystycznej. Dlatego tak ważne jest zapoznanie się z zasadami kompozycji oraz technikami fotografii reprodukcyjnej, aby uniknąć typowych pułapek związanych z nieodpowiednim ustawieniem aparatu.

Pytanie 18

Jaki typ kadru należy wykorzystać, aby uzyskać zdjęcie przedstawiające 3/4 postaci ludzkiej w ujęciu do kolan?

A. Średni
B. Pełny
C. Totalny
D. Amerykański
Odpowiedź "Amerykański" jest prawidłowa, ponieważ ten typ planu charakteryzuje się ujęciem przedstawiającym postać od kolan do głowy, co idealnie wpisuje się w opisane wymagania. Ujęcie amerykańskie jest często stosowane w filmie oraz fotografii portretowej, gdyż pozwala na uwydatnienie gestów i wyrazu twarzy, a jednocześnie pokazuje część sylwetki, co stanowi atrakcyjne połączenie. Przykładem jego zastosowania jest klasyczny styl westernów, gdzie bohaterowie są fotografowani w ten sposób, by uwydatnić ich postawę oraz charakter. Tego rodzaju ujęcie jest uznawane za standardowe w wielu kontekstach komercyjnych, takich jak reklama odzieży czy sesje portretowe, gdyż pozwala na prezentację detali stroju, a jednocześnie tworzy intymną relację między modelem a widzem. Użycie planu amerykańskiego w fotografii podkreśla również dynamikę obrazu, co sprawia, że fotografie stają się bardziej ekspresyjne.

Pytanie 19

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe?

A. drukarka
B. skaner
C. kserokopiarka
D. nagrywarka
Skaner to urządzenie, które służy do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową. Działa poprzez skanowanie powierzchni dokumentu lub obrazu, rejestrując zawarte na nim dane wizualne i konwertując je na format cyfrowy. W praktyce, skanery są wykorzystywane w biurach, archiwach oraz w domach do cyfryzacji dokumentów, co znacząco ułatwia ich przechowywanie oraz udostępnianie. W standardzie ISO 19005, definiującym wymagania dla archiwizacji dokumentów elektronicznych, podkreślono znaczenie skanowania wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i dostępność dokumentów w przyszłości. Skanery różnią się między sobą między innymi rozdzielczością, co wpływa na jakość skanowanych obrazów. Użycie skanera w procesie digitalizacji zdjęć, plików papierowych czy rysunków technicznych jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym dominują dane cyfrowe.

Pytanie 20

Aby uzyskać zdjęcia reportażowe, najodpowiedniejszy będzie aparat

A. lustrzanka cyfrowa
B. wielkoformatowy
C. mieszkowy
D. prosty kompakt
Lustrzanka cyfrowa to najczęściej wybierany aparat do zdjęć reportażowych ze względu na swoje unikalne cechy i możliwości. Oferuje dużą matrycę, co przekłada się na wysoką jakość obrazu, a także możliwość wymiany obiektywów, co pozwala na dostosowanie sprzętu do różnorodnych warunków fotografowania. W reportażu ważna jest szybkość reakcji, a lustrzanki cyfrowe dysponują szybkim autofokusem oraz niskim opóźnieniem migawki, co umożliwia uchwycenie dynamicznych scen. Przykłady zastosowania lustrzanki cyfrowej w reportażu obejmują dokumentowanie wydarzeń takich jak koncerty, imprezy sportowe czy codzienne życie ulicy, gdzie kluczowe jest uchwycenie autentyczności chwili. Dodatkowo, dzięki manualnym ustawieniom, fotograf może precyzyjnie kontrolować ekspozycję, co jest nieocenione w zmiennych warunkach oświetleniowych. Warto również zaznaczyć, że lustrzanki cyfrowe często wyposażone są w zaawansowane funkcje, takie jak nagrywanie wideo w wysokiej rozdzielczości, co zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 21

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 1400
B. ISO 800
C. ISO 1600
D. ISO 200
Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Pytanie 22

Aby poprawić kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym, należy przy kopiowaniu negatywu czarno-białego zastosować filtr w odcieniu

