Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 00:29
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 00:43

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W fotografii portretowej, główne źródło światła padającego na obiekt zdjęcia nazywane jest światłem

A. kluczowym
B. ogólnym
C. wypełniającym
D. konturowym
W kontekście fotografii portretowej, nieprawidłowe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów oświetlenia, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie pełnią roli światła kluczowego. Światło ogólne odnosi się do równomiernego oświetlenia całej sceny, co nie sprzyja uwydatnieniu szczegółów twarzy. Użycie tylko światła ogólnego może prowadzić do płaskiego wyglądu zdjęcia, w którym brak jest wyrazistych cieni i konturów, co jest niepożądane w portretach. Z kolei światło konturowe jest wykorzystywane do akcentowania krawędzi obiektów i może być stosowane jako światło dodatkowe, ale nie powinno być pierwszorzędnym źródłem oświetlenia portretu. Zastosowanie światła wypełniającego, które ma na celu zredukowanie cieni, również jest istotne, ale nie zastępuje funkcji światła kluczowego. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć oraz brak zrozumienia ich roli w kontekście kompozycji fotograficznej. Kluczowym elementem skutecznego portretu jest umiejętność balansowania między tymi różnymi źródłami światła, aby uzyskać zamierzony efekt artystyczny oraz poprawić jakość obrazu. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla każdego, kto pragnie tworzyć profesjonalne portrety.

Pytanie 2

Jaki błąd popełniono przy kadrowaniu zdjęcia?

Ilustracja do pytania
A. Linia horyzontu.
B. Kadr prosty.
C. Kadr centralny.
D. Obramowanie.
Poprawna odpowiedź to linia horyzontu. W fotografii, linia horyzontu odgrywa kluczową rolę w kompozycji, ponieważ wpływa na percepcję równowagi i stabilności zdjęcia. Prawidłowo umiejscowiona, linia ta powinna być równoległa do krawędzi kadru, co pozwala widzowi łatwiej zrozumieć przestrzeń przedstawioną w kadrze. Pochylenie linii horyzontu, jak w przypadku przedstawionego zdjęcia, może tworzyć niepożądane wrażenie niestabilności, co często prowadzi do dezorientacji odbiorcy. Przykładowo, w przypadku zdjęć krajobrazowych, takie pochylone horyzonty mogą odwracać uwagę od głównych elementów kompozycji, a także zaburzać odczucia estetyczne. Aby poprawić swoje umiejętności kadrowania, warto ćwiczyć ustawianie horyzontu w różnych scenariuszach, pamiętając o regularnym sprawdzaniu poziomu aparatu, szczególnie przy używaniu statywów. Wykorzystywanie poziomicy lub funkcji poziomu w aparacie cyfrowym może znacznie pomóc w utrzymaniu horyzontu w odpowiedniej pozycji, co jest uznawane za standard w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 3

Zaletą obiektywu zmiennoogniskowego jest zdolność

A. wymiany układu optycznego
B. regulacji długości ogniskowej
C. stopnia pochylenia osi optycznej
D. przesunięcia osi optycznej
W przypadku wymiany układu optycznego chodzi o całkowitą zmianę elementów optycznych obiektywu, co nie jest cechą obiektywu zmiennoogniskowego. Obiektywy są projektowane z określonymi właściwościami optycznymi i czy wymiana układu jest konieczna, to odnosi się do obiektywów stałoogniskowych lub specjalistycznych, a nie do mechanizmu zmiennoogniskowego. Pojęcie stopnia pochylenia osi optycznej odnosi się do regulacji kątów, co ma zastosowanie w niektórych obiektywach, ale nie jest to kluczowa cecha obiektywów zmiennoogniskowych. Pochylenie osi wpływa na perspektywę i głębię ostrości, ale nie na regulację ogniskowej, która jest zasadniczą właściwością tego typu obiektywów. Przesunięcie osi optycznej to kolejny termin, który nie odnosi się do regulacji długości ogniskowej, a jest bardziej związany z mechanicznymi korekcjami w obiektywach tilt-shift. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji obiektywu z jego konstrukcją – obiektywy zmiennoogniskowe oferują elastyczność w zakresie ogniskowej, co nie ma wiele wspólnego z ich mechanicznymi aspektami jak wymiana czy przesuwanie osi. Zrozumienie tego rozróżnienia jest kluczowe dla prawidłowego wykorzystywania narzędzi fotograficznych i pełnego wykorzystania ich możliwości.

Pytanie 4

Jaką minimalną liczbę pikseli trzeba uzyskać do wykonania zdjęcia, które będzie drukowane w formacie 10 x 50 cali, przy rozdzielczości 300 dpi, bez potrzeby interpolacji danych?

A. 50 Mpx
B. 10 Mpx
C. 100 Mpx
D. 30 Mpx
Aby uzyskać zdjęcie o wymiarach 10 x 50 cali przy rozdzielczości 300 dpi, trzeba obliczyć wymaganą liczbę pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że w jednym calu znajduje się 300 punktów (pikseli). Dlatego, aby obliczyć liczbę pikseli dla długości i szerokości, mnożymy wymiary w calach przez rozdzielczość: 10 cali x 300 dpi = 3000 pikseli w szerokości, a 50 cali x 300 dpi = 15000 pikseli w wysokości. Następnie, aby uzyskać całkowitą liczbę pikseli, mnożymy szerokość przez wysokość: 3000 x 15000 = 45000000 pikseli, co odpowiada 45 megapikselom. W praktyce, aby uniknąć interpolacji i zapewnić wysoką jakość druku, zaleca się zarejestrowanie zdjęć z zapasem, dlatego warto celować w 50 Mpx. Takie podejście gwarantuje, że detale będą wyraźne, a jakość wydruku będzie wysoka, co jest standardem w profesjonalnej fotografii i druku.