A. purpurowym
B. żółtym
C. czerwonym
D. niebieskozielonym
Wybór filtrów czerwonego, niebieskozielonego i żółtego nie jest najlepszy, jeśli chodzi o zwiększanie kontrastu na papierze wielogradacyjnym. Filtr czerwony wprawdzie może zmieniać tonację, ale nie podkreśla szczegółów w ciemnych miejscach, bo nie blokuje wystarczająco zielonego światła, które jest ważne do wydobycia detali. A filtr niebieskozielony to już w ogóle nic nie daje; tylko osłabia ciepłe tonacje, nie poprawiając kontrastu. Żółty filtr z kolei może ocieplić obraz, ale nie da dobrego efektu w kwestii kontrastu, bo także nie skutecznie eliminuje zielonego światła. W praktyce, wybierając filtr do druku, warto wiedzieć, że każdy filtr ma swoje unikalne właściwości, które wpływają na końcowy efekt. Zrozumienie tych zasad może pomóc uniknąć błędów myślowych, jak niewłaściwe przypisywanie filtrów do oczekiwań wizualnych. Klucz do udanego druku to przemyślane podejście i znajomość właściwości filtrów w fotografii czarno-białej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Na jaką temperaturę barwową powinno się ustawić balans bieli w cyfrowym aparacie fotograficznym podczas robienia zdjęć z użyciem lamp halogenowych?

A. 2000 ÷ 3000 K
B. 4000 ÷ 4400 K
C. 3200 ÷ 7500 K
D. 3200 ÷ 3500 K
Wybór temperatury barwowej spoza zakresu 3200 ÷ 3500 K do ustawienia balansu bieli podczas fotografowania z użyciem lamp halogenowych opiera się na nieporozumieniach dotyczących charakterystyki światła emitowanego przez te źródła. Odpowiedzi wskazujące na zakres 2000 ÷ 3000 K sugerują, że światło halogenowe ma chłodniejszy odcień, co jest sprzeczne z jego rzeczywistymi właściwościami. Lampy halogenowe emitują ciepłe, żółtawe światło, a ustawienie balansu bieli w tym zakresie prowadzi do znacznych zniekształceń kolorów, co jest niepożądane w fotografii. Podobnie, wybór zakresu 3200 ÷ 7500 K nie jest uzasadniony, ponieważ obejmuje zbyt szeroki zakres temperatur barwowych, co może skutkować trudnościami w osiągnięciu spójności kolorystycznej na zdjęciach. Odpowiedzi, które proponują 4000 ÷ 4400 K, również zignorują specyfikę światła halogenowego, co prowadzi do nienaturalnych odcieni, a tym samym do utraty jakości obrazu. Kluczowym błędem jest brak uwzględnienia praktycznych aspektów fotografowania w różnych warunkach oświetleniowych. Dobre praktyki wskazują na konieczność dostosowania balansu bieli do konkretnego źródła światła, aby uzyskać najdokładniejsze odwzorowanie kolorów, co jest fundamentalne w pracy każdej osoby zajmującej się fotografią.

Pytanie 25

Jakim terminem określa się zmianę temperatury barwowej światła w procesie obróbki zdjęć?

A. Saturacja
B. Ekspozycja
C. Kontrast
D. Balans bieli
Balans bieli to kluczowy element w procesie obróbki zdjęć, który odnosi się do korekcji temperatury barwowej światła. W praktyce oznacza to, że możemy zmieniać odcień zdjęcia, aby wyglądało bardziej naturalnie i było zgodne z rzeczywistością. W różnych warunkach oświetleniowych światło może mieć różne temperatury barwowe, co wpływa na kolory na zdjęciach. Na przykład, światło w pomieszczeniu z żarówkami może dawać ciepłe, żółte odcienie, podczas gdy światło dzienne może być chłodniejsze i bardziej niebieskie. Poprzez regulację balansu bieli możemy eliminować te niepożądane odcienie, uzyskując bardziej naturalne barwy. To jest szczególnie ważne w sytuacjach, gdzie kolor ma kluczowe znaczenie, np. w fotografii produktowej lub portretowej. Umiejętność poprawnego ustawienia balansu bieli to fundament w pracy każdego fotografa i retuszera, który pozwala na uzyskanie spójnych i realistycznych efektów wizualnych.