Pytanie 5

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Korekcja obiektywu
B. Skalowanie
C. Skraplanie
D. Pociągnięcie pędzlem
Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na usunięcie zniekształceń perspektywicznych, które mogą wystąpić w przypadku fotografowania budynków z bliskiej odległości. Te zniekształcenia, zwane często 'efektem beczkowym' lub 'efektem podłogi', sprawiają, że budynki mogą wyglądać na przewrócone lub rozwichrzone. Korekcja obiektywu działa na zasadzie analizy metadanych zdjęcia oraz algorytmów, które dostosowują perspektywę obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy wysoki budynek z dołu, możemy zauważyć, że jego górna część wydaje się być znacznie mniejsza w porównaniu do podstawy. Używając opcji Korekcji obiektywu, możemy zniekształcenia te skorygować, przywracając proporcje i równą perspektywę. To narzędzie jest szczególnie przydatne w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne oddanie kształtów i proporcji jest kluczowe. Warto również zaznaczyć, że użytkownicy powinni korzystać z profili korekcyjnych specyficznych dla używanych obiektywów, co zwiększa efektywność korekcji.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Aby przygotować kąpiel przerywacza dla procesu chemicznej obróbki czarno-białych zdjęć, należy wykonać wodny roztwór

A. węglanu sodu
B. bromku potasu
C. kwasu octowego
D. wodorotlenku sodu
Wodorotlenek sodu, bromek potasu i węglan sodu, mimo że są to związki chemiczne stosowane w różnych procesach chemicznych, nie nadają się do roli przerywacza w obróbce czarno-białych papierów fotograficznych. Wodorotlenek sodu, jako silny zasadowy reagent, prowadzi do dalszego rozwoju reakcji chemicznych, co skutkuje niepożądanym efektem prześwietlenia lub zniszczenia emulsji na papierze. Jego stosowanie w tym kontekście może prowadzić do znacznego pogorszenia jakości obrazu oraz utraty detali. Podobnie, bromek potasu, chociaż jest stosowany w niektórych procesach fotograficznych, nie spełnia roli przerywacza, ale raczej działa jako środek utrwalający lub w niektórych przypadkach jako środek wywołujący. Dlatego jego zastosowanie w kąpieli przerywacza byłoby nie tylko nieefektywne, ale wręcz szkodliwe. Węglan sodu, będący słabym zasadą, również nie jest odpowiedni w tej roli. Jego działanie w kąpieli przerywacza mogłoby prowadzić do niekontrolowanego wzrostu pH, co z kolei wpływałoby negatywnie na jakość uzyskiwanego obrazu. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych substancji, jest nieprawidłowe zrozumienie roli, jaką każdy z tych związków chemicznych odgrywa w procesach fotograficznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda chemikalia ma swoje specyficzne zastosowanie oraz odpowiednie warunki, w których może być używana, co w przypadku obróbki czarno-białych papierów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla uzyskania oczekiwanych rezultatów.

Pytanie 8

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. cyjanotypia
B. guma
C. bromolej
D. solaryzacja
Solaryzacja to taka ciekawa technika w fotografii, która pozwala na trochę odwrócenie obrazu negatywowego, żeby uzyskać pozytywowy. Działa to dzięki intensywnemu, choć krótkotrwałemu naświetleniu. W praktyce jest często używana w artystycznej fotografii, bo pozwala na osiąganie naprawdę nieprzewidywalnych efektów wizualnych. Z tego, co widziałem, to w XX wieku ta technika była bardzo popularna wśród fotografów awangardowych, którzy chcieli pokazać coś nowego i oryginalnego. Na przykład w portretach solaryzacja może dać super kontrasty i ciekawe tekstury, co nadaje głębi i dramatyzmu. Generalnie rzecz biorąc, solaryzacja to narzędzie do tworzenia unikalnych dzieł, które naprawdę mogą wyróżniać się w portfolio artysty czy na wystawach. Ale trzeba pamiętać, że z nią trzeba uważać, bo jak za mocno naświetlisz, to efekty mogą być zupełnie inne, niż przewidywałeś, więc lepiej się trochę zastanowić przed używaniem tej techniki.

Pytanie 9

Jaką wadą obiektywu nazywamy sytuację, w której wiązka światła pochodząca z punktu leżącego poza osią optyczną obiektywu, po przejściu przez obiektyw, generuje obraz przypominający kształt przecinka?

A. Dystorsja
B. Aberracja komatyczna
C. Astygmatyzm
D. Aberracja chromatyczna
Astygmatyzm to wada optyczna, która polega na nierównomiernym załamaniu światła przez soczewki, co prowadzi do rozmycia obrazu w jednej osi. W przypadku obiektywów astygmatycznych, obraz punktowy może być wydłużony w kierunku poziomym lub pionowym, ale nie przyjmuje formy przecinka, co jest charakterystyczne dla aberracji komatycznej. Odpowiedzi związane z aberracją chromatyczną i dystorsją również nie są właściwe w kontekście omawianego pytania. Aberracja chromatyczna powstaje w wyniku różnego załamania promieni świetlnych o różnych długościach fal, co prowadzi do rozdzielenia kolorów na krawędziach obiektów, ale nie wpływa na formę obrazu, który może być nieostry, ale nie ma kształtu przecinka. Dystorsja to zniekształcenie obrazu, które może przyjmować formę beczkowatości lub poduszkowatości, ale znowu nie przekłada się na kształt obrazu jako takiego. Pojawienie się błędnych odpowiedzi wynika często z mylenia różnych typów wad optycznych oraz ich charakterystyki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej oceny jakości obiektywów optycznych i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 10

W jakim celu stosuje się technikę HDR w fotografii?