Pytanie 26

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. opiekuna prawnego dziecka
B. koleżanek
C. dziecka
D. dyrektora przedszkola
Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.

Pytanie 27

Współczynnik megapikseli w fotografii cyfrowej wpływa głównie na

A. zakres dynamiczny matrycy
B. głębię ostrości uzyskiwaną przy tej samej przysłonie
C. maksymalny rozmiar wydruku z zachowaniem dobrej jakości
D. maksymalną czułość ISO z zachowaniem dobrej jakości
Wybór odpowiedzi, że współczynnik megapikseli wpływa na głębię ostrości, zakres dynamiczny matrycy lub maksymalną czułość ISO, nie oddaje prawidłowego rozumienia tego, jak te parametry ze sobą współpracują. Głębia ostrości, czyli obszar zdjęcia, który jest wyraźny, jest głównie determinowana przez przysłonę obiektywu, ogniskową oraz odległość od fotografowanego obiektu. W związku z tym, liczba megapikseli nie ma bezpośredniego wpływu na ten aspekt, a wybór przysłony ma tutaj znacznie większe znaczenie. Podobnie, zakres dynamiczny matrycy, który odnosi się do zdolności aparatu do rejestrowania detali w ciemnych i jasnych partiach obrazu, jest bardziej związany z jakością samej matrycy oraz jej technologii, niż z ilością megapikseli. Co więcej, maksymalna czułość ISO to parametr, który również nie jest wprost związany z megapikselami. Wyższa liczba megapikseli niekoniecznie zapewnia lepszą jakość przy wyższych wartościach ISO, ponieważ to jakość matrycy oraz algorytmy przetwarzania obrazu decydują o tym, jak zdjęcie będzie prezentować się w trudnych warunkach oświetleniowych. W praktyce, wielu użytkowników błądzi, myśląc, że więcej megapikseli automatycznie przekłada się na lepszą jakość obrazu, co prowadzi do mylnych wyborów przy zakupie sprzętu fotograficznego.

Pytanie 28

W cyfrowych aparatach półautomatyczny tryb doboru parametrów ekspozycji, zwany preselekcją czasu, oznaczany jest literą

A. S
B. P
C. A
D. M
Odpowiedź 'S' jest poprawna, ponieważ oznacza tryb preselekcji czasu, w którym użytkownik aparatu ustala czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera odpowiednią wartość przysłony. To podejście daje fotografowi kontrolę nad szybkością migawki, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie uchwycenie ruchu jest istotne, na przykład w fotografii sportowej. W trybie preselekcji czasu, przy utrzymaniu stałej wartości ISO, fotograf może selektywnie wpływać na efekt końcowy zdjęcia, decydując, czy chce uzyskać zamrożony ruch czy efekt rozmycia. W praktyce, gdy fotografuje szybkie ruchy, może użyć krótkiego czasu naświetlania, co pozwala na dokładne uchwycenie detali. Standardy fotograficzne, takie jak analogowe zasady łączące czas naświetlania z przysłoną, są fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych w fotografii. Stosowanie trybu S także przyczynia się do nauki i rozwijania umiejętności fotografowania, ponieważ pozwala zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na końcowy obraz.