A. Aby zwiększyć intensywność kolorów
B. Aby uzyskać większy zakres dynamiczny obrazu
C. Aby uzyskać efekt rozmycia ruchu
D. Aby zmniejszyć ilość szumów w obrazie
Technika HDR, czyli High Dynamic Range, jest stosowana w fotografii w celu uzyskania obrazu o większym zakresie dynamicznym. Zakres dynamiczny odnosi się do różnicy pomiędzy najjaśniejszymi i najciemniejszymi elementami obrazu. W tradycyjnej fotografii, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak zdjęcia robione pod słońce czy w ciemnych wnętrzach, aparat często nie jest w stanie uchwycić wszystkich szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Technika HDR pozwala na pokonanie tego ograniczenia poprzez połączenie kilku zdjęć zrobionych z różnymi ekspozycjami w jeden obraz, który zachowuje szczegóły w pełnym zakresie tonalnym. W praktyce oznacza to, że HDR pozwala uchwycić piękno i złożoność sceny, które inaczej byłyby niewidoczne. Jest to szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej czy wnętrz, gdzie różnice w oświetleniu mogą być bardzo duże. Stosowanie HDR wymaga jednak ostrożności, aby uniknąć nienaturalnych efektów, które mogą powstać przy nadmiernym przetwarzaniu obrazu.

Pytanie 11

Jakie oświetlenie powinno być użyte przy rejestracji obrazu, aby podkreślić splot nitki wełnianego swetra?

A. Boczne rozproszone
B. Symetryczne, dwoma źródłami światła
C. Bezcieniowe
D. Boczne skierowane
Boczne skierowane oświetlenie jest najlepszym rozwiązaniem do uwypuklenia splotu nitki wełnianego swetra, ponieważ pozwala na stworzenie wyraźnych cieni i refleksów, co podkreśla teksturę materiału. Takie ustawienie światła powoduje, że światło pada na obiekt pod kątem, co prowadzi do zaznaczenia detali strukturalnych, takich jak sploty i włókna. Przykładem może być użycie lampy z regulowanym ramieniem, która umożliwia precyzyjne skierowanie światła w odpowiednie miejsce. Warto również mieć na uwadze, że w profesjonalnym fotografowaniu odzieży stosuje się często techniki oświetleniowe, które mają na celu maksymalizację atrakcyjności wizualnej produktu. Światło skierowane pomaga również w eliminacji nieestetycznych refleksów, co jest niezwykle istotne przy rejestracji detali materiałów. W związku z tym, stosując boczne skierowane oświetlenie, można osiągnąć znacznie lepsze wyniki wizualne, co jest zgodne z rekomendacjami profesjonalnych fotografów.

Pytanie 12

Na jaki format powinien zostać zmieniony plik PSD, by można go było zamieścić w mediach społecznościowych?

A. TIFF
B. JPEG
C. DOCX
D. RAW
Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najczęściej używanym formatem plików graficznych w sieci, w tym na portalach społecznościowych. Jest to format stratny, co oznacza, że podczas kompresji pliku część danych jest usuwana, co pozwala znacząco zmniejszyć rozmiar pliku bez zauważalnej utraty jakości dla standardowego użytkownika. Dzięki temu zdjęcia w formacie JPEG ładowane są szybciej, co jest kluczowe w kontekście mediów społecznościowych, gdzie użytkownicy oczekują natychmiastowego dostępu do treści. Warto również zaznaczyć, że JPEG obsługuje pełną gamę kolorów, co jest istotne przy publikacji zdjęć, zapewniając im atrakcyjny wygląd. W praktyce, przy publikowaniu na platformach takich jak Facebook, Instagram czy Twitter, pliki JPEG są preferowane ze względu na ich powszechność i łatwość przetwarzania. Z tego powodu konwersja pliku PSD (Adobe Photoshop Document) do JPEG staje się standardem w branży, umożliwiającym efektywne udostępnianie wysokiej jakości grafik.

Pytanie 13

Aby osiągnąć efekt modyfikacji odległości ogniskowej, konieczne jest zastosowanie

A. konwentera
B. nasadki zwielokrotniającej
C. monopodu
D. filtra konwersyjnego
Konwentery, zwane także telekonwerterami, to specjalne akcesoria optyczne, które zmieniają ogniskową obiektywu, zwiększając przy tym jego zasięg. Używanie konwentera pozwala na uzyskanie efektu przybliżenia obrazu bez konieczności zmiany obiektywu na dłuższy. Na przykład, zastosowanie 2x konwentera do obiektywu 200 mm skutkuje uzyskaniem ogniskowej 400 mm. Tego rodzaju akcesoria są szczególnie popularne w fotografii przyrodniczej i sportowej, gdzie fotografowie często muszą uchwycić szczegóły z dużych odległości. Warto jednak pamiętać, że użycie konwentera wpływa na przysłonę obiektywu, co może skutkować mniejszą ilością światła docierającą do matrycy oraz zmniejszeniem jakości obrazu. W związku z tym, podczas pracy w trudnych warunkach oświetleniowych, należy zachować ostrożność i być świadomym potencjalnych ograniczeń związanych z zastosowaniem konwentera. Dobrą praktyką jest testowanie różnych ustawień oraz analizowanie rezultatów, aby uzyskać najlepsze efekty fotograficzne.

Pytanie 14

Podaj rodzaj aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Wielkoformatowe
B. Aparaty kompaktowe
C. Kompaktowe wodoodporne
D. Aparaty bezlusterkowe
Wodoodporne kompaktowe aparaty, bezlusterkowe oraz kompaktowe to urządzenia, które w większości przypadków oferują funkcję rejestracji wideo. Wodoodporne kompaktowe aparaty są zaprojektowane do pracy w trudnych warunkach, co czyni je idealnymi do fotografowania w środowisku wodnym lub podczas deszczu. Mimo swojej konstrukcji, wiele modeli wyposażonych jest w funkcję nagrywania wideo, co umożliwia użytkownikom uchwycenie ważnych momentów w ruchu. Podobnie, aparaty bezlusterkowe, które zyskały na popularności dzięki swojej wszechstronności i kompaktowości, są często wybierane przez profesjonalnych fotografów oraz entuzjastów. Oferują one zaawansowane możliwości nagrywania wideo, w tym różne rozdzielczości i formaty, co czyni je atrakcyjną opcją dla twórców treści multimedialnych. Z kolei aparaty kompaktowe, chociaż mogą być mniej zaawansowane pod względem jakości obrazu, również często mają możliwość nagrywania wideo. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie aparaty fotograficzne muszą mieć podobne funkcjonalności, tymczasem różne typy aparatów są projektowane z myślą o różnych zastosowaniach i potrzebach użytkowników. Warto zauważyć, że wybór aparatu powinien opierać się na wymaganiach fotograficznych oraz pożądanych funkcjach, a nie na niewłaściwych przesłankach dotyczących jego ogólnych zdolności do rejestracji obrazu wideo.