Pytanie 29

Metoda fotografowania zwana bracketing ostrości (focus bracketing) służy do

A. niwelowania efektu winietowania na brzegach kadru
B. wykonania serii zdjęć z różnymi płaszczyznami ostrości w celu późniejszego focus stacking
C. redukcji szumów w obszarach niedoświetlonych
D. automatycznej korekcji aberracji chromatycznej na krawędziach obiektów
Bracketing ostrości, czyli focus bracketing, to technika, która polega na wykonywaniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami ostrości. Zazwyczaj fotograf wykonuje kilka ujęć, zmieniając punkt, na którym aparat skupia ostrość. Dzięki temu można uchwycić różne płaszczyzny ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii makro lub w przypadku scen, gdzie głębia ostrości jest ograniczona. Następnie, w procesie zwanym focus stacking, te zdjęcia są łączone w programie graficznym, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu, który jest ostry w całym zakresie. Ta technika jest szeroko stosowana w profesjonalnej fotografii produktowej oraz w makrofotografii, gdzie detale są kluczowe. Dobrze wykonany stacking ostrości pozwala na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyraźnych obrazów, co znacznie zwiększa jakość finalnych zdjęć. Używanie bracketingu ostrości staje się standardem w przypadku fotografów, którzy pragną osiągnąć maksymalną jakość i detale na swoich zdjęciach.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Aby zredukować odbicia podczas robienia zdjęcia katalogowego szkła, jaki filtr powinno się zastosować?

A. szary
B. efektowy
C. połówkowy
D. polaryzacyjny
Filtr polaryzacyjny to kluczowe narzędzie w fotografii, szczególnie przy robieniu zdjęć obiektów szklanych, ponieważ pozwala na redukcję refleksów i odblasków, które mogą przeszkadzać w uzyskaniu czystego obrazu. Działa na zasadzie eliminacji określonych kierunków światła, co jest niezwykle istotne w przypadku fotografowania horyzontalnych powierzchni szkła, gdzie odblaski mogą znacząco utrudnić widoczność detali. Przykładowo, podczas fotografowania szklanej butelki na tle jasnego nieba, filtr polaryzacyjny pomoże w wyeliminowaniu odblasków, ukazując naturalny kolor i fakturę szkła. Użycie tego filtru jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii produktowej, gdzie istotne jest, aby obiekty były przedstawione w jak najbardziej atrakcyjny sposób. Ponadto, filtr polaryzacyjny pozwala na zwiększenie nasycenia kolorów, co dodatkowo poprawia estetykę zdjęcia i sprawia, że produkt staje się bardziej zachęcający dla potencjalnych klientów.

Pytanie 32

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. JPEG
B. PNG-8
C. BMP
D. TIFF LZW
Wybór formatu JPEG może wydawać się kuszący ze względu na jego efektywną kompresję bezstratną, ale nie obsługuje on przezroczystości. JPEG jest formatem zaprojektowanym głównie do przechowywania zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, co czyni go dobrym wyborem dla fotografii, jednak w kontekście przezroczystości jego zastosowanie jest ograniczone. Z kolei BMP to format bitmapowy, który zazwyczaj zajmuje dużo miejsca i nie oferuje kompresji. BMP w zasadzie przechowuje obraz w jego czystej formie, co sprawia, że pliki w tym formacie są duże i nieefektywne do przesyłania w sieci. Z kolei TIFF LZW to format, który obsługuje kompresję bezstratną i przezroczystość, ale jego rozmiar pliku jest znacznie większy od PNG-8, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach internetowych. Użytkownicy często mają błędne przekonanie, że każdy format graficzny umożliwiający kompresję może także obsługiwać przezroczystość, co jest mylne. W rzeczywistości, wsparcie dla przezroczystości jest cechą specyficzną dla niektórych formatów graficznych i nie można zakładać, że wszystkie formaty zobowiązują się do tego samego. Kluczowe zatem jest świadome dobieranie formatu do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w kontekście zarówno jakości, jak i wydajności pliku."

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Do wykonania fotografii anamorficznej (z charakterystycznymi poziomymi flarami) potrzebny jest