Pytanie 15

Czym jest emulsja fotograficzna?

A. roztwór stężony chlorku glinowego i kwasu octowego
B. zawiesina drobnokrystalicznych światłoczułych halogenków srebra w żelatynie
C. substancja wywołująca w formie siarczanu
D. wzmacniacz rtęciowy jednoroztworowy
Emulsja fotograficzna jest kluczowym elementem w procesie fotografii analogowej. Składa się z drobnokrystalicznych halogenków srebra, które są światłoczułe, zawieszonych w żelatynie. Kiedy światło pada na emulsję, halogenki srebra reagują, co prowadzi do powstania obrazu. W praktyce wykorzystanie emulsji fotograficznej znajduje zastosowanie w produkcji filmów fotograficznych oraz papierów fotograficznych. Standardy jakości emulsji są regulowane przez normy ISO, które definiują m.in. czułość, kontrast i ziarnistość. Dobór odpowiednich halogenków srebra oraz ich proporcje w żelatynie wpływają na ostateczny rezultat zdjęcia, co w praktyce oznacza, że jakość emulsji ma bezpośredni wpływ na realizację wizji artystycznej fotografa. Dobre praktyki w pracy z emulsją fotograficzną obejmują m.in. przechowywanie w odpowiednich warunkach, aby uniknąć degradacji na skutek działania światła czy wilgoci. Dzięki zrozumieniu natury emulsji, można lepiej operować w świecie fotografii tradycyjnej, co pozwala na uzyskanie satysfakcjonujących efektów.

Pytanie 16

Aby zrealizować serię 3 zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, w aparacie należy skorzystać z funkcji

A. balansu bieli
B. bracketingu
C. wielokrotnej ekspozycji
D. samowyzwalacza
Samowyzwalacz, balans bieli i wielokrotna ekspozycja to funkcje aparatu, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie służą do seryjnego wykonywania zdjęć przy różnych parametrach ekspozycji. Samowyzwalacz pozwala na opóźnienie wyzwolenia migawki, co jest przydatne, gdy fotograf chce uniknąć drgań aparatu, na przykład podczas ujęć statycznych. Jednak nie zmienia on wartości ekspozycji, co czyni go niewłaściwym narzędziem w kontekście bracketingu. Balans bieli odnosi się do temperatury barwowej światła i jest używany do uzyskania naturalnych kolorów w zdjęciach. Zmiana balansu bieli nie wpływa na parametry ekspozycji, a jedynie na tonację kolorystyczną obrazu. Wreszcie, wielokrotna ekspozycja to technika polegająca na nałożeniu kilku zdjęć na siebie w celu uzyskania artystycznych efektów. Choć może to prowadzić do interesujących rezultatów wizualnych, nie jest to metoda uzyskiwania różnych ekspozycji tego samego kadru. Mylne jest więc założenie, że te funkcje mogą zastąpić bracketing, ponieważ każda z nich pełni inną rolę i nie spełnia celu, jakim jest uzyskanie serii zdjęć w różnych ustawieniach dla optymalizacji ekspozycji.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Konturowe oświetlenie fotografowanego obiektu można uzyskać przez ustawienie światła głównego

A. przed obiektem w kierunku tła
B. za obiektem w stronę obiektywu
C. przed obiektem w stronę obiektywu
D. za obiektem w kierunku tła
Oświetlenie konturowe fotografowanego obiektu uzyskuje się poprzez strategiczne umiejscowienie światła głównego za obiektem w kierunku obiektywu. Taka konfiguracja pozwala na uwydatnienie krawędzi obiektu, co tworzy efekt trójwymiarowości i głębi. Gdy światło pada z tyłu, częściowo oświetla kontury obiektu, jednocześnie odcinając go od tła, co skutkuje wyraźniejszym zarysowaniem formy. Zastosowanie tej techniki jest szczególnie cenione w portrecie oraz fotografii produktowej, gdzie kluczowe jest podkreślenie charakterystycznych detali. Przykładem może być sytuacja, w której fotografujemy osobę na tle zachodzącego słońca, co pozwala na stworzenie dramatycznego efektu świetlnego. Standardy branżowe zalecają korzystanie z tej metody w celu uzyskania atrakcyjnych wizualnie zdjęć, w których obiekt wyróżnia się na tle, a jednocześnie prezentuje się w sposób estetyczny i harmonijny.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Aby uzyskać portret z szeroką paletą tonów, należy użyć filmu negatywowego w formacie małoobrazkowym

A. format 120 o wysokiej kontrastowości
B. format 135 o niskiej kontrastowości
C. format 120 o niskiej kontrastowości
D. format 135 o wysokiej kontrastowości
Wybór filmów o dużej kontrastowości, jak typ 120 czy 135, to nie najlepsza decyzja w fotografii portretowej. Często prowadzi to do zbyt dużych różnic tonalnych, przez co detale w cieniach mogą zniknąć, a światła wychodzą zbyt blado. Takie efekty potrafią wybitnie zmienić obraz, co w portretach nie wygląda zbyt dobrze. Oprócz tego, w sytuacjach z różnym oświetleniem, mogą być problematyczne, bo zwiększają ryzyko przepałów i zbyt ciemnych miejsc, co może zniekształcać rzeczywisty wygląd osoby. Wiele osób myli kontrastowość z wyrazistością zdjęć, co nie jest do końca prawdą. Kluczowe w portretach jest złapanie naturalności, a to lepiej wychodzi przy filmach o małej kontrastowości. Dlatego lepiej uważać przy wyborze filmu, żeby nie skończyć z niezadowalającymi efektami.