A. aparat z trybem podwójnej ekspozycji
B. specjalny filtr dyfuzyjny
C. obiektyw anamorficzny lub nasadka anamorficzna
D. matryca o zwiększonej rozdzielczości poziomej
Obiektyw anamorficzny lub nasadka anamorficzna to kluczowy element do uzyskania charakterystycznych efektów w fotografii anamorficznej, takich jak poziome flary. Te obiektywy mają unikalne właściwości optyczne, które rozciągają obraz w poziomie, co pozwala na rejestrowanie szerszego kadru niż standardowe obiektywy. Dzięki temu można uzyskać niezwykły efekt wizualny, który jest często wykorzystywany w filmach, reklamach czy teledyskach. Używając obiektywu anamorficznego, fotografowie mogą tworzyć obrazy o dużym zakresie dynamiki, a także uzyskać estetyczne bokeh, które wyróżniają się na tle klasycznych zdjęć. W praktyce, jeśli chcesz uzyskać profesjonalne efekty w stylu filmowym, warto zainwestować w obiektyw anamorficzny, co stanowi standard w branży filmowej oraz wśród profesjonalnych fotografów. Możliwość manipulacji głębią ostrości oraz sposób, w jaki światło odbija się od soczewek, znacząco wpływa na końcowy rezultat. W ten sposób, właściwy sprzęt to podstawa w dążeniu do uzyskania pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 35

Aby uzyskać zdjęcia wysokich budynków architektonicznych bez zniekształcenia perspektywy, należy zastosować podczas fotografowania obiektyw

A. asferycznego
B. fisheye
C. lustrzanego
D. tilt-shift
Obiektyw tilt-shift to fajne narzędzie, które pozwala fotografom na zabawę z perspektywą i ostrością w zdjęciach. Dzięki temu obiektywowi można przechylać i przesuwać soczewki, co pomaga w pozbyciu się zniekształceń, jakie często pojawiają się, kiedy robimy zdjęcia wysokich budynków. To bardzo ważne, bo dzięki temu pionowe linie na zdjęciach wyglądają prosto, a to jest szczególnie istotne w architekturze. Jak ktoś robi zdjęcia miast, to ten obiektyw naprawdę może uratować sytuację, bo pozwala uchwycić piękno i harmonijną perspektywę. W profesjonalnym świecie fotografii architektonicznej to jest jednak standard, żeby zdjęcia wyglądały naturalnie i bez zniekształceń, co jest mega ważne, jeśli chodzi o jakość.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Jaką minimalną rozdzielczość skanowania należy zastosować dla płaskiego oryginału o wymiarach 10x15 cm, aby otrzymać obraz w formacie 40x60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając konieczności interpolacji danych?

A. 150 spi
B. 1200 spi
C. 600 spi
D. 300 spi
Minimalna rozdzielczość skanowania oryginału płaskiego 10x15 cm, aby uzyskać obraz o rozmiarze 40x60 cm w rozdzielczości 150 dpi, wynosi 600 spi. Aby to zrozumieć, należy przyjrzeć się, jak działa skanowanie i drukowanie obrazów. Rozdzielczość DPI (dots per inch) określa liczbę punktów, które maszyna drukarska umieszcza na calu kwadratowym papieru. W tym przypadku, 150 dpi oznacza, że drukarka umieści 150 punktów na każdym calu. Wymiary 40x60 cm po przeliczeniu na cale wynoszą około 15,75x23,62 cale. Dlatego, aby osiągnąć wymagane 150 dpi, wymagana jest rozdzielczość obrazu wynosząca 15,75 cala x 150 dpi = 2363 pikseli oraz 23,62 cala x 150 dpi = 3543 pikseli. W sumie daje to 2363 x 3543 pikseli. Aby uzyskać ten obraz z oryginału 10x15 cm, musimy pomnożyć tę wartość przez 4 (co odpowiada rozmiarowi 40x60 cm względem 10x15 cm). Tak więc, aby uzyskać wymagane piksele, musimy skanować z rozdzielczością 600 spi, co pozostaje w standardzie najlepszych praktyk w dziedzinie skanowania i druku, zapewniając jakość obrazu bez interpolacji.