Pytanie 22

Kiedy w wizjerze aparatu fotograficznego dostrzegalna jest faktura lub wzór składający się z wielu małych elementów umiejscowionych blisko siebie, to na fotografii może pojawić się efekt

A. szumu
B. paralaksy
C. flary
D. mory
Flara to efekt optyczny, który powstaje na skutek bezpośredniego odbicia światła od soczewek aparatu, co prowadzi do pojawienia się jasnych plam lub promieni świetlnych na zdjęciach. Choć może to być problem w fotografii, nie jest związane z obecnością regularnych wzorów w kadrze, jak to ma miejsce w przypadku mory. Szum to zjawisko, które występuje w zdjęciach, szczególnie w warunkach słabego oświetlenia, i odnosi się do przypadkowych, niepożądanych artefaktów, które zniekształcają obraz. Szum nie jest wynikiem interferencji wzorów, lecz raczej problemem związanym z czułością matrycy i jakością przetwarzania sygnału. Paralaksa odnosi się do zjawiska, które występuje, gdy obserwator postrzega różne położenia obiektów z różnych punktów widzenia, co jest istotne w kontekście pomiarów odległości lub w sytuacjach wykorzystujących dwa obiektywy do tworzenia efektu trójwymiarowego. Wszystkie te efekty mają swoje miejsce w fotografii, ale nie są bezpośrednio związane z problemem mory, który wynika z interferencji wzorów na poziomie pikseli. Zrozumienie różnicy między tymi efektami jest kluczowe dla poprawnego interpretowania wyników pracy fotografa oraz unikania typowych błędów w kadrze.

Pytanie 23

Jakiego koloru tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Niebieskie
B. Zielone
C. Purpurowe
D. Białe
Białe tło zapewnia najwyższy kontrast jasności w przypadku fotografowania czerwonego jabłka. Jest to związane z naturą percepcji kolorów i ich jasności. Białe tło odbija większość światła, co sprawia, że czerwień jabłka wydaje się bardziej intensywna i wyraźna. W kontekście teorii kolorów, biel jest kombinacją wszystkich kolorów widzialnych, a czerwony, będąc kolorem o wysokiej długości fali, zyskuje na wyrazistości w zestawieniu z jasnym tłem. W praktyce, fotografowie często wykorzystują białe tło do podkreślenia kolorów obiektów, co jest standardową techniką w fotografii produktowej i portretowej. Warto również zauważyć, że białe tło dobrze współpracuje z oświetleniem naturalnym oraz sztucznym, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu. Przykłady zastosowania tej zasady można znaleźć w reklamach, gdzie intensywne kolory produktów są umieszczane na jasnym tle, aby przyciągnąć uwagę klientów.

Pytanie 24

Który zestaw działańnie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęć?

A. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, regulacja kontrastu oświetlenia
B. Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu
C. Ustawienie aparatu fotograficznego, oświetlenie obiektów do fotografii, pomiar natężenia światła
D. Ustawienie oświetlenia, dobór akcesoriów do fotografii, próbne uruchomienie błysku
Odpowiedź 'Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu' jest poprawna, ponieważ obejmuje zadania, które są fundamentalne dla samego procesu fotografowania, a nie tylko dla organizacji planu zdjęciowego. W kontekście planowania sesji zdjęciowej, kluczowe jest, aby zrozumieć, że dobór sprzętu fotograficznego wpływa na jakość wykonanych zdjęć. Wybór odpowiednich aparatów, obiektywów oraz akcesoriów, takich jak statywy czy filtry, ma zasadnicze znaczenie i powinien być dostosowany do specyfiki sesji. Ustawienie oświetlenia również jest kluczowym aspektem, który wpływa na atmosferę oraz uchwycenie detali w obrazie. Ostatecznie, rejestracja obrazu to czynność, która kończy cały proces, jednak nie jest związana jedynie z jego planowaniem, lecz także z wykonawstwem. Dobry fotograf powinien stosować standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji i oświetlenia, które są omawiane w literaturze fotograficznej, aby osiągnąć oczekiwane rezultaty w swojej pracy. Przykładowo, w przypadku sesji portretowej, ważne jest, aby dobrać odpowiednie obiektywy i oświetlenie, aby uzyskać naturalny efekt oraz odpowiednie odwzorowanie kolorów.

Pytanie 25

Aby uzyskać zdjęcie całej postaci koszykarza z trybuny podczas meczu, jaki obiektyw aparatu fotograficznego powinien być użyty, żeby skutecznie wypełnić kadr?

A. 35 mm
B. 70-200 mm
C. 24 mm
D. 18-55 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 70-200 mm jest trafny, gdyż tego typu obiektywy oferują wszechstronność, która jest niezbędna podczas fotografowania sportów drużynowych, takich jak koszykówka. Dzięki zmiennej ogniskowej możliwe jest uchwycenie detali oraz pełnej sylwetki zawodnika z różnych odległości. Ogniskowa 70 mm umożliwia zbliżenie na postać koszykarza, natomiast 200 mm pozwala na uchwycenie akcji z większej odległości, co jest przydatne, gdy nie można zbliżyć się do boiska. Dodatkowo, obiektywy tej klasy często charakteryzują się dużą jasnością, co z kolei pozwala na uzyskanie lepszych efektów w warunkach słabego oświetlenia, co jest częstym wyzwaniem w halach sportowych. W praktyce, fotografowie sportowi często sięgają po obiektywy z tej kategorii, ponieważ zapewniają one odpowiednią jakość obrazu oraz możliwość szybkiej reakcji na dynamiczne sytuacje, które mają miejsce w trakcie meczu.

Pytanie 26

Bracketing ekspozycji to technika polegająca na

A. naprzemiennym używaniu światła naturalnego i sztucznego
B. wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi parametrami ekspozycji
C. wykorzystaniu kilku różnych obiektywów do tego samego ujęcia
D. stosowaniu filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej
Bracketing ekspozycji to technika, która polega na wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi ustawieniami ekspozycji. Dzięki temu fotograf ma możliwość uchwycenia idealnego momentu, gdy światło jest odpowiednio zbalansowane, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografowanie krajobrazów, gdzie zmienne warunki atmosferyczne mogą wpłynąć na ekspozycję. Warto wiedzieć, że bracketing zdjęć można wykorzystać nie tylko do uzyskania lepszej ekspozycji, ale także do późniejszego łączenia zdjęć w postprodukcji, co jest podstawą techniki HDR (High Dynamic Range). W praktyce, fotograf ustawia aparat na statywie, wykonuje zdjęcia z różnymi czasami naświetlania (np. -1 EV, 0 EV, +1 EV), co pozwala na uchwycenie zarówno cieni, jak i jasnych partii obrazu. Ta metoda ma zastosowanie w wielu dziedzinach fotografii, w tym w fotografii produktowej oraz portretowej, gdzie precyzyjna kontrola nad światłem jest kluczowa.

Pytanie 27

Naświetlenie materiału światłoczułego uzależnione jest od

A. użycia telekonwertera
B. typy aparatu fotograficznego
C. formatu zapisu obrazu
D. wartości przysłony i długości naświetlania
W fotografii ważne jest, ile światła pada na materiał światłoczuły, na przykład na film czy sensor. Zależy to głównie od przysłony i czasu naświetlania. Przysłona to ta mała dziurka w obiektywie – im mniejsza liczba f, tym więcej światła wpada do aparatu. Przykładowo, przysłona f/2.8 wpuszcza znacznie więcej światła niż f/8. Czas naświetlania mówi nam, jak długo światło pada na sensor. Krótszy czas (np. 1/1000 s) ogranicza naświetlenie, co jest przydatne, gdy chcemy uchwycić coś w ruchu, jak na przykład w sportowej fotografii. Tam często używa się małej przysłony i krótkiego czasu, żeby zdjęcia były ostre. Dobrze jest wiedzieć, że te dwa parametry są kluczowe w kontrolowaniu ekspozycji. Dzięki nim można uzyskać różne efekty artystyczne oraz dobrze naświetlone zdjęcia.

Pytanie 28

Jaką przestrzeń kolorystyczną należy wybrać w oprogramowaniu do edycji projektu graficznego, który ma być publikowany w internecie?

A. PANTONE
B. CMYK
C. RGB
D. LAB
Użycie przestrzeni barwnej LAB w projektach internetowych jest mylne. LAB, jako system barw oparty na percepcji, ma zastosowanie głównie w kontekście edycji kolorów i konwersji między różnymi przestrzeniami barwnymi, a nie w tworzeniu materiałów przeznaczonych do publikacji w sieci. LAB jest bardziej złożony i nie jest odpowiedni do wyświetlania obrazów w aplikacjach webowych, ponieważ nie jest on standardem dla monitorów. Przestrzeń PANTONE natomiast jest używana głównie w druku, gdzie kolory są precyzyjnie definiowane i wykorzystywane w produkcji materiałów drukowanych. Zastosowanie PANTONE w projektach internetowych może prowadzić do rozbieżności kolorystycznych, ponieważ wyświetlanie na ekranie nie odwzorowuje tych samych specyfikacji kolorów, co druk. Natomiast CMYK, będący przestrzenią barwną używaną w druku, również nie jest odpowiedni do publikacji w sieci, ponieważ opiera się na mieszaniu kolorów pigmentów. Wybór CMYK prowadzi do utraty jakości i niezgodności kolorystycznych, gdy obrazy są wyświetlane na monitorach, które działają w oparciu o RGB. W praktyce, wiele osób myli te przestrzenie barwne, co prowadzi do problemów z odwzorowaniem kolorów i jakości obrazów w projektach internetowych. Zrozumienie różnic między tymi przestrzeniami jest kluczowe dla uzyskania dobrego efektu wizualnego w publikacjach online.

Pytanie 29

Obiektyw powiększalnika z zanieczyszczoną soczewką, pokrytą drobnymi cząstkami kurzu, powinien być czyszczony przy użyciu

A. pędzelka z gruszką
B. wody destylowanej z detergentem
C. bibułki do tuszu oraz pędzelka
D. wody z mikrofibry
Pędzelek z gruszką jest najlepszym narzędziem do czyszczenia soczewek obiektywu powiększalnika, ponieważ pozwala na usunięcie drobnych cząstek kurzu bez ryzyka zarysowania powierzchni. Gruszka umożliwia wydmuchanie powietrza, co skutecznie usuwa zanieczyszczenia, jednocześnie nie wprowadzając dodatkowych substancji, które mogłyby zaszkodzić optyce. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak użycie wody, nie ma ryzyka wprowadzenia wilgoci, która mogłaby prowadzić do pleśni lub uszkodzenia powłok antyrefleksyjnych. Dobre praktyki w zakresie konserwacji sprzętu optycznego zalecają regularne czyszczenie obiektywów, aby zachować jakość obrazu, a pędzelek z gruszką jest idealnym rozwiązaniem w codziennej pielęgnacji. Użycie tego typu narzędzi jest powszechną metodą stosowaną w fotografii i optyce, gdzie zachowanie czystości optyki jest kluczowe dla uzyskania najlepszych rezultatów.

Pytanie 30

W programie Photoshop narzędzie do rysowania ścieżek to

A. Zaznaczenie eliptyczne
B. Lasso wielokątne
C. Pióro
D. Szybkie zaznaczenie
Pióro jest jednym z najpotężniejszych narzędzi w programie Photoshop, które umożliwia precyzyjne rysowanie ścieżek oraz tworzenie złożonych kształtów. Jego główną zaletą jest możliwość tworzenia krzywych Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i wyrafinowanych konturów. Użytkownik może dostosować punkty kontrolne, co zapewnia pełną kontrolę nad kształtem ścieżki. Przykładem zastosowania narzędzia Pióro jest projektowanie logo, gdzie precyzja kształtów jest kluczowa. Warto także zauważyć, że ścieżki utworzone za pomocą Pióra mogą być łatwo konwertowane na zaznaczenia lub maski, co jest niezbędne w wielu procesach edycyjnych w grafice rastrowej. Łączenie ścieżek za pomocą narzędzia Pióro z innymi funkcjami Photoshopa, takimi jak warstwy i style warstw, umożliwia tworzenie zaawansowanych efektów wizualnych. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym, zaleca się regularne korzystanie z narzędzi do rysowania ścieżek w celu uzyskania profesjonalnych efektów graficznych.