Pytanie 38

Zakres długości fali, który obejmuje część widzialną promieniowania elektromagnetycznego, wynosi

A. 0,380-0,760 cm
B. 380-760 nm
C. 0,380-0,760 nm
D. 380-760 mm
Część widzialna promieniowania elektromagnetycznego, nazywana także światłem widzialnym, obejmuje zakres długości fali od 380 do 760 nanometrów (nm). W tym przedziale mieszczą się wszystkie kolory widoczne dla ludzkiego oka, od fioletowego (około 380 nm) do czerwonego (około 760 nm). Zrozumienie tego zakresu jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak fotografia, optyka, a także w technologii LED, gdzie różne długości fal używane są do generowania określonych kolorów światła. Na przykład, w fotografii wybór odpowiedniego filtra kolorowego może być uzależniony od tego, które długości fal są dominujące w danym źródle światła. Dodatkowo, w kontekście biologii, organizmy roślinne używają tego zakresu fal do fotosyntezy, co czyni jej zrozumienie kluczowym dla ekologii i rolnictwa. Warto również zauważyć, że pomiar długości fal w nanometrach jest powszechnie stosowany w standardach branżowych, co umożliwia spójność w badaniach i zastosowaniach technologicznych.

Pytanie 39

Który zbiór działań nie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęciowego?

A. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, dobór kontrastu oświetlenia
B. Montaż sprzętu fotograficznego, oświetlenie obiektów fotografowanych, pomiar natężenia światła
C. Wybór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu
D. Ustawienie oświetlenia, wybór akcesoriów fotograficznych, próba wyzwolenia błysku
Wybór czynności dotyczących tylko organizacji planu zdjęciowego pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Odpowiedzi skupiające się na doborze tła, oświetlenia czy akcesoriów dotyczą bardziej technicznych rzeczy, które są ważne, ale to nie jest wszystko, co trzeba brać pod uwagę przy planowaniu sesji. Na przykład dobór tła i kontrastu oświetlenia bardziej wiąże się z kreatywnym procesem robienia zdjęcia niż z tym, co robimy przed samą sesją. Gdy myślimy o sprzęcie, to oświetlenie obiektów oraz pomiar światła to techniki, które wykorzystujemy już w trakcie sesji, a nie na etapie planowania. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień na temat roli fotografa. Ważne jest, żeby zrozumieć, że organizacja planu obejmuje rzeczy jak harmonogram, współpraca z ekipą, lokalizacja i dostosowanie do wymagań projektu. Widać też, że wiele osób myli planowanie z techniką robienia zdjęć, co może prowadzić do błędnych przekonań na temat tego, co jest naprawdę ważne w fotografii.

Pytanie 40

Aby uzyskać barwną kopię portretu z szerokim zakresem tonów, konieczne jest użycie filmu negatywowego małoobrazkowego

A. typ 135 o wysokiej kontrastowości
B. typ 120 o niskiej kontrastowości
C. typ 120 o wysokiej kontrastowości
D. typ 135 o niskiej kontrastowości
Wybór filmu negatywowego o dużej kontrastowości w kontekście wykonywania barwnej kopii portretu o szerokim zakresie tonalnym jest mylny, ponieważ tego rodzaju filmy mają tendencję do podkreślania różnic tonalnych, co może prowadzić do przesadzonego kontrastu i utraty detali w jasnych oraz ciemnych partiach obrazu. W przypadku portretów, gdzie subtelność i płynność przejść tonalnych są kluczowe, stosowanie filmów o dużej kontrastowości może skutkować wyraźnym odseparowaniem odcieni, a co za tym idzie, zniekształceniem rzeczywistego wyglądu modela. Kolejnym błędem jest założenie, że film typu 120, który również mógłby być używany w tej sytuacji, zdoła oddać podobne rezultaty. W praktyce, typ 120 oferuje większą powierzchnię nośnika, co teoretycznie sprzyja rejestrowaniu szczegółów, ale wybór niewłaściwej kontrastowości wciąż prowadzi do problemów z odwzorowaniem tonalnym. W fotografii portretowej kluczowe jest dążenie do uzyskania naturalnych tonów, dlatego standardy branżowe zawsze zalecają stosowanie filmów o małej kontrastowości, które są w stanie oddać bogactwo kolorów oraz detale w sposób, który jest dla oka przyjemny i realistyczny. Wnioskując, podstawowe błędy myślowe w tym kontekście wynikają z ignorowania znaczenia odpowiedniego balansu tonalnego oraz właściwego doboru materiałów fotograficznych do zamierzonego efektu artystycznego.