Pytanie 31

Kiedy wykonujemy zdjęcia portretowe w plenerze w słoneczne południe, aby złagodzić światło docierające wprost na fotografowany obiekt, co należy zastosować?

A. ekran odbijający
B. ekran dyfuzyjny
C. blenda złota
D. blenda srebrna
Ekran odbijający, choć ma swoje zastosowania, nie jest idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy celem jest zmiękczenie ostrego światła. Ekrany odbijające są przeznaczone do kierowania światła w stronę obiektu, co może prowadzić do jeszcze większego uwydatnienia cieni zamiast ich łagodzenia. Z tego powodu, w pełnym słońcu, może to nie tylko zaostrzyć cienie, ale także spowodować, że uzyskany obraz będzie mniej naturalny. Blendę złotą i srebrną również trzeba umieścić w kontekście odpowiedniego użycia. Blenda złota dodaje ciepłych tonów do obrazu, co w przypadku ujęć w pełnym słońcu może powodować zbyt mocne podkreślenie tych ciepłych barw, a w rezultacie nieodpowiedni balans kolorów. Z kolei blenda srebrna, odbijając światło, może intensyfikować ostre cienie, które już występują w mocnym świetle dziennym. To prowadzi do sytuacji, w której właściwie zamiast poprawić jakość zdjęcia, możemy osiągnąć efekt odwrotny, co jest typowym błędem myślowym wśród początkujących fotografów, którzy nie mają jeszcze pełnego zrozumienia dla jakości światła. Właściwe dobieranie narzędzi do fotografii jest kluczowe w uzyskaniu estetycznych i profesjonalnych efektów.

Pytanie 32

Jaki format pliku graficznego powinien być wybrany, aby zrealizować kompresję bezstratną?

A. TIFF
B. AI
C. CDR
D. JPEG
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym wyborem do przeprowadzania bezstratnej kompresji zdjęć, ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu bez utraty danych. TIFF obsługuje różne metody kompresji, w tym LZW, która jest algorytmem bezstratnym. Dzięki temu użytkownicy mogą zapisać obrazy w najwyższej możliwej jakości, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach fotograficznych i graficznych, takich jak druk czy archiwizacja. Format TIFF jest szczególnie ceniony w branży wydawniczej oraz przez fotografów, którzy potrzebują zachować każdy detal swoich prac. Warto również zauważyć, że TIFF jest szeroko wspierany przez wiele programów graficznych, co czyni go bardzo uniwersalnym wyborem. Dodatkowo, TIFF pozwala na przechowywanie dodatkowych informacji o obrazie, takich jak metadane, co może być przydatne w procesie edycji i organizacji zdjęć. W praktyce, zapisując zdjęcia w formacie TIFF, użytkownik ma pewność, że jakość obrazu pozostanie nienaruszona, nawet po wielokrotnym otwieraniu i edytowaniu plików.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach
B. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach
C. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach
D. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pionowy kadr w połączeniu z trzema rzędami osób może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni w kadrze. Taki układ ogranicza widoczność poszczególnych osób, szczególnie tych w tylnej części grupy, co skutkuje nieczytelnością fotografii. Pionowy kadr nie jest odpowiedni dla grup o dużej liczbie uczestników, ponieważ wąska kompozycja sprawia, że trudno jest uchwycić pełną dynamikę grupy. Z kolei poziomy kadr z dwoma rzędami nie pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni, co może prowadzić do sytuacji, w której część osób jest zasłonięta przez innych, a cała grupa może wydawać się zbyt ściśnięta. Dodatkowo, półkoliste ustawienie w dwuszeregu w przypadku grupy 20 osób może być niepraktyczne, ponieważ nie wszystkie twarze będą widoczne, a efekt końcowy może być chaotyczny. Zdarza się również, że niektórzy fotografowie decydują się na nietypowe kadry, co w przypadku dużych grup może prowadzić do dezorientacji i nieczytelności zdjęcia. Niezrozumienie podstaw kompozycji w fotografii grupowej prowadzi często do błędnych wniosków, dlatego kluczowe jest przemyślane podejście do aranżacji grupy oraz doboru odpowiedniego formatu kadru.

Pytanie 35

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. soczewek asferycznych
B. soczewek w obiektywie
C. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach
D. przysłony
Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 36

Jaką technikę wykorzystuje się do uzyskania zdjęć o rozszerzonej gamie tonalnej?

A. 3D
B. fotomontażu
C. posteryzacji
D. HDR
HDR, czyli High Dynamic Range, to technika fotograficzna, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej w porównaniu do standardowych zdjęć. Dzięki tej metodzie możliwe jest jednoczesne uwydatnienie szczegółów w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest szczególnie ważne w sytuacjach z trudnymi warunkami oświetleniowymi, jak np. podczas wschodu lub zachodu słońca. Proces HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie ich połączeniu w celu uzyskania jednego obrazu o większej głębi tonalnej. Praktyczne zastosowanie HDR można zobaczyć w fotografii krajobrazowej, architektonicznej czy portretowej. Ważnym aspektem jest także umiejętne korzystanie z oprogramowania do edycji zdjęć, które umożliwia efektywne zestawianie ujęć oraz korekcję kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 37

Technika tilt-shift w fotografii architektonicznej służy głównie do

A. podwyższenia kontrastu obrazu
B. redukcji drgań przy długich ekspozycjach
C. zwiększenia głębi ostrości
D. korekcji perspektywy zbieżnej
Zwiększenie głębi ostrości, które sugerowane jest w jednej z odpowiedzi, nie jest podstawowym zastosowaniem techniki tilt-shift. Chociaż obiektywy tilt-shift mogą wpływać na głębię ostrości poprzez przesuwanie płaszczyzny ostrości, ich głównym celem jest korekcja perspektywy. Użycie obiektywu o dużej przysłonie może zwiększyć głębię ostrości, ale nie ma to związku z techniką tilt-shift, która koncentruje się na prostowaniu linii. Redukcja drgań przy długich ekspozycjach również nie jest właściwym zastosowaniem tilt-shift, ponieważ stabilizacja obrazu nie jest celem tej techniki. W rzeczywistości, aby zredukować drgania, stosuje się inne metody, takie jak stabilizatory obrazu czy statywy. Z kolei podwyższenie kontrastu obrazu nie jest bezpośrednio związane z techniką tilt-shift. Kontrast można zwiększyć w postprodukcji, ale tilt-shift nie wpływa na ten parametr bezpośrednio. Błędne wnioski mogą wynikać z mylenia funkcji obiektywu z efektami postprodukcji, co jest powszechnym błędem wśród początkujących fotografów. Warto zrozumieć, że technika tilt-shift nie tylko koryguje perspektywę, ale także pozwala na kreatywne podejście do kompozycji, co jest kluczowym elementem w fotografii architektonicznej.

Pytanie 38

W programie Adobe Photoshop do poprawy błędów perspektywy można użyć filtra

A. korekcja obiektywu
B. szukanie krawędzi
C. redukcja szumu
D. rozmycie radialne
Choć każda z wymienionych odpowiedzi odnosi się do różnych aspektów edycji zdjęć w Photoshopie, żaden z nich nie jest odpowiedni w kontekście korygowania błędów perspektywy. Rozmycie radialne to efekt, który skupia uwagę na centralnym punkcie zdjęcia poprzez dodanie rozmycia wokoło, co nie ma nic wspólnego z perspektywą. Użycie tego filtra może sprawić, że zdjęcie będzie wyglądać artystycznie, ale nie poprawi problemów związanych z geometrią obiektów. Szukanie krawędzi jest narzędziem pomocnym w detekcji konturów, które może być użyteczne w różnych kontekstach, lecz nie jest dedykowane do korekcji perspektywy. Redukcja szumu z kolei odnosi się do eliminacji niepożądanych artefaktów cyfrowych, które mogą pojawić się w zdjęciach, zwłaszcza przy słabym oświetleniu. Choć wszystkie te techniki mają swoje miejsce w postprodukcji, żadna z nich nie jest odpowiednia, gdy celem jest korygowanie zniekształceń perspektywy. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych narzędzi edycyjnych i ich funkcji; ważne jest, aby zrozumieć, że każda technika służy innemu celowi i powinna być stosowana zgodnie z potrzebami konkretnego projektu.

Pytanie 39

System stykowania matrycy cyfrowymi filtrami barwnymi, umożliwiający rejestrację kolorowego obrazu, to

A. filtr polaryzacyjny
B. matryca CFA
C. filtr Bayera
D. sensor BSI
Wybór filtrów polaryzacyjnych jest niewłaściwy, ponieważ ich głównym celem jest redukcja refleksji i zwiększenie kontrastu, a nie rejestracja kolorów. Filtr polaryzacyjny działa na zasadzie eliminacji niepożądanych odblasków z powierzchni, takich jak woda czy szkło, a jego zastosowanie w fotografii ma na celu poprawę jakości obrazu w sytuacjach, gdzie światło odbija się w sposób niekorzystny dla przedstawiania detali i kolorów. W kontekście rejestracji kolorowego obrazu, jest to podejście, które nie dostarcza informacji o kolorze, co czyni je nieadekwatnym w przypadku podanego pytania. Matryca CFA (Color Filter Array) jest terminem ogólnym dla wszelkich matryc filtrów kolorowych, w tym filtrów Bayera, ale sama w sobie nie jest technologią, która rejestruje kolorowy obraz. Natomiast sensor BSI (Backside Illuminated) odnosi się do konstrukcji sensorów, które pozwalają na lepsze zbieranie światła, co może poprawić jakość obrazu, ale również nie jest bezpośrednio związany z rejestracją kolorów przy użyciu filtrów. Wybór błędny może wynikać z mylnego założenia, że inne technologie matrycowe lub ich modyfikacje zastępują podstawowy filtr Bayera, który pozostaje kluczowym rozwiązaniem w obrazowaniu kolorowym. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla każdego, kto pragnie zgłębić temat technologii obrazowania w aparatach i kamerach.

Pytanie 40

W trakcie robienia zdjęć w studio, wykorzystując światło żarowe, aby uzyskać właściwą reprodukcję kolorów na obrazie, jakie ustawienie balansu bieli jest wymagane dla temperatury barwowej wynoszącej

A. 10000 K
B. 2000 K
C. 3200 K
D. 5500 K
Odpowiedź 3200 K jest prawidłowa, ponieważ żarowe źródła światła emitują ciepłe, żółte światło, którego temperatura barwowa wynosi właśnie około 3200 K. Ustawiając balans bieli na tę wartość, zapewniamy, że kolory na zdjęciach będą odwzorowane w sposób naturalny i zgodny z rzeczywistością. W praktyce, większość lamp studyjnych, takich jak lampy halogenowe czy tradycyjne żarówki, operuje w zakresie temperatury barwowej zbliżonym do 3200 K. Dlatego, stosując tę wartość, minimalizujemy ryzyko pojawienia się niepożądanych odcieni barw, które mogą wynikać z niewłaściwego ustawienia balansu bieli. Warto również pamiętać, że w przypadku użycia innych źródeł światła, takich jak lampy LED o chłodniejszym świetle, temperatura barwowa wynosi zazwyczaj 5500 K i powinna być stosowana do fotografii dziennej. Ustawienie balansu bieli na odpowiednią wartość to kluczowy krok w procesie postprodukcji, ponieważ pozwala na uzyskanie zadowalających rezultatów bez konieczności korekty kolorów w edytorach graficznych.